သမီးချောရွှေစင် (စ/ဆုံး)

သမီးချောရွှေစင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

ကျုပ်ရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ထမင်းစားနေတဲ့ သမီးကို အမှတ်မထင် လှမ်းကြည့်မိလိုက်တယ်။ သမီးလေတောင် အရွှယ်ရောက်နေပြီပဲ။ အခုဆို တက္ကသိုလ် ပထမနှစ်တောင်ပြီးလို့ ဒုတိယနှစ်တက်တော့မယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က ငယ်ငယ်ကနဲ့ မတူပဲ တင်တွေရင်တွေ ထွက်လာပြီး လှသွေးကြွယ်လာတာကို ကျုပ်သိလိုက်ရတယ်။

အရမ်းလှလာတဲ့ သမီးလေးကို ကြည့်ရင် ကျုပ်ရင်တွေ ပူပြီးစိတ်မချ ဖြစ်လာရပါတယ်။ တစ်ခြား ယောင်္ကျား တစ်ယောက်ယောက်ကများ သမီးလေးကို လိုးရင်ဆိုတဲ့ အတွေးက ကျုပ်ကို ချိန်းခြောက်နေတယ်။ကျုပ်အဲ့ဒီလို မဖြစ်စေချင်ဘူး။ တစ်နေ့ကျုပ် လျှော်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ အဝတ်ခြင်းတောင်းထဲက သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီ နဲ့ဘော်လီကိုတွေ့တော့ ကိုင်ကြည့်မိတဲ့ အချိန် သမီးအနားကို ရောက်လာတယ်။

'' အဖေ ဘာလုပ်နေတာလဲ''

'' ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး သမီးရယ် ..အဖေ့ အတွင်းခံ ဒီထဲမှာများလားလို့ ရှာကြည့်နေတာ.. သမီးရဲ့ ဘော်လီက ဆိုဒ်ကြီးသားပဲနော်''

'' အဖေ့ဟာလဲ မတွေ့ပါဘူး သွားလိုက်ဦးမယ်''

ကျုပ် ပြောပြီး အိမ်ရှေ့ကို ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်အပေါ့ သွားချင်လာတာနဲ့ အိမ်နောက်ဖေးဘက်လျှောက်လာပြီး အိမ်သာတံခါကို ဖွင့်လိုက်တော့ သမီးလေး ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ တံခါးလော့မချထားပဲ ရေချိုးနေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့ရတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ကတော့ သိတောင် မသိလိုက်ပါဘူး။ ကျုပ်တို့ အိမ်မှာက အိမ်သာနဲ့ ရေချိုးခန်းက တွဲထားတယ်လေ။

သမီးလေးက သူအခန်းထဲမှာ စာလုပ်နေတုန်း မိန်းမဖြစ်သူ မအားတာကြောင့် ကျုပ်အခန်းထဲကို ကော်ဖီပို့ပေးဖြစ်တယ်။ သမီးက အိမ်နေရင်း အင်္ကျီလက်ပြတ် ဝတ်ထားပြီး ကပိုကယို ဖြစ်နေတာကြောင့် သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးက အပြင်ဘက် ပြူးထွက်နေတာကို ကျုပ်အပေါ်စီးက နေမြင်နေရတယ်။ ကျုပ်ကော်ဖီခွက် ချပေးရင်းငေးကြည့်နေမိတယ်။

'' သမီး ကော်ဖီသောက်လိုက်ဦး.. စာလဲသေချာလုပ်နော်..'' 

ကျုပ်ပြောရင်း သမီးရဲ့ လက်မောင်းကို အမှတ်မထင် ကိုင်မိသွားတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင် နဲနဲတော့ အိုးတိုးအန်းတန်း ဖြစ်သွားတယ်။ ကျုပ် သူမ အပျိုဖြစ်ကတည်းက နီးနီးကပ်ကပ် မနေဖြစ်ခဲ့တာကြောင့်ပါ။ နောက်တစ်ရက်မှာ ကျုပ်အပေါ့သွားဖို့ လာတော့ သမီးလေးရွှေစင် ရေချိုးနေတာနဲ့ ကြုံပြန်တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ကျုပ်သမီးလေး ရေချိုးနေတာကို ရင်ခုန်စွာနဲ့ ကြည့်နေမိတယ်။

ကိုယ်လုံးတီး ရေချိုးနေတဲ့ သမီးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ လုံးလုံးကျစ်ကျစ် ဖင်သားဆိုင်တွေကို ကြည့်ရင်း ကျုပ်ရဲ့လက်က အလိုလို လီးကို သွားကိုင်ဖြစ်သွားတယ်။ သမီး ရုတ်တရက် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်ကို တွေ့သွားတာနဲ့ သူမရဲ့ နို့နဲ့စောက်ဖုတ်ကို အမြန်လက်နဲ့ အုပ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အထဲဝင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့အနားကို ကပ်သွားမိတယ်။

'' ရွှေစင် သမီးရဲ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်လှတာပဲ မရှက်ပါနဲ့ ကိုယ့်အဖေပဲဟာ'' 

ကျုပ်ပြောဖို့ ရည်ရွှယ်မထားပေမဲ့ စကားလုံးတွေ နှုတ်က အလိုလို ထွက်ကြလာတယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်က ကျုပ်ကို ရှက်ရွှံ့တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်တယ်။

'' သမီးက အသားအရည်လဲ လှတာပဲ'' 

ကျုပ်သမီးရဲ့ ပုခုံးလေကို ပွတ်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။

'' သမီးမှာ ရည်းစားရှိပြီလား'' 

'' ဟင့်အင်း မရှိဘူး''

သမီးလေးက ရည်းစားမရှိဘူးဆိုတော့ ကျုပ်ရင်ထဲ နဲနဲပေါ့သွားတယ်။ 

'' ငါသမီးက ဒီလောက်ချောတာ အခုထိ ရည်းစားမရှိသေးဘူး ဟုတ်လား''

'' အင်း'' 

'' ကောင်းပြီ နောက်တစ်ခါကြရင် သမီးကို အဖေ ငယ်ငယ်တုန်းကလို ရေချိုးပေးရမယ်'' 

'' အမေကို သွားမပြောနဲ့ဦးနော် သမီး''

သမီးက ကျုပ်ကို ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကြည့်နေတယ်။

'' သမီး မြန်မြန်ချိုး အအေးပတ်နေဦးမယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညရောက်တော့ မိသားစုအတူ ထမင်းစားကြကြတော့ သမီးလေး ရွှေစင်က အရင်လို ဘာစကားမှမပြောပဲ ငြိမ်နေတာကို တွေ့ရတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ မိန်းမက

'' သမီးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ငြိမ်နေပါလား'' 

'' ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အမေ'' 

ကျုပ်က

'' သမီးကြိုက်တဲ့ ဟင်းလေ များများစား'' 

လို့ ပြောတော့ ဟုတ်ကဲ့ အဖေလို့ ပြောရင်းခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

နောက်နေ့ မိန်းမဖြစ်သူ အပြင်သွားဖို့ လုပ်နေတုန်း သမီးလေးက ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ မိန်းမ အိမ်အပြင်ရောက်တာနဲ့ ကျုပ် ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ သမီး ရှိရာ ရေချိုးခန်းဆီကို လှမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ရေချိုးခန်းကို ရောက်တော့ သမီးလေးရွှေစင်က ရေချိုးလို့ပြီးလို့ တဘက်လေးကို ကိုယ်မှာပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ဖို့ ပြင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

'' သမီး အဖေရေချိုးပေးမယ်လို့ ပြောထားတယ်လေ'' 

'' အာ အဖေကလည်း အဲ့လို မချိုးချင်ပါဘူး''

ကျုပ်သမီးလေး အနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်။

'' အဖေ အနားမလာနဲ့'' 

ကျုပ်က ပိုကရိုနဲ့ သမီးလေးရဲ့ အလှကို ကြည့်ရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်း နီတာရဲလေးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ လက်တစ်ဖက်မှလဲ သမီးလေးပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်ရင်း သူမရဲ့ နို့အုံတင်းတင်းလေးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်စိတ်တွေ အရမ်းထန်လာပြီး ကြမ်းတမ်းလာတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင့်ကို ရအောင်လိုးတော့မယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။

'' အဖေ သမီးကို အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ သမီးမကြိုက်ဘူး''

'' စိတ်မဆိုးပါနဲ့ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကို ပါးစပ်နဲ့ အားရပါးရ စို့လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးရင်း ကျန်နို့တစ်လုံးကိုလဲ လက်နဲ့ အားရပါးရဆုတ်ခြေလိုက်တယ်။

'' သမီးကို မထိနဲ့'' 

ကျုပ် သမီးလေးကို တစ်ဖက် ဆွဲလှည်လိုက်ရင်း နောက်မှသိုင်းဖက်ကာ သူမရဲ့ နို့တင်းတင်းလေးတွေကိုဆုတ်နယ်ရင်း ဂုတ်သားလေးတွေကို ဖွဖွနမ်းပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သမီးကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြန်လှည့်လိုက်ရင်း 

'' အဖေ့ကို နမ်းပါဦး သမီးလေးရယ်'' 

ပြောရင်း သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်နမ်းလိုက်ပြန်တယ်။

'' ဟင့် အင်းး ဟင့်အင်း မလုပ်ပါနဲ့''

သမီးလေးက ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ ကျုပ် သူမရဲ့ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ် ပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး ထင်ရာတွေ လျှောက်လုပ်မိနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ ဗိုက်သားလေးတွေပေါ်မှာ ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း..

'' ဒါ အဖေ့ရဲ့ လီး သမီးကြိုက်လား'' 

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း'' 

ကျုပ် လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်လိုက်ပြီး

'' လာ အဖေ့ လီးကိုကိုင် ''

ဟု ဆိုကာ သူမရဲ့ လက်ကို ကျုပ်လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့တယ်။

'' သမီး လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

ကျုပ်လီးကို ကိုင်မိရက်သား ဖြစ်နေတဲ့ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ လက်ကိုကိုင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ရင်း သူမရဲ့ လည်တိုင် ဖွေးဖွေးလေးတစ်လျှောက် နှုတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်ကာ နမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးက အတင်းတော့ ရုန်းမထွက်ပါဘူး။ ကျုပ် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ နို့အုံကြီးကို လက်နဲ့အားရပါးရ ဆွဲညှစ်လိုက်ရင်း နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ တပြတ်ပြတ်မြည်အောင် ယက်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် အင့် အင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့''

'' အင့်ဟင့်ဟင့် ဟင့်ဟင့် အင့်''

သမီးလေးရဲ့ ပေါင်ကြား စောက်ဖုတ်အောက်ကို ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ ထိုးထည့်ကာကပ်ထားရင်း သူမကို ဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။

'' အား ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

'' ဟင့်ဟင့် ဟင့် ဟင့်''

'' သမီးရဲ့နို့တွေက တင်းနေတာပဲ အဖေ အရမ်ကြိုက်လိုက်တာကွာ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ နို့တွေကို စို့နေရင် သူမရဲ့ ပါးစပ်က ဌက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးကို မရင်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်ရင်း

'' လာ သမီးစောက်ဖုတ်ကို ကောင်းအောင် အဖေယက်ပေးမယ်'' 

ပြောရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးကနေ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် စောက်စိလေးထိအောင် လျှာပြားကြီးနဲ့ လျှက်ချလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်းဟင်း အဖေ ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့'' 

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းသား ထူထူညိုညိုလေးနဲ့ ဆီးခုံကနေစပြီး စောက်ဖုတ်နှစ်ခြမ်းပေါ်မှာ အမွေးနက်နက်ကလေးတွေ ပါးပါးလေး ဖုံးလွှမ်းနေတယ်။လီးထည့်လိုးမယ့် စောက်ခေါင်းဝနဲ့ ဖင်ပေါက်ဝ ဆက်စပ်နေတဲ့ နေရာမှာတော့ ပန်းရောင်လေးသန်းနေတာကို တွေ့ရတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အုံ တစ်ခုလုံးနဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ စောက်စိပါမကျန် ပါးစပ်နဲ့စုပ် လျှာနဲ့ယက်ပေးနေတုန်း သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ငံတန်တန် အရည်တွေက ကျုပ်ပါစပ်ထဲဝင်လာလို့ မြိုချလိုက်ရတယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင်းဟင်းနဲ့ အော်ညည်းကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပျံနေတယ်။ 

'' ဟင်း ဟင်းဟင်း အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး '' 

သမီးလေး ပါးစပ်ကသာ ငြင်းဆန်နေပေမဲ့ သူမရဲ့သွေးသား ခန္တာကိုယ်က ကြိုက်နေပြီဆိုတာကို ကျုပ်သိနေတယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေတဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ထိန်းထားရင်း စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ ယက်လို့ဝတော့ သူမရဲ့စောက်စိလေးကို လက်မလေးနဲ့ ဖိကာ ပွတ်ချေပေးရင်းနှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။

စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ခေါင်းဝကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း စောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ညိုးလေး အသာ ထည့်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုး လက်တစ်ဆစ်လောက်ဝင်တော့ စောက်ဖုတ်နံရံတွေကို ပွတ်ပေးနေရင်း လက်ညိုးကို တစ်ဆုံးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ အား ခနဲ အော်သံကြောင့် စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကို ဖိနမ်းလိုက်ပြီး စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျုပ်လက်ညိုးကို အမှတ်မထင်ကြည့်မိလိုက်တော့ သွေးစလေးတွေ ပေနေတာတွေ့ရပြီး သမီးလေးရဲ့ မျက်လုံးအိမ်မှာတော့ မျက်ရည်လေးတွေဝဲနေတယ်။ ကျုပ်လဲသမီးလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဆက်နမ်းနေရင်း စောက်စိလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ နဲနဲကြာတော့ လက်ညိုးလေးနဲ့ သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်းစီ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့်အဖေ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး ဟင့် ဟင့်'' 

သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အရည်ရွှဲလာတာနဲ့အမျှ ကျုပ်လက်ကလည်း အသွင်းအထုတ်တွေ ပိုမြန်လာတယ်။

'' သမီး ကောင်းတယ်မလား''

'' အင့် ဟင့် ဟင့် ဟင့် မကောင်းဘူး ဟင့် ''

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ ရေဆွဲချတဲ့ ရေအိုးပေါ်မှာ လက်တင်စေပြီး အိမ်သာ အဖုံးပေါ်မှာ ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်နေတဲ့ အနေအထားရောက်အောင်း အတင်းပြင်ပေးလိုက်တယ်။

ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ်မှာ ဒူးထောက်ကာ ကုန်းနေတဲ့ သမီးလေးရွှေစင်ကို မြင်ရတာ ကျုပ်အဖို့ တော်တော့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးဟာ ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်ပြီး ကော့တက်နေကာ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက ဖင်ပေါက်ဝနဲ့ စောက်ဖုတ်ညိုညိုလေးက ကြည့်ကောင်းစွာ လှပနေပါတော့တယ်။ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ဖင်သားဆိုင်တစ်ခြမ်းကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်လိုက်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က လက်ညိုးလေးကိုသူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။

'' ဖင်လုံးတွေက လှလိုက်တာ သမီးရယ် ''

ပြောရင်းကျုပ် စောက်ဖုတ်ထဲထည့်ကာ မွှေပေးနေတဲ့ လက်ညိုးကို မထုတ်သေးပဲ သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝလေးကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အဖေ မလုပ်ပါနဲ့ သမီး မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရဲ့ ဖင်ဝကို ယက်ပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လက်ညိုးကို ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်ကတော့ တဟင့်ဟင့် နဲ့ ငိုမှန်းမသိ ညည်းမှန်းမသိ ပါးစပ်ကနေ အသံတွေ အဆက်မပြတ် ထွက်နေတယ်။ ကျုပ်ရဲ့လက်မှာ သမီးလေးရဲ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုလာတာနဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

'' ကောင်းလား သမီး အခုအဖေ့ အလှည့် လာဒီကို''

ဟု ပြောရင်း သမီးလေးရွှေစင်ကို ဂျိုင်းကနေမကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့လီးကိုစုပ်ပေး''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်ချင်ဘူး'' 

'' လာပါ သမီးလေးရယ်'' 

ကျုပ်သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ ခေါင်းကို ကိုင်လိုက်ရင်း အနည်းငယ် ဟနေတဲ့ သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထိပ်ဖျားထိုးထည့်လိုက်တယ်။ လီးထိပ်ဖျားဝင်သွားတာနဲ့ လီးတံတစ်ချောင်းလုံးကို သူမရဲ့ ပါးစပ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းထည့်ပြီး လီးအရင်းထိ ဝင်သွားတာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ပါးစပ်ကို ဖြည့်ဖြည့်ချင်းစလိုးလိုက်တော့တယ်။

'' အု အု အွတ် အွတ် အဟွတ် အု အု'' 

၁၅ချက်လောက် သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ကိုလိုးပြီးတော့ ကျုပ်ရဲ့လီးကို ခဏပြန်ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' သေချာစုပ်ပေးလေး သမီးရဲ့''

'' ဟင့်အင့် မလုပ်ချင်ဘူး'' 

သမီးလေးရွှေစင်က ပြောရင်းခေါင်းခါနေတာကြောင့် ခေါင်းကိုလက်နဲ့ ကိုင်ကာထိန်းထားလိုက်ပြီး သူမရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လီးထပ်ထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ သမီးလေးရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ပိုထန်လာကာ သူမ ပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးမိပါတော့တယ်။

'' လုပ်ပါ သမီးရဲ့ အဖေ့လီးစုပ်ရတာကြိုက်တယ်မလား'' 

'' အု အု အု အွတ်''

ကျုပ် သမီးလေးရွှေစင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲက လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး

'' သမီး အဖေ သမီးစောက်ဖုတ်ကို လိုးတော့မယ်နော်''

'' ဟင့်အင်း မလုပ်နဲ့ မလုပ်ပါနဲ့''

'' သမီးကြိုက်မှာပါ'' 

ကျုပ် သမီးကို ခါးကနေကိုင်ကာ မလိုက်ပြီး ဘိုထိုင်အိမ်သာ အဖုံးပေါ် လက်တင်ပေးလိုက်တော့ ဒူထောက်ကာ ဖင်ကုန်းပေးသလို ဖြစ်နေတဲ့ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ကာ တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။

'' အား အအ''

'' အ ရှီးး ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ် စောက်ဖုတ်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ'' 

ပြောရင်း တစ်ချင်ချင်းဆီ လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်က စီးပိုင်နေပြီး လိုးရတာတော်တော်ကောင်းပါတယ်။ စောက်ရည်တွေရွှဲနေတာကြောင့် ကြပ်ကြပ်ကြီးဖြစ်မနေပဲ လီးအဝင်အထွက်က အဆင်ပြေတယ်။ 

'' အဖေ့ရဲ့လီးကြီးက သမီးစောက်ဖုတ်ထဲမှာ အဆင်ပြေရဲ့လား''

'' ဟင့် ဟင့် ပြန်ထုတ်ပေး အင့် အင့်''

'' ခဏတော့ နာမယ် သမီးရယ် နောက်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာလိမ့်မယ်''

ပြောရင်း ကျုပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပုံမှန် လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ ရပ်ပါတော့''

'' ဘယ်လို လုပ်ရပ်လို့ရမလဲ သမီးရယ် အဖေ လိုးလို့ကောင်းနေပြီ သမီးကုန်းမထလိုက်နဲ့ နော်''

ကျုပ်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေက ပိုမြန်လာတယ်။ သမီးရဲ့ နို့တစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း နောက်ကနေ အားပါပါနဲ့ ဆောင့်လိုးနေမိတော့ သမီးလေးရဲ့ညည်းသံက ကျယ်လာတယ်။

'' အဖေပြီးတော့မယ် နဲနဲတောင့်ခံလိုက်ပါ သမီးရယ်'' 

ကျုပ် အချက်ငါးဆယ်လောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုးပြီးတဲ့ နောက်မှာ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲကို လရည်တွေပန်းထုတ်ကာ အထွတ်အထိပ် ရောက်သွားတော့တယ်။ သမီးလေးရွေစင်လဲ ဘိုထိုင်အိမ်သာကို အားပြုကိုင်ထားရင်း ခွေခွေလေး အမောဖြေနေရတော့တယ်။

'' သမီး ဒီကိစ္စကို အမေ့ကို သွားမပြောနဲ့နော်'' 

'' နောက် ဒီထက်ကောင်းအောင် လိုးကြမယ်''

ကျုပ်ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတော့တယ်။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မှာပေါ့ မိန်းမရော သမီးလေးရွှေစင်ပါ မီးဖိုချောင်ထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေကြတယ်။

'' မိန်းမ ဘာတွေချက်နေတာလဲ'' 

'' ဒီနေ့ ရှင့်အကြိုက်လေ ငါးသလောက်''

'' ဟုတ်လား ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်''

ကျုပ်ကို တွေ့တော့ သမီးလေးရွှေစင်က အိမ်ရှေ့ဖက်ကို ထွက်ဖို့ပြင်တယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေး နောက်ကနေ အမှီလိုက်တော့တာပဲ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သမီးလေးက အင်္ကျီ ဂျိုင်းပြတ် ပန်းရောင်လေး ဝတ်ထားပြီးအောက်မှာ ဘော်လီခံမဝတ်ထားတာကြောင့် နို့နှစ်လုံးနဲ့ နို့သီးခေါင်းအရာလေးကို မြင်နေရတာက ကျုပ်စိတ်ကို လာဆွနေသလို ဖြစ်တာကြောင့်ပေါ့။

အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ သူမကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ရင်း အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင်က အသံတိုးတိုးနဲ့ 

'' ဟာ အဖေ မလုပ်နဲ့''

ပြောရင်း ကျုပ်ရင်ဘက်ကို လက်နဲ့ တွန်းထားတယ်။ ကျုပ်လဲ သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်လေးကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်ရင်း သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီ အဖြူလေးထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်နဲ့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်''

သမီးလေး ရွှေစင်ရဲ့ ပါးစပ်ကို လက်နဲ့ အသာပိတ်လိုက်ရင်း 

'' သမီး အသံမထွက်နဲ့ သမီးအမေ ကြားသွားလိမ့်မယ်''

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ လည်တိုင်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေ ထောင်ထလာပါတော့တယ်။

အင်္ကျီ ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး သမီးရဲ့နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုတ်နယ်ပစ်လိုက်တော့ 

'' အဲ့လိုမလုပ်နဲ့ အဖေ သမီးအရမ်းမုန်းတယ်'' 

ကျုပ် သမီးကို နံရံနားတွန်းကပ်လိုက်ပြီး ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ သူမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုတ်ကိုင်ကာအပေါ်မြှောက်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် သူမရဲ့ နို့တွေကို ပါးစပ်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပေးပြီး ကျန်ညာလက်မှလည်း အဖြူရောင်ဘောင်ဘီတိုဂွကြားလေးထဲက စောက်ဖုတ်နေရာကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့'' 

ကျုပ်အားမလို အားမရဖြစ်လာပြီး သမီးလေးရဲ့ ဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်ကာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက်နဲ့ အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ သမီးလေးက ခေါင်းတွေ အတင်းခါပြတယ်။

'' အဖေ မလုပ်ပါနဲ့တော့ အမေ တွေ့သွားလိမ့်မယ်'' 

သမီးလေးက ပြောနေပေမဲ့ ကျုပ် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ပြီးတော့သမီးလေး လက်ကိုကိုင်ကာ ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လီးစုပ်ပေး'' 

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆိုရင် သမီးစောက်ဖုတ်ကိုအဖေလိုးရမလား''

'' ဟင့်အင်း''

'' ဒါဆို မြန်မြန်ပြီးသွားအောင် လီးစုပ်ပေးသမီးက လိမ္မာပါတယ်ကွာ'' 

သမီးလေးက ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျုပ်ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး သူမ ဟပေးတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်တယ်။

သမီးလေးရဲ့ ဟထားတဲ့ ပါးစပ်ထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးသွင်းတယ်။ ငါးမိနစ်လောက်ကြာအောင် လိုးပြီးတော့ ကျုပ်လဲ ထိန်းမထားနိုင်တော့တာနဲ့ သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ရတယ်။သမီးလေး ရွှေစင် သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းကစီးကြလာတဲ့ ကျုပ်ရဲ့လရည်တွေကို လက်ဖမိုးလေးနဲ့ သုတ်ရင်း မီးဖိုချောင်ဆီသို့ ထွက်သွားပါတော့တယ်။

...........................................

တစ်ရက်မှာတော့ ကျုပ်ရေချိုးနေတုန်း သမီးလေးရွှေစင် တံခါဖွင့်ပြီး ကျုပ်ကိုစိုက်ကြည့်နေတာနဲ့

'' သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ''

သူမ ဘာမှပြန်မဖြေပဲ ကျုပ်ဘေးနားမှာလာရပ်နေရှာတယ်။

'' သမီး အဖေ့ကို လွမ်းနေလို့လား''

'' အဖေ''

ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ရင်း နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။

'' ဟင့် ဟင့် အင့်''

ပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းလိုက်တယ်။

'' အဖေ အရမ်းနမ်းပေးပါ''

သမီးလေးက ကျုပ်ရဲ့ အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ပေးပါတယ်။

'' သမီး ဒီကိုလာ''

ဟု ပြောလိုက်ရင်း ကျုပ် ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် ထိုင်လိုက်ကာ သမီးလေးကို ကျုပ်အပေါ် ပွေ့တင်လိုက်ပြီး တက်ခွခိုင်းလိုက်တယ်။

သမီးလေးက ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ရောက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စိတ်ပါလက်ပါ နမ်းတယ်။ ကျုပ်လည်းသမီးလေးရဲ့ ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ပေးရင်း သူ့ရဲ့ အနမ်းတွေကို အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ နမ်းနေရင်း သမီးရဲ့ လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်ရဲ့လီး ဆီကိုရောက်လာပြီး ပွတ်သပ်နေပြန်တယ်။

'' အဖေ ကောင်းလား''

'' ကောင်းတာပေါ့ သမီးရယ်''

'' သမီးကို ပိုနမ်းပေးပါ''

ကျုပ်သမီးရဲ့ လျှာလေးကို ဆွဲစုပ်ပေးကာ အားရပါးရ နမ်းပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းး အင်းး ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်'' 

သမီးလေးရဲ့ စကားကြောင့် ကျုပ်တော်တော် ထန်လာတယ်။ ကျုပ်ဇလားထဲကရေ ကိုခပ်ပြီး သမီးလေးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံးကို လောင်းချလိုက်ပြီး သူမရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်သပ်ရင်း နို့တွေကို ဆုတ်နယ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့ရေစိုနေတဲ့ အကျီ င်္ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ချက်ကလေးနဲ့ ဗိုက်သားတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အင့် အ အ ဟင့် အဖေ ယားတယ်။ 

'' သမီး ထိုင်လိုက်'

သမီးလေးရွှေစင် ထိုင်လိုက်တော့ ကျုပ်ရဲ့ တောင်စပြုနေတဲ့ လီးကိုသူမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားထဲထည့်ပြီး ခါးလေးကိုကော့ကော့ပြီးလိုးလိုက်တယ်။ 

'' အဖေ သမီးနို့တွေကို ကြိုက်လာဟင်''

ပြောရင်းသမီးက သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ ကျုပ်လီးကို ညှပ်ပေးထားပါတော့တယ်။

'' အရမ်းကြိုက်တာပေါ့သမီးရယ်''

'' သမီး နို့တွေနဲ့ အဖေ့လီးကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ပေး'' 

'' အား ကောင်းတယ်သမီး အဲ့ဒီလို''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်ရင်း ကျုပ်လီးကို အရသာတွေ့အောင် လုပ်ပေးနေရှာတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်သမီးလေးရဲ့ အင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်ရင်း နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်တယ်။

'' အင်း အင်းး အင်းးအဖေ ကောင်းတယ်''

သမီးလေး ရွှေစင် မျက်လုံးလေးကို စဉ်းရင်း ညည်းညူ နေတော့တယ်။ ကျုပ်ရေစိုနေတဲ့ ဘောင်းဘီတိုလေးပေါ်ကနေသမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်တယ်။

'' အားး အားး အဖေ ရှီးးးး''

ဘောင်းဘီ ပေါ်ကနေ စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်သပ်ကစားပေးရင်း ကျုပ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး စောက်စိ နေရာလေးကိုပါးစပ်နဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ညည်းသံနဲ့အတူ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။ ပြီးတော့သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း ပေါင်သားဖြူဖြူလေးတွေကို လျှာနဲ့ယက်လိုက်တယ်။

'' အ အ အဖေ ကောင်းတယ်''

'' သမီး အဖေ့ကိုဖင်ကုန်းပေး''

သမီးလေး ရွှေစင် ဖင်ကုန်းလိုက်တော့ ကျုပ်သူမဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီအတိုလေးနဲ့ အတွင်းခံလေးကိုချွတ်လိုက်ပြီး ဖင်လုံးတွေကို ဆုတ်နယ်ရင်း ဖင်ပေါက်ဝလေးပေါ်လာအောင် ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။ 

'' ဟင်းးး ဟင်းးး ဟင်းး အဖေ ဟင်းး''

'' ကြည့်လို့ ကောင်းလိုက်တာ သမီးရယ်'' 

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ဖင်ပေါက်ဝလေးကို ရေခပ်ကာလောင်းချလိုက်ပြီး ဖင်ဝလေးထဲ လျှာထိုးထည့်ကာကလိပေးလိုက်တယ်။

'' အင်းးး ဟင့် ဟင့် အ အင်းး အဖေ သမီးရှက်တယ်''

ပြီးတော့ သမီးလေးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆုတ်နယ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ်ထည့်ကာ မွှေပေးလိုက်တယ်။ သမီးလေးညည်းသံတွေ ပိုထွက်လာတယ်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာလဲ အရေတွေရွှဲလာတယ်။

'' အ အ အားးးအဖေ သမီး မရတော့ဘူး အားးး အားး အအ အအ'' 

သမီးလေးရွှေစင် တုန်ရီမောဟိုက်သံနဲ့ ပြောရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ငြိမ်သက်သွားပါတော့တယ်။

'' သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို အဖေ ယက်ချင်သေးတယ်''

ပြောရင်း ကျုပ် သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်နဲ့ တစ်ချက်ချင်းဆီ ယက်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တစ်ခါယက်လိုက်တိုင်း သမီးလေးတစ်ကိုယ်လုံး တစ်ခါ တုန်တက်သွားတယ်။ ကျုပ်သမီးလေးကို အကောင်းဆုံးတွေပေးချင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး သမီးလေးကို တစ်ခြားသူ လိုးမှာမကြိုက်ဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ အတ္တတွေပေါ့။

'' သမီးလေး လက်နဲ့ ဖင်ကိုဖြဲထား'' 

သမီးလေးဖြဲလိုက်တော့ ပွင့်အာလာတဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးလိုက်တယ်။ 

'' အင်းးး အားး အားးကောင်းတယ် ကောင်းတယ်'' 

ကျုပ် စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ကာမွှေပေးရင်း စောက်စိလေးကို လက်နဲ့ ပွတ်နေတာကြောင့် သမီးလေး ဟန်မဆောင်နိုင်အောင်ကောင်းနေတာပေါ့။

'' လာသမီး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက် အဖေ တို့လိုးကြမယ်'' 

သမီးလေး ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲလိုက်တော့ ကျုပ် သူမရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်ကို အသာဟပြီး ကြားထဲမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ တော်မတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ လီးတံကြီးနဲ့ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ငါးချက်လောက် ခပ်ဆတ်ဆတ် ရိုက်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ လီးအရည်တွေ ရွှဲနစ်နေတဲ့သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို သာသာယာယာပဲ ဝင်သွားပါတယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်စိလေးကို လီးတံနဲ့ ပွတ်တိုက်ရင်းခပ်သွက်သွက်ပဲ လိုးပေးလိုက်တယ်။

'' အား ရှီးးးအားး အရမ်းကောင်းတယ် အားးး အဖေ ရှီးးး''

သမီးလေးရဲ့ အော်ညည်းသံက ကျုပ်အတွက် ချိုမြိန်လွန်းလှတယ်။ လိုးနေရင်း စောက်ဖုတ်ထဲက လီးချော်ထွက်သွားတိုင်း သမီးလေးက ကျုပ်လီးကို ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးရှာတယ်။ သမီးလေး ဘယ်လောက်တောင် အရသာ တွေ့နေလဲဆို နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ထောင်ထနေတယ်။ ပြီးတော့ အောက်ကနေလဲ စောက်ဖုတ်ကို ပြန်ကော့ကော့ပေးတယ်။ နောက်သမီးလေးရွှေစင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး လိုးနေတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ပုခုံးကိုဖက်ကာ ထ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျုပ်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်းအပေါ်ကနေ အားပါးတရ တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်။

ကျုပ်လဲလက်ကို နောက်ကြမ်းပြင်မှာ ထောက်ထားရင်း ခြေဆင်းကာ သမီးလေး တက်ဆောင့် လိုးနေတာကို ခံပေးနေလိုက်တယ်။ သမီးလေး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်တက်လာပြီး ညည်းသံတွေ ဆူညံလာကာ ဆောင့်ချက်တွေပြင်းထန်လာတော့ကျုပ်လည်းအောက်ကနေပြန်ပင့်လိုးပေးတယ်။ 

'' အားး အားးး ရှီး အဖေ သမီး နောက်တခါ ပြီးတော့မယ် အားးး''

'' ပြီးပီလား သမီး ထလိုက် အဖေတို့နောက်ပုံစံတစ်မျိုးနဲ့လိုးကြမယ်''

သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်ကိုယ်ပေါ်ကထပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

'' သမီး နံရံမှာ လက်ထောက်ပြီး ဖင်လေးကို ကော့ထား'' 

သမီး လမ်းလျှောက်ပြီး နံရံဆီကိုသွားတော့ သူမရဲ့ခြေထောက်တွေ သိပ်မခိုင်ချင်တော့တာ တွေ့ရတယ်။ နရံမှာ လက်ကလေးကပ်ထားပြီး ဖင်လေးကော့ပေးထားတဲ့ သမီးလေးရဲ့ နောက်မှာကျုပ်ဝင် ရပ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ခါးလေးကို ကိုင်ကာ နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်တယ်။

'' အားး အားး ကောင်းတယ် အဖေ'' 

ကျုပ် သမီးလေးရဲ့ ကျောပြင်နဲ့ နို့တွေကို ပွတ်သပ်ပေးရင်းနောက်ကနေ အားရပါးရ လိုးလိုက်တယ်။ သမီးလေးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ာအရည်ရွှဲနေတာကြောင့် တပြွတ်ပြွတ်နဲ့လိုးသံတွေ ထွက်နေတော့တယ်။

ကျုပ်စိတ်တိုင်းကျ ဆယ်မိနစ်လောက် ဆောင့်လိုးနေရင်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ လီးကို သမီးလေး စောက်ဖုတ်ထဲကထုတ်လိုက်ပြီး သူမကိုထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လီးထိပ်ကို သမီးလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းဝမှာ ငါးချက်လောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း သမီးလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လီးတစ်ဆုံးထိုးထည့်ကာ လရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သမီးလေးရွှေစင် ကျုပ်မျက်နှာကိုပြုံးပြုံးကြီး စိုက်ကြည့်နေရင်း လရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်။

ကျုပ်ထိုင်ပြီး သမီးလေးရဲ့ ပါးကို နမ်းလိုက်တော့ သူမက ကျုပ်ကို အဖေလို့ တစ်ခွန်းထဲ ခေါ်ရင်း တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားပါတော့တယ်။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

ကြုံရဆုံရဘဝ (စ/ဆုံး)

ကြုံရဆုံရဘဝ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - milflover(ခ)မောင်မောင်

အသက် (၄၀) အသားညိုညို အရပ် ၅ ပေ ၈လက်မ ရှိပြီး ၊ တက္ကစီ မောင်းသော ကိုနိုင်ဝင်း၏ ရန်ကုန်မြို့ပြင်းပြသော အပူချိန်အောက်ဝယ် တွေ့ကြုံဆုံခဲ့ရသော ဇာတ်လမ်း အထွေထွေ ဖြစ်ပါသည်။

" တက္ကစီ..."

" ညီလေး ဘယ်သွားမလို့လဲ....."

" ကန်တော်ကြီး အကို......"

" ၃၅၀၀ တော့ပေး.....ရလား...."

" ၃၀၀၀ တော့ ထားလိုက် အကို...."

" တက်ကွာ ရတယ်...."

ကိုနိုင်ဝင်းသည် တွံတေးဇာတိဖြစ်ပြီး လူပျိုကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်ကာ ရန်ကုန်မြို့၊ ကျောက်မြောင်းရှိ အမ တစ်ယောက်အိမ်မှာနေ၍ အလုပ်လာလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ရောက်ရောက်ချင်း ရေသန့်စက်ရုံတွင် ရေသန့်ပို့ကာ ကားအုံနာပေးမယ့် မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရှိ၍ တက္ကစီပြောင်းဆွဲခြင်းဖြစ်သည်။

နေ့ခင်းနေ့လည်ကားနားနေခိုက် ဂိတ်မှာ သူငယ်ချင်းများနှင့်လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ပြီး....

" နေကလည်းပူလိုက်တာဗျာ...."

" ဟုတ်ပ......"

" ညပိုင်းဆွဲရင်ကောင်းမလား မသိဘူးဗျာ..."

" ညပိုင်းက ပိုက်ဆံတော့ပိုရပေမယ့် စိတ်မချရဘူးဗျ.."

" ခင်ဗျား သတင်းကြားပြီးပြီလား ...."

" ဘာသတင်းလဲ..."

" တက္ကစီသမားကို သတ် ကားလုပြေးသွားတာလေ..."

" ကြားပဗျာ ဒါတွေကြောင့်လည်း ညပိုင်းမဆွဲရဲကြတာလေဗျာ..."

" အခုခေတ်က ကိုယ်က သူ့မယုံ သူကကိုယ့်မယုံနဲ့လေ....ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ကားသမားကမုဒိန်းကျင့်သတ်သွားတာလည်းရှိတော့ ....အခုဆို မိန်းကလေးတွေက ကားတောင် တစ်ယောက်တည်းဆို မစီးရဲကြတော့ဘူး..."

" လူအမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ အောကားပြတဲ့ကားသမားနဲ့..."

" ဟုတ်ပ ဒါမယ့်ဗျာ တကယ် စိတ်ရင်းကောင်းပြီး မိသားစုကိုရှာကျွေးနေကြတဲ့ ကားသမားတွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ်..."

" ပညာတော့ အမျိုးမျိုးရတယ်ဗျာ ...တရာလုပ်တာမဟုတ်ဗျာ ...ဟိုနေ့က ၁၇ နှစ်လောက်ရှိမယ့် ယောကျ်ား လေးတစ်ယောက် သချ်ာပထမနှစ်တဲ့.. သူနဲ့ဗျာ စကားစမြည်ပြောရင်း...ဗဟုသုတလေးတစ်ခုရလိုက်တယ်ဗျာ..အခုခေတ်ကလေးတွေတော်တဲ့လူကလည်း တော်တယ်ဗျာ..."

" လုပ်ပါဦးဗျ ဘာများလဲ...."

" ၃၇ ဆိုတဲ့ ဂဏန်းက ထူးခြားတယ်တဲ့  ၃၇ဟာ ဆင်တူ ဂဏန်း ၃ လုံးကို ပြတ်အောင်စားနိုင်တယ်တဲ့ ၊ပြတ်အောင်စားနိုင်ရုံမက ဝင်ရမယ့် အလီပေါင်းဟာလည်း အဲ့ဒီ ဆင်တူ ဂဏာန်း ၃လုံးပေါင်းခြင်းတဲ့ ဗျ၊ကျွန်တော်က ဟာ ညီလေး ဘယ်လိုလဲကွ နားမလည်လို့ဆိုတော့ ရေးပြတယ်ဗျာ။

၃၇×၃=၁၁၁

၃၇×၆=၂၂၂

၃၇×၉=၃၃၃

၃၇×၁၂=၄၄၄

၃၇×၁၅=၅၅၅

၃၇×၁၈=၆၆၆

၃၇×၂၁=၇၇၇

၃၇×၂၄=၈၈၈

၃၇×၂၇=၉၉၉

၁၁၁ ရတယ်ဗျာ အဲ့ဒါကို ပေါင်းတော့၃ဗျာ အဲ့တော့၃၇×၃=၁၁၁ ၊ ၅၅၅ ဆိုတော့ ၅သုံးလုံးပေါင်း ၁၅ဗျာ  ၃၇နဲ့မြောက်တော့ ၅၅၅။

" ဒီမှာလေ ကောင်လေး ရေးပြသွားတာ"

" ဟုတ်ပဗျာ...."

" ကားမောင်းရင်း အဲ့လိုပဲဗျာ အပျင်းပြေစကားတွေ ပြောရတာပေါ့ တခါတလေကျ ခရီးသည်လည်း ပျင်းတာပေါ့ ..."

" အံမယ်ရှိသေးတယ် ထပ်ပြောသွားသေးတယ် .."၁၄၂၈၅၇" ဆိုတဲ့ဂဖဏာန်းကလည်းထူးခြားတယ်တဲ့ "

" ဘယ်လိုလဲဗျ သချ်ာလုံးဝစိတ်မဝင်စားတာတောင် စိတ်ဝင်စားသွားတယ် ပြောပါဦး..."

" သူရေးထားတာ ဒီမှာကြည့်..."

၁၄၂၈၅၇×၂ =၂၈၅၇၁၄

၁၄၂၈၅၇×၃ =၄၂၈၅၇၁

၁၄၂၈၅၇×၄ =  ၅၇၁၄၂၈

၁၄၂၈၅၇×၅ =၇၁၄၂၈၅

၁၄၂၈၅၇×၆ =၈၅၇၁၄၂

" ဟုတ်ပ သူကဒါတွေပဲပြန်လှည့်ပြီးရတာနော် ၇ နဲ့မြှောက်ကြည့်မယ်ဗျာ..."

" ၇ နဲ့မြှောက်ရင်တော့တဲ့ ၉ တွေကြီးရတာဗျာ ..၁၄၂၈၅၇×၇=၉၉၉၉၉၉   

" ဟုတ်ပ မှတ်သားစရာ အိမ်က ကလေးသင်ပေးရမယ်ဗျာ...."

" ကားမောင်းရင် ရတဲ့ ဗဟုသုတတွေပေါ့ဗျာ"

" တီ တီ တီ တီ တီ......."

" ကိုနိုင်ဝင်း ခင်များဖုန်းလား.....အသံမြည်တယ်...."

" ဟာ ဟုတ်ပ ခဏဗျာ ထွက်ပြောလိုက်ဦးမယ်..."

" ဟယ်လို..မခင်မ ပြော.."

" ကိုနိုင်ဝင်း ရှင်အားလား..."

" အားတယ်လေ ဘယ်သွားဖို့..."

" တွေ့ချင်လို့ ခုလာခေါ်....အိမ်မှာပဲ..."

မခင်မ ဆိုတာ အသက်(၄၀)နှစ် ။ တစ်ခုလပ်၊ မဲစုခြင်း၊ အထည်ရောင်ခြင်းလုပ်ကိုင်ပြီး ယောကျ်ားနဲ့ ကွဲပြီး ကလေး ၂ယောက်ရှိကာ ရွှေဘိုမင်း ကြိုက်ခန္ဓာကိုယ် ရေဆေးငါးတဖွယ် တင်းကားကာ အသားအရေဖြူဝင်းသော မိန်းမတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဗိုလ်ချုပ်စျေးထဲ လက်ကားအထည်သွားယူခြင်း မဲလိုက်ကောက်ခြင်းတို့တွင် ကိုနိုင်ဝင်းနဲ့အမြဲသွားကာ ... လူပျိုကြီးကိုနိုင်ဝင်းနဲ့ငြိသွားခြင်းဖြစ်သည်။

မခင်မတို့ အိမ်ရှေ့ရောက်သော ထဘီအပြာနှင့် အင်္ကျီ  အပြာရောင်အပွင့် အကွက်ကို ဝတ်ဆင်ကာ ဆံပင်ကို ထုံးထားသော မခင်မ ကားနားပြေးဆင်းလာပြီး

" သွားနေကြ နေရာ...."

" ဟုတ်ပပြီဗျာ..."

" အုံနာခရပြီလား..."

" ရပြီ အေးဆေး သွားမယ်..."

ပုံမှန်သွားနေကြ မြောက်ဥက္ကလာက  Feel ဟိုတယ်တွင် အခန်းယူပြီး အခန်းထဲအရောက်...သိုင်းဖက်ပြီး

" လှနေတာ ခင်မက ဒီနေ့,..အရမ်းကို..."

စကားတပြောပြောနူတ်ခမ်းချင်းတစ်ချက်တစ်ချက်တေ့နမ်းကာ...

" အင်္ကျီ  ချွတ်လိုက်လေ...."

ကိုနိုင်ဝင်းရဲ့ အသားညိုညို တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး..

" သန်လိုက်တာ ရှင် မက်မောစရာကြီး..."

ကိုနိုင်ဝင်းလည်း မခင်မအင်္ကျီ ချွတ်ကာ ဘော်လီကို ထိန်းထားသော ဖြူဝင်းတင်းရင်းသော ရင်နှစ်မွှာကို ကြည့် လီးတောင်နေကာ...

" အကုန်ချွတ်ကြမယ်..."

မခင်မ လည်ပင်းတစ်ဝိုက်ကိုနမ်းရိူက်ပြီး .တစ်ကိုယ်လုံး ပွတ်သက်ပြီး လျှာချင်းယစ်ပက်ပါတော့တယ် ။လျှာချင်း ကစားရုမက လက်တွေမှာလည်း အပြန်အလှန်ပွတ်သက်နေကာ..ကိုနိုင်ဝင်းကို ကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းလိုက် မခင်မမှာ ကိုနိုင်ဝင်းနို့သီးခေါင်းများကို လက်နဲ့ချေကစားကာ လီးကိုမူတ်ပါတော့တယ်..။

" ဟူး...ပြွတ် ပြွတ် ဟူး ဟူး...."

လီးတချောင်းလုံးကို ယက်ကာ နှာခေါင်းဖြင့် လီးနံစူးစိုက်ရူကာ အုများကိုပါးစပ်နဲ့ ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်....။

" ဟူး ဟူး အီး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်....

ထိုမှတဖန် ချက်နားကို တက်လာကာ ချက်ကိုလျှာနဲ့မွှေဆော့ကာ လက်မှ ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်..။ ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှ အရေကြည်များထွက်နေကာ လီးထိပ်ကို လက်နဲ့ဖွဖွလေး ပွတ်ဆော့ကာ ကိုနိုင်ဝင်းနို့သီးခေါင်းများကို ကိုက် ဆော့ပါတော့တယ်...။

" ကောင်းလိုက်တာ...ဟူး ဟူး ကောင်လား ....

ထို့နောက် အကြောများ ထောင်တင်းနေသော လီးတချောင်းလုံးပါးစပ်နဲ့ငုံကာ ပါးစပ်နဲ့ထုပေးပါတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် အု အု ပြွတ် အ အ အ ပြွတ်"

လီးမှာ နွေးအိနေကာ ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှ လရေများပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်..။ မခင်မမှာ ကုန်စင်အောင် ယက်ပြီး လှဲအိပ်လိုက်ပါတော့တယ်.....။ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အမွှေးရိတ်ပြီး မွေးကြိုင်သော အဖုတ်ကို လျှာဖြင့်တစပ်စပ် ထိုးယက်ပါတော့တယ်...။

" ပလွပ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်...."

ထို့နောက် အစိလေးကိုငုံကာ လက်ညှိုးနှင့်အဖုတ်ထဲ မွှေပါတော့တယ်.။ အဖုတ်မှ အရည်ကြည်များထွက်လာသောအခါ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားများကို အသံမြည်အောင် ဆွဲစုပ်ကာ အဖုတ်နူတ်ခမ်းကိုဖြဲကာ လျှာဖြင့်မွှေပါတော့တယ်...။

" အူး အူး မခင်မမှာ ကိုနိုင်ဝင်းခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ဖိကပ်ကာ....ကောင်းလိုက်တာ...ကောင်းလိုက်တာ...."

အဖုတ်ထဲ လျှာဖြင့်မွှေပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ ဖင်ပေါက်ကို လျှာဖြင့်ထိုးလိုက် လျှာကို လှည့်ကာ လျက်ပါတော့တယ်..။လက်မှလည်းအစိကိုဖိချေကာ...

" ဟူး ဟူး ကောင်းလို့သေမှာ ဟူး ...အူး..."

ထို့နောက် အဖုတ်ထဲ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ ထိုးကာ တရပ်စပ် နိူက်ပါတော့တယ်...။

" ပလပ် ပလပ် ပလပ် အူး အူးအူး အူး .."

မခင်မ အရည်များလျှံကျနေကာ ..ကော့တက်နေပါတော့တယ်။....ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အရှိန်မရပ်ဘဲ တရပ်စပ်နိူက်ပါတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် အူး အူး အူး "

မခင်မ ကော့တက်နေမျက်နှာရူံမဲ့နေကာ အရေများထွက်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်..။ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အရည်များယက်ပေးကာ နှစ်ယောက်ဖက် ကစ်ဆင်ရိုက်ကာ တစ်ယောက်ဝင်သက်ထွက်သက်ကို တစ်ယောက် ရူရိူက်ပါတော့တယ်...။

ကိုနိုင်ဝင်းနှင့်မခင်မဟာ မလိုးမီ ပထမတစ်ချီ ပါးစပ်နဲ့ပြီးအောင် လုပ်ပေးပြီးမှ ပုံမှန်လိုးကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယအချီမှာ ကြာ၍ပိုလိုး၍ ကောင်းခြင်းကြောင့် ထိုအတိုင်း အမြဲလုပ်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ နမ်းရိုက်ကာအနားယူပြီးနောက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မ အပေါ်တက်ခွကာလီးကိုအဖုတ်ထဲတော့ကာ

" အား အ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အအ ဖတ် ဘွတ် ရွတ် အအ အား အား.."

တရပ်စပ်မီးကုန်းယမ်းကုန်လိုးပါတော့တယ်...။

" အအ အွတ် အွတ် ကောင်းလိုက်တာ သန်လိုက်တာ...အအ အွတ် စီးပိုင်နေတာပဲ...အွတ် အအ "

အဖုတ်နဲ့လီးမှာတရပ်စပ်ဂဟေဆော်နေကာ 

" ဖတ် ဘွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အွတ်..."

" ပြောင်းရအောင် ခင်မတက်ဆောင့်မယ်..."

လီးကြီးကို ထောင်၍ တက်ထိုင်ကာ ကိုနိုင်ဝင်း လက်မောင်းတွေ ကိုင်ကာ မွှေပါတော့တယ်...။

" အား အား အား ကောင်းတယ်ဗျာ အားခင်မမွှေတာကြိုက်လား အား အား..."

" အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အွတ် အအအ ""

ခင်မမှာဗိုက်ကိုလက်နဲ့ဖိကာ အသားကုန် တက်ဆောင့်ပါတော့တယ်...။

အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် 

ခဏ ခင်မလှဲလိုက် အကို့အပေါ် မခင်မကိုဖက်ကာ အောက်ကနေ လီးကို ကော့လိုးပါတော့တယ်..။

" အွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် "

အဖုတ်ကြီးကို အောက်ကထိုးခွဲကာ မခင်မမှာရူံမဲ့ကာ .အသားကုန် ကောင်းနေပါတော့တယ်....။ ထို့နောက် ကစ်ဆင်ဆွဲကာအမောဖြေကာ...

" ခင်မ ကုန်းပေး..."

ဖင်ကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ လီးကိုတရပ်စပ်ထိုးလိုးပါတော့တယ်...။

" ဖုံး ဖုံး ဘွတ် အွတ် ဘတ် ဘတ် ဘတ် "

အသားကုန်ဆာင့်ကာ မခင်မမှာ အိပ်ရာကို အတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ...ကောင်းတယ် အွတ် အွတ် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အံကြိတ်ဖီးခံကာ အချက် ၆၀ကျော် ဆောင့်ပြီး လရေများပန်းထုတ်ကာ နှစ်ယောက်အတူတူ ထပ်လျက်အမောဖြေကာ စကားမပြောဘဲ မှိန်းနေကြပါတော့တယ်....။ တစ်နာရီခန့်မှိန်းအနားယူပြီး အတူတူရေချိုးကာ...ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး မခင်မကိုလိုက်ပို့ကာ ကားအပ်ဖို့အုံနာအိမ်သို့ထွက်လာပါတော့တယ်...။

ကိုနိုင်ဝင်း သန်လျင်ဘက် ကားငှားပါလို့ လိုက်သွားရင်း ၉ နာရီကျော်သွားရာ ကားအုံနာဆီ ဖုန်းဆက်ပြီး အကြောင်းကြား အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့ရာ လမ်းတွင် အသက်၂၀ကျော် ကောင်မလေးတစ်ယောက် လှမ်းတားပြီး

" ဦးလေး.... မြောက်ဒဂုံ ဘေလီတံတား အကျော်...(      ) ရမလား..."

" ကားသိမ်းတော့မလို့.....အိမ်ပြန်လမ်းကြုံမလားလို့..ရပ်မေးတာ မကြုံလို့ ညီမ..."

" လုပ်ပါရှင် ..."

" ၅၀၀၀ လောက်ပေးလိုက်  ညလည်းရောက်နေပြီ..."

" အင်း ရတယ်...."

ကောင်မလေးမှာ စကတ်ပေါင်ပေါ် ဝတ်ဆင်ထားကာ ဂျင်းဂျာကင်လေး ထပ်ဝတ်ထားကာ ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့် ရေမွှေးအပေါစားနံက သင်းနေကာ လမ်းတွင်လည်း ဖုန်းခဏခဏ ပြောနေပါတော့တယ်...။

" ကျွန်မ ခု လာနေပြီ.... ခဏပဲ.....ရှင်အရင်ကနေရာပဲ  ..."

ခဏကြာသော်

" ရောက်တော့မယ် လာပြီ ကျွန်မပိုက်ဆံမပါဘူး ကားငှားလာတာ ရှင်ထွက်စောင့်နေ...."

သူမ ငှားသောနေရာရောက်သောအခါ

" ခဏနော် ဦးလေး အထဲမှာလားမသိ သွားယူပေးမယ်"

၁၅ မိနစ်ခန့်အကြာမှ ပြန်ထွက်လာပြီး

" ဒုက္ခပါပဲရှင် ပြန်သွားပြီတဲ့ စောက်သထောင်းစား ဘယ်လိုလူတွေလဲ မသိဘူး...ဦးလေး ရှေ့နားခဏမောင်းလိုက်..."

" ဘာအခက်အခဲရှိလို့လဲ မသိဘူး..."

" ကျွန်မက ဟိုလို လုပ်စားတာရှင် အခုက ခေါ်တဲ့ သထောင်းစားက ပြန်သွားပြီတဲ့ ဖုန်းခေါ်လည်း မကိုင်ဘူး ကျွန်မကို သာကေတဘက် ပြန်လိုက်ပို့ပေးပါလား ဒါမှ ပေးလို့ရမှာ..."

" အရမ်း နောက်ကျသွားမှာ အဆင်မပြေလောက်ဘူး..."

" စိတ်ရူပ်တယ်ရှင်...ရှင်ကျွန်မကို လုပ်မလား...."

" ဟင်...."

" ကားခမယူနဲ့တော့ ပြန်လိုက်ပို့ပေး ရှင် စိတ်ကြိုက်လုပ် ကားပေါ်မှာပဲ....ရှင့်မှာ ကွန်ဒုံးပါလား...."

" ဘယ်လို ပါမှာလဲ..."

" ရူပ်ပါတယ် ဆေးသောက်လိုက်မယ်...မြန်မြန်သာလုပ်..."

ကားပြန်လှည့်ပြီး ဥက္ကလာဂေါက်ကွင်း လူရှင်းသော နေရာကားရပ်ကာ အနောက်ခန်းကူးသွားပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကောင်မလေးကို နမ်းပါတော့တယ်...။

သူမဟာ မနမ်းချင်နမ်းချင်ပြန်နမ်းပြီး သူမစကပ်လေးကိုချွတ်ပေးပြီး...

" လုပ်တော့...."

" ခဏ မူတ်ပေးပါလား..."

" မလုပ်ချင်ပါဘူး...."

" လုပ်ပါ....ခဏပဲ..."

ကိုနိုင်ဝင်း ပုဆိုးချွတ်ကာ လီးကို တေ့ပေးပြီး

" ရှင်ဟာကရှည်လိုက်တာ...."

ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် 

လီးကိုကိုင်ကာ  ၅ မိနစ်ခန့် မူတ်ပေးပီး လိုးခိုင်းပါတော့တယ်...။ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မလိုးသေးဘဲ အဖုတ်လေးကို ကုန်းယက်ပါတော့တယ်....။

" ငါပထမဆုံးဖာသည်မကိုယက်ပေးဖူးတာပဲ...နင့်ပုံစံက သန့်တဲ့ပုံပေါက်လို့...."

အဖုတ်ကို စိတ်ပါလက်ပါ ယက်ပြီး အစိကိုပါလျှာနဲ့ ထိုးလိုက် အဖုတ်ကိုပြင်လိုက် ယက်လိုက်နဲ့ ကိုနိုင်ဝင်း ဘာဂျာကောင်းမူကြောင့် ကောင်မလေးမှာ အရည်များ စိုရွဲလာပါတော့တယ်....။ ပြီးမှ လှဲအိပ်ခြေထောက်တွေ ပခုံးပေါ်တင်ခိုင်းကာ လီးကိုထိုးထည့်ပါတော့တယ်...။

" ဖြေး ဖြေး ရှင့်လီးကရှည်တယ် သားအိမ်လာထိမယ်...."

" အဖုတ်က ကြပ်သေးတယ်နော် ..."

" ကျွန်မက အော်ဒါခေါ်မှလိုက်တာရှင် လုပ်စားတာမကြာသေးဘူး ..."

လီးမှာအဖုတ်ထဲပြည့်တင်းနေကာ...

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် အအအ အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖြေးဖြေး အအ အား..."

ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကားထဲစိတ်ပါလက်ပါ လိုးဆောင့်ပြီး အောက်ကကောင်မလေးမှာ ဖာခံနေရသည်မေ့ပြီး စိတ်ပါလာကာ ပြန်ကော့ပေးပါတော့တယ်...။

" အွတ် အအ ကောင်းလိုက်တဲ့ အဖုတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ..."

၁၀ မိနစ်ခန့်လိုးပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ...တရပ်စပ် လိုးပါတော့တယ်....။ အဖုတ်ထဲ လီးဝင်ချိန် ဖင်လေးမှာတုန်နေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ခွေးလိုးနဲ့အမုန်းမရပ်မနားလိုးပါတော့တယ်...။.

" အွတ် အွတ် အအအ ကောင်းလိုက်တာ...."

ကောင်မလေးမှာ နောက်ကိုဖင်ကြီးကိုပြန်ဆောင့်ပေးကာ ခဏအကြာ နှစ်ယောက် ကစ်ဆင်အပြင်းစားဆွဲကာ ....ကိုနိုင်ဝင်းကို တက်ခွကာ လိုးပါတော့တယ်။..

" အ အ အ အား လိုး ရှင်လိုးတာ ကြိုက်တယ်...အွတ် အအ အား အား ဖတ် ဖတ် ...."

ကိုနိုင်ဝင်း ကားထဲမှာ လရေနံစောက်ရည်နံ့များ မွှန်ထူနေကာ...ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း လျှာချင်းယက်ကာ...

" လိုး လိုး အအအ ဖတ် မပြီးနဲ့ လိုး လိုး ကောင်းတယ်..."

ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကောင်မလေးထပ်ထိုင်လျက်ပင် ခါးကိုကိုင်ကာ အပေါ်ကို အားရှိသလောက် ပစ်ဆောင့်ကာ...

" အား အား အအအ ဖတ် ဘွတ် အအား..."

အရည်များကိုယ်စီထွက်ကာ ပြီးသွားပါတော့တယ်...။ ကားနောက်ခန်းမှာ လရေစောက်ရည်များပေကျံကာအနံပေါင်းများစွာ ဖုံးလွှမ်းသွားပါတော့တယ်...။

" ရှင်လိုးတာကြိုက်တယ်...တော်တော်သန်တယ်..."

" နင်လည်း ဖာလုပ်စားတာသာပြောတာ အဖုတ်က စီးပိုင်ပြီးကြပ်လိုက်တာ...ကားထဲလည်း အနံ့တွေအရည်တွေ မနက်ဖြန် ရေဆေးရတော့မယ်...."

" ပြီး တချီထပ်လိုးရအောင်"

" လိုးမယ်လေ ရှင်လုပ်နိုင်ထပ်လုပ်..."

နောက်တချီ ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး ထပ်လိုးကြကာ...ည ၁ နာရီခွဲမှ သာကေတဘက် ပြန်ပို့ခဲ့ပါတော့တယ်....။ အိမ်ရောက် တန်းအိပ်ကာ မနက်ကားရေဆေး ကားဂိတ်ထွက်ခဲ့ရာ...

" ကိုနိုင်ဝင်း နောက်ကျလာချည်လား..."

" အင်းဗျာ နေသိပ်မကောင်းလို့..."

မနေ့က ဖာသည်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ခဲ့တဲ့ အကြောင်းကို လိုးတာကို ထုတ်မပြောဘဲ အော်ဒါမရလို့ ပြန်ခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းထုတ်ပြောရာ.....

" ဟုတ်တယ် ကိုနိုင်ဝင်းလိုပဲ ကိုအောင်သိန်းတို့ကလည်း တခါနော် ...".

" ဟုတ်တယ် ကျွန်တော် ၂ လလောက်ရှိမယ် အဲ့တုန်းက ကောင်မလေး ငယ်ငယ်လေး ချိတ်မယ့် လူကပြန်သွားလို့တဲ့...ပြန်လိုက်ပို့ရတာ တစ်လမ်းလုံး အဲ့ကောင်ကိုဆဲဆိုပြီး..."

" သူတို့ဘဝက သနားဖို့ကောင်းတယ်ဗျာ...ဘဝအခြေအနေပေါ့ဗျာ...အဲ့ဘဝကိုမရောက်ချင်ဘဲ ရောက်ရတာ...ပြီးတော့ ငွေရလွယ်တယ်လေဗျာ...."

" ထိုင်းမှာဆို မြန်မာမတွေ လုပ်စားနေတာအများကြီး ပြီးရင် ရောဂါတွေနဲ့ပြန်လာ...ဟော ဒီမှာဆိုလည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် မလုပ်ရ...ရဲကကြောက်ရ အရင်ကဆို ရဲကအသွင်ယူဖမ်း လုပ်သေးတယ် ပြီးမှ ရဲဆိုပြီး ဖမ်းတယ် အချုပ်ထဲရောက်ရင် တခြားရဲတွေက ထပ်လုပ်သေးတယ်...ဟော ကြည့်...တကယ်ဆိုသနားဖို့ကောင်း..."

" ဝါသနာပါလို့လုပ်တာတော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်..."

" အမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ ကျွန်တော်ထင်တယ် ၈၅%က ဘဝအခြေအနေကြောင့် ခေတ်အခြေအနေက သိတဲ့ အတိုင်း ပညာရေးစီးပွားရေးကအစလေ နိမ့်ကျနေတာ...ပြီးတော့ဗျာငွေရလွယ်တော့ အဲ့လမ်းကိုလျှောက်မိတာပေါ့..."

" တခြားနိုင်ငံတွေဆို ပြည့်တန်ဆာဥပဒေ ဆိုပြီးရှိတယ်ဗျ ..သတ်သတ်မှတ်မှတ် ဒီမှာလည်းရှိသင့်တယ် ။ အဲ့ဥပဒေက လိုင်စင်နဲ့ ပြီးရင် ဘယ်နှစ်လတကြိမ်ဆေးစစ် သေသေချာချာ သူတို့အတွက်ဥပဒေရှိတယ်..."

" ဒီမှာတော့ မလွယ်လောက်ဘူး ဒီမှာက ခိုးလုပ်စားရတာ ဒီမှာ လူသိမှာလည်းရှက် ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်းနှိမ်...ဖြစ်မှာလေ.."

" အဲ့လိုမရှိတော့ရောဂါတွေပျက် ဒီထပ်မကပျက်စီး ....နိမ့်ကျဖြစ်ဦးမှာပဲဗျ...."

" ဘဝအခြေအနေအမျိုးမျိုးပေါ့ဗျာ..."

" တပတ်လောက်ပတ်လိုက်ဦးမယ်ဗျာ ခရီးသည်လေးရအောင် စျေးဦးမပေါက်သေးဘူး...."

" တက္ကစီ......"

" ဘယ်သွားမလို့လဲဗျ...."

" ဗိုလ်တထောင်ဘုရား သွားချင်လို့ခင်မျ..."

"၂၅၀၀တော့ပေးဗျာ နော်..."

" ဟုတ်ကဲ့ ရတယ် အသွားအပြန် စောင့်ပေးမလား ၆၀၀၀ပေးမယ်..."

" ကြာမှာလား ညီမ..."

"မကြာဘူး ခဏပဲ..."

အသက် ၃၀နှစ်ခန့် မိန်းမတစ်ယောက် ကားလှမ်းတားပြီး ကားပေါ်ရောက်သည်နှင့် မျက်နှာ တမိူင်မိူင်တထွေထွေဖြစ်နေကာ...မျက်ရည်များပင်ကျလာကာ...

" ညီမ ဘာအဆင်မပြေတာများရှိလည်းခင်မျ..."

" ဒီလိုပါပဲရှင်..."

စပ်စုမယ်ထင်သောကြောင့် ဘာမှဆက်မပြောဖြစ်ဘဲ မီးပွိုင့်အမိ သူမမှစ၍

" ဗိုလ်တထောင်က ဗေဒင်မှန်တယ်ထင်လို့ သွားမေးမလို့ ကားဆရာ ရှင် ကြားဖူးလား ကျွန်မအိမ်အပူ မိသားစုအပူငွေရေးကြေးရေးတွေရူပ်နေလို့..."

" ကျွန်တော်ဗေဒင်မေးတာတော့လိုက်ပို့ဖူးပါတယ်...မှန်မမှန်တော့သေချာမသိလို့..."

" အခု အသိသူငယ်ချင်းတယောက်က ညွန်းလို့ အဲ့ဗေဒင်ဆရာကို..."

" အင်း ....ဒီလိုပါပဲဗျာ အခုက စီးပွားရေးဖြစ်ဖြစ်ဝန်ထမ်းဖြစ်ဖြစ် သိပ်အဆင်မပြေပါဘူး..."

" ကျွန်မလည်း ဒီလိုပါပဲ အခက်အခဲတွေ များနေတာ တချို့ဟာတွေ ကိုယ့်အမှားတောင်မဟုတ် ဒါမယ့် အပူမိတော့ ကိုယ်ပါပါလာတာ...ဗေဒင်ဆရာတွေစုံနေပြီ.."

" နည်းတခုတော့သိတယ်...ပြောရရင်ဆရာလုပ်သလိုဖြစ်မှာစိုးလို့ဗျာ..."

" ပြောကြည့်ရှင် အကူအညီဖြစ်မလားလို့..."

" ဒုက္ခတွေ တွေ့တဲ့အခါ အဲ့နည်းလေးကအကူအညီဖြစ်လို့ပါ....။ တခါက တရုတ်ပြည်မှာ သူတော်စင်သုံးဦးရှိတယ်တဲ့ဗျာ ..။ သူတို့ဟာ အမြဲအတူနေအတူစား ပြီးတော့ အမြဲ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်နေကြတယ်တဲ့ ...တနေ့သူတို့ ၃ ယောက်ကစျေးကိုသွားပြီး စျေးထိပ်မှာဗိုက်သားတွေ လူပ်ယမ်းတဲ့ အထိ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ရယ်နေကြရော သူတို့ရယ်နေကြတာကို တွေ့ပြီး စျေးကိုလာတဲ့သူတွေက အူရွှင်ပြီး ရယ်ချင်စိတ်တွေဖြစ်ပြီး ရယ်ကြပါလေရောတဲ့ ၊

ရယ်လိုက်တဲ့အခါမှ ာရင်ထဲမှာ လေးလံနေတာတွေ ပေါ့သွားတာပေါ့၊ ပိတ်ဆို့နေတာတွေ ပွင့်ထွက်သွားရော၊အမြင်သစ်တစ်ခု ရသွားတာပေါ့၊ ညစ်နွမ်းနေတဲ့စိတ်ဟာ ပုံပြောင်းသွားတာပေါ့၊ သူတောင်စင်သုံးဦးဟာ တရုတ်ပြည်တစ်ပြည်လုံးလှည့်ပြီး လူတွေကို ရယ်မောစေတယ် ဒေါသထွက်နေတဲ့ လူကို ဒေါသ ငြိမ်းစေတယ်၊ စိတ်ညစ်နေတဲ့လူကိုပျော်ရွင်စေတာပေါ့၊ ဘယ်လိုလုပ်သလဲဆို သူတို့နဲ့အတူ လိုက်ရယ်မောစေတာပဲ..။ 

တနေ့ ရွာတစ်ရွာလည်းရောက်ရော သူတို့ထဲက တစ်ယောက်က သေပါလေရော အဲ့တော့ ရွာသားတွေက ရယ်နိုင် ဦးမလားဆိုပြီး စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့ ၊ အဲ့တော့လည်းကျန်တဲ့နှစ်ယောက်က ရယ်ကြပြန်ရောတဲ့၊ ရွာသားတွေက သူငယ်ချင်းသေတာတောင် ရယ်နိုင်သလားလို့ မေးတဲ့အခါ

" တို့သုံးယောက်က ပြိုင်ပွဲလုပ်ထားတာ အရင်သေတဲ့လူ အနိုင်ရမယ်ဆိုပြီး ခုသူနိုင်သွားပြီလေ သူ့အစားဝမ်းသာပြီး ရယ်တာဟေ့"

လို့ပြန်ပြောတယ်တဲ့၊ အဲ့မှာသေတဲ့ လူမီးသဂြိုလ်ဖို့လုပ်တော့....သေတဲ့ လူအလောင်းကို ထင်းပုံပေါ်တင်မီးလည်းရိူ့ရော ဝှက်ပြီးထည့်ထားတဲ့ သေသူ အဝတ်အစားအောက်က မီးရူးမီးပန်းတွေက တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ထပေါက်တဲ့အခါမှာ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်က ထရယ်ပြီး က ပါလေရော အဲ့ဒီမှာ ဘေးကကြည့်နေတဲ့ ရွာသားတွေလည်းမနေနိုင် ထကထရယ်ကြပါရော ။

အဲ့တော့ မသာပွဲနဲ့မတူဘဲ ပျော်ပွဲရွင်ပွဲနှစ်သစ်ကူးပွဲ ဖြစ်သွားတော့တယ်..၊ အဲ့ဒါ တရုတ်ပြည်မှာ တကယ်ဖြစ်ခဲ့တာတဲ့ ။ အဲ့တော့ စိတ်ညစ်နေသာလား ဗိုက်တွေ လုပ်အားရပါးရ ရယ်ပစ်လိုက် အကြံရခက် ထွက်ပေါက်ပိတ်နေလား အားရပါးရကို ရယ်ပစ်လိုက် ဘယ်လိုအခက်အခဲတွေ့တွေ့ အဲ့ဒီအခက်အခဲကို ပုံပြောင်းသွားစေတဲ့ နည်းက အားရပါးရရယ်ပစ်ခြင်းပဲတဲ့....ခုနက မသာပွဲကနေပျော်ပွဲရွင်ပွဲပြောင်းသလိုပေါ့..."

" ဟား ဟား ဟား ဟုတ်ပါပြီရှင် ရှင်နဲ့တွေ့မှတကယ် ပေါ့သွားတယ် ရယ်ပစ်လိုက်တာ...."

အမျိုးသမီးမှာ မသီရိဖြစ်ပြီး ယောကျာ်းမှာ သင်္ဘောသား   ဖြစ်ကာ ခြံအရောင်းအဝယ်လုပ်ငွေလှည့်ရင်းအလိမ် ခံရကာ တရားစွဲခံရမလို အခြေအနေဖြစ်နေကြောင်း ရှင်းပြပါတော့တယ်...။သူမကိုအသွားအပြန်လိုက်ပို့ပြီးအပြန် မခင်မဆီဖုန်းဆက်ကာ...

" ဟယ်လို ခင်မ အားလား...."

" ကိုနိုင်ဝင်း ကလေးဖျားနေလို့ မအားဘူး..."

" ဟုတ်လား ဒီတိုင်းသတင်းမေးတာပါ...ဂရုစိုက်ဦး ဒါပဲနော်..."

တကယ်က ကိုနိုင်ဝင်းထန်နေကာ...စိတ်ဖျောက်၍ ပါစင်ဂျာ ရလို့ရငြား ကားပတ်မောင်းနေပါတော့တယ်..။ကားအုံနာမိသားစုမှာ ခရီးထွက်နေသောကြောင့် ...ကားညပြန်မပေးဘဲ လိူင်ဘက် တစ်ခေါက်ရရာ လိုက်ပို့အပြန် ည ၈ နာရီလောက် အင်းယား ကန်အနားကောင်မလေးတစ်ယောက် ကားတားပြီး

" ကိုကြီး...ကားအားလား..."

စကားပြောသောအခါမှ  ladyboy တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး 

" အင်း ရတယ်...ဘယ်လဲ..."

" ကိုကြီး သွားချင်တဲ့နေရာ ရတယ်..."

ဟိုက် ......ကိုနိုင်ဝင်းသေချာတစ်ခေါက် ပြန်ကြည့်ရာ အချိုးအစား ပုံစံ မှာ လုံးဝမိန်းကလေးပုံစံ ဖြစ်ပြီး နို့အရွယ်အစားမှာလည်း တင်းကားကာ ထန်နေသော ကိုနိုင်ဝင်း မထူးပါဘူးဆိုကာ..

" လာလေ တက်...."

" ကိုကြီး ဟိုတယ်သွားမလား..."

" မသွားဘူး ကားပေါ်မှာပဲ ရလား..."

" ရပါတယ်..."

" ဘယ်လောက်ပေးရမလဲ....."

"၂ သောင်းပဲပေး....ကိုကြီးကတောင့်လို့..... ညီမနာမည်က ဇင်ဇင်ပါ.."

လူပြတ်သော ဂေါက်ကွင်းနားထပ်ခေါ်သွားပြီး.. လမ်းတလျှောက် ပုဆိုးအပေါ်မှ လီးကိုဆုပ်နယ်ကာ ပညာပြနေပါတော့တယ်...။

" ရှေ့နားမှာ ရပ်လိုက်မယ်နော်..."

" ဟုတ်..."

ကိုနိုင်ဝင်းမှာ  ယောကျ်ားချင်းရွံတတ်ကာ သို့သော် မိန်းကလေးနဲ့ ချွတ်စွပ်တူကာ မတွေ့ဖူးသော အတွေ့အကြုံ ထန်နေသော စိတ်များကြောင့်...ကားနောက်ခန်းထဲဝင် ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ.. ဇင်ဇင်မှာ လီးကိုတန်းမူတ်ပါတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် "

လီးစုပ်အရမ်းတော်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကောင်းလွန်းနေကာ ဟူး တန်လိုက်တာဟ ဇင်ဇင်မှာ လီးကိုတယုတယ စုပ်နေရုံမက လီးထိပ်ကို နှာခေါင်းနဲ့တေ့ရူကာ အမွှေးများကိုလက်ဖြင့်မွှေကစားပေးပါတော့တယ်...။

ဟူး ဟူး ပြွတ် 

လီးပတ်လည် လျှာဖြင့်ယက်ကာ ဒစ်ကိုပဲ ပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာ အသံမြည်အောင်စုပ်ပါတော့တယ်....။

ဟူး ဟူး လိုးရအောင် ငါမနေနိုင်တော့ဘူး....

" ကိုကြီး နို့စို့ချင် ရတယ်နော်..."

ဇင်ဇင်နို့မှာ ဟင်းရည် ပန်းကန်လုံးလောပ်ရှိကာ နို့သီးခေါင်းမှာ နားကပ်ကွင်းကဲ့သို့ အလှ တပ်ဆင်ကာ နိုင်ဝင်းမှာ စို့ပေးပါတော့တယ်... ။ ထို့နောက် ဇင်ဇင်မှာ လီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ မဆောင့်သေးဘဲ နိုင်ဝင်းမျက်နှာအနှံ နို့နဲ့ပွတ်ပါတော့တယ် ...။ ထို့နောက်ဇင်ဇင်မှာ အသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်..။

" ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် အအ ကိုကြီး အအ အကိုကြီးရယ် အအ ဖတ် 

နိုင်ဝင်းလီးက တင်းကြပ်နေသော ဖင်ပေါက်ရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် နိုင်ဝင်း ရူံမဲ့နေကာ...ဇင်ဇင် အစွမ်းပြသမျှ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတော့တယ်...။

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်

ဇင်ဇင်လီးမှာလည်း နိုင်ဝင်းဗိုက်ကို လာရိုက်နေကာ ဖီးအရမ်းတက်နေသော နိုင်ဝင်းမှာ မမူတော့ဘဲ လီးကို ကိုင်ဂွင်းထုပေးပါတော့တယ်...။

" အား ရွီး ရွီး အား ဖတ် ဖတ် အအအ ..."

ဇင်ဇင်ကို လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ဖင်ကိုဖြဲခိုင်းကာ လီးကိုထိုးထည့်၍ အားရပါးရဆောင့်ပါတော့တယ်....။

" အ အအ ဖတ် ဖတ် ?

ဖင်ထဲကို လီးကြီးမှာ တရပ်စပ် ဆောင့်နေချိန် ပြန်ထုတ်ချိန် ဖင်ထဲမှ လေထွက်သံ တဗွက်ဗွက်နဲ့  ဇင်ဇင်မှာ အောက်က သူ့လီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေရင်း ကိုကြီး ကိုကြီးနဲ့ ကာမတိုက်ပွဲပြင်းထန်နေကာ တခါမှ မခံစားဖူးသောအရသာကြောင့် မောရမှန်းမသိ လိုးကောင်းနေကာ...

" အွတ် အွတ် အအ ဖတ် ဘွတ် ရွတ် ဗွက် ဗွက် အအအ အား "

လရေများ ပန်းထုတ်ကာ ဇင်ဇင် ဖင်ပေါက်မှာ ပြည့်လျှံစီးကျကာ အောက်က ဖင်ခံရင်း ဂွင်းထုနေသော ဇင်ဇင်လီးမှလည်း လရေများထွက်လာပါတော့တယ်...။

" ကိုကြီး ဒီပေး..."

လီးမှ အရည်များကို ပြောင်စင်အောင် တယုတယ ယက်ပေးကာ အပြီးသတ်လိုက်ကြတော့တယ်...။

" ကိုကြီး ကြိုက်လား..."

" ရော့ ၂သောင်း ကြိုက်တယ် ..ငါဒါပထမဆုံးပဲ နင်က မိန်းကလေးပုံစံပဲ လုံးဝ အတွေ့အကြုံ အသစ်ရအောင် ငါလုပ်ကြည့်တာ တကယ်ကောင်းတယ်..."

ဇင်ဇင်ကို သူမပြောသေ ာတာမွေဘက် သူမအိမ်လိုက်ပို့ကာ...အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။

......................................................................................................

မတွေ့ရတာ ၃ ပတ်ကြာပြီဖြစ်သော မခင်မနဲ့ ကိုနိုင်ဝင်းတို့ ကားမဆွဲဘဲ တနေကုန်အတိုးချ အချစ်ကြမ်းကြပါတော့တယ်.....။

" လိုး လိုး...."

မခင်မကို မှောက်ရပ်အိပ်ခိုင်းကာ ခါးအောက်မှာ ခေါင်းအုံးထည့်၍ အပေါ်မှ လက်ထောက်ကာ အားကောင်းမောင်းသန် ကိုနိုင်ဝင်းမှ စိတ်ရှိလက်ရှိ အားရပါရလိုးပါတော့တယ်....။

" ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ်..."

လီးကိုအားထည့်ဆောင့်လိုက်သမျှ ဖင်မှာ တုန်ဆင်းကာ အိစက်သော မွေ့ယာကြောင့် ပြန်တုန်တက်လာသော အခါ လီးကို အရင်းထိထုတ် အားယူ ပြန်ဆောင့်သော အရှိန်ကြောင့် တချက်တချက် 

ဖုတ် ဖုတ် အား အား 

အသံနဲ့ ဖင်ကြီးကို ဆီးခုံနဲ့ရိုက်တဲ့ အသံများ လီးကိုဆွဲအနူတ် အဖုတ်အကွဲထဲမှ စိုရွဲသေ ာစောက်ရည်နံ့များလရေနံများလွင့်ပျံကာ

" အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အအ အွနါ ဘုတ် ဘုတ် ဘုတ် လိုးသန်တယ် အား အား ကောင်းတယ် ခင်မ အအား ကိုနိုင်ဝင်း ရယ် အအား ဖွတ် ဖတ်...."

အချက်ပေါင်းများစွာ စောက်ဖုတ်အုံကို လိုးခွဲနေရာမှ ခဏရပ်ကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါင်ကိုကိုင်မြှောက်ကာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးကို လျှာဖြင့် တရပ်စပ်ကုန်းယက်ပါတော့တယ်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်းသား ကြွက်နားရွက် စောက်စိပတ်ပတ်လည် တနေရာမှမကျန် လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ ယက်ကာ မခင်မမျက်နှာမှာ ရူံမဲ့နေကာ ...ကိုနိုင်ဝင်း နူတ်ခမ်းတဝိုက်မှာ စောက်ရည်များပေကျံနေပါတော့တယ်...။ မခင်မပါးစပ်မှ....

" ရွီး ရွီး အူး အူး ရွီး........ကျွတ် ကျွတ်...." 

စောက်ရည်များ လိူင်လိူင်ထွက်နေရာ အခုမှ စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွတ်ထွက်လာသော လီးတံမှာ အကြောတပြိုင်းပြိုင်းထောင်နေကာ ငါ့အလှည့်မရောက်သေးဘူးလား ပြောနေတဲ့သဏ္ဏာန်တုန်တက်နေပါတော့တယ်....။

ထို့နောက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မကို ဖင်ထောင်ခိုင်းကာ ... မတ်တပ်ရပ် ဒူးကွေးကာ လီးကို အပေါ်ကနေစိုက်လိုးလိုးပါတော့တယ်... လီးရှည်သောကြောင့် ဒုတ် ဒုတ် တခါတလေ သားအိမ်ကိုလာဆောင့်လေရာ...

" ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဒုတ် အား အအလေး အအ ဒုတ် အား သေပြီ ဖွတ် ဖွတ်..."

စောက်ရည်များ စောက်ဖုတ်ထဲလျှံကျနေကာ ...တုန်တက်ပြီးကာ အရေများထွက်ကာ ဖင်ဘူးခေါင်းမထောင်နိုင်တော့ဘဲ အိပ်ရာပေါ်မှောက်ခုံလဲကျကာ ...ကိုနိုင်ဝင်းမှာ လီးကို အကျွတ်မခံဘဲ ... အဆင်မပြတ်လိုးပါတော့တယ်...။

" ဖုတ် ဖုတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဖတ် အွတ် အအ ....ပြီးတော့ ပြီးလိုက်တော့ အအအ ဖတ် ဖတ် ...

စောက်ဖုတ်ဘေးသားများမှာ နီရဲလာကာ... ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အချက်ပေါင်း ၁၀၀လောက် ဆောင့်ပြီးမှ လရေများပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်....။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်ကစ်ဆင်ရိုက်အနားယူကာ...

" လိုးတာ အရမ်းကြမ်းလာတယိ..."

" ငတ်တာလည်း ကြာပြီ ..."

" ဒီနေ့မပြန်နဲ့ဦးနော်..."

" အင်းပါ ရှင့်သဘောကျ..."

နာရီဝက်ခန့် စကားပြောပြီး ....မခင်မ သေးပေါက်ရန် အိမ်သာဘက် ထွက်သွားရာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကြည့်ပြီး အသက် ၄၀ အရွယ် ဖင်လုံးကြီးမှာ ဖြူဖွေးနေကာ...နို့ကြီးတင်းရင်းနေသော ဗိုက်နဲနဲပူကာ ဖင်နည်းနည်းကောက်နေသော ရေဆေးငါးကြီးကိုကြည့်ကာ ..မနေနိုင်ဘဲ လိုက်သွားပြီး သေးပေါက်နေသော မခင်မ အထ... ဘိုထိုင်အိမ်သာပေါ် ညာဘက်ခြေထောက်ကိုတင်ခိုင်းပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ... မတ်တပ်ရပ်လိုးလိုးပါတော့တယ်...။

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အွတ် အအအ ဖတ် အအ 

ဒူးကွေးကာ စောက်ဖုတ်ထဲ ကော့ဆောင့်ချက်များကြောင့် မခင်မ ပါးစပ်ကလေးဟ အော်နေရကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခင်မလည်ပင်း အကြောများကို လျှာနဲ့ယက်လိုက် လိုးလျက် နို့ကြီးများကို ဆွဲနမ်းလိုက်နဲ့....

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အ အား အား ...အား...အား...." 

မခင်မ ညောင်းလာသောကြောင့် ရေချိုးခန်းနံရံပေါ်လက်ထောက် ဖင်ကို နောက်ပစ်ခိုင်းပြီး ... မိမိရန်သူကို တရပ်စပ် ထိုးသတ်နေသလို လီးကိုအဆုံးထိ မထုတ်ဘဲ ဖင်ကြီးကိုဆီးခုံနဲ့ကပ်ကာ လီးကို ဆက်ခနဲဆက်ခနဲ အချက်ပေါင်းများစွာ စောက်ဖုတ်ထဲထိုးပါတော့တယ်..။ ဖင်ကြီးမှာတုန်ခါနေကာ...

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအ ဖုတ် ဖုတ် အမလေး ဖုတ် ဖုတ် ဖုတ် .အအ အား ပြီးတော့မယ် အား အား.."

အားသွန်ခွန်စိုက် လိုးရင်း ကိုနိုင်ဝင်းလီးကြီးမှ လရေများ အဖုတ်ထဲမှာ မဆန့်ကာရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ပေပွနေပါတော့တယ်..။ ထို့နောက်မဆေးဘဲ အိပ်ရာပေါ်သွားကာ ဖက်အိပ်ကြပါတော့တယ်...။

" ကိုနိုင်ဝင်း ညနေ ၅နာရီထိုးတော့မယ်ထတော့....အရမ်းနောက်ကျမယ်..."

" ၃နာရီကတည်းကလား ကိုတို့အိပ်ပျော်သွားတာ..."

" အရမ်းနောက်ကျလို့မကောင်းဘူး..."

" လာပါ တခါလောက်..."

ကုတင်ပေါ်ဆွဲလှဲကာ...တယောက်နဲ့တယောက်ပွတ်သပ်၍

" ကျွန်မအလှည့် ဒီတခါ...." 

မခင်မမှာ လီးကိုကိုင်ကာ ဒစ်ကြီးကိုဖြဲချကာ လရေစောက်ရည်ဖတ်များ ကပ်ကာ အနံ့ထွက်နေသော လီးကြီးအား ပါးစပ်နဲ့ငုံကာ တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပါတော့တယ်...။ လီးကြီးမှာ အာငွေ့ရရင် တောင့်တင်းကာ မခင်မမှာတံထွေးထွေးချပြီး လီးကို ထုပေးသောအခါ သရေများတံထွေးများဖြင့်ပြောက့်လက်ကာ အကြောများထောင်နေသောလီးကြီးကို မခင်မမှာ ကြည့်မဝနိုင် ဖြစ်ကာ အလွတ်မပေးဘဲ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အထက်အောက်ယက်လိုက် လီးဒစ်ကိုပဲစုပ်လိုက် သွားနဲ့ကိုက်လိုက်နဲ့ အငမ်းမရ စုပ်ပါတော့တယ်..။

ကိုနိုင်ဝင်းလည်း အားကျမခံ မျက်နှာပေါ် တက်ထိုင်ခိုင်းကာ အငမ်းမရစောက်ဖုတ်အုံနဲ့ မျက်နှာတလျှောက်ပွတ်ခိုင်းပါတော့တယ်...။ မခင်မမှာ အလုပ်ရူပ်နေသောကြောင့် အမွှေးမရိတ်နိုင်ဖြစ်ကာ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပါးစပ်နှာခေါင်း မကျန် စောက်ဖုတ်နဲ့ ပွတ်သောကြောင့် အသက်ရူပင်မဝဖြစ်ကာ ...စောက်ဖုတ်နံ့ခပ်ရှရှကိုရူကာ လျှာထုတ်ပေးကာ အဖုတ်အုံကြီးကို အောကိမှာပြုစုပါတော့တယ်....။

" တက်ဆောင့်ပေးမယ်နော်...."

အာကာသသို့ လွှတ်တင့်မယ့်သဖွယ် ဒုံးပျံပုံစံထောင်တက်နေသော လီးပေါ်ကိုထိုက်ချကာ...စောက်ဖုတ်အထဲတလျှောက်နေရာလျက်မကျန် ကာမခံစားနိုင်အောင် မခင်မမှာ စကောဝိုင်းလှည့်ကာ မွှေပါတော့တယ်..။

" အူး အူး ... ကောင်းလား.."

" တက်လှချည်လား..."

" ပညာမကုန်သေးဘူးနော်..."

" ဒါကြောင့်အသက် ၄၀နားကပ်နေတဲ့ ရေဆေးငါးတွေကို ပိုကြိုက်တာ...သေအောင်စွဲအောင် လုပ်နိုင်တာ သူတို့က..."

ပြောလိုက် မွှေလိုက် အဖုတ်ကို ညှစ်လိုပ်နဲ့လုပ်ပြီး ဗိုက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို အားယူ ဆောင့်ချပါတော့တယ်...။

" ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ..."

ဖင်ကြီးကို တချက်ချင်း အားယူ လီးတဆုံးဆောင့်ချကာ...ပြန်အတက် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ပြန်ကော့ပေးပြီး လီးနှင့်စောက်ဖုတ်အလယ်မှာ ဂဟေဆက်သွားကာ ကာမအကြောပွင့်ကာ ဖောက် ဖောက် နဲ့အလွန်အင်မတန်မှ ကောင်းမွန်ကာ ဘယ်လိုအရသာခံစားနေရသည်ကို အရည်များ မျက်နှာများက သရုပ်ဖော်လျက်ရှိပြီး

" ဖောက် ဖုတ် ဖုတ် အအအ ဖုတ် ...အအအ ဖုတ် ဖတ် ဖတ် ဖုတ်...ဖုတ်.."

ဖင်ကြီးကို အားယူကာ ဆောင့်ခြင်းပညာပြနေသော မခင်မမောသွားသောအခါ ပုံစံမပြောင်းဘဲ ဆောင့်ကြောင့် ရိုးရိုးအိမ်သာမှာ ထိုင်သလိုထိုင်ခိုင်းကာ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ရှိရှိသမျှ အားပြုကော့ကာ ဆောင့်ပါတော့တယ်။

" အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် "

အဖုတ်မှာ ပြဲလိုက် အသားဖတ်များပြန်ဖုံးလိုက်နဲ့ အချက်ပေါင်း၁၀၀လောက်ဆောင့်ပြီး လရေများပန်းကာ လီးမနူတ်သေးဘဲ အမောဖြေလျက်ရှိပါတော့တယ်...။ထို့နောက်...

" သန့်ရှင်းရေး လုပ်ကြမယ်လေ..""

နှစ်ယောက် ပြောင်းပြန်ထပ်လျက်နေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှ မခင်မ စောက်ဖုတ်အတွင်းအပြင် အမွှေးပေါ်မကျန် အရည်များစီးကျံသောပေါင်ခြံ တင်ပါး ဖင်ပေါက်မကျန်လျှာဖြင့်ယက်ကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးပြီး မခင်မမှာလည်း လီးအပြင် အတွင်း ဒစ်ပတ်လည် ဒစ်ထိပ် အောက်အနားဆီခုံမကျန် ဂွေးဥ ပေါင် ဖင်ပေါက်မကျန် လိုက်လျက်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ် အဝတ်အစားလဲကာ ဟိုတယ်မှပြန်ထွက်လာခဲ့ကြတော့သည်။

..........................................................................................................................................

ကိုနိုင်ဝင်းတို့ ကားဂိတ်တွင် ကိုအောင်သိန်း၊ ကိုဇော်မြင့်၊ကိုနိုင်သူဝင်း၊ကိုလှတို့ရှိရာ ကိုအောင်သိန်းမှာ အမြဲညည်းညူတတ်ကာ အမြဲဒုက္ခများတွေ့ရသောကြောင့် ကိုဒုက္ခဟုလည်းကောင်း၊ ကိုဇော်မြင့်မှာတော့ အမြဲထန်နေကာ တိတ်တိတ်ပုန်းမယားငယ်ရှိခြင်း၊ ဘယ်ကမှန်း မသိတခါတလေ ဖာများ ကြိုက်ကုန်းများကိုပါရအောင် ဆွဲနိုင်ခြင်းကြောင့် ထန်ကြီးဟု လည်းကောင်း၊ ကိုနိုင်သူဝင်းမှာ အနေအေးကာ အမြဲစာအုပ်ဖတ်နေသောကြောင့်စာဂျပိုးဟုလည်းကောင်း၊ ကိုလှကိုတော့ ရိုးသလိုလိုနေကာ ဖာအလွန်ချသောကြောင့် အေအိုင်ဒီအက်စ်ကိုအစွဲပြုကာ ကိုအေ ဟုလည်းကောင်းခေါ်ဆိုပြီး ကိုနိုင်ဝင်းကိုတော့ လူပျိုကြီးဟုနာမည်ပြောင်များ သမုတ်ထားလေ့ရှိသည်။

" ကိုနိုင်ဝင်း....အကူအညီတစ်ခုလောက်တောင်းချင်လို့...."

" အခက်အခဲတစ်ခုရှိလို့ပါ...."

" နာမည်နဲ့လိုက်တယ်ဗျာ ကိုအောင်သိန်း ကိုဒုက္ခဆိုတဲ့အတိုင်း.."

" မိန်းမအမျိုး တစ်ယောက်ဗျာ အရင်ကလည်း ချေးဖူးပါတယ်... ။ အခက်အခဲလိုတိုင်း ခုကျ ၁၀ပုံးကျော်ကျော်လောက်ချေးလိုက်တာ ပြန်မရသေးဘူး..ခုက မိန်းမကလည်း အမျိုးချင်းအခက်အခဲတွေ့နေတော့ ခဏကူပါဆိုလို့တခြားနေရာကလှည့်ပေးလိုက်တာ....."

" စွတ်ချေးတာကိုးဗျ ငွေကြေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရိုးသားတယ်ဆိုတာ သူ့အဆင့်အတန်းနဲ့သူ ရှိတယ်ဗျ...တစ်ဆယ်ရိုးသားပေမယ့် တစ်ရာတော့ရိုးသားချင်မှရိုးသားမယ်....။ ငွေ ၁သောင်းကို မလိမ်ဝံတဲ့လူဟာ တစ်သိန်းနှစ်သိန်းကျရင် လိမ်ချင်လိမ်နိုင်တာပဲ....။ သူတို့ရိုးသားမူဟာ သောင်းချီလောက်ပဲတန်တဲ့ ရိုးသားမူလို့ပြောလို့ရတယ် ။ ဒါကြောင့် သိန်းချီတော့ ခင်များ အလိမ်ခံနေရတာဖြစ်မှာ ပြန်လည်းရရင်ရမှာပေါ့ဗျာ အစွမ်းကုန်ထိတော့ အရမ်းမတွေးပါနဲ့....ကျွန်တော်စုထားတာရှိတယ် ကူညီပါ့မယ်...."

ထို့နှင့် တခြားသူများ ခရီးသည်ရ၍လိုက်သွားရာ ကိုလှရယ် ကိုနိုင်ဝင်းရယ် ကိုဇော်မြင့်ရယ် ၃ယောက်ပဲကျန်ခဲ့တဲ့အချိန် ကိုလှမှ...

" အခုတလော ရန်ကုန်မှာ အဖမ်းအဆီးများလို့လားမသိ ဖာဘိတွေပိတ်ထားတယ်..."

" ခင်များမှာ အဆက်အစပ်ရှ်ရင်ပြောလိုက်လေ ကိုဇော်မြင့်.."

" ကျွန်တော့်မှာတော့ အဲ့လိုမရှိ ဒါမယ့် ကိုနိုင်ဝင်းကိုချိတ်ပေးမယ့် တယောက်ရှိတယ်ဗျ ...."

" အကူအညီတောင်းနေတာ ကိုလှလေဗျာ.."

" ဒီမှာ ကိုနိုင်ဝင်း ဒီနေ့ ကျွန်တော်နဲ့တွေ့နေကြ မြောက်ဥက္ကလာကမစု မှာ သူ့သူငယ်ချင်းရှိတယ် ခင်များကြိုက်တယ်ပုံစံဗျာ ဒီနေ့ ညကျွန်တော်နဲ့တွေ့ရင် ခေါ်လာလိမ့်မယ် ခင်များဝင်လုံး ဘာလို့ဆိုသူလည်းဆာနေတာတဲ့.... နာမည်က မခိုင်ဆိုလား ပါလာမှကြည့် ခင်များအကြိုက်..."

" ကိုထန်ကြီးကတော့ တကယ်ရှာတတ်တယ်.."

" ကိုလှအတွက်က ရတယ် ကျွန်တော် ဟိုနေ့က အင်းယားမှာ တယောက်တွေ့ ခင်များကြိုက်မလားတော့ မသိ အခြောက်ကလေး လုံးဝနို့တွေဖင်တွေဆံပင်မျက်နှာ မိန်းကလေးအတိုင်းပဲ အသံလေးပဲ...ကျွန်တော်တောင်စားလိုက်ရ အတွေ့အကြုံအသစ်ပဲဗျာ....စမ်းကြည့်မလား...."

" ဟုတ်လား တခါမှမလုပ်ဖူးဘူး..."

" ဒါကြောင့်ပြောတာလေဗျာ ရော့ သူ့ဖုန်း ၀၉၄၈၇၆၅**** ခင်များဆက်လိုက် ရတယ် ...."

" ဒါနဲ့ဆက်ဦး...ကိုဇော်မြင့်..."

"ဒီနေ့ ၇နာရီလောက် ကျောက်မြောင်းက (    ) ဘီယာဆိုင်မှာတွေ့မှာ ခင်များကိုဖုန်းဆက်လိုက်မယ်....."

" ရပြီဗျာ ...သွားပြီ...."

တနေကုန် ကားဆွဲကာ ပါစင်ဂျာ ၇ယောက်လောက် ရရင် မြို့ထဲက အပြန် မဟာရန်ကုန် လက်ဘက်ရည်ဆိုင်ဝင်ထိုင်ကာ  ၆ ခွဲလောက် ကိုဇော်မြင့် ဖုန်းဆက်ကာထွက်လာခဲ့၍ ချိန်းထားသောနေရာသို့ ထွက်လာခဲ့ပါသည်။ ချိန်းထားသော ဆိုင်ရှေ့အရောက် ဆိုင်ထဲ ဝင်ခဲ့ရာ ဝိုင်းတစ်ဝိုင်းတွင် ကိုဇော်မြင့်နှင့်မိန်းမနှစ်ယောက်ထိုင်နေပြီး လွတ်နေသောနေရာသို့ ဝင်ထိုင်လိုက်ရာ

" ကိုနိုင်ဝင်းရောက်ပြီလား...."

" ရောက်နေတာကြာကြပြီလား..."

" အခုလေးပါပဲ..."

" မစုကကိုနိုင်ဝင်းသိပြီလား ဒါကမခိုင်လေ..."

အပြုံးချိုချို မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနှင့် ကျောမှဆံပင်မှာ ကျောလယ်လောက်ရှိပြီး နို့ကြီးမှာ ကြီးမား အယ်နေကာ ထိုင်ခုံမှာ နောက်ပစ်ထိုင်ကာ ဖင်မှာ မကောက်မကြီးလွန်းဘဲ ရွှန်းရွှန်းစိုစိုကြည့်နေသော အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်မိန်းမတစ်ယောက်ကို တွေ့ရပါသည်။

" ဟုတ်ကဲ့ ခင်မျ...တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်..."

ထို့နောက် ဘီယာအမြည်းများမှာသောက်ကြကာ မစုနှင့် ကိုဇော်မြင့်မှာ ကပ်ထိုင်ကာဖက်လျက် စကားပြောဆိုပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခိုင်ကို အလပသာလာပ စကားများပြောဆိုရင်း မခိုင်မှာ အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကြောင်းသိရကာ...ဘီယာသောက် အရှိန်ရလာကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ထိုင်ခုံကိုပူးကပ်ပြီး

" မခိုင် နေ့မပြန်နဲ့တော့လေ..."

" မစုပြန်ရင်ပြန်မှာ..."

" မစုတို့ကမပြန်ဘူး ပြီးရင်သူတို့တနေရာသွားမှာ...."

" ကိုနိုင်ဝင်းတို့လည်း တနေရာသွားကြမယ်လေ..."

" ကိုဇော်မြင့် ပြောပြလို့ သိပါတယ်နော် သူ့အကြောင်း မလိုက်ရဲဘူး..."

" လိုက်ခဲ့ပါ...."

စကားတပြောပြောနှင့်အချိန် ၁၀နာရီခိုက် ကိုဇော်မြင့် မျက်ရိပ်ပြ၍ နှစ်တွဲအတူ ထွက်သွားပြီး ကျောက်ကုန်းမှ stone ဟိုတယ်သို့သွားကြပြီး အခန်း၂ခန်းယူကာ မဝင်မ မစုမှ

" ကိုနိုင်ဝင်း ပညာပြလိုက်နော် ဟဲ့ ခိုင်ခိုင် fighting..."

" စောက်ကောင်မ ရှက်နေတာဟဲ့..."

ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မခိုင်ကိုဖက်လျက်ခေါ်သွားပြီး အခန်းထဲအရောက် မခိုင်မှာ ကုတင်ပေါ်ထိုင်လျက်ခေါင်းငုံကာ..ကိုနိုင်ဝင်းမှာသိုင်းဖက်လျက် ပါးကိုနမ်းကာ

" ချွတ်လိုက်မယ်နော်..."

" အင်း...."

သူမအဝတ်အစားကို ချွတ်ပေးပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ကုတင်ပေါ်လှဲကာ နူတ်ခမ်းချင်းအနမ်းပေးပါတော့တယ်။ လက်မှလည်း အုန်းသီးအရွယ်အစားရှိသော နို့ကြီးကိုမွှေဆော့ကာ မခိုင်လက်ကိုကိုင်ကာ လီးကိုကိုင်ခိုင်းလိုက်ပါသည်။ မခိုင်မှာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်နမ်းနေကာ...

" လီးကို ဆော့ပေးလေ ထုပေး..."

မခိုင်မှာ ပြောမှသာ လီးကိုကိုင်ဂွင်းထုပေးပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ နို့အုံကြီးကို လက်ဖြင့်စုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ဘယ်ညာ တလှည့်စီ ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်... ။ ထို့နောက် ဗိုက်သားလေးများကိုရပ် အမွှေးရေးရေးရှိသောဆီးခုံကိုလျက်ကာ အဖုတ်ကို စတင်နမ်းရိူက်ပါတော့တယ်။ အနံ့အသက်ကင်းသော အဖုတ်ကို လျှာလေးနဲ့ထိုးထည့်ကာ လျက်ကြည့်ပေးပြီး အကွဲကြောင်းလေးထဲလျှာထိုးထည့်ကာ ကာမခလုတ်ဟုခေါ်သော အစိကိုလက်ညှိုးလေးနဲ့ ပွတ်ပါတော့တယ်။ 

ကိုနိုင်ဝင်း ၁၀ မိနစ်ခန့်လျက်သောအခါမှ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များထွက်လာကာ အဖုတ်နံ့ ခပ်သင်းသင်းထွက်လာရာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အဖုတ်ကိုပြင်လိုက်လျက်ပေးပြီး ရပ်ကာ မခိုင်နို့အုံကြား လီးကိုထည့်ကာ နို့အုံနဲ့ညှစ်ခိုင်းပြီး နို့ကြားထဲလိုးပါတော့တယ်... .။ လီးထိပ်မှစောက်ရည်များ ... မခိုင်ရင်ဘတ်တွင်ပေကျံနေကာ...

" ခိုင် ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ယက်ပါလား..."

" မလုပ်ချင်ဘူး..."

" လုပ်ပါ ခိုင် မရှက်နဲ့ ရှက်နေရင်အရသာအပြည့်အဝမရဘဲနေမယ်..."

အတင်းပြောမှ နို့အုံကိုင်လျက်ခေါင်းကို ငုံလျှာထုတ်ပေးကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာနို့အုံကြားကို ရှေ့နည်းနည်း ပင့်ထိုးကာ ပါးစပ်အဝထိပါ ထိုးပါတော့တယ်...။ မခိုင်မှာ ပထမရှက်ပြီး ခဏနေ နို့ကြားထဲ လိုးနေသော ကိုနိုင်ဝင်းလီးကြီးကို ဆွဲကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲထည့် ရေခဲချောင်းသဖွယ် စုပ်ပါတော့တယ်....။ လီးထိပ်မှအရည်များအဖြူဖတ်များပင်သရေများနဲ့ရောနေကာ..

" ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်..."

" ခိုင် လိုးရအောင်..."

ပေါင်ကြားထဲနေရာယူကာ လှေကြီးထိုးပုံစံ အဖုတ်ထဲတေ့ကာ..ထိုးထည့်ပြီးလီးကိုခဏစိမ်ကာ ကစ်ဆင်ဆွဲပါတော့တယ်...။

အဖုတ်မှာ မပြဲသေးဘဲ လီးကို တင်းပြည့်ကျပ်ထားရာ စိမ်ထားသည့်အချိန်မှာပင် ကောင်းမွန်လွန်းကာ ဖီးတက်ကာ မခိုင်လျှာများကို အတင်းစွဲဆုပ်ပါတော့တယ်။ ထို့နောက် လျှာကိုပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး သွားသဖုံးများမကျန် လျက်ကာ လျှာချင်း ရစ်ပတ်ကာ တံထွေးများပင်အပြင်ထွက်အောင် ပြင်းရှရှယက်ပါတော့တယ်....။ ထို့နောက် စိမ်ထားသော လီးကို စတင် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး...

" အု အု အု ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ခိုင် ရလား ဘွတ် ဘွတ် အအ အွတ် အအအ"

လီးကို စောက်ဖုတ်က အတင်းညှစ်၍ လီးမှာလည်း အဖုတ်အတွင်းသားများထိုးနှောင့်ကာ

" အအအ အွတ် ဖတ် 

ဖင်ကို အားယူကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်ကာ...

အအ ဖတ် ဖတ် 

မခိုင်မှာ လီးဝင်ပြီး အမုန်းထန်လာကာ ကိုနိုင်ဝင်းရင်ဘတ်ကို တင်းနေအောင် ပြန်ဖက်ကာ...အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ စကားတခွန်းမှမပြောဘဲ ...

ဖတ် ဖတ် အအအ 

၁၅ မိနစ်ခန့် အဖုတ်နဲ့လီး ဂဟေဆက်နေကာ... အရည်များစိုရွဲအောင် ထွက်ပြီး လီးကို ထုတ်သွင်းချိနိ အားမယူဘဲအကောင်းကြီးကောင်းကာ..

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ကောင်းလိုက်တာ."

" ပုံစံပြောင်းရအောင် ခိုင်တက်ဆောင့်တတ်တယ်မလား..."

" အင်း..."

လီးကို မဆောင့်ခင်မခိုင်မှာ ပါးစပ်အားခံတွင်းထိ ငုံ၍ စုပ်ပြီး လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ ဖင်ကြီးအားယူကာ အသားကုန် ဆောင့်ပါတော့တယ်...။

" ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် မခိုက်ဆောင့်တဲ့အချိန် ကြီးမားသော နို့အုံကြီးမှာ လူပ်ရမ်းနေကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ နို့အုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုကိုင်ကာ အောက်ကနေကော့လိုးပါတယ်...မခိုင်က အပေါ်ကဆောင့် ကိုနိုင်ဝင်းမှာအောက်ကကော့နဲ့

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘုတ် ဘုတ်  အမလေး အအအ ပြီးလိုက်မယ် မရတော့ဘူး..ကောင်းလွန်းတယ် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး  တင်းကျပ်နေတာ အား အား..."

နှစ်ယောက်တင်းနေကာ ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကာ မနက်ကိုဇော်မြင့်တို့ တံခါးလာခေါက်မှ နိုးပါတော့တယ်။မပြန်ခင်ဟိုတယ်မှအထွက်မစုမှ

" ကောင်းခဲ့ရဲ့လား ခိုင်..."

မခိုင်မှာ မျက်စောင်းထိုးလိုက်ကာ ကိုနိုင်ဝင်းကို ဖုန်းနံပါတ်ပေးကာ ပြန်သွားကြပါတော့တယ်...။

" ကိုနိုင်ဝင်း မခိုင်အခြေအနေ..."

ကိုဇော်မြင့်မေး၍

" ကောင်းလွန်းတယ်ဗျာ တချီဆိုတချီဆိုသလောက်..."

" ကျွန်တော်တောင် မခိုင်ကြည့်ပြီး လူတောင်လဲ ချင်တာတော်ကြာနှစ်ယောက်လုံး မစားရဘဲ မစုပါ ငတ်နေမှာစိုးလို့

" တခါဆို ခန္ဓာကိုယ်က အကြော ကဆီဓာတ်တွေပါ အကုန်စုပ်ယူသွားသလိုဗျာ.."

" ခင်များကလည်းပြောတတ်လိုက်တာ.."

" ကားဆွဲလိုက်ဦးမယ်ဗျာ အုံနာကြေးတော့ရအောင်..."

" ဟုတ်ပြီ နောက်မှတွေ့ကြမယ်..."

" သွားပြီ ကိုဇော်မြင့် ကျေးဇူးဗျာ နောက်မှပြုစုမယ်...."

" ကိုနိုင်ဝင်း ဟိုမှာ ကြည့်စမ်းဗျာ..."

" ဘာလဲဗျ ကိုဇော်မြင့်ရဲ့..."

" စော်လေးလေဗျာ လုံးဝအလန်း...ကိတ်ထွက်နေတာ အယ်ပြီးတော့..."

ဘေးမှ ကိုလှကနေ

" ဘာတွေလဲဗျာ ခင်များစကားတွေက...တစ်လုံးမှကိုနားမလည်တော့တာ ကျွန်တော်တို့ပဲခေတ်မမီတာလား ဒိတ်အောက်တာလားတော့ မသိ..."

" ဗန်းစကားတွေလေဗျာ......"

" ဗန်းစကားတော့ ဟုတ်ပါတယ် ဒါမယ့် ကိတ် အယ် နဲ့ ဒါတင်မကအများကြီး တခါတလေ အိမ်ကကလေးတွေပြောတာတောင်နားမလည်ဘူး..."

" ဗန်းစကားဆိုတာက ခေတ်တိုင်းမှာ အသစ်ထွက်လာတာပဲဗျ၊မခိုင်မြဲတဲ့ အဓိပ္ပါယ်မရှိတဲ့ ညစ်ညမ်းတဲ့ ဗန်းစကားတွေက ပျောက်ကွယ်ပြီး ခိုင်မြဲတဲ့ ၊အဓိပ္ပါယ်ရှိတဲ့ ဘဝနဲ့ဟပ်မိတဲ့ဗန်းစကားတွေကတော့ တည်တံပြီးတော့ နေ့စဥ်သုံးဝေါဟာရစကားတွေ ဖြစ်လာတာပေါ့ဗျာ၊ ဒါမှသာ ဘာသာစကားတစ်ခုဟာ အသက်ရှင်နေတဲ့ ဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်မှာပေါ့၊ ခိုင်မြဲ​တဲ့ ဘဝနဲ့ဟပ်မိတဲ့ ဗန်းစကားတွေကို အဘိဓာန်တွေထဲထည့်တော့ ဘာသာစကားတွေက ရှင်သန်ဖွံဖြိုးကြတော့ပေါ့ ..

ဘယ်ဗန်းစကားကကျန်ပြီး ဘယ်ဗန်းစကားက တည်တံကျန်ခဲ့မလဲဆိုတာ နောက်မျိုးဆက်က ဆုံးဖြတ်မှာပါ၊ ယောကျ်ားလေးကို ဘဲ ၊ ငတိ လို့ခေါ်တာ ဗန်းစကားပဲ၊မိန်းကလေးကိုအရင်က မြာ လို့ခေါ်တယ်၊ အခုကျ စော်တဲ့ ဒါလည်းဗန်းစကားပဲ။ 

အဲ့ဒီဗန်းစကားတွေက တခါတလေ အရက်ဝိုင်းကလည်းလာတယ်၊ ဖဲဝိုင်းကလည်းလာတယ်၊ အရက် ဆိုတာက မြန်မာစကားမဟုတ်ဘူး၊ အာရဗီကလာတာ၊ အချို့စကားလုံးတွေ ဘယ်ကလာမှန်းမသိဘူး၊ ဒါမယ့်ခေတ်နဲ့ ဟပ်မိတယ်ဆိုရင် နားလည်လွယ်တယ်ဆိုရင် စကားလုံးတစ်လုံးဟာ ဝေါဟာရဖြစ်လာတာပဲ"

" ဟုတ်တယ်နော် အခုကျွန်တော်တို့ စကားတော်တော်များများဆို အိန္ဒိယကနေ ကူးလာတာတွေတောင်များ...."

" အင်း ဒါကြောင့်ဗန်းစကားတွေက သိထားသင့်တာပေါ့ဗျာ ."

" ဒါနဲ့ကိုနိုင်ဝင်း မခိုင်နဲ့ အခြေအနေ"

" မနေ့ကပဲ တွေ့တယ်ဗျာ ...အဆင်ပြေတယ်..."

" ဝမ်းသာပါတယ်ဗျာ..."

" သူက အထီးကျန်တာဗျ သူ့ရာထူးအလုပ်နဲ့ လူရှေ့သူရှေ့ရိုသေအောင် နေနေရတာ ထန်တာထက် ပြုစုယုယတာပဲ....မေတ္တာ လိုအပ်တာပေါ့ဗျ..."

" ကောင်းပါပြီဗျာ ခင်များကိုပြောစရာရှိတယ်.ပြီးမှ.."

တခြားလူတွေကားဆွဲဖို့ ထွက်သွားမှ ကိုအောင်မြင့်မှ

" ကိုနိုင်ဝင်း ခုနကပြောတာလေ ကျွန်တော်ဗျာ အိမ်ထောင်ရှိတယ်။ ပြီး တခြားလည်း မယားငယ်လိုထားတယ် မစုနဲ့ရောဗျာတခြားလည်းရှိသေးတာ ကျွန်တော့်မိန်းမ သိတယ်ဗျ...အဲ့ဒါတွေ..နားလည်မူယူထားတာ..."

" ဟုတ်လို့လား သူကခွင့်လွှတ်တာလား..."

" ပထမတော့ ကွဲမယ်ပြဲမယ်ပေါ့ဗျာ.. သူကိုသေချာပြောရတာပေါ့ sex အတွက်ပဲပေါ့..သူတို့က...ပြီးတော့ ညှိနိူင်းရတာပေါ့...ပြောချင်တာဒီလိုဗျာ သူလည်းတခါတလေ တခြားယောကျာ်းနဲ့နေကြည့်ချင်တယ်တဲ့ အဲ့ဒါခင်များကို အကူအညီတောင်းမလို့..."

" တကယ်လားဗျာ ဖြစ်ပါ့မလား..."

" ဖြစ်ပါတယ်ဗျ ခင်များကိုယုံကြည်လို့ အကူအညီတောင်းတာပေါ့...သူများတွေဆိုပွသွားမှာစိုးလို့...."

" မျက်နှာပူလိုက်တာဗျာ.."

" ဘာလဲ ခင်များကမကြိုက်လို့လား..."

" မဟုတ်ပါဘူး ကြိုက်ပါတယ်.."

ကိုဇော်မြင့် မိန်းမမှာ မတင်တင်မြင့်ဖြစ်ပြီး သူ့ကိုအများကငယ်လို့ခေါ်ပြီး အသက် (၃၂)လောက်ရှိကာ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ယောကျ်ား မရခင်ပိန်ကာ ကလေးမွေးပြီးကာမှ ပြည့်ဖြိုးကာ...ဖင်တွေနို့တွေမှာ ပုံမှန်ထက်တင်းပြည့်ကာ ...ညို့ဓာတ်ပါသော အကြည့်နဲ့ နူတ်ခမ်းအထူနဲ့ ချစ်စဖွယ်မိန်းမဖြစ်သည်။ ကိုဇော်မြင့် အိမ်သွားပြီး အမြဲလိုက်လျော ညီထွေ ဆက်ဆံတတ်ပြီး ခင်ဖို့ကောင်းသော မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

" ခင်များစဥ်းစားပေါ့ သဘောမတူလည်းရပါတယ်..."

" တကယ်ဆို လုပ်မယ်ဗျာ..."

" ရတယ် ကွန်ဒုံးသုံးချင်သုံး မသုံးလည်းရတယ်ဗျာ ကလေးမရအောင် လုပ်ထားတယ် .."

" ဘယ်အချိန်လောက်လဲ.."

" မနက်ဖြန်ညလောက်ပေါ့..အိမ်မှာပဲရတယ် ကလေးက သူ့အဘွားအိမ်မှာ.."

စကားတပြောပြောနဲ့ အဆုံးသတ်ပြီး ဗိုလ်ချုပ်စျေး ခရီးသည်ရလို့ လိုက်သွားခဲ့ရင်း မနက်ဖြန်ညကို တွေးလျက်ရှိပါတော့တယ်...။

နောက်နေ့မနက် ကြက်ဥ ၃လုံး ငှက်ပျောသီးတစ်လုံးစား အိပ်ရေးဝအောင်အိပ်ပြီး ကားဆွဲဖို့ ထွက်လာရာ ကိုဇော်မြင့်မရှိဘဲ ည၇နာရီလောက်မှ ဖုန်းဆက်ခေါ်လို့သူ့အိမ်ထွက်သွားရာ..

" လာဗျာ..."

အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ အိမ်နေရင်းဝတ်စုံ စပန့်ဂါဝန်အပါးလေးဝတ်ပြီး ခေါင်းငုံနေသော မငယ်ကိုတွေ့ရပြီး

" ကိုနိုင်ဝင်း ဘီယာသောက်ဦးမလား.."

" တော်ပြီဗျာ...". 

" မိန်းမကရှက်နေသေးတယ် သူတောင်းဆိုပြီး..."

" ကိုဇော်မြင့် ရှင်နော်..."

မငယ်မျက်စောင်းထိုးသောအခါ အကြည့်မှာ အရမ်းလှပြီး..

" ဟား ဟား ရှက်မနေနဲ့တော့မိန်းမရယ်.."

စကားတပြောပြော၉နာရီကျမှ..

" သွားကြတော့အခန်းထဲ သူကကျွန်တော့်ရှေ့မျက်နှာပူလို့တဲ့..."

" မငယ် သွားရအောင်လေ.."

" ဟုတ်..."

မငယ်မှ ရှေ့က အခန်းထဲဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာအနားထိုင်ပြီး သိုင်းဖက်ကာ ပါးကိုနမ်းပါတော့တယ်။ ပါးကို အနမ်း ၃ ခါလောက်ပေးပြီး ကစ်ဆစ်ဆွဲဖို့နူတ်ခမ်းအဟ ထဲ လျှာထိုးထည့်ကာ လက်မှ နားရွက်ကို စက်ဝိုင်းပုံစံပွတ်လိုက်လုပ်ပါတော့တယ်။

" ဟင်း ဟင်း......"

မငယ်ကြ က်သီးထနေကာ ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း လည်ပင်းနားရွေ့ကာ နားရွက် နောက်လည်ပင်းအကြောကို လျှာနဲ့ကလောပေးပြီး လက်မှ နားရွက်ကို ပွတ်တာရပ်ပြီး နို့ကိုအပေါ်က အုပ်ကိုင်ပါတယ်။ နို့မှာ ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန်လောက်ရှိပြီး တင်းကာနေကာ အင်မတန်ကိုင်၍ ကောင်းပြီး မငယ်လက်ကို လီးကိုပုဆိုးအောက်ကကိုင်ခိုင်းကာ အနမ်းဖလှယ်ကြပါတော့တယ်...။

" ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ်..."

" ဟင်း ဟင်း ဟင်း ပြွတ်.."

" ချွတ်ရအောင်လေ.."

မငယ် ချွတ်လိုက်သောအခါ ဘော်လီ ပန်းရောင်လေးနဲ့ အောက်ခံ ဘောင်းဘီမဝတ်ထားဘဲ ဘော်လီထဲတင်းနေသော နို့လေးနဲ့အမွှေးရေးရေး စောက်ဖုတ်လေးကို တွေ့ရသောကြောင့် အလွန်တောင်ပြီး ဘော်လီချွတ်လိုက်ကာ နို့အုံလေးကို လက်နဲ့ဖွကာ တယုတယ နမ်းပါတော့တယ်...။ နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာနဲ့ လက်ယာရစ် လက်ဝဲရစ် စက်ဝိုင်းပုံစံလှည့်ပတ် ယက်ကာ လက်မှ တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ပါတော့တယ်..။

" ဟူး ဟင်း ဟင်း ဟုး...",

မငယ်မှာတုန်နေကာ ကောင်းလွန်ကာ အဖုတ်မှအရည်များ မတရား စိုရွဲနေပါတော့တယ်..။ နို့အုံမှာတင်းရင်းကာ နို့နံမှာသင်းလွန်းသောကြောင့် နို့အုံကို ဘယ်ညာ ၁၅မိနစ်ခန့် တယုတယ နမ်းနေကာ... မငယ်စောက်ဖုတ်မှလည်း အရေများ မတရားလျှံကျနေပါတော့တယ်..။

ထို့နောက် အဖုတ်နားတိုးကာ နှာခေါင်းဖြင့်ကပ်ရူကာ..လျှာထိပ်လေးနဲ့ အဖုတ်နဲ့ပေါင်ကြားက အရည်များကို ကုန်းယက်ကာ အစိလေးကိုခပ်ဖွဖွ လက်ညှိုးနဲ့ပွတ်၍

" ဟူး ဟူး ပလွတ် ပလပ် ပလပ်.."

မငယ်မှာ စကားတခွန်းမှမပြောဘဲ မျက်လုံးမှိတ်ရူံမဲ့ကာ...ကိုနိုင်ဝင်းမှာ လျှာကို အဖုတ်အကွဲကြောင်းတ​လျှောက် ရွရွလေး အထက်အောက်ထိုးပြီး လက်မှအစိကိုအရှိန်တင်ပွတ်ပါတော့တယ်..။

" ဟူး အရည်တွေ တလဟောထွက်ကာ.."

" မငယ် စောက်ရည်တော်တော်ထွက်တယ်နော်.."

" မသိဘူးရှင်.."

" မရှက်ပါနဲ့တော့ဗျာ..."

ထို့နောက် စောက်ဖုတ် အုံကို ပြင်လိုက်ယက်ကာ အဖုတ်ကို နှာခေါင်းနဲ့တေ့ကာ လျှာကို အတွင်းထဲ အကုန်ထည့်ကာ အနံရူရင်း သွက်သွက်မွှေပါတော့တယ်..။

" ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလပ် ပလပ် အမလေး အမ​လေး "

ကိုနိုင်ဝင်းနှာခေါင်းနား အရည်များပေကျံကာ..

" ပလွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပိ ပြွတ် ပြွတ် ..."

အနံသင်းကာ အရည်များထွက်သောကြောင့်ယက်ကောင်းကောင်းနဲ့ဆက်တိုက်ယက်နေကာ..

" လိုးတော့လေ လုပ်ပါတော့..."

ကိုနိုင်ဝင်း မရပ်ဘဲ ၁၀ မိနစ်ကျော် တရပ်စပ်လျှာကိုမရပ်ဘဲ စွပ်အဖုတ်ထဲ မွှေနေရာ တုန်တက်ကာ..ခေါင်းကိုပေါင်နဲ့ ညှပ်ကာ တုန်နေပါတော့တယ်...။ ထိုမှ လီးကို ဂွင်း ၁၀ ချက် လောက်တိုက်ကာ..ထိုးထည့်ပါတော့တယ်..။ အဖုတ်မှာ ကလေးမွေးပြီး ကိုဇော်မြင့်မှလည်း အလိုးကြမ်းသူဖြစ်သောကြောင့် အပေါက်မှာ မကျဥ်းသောလည်း လီးထည့်ချိန်နွေးပြီးတင်းနေကာ

" အား  ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် အအ ဖတ် ဖတ် ဖတ်...".

" ဖတ် အအအ အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအ"

လှေကြီးထိုးနဲ့ သိုင်းဖက်ကာ လျှာချင်းရစ်ပတ်ကာ..မငယ်မှာ အောက်ကကော့ကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ ခါးကိုအားယူကာ အဆင်မပြတ် လီးကိုအပြည့်မထုတ်ဘဲ ကပ်ကာ ဆောင့်ပါတော့တယ်..။

" ဖတ် ဖတ် အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ "

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ်.."

အရည်ထွက်လွန်းတဲ့ အဖုတ်ကြောင့် လီးအဝင်အထွက် သွက်နေကာ လိုးနေရင်းအားမရဘဲ...။

" ဒီလာ မငယ်.."

ဘေးက ထမင်းစားပွဲပေါ်ထိုင်ခိုင်းပေါင်ကားခိုင်းပီး မတ်တပ်ရပ် အားပြင်းပြင်းလိုးပါတော့တယ်..။

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ .."

" အအအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ ဖတ် ဖတ်..."

အဖုတ်ကလီးထုတ်ချိန်စောက်ရေများ ထွက်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပေပွနေတော့တယ်.။

" ဖတ် ဖတ် အအအ အအအ"

နို့ကိုကိုင်ကာ လျှာချင်းကစားကာ..လျှာများကို မြွေများကဲ့သို့ သူတပြန်ကိုယ်တပြန်ရစ်ပတ်နေကာ.

" ဖတ် ဘွတ် အမလေး ကောင်း စောက်ဖုတ်ကောင်း အအ ဖတ် ဖတ် အအအ.."

" အအအ ကောင်း စောက်ဖုတ်..အအ"

မငယ် စောက်ဖုတ်မှာ အရည်ထွက်လွန်းကာ အရှိန်မယူရဘဲ ဆောင့်အားသွက်ကာ..အဖုတ်မှာ နွေးသောကြောင့်ပြီးခါနီးကာ ခနားရပ်ဘဲ ကုတင်ပေါ်ပြန်ခေါ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို မကာ အဖုတ်ထဲ ခေါင်းစိုက်ကာ ရှယ်ယက်ပါတော့တယ်...။

" ပလပ် ပလပ် "

အရည်များ နူတ်ခမ်း ပါးစပ်မှာ ပေကာ ပါးစပ်ထဲစောက်ရည်အရသာပြည့်လျှံကာ လီးမှာလည်း အဖုတ်ထဲပြန်ဝင်ချင်သောကြောင့် အကြောတပျိုင်းပျိုင်းတုန်နေကာ...

ထို့နောက် မငယ်အား ကုန်ခိုင်းကာ ဖင်ပေါက်ထဲ တံထွေးထွေးကာ လက်နဲ့ ၅ချက်ခန့် နိူက်ကာ..လီးကိုအဖုတ်ထဲထိုးထည့်ကာအသားကုန်ဆောင့်ပါတော့တယ်..။

" အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် အအအအအွတ် "

" အအအ ဖတ် ဥနှစ်လုံးမှာ လီးသွင်းချိန်စောက်ဖုတ်ကိုရိုက်ပြီး...ဖတ် ဖတ်.."

ထိုအချိန် ကိုဇော်မြင့်အခန်းထဲဝင်လာပြီး ပုဆိုးချွတ်ကာ မငယ်ပါးစပ်ကို လီးထည့်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးပါတော့တယ်..။

" ဖတ် ဖတ် အအအ အွတ် ဖွတ် ဖွတ်.."

အဖုတ်မှအရည်များကုတင်ပေါ်စင်ကျနေပြီး

" ဖတ် ဖတ် ပလွတ် ပလွတ် "

အဖုတ်ထဲလီးဝင်လီးထုတ်ချိန် စောက်ရေများu ကိုနိုင်ဝင်းလီးမှာပေပြီး ...ပါးစပ်မှလီးထုတ်ချိန်သရေများ ကိုဇော်မြင့်လီးမှာပေကျံပြီး

" အွတ် အွတ် ပလွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ဖတ် ဖတ် အအ "

ကိုနိုင်ဝင်းကဖင်ကိုကိုင်ကာ အားယူဆောင့်ချိန်ရှေ့ကို ကိုင်းသွားပြီး ကိုဇော်မြင့်မှ ပါးစပ်ထဲကို လီးကိုအရှိန်ယူအလိုက်သင့်သွင်းကာ

" အွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အအအ ဖတ် ဘွတ် ဖတ် အအအ အအအ အား အား အား...."

ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အားယူအရှိန်တက်ဆောင့်ကာ လရေများပန်းထွက်ပြီး စောက်ရည်ထွက်လာသော အဖုတ်မှ လရေစောက်ရည် အရောအနှောများ ပေါင်မှစီးကျကာ ကုတင်တခုလုံး ရွဲစိုနေပါတော့တယ်။ ထိုအချိန် မငယ်ကို ကိုဇော်မြင့်မှာ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ဆွဲလှဲ ပေါင်ကားခိုင်းကာ လရေများစောက်ရည်များ မသုတ်ဘဲ လီးထည့်ကာ သူ့မိန်းမမျက်နှာကို မာန်ပါပါကြည့်ကာ အသေဆောင့်ပါတော့တယ်..။

ဆောင့်ချက်များပြင်းထန်ကာ..

" အအအ ဖတ် ဖတ် ယောကျာ်း လယ်လိုဖြစ်တာ..အအ ဖတ် ဖတ် ဒီတချိန်လိုးအကောင်းဆုံးပဲ...အအ ဖတ် ဘွတ် ဖတ် အွတ် အအအ.....အား အားအား အား........"

လရေများထပ်ပန်းကာ...အနားယူမှိန်းကာသုံးယောက်သား မငယ်ကို အလယ်မှာထားကာ ဖက်အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်...။

နောက်နေ့မနက်မှရေချိုးထပြန်ကာ..ကားဆွဲဖို့ ထွက်လာကြပါတော့တယ်..။

........................................................................................................

" ဖွတ် ဘွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် အမလေးထိလိုက်တာ အအ အမလေး ကိုနိုင် အအ ဖတ် အအအအ သေပြီ  သေပြီ အအအ အွတ် အအ..."

ကိုနိုင်ဝင်းနဲ့မငယ် အတွင်းခန်းထဲလိုးနေကြခြင်းဖြစ်သည်။ မငယ်ယောကျ်ား ကိုဇော်မြင့်မှာ အပြင်ဘက်တွင်ဘောပွဲထိုင်ကြည့်နေပြီး  အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုနိုင်ဝင်းနဲ့ မငယ်လိုးပွဲ ဒုတိယအကြိမ် ကျင်းပနေခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုဇော်မြင့်တို့ လင်မယားနဲ့နားလည်မူယူပြီး တခါတလေ ကိုဇော်မြင့်နဲ့နှစ်ယောက် ဝိုင်းညှပ်လိုးလေ့ရှိပြီး ရံဖန်ရံခါ နှစ်ယောက်တည်း အခန်းထဲတွင် စိတ်တူကိုယ်တူလိုးကြလေ့ရှ်သည်။

မငယ်မှာ ဖင်ဖူးခေါင်းထောင်ကုန်းကာ ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မတ်တပ်ရပ် ဒူးကွေးကာ လီးကိုအောက်စိုက်ချကာ..စောက်ဖုတ်ထဲ စိုက်လိုးနေပါတော့တယ်။

" စွတ် စွတ် အွတ် အွတ် အမလေး အမလေး စွတ် ဖတ် ဘွတ်"

စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကိုပြန်ထုတ်ချိန် စောက်ရည်အလွန်ရွှန်းသော မငယ်စောက်ဖုတ်မှ စောက်ရည်များ လီးတလျှောက်ပေပွကျံကာ..အဖြူဖတ်များပင်ပါလာပြီး ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မနားတမ်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ တဝက်ကျော်လီးကိုအပြင်အရောက်မခံဘဲ ပြန်ဆိုက်ကာ လိုးနေပါတော့တယ်..မငယ်ပါးစပ်မှ...

" အမလေး အမလေး အား အား သေအောင်ကောင်း အမလေး အား ကောင်း အကောင်း သေပါပြီ ကောင်းလိုက်တာ.."

အဆက်မပြတ်ညီးတွားနေကာ...ကိုနိုင်ဝင်းနဖူးမှချွေးစက်များ မငယ်ကျောပေါ်ပါ စီးကျနေပါတော့တယ်..။

" ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ ဖတ် ဖတ် အအအ..အွတ် အအအ...ဖတ် ဖတ်.."

ထို့နောက် အလိုက်သင့် မငယ်ကို ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖက်ခွခိုင်းကာ မငယ်ကိုချီကာ.. မတ်တပ်ရပ်လျက် လီးကိုဆောင့် လိုးပါတော့တယ်..မငယ်မှာဖက်လျက်တုန်နေကာ ဆောင့်လိုက်ချိန် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ တင်းကျပ်စွာဖက်လျက်ပင်..

" အအအ အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်.."

အရသာအလွန်ကောင်းမွန်ကာ မငယ်မှပါးစပ်ဟလျက် ငြီးတွားနေကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ အိုင်နေသောကြောင့် လိုးသောအခါ ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဟုအသံများထွက်ပေါ်လာပြီး အရေများအခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ရွဲစိုနေကာ အခန်းထဲ အနံအသက်များဖုံးလွှမ်းနေပါတော့တယ်..။

" ဖွတ် ဖွတ် အအ အွတ် အအအ ဖတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ်..."

မတ်တပ်ချီလိုးပြီး မငယ်ပေါ်ကုတင်ပေါ် လှဲအိပ်ခိုင်းကာ ပေါင်ခွပြီး လိုးဖို့ပြင်နေစဥ် ..ကိုဇော်မြင့်ဝင်လာပြီး

" ဘောလုံးပွဲနားချိန် ထန်လာလို့ ကိုနိုင်ဝင်းရေ.."

လီးတန်းလန်းနဲ့ပင်

" ငယ်ရေ မိန်းမ ယောကျာ်း အရင်လိုးမယ်.."

မငယ်ကိုတက်ခွကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်ကာ ..အဆက်မပြတ် တက်လိုးပါတော့တယ်..။ ထိုစဥ် လီးမှာ တုန်တက်နေသောကြောင့် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ မငယ်ခေါင်းကိုခွကာ ပါးစပ်ကို လိုးပါတော့တယ်..။ မငယ် နူတ်ခမ်းမှ လရေများပေပွကာ ချောမွေ့နေပြီး နူတ်ခမ်းကို စုကာ လီးကို ငုံထားပြီး အလိုက်သင့်နေသောကြောင့် ကိုနိုင်ဝင်းမှာ အရသာအလွန်ကောင်းနေကာ ကိုဇော်မြင့်မှာလည်း သူ့မိန်းမကို တချက်မှအရှိန်မရှော့ကာ အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်လိုးနေပါတော့တယ်..။

၁၀ မိနစ်ကျော် လိုးပြီး ကိုဇော်မြင့်မှာအဖုတ်ထဲ လရေများပန်းထုတ်ပြီး...ဘောပွဲကြည့်ဖို့ ပြန်ထွက်သွားရာ ကိုဇော်မြင့်မှာအဖုတ်ထဲမှ ကျလာသော လရေများကို ဘေးမှပုဆိုးနဲ့ သုတ်ကာ..မငယ် စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကိုထည့်..ခါးကိုကုန်းကာ နို့သီးခေါင်းများကို ပါးစပ်နဲ့ဖွဖွကိုက်ကာ အမုန်းလိုးပါတော့တယ်..။

" ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ အွတ် အအ အွတ် အအ..အမလေး အအ ဖတ် ဖတ် "

မငယ်မှာလည်း အသားကုန်ပြန်ကော့ပေနေကာ မငယ်စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကို မွှေလိုးကာ..နို့သီးခေါင်းစို့လိုက် ကစ်ဆင်ရိုက်လိုက်နဲ့ ကစ်ဆင်ရိုက်ချိန် မငယ်လျှာများကို ဆွဲစုပ်ကာ..သရေများတံထွေးများတယောက်နဲ့တယောက် ဖလှယ်ရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လရေနဲ့စောက်ရေများရောနှက်ရင်းနှင့်ပင်

" အအ ဖတ် ဖတ် ဘွတ် အမလေး အအ ကောင်းတယ် ကိုနိုင် ကောင်းလား ပြွတ် ပြွတ် "

လျှာချင်းရစ်ပတ်သံ စောက်ရည်များထွက်ကျသံများနှင့် အအ အမလေး လီးနဲ့ စောက်ဖုတ်မှာအရည်များပေကျံပေပွကာ စောက်မွှေးလမွှေးများပင်အရေများနဲ့ရွဲစိုနေကာ..

" အား အား အမလေး အား အား အွတ် အွတ် မငယ် မငယ် အအအ အား ပြီးတော့မယ် ..အအ ကိုနိုင် ပြီးခါးနီး ပါးစပ်ထဲထည့် လရေသောက်ချင်လို့ အအ ဖတ် ဖတ် အအအ"

ကိုနိုင်ဝင်း မခံနိုင်တော့ဘဲ လီးကို အဖုတ်ထဲ ဆွဲထုတ်ကာ မငယ်ပါးစပ်ထဲလီးထည့်ကာ အချက် ၃၀ လောက် ဆောင့်သောအခါ လရေများပန်းထွက်လာပြီး မငယ်ပါးစပ်နဲ့မဆံ ပါးစပ်မှပါးဘေး ခေါင်းအုံးပေါ်လျှံကျကာ..မငယ်မှာ လီးကို ပါးစပ်မှမထုတ်ဘဲ အထဲမှာပင်လျှာနဲ့ထိပ်ကို ရစ်ပတ်ဆော့နေတယ်.။ ၃ မိနစ်ခန့် လရေများ တစိမ့်စိမ့်ထွက်ကာ..မတောင့်ခံနိုင်ဘဲ ကုတင်ပေါ်လှဲချကာ မငယ်နဲ့ထက်အောက်ပြောင်းပြန်အိပ်ကာ မငယ်ပေါင်ကြားမှာခေါင်းအုံးကာ မှိန်းနေကြပါတော့တယ်...။

ထို့နောက် ရေချိုးကာ ကိုဇော်မြင့်ကိုနူတ်ဆက်ထွက်လာချိန် ဖုန်းလာ၍

" ဟယ်လို.."

" ကိုနိုင်ဝင်း...ကျွန်မ ခင်မ.."

" အင်း ခင်မ ပြော.."

" ဒီနေ့တွေ့ရအောင်လေ..."

ခုနက လိုးပြီး ရိုးတွင်းခြင်ဆီ ကုန်အောင်ကောင်းခဲ့သော ကိုနိုင်ဝင်းတယောက် လိုးခြင်သောလည်း ကောင်းကောင်း မလိုးနိုင်တဲ့အခါ နောက်တခါပေးမလိုးမှ ာစိုးသောကြောင့်

" နက်ဖြန်မှလေ...ရလား.."

" ဒီနေ့က ဘာဖြစ်လို့လဲ..."

" ပဲခူးဘက်ခရီးသည်ရထားတာ ပြောပြီးသားမို့လို့နော်..."

" ပြီးတာပဲ မနက်ဖြန်သေချာနော် ရှင့်ကိုလွမ်းနေပြီ.."

" ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့..."

ဖုန်းချပြီးမကြာ ဖုန်းလာ၍

" ဟယ်လို.."

" ကိုနိုင်ဝင်း...ညီမ မခိုင်ပါ.."

မခိုင်အသံကြား၍ မခိုင်ရဲ့ကြီးမားသောနို့အုံကြီးအောင် လီးကပြန်တောင်လာကာ...

" အင်း မခိုင် ..."

" တွေ့ရအောင်လေ.."

" ဗျာ..."

" သန်ဘက်ခါမှလေ ရလား ကြားထဲ ပဲခူးဘက်ခရီးသည်၂ရက်ပို့ရမှာပြောထားပြီးသားမို့လို့..."

" အင်း ဒါဆိုလည်း ရတယ် သန်ဘက်ခါနော် ရှင်.."

" ဟုတ်ကဲ့ပါ..."

ဟူး ..ငါ့ဘဝလည်း လီး ၂ချောင်းလောက်ပါ ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ တွေးကာ..လှည်းတန်းဘက် ခရီးသည် လိုက်ပို့ရင်း ငါးကင်ဝင်စားကာ အပြန် အင်ယားကန်ဘက်လှည့်ပြန်ကာ အခြောက်ဖာသည်မလေး ဇင်ဇင်ကို တွေ့​သောကြောင့် အင်ယား လူရှင်းသောချောင်ထဲသွားကာ လီးစုပ်ခိုင်းပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်...။

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။

စိတ်ဒဏ်ရာ (သို့မဟုတ်) မွေးမေ့ပန်းဦး (စ/ဆုံး)

 စိတ်ဒဏ်ရာ (သို့မဟုတ်) မွေးမေ့ပန်းဦး (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ဖိုးလမင်း

အင်းစက် အတွေ့အကြုံဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။ဤဇာတ်လမ်းမျိုးမကြိုက်လျှင် ဝင်မဖတ်ပဲကျော်သွားနိုင်ပါသည်။

အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံကဇာတ်လမ်းလေးကို မြန်မာမှုပြုထားတာပါ။ အော်ရီဂျင်နယ် မူရင်းဇာတ်လမ်းနာမည်က တိုက်ရိုက်ပြန်ရင် “စိတ်ဒဏ်ရာ” ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒီဆိုက်ထဲမှာ နာမည်တူဇာတ်လမ်းတစ်ခု အရင်တင်ပြီးသားဖြစ်နေလို့ နောက်ထပ်ဇာတ်လမ်းနဲ.ကိုက်ညီမယ့် နာမည်တစ်ခုကိုထပ်ရွေးပေးလိုက်ရပါတယ်။

........................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၁ )

တစ်ခါတစ်လေ အပြင်လောကမှာ တကယ်မရှိနိုင်လောက်ဘူးဆိုတဲ့ အဖြစ်အပျက်မျိုးတွေ မယုံနိုင်လောက်အောင် အမှတ်မထင်ဖြစ်ခဲ့တာတွေ တကယ်ပဲရှိတတ်ပါတယ်။ဟုတ်ကဲ့ ကျနော်အခုပြောပြမယ့်ဇာတ်လမ်းကလည်း ကျနော့်ဘဝမှာ ဘယ်လိုမှမရည်ရွယ်ခဲ့ပဲနဲ. တကယ်ဖြစ်လာခဲ့တာပါ။ 

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လောကဇာတ်ဆရာကြီးက တစ်ခါတစ်လေမထင်တဲ့ဇာတ်ညွှန်းဇာတ်ကွက်တွေကို ဖန်တီးကပြခိုင်းတာကို ညီကိုတို.သိစေဖို.ပြန်ပြောပြချင်လို.။

ကျနော့်ဇာတ်လမ်းလေးကို စမပြောခင်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အရင်မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ရအောင်၊ ကျနော့်နာမည်က ထက်မောင်မောင်ပါ၊ အသက်ကတော့ ၁၈နှစ် ရန်ကုန်က နာမည်ကြီးတက္ကသိုလ်တစ်ခုမှာ E မေဂျာဒုတိယနှစ်တက်နေပါတယ်။ 

ကျနော့်ဘဝမှာ လူမှန်းသိတတ်စကတည်းက ကျနော့် ရဲ့ဖခင်၊ အဖေဆိုသူကို တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးခဲ့ပါဘူးကျနော့်မေမေကလည်း အဖေ့အကြောင်းကိုနည်းနည်းလေးယောင်လို့တောင်မှ မဟဖူးခဲ့ပါဘူး။ကျနော့်မေမေ နာမည်ကတော့ဒေါ်သဲဆုနွယ်ပါ။

အမေမို့လို့သာဒေါ်တပ်ခေါ်ရ၊တကယ်တော့ ကျနော့်မေမေဟာ အရွယ်ကောင်းတုန်းအရမ်းလှပဆဲ ဖြစ်ပါတယ်။ပြောရင်ယုံကြပါ့မလားမသိဘူး၊မေမေ့ရဲ့အသက်က ၃၃နှစ်ပဲရှိပါသေးတယ်။

ကျနော်နဲ့ဆို ၁၅နှစ်ပဲကွာတာကလား၊မေမေ့အသက် ၁၄နှစ်တုန်းက ဘဝခြေလှမ်းအမှားတစ်ခုကြောင့် အမှတ်မထင်အိမ်ထောင်ကျခဲ့ပြီး၁၅နှစ်မှာ ကျနော့်ကိုမွေးလာခဲ့တာတဲ့။ဒါကအကြမ်းဖျင်းသိခဲ့ရတာပါ။

မေမေဟာ အရွယ်ကောင်းတုန်း ငယ်တုန်း ကိုယ့်ကိုကိုယ်ရဲ့အလှနဲ့ကျန်းမာရေးကိုအထူးဂရုစိုက်သူဆိုတော့ ၃၃ နှစ် ဆိုတဲ့အသက်က ကြည့်လိုက်ရင် ၂၀ကျော် အစိတ်ပိုင်းလောက်ထင်ရအောင် နုလှပါတယ်။ကျနော် ၁၅၊ ၁၆ လူပျိုပေါက်လေးဖြစ်လာတော့ သားအမိနှစ်ယောက်လမ်းအတူထွက်ရင် ဘယ်သူကမှ သားအမိလို့မထင်ပဲ မောင်နှမလို့ထင်ရလောက်အောင်မေမေကအရွယ်တင်ပါတယ်။

ကျနော်တွေ့မြင်သိရသလောက်၊ မေမေ့ကို လူပျို၊ လူလတ်၊ လူကြီး အတော်များများ လာရစ်ကြ၊ လာဖန်ကြတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မေမေ့ကြည့်ရတာ ဘယ်သူ့ကိုမှ အထူးတလည်ပြန်ပြီးစိတ်ဝင်စားပုံ မပြပါဘူး။ ဘာဖြစ်လို့ဆိုတဲ့အကြောင်းရင်းကိုလည်းမသိပါဘူး။

နောက်ဆုံးတစ်နေ့မှာတော့ မေမေ့ရဲ့ဇာတ်လမ်း၊ ကျနော်နဲ့ မိသားစု အကြောင်း အမှန်တရားကိုသိခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ နောက်ပိုင်းမှာကျနော်ဒီအကြောင်းပြောပြပါ့မယ်။

ကျနော့်အမေရဲ့အလုပ်က ပရိုက်ဗိတ်တက္ကသိုလ် တစ်ခုမှာ နည်းပြဆရာမပါ။ ဒါကြောင့်မို့ အလုပ်နဲ့နီးနီးနေရာမှာနေစရာအခန်းရှာငှားရပါတယ်။ မေမေကရန်ကုန်သူမဟုတ်ပဲ နယ်ကဇာတိမို့လို့ပါ။ 

ကျနော်ငယ်ငယ်က ကျနော့်ဖွားဖွား ဒေါ်သက်မေ (မေမေ့အမေ) နဲ့ နောက်ထပ်မေမေ့အမ အဒေါ် ၂ယောက်တို့နဲ့အတူ နယ်ကအိမ်မှာပဲနေခဲ့ရ၊ ကြီးခဲ့ရပါတယ်။ ဘိုးဘိုးကတော့ ကျနော်မမွေးခင်ကတည်းကဆုံးပါးခဲ့တယ်လို့သိရပါတယ်။ 

ဖွားဖွားတို့က ရပ်ကွက်ထဲမှာလူအတော်အတန်သိပြီး အခြေအနေခိုင်ခန့်တဲ့ မိသားစုတစ်စုပါ။မေမေရန်ကုန်မှာအလုပ်အကိုင်အခြေကျပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း နဲနဲစုမိဆောင်းမိရှိလာတော့ ရပ်ကွက်တစ်ခုက ၃လွှာမှာ အိမ်ခန်းလေးတစ်ခုဝယ်လာနိုင်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက်ပိုင်းတော့ မေမေလည်းကျနော့်ကိုခေါ်ပြီးရန်ကုန်မှာပဲကျောင်းတက်ခိုင်းပြီး အတူနေစေခဲ့တယ်။ 

အိမ်ခန်းလို့ဆိုပေမယ့်လဲ ကိုယ်နေနေတဲ့နေရာဆိုတော့ ကျနော်တို့ကတော့ အိမ် လို့ပဲခေါ်တာပေါ့။ အိပ်ခန်းတစ်ခန်းပါပြီး မကျဉ်းမကျယ်ဆိုတော့ ၂ယောက် ၃ယောက်လောက်တော့ နေပျော်တာပေါ့နော်။ 

ဒါပေမယ့် ဖွားဖွားနဲ့ အဒေါ်တွေ တခါတလေတက်လာပြီးလာနေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာတော့လည်း ကျဉ်းကျဉ်းကြပ်ကြပ်ဖြစ်သွားပြန်ရော။ကျနော် မေမေနဲ့အတူလာနေဖြစ်ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း မေမေလည်းကျနော့်ကို ဂရုတစိုက်ထိမ်းကွပ်ကြပ်မတ်ပေးခဲ့၊ ချစ်ခြင်း ပူပင်ခြင်းဆိုတဲ့ မေတ္တာတွေပေးခဲ့ပါတယ်။

မေမေ အလုပ်ကအားလပ်တဲ့ အချိန်တွေမှာဆို သားအမိနှစ်ယောက် ကြုံရင်ကြုံသလို ရှော့ပင်းထွက်ကြ၊ နယ်ဖက်အလည်ထွက်ကြနဲ့ပေါ့။အိမ်မှာအိပ်ခနိးတစ်ခန်းထဲရှိတာမို့လို့ ရောက်ကတည်းက မေမေနဲ့အတူ အိပ်လာခဲ့တာပါပဲ။ 

သားအမိဆိုတော့ မေမေကသိပ်ဂရုမထားတာရယ်၊ တစ်ခန်းထဲလည်း အတူနေ အတူအိပ်တော့ အဝတ်အစားလဲတာကအစ အိမ်မှာလွတ်လွတ်လပ်လပ်ပေါ့ပေါ့ပါးပါး နေတာတွေနဲ့ဆိုတော့ ထဘီရင်လျားနဲ့၊ တခါတလေ ဘရာလေးတစ်ထည်ထဲနဲ့၊ မလုံမခြုံအနေအထားတွေနဲ့၊ မေမေ့ကို မကြာခဏတွေ့နေရတော့ ကြာတော့ ရိုးနေသလိုတောင်ဖြစ်နေပါပြီ။ တစ်ခါမှလည်းမေမေ့အပေါ်ကို လွန်လွန်ကျူးကျူး အတွေးတွေနဲ့ မတွေးခဲ့မပြစ်မှားခဲ့ဖူးပါဘူး။ 

ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အချိုး အဆက်အပေါက်ပြေပြစ်မှုနဲ့ အလှတရားကိုတော့ စိတ်ထဲမှာအသိအမှတ်မပြု မချီးမွမ်းပဲမနေနိုင်ပါဘူး၊ ငါ့အမေက ဒီလောက်၊ ဒီလို၊ လှတာ ဘာညာပေါ့။

................................................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၂ )

တစ်နေ့မှာပေါ့ မေမေ့ရဲ့ ၃၃နှစ်မြောက်မွေးနေ့ရောက်လာခဲ့တယ်၊ ကြားရက်ဆိုတော့ ဘာမှကြီးကြီးကျယ်ကျယ်လုပ် ဘယ်သူ့မှလဲအသိပေးမနေတော့ဘူး။

အိမ်မှာပဲ သားအမိနှစ်ယောက်ထဲ မီနီမွေးနေ့ပါတီပွဲလေး အကျဉ်းရုံးလုပ်ပြီး အစားအသောက် အကြော်အလှော်လေး နဲနဲပါးပါးလုပ်၊ ပုဇွန်ထုပ်တစ်ပိဿာလောက်ဝယ်လာပြီးရေနွေးငွေ့နဲ့ပေါင်း၊ အချဉ်ကလေးလုပ်၊ သီးရွက်စုံ ဆလဒ် လေးနဲ့ ညနေဖက်သားအမိ နည်းနည်းပါးပါးသောက်ကြတာပေါ့။သောက်တာကတော့ ဘီယာပါ။ ဟင်နီကင်ဗူးတွေဝယ်လာပြီးရေခဲစိမ်ထားတာလေ။အဲ့ဒီညက မေမေ တော်တော်များများသောက်ဖြစ်သွားတယ်။ 

ကျနော်က တစ်ဗူးသာသာလေးပဲသောက်ပြီးဘီယာဆက်မသောက်ချင်တော့တာနဲ့ အချိုရည်ဗူးတွေပဲသောက်လိုက်တော့တယ်။ အမြည်းပဲများများစားဖြစ်တယ်။

သားအမိနှစ်ယောက် စကားတွေပြောလိုက်၊ သောက်လိုက်၊ နောက်ဆုံးမေမေတော်တော်မူးပြီးစိုက်ကျသွားပြီ။ကျနော်လည်းမေမေ့ကိုပခုံးသိုင်းတွဲခေါ်သွားရပြီး အိပ်ရာပေါ်တင်သိပ်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့ နောက်ဖေးဝင်၊ ပန်းကန်တွေခွက်တွေ ဆေးကြော သိမ်းဆည်းပြီးတော့ ရေမိုးချိုး၊ အိပ်ရာဝင်ဖို့ပြင်တယ်။

ဒါပေမယ့် အတော်များများသောက်ထားပြီးချွေးပြန်နေတဲ့ မေမေ့ဆီက ဘီယာနံ့၊ချွေးနံ့တွေကြောင့် အိပ်လို့မရတာနဲ့ မွှေးပွပုဝါ အသေးလေးတစ်ခုယူ ရေအေးလေးစိမ်ပြီး မေမေ့ဆီယူလာခဲ့တယ်။ 

ပြီးတော့ သူမရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို တစ်စချင်းချွတ်ပေးပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကိုရေပတ်တိုက်ပေးလိုက်ရတယ်။အဲဒီတုန်းက တကယ်ပါပဲ ကျနော်မေမေ့အပေါ်မှာ ဘာမှထွေလီကာလီ မစဉ်းစားခဲ့တာအမှန်ပါ။ 

ဒါပေမယ့် မေမေ့ရဲ့ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဓာကိုယ်ကို နေရာအနှံ့ပွတ်သပ်တိုက်ချွတ်ပေးနေတဲ့ ကျနော့်ရဲ့လက်တွေကတော့တုန်ယင်နေမိတာကိုတော့ ဝန်ခံရပါလိမ့်မယ်။တစ်ကိုယ်လုံးနှံ့နေအောင်ရေပတ်တိုက်သန့်စင်ပေးပြီး မှန်တင်ခုံပေါ်ကမေမေသုံးနေကျ ကိုယ်လိမ်းပေါင်ဒါတွေနဲ့လည်းဖို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

"ဟား... အခုမှမွှေးသွားတာ"

ကိစ္စပြီးတော့ ပစ္စည်းပစ္စယတွေယူပြီးနေရာတကျသွားသိမ်းနေလိုက်တာ မေမေ့ကိုဒီအတိုင်းပဲ အဝတ်မရှိ တုံးလုံးကြီးထားပစ်ခဲ့တယ်။

နောက်တစ်ကြိမ်အခန်းထဲပြန်ဝင်လာတော့ မေမေ ပုဇွန်ထုပ်ကွေးလေးကွေးနေလိုက်တာ၊ ချမ်းလို့နဲ့တူပါရဲ့။ကျနော်လည်း အရမ်းအိပ်ချင်နေအောင်မျက်လုံးတွေစင်းနေပြီမို့လို့ မေမေ့ကိုအဝတ်လဲပေးမနေတော့ပဲ စောင်ပဲကောက်ခြုံပေးထားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မေမေ့ဘေးဝင်လှဲ၊ စောင်ခြုံပေါ်ကနေမေမေ့ကိုဖက်ထားရင်ကနေ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။

နောက်တစ်ကြိမ်အိပ်ရာကနိုးပြီး သတိထားမိတော့ မနက်လင်းအားကြီး အရုဏ်တက်ချိန်လောက်ရှိနေပြီ။ကျနော်မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့မေမေလဲနိုးနေတယ်။ မေမေကျနော့်ကိုကြည့်နေရင်းပြုံးပြလာပြီးတော့...

"အမေ့သားလေးကတော်လိုက်တာ မေမေမူးနေတုန်း ဂရုစိုက်ပြုစုပေးဖော်ရတာကျေးဇူး...."

"ရပါတယ်မေမေရာ ဒါသားပြုစုပေးရမယ့်ဝတ္တရားပဲမဟုတ်လား၊ ဒီအမေလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို"

မေမေ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကြီးပြုံးပြီး ကျနော့်ကိုယ်လုံးကိုသူ့ဖက်ဆွဲယူလိုက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ မေမေကကျနော့်မျက်နှာကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းထားတော့ ကျနော့်နှာခေါင်းနဲ့ မေမေ့နို့အုံကြီးနဲ့ဖိကပ်ညှပ်ထားသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။ 

ကျနော်ကြက်သီးတွေဖြင်းကနဲထသွားတယ်၊ ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး မွှေးလဲမွှေး၊ နွေးနွေးအိအိကြီးအထိအတွေ့ကိုခံစားရတယ်။ဘာဖြစ်လို့လဲတော့မသိဘူး မေမေနဲ့ အခုလိုနီးနီးကပ်ကပ်နွေးနွေးထွေးထွေးနေခွင့်ရတုန်းမှာ ကျနော်မသိတဲ့ အဖေ့အကြောင်းကိုမေးချင်စိတ်တွေပေါ်လာခဲ့တယ်။

ဒါနဲ့ပဲ..

"မေမေ..သားတစ်ခုလောက်မေးလို့ရမလား ဟင်"

"ဘာများလဲ သားရဲ့"

"ဟို...ဟိုလေ သားဒီအရွယ်အထိရောက်သာလာတယ်၊ သားအဖေအကြောင်းကို ဘာတစ်ခုမှ မသိခဲ့ရဘူး၊ မေမေ သားကို ဖေဖေ့အကြောင်းပြောပြပေးလို့ရမလား ဟင်"

ကျနော့်စကားဆုံးတော့ချက်ချင်းပဲသတိထားမိတာက မေမေ့မျက်နှာ ရုတ်ချည်းပျက်သွားပြီး စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားပုံပဲ။ဒါနဲ့ 

"မေမေ..ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟင်၊ တကယ်လို့မေမေ စိတ်မချမ်းသာဘူးဆိုရင် ပြောမပြလဲရပါတယ် သားမမေးတော့ဘူးနော်"

မေမေ အားနည်းတဲ့ အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးနဲ့တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး..

"သားဘဝမှာ သားသိသင့်တဲ့အချက်တွေလည်းဖြစ်လို့ မေမေပြောပြပါ့မယ်"

ကျနော်ဟာမေမေပြောပြတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးထဲမှာ စီးမြောသွားပါတယ်…သဲဆုနွယ်ရဲ့ ငယ်ငယ်ကဇာတ်ကြောင်းလေးပေါ့…။

...........................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၃ )

သဲဆုနွယ်

နယ်မြို့လေးတစ်မြို့က ။ဖြတ်ဖြတ်လတ်လတ် လန်းလန်းဆန်းဆန်း၊ကိုးတန်းကျောင်းသူလေးအသက်က ၁၄နှစ်။ ငယ်ဂုဏ်နဲ့အစွမ်းကုန်ဖူးပွင့်လှပနေဆဲအရွယ်၊သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ အပျိုပေါက်မလေးပေါ့။စာကလည်းတော်၊ အတန်းထဲမှာ အမြဲပထမ၊ကျောင်းနှစ်ပတ်လည်ဆုပေးပွဲတွေမှာလည်းအမြဲ ဆုချိတ်ခဲ့တာ။

နဝမတန်း အတန်းတင်စာမေးပွဲကြီးစစ်အပြီး နောက်တစ်နေ့မှာ သဲဆုနွယ် သူ့အမေဒေါ်သက်မေဆီခွင့်တောင်းတယ်။

သူ့အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းရွှေစင်တို့အိမ်မှာ စာမေးပွဲအပြီးပျော်ပွဲရွှင်ပွဲ ကျွေးမွေးပွဲလေးလုပ်ပေးမယ်ပေါ့၊ရွှေစင်တို့အိမ် တစ်ညလောက်သွားအိပ်ပါရစေပေါ့။ရွှေစင်တို့မိဘတွေကလည်းမြို့မျက်နှာဖုံးတွေလေ၊ရွှေစင်ကလည်း ကျောင်းသွားရင်းအိမ်မှာအမြဲဝင်ထွက်နေတာ။

ဒီတော့ ဒေါ်သက်မေအနေနဲ့လည်း ဘာမှအထွေအထူး သံသယဖြစ်စရာမရှိ၊ သွားစေသတည်းပေါ့၊ သူများအိမ်မှာကောင်းကောင်းနေ ဘာ ညာ နဲ့တောင်မှာလိုက်သေးတာ။သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဆိုပြီးစိတ်ချယုံကြည်မိတဲ့ အမှားကပဲ သဲဆုနွယ်ရဲ့ဘဝမှာ အခုအချိန်ထိယောက်ျားတွေကိုရဲရဲမကြည့်ရဲ မုန်းတီးရွံ့ကြောက်ရှောင်ရှားခဲ့ရတဲ့အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်လာခဲ့ရတယ်။

အဲဒီနေ့ညနေက ရွှေစင်တို့အိမ်ရောက်တော့ အတူချိန်းထားဖိတ်ထားတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ စားကြသောက်ကြ ဆော့ကြနဲ့ပေါ့၊ 

ညဦးပိုင်းရောက်တော့ တခြားသူငယ်ချင်းတွေ စက်ဘီးကိုယ်စီနဲ့ပြန်ကုန်ကြရော၊ သဲဆုနွယ်ကိုသာ ရွှေစင်က သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးပဲဟာ ငါ့အိမ်မှာအိပ်ဖူးတယ်ရှိအောင် အိပ်သွား၊ ညကျရင် အဖေဝယ်ပေးထားတဲ့ ဂိမ်းအသစ်နဲ့ဆော့ကြမယ်ပေါ့။ ကြိုတင်စည်းရုံးထားတာ။

မိုးချုပ်စပြုတော့ သူ့မိသားစုနဲ့လူရင်းတချို့ပဲကျန်တော့တယ်၊ ဆက်စားသောက်ကြရင်း ရွှေစင်က လူကြီးတွေသောက်နေတဲ့ဝီစကီကို သဲဆုနွယ်ကိုသောက်ကြည့်ဖို့အတင်းတိုက်တွန်းတယ်။ သူကိုယ်တိုင်လဲသောက်နေပြီ။ ရွှေစင်တို့အိမ်က နဲနဲဆိုရှယ်ကျတယ်လေ။ 

သဲဆုနွယ် မသောက်ဘူး၊ အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြပြီးအတင်းငြင်းတယ်၊ ရွှေစင်ကလည်းအတင်းမရမကတိုက်တယ်။ နောက်ဆုံး သဲဆုနွယ်ကိုဘယ်လိုမှတိုက်လို့မရမှန်းသိတော့အသာပြန်ရှိုသွားတယ်။ အချိုရည်ပဲတိုက်တော့တယ်။ 

ခဏကြာမေ့သလောက်ရှိမှ မသိမသာအချိုရည်ထဲ အရက်ရောထည့်မွှေပြီး ကဲ..ဒီတခွက်တော့ အားလုံးဖန်ခွက်ချင်းတိုက်ပြီး တကြိုက်ထဲကုန်အောင်မော့ရမယ်ဆိုပြီး တစ်ခါထည်းကုန်အောင်သောက်ခိုင်းလိုက်တာ။ 

သူငယ်ချင်းစိတ်ဆိုးမှာလဲကြောက်တော့ အချိုရည်ဆိုရင်တော့ရပါတယ်ဆိုပြီး ရွှေစင်ပြောတဲ့အတိုင်း သဲဆုနွယ် အားရပါးရကုန်အောင်ကြိုက်ချလိုက်တာရင်ထဲပူဆင်းသွားတယ်။ ရလဒ်ကတော့ အူရိုင်းသဲဆုနွယ် မိနစ်ပိုင်းအတွင်းမူးယစ်ရီဝေပြီးစိုက်ကျသွားတော့တယ်။ရွှေစင်က 

"ဟဲ့ ဆုနွယ် ရရဲ့လား၊ နင်မနိုင်ဘူးဆိုရင် ငါ့အခန်းထဲသွားဝင်လှဲနေလိုက်၊ ငါလိုက်ပို့မယ်" 

ဆိုပြီး တွဲခေါ်သွားတယ်။ သဲဆုနွယ်လည်း ရွှေစင့်အိပ်ရာပေါ်မှာမှိန်းနေရင်းအိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ ရွှေစင်လည်း အပြင်ပြန်ထွက်ပြီး တခြားသူတွေနဲ့ဝိုင်းဆက်နေတယ်။

မူးမေ့နစ်မြောနေရာက တစ်ကြိမ်ဝေေ၀ဝါးဝါး ပြန်နိုးထလာချိန်မှာတော့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ တစ်ခုခုလေးလေးလံလံကြီးလာဖိထားလိုခံစားရလို့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ပဲ ကိုယ်ပါ်မှာမိုးပြီးတက်ဖိထားတဲ့တစ်စုံတစ်ဦးရဲ့မျက်နှာကိုအနီးကပ်မြင်လိုက်ရတယ်။

အိပ်မှုန်စုမ့်မွှား နဲ့ဖြစ်နေရင်းက အသိဉာဏ်တွေစုစည်းပြီး သေချာကြည့်လိုက်တော့ သူကိုယ်ပေါ်ကမျက်နှာကြီးက ဦးမင်းဟန်၊ သူ့သူငယ်ချင်းရွှေစင်ရဲ့ အဖေဖြစ်နေတယ်။ သူ့ကိုမတရားကျင့်ဖို့ ကြိုးစားနေတာပဲ။အဲဒီလူကြီးရဲ့ သမီး သူ့ရဲ့ချစ်လှစွာသောသူငယ်ချင်းအရင်းကြီးဆိုတဲ့ ရွှေစင်ကလည်း အဝတ်အစားမပါ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဘေးကထိုင်ကြည့်နေတယ်။

'ဒါ...ဒါက ဘာလဲ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ'

သဲဆုနွယ် လက်ရှိအခြေအနေကိုသဘောပေါက်လိုက်တော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကာကွယ်ဖို့အတွက် အတင်းရုန်းကန်တော့တယ်။

"ဟဲ့ကောင်မလေး ရုန်းမနေနဲ့၊ နင်အသားမနာချင်ရင် ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း၊ ဟဲ့ ရွှေစင် သမီး နင့်ဟာမလေးကိုလာချုပ်ထားစမ်း"

"ဟုတ်ကဲ့ ဒယ်ဒီ၊ စိတ်ချ"

"ဟဲ့ သဲဆု၊ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းပါ၊ ငါ့ဒယ်ဒီကနင့်ကိုကောင်းအောင်လုပ်ပေးမလို့ ဟဲ့"

"အို ဘာကောင်းတာလဲ မသိဘူး မသိဘူး ရွှေစင်မလုပ်ပါနဲ့ ငါ့ကိုလွှတ်ပါ လွှတ်ပါဟယ်"

"ဟဲ့ သဲဆု ငြိမ်ငြိမ်နေပါဆို ဒီကောင်မ"

ရွှေစင်က အတင်းရုန်းနေတဲ့ သဲဆုနွယ်ရဲ့လက်တွေကိုဝင်ချုပ်ပေးနေတယ်။ဦးမင်းဟန်က ယောက်ျားကြီးအားနဲ့ ပေါင်ကြားမှာညှပ်ဖိထိုင်ထားတော့ ၁၄နှစ်သမီးသာရှိသေးတဲ့ သဲဆုတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှမလှုပ်နိုင်တော့ဘူး။

"ဦး သ သမီးကို မ..မလုပ်ပါနဲ့ ဦးရယ် လွှတ်ပေးပါနော်"

"ဟဲ ဟဲ ဟဲ ကောင်မလေး၊ ဦးက သမီးကိုချစ်လွန်းလို့ပါ၊ ဒါကြောင့် နင့်ကိုအရ ပါလာအောင်ရွှေစင့်ကိုခေါ်ခဲ့ခိုင်းလိုက်တာ၊ ဦးက မင်းကိုနိဗ္ဗာန်ဘုံပို့ပေးမလို့"

"အိုး အိုး သမီးကိုသနားပါဦးရယ် လွှတ်...လွှတ်.. မ လုပ် ပါ နဲ့.."

သဲဆုနွယ် အကျောက်အကန်ရုန်းတယ်၊ဒါပေမယ့်ပေါ့ ကာမဘီလူးစီးနေတဲ့ ဦးမင်းဟန်နဲ့ သူငယ်ချင်းအရင်း မိန်းမရိုင်းမ ရွှေစင်တို့ နှစ်ယောက်ရဲ့အင်အားတွေကိုမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပဲ သဲဆုနွယ် အသံတွေ တိမ်ဝင်ပျောက်ကွယ်သွားရပြီလေ။

ခန္ဓာကိုယ်မှာရော၊ နူးညံ့လှတဲ့စိတ်နှလုံးအိမ်မှာရော၊ နာကျင်လှစွာ၊ နာကျည်းလှစွာ ခံစားခဲ့ရသောအခိုက်အတန့်..

"အား... အိုး.. အင့် အင့်..အမလေး သေပါပြီ"

လူ့တိရစ္ဆာန် မွန်းစတားကြီး ဦးမင်းဟန်ကတော့ သမီးရွယ်မိန်းကလေး ဘယ်လောက်ပဲ သေလောက်အောင်၊ သနားစရာကောင်းလောက်အောင်၊ အော်နေနေ၊ စာနာစိတ် သနားစိတ်ရှိပုံမရပါဘူး၊ အပျိုစင်နုနုထွတ်ထွတ်လေးရဲ့ ပန်းဦးကိုချွေရင်း ကာမအရသာကိုမြိန်နေအောင်ခံစားနေပါတော့တယ်။ဦးမင်းဟန်ရဲ့လီးကြီးက သဲဆုနွယ်ရဲ့စောက်ပတ်နုနုလေးထဲ ကြမ်းတမ်းလှစွာ ထိုးခွဲဝင်ရောက်ပြီး ဒလကြမ်းဆောင့်နေပါတော့တယ်။

ဖောက် ဇွပ်.. ဖျစ် ဖျစ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..

အားးးအစ်..အစ်..အားးးးးးးးးးးး

အလိုလည်းမတူ အခုမှလောကမှာ အပျံသင်ကာစရှိသေးတဲ့ သဲဆုနွယ်၊ နာကျင်မှုတွေနဲ့အတူ ကာမအရသာဆိုတာ ဘယ်မှာ ခံစားနိုင်ပါ့မလဲကွယ်။သဲဆုနွယ် မေ့သလိုဖြစ်ပြီး မိန်းမောသွားတယ်။

.............................................................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၄ )

"အား..ဟင့် ဟင့်..အိ..အိ.. ကောင်းနေပြီ.. ဆောင့်...ဆောင့်ပေး ဒယ်ဒီ"

ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖွတ်..ပလွတ်..

ငြီးသံ အော်သံတွေ အသားချင်းရိုက်ခတ်သံတွေ ပေါ်လာလို့ သတိဝင်လာပြီးမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ဦးမင်းဟန်ကာမဘီလူးကြီးလေ သူ့သမီးအရင်းရွှေစင် ကို၊ သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းဆိုတဲ့ မိန်းမရိုင်းမကို၊ အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးနေတာတွေ့လိုက်ရတယ်၊ ကိုယ့်မျက်လုံးကိုလည်းကိုယ်မယုံနိုင်၊ သားအဖအရင်းကြီး ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီးလိုးနေဆော်နေကြတာ။

"အိုးးး ကောင်းလိုက်တာ ရွှေစင်..အဖေ့မယားလေးရယ်၊ ဟိုဟာမလေးက အစိမ်းသက်သက်လေး ပါကင်ဖွင့်ချင်လို့သာ လုပ်ရတာ အောက်ကနေ၊ နွားအော်သလိုအော်နေတာပဲ၊ သမီးကိုလုပ်ရတာလောက်မကောင်းဘူး၊ ငါ့သမီးက အပေးအရမ်းတော်တာပဲ"

"ဟင့်ဒါနဲ့များ သဲဆုကိုလုပ်ကြည့်ချင်တယ်ဆိုပြီး တဂျီဂျီနဲ့၊ ဒီကမနဲကြိုးစားပေးလိုက်ရတာ၊ သူ့အမေတွေ ဒီကိစ္စသိသွားရင်မလွယ်ဘူးနော်၊ မိုးမီးလောင်မှာ"

"ထားလိုက်ပါ မိန်းမလေးရယ် ဒယ်ဒီရှင်းနိုင်ပါတယ်၊ သိပ်စကားများနဲ့ကွာ ဒီမှာကောင်းနေတာ စိတ်ပါလက်ပါခံစမ်းပါ"

"သမီးကို လိုးလို့ကောင်းရင်လဲ စိတ်ကြိုက်လိုးပေါ့ ဒယ်ဒီရယ်၊ မိန်းမကကြည်ဖြူလို့ လင်ကြီးကိုခံနေတာပဲ၊ နောက်ဒါမျိုးထပ်ခေါ်မပေးတော့ဘူးနော်၊ မယားလေးကိုသာစိတ်ကြိုက်လိုး"

"အေးပါ ရွှေစင် မယားလေးရယ်၊ မယားလေးကိုသာဖေကြီးအသည်းစွဲပါ လေးဖက်ကုန်းပေးဦးနော်၊ လင်ကြီးဒေါ့ဂီဆွဲမယ်"

ရွှေစင် ကုတင်ဘေးဆင်းပြီးကော်ဇောပေါ်မှာလေးဘက်ထောက်ကုန်းပြီး ဖင်လေးကော့တင်ပေးလိုက်တာတွေ့ရတယ်။ဦးမင်းဟန်ရွှေစင့်နောက်ဒူးထောက်နေရာဝင်ယူပြီး သူ့ဒစ်ကြီးနဲ့ ရွှေစင့်စောက်ဖုတ်ကိုတေ့ကာဆောင့်သွင်းချလိုက်တယ်။

စွပ်..စွပ်..ဗြိ..ဖတ်..ဖတ်..

"အားး အိ..အိ..ဆောင့် နာနာဆောင့် လင်ကြီး အိုးးး"

သဲဆုနွယ် မျက်စိရှေ့တင် အင်းစက်အောကား အစိမ်းကြီး အော်ရီဂျင်နယ် ကြည့်နေရပေမယ့် သွေးတွေဆူ ရာဂစိတ်တွေဖြစ်မလာဘူး။ နာကျင်မှုကပိုများနေတယ်၊ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုနာနေတဲ့အပြင်၊ သူ့ဘဝကိုဖျက်ဆီးလိုက်တဲ့သားအဖ၊ ခွေးတွေ တိရစ္ဆာန်တွေလိုပဲ သားအဖချင်းအားရပါးရလိုးနေကြတဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲကရွံမုန်းမှု နာကျည်းမှုတွေသာပိုလာတော့တယ်။

ရွှေစင်တို့ သားအဖနှစ်ယောက် မိုးမမြင်လေမမြင်ဆော်နေကြတုန်းမှာ အိမ်သာဝင်သလို ဘာလိုနဲ့ မယောင် မလည် ခိုးထွက်ခဲ့ပြီး မိစ္ဆာစံအိမ်က ညတွင်းချင်းပဲထွက်ပြေးပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။ညကြီးအချိန်မတော် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်တွေနဲ့ အိမ်ပြန်ရောက်လာတဲ့သမီးကိုကြည့်ပြီးဒေါ်သက်မေမှာ ရင်ပတ်စည်တီး၊ ညတွင်းချင်းဆေးရုံပြေးကြရတယ်။ သဲဆုနွယ်ရဲ့အင်္ဂါဇာတ်တွေ သွေးတရဲရဲနဲ့စုတ်ပြဲနေပြီလေ။

"တောက်.. မိုက်ရိုင်းစုတ်ပဲ့လိုက်တာ၊ ဒင်းလို မြို့မျက်နှာဖုံး ဘုရားလူကြီးတစ်ယောက်က ငါ့သမီးနုနုထွတ်ထွတ်လေးကိုလုပ်ရက်လိုက်တာ၊ ဒင်းကိုအရှင်မထားဘူး"

တောက်တခတ်ခတ်နဲ့ ကြိမ်းသာကြိမ်းရ၊ တကယ်တော့ ခင်ပွန်းသည်ဆုံးပါသွားတာ၂နှစ်ရှိခဲ့ပြီး၊ သမီးတွေနဲ့ မိန်းမသားတွေချည်းရှိတဲ့အိမ်၊ တုတ်တပြက် ဓားတပြက်သွားလုပ်ဖို့ကလဲမတန်၊ အားမတန်မာန်လျှော့ရပြီး၊နောက်တစ်နေ့မှပဲ ရဲစခန်းသွားတိုင်အမှုဖွင့်၊ ရဲတွေခေါ်သွားပြီး ဦးမင်းဟန်ကိုဆွဲလာခဲ့။ ဦးမင်းဟန်ကလည်း အေးဆေး ခပ်ပြုံးပြုံးပဲ၊သူကမြို့မိမြို့ဖလေ ။စခန်းရောက်တော့သိတဲ့အတိုင်း စခန်းမှူးကပြာပြာသလဲ။

ဒီဟာကြီးမှတ်လောက်အောင်ထောင်ထဲထည့်ချင်ပေမယ့် ဦးမင်းဟန်က မြို့လူကြီးလည်းဖြစ်၊ သြဇာအရှိန်အဝါကလည်းကြီးမား၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးရော မြို့ရော နာမည်အပျက်မခံချင်ကြဘူးလေ။

နောက်ဆုံးတော့ ဒေါ်သက်မေကို စခန်းမှူး၊ လူကြီးအချို့ နဲဦးမင်းဟန်ကိုယ်တိုင်တောင်းပန်ပြီး အခြေအတင်ညှိနှိုင်းကြပြီး နစ်နာကြေးထိုက်ထိုက်တန်တန်ပေးပါမယ်ဆိုပြီးတော့ ကြေအေးခဲ့ကြရတယ်။ဒေါ်သက်မေလည်း နစ်နာကြေးငွေ သိန်းတစ်ရာရတော့ ကြေအေးပေးခဲ့တယ်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၈နှစ်က သိန်း ၁၀၀ ဆိုတော့ စဉ်းစားကြည့်ပေါ့။

လျော်ကြေးရခဲ့ပြီးနောက်ပိုင်း ဒီလူတွေနဲ့ ထင်းခွေမကြုံ ရေခပ်ကြုံ မြင်တွေ့ဆက်ဆံနေရမှာစိုးလို့ မိသားစုကိုခေါ်ပြီး တခြားတစ်မြို့ကို အပြီးအပိုင်ပြောင်းခဲ့ပြီးအခြေချနေလိုက်တော့တယ်။

..............................................................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၅ )

"အဲဒီလိုဖြစ်ပျက်ပြီးနောက်ပိုင်း မေမေ့မှာ ဒီအဖြစ်ဆိုးကြီးကြောင့် ဘဝတသက်တာ နာကျင်ခဲ့ရပြီး စိတ်ဒဏ်ရာရခဲ့တာပဲ"

မေမေက မျက်ရည်လေးစမ်းစမ်းနဲ့ သူ့အတိတ်ကအရိပ်မဲ အဖြစ်ဆိုးကြီးကိုပြန်ပြောပြတယ်။ 

"အဲ့ဒီနေ့က အဓမ္မအကျင့်ခံလိုက်ရတဲ့ရလဒ်ကတော့ မေမေသားကိုကိုယ်ဝန်ရှိလာခဲ့တာပေါ့"

"ကဲ သားသိချင်တဲ့မင်းအဖေအကြောင်းသိရပြီမဟုတ်လား မမြင်ဘူးတဲ့မင်းအဖေဆိုတာကိုရောချစ်ချင်သေးလား၊ သွားရှာချင်သွားရှာလေ"

ကျနော်ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားတယ်။ ဒီလောက်အဖြစ်ဆိုးကြီးမှန်းရိပ်မိခဲ့ရင် ကျနော်မေးမိမှာမဟုတ်ဘူး။ အခုတော့မေမေ့ရဲ့ တစ်သက်တာနာကျည်းနေတဲ့စိတ်ဒဏ်ရာကိုမှသွားဆွပေးမိသလိုဖြစ်နေပြီ။

"သားကိုခွင့်လွှတ်ပါမေမေ၊ သားမေမေဒီလောက်ခံစားရမှန်းမသိလို့မေးမိတာပါ။ သား သွားလည်းမရှာပါဘူး၊ သားမှာအဖေဆိုတာလည်းမရှိပါဘူး၊ သားဒီအကြောင်းကိုလုံးဝမေ့ပစ်လိုက်တော့မယ်၊ မေမေလည်းမေ့ပစ်လိုက်ပါတော့၊ သားဘဝမှာမေမေ့တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ အဖေလိုရော အမေလိုပါချစ်တော့မယ်"

မေမေကဆက်ပြောတယ်။

"မေမေလည်း အဲဒီကတည်းက လိင်မှုဆက်ဆံတယ်ဆိုတဲ့ကိစ္စကြီးကိုလည်းကြောက်သွားတယ်၊ ယောက်ျားတွေအားလုံးကိုမုန်းတီးနာကျည်းပြီး မပတ်သက်ချင်တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့်မေမေ့မှာသားယောကျ်ားလေးမွေးလာတော့ တခြားယောက်ျားတွေကိုမုန်းပေမယ့် ဒီသားလေးတစ်ယောက်ထဲကိုပဲချစ်ရတော့တာပေါ့"

ကျနော်ကြည်နူးစွာမေမေ့ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်ပြီး…..

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်မေမေ၊ ဒါနဲ့ သားကိုဘယ်လိုမွေးလာတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတော့ မပြောပြရသေးဘူးနော်"

"ခုနကပြောသလိုပေါ့ အဲ့ဒီညကအမှားကြောင့် သားကိုကိုယ်ဝန်ရှိလာခဲ့တယ်၊ သိသိချင်း ပထမတော့ မေမေလုံးဝလက်မခံနိုင်ခဲ့ဘူး၊ သားကိုဖျက်ချဖို့ကြံစည်ခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် သားရဲ့အဖွားက တားပြီးမေမေ့ကိုနားချတယ်။ ကလေးဖျက်ချတယ်ဆိုတာဟာ တော်တော်ကြီးတဲ့အကုသိုလ်အလုပ်၊ မလုပ်ကောင်းဘူး၊ ပြီးတော့ ဗိုက်ထဲကကလေးခမြာလည်းဘာမှမသိရှာဘူး၊ အပြစ်လဲမရှိဘူး၊ သမီးမလုပ်ပါနဲ့တဲ့"

ကျနော်ခေါင်းညိတ်ပြီး နားထောင်ပေးတော့မေမေကဆက်ပြောတယ်၊

"အဲ့ဒီမှာမေမေလည်းစိတ်ပြောင်းသွားပြီးသားဗိုက်ကိုကိုးလကျော်ဆယ်လလောက် ကြိုးစားပြီးလွယ်ခဲ့တယ်"

"ဒါဆိုသားကမေမေ့ဗိုက်ထဲတော်တော်ကြာကြာကြီးကိုနေခဲ့ရတာပေါ့နော်"

"အမယ် အဲ့ဒီကလေးက မေမေ့ဗိုက်ထဲက ထွက်ကို ထွက်မလာချင်တဲ့ပုံစံပဲ၊ ဆရာဝန်ပေးထားတဲ့ ဂျူးဒိတ်ပြည့်တော့လဲဗိုက်မနာ၊ နောက်ဆံး ၁၀လ ပြည့်လုလု ဘာအရိပ်အယောင်မှမမြင်လို့ အဖွားက အိုဂျီနဲ့တိုင်ပင်ပြီးဗိုက်ခွဲမွေးခဲ့ရတယ်"

မေမေက ကျနော့ကိုမွေးတုန်းက အလေးချိန် ၈ပေါင်လောက်ရှိအောင်ထွားကြောင်း၊ မွေးရထိမ်းရ အလွန်လွယ်တဲ့ ကလေးဖြစ်ပြီး အီလဲမအီ၊ ဂျီလည်းမကျကြောင်း၊ ပြီးတော့ တစ်အိမ်လုံးမှ တစ်ယောက်တည်းမွေးလာတဲ့ ယောက်ျားလေးဖြစ်လို့ အဖွားကရော မေမေ့အမ ကြီးတော်တွေကပါသည်းသည်းလှုပ်ကြကြောင်းတွေ ဆက်ပြောနေတယ်။

"သားကို ဗိုက်ခွဲမွေးပြီးတဲ့နောက် မေမေကျောင်းပြန်တက်ခဲ့တယ်၊ နောက်ဆုံးတော့မေမေ မဟာဘွဲ့ရတဲ့အထိ သင်ယူနိုင်ခဲ့ပြီး ဒီအလုပ်ကိုရခဲ့တယ်။ မေမေ့အတွက် လျော်ကြေးရခဲ့တဲ့ငွေတွေကို ဖွားဖွားတို့ကိုပဲပေးထားခဲ့ပြီး မေမေလုံးဝမထိ မသုံးခဲ့ဘူး၊ ဒီလူကြီးမေမေ့ဘဝကိုဖျက်ဆီးပြီးမှရခဲ့တဲ့ ပိုက်ဆံကိုမသတီဘူး၊ လုံးဝမသုံးချင်ဘူး ကိုယ့်မိဘလက်ငုတ်ပိုက်ဆံနဲ့ကျောင်းတက်၊ အလုပ်ရတော့ ကိုယ့်ချွေနည်းစာနဲ့ပဲ ဒီအိမ်ခန်းလေးတစ်ခုကိုဝယ်နိုင်တော့မှပဲ သားကိုမေမေ့ဆီ ခေါ်လိုက်တာ"

အဖြစ်အပျက်တွေပြောရင်း မေမေသူ့ဘဝကိုဝမ်းနည်းလာလို့နဲ့တူတယ် တရှုတ်ရှုတ်နဲ့ငိုပါတော့တယ်။ကျနော်လဲမေမေ့ကိုနှစ်သိမ့်တဲ့အနေနဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်ပြီးတော့ ကျောလေးကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်၊ မေမေကလည်းပြန်ဖက်ထားပါတယ်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ နှစ်ယောက်စလုံးမေ့နေတာက မေမေ့မှာညဦးပိုင်းရေပတ်တိုက်ပေးပြီးကတည်းက ဘာအဝတ်အစားမှပြန်ဝတ်မထားခဲ့ပဲ စောင်အောက်မှာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေတာကိုပဲ။

ကျနော် မေမေ့ရဲ့မျက်ရည်တွေကို ယုယုယယသုတ်ပေးလိုက်ပြီး ဖြေသိမ့်ပေးတဲ့အနေနဲ့ မေမေ့ပါးလေးကိုအသာနမ်းလိုက်တော့ မေမေကလည်းတုန့်ပြန်နမ်းလာပါတယ်။ နှစ်ယောက်စလုံးလဲပိုတိုးပြီးတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားမိကြပါတယ်။ 

မေမေ့ရဲ့ ၃၆ဆိုဒ်လောက်ရှိတဲ့နို့အုံကြီးက ကျနော့ရင်ပတ်မှာနွေးအိစွာဖိကပ်နေပါတယ်။ အဲ့ဒီအထိအတွေ့ကြောင့် ကျနော်ဘာမှမတွေးလိုက်မိခင်မှာပဲ ကျနော့်ပေါင်ကြားကကောင်ကလေးက သူ့အလိုလိုနိုးကြားထကြွလာပါလေရော။

မေမေဟာအထိအတွေ့ အခြေအနေပြောင်းလဲလာမှုကို သတိထားလိုက်မိပုံရပါတယ်။ ကျနော့်တုတ်တိုက မေမေ့ပေါင်ကြားဆီးစပ်ကို အနေတော်ပဲသွားထောက်နေမိတာကိုး။

မေမေဟာ အဓိပ္ပာယ်ဖော်ရခက်တဲ့ အကြည့်တမျိုးနဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို အခိုက်အတန်.တစ်ခုလောက် အတော်ကြာရီဝေစွာ ကြည့်နေလိုက်ပြီးတော့ လက်ကကျနော့်ရဲ့ချာတိတ်လေးကိုလှမ်းပြီးကိုင်ဆုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

မေမေ့ရဲ့နူးညံ့တဲ့လက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ ဖမ်းအုပ်အကိုင်ခံလိုက်ရရုံလေးနဲ့တင် ကျနော့မှာ ဓါတ်လိုက် ရှော့တိုက်ခံရသလိုဖြစ်ပြီး၊ သေးထွက်တော့မတတ် (အဲ ဟုတ်သေးပါဘူး၊ ဘယ်လိုပြောရမလဲ) လရည်တွေထွက်ကျလုမတတ်ပါပဲ…. ။

ဘယ်လောက်တောင်ကောင်းလိုက်တဲ့ဖီလင်လဲဆိုတာ ပြောမပြတတ်လောက်အောင်ပါပဲ….၊ မေမေဟာ ကျနော်ဒုတ်ကိုကိုင်ပြီးရှေ့တိုးနောက်ငင်ကစားပေးနေရင်းက ကျနော့်ရဲ့နဖူးလေးကိုလည်းညင်သာစွာနမ်းလိုက်တယ်။ကျနော်ကလည်းအားကျမခံလက်လှမ်းလိုက်ပြီး မေမေ့နို့အုံကိုကိုင်ကြည့်ပစ်လိုက်တယ်လေ…..။

အိုး..ဟို..မိုင်ဂေါ့.. မေမေ့နို့အုံသားလေးတွေဟာ မာမာတင်းတင်း နဲ့အိစက်လျက်ရှိနေတုန်းပါလား၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း အပျိုနု့ို့လေးလိုပန်းရောင်နဲ့ညိုနုရောင်အစပ်လေး၊ အအိုတွေနို့လို အရောင်ရင့်ပြီး မဲမနေဘူး၊တကယ့်ကိုဘာမှအကိုင်မခံရသေးတဲ့ အပျိုစင်နို့လိုပါပဲ။

(နောက်မှမေမေပြန်ပြောပြတာက သူ့ကိုဟိုလူကြီးအတင်းကြံခံရတုန်းက နို့ကို အညှစ်၊အနယ်၊အကိုင်မခံရ၊ ကျနော့်ကိုမွေးပြီးတော့လဲ အမေ့နို့ကိုမွေးမွေးခြင်း ၂ရက်လားပဲတိုက်ခဲ့ပြီး ဆက်မတိုက်ပဲ၊ နို့ဗူးတိုက်မွေးလာခဲ့တာတဲ့၊ ဒါကြောင့်အပျိုစစ်စစ်နို့နဲ့မခြားဖြစ်နေတာပေါ့)

ကျနော်ဟာ မေမေ့ရဲ့ မာတင်းကြွတက်လာနေပြီဖြစ်တဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မကြားမှာလှိမ့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြစ်ညှစ်ပွတ်သပ်ကစားနေမိလိုက်ပါတယ်၊ ပြီးတော့မှတင်းအိနေတဲ့မေမေ။

.......................................................................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၆ )

မေမေဟာ ကျနော့်လီးကိုရှေ့နောက်ပွတ်တိုက်ဂွင်းထုကစားပေးနေရာကရပ်လိုက်ပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်၊ပြီးတော့ ကျနော့်ညဝတ်အင်္ကျီကကြယ်သီးလေးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်ဖွင့်လိုက်ပြီး အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ရင်အုပ်ကို ညာလက်ဖဝါးနုနုလေးနဲ့ပွတ်သပ်ပေးနေပြီး မေမေနှာခေါင်းလေးက ကျနော့်ရင်အုပ်ပေါ်ညင်သာစွာကျလာကာ မထိတထိ နူးနူးညံ့ညံ့ နမ်းရှုတ်နေပါတော့တယ်။

ကျနော့်မှာ ကိုယ့်အမေဆီက တခါမှမထင်မှတ်တဲ့ ဒီလိုအထိအတွေ့အပြုအမူမျိုးကို ရုတ်တရက်ခံစားလိုက်ရတော့ ရှိန်းကနဲ ဖျင်းကနဲ ကြက်သီးမွေးညင်းတွေထအောင်ခံစားလိုက်ရတယ် သွေးတွေလည်းဗလောင်ဆူကုန်ပါပြီ။တစ်ချိန်ထဲမှာပဲ မေမေ့ရဲ့ဘယ်ဘက်လက်က ကျနော့ ညဝတ်ဘောင်းဘီသားရေပျော့ကြိုးကိုဆွဲချကာချွတ်ပစ်လိုက်ပါပြီ။

ရင်ပတ်ကိုနမ်းနေတဲ့မေမေ့မျက်နှာလေးဟာအောက်ဖက်ကိုရွှေ့လာပြီး တုတ်တစ်ချောင်းလိုမာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကျနော့်လီးကိုဆွဲယူကာ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းရွရွလေးကိုဟပြီးနူးညံ့တဲ့ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံစုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

အိုး ဘယ်လိုမှပြောပြလို့မရနိုင်တဲ့ အရသာပါလား ..ကျနော့်ရဲ့မွေးမိခင်ကိုယ်တိုင်က ကျနော့်လီးကိုစုပ်ပေးနေတယ်၊ ဒါဟာ အိပ်မက်လား။

မေမေဟာ ကျနော့ရဲခြေထောက်ဖက်ကိုမျက်နှာလှည့်ထိုင်ပြီး ပုလွေမှုတ်ပေးနေတော့ကျနော်ဟာ မေမေ့ရဲ့ဖြူဝင်းနေတဲ့ပေါင်သားလေးတွေကိုပွတ်သပ်ပေးနေရာက ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကိုကျနော်ဖက်ကိုဆွဲတင်လိုက်တာနဲ့ အလိုက်သင့်ပဲ စစ်(စ)တီနိုင်း ပိုဇေရှင်ဖြစ်သွားပြီးမေမေ့ရဲ့ဖင်ဆုံကြီးဟာ ကျနော်မျက်နှာပေါ်ရောက်လာပါတော့တယ်။ 

ကျနော့်ရဲ့မျက်နှာရှေ့မှာ မိန်းမတို့ရဲ့လျို့ဝှက်အပ်တဲ့အင်္ဂါရပ်၊ ယောနိလို့လို့ခေါ်မလား၊ အရပ်အခေါ် စောက်ဖုတ်ကြီး၊ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီစောက်ဖုတ်ပိုင်ရှင်ကတော့ ကျနော့်မွေးသမိခင်ကိုယ်တိုင်၊ မယုံနိုင်လောက်စရာပါပဲ။

ကျနော်သေချာကြည့်မိပါတယ်၊ ကျင့်သားရသွားပြီဖြစ်တဲ့မျက်စေ့က ကုတင်ခေါင်းရင်းမီးပွင့်လေးရဲ့အလင်းရောင်နဲ့ပဲကောင်းကောင်းကြီးထင်ရှားစွာမြင်နေနိုင်ပါပြီ။ အိုး.. ပဒုမ္ပနီမျိုးလို့ပဲခေါ်ရမလား၊ မေမေ့ရဲ့စောက်ပတ်လေးဟာ ပိရိ စေ့စပ် သေသပ်လှပါတယ်။

လှလိုက်တာမေမေရယ်၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေဟာဖောင်းထွတ်ပြီး ပိရိစွာစေ့ကပ်လျက်ပဲရှိပြီးလန်ထွက်နေတာမျိုး၊ တွန့်လိပ်နေတာမျိုးမရှိပါ။ သွေးအရောင်နဲ့ဖြူဝင်းတဲ့အသားကြောင့် စောက်ဖုတ်ဟာ ပန်းရောင်သန်းနေတုန်း၊ အမွှေးအုံကလည်းသိပ်ထူထဲခြင်းမရှိ ခပ်ပါးပါးမြက်ရိုင်းတောလေး။

ကျနော် မေမေ့စောက်ပတ်လေးကိုကြည့်ကာ ကသိုဏ်းရှုနေပြီး ငုတ်တုတ်မေ့နေသလိုဖြစ်နေတဲ့ကျနော့်ကို သတိထားမိတော့၊ မေမေဟာသူ့ဖင်ကြီးကိုကျနော့်နှာခေါင်းနားတွန်းဖိကပ်လာပါတယ်။မေမေ့စောက်ဖုတ်လေး ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ဟပ်မိတဲ့အချိန်မှာတော့ ကျနော်ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာသတိဝင်လာပြီးအော်တိုပဲ ကျနော့်လျှာဟာမေမေ့စောက်ဖုတ်နုတ်ခမ်းသားနုနုကိုလျက်ပေးနေမိပြီးသားဖြစ်နေပါပြီ။

ရှီးးး...စစ်စ်စ်...အား...

မေမေတွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး လီးစုတ်နေတဲ့ပါးစပ်ကိုခဏချွတ်ကာ မေမေ့ထံကညည်းသံရှည်လေးထွက်လာပါတော့တယ်၊ကျနော်မေမေ့စောက်ဖုတ်နှတ်ခမ်းသားထူထူလေးနှစ်ဖက်ကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲဟလိုက်တော့မေမေ့စောက်ခေါင်းသားရဲရဲလေးပေါ်လာပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထိပ်မှာလည်းပြူးနေတဲ့စောက်စိလေး။

ကျနော်မေမေ့စောက်စိဖူးဖူးလေးကိုလျှာနဲ့သိမ်းလျက်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲကိုလျှာထိုးထည့်ကာလှည့်မွှေကလိ စုပ်လိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ကိုယ့်အမေအရင်း မွေးမိခင်ကို ကောင်းကောင်း ဂျာပေးနေမိပါတယ်။

ပလွတ်..ဖလပ်..ဖလပ်.. ရှူး..ပြွတ်...

"အားးးး..စစ်...အီးးး...မေမေ့သားလေး... အားားးးးးး"

မေမေဟာ အသံမထိမ်းတော့ပဲ စိတ်လွတ်လက်လွတ် အားရပါးရ ညည်းနေပါတော့တယ်။မေမေ့စောက်ဖုတ်ထဲကစောက်ရည်တွေ ဒလစပ်ရွှဲကျလာပြီး ကျနော်လည်းအတော်ထန်နေပြီဖြစ်လို့ ထွက်ကျလာသမျှစောက်ရည်တွေကို အကုန်လျက်ပစ်၊ စုတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။မေမေဟာ ပြန်ကုန်းထလာပြီးကျနော့်ဖက်ကိုလှည့်လာကာ ကျနော့်ကို အငမ်းမရဖက်လာတယ်။

"သားလေး.. အားး..မေမေ့သား.."

ကျနော့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုအငမ်းမရ အနမ်းမိုးတွေရွာချပြီးတော့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုတ်နမ်းလာပါတယ်။

နမ်းသာနမ်းရ မေမေ့ကြည့််ရတာ နှုတ်ခမ်းစုတ် တစ်ခါမှနမ်းခဲ့ဘူး နမ်းတတ်ပုံမပေါ်တာ သိသိသာသာကြီးပါ။မေမေကျနော့်ကိုမလိမ်ခဲ့ပါဘူး၊ အမှတ်မထင်ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရတဲ့တစ်ညကလွဲလု့ိ ဘယ်ယောက်ျားတွေနဲ့မှကြည်ကြည်ဖြူဖြူ စိတ်တူကိုယ်ပါ ဆက်ဆံခြင်းမှမရှိခဲ့ဖူးပဲလေ။

ကျနော်မေမေ့ ပခုံးလေးကိုဆွဲကိုင်ယူလိုက်ပြီး တဖက်ကိုလှည့်ကာ မေမေ့ကိုအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်အနေအထားတွန်းလှဲချလိုက်တယ်၊ ကျနော်မေမေ့အပေါ်ကနေရာယူပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ကြည့်ဖူးတဲ့ ဗွီဒီယိုတွေ၊ ခိုးဖတ်ဖူးတဲ့ အောစာအုပ်တွေက နည်းလမ်းတွေပြန်စဉ်းစားပြီး မေမေ့ကိုကျနော့်ဖက်ကစပြီးစစ်ဆင်ရေးစပါတော့တယ်။ 

...............................................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၇ )

ကျနော်ဟာ မေမေ့ရဲ့ လှပ တင်းမာ ဝင်းအိနေတဲ့ ဘယ်ယောက်ျားမှ မစို့ဘူးသေးတဲ့ အပျိုစင်နို့လေးကို အားရပါးရ တရှိုက်မက်မက်စို့ပေးလိုက်ပါတယ်၊ ပန်းညိုနုရောင်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုလည်း လျှာလေးနဲ့လှိမ့်လှည့်စုပ်ယူကလိပေးနေလိုက်တယ်။

"အားးး ဟင်း..အင်း.. ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလည်း သားရယ်.. ဟင့်... ဟင့်..."

မေမေဟာ သူ့ဘဝတစ်သက်တာမှာဘယ်ယောကျ်ားဆီကမှမခံစားခဲ့ရဖူးတဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ် နို့ကိုကိုင်တွယ်စို့စုပ်၊ ကလူနှိုးဆွခြင်းကို သားအရင်းဖြစ်သူကျနော့်ဆီက ဘဝမှာမမေ့လောက်အောင်သွေးသားဆူပွက်ခံစားနေရတာကို သူမရဲ့မိန်းမောတပ်မက်တဲ့အမူအရာမျက်နှာလေးကိုကြည့်ပြီးသိနိုင်ပါတယ်။

ခဏကြာတော့ ကျနော်နို့ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး အောက်ဖက်ကိုစုန်ဆင်းလိုက်ပြန်ပြီး မေမေ့စောက်ဖုတ်ကိုဒုတိယအကြိမ်မြောက်ဂျာပစ်လိုက်တယ်။

အရည်တွေရွှဲနေပြီဖြစ်တဲ့စောက်ပတ်ကို အရင် အရည်တွေကုန်အောင်လျှာနဲ့လိမ်းပြီးစုပ်ပစ်တယ်၊ ပြီးတော့မှစောက်စိလေးကိုဖွဖွလေးလျက်ပေးတယ်၊ လျှာနဲ့ကပ်ပြီးစစ်ကနဲ စစ်ကနဲစုပ်တယ်၊ မေမေ့မှာ ထွန့်ကနဲ ထွန့်ကနဲ။

ကျနော် မေမေ့စောက်ခေါင်းနီနီရဲရဲလေးပေါ်လာအောင်လက်နဲ့ဖြဲပြီး လျှာကိုထိုးသွင်းကာလှည့်လျက်၊ လျှာနဲ့ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လိုးပေးပြီး စိတ်ကြိုက်ကိုလုပ်နေလိုက်တယ်။မေမေ့မှာပေါင်တံတွေဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ၊ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၊ လက်နှစ်ဖက်ကကျနော့်ဆံပင်တွေကိုဆုပ်ဆွဲပြီး… ကျနော့်မျက်နှာကိုသူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ အတင်းဖိကပ်ထားတော့တာ၊

"ပလွတ် ပလွတ် ပလောက် ဖလပ် ဖလပ် ပြွတ်"

"အား..ဟင့်..အင့်..ရှီး..စစ်စ်..အားးး.."

ကျနော်စောက်ဖုတ်ကိုလျက်နေရင်းက ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေကိုလည်း တပြိုင်တည်းပွတ်ပေးနေတယ်။ စောက်ပတ်ရဲ့အောက်ဖက်ကျကျမှာတော့ မေမေ့ရဲ့ဖင်၀ ခရေဖူးလေး၊ ဖင်သား၂ခုကြားကအလယ်ဆုံမှတ်၊ ဖြူဝင်းတဲ့တင်သားတွေအလယ်မှာအညိုနုရောင်ခရေပွင့်လေး၊ ကျနော်စောက်ဖုတ်ကိုဂျာပေးနေရင်းက လက်ခလယ်လေးနဲ့ခရေဖူးလေးကို ကစားလိုက်တယ်၊ လက်ခလယ်လေးကိုထိုးသွင်းလိုက်တော့ မေမေသိသိသာသာကြီးဆတ်ကနဲဖြစ်ပြီးတွန့်သွားတယ်။

ကျနော်လဲအခြောက်တိုက်ကြီးသွားထိုးရင်မေမေနာပြီးလန့်သွားမှာစိုးလို့ စောက်ရည်တွေနဲ့စိုရွှဲနေပြီးဖြစ်တဲ့ အဖုတ်ထဲကိုပဲ လက်ချောင်းသွင်းပြီးလိုးနေလိုက်တယ်၊ တစ်ခါ လက်ချောင်းမှာစောက်ရည်တွေရွှဲနိုင်သမျှ ရွှဲပြီးကပ်ပါလာအောင် ကလော်လာခဲ့ပြီးမှ ဖင်ဝကိုရွှဲအောင်သုတ်လိုက်တယ်။

ပြီးမှလက်ချောင်းလေးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖင်ပေါက်လေးထဲကို တစ်လက်မရဲ့ တစ်စိတ်ခြင်း တစ်စိတ်ခြင်းစီ တရစ်ရစ်ထည့်လာခဲ့ပြီး လက်ချောင်းတစ်ဆစ်လောက်ဝင်သွားချိန်မှာဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်လုပ်ပေးတယ်။ ပါးစပ်ကလည်းစောက်ဖုတ်ကိုဂျာပေးနေတယ်။ 

မေမေ မျက်လုံးလေးမှေး ပါးစပ်လေးဟ ညည်းပြီး ဒွာရနှစ်ပေါက်က ကာမဖီလင်ကိုတစ်ပြိုင်တည်း မိန်းမောစွာခံစားနေပုံရတယ်။ဒါလောက်ဆိုတော်ပြီလေ နောင်တချိန် ခရေပွင့်ခြွေဖြစ်ရင် အလျင်ရ (အကျင့်ဖြစ်နေ)အောင် ပရိုက်တစ်လုပ်ထားတာ။ 

ကျနော် ခရေပွင့်ကိုလွှတ်ထားခဲ့ပြီးမေမေ့ခြေထောက်တွေကို W ပုံစံကားပြီးတော့ ပေါင်သားကြီးနှစ်လုံးကို လျှာနဲ့အပြားလိုက် တလွှားချင်း တဗြင်းဗြင်းလျက်တယ်၊ ပေါင်သားတွေကို သွားနဲ့မနာအောင်ကိုက်တယ်။ ဒူးလေး နှစ်ဖက်ကိုလည်း ပါစပ်နဲ့ငုံခဲတယ်။ခြေသလုံးသားလေးတွေကိုလည်း လျှာနဲ့လျက်လိုက် ပါးစပ်နဲ့ခဲလိုက်၊ 

တစ်ကိုယ်လုံးကို တစ်လွှားခြင်းလျက်ပြီး ပွတိသပ်နှိုးဆွငုံခဲနေတော့ မေမေ့မှာထွန့်ထွန့်ကိုလူးနေတော့တာပဲ။ကျနော် မေမေ့တင်ပါးသားကြီးတွေဆီရောက်လာပြန်ပြီးလျက်ပေးပြန်တယ်။ ခေါင်းအုံးကိုယူ မေမေ့ခါးအောက်ထဲထည့်ပြီး ဖင်ကိုအိပ်ရာပေါ်ကကြွအောင်မပြီးတော့ တင်သားကြီးတွေလျက်ပေးရင်း ဖင်ကြားက ဖင်ပေါက်ဝခရေပွင့်လေးကိုတွေ့တော့ ကျနော်မရွံနိုင်တော့ဘူး၊ အညိုနုရောင် ခရေပွင့် မေမေ့ဖင်ပေါက်ဝလေးကိုလျှာနဲ့ထိုးကလိပြီးလျက်လိုက်မိတော့တယ်။

" အားးးးး...သ…သားးး အူးး.. ရှီးးး ဘာတွလုပ်နေတာလဲသားရယ်.. အဲ့နေရာ ညစ်ပတ်တယ်... သား..မရွံဘူးလား ကွာ"

"သား မေမေ့ကိုသိပ်ချစ်မိသွားပြီမေမေရယ်၊ မေမေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို မချစ်တဲ့နေရာကိုမရှိတော့ဘူး၊ မေမေက သားမေမေ၊ သားချစ်သူ၊ မရွံပါဘူး"

"အိုးး သားရယ် ဒါလောက်တောင်ပဲလား"

ဖင်ဝလေးကိုလျက်ပေးနေရာကနေ ဖင်ပေါက်ဝအနားကပ်နေတဲ့ ဘယ်ညာတစ်ဖက်တစ်ချက်ကတင်သားဖင်သားနုနုလေးတွေကို ငုံအခဲလိုက်မှာတော့...

"အအိုးးး.. ရှီး.....အားးး မနေနိုင်တော့ဘူး... မရတော့ဘူးးးး... သား မေမေ့ကို ဘာလုပ်လုပ်... လုပ်ပါတော့ကွယ်...ဟင့် ဟင့်.."

ဒါလောက် တစ်ကိုယ်လုံးကို ဆွပေးနေပြီးသွေးသားတွေ မခံမရပ်နိုင်အောင် ဆူပွက်လာမှတော့ မေမေဘယ်လိုမှဆက်မတောင့်ထားနိုင်တော့ပါ၊သူ့ဘဝမှာ မုန်းလှပါတယ်ဆိုပါတယ်ဆိုတဲ့ ယောက်ျားရဲ့အထိအတွေ့၊ ကြောက်လှပါတယ်ဆိုတဲ့လိင်ဆက်ဆံမှု အခုသူ့ဘဝမှာတစ်ယောက်တည်းချစ်ရပါတယ်ဆိုတဲ့ သူ့သားအရင်းက အထွတ်အထိပ်ရောက်အောင်နှိုးဆွပေးလိုက်တော့၊ သူကြောက်တဲ့လိင်ဆက်ဆံမှု ကိုမေ့လျော့စွာပင် သားအရင်းထံမှတောင်းခံနေမိပါပြီ။ သွေးသားတောင်းဆိုမှုကိုဘယ်လိုမှမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပါ။

မေမေ့ပါးစပ်ကတောင်းဆိုသံကြားရပြီးတဲ့နောက် ကျနော် အထက်ကိုပြန်ဆန်ပြီး မေမေ့နို့တွေကိုစို့၊ ပြီးတော့ မေမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်ပြန်တော့ မေမေလည်းအငမ်းမရပြန်နမ်းလာပြန်တယ်။ မေမေ့နားရွက်ဖျားလေးတွေကို လျှာလေးနဲ့လျက် သွားဖျားလေးနဲ့ကိုက်ပေးနေချိန် မေမေကျနော့်တကိုယ်လုံးကိုအတင်းသိမ်းကြုံးဖက်ထားပြီး..တိုးတိုးလေးနဲ့...

"လုပ်.. လုပ်ပေးပါတော့ မောင်ရယ်..."

မေမေ့ပါးစပ်ဖျားကကျလာတဲ့အသံလေးက ဆည်းလည်းလေးလို၊တစ်ခါမှ မေမေ့ဆီက ဒီလိုအခေါ်အဝေါ်မျိုး ဒီလိုအသံမျိးနဲ့ ခေါ်တာကြားရလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားခဲ့ဘူး၊ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး။

ကျနော့်သွေးတွေနားထင်ရောက်သွားပါပြီ၊ ဘာကိုမှလည်းမမြင်တော့ပါ။

....................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၈ )

"အိုး... မေရယ်.. သဲရယ်.. သိပ်ချစ်တယ်ကွာ"

မေမေ့ပေါင်ကြားက အသင့်ဖြစ်ပြီးရွှဲအိနေပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်အဝကို ကျနော့်လီးကိုတေ့ပြီးဖိချလိုက်ပါတော့တယ်။

ကျနော် သတိမလွတ်ဘူး၊ မေမေ့ဘဝမှာ ယောက်ကျားနဲ့ တစ်ခါဆို တစ်ခါထဲဆက်ဆံခဲ့ဘူးတာ၊ အလိုမတူတော့ဘာမှန်းမသိခဲ့လိုက်၊ နှစ်ပေါင်းများစွာလည်းကြာခဲ့ပြီ။ဒီတော့ ဒီကိစ္စမှာ အစိမ်းသက်သက်လိုဖြစ်နေတဲ့မေမေ့ကို ဖြည်းဖြည်းခြင်းချော့လုပ်မှရမယ်။ကျနော် ဖြည်းဖြည်းလေးကျနော့်ဒစ်ကို စောက်ပတ်ဝထဲဖိမြှုပ်လိုက်တယ်၊မေမေမျက်လုံးလေးမှိတ်ထားတယ်။

"အား.. ဖြေးဖြေး.. နာတယ်"

ဟုတ်တယ် မေမေ့စောက်ဖုတ်က တော်တော်ကြီးကို ကြပ်နေတယ်။

ကျနော် မေမေ့ပါးကိုဖြည်းဖြည်းကုန်းနမ်းရင်း

"အရမ်းနာလို့လား...သဲ"

ကျနော်မေမေ့ကို သူ့နာမည်အရင်းကိုအဖျားဆွတ်ပြီးတော့ပဲခေါ်လိုက်မိတယ်။မေမေက ကျနော့်အမေးကို အသာလေးပဲခေါင်းညိတ်ပြတယ်။

ကျနော် လီးကိုရောက်တဲ့နေရာမှာ ဝင်သလောက်အသာလေးပဲစိမ်ထားပြီး အာရုံကိုနှိုးပေးတဲ့အနေနဲ့ မေမေ့နို့တွေကိုစို့ပေးနေတယ်။ ခဏကြာတော့ မေမေ့အောက်ကဖင်ကိုလှုပ်ပေးလာပြီး စောကိဖုတ်ကြွက်သားတွေကညှစ်လာရော။ဒါနဲ့ ကျနော်လည်းဖြည်းဖြည်းခြင်းဆက်ပြီးလီးကိုတရစ်ရင်းဆက်သွင်းလိုက်တယ်။

"အားးး ကျွတ်ကျွတ်"

မေမေတစ်ခါညည်းတိုင်းခဏနားပြီး သွင်းလိုက်တာ သုံးကြိမ်မြောက်မှာ အဆုံးထိဝင်သွားပါတော့တယ်။အဆုံးဝင်ပြီးတဲ့နောက် ကျနော် ဆက်မလှုပ်ရှားသေးပဲ ခဏထပ်စိမ်ထားတုန်း မေမေကတော့ သူမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုပါးစပ်နဲ့တင်းတင်းကိုက်ထားတယ်။ကျနော့်လီးအဆုံးအထိဝင်သွားချိန်မှာ မေမေ့စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းပိုင်းဟာ တော်တော်ကြီးကိုကြပ်ထုတ်နေတယ်လို့ခံစားရပြီး ကျနော့်လီးတွေလည်းကျိန်းစပ်နေပါတော့တယ်။

ခဏအကြာမှာတော့နှစ်ယောက်စလုံးအနာသက်သာလာခဲ့ပြီးမာတောင်နေတဲ့လီးကြီးဟာ ကြပ်ထုတ်နေတဲ့စောက်ခေါင်းကြွက်သားနဲ့ ညှစ်ပေးနေတဲ့ ကာမရာဂ အထိအတွေ့ကိုပြန်လည်သတိထားမိပြီး၊ဆူပွက်နေတဲ့သွေးသားတွေကအော်တိုပဲပြန်လည်လှုပ်ရှားလာကြတော့တယ်။

မေမေဟာ အောက်ကဖင်ကြီးရမ်းပေးလာတဲ့အချိန် ကျနော်က လီးကိုတဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့မေမေ့ကိုစလိုးပါတော့တယ်။

အဲ့ဒီအချိန် ကျနော်ဖတ်ဘူးတဲ့ ပါကင်ဖွင့်အောဇာတ်လမ်းတွေမှာရေးထားတာတွေကိုသွားသတိရမိတယ်၊ သူတို့ရေးထားတာနဲ့ ကျနော်အခုလက်ရှိခံစားနေရတဲ့ဖီလင်နဲ့ အတူတူပဲ၊ အခုဟာက မေမေ့ကိုပါကင်ဖွင့်နေရသလိုကြီးပဲ။

ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့

* မေမေက ယောက်ျားနဲ့ တစ်ခါဆိုတစ်ခါပဲဆက်ဆံဘူးတယ်၊

* ဆက်ဆံတာကလည်းသဘောတူကြည်ဖြူ အကြာကြီးဆက်ဆံတာမဟုတ်ပဲ လောလောမြန်မြန်နဲ့ပြီးခဲ့တာဖြစ်တယ်၊

* အဓမ္မအကျင့်ခံရတာကြောင့် ဒဏ်ရာရစုတ်ပြဲသွားခဲ့တာကို ဆရာဝန်တွေနဲ့အသေအချာပြန်ချုပ်ထားခံခဲ့ရတယ်၊

* ကလေး (ကျနော့်ကို) မွေးတုန်းကလည်း ပုံမှန်မွေးလမ်းကြောင်းကမမွေးပဲ ဗိုက်ခွဲမွေးခဲ့တယ်၊

* အချိန်ကလည်းအနှစ် ၂၀ နီးပါးကြာခဲ့ပြီ၊ ဒီကာလအတွင်း လီးအစစ်ရော အတုရော မတွေ.ခဲ့ရဘူးလေ။

ဒီတော့ မေမေဟာ ခန္ဓာကိုယ်တည်ဆောက်ပုံအရ တကယ့်ကိုအပျိုစစ်စစ်တစ်ယောက်လိုပါပဲ။ဒါကြောင့် ဒီနေ့ည မေမေနဲလိုးဖြစ်တာဟာ တကယ်ပဲ ကျနော့်အနေနဲ့ ကိုယ့်အမေအရင်းကိုကိုယ်ပါကင်ပြန်ဖောက်နေရသလိုခံစားမိတယ်။ မေမေဟာတကယ့် အပျိုရိုင်းလေးတစ်ယောက်လိုပါပဲ။

ကျနော်ဟာချစ်တဲ့မေမေကို အရမ်းနာကျင်သွားမှာစိုးတဲ့အတွက် အပျိုစင်လေးတစ်ယောက်လို ဖြည်းဖြည်းခြင်း ကိုင်တွယ်လှုပ်ရှားပြီ ညင်ညင်သာသာလေးပဲ သတိထားပြီးတချက်ချင်း လိုးနေလိက်တယ်။

လီးကိုနည်းနည်းချင်းထုတ်လိုက်ပြန်ဖိချလိုက် ၃-၄ကြိမ်လုပ်ပြီးတော့နှစ်ယောက်စလုံးကထွက်တဲ့ချောဆီတွေကြောင့် အဝင်အထွက် တိုင်မင် မှန်လာပါတယ် ။ဒါကြောင့် လီးကိုအဆုံးနီးပါးဆွဲထုတ်ပြီးပြန်ဆောင့်ချပါတယ်၊ ဒါတောင်ခပ်စေးစေး ခပ်ကြပ်ကြပ်ပါပဲ။

"အား... ကျွတ်ကျွတ်... ဖြေးဖြေး သား"

"သဲ.. နာနေတုန်းပဲလား"

"အင်း...နာနေတုန်းပဲ ဒါပေမယ့် အစကလောက်တော့ မဆိုးတော့ပါဘူး ရပါတယ် ဖြေးဖြေးဆက်လုပ်"

"ဒါဆို မောင်ဖြေးဖြေးဆောင့်မယ်နော်"

ဇွိ ဇွိ... ဖတ် ဖတ် ဖတ်...

"အား.. ကျွတ်ကျွတ်... အင်း..ဟင်း"

"အူးးး..သဲစောက်ဖုတ်ကြီးကကြပ်နေတာပဲကွာ၊ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့မထင်ရဘူး"

မေမေ ကျနော့်လက်မောင်းကိုဖြန်းကနဲလှမ်းရိုက်တယ်/

"ဟွန့် ဘာတွေလျှောက်ပြောနေတာလဲ၊ သူများကဗိုက်ခွဲမွေးထားတာကို"

"သြော်.. ဟီး မေ့လို့ မေ့လို့.. ဒါဆိုအပျိုစစ်စစ်လေးစောက်ဖုတ်မို့ ဒါလောက်ကြပ်နေတာကိုး"

ဖြန်း..

 "သွား...သိဘူး"

တစ်ချက်ထပ်ရိုက်ခံရတယ်။

ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်.. ဗြစ် ဗြစ် ဒုတ် ဖွတ်...

"အီးးး ကျွတ်ကျွတ်.. မေ့စောက်ပတ်လေးကွဲများသွားပြီလားမသိဘူး"

"သဲ.. ရရဲ့လား.. အရမ်းနာနေပြီလားဟင်"

"ရပါတယ်... ဆက်လုပ်.. နာတော့နာတယ် ဒါပေမယ့်အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့် ဆောင့် ဆက်ဆောင့် အူးးးးး"

ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ကျွိ ကျွိ ဖြစ် ဖြစ်...

"သဲလေး.. မောင့်မေမေ... မောင့်မိန်းမ... သိပ်ချစ်တယ်သဲရယ် သဲစောက်ဖုတ်လေးကအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်၊ စီးပိုင် ကြပ်ထုတ်နေတာပဲ အပျိုလေးလိုပဲ သဲနာမှာကြောက်လို့ညှာလုပ်နေရတယ် သဲဆီက ပထမဆုံးအကြိမ် ပန်းဦးရသလိုပဲ သိပ်ချစ်တယ် သဲရယ်"

..................................................................................................................

မွေးမေ့ပန်းဦး ( ၉ )

(ဇာတ်သိမ်း)

"သားလေး အားးးး မေမေ့ကိုသဲလို့ခေါ်တယ်နော်"

"သဲရဲ့ နာမည်ကိုက အဖျားဆွတ်ခေါ်တော့ သဲပဲလေ။ ပြီးတော့ မောင့်အသဲ အသက်လိုချစ်လို့ အခုသဲကမောင့်မိန်းမဖြစ်နေပြီလေ မေမေလို့ခေါ်ရမှာထက် ချစ်သူတွေလိုနာမည်လေးအဖျားဆွတ်ခေါ်ချင်တာ"

"ဒါဆိုလဲ မောင့်သဘော၊ ဟုတ်သား မောင့်မိန်းမဖြစ်သွားပြီပဲနော် သဲလို့ပဲခေါ်ခေါ် မိန်းမလို့ပဲခေါ်ခေါ်ကြိုက်သလိုခေါ်၊ မိန်းမလဲမောင့်ကိုသိပ်ချစ်တယ်၊ အားးး ဖြေးဖြေးမောင်... အု..."

"မိန်းမရယ် သိပ်ချစ်တယ် အခုလိုကိုယ့်အမေအရင်းက သိပ်ချစ်တဲ့မိန်းမဖြစ်လာမယ်လို့ မတွေးမိခဲ့ဘူး ကိုယ့်အမေအရင်းကို အခုလိုလိုးရမယ်လို့မထင်ခဲ့မိဘူး၊ လိုးလို့ကောင်းတယ်မိန်းမရယ်"

"အိုးး မောင် စကားအပြောတွေသိပ်ကြမ်းတာပဲ တကယ့်ကိုပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် အမေနဲ့သားလိုးတဲ့အကြောင်းပြောနေတာများ၊ ကဲ...စိတ်ကြိုက်သာလိုးပေတော့ ကိုယ်မေကိုယ်လိုးလေးရေ၊ အမေကလဲသားအရင်းရဲ့အလိုးခံရတာ ကောင်းပါသတဲ့ လင်လေးရယ်"

"လိုးမှာ လိုးမှာ မပူနဲ့စိတ်ချ မိန်းမကိုသိပ်ချစ်လို့နေ့တိုင်းလိုးမှာ၊ ဗိုက်ကြီးအောင်ကိုလိုးပစ်ဦးမှာ မောင့်အတွက် သားသားလေးဖြစ်ဖြစ် မီးမီးလေးဖြစ်ဖြစ်မွေးပေးဦးနော် မိန်းမရယ်...နော် ကဲ ကဲ မောင့်ကလေးလေးတွေ အချစ် ဗိုက်ထဲထည့်ပေးလိုက်တော့မယ်"

"စွိ စွိ ဖတ်ဖတ် ဖောက်ဖောက် ဗြစ် ဒုတ် အားးးးးးထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ"

"အားးး မ..လဲ...ပြီးပြီ.. အူးးးးးစစ်…."

ကျနော့်ရဲ့ ပျစ်နှစ်နေတဲ့ သုက်ရည်တွေဟာ လချောင်းထိပ်ကနေ မီးတောင်ပေါက်သလိုရုန်းကန်ထွက်လာပြီး မေမေ့ရဲ့စောက်ခေါင်းမွေးလမ်းကြောင်းကတဆင့် သားအိမ်ထဲကိုအရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထွက်သွားခဲ့ပြီး များပြားလှတဲ့လရည်တွေဟာ စောက်ဖုတ်ဝကပြန်ပြီးယိုစီးထွက်ကျလာပါတော့တယ်။

ကိုယ့်မွေးမိခင်အရင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ဝဟပြဲပြဲလေးထဲကနေ ကိုယ့်ရဲ့အဖြူရောင်ပျစ်ချွဲချွဲလရည်တွေလျှံထွက်ကျလာပြီး မျက်နှာမှာချွေးသီးလေးတွေစို့လို့ မောဟိုက်စွာအသက်ရှိုက်ရှူနေတဲ့ ကျနော်ကမေမေလို.ခေါ်တဲ့အမျိုးသမီးရဲ့ ပုံရိပ်လေးဟာ မျက်စေ့ထဲမှာ တသက်တာစိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာစွဲမြဲနေတော့မှာပါ။ကျနော်မေမေ့ရဲ.နှင်းဆီနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုတရှိုက်မက်မက်စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ မေမေကလည်းကျနော့်ကျောကုန်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်သိုင်းဖက်ရင်း ဆူလောင်ပြင်းပြစွာ အငမ်းမရတုန်.ပြန်နမ်းလာပါတယ်။

“သိပ်ချစ်တယ် မိန်းမရယ်…သဲရယ်….”

“သဲလည်း မောင့်ကိုသိပ်ချစ်သွားပြီကွယ်”

“သဲပြောတော့..ယောက်ျားတွေကို ကြောက်တယ်..မုန်းတယ်ဆို..”

“မေမေ..အဲ..သဲ ပြောပြခဲ့ပြီးပြီမဟုတ်လား လို.၊ ယောက်ျားတွေအားလုံးကိုကြောက်ခဲ့မုန်းခဲ့ပေမယ့်၊ ကိုယ်တိုင်မွေးထုတ်ထားခဲ့တဲ့ သားကိုတော့ တုန်နေအောင်ချစ်ခဲ့တယ်။ တခြားယောက်ျားတွေကို ဘယ်လိုမုန်းမုန်း၊ သားလေး ထက်မောင်လို.ခေါ်တဲ့ ဟောဒီ မောင့်ကိုတော့ ရင်နဲ.လွယ်ခဲ့ရတဲ့သားအရင်းဖြစ်လို. သိပ်ချစ်ခဲ့တယ်၊ ဘယ်လိုမှမုန်းလို.မရခဲ့ဘူး”

“ဒီနေ.သားရဲ့အထိအတွေ.တွေနဲ.မထင်မှတ်ပဲတွေ.လိုက်ရတော့မေမေ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းကိုမသိဘူး၊ လုံးဝမလွန်ဆန်နိုင်တော့ဘူး၊ တစ်သက်လုံးကြောက်လှပါတယ်ဆိုတဲ့ လိင်မှုကိစ္စကို အသည်းတလှိုက်လှိုက်နဲ.ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အရမ်းလိုချင်သွားမိတယ်မသိဘူး၊ မေမေ့ရဲ.ဒီတစ်သက်မှာ၊ ဒီလောကမှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကိုချစ်မိတယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီသူဟာ မေမေ့ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသောသား၊ ဟောဒီကမေမေ့ယောက်ျားလေး တစ်ယောက်ထဲပါပဲကွယ်”

“ဒါဆို…ဟောဒီ မောင့်မေမေ၊ မောင့် သဲလေးနဲ. တသက်လုံး လင်မယားလိုတူတူနေသွားကြမယ်နော်…အချစ်၊ ပြီးရင်သားသား မီးမီးလေးတွေမွေးပြီး ပျော်ရွှင်တဲ့အိမ်လေးတည်ဆောက်ကြမယ်၊ ဒါနဲ. မောင်ခုနကထည့်ပေးလိုက်တာ သားလေးဖြစ်မလား၊ မီးလေးဖြစ်မလား မသိဘူး”

ကျနော့်ဒီစကားကြားတော့မေမေ့မျက်နှာလေး ရဲပဒေါင်းခတ်သွားတယ်…ကျနော့်လက်မောင်းကိုလိမ်ဆွဲပြီး..

“သားရယ် မကောင်းဘူးကွာ သိပ်ဆိုးတာပဲ၊ဘာလို့ အထဲမှာပြီးလိုက်ရတာလဲ၊ မေမေဘာတားဆေးမှထိုးထားသောက်ထားတာမရှိဘူး၊ မေမေကိုယ်ဝန်ရှိလာရင်ဘယ့်နှယ်လုပ်ကြမလဲ”

“မိန်းမကလည်းကွာ.. မောင်ကတမင်ကိုထည့်လိုက်တာ၊ မောင်တို.အခုလင်မယားလိုလုပ်ပြီး လင်မယားဖြစ်ပြီးကြပြီလေ၊ လင်မယားလိုပဲနေကြမယ်မဟုတ်လား၊ မောင် သဲနဲ. ကလေးရချင်တယ်၊ သဲကိုမောင့်ရင်သွေးလေး လွယ်ပေးစေချင်တယ်”

“သားရယ်…တို.နှစ်ယောက်ကြားမှာ ဆက်ဆံရေး ဘယ်လိုပဲပြောင်းလဲပြောင်းလဲ၊ တကယ့်အမှန်တရားက အပြင်လောကမှာ တို.တွေဟာ သားအမိအရင်းလို.သိထားကြတယ်။ ပေါ်ပေါ်ထင်ထင် ကလေးတွေဘာတွေယူပြီးနေလို.မဖြစ်ဘူးလေ…နောက်ပြီး တို.မှာက အသိုက်အဝန်းနဲ.၊ သား ဖွားဖွားတို့ အန်တီတို့ရှိသေးတယ်လေ၊ တော်ကြာ ဗိုက်ထွက်လာတော့ သူတို.ကိုဘယ်လိုပြောမလဲ၊ ရှင်းရခက်မယ်”

“သိဘူး… မောင်ကတော့မောင့်မယားလေးနဲ. တကယ့်လင်မယားလိုနေချင်တာပဲသိတယ်”

“တကယ့်လင်မယားဖြစ်ချင်တာထားလိုက်ဦး၊ ဖြစ်လို.ရတယ်၊ ဒါပေမယ့်ကလေးရှိလို.တော့မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ မောင့်ကိုပတ်ဝန်းကျင်က မေမေ့ရဲ. သားလို.ပဲသိထားတာ၊ တကယ်လို.ဗိုက်ထွက်လာရင် ကြည့်ကောင်းအောင်၊ ဖအေပြပြီး လင်ကောင်ပေါ်အောင် တခြားတစ်ယောက်ယောက်အယူပြရတော့မယ်၊ အဲ့ဒီတစ်ယောက်ယောက်ကို မောင်လက်ခံနိုင်လား”

“အာ…ဒါတော့ဘယ်ဖြစ်မလဲ..၊ မောင့်မေမေ..သဲလေးကို ဘယ်ယောက်ျားနဲ.မှမမြင်ချင်ဘူး၊ အာ့ဆို..ဒီတိုင်း တိတ်တိတ်ချစ်နေတာကမှကောင်းသေး..”

“အဲ့လို လိမ်လိမ်မာမာ တွေးစမ်းပါမောင်ရယ်၊ ကြာကြာဝါးမယ့်သွား အရိုးကြည့်ရှောင်တဲ့၊ အပြင်မှာသားအမိ အိမ်မှာ၂ယောက်ထဲရှိတဲ့အချိန် လင်မယား ဟုတ်ပြီလား”

“ဟုတ်ပါပြီမိန်းမရယ်…ဒါဆို..နောက် အိမ်ထဲမှာရှိတိုင်း၊ မိန်းမနဲ.အမြဲလိုးကြမယ်နော်”

“ဟွန်. ဒါပဲတွေးနေ…အရူးအမဲသားကျွေးမိသလိုဖြစ်နေပြီ..ဒုက္ခပါဘဲ”

"ချစ်တာကိုး မောင့်မိန်းမရယ်"

"ကဲ...နောက်မှအတိုးချချစ်တော့ လင်လေးရေ၊ အခုတော့ မိန်းမဟိုဟာက အရမ်းကြိမ်းပြီးနာနေတယိ..၊ နားချင်ပြီကွာ..."

အဲဒါမှကွိုင်ပဲ…

နားပြီးမှနောက်တစ်ချီဆွဲမယ်လို.စိတ်ကူးထားကာမှ….၊

ဒါပေမယ့်ဟုတ်ပါတယ်လေ၊ မေမေဟာ လွန်ခဲ့တဲ့အနှစ်နှစ်ဆယ်က အိပ်မက်ဆိုးလိုအဖြစ်အပျက်တစ်ခုကလွဲပြီး၊ ဒီနေ.ညမှာမှ မင်္ဂလာဦးညကို နဖူးတွေ.ဒူးတွေ.တွေ.ကြုံလိုက်ရတဲ့ အရိုင်းသတိုးသမီးလေးတစ်ယောက်မဟုတ်လား။

စောစောကပဲ ပါကင်ဖေါက်လိုက်သလို မေမေတော်တော်နာကျင်နေတာကိုကျနော်ကိုယ်တိုင်သိနေတယ်လေ။ကျနော်.. ကိုယ့်အမေအရင်းကိုပြန်ပြီး ပန်းဦးချွေလိုက်လေသလား.....။

ကျနော့်ရဲ့အပျိုစင်မလေးမေမေကိုသနားလို့ ဆက်မလုပ်တော့ပဲ မယားအသစ်စက်စက်လေးကိုယုယစွာဖက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။အိပ်မက်ထဲမှာတော့ တောက်ပပြီး ပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ အနာဂါတ်တစ်ခု....။

ပြီးပါပြီ။

မွေးမေ့ပန်းဦး နောက်ဆက်တွဲ 

လေးလ (၄လ) ခန့်ကြာမြင့်ပြီးနောက်........

"ဘာ... နင်..နင် ဘယ်လိုပြောလိုက်တယ် မိသဲ"

ဖွားဖွားဒေါ်သက်မေ၏ ထိတ်လန့်ဖွယ်အသံနက်ကြီးက၊ အလန့်တကြားထွက်ပေါ်လာ၏။

"ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ်...မေမေ.."

ဒေါ်သဲဆုနွယ်၏ အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ အသံ….။

"နင့်မှာဗိုက် ၃ လရှိနေပီ ဟုတ်လား၊ ပြီးတော့ ဒါ သားမောင်နဲ့ရတာ.......? နင်ရူးနေပြီလား"

"ဟုတ်ပါတယ် ဖွားဖွား၊ သားတို့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ။ သားနဲ့ မေမေတို့ အတူတူနေကြရင်းနဲ့ အရမ်းချစ်မိသွားကြပြီး မှားမိကြပါတယ်၊ ပြင်မရတဲ့အမှားပါဖွားဖွား။ သားတို့ မထင်မှတ်ပဲနဲ့ ဘယ်လိုမှမလွန်ဆန်နိုင်ပြဲဖစ်သွားတာပါ။ သားတို့ဖွားဖွားကို ကန်တော့ပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ် ဖွားဖွားရယ်၊ သားတို့ကိုကူပါဦး"

ထက်မောင်မောင်ရဲ့တိုင်တည်ချက်….။

"အံမယ်လေး ဘုရားဘုရား ငါတော့သွေးတက်ပြီးလဲသေတော့မယ်ထင်တယ်၊ မိုက်လုံးကြီးလှကြချည်လား...ဟင်။ နင်တို့တွေကို မိုးကြိုးမပစ်ကြဘူးလား၊ မစားကောင်းတဲ့အသီးကိုစားကြတယ်၊ သဲဆုနဲ့ သားမောင်ရယ် မိုက်လိုက်တာ၊ ခုတော့ဘာလုပ်ကြမလဲ"

သဲဆုနွယ်ရဲ့ အစ်မကြီး ဒေါ်မြမြနွယ်ရဲ အထိတ်တလန့် အာမေဋိတ်နဲ့ မှတ်ချက်….

ဒေါ်သက်မေက ဆက်ပြောတယ်။

"နင်တို့ ခွေးဇာတ်ခင်းကြတာပေါ့လေ၊ နင်တို့ကိုယ်နင်တို့ သားအမိအရင်းကြီးဆိုတာ သတိမရကြဘူးလား၊အခုအတိုင်းဆို ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘယ်လိုမျက်နှာပြကြတော့မှာလည်း၊ ငါ့နှယ် သေသာ သေလိုက်ချင်တယ်နော်။ ဒီဗိုက်ပေါ်လာရင် ပတ်ဝန်းကျင်တံတွေးခွက် ပက်လက်မြောဦးတော့မယ်။ အရင် အပျိုတုန်းကလည်း အရှက်ကွဲပြီးပြီ။ မိသဲနော်… မိသဲ…."

“အားလုံးသမီးအပြစ်တွေချည်းပါမေမေ.. အီးး ဟီး ဟီး…သမီးကိုသာသတ်လိုက်ပါတော့၊ သမီးမနေချင်တော့ဘူးမေမေ၊ အီး..ဟီး ဟီး ..အင့်..”

ထက်မောင်မောင်ကတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ၊ မျက်လုံးကြီးပြူး အံကြိတ်ပြီး လက်သီးကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားတယ်။

"စိတ်အေးအေးထားစမ်းမိသဲ၊ ပြဿနာတစ်ခုရှိရင် အဖြေဆိုတာ ရှိရမယ်။ ဘယ်လိုရှင်းရမယ်ဆိုတာ စိတ်အေးအေးထားပြီးဝိုင်းဖြေရှင်းကြတာပေါ့၊ နော်..မေမေ"

ဒေါ်သက်မေသမီးအလတ် သဲဆုနွယ်ရဲ့ အမငယ် ဒေါ်ရီဝေနွယ်ရဲ့စကား….။

"ငါတော့အခုအချိန်ဘယ်လိုမှ စဉ်းစားလို့ မထွက်သေးဘူးဟေ့၊ ဗိုက်ပေါ်လာရင်သာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲပဲ….." 

ဒေါ်သက်မေက စကားထောက်တယ်….။သဲဆုနွယ်မျက်ရည်စမ်းစမ်းနဲ့…. 

"ဒါဆို ဒီကိုယ်ဝန်ကို သမီးသွားဖျက်ချပါရစေ မေမေရယ်၊ မေမေတို့ တစ်ရှက်က နှစ်ရှက် မဖြစ်ရအောင်.."

"ဘာ...မိသဲ နင်ဒီစကားမျိုးပြောပြန်ပြီလား။ ဒီ အကုသိုလ်ကြီးတဲ့အလုပ်ကို မလုပ်ပါနဲ့လို့ ဘယ်နှစ်ခါ ပြောရမလဲ။ အရင်တစ်ခါကလည်း ငါမတားခဲ့ရင် သားမောင် လူတောင်ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူး၊ အရင်က ဟိုသေနာကျကြီးသွေးပါတာတောင် အကုသိုလ်မဖြစ်ချင်လို့တားခဲ့တယ်…။ အခုက အားလုံးငါတို့သွေး။ ငါ့သမီးဖြစ်တဲ့နင်နဲ့ ငါ့မြေးဖြစ်တဲ့ သားမောင်တို့ရဲ့သွေး။ ငါ့ရဲ့မြေး၊ ငါ့ရဲ့မြစ်ကလေး။ ဖျက်ဖို့စကားထပ်မပြောနဲ့။ ငါတို့နည်းလမ်းရှာကြမယ်"

ဒေါ်သက်မေက အကြီးအကျယ် ဟောက်တော့တယ်….။

"မှားပြီးလွန်ပြီးမှတော့ ကိုယ့်သမီးနဲ့ ကိုယ့်မြေးဆိုတော့လည်းဘာမှအပြစ်မပြောလိုတော့ဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သားမောင်က အဆောင်မှာနေပြီးကျောင်းပြန်တက်၊မိသဲကိုတော့ လင်ကောင်ဖော်ပြီး ကလေးအဖေပြရအောင် တစ်ယောက်ယောက်နဲ့စပ်ပေးစားမှဖြစ်မယ်"

ဖွားဖွားဒေါ်သက်မေကသူ့အိုင်ဒီယာကိုပြောတယ်။သဲဆုနွယ်ထိတ်လန့်တကြားပြာပြာသလဲ ဝင်ငြင်းတယ်….။

"မေမေ... အဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့မေမေရယ်။ သမီးယောက်ကျားတွေကိုမုန်းတယ်၊ မေမေလည်းအသိပဲ၊ တခြားဘယ်သူနဲ့မှ မယူချင်ဘူး။ အခုမောင့်ကိုတောင်ကိုယ့်သားမို့လို့ တသက်လုံးမှာတစ်ယောက်ပဲချစ်ခဲ့ရတဲ့ယောကျ်ားလေးမို့လို့ အလိုနောက်ပါသွားမိတာပါ။ သမီးတခြားဘယ်ယောက်ျားကိုမှမယူဘူးမေမေ၊ ယူမယ့်အစားကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေလိုက်မယ်"

ထက်မောင်မောင်ကလည်း ဝင်ပြောတယ်…။

"ဖွားဖွားရယ်…သဲကို တခြားယောက်ျားနဲ့မပေးစားပါနဲ့၊ သားနဲ့သဲတို့သိပ်ချစ်ကြလို့ပါ၊ သားလည်းသဲနဲ့မခွဲနိုင်သလို၊ မေသဲကလည်း သားနဲ့မခွဲနိုင်ပါဘူး၊ သားတို့ချစ်ခြင်းကိုမခွဲပါနဲ့နော် ဖွားဖွား"

"ဟုတ်ပါတယ် မေမေရယ်"

ဒေါ်သက်မေဟာ ထက်မောင်မောင်နဲ့ သဲဆုနွယ်တို့ သားအမိရဲ့ ပြောစကားတွေကို နားထောင်အပြီး အသည်းယားစွာနဲ့….

"အောင်မယ်လေး.. လေး...လေး...အဖြစ်သည်းနေ၊ အချစ်သည်းနေလိုက်ကြတာ.... တစ်ယောက်ကလည်း မောင်တဲ့၊ တစ်ယောက်ကလည်း သဲတဲ့၊ နင်တို့နှစ်ယောက်ဘယ်လောက်ပဲ မခွဲနိုင် မခွဲနိုင်၊ နင်တို့က သားအမိအရင်းကြီးတွေလေ၊ လင်မယားလို အတူနေကြဖို့ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ...ဟဲ့"

ဒေါ်သဲဆုနွယ်ရဲ့ အမနှစ်ယောက်ဖြစ်ကြတဲ့ ဒေါ်မြမြနွယ်နဲ့ ဒေါ်ရီဝေနွယ်တို့ကတော့ သူတို့သားအမိဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ပြီးမျက်ရည်ဝဲနေကြတယ်။ သူတို့တူကိုရော သူတို့ညီမကိုရော အရမ်းချစ်ကြတာလေ။ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့စိတ်ဆင်းရဲမှုကို ဖြစ်မှာမလိုလားဘူး။

သူတို့ထဲကမှ ထက်ထက်မြက်မြက်ရှိပြီး တင်္ခနုပတ္တိဉာဏ်ကောင်းတဲ့ အမငယ်ဖြစ်သူ ဒေါ် ရီဝေနွယ်က….

"မေမေရယ် ဒီလိုလုပ်ပါလား၊ သဲဆုနဲ့သားမောင်တို့ကိုသိကြတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က ဒီမြို့ကပဲရှိကြတာ။ ရန်ကုန်မှာကျတော့ ဟိုဘက်ခန်းနဲ့ဒီဖက်ခန်းကပ်နေတာတောင် အတွင်းကျကျသိချင်မှသိကြတာ၊ ဘာသိဘာသာနေကြတာပဲ။ သဲဆုရဲ့အလုပ်ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ဘာမှထဲထဲဝင်ဝင်မသိပါဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက်ကို တရားဝင်ရုံးတက်လက်မှတ်ထိုးခိုင်း၊ အခုအိမ်ခန်းကိုပြန်ထုတ်ရောင်းပြီး၊ တခြားကိုယ်နဲ့မျက်မှန်းမတန်းမိတဲ့ ရပ်ကွက်တခုမှာပြန်ဝယ်ပြီး လင်မယားနေကြပေါ့၊ ဒီမြို့ကိုတော့ အလည်တောင်ပြန်မလာကြနဲ့ပေါ့။ ၁၀နှစ်-၁၅နှစ်ကြာရင်ကြာ၊ အတိုင်းအတာတစ်ခုထိစောင့်ပေါ့။ သဲဆုတို့မိသားစုကိုတွေ့ချင်ရင် ဒီကလူတွေပဲ ရန်ကုန်တက်ကြပေါ့၊ မကောင်းဘူးလား"

ဒေါ်မြမြနွယ်က….

"ဟုတ်တယ် ဒီနည်းပဲရှိတော့တာပဲ၊ ဖြစ်ပြီးချစ်ပြီးမှတော့ စိတ်ဆင်းရဲကိုယ်ဆင်းရဲခွဲမနေစေချင်ဘူး။ သဲဆုမှာလည်းအခုမပေါ့မပါးနဲ့၊ မွေးလာမယ့်ကလေးကိုလည်းမိရင်းဖရင်းနဲ့ သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်းပဲနေစေချင်တယ်၊ တခြားတစိမ်းကို အဖေမငှားစေချင်ဘူး။ ကဲ..နင်တို့လည်း ဘဝရှေ့ရေးအတွက် အဆင်သင့်ပြင်ထား၊ နောက်လည်းကိုယ့်ကိုသိနေတဲ့ဒီမြို့ကို ခြေဦးပြန်မလှည့်နဲ့တော့"

ဒေါ်သက်မေ ဟင်းးးး ကနဲသက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်ပြီးတော့....

"အင်းလေ…..အဲ့ဒီလိုပဲလုပ်ရတော့မှာပဲ။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ၊ ကဲ…ငါပြောသလိုလုပ်၊ သားမောင်ရဲ့သန်းကောင်စာရင်းကို ငါတို့ဆီပြန်လာထည့်ထား၊မိသဲဆုက နာမည်ပြောင်း၊ မှတ်ပုံတင်အသစ်လုပ်၊ အိမ်အသစ်မှာသန်းခေါင်စာရင်းအသစ်လုပ်၊ရုံးသွားလက်ထပ်ရင် မအေနာမည်နဲ့မယားနာမည်တူနေပြီး တော်စပ်ပုံတွေသံသယရှိသွားမှာစိုးလို့ဟေ့။ဟိုကောင်… သားမောင် နင်က ဈေးကိုပြေး၊ ကန်တော့ပွဲတစ်ပွဲဝယ်လာ အဲ့ဒီကန်တော့ပွဲနဲ့ နင့်မယားသဲဆုကိုငါ့ဆီလာတောင်း။နင်တို့လင်မယားငါ့ဆီလာကန်တော့ကြ"

အမယ်ဒါမျိုးကျ ဒေါ်သက်မေတို့က အကွက်စေ့သား...။

...........................................................................................................

အခုမှပဲကျနော်တို့ သားအမိ/လင်မယား ၂ယောက်လုံးပြုံးနိုင်တော့တယ်။

ကျနော်…မေမေ-မယားလေး သဲဆုကိုပြုံးပြီးကြည့်လိုက်ပြီး မေမေ့ရဲ့လက်ခုံနုနုလေးကိုဖွဖွအုပ်ပြီးဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ သဲဆိုတဲ့မေမေကလည်းရှက်ပြုံးလေးနဲ့ပြန်ကြည့်လာတယ်၊ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးကို အကဲခတ်ကြည့်နေတဲ့ ဖွားဖွားက မဲ့ပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးပြီး ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့၊ ပြီးတော့မှတစ်ကိုယ်ထဲပြောနေသလိုနဲ့....

"ကြုံ ကြုံဘူးပေါင်တော၊် အမေနဲ့သားအရင်းချင်း ချစ်ကြကြိုက်ကြ၊ ပြန်ယူကြ၊ ဗိုက်ကြီးကြ၊ ကလေးမွေးကြနဲ့၊ အေးလေ ဖိတ်ခြင်းဖိတ် ကိုယ့်အိတ်ထဲဖိတ်တော့လည်းကောင်းသားပဲ။ ဘယ်သူ့ကိမှသွားအနှောင့်အယှက်ပေးနေတာမှ မဟုတ်တာ..."

ဖွားဖွား မြည်တွန်နေတာကြည့်ပြီး အန်တီမြနဲ့ အန်တီရီဝေတို့က တခွိခွိ ရီနေကြတယ်။

................................................................................................................................................

"ကဲ...ဒီလင်ဒီမယား အိုအောင်မင်းအောင်ပေါင်းရပါစေကွယ်။ သားသမီးတွေ မြေးတွေနဲ့စည်ပင်ပြီး သာယာပျော်ရွှင်တဲ့မိသားစုလေးဖြစ်ပါစေ"

ဖွားဖွားဒေါ်သက်မေရဲ့ ဆုပေးသံ…

ကျနော်နဲ့ ကျနော့်မွေးမေ (သဲဆုနွယ်) တို့လင်မယား ဖွားဖွားကို ခြေဦးတိုက်ကန်တော့ကြပါတယ်။ဖွားဖွားရှေ့မှာ အုန်းငှက်ပျောအစုံ ကန်တော့ပွဲကြီး...။

"ကဲ..သားမောင်၊ သားမောင်က အခုဖွားဖွားမြေးမဟုတ်တော့ဘူး၊ အမေ့ရဲ့ သားမက်ဖြစ်သွားပြီ၊အမေ့ရဲ့ သမီးလေးသဲဆုကို သားမောင်လက်ထဲအပ်ပါတယ်၊ သစ္စာရှိရှိ ချစ်ချစ်ခင်ခင်ပေါင်းပါနော်၊ အိမ်ထောင်ဦးစီးပီသစွာ အစစအရာရာ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပါနော်၊ စိတ်ချမယ်နော်သား"

"စိတ်ချပါအမေ၊ အမေ့သမီးသဲကို သားရဲ့အသက်အသည်းနှလုံးနဲ့ထပ်တူ ချစ်သွားစောင့်ရှောက်သွားပါမယ်"

"သာဓု သာဓု သာဓု"

မေမေသဲလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ နှင်းဆီရောင်မျက်နှာလေးနဲ့ ချစ်စဖွယ်ပြုံးပြလို့နေပါတယ်။

"မေမေ"

"ဟင်....ဘယ်လိုကြီးလဲ လင်မယားအဖြစ် အခုပဲ အမေက ဆုပေးခဲ့ပြီးပြီလေ ဘယ့်နှယ် မေမေလာခေါ်နေရပြန်တာလဲ"

"သြော် ဒီကစပြီးရှေ့ကို တရားဝင်လင်မယားအဖြစ် တသက်လုံးနေသွားကြရတော့မှလေ၊ အခု မေမေလို့အားရပါးရ တဝကြီးခေါ်ထားလိုက်ချင်လို့"

မေမေအားရပါးရပြုံးလိုက်ပါတယ်။

"မေမေ့သားရယ်၊ သားဟာ မေမေ့ရဲ့ထာဝရ သားပါ၊ သားကြိုက်တဲ့အချိန်မေမေလို့ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ သားရဲ့အမေအဖြစ်က မပြောင်းလဲသွားပါဘူး။အခု မေမေက သားရဲ့ချစ်မယားလည်းဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ မေမေပဲခေါ်ခေါ်၊ သဲ၊ အချစ်၊ မိန်းမ၊ မယားလေး ကြိုက်သလိုသာခေါ်တော့....ဟိ..ဟိ.."

ဖွားဖွားတို့အိမ်အပေါ်ထပ်က ကျနော်တို့ညားကာစမောင်နှံအတွက်ပြင်ထားပေးတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ လင်မယား ၂ ယောက် တွတ်ထိုးနေကြတာပါ။

ဒါဖြင့်...

"မောင့် သဲ မေမေ မယားလေးရေ"

"ရှင်...ရှင့် မေမေ့ မောင် လင်လေးရယ်"

"ချစ်တယ် မိန်းမရယ်"

"မောင့်ယောက္ခမကြီးကလည်းသဘောတူလိုက်ပြီ၊သဲတို့တွေ တရားဝင်ချစ်လို့ရကြပြီ၊ တရားဝင်လည်းလင်မယားလိုနေခွင့်ရကြပြီ၊ မောင်လိုချင်တဲ့ ဘေဘီလေးလည်း သဲဗိုက်ထဲမှာရှိနေပြီ၊ ဘာလိုသေးလဲမောင်ရယ်"

“လိုတာပေါ့”

“ဘာလဲ”

“အခုပဲဟိုဟာကြီးကိုလိုချင်တယ်…”

“သွား…နှာဗူး... အု... အမေ့..”

မေမေ့ စကားမဆုံးခင် မေမေ့ကိုအတင်းဖက် ကစ်ဆင်ဆွဲပြီး လက်ကမေမေ့ပေါင်ကြားထဲရောက်သွားပါတော့တယ်။

"အိုးးးမောင်ရယ် ဖြေးဖြေး၊ အရမ်းမကြမ်းနဲ့သိလား၊ တော်ကြာဘေဘီလေးထိခိုက်သွားဦးမယ်…"

"မောင် ဆေးပညာပေးစာအုပ်တွေ ဖတ်ဖူးပါတယ်၊ ကိုယ်ဝန်မရင့်ခင် ၃, ၄-၅ လလောက်တော့ ဆက်ဆံလို့ရသေးတယ်တဲ့၊ မောင်ဖြည်းဖြည်းလုပ်မှာပေါ့၊မောင်က နားရွက်လေးမေ့ကျန်မှာစိုးလို့ သေချာအောင် ထပ်တပ်ပေးမလို့ပါ"

"ဘာ...နားရွက်တပ်မယ်...ဟလား၊ ပေါက်ကရပြောဦး..၊အဲ့ဒီနားရွက်တပ်မယ့်အတံကြီးကို လိမ်ချိုးပလိုက်မယ် ကဲ...ကဲ..."

"အားးးးးးးလုပ်ကြပါဦးဗျို့… မိန်းမ ကျနော့်ညီလေးကို နှိပ်စက်နေပါတယ်ဗျ"

"အဟမ်း...အဟမ်း"

အောက်ထပ် တစ်နေရာက ချောင်းဟန့်သံထွက်လာလို့ ကိုယ့်အိမ်အောက်မေ့လို့စိတ်လွတ်သွားတဲ့ ကျနော်တို့လင်မယားကိုယ်ရှိန်သပ်လိုက်ရပါတယ်။ဒီညတော့ကပ်တိုးလေးနဲ့ပဲကျေနပ်ရတော့မပေါ့……။

ကဲ…အဲဒါပါပဲဗျာ။

ကျနော်တို.မိသားစု၊ အိမ်ထောင်စုလေးရဲ့ သာယာတဲ့ဘဝကလေး ဘယ်လိုအစပျိုးခဲ့တယ်ဆိုတာ၊ ဒီနောက်ဆက်တွဲအပိုင်းလေးဖတ်မှလည်း ပြည့်စုံတော့မပေါ့…။

................................................................................................................

ဒီတစ်ခါ တကယ်ပြီးပါပြီ။

HAPPY ENDING

ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါသည်။

ဖိုးလမင်း