Tuesday, August 13, 2013

မိနှင်း (စ/ဆုံး)

မိနှင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အိတ်ကြီး

ကျနော်အကို တစ်ယောက် သင်္ဘောမှာ မထမတန်း အရာရှိ(Chief Officer) ဖြစ်တော့ အသက်က ၃၀ ရောက်ပြီ၊ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်နဲ့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုကရှိနေတော့ သင်္ဘောသားဖြစ်ကတည်းက လိုက်ရတဲ့ သင်္ဘော၊ ကုန်းပေါ်အများဆုံးနေရမှ ၃ လလောက်ပဲ။

သင်္ဘောအရာရှိဖြစ်တော့ ညီဖြစ်တဲ့ ကျနော်ကပဲ သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတွေနဲ့ တွေ့ပေးပြီး လှော်ပေးလိုက်တာ သူငယ်ချင်းထဲက မိနှင်းနဲ့ အိမ်ထောင်ကျလေရော၊ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ကွန်ဒိုတစ်ခုမှာ အခန်းဝယ်လို့ သီးသန့်နေကြတယ်လေ။

အကိုနဲ့ ယူလိုက်လို့ မရီးသာဖြစ်လာတယ်၊ကျနော်တို့က သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ပေါင်းသင်းခဲ့တာ ကြာခဲ့တော့၊ မရီးလို လေးစားကြည့်လို့ကို မရ၊ သူကပြောင်သလိုနောက်သလိုနဲ့ ကျနော်ကို လာဟောက်သေးတာ။

ကျနော်ကလဲ ဂရုမစိုက်၊အကို သင်္ဘောက ပြန်ဆင်းလာပြီး ရန်ကုန်မှာ နားနေတဲ့ အချိန်ဆိုလဲ ကျနော်က သူတို့အိမ်ကို အဝင်အထွက်မပျက်၊အမေအိမ်မှာ အိပ်လိုက် သူတို့အိမ်မှာ သွားအိပ်လိုက်နဲ့၊ အထူးသဖြင့် အရက်သောက်ပြီးရင် အကိုတို့အိမ်မှာအိပ်ခန်းပိုတွေက ရှိနေတော့ ဝင်ခွေနေရော။

အကိုအလဲ အိမ်မှာ လူအေး၊ အိမ်မှာရှိနေရင် စာအုပ်တွေဖက်ပြီး တစ်ယောက်ထဲ ငြိမ့်နေတတ်တာ၊ ကျနော်ကိုလဲ သူ့ထက်အငယ်ဆိုတော့ ဘာမှမပြော၊ သူ့မိန်းမနဲ့ ကျနော်ကလဲသူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ ကျနော်ကတော့ အိမ်ကို ဝင်ချင်သလိုဝင် ထွက်ချင်သလိုထွက်၊ အိမ်သော့အပိုတစ်ချောင်းတောင် ကျနော်ကို ပေးထားရတဲ့အထိပဲ။

သင်္ဘော ပြန်တက်တော့မယ်ဆိုရင်တော့ အကိုက ကျနော်ကို အထူးမှာတယ်၊ သူ့မိန်းမကို ဂရုစိုက်ပေးဖို့ရယ် အိမ်မှာ သွားနေပေးဖို့ရယ်ပေါ့၊ ကျနော်စိတ်ထဲ အကိုရဲ့ အိမ်ထက်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အိမ်လို့သာ စိတ်ထဲမှာ ထင်နေမိခဲ့တယ်။

ဒီကောင်မကလဲ အိမ်ထောင်ကျတော့မှာ အနေအထိုင်ကလဲ ပိုပတ်စက်လာတယ်၊ သူတို့ အိမ်ထဲကျနော်ရှိနေတာတောင် နို့နှစ်လုံး တရမ်းရမ်းနဲ့ အတွင်းခံမဝတ်ပဲနေတတ်တာ။သူငယ်ချင်းဘဝတုန်းကအပေါ်ယံလောက်ပဲ တွေ့ဖူးခဲ့တာ၊ အခုတော့ နှိ့နှစ်လုံးကိုလဲ အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်ထဲကလည်း မြင်ဖူးခဲ့ရပြီ။

အောက်စလွတ်နေတာလဲ အခါခါရယ်၊ အစ်ကိုရှိနေတုန်းက ပုံစံအတိုင်းပဲ၊ အကိုက အရာရှိဖြစ်လာတော့ ၆ လ တစ်ခါလောက် ပြန်လာတတ်တယ်၊ ၂ လလောက်နားပြီးရင် ပြန်တက်ရရော။သူ့ယောင်္ကျား ကျနော်အစ်ကို မရှိရင်အိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်းနေရတာ ပျင်းလို့ဆိုပြီး ကျနော်သွားတဲ့နေရာတွေ လျှောက်လိုက်ချင်နေတာ၊ကျနော်ကတော့ မခေါ်ဖူး၊ သူက သူငယ်ချင်းဆိုပေမယ့် အရင်လိုမှမဟုတ်တာ။

အိမ်ထောင်သည်လေ၊ နောက်ပြီးကျနော်တို့က အသက်တူတွေဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလဲ သတိထားရသေးတာ၊ဒီလိုနဲ့  ၂ နှစ်လောက်ကြာတော့ သူတို့လင်မယား ခလေးကလဲမရသေး၊ မိနှင်းကလဲ အပျိုလုပ်ကောင်းတုန်း.ကျနော်လဲ မိနှင်းကို မျက်စိနောက်လာတော့ 

" နင်တို့လင်မယား ခလေးမယူသေးဘဲ ဘာလုပ်နေကြတာတုန်း" 

လို့ မေးလိုက်တော့

" ဟဲ့ကောင် ခလေးက မရသေးတာဟ…ငါလည်း ဘာမှ တားမထား…နင်အကိုလည်း ပြန်ရောက်တဲ့ နှစ်လလုံးကြိုးစားတာပဲ….လူလည်း လျှာကိုထွက်ရောပဲ"

လို့ ပြန်အော်တာပေါ့၊ ကျနော်လည်းရယ်ချင်စိတ်ကဖြစ်သွားပြီး 

" နင်တို့က အပေါက်ရော တည့်အောင်လုပ်ကြရဲ့လား" 

ပြန်အော်ပြီး ကျနော်လည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဘီယာသောက်ဖို့ လစ်သွားရော၊ အိမ်ခန်းတံခါးကို မိနှင်းက လိုက်ပိတ်ရင်း 

" မသာကောင် နင်ညပြန်လာရင် ဘယ်အပေါက်ကို နင့်အကိုလုပ်လည်း ပြမယ်" 

လို ပြန်ခံပက်တာပေါ့၊ ကျနော်လဲ တစ်ဟားဟား နဲ့ ရယ်ရင်း အပြင်ထွက်သွားခဲ့တယ်လေ။ ဒီလိုတွေ ပြောကြတာကတော့ ကျနော်တို့တွေမှာ မထူခြားဘူး၊ သူငယ်ချင်းတွေ ဘဝကတည်းက လစ်လို့ကတော့ အချင်းချင်းက ဆော်နေကြလေ။

ညရောက်တော့ ၁၀ နာရီလောက်မှာ ကျနော်အိမ်ပြန်လာတယ်၊ ဘီယာသောက်ရတာလဲ ဒီနေ့ပိုပြီး ခါးနေသလိုလို၊ အတူသောက်တဲ့ ဝိုင်းထဲ အရက်သောက်တဲ့ သူက ရှိနေတော့ ကျနော် အပေါ့သွားတုန်း ဟိုကောင်တွေ ကျနော်ဘီယာခွက်ထဲ အရက်တွေများ ရောထားသလားမသိ။

ကျနော်တို့အချင်းချင်းကလဲ သိပ်စိတ်မချရ လစ်ရင် တီးကြတာပဲ၊ တစ်ခါတလေ ချိန်းတာ နောက်ကျရင် အရက်ကို ရေမရောရပဲနှစ်ခွက်လောက် အပြစ်ပေးတဲ့ သဘောနဲ့ သောက်ရသေးတာ။အခုတော့ အတော်ကို မူးနေတယ်၊ အိမ်အပြန်လမ်းမှာခြေထောက်တွေကိုတည့်နေအောင် ကြိုးစားပြီး လမ်းလျှောက်နေသော်လည်း ကိုယ်ဟာကို ပြန်သိနေတယ်တစ်လမ်းလုံးပြည့်နေတော့မှာ။အိမ်ရာဝင်း ဂိတ်ပေါက်ရောက်တော့ လုံခြုံရေး ငနဲက စော်ကားမော်ကားပြောသေးတာ 

" ဆရာ လိုက်ပို့ရမလား" တဲ့၊

လမ်းပေါ်က အလေနတ်တော့ ခွေးက မခန့်လေးစားနဲ့ နေ့တိုင်းတွေ့ဖူးနေတဲ့ လူကို ထဟောင်သေးတယ်၊ ခွေးလဲဟောင်မှာပေါ့ သူထမဟောင်ရင် ကျနော် ခွေးကို တက်နင်းမိတော့မှာ၊ ကွန်ဒိုအောက်ရောက်တော့ ရှိနေတဲ့လုံခြုံရေးဘဲကို ဂျိုကြည့် ကြည့်လိုက်သေးတာ။

အောင်မယ် ဒီကောင် စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ ဓာတ်လှေခါးခလုပ်ကိုပြေးနှိပ်ပေးတယ်၊ နံပါတ် ၁၀ ခလုပ်ကိုနှိပ် အပေါ်လဲတက်ရော ခေါင်းထဲမှာ တရိပ်ရိပ်နဲ့ဗျာ၊ ပိုတောင်မူးလားသလားမသိ ဘေးက တန်းကိုကိုင်ထားရင်း အတော်ထိန်းနေရတယ်။ရောက်ပြီး အပြင်ထွက်လိုက်ပြီးအခန်းကိုရောက်အောင် တစ်ခြားသူတွေရဲ့ အခန်းတွေကို ခြေသံလုံအောင် ထိန်းလို့လျှောက် အမြန်လစ်တာပေါ့။

ကျနော် ခွေးလိုနွားလို အရက်မူးနေတာ လူသိရင်ရှက်စရာ၊အခန်းဝရောက်တော့ သော့တံနဲ့ သော့ပေါက်ကို ထိုးနေတာ တော်တော်နဲ့ မတည့် သော့ခလောက်က တံခါးကို ထိမိပြီးအသံပဲထွက်နေတော့တာ။ခဏနေတော့ မိနှင်းက မှန်ဘီလူးပေါက်ကနေ လာချောင်းကြည့်ပြီးတံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်တော့ အိမ်ထဲရောက်သွားပြီး မိနှင်းကို 

" ငါမမူးသေးဘူး တံခါးဖွင့်နိုင်သေးတယ်"

လို့ ပြောလိုက်တော့ 

" နင်အတော်မူးနေတာပဲ" 

လို့ ချီးကျူးစကားပြောတော့တာလေ၊ စပြီ ကိုယ်ကမရစ်ရသူစရစ်တော့မယ်၊ ကျနော်လဲ ပေကပ်ပြီး 

" မမူးသေးဘူးဟေ့….နင်တို့လို လူမလုပ်နိုင်သေးတဲ့ သူတွေအတွက် သင်တန်းပို့ချနိုင်သေးတယ်" 

လို့ ပြောရင် ထိုင်ချလိုက်တာ ခုံပေါ်မရောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်က ကော်ဇောပေါ် ရောက်သွားရော၊နောက်တော့ မိနှင်းက 

" ထမင်းစားဦးမလား..ငါလဲ ဗိုက်ဆာနေပြီ… တစ်ယောက်တည်း စားရမှာ ပျင်းလို့နင့်ကိုစောင့်နေတာ" 

လို့ပြောတော့ ကျနော်ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်တာပေါ့၊ ကျနော်မတ်တပ် ပြန်ထတာတော်တော်နဲ့ မရ၊မိနှင်းက ပွစိပွစိပြောရင်း လာထူတော့မှ ရပ်နိုင်တော့တယ်။ကျနော်လက်မောင်းကို သူထိန်းပေးရင်ထမင်းစားခန်းရောက်လာပြီး အသင့်ခူးပေးထားတဲ့ ထမင်းပန်ကန်က ဇွန်းနဲ့ ခရင်းကိုကိုင်လို့ စပြီး စားတော့

 " ဟဲ့ထမင်းကို ပါးစပ်ပေါက် တည့်အောင်ထည့်နော် အပေါက်မှားနေရင် ဗိုက်မဝပဲ ဖြစ်နေတော့မှာ"

လို့ ပြန်ရိတော့တာ၊နာချင်နေပြီ၊ 

" ကဲ ကြည့်စမ်း ငါကတော့ မီးမှိတ်ထားလဲ တည့်တည့်ပဲ" 

လို့ ပြောရင်း ထမင်းစားနေတာပေါ့၊ သူကတော့ပြုံးစိစိနဲ့ရယ်၊ ထမင်းစားပြီးတော့ ကျနော် ဧည့်ခန်းက ကော်ဇော်ပေါ်မှာ သွားပြီး လှဲပြီးလိုက်ပြီးသတင်းလိုင်းတစ်လိုင်းကို ကြည့်နေတာပေါ့။ခဏနေတော့ မိနှင်းလဲ ထမင်းစားခန်းကထွက်လာပြီး ကျနော်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း ကော်ဇော်ပေါ်မှာထိုင်ရင်းတီဗီကြည့်နေတယ်လေ။

ကျနော်လဲ စကားပြောမလို့ သူဖက်လှည့်လိုက်တော့ မူးနေတာတွေပျောက်သွားပြီးမျက်စိက ကျယ်သွားတယ်၊ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ဒူးထောင်လို့ ထိုင်နေတာ ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်အောက်စကလွတ်နေပြီး ပေါင်တံဖြူဖြူကြားမှာ အမွှေးမဲမဲနဲ့ ဖုတ်ဖုတ်ကြီး။

ကျနော်လဲ ပြောမယ့် စကားတွေမေ့သွားပြီး 

" ဓာတ်ပုံတွေ ထွက်လာရင် ငါ့ကိုလာပေး"

လို့ ပြောလိုက်တော့ မိနှင်းက ရုတ်တရက် မသိ၊ 

" ဟဲ့ ဘာပြောတာလဲ" 

လို့ ပြန်မေးတော့ကျနော်လဲ သူ့ပေါင်ကြားနေရာကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်မိတာ၊ မိနှင်းက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ပြင်ထိုင်လိုက်ပြီး

" မူးတော့မူးတယ်…ဒါမျိုးကျ မြင်တတ်တယ်" 

လို့ ပြန်ပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲကို ထွက်ပြေးသွားလေရော၊ ကျနော်လဲသတင်းကြည့်နေရင်း အိမ်ရှေ့ခန်းမှာတင် အိပ်ပျော်သွားတယ် ။

အိမ်မက်ထဲမှာတောင် ဝတ်မှုံရွှေရည်နဲ့ နှစ်ပါးဂဟေဆက် ဖီးလ်တွေတက်လို့ လိင်ကိစ္စကို ပြုကျင့်နေကြတာပေါ့။ဝတ်မှုံရွှေရည်ကကျနော်အပေါ်ကိုတက်ထိုင်ပြီး ရင်ဘတ်ကို သူ့လက်နဲ့ ထောက် မြင်းစီးသလိုလုပ်နေတုန်း မိနှင်းကလဲကျနော်ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ ပွတ်လှုပ်ပြီး လားနှိုးတော့ ကျနော်လည်းနိုးသွားခဲ့ရတယ်။

" ကောင်းခန်းရောက်မှာကွာ…ဖီးလ်ငုပ်တယ် မိနှင်းရာ" 

လို့ ပြောမိတော့ မိနှင်းက 

" သိတယ်ဟေ့….ဧည့်ခန်းထဲမှာ နင့်ဟာကြီးက ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေလို့….အိပ်ခန်းထဲသွားအိပ်" 

လို့ပြောတော့တာ၊ နာရီကြည့်မိတော့ ည ၁၁ နာရီကျော်နေပြီ၊ အူကြောင်ကြောင်နဲ့အခန်းထဲကို မသွားသေးဘဲ တီဗီကို ဆက်ပြီထိုင်ကြည့်နေသေးတာ။မနှင်းကလဲ မအိပ်သေးဘဲ ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း

" ယောင်္ကျားကို လွမ်းလိုက်တာ" လို့ စပြောလေရော၊

" နင်တို့ပေးစားလို့သာ ယူခဲ့ရတာ… သင်္ဘောသားမယား ဖြစ်ရတာ လွမ်းလို့သေတော့မယ်" တဲ့၊

" ဟိုက်….မိနှင်းတစ်ယောက်တော့ ရစ်ပြီ…….နင်လဲကြိုက်လို့ ယူခဲ့တာလေ အခုမှာ လာရစ်မနေနဲ့" 

လို့ ကျနော်ကပြန်ပြောမိတော့ 

" ရစ်တာ မဟုတ်မဟုတ်ပါဘူးဟာ…. ညဆို အိပ်ရာထဲမှာ တစ်ယောက်ထဲ ငေါင်းစင်းစင်းဟာတာတာနဲ့ အိပ်လို့ကို မပျော်လို့ပါ" တဲ့၊ 

စိတ်လေတယ် ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ၊ သူငယ်ချင်းလို ပြောရမလားမရီးတစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး စကားပြောရမလားမသိ၊ အတော်ဂွကျတဲ့ အနေအထား၊

" အိပ်ဆေးသောက်အိပ်ဟာ" 

လို့ ပြောလိုက်တော့ မိနှင်းက အထွန့်တက်ပြီး 

" ရဘူးဟ စိတ်က အိပ်ပျော်ချင်တာ မဟုတ် တစ်ယောက်ထဲ အိပ်ရတာကို ပျင်းနေတာ"

လို့ လျှာပြန်ရှည်နေတော့ ကျနော်လဲ အမြင်ကပ်လာပြီး 

" ငါ့နဲ့ လာအိပ်ဟာ"

လို့ တလွဲကြီး ပြောပစ်လိုက်မိရော၊ဆက်ပြောနေရရင် ဧည့်ခန်းထဲ ဆင်းရဲသားကားတွေ ရိုက်ဖြစ်တော့မယ်။ ကျနော်လဲ ထထွက်သွားပြီး အိပ်ခန်းထဲကိုဝင်ခဲ့တော့တယ်။

သူကတော့ သူ့စကားအတိုင်း ငေါင်းစင်းစင်းနဲ့ ဧည့်ခန်းမှာ ကျန်ခဲ့ပါလေရော၊ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ကျနော်လဲ သွားတိုက် မျက်နှာသစ် ညဝတ်အင်္ကျ ီလဲဝတ်နေတုန်း မိနှင်းတစ်ယေက် အခန်းတံခါးဖွင့်လို့ဝင်လိုက်လာပြန်ရော။

" အိပ်ပါနဲ့ဦးဟာ စကားပြောရအောင် ငါပျင်းလို့ပါ" တဲ့၊ 

စပြီ သူငယ်ချင်းဘဝတုန်းက ဂျစ်ကျတဲ့အကျင့်တွေနဲ့ ကျနော်ကို နှိပ်စက်တော့မယ်၊ 

" နင်ရော ရည်းစားမရသေးဘူးလား" တဲ့၊ 

လုပ်ပြီ မစွံသေးတဲ့ဂုဏ်သိက္ခာကို စပြီးစော်ကားပြီ၊ 

" ရသေးဘူး…ငါ့ကို ကြိုက်မယ်လူ မရှိ နင်သိရဲ့ သားနဲ့ လာမေးမနေနဲ့" လို့ ပြောမိတယ်၊

" အေးလေ ဒါကြောင့် နင်က လွမ်းတာ သတိရတာတွေ ငါဖြစ်နေတာတွေကို ကိုယ်ချင်းမှ မစာတတ်တာ"

ပြောရင်းမိနှင်းကငိုသံပါလာတယ်၊ကျနော်လဲ 

" ကဲဟေ့ နင်မအိပ်ချင်သေးလဲ ဒီအခန်းထဲမှာ အခွေကြည့်ကြမယ်….ကြည့်မလား" 

လို့ မေးလိုက်တော့မိနှင်းက ကျနော်အိပ်ခန်းထဲက အခွေသွားရွေးပြီး DVD စက်မှာ ထည့်လို့ ဖွင့်လိုက်တယ်။ ရီမုဒ်လေး ကိုင်ပြီး ကျနော်ကအိပ်ရာပေါ်မှာလှဲရင်း စကြည့်၊ မိနှင်းကလည်း ကျနော် ကုတင်ပေါ်မှာ လာထိုင်ရင်း စကြည့်မိတော့ Drama ကားတွေပဲပါတဲ့ အခွေ။ သေပြီ ဟိုခန်းဒီအခန်းတွေက ပါတော့မယ်၊ ကျနော်လဲ သူ့ကို အမြန်ပဲ

" ဟဲ့ အဲဒါ ခလေးကြည့်လို့မရတဲ့ ကားတွေဟ"

ပြောမိတော့ မိနှင်းက 

" ငါက ခလေးမှ မဟုတ်တာ ကြည့်မယ်" 

လို့ ဆိုလာတော့ ကျနော်လဲစိတ်ချဉ်ပေါက်သွားပြီး ကြည့်ဟာလို့ ပြောပြီး ခုတင်ပေါ်မှာ ပြောင်းပြန်လှဲ သူထိုင်နေတဲ့နေရာမှာ ခေါင်းအုံးလေးချလို့စကြည့်တာပေါ့။

တွေ့ပါပြီ။ ကားစလို့ ၁၅ မိနစ်ကျော်ရယ်၊ မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးရဲ့ အိပ်ရာခန်း၊ သူကလဲ ကျန်နေတဲ့ ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ယူပြီး ကျနော်ဘေးမှာ လှဲပြီး ဝမ်းလျားမှောက်လို့ အတူကြည့်နေတော့တာ။မိနှင်းတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးပြူး သက်ပျင်းလေးတွေချလို့ ကြည့်နေတော့တာလေ၊ ကျနော်လဲ သူ့ကို စကားစလို့

" အဲဒီအခန်းတွေကြောင့် မကြည့်နဲ့လို့ ပြောတာဟ" 

ပြောလိုက်တော့ သူက 

" မိုက်တယ်ဟ" တဲ့၊ 

အခွေက NC-17 ရယ်ကောင်းခန်းတွေက ဆက်တိုက်လာတာ၊ ကြာလာတော့ မိနှင်းတစ်ယောက် မှောက်ခုံကနေ ဘေးတစောင်းလှဲလို့ကြည့်ရင်း ကျနော်ပေါင်ကိုတောင် လာခွထားသေးတာ။ကျနော်လဲ ကြည့်ပြီးသားဆိုတော့ အိပ်ချင်လာပြီ၊မှောက်ခုန်လေးပဲ ခေါင်းအုံးပေါ်မှာ မျက်စိမှိတ်ထားရင်း အိပ်ပြီပေါ့။

ကြိုးစားပြီးသာ အိပ်နေတာဘေးမှာလူတစ်ယောက်က ရှိနေတော့ နိုးတဝက် အိပ်တဝက်ရယ်၊ မိနှင်းကလဲ ကျနော်ကို အိပ်ပျော်မခံ၊ တော်ကြာကိုယ်လုံးကို လက်နဲ့ လာပုတ်လိုက်။ခြေထောက်နဲ့ခွလိုက်နဲ့ မျက်စိဖွင့်ကြည့်တော့လဲ ဇာတ်လမ်းကို အကြည့်မပျက်ဘူး။အရက်ကလဲ မူးထား အိပ်ကလဲ အိပ်ချင်နေတော့ လူက အူကြောင်ကြောင်တောင် ဖြစ်လာပြီ၊ ကျနော်လဲ စိတ်တိုလာပြီး

" အိပ်တော့မယ်ဟာ" လို့ပြောလိုက်တော့

" အိပ်ပေါ့ ငါလည်းဒီမှာပဲ အိပ်တော့မယ်" 

ဆိုတော့ မှေးစင်းနေတဲ့ ကျနော်ရဲ့မျက်လုံးက ပြူးသွားတော့တယ်၊ ကျနော်လဲ ခြေရင်းကနေ ခေါင်းရင်းကို ပြောင်းပြီး အတည့်အိပ်လိုက်တော့သူကလည်းကျနော်လိုပဲ နေရာလိုက်ပြောင်းပြီး နေရာလိုက်ပြောင်းလို့ ကျနော်ဘေးကို ဝင်ခွေတော့တာ။

စက်တွေကို ရီမုဒ်နဲ့တောင် ပိတ်လိုက်သေး၊ အခန်းထဲမှာ မှောင်သွားတော့ ကျနော်စိတ်တွေလဲ တစ်မျိုးဖြစ်လာတယ်၊ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး ပူးပူးကပ်ကပ်ဖြစ်နေတာကိုး၊ နောက်တော့ မိနှင်းက ကျနော်ကိုခွလို့ နားရွက်နားကပ်ပြီး

" ငါဆာနေတယ်ဟာ" တဲ့၊

" ဟာ ဒီအချိန်ရောက်မှပဲ ဆာရင်လည်း မီးဖိုထဲ သွားစားဟာ အိပ်တော့မယ်" 

လို့ ကျနော်ကပြန်ပြောလိုက်တော့၊ ကျနော်ကို 

" ငပိန်း နင်ဒါကြောင့် ရည်းစားတောင် မရတာ နည်းသေး"

လို့ ပြောရင်းကျနော်ကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခွတော့ပေါ့၊ သွားပြီ၊ ခေါင်းထဲမှာ မီးတွေပွင့်သွားပြီး အသိစိတ်တွေ ပျောက်သွားပြီ၊ အိပ်နေတာကနေ ဝုန်းခနဲထ၊ သူရဲ့ အင်္ကျီကိုချွတ်၊ သူကလဲ ကျနော်အင်္ကျီကို ပြန်ချွတ်။ 

နှုတ်ခမ်းချင်းစနမ်းမိလိုက်တာ၊ ရင်သားတွေအထိပဲ၊ သတိမထားမိလို့မသိခဲ့တာ မိနှင်းလဲ ပစ္စည်းရှိလူတန်းစားဆိုတာ အခုမှ သိတော့တယ်၊ နောက်တော့ မိနှင်းကို ခုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပြီးလုံချည်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ပိပိကို လက်နဲ့ အုပ်ထားသေးတယ်လေ။

အုပ်ပစေ ကျနော်လဲ သူပေါင်ကြားဝင်ပြီးအုပ်ထားတဲ့ လက်ကို ကျနော်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လိင်တံနဲ့ ထိုးပေးလိုက်တာ မိနှင်းလက်က လိင်တံကို ကိုင်ပြီးပိပိအဝကို တေ့ပေးရရောလေ၊ စိုရွှဲနေတဲ့ ပိပိထဲက အရည်တွေက အပြင်ကိုတောင် စိမ့်ထွက်နေတာ။

ခလေး မမွေးဖူးသေးတဲ့ ပိပိ၊ လိင်ဆက်ဆံခဲ့ရတဲ့ အကြိမ်ရည် နည်းသေးတဲ့ ပိပိ အဝကျဉ်းလို့ စီးပြီးကျပ်နေတုန်းပဲ၊ကျနော်တို့နှစ်ဦး ဘာစကားမှ မပြောမိကြပဲ လိင်ကိစ္စကို အာရုံစိုက်ပြီးလုပ်နေတာကြတာ။ ကျနော်ကလည်းအရက်မူးနေလို့ ထင်တယ် ။ တော်တော်နဲ့ မပြီးနိုင်၊ မိနှင်းလည်းပိပိထဲ အရည်တွေ ခဏခဏ ကျနေပုံပေါ်တယ်၊ကြာလာတော့ လိက်တံကို အထုတ်အသွင်းလုပ်လိုက်တိုင်း တဗွတ်ဗွတ်နဲ့ အိပ်ခန်းထဲ့ အသံတွေ ညံနေတော့တာပေါ့။

မိနစ် ၃၀ လောက်ကြာတော့ ကျနော်လဲ ဆီးကျောတွေ တောင့်တင်းလာပြီး ပြီးချင်သလိုလို ဖြစ်လာတော့ လုပ်နေတဲ့အရှိန်ကို မြှင့်တင်လိုက်တော့ ဆီးခုန်နှစ်ခု ထိရိုက်တဲ့ အသံက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာတော့တာပေါ့၊။

ပတ်လက်လှန်ပြီး အောက်ကရှိနေတဲ့ မိနှင်းရင် နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲလို့အားယူရင်း လိင်တံကို တစ်ဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်ချပြီးသွင်းနေလိုက်၊ မိနှင်းဆီကလဲ ညီးသံတွေ ထွက်လာနေပြီ၊အသံကိုကြားရတဲ့ ကျနော်လဲ ဖီးလ်တွေ ပိုတက်လာလို့ သုတ်ရည်တွေကို စတင် ပန်းထုတ်မိတော့တာ။

လိင်တံကို ပိပိထဲ တစ်ဆုံးဆောင့်သွင်း ဆီးခုန်းနှစ်ခုကို ဖိကပ်ထားပြီး လိင်တံထိပ်ခေါင်းက မိနှင်းရဲ့သားအိပ်ခေါင်းထိပ်ကို တေ့လို့ ကျနော်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေကို အားနဲ့ ညှစ်ထုတ်လို့ ပစ်သွင်းနေတော့တာလေ။သုတ်ရည်တွေ ထွက်နေတုန်းမှာပဲ ကျနော်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က မိနှင်းပေါ် မှောက်ချလိုက်တော့ မိနှင်းလဲ ကျနော်ကိုအလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ပေးထားတာပေါ့။

နောက်ဆုံးထွက်လာတဲ့ သုတ်ရည် တစ်စက်အထိ မိနှင်းရဲ့ ပိပိထဲကိုဝင်ရောက်သွားပြီးမှ ကျနော်လဲ အာကုန်သွားလို့ လိင်တံကို ပိပိထဲက ထုတ်ပြီး ဘေးကိုလှဲချမိလိုက်တော့တယ်လေ။ကျနော်လဲ အမောဖြေနေတုန်း မိနှင်းဆီက အသံစထွက် လာတော့တယ်

" ကောင်းလိုက်တာဟယ်….နင် အဲဒီလောက် အကြာကြီးလုပ်နိုင်တာ အခုမှ အယားပြေ အဆာပြေသွားတော့တယ်" 

လို့ ပြောရင်း ကျနော်ရဲ့ ပါးကိုနမ်းတယ်လေ၊ကျနော်လဲ အစရှိ အနောင်နောင်ဆိုတော့ နောက်တစ်ချီလောက် ထပ်ဆွဲဖို့ ခဏ အနားယူရင်း ကျနော်တို့နှစ်ဦးစကားတွေ ပြောနေကြတာပေါ့၊ 

" နင်နဲ့ငါ အခုအချိန်က စပြီး မရီးနဲ့မတ် ဆိုတဲ့ တော်စပ်နေတာတွေ မေ့လိုက်တော့ဟာ"

လို့ မိနှင်းက စပြောလာတယ်၊

" ငါ့ယောင်္ကျားက လိင်ဆက်ဆံတာ နင့်လောက် အင်နဲ့ အားနဲ့ မလုပ်နိုင်ဘူးဟ.ပြီးတော့လဲ ၁၀ချက်လောက်လုပ်ပြီးသွားရင် သုတ်ရည်ထွက်လို့ ပြီးသွားတတ်တော့ ငါ့မှာ တန်းလန်းကြီး ဖြစ်ကျန်နေခဲ့ရတာအမြဲတမ်းပဲ….နင်အကိုကလဲ ရိုးချက်ဟာ လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ ငါရဲ့ ပိပိထဲ သူလိင်တံထည့်ပြီး လုပ်တာလောက်ပဲသိတယ်….. တစ်ခြားနည်းလမ်းတွေ မသိတော့ဘူးထင်တယ်" 

လို့ ပြောနေတော့၊ ကျနော်လဲ မိနှင်းတစ်ယောကဘာဂျာတောင် အမှုတ်ခံရဘူးရဲ့လားမသိဘူး လို့ တွေးနေမိတယ်၊ 

" တို့လင်မယားလဲ နှစ်လလောက်တွေ့ရတာ သူပြန်ထွက်သွားရင် ငါအရမ်းဒုက္ခရောက်တာဟဲ့…. သူလုပ်ပုံက ငါ့ကို ဆွသွားသလို ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး တို့လို့တန်းလန်းနဲ့ ၆ လလောက် ပြန်စောင့်နေရတာ ကြာတယ်ဟာ"

" ကဲ နင်ချည်းပဲ စကားတွေပြောနေတော့တာပဲ သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်မယ် လာခဲ့" 

လို့ ကျနော်ကပြောပြီးအိမ်ရာပေါ်ကနေ ဆွဲချလိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား ကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့ ရေချိုးခန်းကို ရောက်လာရော၊ ရေချိုးခန်းမီးရောင်အောက်ရောက်မှ ကြည့်မိတာ မိနှင်းရဲ့ အတွင်းသားတွေ အတော်ဖြူဝင်းတာပဲ။

လုံးကြီးပေါက်လှမဟုတ်ပေမယ့် သူဟာနဲ့သူ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နဲ့ တည်ရှိနေတာပေါ့၊ ပိပိကို မိနှင်းတစ်ယောက် ရေဆေးနေတုန်းမှာ

" နင့်သုတ်ရည်တွေ ပိပိထဲက ပြန်ထွက်တာ အများကြီးပဲ နှမြောစရာကြီး" 

လို့ ပြောတော့ ကျနော်လဲ ရှူရှူးပေါက်နေရင်းမျက်နှာကို သူဖက်လှည့်လို့

" ထပ်ဖြည့်ပေးမယ်" 

လို့ ပြောမိတာပေါ့၊ နှစ်ဦးသား သန့်ရှင်းရေးလုပ်လို့ ပြီးတော့ အိပ်ရာပေါ်ပြန်ရောက်လာပြီး မိနှင်းကို ပက်လက်လှဲခိုင်းလိုက်ပြီး ကျနော်က သူ့အပေါ်ကနေ ခွတက်လိုက်တယ်၊ပြီးတော့ နှခမ်းချင်း ပြန်စနမ်းတော့တာပေါ့၊နောက်တော့ လည်ပင်းနဲ့ ရင်သားတွေဆီ ရောက်သွားရော၊ ရင်သားတွေက ၃၃ လောက်ရှိပြီးနို့သီးခေါင်းလေးတစ်ဖက်က အထဲကိုတောင် ဝင်နေတယ်။

ကျနော်လဲ ဝင်နေတဲ့ ဖက်ကို စုပ်ဆွဲလိုက်တာ နို့သီးခေါင်းကထွက်လာတော့တယ်၊ နို့သီးခေါင်းနဲ့ ရင်သားနှစ်ဖက်လုံးကို နေရာလပ်မကျန် လျှာနဲ့နမ်းပေးနေမိတာ မိနှင်းတစ်ယောက်မျက်စိတွေမှိတ်ပြီး ဇိမ်ခံနေတော့တာ။ဝမ်းဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ပွတ်ဆွဲသွားတော့ ယားလို့ထင်တယ်ဗိုက်သားတွေလှုပ်နေတယ်၊ မိနှင်းရဲ့ ဆီးခုန်မွှေးတွေက မထူမပါးနဲ့ ပေါင်ကို ကားလိုက်ပြီး ပိပိကိုလျှာနဲ့စလျှက်လိုက်တော့ မိနှင်းတစ်ယောက် 

" ဟဲ့ မလုပ်နဲ့လေ" 

လို့ သာ အသံထွက်လာ ခန္ဓာကိုယ်က မရုန်း၊ ပိပိမှာဆပ်ပြာနံ့လေးက မွှေးနေတော့တာပေါ့၊ အမွှေးတွေကို ဖယ်ပြီး ပိပိကို အုပ်နေတဲ့ ကြွက်နားရွက် နှစ်ခုကိုဘေးရောက်အောင် လျှာနဲ့ ထိုးဖယ်လိုက်ပြီး အစိနဲ့ ပိပိအတွင်းထဲကို ကောင်းကောင်းမွှေပေးလိုက်တာ။ မိနှင်းတစ်ယောက် ခေါင်းကိုမော့လို့ ပါးစပ်ကိုဟလို့ အရမ်းကောင်းနေတဲ့ ပုံစံမျိုး၊မိနှင်းတစ်ယောက် လက်တွေက သူ့ရင်သားတွေကို ပြန်ပြီးပွတ်လိုက် ညှစ်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေပြီ။

ကျနော်လဲ အစိကိုလျှာနဲ့လျှက်ပေးနေရင်း မိနှင်းဖင်ကြီးက ကော့တက်လာတော့ ဖင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ ညှစ်ပေးလိုက် ဖင်ကြားထဲကိုလက်ညှိုးနဲ့ ပွတ်လိုက် ဖင်ဝကိုဆွပေးလိုက်နဲ့ မိနှင်းရဲ့ ခါးက မွေ့ယာကနေ မြောက်တက်နေပြီး တစ်ခါတလေမိနှင်းလက်က ကျနော်ဆံပင်ကို လက်ကဆွဲဖိလို့ ပိပိထဲကို ကျနော် ခေါင်းထိုးသွင်းနေတဲ့ ပုံစံ။

ပိပိထဲကနေ အရည်တွေက အဝကနေ တစ်ပွက်ပွက်နဲ့ တောက်လျှောက် ထွက်ကျနေတာ ဖင်ဝတွေတောင် စိုရွှဲလာခဲ့ပြီ၊ကြာလာတော့ မိနှင်းတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ သီးမခံနိုင်တော့ပဲ။ အိပ်ရာပေါ်ကနေ လူးလဲထလိုက်ပြီး ကျနော်လိင်တံကိုသူ့ပါးစပ်ထဲထည့်လို့ အားပါးတရလွေတော့တာ၊ ကျနော်လိင်တံလဲ မာတောင်ပြီး ပြောင်တင်းလာတဲ့အချိန်ရောက်တော့ 

" နင့်ဟာကြီး ငါ့ပိပိထဲ ထည့်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်ပေးတော့ဟာ….ငါ့ပိပိထဲမှာ အရမ်းယားနေပြီ"တဲ့၊

ကျနော် နောက်တစ်ကြိမ် သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆိုင်ကယ်စီးလို့ ကိုင်လို့ ကားထားပြီး ပိပိထဲကို လိင်တံထည့်လို့ဆောင့်တော့တာပေါ့။

အားမရသလို ဖြစ်မိတော့ ခြေနှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်မှာကပ် ကျနော်ကိုယ်လုံးကိုရှေ့ကို ကိုင်းလိုက်ပြီး မိနှင်းရဲ့ ပုခုန်းကိုဆွဲလို့ ဆောင့်တော့တာ။ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း မိနှင်းလဲ ဖီးလ်တွေတက်တဲ့ အသံနဲ့ ငြီးငြူနေရပြီလေ၊ ကျနော်လိင်တံ မိနှင်းရဲ့ ပိပိထဲရောက်မှာ တဆက်ဆက်နဲ့ အညှစ်ခံနေရတာနှစ်ခါလောက်ရှိပြီ။

ထုံးစံအတိုင်း အရည်တွေက အထွက်များလို့ လိင်တံအရင်း ကျနော်ရဲ့ အမွှေးတွေမှာတောင်အဖြူရောင် အရည်တွေက အခဲလိုက်ကပ်နေတော့တာ။သူ့ကိုလုပ်နေတာ မိနစ် ၃၀ လောက်ကြာတော့ မိနှင်းက

" ပြီးလိုက်တော့ဟာ ပိပိထဲကို သုတ်ရည်တွေထည့်ပေးတော့….ငါတော့ဘယ်နှစ်ခါကျသွားမှန်း မသိတော့ဘူးအားကုန်ချင်လာပြီ" 

လို့ ပြောတော့တာလေ၊ဒါနဲ့ပဲ ကျနော်လဲ ရင်ဘတ်မှာ ကပ်ထားတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းထဲက တစ်ချောင်းကို အောက်ချလို့ခွလိုက်တော့ မိနှင်းလည်းဘေးတိုက်လေးဖြစ်သွားပြီး ကျနော်လက်တစ်ဖက်က မိနှင်းရဲ့ နို့တစ်ဖက်က ဆွဲလို့ မိုင်ကုန်ဆောင့်တော့တာနောက်ထပ် ၁၀ မိနစ်ပဲကြာတယ် ။

သုတ်ရည်တွေ အများကြီး ပန်းထွက်လို့ ပြီးသွားပြန်ရော၊ မိနှင်းလဲမော ကျနော်လည်းအားကုန်သွားပြီ၊ အချိန်ကလဲ နောက်နေ့ကူးသွားလို့ မနက် ၃ နာရီထိုးပြီ၊ ကျနော်တို့ နှစ်ဦးအဝတ်အစားတွေတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ပဲ အတူဖက်လို့အိပ်လိုက်ကြတော့တာ၊ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှပဲနိုးတော့တယ်လေ။ မနက်အိပ်ရာကနိုးတော့ ခပ်သွက်သွက်လေး တစ်ချီလောက် ဆွဲဖြစ်လိုက်သေးတာ၊ လုပ်နေတုန်းမိနှင်းကခဏရပ်ခိုင်းပြီး 

" နင့်အတွက် ငါ့ အချိန်ပြည့်ရှိနေသလို ငါ့အတွက်လဲ နင်ကွက်လပ်တွေ ဖြည့်ပေးပါ၊ နင့်အကိုပြန်လာရင်တော့ ခဏလေး သီးခံပြီး စောင့်ပေးပေါ့… ဒါပေမယ့် လစ်ရင်တွေ့ကြမယ်…. နင်နဲ့ငါ့ကြားမှာ တော်စပ်နေတဲ့မရီးနဲ့ မတ် ဆိုတဲ့ဟာတွေ မေ့လိုက်တော့…. နင်မိန်းမ မယူသေးခင်အချိန်အထိ နင်နဲ့ငါဟာ အကောင်းဆုံး sexpartner တွေလိုနေကြမယ်"

သဘောတူညီချက်တွေ ယူတော့တာ၊ ကျနော်က ဘာပြောစရာရှိမှာလဲ 

" အေးပါဟာ"

လို့ ပြောရင်း လုပ်နေတာကို စိတ်တွေ လျှော့ချလိုက်ပြီး မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်လိုက်တော့တယ်၊ အဲဒီနေ့ အဲဒီအချိန်ကစလို့ မိနှင်းနဲ့ ကျနော်ဟာ အားတိုင်းလုပ် ယားတိုင်းလုပ်ဖြစ်ကြတာ။အကိုပြန်ရောက်နေတဲ့အချိန်တောင် လစ်ရင်လစ်သလိုဆွဲ၊ မီးဖိုခန်းလဲ မရှောင်၊ ထမင်းစားပွဲလည်း ညှောင့်စင်လုပ်၊ တစ်ခါတစ်လေအိပ်ခန်းတွေကြားက လူသွားလမ်းမှာတောင် မိနှင်းက လစ်ရင်လွေပေးတတ်တယ်။

အကိုပြန်လာပြီးနှစ်လလောက်ရန်ကုန်မှာ နေသွားတာ သင်္ဘောပြန်ထွက်တော့ မိနှင်းမှာ ကိုယ်ဝန်ရနေတာကို အကိုတစ်ယောက်သိသွားတော့ ဝမ်းသာသွားပြီး ကျနော်ကိုဂရုစိုက်ပေးဖို့ မှာနေပြီး ခလေးမွေးခါနီးရင် သူ့ပြန်လာမယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းကိုပြောခဲ့တာပေါ့။အကိုတစ်ယောက် လေယာဉ်ပေါ်တက်သွားပြီး အပြန်လမ်းမှာ မိနှင်းကို ကျနော်က

" ဟဲ့ ကိုယ်ဝန်က ဘယ်နှစ်လရှိနေပြီလဲ" လို့ မေးလိုက်တော့ 

" ၂ လ ကျော်နေပြီ….နင့်ဟာလေးလေ"

မိနှင်းက ပြောရင်း ကားပေါ်မှာကျနော်လက်ကို ကိုင်ထားတာပေါ့၊ မိနှင်းတစ်ယောက် ကိုယ်ဝန်ရနေပြီ ဆိုတဲ့ အသိတွေနဲ့များ လိင်စိတ်တွေ ပိုကြွနေလားမသိ၊ အခုနောက်ပိုင်း လိင်ကိစ္စမှာသူကပဲ ဦးဆောင်နေတော့တာ။

ကျနော်အခန်းထဲ လာပြီး အပြာကားတွေကြည့်လိုက် လုပ်လိုက်နဲ့ လိုအပ်နေတဲ့ကွက်လပ်တွေ ဖြည့်ပေးနေရတာ၊ ကြာလာတော့ ကျနော် အစ်ကိုကိုတောင် စိတ်မှာ မှန်းလို့ အားနာလာရတယ်၊သူ့အတွက်ရှာပြီး ပေးစားခဲ့တဲ့ မိန်းမက ကျနော်အတွက်ပဲ ဖြစ်နေခဲ့ပြီ၊။

မိနှင်းကိုယ်တိုင်လဲ ကျနော်ကို သူယောင်္ကျားတစ်ယောက်လိုပဲ ဆက်ဆံနေတော့တယ်၊ ကျနော်ကိုလဲ တစ်ခါတလေ 

" နင်မိန်းမမယူနဲ့တော့ဟာ….ငါဝေပြီးမစားချင်တော့ဘူး" 

လို့ ပြောတော့ ကျနော်လဲ ရယ်ချင်သွားပြီး 

" နင်ကြတော့ရောလို့"

ပြန်ပြောလိုက်တော့ ရယ်ကျဲကျဲလုပ်နေပြီး 

" တစ်နှစ်မှာ ၂ လ ၃ လ လောက်ပဲ နင်နဲ့အတူ မအိပ်တာပါဟာ.ကျန်တဲ့အချိန်တွေမှာ နင့်ဟာက ငါအထဲမှာ အမြဲဝင်နေတာပဲဟာ"

လို့ ပြောရင်း ကွက်လပ်တွေကိုဖြည့်ဆည်းပေးနေကြတုန်းပေါ့လေ။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



မာယာထောင်ချောက် (စ/ဆုံး)

မာယာထောင်ချောက် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အထက်တန်းကျောင်းကြီးရဲ့ တစ်စင်းထဲသော လမင်းလေး သော်တာ ဟု သတ်မှတ်ခြင်းခံထားရသည့် ကောင်မလေးရဲ့ ဘဝမှာ ပန်းကလေးများကဲ့သို့ မလှပရှာပေ။ အမေမုဆိုးမကြီးနဲ့ ညီမငယ်တစ်ယောက်တို့နဲ့ အတူ ချို့တဲ့ဆင်းရဲစွာ နေရရှာ၏။အမေမုဆိုးမကြီးက အကြော်ရောင်း ၊ ရပ်ကွက်ထဲအဝတ်တွေ လိုက်လျှော်နဲ့ သမီးနှစ်ယောက် အကူအညီယူကာ ဘဝကို ရုန်းကန်နေရသည်။

ထို့ကြောင့် အကြီးဆုံးသမီးဖြစ်နေသည့် သော်တာမှာ ငါးတန်း ၊ ခြောက်တန်း ကျောင်းသူအရွယ် ကတည်းက မိခင်မုဆိုးမကြီးနဲ့အတူ အဝတ်တွေလိုက်လျှော် ၊ ရပ်ကွက်တွေပတ်ပြီး အကြော်လိုက်ရောင်းခဲ့ရသည်။ ဆင်းရဲသည့်ဒဏ်ကို ကောင်းစွာ ခံစားရသည့်အတွက် သော်တာမှာ အလွန်ပင် ချမ်းသာချင်သည်။ ကျောင်းခန်းထဲက ရွယ်တူကောင်မလေးတွေ ဝတ်သည့် ဂါဝန်လှလှလေးတွေမျိုး သော်တာ ဝတ်ဖူးချင်သည်။

ဒီလို ဆင်းရဲနွမ်းပါးသည့်ကြားကပင် သော်တာ တစ်နှစ်တစ်တန်း မှန်မှန်အောင်ခဲ့သည်။ ချို့တဲ့မှုကြောင့် ကျောင်းကို နောက်ကျမှ တက်ခဲ့ရသဖြင့် သူမအသက် ၁၆ နှစ်တွင် ရှစ်တန်းသို့သာ ရောက်ခဲ့ရသည်။ သက်တူရွယ်တူတွေက ၁၀ တန်း ၊ ၁၀ တန်းအောင်အရွယ် ဖြစ်သော်လည်း သော်တာမှာ ၈ တန်း ကျောင်းသူသာ ဖြစ်ခဲ့သည်။

ဒါပေမဲ့ သူမက ၈ တန်း ကျောင်းသူအရွယ်မှာ အပျိုဖြစ်နေပြီမို့ ဖွံ့ထွားနုပျိုလှပတဲ့ အလှအပတွေ ပိုင်ဆိုင်လာခဲ့သည်။ ရှစ်တန်းကျောင်းသူပေမဲ့ သူမက အပျိုအရွယ်လေးတစ်ယောက်နှင့် မလိုက်အောင်ပင် အလုပ်များလုပ်ခဲ့ရသည်။ အထူးသဖြင့် မနက်စောစော ကျောင်းမသွားခင် အကြော်ဗန်းကို ခေါင်းမှာရွက်ပြီး တစ်မြို့လုံးလှည့်ကာ အကြော်ရောင်းရသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် သော်တာတစ်ယောက် မြို့အနှံ့လှည့်လည်ကာ အကြော်ရောင်းရခြင်းကို ရှက်ရွံ့စပြုလာသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် မိခင်ကြီးနှင့် အတိုက်အခံပြုပြီး အကြော်ရောင်းသည့် တာဝန်ကို ညီမငယ်ဖြစ်သူထံ လွှဲအပ်လိုက်သည်။

ထို့နောက်ပိုင်းတွင် သော်တာ အတော်ပြောင်းလဲလာခဲ့သည်။ သူမအတွက် လိုအပ်မှုတွေကလည်း များပြားလာသည်။ သူများနည်းတူ ဝတ်စားလိုခြင်းနှင့် ပိုမိုလှပလိုခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ထိုရှစ်တန်းနှစ်မှာပင် သော်တာ ရည်းစားထားတတ်လာသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း လှပအောင် ခြယ်မှုန်း ပြင်ဆင်တတ်လာသည်။ ယောကျ်ားလေးတွေရှေ့မှာ ဘယ်လိုပုံစံလေးနဲ့နေပြီး သူတို့တွေကို ဘယ်လို ဆွဲဆောင်ရမလဲ ဆိုတာကို သော်တာ တတ်ကျွမ်းလာသည်။

သော်တာ့အလှကို ပိုမိုတောက်ပအောင် ပံ့ပိုးပေးသည့် အရာတစ်ခုလည်း ရှိသေးသည်။ ထိုအရာက သော်တာ့ရဲ့ ခွေခွေလိပ်လိပ် ပုံစံလေးလို ဖြစ်နေသော လှိုင်းတွန့်ဆံပင်ရှည်များပင် ဖြစ်သည်။ ငယ်စဉ်က ဆံပင်ညှပ်လျှင် ပိုက်ဆံကုန်သောကြောင့် မိခင်ဖြစ်သူက ဆံပင်မညှပ်ခိုင်းခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ဆံပင်ရှည်ထားဖြစ်ခဲ့ခြင်း၏ အကျိုးကျေးဇူးက သော်တာ အပျိုဖြစ်လာသောအခါ သူမအတွက် အထောက်အကူ ပြုစေခြင်းဖြစ်သည်။ သော်တာ့ ဆံပင်ရှည်တွေကြောင့်လည်း ယောကျာ်းလေးတွေက သော်တာ့ကို နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး မြန်မာဆန်ဆန်လှသည်ဟု သတ်မှတ်ထားကြသည် မဟုတ်လား။

ထို့ကြောင့် သူမက ယောကျ်ားလေးတွေရှေ့တွင် မခုတ်တတ်တဲ့ ကြောင်လေးလို စကားပြောတာကအစ တိုးတိုးညင်ညင်သာသာ ၊ ရယ်လိုက်လျှင်လည်း သွားမပေါ်အောင် လက်ကလေးအုပ်ကာ ရယ်တတ်သည်။ သနပ်ခါးပါးပါးလေးကိုလည်း မျက်နှာပေါ်မှာ အမြဲတင်ထားခဲ့သည်။ ခေတ်ပေါ် မိတ်ကပ် အလှပြင်ပစ္စည်းတွေ မသုံးနိုင်သဖြင့် သနပ်ခါးကိုသာ အလှပြင်မိတ်ကပ်ပစ္စည်းလို အသုံးပြုနေခြင်းကလည်း သော်တာ့အတွက် မြန်မာဆန်ဆန် သနပ်ခါးလေးနဲ့ ကောင်မလေးဟူ၍ အလှကျက်သရေ တိုးစေပါသည်။

သော်တာက မိန်းကလေး သိပ်ပီသတာပဲနော်ဟု ချီးကျူးစကားဆိုလာလျှင် ကြိတ်ကာ ကျေနပ်နေရသည်။ ကောင်လေးတွေပေးသော ပိုးကြေး ပန်းကြေး ပစ္စည်းတွေက သော်တာ့မှာ တစ်စထက်တစ်စ များပြားလို့လာခဲ့၏။ ရည်းစားကိုလည်း နှစ်ယောက်တစ်ပြိုင်တည်း ထားတတ်လာသည်။

ဒါပေမဲ့ သော်တာက အနေအထိုင် အသွားအလာ ပိရိသည်။ ထို့ကြောင့် ကောင်လေးတွေက မရိပ်မိပေ။ အကယ်၍ သံသယဝင်ကာ မေးမြန်းလာလျှင်လည်း ဟန်ဆောင်ကောင်းသော သော်တာက မျက်ရည်လေးဝဲကာ “တို့ကိုဒီလိုထင်ရက်တယ်နော်။ တို့မှာ ချစ်သူတစ်ယောက်ကိုတောင် မနည်းသတ္တိမွေးပြီး ချစ်ရတာပါ..” လို့ စကားလေးတွေသုံးပြီး အသံကို ငိုသံပါလေးနဲ့ပြောရင် မေးမိတဲ့သူက သော်တာ့ကို ပင် ပြန်တောင်းပန်သွားကြသည်ပဲ ဖြစ်သည်။

ထိုသို့သော မာယာ၊ ပညာတွေနဲ့ သော်တာမှာ ၁၀ တန်း ရောက်လာတော့ ပညာပိုစုံလာသည်။ မာယာတွေ ပိုများလာတဲ့ သော်တာက ကြိုက်သမျှ အားလုံးလိုလို သူဌေးသားတွေချည်းပင် ဖြစ်သည်။ ပိုက်ဆံရှိ သူဌေးသားတွေကို သော်တာက အပိုင်ချုပ်ထားသည်။ နောက်ပြီး သော်တာက အပေးအကျွေးလည်း ရက်ရောသည်။ ဒါကတော့ သူမ ဆယ်တန်းနှစ်ရောက်မှ ဖြစ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

“အဟင့် … ရှင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ လိုက်လျောတာနော်။”

”အေးပါကွာ… သော်တာကလည်း ကိုယ့်ဘဝပါ။”

ဒီလိုအဖြစ်အပျက်မျိုးတွေနဲ့ ပတ်သက်သည့် လူက သော်တာမှာ သုံးလေးယောက်လောက် ရှိပြီဖြစ်သည်။ သူတို့အကြိုက် လိုက်လျောပြီး သူမလိုချင်တာတွေကို တောင်းဆိုတတ်သည့် အကျင့်လေးကလည်း သော်တာ့မှာ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူမလိုချင်သည့် အရာကိုလည်း ရအောင် တောင်းဆိုပိုင်ဆိုင်နိုင်သည်အထိ သော်တာတစ်ယောက် ကျွမ်းကျင်လာခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။

ပိုက်ဆံရှိ သူဌေးသားတွေကလည်း သော်တာ့ရဲ့ အလှ၊ အညု ၊ အချွဲတွေကို စွဲလန်းမက်မောပြီး သော်တာလိုသမျှ ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့ကြသည်။ သော်တာရဲ့ မို့မောက်သည့် ရွှေရင်အစုံကို နယ်ရ စို့ရရုံနဲ့ သူတို့မှာ လူဖြစ်ရကျိုးနပ်ပြီဟု အတွေးတွေ ဝင်ခဲ့ကြသည်။ သော်တာကများ သူတို့ရဲ့ ဒစ်ပြုတ်စ လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်ရင် နတ်ပြည်နတ်နန်း ရောက်နေရသည်ဟု ထင်ကြသည်အထိ သော်တာ့မာယာတွေ အလှတွေမှာ နစ်မျောခဲ့ကြ၏။ ဒီအတွက် သော်တာ့မှာ အဝတ်အစား၊ ရေမွှေး၊ အလှပြင်ပစ္စည်းတွေ သုံးလို့မကုန်နိုင်အောင် ပေါများလာခဲ့၏။

ဒါပေမဲ့ သော်တာက ဒီလိုပိုင်ဆိုင်မှုလေးမျိုး ၊ ဒီလိုဘဝ အခြေအနေလေးနဲ့ နည်းနည်းလေးမှပင် မတင်းတိမ်နိုင်ခဲ့။ ဒီထက် ပိုပြီးပြည့်စုံ ကြွယ်ဝမှုကို မျှော်လင့်တောင့်တနေဆဲပင်။ သော်တာတို့ ဆယ်တန်း စာမေးပွဲတွေ ဖြေခါနီး အချိန်လောက်၌ သော်တာ့ရဲ့ အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ လမ်းစတစ်ခုကို စတင်တွေ့ရှိခဲ့သည်။

ကားအကောင်းစားကြီးနဲ့ သူမတို့ ကျောင်းရှေ့လမ်းမှ ဖြတ်သွားတတ်သည့် သူဌေးကြီးတစ်ဦးကို သော်တာ အမြဲငေးမိနေကျ။ မသိမသာ စုံစမ်းကြည့်တော့ မိုးကုတ်မှ သူဌေးဟု သိရပြန်သည့်အခါ သော်တာတစ်ယောက် အရဲစွန့်ပြီး ထိုကားအကောင်းစားကြီး အလာတွင် ရှေ့ကဖြတ်ပြီး လမ်းကူးပစ်လိုက်တော့၏။

“ကျွီ…အ… အမေ့”

ကားဘရိတ်အုပ်သံနှင့်အတူ သော်တာကလည်း လဲအကျ အံကိုက်ပင်။ ကားပေါ်မှ လူကြီးတစ်ဦး အပြေးအလွှား ဆင်းလာသည်။

“ကလေးမ…. ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ…”

“ဟို… သမီး….”

“မင်း… ကျုပ်ကားနဲ့ တိုက်မိသွားတာ မဟုတ်ပါဘူးနော်”

“မဟုတ်ပါဘူး။ သမီးဘာသာလန့်ပြီး လဲသွားတာပါ… ဦး”

အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနှင့် အသက် ၄၀ ကျော်အရွယ် လူကြီးကို သော်တာက ”ဦး” ဟု ခေါ်ပစ်လိုက်သည်။ သော်တာက သူမခြေထောက်လေးကို ပွတ်ကာ မျက်ရည်လေး ဝဲပြလိုက်ပြန်သည်။ သူမရဲ့ လက်နက်တစ်မျိုးဖြစ်သည့် ဆံပင်ရှည်ကြီးများကလည်း ပခုံးပေါ်၌ ကပိုကယိုဝဲကာကျနေ၏။

ကားပေါ်မှ လူကြီးက သော်တာ့ကို စူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ကောင်မလေးက နုနုဖြူဖြူ လုံးလုံးတစ်တစ်လေးနဲ့ သနားကမားရုပ်ကလေး။ ဆံပင်ရှည် တွန့်တွန့်လေးတွေနဲ့ ချစ်စရာ ရုပ်သွင်လေးမို့ ကားရှေ့ချော်လဲဟန်ပြပြီး အလျော်တောင်းတတ်သည့် လူမျိုးမဟုတ်ဟု ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။

”ပြစမ်းပါဦးကွယ်…။ မင်းခြေထောက် ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ။ အို….”

သော်တာ့ထဘီလေးက ဒူးအထက်နားသို့ လှန်တက်နေခြင်းကြောင့် ခြေသလုံးသား ဖြူဖြူလေးကို တွေ့လိုက်ရသော လူကြီးက သော်တာ့ဒဏ်ရာကိုကြည့်ဖို့ မေ့ကာ မှင်သက်နေ၏။ သော်တာမှ ထိုလူကြီး၏ အကြည့်ကြောင့် မျက်နှာလေးနီကာ ရှက်သွားရပြီး ခေါင်းလေးကို ငုံ့ပစ်လိုက်လေသည်။

”ခြေထောက် အကြောတင်သွားတာ ထင်တယ်… ကဲလာ… မင်းကို ဆေးခန်း လိုက်ပို့ပေးမယ်။”

ထိုလူကြီးက ပြောပြောဆိုဆို သော်တာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ကာ ကောက်ချီပြီး ကားပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်သည်။ သူမကလည်း ကိုယ်လုံးလေးကို ထိုလူကြီး၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ အစွမ်းကုန် အပ်ထားလိုက်သည်။ ဒီတော့ သော်တာ့ရဲ့ နူးညံ့အိစက်သော ရင်သားစိုင်လေးတွေက ထိုလူကြီး၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးနှင့် ပွတ်ထိမိနေခြင်းက ထိုလူကြီးရင်ကို လှိုက်မောစေသည်ပေါ့။

ဦးလှမြိုင်ဟုခေါ်သည့် ထိုလူကြီးနှင့် သော်တာတို့ ရင်းနှီးသွားကြသည်။ ဦးလှမြိုင်က နောက်တစ်နေ့ ညနေတွင် သော်တာ့ကို လာခေါ်ပြီး ဆေးခန်းလိုက်ပြပေးပြန်၏။ ဆေးခန်းက ပြန်ထွက်တော့လည်း စားစရာတွေ တစ်ပုံတစ်ပင် ဝယ်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ သော်တာ့ဘဝမှာ မစီးဖူးသော ကားကို စီးရခြင်း၊ မစားဖူးသော အစားအစာတွေကို စားသောက်ရနဲ့ ပျော်ရွှင်ကြည်နူး ကျေနပ်နေလေ၏။

ဒါပေမဲ့ သော်တာတို့က ဣန္ဒြေမပျက်အောင် နေသည်။ သူမရဲ့ စွန့်စားမှုတွေက အရာထင်စပြုလာပြီ မဟုတ်လား။ ဦးလှမြိုင်ကားရှေ့ ချော်လဲလိုက်ခြင်းက သော်တာ့ရဲ့ စွန့်စားမှုအစပင် ဖြစ်သည်။ သူမက ထိုအခြေအနေမှနေ၍ သူမဘဝအတွက် အများကြီး မျှော်မှန်းထားသည်ပင် ဖြစ်၏။

တတိယမြောက်တွေ့ဆုံမှု ညနေခင်း၌ ထုံးစံအတိုင်း ဦးလှမြိုင် ပေါက်ချလာပြန်၏။ သော်တာ့ကို ဆေးခန်းလိုက်ပြပေးရန် ဖြစ်သည်။ အမှန်မှာ သော်တာ့ခြေထောက်က ကောင်းနေပေပြီ။ ဘာဆိုဘာမှ မဖြစ်တော့။ ဒါပေမဲ့ ဟန်ဆောင်ကောင်းသော သော်တာက ဒီနေ့မှ ပိုနာလာသည်ဟု အကြောင်းပြပြီး လမ်းမလျှောက်နိုင်ဟုဆိုသည်။ အဲဒီမှာ သော်တာ့ကိုယ်လုံးလေးကို သိပ်ပြီး ချီချင်၊ ပွေ့ချင် ၊ ထွေးပိုက်ချင်နေတဲ့ ဦးလှမြိုင်ကလည်း အဆင်သင့်ပင်ဖြစ်ကာ အကြိုက်တွေ့ပေပြီပေါ့။

”အို… ဦး”

စွေ့ကနဲ ပွေ့ချီလိုက်သောကြောင့် ဦးလှမြိုင်ရင်ခွင်ထဲသို့ သော်တာ့ကိုယ်လုံးလေးက အလိုက်သင့်။ အိမ်မှာ အကြော်ထွက်ရောင်းနေသည့် အမေနှင့် ညီမတို့မရှိ၍ သော်တာ့မာယာတွေက ပွင့်လင်းလှသည်။ ဦးလှမြိုင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို သော်တာ့နို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ အတင်းဖိကပ်ပြီး ဦးလှမြိုင်ခါးကို ကြောက်လန့်တကြား ပုံစံလေးနဲ့ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ပစ်လိုက်လေသည်။ သက်ကြားအိုကြီး ဦးလှမြိုင်မှာ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် အပျိုပေါက်မလေးရဲ့ အတွေ့မှာ မိန်းမူးသွားရတော့သည်။

ထို့နောက်………..။ ထိုနေ့က သော်တာ ဆေးခန်သို့ မရောက်ဖြစ်ခဲ့။ ဦးလှမြိုင်တည်းခိုသော အိမ်လေးသို့ ဦးလှမြိုင်နဲ့အတူ သော်တာ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ဦးလှမြိုင်ရဲ့ စူးစူးရဲရဲ အကြည့်တွေနဲ့ သော်တာရဲ့ မျက်လုံးတောက်တောက်လေးတွေက အကြည့်ချင်းဆုံကာ အဓိပ္ပာယ်တစ်ရပ်ကို ဖွင့်ဆိုဖြစ်ခဲ့ကြလေတော့၏။

ဦးလှမြိုင်က မုဆိုးဖို၊ ကာမမှုမှာ အတွေ့အကြုံ ရင့်ကျက်ခဲ့သူ။ သော်တာကလည်း ခြေစမ်းပွဲတွေ အများကြီးကန်ဖူးတဲ့ အသင်းတစ်သင်းလို တက်ကြွနိုးကြာနေတဲ့ ရမ္မက်စိတ်တွေနဲ့ အားကျမခံပေ။ ငါးကြော် ကြွပ်ကြွပ်ရွရွလေးနဲ့ အစာပြတ်ငတ်နေသည့် ကြောင်ကြီး။ အတွဲအဖက်ညီစွာဖြင့် ကာမတောသို့ ခရီးထွက်ခဲ့မိကြလေတော့သည်။

”အင်း… ဟင်း… ဦးရယ်”

“ကလေးရယ် အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲကွယ်”

ဦးလှမြိုင်က သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် နုံးခွေဟန်လေးဖြင့် တိုးဝှေ့ဝင်နေတဲ့ သော်တာ့ကိုယ်လုံးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဖက်ပြီး သော်တာ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ကစားလို့နေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် နို့သီးခေါင်းလေးကို မချင့်မရဲဖြင့် ညှစ်လိုက်မှုကြောင့် သော်တာ့မှာ တွန့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး ဦးလှမြိုင်ကို ညုချွဲလေး ချွဲပြလိုက်သည်။

ဦးလှမြိုင်ကလည်း သော်တာ့ကိုယ်လုံးလေးကို မလွတ်တမ်း ဖက်ထားရင်း နက်မှောင်ရှည်လျားသည့် သော်တာ့ဆံပင်လေးတွေကို နမ်းရင်း ချစ်မဝနိုင်ပတ်ပျိုးကို ဖွဲ့ပြနေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

“ကလေး… အရမ်းမောနေပြီလားဟင်”

“ရပါတယ် ဦးရယ်… ဦးရဲ့ ကြင်နာယုယမှုတွေက သော်တာ့ရဲ့ ဘဝအမောတွေလောက်တော့ မမောပါဘူး။”

သော်တာက ဦးလှမြိုင် သူမရဲ့ ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုကို ပိုပြီး ဂရုပြုမိစေရန် သနားအောင် ပြောလိုက်သည်။ ဦးလှမြိုင်မှာတော့ နုဖတ်ဖွေးဥ ချောမောလှပနေသည့် ရုပ်ရည်လေးနဲ့ မလိုက်ဖက်သည့် သော်တာ့ဘဝခရီးကြမ်းကို သိမြင်ပြီးဖြစ်ရာ သနားစိတ်ဖြင့် အကြင်နာတွေ ပိုတိုးလာပြီဖြစ်၏။ သော်တာ၏ မာယာတောမှာ မျောနေရခြင်းပင် ဖြစ်ပေတော့၏။

”ဦး ကလေးကို ချစ်ချင်သေးတယ်ကွယ်..”

“ဦးသဘောပါပဲ ဦးရယ်”

အပေးအကျွေးရက်ရောသော သော်တာက နောက်တစ်ကြိမ်လိုးဖို့ တောင်းဆိုလာသည့် ဦးလှမြိုင်ကို မငြင်း။ ပြီးတော့ သော်တာက အလိုးမခံဖူးသည့် အပျိုစင်လေးလည်း မဟုတ်။ ၁၀ တန်း ကျောင်းသူ ဘဝ ရောက်သည်မှစ၍ အပျိုရည်ပျက်ခဲ့ရပြီးပြီ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမဲ့ သူမထားခဲ့သည့် ရည်းစားတွေရဲ့ လီးနဲ့ ဦးလှမြိုင်ရဲ့ လီးတန်ကြီးကို နှိုင်းယှဉ်ခံစား အလိုးခံကြည့်မှပင် ကာမအရသာဆိုတာကို သေချာခံစားမိခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ဦးလှမြိုင်ကို ကာမဆက်ဆံသည့် တဒင်္ဂစွဲလမ်းမိစိတ်ဖြင့် ဦးလှမြိုင် အလိုကျ လိုက်လျောနေမိခြင်းပင် ဖြစ်၏။

”ဦးကို ကလေးက ဖင်ကုန်းပေးပါလား… ဦးနောက်ကနေ လိုးပေးချင်လို့”

“အို.. ဦးကလည်း”

ဒီတစ်ခါတော့ သော်တာ ရှက်သွားရသည်။ ယခင် သူမ ရည်းစားများနဲ့ ဆုံတွေ့ဆက်ဆံခဲ့စဉ်က သမရိုးကျ ဆက်ဆံခြင်းဖြင့်သာ အလိုးခံခဲ့ဖူးသည်။ ဒါ့အပြင် သူမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးဝင်အလိုးခံပြီး ဆန္ဒတွေ ပြည့်ဝသွားကြပြီဆိုလျှင် နောက်တစ်ကြိမ်ဆိုတာကို သော်တာ ခွင့်မပြုတော့။ တစ်ခါဆုံတွေ့လျှင် တစ်ကြိမ်သာ အလိုးခံခဲ့သူ။ အတင်းဂျစ်တိုက်နေလျှင် ဂွင်းထုပေးခြင်းဖြင့်သာ ဖြေသိမ့်ပေးခဲ့သူ။ အခုတော့ ဦးလှမြိုင်နဲ့ကျမှ သော်တာ ပေးဆပ်ရတာ များနေခြင်းဖြစ်သည်။

ဦးလှမြိုင်က ဂိုင်းကြီးကြီးနဲ့ဆိုတော့ သော်တာ့ဘက်ကလည်း အရင်းအနှီး ကြီးနေရခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

”လုပ်ပါ ကလေးရယ်… ဦးက ကလေးက ဖင်ကုန်းပေးထားရင် ကလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်က နောက်ကိုပြူးထွက်နေမှာ…. ဦးက ဒီလီးကြီးနဲ့ ကလေးစောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းဖွေးဖွေးကြီးကို နောက်ကနေ လိုးဆောင့်ပေးမှာ… ကလေးရယ်…. ဖင်လေးကုန်းလိုက်နော်…”

ဦးလှမြိုင်က သော်တာ့ကို သင်ပြသွေးဆောင်ခြင်းများဖြင့် ရမ္မက်ဆန္ဒတွေ တက်ကြွလာအောင် စကားလုံးတွေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းသုံးကာ ရမ္မက်စိတ်ကို ဆွပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါမှ သော်တာ စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီး သူ့အလိုကို လိုက်လျောစေဖို့ဖြစ်၏။ ထို့အပြင် ပြန်လည်ထောင်မတ်နေပြီဖြစ်သော သူ၏ လီးတန်ညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးကိုလည်း သော်တာ့ လက်ကလေးဖြင့် ကိုင်စေလိုက်သည်။

ဦးလှမြိုင်ရဲ့ စကားတွေက သော်တာ့ကို အမှန်ပင် ရမ္မက်သွေးတွေ ကြွစေရသည်။ ဒါ့အပြင် သူမလက်ထဲမှ လီးတန်ကြီးကြောင့်လည်း သူမစိတ်ထဲ ဖင်ကုန်း အလိုးခံချင်သော စိတ်များ အလိုအလျောက် ဖြစ်ပေါ်နေရပြီ ဖြစ်သည်။ ဦးလှမြိုင်လီးတန်ကြီးက သူမလက်ကလေးနှင့် တစ်ကိုင်ပင် မပြည့်ပေ။ ထိုလီးတန်ကြီးဆီမှ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် သွေးခုန်နေသလို အထိအတွေ့က သူမလက်ကလေးမှတစ်ဆင့် အသွေးအသားတွေ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရမက်သွေးအရှိန် လွှမ်းခြုံနေသလို ခံစားလာရသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း စစ်ကနဲ စစ်ကနဲဖြစ်ကာ အရည်တွေ ထပ်မံစိမ့်ထွက်လာရပြန်သည်။

“ကဲ…. ထ…ကလေးလေး။ အင်း… ဟုတ်ပြီ။ ခါးကိုခွက်ထား။ ဖင်ကို နောက်ကို ကော့ပစ်ထားလိုက်….။ ဟုတ်ပြီ…။ လက်တွေကို တောင့်ခံမထားနဲ့…။ တံတောင်နဲ့ပဲ ထောက်ထား..။ နည်းနည်းထပ်ပြီး ကုန်းလိုက်ဦး…။ ဟုတ်ပြီ…။ အဲဒီအတိုင်း ကလေးကို ဦးလိုးပေးမယ်နော်..”

သော်တာတစ်ယောက် ဦးလှမြိုင် ခိုင်းစေ နေရာချထားပေးသည့်အတိုင်း ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ရတော့သည်။ ဦးလှမြိုင်က သော်တာ့ဖင်ကြီးတွေနောက်မှာ နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ညိုတုတ်တုတ်ကြီးကို လက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်ကာ သော်တာ့ အဖုတ်လေးရဲ့ အဝမှာတေ့ပြီး ထောက်လိုက်သည်။ အဖုတ်ဝကို ထိပ်နဲ့တေ့ထောက်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်နှင့် သော်တာ့ ဖင်ဆုံကြီးက တွန့်ကနဲ တုန်သွားသည်။ နောက်မှ အသက်ကို ၀၀ရှူကာ ဖင်ကိုတောင့်ခံပြီး လီးအဝင်ကို ငဲ့လင့်နေလိုက်တော့သည်။

ဒစ်ထိပ်ဖြင့် တေ့ထောက်ခြင်းခံထားသော သော်တာ့အဖုတ်နီနီလေးက နုအိပြီး ဝင်းလက်နေသည်။ အမွှေးလေးတွေက နုနုလေးပင် ရှိသေးပြီး အစိလေးအထက် ဆီးစပ်နားမှာ အခွေလေးတွေဖြစ်လို့နေသည်။ ဦးလှမြိုင်က သော်တာ့အဖုတ်လေးကို သူ့ရဲ့ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆီးစပ်အထက်နားမှ လက်လျှိုနှိုက်စမ်းပြီး အစေ့လေးကို အသာပင် ပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။

“အင့်… ဟင့်.. ဦးရယ်… လုပ်မှာဖြင့် လုပ်ပါတော့။ သော်တာ မနေတတ်တော့ဘူး”

အဖုတ်ထဲ လီးဝင်လာဖို့ စောင့်မျှော်ငဲ့လင့်နေတဲ့ သော်တာခင်မျာ အစိကို ပွတ်ချေခြင်း ခံလိုက်ရသဖြင့် ဖင်ကြီးခါရမ်းသွားပြီး သူမဖင်ကြီးကို အနောက်ဖက်သို့ ကော့ကော့ဆောင့်ကာ အနေအထိုင်ခက်လို့ နေရတော့သည်။ ဦးလှမြိုင်ကလည်း အစိကို ပွတ်ချေနေလျက်မှပင် သူရဲ့ အတန်ကြီးကို သော်တာ့အဖုတ်လေးထဲသို့ ဖိနှစ်ဆောင့်သွင်းလိုက်လေတော့၏။

”ဘွတ်.. ဖွတ်…. ဖွတ်… ပြစ်…. ဒုတ်…”

ပထမတစ်ချီလုပ်ပြီးသား အဖုတ်ထဲသို့ ဦးလှမြိုင်အတန်ကြီးက လေအန်သံနဲ့အတူ ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားပြန်သည်။ သော်တာကတော့ မသက်မသာပင် ခံစားလိုက်ရရှာသည်။

“အ … အီး… အမေ့… နာလိုက်တာ… ဦးရယ်”

ခါးလေးခွက် ဖင်ကုန်းပေးထားသော သော်တာတစ်ယောက် အဖုတ်ထဲသို့ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး ဝင်လာတဲ့ အတန်ကြီးကြောင့် ခါးလေးခုံးထသွားရသည်။ ဒါပေမဲ့ လီးအဝင်က ထိထိမိမိ ရှိလှတာကြောင့် ချက်ချင်းပင် အရသာတွေ့သွားရတော့၏။ လီးကြီးက အဖုတ်သေးသေးလေးထဲ ပြည့်ပြည့်ကြပ်ကာ ဝင်နေခြင်းကြောင့် အဝင်အထွက် ချောမွေ့စေရန် လက်ကို နောက်သို့ပြန်ပြီး သူမဖင်သားကြီးကို သူမဘာသာ လှမ်းဆွဲပြီး ဖြဲပေးမိကာ အလိုးခံနေတော့၏။

သော်တာ့ပုံစံလေးမှာ အလိုးခံမှုကို မက်မက်မောမော ခံစားရင်း ကာမအရသာထူးကို ခံစားလို့နေပေ၏။ ဦးလှမြိုင်မှာလည်း အသားဖြူဖြူ၊ ဖင်အိုးကောင်းကောင်း၊ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးဆောင့်ခွင့်ရသဖြင့် သူ၏ အသွေးအသားတို့က ပူနွေးတက်ကြွလို့နေသည်။ ထို့အပြင် ဆောင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ရှေ့တိုးနောင်ငင် ခါဆင်းသွားသော ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အတူ ဝေ့ဝိုက်ကာကျနေသော ဆံပယ်ရှည်များကြောင့် သော်တာအလိုးခံနေသည့် ပုံစံလေးက ဦးလှမြိုင်အတွက် ကာမဖီလင်အပြည့်ကို ခံစားလို့နေရပြန်သေး၏။

“အား…. ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်..”

အစပထမ၌ အလိုးခံနေရသော သော်တာ့ရဲ့ ပုံစံလေးက ရမက်သွေးကြွစရာ ဖြစ်နေသော်လည်း နောက်ပိုင်း၌ သော်တာကိုယ်တိုင်ကပင် အလိုးခံရင်း ဦးလှမြိုင်စိတ်တွေ ပိုထန်အောင် အောက်မှ အညု ၊အခရာလေးများ ပြောပေးခြင်း၊ ဦးလှမြိုင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို တိုးပွားအောင် အားပေးအားမြှောက်ပြုပေးသည့် စကားသံလေးများကို ပြောတတ်ဆိုတတ်လာလေတော့၏။

“အား… ကောင်းတယ် ဦးရယ်… ဆောင့်.. နာနာလေးဆောင့်ပါ..”

သော်တာ့ရဲ့ အညုအချွဲတွေကြောင့် ရမက်ထန်လာပြီဖြစ်သော ဦးလှမြိုင်မှာ သော်တာ့ကို နင်းကန်ပြီး ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်။ ဦးလှမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး ချွေးများဖြင့် ရွှဲနစ်နေသလို သော်တာ၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး အသားလေးတွေမှာလည်း ချွေးစက်ကလေးများသီးနေသည်။ ဦးလှမြိုင်မှာ သော်တာ့ရဲ့ အပေးကောင်းမှု၊ အဖုတ်လေးထဲမှ တရစ်ရစ် ဆွဲညှစ်မှုများကြောင့် လိင်တန်ကြီးတစ်ခုလုံး ပူထူကျင်ဆိမ့်ကာ သုတ်ရည်တို့က သုတ်ကြောတစ်လျှောက် တင်းရင်းကာနေတော့သည်။

ဦးလှမြိုင် လိုးအားကို မြှင့်တင်ပြီး ဆောင့်ရင်း သော်တာ့ကို ပက်ပင်စက်စက် မညှာမတာပင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။

“အား…. ထွက်ကုန်ပြီ ဦးရေ….”

ဦးလှမြိုင် သော်တာ့ကို နင်းကန်ဆောင့်လိုး၍ သုတ်ရည်တွေ ထွက်သွားချိန်နှင့် အံကိုက်ပင် သော်တာ့အဖုတ်ထဲမှ အရည်များလည်းထွက်ကာ အပြီးချင်း ဆုံစည်းသွားတော့သည်။ ဦးလှမြိုင်တစ်ယောက် သော်တာ့ကို အစွဲကြီး စွဲမက်လို့သွားရပြီ ဖြစ်သည်။

”ဦးတော့ သော်တာ့ကို အရမ်းချစ်မိသွားပြီကွာ..။”

“တကယ်လား ဦးရယ်။ သော်တာကသာ ဦးကို အားကိုးချင်စိတ်တွေနဲ့ ချစ်မိလို့ အခုလိုတွေ ဖြစ်ခဲ့ရတာ၊ ဦးမှာသာ အိမ်ထောင်တွေ ဘာတွေရှိ…..။”

သော်တာက မျက်ရည်လေးဝဲကာ ငဲ့ကာဖြင့် ဦးလှမြိုင်ကို မာယာထောင်ချောက်နဲ့ အပိုင်ချုပ်သည်။ ဦးလှမြိုင်မှာ သော်တာ၏ သနားစဖွယ် ဟန်ပန်လေးကြောင့် ပျာပျာသလဲဖြစ်ကာ သော်တာ့ရဲ့ နဖူးလေးကို ခပ်ဖွဖွ နမ်းလိုက်ရင်း …

“ဦးမှာ အိမ်ထောင်မရှိတော့ပါဘူး သော်တာလေးရယ်။ ဦးက မုဆိုးဖိုပါ။ ဦး သော်တာလေးကို လက်ထပ်ယူမှာပါကွာ….”

ဦးလှမြိုင်ထက် အသက်ထက်ဝက်ကျော် ငယ်ပေမဲ့ သော်တာက ယောကျ်ားတွေကို ကစားလှည့်စား မာယာများတဲ့ အတတ်ပညာတွင် အတွေ့အကြုံ မနည်းတော့။ ထို့ကြောင့် ဦးလှမြိုင်လို သူဌေးတစ်ယောက်ကို အပီချုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ ဦးလှမြိုင်က သော်တာ့မိဘတွေဆီမှာ လိုက်တောင်းပါ့မယ်ဆိုတာတောင် မိခင်ဖြစ်သူ ကန့်ကွက်မှာ စိုးရိမ်တဲ့ သော်တာက သူမသဘောဆန္ဒနဲ့ သူမ ဦးလှမြိုင်နောက် လိုက်ခဲ့မည်ဟု ဆိုခဲ့သည်။ အိမ်ကိုတော့ ချစ်သူနောက် ခိုးရာလိုက်ပြေးသွားပြီဟု စာရေးထားခဲ့ကာ ဦးလှမြိုင်ဆီမှ ပိုက်ဆံငါးသိန်းယူပြီး ပေးထားခဲ့သည်။

သော်တာက ဆင်းရဲတွင်းမှ လွတ်မြောက်ရပြီဟု ယုံကြည်စိတ်ဖြင့် မိသာစုကို လျစ်လျူရှုကာ ခွဲထားနိုင်ခဲ့သည်။ မိသားစု ရှေ့ရေးတွေ ဘာတွေ သူမ မသိတော့။ ဦးလှမြိုင်နောက်သို့ လိုက်သွားလျှင် သူမဘ၀ လုံခြုံမှု အပြည့်ရှိမည်ဆိုသည့် အတွေးသာ သူမတွေးနေခဲ့သည်။

ဦးလှမြိုင်နှင့်အတူ မိုးကုတ်သို့ သော်တာ လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ ဦးလှမြိုင်၏ အဆောင်အယောင်တွေက သူမတစ်သက် အိပ်မက်တောင် မမက်ခဲ့ဖူးသည့် အရာတွေ ဖြစ်နေ၏။ တိုက် ၊ ကား၊ အသုံးအဆောင် ပစ္စည်းတွေအားလုံးက သော်တာ့ကို မက်မောတပ်မက်စိတ် ဖြစ်စေရသည်။ မိုးကုတ်ကို ရောက်ကတည်းက သော်တာတစ်ယောက် တိုက်ပေါ်က မြေပေါ် မဆင်းတော့။ ဦးလှမြိုင်ဆင်သည့် အဝတ်အစား၊ လက်ဝတ်ရတနာမျိုးစုံတို့ဖြင့် အိပ်မက်ကမ္ဘာလေးထဲ ရောက်ရှိနေရသလို ပျော်ရွှင်မြူးတူးနေတော့လေသည်။

ဦးလှမြိုင်ကလည်း သော်တာ့လို မယားငယ်ငယ် ချောချောလှလှ ဆယ်ကျော်သက်လေးကို ရထားသည်မို့ သော်တာ ဘာပဲလုပ်လုပ် တပြုံးပြုံးနဲ့ပင်။ အချိန်မှန်မှန် ကာမဆက်ဆံနေရလျှင် ကျေနပ်နေသည်။ သော်တာကလည်း အိစက်ညက်ညောသော ဖဲမွေ့ယာကြီးပေါ်မှာ ဦးလှမြိုင်ကို ရမက်ဆေးတွေ တိုက်ကျွေးပြီး လောကကြီးကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ မေ့လို့နေတော့သည်။

တစ်လလောက်ကြာတော့ ဦးလှမြိုင်က သော်တာ့ကို အရေးဆိုလာသည်။

”သော်တာလေး.. ဦးတို့ လက်ထပ်ကြမယ်လေ”

“ဟင်..”

ထိုအခါမှ သော်တာမှာ လက်ရှိဘဝကို သတိရမိသည်။ တကယ်တော့ ဦးလှမြိုင်ကို သော်တာ မချစ်။ ထို့ကြောင့် တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် လက်မထပ်ချင်။ သူမချစ်တာ ဦးလှမြိုင်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှု၊ အဆောင်အယောင်တွေပင်။ သူမ ဦးလှမြိုင်နောက် လိုက်ခဲ့ခြင်းကလည်း ချမ်းသာချင်၍သာ ဖြစ်သည်။ ဦးလှမြိုင်ကိုချစ်၍ လက်ထပ်ပေါင်းသင်းရန် လိုက်ပါခဲ့ခြင်း မဟုတ်ခဲ့။

”ဘယ်လိုလဲ သော်တာ.. ဝမ်းမသာဘူးလား။”

“ဟုတ်… ဟုတ်ကဲ့ … ဝမ်းသာပါတယ် ဦးရယ်….။ ဒါပေမဲ့ လက်ထပ်ဖို့ ကိစ္စကို အလျင်မလိုပါနဲ့ဦးလား”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ သော်တာလေးရဲ့”

“ဟိုလေ.. သော်တာ ဆယ်တန်းစာမေးပွဲ ဖြေချင်သေးတယ်”

“”ဟင်.. ဘယ်လို..”

သူနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ လိုက်လာခဲ့ပြီးမှ စာမေးပွဲဖြေမည် ဆိုတာကို ဦးလှမြိုင် သဘောမပေါက်။ ဘဝင်မကျ။ ဒါပေမဲ့ သော်တာက ဦးလှမြိုင် ကိုယ်လုံးကြီးကို ဆွဲဖက်ပြီး ဆယ်တန်းအောင်ချင်တဲ့ အကြောင်း၊ တက္ကသိုလ်တက်ချင်တဲ့ အကြောင်းတွေ ချွဲ့နွဲ့ပြီး ပြောပြလိုက်တော့ ဦးလှမြိုင်တစ်ယောက် ခေါင်းညိမ့်လိုက်ရတော့သည်။

“ဒါဆို ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘယ်လိုပြောထားမလဲ သော်တာလေးရဲ့”

“ဦးကလည်း ဦးတူမလို့ ပြောပြထားလိုက်ပေါ့လို့။”

သော်တာက ဦးလှမြိုင်ရဲ့ပါးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းလိုက်ပြန်သည်။ ဒီလိုအပြုအမူတွေနဲ့အတူ ဦးလှမြိုင် လီးတန်ကြီး ပျော့ကျခဲ့ရပြန်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ သော်တာ့အလိုကျ ဦးလှမြိုင် လိုက်လျောခဲ့ရတော့သည်။

ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်ပြန်တော့ ဦးလှမြိုင်က တစ်စခန်းထကာ လက်ထပ်ဖို့ ပြောပြန်၏။

“အို… ဦးကလည်း သော်တာဖြင့် စာမေးပွဲအောင်လို့ ပျော်ပြီး ဦးရင်ခွင်ထဲမှာ နေလို့မဝသေးပါဘူး။ လက်ထပ်ဖို့နေပါဦးနော် ဦး…၊ နော်လို့…”

သော်တာ အစွမ်းကုန် ကပ်ချွဲပေမဲ့ ဒီတစ်ခါတော့ ဦးလှမြိုင်ဘက်က တင်းခံထားခဲ့သည်။ သူနဲ့လိုက်ပါပြီး တစ်နှစ်အတွင်း အစားအသောက် ကောင်းကောင်း ၊ အနေအထိုင် ကောင်းကောင်းတွေနဲ့ တစ်သွေးတစ်မွေး လှလာသော သော်တာ့ကို လက်လွှတ်သွားမှာ စိုးရိမ်မိသည်။ သော်တာတစ်ယောက် အရမ်းကိုလှလာပြီး ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားတွေကလည်း မက်မောစရာအတိ ဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ဦးလှမြိုင်ဘက်က သော်တာ့ကို လက်လွတ်သွားမှာ စိုးရိမ်နေမိသည်မှာ အလွန်တော့မဟုတ်ပါ။ ဒီတော့ ဦးလှမြိုင် ရသလောက်တော့ တင်းခံထားမိသည်။

နောက်ဆုံးတော့ တက္ကသိုလ်အရမ်းတက်ချင်နေသည့် သော်တာမှာ ဦးလှမြိုင်နှင့် လက်ထပ်ခဲ့ရတော့သည်။ ဒါပေမဲ့ သော်တာက မင်္ဂလာဧည့်ခံပွဲတွေ ဘာတွေ မလုပ်ဖို့နဲ့ တက္ကသိုလ်တက်နေစဉ်တွင် သူမကို ဦးလှမြိုင်၏ တူမအဖြစ်သာ လူသိခံဖို့ တောင်းဆိုခဲ့သည်။ အကြောင်းပြချက်က အိမ်ထောင်သည်ဘဝနဲ့ တက္ကသိုလ်တက်ရမှာ ရှက်လို့ဟူ၍ ဖြစ်သည်။

တူမအရွယ် မယားချောလေးကို အပိုင်ရနေပြီမို့ ဦးလှမြိုင်က သော်တာ့ဆန္ဒကို အလျော့ပေးခွင့်ပြုခဲ့သည်။ ထိုခွင့်ပြုချက်ရတော့ သော်တာက သူမအသွေးအသားတွေနဲ့ ဦးလှမြိုင်ကို အချစ်ကြီးချစ်ပြလိုက်ပြန်သည်။ မာယာတွေနဲ့ အထပ်ထပ် ရစ်ပတ်ပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

တက္ကသိုလ်တက်ရမည့်ရက် နီးလာတော့ သော်တာ အပျော်ကြီး ပျော်နေသည်။ မိုးကုတ်ကနေ မန္တလေးထိသွားပြီး ကျောင်းတက်ရမှာမို့ သော်တာက လွတ်လပ်ပြီဟု စိတ်တွင်တွေးကာ ပျော်ရွှင်နေသည်။

”သော်တာနေဖို့ မြို့ထဲမှာ ဦးတိုက်ခန်းရှိတယ်။ အဲဒီ တိုက်ခန်းမှာပဲနေပြီး ကျောင်းတက်လေ။ ဦးလည်း မကြာမကြာလာပြီး သော်တာလေးနဲ့ ချစ်လို့ရတာပေါ့။”

“ဟင့်အင်း .. ဟင့်အင်း.. ဦးကလည်း … သော်တာက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝကို ပီပီပြင်ပြင် ခံစားချင်သေးတာ… အဆောင်ကပဲတက်မယ် ဦး…”

“ဟင်… ဒါဆို ဦးလာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။”

”သြော်… ဦးကလည်း အဲဒီတော့ ဦးတိုက်ခန်းမှာ သော်တာ လိုက်နေမှာပေါ့လို့”

“ကဲ သော်တာ့ သဘောပါပဲကွာ”

“ဟေး အဲဒါကြောင့်……”

“ဘာလဲ… အဲဒါကြောင့် ဦးကိုချစ်တာလို့ ပြောဦးမယ် မဟုတ်လား”

“ဟွန်းဦးနော်.။ သော်တာ့ကို ရှက်အောင်လုပ်တယ်။ ကဲ… ကဲ….”

သော်တာ ဦးလှမြိုင်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်သီးဆုပ်ကလေးဖြင့် မနာအောင် ထုလိုက်သည်။ ဦးလှမြိုင်ကလည်း သော်တာ့လက်ကလေးကို ဖမ်းဆွဲကာ သော်တာနဲ့အတူ ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချပစ်လိုက်တော့၏။

“အင်း… ဟင်း… ဦးရယ်…”

အပြုအစု အချွဲ့အနွဲ့ကောင်းသော သော်တာ့ကို ဦးလှမြိုင်တစ်ယောက် အသည်းစွဲ ချစ်နေခြင်းက လွန်သည်ဟု မပြောနိုင်ပေ။ သော်တာက မာယာဆိုတဲ့ အဆိပ်တွေ ပြင်းလှသည်ကိုး………..။

——————————————-

”ဟေ့ကောင်… ငါပြောတာ အဲဒီကောင်မလေးပေါ့။ မိုးကုတ်ကသူဌေးတူမတဲ့ ၊ ဝတ်တာစားတာ၊ သုံးတာစွဲတာတော့ အလျှံပဲ….။”

တက္ကသိုလ်က ယောကျ်ားလေးတွေရဲ့ ပါးစပ်ဖျားမှာ သော်တာတစ်ယောက် နာမည်အတော်လေး ကြီးလာခဲ့သည်။ သော်တာ့ကို မိန်းကလေးတိုင်းက အထင်ကြီး အားကျကြသည်။ သော်တာ့ဘဝက အစစအရာရာ ပြည့်စုံကာ မိုးပေါ်က လမင်းလို စံမြန်းနေရသည်။ အဲဒါတင်ပဲလားဆိုတော့ မဟုတ်သေးပါ။

သော်တာရဲ့ နက်မှောင်သန်စွမ်းသော ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေက တင်ပါး ထွားထွားအိအိနားထိ ရောက်သည်။ လုံးကျစ်မို့မောက်သော ရွှေရင်အစုံကို ပေါ်လွင်အောင် ခါးတိုအင်္ကျီလေးတွေဝတ်ပြီး ထဘီကို တင်းနေအောင် ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ဝတ်တတ်သည့် သော်တာ့အလှကို မြန်မာဆန်ဆန်လှသည်ဟုဆိုကာ ကွင်းဘွဲ့ပင် အပ်နှင်းခဲ့ကြသည်။ မေဂျာကွင်းတွေထက် ပိုလှသည်ဟုပင် သတ်မှတ်ကြပြီး တက္ကသိုလ်တစ်ခုလုံးရဲ့ အလှဘုရင်မဘွဲ့ကို အပ်နှင်းကြပြန်၏။

သော်တာမှာ ဦးလှမြိုင်၏ ကောင်းမှုကြောင့် ရေမြင့်လို့ ကြာတင့်ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမဲ့ နှလုံးသားကို ညာနေခဲ့ပြီး စည်းစိမ်ချမ်းသာကို မက်မောနေခဲ့သော သော်တာ့ဘဝထဲသို့ လူတစ်ယောက် ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ဆေးကျောင်းသား၊ သူဌေးသား၊ လူချောလို့ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်တွေနဲ့ မိုးမြင့် ။ နယ်ပယ်အသီးသီးက အလှဘုရင်မတွေ၊ အပျိုချောလေးတွေ တိတ်တခိုး စွဲလမ်းနှစ်သက်ကြရသည့် မိုးမြင့်က သော်တာ့ကို မျက်စိကျကာ အနားသို့ ချဉ်းကပ်လာခဲ့သည်။

သော်တာမှာ အဖေအရွယ်၊ ဦးလေးအရွယ် သက်ကြားအိုကြီးကို လင်လုပ်နေရသည့် အခြေအနေတွင် ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီခိုင်လေးက ခူးခွင့်ပေးနေတော့ ရင်ခုန်သံတွေ မြန်ဆန်ခဲ့ရသည်။ နှလုံးသားက လှုပ်ရှားခဲ့ရသည်။ နောက်ဆုံးတော့ မိုးမြင့်လို သက်တူရွယ်တူ နုပျိုချောမောပြီး ချမ်းသာကြွယ်ဝကာ ဆရာဝန်ဖြစ်မည့်သူကို ရင်ခုန်လှုပ်ရှား ချစ်စိတ်ဖြင့်တစ်ဖက် ၊ ဘဝအတွက် အာမခံချက်တွေ အပြည့်အဝ ပေးနိုင်သည့် အခြေအနေ ရှိနေသည်က တစ်ဖက်၊ နှစ်ဖက်စလုံးက သူမအတွက် အဆင်ပြေနေခြင်းကြေင့် မိုးမြင့်ကို ချစ်သူအဖြစ် လက်ခံလိုက်ပါတော့သည်။

မိုးမြင့်ကလည်း သော်တာ့ကို အလှဘုရင်မလေး မြန်မာဆန်ဆန် လှသူလေးမို့ အသဲစွဲအောင် ချစ်မိခဲ့သည်။ သော်တာ့ကို တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် ချစ်သည်ဟူ၍ပင် ကြွေးကြော်နေခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့ မိုးမြင့်ရဲ့ အိပ်မက်တွေ ပျက်စီးရဖို့ အကြောင်းဖန်လာခဲ့သည်။

“မိုးမြင့် …. မင်း သော်တာဆိုတဲ့ မိုးကုတ်က ကောင်မလေးကို တွဲနေတာ အတည်ဆို…”

“အေး..။ ဟုတ်တယ် ဇော်ကြီးရ …. မင်းဘယ်ကကြားလာရတာတုန်း”

မိုးမြင့်သူငယ်ချင်း ဇော်ကြီးက မိုးကုတ်သား။ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ မိုးမြင့်ကိစ္စကြားတာနဲ့ ဇော်ကြီး ပေါက်ချလာခြင်း ဖြစ်သည်။

“ငါမင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ ပြောမယ် မိုးမြင့်…။ အဲဒီဆော်ကို မင်း ဖြုတ်ရုံဖြုတ်ပြီး ခေါက်ထားမယ်ဆိုရင် ငါဒီအထိ လိုက်မလာဘူး။ အခု မင်းက အတည်ကြံနေတယ်ဆိုလို့ ငါ လိုက်လာရတာ”

”ဟာ… ငါ သော်တာ့ကို တကယ်ချစ်တာ ဇော်ကြီးရ ဘာဖြစ်လို့လဲ။”

“အေး… အဲဒီသော်တာဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက တို့မြို့က ကျောက်တွင်းသူဌေး ဦးလှမြိုင်ရဲ့ နောက်မိန်းမတဲ့”

“ဘာ…”

မိုးမြင့် ဆွံ့အသွားသည်။ ဒီစကားကို လာပြောတဲ့သူက သာမာန် ရင်းနှီးတဲ့လူဆို မိုးမြင့် လှောင်ပစ်လိုက်မှာ အသေအချာ။ သော်တာ့ကို လိုက်မရလို့ မလိုမုန်းထားပြီး အပုပ်ချပြောနေသည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်မိမှာပဲ ဖြစ်သည်။ ဒါပေမဲ့ အခုက ငယ်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ဖြစ်နေသည့်အပြင်၊ မိုးကုတ်သား စစ်စစ်။ သော်တာ နေထိုင်သည့် နေရာက ငယ်သူငယ်ချင်းက အတိအကျ ပြောနေခြင်းကြောင့် မိုးမြင့် မယုံလို့မရတော့။ မိုးမြင့်စိတ်တွေ ပေါက်ကွဲလာရပြီ ဖြစ်သည်။

သော်တာ့ကို သူချစ်သလောက် သော်တာကလည်း ပြန်ချစ်ခဲ့သည်ဟု ထင်မိခဲ့တဲ့ စိတ်တွေက သော်တာ့အပေါ် အမြင်စောင်းခဲ့ရလေပြီ။ အသက်ကြီးကြီးလင်ကို ယူထားပြီး လင်ငယ်နေချင်သည့် ကောင်မဟု သတ်မှတ်လိုက်မိတော့သည်။ သော်တာ့ကို သူ့ဘက်မှ အချစ်စစ် အချစ်မှန်နဲ့ ချစ်ခဲ့ခြင်းကြောင့် ယခင်ကြိုက်ခဲ့ဖူးသည့် မိန်းကလေးများလို အသွေးအသားကို ဝါးမျိုလိုသည့် စိတ်ကိုပင် ထိန်းချုပ်ထားခဲ့သည်။ သော်တာနဲ့ အတူနေခွင့်ရတာတောင် သူ့ဘက်က စည်းစောင့်ပေးခဲ့သည်။ အခုတော့။

”တောက် … တွေ့ကြသေးတာပေါ့ သော်တာရယ်…။”

မိုးမြင့် အကြီးအကျယ် ကြုံးဝါးပြီး သော်တာနေထိုင်ရာ အဆောင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဒါပေမဲ့ သော်တာက ရှိမနေခဲ့ပေ။ အဆောင်နေ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို မေးကြည့်လိုက်မိမှပင် မိုးမြင့်စိတ်ကို ပိုမိုထိခိုက်စေသော သတင်းစကားတစ်ခုကို ကြားခဲ့ရပြန်သည်။ ထိုစကားက မိုးမြင့်စိတ်ကို အရမ်းပေါက်ကွဲစေပြန်သည်။

“မိုးကုတ်က သူ့ဦးလေးလာလို့ မြို့ထဲက တိုက်ခန်းမှာ လိုက်အိပ်တယ်။ ကျွန်မတို့ သိသလောက်တော့ သော်တာနဲ့ အဲ့ဒီလူကြီးက ဦးလေးနဲ့တူမ မဟုတ်ဘူး။”

နောက် နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်ကြာတော့ သော်တာ အဆောင်ပြန်ရောက်လာပြီဟု သတင်းကြားတာနဲ့ သော်တာ့ဆီကို မိုးမြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။

”ဟယ်… ကို… ဒီအချိန်ကြီး မလာစဖူးပါလား..။”

“သော်တာအားရင် ကိုနဲ့ ခဏလိုက်ခဲ့ပါလား။”

“ဟုတ်ကဲ့ ကို”

သော်တာ့မှာတော့ မိုးမြင့် ဘာဖြစ်နေသည်ကို မသိ။ သူမချစ်ရသူက လာခေါ်တော့ ကောက်ခါငင်ခါပင် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သောရက်က ဦးလှမြိုင် ရောက်လာခဲ့သဖြင့် မြို့ထဲတိုက်ခန်းတွင် အတူလိုက်ပါ အိပ်စက်ခဲ့ရသည့် အချိန်များ၌ သော်တာမှာ မိုးမြင့်ကိုပင် သတိရနေခဲ့သည်။ ယခင်က ဦးလှမြိုင်၏ အနမ်း၊ အယုအယများအပေါ် သာယာမိန်းမူးခဲ့သော်လည်း မိုးမြင့်နှင့် ချစ်သူဖြစ်ခဲ့သည့်အချိန် နောက်ပိုင်းတွင် ဦးလှမြိုင်နှင့်အတူ နေရသည်ကို ငရဲကျနေသလို ခံစားနေခဲ့ရသည်။

မိုးမြင့်နှင့် စည်းမကျော်ခဲ့ဖူးသော်လည်း မိုးမြင့်ကို ချစ်သည့်စိတ်ကြောင့် အခုလို ဖြစ်နေခဲ့ရခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ မိုးမြင့်က ယခင်ကောင်မလေးတွေကို ခေါ်လာနေကျ တိုက်ခန်းသို့ သော်တာ့ကို ခေါ်ဆောင်လာသည်။ မိုးမြင့်ပုံစံက အေးတိအေးစက်နိုင်လွန်းလှသည်။ သော်တာ့ကို ယခင်ကလို ဧည့်ခန်း၌ပင် စကားမပြောတော့ဘဲ အိပ်ခန်းထဲသို့ တန်းခေါ်လာခဲ့သည်။

”ကို … ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ဒီနေ့ သော်တာ့ကို ဆက်ဆံတာ တစ်မျိုးကြီးပဲ။”

“ကို … မင်းနဲ့ အတူနေချင်တယ်။ သော်တာ… ကိုယ့်ကို ခွင့်ပြုမလား”

“အို… ကိုကလည်း”

သော်တာ ရှက်သွေးဖြာသွားရသည်။ သူမဘက်မှ လိုက်လျောခဲ့တာတောင်မှ စည်းစောင့်ခဲ့သည့် ချစ်သူက ယခု ကောက်ကာငင်ကာ တောင်းဆိုလာတော့ မငြင်းရက်ပဲ ခေါင်းလေးအသာငုံ့ကာ ငြိမ်ပြီး ရပ်နေလိုက်မိသည်။ သူမဘဝမှာ ဘယ်ယောကျ်ားလေးအပေါ်မှ မခံစားဖူးခဲ့သည့် ရင်ခုန်မှုဖြင့် မိုးမြင့်ကို ချစ်ရသည်မို့ မိုးမြင့်တောင်းဆိုလာလျှင် သူမဘက်မှ အရာရာပေးဆပ်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။

မိုးမြင့်က သော်တာ့ရှေ့တည့်တည့်တွင် ရပ်ကာ သူ၏ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ခေါင်းငုံ့ကာ ရပ်နေသော သော်တာမှာ ရှေ့မှလှုပ်ရှားမှုကြောင့် ခေါင်းကို အသာအယာ မော့အကြည့်တွင် မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားရသည်။ ထိုမျှမကသေး သော်တာတစ်ယောက် အာခေါင်တွေပင်ခြောက်လို့ သွားရတော့သည်။ သူမမျက်စိရှေ့၌ မိုးမြင့်က အတန်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ အသင့်ဖြစ်နေပြီကိုး။

အောက်ပိုင်းဗလာကျင်းနှင့် ရပ်နေသော မိုးမြင့် ပေါင်ကြားထဲမှ အတန်ကြီးက သော်တာ့ကို တန်းမတ်စွာ ချိန်ရွယ်ထားသကဲ့သို့ တောင်မတ်စွာရှိနေ၏။

”မင်း အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်လေ သော်တာ”

မိုးမြင့်က သော်တာ့ကို အမိန့်သံဆန်ဆန် လေသံဖြင့် စေခိုင်းလိုက်သည်။ သော်တာက မိုးမြင့်စကားကို တသွေမတိမ်း လိုက်နာရှာသည်။ သူမကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများကို တစ်လွှာချင်း ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။

သော်တာ့ရဲ့ ဖြူဖွေးနူးညံ့ပြီး တွဲမကျသေးတဲ့ ရင်သားထွားထွားက ပေါ်ထွက်လာသည်။ ရင်သားထွားထွားအောက်က အဆီပိုမရှိပဲ ချပ်ရပ်နေသော ဗိုက်သားလေး၊ အဲဒီအောက်မှာတော့ အမွှေးအမြင် ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ထားတဲ့ အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေးက မြင်ရသူ မိုးမြင့်အဖို့ ရမက်သွေးတို့ ဆူဝေဖွယ်ရာအတိပင်။

သူမရင်ထဲတွင် စွဲလန်းချစ်ခင်ရသည့် မိုးမြင့်ကို ချစ်သည့်စိတ်ကြောင့် အနွမ်းပန်းဖြစ်နေရသည့် သူမမှ မိုးမြင့်အလိုကျ အစွမ်းကုန် လိုက်လျောဖြည့်ဆည်းပေးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ထို့ကြောင့် သော်တာဆိုတဲ့ မိန်းမချောလေးခင်မျာ မိုးမြင့်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း မကန့်ကွက်ပဲ မိုးမြင့်တောင်းဆိုသမျှ လိုက်လုပ်ပေးနေခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

မိုးမြင့်တစ်ယောက် လီးအတောင်သားနှင့် ကုတင်စောင်းမှာ ခြေချထိုင်လိုက်ပြီး ဝတ်လစ်စလစ်ကလေးဖြင့် ထိရက်ကိုင်ရက်စရာမရှိပဲ လှလွန်းနေသော သော်တာ့အလှကို ဝမ်းနည်းကြေကွဲရိပ်သန်းသော မျက်ဝန်းအစုံဖြင့် ခပ်ဆွေးဆွေးလေး တစ်ချက် စိုက်ကြည့်လိုက်မိ၏။ ဒါပေမဲ့ ချက်ချင်းပင် မိုးမြင့်ရဲ့ မျက်လုံးများက ဒေါသစွက်သော အကြည့်များအဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းလို့သွားတော့သည်။

မိုးမြင့်ရင်ထဲမှာ သော်တာရဲ့ သစ္စာဖောက်ဖျက် လိမ်ညာလှည့်စားထားမှုများကို ပြန်လည်တွေးတောမိပြီး စိတ်တွေ ခက်ထန်သွားရခြင်း ဖြစ်သည်။

“ကို့ကို ချစ်သေးလား သော်တာ”

မိုးမြင့်က သူ့ရှေ့မှာ ရှက်ရွံ့ဟန်လေးဖြင့် ရပ်နေသော သော်တာ့ကို စူးစိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး လေသံမှန်မှန်ဖြင့်ပင် မေးလိုက်သည်။

“ကို့ကို သော်တာ အရမ်းချစ်ပါတယ် ကိုရယ်။ ကို့ကို ချစ်လွန်းလို့ ကို့ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ သော်တာ အခုလို လိုက်လာခဲ့ရတာပါ။ ကို သော်တာ့ကို အထင်မသေးပါနဲ့နော်….”

ယောကျ်ားတွေကို အမြဲလှည့်ပတ်လိမ်ညာ မာယာများလေ့ရှိသည့် သော်တာက သူမဝသီအတိုင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သိက္ခာဆည်သည့်အနေဖြင့် ပြောလိုက်သေး၏။ ထိုစကားသံတွေက မိုးမြင့်၏ ရင်ဘတ်ကို ပိုမိုထိခိုက် နာကျင်စေမှန်း သော်တာ မသိခဲ့ပေ။

“ဒါဆို ကို့လီးကို လာစုပ်ပေးကွာ။ သော်တာ လီးစုပ်ပေးတာကို ကိုအရမ်းခံစားကြည့်ချင်တယ်”

မိုးမြင့်က သော်တာ့အကျင့်စရိုက်ကို အထင်သေးစွာဖြင့် အပျော်မယ်တစ်ယောက်ကို ဆက်ဆံသလို ခပ်ရင့်ရင့်ပင် စေခိုင်းလိုက်၏။ မိုးမြင့်စကားကြောင့် သော်တာ့ကိုယ်လေး တွန့်ကနဲပင် ဖြစ်သွားသည်။ သူမနှင့် ပတ်သက်ဖူးခဲ့သည့် ဘယ်ယောကျ်ားကိုမှ သော်တာ ပုလွေမပေးဖူးခဲ့ပါ။ ယုတ်စွအဆုံး သူမရဲ့ ကျေးဇူးရှင်လို့တောင် ပြောလို့ရသည့် ဦးလှမြိုင်ကိုတောင် သော်တာ စုပ်ပေးခဲ့သည် မဟုတ်ပေ။

ဒါပေမဲ့ မိုးမြင့်က သူမလက်ထပ်မည့် ယောက်ျား၊ သူမချစ်ရသည့် ချစ်သူဟူသော အတွေးဖြင့် သော်တာ့စိတ်ထဲ မာန်တင်းကာ ချစ်သူအလိုကျ လိင်တန်ကို ငုံစုပ်ပေးဖို့ ကုတင်စောင်းတွင် ထိုင်နေသော မိုးမြင့်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲသို့ ဒူးလေးထောက်ကာ ထိုင်လိုက်တော့သည်။ မိုးမြင့်၏ တောင်မတ်နေသော လိင်တန်ကြီးကို သော်တာ လက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့် ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ တင်းပြောင်ဖူးထွက်နေသည့် ထိပ်ဖူးကို သူမနှုတ်ခမ်းပါးလေးများဖြင့် စတင်တို့ထိကာ စုပ်ငုံလိုက်တော့သည်။

သော်တာ့ ပါးစပ်မှ အားကြိုးမာန်တက် စုပ်သံတပြွတ်ပြွတ်က အခန်းထဲမှာ ခပ်မှန်မှန်ပင် ထွက်လို့နေသည်။ သော်တာ့ခင်မျာ မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့် မိုးမြင့်ရဲ့ လိင်တန်ထွားထွားကို ခေါင်းကလေး နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နှင့် အားကြိုးမာန်တက် စုပ်ပေးနေရှာသည်။

မိုးမြင့်က ကုတင်ကို လက်ထောက်ကာ ဖင်ကိုကြွပြီး သော်တာ့ပါးစပ်လေးထဲ သူ့လိင်တန်ကို အားမလိုအားမရဖြင့် ကော့ကော့ ထိုးနေလိုက်သေးသည်။ ပုလွေပေးတာ မကျွမ်းကျင်သည့် သော်တာမှာ မိုးမြင့်ရဲ့ ကော့တင် ဆောင့်ထိုးလိုက်သော လိင်တန်ထိပ်ဖူးက အာခေါင်သို့ လာလာထိုးခြင်းကို ခံစားရသည်။ သော်တာ့ ပါးစပ်တစ်ခုလုံး ပြည့်နေသော လိင်တန်ကြီးကြောင့် လည်ချောင်းထဲ၌ ပျို့အင့်သွားပြီး မျက်ရည်လေးများပင် စို့ထွက်လာသည်။

ဒါပေမဲ့ မိုးမြင့်က သော်တာ့အပေါ် သနားညှာတာစိတ် မရှိတော့ပေ။ သော်တာ့ရဲ့ ဆံပင်ရှည်ရှည်များကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲစုကိုင်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သော်တာ့ ဂုတ်သားဝင်းဝင်းလေးကို ထိန်းကိုင်ရင်း သော်တာ့ပါးစပ်ထဲကို အဖုတ်ထဲ လိုးသလို ဆောင့်ဆောင့် ထိုးနေမိတော့သည်။

မိုးမြင့်စိတ်ထဲမှာ နာကျည်းခက်ထန်နေသော စိတ်အစဉ်နှင့်အတူ ရမက်စိတ်က ပြင်းထန်လာသည်။ ချစ်ခဲ့ဖူးသူ၏ သနားစရာ မျက်နှာလှလှလေးနှင့် နွေးထွေးနူးညံ့လွန်းသော သော်တာ့ အာခံတွင်း၏ အထိအတွေ့တွေကြောင့် မိုးမြင့်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်များ ပြွတ်ခနဲထွက်ကာ သော်တာ့အာခေါင်ထဲထိရောက်အောင် ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။

မိုးမြင့် လိင်တန်ကို သော်တာ့ပါးစပ်လေးထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီး သော်တာ့ခေါင်းလေးကို ဆွဲမော့လိုက်သည်။ သော်တာ့မျက်လုံးလေးများမှာ မျက်ရည်ဥလေးများက တွဲလဲခိုနေသည်။

ချစ်ရသူ၏ ရက်စက်စွာ ဆက်ဆံမှုကြောင့် ဝမ်းနည်းပြီး ထွက်လာသော မျက်ရည်များလား၊ အာခေါင်ကို ထိုးမိသောကြောင့် ထွက်လာသော မျက်ရည်များလား ဆိုတာကတော့ သော်တာမှလွဲ၍ မည်သူမှ သိနိုင်မည် မဟုတ်ပေ……။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။ 




မအေးရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ် (စ/ဆုံး)

မအေးရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အသံတွေကအတိုင်းသားကြားနေရသည် ။ သူတို တစ်ညလုံးများလိုးနေကြမှာလားတွေးမိသည် နားထောင်ရင်အိပ်ပျော်သွားသည် ။ တရေးနိုးတော့သည်ထိ ဒေါ်အေးမေကြားနေရသည် ။လင်မယားမလိုးသည်အရသာမှာလည်း ၁၅နှစ်ကျော်လာပြီ ။ မိမိယောက်ကျားနဲ့လိုးစဉ်ကလည်း ခုလိုအဲလောက်တော့ ပိုးစိုးပက်စက် သူလည်းမလိုးခဲ့သလို ကိုယ်လည်းမခံဘူးခဲ့ပါ ။

ခုတော့ သုံးညဆက်တိုက်ကိုတညလုံး ဘေးကအိပ်နေရှာသည့် အသက် ၄၅နှစ်အရွယ် လင်ရှိမုဆိုးမဖြစ်နေရှာသော မိမိကိုမှအားမနား ညတိုင်း ညလုံးပေါက်နီးပါးလိုးတာကြားနေရပြီး မိမိကလည်း ပုထုဇဉ်ပဲလေ မိမိယောက်ကျားလီးကိုမှန်းထဲ့နိုက်စိတ်ဖြေမိနေရတော့သည်။ 

“  ဒုတ် ဒစ် ဒစ် ဘွစ် းးးးအင့် အအ အကို အားလားလား းးးအဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာ းးးအ အ စောင့် စောင့် အကိုနာနာလိုး ပေး းးးး”

“ အင့် အင့် အား ကောင်းတာကွာ ကိုစုထားတာလီးရည်တွေ အင့် အင့် ညီမမလိုးရတော့ တအားလိုးကောင်းတာ းးးအင့် အင့် ကျပ်ထုတ်နေတာပဲ”

ကိုဇော်လင်း အသက်၄၅ ရှိပီး သမီးအရွယ်သာသ၂၅ကျော်နောက်ယူထားသောမိန်းမကို ပိုးစိုးပက်စက်စောက်ပက်ကိုယက်ပေးပြီး ဖီးတက်လာတာနဲ့ သူလီးကို စုပ်ခိုင်းကာတက်လိုးနေတော့သည်။

“ အဟင့် အ းးးအား အကို အမလေး အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာအကိုရယ် ”

ဒေါ်အေးမေ ဘေး ၂လံ၃လံကျော်မှ သူဌေးကားမောင်းနေသော ဦးဇော်လင်းမယားရဲလိုးသံများက ခန်းစည်းလိုက်ကာများကိုထိုးဖောက်ကြားနေရသည် အသက်၂၅ သမီးအရွယ်ဆိုတော့ ဒေါ်အေးမေ နာလည်ပေးရပေမဲ့ခုလိုကြီးပိုးစိုးပက်စက်ညီးညူပြောဆိုလိုးနေကြသည်ကိုစိတ်တိုလာသည် တော်သေးသည်ဒါတောင် အောက်ကတမံသလင်း ဖျာခင်းအိပ်ကြရလို့ နို့မို့ကုတင်ဆိုကျိုးကျလောက်သည်။ 

“ အကို ညကအန်တီးအေး ညီမတို့လိုးတာ ကြားပီးခံချင်နေမှာနော် သိလား”

“ ဒါပေါ့ သူလည်း အရွယ်ကောင်းပဲလေ ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း လုံးကြီးပေါက်လှကြီး ပီးတော့ ယောက်ကျားနဲ့မနေတာလည်း ၁၅နှစ်ကျော်ပီလေ သူ့ယောက်ကျားက ကျမ္မာရေးမကောင်းနေတာခံချင်နေမှာပေါ့”

“ ဟင်း အကိုနော် အကိုကသူသိအောင် တအားလိုးပြနေတာမဟုတ်လား ဟင်း ညီမသိတာပေါ့ အရင်အိမ်မှာဆို အဲလောက်မလိုးပါဘူးနော် ဟွန်း အကို အန်တီအေးကို လိုးချင်နေတာမို့လား”

“ ဟာ ညီမကလည်းကွာ မဟုတ်တာပြောတော့မယ် အန်တီအေးက ရိုးပါတယ်ညီမရဲ့ အဲစိတ်မရှိလောက်ပါဘူး”

“ ဟင်း ဘာမရှိရမှာလည်း ညီမသိတာပေါ့ လိုင်းသုံးပီး ချက် စိတ်ဖြေနေမှာပေါ့ ညကလည်း သူသိတယ် ညီမတို့လိုးနေတာ ညီမလည်း တအားခံကောင်းတာအကိုအတင်းလိုးစောင့်တာရော သူနားထောင်နေတာရော သိတော့ ညီမ ပိုပြီးဖီးတက်လာတာ ”

“ အင်းနော် အန်တီအေးလည်း အရွယ်ကောင်းတုန်းဆိုတော့ ခံချင်နေရှာမှာ ”

ဦးဇော်လင်း မိမိလင်မယားနှင့် တစ်ခန်းထဲ ကပ်အိပ်နေရသော ဒေါ်အေးမေ ၏ တင်သားစိုင်များနှင့်ထွားကြိုင်နေသော ရင်းများ တည်ကြည့်ခန့်ညားသော ဥပတိရုပ်ကစိုးမြတ်သူဇာအလား မိမိနှင့်သက်တူဖြစ်နေပြီးလင်ယောက်ကျားနဲ့ အလိုးမခံတာသိနေသည်မို့ မိမိလိုးတာ ကိုစိတ်ပါလာအောင် မိန်းမဖြစ်သူလေး အား ယက်ပေးစုပ်ပေးကြရင်း လိုးပြနေ ခြင်းဖြစ်သည်။ 

“ အာဆိုလည်း အကိုလိုးပေးလိုက်လေ ညီမ ကျေနပ်ပါတယ် ပီးတော့အကိုကအလိုးသန်တယ် ဂေါ်လီတွေကပါတော့ တခါအလိုးခံဘူးရင် အန်တီအေး ကြိုက်သွားမှာ ညီမလည်း အကိုနဲ့ အန်တီအေးလိုးတာကိုကြည့်ဖီးချင်တာအကိုရဲ့ ”

“ တကယ်နော် ညီမ ပြီးတော့မှ အူမတို ရဘူးနော်” 

ဒေါ်မြမေ ထမင်းစားရင်းတတွတ်တွတ် ပြောနေကြသော ဦးဇော်လင်း လင်မယားကိုလှမ်းကြည့်ရင်း စောနက လိုင်းမှာ မိမိနဲ့လင်မယားဖြစ်နေသောချစ် သူယောက်ကျားစကားကိုတွေးနေမိသည်။

“ ဟုတ်တယ်မိန်းမရဲ့ မောင်ကယောက်ကျားပဲ အိမ်ထောင်သည်ယောက်ကျားစိတ်ကိုသိတယ် ..ညီမနဲ့တခန်းထဲ အတူအိပ်နေတဲ့သူစိမ်းမိန်းမကို လိုးချင်တာပေါ့ ..ဒီကောင်မလေးကလည်း ခု ခေတ်လူငယ်ပဲလေ ..ဆက်ကိစ္စစိတ်ပါနေမှာပဲ လင်မယားလဲလိုးတာ ကိုယ့်ယောက်ကျားနဲ့တခြားမိန်းမလိုးတာကြည့်ချင် တာတွေက ခုခေတ်မှာမဆန်းတော့ဘူး”

ဒေါ်အေးမေ ဖြစ်နိုင်လောက်ည်လို့ယူဆ မိသည် ။တကယ်ဆို သူ့ယောက်ကျားခရီးပြန်လာရင်လိုးမှာသိလို့ရှောင်အပြင် ထွက်နေတာလေ။ လိုးပါလား အထဲပြန် ဝင်ပီး မိမိအိပ်မှပဲ လိုးလိုက်ကြတာ ။ပီး တော့ အသာအယာမဟုတ်ဘူး ကောင်းတယ်လိုးအကို ဆိုတာရော ကျပ်ထုတ်နေတာရော ချစ်သူယောက်ကျားပြောသ လို ယက်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ငြီးသံတွေက အကျယ်ကြီး ဟွန်း မကြုံဘူး မတွေ့ဘူးပါဘူး ဒီလိုလင်မယား။ 

ဒေါ်အေးမေ အသံသာကြားနေရသည် ။ဆောက်လက်စ အဆောင်တွေကတောထဲတောင်ထဲမှာ သူဌေးကကံထရိုက်ရထားသည်မို့ ဒရိုင်ဘာ ဦးဇော်လင်း လင်မယားနဲ့ အချက်အပြုလိုက်ခဲ့ရသော ဦးဇော်လင်းမယားငယ် မဇင်ငယ် နှင့် တစ်ခန်းထဲ ခန်းစည်းလိုက်ကာပဲခြား အိပ်ကြရသည် ။တောတောင်ထူထပ်ပီး ရွာတွေနဲ့ဝေး တာမို့လျှက်စစ်မီးမရ မီးစက်ဖြင့် ညဦး ၉နာရီပင် မီးလင်းနေ သည်မို့သူတို့လင်မယား လိုးကြတာကို အသံပင်းကြားနေရသော်လည်း

“ ညီမလေး ကုန်းလိုက်ဦး ”

“ အင့် အကို အား ဝင်တယ် သားအိမ်ထိတယ် အ အား ကောင်းလိုက်တာ”

ဆိုတဲ့အသံ တွေကတော့ အမှောင်ထဲမှာ ဘယ်လိုလိုးနေကြတာဆိုတာ မှန်းကြည့်ရနေသ ည်။

“ အင့် အ အ ညီမ အကိုကြီးလိုးတာ အားရလားဟင် အင့် ဒုတ် းးး”

“ အဟင့် းး အီး းးးအ းးးးအွန့် းး အွန့်းအား အားရတယ် ကိုကြီး အားလားလား ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ် ညီမလေး ယက် ယက်ပေးပါဦး းး”

ဦးဇော်လင်း နောက်မိန်းမငယ်ငယ်လေးကိုစိတ်တိုင်းကြယက်ပေးလိုက်သည် စိုရွှဲထွက်လာသောစောက်ရည်များကိုလည်းမရွံ့မရှာမြိုချလိုက်သည် ။

“ အဟင့် အား ကိုကြီး အ အ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကြီးရယ်”

ပေါင်သားများတဆတ်ဆတ်တုန်ခါစွာစောက်ရည်များပန်းထွက်လာသည် ။ အေးငယ်တစ်ယောက် အဖေအရွယ်ယောက်ကျားကြီးရဲ့ပြုစုခြင်းကြောင့်ညတိုင်းအလိုးခံမဝနိုင်အောင်ခံနေမိသည် ။မိမိဘေးမှ အန်တီအေး ကြားအောင် ခံချင်လာအောင်လည်း ညီးညူနေရသေး သည်။  လုပ်ပီးလည်းညီးညူးစရာမလိုပါ ။

ယောက်ကျားဖြစ်သူ၏ အစုပ်အမှုတ်ကျွမ်းကျင်မှု့ သူကိုယ်တိုင်ဘေးအနီးအိပ် နေရသော လုံးကြီးပေါက်လှ အန်တီးအေးကြီးကို လိုးချင်နေမှု့ကြောင့်လည်း ညတိုင်း အားရပါးရနည်းမျိုးစုံ လိုးပြနေ ခြင်းဖြစ်သည်။

“ အ းး အ းးအမေ့ းးးအမလေး ကိုကြီး အား းးး နာ နာတယ် မ မရဘူး းးးအား သေ သေပါပီး းးးအားလား လား´´ “ဝင် းးဝင်သွားပီ းးးအား ကောင်းလိုက်တာ းးး စအိုထဲ့လိုးရတာ းးးအင့် အ”

“ ဟင့် အင်း ကိုကြီး းးးအား ကွဲထွက်ပီလားမသိဘူး ကိုကြီးရယ် းးး အမလေ းးကိုကြီး အရမ်းနာတယ် မခံနိုင် ဘူး ညီမသေတော့မယ်” 

ဒေါ်အေးမေ သူတို့လင်မယားစကားများကြောင့် မိမိစအိုလေးပင် ရွံ့သွားပီးကြက်သီးမွှေညှင်ထလာမိသည်။ တခါမှအဲဒီလို စအိုလိုးရတယ်ဆိုတာ မကြားဘူး မသိဘူးခဲ့။ မိမိကလေး ၄ယောက်တာမွေးပီး ယောက်ကျားနဲ့နေလာခဲ့ သည်။  စောက်ယက်ယက်တာ လီးစုပ်တာ ဖင်လိုးတာမျိုး တခါမှမကြုံဘူးခဲ့ ။မိမိယောက်ကျားကလည်း မလုပ်ဘူးမတောင်းဘူးခဲ့။ နို့တောင် ဘော်လီလှန်မ တင်ပီးစို့ခဲ့ဘူးတာပဲရှိသည် ။သည်လင် မယားကတော့ ဝစ်လစ်စလစ်ကိုလိုးနေ ကြသည်ကိုဒေါ်အေးမေ ကြားနေသိနေ ရသည် ။

“ ဟင်း သမီးအရွယ်လေးကို ဒီ လောက်ပဲ အမဲဖျက်သလို လိုးရက်လိုက်တာ းးး ဟိုမိန်းမကလည်း ကိုယ့်အဖေအရွယ်ကြီးကိုမှ အယက်ခိုင်းရတယ်”

ဒေါ်အေးမေ လည်းတွေးရင်းကြားနေရ သောအသံတွေကြောင့် ဒူးနှစ်ဖတ်ကိုထောင်ကာ မိမိချစ်သူပို့ပေးသောလီးကြီး ကိုမှန်းကာသူမစောက်ခေါင်းထဲလက်နှစ်ခေါင်းထဲ့လိုးနေမိသည်။ 

“ အ းးးးးးးးအဟင့် းးး” 

ဦးဇော်လင်း လိုးနေရင်း ဒေါ်အေးမေဘက်မှ ညီးသံတချက်ကြောင့် မယားဖြစ်သူလေးကို အသာလက်ကုတ်လိုက်ပြီး ရှူးပေါက်သွားရန်ခေါ်လာခဲ့သည်။

“ ကြားလိုက်လားမိန်းမ”

“ အင်း ကြားတယ် ကိုကြီး ”

“ ဘယ်နဲ့လည်း ကိုကြီးလိုးရမလား အန်တီအေးကြီး ကိုလိုးတာကြားပီးခံချင် နေပီ ”

“ ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ် တော်ကြာ ထအော်နေမှ ဒုက္ခရောက်နေပါမယ် ” 

“ မိန်းမရယ် ဖြစ်ပါတယ် မိန်းမအသာအိပ်ချင်ဟန်ဆောင်နေ ”

ဒေါ်အေးမေ နိုက်လို့ကောင်းနေဆဲ ဟိုလင်မယားတော့ အိပ်မောကျေနေပီ သူကတော့ အသာလည်းမပြေနိုင် စက်ပက်ထဲလက်နိုက်ကာအာသာဖြေရင်း မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ဖြစ်ချင်း ဒေါ်အေးမေ ပေါင်ကိုအသကုန်ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။  နှစ်ပေါင်းများစွာအလိုးမခံရသောသူ မစောက်ခေါင်ကြီးအဆုံးထိသူ၏ချစ်သူ ဒစ်ဖူးကြီးကပွင့်ထွက်မတက်ဝင်လာသ ည်။

 “ အား အဟင့် းးအ ကိုနိုင် ”

ဒေါ်အေးမေအသံကြောင့် မိမိယောက်ဖြစ်သူလီးကြီး အန်တီအေးစောက်ခေါင်းထဲဝင်နေပီဆိုတာသိလိုက်ရသည်။ သို့သော် ကိုနိုင် ဆိုတဲ့စကားကြောင့်စဉ်းစားမရဖြစ်နေသည်။ တော်တော်လိုးကောင်းသည်။ ဦးဇော်လင်း အန်တီအေးကြီး သူလိုင်းပေါ်ကကောင်နဲ့အလိုးခံနေတယ်ဆိုပီး အိပ်မက် မက်နေပီဆိုတာသဘောပေါက်လိုက်သ ည် မို့ ဒေါ်အေးမေ အင်္ကျီ ကိုမတင်ကာ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုစုံကိုင်စို့ရင်း နိုးချင်နိုးပ လေစေတော့ ဒီအဆင့်ရောက်မှတော့ဆိုပီးအသကုန်ပစ်စောင့်လိုက်တော့သည်။

“ ဒုတ် းးဗျစ် းးးအင့် းးးအမလေး းးးအား အား ဟင် းးးအိုး းးးးဘွစ် းးး ဘွစ် းးးမင်း ဟာ းးးဖယ် းးးအ းးအားးး´´“ဘွစ် းးးဘွစ် းးအင့် းးးအ းးးအ ကောင်းလိုက်တာ းးးဒုတ် းးးဒုတ် းးးအင့် အင့်”

ဒေါ်အေးမေ ရုန်းကန်လေ သူလီးကြီးကအဆုံးထိဝင်လာလေ ကာမအရသာက လည်း အထွတ်အထိတ်ထိရောက်နေသည် ။တစ်လဆက်စောင့်လိုးပီးနို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်စို့အလိုးခံနေရသည်မို့ ရုန်းကန်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ပေ ။ ဦးဇော်လင်း ဒေါ်အေးမေ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုစပါယ်ရှယ်လိုးနေတော့သည်။ 

နှစ် ပေါင်းများစွာလီးနဲ့ဝေးကွာနေခဲ့သည်မို့ လားမသိ စီးပိုင်ကျပ်ထုတ်နေပြီး အတွင်းသားများကလည်း ဒစ်ဖူးကြီးကိုစုတ်သူညစ်ညစ်ထားခံရသည့်အရသာကြောင့် ဦးဇော်လင်း ချီလိုးပြီးတာပင်ကျေနပ်အားရမှု့မရနိုင်သေးပေ ။ 

“ အု းးးအွန့် းးး အ းး အ အမေ့ အဟင့် အား”

“ ဘွစ်းးးဘွစ် းးဗြစ် းးးဗြစ် းးးဒစ် းးးပလွတ် းးးး” 

ဇင်ငယ်တဖတ်ခန်းမမိမိယောက်ကျားရဲ့လိုးချက်ပြင်းပြင်းတွေနှင့် နှစ်ချီထွက်ထားသောသုတ်ရည်တွေကြောင့် အန်တီစောက်ပက်ထဲ လီးဝင်ထွက်သံတွေပါကြားနေရတော့သည် ။ဒေါ်အေးမေ အလိုးခံရတဲ့အရသာကြောင့် နုတ်မှမထိမ်းနိုင်ပဲ တအင့်အင်း တအအ ညီးညူးနေရတော့သည်။  ကြီးမားထွားကြိုင်းသန်မာသော ဦးဇော်လင်းလိင်ချောင်ကြီးကလည်း မိမိသားအိမ်ကိုထိုးခွဲမတတ်ဝင်လာပြီး ချက်တိုက်ခြေကိုအင့်ကနဲ့နင့်ကနဲ့အရသာရှိလှသည်။

“ ကိုကြီး ညကလိုးကောင်းလား အန်တီအေး ကို”

“ အင်း ကောင်းတယ် ငယ်လေး စီးပိုင်နေတာပဲလိုးကောင်းတာ သူလည်းမခံတာကြာတော့ အပေါက်က ကျဉ်းပီး သားအိမ်ကလည်းကျုံ့နေပီဆိုတော့ အထဲကတအားစွဲစုတ်ထားတာ ကိုပြီး ၄ချီလိုးပစ်ခဲ့တယ်”

“ ဟင်းသိသားပဲဒီမနက်မထနိုင်ဘူးလေ ခေါင်းကိုက်နေလို့တဲ့ တော်ပီနော် နောက်ညတွေပေးမလိုးတော့ဘူး ညီမကြတော့ မလုပ်နိုင်မှာစိုးလို့ ဟွန်း´´ 

ပြောသာပြောရသည် ဇင်ငယ် ရိုးရိုးအေးအေး အရှက်အကြောက်ကြီးပီး လုံးကြီးပေါက်လှ အသက် ၄၀ကျော် ဒေါ်အေးမေကို သူမအဖေအရွယ်ယောက်ကျားကြီး လီးကြီးနဲ့ပေးလိုးချင်နေတာကြာပါပြီ။ ညကတော့ ဒေါ်အေးမေ အိပ်ပျော်နေတုန်း သွားလိုးခိုင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်အေးမေ အိပ်ရေးဝသော်လည်း တဆောင်ထဲအတူနေ အတူအိပ်နေသော လင်မယားမျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာကို ရှက်ကြောက်နေမိသည် ။

အစတော့မိမိရုန်းကန်ငြင်းဆန်ခဲ့သော်လည်း ဦးဇော်လင်း၏ကြီးမားရှည်လျားသောလိင်တန်ကြီးမိမိစောက်ခေါင်းအတွင်းရောက်နေပီး မိမိကလည်းကာမစိတ်ပြင်းထန်လာခဲ့သည်မို့ မိမိပါစိတ်ကြိုက်ခံလိုက်မိခြင်းကြောင့် တွေးပီးမျက်နှာပူနေမိသည်။

“ မမအေး ထမင်းလေးစားဦးလေ ကျွန်တော်တို့အကုန်ချက်ပြုတ်ပြင်ပီးပါပီ းး စားပီးရေမိုးချိုး နားလိုက်နော် အညောင်အညာပြေပေါ့ အမ ဇော်တို့လင်မယာ းတောက်ခြေ မှိုရှားသွားဦးမယ်နော်”

ဒေါ်အေးမေသူတို့လင်မယားထွက်သွားသံကြားတော့မှ အားယူထလိုက်သည်။  စောက်ပက်ထဲမှညကလိုးထားသောသုတ်ရည်များက ပြန်ထွက်နေသည် ။မိန်းမကိုယ် တခုလုံးလည်းရောင်ကားပူစပ်နေသည် ။ညကတော့ကာမအရသာကြောင့် သွေးပူနေတာမို့မသိခဲ့ပေမဲ့ ခုမှပြန်စဉ်း စားဆေးကြောရင်းပြန်လည်ကြက်သီးထအူးယာမိသည်။

ကလေး ၃ယောက်မွေးပီး ယောက်ကျားနဲ့လုပ်ခဲ့သည်။ ခုလိုလည်းအရသာမရှိခဲ့လိုခံစားရသည် ကြီးလိုက်တဲ့လီး ရှည်လိုက်တာကလည်းလွန်ရော အင့်ကနဲအင့်ကနဲကိုနေသည် ။ဒစ်ဖူးကြီးမိမိစောက်ဖုတ်ထဲကကျွတ်ထွက်မည်ကိုစိုရိမ်ပီး သူခါးကိုသိမ်းဖတ်ထားပေးမိသည်။

“ အို းးး ရှက်လိုက်တာ းးး”

ဒေါ်အေးမေ မိမိစောက်ပက်ကိုဆေးကြောကြည့်တွေးရင်း ပူထူသွားသည် ။ဘယ်လိုဆက်ပီးနေရမည်ကို လည်းတွေးပူနေမိတော့သည်။




........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။




မှိုင်းဆရာမှိုင်း (စ/ဆုံး)

မှိုင်းဆရာမှိုင်း (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် မိန်းမသုံးယောက်နှင့် ကာမစပ်ယှက်ခြင်းအလုပ်ကို စိတ်ရှိလက်ရှိ ပီပီပြင်ပြင် ပြုလုပ်ခဲ့ဖူးပြီ..။ ထို့ကြောင့် လူလားမြောက်ခဲ့ပြီဟု ဆိုနိုင်ပါတော့၏။

သူ… တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ညက စီစဉ်ခဲ့သော ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့သည်လည်း ကာမအငွေ့အသက် ကာမဓာတ်များ ကာမသိဒ္ဓိတွေ တိုးလျှက်ရှိနေပါသည်။

နောက်ထပ် ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့တစ်လုံးစီရင်ရန် ထွန်းထွန်း ကြံစည်အားထုတ်လျက် ရှိ၏။ မကြည်ရှိန်၊ မတင်ရီမ၊ မဝင်းခင်တို့ဘက်ကို မလှည့်နိုင်သေး..။  ထိုသုံးယောက်ကမူ ထွန်းထွန်း၏ လီးကြီးကို အောက်မေ့မျှော်လင့်လျှက် ရှိနေကြသည်။

မကြည်ရှိန်နှင့် မဝင်းခင်တို့မှာ ကာမပိုင်လင်ယောက်ျားတွေနဲ့မို့ ထွန်းထွန်းနှင့် နှစ်ပါးသွားဇာတ်လမ်းများကို တိတ်တိတ်လေး ကျိတ်၍သာ နေကြရသည်။ ထွန်းထွန်းအိမ်ဖက် အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာ၍ မယောင် မလည် ရောက်ခဲ့ကြသော်လည်း ထွန်းထွန်းနှင့် တစ်ခါမျှ မတွေ့ခဲ့ကြရ..။ ထွန်းထွန်း အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ အဓိဋ္ဌာန်ဝင်နေသည်ဟု သူ့အမေပြောစကားအရ သိခဲ့ကြသည်။ သည့်ထက်ပို၍ စပ်စုနေလျင် သူ့မိဘတွေ ရိပ်မိကုန်မှာစိုးသည့်အတွက် အသာလေးမင်သက် နေကြရ၏။

တဖန် မကြည်ရှိန်နှင့် မဝင်းခင်တို့ကလည်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အကဲခတ်နေကြသည်။ မြွေမြွေချင်းဖြစ်သည့်တိုင် ခြေကို မမြင်နိုင်ကြသေးဘဲ ဖြစ်နေကြ၏။

သူတို့နှစ်ယောက်ထက် ဆိုးသူက မတင်ရီမ ဖြစ်သည်။ ဣန္ဒြေကြီးတစ်ခွဲသားနှင့် ရွာတွင် နာမည်ကောင်းယူခဲ့သမျှ ဣန္ဒြေတွေ ကွာကျလုခမန်း ဖြစ်နေတော့သည်။ ထွန်းထွန်းလီးကြီး အလိုးမခံဘူးခင်က ရာဂစိတ်တွေ ထကြွလာပြီဆိုလျှင် အလွယ်တကူ ရှိနေသော ခရမ်းသီး၊ လက်တို့နှင့် စောက်ဖုတ်ကို ထိုးဆွနှိုက်ပွတ်ကာ အာသာဖြေခဲ့ရသူဖြစ်ရာ ယခုလို လီးစစ်စစ်ကို အလိုးခံပြီးသော နောက်ပိုင်းတွင် ရူးချင်သလို နှမ်းချင်သလိုလို ဖြစ်နေပါတော့သည်။

သည်ထက် မခံချိမခံသာ ဖြစ်ရတာက .. ရွာထောင်ဘူတာကအပြန် လှည်းပေါ်တွင် တစ်လမ်းလုံး လိုးလာခဲ့သော ထွန်းထွန်းသည် သူမက အိမ်မှာပင် အိပ်ဖို့ပြောသော်လည်း သူ့အိမ်သူ ပြန်အိပ်မည်ဟု ဆိုကာ ဇွတ်ပြန်သွားခဲ့သည်။  လှည်းနဲ့နွားတွေကိုလည်း ထားပစ်ခဲ့သည်။

မတင်ရီမ အနေဖြင့် အိမ်ရောက်လျှင် တစ်ညလုံး ဆက်လိုးကြမည်ဟု စိတ်ကူးမျှော်လင့်ထားတာ..။ သို့သော် ကိုယ်တော်ချောက တားလို့တောင်မရ.. ပြန်ချသွားသည်။  မတင်ရီမ နောက်တစ်နေ့ လှည်းသွားပို့သောအခါ သူ့အမေပြောစကားအရ ထွန်းထွန်း မနက်မိုးလင်းခါနီးမှ အိမ်ပြန်ရောက်သည်ဆို၏။

ထွန်းထွန်း ပြန်သွားသောအချိန်မှာ ည (၂) နာရီခန့်လောက်ကဖြစ်ရာ .. ထွန်းထွန်း ဘယ်သူနှင့် ဘယ်မှာသွားအိပ်နေသနည်း..။ ထွန်းထွန်းအမေက ညည်းမောင် မနက် ၅ နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်တယ်ဟေ့… ညည်းတို့အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့ မနှိုးခဲ့ဘဲ ပြန်လာတာလို့ ပြောတယ်..၊ လှည်းယူနေရင် နိုးကုန်မှာစိုးလို့ ထားခဲ့တာတဲ့..။

မတင်ရီမ ဆက်မေးနေလျင် ပိုရှုပ်ကုန်မှာစိုးသည့်အတွက် အသာလေး နှုတ်ဆိတ်နေခဲ့ရသည်။  ထွန်းထွန်း ပြောခဲ့သမျှ တစ်ခုမှ မဟုတ်..။  အလိုးခံချင်စိတ်ထက် ဤအဖြေကို သိချင်စိတ်က ပို၍လွှမ်းမိုးသွားသည်။ သူ့စောက်ဖုတ်ထက် ကောင်းသော စောက်ဖုတ် ရှိနေ၍သာ ဒီမသာကောင်လေး သူ့ကို ပတ်၍ သွားခြင်းဖြစ်ရမည်။ ဒါဖြင့် ..သူ့ထက် အရင် ထွန်းထွန်း လိုးဖူးသော မိန်းမတစ်ယောက် ရှိနေပြီဆိုတာ မုချသိလိုက်ရပြီ..။

ကိုရင်လူထွက်ပြီးတာမှ တစ်လလောက်ရှိသေးတာ..ခြေသွက်လက်သွက်ရုံမျှမက လီးပါသွက်နေပါတော့၏။ မတင်ရီမစိတ်ထဲ ကျွဲမြီးတို အူပွကာ ဗလောင်ဆူနေပါတော့၏။ သူမကို ပက်ပက်စက်စက် လိုးသွားပြီးနောက် ယခုအချိန်ထိ ထွန်းထွန်းနှင့် တစ်ခါမှ မတွေ့ရသေး..။

ထွန်းထွန်းအဒေါ် အသုဘရက်လည်တွင် တွေ့ရမည်ဟု မျှော်လင့်တကြီး ရှာမိ၏။ သေနာကောင် ဘယ်မှာသွားအိပ်နေသည်မသိ..။ အရိပ်အယောင်ပင် မမြင်ခဲ့ရ..။  မနေနိုင်သည့်အဆုံး ထွန်းထွန်းတို့အိမ်ဘက် ထွက်လာခဲ့သည်။

မတင်ရီမအိမ်မှာ ထွန်းထွန်း ကိုရင်ဘဝထဲက စားအိမ်သောက်အိမ် ဆွမ်းချိုင့်ယူရသည့်အိမ်မို့လို့ မတင်ရီမနှင့် ထွန်းထွန်းတို့ ရင်းနှီးကြကြောင်း သူ့မိဘများက နားလည်ထားပြီး ဖြစ်၏။

ထွန်းထွန်းတို့အိမ်ရောက်သောအခါ ထွန်းထွန်းအမေနှင့် တွေ့တွေ့ချင်း မတင်ရီမက တန်းမေးသည်။ 

“ မမ…ငါးပိချက် ရှိလား…”

“ ရှိပါ့တော်… တော့ငါးပိချက်က ဘာတွေများ စိတ်ကူူးပေါက်တယ် မသိဘူး..၊ အိမ်ပေါ်မှာ အဓိဋ္ဌာန် ဝင်နေလေရဲ့…”

မတင်ရီမ ထွန်းထွန်းအမေနှင့် စကားပြောပြီး အိမ်ပေါ်တန်းတက်ခဲ့သည်။ ဘုရားစင်ရှေ့တွင် ထွန်းထွန်း ပုတီးစိတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့ဘေးနားတွင် ထမင်းစားပွဲတစ်လုံးနှင့် ထိုစားပွဲပေါ်တွင် စာအုပ်တစ်ချို့နှင့် မှိုင်းခံစက္ကူ၊ ရွှေပြား၊ ငွေပြားများကို တွေ့ရသည်။

မတင်ရီမက စားပွဲခုံဘေး အသာဝင်ထိုင်ကာ အကဲခတ်နေသည်။  မတင်ရီမရောက်လာစဉ် အချိန်တွင် ပီယမန္တာန် ပုဒ်ရေပေါင်း ၁၅၀၀ ပြည့်ဖို့ ၂၇ ပုဒ်သာ လိုတော့၏။ မတင်ရီမက စားပွဲပေါ်မှ ပစ္စည်းများကို စပ်စုနေသည်။  တစ်လက်မပတ်လည်ရှိ ရွှေပြား၊ ငွေပြား ၊ စက္ကူတွေက ၂၀ ကျော်လောက်ရှိပြီး အင်းချရန် မှိုင်းခံစက္ကူပေါ်တွင် အကွက်တွေ ဆွဲထားသည်ကို တွေ့ရ၏။ ပြီးတော့ ဗားမဲ့၊ ဗားတဟော့ လောကီစာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် ပေစာရွက် ၁၀ ရွက်ခန့်ကိုလည်း တွေ့ရသည်။

ထွန်းထွန်း မန္တာန်ပုဒ်ရေပေါင်း ၁၅၀၀ ပြည့်သွားသောအခါ အဓိဋ္ဌာန် လုပ်ငန်းကို ရပ်နားလိုက်ပြီး ခေါင်းကို အသာငဲ့ကြည့်လိုက်သည်။ စားပွဲပေါ်က ပစ္စည်းများကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေသော မတင်ရီမကို တွေ့မြင်သွားရာ…

“ ဟောဗျာ… မမ ..ဘယ်အချိန်က ရောက်နေတာလဲ…”

“ သိပ်မကြာသေးပါဘူး… ငါက ပျောက်ချက်သားကောင်းနေလို့ သေများသွားလားလို့တောင် အောက်မေ့နေတာ…”

မတင်ရီမက အလိုမကျသော အမူအယာဖြင့် မျက်စောင်းထိုးကာ ပြောလိုက်၏။ ထွန်းထွန်းအမေ တက်လာသည်။ ထွန်းထွန်းက စကားလွှဲသော အနေဖြင့်…

“ မေမေရေ… ဟောဒီမှာ အပျိုကြီး မမက ဗေဒင်အတင်းမေးနေတယ်..၊ ဟောလိုက်ရမလား…”

“ ဟောလိုက်ပေါ့ သားရဲ့..၊ ကိုရင်ဘဝက မင်းကို ထမင်း ခိုးခိုးကျွေးနေတဲ့ ကျေးဇူးရှင်ပဲ ဥစ္စာ..ဟင်းဟင်း….”

“ ဟုတ်တယ်…မမရေ..မမသားငါးပိချက်က သိပ်ဈေးကိုင်နေတာ..၊ အခုတလော အထည်တွေပါးလွန်းလို့….”

မတင်ရီမကလည်း မခေ၊ သူတို့စကားကို နင်း၍ အလိုက်သင့် မျှောချလိုက်သည်။

“ ကဲ..ကဲ… မင့်မမကို ဟောပေးလိုက်အုံး…..၊ မေမေ ရွာမြောက်ပိုင်း အကြွေးသွားတောင်းစရာ ရှိလို့..၊ ကဲ..တင်ရီမရေ.. နေခဲ့ဦးနော်.. မမသွားလိုက်ဦးမယ်..”

“ ဟုတ်ကဲ့…ဟုတ်ကဲ့…”

ထွန်းထွန်းအမေက အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်သွားသည်။

“ ကဲပြော… မမ…မွေးနှစ် သက္ကရာဇ်…”

“ ဘာ ခုနှစ်သက္ကရာဇ် လဲ ဟွန်း….မပြောလိုက်ချင်ဘူး…၊ ငါ့ကို ထင်သလို လိုးပြီးတော့ ဘာလို့ ပစ်ထားတာလဲ ပြော….”

“ ပစ်မထားပါဘူး..မမရာ…၊ အချိန်မကျသေးလို့ပါ…”

“ဒီမှာ ပီယလက်ဖွဲ့ စီရင်ဖို့အတွက် ကြိုတင်လုပ်နေရလို့ပါ..၊  မမရောက်လာတာနဲ့ အတော်ပဲ ဒီကဖြင့် မမကိုမှန်းပြီး  ဒီရောက်လာအောင် မန္တာန်တွေ ရွတ်လိုက်ရတာ..၊ အခုတော့ ကျနော့် ဆန္ဒတွေ ပြည့်သွားပြီ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမနား တိုးကပ်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး သိမ်းကျုံးဖက်လိုက်လေသည်။ ပြီးတော့ ပါးကိုနမ်း၏။ ဆေးဆိုးစရာ မလိုဘဲ ပင်ကိုယ်ရဲ နှုတ်ခမ်းအစုံကို စုတ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်….ပြွတ်…..ပြတ်……”

“ ဟင်း……….”

မတင်ရီမ သက်ပြင်းမောကြီး ချလိုက်ရင်း ….

“ ဖယ်…ဖယ်စမ်းပါ… အခုမှ သဲပြမနေနဲ့…၊ ဒီကဖြင့် မျှော်လိုက်ရတာ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်ပွတ်ချေရင်း….

“ တ….တကယ်လား…ဟင်……”

“ သိဘူး….သွား… ဟိုမယ်..တံခါးကြီးက ပွင့်နေတာ…”

“ ဟာ…ဟုတ်သားပဲ….”

ထွန်းထွန်းက တံခါးကို ချက်ထိုးလိုက်ပြီး မတင်ရီမရှိရာ ပြန်လာသည်။  မတင်ရီမနှင့် ငါးလှမ်းလောက် အကွာတွင် သူ့ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်သည်။  ပြီးတော့ အပေါ်အင်္ကျီကိုပါ ချွတ်လိုက်၏။ ထွန်းထွန်းပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးက တဆတ်ဆတ်နှင့် တောင်မတ်နေလေသည်။

ဟိုတစ်နေ့ညက သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရလုပ်သွားခဲ့သော လီးကြီးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီး မြင်လိုက်ရသောအခါ မတင်ရီမ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ ည..ဘူတာက အပြန် လှည်းပေါ်မှာ လိုးခဲ့စဉ်က လီးကြီးမှန်းတော့သိသည်။ သို့သော် ဤမျှကြီးလိမ့်မည်ဟု တကယ် မထင်ခဲ့..။ သူမ မကြာမကြာ အသုံးပြုလေ့ရှိသော ခရမ်းသီးထက်တောင် ကြီးလို့နေသေးတာ…။

ထွန်းထွန်းက လီးတန်ကြီး တရမ်းရမ်းဖြင့် သူမထံ ဖြေးဖြေးချင်းလာနေပါသည်။  မတင်ရီမတစ်ယောက် လီးတန်ကြီးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ကြက်သီးတွေ တဖျန်းဖျန်း ထလာပါသည်။ သူ့စောက်ဖုတ်နှင့် ရင်းနှီးပြီးသော လီးတန်ကြီးမို့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးမှာလည်း တလှုပ်လှုပ်နှင့် ရွထလာ၏။ အနားရောက်သောအခါ…

“ အင့်…ကိုင်ကြည့်စမ်း…မမ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ မျက်နှာနှင့် တစ်ပေလောက်အကွာတွင် မတ်တတ်ရပ်ပြောလိုက်၏။  လီးကြီးက အထက်သို့ ကော့တက်နေသည်ဖြစ်ရာ အကြောတွေ အပြိုင်းပြိုင်းထလျက် သွေးကြောကြီးတွေ ဖုဖောင်းနေသည်ကို အနီးကပ်မြင်နေရသည်။

မတင်ရီမ အသည်းတွေအူတွေ ယားလာသည်။  စောက်ဖုတ်အုံမှလည်း လှိုက်လှိုက် ယားတက်လာသည်။

“ ဟောဗျာ…ကိုင်ကြည့်ပါလို့ ဆိုနေ….”

မတင်ရီမက ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးကို ထူးဆန်းသတ္တဝါ တစ်ကောင်ကဲ့သို့ တအံ့တသြကြီး ကြည့်နေစဉ် ထွန်းထွန်းက ဒုတိယအကြိမ် တိုက်တွန်းလိုက်သည့်အတွက် မျက်နှာတွင် ရှက်သွေးများ ဖြန်းကာ ပြုံးရိပ်ကလေး သမ်းသွားသည်။

ထို့နောက် မဝံ့မရဲဖြင့် အထက်သို့ ကော့မတ်ပြီး ထောင်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်ဖဝါးနုနုကလေးဖြင့် ဆုတ်ကိုင်ကာ အောက်သို့ဆွဲချလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက သန်မာလှသဖြင့် အားစိုက်၍ ဆွဲချမှ အောက်သို့ပါလာလေသည်။

နွေးနွေးရှိန်းရှိန်း လီးအတွေ့က လက်ဖဝါးမှတဆင့် ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်အုံကြီးဆီသို့ လှိုင်းထဖြတ်သန်းသွားသည်။  စောက်ဖုတ်ထဲ စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ဖြစ်နေပြီး စောက်ရည်ကြည်တွေ စိုစိမ့်ထွက်လာသည်။

မတင်ရီမက သူကိုင်ထားသော အရှိန်ကို လျှော့ချလိုက်လျင် အထက်သို့ ရုန်းကြွ၍ ကော့မတ်သွားပြန်သည်။ ဤသို့ အရှိန်လျှော့လိုက် ၊ အရှိန်ပြန်တင်လိုက်ဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ခိုစီးသကဲ့သို့ အထပ်ထပ်ပြုလုပ်ရင်း ဆော့ကစားနေပါသည်။

ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် မဝင်းခင်နှင့် နောက်ဆုံးလိုးခဲ့သောနေ့မှာ သူ့အဒေါ်အသုဘ ရက်လည်ညက ဖြစ်သည်။  ထိုနေ့မှစ၍ ယနေ့ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် ၁၄ ရက်နေ့အထိ (၇) ရက်တိုင်တိုင် မည်သည့်စောက်ဖုတ်မှ မလိုးဘဲ ပီယမန္တာန်မျာ ရွတ်ဖတ်ခြင်း၊ မကြည်ရှိန်နှင့် စီရင်ခဲ့သော ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ကို သိဒ္ဓိတင်ခြင်း၊ ဂဝံရုပ်တုကို စားဖွယ်သောက်ဖွယ်တို့ဖြင့် တင်သ၍ အသက်သွင်းခြင်း အပါအဝင် သူ့လီးတန်ကြီးကို အားဆေး လိမ်းဆေးတို့ဖြင့် အားဖြည့်လျက် သန်မာသထက် သန်မာအောင်၊ ကြီးထွားသထက် ကြီးထွားလာအောင် လေ့ကျင့်ပျိုးထောင် ပေးလျက်ရှိသည်။

သုတ်ကိုလည်း အတော်ကြာကြာ ထိန်းထားနိုင်အောင် အပူတပြင်း လေ့ကျင့်ခဲ့၏။ ထွန်းထွန်း လေ့ကျင့်ပုံမှာ နံနက်စောစော ခွေးလှေးယားသီးနှင့် ဖော်စပ်ထားသည့် ကာမအားတိုးဆေးကို လက်ဘက်ရည်ဇွန်းတစ်ဇွန်း လောက်စား၏။ ဆေးစားပြီး နာရီဝက်ခန့် လမ်းလျှောက်ရင်း မန္တာန် ရွတ်သည်။

နာရီဝက်စေ့လျင် ခွေးလှေးယားမြစ်နှင့် ဖော်စပ်ထားသော လိမ်းဆေးအဆီကို လီးတန်ကြီးပေါ် သုတ်လိမ်းဆုတ်နယ်ရင်း ခပ်ပြင်းပြင်း ဂွင်းတိုက်သည်။ သုတ်ရည်ထွက်ခါနီးလျင် ရပ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ထိုင်ထလုပ်ရင်း အာရုံပြောင်းပစ်လိုက်၏။  လီးကြီး အရှိန်ပြန်ကျသွားသောအခါ နောက်တစ်ဖန် ဆေးပြန်လိမ်း၏။ စောစောကလို ဂွင်းခပ်ပြင်းပြင်း တိုက်သည်။  သုတ်ရေထွက်ခါနီးလျင် အားရုံပြောင်း၍ ထိုင်ထလုပ်သည်။ 

ဤပုံဤနည်းဖြင့် စိတ်တိုင်းကျသည်အထိ နေ့စဉ်ရက်ဆက် လေ့ကျင့်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ့လီးတန်ကြီးမှာ အရည်အသွေးပြည့်ဝသော စံချိန်မီ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာထန်တောင့်တင်းနေပါတော့သည်။

မတင်ရီမက လီးတန်ကြီးကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်၊ ပြန်လွှတ်လိုက်လုပ်၍ ကစားနေစဉ်…

“ ဟာ……အခုမှ သတိရတယ်.. မမ….ခဏ..ခဏ……….”

ထွန်းထွန်းက အလန့်တကြား ပြောလိုက်သည့်အတွက် မတင်ရီမက ဆုပ်ကိုင်ထားသော လီးတန်ကြီးကို ရုတ်တရက် လွှတ်လိုက်မိသည်။ မျှားတံအားကုန်ဆွဲထားသည့်အတွက် ကွေးပါလာသော လေးကိုင်းသည်  မျှားရွက်တိုင်နှင့် တပြိုင်နက် ကန်ထွက်သွားသလို ထို့အတူ ထွန်းထွန်းလီးတန်ကြီးမှာလည်း မတင်ရီမ လက်ကလွတ်ထွက်သွားသည်ဆိုတာနဲ့ ချက်ဆီသို့ ကန်တက်သွားပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီတို့ကို ကောက်ဝတ်လိုက်ပြီး သူ့စကားကို ပြန်ဆက်သည်။

“ မမ…ဖိနပ် အောက်မှာ ချွတ်ထားတာလား…”

“ ဟုတ်တယ်လေ… အောက်မှ မချွတ်လို့ ခေါင်မိုးပေါ် တင်ထားရမှာလား….”

မတင်ရီမက လီးတန်ကြီးကို ဆော့ကစားနေရာမှ ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်ရသဖြင့် ကျွဲမြီးတို အူပွနေပုံ ၇သည်..။

“ အဟင်းဟင်း….မမက ဒေါချည်းပဲ.. ပီးရင် တဝကြီး စားရမဲ့ဥစ္စာ ..၊ ဒီက စကားလဲ ဆုံးအောင် နားထောင်ပါအုံး…”

“ ပြော….ပြော…ဘာလဲ…”

မတင်ရီမက အရည်ရွှန်းလဲ့သော မျက်လုံးများဖြင့် မျက်စောင်းထိုးရင် ပြောသည်။

“ အပေါ့လေး ဘာလေး စွန့်ချင်ရင် သွားစွန့်ထား…ပြီးတော့ ဖိနပ်ကို ဒီအိမ်ပေါ် ယူလာခဲ့…ဒီရက်ပိုင်းအတွင်း မေမေက အိမ်ပေါ်မတက်ဘူး စိတ်ချ၊ ဖေဖေလဲ မရှိဘူး..၊  မမကို ဒီအပေါ်မှာ ဝှက်ထားပြီး တစ်ညလုံး လိုးတောင် ရတယ် သိလား…”

“ အလိုတော်… ကျုပ်အိမ်က ကျုပ်ပျောက်လို့ ပြဿနာ တက်မှာပေါ့…လို့”

“ မောင်လေး ကြည့်စီစဉ်ပါ့မယ်…”

“ အဲလို ဆိုလဲပြီးရော… ဟွန်း….တော်တော်ထ….”

မတင်ရီမက တွန့်ကျေနေသော ထမီအင်္ကျီများကို ခပ်ပြန့်ပြန့်ဖြစ်သွားအောင် လုပ်လိုက်ပြီး အောက်ထပ်ဆင်းသွားသည်။ ထို့နောက် အိမ်သာထဲ သေးသွားပေါက်၏။ သေးက ဘယ်အချိန်ထဲက ထွက်ချင်နေမှန်း မသိ…တဖြန်းဖြန်းနဲ့ ပေါက်ချလိုက်တော့သည်။  ထို့နောက် သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဖဝါးနှင့် ဖိပွတ်ရင်း နမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ငါးဖောင်ရိုးနံ့လိုလို အနံ့တစ်မျိုးက စူးရှရှလေး ထွက်နေ၏။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို အတွင်းပါနှိုက်၍ ရေနှင့် အထပ်ထပ် ဆေးကြောသည်။ ပိုက်ဆံရှိသော သူဌေးတွေမို့ အိမ်သာက ရေလောင်းအိမ်သာ ဖြစ်သည်။ ဆပ်ပြာခွက်ထဲမှာလည်း အမွှေးခဲ ထည့်ထားသည်။

မတင်ရီမက နောက်တစ်ကြိမ် စောက်မွှေးမဲမဲအုံကြီးကိုပါ ရေလောင်းလိုက်ပြီး ဆပ်ပြာအမွှေးခဲနှင့် စောက်မွှေးအုံရော အတွင်းအပြင်ရော သေချာ ပွတ်နှိုက်ပြီး စိတ်တိုင်းကျအောင် ဆေးကြော ပွတ်တိုက်ပြီးမှ အိမ်သာထဲက ထွက်ခဲ့ကာ အပေါ်သို့ တက်လာသည်။  ထွန်းထွန်းပြောလိုက်သည့်အတိုင်း ဖိနပ်ကိုလည်း တစ်ခါတည်း ယူလာခဲ့သည်။

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ လက်ထဲက ဖိနပ်ကို ယူပြီး သူ့အခန်းထဲ ဝှက်ထားလိုက်သည်။

“ လာ …မမ… ဒီအခန်းထဲ အသာဝင်နေလိုက်…”

မတင်ရီမကို အခန်းထဲဝင်ခိုင်းပြီး  ထွန်းထွန်း အောက်ထပ် ဆင်းလာသည်။ မတင်ရီမတို့ အိမ်ဖက်သို့ ခပ် သွက်သွက်ထွက်လာခဲ့၏။ မတင်ရီမ တပည့်မ စက်ချုပ်သမများကို မတင်ရီမ ကျွန်းပေါ်မှာ အကြွေးသွားတောင်းစရာ ရှိ၍ မိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း သွားပြောပြီး ခပ်သုတ်သုတ် ပြန်လာခဲ့သည်။

ပြန်ရောက်သည်နှင့် အိမ်သာထဲဝင်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို ဆပ်ပြာအထပ်ထပ်နဲ့ ဆေးကြောလိုက်သည်။ သူ အိမ်သာထဲကအထွက် အပေါ်ထပ်တက်မည်ပြုစဉ် သူ့အမေ ပြန်ရောက်လာတော့၏။

“ သား…တင်ရီမ ပြန်သွားပလား….”

“ ဟုတ်ကဲ့မေမေ… ပြန်သွားတာ တော်တော်တောင် ကြာပြီ…”

“ မင်းကိုတော့ ခင်ရှာပါတယ်ကွယ်… သူ့ခမျာ အလုပ်ကို ဦးဆောင်နေရတာဆိုတော့ လိုအပ်တဲ့ အကူအညီရှိရင် ပေးလိုက်ပါနော်…သား..၊  ဒီရွာမှာ ကိုယ့်ဒူးကိုယ်ချွန် ကြိုးစားနေတဲ့ အာဂ မိန်းမ သားရဲ့…”

“ အာဂမိန်းမ မဟုတ်ပါဘူး အမေရာ… ရုပ်ရည်လဲရှိ ၊အလုပ်အကိုင်လဲရှိပါလျက်နဲ့ လင်ကောင်းရအောင် မယူနိုင်ဘူး…”

“ အောင်မယ်…သောက်ရမ်းမပြောနဲ့ တော်ရေ့..၊ သူကိုယ်တိုင်က မယူတာ..သူ့ကိုကြိုက်သူတွေ ပေါမှပေါ…၊ တစ်ပိုင်းကို သေနေကြတာ…”

“ အပျိုကြီးကော စစ်လို့လား အမေရာ…”

“ အင်း…ဒီရွာမှာတော့ ဘာအသံမှ မထွက်ဖူးဘူး….ဒါပေမယ့် စစ်မစစ်တော့ သူမှ သိမှာပေါ့ သားရဲ့…အဟင်း ဟင်း….”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ ကြားအောင် တမင်ပြောနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့အမေကတော့ မတင်ရီမ တကယ်မရှိဘူးထင်၍ ရင်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ချီးမွမ်းခန်းတွေ ဖွင့်နေသည်။

“ ဒါပေမယ့် အမေရာ.. အပျိုကြီးအမည်ခံပြီး တိတ်တိတ်ပုန်း ခိုးစားနေတဲ့သူတွေ ပြည့်လို့… အဟား..ဟား…..”

“ သားနော်.. သူများကို မှိုချိုးမျှစ်ချိုး မပြောရဘူး… ဒါမျိုး မေမေ မကြိုက်ဘူး သိလား…”

“ အလကား စတာပါ  အမေရ..၊ အော် ဒါနဲ့ အမေ…”

“ ဟေ….ဘာလဲ ပြော သား…”

“ ကျနော့် အဓိဋ္ဌာန်လုပ်ငန်းကြီး မပြီးသေးဘူး ၊ ဒီတစ်ခါ တံခါးဂျက် ချထားမယ်၊ စောစောက တံခါးပိတ်မထားမိဘူး..၊ မတင်ရီမ အပေါ်စွတ်တက်လာတာ ဟိုစကားပြော ဒီစကားပြောနဲ့ အဓိဋ္ဌာန်ပျက်တယ် အမေရ…နော်…”

“ အေး အေး…မင့်သဘော မင်းသဘော…”

ထွန်းထွန်းအမေကမူ သူ့သား ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အဓိဋ္ဌာန် ဝင်နေသည်ဆို၍ သဘောစွတ်ကျနေသည်။  ထွန်းထွန်းတို့သားအမိ ပြောနေကြတာကို မတင်ရီမ အပေါ်ထပ်က အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ကျေလည်းကျေနပ်၊ ဒေါသလည်း ဖြစ်နေပါ၏။ ကျေနပ်တာက ထွန်းထွန်းအမေကြောင့်..၊ မကျေနပ်တာကတော့ ထွန်းထွန်း စကားကြောင့် ဖြစ်၏..။

“ ဟွန်း… သေချင်းဆိုးလေး…ငါးပိချက်.. အပျိုကြီးစစ်မစစ်ဆိုတာရော.. တိတ်တိတ်ပုန်း ခိုးစားတတ်တာတွေရော စုံလို့..၊ ငါ့ကို လိုးနေတာက သူ..ပြီးတော့ ဒီတစ်သက် ငါအလိုးခံဘူးတာလဲ သူ.. ..ဟွန်း ဒါနဲ့များ သေချင်းဆိုးလေး  သိရောပေါ့…လာမှ ပေါင်တွင်းကြောကို ပြတ်ထွက်သွားအောင် ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်အုံးမယ်..၊  ”

မတင်ရီမတစ်ယောက် အခန်းထဲကနေ ပြုံးရွှင်သော မျက်နှာဖြင့် ဟန်ဆောင်ဒေါသ ထွက်နေပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက တံခါးမကြီးကို ဂျက်ထိုးပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ ခုတင်ပေါ် တစောင်းထိုင်နေသော မတင်ရီမကို ပြေးဖက်လိုက်၏။ မတင်ရီမက လုံးဝအဖက်မခံ။ ဟိုရှောင်ဒီရှောင်နှင့် ရုန်းကန်နေသည်။  ထွန်းထွန်းကလည်း မရမက ဖက်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ မတင်ရီမတစ်ယောက် ထွန်းထွန်းရင်ခွင်ထဲသို့ ကျရောက်သွားပါတော့၏။

မျက်နှာကို ထပ်တလဲလဲ နမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တစ်ရှိုက်မက်မက် စုပ်နမ်းရင်း ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ဝါးနှင့် အုပ်ကာ ပွတ်ပေးသည်။ မတင်ရီမ လက်မြှောက်အရှုံးပေးကာ မျက်လုံးမှေးစင်းလျှက် ထွန်းထွန်းပြုသမျှ ငြိမ်ခံနေရပါတော့သည်။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထိပ်ရှိ စောက်စေ့ငုတ်ပြူးပြူးကြီးကို လက်ခလယ်ထိပ်ဖြင့် ပွတ်ချေပေးလိုက်သောအခါ….

“ အင့်..ဟင့်…. ဟင့်….အို… အင့်……အ…. ဟင့်ဟင့်..ကျွတ်ကျွတ်… “

မတင်ရီမ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားပါတော့သည်။ ထွန်းထွန်းရဲ့အိမ်က သာမန်အိမ်တွေထက် ပိုမြင့်ပြီး အခိုင်အမာ ဆောက်လုပ်ထားသည့်အတွက် အပေါ်ထပ်က သာမန်အသံမျှကို အောက်ထပ်က လုံးဝမကြားနိုင်ပါ..။  အခင်းကြမ်းတွေကလည်း တစ်လက်မဒု လျှာထိုးသစ်မာတွေမို့ လှုပ်ရှားမှုများကို အောက်ထပ်က သိနိုင်ခြင်း မရှိပါချေ..။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို နှိုက်ဆွလျှက်ကပင် …

“ မမ….”

“ ဟင်……..“

မတင်ရီမက လှိုက်မောသံကြီးနှင့် ထူးသည်။

“ စိတ်ချလက်ချ ခံတော့နော်..၊  မမအိမ်ကို ကျွန်းထဲ အကြွေးတောင်းသွားမှာ ညမိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်မယ်လို့ ပြောထားပြီးပြီ…ဟဲဟဲ…. ပိုင်ဘူးလား…ဗျာ…”

အခုမှ သူမကို ထွန်းထွန်း အပုတ်ချထားတာ သတိရပြီး…

“ အင့်…ပိုင်အုံးမယ်… ပိုင်အုံးမယ်….ကဲ ကဲ….”

ထွန်းထွန်း ပေါင်တွင်းကြောကို ဆွဲလိမ်ပစ်လိုက်၏။

“ အား….အား…. နာ…နာတယ်…မမရ…..”

“ နာ…သေလေ… စောစောက ဘာလို့ ငါ့ကို အပုတ်ချရတာလဲ…ဟင်း….”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမကို ဖမ်းဆွဲရင်း ပြော၏။

“ လာ…မမ အပြင်ထွက်ရအောင် ၊ မောင်လေး လက်ဖွဲ့စီရင်ချင်လို့…ပြီးတော့ မမအံ့သြသွားအောင် ပြစရာလဲ ရှိတယ်…”

မတင်ရီမ ဘာမသိညာမသိနှင့် အူကြောင်ကြောင်လေး ပါလာသည်။

“ ဒီမယ်….ရော့….”

ထွန်းထွန်းက စာရွက်ပိုင်းလေးတစ်ခု လှမ်းပေးသည်။ မတင်ရီမ ဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။

“ ယနေ့ ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ စီရင်ရမည်၊ သက်ဆိုင်သူ မိန်းမတစ်ယောက်လာစေ… ရောက်လာသူသည် ငါနဲ့ ဘဝတစ်ပါးက ရေစက်မကင်းသူ ဖြစ်ရမည်…ဥုံ ဧဟံဧဟိ…”

စာကိုဖတ်ရင်း မတင်ရီမ မျက်နှာ ရှက်သွေးဖြန်းကာ ပြုံးကြည်ဝင်းပနေ၏။

“ နေပါအုံး… ဒီ..ဥုံဧဟံဧဟိ ဆိုတာက ဘာလဲ…”

“ ဥုံ…လာ လာ…ပေါ့ မမရာ…”

“ ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ဆိုတာက…”

“ ပီယသိဒ္ဓိ အဆောင်လက်ဖွဲ့လေ မမရဲ့… ဒီလက်ဖွဲ့က မိန်းမနဲ့ ကာမစပ်ယှက်ပြီး စီရင်ရတာ…”

“ ဘာလဲ …. နင်က မိန်းမပွေဖို့လား…..၊ ဟင်း…ပွေလို့ကတော့ …သေဖို့သာ ပြင်…ဟွန့်……”

“ ဟာ….ကြံကြီးစည်ရာဗျာ…  ကြီးပွားတိုးတက်ရေး အတွက် အထောက်အကူရအောင်လို့ပါ…ဒီမယ်…ဟောဒီလက်ဖွဲ့စီရင်နည်းကို ဟောဒီရှေးဟောင်းပေထဲက မောင်လေးကူးထားတာ…ရော့ ဖတ်ကြည့်…”

ထွန်းထွန်းက စာရွက်တစ်ရွက်ကို ထုတ်ပေးလိုက်ပြန်၏။ မတင်ရီမ ဖတ်ကြည့်သောအခါ အောက်ပါအတိုင်း တွေ့၇သည်။

“ မိန်းမ၏ နို့နှစ်လုံးအကြားနား ရွှေပြားတင်၍ အောက်ပါအတိုင်း အင်းဘောင်ခတ်ပါ…အင်းဘောင်ခတ်ပြီးလျှင် လီးနှင့်စောက်ဖုတ်ချင်းတေ့၍  (ဂ) အက္ခရာကို ရေးပါ၊ ထို့နောက် လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်ရုံသွင်း၍  (ပ) အက္ခရာကို ရေးပါ။ ထို့နောက် လီးကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော် သွင်းမြှုပ်ပြီး (ယ) အက္ခရာကို ရေးပါ။ ထို့နောက် လီးကို အဆုံးထိဝင်အောင် သွင်းမြှုပ်ပြီး (အ) အက္ခရာကို ရေးပါ..။

ထိုသို့ရေးပြီးနောက် မိန်းမ၏ နဖူးပြင်ပေါ်မှတင်၍ လိပ်ရမည်။ လိပ်နေစဉ် အောက်ပါမန္တာန်ကို (၃၇)ခေါက် ရွတ်ဆိုရမည်။  (မှတ်ချက်) လီးကို နှုတ်မပစ်ရ၊ သွင်းမြဲအတိုင်း သွင်းထားရမည်။

“ ဥုံ… မုံစလိန္ဒာ တောသာယာ… ကသည့်မုဆိုး ငါ့ကိုလိုး လိုသည်ကိုလည်း ငါမသိ ..ဝင်လေ တစွိစွိ….”

(၃၇) ခေါက် ရွတ်ပြီးလျှင် ထိုလက်ဖွဲ့ကို မိန်းမပါးစပ်ထဲ ငုံခိုင်းပြီး ကာမစပ်ယှက်မှု ပြီးဆုံးသည်အထိ ဆက်ဆံရမည်။  ထိုသို့ဆက်ဆံရင်းက သုတ်ရည်မထွက်ခင်အထိ ထို မန္တာန်ကို ရွတ်ဆိုရမည်။  သုတ်ရည်ထွက်နေစဉ် အောက်ပါမန္တာန်ကို ရွတ်ရမည်။

“ ဥုံ…ဒေဝါ..ဒေဝီ…မှိုင်း ဆရာမှိုင်း….”

ဟော… ဘသား မိုးရိပ်. …ဟော ဘသမီး မိုးရိပ်..အမောင်ပြူး…ပြူးသတည်း…အမိပြူး.ရူးသတည်း… နေ့လည်းရူးစေလေ…ပြူးလည်းပြူးစေလေ… ရူးလည်း ရူးစေလေ…ဥုံ..ပီယေဒေဝါ..ပီယာ ဒေဝီ… အမှောင်ရွှင် ကြာမည် တကြည့်ကြည့်… အမယ်ရွှင် ခင်မည် တအိအိ ပီယေဟိ..သမဉ္စဟောဂေါ သွားဟ…

သုတ်ရည်များ ပြောင်စင်အောင် သုတ်ပြီးလျှင် လီးတန်ကြီးကို မနှုတ်သေးဘဲ ဆက်လက်သွင်းထားပြီး အောက်ပါမန္တာန်ကို (၃၇) ခေါက် အဆုံးသတ် ရွတ်ဖတ်ရမည်။ ပြီးလျှင် မိန်းမပါးစပ်ထဲ ငုံထားသော လက်ဖွဲ့ကို ယူ၍ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ထည့်သွင်းကာ အပေါ်က လက်ဝါးနှင့် အုပ်ထား၍ အောက်ပါမန္တာန်ကို (၃၇)ခေါက် ရွတ်ရပါမည်။

ဤလမ်းညွှန်ချက်အတိုင်း အောက်မြင်စွာ ဆောင်ရွက်နိုင်ခြင်းသည်။ ပီယသိဒ္ဒိ ပြီးမြောက်သော ဖောင်စီးလက်ဖွဲ့ ဖြစ်ပါတော့သတည်း….။ လက်ဖွဲ့ကို ဆပ်ပြာနှင့် ပြောင်အောင်ဆေးကြောပြီးလျှင် အကြောင်းရှိက နှုတ်တွင်ငုံ၍ ပြောဆိုက သမ္ဗဣစိတံ.. အလိုကိစ္စအားလုံး ပြီးမြောက်နိုင်၏။

မတင်ရီမက ရှေးဟောင်းစာပေထဲက ကူးထားသော စာများကို ဖတ်အပြီး ထွန်းထွန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။  သူမတစ်ကိုယ်လုံး ကြည်နူးခြင်း ပီတိလှိုင်းတွေ ဖုံးလွှမ်းနေသည်။

ထွန်းထွန်းကိုလည်း ရမ္မက်ရောင်လွှမ်းသည့် တောက်ပရွှန်းစိုသော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြည့်နေ၏။

“ ကဲ…ဘယ့်နှယ်လဲ… မမ လုပ်ငန်းစတော့မလား…”

“ ဟင့်အင်း…နိုးပဲ…လုံးဝ ..လုံးဝ လက်မခံနိုင်ဘူး…”

မတင်ရီမက ခပ်တည်တည်ဖြင့် ပြောရင်း… သူမအပေါ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်နေ၏။ ဖြူဝင်းနုထွတ်ပြီး အိစက်မို့ထွားသော နို့အုံကြီးနှစ်မွှာက အတွင်းခံအင်္ကျီကို ရုန်းကန်ထွက်တော့မည့်ပမာ တင်းရင်းဖောင်းကားနေသည်။ မတင်ရီမက လက်နှစ်ဖက်ကို ကျောဖက်သို့ပို့ပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ကာ အတွင်းခံအင်္ကျီကို ချွတ်ယူလိုက်သည်။

တင်းရင်းမို့မောက်သော နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးများက ဘွားခနဲပေါ်ထွက်လာသည်။  နို့သီးခေါင်း နီနီလေးနှင့် ၎င်းပတ်လည်ရှိ နီညိုရောင်သမ်းနေသော နေရာတဝိုက်မှာ စူစူတင်းတင်း ဝင်းဝင်းဖောင်းဖောင်းလေး ဖြစ်နေသည်။  ထွန်းထွန်းက လှပအိစက်သော နို့အုံမို့မို့ကြီးကို မျက်နှာအပ်ကာ အထပ်ထပ်နမ်းရှုံ့လိုက်ပြီး နို့သီးခေါင်းတောင့်တောင့်လေးကို ပါးစပ်ဖြင့် စို့လိုက်ပါတော့သည်။

“ ပြွတ်…..ပြွတ်….. ပြွတ်…….ပြွတ်…ပြတ်…..ပြတ်….ပြတ်….”

“ အား…အား…….အင့်……အမေ့…အား……”

မတင်ရီမတစ်ယောက် ကာမအကြောပေါင်းတစ်ထောင် ပွင့်ကန်လာပြီး ခါးကော့ရင်မော့လျှက် ဘယ်ညာပခုံးနှစ်ဖက်လည်း လှုပ်ရမ်းကာ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး ခံနေရပါတော့သည်။

“ ပြွတ်……ပြွတ်….ပြွတ်……….ပြီ…..ပြိ……..ပြတ်………ပြွတ်…….”

“ ရှီး….ကျွတ်….အား……ဖွတ်………စွပ်…ပလွတ်…..အမေ့……အား..ဟား…ဟင်း အင့်…အို အမေ့…အင့်…ယား….ယား တယ် ကွာ….  ဟင်း ဟင်း… အင်း..အား..အမေ့… ကျွတ်..ကျွတ်…….”

ထွန်းထွန်းက ဒူးထောက်လျှက် မတင်ရီမခါးကို မရွှေ့ပြီး နို့ကိုစို့ပေးသည်။  မတင်ရီမ လက်နှစ်ဖက်က ထွန်းထွန်းခေါင်းကို တင်းနေအောင် ဖိထားသည်။  နှာခေါင်းဝကို နို့အုံမို့မို့က ပိတ်မသွားရလေအောင် နို့သီးခေါင်းကို အဆက်မပြတ် စို့လျှက်ရှိသည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ပြတ်….ပလွတ်…ပြစ်……ပြိ……”

“ အ…အမလေး… အား …ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်… ..”

မတင်ရီမ စောက်ခေါင်းထဲ လှိုက်ခနဲ လှိုက်ခနဲ ယားယားတက်လာသည်။

“ ဟင်း…ဟင်း….တော်…တော်ပါအုံး မောင်လေးရယ်.. မောင်… မမ စောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်လိမ့်မယ်….”

မတင်ရီမက အတင်းတောင်းပန်မှ ထွန်းထွန်းတစ်ယောက် နို့စို့ခြင်းကို ရပ်လိုက်တော့သည်။ မတင်ရီမ  ဟင်းခနဲ သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချရင်း ရီဝေသော မျက်လုံးအစုံဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ 

“ ဟွန်း…သိပ်တတ်တာပဲ…မမဖြင့် ကောင်းလွန်းလို့ အသက်ထွက်သွားမတတ် မှတ်ရတယ်.. ဟွန်း ငါးပိချက် မို့သာ တော်တော့တယ်..  ”

မတင်ရီမက အပြုံးတစ်ဝက် အရှက်မျက်နှာဖြင့် ဆို၏။

သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ပေါ်မှာ ဖြစ်ချင်သလို ဖြစ်နေကြစဉ် ထွန်းထွန်းအမေ ဒေါ်ရီမြင့်က မီးဖိုခန်းအရှေ့ ခါးပြင်ပေါ်တွင် ပြောင်းဖူးစေ့တွေ ရွေးနေ၏။  မီးဖိုခန်း နှင့် လူနေအိမ်မကြီးမှာ ပေ ၄၀ လောက် ကွာသည်။  မီးဖိုခန်းဆိုသော်လည်း သုံးနှစ်ပတ်လည် ပျဉ်ခင်းထရံကာ သွပ်မိုးဖြစ်သည်။  ခေါင်းရင်းဘက်တွင်  ၁၅ ပေလောက် ပတ်လည် ခပြင်ထုတ်ထား၏။

မိုးလေဝသကင်းစင်လျှက် တောဓလေ့မို့ ဧည့်သည်လာလျှင်လည်း ထိုခပြင်မှာပင် ဧည့်ခံသည်။

ထိုစဉ် မဝင်းခင် ရောက်လာသည်။ အသုဘတုန်းက ခေတ္တယူသုံးထားသော အကြွေးများ လာဆပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ညည်းကလဲအေ.. ဖြေးဖြေးမှ ပေးလည်း ရသားနဲ့…”

“ အစ်မကလဲ အဆင်ပြေတုန်းလေး ပေးထားရတာလေ..”

“ အင့်…တဝက်ပြန်ယူသွား…”

ဒေါ်ရီမြင့်က ငွေငါးထောင်အနက်မှ ၂၅၀၀ ကျပ် ပြန်ပေးလိုက်သည်။

“ နေပါစေ အစ်မရဲ့..”

“ အိုအေ.. ရှော်လိုက်တာ. .. ယူသွားစမ်းပါ…”

“ အစ်ကိုကြီး မရှိဘူးလား…”

“ အေး..ရက်လည်ပြီးနောက်တစ်ရက် မြေပဲဝယ်ထွက်လေရဲ့..၊ ၃ ညအိပ်လောက်တော့ ကြာမယ်လို့ မှာသွားတာပဲ…”

မဝင်းခင်က ထွန်းထွန်းအကြောင်း မေးချင်သည်။ သို့သော်  မေးဖို့ခက်နေ၏။ တစ်နေ့က အဓိဋ္ဌာန်ဝင်နေသည်ဟု ပြောထားပြီး ဖြစ်သည်။ အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ တံခါးတွေ ပိတ်ထား၏။ ထွန်းထွန်းကို အရမ်းတွေ့ချင်နေသည်။ ထွန်းထွန်းပေးခဲ့သည့် အချစ်ဝေဒနာတွေက သူမ၏ ရိုးတွင်းချဉ်ဆီအထိ စွဲခိုင်နေပြီ ဖြစ်တော့သည်။

မဝင်းခင်တစ်ယောက် ထွန်းထွန်း အမေ အလစ်တွင် အိမ်ပေါ်ထပ်သို့ မကြာခဏ ခိုးကြည့်မိသည်။ အောက်မှ စကားပြောသံတွေ ကြားရသဖြင့် ထွန်းထွန်းလည်း တံခါးပေါက်မှ အောက်သို့ ချောင်းကြည့်မိရာ မဝင်းခင် ကြည့်နေသည်နှင့် တိုက်ဆိုင်သွားသည်။

မဝင်းခင် မျက်နှာမှာ သူ့ကိုတွေ့ချင်သည့် ဆန္ဒတွေ ပြည့်လျှမ်းနေကြောင်း ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေ၏။  မဝင်းခင် အပေါ် သနားစိတ်တွေ ဝင်လာသည်။  မဝင်းခင်နှင့် ချစ်ရည်လူးကာ မြူးထူးပျော်ပါးခဲ့ရပုံတွေကို တရေးရေး မြင်ယောင်မိ၍ ထွန်းထွန်း အပေါ်က ချောင်းကြည့်နေတာ ကြာလွန်းသဖြင့် မတင်ရီမက အဝတ်မဲ့ကိုယ်လုံးကြီးဖြင့် ထလိုက်လာသည်။ 

ပြီးတော့ အပေါ်က ချောင်းကြည့်၏။ ထွန်းထွန်းအမေနှင့် စကားပြောလိုက် အလစ်တွင် အပေါ်ကြည့်လိုက် လုပ်နေသော မဝင်းခင်ဖြစ်နေပုံကို တွေ့၇သည်။ မတင်ရီမ စိတ်ထဲ အူပွလာသည်။  ..ဟင်း… မိန်းမမြင်တိုင်း ငန်းတတ်တဲ့ ငါးပိချက်… သိကြရောပေါ့…ဟု စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးကာ ထွန်းထွန်း၏ ငေါက်တောက် တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲကာ ခေါ်လာသည်။

“ အား….အ…. အသာလုပ်ပါ… မမရဲ့…”

ထွန်းထွန်း ယက်ကန်ယက်ကန် နှင့် ပါလာသည်။

“ ဘာလဲ….နင်က ဝင်းခင် စောက်ဖုတ်ကို လုပ်ချင်နေတာလား…ဟင်…”

“ မဟုတ်တာ မမကလဲ ဒီမှာ ချစ်သဲကြီး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာပဲဟာ…”

“ ဒါဖြင့် ဘာလို့ ဒီလောက်ကြီးကြာအောင် ကြည့်နေရတာလဲ လို့…”

မတင်ရီမက ဦးစွာထိုင်လိုက်သည်။ သို့သော် လက်က ထွန်းထွန်း လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားမိတုန်း..။  ထွန်းထွန်းက မတ်တတ်ရပ်နေဆဲမို့ လီးကြီးကို ဆောင့်ဆွဲရင်း ..လာ ထိုင်တော့… ဟု ပြောလိုက်သည်။

ထွန်းထွန်း ထိုင်လိုက်ရတော့သည်။ မထိုင်လို့လည်း မဖြစ်..၊ မတင်ရီမ ဆောင့်ဆွဲပုံက လီးတန်ကြီး ပြတ်ထွက်သွားနိုင်သည်။

“ မမက ဘာသိလို့လဲ… မဝင်းခင်က စောက်တင်းပြောတတ်တယ် ဗျ…၊ ဟိုတစ်နေ့ကလဲ အမေ့ကို ဘာတွေ ပြောနေတာ မှတ်လဲ…”

“ ဘယ်သိမှာလဲ…”

မတင်ရီမက ခပ်ဆတ်ဆတ် ပြောလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မျက်စောင်းထိုး၏။

“ အမသားကို ပစ်မထားနဲ့နော်… ဒီအရွယ်လေးနဲ့ အဓိဋ္ဌာန်တွေဘာတွေ ဝင်လို့ ဟင်း… ရူးသွားအုံးမယ်… သိလား… အဲဒီလို ပြောသွားတာ မမရ…”

ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ ကျေနပ်အောင် ဖြီးဖြန်းနေခြင်းသာ ဖြစ်ပါ၏။

“ ကဲဟာ..ကြာတယ်…  လက်ဖွဲ့ဆိုတာ လုပ်တော့၊ ပြီးရင်ပြန်မယ်…”

မနာလို မခံချင်စိတ်ကြောင့် မတင်ရီမ ကျွဲမြီးတိုနေပုံရသည်။  ဒေါသစိတ်ကြောင့် စောစောက ဖီလင်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ မတင်ရီမက အပျိုကြီးဆိုတော့ သဝန်တိုသည်။  သူကလည်း ..သူပဲကိုး..။

ထွန်းထွန်းက အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး တစ်ထွာခန့်ရှိသော နှစ်ယောက်အိပ်မွေ့ယာကို မထုတ်လာပြီး မြောက်ဘက်နံရံကပ်၍ ခင်းလိုက်သည်။  မှန်တံခါးတွေ အလုံပိတ်ထားသည့်တိုင် မှန်ပြတင်းတွေမို့ အိမ်ထဲတွင် လင်းနေသည်။

မတင်ရီမက ထွန်းထွန်းကို မကြည်ပေါက်နှင့် ကြည့်ရင်း ငူငူကြီး ရပ်နေ၏။ ထွန်းထွန်းက စိနေသော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ထိုးဖြဲလိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနှင့်ပင့်ယက်လိုက်သည်။  မတင်ရီမ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြိုးခနဲဖြင်းခနဲ ဖြစ်သွား၏။ စိတ်ကောက်နေတာ တစ်ဝက်ပြေသွား၏။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကို လက်နှင့်ဖြဲလိုက်ပြီး အရည်လဲ့ကာ နီရဲဖူးတစ်နေသည့် စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုများကို လျှာဖျားဖြင့် ပွတ်ဆွဲယက်လိုက်သည်။

အီးခနဲ..အသံထွက်ကာ လည်ပင်းကြောကြီးတွေ အပြိုင်းပြိုင်း ထလျက် ခေါင်းက နောက်သို့ လန်သွားသည်။  ပေါင်နှစ်ခြမ်းလည်း ဘေးသို့ ကားထွက်သွား၏။  ထွန်းထွန်းက သူ့နှုတ်ခမ်းဖြင့် စောက်ဖုတ်ကိုတေ့လျက် နီနုနု အတွင်းသားတွေကို ရှူးခနဲ စုတ်လိုက်သည်။

မတင်ရီမတစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ မတ်သွားပြီး  ကိုယ်တွင်းက ကလီစာတွေ ဆွဲနှုတ်ခံရသလား အောက်မေ့ရအောင် ခံစားလိုက်ရသည်။ အရှိန်ဟုန် ကြီးမားပြင်းထန်သော ကာမဝေဒနာကြီးကို ခံစားလိုက်ရ၏။

ထွန်းထွန်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုထဲသို့ လျှာကြီးထိုးသွင်းကာ ဝဲယာ ထက်အောက် နှံ့စပ်အောင် မွှေနှောက်နေပြန်သည်။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…ပြတ်….ပြိ……ပြစ်……ပြွတ်……ပလွတ်….ပလစ်….ပြွတ်….”

“အမလေး…. အီး…..အီးဟီး…. အား..အား…ကျွတ်..ကျွတ်…. ..”

မတင်ရီမ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ မတ်တတ်ရပ်နေရာမှ  ဘေးသို့ပစ်လဲကျသွားသည်။  သို့သော်  အောက်သို့ ဘုန်းခနဲ မကျခင် ထွန်းထွန်းက ဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။

“ အင်းဟင်း….အင်း….အင့်…. အမလေး… အမေ့…အမေရေ…  အား.အမလေး… ဟင်းဟင်း….ဟင်း.. အင်း.အင်း……”

စကားလည်းမပြောနိုင် ၊ မျက်စိကို စုံမှိတ်ပြီး ပါးစပ်ကြီးဟလျှက် သတိလက်လွတ် ဖြစ်နေရှာ၏။  လီးစစ်စစ် အရသာကို လုံးဝမတွေ့ဘူးသေးသော အပျိုကြီးမို့ တစ်ခါမှ မခံစားဘူးသော ကာမအရသာထူးကြောင့် သွေးလေခြောက်ခြားပြီး ရူးသွပ်သွားနိုင်၏။

ထွန်းထွန်းမှာ အကြံတစ်ခု ရသွား၏။ သူ့အခန်းထဲမှာ အသင့်ရှိနေသော လူပျံတော် သွေးဆေးနှင့်စပ်ထားသည့် မီးတောက်အရက်ပုလင်းကို သွားယူလိုက်သည်။ ရေဗူးနှင့် ရေခွက်နှစ်ခွက်ပါ ယူလာခဲ့၏။ ပန်းကန်နှစ်လုံးထဲသို့ အရက်အပြည့် ထည့်လိုက်၏။

“ မမ…ထပါအုံး… လန်းသွားအောင် ဒါလေး သောက်လိုက်…”

“ ကဲ…မမ ထလိုက်အုံးနော်… အမောပြေသွားအောင် ဒါလေး သောက်လိုက်…”

..........................................................................................................................

“ ရော့…သောက်လိုက်အုံး…”

ထွန်းထွန်းက တစ်ခွက်ထပ်ငှဲ့ပေးလိုက်၏။  မတင်ရီမ အရက် တရှိန်ထိုး သောက်ချလိုက်သည်။  အခုမှ သွေးလည်ပတ်မှု မှန်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး လန်းဆန်းလာတော့၏။

“ ဟွန်း… အသက်ကလေးက ငချွတ်အရွယ် ရှိသေးတယ်..သိပ်တတ်နေတာပေါ့လေ…”

မတင်ရီမက ချစ်မျက်စောင်းလေး ထိုးရင်း ပြော၏။

“ ဘဝပေး ကုသိုလ်ပေါ့ မမရာ…”

“ တဏှာရူး ရူးတယ်ပေါ့… ဘာ ဘဝပေးကုသိုလ်လဲ… ”

“ အံမာ…မှိုချိုးမျှစ်ချိုးနဲ့…. ၊ အဲဒီလို ဘူးလို့လဲ ကာမအရသာထူးကြီးကို မမ တဝကြီး ခံစားရတာ မဟုတ်ဘူးလား… ”

“ မမ…မောင်လေးကို ချစ်လား..”

“ ဟင့်အင်း…”

“ ဒါဖြင့် ဘာလို့ ခံတာလဲ…”

“ စောက်မြင်ကပ်လို့…”

အခု .. နေ့လည်ခင်းကြီးလည်း ဖြစ်၊ အိမ်ကလည်း မှန်တံခါးတွေ တပ်ထားသည်ဖြစ်ရာ အပေါ်ထပ်တစ်ခုလုံး လင်းထိန်နေသည်။  ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တဝကြီး ကြည့်လိုက်သည်။  စောက်မွှေးအုံကြီးက နက်မှောင်အုပ်ခဲနေပြီး ဆီးခုံမို့မို့ကြီးက ဖြူဝင်းအိနေသည်။

ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်လွှာကို လက်နှင့်အသာဖြဲကြည့်ရာ နီရဲနေသော အတွင်းသားနုနုတွေမှာ  စောက်ရည်ကြည်တို့နှင့် စိုလက်နေသည်။  ထွန်းထွန်းက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖြဲထားလျက်ကပင် သူ့နှာခေါင်းဝကို မြှုပ်၍ ရှူးခနဲ နမ်းလိုက်သည်။

 စောစောက သေးပေါက်ရင်း ရေဆေးထားသည်ဖြစ်ရာ ပင်ကိုယ်အဖုတ်နံ့ သင်းသင်းလေးသာ ထွက်နေသည်။ ပူနွေးသော နှာခေါင်းလေနှင့် ရှိုက်နမ်းခြင်း ခံလိုက်ရသည့်အတွက် မတင်ရီမ ဖင်ဆုံကြီးမှာ ကြွတက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အထက်သို့ ပြူတင်းကော့တက်လာသည်။ ထွန်းထွန်းက လျှာဖျားကိုစု၍ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေကြား ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ အီး …ရှီး…ကျွတ်ကျွတ်… အား…အမလေး… အား..အ.င့်… ”

မတင်ရီမ နို့အုံတင်းတင်းကြီးမှာ နိမ့်ချီမြင့်ချီ ဖြစ်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်၍ ခါးကြီးကော့တက်လာ၏။  ထွန်းထွန်းက သူ့လျှာနွေးနွေးကြီးကို ကြုံ့လိုက် ဆန့်လိုက် မြှုပ်လိုက် လုပ်ရင်း ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ထိုးဆွမွှေနှောက်လေသည်။

“ အား…. မောင်လေးရယ်… ”

“ တော်…တော်ပါအုံးနော်… နော်လို့… မမ စောက်ဖုတ်ကြီး ပွင့်ကန်ထွက်တော့မယ်.. အမလေး… အား… …”

ထွန်းထွန်း စိတ်ထဲမှာ  တော်လောက်ပြီဟု အောင့်မေ့မိ၏။ ထို့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ယက်ပေးခြင်းကို ရပ်လိုက်သည်။ မတင်ရီမ ပေါင်ကြားမှ ထလာခဲ့ပြီး စားပွဲခုံပေါ်ရှိ တစ်လက်မလောက် ရွှေပြားလေးကို ယူလိုက်သည်။

မတင်ရီမက အသက်ပြင်းပြင်း ရှူရင်း မျက်လုံးကို မှိတ်ထားသည်။ ထွန်းထွန်းက မတင်ရီမ၏ နို့ကြီးနှစ်မွှာကြားတွင် ရွှေပြားလေးကို တင်ထားလိုက်သည်။  နှလုံးခုံသံတွေက မြန်ဆန်နေသေးသဖြင့်  ရွှေပြားလေးမှာ လှိုင်းပေါ်က လှေပမာ လှုပ်ခတ်နေသည်။  ရွှေပြားအောက်တွင် ကဒ်အမာလေးခံထားပြီး  စောစောကထဲက  ယူထားသော ပေတံလေးဖြင့် အင်းဘောင်ခတ်လိုက်သည်။

အင်းဘောင်ခတ်ပြီးသောအခါ မတင်ရီမ ပေါင်ခွကြားသို့ ပြန်လာ၏။ ဒူးထောက်လျှက် သူ့လီးထိပ်ကြီးနှင့် မတင်ရီမ အဖုတ်ဝကို တေ့ရုံ တေ့ထားသည်။ ထို့နောက် ကိုယ်ကိုကိုင်းပြီး ဘယ်ဘက်လက်ကို ထောက်လျက် ညာလက်ဖြင့် (ဂ) အက္ခရာကို ရေးသွင်းလိုက်သည်။

ထို့နောက် လမ်းညွှန်ချက်အတိုင်း (ပ) အက္ခရာ၊ (ယ) အက္ခရာ၊ (အ)  အက္ခရာတို့ကို ရေးသွင်းလိုက်သည်။  စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ယားကြွနေ၏။ ယခုလို တို့ထိ တို့ထိ အလုပ်ခံနေရတာကို မနည်း ချုပ်တည်း သည်းခံနေရသည်။  ကိစ္စအားလုံး ပြီးသောအခါ ရွှေပြားလေး မတင်ရီမ နဖူးပြင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ 

ထွန်းထွန်းက ရွှေပြားလေးကို လိပ်ရင်း မန္တာန်ရွတ်နေသည်။ လီးကြီးသာ အဆုံးထိ အမြှုပ်ခံထားရပြီး  မည်သည့်လှုပ်ရှားမှုမှ မပြုလုပ်သေးသဖြင့် မတင်ရီမ စိတ်ထဲ မရိုးမရွကြီး ဖြစ်ကာ အူတွေအသည်းတွေပါ ယားကျိ ယားကျိ ဖြစ်နေသည်။  ထွန်းထွန်းက လက်ဖွဲ့လေးကို မတင်ရီမ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။  မတင်ရီမက ပါးစောင်တွင်းသွင်း၍ ငုံလိုက်စဉ်မှာပင် အရှိန်အဟုန်ကြီးမားသော ဆောင့်ချက်တွေက ဒလစပ် ဝင်လာပါတော့သည်။

“ ဖွတ်….ဗြစ်…ဒုတ်…..ပြွတ်…စွပ်…ဖွတ်……ပလွတ်…ဗြစ်………”

“ အင်း…..အင့်….အမေ့….ဟင့်….အား…….အား..ရှီး………အီး…အ…………”



...........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................ 

ပြီးပါပြီ။



မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

မျှော်တုန်းမျှော်ဆဲ သူလဲရောက်လာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

မြတ်ကောင်း၏ ၉ လက်မကျော်ရှည်ကာ၊ စတားကိုလာ ပုလင်းဖင်ပိုင်းလောက်ပင် အလုံးတုတ်သော လီးချောင်းထွားထွားကြီးကို သေသေချာချာ မြင်ရသောအခါတွင် အမျိုးသမီးကြီးမှာ မျက်လုံးအဝိုင်းသားဖြစ်လျှက် တအံ့တသြပင် ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

“ ဘယ်နှယ့်လဲ .. ကျွန်တော့်လီး တကယ်ကြီးရဲ့လား ” 

“ ကြီးတယ် …ကြီးတယ်…. အကြီးကြီးပဲ… ” 

“ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးမျိုးအရင်က တွေ့ဖူးသလား ” 

“ ဟင့်အင်း မတွေ့ဖူးဘူး… ငါတွေ့ဖူးတဲ့ လီးတွေက မင်းလောက် ဘယ်လီးမှ မကြီးဘူး… တောက်.. တကယ့်ဟာကြီးကွာ … ကြီးလဲကြီး ရှည်လဲ ရှည်နဲ့… ” 

အမျိုးသမီးကြီး၏ အားရပါးရ ပြောဆိုသော စကားကို ကြားရတော့ မြတ်ကောင်း အတော်ပင် သဘောတွေ့သည်။ တချိန်တည်းမှာပင် သည်မိန်းမကို လိုးခဲ့ဖူးသော အခြားလီးတွေ အကြောင်း စဉ်းစားမိပြန်ရာ မိမိထက် အရင်ဆော်ခဲ့ရသည့် ယောကျ်ားတွေကို မနာလိုသလိုလို စိတ်ပေါ်လာမိသည်။

“ မမ စောက်ပတ်ကြီးကလဲ အကြီးကြီးပါပဲဗျ ” 

ဤသို့ပြောရင်း မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ခွကြားရှိ ပင်တီဘောင်းဘီလေးအောက်မှ စောက်ပတ်ကြီးကို လက်ဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်ပေးလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး “အိုး  ” ကနဲအော်ကာ ဖင်ကြီးကွသွားသည်။ မြတ်ကောင်းက အထင်းသားပေါ်လာပြီ ဖြစ်သော ရင်သားကြီး နှစ်ခု အကြားတွင် မျက်နှာ အပ်ချသည်။ အိတင်းနေသော ရင်သားဆိုင်ကြီး နှစ်လုံးက မြတ်ကောင်း၏ ဘယ်ညာပါးပြင် နှစ်ခုကို ထိမိနေသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လက်နှစ်ဘက်က နို့အုံသားကြီးများကို အုပ်ကိုင်ဆုပ်နယ်သည်။ နို့ကြီးတွေကိုင်ရသည်မှာ ကောင်းလှသည်။

ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်လျှက် ခံတင်ရှိရာသို့ သွားကြသည်။ အမျိုးသမီး၏ လက်တစ်ဘက်က မြတ်ကောင်း၏ လီးချောင်းကြီးကို အလွတ်မပေးဘဲ ဆုပ်ကိုင်ထားသလို မြတ်ကောင်း၏ ၊ မြတ်ကောင်း၏ လက်တစ်ဘက်ကလည်း အမျိုးသမီး၏ နို့အုံကြီး တစ်လုံးကို ကိုင်ထားသည်။ ခံတင်ပေါ်သို့ ပြိုင်တူတက်ကာ အတူယှဉ်၍ အိပ်လိုက်ကြသည်။

မြတ်ကောင်းနှင့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီးတို့ ခံတင်ပေါ်သို့ ရောက်သွားကြသည်။ နှစ်ယောက်သား ပွေ့ပွေ့ဖက်ဖက်နှင့် နမ်းကြ စုပ်ကြသည်။

“ မင်း အဝတ်တွေ ချွတ်ပစ်လိုက်ကွာ.. မင်းကို ကိုယ်တုံးလုံးကြည့်ချင်တယ်… ” 

ခေတ္တမျှ နမ်းစုပ်ပွေ့ဖက်ပြီးသောအခါ ယူနန်တရုတ်ကပြားမကြီးက ပြောသည်။ ပြောပြောဆိုဆို မြတ်ကောင်း ဝတ်ထားသည့် အင်္ကျ ီကျယ်သီးများကို လှမ်းဖြုတ်သည်။ မြတ်ကောင်း ကိုယ်တိုင်ကလဲ မိမိ၏ ကိုယ်လုံးတီး ဘော်ဒီအား ထိုအမျိုးသမီးကြီး ကြည့်ရှုတွေ့မြင်ရအောင် ပြသလိုနေသည် ဖြစ်ရာ ၊ လက်မြန်ခြေမြန်ပင် ချွတ်ပစ်ရာ၊ တခဏ အတွင်းမှာပင် မြတ်ကောင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဗလာကျင်း၍ သွားသည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသောကြောင့် မြတ်ကောင်း၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသော လီးချောင်းကြီး မတ်ထောင်မာကြာနေမှုအား ပို၍ ပီပြင်အောင် မြင်ရသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် မျက်လုံးလေးများကို ခပ်မှေးမှေးပြုကာ မြတ်ကောင်း၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို သေသေချာချာကြည့်သည်။ မြတ်ကောင်းပင် အနေရခက်၍ လာသည်။

“ ကိုင်း..လာ ” 

မြတ်ကောင်း၏ အဝတ်အစား ကင်းမဲ့သော ကိုယ်ကို အားရအောင် ရှုစားပြီးနောက် အမျိုးသမီးကြီးက လက်လှမ်းကာ ခေါ်လိုက်သည်။ မြတ်ကောင်းလဲ အမျိုးသမီးကြီး ဘေးနားတွင် အသာပင် လှဲအိပ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ပူးကပ်သွားကြသည်။ မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ ရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်သည်။ သူမကလဲ မြတ်ကာင်း၏ ရင်ပတ်ကို ပြန်၍ ပွတ်သပ်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် ရင်အုပ်ကြွက်သား သန်မာပေရာ ပွတ်ကိုင်သော အမျိုးသမီး၏ လက်ထဲတွင် မြတ်ကောင်း၏ ရင်ပတ်သည် ဖောင်းဖောင်းကျစ်ကျစ် ဖြစ်နေသည်။

မြတ်ကောင်းက ဆော်ကြီး၏ ဖက်ကြီးကို ကိုင်သည်။ ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကလည်း မြတ်ကောင်း၏ လုံးကျစ်နေသော ဖင်သားခြမ်းများကို ပွတ်သပ်ကိုင်ညှစ်သည်။ ဖင်ကို ကိုင်ရုံ ပွတ်ရုံပင် မဟုတ်။ မြတ်ကောင်း၏ စအိုပေါက်ထဲသို့ လက်ခလယ်ကို ဆတ်ခနဲ ထိုးသွင်းကလိပေးလေသေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် မိန်းမများ၏ စအိုပေါက်များကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးကလိပေးဖူးသော်လဲ သူ့ဖင်ကိုတော့ ယခုလို မိန်းမက လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိမှုကို မခံဖူးသေးပါ။ မကြုံဖူးသော အတွေ့အကြုံမို့ မြတ်ကောင်းမှာ ခါးတွန့်ကာ ပါးစပ်မှလည်း “အိုး အီ ” ဟု အသံထွက် ရေရွတ်မိသည်။

သူ၏ ထောင်မတ်နေသော ငပဲကြီးသည် ပို၍ မာကြောလာသည်။ လီးတန်လုံးပတ် တစ်ဝိုက် ရစ်ပတ်နေသော အကြောပြိုင်းပြိုင်းကြီးများဆိုလျှင် သွေးတဒိတ်ဒိတ်တိုးကာ တလှုပ်လှုပ်တရွရွကို ဖြစ်လာသည်။ ထိုအခါ လီးတန်ပေါ်တွင် ကပ်ထားသော ဆေးမှင်ရုပ်တို့သည် အသက်ဝင်လာဘိသကဲ့သို့ ဖြစ်လာသည်။

ငနဲသား၏ ရမက်ဇောအဟုန်သည်လဲ ခါတိုင်းအချိန်များထက် တဆတိုးကာ ပြင်းထန်၍ လာသည်။ သူ့လီးကြီးသည် တငေါ့ငေါ့ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား နီးကပ်စွာ ပူးကပ်နေခြင်း ဖြစ်ရာ မြတ်ကောင်း၏ တငေါ့ငေါ့ လှုပ်ခါယမ်းနေသော လီးချောင်းကြီးသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အသားဆိုင် အသားခဲ အိအိထွေးထွေးကြီးများကို ဟိုနေရာထိုးမိ သည်နေရာ ထောက်မိ ဖြစ်၍ နေသည်။

ကာမဆိပ် အရမ်းတက်နေချိန် လီးချောင်းကြီးမှာ အပူငွေ့များပင် ထွက်လျက်ရှိနေရာ လီးနှင့် ထိမိထောက်မိမှု အထိအတွေ့တို့က ထူးကဲ အရသာရှိလှသည်။ ကောင်လေး အရမ်းနှာထန်ကြွ နေတာကို အမျိုးသမီးကြီးက အတော်ကို သဘောကျ၍ နေသည်။

သူမအနေဖြင့် ကာမစည်းစိမ်ကို အချိန်ရတိုင်း ခံစားနေလေရာ ယောကျ်ားတစ်ယောက်နှင့် လိုးရသည်မှာ ဘာမျှ မဆန်း။ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်လေးနှင့် စပ်ယှက်ရလျှင်တော့ အခြား ယောကျ်ားတွေ လိုးတာနှင့် မတူ ထူးခြားလှသည့် အရသာကို ရရှိမည်ဟု အမျိုးသမီးကြီးက သိနေသည်။ ဒါကြောင့် ကောင်လေးကို ရမက်ဇော ပိုထန်လာအောင် လုပ်သည့်အနေဖြင့် စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။

သည်လို စအိုပေါက်အား လက်ချောင်းဖြင့် ထိုးကလိပေးတာ ခံရသော ယောကျ်ားတို့သည် ရမက်ဇောတွေ အရမ်းပြင်း ကာမဆိပ်တွေ အရမ်းတက်ကာ၊ လီးချောင်းကလည်း အစွမ်းကုန် မာတောင်လျှက် အားကုန်အင်ကုန် ကျုံး၍ လိုးကြတတ်ကြောင်းကို ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးခဲ့မှု အတွေ့အကြုံများ အရ ၊ သူမ ကောင်းကောင်း သိနေပါသည်။

ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထည့်ထားသော လက်ချောင်းကို ခပ်မြန်မြန် ခပ်သွက်သွက် ထိုးသွင်း ပြန်ထုတ်လုပ်ပေးရာ မြတ်ကောင်းမှာ ဖင်ထဲက ယားသလိုလိုနှင့် မနေတတ် မထိုင်တတ်တော့လောက်အောင် ဖြစ်လာသည်။ ရမက်ဇောတွေ ထန်လာတာကတော့ ပြောမနေပါနှင့်တော့။

“ အားပါးပါး… မမ ရာ…. ဟင်း ဟင်း…. ဘယ်လိုကြီးလဲ ဗျာ… မမ အဲဒီလိုသာ ကျွန်တော့်ဖင်ပေါက်ကို ဆက်ပြီး ထိုးကလိနေရင် ကျွန်တော်ဘယ်လိုမှ ထိန်းနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး ။  မမစောက်ပတ်ကို မလိုးရသေးပဲ… ကျွန်တော့်လီးက လရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်လိမ့်မယ်… ” 

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားခြမ်းကြီး တစ်ဘက်ကိုလည်း အားရပါးရပင် ဖျစ်ညှစ်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ကျေနပ်စွာ တခစ်ခစ် ရယ်သည်။ သည်လောက်နှင့် သည်ကောင်လေး သုတ်ရည် ပန်းမထွက်နိုင်သေးကြောင်း သူမသိသည်။

မိမိကို လိုးချင်နေသောကြောင့် စကားခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်ကိုလည်း အထာပေါက်သည်။ သူမ ကိုယ်တိုင်ကလည်း တွေ့ဖူးသမျှ လီးထဲတွင် အကြီးမားဆုံး အတုတ်ခိုင်ဆုံးဖြစ်သော လီးကြီးနှင့် အလိုးခံလိုစိတ်တွေ ပြင်းပြနေသည်မို့ ၊ ကောင်လေး၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေသော လက်ချောင်းကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ကောင်လေး၏ ဂွေးဥများကို တစ်ချက်ကိုင်၍ ညှစ်လိုက်ရာ ငနဲသား ဖင်တွန့်၍ သွားသည်။

“ အေး… ဒါဆို ငါ့ကို အရင်ချတော့ကွာ… ကိုင်းလိုးကြမယ်ဆိုတော့.. ငါ့အောက်ခံ ပင်တီ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက် ပေတော့.. ” 

“ ဟုတ်… ” 

အမျိုးသမီးကြီး၏ ဖင်သားကြီးများကို ကိုင်ညှစ်နေရာမှ မြတ်ကောင်းသည် ပင်တီ အောက်ခံ ဘောင်းဘီတိုလေး၏ ခါးသည်းကို လှမ်းကိုင်ပြီး အောက်သို့ ဆွဲချွတ်ချသည်။

“ အိုး ကြည့်ပါလား… ချွတ်ဆိုတာနဲ့ တခါတည်း ဆွဲချွတ်ချ တော့တာပဲ … ငါ့ကို သိပ်ချချင်နေတယ် မှတ်တယ်.. ခစ် ..ခစ်…ခစ် ” 

အမျိုးသမီးကြီးက အသံလွင်လွင်လေးနှင့် ရယ်မောရင်း ပြော၏။ တင်ပါးဆုံကြီးကို အသာကြွ၍ ပေါင်တန်ကြီးများကို ကားစင်း၍ မြတ်ကောင်း ပင်တီအောက်ခံ ဘောင်းဘီအချွတ်ရလွယ်ကူစေရန်တော့ ကူညီပေးသည်။

“ ဟာ.. မမကလဲ မေးမှမေးရက်တယ်… မမလို ရုပ်ရော နို့ကြီးကြီး ဖင်ကားကား တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် မိန်းမမျိုးကို မလိုးချင်တဲ့ ယောင်္ကျား ရှိပါ့မလားဗျ… ” 

မြတ်ကောင်းကလည်း ခပ်သောသောလေးပင် ပြန်ပြောသည်။ ခဏအတွင်းမှာပင် အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် နောက်ဆုံး အဝတ်အစားအဖြစ် ကျန်ရှိနေသော ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုကလေး ကျွတ်ကွာ၍ သွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးလည်း ဗလာကျင်းသွားလေပြီ။

ပင်တီ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတိုလေး ဆွဲချွတ်ပြီးသည်နှင့် မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ဆွဲ၍ ဖြဲလိုက်သည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူ တုတ်တုတ်ကြီးများ ကားထွက်သွားသောအခါ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကြီးသည် အပြူးသားပင် ထင်းထင်းကြီး ပေါ်၍လာသည်။

စိုင်းမောင်နှင့်ဖိုက်ကြတာကို ချောင်းကြည့်ခဲ့သည့် အတွက် ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို မြတ်ကောင်းမြင်ခဲ့ ရပြီး ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမယ့် မျက်နှာကျက်ပေါ်မှ ချောင်းကြည့်ခဲ့မှုမို့ ၊ အဝေးမှ လှမ်း၍ မြင်ရခြင်းဟု ဆိုရမည်။

ယခုတော့ ထိုမိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်းရှေ့မှောက်တွင် သေသေချာချာကို အနီးကပ် တွေ့မြင်နေရပါပြီ။ မြတ်ကောင်းကလည်း သူစမြင်မိကတည်းကပင် တပ်မက်ကာ လိုးချင်ခဲ့သော မိန်းမ၏ စောက်ပတ်ကို အနီးကပ် ကြည့်ရှုခွင့်ရခိုက် အားရပါးရကို ကြည့်နေပါသည်။

တကယ့်ကို မက်မောစရာ ကောင်းလှသော စောက်ပတ်ကြီးပါ။ မြတ်ကောင်းမှာ ယောကျ်ားဖာတစ်ယောက် အဖြစ် မိန်းမများကို လိုးပေးသည့် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှု ပြုနေသောကြောင့် ၊ စောက်ပတ်မျိုးစုံကို မြင်ဖူးတွေ့ဖူး လိုးဖူးပြီးပါပြီ။ မိန်းမစောက်ပတ်ဆိုသည်မှာ မြတ်ကောင်းအဖို့ သိပ်တော့ မဆန်းတော့ပါ။

စောက်ပတ်သေးသေး ၊ စောက်ပတ်ကြီးကြီး ၊ စောက်ပတ်ဖောင်းဖောင်း ၊ စောက်ပတ်ပြားပြား ၊ အနေအထား အမျိုးမျိုးအပြင် ၊ တရုတ်မ ၊  ရှမ်းမ စသူတို့၏ စောက်ပတ်ဖြူဖြူများ ၊ ဗမာမ ၊ ရခိုင်မ ၊ မွန်မ စသည်တို့၏ စောက်ပတ်ညိုညိုများ၊ ကုလားမတို့၏ စောက်ပတ် မည်းမည်းများ စသည်ဖြင့် အသားအရေ အရောင်အသွေး စုံသော စောက်ပတ်တို့ကို မြင်ဖူး ထားပါသည်။ ဒါပေမယ့် ယခု သူလိုးရတော့မည့် ဧည့်သည် အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်လောက် ဆူဖြိုးကာ လှပ တင်းမို့သည့် စောက်ပတ်မျိုးတော့ မြတ်ကောင်းမတွေ့ဖူး မမြင်ဖူးသေးပါ။

ထို့ပြင် စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများ၏ အနီးတဝိုက်မှ စောက်မွေးတို့ကို ပြောင်စင်အောင် ရိတ်ပယ်ထားလျှက် ၊ စောက်ပတ်ထိပ်ဘက်ပိုင်းတွင်တော့ စောက်မွှေးများကို မရိတ်ပဲ သည်အတိုင်းချန်ထားရာ ၊ စောက်ပတ် အပေါ်ဘက်တွင် ဦစမုတ်လို စတောက်လေး ရှိနေသလိုလို ဖြစ်နေရာ ကြည့်ရတာ ပို၍ အသည်းယားဖို့ ကောင်းသည်။

စောက်မွှေးတို့ကလည်း ပိုးသားလို ပျော့ကာ ပိတုန်းရောင် တောက်အောင်ကို နက်သည်။ ပြီးတော့ မိန်းမ အများစု၏ စောက်မွှေးတို့လို ပိပိပြားပြား ဖြစ်မနေ။ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နှင့် ရှိနေ၏။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတို့က ထူထူထဲထဲရှိကာ စောက်ပတ်ဝကို အပေါ်ကနေ ဖုံးကာထားသည်။ ပြီးပြည့်စုံသည့် စောက်ပတ်ဟုပင် ဆိုရမလို။

စောက်ပတ်တွင်ပဲလား ဆိုတော့ မဟုတ်သေးချေ။ အမျိုးသမီကြီး၏ နို့အုံကြီးတွေကလဲ ထည်ထည်ဝါဝါရှိလှသည်။ နို့အုံကြီးတွေက ဖရဲသီးကြီးများ ဖြတ်တင်ထားသလား ထင်ရလောက်အောင်ပင် ကြီးမှားလှသည်။ နို့သီးခေါင်းနှစ်ခုကလဲ လက်တစ်ဆစ်လောက်ပင် ရှည်သည်။

မြတ်ကောင်းသည် ဒါကိုမြင်တော့ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ မို့ဝန်းချွန်ကော့နေသည့် နို့အုံကြီးနှစ်ခုကို သူ့လက်ဝါးကြီးများဖြင့် အုပ်၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နို့အုံကြီးတွေက ကြီးမားလှရာ သူ့လက်တစ်ဆုပ်စာပင်မက။ မြတ်ကောင်း၏ လက်ဝါးများက နို့အုံ အလယ်ပိုင်း သုံးပုံနှစ်ပုံခန့်ကိုသာ ကျကျနန အုပ်ကိုင်မိသည်။ ပြီးလျှင်တော့ မြတ်ကောင်းသည် ခပ်သာသာလေး ဖျစ်ညှစ်သည်။

အမျိုးသမီးကြီးသည် ဆတ်ကနဲတွန့်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြယ်သီးဖျန်းဖျန်း ထသွားသည်။ အခုအချိန်ထိ သူမသည် မြတ်ကောင်းလုပ်သမျှကို ဘာမှမပြော။ ဒီကောင်လေး၏ အကိုင်အတွယ်က ပညာပါလှ၍ သူမက စိတ်ကြိုက်လိုက်လျောထားသည်။

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ မို့မောက်နေသော နို့အုံများကို စိတ်ကြိုက်ပင် ကိုင်သည်။ ကြမ်းတော့မကြမ်း။ သူသိသည်။ ဒီလိုမျိုး ပိုက်ဆံတတ်နိုင်၍ သူတို့လို ယောကျ်ားဖာများနှင့် လာပျော်ပါးသော အမျိုးသမီးများသည် လိုးရင်းသာ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အလိုးခံချင်ကြသော်လဲ ဒီလိုမျိုး နို့ဆို နှုတ်ခမ်းစုတ်တို့တွင်တော့ ယုယမှုကိုသာ သဘောကျကြကြောင်းကို။

သူသည် နို့အုံကြီးများကို ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ကာ အမို့အဝန်းနှင့် အတင်းအမာကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်ရင်း စမ်းကြည့်သည်။ နို့အုံကြီး အိတွဲမှုကို ချိန်ဆသည့်အလား အသာလေးပင့်ကာ ကြည့်လေသေးသည်။ ခပ်ရွရွလေး အုပ်ကိုင်ပွတ်ပေးမှုကြောင့် နိုသီးခေါင်းလေးများ ကော့ထောင်တင်းလာပြီး စူကြွတက်လာသည်ကို မြတ်ကောင်းတွေ့ရသည်။

“ မမ… နို့စို့မယ်နော်… ” 

“ အင်း…စို့လေ ” 

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်တော့ အမျိုးသမီးကြီးဆီမှ ခွင့်ပြုချက်ရလိုက်သည်နှင့် ခေါင်းကို ငုံ့ကာ နို့သီးခေါင်းကို တပြွတ်ပြွတ်နှင့်ပင် စို့လိုက်သည်။ တစ်ဖက်ကို စို့နေသည့် အချိန်တွင်နောက်တစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ဆော့ပေးသေးသည်။ အာသာငမ်းငမ်းနှင့် အားပါသော စို့ချက်တွေကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးသည် တအင့်အင့် ဖြစ်ကာနေသည်။ စိတ်တွေဆူဝေတက်လာသည်။

“ အင့်….အီး… ကောင်းတယ် … စို့ စို့…. ” 

မြတ်ကောင်းတစ်ယောက်သည် တော်တော်လေးကြာတော့ နို့အုံကြီးတွေကို စုပ်နမ်းနေရာမှ အောက်ကို သူ့လျှာက တစစရွေ့လျားသွားသည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ နို့သီးများကတော့ သူတံတွေးရာကြောင့် တောက်ပြောင်ကာ ဆူကြွနေသည်။

“ အို…အင့်…အင့်… ယားတယ်ကွာ… ” 

ချက်နက်နက်ကလေးကို ထိုးကာ ကလိနေသည့် လျှာကြောင့် အမျိုးသမီးကြီးမှာ တကိုယ်လုံးပင် တွန့်သွားသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆုပ်ကာကိုင်သည်။ ဒီကောင်လေး ဘာဆက်လုပ်တော့မယ် ဆိုတာ သိနေသဖြင့် သူ၏ ခေါင်းကို အောက်ဖက်သို့ တွန်းချသည်။

မြတ်ကောင်းကလဲ မြတ်ကောင်းပင်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ဖုတ်ကို ပါးစပ်နှင့်တေ့ကာ နှုတ်ခမ်းချင်စုပ်သလိုပင် စုပ်လိုက်သည်။

“ အင့်… အီး…. ယက်..ယက်စမ်းကွာ… ” 

ယူနန်မကြီး ခမျာ တင်ပါးကြီးပင် ကော့တက်ကာ ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း၏ လျှာကတော့ အဖုတ်ထဲကို ထိုးထည့်ပြီး အပြတ်ပင် လှည့်ပတ် ကလိပေးနေသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် အသက်ရှုပြင်းလာယုံမက ဝမ်းပျဉ်သားပျော့ပျော့အိအိလေးတွေသည် ပိန်လိုက်ဖောင်းလိုက်ပင် ဖြစ်လာသည်။ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကလဲ ကားလိုက်စုလိုက်နှင့်။

စောက်ရည်ကြည်များကတော့ တောက်တောက်ပင် ယိုကာကျလာသည်။ အသားဖြူသည့် တရုတ်မဖြစ်သည့်အတွက် အရည်တွေက များသည်။ နောက်ပြီးတော့ စောက်ရည်ကြည်တွေကလဲ အနံ့ကမွှေးတေးတေးလေးပင်။ စောက်ပတ်ကို ရေမွေးများ ဆွတ်ထားသလားတောင် ထင်ရသည်။

...........................................................................................................

ငနဲသား မြတ်ကောင်းခမျာ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ စောက်ပတ်တွင် စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေကို ရက်ရက်ရောရောပင် ယက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီးဖို့လည်း အရမ်းကို ငြိမ့်ပြီး ဖီလင်တွေ အပြတ်တက်လာတော့သည်။ မြတ်ကောင်းသည် ယက်ပေးနေယုံမက လျှာကို ချွန်နေအောင် လုပ်ကာ အဖုတ်ထဲကို ထိုးဆွသည်။

“ အီး…. အင့်…ဘယ်လို လုပ်နေတာလဲကွာ… ” 

ဒီပြုမူချက်က အဖုတ်ကို ယက်ပေး ၊ စုပ်ပေးတာထက် ပိုပြီးတော့ ထိသည်။ ပြောရရင် စောက်ပတ်ထဲကို လျှာနဲ့ထိုးထိုးပြီး လိုးနေတဲ့ သဘောတောင် ဖြစ်နေတာကိုး။

“ အားပါးပါး…အင့်…. ထိုးစမ်းပါ…. အင့်…အဲဒီလိုမျိုး…ကောင်းတယ်ကွာ…မင်းက …သိပ်တော်တာပါ..လုပ်…. ဟုတ်ပြီ….ထိုး…ထိုး….. ” 

ကျင်းယုမေ တစ်ယောက်ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ အပြတ်ကို မြတ်ကောင်းကို ခိုင်းစေမိသည်။ သူ၏ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝကို ဖိချသည်။

မြတ်ကောင်းကလည်း ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ အပီထိုးထိုးပြီး ကျကျနနကို လိုးပေးနေသည်။ ဒါက မြတ်ကောင်း၏ အားသာချက်ပင်။ သူ၏ လျှာသည် ကျားလျှာလိုပင် ကြမ်းတမ်းယုံမက တြိဂံပုံလို ချွန်အောင်လုပ်ကာ စောက်ပတ်ထဲကိုလိုးပေးနိုင်သည်။ အဲဒီအတွက် အဖုတ်ထဲကို လျှာအဆုံးတိုးဝင်လာတဲ့ အခါများတွင် ယူနန်မကြီးခမျာ လည်ချောင်းထဲကတောင် တအစ်အစ် အသံတွေထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေ၏ တကိုယ်လုံးမှာ ရှိသမျှ အကြောအချဉ်အားလုံးလဲ သွေးတိုးမြန်ကုန်သည်။ လူကလဲ ငဖယ်ပျံသလို ကော့ပျံကာနေသည်။ အကြီးအကျယ် ပြီးတော့မည် မှန်း သူမ ရိပ်မိသည်။

“ ယက်…ယက်စမ်း…နာနာယက်…. ကောင်းလာပြီး….အီး….အီး…အင့်…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် အမျိုးသမီးကြီး၏ အခြေအနေကို ကြည့်ကာ သူမပြီးတော့မည်မှန်း ရိပ်မိသည်။ စောက်ပတ်ထဲကို လျှာကို ထိုးသွင်းကာ လိုးပေးနေရမှ ပြန်ထုတ်ကာ အပေါ်ဘက်က ငေါက်တောက်ထောင်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ စောက်စေ့ကို ဖမ်းထောက်လိုက်သည်။ လျှာဖျားနှင့် ထိုးယုံမက သရက်စေ့စုပ်သလိုမျိုး နှုတ်ခမ်းနှင့် ညှပ်ဆွဲပြီး မနေမနားပင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။

ဒီလိုလုပ်ပေးလိုက်သည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေ တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ချေ။ ပက်ပက်စက်စက်ကို ပြီးသွားတော့စည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ တလဟောပင် ယိုစိမ့်ထွက်ကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ ပါးစပ်တစ်ဝိုက်တွင် ပေပွကာသွားသည်။

“ အီး….ကောင်းလိုက်တာကွယ်……မင်း …က သိပ်တော်တာပဲ…. ” 

ယူနန်မကြီး ပြီးသွားပေမယ့် မြတ်ကောင်းသည် အဖုတ်ယက်မှုကို မရပ်လိုက်ချေ။ အမျိုးသမီးကြီးက ဘာမှ မပြောသည်မို့ အသာ ဆက်ယက်နေသည်။ သူထင်တာ မှန်သည်။ ကျင်းယုမေသည် ဆက်ပြီးတော့ အဖုတ်ယက်ခံရတာကို ကျေနပ်နေသည်။ ဒီကောင်လေးသည် ဘာဂျာတော်တော် ကျွမ်းသည့် ကောင်လေးပင်။ အရသာက အပြတ်ကို ကောင်းလှသည်။ ပေါင်တန်ဖြူဖြူတုတ်ကြီး နှစ်ချောင်းကို ကားနိုင်သလောက် အပြတ်ကို ကားပေးထားသည်။

“ ကောင်လေး…. မင်း ပက်လက်အိပ်လိုက်… ” 

ခဏ အကြာတွင်တော့ ယူနန်မကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ခေါင်းကို ဆွဲမကာပြောသည်။မြတ်ကောင်းသည် အထွေအထူး မေးမနေချေ။ အမျိုးသမီးကြီး ပြောသည့်အတိုင်းပင် မွေ့ယာပေါ်တွင်ခြေကို ဆန့်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ၏ မျက်နှာတွင် စောက်ရည်ကြည်များနှင့် ပေပွနေသလို လီးတန်ကြီးကလဲ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ကာ ထောင်မတ်နေသည်။

“ ၆၉ ပုံစံနဲ့ စုပ်ရက် ကြရအောင်.. ငါလဲ ..မင်းလီးကြီးကို စုပ်ပေးမယ်.. ” 

“ ဟုတ်…မမ…. ” 

မြတ်ကောင်း ရင်ထဲတွင် ထီပေါက်သလိုပင် ဝမ်းသာသွားသည်။ သူသည် ပြောရရင် ဒီအမျိုးသမီးကြီးကို လိုးရမည်မှန်းတော့ သိသော်လဲ သူ့လီးကို ပြန်စုပ်ပေးဖို့တော့ မျှော်လင့်မထား။ တော်တော်များများသော အမျိုးသမီးတွေသည် သူတို့လို ယောကျ်ားဖာတွေကို သူမတို့ စိတ်အဆာပြေဖို့လောက်သာ အသုံးချကြသည် မဟုတ်လား။ အခုတော့ သူမက 69 ပုံစံနှင့် လုပ်ကြမည်ဆိုတော့ သူသည် ဝမ်းသာမိတာပြောမနေနှင့်တော့။

ကျင်းယုမေသည် ပက်လက်ကလေး အိပ်ကာ အသင့်စောင့်နေသော မြတ်ကောင်း၏ ပေါ်သို့ ပြောင်းပြန်တက်ခွသည်။ နေရက မှန်သဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာတည့်တည့်ပေါ်ကျသည်။ သူမသည်လဲ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်ကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသည့် လိင်တန်ကြီးနှင့် မျက်နှာအပ်မိသည်။

သူမသည် အစောပိုင်းကတည်းက ဒီလီးချောင်းကြီးကို ကိုင်စုပ်ချင်နေရာ အခုလို မျက်နှာနှင့်တပ်အပ် လီးနံ့ရနေသည်တွင်တော့ အချိန်ဆွဲမနေတော့ချေ။ ခေါင်းကိုအသာငုံ့ကာ လီးတန်ထိပ်ပိုင်းကို ငုံသည်။ လီးတန်ကြီးက ကြီးမားလှသဖြင့် ယူနန်မကြီးမှာ ပါးစပ်ကို ကျယ်နိုင်သမျှ ကျယ်ကာ ဟထားရသည်။

အမျိုးသမီးကြီးက လီးကို ငုံလိုက်သည်နှင့် မြတ်ကောင်းကလဲ ခုနက ပြတ်သွားသည့် စောက်ပတ်ရက်မှုကို ပြန်စသည်။ လျှာကိုတစ်လစ်ထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်း စောက်စေ့ရှိရာသို့ ဦးတည်ကာ ရပ်ပေးလိုက်သည်။ အပေါက်ထဲတော့ မထိုးထည့်သေးချေ။ စောက်စေ့ကို ထိုးမိသည်နှင့် ယူနန်မကြီး၏ ပါးစပ်ဖျားကနေ အုအုအိအိ အသံလေးများ ထွက်လာသည်။

ကျင်းယုမေသည် ကောင်ကလေးက သူ့ကို လျှာအစွမ်းပြသည်ကို မခံချင်သည့်အလျောက် သူမကလဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အားရပါးရ ငုံကာပင် စုပ်သည်။ ခေါင်းကို ပြန်ချလိုက် ကြွတက်လိုက်လုပ်ပေးရာ လီးချောင်းကြီးသည် သူမ၏ ပါးစပ်ထဲတွင် ဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ နောက်ပြီးတော့ သူမသည် နှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်ချပ်နှင့် လီးတန်ကြီးကို ပွတ်တိုက်မိစေရန် တင်းတင်းစေ့ထားသေးသည်။ ပါးစပ်ထဲ ဝင်နေသည့် လီးတန်၏ အပိုင်းကိုလဲ လျှာကလေးနှင့် လှည့်ပတ်ရက်ပေးသေးသည်။

လီးစုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် မြတ်ကောင်းသည် မျက်လုံးတွေပင် မှေးစင်းကျသွားသည်။ တကိုယ်လုံးလဲ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသည်။ ရုတ်တရက်တော့ သူသည် ခေါင်းကိုကြွကာ စောက်ပတ်ရက်ပေးနေရာမှ အောက်က ခေါင်းအုံးပေါ်ပြန်ကျသည်။ စောက်ပတ်နှင့် သူ၏ မျက်နှာက ကွာသွားသည်။

“ ဟေ့…. စောက်ပတ်ကို ရက်ပေးလေ…. မင်းက မေ့မနေနဲ့ဦး… ” 

မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာနှင့် သူမ စောက်ပတ် ကွာသွားသည်တွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် လီးချောင်းကြီးကို ပါးစပ်မှ ချွတ်ကာ ပြောသည်။ ဖင်ကြီးကိုလဲ အပေါ်ကနေ လှုပ်ရမ်းသည်။ မြတ်ကောင်းလဲ သတိပြန်ဝင်သွားသည်မို့…

“ ရက်ပေးမယ်.. မမ … မမ စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းအားကြီးလို့ သတိလွတ်သွားတာ…. ” 

“ မင်းကတော့ …တကယ်ပဲ…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် ပြောလဲပြော .. ကိုယ်ကိုလဲ နေရာပြင်လိုက်သည်။ ဘေးနားက ရှိသည့်  ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ဆွဲကာ သူ့အောက်နေထပ်ကာ ထိုးလိုက်သည်။ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံး၏ အမြင့်ကြောင့် သူ့မျက်နှာသည် ယူနန်မကြီး၏ စောက်ပတ်နှင့် အတော်နီးသွားသည်။

သူသည်နေရာ အကျအနပြင်ပြီးနောက်တွင်တော့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကျကျနနဖြဲကာပင် စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကို ထိုးသွင်းသည်။ အထဲက အတွင်းသားတွေကို လျှာဖြင့် ထိုးကာမွှေနောက်ပစ်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ မြတ်ကောင်းသည် သူ့လီးတန်က ရနေသည့် အရသာကို စိတ်ကခဏမေ့ကာ အမျိုးသမီးကြီး ကောင်းဖို့ သူက အစွမ်းကုန် မှုတ်ပြစ်လိုက်သည်။ ဒါမှလဲ သူ့တာဝန်ကျေမည်ကိုး။

မြတ်ကောင်းက ဒီလိုမျိုး လျှာစွမ်းအပြတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည်လဲ နောက်ကျတော့ မခံချေ။ လုံးပတ်ရော မာကျောသန်မာမှုရော ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့်ဖြစ်သည့် မြတ်ကောင်း၏ လိင်တန်ကြီးကို အားရပါးရပင် စုပ်သည်။ သူမ၏လက်ကလေးဖြင့်လဲ အောက်ခြေက ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ပွတ်ကာချေပေးသည်။ မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကိုပင် မနည်းထိန်းကာ ထားရသည်။ အမျိုးသမီးက ဘာမှန်းမသိသဖြင့် သူသည် သုတ်ရည်ကို မထွက်ရအောင် မနည်းပင် အောင့်အီးနေရသည်။ ကြံရမရဖြစ်ကာ အမျိုးသမီးကြီး နောက်တစ်ချီထပ်ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ရက်ပစ်လိုက်သည်။

မြတ်ကောင်း၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရက်ကာပေးမှုတွင်တော့ ကျင်းယုမေသည် မနေနိုင်တော့ချေ။ သန်မာလှသည့် လီးတန်ကြီးကို အားရပါးရ စုပ်နေရသည့် ရမက်ဇော ကြွတက်မှုကလည်း ရှိနေရာ ခဏအကြာတွင်တော့ အမျိုးသမီးကြီးသည် “ပြီး“ သွားခဲ့ပြန်သည်။

ယူနန်မကြီးသည် ”ပြီး“ သွားသောအခါ ပါးစပ်မှ အိကနဲ အိကနဲ မြည်တမ်း ရေရွတ်လျှက် ပေါင်တန်ကြီးများသည် ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကွေးဆန့်သွားကြသည်။ တင်ပါးဆုံကြီးကတော့ ဆတ်ဆတ်ပင် တုန်ယင်ခါ၍ နေသည်။ မြတ်ကောင်းက သူ့ပါးစပ်ကို အမျိုးသမီးကြီး၏ စောက်ပတ်ပေါ် မှမခွာ။ တင်းကြပ်စွာ ဖိကပ်ငုံခဲထားသည်။

လျှာကိုလည်း အပီကစားလျှက် “ပြီး“ သွားသောကြောင့် စောက်ရည်ကြည်တွေ ဒလဟောထွက်ကျနေလေသော စောက်ပတ်ကြီးကို လှည့်ပတ်ထိုးမွှေ ရက်ပေးနေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဆတ်ဆတ် တုန်ခါရမ်းနေသော အမျိုးသမီးကြီး၏ ကိုယ်လုံးကြီးသည် ကုန်းထားနေရာမှ မခံနိုင်တော့ဘဲ အောက်ကို ပိကျသည်။ မြတ်ကောင်း၏ မျက်နှာသည်ပင် သူမ၏ ပေါင်ခွကြားတွင် ညပ်ကာနေသည်။

ဒီလို နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားမှုကြောင့် ကျင်းယုမေသည် တော်တော်ပင် နှုံးချိသွားသည်။ ကာမဆန္ဒ ကြီးသူဖြစ်လို့ ဆက်တော့ အလုပ်ခံချင်သေးသည်။ ကောင်လေး၏ လီးကိုလဲ ပါးစပ်ကနေ မချွတ်သေးပါ။ ဒါပေမယ့် သူမသည် လီးစုပ်ပေးမှုကိုတော့ မလုပ်တော့ပါ။ လီးကို ပါးစပ်ဖြင့် ငုံရုံသာ ငုံထားသည်။ ရက်ရက်ရောရော “ပြီ ” းခဲ့မှုကြောင် မိန်းမကြီးသည် အတော်လေး မောဟိုက်သမျှကို ခေတ္တငြိမ်သက်စွာ အမောဖြေနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် တော်တော်လေးကြာတော့ သူအသက်ရှုလို့မဝသလိုဖြစ်လာ၍ လက်ကြီးများဖြင့် ယူနန်မကြီး၏ တင်ပါးကြီးကို အောက်နေပင့်မသည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် ဖင်ကြီး ပြန်ကြွသည်။ မြတ်ကောင်း မျက်နှာပေါ်က စောက်ပတ်ကြီးကတော့ စူပွစူပွ ဖြစ်ကာနေသည်။ သူ့ပါးစပ်တွင်လဲ စောက်ရည်ကြည်တွေက တော်တော်ပင် ပေကျံနေသည်။

မြတ်ကောင်းသည် နောက်ဆုံးလက်စ ပိတ်သည့် အနေဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးပေါ်ကို လျှာအပြားလိုက် အပ်လျှက် “ပျစ် ” ခနဲ မြည်အောင် တစ်ချက်ကုန်း၍ ရက်သည်။ အမျိုးသမီးကြီး၏ ပါးစပ်မှ “ဟင့်“ ကနဲ အသံလေးမြည်ကာ ခါးလေးတစ်ချက် တွန့်သွားသည်။

“ မမ…တော်တော် မောသွားလား ” 

မြတ်ကောင်းက အမျိုးသမီးကြီး၏ အောက်ကနေ လျှိကာ ထွက်လိုက်သည်။ ယူနန်မကြီး၏ အသာနေရာရွှေ့ပေးလိုက်သည်မို့ သူ၏ လီးတန်ကြီးလဲ ပါးစပ်ကနေ ကျွတ်ကာထွက်သွားသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးသည်လဲ အမျိုးသမီးကြီး၏ တံတွေးများကြောင့် ပြောင်လက်ကာ စိုပြေနေသည်။

“ အေးကွာ… မင်းယက်ပေး … စုပ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ …ငါ့မှာ အရမ်းကို ပြီးသွားတယ် ….ဒီတစ်ခေါက် ပြီးတာ အတော်ကို ပြင်းတယ်။ နည်းနည်းတော့ ဟိုက်သွားတယ်ကွာ။ ဒါပေမယ့် ရတယ်။ ဆက်ချကြတာပေါ့ ။ မင်းလီးကတော့ ထောင်နေတုန်းနော် …. ငါအရမ်း စုပ်ပစ်တာတောင် အရည် မထွက်ဘူး.. ” 

ခြေပစ်လက်ပစ်လဲလျောင်းနေရာမှ အမျိုးသမီးကြီးက မျက်လုံးကို ခပ်မှေးမှေးလေးဖွင့်ကာ ပြောသည်။

“ မမကို ချချင်သေးလို့ အရည်မထွက်အောင် ထိန်းထားတာလေ… မမစုပ်အားက သိပ်ပြင်းတာကြောင့် မနည်းကို ထိန်းရတာ… ” 

“ မင်း လီးကြီးကတော့ စံနမူနာပဲ … ကြီးလိုက်တာ လည်းမပြောပါနဲ့တော့ …ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးကြီးမျိုး ငါတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးသေးဘူး… ကြည့်ပါဦး…ရှည်ရှည် တုတ်တုတ်ကြီးနဲ့ ..ကြည့်ရင်းတောင် အသည်းယားလာတယ်.. ” 

“ အသည်းပဲယားတာလား မမရဲ့.. စောက်ပတ်ကော မယားဘူးလား.. ” 

ပြောရင်း ကောင်မကြီး၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံမှ စောက်ပတ်ကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး လုပ်ကာ ရိုက်လိုက်သည်။ အဖုတ်ရိုက်လိုက်သံ ဖြတ်ကနဲ မြည်သလို ၊ အမျိုးသမီးကြီးမှာလည်း “အိုး  ” ဟု ယောင်ယမ်းသွားသည်။

“ ဟာကွာ … စောက်ပတ်ကလည်း ယားတာပေါ့ကွာ.. ” 

“ မမ အမောပြောရင် လိုးကြရအောင် ဟုတ်လား ” 

မြတ်ကောင်းသည် သူက မပြီးသေးဘဲ လီးတန်ကြီးက ထောင်မတ်နေ၍ အမျိုးသမီးကြီးကို လိုးကြရအောင် ဆွဲဆောင်သည်။ အလျားကော ဗြက်ကော ကြီးသည့် စောက်ပတ်ကြီးမို့ ဒီဟာကြီးသည် လုပ်ရင် အရသာအင်မတန်မှ ရှိမည်ဆိုတာ သူက သိနေသည်။

“ ရတယ် အခုပဲချတော့ …မင်းလီးကြီး ထောင်နေတာ မြင်တာနဲ့ ငါလည်း အလိုးခံချင်လာပြီ ။ မနားတော့ဘူး.. ” 

“ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို သဘောကျတယ်ပေါ့… ” 

“ ဒါပေါ့ကွ… ” 

“ ကိုင်း…ဘယ်လိုမျိုး ချပေးရမလဲ…မမ ဘယ်လို ပုံစံနဲ့ အလိုးခံချင်သလဲ… ” 

“ မင်းက ဘယ်ပုံစံကြိုက်သလဲ.. ” 

ကျင်းယုမေသည် ဒီစကားကိုတော့ တမင်တကာပင် မေးလိုက်ချင်းဖြစ်သည်။ ဒီကောင်လေးက သူ့ကို နှစ်ချီတောင် ပြီးအောင် ပြုစုထားသဖြင့် အခု လိုးကြတော့မည့် အချိန်တွင် သူဘယ်လို လုပ်ချင်သလဲ ဆိုတာကို အရင် ဦးစားပေးကာ မေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီလီးတန်ကြီးသည် အတွေ့ကောင်းမည် ဆိုတာတော့ သူမသိနေသည်။

“ မမ အပေါ်ကနေ တက်ခွပြီး ကြိတ်လိုးပေးပါလား.. ” 

“ ကောင်းပြီ..မင်း ပက်လက်လှန်လိုက်… ” 

မြတ်ကောင်းလည်း ချက်ချင်းပင် မွေ့ရာပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ကာ အိပ်ပေးလိုက်သည်။ စပ်ယှက်နည်း အမျိုးမျိုးတို့တွင် “ပြောင်းပြန်ပင်ရင်း  ” ခေါ် မိန်းမက ယောကျ်ား၏ အပေါ်မှ တက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူကာ ကြိတ်လိုးပေးရသည့် လိုးနည်းပုံစံနှင့် ၊ “အောက်ပိုးကြိုက်“ ခေါ် အလိုးခံ မိန်းမက ဒူးတုတ်ဖင်ပူးထောင်းထောင်ပေးလျှက် ယောင်္ကျား က ကုန်းပေးထားသော မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ကျကျနန ခွကာ နောက်မှ လိုးရသည့် ပုံစံ ။ “မှောက်ထိုး ” ခေါ် မိန်းမက မှောက်ရက် အိပ်ပေးကာ ၊ ယောင်္ကျား က မိန်းမကိုယ်ပေါ်တွင် ကျကျနန တက်မှောက်ချလျှက် ၊ မိန်းမ၏ ဖင်ကြီးကို ခပ်ကော့ကော့ ပြုပေးခိုင်းပြီး ဖင်ကြားမှ စောက်ပတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ လိုးရသည့် လိုးနည်းတို့ကို မြတ်ကောင်း သဘောအကျဆုံး ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် မိမိစိတ်ကြိုက် လိုးနည်းပုံစံ ရွေးချယ်စပ်ယှက်ခွင့်ရလျှင် ထိုးလိုးနည်း ပုံစံများဖြင့်သာ လိုးလေ့ရှိသည်။ ယခု သည်အမျိုးသမီးကြီးကိုတော့ အရင်ဆုံး မိမိအပေါ်မှ တက်ခွ ကြိတ်လိုးပေးစေပြီးနောက် ဒူးတုတ်ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆော်ပေးလျှက် အပြီးသတ်တွင် မှောက်ရက် အိပ်စေပြီး အပေါ်မှ ဖားစီးငါးစီး တက်၍ ချပစ်လိုက်ရန် စိတ်ကူးထားသည်။

ပက်လက် အိပ်ချလိုက်သောအခါ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသော လီးချောင်းတန်ကြီးသည် အားရဖွယ်ရာ မတ်မတ်ကြီး ထောင်၍ နေသည်။ တစ်ချီထပ် “ပြီး“ ခဲ့ပြီးသည့်တိုင် ရမက်ဇော ကျမသွားသေးပဲ ၊ ပြန်လည်၍ပင် နိုးထလာနေသောကြောင့် မျက်လုံးတွင် ရမက်ငွေ့များဖြင့် အရောင်တောက်လျှက် အသက်ရှုပြင်းနေမှုကြောင့် မို့ဝန်းကြီးထွားလေသော နို့အုံသား ဖြူဖြူကြီးများ နိမ့်မြင့် လှုပ်ရှားနေပြီး ၊ နို့သီးခေါင်း ရှည်ရှည်လေးတွေ တင်းမားကော့ထောင်နေသော မိန်းမကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ ကြိတ်လိုးရန်အတွက် အသာထ၍ လာသည်။

သူမ၏ မျက်လုံးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ ထောင်မတ်နေသာ လီးတန်ကြီးဆီမှ မခွာနိုင်။ တပ်မက်စွာပင် စူးစူးရဲရဲ ကြည့်၍ နေလေသည်။ မြတ်ကောင်းကလည်း ကောင်မကြီး စိတ်ထသည်ထက် ထလာရလေအောင် ဖန်သည့် အနေဖြင့် သူ၏လီးကြီးကို ကော့၍ကော့၍ ပြလိုက်လေသေးသည်။

“ တောက်…တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကြီးကွာ….မတ်ထောင်နေတာလဲ ပြောမနေနဲ့..တကယ်ပဲ..ဘာမိုက်သလဲ မမေးနဲ့ကွာ.. ” 

လီးကြီးကို တပ်မက်ယစ်မူးစွယ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း အမျိုးသမီးကြီးက အံကြိတ်၍ မချင့်မရဲပြောသည်။

“ ဟဲ ဟဲ..မမကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးမယ့် လီးကြီးလေ..မမရဲ့…ဒါကြီးနဲ့ ဆိုရင် မမ တကယ့်ကို ဆွေမျိုးမေ့သွားမှာ သေချာတယ်… ဒါနဲ့ မမနာမည်ကို ပြောပြထားပါဦး….ကိုယ့်နာမည်တောင် ကိုယ်မမှိတ်မိပဲ ဖြစ်သွားရင် သတိပေးနိုင်အောင်… ” 

“ ခစ် ခစ် ခစ်….မင်းနဲ့ လိုးရင် ..ဒီလောက်တောင်မှ ဖီလင်တက်မှာလားကွ… ” 

“ မပြောတတ်ဘူးလေ…တက်ချက်တက်မှာပေါ့…ဒါကြောင့် ကြိုမေးထားတာ.. ” 

“ ငါ့နာမည်က ကျင်းယုမေ.. ” 

“ ဟင်..တရုတ် နာမည်ကြီးပါလား.. ” 

“ မင်က ငါ့ကို ဘာလူမျိုး ထင်နေလို့လဲ… ” 

အမျိုးသမီးကြီးက မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းခွဆုံ ပေါ်ကားယားတက်ခွရင်း ပြောသည်။

“ ယူနန်တရုတ်ကပြားလို့ ထင်နေတာ.. ” 

“ ကပြားမဟုတ်ဘူး…ယူနန်အစစ်.. ” 

“ ဟင်..ဟုတ်လား…မမ ” 

မြတ်ကောင်း တော်တော်အံ့သြသွားသလို အရမ်းလည်း သဘောတွေ့သွားသည်။ သူတစ်သက်တာတွင် ယူနန်မ အစစ်ကို တခါမှ မချဖူးသေးချေ။ အခုတော့ စားရကံကြုံလို့ တိုက်တိုက်မြိုက်မြိုက်ပင် ရောက်လာခဲ့သည် မဟုတ်လား။

“ စကားသိပ်မရှည်နဲ့ဦး…ချလိုက်ဦးမယ်…ဟုတ်လား.. ” 

“ အင်း…အင်း.. ” 

“ မင်းက..တော်တော် အပျင်းထူတဲ့ ကောင်လေးပဲကွ…အခုပဲကြည့်လေ..ငါကပဲ လှုပ်ရှားပြီး..လိုးပေးရမှာ..မင်းကတော့ အောက်ကနေ ဇိမ်နဲ့ ဖီလင်ယူမှာပေါ့..ဟုတ်လား… ” 

မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ရင်းတွင် ခွထိုင်ပြီးနောက် ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေက မျက်လုံးလေး ခပ်မှေးမှေးပြုကာ သူမ၏ အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်ကလေးရှိနေသော မြတ်ကောင်းကို အုပ်မိုးကြည့်ရင်း မပြုံးတပြုံးနှင့် ပြောသည်။

မြတ်ကောင်းက တတုန်တုန် လှုပ်ယမ်းနေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်ကာ ခပ်တင်းတင်းညှစ်လိုက်ပြီး….

“ အဲလို မပြောပါနဲ့ မမရဲ့ … မမကြိုက်တယ်ဆိုလို့ လုပ်တာ … မမမလှုပ်ရှားချင်ရင် ဖြစ်တယ် ။ ကျနော် အပီဆောင့်ပေးနိုင်အောင် ဖင်ထောင်ပြီး ကုန်းပေးလေ ၊ ဘယ်လိုလဲ၊ အဲလိုမျိုး ပြောင်းပြီ အလိုးခံမလား.. ” 

“ ရပါတယ်ကွာ..ငါက အလကား သက်သက်စတာပါ ၊ ဒီလို လီးပေါ်ခွထိုင်ပြီး လိုးရတာကို ငါလည်း သဘောကျပါတယ်.. ” 

“ ဒါဆို စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူတော့လေ… ” 

“ အေးပါကွ..မင်းကလဲ…အားတောင် မနာတော့ဘူးလား… ” 

“ လိုးကြ ဆော်ကြတာပဲ မမရာ ။ အားနာနေဖို့လိုသေးလား…. ” 

မြတ်ကောင်းသည် နို့သီးနှစ်ခုကို ခပ်နာနာ ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်ရာ ယူနန်မကြီး၏ မျက်နှာမဲ့ကနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သည်။ နို့သီး အညှစ်ခံရသောကြောင့် နာသွားတာသေချာသည်။ နာသော်လည်း ဖီလင်တက် အရသာတွေ့သွားပုံလည်းရသည်။ ကောင်မကြီးသညိ မဲ့ကနဲ ဖြစ်သွားသော်လည်း နို့သီးညှစ်မှုကို ဘာမှမပြော။ သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို ခပ်ကြွကြွလုပ် ၊ ပေါင်ကြီးနှစ်ချောင်းကို ကွတတပြုပြီးနောက် တင်ပါးနောက်မှ လက်ဖြင့်သိုင်းယူ၍ မြတ်ကောင်း၏ ငပဲကြီးကို ဆွဲယူသည်။

ယေဘုယျအားဖြင့် မိန်းမက အပေါ်မှတက်ခွကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးသွင်းယူရာတွင်၊ လီးကို ရှေ့ပိုင်းမှသာ လက်ဖြင့် ကိုင်ထိန်းကြလေ့ရှိသည်။ ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကတော့ တမူထူးဆန်းစွာ လက်ကို တင်ပါးနောက်ဘက်မှပင်ယူ၍ လီးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ထိုအခါ သူမ၏ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းသည်လည်း နောက်ကို ခပ်ယိုင်ယိုင်ယိမ်းသွားရာ ၊ မြတ်ကောင်းလည်း ဆွဲကိုင်ထားသည့် နို့အုံကြီးများကို လက်လွှတ်လျှက် ယူနန်မကြီး၏ ခါးကို ညှပ်ကိုင် ထိန်းပေးထားလိုက်ရလေသည်။

ယခုအနေအထားတွင် အမျိုးသမီးသည် ၊ တင်ပါးသားကြီးတွေ အစွမ်းကုန်ကားအိတင်းကာ ခါးကလည်း ပို၍ သိမ်နေရာ ၊ ခါးကို ကိုင်ထိန်းရတာ အတော်ကို ထိတွေ့ အားရမှု ရှိသည်။ ယူနန်မကြီးက မြတ်ကောင်း၏ လီးကို စောက်ပတ်ဝသို့ ဆွဲတေ့သည်။ အမျိုးသမီးကြီးသည် စိတ်ပြန်ထနေရာ စောက်ပတ်ထဲတွင် စောက်ရည်ကြည်တွေ ပြန်၍ ယိုစိမ့်ထွက်နေသည်။ 

ပေါင်ခွရင်းတွင် ဆောင့်ကြောင့် ကားယားကြီး ခွထိုင်ထားသလိုမို့ စောက်ပတ်ကလည်း ပြဲ၍ နေလေရာ ၊ စောက်ပတ်အတွင်းမှ စောက်ရည် အနည်းငယ် အပြင်သို့ တောက်တောက်ယိုကျရာ ၊ ဆွဲကပ်ယူထားသော လီးချောင်းကြီး ထိပ်တည့်တည့်ပေါ်သို့ စောက်ရည်စက် အချိုု့ကျသည်။

လောလောလတ်လတ် စောက်ပတ်ထဲမှ ယိုစိမ့်ထွက်ကျလာကြသော စောက်ရည်ကြည်များမို့ ပူနွေး၍နေသည်။ “မ“ သြဇာဓါတ်များ အပြည့်အ၀ ပါရှိနေသော စောက်ရည်ကြည် နွေးနွေးများထိတွေ့မှုကြောင့် လီးချောင်းကြီး တစ်ခုလုံးသည် စစ်ကနဲဖြစ်ကာ ငေါ့ကနဲ လှုပ်သည်။ အုပ်ကိုင်ဆွဲယူနေသော ယူနန်မကြီး၏ လက်ထဲတွင် အသက်ဝင်၍နေသည်။ ယူနန်မကြီးအဖို့လည်း ပို၍ စိတ်ဇောသန် ရမက်ပြင်းလာရသည်။

ထို့ကြောင့် စောက်ပတ်ဝတွင် လီးကို အမြန်ဆွဲတေ့ကပ်ကာ ကားအိလေသော ဖင်သားကြီးကို အောက်သို့ ဖိ၍ ချလိုက်သည်။ အရည်ကြည်များ ရွှမ်းရွှမ်းစိုကာ ပူနွေးမို့ဖောင်းနေသော စောက်ပတ်အိအိကြီးတွင် လီးထိပ်ထိတွေ့မိသည်နှင့် မြတ်ကောင်းမှာလည်း ၊ ကြက်သီးလေးများ ထသွားရသည်။ 

သည်စောက်ပတ်ကြီးက မြတ်ကောင်း အရမ်းလိုးချင်နေသော စောက်ပတ်ကြီး မဟုတ်ပါလား။ ထို့ပြင် ကျင်းယုမေ၏ တင်ပါးကြီး ဖိကျလာမှုနှင့် အတူ ၊ လီးဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တစ်၍ ဝင်သည်။ ကျင်းယုမေမှာ ကာမစပ်ယှက်မှုမျိုးစုံကို ခံဖူးပြီးသော ဝါရင့်နေသည့် မိန်းမကြီး ဖြစ်သည့်တိုင် ၊ မြတ်ကောင်း၏ လီးက သူမအလိုးခံဖူးခဲ့သည့် လီးတွေထက် ပို၍ အလုံးတုတ်သလို၊ ပို၍လည်း မာကြောတောင့်သန်သောကြောင့် လီးတိုးဝင်မှုသည် တင်းကြပ် စီးပိုင်နေသည်။

“ ဘွပ် ဗျစ် ဗျစ် ဘု ဘွပ် ” 

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်… တကယ်ကြီးတဲ့ လီးကွာ… အဖုတ်ဝမှာ တင်းကြပ်ပြီး ပူသွားတာပဲ… ” 

ကျင်းယုမေက တင်ပါးကို ဆက်ဖိမချပဲ အသာတုံ့ရပ်ထားကာ အံကြိတ်၍ ပြောသည်။ လီးသည် စောက်ပတ်ထဲ ဒစ်မြုပ်ဝင်ကာ ကျန်အပိုင်းကတော့ အပြင်ဘက်တွင် ကျန်ရှိနေသေးသည်။ အဖုတ်ထဲဝင်နေသော လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများက အငမ်းမရဖြင့် ရစ်ပတ်စုပ်ယူနေကြသည်။

အရည်ရွှမ်းပြီး ညှစ်အားကောင်းလှသော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှု အရသာကလည်း မြတ်ကောင်းကို အသက်ရှုမှားသွားစေသည်။ ထိုနည်းတူ ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး မာကြောသော သန်လှသည့် လီးတန်ကြီး၏ ထူးကဲလှသော ထိတွေ့မှုအရသာက ယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို ဘဝင်ခိုက်ကာ ကောင်းကောင်းကြီး အကြိုက်တွေ့သွားစေသည်။ မြတ်ကောင်းသည် အောက်မှနေ ဖင်ကို ကြွတက်ကာ သူ၏လီးချောင်းကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ အဆုံးဝင်သွားအောင် ကော့ပင့် ထိုးသွင်းပစ်လိုက်ချင်စိတ်ကို မနည်းကြီးပင် ကြိုးစားကာ ထိန်းထားရလေသည်။

သည်လို မိမိသဘောအတိုင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးချောင်းကြီး ကော့ပင့်ထိုးတွင်းလိုက်မှုမျိုးကို ကျင်းယုမေကြိုက်မည် မဟုတ်သည်ကို မြတ်ကောင်းသိသည်။ ယခု စပ်ယှက်နေကြသည့် လိုးနည်းအနေအထား ပုံစံက ၊ အမျိုးသမီးက လွှမ်းမိုးဦးဆောင်ကာ အပေါ်မှ လှုပ်ရှားရသည့် ပုံစံဖြစ်သည်။ သည်တော့ အစစအရာရာကို ကျင်းယုမေအား ဦးဆောင်လှုပ်ရှားပေးမှသာ ဖြစ်မည် မဟုတ်လား။ မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် စည်းကျော်ကာ လုပ်ဆောင်သည့် သဘောဖြစ်သွားမည်။

ထိုသို့ လုပ်မိသည်ကို ဧည့်သည်အမျိုးသမီး သဘောမကျပဲ ပြသနာလုပ်ပါက မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် နာမည်ပျက်နိုင်သည်။ ထိုမိန်းမနှင့် မလိုးရတော့ပဲ မောင်းထုတ်ပစ်တာပင် ခံရကောင်း ခံရနိုင်သည်။ ကာမအရသာ စည်းစိမ်ခံစားလိုသောကြောင့် ၊ လာ၍ အလိုးခံကြသော မိန်းမများသည် ဆန်းပြားသော အနေအထားတွေ ရှိကြသည်။ သူတို့အထာကြည်လျှင် ၊ ဘာလုပ်လုပ် မည်သို့မျှ မပြော။ လိုက်လျှောကြသော်လည်း၊ သူတို့အထာမကြည်ပါက လက်ကိုင်တာကိုပင် ပြသနာလုပ်ကာ အော်ဟစ် ဆူပူတတ်ကြသည်။

ထို့ကြောင့် ဧည့်သည်မိန်းမများကို ဖြေဖျော်စပ်ယှက်ရာတွင် သူမတို့ စိတ်အထာမကြည်အောင် မလုပ်ဖို့ မြတ်ကောင်းတို့လို ပျော်တော်ဆက် အလိုးသမား ယောကျ်ားဖာများက အထူးပင် ဂရုစိုက်ကြသည်။ ပြီးတော့ မြတ်ကောင်းသည် ဤယူနန်မကြီး ကျင်းယုမေကို အရမ်းကို တပ်မက်သဘောကျကာ လိုးချင်နေသည်။ ဒါကြောင့် သူ့ကံကောင်းထောက်မကာ လိုးခွင့်ကြုံနေရမှု အခြေအနေ ပျက်ပြားသွားမှာကို လုံးဝမလိုလားပါ။ အပျက်လည်း မခံနိုင်ပေ။

..............................................................................................................................................

ထို့ကြောင့် မြတ်ကောင်းသည် စိတ်ကို အတင်းထိန်းကာ ဘာမျှမလှုပ်ရှားပဲ သည်အတိုင်း ပက်လက်လှန်ကာ နေပေးထားသည်။ တစ်ခုတော့ ရှိသည်။ သူ၏ လီးချောင်းကြီးကိုတော့ တည့်မတ်စွာ တန်း၍ အပြတ်ထောင်နေဖို့ လုပ်ပေးထားသည်။ အမျိုးသမီးကြီးက ဖင်ကြီးကို ထပ်ဖိချကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ပိုဝင်အောင် သွင်းယူမည့် အချိန်ကိုသာ စောင့်စားနေရလေသည်။

ယူနန်မကြီးသည် သူမ၏ ဖင်ဖြူဖြူ အိအိကြီးကို စကောဝိုင်းသလို ဝေ့ဝိုက်လှုပ်ရှားသည်။ ခါးကိုနွဲ့ကာ တင်ကို ကိုင်းချ၍ လှုပ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ဖင်ဝိုင်း၍ လှုပ်ခါပုံသည် အထူးကို ပညာသားပါသည်။ စောက်ပတ်ထဲသို့ တိုးဝင်နေအောင် လီးတန်ထိပ်ဖျားပိုင်း ဒစ်ပြဲအာလန်ကြီးသည် တင်ပါးဆုံကြီးဝိုက်ကာ လှုပ်ရှားလိုက်မှုကြောင့် စောက်ခေါင်းအဝအနီးရှိ စောက်ပတ်အတွင်းဘက်သား နံရံများကို သုံးရာခြောက်ဆယ် ဒီဂရီအပြည့် ဝိုက်၍ ပွတ်တိုက်ဖိထိုးမိသည်။ မြတ်ကောင်းပင် အသည်းတအေးအေး ကြက်သီးဖျန်းဖျန်းဖြစ်၍ သွားသည်။ ယူနန်မကြီးဆိုလျှင် ပြောဖွယ်ရာ မရှိတော့။

“ အားပါးပါး…မမရာ..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲဗျာ.. ” 

မြတ်ကောင်းက အံကြိတ်ကာ ပြောမိသည်။

“ အားရှီး…ထိတယ်ကွာ…တကယ်မိုက်တာပဲ…..ဟင်း…..ဟင်း…ဟင်း… ” 

ယူနန်မကြီးကလည်း ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ရေရွတ်သည်။

“ ဖိပေးလေ မမရဲ့…ဖင်ကြီးကို ဖိချစမ်းပါဗျာ…. ” 

မြတ်ကောင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် ပြောရင်း ယူနန်မကြီး၏ ဖင်သားတစ်တစ်ရစ်ရစ်များကို ညာလက်ဖြင့် လှမ်း၍ ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်သည်။ ယခုအခြေအနေတွင် မြတ်ကောင်းအနေဖြင့် လုပ်နိုင်သည်မှာ သည်လောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ညှစ်၍ ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာလျှင် တင်ပါးကြီးအောက်ဖိချ၍ လီးကြီးစောက်ပတ်ထဲပို၍ မြုပ်ဝင်သွားပေလိမ့်မည်။

မြတ်ကောင်းက ဖင်လှမ်းကိုင်ညှစ်လိုက်မှုကြောင့် ယူနန်မကြီး ဖီလင်ပိုတက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဖင်ဆုံကြီးကို အောက်သို့ ထပ်၍ဖိချသည်။ နောက်ထပ်လီးတန်တစ်လက်မကျော်ကျော်လောက် စောက်ပတ်ထဲထပ်၍ တိုးဝင်သည်။ လီးပိုဝင်လာသည်နှင့် အမျှ မြတ်ကောင်းအနေနှင့် တင်းကြပ်စီးပိုင်သော စောက်ပတ်၏ ထိတွေ့မှုကို ခံစားရသလို ၊ ယူနန်မကြီးအတွက်လည်း ပူနွေးသန်မာသော လီးချောင်းကြီးကို ရင်ဖိုမောဟိုက်ဖွယ်ရာ စိတ်ချမ်းသားမှုကို ပို၍ ရရှိခံစားရသည်။

ကျင်းယုမေသည် တဏှာရမက်ကြီးကာ ၊ ကြေးစားအလိုးသမားများနှင့် ကာမစပ်ယှက် အပျော်ကျူးနေသည့် မိန်းမကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်ရာ ၊ သူမအလိုးခံဖူးသော လီးတွေက မနည်းတော့ပါ။

ယောင်္ကျား အတော်များများနှင့် ကာမစပ်ယှက်အရသာခံ စည်းစိမ်ယစ်မူးဖူးသည့် အတွေ့အကြုံတွေ ကောင်း ကောင်းရှိထားသည်။ သို့သော် ယခုကောင်လေး၏ လီးလောက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးမျိုးမတွေ့ဖူးသေးသလို ၊ သည်ကောင်လေးနှင့် လိုးရတာလောက် ကာမအရသာတွေ့မှုမျိုးလည်း မကြုံဖူးသေးပေ။

လီးအတွေ့ကောင်းလွန်းလှသောကြောင့် ကျင်းယုမေမှာ အစက တဖြည်းဖြည်းချင်းသာ ဖင်အောက်ဖိသွင်းကာ ယူမည်ဟု စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း မလုပ်နိုင်တော့။ လီးပိုဝင်လေ အရသာက ပိုကောင်းလေမို့ ၊ လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး အဆုံးဝင်လာရလေအောင် သူမ၏ တင်ပါးဆုံကြီးကို အားရပါးရပင် အောက်သို့ ဖိဆောင့်၍ ချလိုက်တော့သည်။

“ ဘွပ် ဗျစ် ရှူး …ဘုဘုဘု ဘွပ်ဘွပ်.. ” 

တင်ကြီး အောက်သို့ နိမ့်ကျလာမှုနှင့် အတူ ဒစ်သွင်းမိပြီးသော လီးချောင်းကြီးသည်လည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပို၍ တိုးဝင်သည်။ သည်တစ်ခါတွင်တော့ ယူနန်မကြီးက တင်ကြီးကို တစ်ချက်တည်း အပြတ်ဖိချလိုက်ခြင်းဖြစ်ရာ ၊ အိတုန်နေသော ဖင်သား၀၀တစ်တစ် တင်းတင်းအယ်အယ်ကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ပေါင်ခြံကြီးကို အိကနဲနေအောင် ထိမိသည်။ လီးချောင်းကြီးကတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ အဆုံးတိုင်ပင် တိုးဝင်သွားလေပြီ။

“ အားပါးပါး…ဝင်သွားပြီ…အင့် အင့်.. ” 

“ ဝင်သွားပြီ မမ.. ဝင်သွားပြီ ” 

ကျင်းယုမေနှင့် မြတ်ကောင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပင် အသံထွက်ကုန်ကြသည်။

အောက်ဘက်တွင် ပက်လက်အိပ်လျှက်သား ရှိနေသော မြတ်ကောင်းမှာ ခေါင်းဘယ်ညာ ယမ်းခါသွားသည်။ အပေါ်မှ တက်ခွလျှက်သား ရှိနေသော ကျင်းယုမေမှာမူ ခေါင်းနောက်သို့ကော့၍ မျက်နှာမော့တက်သည်။ တင်ဆုံကြီးသည်လည်း တလှုပ်လှုပ်တုန်၍ နေရာ ၊ စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးဝင်နေသော လီးချောင်းကြီးကို နှဲ့ပေးနေသလိုမျိုးဖြစ်လျှက် နှစ်ယောက်စလုံးပင် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းဖျန်းထကုန်ကြသည်။

ခဏအကြာတွင်တော့ ကျင်းယုမေ၏ နောက်သို့ ကော့ကျသွားသော ခေါင်းရှေ့ပြန်ရောက်လာသည်။ ခါးမတ်မတ်ထိုင်လျှက် အနေအထားမျိုးပြန်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ မြတ်ကောင်းက လက်နှစ်ဘက်ကို ဆန့်တန်းကာ ယူနန်မကြီး၏ တတုန်တုန် ခါနေလေသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲသည်။ ကိုင်ညှစ်သည်။

ဆယ်လက်မကျော်ကျော်ရှည်သော လီးချောင်းကြီးသည် စောက်ခေါင်းတည်း တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်စွာ တိုးဝင်နေလျှက် ယူနန်မကြီး၏ စောက်အုံအိအိ တင်းတင်းကြီးသည် မြတ်ကောင်း၏ ဆီးစပ်နှင့် ကျကျနန ထိမိနေသည်။ စောက်ပတ်အပေါ်ဖက်ပိုင်းတွင် ဦးစမုတ်လေးလို ဖြစ်နေလေသော စောက်မွှေးများကတော့ မြတ်ကောင်း၏ လီးမွှေးလိမ်ကောက်ကော်များနှင့် ရောယှက်တော့မလို ထိမိနေကြသည်။

ခဏတာမျှ နှစ်ဦးသား ငြိမ်သက်နေကြပြီးနောက်တွင်တော့ ကျင်းယုမေကပင် စတင်လှုပ်ရှားကာ လိုးခန်းစသည်။ တင်ပါးကြီးကို ပင့်တင်လိုက် ပြန်ချလိုက်နှင့် အပြတ်ကိုပင် ဆောင့်ပေးသည်။ မြတ်ကောင်းခများ အစောပိုင်းတုန်းက ယူနန်မကြီးကို ဖင်ပူးတောင် ထောင်ခိုင်းကာ နောက်က ကျုံးလိုးမည့် အစီအစဉ်သည် နာရီဝက်အတွင်းပင် ပျက်ပြယ်သွားသည်။ 

ကျင်းယုမေက တကိုယ်လုံးကော့ပျံကာ တတိယမြောက် အချီပြီးသွားသည့် အခါတွင်တော့ သူလဲ ဘယ်လိုမှ မထိမ်းနိုင်တော့ပဲ လရည်များကို သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးအတွင်းတွင် တလဟောပင် ပန်းထုတ်မိလိုက်တော့သည်။


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

 ပြီးပါပြီ ။