ညီမပြီးတော့ အစ်မ (စ/ဆုံး)
ရေးသားသူ - Che
မိုးဟိန်းကို ယုံစားပြီး လိုက်ပြေးလာမိတာ မှားပြီလားဟု ယုဇန နောင်တရနေသည်။ အရက်မူးရင် ရန်ရှာတတ်သည့် လင်ဖြစ်သူ အောင်ခင်ကို စိတ်ကုန်ပြီး အရင်ကတည်းက ကြာကူလီဟု နာမည်ကြီးသည့် မိုးဟိန်းနှင့် မူဆယ်ဘက်ကို လိုက်ပြေးလာပြီး မိုးဟိန်းအစ်မလင်မယားပိုင်သည့် မြို့စွန်က ခြံတစ်ခြံမှာ အတူနေကြသည်။
မိုးဟိန်းအစ်မ လင်မယားကတော့ မြို့ထဲမှာနေတာမို့ မြို့စွန်ခြံထဲမှာ လွတ်လပ်လှသည်။ မိုးဟိန်းအစ်မလင်မယားကလည်း မိုးဟိန်းအကြောင်းသိနေပြီမို့ အပျိုကိုခိုးလာတာလား၊ အအိုကို ခိုးလာတာလားပင် မေးမနေတော့။
မိုးဟိန်းကလည်း ယုဇနကို မူဆယ်ထိ ခိုးလာပြီးကတည်းက နေ့ရောညပါ လိုးသည်။ သေးပေါက်ချိန်ပင် မပေး။ သူကိုယ်တိုင်လည်း အားဆေးတွေ ကြက်ဥတွေ စပါကလင်တွေ သောက်ရုံသာမက ရိုးရာတိုင်းရင်းဆေးတွေ ကာမအားတိုးဆေးတွေပါသုံးကာ ဆေးအစွမ်းနှင့် လိုးလေသည်။
လိုးရင်လည်း ရိုးရိုးမလိုး၊ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ပါးစပ်ပါ စုံအောင်လိုးသည်။ သူမောလို့ ခဏနားသည့်အချိန်မှာလည်း ယုဇနမှာ အနားမရ။ အဖုတ်နှင့်ဖင်ကို လီးတုတွေ vibrator တွေ တပ်ပေးထားလေ့ရှိသည်။ လင်ဖြစ်သူကိုတောင် ပစ်ပြီး လိုက်ပြေးလာခဲ့သည်မို့ ယုဇနခင်မျာလည်း မိုးဟိန်းကို မလွန်ဆန်ရဲ။ မိုးဟိန်းပြုသမျှ နုနေရသည်။
ပိုဆိုးတာက မိုးဟိန်းက သူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုပါ ခြံထဲခေါ်လာပြီး အရက်အတူတူ သောက်လေ့ရှိသည်။ သူငယ်ချင်းတွေရှေ့မှာလည်း မိုးဟိန်းက မရှောင်။ ယုဇနကို ဖင်တွေ ရင်တွေ ကိုင်တတ်သည်။ ယုဇနရှက်ပေမဲ့ မိုးဟိန်းကတော့ ရှက်ပုံမရ။ မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေကို ကြည့်ရတာလည်း ဒါတွေမြင်ရတာ ရိုးနေပုံရသည်။ ဘာမှထူးဆန်းပုံမရ။
မိုးဟိန်းအသောက်လွန်ပြီး အိပ်ပျော်သွားလျင် မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေက ယုဇနကို တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ တက်လိုးလေ့ရှိသည်။ မြို့စွန်ကခြံထဲမို့ ယုဇန အော်ဟစ် အကူအညီတောင်းလို့လည်း မရ။ တစ်ခါတစ်ရံလည်း ယုဇနကို ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ကာ ကခိုင်းပြီး သူတို့ကဘေးက သီချင်းတိုင်ပေးလေ့ရှိသည်။ တရားဝင်ယောက်ျားကိုပစ်ပြီး လင်ငယ်နှင့်လိုက်ပြေးခဲ့သူမို့ ယုဇနလည်း မရှက်နိုင်တော့။ ဝက်မလေးသဖွယ် မိုးဟိန်းနှင့် မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေ၏ အဖြေဖျော်ခံဘဝ ရောက်နေတော့သည်။
သူ့သူငယ်ချင်းတွေ အကြောင်းကို မိုးဟိန်းနိုးလာလို့လည်း ယုဇန မတိုင်ရဲ။ ရှက်တာကြောင့်လည်း ပါသလို မိုးဟိန်းကြည့်ရတာလည်း တိုင်လည်း ထူးမည့်ပုံမပေါ်။ မိုးဟိန်းနှင့် မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေက ဒီလိုလုပ်နေကြလားလို့တောင် ယုဇန သံသယဝင်လာသည်။
နောက်နေ့တွေမှာ မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေက အဆင့်တက်လာသည်။ ဘေးချင်းကပ် ခြံထဲက ခြံစောင့်အဘိုးကြီးကိုပါ ခေါ်ပြီး ယုဇနကို လိုးခိုင်းလေ့ရှိသည်။ အဘိုးကြီးပေမဲ့ လီးကလည်း မသေးသလို အားကလည်း လူငယ်တွေထက် တစ်စက်မှမလျော့။ နာရီဝက်လောက်ကို မနားတမ်း လိုးနိုင်သည်။ ယုဇနမှာသာ ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက်ဖြစ်ပြီး ကျန်ခဲ့ရသည်။
မြို့စွန်ကခြံက မိုးဟိန်းတို့ သူငယ်ချင်းတွေအတွက် သုခဘုံသဖွယ် ဖြစ်နေသည်။ စားလိုက်ကြ သောက်လိုက်ကြ မူးလာလျင် ယုဇနကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် တက်လိုးလိုက်၊ အောကားတွေထဲက အတိုင်းအစမ်းထွင်ပြီးလိုးလိုက်၊ နှစ်ယောက်ညှပ်လိုးလိုက် လုပ်လေ့ရှိကြသည်။ နေ့ဘက်ရောက်ရင်တောင် အိမ်မပြန်ကြတော့။ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ မြို့ထဲအရက်သွားဝယ်သည့် တာဝန်ကိုယူပြီး နေ့ရောညပါ သောက်လိုက်၊ စားလိုက်၊ မူးလိုက် ဖြစ်သည်။
ယုဇနခင်မျာလည်း တစ်နေ့လုံး အဝတ်ကိုမကပ်ရ။ ကိုယ်လုံးတီးကျွတ်နှင့် သူတို့လီးယားလာတိုင်း ဖင်ကုန်းပေးရသည်။ လီးစုပ်ပေးရသည်။ ပေါင်ဖြဲပေးရသည်။
မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေက တစ်ခါတစ်ရံ ဆော်တွေပါ ခေါ်လာတတ်သည်။ များသောအားဖြင့် ကြိုက်ကုန်းတွေ အခကြေးငွေပေးရသည့် ပြည့်တန်ဆာတွေ ဖြစ်သည်။ ထိုဆော်တွေနှင့် ယုဇနကို အချင်းချင်း နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ခိုင်းသည်။ အဖုတ်ယက်ခိုင်းသည်။ သူတို့က ဘေးကနေ အရသာခံကြည့်ရင်း စိတ်ထန်လာလျှင် တက်လိုးကြသည်။
ယုဇန ယောက်ျားတစ်စု၏ အဖြေဖျော်ခံ ပြည့်တန်ဆာမလေး တစ်ယောက်သဖွယ် ဖြစ်နေချိန်မှာ ယုဇနအစ်မ ကလျာက နောက်လင်နှင့် လိုက်ပြေးသွားသည့် ညီမဖြစ်သူကို ညီမဖြစ်သူ၏တရားဝင်ယောက်ျား အောင်ခင်နှင့် နှစ်ယောက်သား လိုက်ရှာကြသည်။ နောက်တော့ ကြာကူလီမိုးဟိန်း၏ သတင်းအစအနကိုရပြီး မိုးဟိန်းရှိသည်ဟု ယူဆရသည့် မြို့ကို ထွက်လာခဲ့ကြသည်။
ကလျာမှာ ယခင်က ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး လင်ဖြစ်သူ သင်္ဘောသားနှင့် ရပြီးကတည်းက ဆရာမအလုပ်က ထွက်လိုက်သည်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ ထွန်းဇော် ကမ်းတက်သည့်အချိန်ကလွဲလျှင် အားလပ်နေသည်မို့ မတ်တော်သူ ယုဇနယောက်ျား အောင်ခင်နှင့်ပေါင်းကာ ယုဇနကို လိုက်ရှာနေခြင်း ဖြစ်သည်။
အမှန်တော့ ကလျာကိုယ်တိုင်လည်း အောင်ခင်ကို သဘောမကျ။ အောင်ခင်နှင့် ယုဇနက အသက်ချင်းသိပ်မကွာပေမဲ့ တစ်ချိန်လုံး ပုလင်းထောင်နေတတ်သည့် အောင်ခင်က အရက်တန်ခိုးနှင့် အနည်းငယ် ရုပ်ရင့်သလို ဖြစ်နေသည်။ ယခုလို မယားက လင်ငယ်နှင့်ပါသွားသည့် အချိန်မှာတောင် အသောက်က မပျက်။ ကလျာ့မျက်နှာကြောင့်သာ အရင်ကလောက် မသောက်ပဲ ထိန်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒါတောင် ဘယ်အချိန် ခွက်ပုန်းချချလာသည် မသိ။ ပါးစပ်မှာ အရက်နံ့လေးက သင်းနေတတ်သည်။
ကလျာလည်း ယောက်ျားဖြစ်သူက မြန်မာပြည် ပြန်မရောက်သေး၊ မိဘဆွေမျိုးတွေကလည်း နယ်မှာမို့လို့ နယ်ကဆွေမျိုးတွေမသိခင် ယုဇနကို ပြန်ရှာမည်ဆိုသည့် အတွေးနှင့်သာ အောင်ခင်နှင့်အတူတူ လိုက်ရှာနေခြင်းဖြစ်သည်။ အောင်ခင့်အကြည့်တွေက တစ်ချိန်လုံး သူမဖင်တွေ ရင်တွေမှာသာ ရောက်နေတတ်သည်ကို ကလျာ သတိထားမိသည်။ ညီမဖြစ်သူကို ပြန်ရှာတွေ့ဖို့ကသာ ပထမဦးစားပေးမို့ အောင်ခင်နှင့် အတတ်နိုင်ဆုံး အဆင်ပြေအောင် ဆက်ဆံပေးနေရခြင်း ဖြစ်သည်။
ညီမဖြစ်သူရှိကတည်းက အောင်ခင်နှင့်ဆုံလျှင် ကလျာ့ဖင်တွေ ရင်တွေကို ခိုးခိုးကြည့်နေကြ။ တစ်ခါတစ်လေ ယုဇနအိမ်သွားလည်လို့ လူလစ်တာနဲ့ အောင်ခင်က ကလျာ့ဖင်ကို သူ့ပုဆိုးအောက်က လီးနှင့် မတော်တဆလိုလိုနှင့် ပွတ်ဆွဲသွားတတ်သလို၊ လက်နှင့်လည်း မတိတထိ ကိုင်လေ့ရှိသည်။
လင်ဖြစ်သူထွန်းဇော် ကမ်းကပ်လို့ မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်လျှင် ကလျာ့ကို သေးပေါက်ချိန်တောင် မရအောင် လိုးလေ့ရှိပေမဲ့ ကျန်တဲ့အချိန်တွေမှာတော့ ကလျာ့ခင်မျာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်လှသည်။ သူမကို ကြာကူလီနှိုက်ဖို့ ကြိုးစားနေသည့် ယောက်ျားပိုင်းလုံးတွေဆီ စိတ်မညွတ်သွားအောင် မနည်းကြိုးစားနေခဲ့ရသည်။
ယခုလည်း ယခင်ကတည်းက သူမအပေါ်သဘောထားမရိုးခဲ့သည့် ညီမဖြစ်သူ၏လင် အောင်ခင်နှင့် နီးနီးကပ်ကပ် ခရီးသွားရင်း ကလျာ့စိတ်တွေ ဖောက်ပြားချင်သလို ဖြစ်နေသည်။ ဖြစ်ချင်တော့ မိုးဟိန်းနှင့် ယုဇနရှိနေနိုင်သည်လို့ သတင်းရသည့်မြို့ကို ရောက်တော့ မိုးချုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ ရန်ကုန်လို ရှုပ်ထွေးသည့်မြို့ မဟုတ်ပေမဲ့ အချိန်ကလင့်နေပြီမို့ မနက်ကြမှ ရှာတော့မည်ဟု စိတ်ကူးကာ တည်းခိုးခန်းမှာ အခန်းငှားကြသည်။ တည်းခိုခန်း တော်တော်များများက လူပြည့်နေပြီး ရသည့်တည်းခိုခန်းမှာလည်း နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်းသာ လွတ်တော့လေသည်။
တည်းခိုခန်းဝန်ထမ်းတွေက ကလျာနှင့် အောင်ခင်ကို လင်မယားတွေမှတ်ပြီး ထိုအခန်းကိုယူရန် တိုက်တွန်းကြသည်။ တစ်နေ့လုံး ခရီးပန်းလာသည့်အရှိန်နှင့် ကလျာလည်း နောက်ထပ်တည်းခိုခန်း မရှာချင်တော့တာကြောင့် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟု ဆုံးဖြတ်ပြီး ထိုနှစ်ယောက်ခန်းကိုပဲ ယူလိုက်တော့သည်။ အရက်ခိုးဝေနေသည့် အောင်ခင့်မျက်နှာကတော့ ပြီတီတီနှင့် စိတ်ထဲ ကြိတ်ကြည်နူးနေပုံရသည်။
တည်းခိုခန်းထဲရောက်တော့ ကလျာ ရေချိုးချင်လာတာနှင့် အောင်ခင့်ကို တည်းခိုခန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် စားသောက်ဆိုင်ကနေ ခေါက်ဆွဲကြော်နှစ်ဘူး သွားဝယ်ခိုင်းပြီး အခန်းထဲက ပထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ တံခါးကို အတွင်းကနေ လော့ချပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။
အိမ်မှာရေချိုးနေကြအတိုင်း ကလျာ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြီး ရေပန်းအောက်မှာရပ်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆပ်ပြာနှင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်း ပေါင်ကြားကို ပွတ်တိုက်နေသည်။ လွန်ခဲ့သည့်သုံးလ ထွန်းဇော် သင်္ဘောပြန်တက်သွားပြီးကတည်းက အလိုးမခံရသည့် အဖုတ်မို့ လက်နှင့် နည်းနည်းလောက် ထိလိုက်တာနဲ့ ယားတက်လာသည်။ လီးတုတွေ ခရမ်းသီးတွေနှင့် အာသာဖြေနေကြပေမဲ့ လီးအရသာကို သိနေသည့် အဖုတ်က လီးစစ်စစ်နှင့်ပဲ အလိုးခံချင်နေမိသည်။
ရေချိုးနေရင်းကပင် စိတ်ထန်လာတာနဲ့ ကလျာ ပေါင်ကြားကို လက်ချောင်းတွေနှင့် ပွတ်သပ်ကလိရင်း အာသာဖြေနေမိသည်။ ထူးကဲသည့် အရသာကြောင့် မျက်တောင်လေးတွေ မှေးစင်းပြီး အရသာခံနေရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို တင်္ဒဂ မေ့လျော့နေမိသည်။ ရေချိုးခန်းတံခါး ပွင့်လာတာကိုတောင် သတိမထားမိ။ တင်ပါးတွေကို ကိုင်တာခံလိုက်ရမှ ကလျာ အသိပြန်ဝင်လာပြီး မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ ခန္ဓာကိုယ်အောင်ပိုင်း ဗလာဟင်းလင်းနှင့် အောင်ခင်ကို တွေ့လိုက်ရပြီး အားခနဲ လန့်ပြီး အော်လိုက်မိသည်။
အောင်ခင်က ချက်ချင်း သန်မာလှသည့် လက်တွေနှင့် ကလျာ့ပါးစပ်ကို အတင်းဖိပိတ်လိုက်ပြီး ကလျာ့ကိုယ်နား အတင်းတိုးကပ်ကာ ကလျာ့ဖင်နှစ်လုံးကြားကို သူ့လီးနှင့် ထောက်ထားလိုက်သည်။ တစ်ခါမှ မလိုးဖူးသေးသည့် အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတစ်ယောက်၊ အထူးသဖြင့် မိမိမယားဖြစ်သူ၏ အစ်မဖင်ကို လီးနှင့်ထောက်ထားရသည် ဆိုသည့် အသိကြောင့် လီးက တဆတ်ဆတ် တောင်လာသည်။
တစ်ယောက်ထဲ တစ်ကိုယ်ရည် အာသာဖြေနေချိန်မှာ သူခိုးလူမိသလို ဖြစ်သွားသည့် ကလျာလည်း ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ၊ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူနေသည်။ ထိုအခြေအနေကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး အောင်ခင်က ကလျာ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ရေချိုးခန်းနံရံနား အမြန်ဖိကပ်လိုက်ကာ ကလျာ့အဖုတ်ထဲ သူ့လီးကို သေသေချာချာချိန်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။
အလိုးမခံရတာကြာပြီ ဖြစ်တာကြောင့် အောင်ခင်၏ စံချိတ်မှီလီးနှင့် မညှာမတာ ဆောင့်ထိုးခံလိုက်ရသည့်အခါ ကလျာတစ်ယောက် အပျိုမလေးတစ်ယောက်လို နာကျင်သွားပြီး အော်ရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။ အောင်ခင်က ကလျာ့လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဆွဲယူကာ သူ့ညာဘက်လက်နှင့် စုချုပ်ထားရင်း ကလျာ့ပါးစပ်ကိုလည်း မအော်နိုင်အောင် သူ့ဘယ်လက်နှင့် အတင်းဖိပိတ်ထားသည်။ ကလျာ့အဖုတ်ထဲ သုံးပုံတစ်ပုံလောက် ဝင်သွားသည့် လီးကိုတော့ အားမလျှော့ပဲ အဆုံးထိဝင်အောင် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းပင် ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ နာလွန်းသဖြင့် ကလျာ အဖုတ်ကွဲပြဲသွားပြီလားတောင် ထင်မှတ်ရသည်။
အောင်ခင်ကတော့ လီးအဆုံးထိ ဝင်သွားသည်နှင့် တရစပ် ဖိလိုးတော့သည်။ ရေပန်းက ပန်းထွက်နေသည့် ရေကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ကိုယ်လုံး ရေတွေရွှဲစိုနေသည်။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ချုပ်လိုးရသည့် အရသာက ဘာနှင့်မှမတူအောင် အောင်ခင့်အတွက် အရသာရှိလွန်းလှသည်။ အခုတစ်လော မယားဖြစ်သူလည်း လင်ငယ်နှင့် လိုက်သွားသဖြင့် မလိုးရတာလဲးည်း ကြာပြီဖြစ်ရာ အောင်ခင် နွားသိုးကြိုးပြတ် ဇွတ်လိုးရင်း အချက်ငါးဆယ်ကျော် ဆောင့်လိုးအပြီးမှာတော့ ဆက်မထိန်းထားနိုင်တော့ပဲ ကလျာ့အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားတော့သည်။
အောင်ခင့်သုတ်ရည်တွေက များလွန်းသဖြင့် ကလျာ့အဖုတ်ထဲကပင် ပြန်ထွက်လာသည်။ သုတ်ရည်တစ်စက်မှ မကျန်တော့သည်အထိ ကလျာ့အဖုတ်ထဲမှာ လီးကိုစိမ်ထားပြီး အားရတော့မှ အောင်ခင် လီးကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကလျာ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ ကလျာကတော့ လူမဆန်စွာ အတင်းအဓမ္မ အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် ဝမ်းလည်းနည်း နာလည်းနာနှင့် ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲရင်း ရှိုက်ကာငိုနေတော့သည်။
ကလျာ့ကိုကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေသည့် အောင်ခင်ကတော့ နောက်တစ်ချီစရန် သူ့လီးကို လက်နှင့်ပြန်ဆွပေးရင်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်သွားသည်။ ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာတော့ အောင်ခင့်လက်ထဲမှာ ဖုန်းတစ်လုံး ပါလာသည်။ အောင်ခင် ဖုန်းကင်မရာကို ဖွင့်ကာ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်နှင့် ကလျာ့ကို ပုံစံမျိုးစုံ ရှုထောင့်မျိုးစုံကနေ ရိုက်ကူးမှတ်တမ်းတင်တော့သည်။
ဖုန်းကင်မရာက ဖြတ်ခနဲ ဖြတ်ခနဲ မီးအလင်းရောင်ကြောင့် ကလျာ ချက်ချင်းသတိပြန်ဝင်လာပြီး အောင်ခင့်လက်ထဲက ဖုန်းကိုလုရန် ကြိုးစားသည်။ အောင်ခင်က နောက်ကိုခုန်ရှောင်လိုက်ပြီး
“ ဟဲဟဲ ဒါမျိုးဘယ်ရမလဲ၊ ခင်များပုံတွေ အကုန်ရိုက်ထားပြီးသွားပြီ။ ဒီပုံတွေ ပြန့်မသွားစေချင်ရင် ကျုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း လုပ်ရမယ်။ မလုပ်ရင် အခုချက်ချင်း ခင်ဗျားယောက်ျားရဲ့ facebook acc ထဲရော၊ ခင်ဗျားသူငယ်ချင်းတွေရဲ့ acc တွေထဲရော ပို့ပစ်လိုက်မယ်”
ဟု ခြိမ်းခြောက်လိုက်သည်။ အောင်ခင့်စကားကြောင့် ကလျာ တွေးစရာတွေ ပေါ်လာသည်။ ဒီပုံတွေသာ ပြန့်ကုန်လို့ကတော့ ရှေ့ရေးမတွေးရဲစရာ။ ပုံတွေပြန့်ပြီး ဘဝပျက်မှာထက်စာရင် ဒီလို လူမသိသူမသိ တည်းခိုခန်းလေးထဲမှာ အောင်ခင်လုပ်သမျှ ခံလိုက်တာပဲ တော်ဦးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
အောင်ခင် ဖုန်းကို သေချာပြန်သွားသိမ်းထားလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ပြန်လာသည်။ အောင်ခင်ပြုသမျှ နုဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည့် ကလျာက ရေချိူုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းကာ ဆီးကြိုနေသည်။ ချက်ချင်းပြောင်းလဲသွားသည့် ကလျာ့ကိုကြည့်ပြီး အောင်ခင် အောင်နိုင်သူကြီးတစ်ယောက်လို ပြုံးကာ
“ ဒီလိုဆိုတော့လည်း ခင်ဗျားက အပြောင်းအလဲ မြန်သားပဲဗျ။ အခုကြတော့လည်း ခွေးမလေးလိုပဲ”
ပြောရင်းဆိုရင်း ကလျာ အရှက်ကုန်သွားစေရန် ကလျာ့ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးတွေကို အောင်ခင် ဖြန်းခနဲ ဖြန်းခနဲ ရိုက်လိုက်သည်။ ကလျာ့ဖင်မှာ အောင်ခင့်လက်ဝါးရာကြီးတွေ ထင်ကုန်သည်။ ရှက်လည်းရှက် ဒေါသလည်း ထွက်နေသည့် ကလျာက
“ ဟဲ့ စောက်ပိုတွေမပြောနဲ့။ နင် ငါ့ကို လိုးချင်နေတာ မဟုတ်လား။ လိုးစရာရှိတာလိုး။ ပြီးရင် ပုံတွေပြန်ဖျက်ပေး။ မဟုတ်လို့ကတော့ ဒီအခန်းထဲမှာတင် နင့်ကိုသတ်ပြီး ငါထောင်ထဲဝင်ပစ်မယ် ”
ဟု ကြိမ်းဝါးလိုက်လေသည်။
“ ဒီလောက်တော့ ဘယ်လွယ်မလဲဗျာ။ ခင်ဗျားညီမက ကျုပ်ကိုပစ်သွားတော့ ကျုပ်မှာ လိုးစရာမရှိပဲ တော်တော်ထန်နေပြီဗျ။ အဲ့တော့ ခင်ဗျား ကျုပ်မယားအဖြစ် ဒီတစ်ညနေပေးရမယ်။ အဲ့တာမှ ဖျက်ပေးမယ်။ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ နေပေးရမှာနော်။ မတတ်သာလို့ ဖင်ကုန်းပေးရတဲ့ပုံစံမျိုး လုပ်ရင်တော့ ခင်ဗျားဘာသာ ကျုပ်ကို သတ်ချင်သတ်၊ ကျုပ်ကတော့ ပုံတွေ အကုန်ဖြန့်ပစ်မှာပဲ”
ကလျာလည်း မတတ်သာတော့သည့်အဆုံး
“ ကောင်းပြီ နင် ကတိတည်ပါစေ”
ဟု ပြောရင်း အောင်ခင့်ရှေ့ ဒူးထောက်ကာ အောင့်ခင်ပေါင်ကြားက လီးကို စစုပ်လေတော့သည်။ လင်ဖြစ်သူ သင်္ဘောသားထွန်းဇော် မြန်မာပြည်ပြန်ရောက်တိုင်း နိုင်ငံတစ်ကာက ဆော်တွေဆီကရလာတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေနှင့် သေးပေါက်ချိန်မရအောင် သင်ပေးထားလေ့ရှိရာ ကလျာ၏ လီးစုပ်စွမ်းရည်ကလည်း မခေလှ။ လီးထိပ်မှိုပွင့်သဖွယ် ဒစ်ဖူးကြီးကို လျှာဖျားလေးနှင့် ဝိုက်လိုက်ရာ အောင်ခင်တစ်ယောက် ရှီးခနဲရေရွတ်ရင်း သုတ်ထွက်ချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားသည်။ အောင်ခင့်နေရာမှာသာ လူပျိုပေါက် ကောင်လေးတစ်ယောက်ဆိုလျှင်တော့ ကလျာ့လီးစုပ်ပညာကို တောင့်ခံနိုင်မည်မဟုတ်။
ကလျာကလည်း အောင်ခင့်လီးကို မရပ်မနား ဘောတွေကို ငုံလိုက်၊ လီးပတ်လည်ကို လျှာနှင့်ယက်လိုက်၊ လီးတစ်ဆုံးဝင်တဲ့အထိ ပါးစပ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်နှင့် အောင်ခင့်စိတ်တိုင်းကျ ပြုစုပေးနေလေသည်။ ဒီကြားထဲ အောင်ခင့်ဖင်ကြားကိုပါ မရွံမရှာ လျှာနှင့် ထိုးယက်ပေးလေရာ အောင်ခင့်မှာ အပေါစား မိန်းမပျက်တွေဆီကပင် မရနိုင်သည့် အရသာကို မရီးဖြစ်သူ ကလျာ့ဆီမှ လွယ်ကူစွာ ရရှိနေလေသည်။
ခဏနေတော့ အောင်ခင်လည်း ပြီးချင်လာတာကြောင့် ကလျာ့ခေါင်းကို ဆံပင်ကနေ စုကိုင်ကာ ပေါင်ကြားထဲ အတင်းဖိသွင်းပြီး ညှောင့်လိုးလေသည်။ ကလျာ အသက်ရှူကြပ်သွားပေမဲ့ ဒါမျိုးက လင်ဖြစ်သူနှင့် ကောင်းကောင်းအတွေ့အကြုံရှိထားသည်မို့ အောင်ခင် သူမပါးစပ်ထဲ ပြီးတော့မည်အထင်နှင့် အောင့်နေလိုက်သည်။
တကယ့်လက်တွေ့မှာ အောင်ခင်က ကလျာ့ပါးစပ်ထဲ အပြီးမခံ။ လေးငါးချက်လောက် ကလျာ့ပါးစပ်ကို ညှောင့်လိုးပြီး လီးကို ချက်ချင်း ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးတာနှင့် ကလျာ့ကို ရေချိုးခန်းထဲကနေ ကုတင်ပေါ်ခေါ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲစေပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားခိုင်းလိုက်သည်။
ကလျာလည်း လီးကြောရှည်လှသည့် အောင်ခင့်စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးရင်း အောင်ခင် စောစောကလို အတင်းချုပ်မလိုးပဲ နှစ်ယောက်လုံး အရသာရှိအောင် ကောင်းကောင်းလိုးပေးရင် ကောင်းမှာပဲဟု စိတ်ထဲတွေးနေမိသည်။ ကလျာ ဆုတောင်းပြည့်သည်ဟု ဆိုရမလား။ အောင်ခင် တန်းမလိုးသေးပဲ ကလျာ့ပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ပြီး ကွမ်းစားနေကြ လျှာကြမ်းကြီးနှင့် ကလျာ့အဖုတ်ကို ထိုးယက်လေတော့သည်။
အဖုတ်ယက်မခံရတာ ကြာနေပြီဖြစ်သည့် ကလျာတစ်ယောက် ကြယ်တွေ လတွေ မြင်သွားသလားတောင် ထင်မှတ်ရအောင် ကောင်းလွန်းလှသည်။ မိမိကို အောင်ခင် အကြပ်ကိုင် လိုးနေတာလို့တောင် မတွေးမိတော့ပဲ ကောင်းလွန်းသဖြင့် အောင်ခင့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို အားမလိုအားမရ ပွတ်သပ်ရင်း သူမပေါင်ကြားထဲ အောင်ခင့်ခေါင်းကို ဖိချနေမိသည်။
မိန်းမကြောနပ်သည့် အောင်ခင်ကလည်း ကလျာ လင်ဖြစ်သူ သင်္ဘောတက်နေလို့ ပြတ်လပ်နေမှန်း ဆာနေမှန်း ကောင်းကောင်းရိပ်မိတာကြောင့် စောစောကတော့ စိတ်ထင်တိုင်း ဇွတ်လိုးခဲ့မိပေမဲ့ အခုတော့ ကလျာပါ စိတ်ပါလာအောင် ပြုစုပေးနေသည်။ ခဏနေတော့ ကလျာ မရတော့၊ ပြီးချင်လာသည်။
ကလျာလည်း အောင်ခင့်လို ကာမအတွေ့အကြုံစုံပေမဲ့ အောင်ခင့်လောက်တော့ တောင့်မခံနိုင် ပြီးချင်လာသည်။ အောင်ခင်ကတော့ မရပ်သေးပဲ ကလျာ့အဖုတ်ကို လျှာနှင့် တရစပ် ယက်နေလေသည်။ ကလျာ သည်းမခံနိုင်တော့တာကြောင့်
“ အား ကောင်းတယ် ယက်ပစ် ယက်ပစ် ”
ဟု ရေရွတ်ရင်း အောင်ခင့်ခေါင်းကို သူမပေါင်ကြားထဲ ဖိသွင်းရင်း မကြာခင် အထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ တစ်ချီပြီးသွားလေတော့သည်။ ကလျာ့အဖုတ်က ကာမရည်ကြည်တစ်ချို့ အောင်ခင့်ပါးစပ်ထဲ ဝင်ကုန်ရာ အောင်ခင် မရွံမရှာပင် မျိုချလိုက်လေသည်။ လင်ဖြစ်သူထွန်းဇော်တောင် အဖုတ်ယက်ရုံသာ ယက်ပေးပြီး မျိုမချသည့် သုတ်ရည်တွေကို မျိုချပစ်လိုက်သည့် အောင်ခင့်ကိုကြည့်ရင်း ကလျာ အံ့သြနေသည်။ အဖုတ်ယက်လို့ ဝသွားသည့် အောင်ခင် စလိုးရန် ပြင်လေတော့သည်။
ကလျာ့အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်ကို လီးထိပ်ဒစ်ဖူးကြီးနှင့် အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်လေသည်။ လီးအရသာ ပြတ်လပ်နေသည့် ကလျာတစ်ယောက် ပါးစပ်ကနေ တဟင်းဟင်း ညည်းသံတွေပင် ထွက်ပေါ်လာသည်။ စောစောက အတင်းချုပ်လိုးတာမို့ ကာမအရသာ မခံစားလိုက်ရပဲ အခုမှ စတင်ခံစားနေရခြင်း ဖြစ်သည်။ အောင်ခင့်လီးက တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကလျာ့အဖုတ်အတွင်းသို့ တိုးဝင်လာတော့သည်။
ကလျာကလည်း အားကျမခံ လီးဝင်လွယ်အောင် ပေါင်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲထားပေးလေရာ မကြာခင် လီးမှာ အဆုံးထိ ဝင်လာလေတော့သည်။ အောင်ခင် တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ရလာပြီး လီးကို ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နှင့် ဆောင့်လိုးလေသည်။ စောစောကလိုတော့ နွားသိုးကြိုးပြတ် လိုးတာမျိုး မဟုတ်တော့ပဲ ကလျာပါ ကာမအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားနိုင်အောင် ဂရုစိုက် လိုးပေးလေသည်။ လိုးနေရင်း ညီမဖြစ်သူ ယုဇနထက် သိသိသာသာထွားသည့် ကလျာ့နို့တွေကိုလည်း ဖိကိုင်ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုပါ ဖိချေပေးနေရာ ကလျာတစ်ယောက် အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေတော့သည်။
စောစောကတည်းက လီးစုပ်ခံထားရသည့် အရှိန်ကြောင့် ကြာကြာဆက်မလိုးနိုင်တော့သည့် အောင်ခင်လည်း ခပ်သွက်သွက် အချက်သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်လိုးရင်း နောက်တစ်ကြိမ် အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားပြန်လေသည်။ ကလျာ့အဖုတ်ထဲကိုလည်း သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ကလျာ့ရင်ဘတ်ပေါ် လှဲချကာ လီးကို အဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားရင်း အနားယူနေလေသည်။
အောင်ခင်နှင့် တစ်ပြိုင်တည်းလောက် ပြီးသွားသည့် ကလျာလည်း အောင်ခင့်ကိုယ်လုံးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားရင်း အထွတ်အထိပ်ရောက်သည့် အရသာကို ခံစားနေလေသည်။ ဒုတိယအချီမှာတောင် အောင်ခင့်သုတ်ရည်တွေက များလွန်းလှရာ ကလျာ့အဖုတ်ကနေ စီးကျလာပြီး အိပ်ယာခင်းတွေပါ ပေကုန်လေသည်။ အမောပြေသွားတော့မှ ကလျာ့ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်လိုက်ရင်း အမောဖြေရန် အောင်ခင် ကုတင်ခြေရင်းက စားပွဲခုံပေါ်တင်ထားသည့် အရက်ပုလင်းကိုသွားဆွဲကာ တစ်ကျိုက် မော့ချလိုက်လေသည်။
အမှန်တော့ ကလျာ အခန်းတံခါးကို လော့ချပြီး ရေချိုးနေချိန် အောင်ခင်မှာ အရက်နှင့်အမြည်းတွေကို တည်းခိုခန်းနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် စားသောက်ဆိုင်ကနေ ခပ်သွက်သွက် သွားဝယ်လာပြီး အခန်းပြန်ရောက်တော့ တည်းခိုခန်းမန်နေဂျာကို အခန်းထဲ သော့မေ့ကျန်ခဲ့လို့ဟုဆိုကာ master key နှင့် ဖွင့်ခိုင်းပြီး ဝင်လာခြင်းဖြစ်သည်။ အခန်းတံခါးကိုသာ လော့ချထားပြီး ရေချိုးခန်းတံခါးကို သေချာလော့မချထားမိသည့် ကလျာ အောင်ခင့်လက်ခုပ်ထဲက ရေဘဝကို ရောက်ရှိသွားခဲ့လေပြီ။
အရက်သောက်ရင်း နည်းနည်းအမောပြေလာတော့ ဝယ်လာသည့် ကြွက်သားကင်တစ်တုံးကို နှိုက်မြည်းလိုက်ပြီး ကလျာ့ကိုလိုးရန် ကုတင်ဘက် ပြန်လှည့်လိုက်လေသည်။ ဒီည အောင်ခင့်ကို သေချာပြုစုပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားသည့်ကလျာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖင်ဖူးတောင်းထောင်ပေးထားပြီး အဖုတ်ကို လက်တစ်ဖက်နှင့် ဖြဲပြထားကာ အောင်ခင့်ကို နောက်တစ်ချီလိုးရန် ဖိတ်ခေါ်နေလေသည်။ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားသည့် ကလျာ့အပြုအမူတွေကြောင့် အောင်ခင် အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်ရင်း ကုတင်ပေါ် နောက်တစ်ကြိမ် တက်သွားပြန်လေသည်။
စောစောကအတိုင်း တန်းမလိုးသေးပဲ ကလျာ့အဖုတ်ကို အရင်ယက်ပြီးမှ ကလျာကိုယ်တိုင် ဖြဲပေးထားသည့် အဖုတ်ထဲကို မြေစိုက်လိုးနည်းနှင့် လိုးခွဲလေတော့သည်။ လိုးနေရင်းက ကလျာ့စအိုဝကိုလည်း လက်ချောင်းနှင့် ကလိပေးနေပြီး အဖုတ်ကို အချက်ငါးဆယ်လောက် လိုးအပြီးမှာတော့ ဖင်ကို လိုးပြန်လေသည်။ လင်ဖြစ်သူကောင်းမှုနှင့် ဖင်ခံသည့် အရသာကို ကောင်းကောင်းသိသည့် ကလျာလည်း မငြင်းပဲ ဖင်ပေးခံလေသည်။
အဖုတ်နှင့်မတူပဲ ညှစ်အားကောင်းလှသည့် စအိုအတွင်းသားတွေကြောင့် အောင်ခင် ကြာကြာတော့ တောင့်မခံနိုင်။ အချက်သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်လိုးပြီး ကလျာ့ဖင်ထဲကိုပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ကလျာတစ်ယောက် ဖင်ကွဲမတတ် ခံလိုက်ရပေမဲ့ ဖင်မခံရတာလည်း ကြာပြီဖြစ်တာကြောင့် တော်တော်လည်း ကျေနပ်သွားသည်။
ထိုနေ့ည နောက်ထပ်နှစ်ချီလောက် ထပ်လိုးအပြီးမှာတော့ အောင်ခင်ရော ကလျာရော ပင်ပန်းသွားပြီး ဆန္ဒလည်း ပြည့်ဝသွားတာကြောင့် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဖက်ကာ ကိုယ်တုံးလုံးတွေနှင့် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
မနက် ဝေလီဝေလင်းလောက်မှာ အောင်ခင် နိုးလာပြီး ကလျာ့ကို ပုစွန်တုပ်ကွေး မှိန်းလိုးပြန်သည်။ နောက်တော့ ကလျာ့အဖုတ်ထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး အားရသွားတော့မှ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေချိုးလေသည်။
အောင်ခင် ရေချိုးနေတုန်း ကလျာ အိပ်ယာထဲက ထလာပြီး အောင်ခင့်ဖုန်းကိုယူကာ အထဲက ဓာတ်ပုံတွေကို ဖျက်ရန် လုပ်လေသည်။ ဖုန်း password ကို ဖွင့်မရဖြစ်နေတုန်း ရေချိုးခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ရေတွေရွှဲစိုနေသည့် အောင်ခင် ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် ထွက်လာလေသည်။
“ ဟဲဟဲ ခင်ဗျားလုပ်မယ်ဆိုတာ ရေချိုးနေရင်း ကျုပ် စဉ်းစားမိလို့ ရေချိုးရင်းတန်းလန်း ထွက်လာတာ။ တော်သေးတယ် ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ။ ကျုပ် မြန်ပေလို့ပေါ့”
ဟု အောင်နိုင်သူကြီးတစ်ယောက်လို ပြောရင်း ကလျာ့လက်ထဲက ဖုန်းကို ဆွဲယူလိုက်လေသည်။ ကလျာလည်း အောင်ခင့်လက်ထဲက ဖုန်းကို ပြန်လုရန် ကြိုးစားရင်း
“ နင်ပြောတော့ လင်မယားလို တစ်ညနေပေးရင် ပုံတွေဖျက်ပေးမယ်ဆို။ အခု နင့်ကတိတည်တော့လေ”
“ ဒါကတော့ ညက ခင်ဗျားကိုစမ်းချင်လို့ အဲ့လိုပြောလိုက်တာဗျ။ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားကြည့်ရတာ ညက ကျုပ်နဲ့လိုးရတာ ပျော်ပုံရပါတယ်။ ကျုပ်လီးလည်း ခင်ဗျားယောက်ျားလီးထက်တော့ မညံ့ပါဘူး။ ဟုတ်တယ်မလား။ ကဲပါ ပြောလက်စနဲ့ တစ်ချီလောက် စုပ်ပေးပါဦး”
ပြောရင်းဆိုရင်း အောင်ခင် ကလျာပုခုံးတွေကို လက်နှင့်ဖိချပြီး ကလျာမျက်နှာနှင့် သူ့လီး တစ်တန်းထဲဖြစ်အောင်လုပ်ကာ တစ်ဆက်ထဲ ကလျာ့ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကို ထိုးထည့်လိုက်လေသည်။ အောင်ခင့်စကားတွေအောက်မှာ မငြင်းဆန်နိုင်ဖြစ်နေပြီး နတ်ဝင်သည်လို ကတုန်ကယင်နှင့် စိတ်နှင့်ကိုယ် မကပ်သလို ဖြစ်နေသည့် ကလျာ အောင်ခင့်လီးကို အလိုက်သင့်ပင် စုပ်ပေးနေမိတော့သည်။ အောင်ခင်ကတော့ ကလျာ့ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲ ဖိသွင်းထားရင်း အောင်နိုင်သူကြီးတစ်ယောက်သဖွယ် အရသာခံနေလေသည်။
ခဏနေတော့ အောင်ခင် တစ်ချီပြီးသွားပြီး ကလျာလည်း အောင်ခင့်သုတ်ရည်တွေကို တစ်စက်မကျန် နို့သောက်သလို မျိုချလိုက်လေသည်။ လရည်သောက်နေသည့် ကလျာ့ကိုကြည့်ရင်း အောင်ခင် တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး
“ ကဲလာ ရေအတူချိုးရအောင်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ခင်ဗျားကို ဆက်ပြုစုပေးမယ်။ ခင်ဗျားလင်မရှိတုန်း ကျုပ်ကို ခင်ဗျားလင်လို့ သဘောထား။ ဘယ်သူမှ မသိနိုင်ပါဘူး”
ဟုပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားလေတော့သည်။ ရေချိုခန်းထဲက ရေပန်းအောက်မှာ အောင်ခင် ကလျာ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးလေသည်။ ခဏနေတော့ ပြန်ထန်လာသည့် ကလျာ အောင်ခင့်ကို ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲခိုင်းပြီး စိတ်လိုလက်ရ တက်ဆောင့်လေသည်။ ဒီလိုနှင့် ရေချိုးလို့လည်းဝ၊ လိုးလို့လည်းဝမှ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။
ထိုနေ့အဖို့တော့ ကလျာ ညီမဖြစ်သူကို မရှာနိုင်စွမ်းတော့။ ထမင်းစားချိန်လောက်သာ အပြင်ထွက်ပြီး အောင်ခင်နှင့် အခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်ထဲ ချစ်တိုက်ပွဲ ဆင်နွှဲကြလေတော့သည်။
နောက်တစ်နေ့မှာတော့ အောင်ခင်နှင့် ကလျာလည်း ချစ်လို့ဝသွားကြပြီမို့ ယုဇနကို လိုက်ရှာကြလေသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ မိုးဟိန်း၏ အသိတစ်ယောက်နှင့်တွေ့ပြီး အောင်ခင်က အရက်တိုက်ပြီးမေးရာ မိုးဟိန်းနှင့် ယုဇနတို့ ချစ်စခန်းချရာ မြို့ပြင်ခြံနေရာကို သိကြလေသည်။ တစ်ဆက်ထဲ ထိုခြံထဲမှာ မိုးဟိန်းရောင်းရင်းတွေပါ ရှိနေတတ်သည်ကို သိရသည့်အတွက် အောင်ခင် ရဲတွေပါခေါ်သွားရန် ကလျာ့ကို အကြံပေးလေသည်။
ကလျာကတော့ ညီမဖြစ်သူ လင်နောက်လိုက်ပြေးသည့် ကိစ္စဖြစ်သည့်အတွက် ရဲတွေပါ ပါလာလျှင် လူသိရှင်ကြားဖြစ်မှာစိုးသဖြင့် ထိုအကြံကို ငြင်းဆန်လေသည်။ အောင်ခင်အတွက်ကတော့ နောက်လင်နှင့် လိုက်ပြေးသွားသည့် ယုဇနကို ပြန်ရတာ မရတာက အရေးမကြီးတော့။ မရီးဖြစ်သူ ကလျာ့ကို အပိုင်ချုပ်ထားနိုင်ပြီမို့ ယုဇနပြန်ပါလာလျှင် ကလျာ့ကို စားခွင့်ပင် နည်းသွားဦးမည်လို့ တွေးနေလေသည်။
ဒါပေမဲ့ ကလျာစိတ်ချမ်းသာအောင် ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာတွေ့သည့် လူမိုက်ရုပ်ပေါက်သည့် အရက်သမားနှစ်ယောက်ကို အရက်တိုက်ပြီး အပိုင်ပေါင်းလေသည်။ ထိုလူမိုက်တွေလည်း အမှန်တော့ မြို့ခံတွေ မဟုတ်။ ရန်ကုန်မှု ပြသနာတက်လို့ လာရှောင်နေသည့် လူတွေဖြစ်လေရာ မကြာခင် အောင်ခင်နှင့် ရင်းနှင်းသွားပြီး အောင်ခင် အကူအညီတောင်းသည့်အတိုင်း ကူညီကြလေသည်။
ဒီလိုနှင့် အောင်ခင်၊ ကလျာနှင့် လူမိုက်နှစ်ယောက်တို့ တက္ကစီတစ်စီးငှားပြီး မိုးဟိန်းစတည်းချနေသည့် မြို့ပြင်ခြံထဲသို့ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ အောင်ခင်လည်း လိုရမယ်ရ သားလှီးဓားတစ်ချောင်းကို ခါးကြားထိုးလာခဲ့သည်။ အောင်ခင်တို့ ခြံနားရောက်သွားသည့်အချိန်က နေ့ခင်းနေ့လည်မို့ မိုးဟိန်းနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းတစ်သိုက်မှာ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်တွေနှင့် အိပ်မောကျနေလေသည်။ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီ ဝိုင်းလိုးတာခံထားရသည့် ယုဇနလည်း ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်မကပ်နိုင်ပဲ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်နှင့် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲက အရက်ဝိုင်းနံဘေးမှာတင် အိပ်ပျော်နေလေသည်။
အောင်ခင် တက္ကစီကို ခြံနှင့် မလှမ်းမကမ်းမှာ ရပ်ထားခဲ့ပြီး ခြံထဲကို သတိနှင့် ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။ ခြံတံခါးကို သေချာပိတ်မထားပဲ စေ့ရုံသာစေ့ထားပြီး အိမ်တံခါးမကြီးမှာလည်း ဟောင်းလောင်းပွင့်နေလေရာ အောင်ခင်တို့လူစူအတွက် အခုအချိန်ထိ အရာရာ အဆင်ပြေနေလေသည်။ အနီးအနားခြံတွေမှာလည်း ခြံစောင့်တစ်ယောက်သာ ထားသည့် ခြံတွေဖြစ်ကြရာ ခြံစောင့်အများစုမှာလည်း နေ့ခင်းနေ့လည် အိပ်စပ်အနားယူနေသည်မို့ အောင်ခင်တို့လူစုကို ဘယ်သူမှ သတိမထားမိကြ။
ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ အောင်ခင်ပင် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ မိမိမယား ယုဇနမှာ ယောက်ျားလေးငါးယောက်ကြားထဲ ကိုယ်လုံးတီး ခြေပစ်လက်ပစ် အိပ်ပျော်နေလသည်။ ထိုအချိန် အခန်းထောင့်မှာ အရက်ရှိန်နှင့် မှောက်နေသည့် မိုးဟိန်း တစ်ရေးနိုးလာပြီး အနားက အရက်ပုလင်းကို ကောက်ဆွဲရင်း အောင်ခင်တို့လူစုကို သတိထားမိသွားလေသည်။ အောင်ခင် အဖော်ခေါ်လာသည့် လူမိုက်နှစ်ယောင်အနက် တစ်ယောက်မှာ မိုးဟိန်းကို ချက်ချင်းမှတ်မိသွားပြီး
“ ခွေးမသား ငါ့မယားကို ခိုးသွားတဲ့ကောင်၊ နောက်ဆုံးတော့တွေ့ပြီ၊ သေပေတော့ ”
ဟုပြောရင်းဆိုရင်း ဘယ်အချိန်ထဲက ဝှက်ပြီး ယူဆောင်လာခဲ့မှန်းမသိသည့် မောင်းချဓားနှင့် မိုးဟိန်းကို ပြေးထိုးချလေသည်။ ထိုလူမိုက်နှင့် မိုးဟိန်းမှာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ချင်း ခွန်အားချင်း သိပ်မကွာပေမဲ့ သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေပြီး အရက်ရှိန်မပြေသေးသည့် မိုးဟိန်း အလစ်အငိုက် ခံလိုက်ရလေသည်။ ထိုလူမိုက်ကလည်း တစ်ချက်ထဲနှင့် အားမရ၊ ဓားကို တစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် ဆင့်ထိုးလေသည်။ တစ်ဖြည်းဖြည်းနှင့် မိုးဟိန်းမှာ အော်သံပင် မထွက်နိုင်တော့ပဲ ထိုလူမိုက်၏ အင်္ကျီစကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ခွေလဲကျသွားလေသည်။
မိုးဟိန်း၏အသံကြောင့် ကျန်သည့် မိုးဟိန်းအပေါင်းအဖော်တွေ အိပ်ပျော်နေရာက အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် ထလာကြလေသည်။ ထိုအခါ ကျန်နေသေးသည့် ဒုတိယလူမိုက်က အခန်းထောင့်မှာ ထောင်ထားသည့် တုတ်တစ်ချောင်းကို ပြေးဆွဲကာ ခေါင်းထောင်လာသည့် မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေ၏ ခေါင်းတွေကို တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရိုက်ချလေသည်။ အများနှင့်တစ်ယောက်ပေမဲ့ အရက်ရှိန်မပြေသေးသည့် မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေမှာ ပြန်မှောက်ကုန်လေသည်။
အောင်ခင်လည်း ထင်ထားတာထက် ကြောက်ဖို့ကောင်းနေသည့် အခြေအနေတွေကြောင့် ဒီခြံထဲက မြန်မြန်ထွက်သွားဖို့ကိုသာ ရည်ရွယ်ပြီး အိပ်ပျော်နေသည့် ယုဇနကို အတင်းနိုးလေသည်။ အနားမှာ ချွတ်ပုံထားသည့် ထဘီနှင့်အင်္ကျီကို အမြန်ဝတ်ခိုင်းပြီး အိမ်ထဲကထွက်ရန် ပြင်လေသည်။ အစ်မဖြစ်သူနှင့် ယောက်ျားဖြစ်သူပါ ရောက်ရှိနေတာကြောင့် ယုဇနတစ်ယောက် ခေါင်းပင်မဖော်နိုင်အောင် ကြောက်လည်းကြောက် ရှက်လည်းရှက်နေလေသည်။
အထူးသဖြင့် အောင်ခင် ခါးကြားထိုးထားသည့် သားလှီးဓါးကို တွေ့သွားပြီး ကြောက်ကြောက်နှင့် လင်ငယ်မိုးဟိန်းကို အကူအညီတောင်းရန် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့မှ သွေးအိုင်ထဲ အသက်ငင်နေသည့် မိုးဟိန်းနှင့် ခေါင်းကို အရိုက်ခံထားရသည့် ဒဏ်ရာကိုယ်စီနှင့် မှောက်နေသည့် မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေ၏ အဖြစ်ကိုတွေ့ကာ သွေးပျက်ပြီး သတိလစ်သွားလေတော့သည်။
အောင်ခင်လည်း မယားဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပုခုံးပေါ်တင်ထမ်းပြီး အိမ်ထဲက ထွက်ပြေးလေရာ တစ်ချိန်လုံး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည့် ကလျာလည်း အောင်ခင့်နောက်က ပြေးလိုက်လေသည်။ လူစိတ်ပျောက်နေသည့် လူမိုက်နှစ်ယောက်ကတော့ အောင်ခင်တို့ကိုပင် သတိမထားနိုင်တော့။ တစ်ယောက်က အသက်ပျောက်လုနီးနီးဖြစ်နေသည့် မိုးဟိန်းကိုယ်ပေါ် တက်ခွကာ ဓားနှင့် ဆက်ကာဆက်ကာ ထိုးနေသလို၊ ကျန်တစ်ယောက်ကလည်း မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေ ပြန်ထမလာနိုင်အောင် လုပ်နေလေသည်။
ခြံပြင်မှာရပ်ထားသည့် တက္ကစီကားသမားကတော့ ခြံတွင်းက အခြေအနေတွေကို မရိပ်မိသေး။ ခြံကြီးကလည်း ကျယ်သလို ခြံတံခါးဝနှင့် အိမ်တံခါးဝကြားမှာလည်း အတော်လေးခြားတာကြောင့် ခြံထဲက တော်ရုံတန်ရုံ အသံလောက်က ခြံပြင်ကို ရောက်မလာခြင်းဖြစ်သည်။
အောင်ခင်လည်း လူမိုက်နှစ်ယောက်ကို စောင့်မနေတော့ပဲ ကားသမားကို အတင်းမောင်းခိုင်းကာ ပြေးလေသည်။ တည်းခိုခန်းကို ပြန်ရောက်တာနှင့် အောင်ခင် ပစ္စည်းတွေ ချက်ချင်းသိမ်းပြီး ရသည့်ကားနှင့် ရန်ကုန်ကိုပြန်ရန် ပြင်လေသည်။ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်နေသည့် ကလျာလည်း အောင်ခင်ခိုင်းသည့်အတိုင်း အဝတ်တွေ မြန်မြန်ထည့်ကာ တည်းခိုခန်းစရိတ်တွေကို ခပ်သွက်သွက် ရှင်းလေသည်။
တည်းခိုခန်းရောက်ပြီး ခဏနေမှ ယုဇန ပြန်သတိရလာပြီး အောင်ခင့်ကိုတွေ့ကာ ကိုယ်တိုင်က အမှားလုပ်ထားသည်မို့ ကြောက်ကြောက်နှင့် ထွက်ပြေးမည်လုပ်လေသည်။ အောင်ခင် ယုဇနကို အမြန်ချုပ်ထားပြီး လည်ပင်းကို ဓားနှင့်ထောက်ကာ
“ နင့်လင်ငယ်တော့ သူများသတ်လို့ သေပြီ။ နင်ပါ ငါ့လက်နဲ့ မသေချင်ရင် ငါတို့နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့။ စောက်ပါးစပ်ကိုလည်း ပိတ်ထား။ ကလန်ကဆန်တွေ လုပ်လို့ကတော့ ဒီဓားနဲ့ နင့်ဗိုက်ထဲ သွင်းပြီးသား”
လို့ ချိန်းခြောက်လေသည်။ ထိုအခါမှ ယုဇနလည်း အောင်ခင်နှင့် အစ်မဖြစ်သူကလျာတို့ ခိုင်းသည့်အတိုင်း ကြောက်ကြောက်နှင့် လုပ်ပေးလေတော့သည်။
ထိုနေ့ညနေ ပထမဆုံး ရန်ကုန်ပြန်သည့် အဝေးပြေးကားကို ချက်ချင်းလက်မှတ်ဖြတ်ပြီး အောင်ခင်တို့ ထိုမြို့က ထွက်လာခဲ့ကြလေသည်။ ကံကောင်းထောက်မစွာပင် ကားမထွက်ခင်အထိ ထိုမြို့ပြင်ခြံထဲက လူသတ်မှုအကြောင်း မြို့ထဲမှာ ပြောသံ လုံးဝမကြားရ။ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်ပြီးမှ သတင်းစာထဲမှာ ပါလာသည်မှာ ထိုအမှုဖြစ်ပြီး နောက်တစ်နေ့မနက်လောက်မှ ခြံချင်းကပ်လျက်က ခြံစောင့်တစ်ယောက် ခြံထဲအလည်လာရင်း သွေးအိုင်ထဲ ဓားဒဏ်ရာဗလပွနှင့် အသက်ပျောက်နေသည့် မိုးဟိန်းနှင့် ခေါင်းကို တုတ်နှင့်အရိုက်ခံထားရပြီး ပါးစပ်ပါမကျန် တစ်ကိုယ်လုံး ကြိုးတုပ်ခံထားရသည့် မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေကို တွေ့လေသည်။
မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေကလည်း အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်နေတုန်းမှာ ခေါင်းကို အရိုက်ခံရပြီး သတိလစ်ကုန်ခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် သူတို့ကိုသမပြီး သူတို့သူငယ်ချင်းကို သတ်သွားသည့် သူတွေအကြောင်း ဘာမှသေချာမမှတ်မိကြ။ ထိုခြံရှေ့ကို ကားနှင့်ပို့ပေးခဲ့သည့် တက္ကစီသမားကလည်း အောင်ခင်တို့လူစု လက်ချက်မှန်း ရိပ်မိပေမဲ့ အမှုပတ်မှာစိုးသည့်အတွက် ရေငုံနှုတ်ပိတ်သာ နေလေသည်။ အနီးနားက ခြံစောင့်တွေထဲမှာလည်း အောင်ခင်တို့လူစူကို ဘယ်သူမှ သတိမထားမိလိုက်ကြသဖြင့် အမှုမှာ ခြေရာပျောက်နေလေတော့သည်။
ထိုအကြောင်းတွေကို သတင်းစာထဲမှာဖတ်ပြီး အောင်ခင် တော်တော်လေး စိတ်ကျေနပ်သွားသည်။ ဒီအတိုင်းဆို ဟိုလူမိုက်နှစ်ယောက်ကိုလည်း မိဖို့မလွယ်။ ထိုလူမိုက်နှစ်ယောက်ကလည်း ခဏသာ တွေ့ဖူးလိုက်သည့် အောင်ခင်တို့ကို မှတ်မိမှာ မဟုတ်သည့်အတွက် တကယ်လို့ သူတို့အဖမ်းခံရလျင်တောင် ပြသနာမရှိနိုင်ဟု ကိုယ့်မှန်းချေနှင့်ကိုယ် ကျေနပ်နေလေသည်။
အောင်ခင့်အစ်မကတော့ သူ့မောင်ဖြစ်သူသေပြီး ယုဇန ခြံထဲက ပျောက်သွားသည့်အတွက် ယုဇနကို သံသယဝင်ပေမဲ့ သူ့မောင်က သူများမယားကို အရင်ခိုးပြေးလာတာ ဖြစ်သည့်အတွက် တစ်ရှက်ကနှစ်ရှက် မဖြစ်အောင် ရေငုံနှုတ်ပိတ်နေကာ မိုးဟိန်းသူငယ်ချင်းတွေကိုလည်း ယုဇနအကြောင်း ရဲတွေကိုမပြောရန် နှုတ်ပိတ်ထားလေသည်။
ရန်ကုန်ပြန်ရောက်သွားသည့် အောင်ခင်ကတော့ ကလျာနှင့်နှပ်လိုက်၊ အိမ်ပေါ်ပြန်ရောက်လာပြီဖြစ်သည့် တရားဝင်မယား ယုဇနနဲ့ နှပ်လိုက်နှင့် ဇိမ်ကျနေလေသည်။ ကလျာ့ယောက်ျား သင်္ဘောသားကလည်း ကမ်းကပ်ဖို့ တော်တော်လေး လိုသေးသည့်အတွက် အောင်ခင့်အတွက် အတော်လေး လွတ်လပ်နေလေသည်။ အထူးသဖြင့် လင်ငယ်နှင့် ပြေးသွားသည့် ယုဇနကို မရီးဖြစ်သူ ကလျာ့မျက်နှာကြောင့်သာ အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားရသည်။ စိတ်ထဲကတော့ မနှစ်မြို့တော့လေရာ မနက်မိုးလင်းတာနှင့် ကလျာ့တိုက်ခန်းဆီသွားပြီး ကလျာနှင့် ပျော်ပါးလေသည်။
တစ်ခါတစ်ရံ ကလျာ့တိုက်ခန်းမှာပင် ညအိပ်ချင် အိပ်လေသည်။ ကလျာရော ယုဇနရောကို အပြာကားတွေထဲကလို ညီအစ်မနှစ်ယောက်လုံး three some ဆွဲရင် ကောင်းမလား တွေးမိပေမဲ့ မလုပ်ဖြစ်။ အဓိကကတော့ ယုဇနအပေါ် စိတ်ကုန်နေပြီဖြစ်ရာ တစ်ခါတစ်ရံ စိတ်ပေါက်ပေါက်နှင့် တက်လိုးတာကလွဲလျှင် ဖီးလ်မလာတော့တာကြောင့် ဖြစ်သည်။
အစ်မဖြစ်သူနှင့် ယောက်ျားတို့၏ ဇာတ်လမ်းကို မသိရှာသည့် ယုဇနခင်မျာတော့ ကိုယ့်အပြစ်နှင့်ကိုယ်မို့ အောင်ခင့်ကို ဘာမှပြန်မပြောရဲပဲ ငြိမ်သာခံနေရလေသည်။ အထူးသဖြင့် သွေးအိုင်ထဲ လဲနေသည့် မိုးဟိန်း၏အဖြစ်ကို မျက်လုံးထဲ ပြန်ပြန်မြင်ပြီး အတိတ်တစ္ဆေခြောက်နေတော့သည်။
........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................
ပြီးပါပြီ။
