Sunday, February 14, 2021

မောင်မနိုးပါစေနဲ့ (စ/ဆုံး)

မောင်မနိုးပါစေနဲ့  (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ဆောင်းဦးပေါက်ကာစ ညနေခင်းဟာ သာယာ ညွတ်နူးဖွယ် ကောင်းလှပါတယ်။ ကောင်းကင်ပြင်ဟာ တိမ်မျှင် တိမ်စ တစ်ချို့က လွဲပြီး လင်းရှင်း နေတော့တယ်။ အမှောင်လည်း မဝင်ရောက်သေး။အလင်းရောင်လည်း မဆုတ်သာသေးပေ။

နေဝန်းနီနီဟာ လည်း ဟိုးးးမိုးကုတ်စက်ဝိုင်း အနောက်ဘက် ယွန်းယွန်းဆီမှာ နစ်မြှုပ် ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေတယ်။ ဒီလို ဆောင်းဦးပေါက်စ ညနေခင်းတွေကို ဇင်မာ အလွန်ပဲ သဘောကျတယ်။ ဒီလို ညနေခင်းရှုခင်းတွေကို ထိုင်ကြည့်ရတာ စိတ်ထဲမှာ ပျော်တယ်။

ပြီးတော့ စိတ်ထဲမှာလည်း ကြည်နူးစိတ်နဲ့ အကြည်ဓါတ်ကလေး တလှပ်လှပ် တိုးဝင်နေတော့တယ်။အိပ်တန်းပြန် ငှက်တို့ဟာလည်း ဇင်မာ ခေါင်းပေါ်မှ တငြိမ့်ငြိမ့် နဲ့ပျံသန်းနေကြတယ်။ ဆောင်းဦးပေါက် လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတို့ကလည်း ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်သိုင်းကာ ကျီဆယ် ဆော့ကစားနေကြတယ်။ ထို လတ်ဆတ်တဲ့ လေညှင်းကလေးတွေကို ဇင်မာ တစ်ဝကြီးရှူ သွင်းလိုက်မိတယ်။

နှာခေါင်းထိပ်မှာ အေးမြမြ အထိအတွေ့ကို ဇင်မာ သဘောအကျကြီး ကျနေတော့တယ်။

“  ဟဲ့…ကလေးတွေ မိုးချုပ်နေပြီ လာအိမ်ထဲဝင်ကြ ”

လို့ အော် လိုက်တဲ့ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် အသံကြားမှ မိုးစုန်းစုန်းချုပ်မှန်း ဇင်မာ သိရပါတော့တယ်။ မဟုတ်ရင် ထိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ အိမ်ပေါက်ဝမှာ ဘယ်လောက် ထိုင်နေမိမယ် မသိ။ ဇင်မာတို့က ခြံဝန်းတစ်ခုထဲမှာ အဆောင်ပုံစံ ဆောက်ထားတဲ့ အခန်းတွဲမှာ ငှားနေကြခြင်းဖြစ်တယ်။

အခန်းအားလုံး သုံးခန်း။ အလယ်ခန်းမှာ ဒေါ်ဒေါ်မြင့် တို့မိသားစု။ ဘယ်ဖက်အစွန်ခန်းမှာ ညားကာစ လင် မ ယားနှစ်ယောက်နဲ့ ညာဘက် အစွန်ဆုံးမှာ ဇင်မာတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် နေကြရတယ်။ အခန်းတွေက ကျဥ်း လွန်းလှပါတယ်။ ဆယ်ပေ ငါးပေ ခန်းတွေ အိပ်ယာလည်း ဒီနေရာ၊ ထမင်းချက်လည်း ဒီအခန်းကျဥ်းလေးထဲမှာပဲ ဖြစ်တယ်။အခုလိုနေရတာကို ဇင်မာ စိတ်ကုန်တယ်။

တစ်နေ့ကျရင် ကိုယ်ပိုင်အိမ်ကလေး တစ်လုံးတော့ ဝယ်နိုင် ရမယ်လို့ တွေးထားတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း စီးတဲ့ရေ ဆည်တဲ့ ကန်သင်း ဆိုသလို လင်တော်မောင် ရှာသမျှ ရသမျှ ပိုက်ဆံကို ချိုးခြံချွေတာတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ မောင်ကတောင် 

“  ငါ့မိန်းမရယ် ချွေတာ တာလည်းချွေတာ တာပေါ့.. ကိုယ့်ဝမ်းဝအောင် ခါးလှအောင်တော့ ဝတ်ဦးစားဦးပေါ့ကွာ ”

လို့  ပြောတတ်ပါတယ်။

ဇင်မာ တို့မချွေတာလို့ မဖြစ်။ အခု သားသမီး မရှိသေးလို့။ နောင်များမှာ သားသမီး ရလာရင်ဖြင့် ဒီအခန်းလေးထဲမှာ ဇင်မာတို့ မိသားစုဘယ်လို နေကြမလဲ။ 

“  အိုး ”

ဇင်မာတွေးတောင် မတွေးကြည့်ရဲဘူး။ ခတ်ရချည်ရဲ့ရှင်။ ဇင်မာ အိမ်ရှေ့မှာ ငုတ်တုတ်ထိုင် တွေးနေတာကို ရပ်ပြီး နာရီကို မော့ကြည့်မိတော့တယ်။ ည ၈ နာရီတောင် ကျော်ပါပေါ့။ မောင့် အတွက် ညစာပြင်ထားဖို့ အချိန်တောင်ရောက်နေပြီ။ မောင်က Taxi မောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ မနက်စောစောထွက် ညဆို ၉ နာရီလောက်မှပြန်ရောက်တတ်တယ်။

မောင့်အတွက် ထမင်းပွဲပြင်ပြီး ဘာမှလုပ်စရာမရှိတာနဲ့ အိပ်ယာထဲမှာ လှဲနေဖို့ဆုံး ဖြတ်လိုက်တယ်။ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့် ယောင်္ကျားပန်းရံဆရာ ပြန်လာသံ ကြားရတယ်။ အိပ်ယာထဲ လှဲမယ်လုပ်ပြီးမှ ဇင်မာ သတိရမိတယ်။ ဒီနေ့က သောကြာနေ့။ ဇင်မာတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်ရည်လူးကြမယ့် ည။ ဒီလိုလေးတွေးမိရုံနဲ့ ဇင်မာစိတ်ထဲမှာ ကြည်နူးပျော်ရွှင်စိတ်ကလေး တိုးဝင်လာတယ်။

ဟုတ်တယ်လေ။ ဒီလို ညမျိုးရောက်ဖို့ ခြောက်ရက်ကြီးများတောင် ဇင်မာ စောင့်ခဲ့ရတယ်မလား။ ဇင်မာရဲ့မောင်က စည်းကမ်း ကြီးတယ်။ ညားကာစကတော့ ညတိုင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ချစ်ရည်လူးကြပေမယ့် ၆ လလောက်ကြာတော့ မောင်က စည်းကမ်း ထုတ်လာတယ်။

တစ်ပါတ်ကို သောကြာ ညတစ်ညထဲ အတူနေမည်ဟု သတ်မှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်တယ်။ ဇင်မာလည်းသဘောတူ လိုက်ရတယ်။ မတူလို့လည်း မရ။ အနေကြာလာတာနဲ့အမျှ မောင့်လီးက သိပ်မလန်းချင်တော့။ ဇင်မာ ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးတာတောင် မတောင်လာတော့။ အရက်သောက် ဆေးလိပ် သောက်တာကြောင့်လည်းပါမယ်။

ဒါကြောင့်လည်း မောင်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဇင်မာ သဘော မတူလို့ မဖြစ်။ မောင်မှ မလုပ်နိုင်တာ ဇင်မာ ဘာတတ်နိုင်မှာလည်းရှင်။ တစ်ပါတ်တစ်ခေါက်တော့ ဇင်မာကို ပုံမှန် လိုးပေး လုပ်ပေးပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မောင်ဟာ ဇင်မာရဲ့ ချစ်လင်လေ။ ဇင်မာ ချစ်လို့ ယူထားတာလေ။ ဇင်မာကို မောင်လုံးဝ မလိုးပေးနိုင်ရင်လည်း ဇင်မာ ချစ်မှာပါပဲ။

အိုကွယ်…မောင်ရေ…မောင်ရေ… မောင့်ကို ကျမ ဘယ်လောက် ချစ်လိုက်ရလည်းဆိုတာ သိရဲ့လားရှင့်။ အိပ်ယာထဲ လှဲမယ် စိတ်ကူးပြီးမှ ညအိပ် ဝတ်စုံ တစ်ခါတည်း လဲထားမည်ဟု ဇင်မာ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ညအိပ်ဝတ်စုံဆိုတာ တခြားမဟုတ် ။ ခရမ်းရောင် ဇာပေါက်ကလေးတွေနဲ့ ကိုယ်ကျပ်ဂါဝန်ဖြစ်တယ်။ မောင်က ဒီလို ဂါဝန်ရောင်စုံ ငါးထည်လောက် ဝယ်ပေးထားတယ်။

ဇင်မာ အဝတ်အစား အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘော်လီကအစ ချွတ်ပြီး အဲဒီ ဂါဝန်တစ်ထည်ထဲ ဝတ်ထားလိုက်တယ်။ ဂါဝန်အောက်မှာ ဇင်မာ ကိုယ်လုံးကလေးက ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား လှနေတော့တယ်။ လက်ညှိုးတစ်ထောက်စာ ဇာပေါက်ကလေးတွေ ပါပြီး ကိုယ်ကြပ်လည်း ဖြစ်နေတာကြောင့် ဇင်မာရဲ့ ဖွံ့ထွားနေတဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးက အပေါက်ကလေးတွေ ကြားကနေ ပြူ ထွက်နေပြန်တယ်။

ဒီလို ဝတ်စုံဝတ်ထားရင် မောင်အလွန် သဘောကျတတ်တယ်။

“  ငါ့မိန်းမ ဒီဝတ်စုံဝတ်လိုက်တိုင်း ယောင်္ကျား လီးတောင်လာတော့တာပဲကွာ ”

ဟုပြောတတ်တယ်။ မောင့်ရှေ့မာ ဇင်မာရဲ့ လုံးဝန်းကြီးထွားလှတဲ့ ဖင်လေးကုန်းပြီး ညုတုတုလေး လုပ်ပြလိုက်တာနဲ့ မောင့်လီး တကယ် တောင်လာတတ်တယ်။

ဒါပေမယ့် ဇင်မာ စဖုတ်လေးထဲ မောင့်လီးမထည့်ခင် ပြီးသွားတတ်တာ ဆိုးတယ်။ အများစုက မောင့်လီး ဇင်မာ စဖုတ်ထဲဝင်လို့ သွေးတောင် မပူသေးဘူး လက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး မောင်ပြီး သွားတတ်တယ်။

“  တောင်းပန်ပါတယ် မိန်းမရယ်..မောင် မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ ”

ဟု တောင်းပန် တိုးလျိုးနေတတ်တယ်။ ဒီလိုဆိုတော့ မောင့်ကို သနားရပြန်တယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ဇင်မာ မပြီးလည်း ရှိပါစေတော့ပေါ့။ မောင် ကောင်းတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို စွဲတယ်ဆိုရင် ပြီးတာပါပဲ။တစ်ခါတစ်လေ မောင်က ချစ်လိုက်တာ မိန်းမရယ်ဟု ပြောပြီး ဇင်မာ ပေါင်ကို ဖြဲကားကာ ဇင်မာ စဖုတ်ကို တရှုံရှုံ နမ်းနေတတ်တယ်။

မောင့်ဆီက ကာမ အရသာကို မရပေမယ့် အဲဒီလိုလေး မောင့်ရဲ့ချစ်ပြမှုတွေကြောင့် ဇင်မာ ကျေနပ်ရပါတယ်။ ဇင်မာ အိပ်ယာထဲ လှဲချလိုက်တယ်။ မလုံ့တလုံ ဂါဝန်လေးက ဆီးစပ် အပေါ်နား အထိ လိပ်တတ်လာတယ်။ တစ်ယောက် တည်းမို့ ဇင်မာလည်း ပြန်ဆွဲချမနေတော့။ ဇင်မာ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ဒူးထောင်လျှက်သား ဖြဲကား လိုက်တယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို ဖြဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး စဖုတ်အဝလေးမာ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။

မောင့်အကြောင်း တွေးရင် ဇင်မာ စဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်တယ်။ အိုး..စဖုတ်လေးမှ မဟုတ်ပဲနဲ့ ဇင်မာ ဟာက စဖုတ်ကြီး။ အမွှေးကိုပြောင်အောင် ရိတ်ထားတာ ကြောင့် စဖုတ်ကြီးက အထင်းသားပြဲကားနေတယ်။ 

“  မောင်ရေ မြန်မြန် ပြန်လာပါတော့ ဇင်မာ စဖုတ်ကြီးကို အဆင်သင့် ဖြဲထားတယ် ရှင်ရယ်  ”

ဟု စိတ်ထဲကပြောမိတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲကနေ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်ကျလာသည်။ စဖုတ်အဝကို လက်ညှိုးနဲ့ သပ်ယူကြည့်လိုက်တော့ အရည်အကြည် ချွဲပြစ်ပြစ်လေးတွေ။

ဇင်မာ မနေနိုင်တော့ အလိုးခံချင်စိတ်ကကြောင့် မောင့်ကိုသာ တမျော်မျှော် ဖြစ်နေတော့တယ်။ မောင်ရေ…ဇင်မာကို လိုးညှောင့်ပါတော့လား။ လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးညှောင့်ပါတော့လား။ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် လိုးညှောင့်ပါတော့လား ရှင်ရယ်။ ပြောသာပြောရတာ မောင့်လီးက ဇင်မာ လက်မလောက်သာ။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲ ထည့်တာနဲ့တန်းပြီးတာကို တွေးပြီး ဇင်မာ စိတ်အမောကြီး မောသွားမိသည်။ ဇင်မာ စဖုတ်က ကြီးသမှ သိပ်ကြီးတာ။ 

တင်ပဆုံကြီးတာကြောင့်များလား။ ဇင်မာ မတွေးတတ်တော့။ ကော့ကောက် လုံးဝန်းနေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေ ကိုယ့်ဘာသာ လက်နဲ့ပင့် မပြီးပါးစပ်နဲ့တောင် ပြန်စုပ်လို့ရတဲ့ နို့ကြီးတွေ လက်သန်းလက် တစ်ဆစ်လောက် ရှိမယ့် စောက်စိကြီးနဲ့ ဒီစဖုတ် အကြီးကြီးကို မောင်လီးလေးနဲ့ ဘယ်လိုများ အားရနိုင်ပါ့မလဲ ရှင်တို့ရယ်။

ဇင်မာ ဒူးကွေးပြီး ဘေးတစ်စောင်းလေးများ အိပ်နေရင်လေ ဇင်မာ စဖုတ်က နောက်မှာ ဖောင်းပြီး ပြူးထွက်နေတာ။ အဲဒီလို ပုံစံနဲ့များ မောင်တတ်လိုးရင် နှစ်ချက်လောက်စောင့် ပြီးတာနဲ့မောင် လက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့တာပဲ။ ရင်မောရပါလား မောင်ရယ်။ ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ။ ချစ်တဲ့စိတ် တစ်ခုထဲနဲ့ ဇင်မာ အလိုဆန္ဓတွေကို မြိုသိပ်ထားပါတယ် မောင်။ ပြီးတော့ ဇင်မာက မောင့် မိန်းမလေ။ ဇင်မာ ကို မောင်တစ်ယောက်ပဲ ပိုင်တယ်။

တခြား ဘယ်သူမှ ဇင်မာကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိစေရဘူး။ ဘေးခန်းက ဒေါ်ဒေါ်မြင့်တို့ ဟောက်သံကြားတော့ ဇင်မာ နာရီကို အလန့်တကြား မော့ကြည့်မိသည်။ ဟင် ဇင်မာ အတွေးလွန်နေလိုက်တာ ၁၁ နာရီတောင် ထိုးပါကောလား။ မောင်လည်း ပြန်မလာသေး။ မောင်တစ်ယောက် အရက်များသောက်နေတာလား။ ဇင်မာ စိတ်ပူသွားသည်။ အရက်သောက်ပြီးရင် မောင်က ကုလားသေ ကုလားမော အိပ်တာ။ ဇင်မာကို လိုးဖို့နေနေသာသာ ဆင်တတ်နင်းရင်တောင် နိုးမှာ မဟုတ်ဘူး။

ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်တာ ပါလိမ့်။ မောင်က ညတိုင်းသောက်တတ်ပေမယ့် ဒီလိုညဆို မသောက်ဘဲ စောစော ပြန်လာတတ်တယ်။ မောင် အရက် သောက်မလာပါစေနဲ့လို့သာ ဇင်မာ ကြိတ်ဆုတောင်းမိတယ်။ တစ်ပါတ်မှ တစ်ညလေး လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်ကြည်နူးကြတာကိုတော့ ဇင်မာ လက်လွှတ်မခံနိုင်ပါ။

“  မိန်းမရေ တံခါးဖွင့်ပါဦးကွာ ”

မောင်ပြန်လာပြီ။ ဇင်မာ ဆုတောင်းမပြည့်ပါ။ မောင့်အသံက အတော်ကို မူးနေတဲ့ အသံ ပေါက်နေတယ်။ ဘယ်လောက်တောင် သောက်လာတယ် မသိ။ ဇင်မာလည်း အိပ်ယာထဲမှ ခပ်မြန်မြန် ထပြီး တံခါးသွားဖွင့်လိုက်တယ်။ မောင်က အတော်ကို မူးနေပြီ။ လမ်းတောင်ကောင်းကောင်း မလျှောက်နိုင်တော့။ မောင့်သူငယ်ချင်းကို သက်လွင်က ဘေးက တွဲလာရသည်။ ဇင်မာကို မြင်တော့ မောင်က

“  ငါ့မိန်းမလေးကို ငါချစ်လိုက်တာ ကွာ ”

ဟု ပြောပြီး ဇင်မာကိုလှမ်းဖက်တယ်။ ဇင်မာလည်း မောင့်ကို အလိုက်သင့် တွဲပြီး အိမ်ထဲ ဆွဲခေါ်လာရတယ်။

“  မောင်ရယ် ဘာလို့ အဲ့လောက်တောင် သောက်လာတာလဲ ”

လို့ ဆူလိုက် ပူလိုက်ချင်ပေမယ့် မပြောရက်ခဲ့။

“  မောင် ထမင်းစားတော့ မလား ”

ဟုသာ မေးမိတယ်။

“  မစားတော့ဘူး မိန်းမရေ ဒီနေ့ ကိုသက်လွင်ကြီး သူ့ကားရောင်း ထွက်လို့ အောင်ပွဲခံလာတာ။ သူ့ကားရောင်းလိုက်တော့ မောင့်ကားနဲ့ပဲ ပြန်လိုက်လာတာ..ဒီည အိမ်မှာ အိပ်လိမ့်မယ်။ လာ ကို သက်လွင် ထိုင် ”

ဟု ပြောပြီး ထိုင်ချလိုက်တယ်။

ဟင်..မောင်ကတော့ မူးမူးနဲ့ပြောချလိုက်ပေမယ့် ဇင်မာ မျက်လုံးပြူးပြီး။ ခေါင်းအတော် ကြီးသွားတယ်။ ဒီအခန်းထဲမှာ ဇင်မာ တို့ လင်မယားနဲ့ ကိုသက်လွင် ဘယ်လို အိပ်ကြမလဲ။ အခုတောင် သုံးယောက်သား အိပ်ယာပေါ် တတ်ထိုင်နေကြရတာ။ နေရာ အပိုမှ မရှိတာ။ ဇင်မာ ဘယ်လို လုပ်ရပါ့မလဲ။ 

ကိုသက်လွင်ဆိုတာလည်း တခြားသူ မဟုတ်။ မောင့်ရဲ့ အရင်းဆုံး သူငယ်ချင်း။ Taxi လောကမှာ တွဲဖက်။ ဇင်မာနဲ့လည် းအတော်လေး ရင်းနှီးနေသည်။ အရင်ကလည်း အိမ်လိုက်လာဖူးပေမယ့် မောင်နဲ့ သောက်စားပြီး ပြန်တာပဲ။ အခုလို တစ်ခါမှ ညမအိပ်ဖူး။ ဇင်မာ သက်ပျင်းမောကြီးချမိတယ်။

“  ဘယ်လိုလုပ် သင့်တော်မှာလည်း မောင်ရယ် ”

လို့ ပြောချင် ပေမယ့် ကိုသက်လွင် ရေ့မှာမို့ အားနာတာနဲ့ ပြောမထွက်။ မောင်ကလည်း အတော်ကလေးမူးနေတာကြောင့်ပြောလို့ ရမယ့်ပုံ မပေါ်။ ကိုသက်လွင်လည်း မူးနေပေမယ့် မောင့်လောက်တော့ မဆိုးသေး။

“  ကဲ ကိုသက်လွင် မပြန်နဲ့တော့ ကားလည်းမရှိတော့ဘူး.. ဒီမှာပဲ ကြုံရာဝင်အိပ်ပြီး မနက်မှ ကျနော်လိုက်ပို့ပေးမယ် ”

ဟု ပြော ပြီး အိပ်ယာထဲ လှဲချလိုက်တယ်။ ဇင်မာမှာသာ မျက်လုံးပြူးမျက်စံပြူးနဲ့ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ။ ကိုသက်လွင်ကို ပြောပြီး ပြန်ခိုင်းလိုက်ချင်ပေမယ့် ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်လို ပြန်မလဲ။ ဇင်မာ စိတ်ကို ဒုန်းဒုန်းချလိုက်ပြီး 

“  အိမ်က ကျဥ်းတော့ အားနာလိုက်တာရှင် ”

ဟု ပြောပြီး ကိုသက်လွင်ဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

ကိုသက်လွင်က

“  ဟာ ရပါတယ် မဇင်မာရယ် ..ကျနော်ကသာ အားနာနေတာ.. ဘယ်လိုမှ မ တတ်နိုင်တာရယ်ကြောင့်ပါ ဗျာ ”

ဟု ပြောပြီး ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးကြည့်နေတယ်။ ပြီးမှ အားနာသွားဟန်နဲ့ မျက်နှာကို တခြားဖက်လှည့်သွားတယ်။ အို…ဇင်မာ တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားတယ်။ ရှက်လိုက်တာလည်း ပြောမနေနဲ့တော့။မျက်နှာကိုသာ တစ်နေရာ သွားဖွက်ထားလိုက်ချင်တယ်။ ဇင်မာ ဝတ်ထားတာ ဇာအပေါက်တွေနဲ့ ဂါဝန် အကြပ်။ အောက်မှာလည်း ဂါဝန်က လိပ်တတ်နေတာကြောင့် စဖုတ်လေး ပေါ်လုပေါ်ခင် ဖြစ်နေပြီ။ စောစောက စိတ်ရှုတ်တာရော ဇောကပ်နေတာရောကြောင့် သတိမထားမလိုက်။

မောင်ပြန်လာရင် အမောပြေ ကြည့်ဖို့ ဝတ်ထားတာကို အခုတော့ ကိုသက်လွင်… ဇင်မာ ရှက်လိုက်တာလေ။ ခေါင်းကို ချက်ချင်း ငုံ့ထားမိလိုက်တယ်။ ဘာမှ မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်တော့။ ရင်တွေ တလှပ်လှပ်တုန် လာသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်တော့ ဇာအပေါက်တွေကြား ကနေ နိုးလုံးကြီးတွေက ပြူးပြဲ ထွက်နေတယ်။ ကြီးမား တောင့်တင်းတဲ့ ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတွေက အထင်းသား။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်ရင်းရှက်ဖူးတာ ဒီတစ်ခါပဲရှိသေးတယ်။ 

“  ကျနော် မီးထပိတ်လိုက်မယ်နော်  ”

ဟု ပြောပြီး ကိုသက်လွင်ထတယ်။ ဇင်မာလေး ကိုသက်လွင်ကို ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ ထိုင်တောင် ကန်တော့လိုက်ချင်တယ်။

ကိုယ့်ရဲ့ နမော်နမဲနိုင်တာကို တွေးပြီး ရှက်ကလဲရှက်။ ဒေါသလည်း ထွက်မိတယ်။ ကိုသက်လွင် မီးပိတ်ပြီးတာနဲ့ ဇင်မာ ခြင်ထောင်ချပြီး မောင့်ဘေးမှာ လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ စောင်တထည်ကို ယူပြီးမောင်နဲ့အတူ ခြုံလိုက်တယ်။ 

အခုမှ သတိထားမိတာက မောင်က နံရံဘက်ကို လှည့်ပြီး နံရံနားမှာ ကပ်အိပ်နေတာပဲ။ မောင့်ကို မနှိုးချင်တာနဲ့ ဇင်မာလည်း မောင့်ဘက်ကို စောင်းပြီး နောက်ကြောကနေ မောင့်ကို လှမ်းဖတ်ပြီး တစောင်းလေး လှဲအိပ်လိုက်တော့တယ်။ 

တစောင်းလှဲအိပ်တော့မှပဲ ဂါဝန်က ဒုက္ခပေးတော့တာပါပဲ။ တင်းပါးပေါ်တဲ့ အထိ လိပ်တတ်လာတာကြောင့် စောင်အောက်မှာ ဇင်မာ ဖင်တုံးလုံး ဖြစ်နေတယ်။  ဒီကြားထဲ စောင်ကသေးတော့ နှစ်ယောက်ခြုံလို့မလောက်။ တစောင်း အနေအထားနဲ့ ဇင်မာဖင်ကြီး စောင်အပြင်ကို ပြူးထွက်နေတယ်။ မီးပိတ်ထားလို့ တော်ရော့မယ် လို့ ဇင်မာတွေး နေမိတယ်။ ပေါ်နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီးကြားမှာဇင်မာ စဖုတ်ကြီးက ပြူးထွက်နေတာ မဟုတ်လား။

အဲဒီလိုလေး တွေးမိတော့ ဇင်မာ ရင်မှာ လှပ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ 

“  အို……ငါဘာတွေ တွေးနေတာလဲ ”

ဟု ကိုယ့်ဘာသာ ပြောပြီး မောင့်ကိုသာ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားမိတယ်။ ခဏနေတော့ ကိုသက်လွင် ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်လာပြီး ဇင်မာနောက်ကြောမှာ ဝင်အိပ်တယ်။ ဇင်မာ စိတ်ထဲမှာ လှိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကြောထဲကနေ ချမ်းစိမ်စိမ့် ဖြစ် လာတာကြောင့် မောင့်ကိုသာ တိုး၍တိုး၍ ဖတ်ထားမိတော့တယ်။ 

“  ဒီမောင်တစ်ယောက်နဲ့ ခတ်တော့တာပဲ ”

လို့ စိတ်ထဲက ပြောမိလိုက်တယ်။ မောင်ကတော့ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်။ အိပ်မောကျ ကောင်းတုန်း။ 

ဇင်မာကတော့ ဘယ်လိုမှ မအိပ်နိုင်။ ကိုယ့်ယောင်္ကျားကို ကိုယ်က ဖတ်အိပ်နေပြီး သူစိမ်းယောင်္ကျားတစ်ယောက်က ဇင်မာ နောက်ကြောမှာ ကပ်အိပ်နေတာ။ ဇင်မာ ဘယ်လိုစိတ်နဲ့များ အိပ်ပျော်နိုင်ပါ့မလဲ ရှင်တို့ရယ်။ ကိုသက်လွင် တစ်ယောက် ဇင်မာ ဘက်စောင်းအိပ်နေ တာလားမသိ သူ့ရဲ့အသက်ရှုလိုက်တိုင်း ထွက်လာတဲ့ လေနွေးနွေးတွေက ဇင်မာ နားနောက်ကြောကို လာလာထိနေတယ်။

အို ဒီအတိုင်းဆို ကိုသက်လွင် ဇင်မာ နောက်ကို ကပ်အိပ်နေတာပါလား။ ဇင်မာကို ထိလုထိခင် ဖြစ်နေ ပြီလား မသိ။ ဒါဆို စောင်အပြင်ကို ပြူးထွက်နေတဲ့ မို့မောက် ဖုကြွနေတဲ့ဇင်မာ ဖင်ကြီး ဖင်ကြားမှာ ဖောင်းပြီး ဆူနေတဲ့ စဖုတ်ကြီး။ ကိုသက်လွင် ဒီဘက်ကို နည်းနည်း လောက် တိုးကပ်လာရင်ဖြင့် ...အို……ဇင်မာတွေးရင်း ဖင်စအိုဝ ကိုရှုံ့ပြီး စဖုတ်ကြီးကို တအားညှစ်လိုက်မိတော့တယ်။

ညနေက မောင်ပြန်လာရင် အလိုးခံမယ် လို့ တွေးပြီး ထန်ခဲ့တဲ့ စိတ်ကြောင့် စဖုတ်ထဲမှာ အရည်ကထွက်ချင်ချင်။ အခုလို စဖုတ်ကို ညှစ်လိုက်မိတော့ စောက်ရည်တွေ တရွှဲရွှဲ ထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ ဇင်မာ ယောင်ပြီး မောင့်လီးလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့တယ်။ လူရော လီးရော အိပ်မောကျနေတဲ့ မောင်ကတော့ ဘာမှ သိမယ် မထင်။

ဇင်မာ နောက်ကြောမှာ လှုတ်လျှားသံ ကြားရတယ်။ အို…ကိုသက်လွင် သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တာပါလား။ ဟင်…ဇင်မာ ဆံပင်လေးတွေကို နောက်ကနေ ခပ်ဖွဖွ လာနမ်းတယ်။ ဇင်မာ စဖုတ်ကို ထပ်ညှစ်လိုက်မိပြန်တယ်။ မောင့်လီးကို လည်း တိုးပြီး ဆုတ်လိုက်မိတယ်။ 

ဇင်မာ မနေနိုင်တော့ အလိုးခံချင်စိတ် တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်။ ဇင်မာလို အခြေအနေမျိုးမှာ ဘယ်လို မိန်းမကရော အလိုးမခံချင်ပဲနေ နိုင်ပါ့မလဲရှင်တို့ရယ်။ ဇင်မာဖင်ကြီးတွေကို နောက်ကို တိုးပြီးကောက်ထားမိတယ်။ ပိုပြီးလည်း ကော့ထားလိုက်မိတယ်။

ဇင်မာ စဖုတ်ကြီး နောက်မှာ ပြူးထွက်နေမယ်ဆိုတာ ဇင်မာ သိနေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲကျနေမယ်ဆိုတာလည်း ဇင်မာ သိတယ်။ ဒီအချိန် ကိုသက်လွင် လီးကြီးသာ နောက်ကနေ ထိုးသွင်းလိုက်ရင် လျှော ကနဲ ဝင်သွားမှာပဲလို့ ဇင်မာတွေး နေမိတယ်။ 

ကိုသက်လွင်က တစ်ဆင့် တတ်လာပါတယ်။ ဇင်မာ ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွ တိုးနမ်းတယ်။ ပြီးတော့ နောက်ကြောကနေ ဇင်မာ ဖင်လုံးကြီးကို ပွတ်ပြီး စဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် လက်နဲ့ ပွတ်ဆွဲနေပြန်တယ်။စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတာကြောင့် ကိုသက်လွင် လက်ချောင်းတစ်ခုလုံး စောက်ရည်တွေနဲ့ ပေကြံ ကုန်တယ်။

ကိုသက်လွင်က ဇင်မာရဲ့ လက်သန်းလောက်ရှိတဲ့ စောက်စိကနေ ဖင်စအိုဝအထိ သူ့လက်ချောင်းကြီးတွေနဲ့ ပွတ်စွဲနေတယ်။ ဇင်မာ မောင့်လီးကို တိုးပြီး ဆုတ်ကိုင် ထားမိပြန်ပါတယ်။ အသားချင်းထိတဲ့ အထိ ဇင်မာ အနားကို ကိုသက်လွင် တိုးကပ်လာတယ်။ 

သူ့လီးကြီးနဲ့ ဇင်မာဖင်ကြားကို လာထိတယ် ။ ပူနွေးနွေး  အထိအတွေ့မှာ ဇင်မာလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ တိုးကော့ပေးလိုက်မိပြီး ပေါင်ကို အနည်းငယ် ဟကာ စဖုတ်ကိုလဲ ပြဲနိုင်သလောက် ပြဲအောင် ဖြဲကား ပေးထားမိတယ်။

ကိုသက်လွင် လီးကြီးက ဇင်မာ့စဖုတ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းတိုးဝင် လာပါတော့တယ။ အို…ကြီးလိုက်တဲ့ လီးကြီး ။ ဇင်မာ စဖုတ်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်ပြီး အူတွေ အသဲတွေ အထိ လာထိသလိုတောင် ထင်မိတယ်။ ဇင်မာ တစောင်းလေး အိပ်နေတာကြောင့် ကိုသက်လွင် လီးကို ဖျစ်ညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေပြီး စောက်ရည်တွေ ဒီလောက်ထွက်နေတာတောင် စဖုတ်ထဲမှာ လီးကြီးက စီးစီးပိုင်ပိုင် ဝင်နေတယ်။

ဇင်မာ လည်း ဖင်ကို နောက်ကို အားကုန်ပြစ်ထားပြီး ကိုသက်လွင် လိုးတာကို အလိုက်သင့်လေး ခံနေတော့တယ်။ ကိုသက်လွင်လည်း နောက်ကနေ အသက်ရှူ သံတွေ မြန်လာပြီး ခပ်မြန်မြန်လေး လိုးညှောင့်လာတယ်။ ဇင်မာလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ဘက်ကော့ကော့ပြီး အလိုးခံနေရင်း နဲ့မောင့်လီးကို တိုးပြီးဆုပ်ကိုင်ထားပြန်တယ်။ 

ကိုသက်လွင်က အားမရဟန်နဲ့ ဇင်မာ့ ဂါဝန်ကို အပေါ်ထိ ဆွဲမပြီး ဇင်မာနို့ကြီးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါရ လိုးနေပါတော့တယ်။

ဇင်မာလည်း မောင့်လီးကို တိုး၍တိုး၍ ဆုပ်ကိုင်ရင်း နို့တစ်လုံးက ကိုသက်လွင် ညှစ်တာခံရင်း နောက်နို့တစ်လုံးက မောင့်ကြောကုန်းကို သွားထိနေတယ်။ ဇင်မာ့အနား တိုးကပ်ပြီး ဇင်မာ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းလားတဲ့ ကိုသက်လွင်ကို ရမ္မက်ဇောတွေနဲ့ ပြန်လည်စုပ်နမ်းကာ ဇင်မာ့ဖင်ကြီးကို အားရပါးရ ပြန်လည် ကော့စောင့်နေမိတယ်။ 

ပြီးတော့ ဇင်မာရော ကိုသက်လွင်ရော တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ယောက်ကိုက်ပြီး စောက်ရည်နဲ့ လရည်တွေကို အတူတူ ပန်းထုတ်လိုက်ကြပါတော့တယ် ။




........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။




Wednesday, February 10, 2021

သူငယ်ချင်း မေမေ (စ/ဆုံး)

သူငယ်ချင်း မေမေ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

'' hello ''

" မဟုတ်ဘူးရှင့် ဖုန်းမှားနေပါတယ် ''

နွယ်နွယ်ချို စိတ်ရှုတ်နေရတဲ့အထည်း ဘယ်က ဖုန်းလာမှားမှန်းမသိဘူး ။ ဟုတ်တယ်လေ အခု ည 12 နာရီကျော်နေပြီ သားဖြစ်သူ မောင်ထွေးက ပြန်မလာသေး ။ ဖအေလုပ်သူဦးမြင့်ထွေးကလည်းပူရကောင်းမှန်းမသိ။ အိပ်နေလိုက်တာများဟင်း ။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို စိတ်ညစ်ညူးနေပြီသည် ။သူများအမျိုးသားဦးမြင့်ထွေးမှာ ကားဝယ်ရောင်းလုပ်တယ် ။ အသက်က ၅၁ သားဖြစ်သူမောင်ထွေးက အခုကျောင်းပြီးလိုရပ်ကွက်ထည်းမှာဝေလေလေနဲ့ အသက်သာ ၂၆ နှစ်ရှိနေပြီ။

ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုကတော အသက်ကလေး ၄၆ နှစ်ရှိပြီဖြစ်ပေမဲ့ အရွယ်က အဟိုင်းကြီးထဲကတောမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး ။ ဘယ်လိုပြောရမလဲပေါနော် ။ ဝါဝါခိုင်တို့ဘဆိုက်ပေါလေ ။ မင်းသမီးကြီးဝါဝါခိုင်တောင် ကိုယ့်လောက် တင်တွေရင်တွေသေးနေသေးတယ် ဟင့်ဟင့် ။ တခါတခါများသားရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ အကြည့်တွေက အို့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ကိုရင်တွေခုန်စေတယ်သိလား ။ ဟူး ငါ့အတွေးတေက ဘယ်တွေရောက်နေပါလိမ့် ။ ဟောသားတော်မောင်ပြန်လာပါပြီတော်။ 

'' သားရယ်မင်းလည်းနောက်ကြလိုက်တာ အမေလုပ်သူစိတ်မူမှမတွေးဘူးလား''

'' မေမေကလည်းသားသူငယ်ချင်းတွေနဲ့လမ်းထိတ်မှာ ဂစ်တာတီးနေတာပါ''

'' ကဲ့ကဲ့ သားအိပ်တော ''

သားဖြစ်သူ အိပ်ရောက်မှတွေးလက်စ အတွေးလေးတွေကိုပြန်တွေးနေမိတယ် ။ သူမနဲ့ ယောက်ကျားလုပ်သူ တချိန်ကလိုးနေတာလေးတွေကို တွေးရင်အိပ်ပျော်သွားပါတောတယ်။

'' ဟာ ကိုကြီး မောင်ထွေး အခြေနေ'' ''

'' မကောင်းပါဘူးငါ့ညီရာ '' 

တကယ်တော ကိုယ်ထွေး မနေ့ညက သူကြောင်နေကြဖြစ်တဲ့ မယ်ယမင်းဆိုတဲ့ ကောင်မလေးအိမ်မှာဂစ်တာသွားတီးတာ။ သူ့ကောင်မဘက်က ဘာမှမဖြစ်လာဘူးလေ ။ ဘာမှဖြစ်မလာဆိုကောင်မလေးက သူ သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ နေရဲ ဆိုတဲ့ ချာတိတ်လေးကိုကြွေနေတာ မောင်ထွေးသိသည်။  ဒါပေမဲ့ယောက်ကျားဆိုတာ ရအောင်ယူနိုင်ဖို့အတွက် သူကြံနေတာ သူစိတ်သူဘဲ အသိဆုံးကိုး။

'' ငါ ညီ နေရဲ ကိုယ်တို လက်ဖရည်ဆိုင်သွားရအောင်ညီ မင်းအားတယ်မဟုတ်လား''

'' ဟာ အကိုကျွန်တောကို အမေ ဈေးလေးနည်းနည်း ဝယ်ခိုင်းလိုက် ပြီရင်လာခဲ့မယ်လေနော်''

'' အေးအေး ငါစောင့်နေမယ် ညီ ''

ဒီလိုနဲ့ နေရဲ ဈေးထဲမှာ ဝယ်စရာရှိတာဝယ်ရင်း စော်ကြီးတွေရဲ ဖင်ကြီးတွေလည်းကြည့်ရင်ပေါ့။ ဟိုဟာဝယ်လိုက် ဒီဟာဝယ်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ထိုအချိန်မှာ သူ့မျက်ဝန်းတစုံကို အဖန်စားဆုံးဖြစ်တဲ့ ကြက်သူဖြူဆိုင်ရှေ့မှာ ဖင်ကြီးကို ကုန်းပြီကြက်သွန်ဖြူကို အားပါတရရွေးဝယ်နေတဲ့ ကိုမောင်ထွေးအမေ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ကိုဝင်လုံးဖို့အတွက် စဉ်းစားနေတောတယ် ။ ဟ စော်ကြည့်ဝယ်ပြီပြီထင်တယ် ။ ငါဒီကောင်မကြီးကိုလမ်းကြိုလိုက်မလားမေးကြည့်ဦးမှ

'' အန်တီ နွယ် အန်တီနွယ် ''

ရုတ်တရပ် အနှောက်မှ ခေါ်သံကြောင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို လှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။

'' ဪ နေရဲ သားပါလား ဈေးလာဝယ်တာလား သား''

'' ဟုတ်အန်တီ တစ်ယောက်တည်းလား ကိုယ်ကြီးထွေးမပါဘူးလား''

ခါတိုင်းမောင်ထွေးလိုက်ပို့နေကြဖြစ်သည်။

''သူလား မပြောချင်ပါဘူးငါ့သားရယ် လူပြင်းရယ် ''

'' ဒါဆိုသားနဲ့ လိုက်ခဲ့လေ အန်တီနွယ်''

'' အေးအေး သားရောဘအကုန်ဝယ်ပြီးပြီလား ''

'' အင်း ''

'' ဆိုင်ကယ်ထုတ်လိုက်ဦးမယ်နော် အန်တီနွယ် ''

'' အေးအေးခြင်းတောင်းပေး အန်တီကို ''

နေရဲ ဆိုင်ကယ်ထုပ်ပြီပြလာရင် စော်ကြီးနဲ့စကားပြောရင်ကိုရင်ကခုန်နေသည် ။ ဟူး..ရင်မောလိုက်တာ ချစ်နွယ်ရယ်။ စော်ကြီးကခြင်း နှစ်ခုနဲ့စောင့်နေသည် ။ နေရဲအကြည်တွေကိုသူမသိသည် ။ သို့ပေမဲ့သားအရွယ်တောင်မရှိသေးတဲ့ ကလေးက ကိုယ့်ကိုစကားပြောနေရင်း အကြည့်စူးစူးတွေကြောင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုရင်ခုလိူင့်မောမိတာတောအမှန်ပင်။ ထိုစဉ်

'' အန်တီနွယ် ရပြီ''

'' အေးအေး''

နေရဲ ဆိုင်ကယ်က 125 ရုပ်ဆိုးဆိုင်ကယ်ဖြစ်သည် နောက် ဖေါက်က မြှောက်ထားသည်ဆိုတော့ အကိုက်ပေ့ါ ။ ရှေ့မောင်းရဲ့မောင်ကြားကို ဒေါ်နွယ်နွယ် ခြင်းကိုထည့်ညွပ် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုကအနောက်နေ နေရဲခြင်းလေးကိုမောင်ပေါ်တင်ပြီး နေရဲ ခါးလေးကိုကိုင်လိုက်တာပေါ့။ နေရဲ ဆိုင်ကယ်လေးမှာ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို တက်ထိုင်လိုက်ယုံနဲ့ ဝတ်သွားတယ် ။ နေရဲ ဆိုင်ကယ်သာမောင်းနေရတယ် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုရဲ့ နို့ကြီးက နေရဲ ကျောပြင်နဲ့ အိကနဲ့အိကနဲ့ နေအောင်ကပ်ကပ်သွားတယ် ။ ဒါကြောင် နေရဲမောင်ရင်နဲ့ လီးကြီးကတောင်တင်းနေတယ် ။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ကတောစိတ်ထဲမှာ သာယာသလိုရှိပေမဲ့ ကိုယ့်လူကြီးဖြစ်နေတော ထိန်းနေရတယ်လေ ။ 

ဒါပေမဲ့ ဦးနှောက်က ထိန်းပေမဲ့ အဓိက ဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး က အရည်တွေထွက်နေပြီဆိုတာကိုယ့်ကိုကိုယ်ဘဲအသိကို နေရဲ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုကို အနောက်မှာတင်ပြီးမောင်ရတာ တလောကလုံးကိုမေ့နေသလိုဘဲ  ။ စော်ကြီးက ခါးကိုလက်က ကိုင်ပြီသူရင်သားကြီး နဲ့လာလာထိနေတာကိုက အရမ်းဖီးဖြစ်နေခဲ့တယ် ။ ဘာလို့ဆို စော်ကြီးနို့ကြီးတွေနဲ့မထိ ထိအောင်ကိုတမင်လုပ်နေရတာလေ ။ နောက်ကြောယာသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့ သူနို့ကြီးနဲ့ထိနိုင်သမျာထိအောင်လုပ်နေရတာပေါ့။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို အိမ်က နေရဲ တို့အိမ်ကနေ တစ်ရပ်ကွက်ကျော်ကျော်မှာပါ ။ အရင်က နေရဲ တို့ရပ်ကွက်ကလေ. နေရဲ အိမ်ရောက်တော ခြင်းပေးပြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို အိမ်ကိုလိုက်ပြန်ပို့ပေးရတာပေ့ါ ။ ဒီလိုနဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို အိမ်ရောက်ပြီ အိမ်ရောက်တော ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုက အရှေ့က လျှောက် နေက အနောက်ကနေကောင်းကောင်း ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ရဲ့ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ရင်းလီးက တင်းတထက် တင်းလာက ဆီးအိမ်တောင်အောင့်လာတာနဲ့

'' သားနေရဲ အိမ်မှာထမင်းစားပြီးမှပြန်နော်သား''

လှည့်အပြော နေရဲ မှ သူမ ဖင်ကြီးကို စားမတက်ဝါးမတက်ကြည့်နေတာကို မိသွားတော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို အနေရခက်ခက်နဲ့ နေရဲမှလည် သူခိုးလိုမိသလို ရှက်ရှက်နဲ့ ရေခဲသတ္တာ နားကိုသွားပြီ ရေဘူးယူသောက်နေရ သလို ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုမှ အိမ်သာဘက်သို့သွာပြီးသူမ ဝတ်လာတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကိုချွတ်ပြီးဆီးသွားရလေသည် ။ ဆီးသွားရင် ဟွန့် မသာလေး လူကို များကြည့်လိုက်တာ ကြည့်လိုက်တာ။ ဟူး သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုရေသေခြာဆေးပြီး အင်းဘာလို့လို့နဲ့ ငါ့ဟာလေးကိုးအလိုးမခံရတာကြာပြီ။ ဦးမြင့်ထွေးကလည်းမလိုးနိုင်တော့ အလိုးခံချင်မိတာတော ကြားပြီး ထိန်းနေရတာလေ။ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်းသူ ဓာတ်စာ ဖြစ်တဲ့နေရဲလီးကြီးကို မြင်ပြီး ဂုဏ်ညင်း ဖားကြီးလိုမို့ဖောင်းကတင်းပြီး စောက်စိကြီးမှလည်း ထော်ပတ် ပဲစေ့လောက်ခန် ထောင်ကြွ လာတယ် ...။  အိမ်သာမှအထွက်ကောင်လေးကသူမခိုးကြည့်နေတယ်လေး ဟွန့် မသာလေး လူများ စိတ်ထဲကပြောနေပေမဲ့

'' ဟူး အခုမှပေါ့သွားတာဘဲ '' 

သူဟာသူပြောသလိုလိုနဲ့ နေရဲမှ အိမ်သာထည်းကိုပြန်ဝင်သွားလေသည် ။ ဒေါ်နွယ်နွယ်တို့ အိမ်မှာ ပျင်ထောင်နှစ်ထက် အိမ်ကလေးဆိုပေမဲ့ ရေချိုးခန်းအိမ်သာက တွဲရက်ဆို တေ့ာ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး လျှော်မဲ့အဝတ်တွေထည့်ထားတဲ့ ဒန်ဇလုံးကြီးကိုမြင်စိကရောက်သွားမိတယ်။ ဒေါ်နွယ်နွယ် ချိုရဲ့ အတွင်းခံဘောင်ဘီလေးကိုမြင်မိတယ် ကိုယ်လိုးချင်နေတဲ့စော်ကြီးအတွင်းခံဆိုတဲ့စိတ်ကအသိနဲ့လက်က အတွင်းခံကို ကိုင်မိသာဖြစ်သွားပီ။ အတွင်းခံအရောင်က အသားရောင်လေးဖြစ်ပြီ ရိုးစင်းတယ်။ ဘာမှအလှမပါဘူး ။ ဘောင်းပြီမှာလေ ကြည့်ရတာ အခမြှချွတ်ထားပုံရတယ်ဗျာ ။ ဒါနဲ့ စော်ကြီးစောက်ဖုတ်နဲ့ ဝတ်တိုင့်ကပ်နေမဲ့ စောက်ဖုတ်နေရာလေးကိုကြည့်လို့တော့ အရောင်လေးကဝါညစ်ညစ်နဲ့ စိုတိုတိုလေးဖြစ်နေတယ်။ စိတ်ကမရတောဘူး ။ လီးကတအားတောင်နေပြီ ။ ဘောင်ပြီခွကြားလေးကိုနှခေါင်းဝတေ့ပြီအားပါးတရ ရူလိုက်တာ။ အားပါး ကောင်းလိုက်တာကွာ စောက်ဖုတ်နဲ့လေးကသင်းနေတာဘဲ ။ ညှီစို့စို့အနံလေးကလည်း နေရဲစိတ်ကို လုံးဝ ထိန်ချူပ်လို့မရတောဘူး ။ အတွင်းခံလေးကို လီးမှာပတ် စောက်ခေါင်းရှိနေမဲ့နေရာလေးကို လီးထိတ်နဲ့ ထားပြီး ထုတာ။ စိတ်ထည်းမှစော်ကြီးကိုတကယ်လို့နေရတယ်လို့ကိုထင်နေမိတယ် ။ မျက်လုံးထည်းမှာလဲ စော်ကြီးကိုအားပါးတရ လိုးနေသလိုခံစားရတယ် ။ အား နွယ်နွယ် နွယ်နွယ်မောင်ပြီးတောမယ်ချစ် ချစ်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမောင်လိုးနေတယ်ချစ် အား...။

လီးရည်တွေအများကြီးအတွင်းခံထဲမှာထည့်လိုက်တယ်။ လီးကိုတောင်ပေနေတဲ့အတွင်းခံလေးနဲ့ထက်သုတ်ပြီးအဝတ်အဟောင်းကန်လေးထည်းပြန်ထည်းထားပြီထွက်လာခဲ့တယ် ။ အိမ်ရှေ့မှာ သားမိနှစ်ယောက်စကားပြောသံ ကြားလိုက်ရတယ်။

'' ဟာနေရဲ ညီ အမေ့ကိုဈေးက ခေါ်လာတာဆိုညီ ''

'' အား ကိုကြီးထွေး ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ ''

မျက်နာတောပူသားဗျာ အခုဘဲ သူ့အမေစောက်ဖုတ်ကြီးကို မှန်းလိုးထားတာ ကိုထွေးကိုမြင်တော နည်းနည်း စိတ်ထည်း ရှက်သလိုလို မလုံသလိုတောဖြစ်မိသားဗျာ။

'' လာငါညီ ကိုယ့်အခန်းသွားရအောင်''

'' ဟုတ် ကိုကြီးထွေး''

ထိုစဉ်မီးဖိုချောင်မှ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုမှ

'' ဟိုနှစ်ယောက် အပေါ်မှာမဆူကြနဲ့ဦးနော် ''

'' ဟုတ်မေမေ''

ပြောလည်ပြောချင်စရာဘဲလေ။ ကိုထွေးမှာ အပေါ်ထက်မှတစ်ယောက်တည်းသူအပိုင်စားရထားတဲ့နေရာမပြသစ်ချင်းအကျယ်ကြီးဖွင်ပြီ နေတက်တယ်လေ ။ တခါတလေများ ထမင်းမစားဟင်းမစားအခန်းထဲလည်းနေချင်နေတက်တာကိုး ။နှစ်ယောက်သားသစ်ချင်းနားထောင်ရင်း face book သုံးရင်စကားပြောရင်အလုပ်တွေရူပ်နေကြတာပေါ့။

'' ဟာ အမေကလည်းလိုင်းပေါ်မှာပါလား'' 

ကိုထွေးမှထိုသို့ပြောစဉ် နေရဲမှဘာရယ်မဟုတ်ကြည့်မိသည်။

'' ကိုကြီးထွေး အန်တီနွယ်က ဘာနာမည်နဲ့လည်း''

'' ဪ အမေက Rose black ဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့သုံးတာလေ ညီ ''

'' ဟုတ်လာ ကိုကြီထွေး လူကြီးဆိုတော သတင်းလိုင်းဆုံမှာဘဲ ညီလည် အပ်လိုက်ဦးမယ် ''

ကိုထွေးမှာ အမှားကြီးကျူးလွန်မိသွားတာကို သူမသိလိုက်မိဘူး ။ နေရဲ က အကောက်ကိုကြည့်ပြီ သူရဲ့ sex acc နဲ့ လှမ်းအပ်လိုက်တယ်။ ကိုထွေးမသိအောင်လေ။

ဒီလိုနဲ့ နေရဲအောက်ထက်ကိုသွားလိုက်တယ်။ ပြီးတော ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို နားလေးမရောင်လည်းရောင်လည်လေးလုပ်ပြီး

'' အန်တီနွယ် ဖုန်းထည်းမှာဘာသစ်ချင်တွေပါလည် သားနည်းနည်းလောက်ကူးချင်လို့ ''

'' ဪ အေးသား ဖုန်းက စာပွဲပေါ်မယ် ယူလေသား''

'' ဟုတ်''

ပျော်ရွင်စွာနဲ့ လိုင်းဖွင်ပြီသူအကောင့်ကို လက်ခံပေးလိုက်တယ် း သစ်ချင်းကူးသလိုလိုဘာလိုလိုတော့ လုပ်ပြရသေးတယ်လေ။ နေ့လည်စာတွေဘာတွေစားသောက်ပြီအိမ်ပြန်ခဲ့တယ်။ နှစ်နာရီလောက်က စော်ကြီးလိုင်းပေါ်ရှိလားတက်ကြည့်လိုက်တော့ ဟာ ဆင်းသွားတာသုံးမိနစ်ဘဲကွာ ။ ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ဟိုင်းထာလိုက်တယ် ။ တရေးတမောအိပ်ပြီ ညနေထ။ အပေါင်းသင်းတွေနဲ့ ကလေရိုက်။ ည. ကိုးနာရီလောက်ကြအိမ်ပြန်လာ ပြီထမင်းတောင်မစားဘဲအခန်းထည်းဝင်ပြီးလိုင်းပေါ်တန်းတက်တောတာဘဲ ။ စော်ကြီးကလိုင်းပေါ်မရှိသေးတာနဲ့ ဒေါက်တာဗိုက်ကလေးတို ဆရာ ဒုတ်ညိုကြီးတို အပြာစာအုပ်တွေလိုက်ဖတ်နေမိတယ် ။

မည်မျှ ကြာသွားတယ်မသိ။ နာရီြကြည့်လိုက်တော 10 နာရီ 15 တောင်ဖြစ်နေပြီ။ ဒါနဲ့ ချက်ဘောက်ဝင်ပြီ။ စော်ကြီးမီးစိမ်းနေတာတွေ့မိတယ် ။ပျော်သွာတာပေါ့။ စော်ကြီးက ပြန် hi ထားတယ်ကျွန်တောဖုန်းက mi max ဆိုတော မက်စစ်က သပ်သပ်ဝင်ကြည့်ရတာလေ။

'' hi နေကောင်းလား ''

'' inn ကောင်းပါတယ် သူရော ''

ဟ စော်ကြီးက မစိုးဘူးဟ ။အခြေနေကောင်းလောက်မှာဘဲ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တောက

'' fri ဘယ်ကလဲ ကျွန်တောက ...... က ပါ ''

'' Inn တို့က .......ကလေ ''

စော်ကြီးကအမှန်ပြောတာဘဲ ကိုကသာလိမ်နေတာတချားမြို့ကိုရှောက်ပြောတာ။ သူက အမှန်ပြောတာဘဲဟ။

'' ဟုတ် Rose black နားမည်ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲဗျာ''

'' နွယ်နွယ် ပါ fried ရော ''

'' ဟုတ်မောင်ရဲပါ ကျွန်တောအသက်အခု.....ပါ ''

'' aww ဒါဆိုမင်းက ဒို့သားထက်ငယ်တာပေါနော် ''

'' တို့အသက်က ၄၆ နှစ် လေ ''

'' ဟုတ် ကျွန်တောတခုလောက်ပြောလို့ရမလားဗျာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပေါနော် ''

ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုနည်းနည်းစဉ်းစားမိသွားတယ်။ ဘာလားပေ့။ါ နော် ကိုယ်ကဘာမှမပြောရခင်မှာဘဲ တဖက်က ကောင်လေးက free call ခေါ်လိုက်တယ်။ ရုပ်တရက်ဆိုတောလန့်သွားမိပေမဲ့ ဘေးမှာ ယောက်ကျားလုပ်သူအိပ်နေလို့တောသေးတယ် ။ ဘာလဲ မသိပေမဲ့ freecall ကိုကိုင်မိလိုက်တယ်။ free callက video call ဖြစ်နေတော ဖုန်းကိုနာကျပ်တပ်ထားတောကိုင်လိုက်တယ်ဆိုရင်ဘဲ တဖတ်ကလူငယ်လေးရဲ့ ကြီးမှားထွားကြိုင်းတဲ့လီးကြီးကိုမြင်တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အမလေး ရုပ်တရက်လန့်ပြီဖုန်းကို ဘေးဘက်ကိုလည့်လိုက်ရတယ် ။ယောက်ကျားကိူလည်းကြည့်ရင်ပေ့ါ။ ယောက်ကျားလုပ်သူက အိပ်တာမှဟောက်တောင်နေသေး ။ တဖတ်က ကောင်လေးကလည်းလီးကြီးကိုဂွင်းထုပြနေတယ် ။ 

အဲ့အချိန်မှာ စဉ်းစားဖို့အတွက် မေ့နေတယ်။ ဘာလုပ်မလဲဆိုတာကိုလည် မသိဖြစ်နေမိတယ် ။ လီးနဲ့ပျက်နေတာလဲကာပြီဆိုတော လူငယ်လေးရဲ့လီးကြီးကိုမျက်လုံးကမခွာနိုင်အောင်ဖြစ်မိပြန်တယ်။ အလိုလိုလက်လဲ မိမိ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပွတ်မိပြီးသာဖြစ်နေတယ် ။အရာအားလုံးက သူဟာသူ လူပ်ရှားနေသလိုကြီးအသိညဏ်တွေကင်မဲ့နေတယ် ။ သူ့ကိုသူလည်းမသိပါ။ ငါဘာဖြစ်နေလဲဆို ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ်လူချင်သိတာမှမဟုတ်တာဘဲလေဆိုပြီး အတွေးနဲ့စိတ်ဆန္ဒနောက်ကို လက်မိပြန်တယ်။ မိမိစောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ အရည်တွေရွဲနေပြီ သူမတောင်းတနေတဲ့လီးကြီသူမ မျက်စိရှေ့မှာမြင်နေရပြီလေ သူယောက်က အနှစ်၂၀ ဆယ်ကျော်ကျော်သူမကိုလိုးလာတဲ့လီးထက် နှစ်စလောက်ကြီးတဲ့လီးကြီး ကိုတွေ့တော့ မနေနိုင်တောဘူး။

စိတ်က စောက်စိကြီးကိုဖိဖိ ပွတ်နေပြီတယ်။ ထမိန်လည် ရွဲနေပြီ တဖတ်ကကောင်လေးကလည်း လီးကြီးကိုဂွင်းထုရင်သူမကို ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူ။း မမ မြင်ရလားမေးရင်သူမက အင်း ဘဲဖြေနိုင်တယ်။ သူလည်ထုကိုကလည်းပွတ်နေသူမဘက်က video call ကိုတောဖွင့်ပေမထားတာ သူဘက်က အရှက်သက်သာတာပေ့ါ။ သူမ အရမ်းကောင်းပြီးသူမအသံကို နေရဲ ကြားနေရတယ် ကြိတ်ပြီ ညီးနေပုံဘဲ တချက်တချက် အင်း အင်းအား ဆိုပြီ အုပ်အုပ်ကလေးကြားနေရတယ်။

'' မမ ပြီးအောင်ပွတ်နော် ကျွန်တောလီးကြီးကိုမမ မြင်အောင်ကြည့်''

'' မမစောက်ခါင်းထည်းကိုဝင်နေတယ်လို့သဘောထားပြီ ပွတ်ပေးနော်မမ ''

သူကလည်း အင်းတလုံးဘဲဖြေပြီး မော်သွားတယ် ။ ဟင်းဆိုတဲ့သက်ပြင်းချမှဘဲနေရဲသိလိုက်တောတယ်။စော်ကြီပြီပြီဆိုတာကို နေရဲ ပြီးအောင်ဂွင်းထုပြတယ်။ လီးရည်တွေထွက်တာကိုသေချာရိုက်ပြတယ် ။ ခဏငြိမ်နေပြီးမှ နေရဲစပြီ။

'' hello မမ ကောင်းလား ဟင် ''

စော်ကြီးစီကစာပြန်မလာဘူး ရှက်နေပုံရတယ်

'' hello ''

'' မမ အိပ်သွားပြီလား ''

ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုမှ

'' inn အိပ်တောမယ် လူညစ်လေး ''

'' ဟဟဟဟ မမကလည်းကောင်းဖို့ဘဲလေမဟုတ်ဖူးလား ''

'' မသိဘူးသွား အိပ်တာမယ်ဒါဘဲကွာ ''

'' innပါမမ see u နော်မမ ''

'' good night ပါမ

ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ဘဝမှာတခါမှမကြားဖူး မမြင်ဖူးမတွေးဖူးတဲ့ အလုပ်တခုလုပ်မိတယ် ။ လိုင်းပေါ်မှာ သူစိမ်းကောင်လေးနဲ့ sex ချက်တယ်ဆိုလားဘာလား လုပ်မီတယ်။  ရင်တွေခုန်တာခုထိမပျောက်သေး။ လိုင်းပေါ်က ကောင်လေးလီးကြီးကလဲ အမလေး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ။ အပြင်မှာ သာတကယ်အလိုးခံလိုက်ရရင်တော့ တွေးရင်းဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ရန်တွေခုန်နေတာဘဲ။ ကောင်လေးပို့ပေးထားတဲ့ သူ့လီးဓာတ်ပုံတွေကလည်း ရှိသေးတယ်။ ကြည့်ချင်စိတ်အရမ်းဖြစ်လာမိတယ်။ တော်ပြီတောပြီ။ ငါတော့မလွယ်တောဘူး ကိုယ်ကိုကိုယ် ပြန်ပြီးထိန်းနေရတယ် ။ ကိုမြင့်ထွေးကတော ကားပွဲစားတန်းသွားပြီ ။ ဈေးကသွားရတော့မည် ဈေးချင်းလေကိုင်ပြီထွက်လာခဲ့တယ်။

ဟာလာပြီဟ။ စော်ကြီ နေရဲစော်ကြီးလာမဲ့လမ်းကနေလမ်းကျုံသလိုလိုနဲ့ နေရဲကလည်းဈေးခြင်းလေးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်မောင်းရင်း

'' တီ တီ ''

ဒေါ်နွယ်နွယ်ရှေ့ကလမ်းရှောက်သွားနေတာ ဖင်ကြီးက အပေါ်အောက် နှိပ့်တုန်မြင့်တုန်နဲ့အပေါ်စည်းချက်ကြကြ လူှပ်ခါနေတယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ ထမိန်က အပျော့သား အနက်ပေါ် ပန်းပွင့်လေးတွေစိထားတယ်။ အင်္ကျီက အဖြူ ဖျော့ဖျော့လေးဝတ်ထားတယ် ။ နေရဲ နောက်ကနေဆိုင်ကယ်ဟွန်းတီးလိုက်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုက လည့်အကြည့်

'' ဟယ် သား မင်းဈေးသွားမလို့ဘဲလား''

'' ဟုတ်အန်တီ တက်သွားမယ်လေ ''

နေရဲနောက်က လိုက်ရတာ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ရင်တွေခုန်နေမိတာတောအမှန်ဘဲလေ။ ကောင်လေးက သူမအပေါ်မရိုးသားဘူးဆိုတာသိပေမဲ့ အဲ့ဒါလေးကိုသာယာမိတာကို ဟွန့်တွေ့မယ် ကလိလိုက်ဦးမယ် ။ နေရဲ ခါးလေးကိုလူပြက်တဲ့နေရမှာဖတ်သလိုလိုပြုတ်ကြမှာစိုးသလိုလိုနဲ့ တချက်တချက်လူပျက်တဲ့နေရာမှာနေရဲ့ခါးလေးကို ဖတ်ထားလိုက်တယ်။ လက်က ဖတ်ထားရင်း လျှာပြီ နေရဲ လီးကြီးနဲ့တဖြေးဖြေးချင်ထိလုလုဖြစ်ဖြစ်လာတယ်။ တချိန်တည်းမှာဘဲ နေရဲ့ က ဆိုင်ကယ်ကို လမ်းဂျှိုမ့်ထည်းချ လိုက်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ ရဲ့ လက်က နေရဲ လီးကြီးအပေါ်ကိုရောက်သွားတယ် ။ ရုပ်တရက်ဆိုတော့ ဒေါ်နွယ်ချို နည်းနည်းလှန့်သွားမိသည် ။လက်ကို ချက်ချင်းပြန်ပြီရုပ်လိုက်တာပေါ့။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ထူပူသွားတာဘဲ။ သေသေချာချာကြီးကိုလီးနဲ့ထိမိတာ ဟို့ အိမ်ထောင်သည်ဆိုတော့ လီးအကြောင်းကောင်းကောင်သိသည် ။ သူမ ဒီလီးကြီးဘယ်လောက်ရှိမယ်ဆိုတာကိုတော့ မှန်းမိတာပေါ့။ မသာလေးက အတွင်းခံဝတ်မလာပြန်ဘူး ။ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးက မနက်ကတည်းက စောက်ရည်တွေကလည့်နေတာ အခုလီးနဲ့ထိမိ ရင်ကလည်းခုန် ဟူး။

'' သား အရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ဦးအန်တီနွယ် ခဏ ဝယ်စရာရှိသေးတယ် ''

'' အပြန်ကြဝင်ပြီးမဝယ်တောဘူး အခုတခါတည်း ဝင်ဝယ်သွားရအောင် ခဏ နော်သား ''

'' ဟုတ်တီနွယ် ''

ဆိုင်အရှေ့ရပ်ပေးလိုက်တော့ သူမဆိုင်ထဲဝင်သွားတော့ နေရဲအနောက်ကနေသူမ ဖင်အိုကြီးကိုကြည့်လိုက်တော့ အနောက်သူမှဖင်ကြီးမှာ စိုတိုတိုလေးဖြစ်နေတာကိုမြင်လိုက်မိတယ်။ ဟာ စော်ကြီးထနေတာဟ။ လမ်းမှာငါ့လီးကို သူလက်နဲ့ကိုင်မိလို့နေမယ် ။ ဟင့်ဟင့် တွေ့ကြသေးတာပေါ့ တီနွယ် ရယ်။

ဒီလိုနဲ့ မနက်တိုင်း နေရဲ့နဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ဈေးသွားတိုင်း အတူသွားဖြစ်ကြတယ်။ နွယ်လည်း ခါတိုင်းထက်ပိုပြီအလှပြင်လာမိတယ် ဆိုတာကိုယ့်ကိုကိုယ် သတိတော့ ထားမိပါရဲ့ ။တခါတခါများ ယောက်ကျားသိမှာတောင်ကြောက်လာမိတယ် ။fb လည်းမဖွင့်ဖြစ်ဘူးလေ။

'' နွယ် အလှတွေပြင်လွန်းနေပြီနော် မင် း ''

'' မိန်းမဘဲ ကိုမြင့်ထွေးရယ် လှချင်တာပေါ ''

'' အေးပါ ငါဘာသံမှ မကြားချင်ဘူးနော် ''

ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပေမဲ့ စိတ်ကလည်းမခံချင်စိတ်ကလေးကလည်းရှိ သူခိုးလူမိဆိုသလိုပေါ့။ ရှက်ရှက်ရမ်းရမ်း တောသည်။

'' နေပါဦး အကျွန်မ က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ''

" အေး ငါသတင်းတွေကြားပြီးပြီ ကွ မင်းဟိုချာတိတ်နဲ့ မဟုတ်တာ တခုခုလုပ်နေတာမဟုတ်လား ပြောလေ"

" အို့ ရှင်က ကျွန်မကို အရှက်ခွဲနေတာလား ကိုယ့်သားအရွယ်နဲဖြစ်စရာလားရှင်"

" ကျွန်မ တို့ကရိုးသားလို့ ရပ်ကွက်ထည်းမှာပေါ်တင်သွားတာလေ"

အမေနဲ့အဖေစကားများနေတာကြောင့် ကိုထွေး စိတ်ရှူပ်ရူပ်နဲ့အပြင်ထွက်လာခဲ့လေသည် ။ ကြာရင်သူ့ကိုပါ မဲတော့မယ်ဆိုတာသိပြီသား။ ဒါကြောင့် လမ်းထိတ်လက်ဖရည်ဆိုင်ထွက်သည် ၊၊

" ဟိုက် ဘဲကြီ; လာပြီဟ "

" အေးအိမ်မှာ ဘွားတော်နဲ့ ဘိုးတော် စကားများနေလို့ကွာ"

" ဟင် ကိုထွေးဘာလို့လဲ ကွီ"

" ပြႆနာ ကတော မင်းငါ့အမေကိုဈေးကိုလမ်းကြုံခေါ်သွားတာကို ဘိုးတော်က ပေါက်တာဟေး ကြာရင်ငါ့ပါ မအေ ဈေးသွားတာ သားကလိုက်မပို့ရ ကောင်းလားဆိုပြီ ပြႆနာရှာမှာစိုးလို့´´´

" Srooy ကိုကြီးထွေး ညီလေးက တကယ် စေတနာပါ အကိုရယ်"

အင်း ငါတော စော်ကြီးကိုစားရဖို့ဝေးပြီထင်တယ် ။နေရဲ တွေးပူနေတယ် ။မစားရဘဲစောက်ရှက်တော ကွဲတော့မှာဘဲကွာ။

" ငါသိပါတယ်ငါ့ညီရာ မင်းစိတ်ဓာတ်ကို "

" ခက်တာက အိမ်က အဖေက အသက်ကြီးမှအမေ့ကို သဝန်တိုနေတာကွ "

" ဟုတ် အကို ညီသွားရှင်းပြရင်ရမလား အကိုလည်းသိပါတယ်လို့ပြောရင်ရော ဦးလေးကိုလေ"

" ဟ လီးဘဲ ဘယ်ရမလဲကွ မင်းက ငါ့ပါ အိမ်ကနေမောင်းထုတ်အောင်လုပ်နေတာလား"

'' ထားပါတော ဒါနဲ့ မင်းအခု ဈေးမသွားဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ နေရဲ ''

'' အင် ညီလေး ဒီနေ့မသွားဖြစ်ဘူး ကိုကြီးထွေး အမေသွားမှာလေ ''

ထိုစဉ်နေ ဟန်းဖုန်းမှာ အာဇာနီ သချင်း လေးနဲ့ ဖုန်းဝင်လာသည်။ နေရဲ့ကောက်ကြည့်လိုက်တော ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ဖုန်း ကိုထွေးကတောမသိ ။ သူအာရုံက တော်တော် ရူပ်ထွေးနေပုံနဲ့ လက်ဖတ်ရည်ဆိုင်မှပြသော် အင်္ဂလိပ် ဇတ်ကားကြည့်နေလေသည် ။ နေရဲ ဆိုင်အပြင်ထွက်ပြီ

'' ဟယ်လို ''

''.....''

'' ဟုတ်အန်တီ သား အပြင်မှာ ကိုထွေးက ဆိုင်ထဲမှာ ''

'' ဟုတ် သူမသိဘူးအန်တီဖုန်းဆိုတာ ''

'' .....''

'' ဟုတ်အန်တီ ခုလာပြီနော် စောင့်နေ''

ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို သူကို ချိန်းတာ ဘာလို့လဲမသိဘူး တခုခုတောတခုခုဘဲ ရင်တထိတ်ထိတ်တောဖြစ်သား

'' ကိုကြီးထွေ ညီလေးသွားစရာရှိသေးလို သွားတောမယ် ''

ကိုထွေးကို နုတ်ဆက်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည် ။ ကိုထွေးကိုနုတ်ဆက်ထွက်လာပေမဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောမလုံဘူးပေါလေ။  အခုသွားရမှာကလည်း သူအမေက ချိန်းလိုက်တာလေ ပြီးတော ကိုထွေးကိုလည်းအသိမပေးနဲ့ အန်တီဆီကို သားတစ်ယောက်တည်းလာခဲ့ဆိုတော့ နည်းနည်းတော စဉ်းစားရကျပ်သွားပေမဲ့ ဆင်အရိပ်ပြနေတာ ကိုယ် ကျွဲထင်ရအောင် ငတုံးမှမဟုတ်တာ။

နေရဲ ဆိုင်ကယ်လေးမောင်းပြီထွက်လာလိုက်သည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ချိန်းတာက ဟိုဘက်ရပ်ကွက် နေရဲတို့ဘက် ရဲ့ တရပ်ကွက်ကျော် က လမ်းခြားလေးကိုလေ ဟော တွေ့ပါပြီ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို အဝတ်ထုတ်နဲ့ ကြည့်ရတာ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတယ် ထင်တယ် ။ ယောက်ကျားနဲ့စိတ်စိုးပြီ နေရဲ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ရှေ့ကို ဆိုင်ကယ် ရပ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ဘဲ

'' ကြာလိုက်တာ နေရဲ ရယ် အန်တီမင်းကိုစောင့်နေတာ ကြားလှပြီ ''

'' ဟုတ် သား ဟိုဘက်ကနေ ပတ်လာခဲ့တာ အန်တီ ''

'' သား တနေရာရာကိုသွားရာအောင် အန်တီ အိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတာ အမ အိမ်ဆိုပြီ ''

အင်ပြောမယ်သာပြောရတာ ။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ယောရ်ကျား လုပ်သူ ရွဲ့ချင်စိတ်နဲ့ ထွက်လာခဲ့တာ ။ အခု နေ့လည် 12. နာရီတောင်ရှိနေပြီ ။ဘယ်သွားရမှန်းတောမသိဘူး မထူးပါဘူး ။တည်းခိုခန်းတခုခုမှာ ခဏ သွားနေမယ်လို့ စိတ်ဆုံဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီ ။ ကောင်လေးကြည့်ရတာလဲ ဒီနေရာမှာ ကောင်လေးကို မျော်မနေတောဘဲ သူဘာသာ ဆုံးဖြတ်ချက်ချက။

'' သား နေရဲ အန်တီကို ချောင်ကြကြ တည်းခိုခန်းကိုလိုက်ပို့ပေးပါလား ''

'' ဟုတ်ရပါတယ် အန်တီ တိုဘယ်လိုဖြစ်ကြတာလဲ ကျွန်တောကိုပြောဦးလေ ''

'' အဲ့ဒါတွေ ဟိုရောက်မှ အန်တီ သားကိုရှင်းပြမယ် ကဲ့အခုသွားစို့ ''

သီရိစံအိမ် တည်းခိုခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်သည်။ လူလည်းရှင်းတယ်။ အထူးသဖြစ် မှတ်ပုံတင်မလိုတဲ့ တည်ခိုခန်းပေ့ါ ။ အချိန်ပိုင်းလေတွေနဲ့နေတာများတယ်လေ အဲ့နေရာက နေရဲ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ပြောဖူးတာနဲ့ပို့မယ်ပေါ့။ စော်ကြီးက နေရဲခါးကိုအနောက်ကနေ ဖတ်ပြီလိုက်လာသည်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုဆိုတောလည်း စကားမပြောဖြစ်ပြန်ဘူး ။ ဟိုရောက်တော အခန်းက နှစ်ယောက်ခန်းယူလိုက်တယ် ။ စော်ကြီးက နှစ်ခန်းဘဲယူမယ်နော်ဆိုပြီး သူဘာသာပြောပြီးသူ့ဘာသာယူလိုက်သည်။ အခန်ထဲရောက်တော့

'' ဟူး စိတ်ညစ်တယ်နေရဲ ရေး အန်တီစိတ်ညစ်တယ် ''

'' ဟုတ်အန်တီပြောပါ ကျွန်တောကိုရင်ဖွင့်လေ အန်တီ ''

မိန်းမ ဆိုတဲ့အမျိုးကလည်း သူမျက်ရည်ကြလေလေ။ ယောက်ကျားသားက ချော့ရင်ပိုပိုကြတက်တာကိုး။ စော်ကြီးကခုတင်မှာ ထိုင်ပြီ ကြိုက်ငိုနေတယ် ။ နေရဲလည်း ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ဘေးနာ ဝင်ထိုင်ရင် ပုခုံးလေးကို လေကလေးတင်ပြီး

'' မငိုပါနဲ့ အန်တီရယ် သားတစ်ယောက်လုံးရှိပါတယ် အားမငယ်ပါနဲ့နော် ''

'' ဟဟင့် အင့် ''

နေရဲက ချောနေရင် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုမှ နေရဲ ရင်ခွင်ထည်းကိုခေါင်းလေ တိုးဝေ့ ပေါ

'' သား ရယ် မင်းဦးလေးက အန်တီကို မဟုတ်တာတွေနဲ့ စွတ်စွဲလွန်းတယ် ပြီးတောလေ ''

တန့်သွားရင် ငို့ရှိက်သံလေးက ထွက်ထွက်လာတယ် ။နေရဲက ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ ကို ခါးလေးကိုပွတ်သက်ပေးရင်းနဲ့ ကျွန်တောရှိပါတယ် အားမငယ်ဖို့တဖွဖွပြောရင်လက်က ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ ရဲ့လက်ဂျိုင်းကြာကနေ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ရဲ့နို့ကြီးတဖက်ကို အသာလေ မထိ တထိလှန်းပွတ်နေတယ်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုတဖြေးဖြေးနဲ့အငိုတိတ်သွားရင်း အသက်ရူသံပြင်းပြင်းကိုကြားနေရတယ် ။ သူရင်ခွင်ထည်းမှာ ခေါင်းလေငုပ်ပြီငြိမ်နေတဲ့ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့နဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ နုတ်မှ အို့ ဆိုသော်အသံနှင်အတူ နေရဲ ခါးလေးကို သူခါးလေးလိမ်ပြီ လက်နှစ်ဖတ်နဲ့ တင်းတင်းလေဖတ်နေတယ် ။ နေရဲနဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုက ဘေးတစောင်းအနေထားနဲ့ ကုတင်အစွန်ဘက်မှာ အတူထိုင်နေတဲ့အနေထားဆိုတော့ နေရဲလည် ရဲတင်းလာတယ်။ နေရဲဘယ်ဘက်လက်တဖတ်က ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို လိုက်လှန်ပွတ်သက်ရင်းက

'' ချစ်တယ် မ ရယ် ''

'' အို့. ဘာမှန်းလဲမသိဘူး လူဆိုး အခွင့်ရေးအရမ်းယူတယ် ''

'' ချစ်ခွင့်ပြုပါနော်မ ''

'' မသိဖူးကွာ ''

မသိဖူးကွာသာ ညှု တူ့တူလေးပြောလေသည် ။ နေရဲက ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ ခေါင်းလေကိူဆွဲမော့ရင် သူမ ရဲ့ဖွေးဖွေးဖြူနေတဲ့ပါးပြင်လေးက ၁၆ နှစ်သမီးလေးတစ်ယောက်လို ရှက်သွေးတွေဖျာနေတယ် ။ ဖူးနေတဲ့ နုတ်ခမ်းထူထူလေးက နေရဲကိုစိန်ခေါ်နေသရောင်န့ နေရဲစိတ်တွေရ ထိန်းမရတောဘူး ။ သူအရမ်းလိုးချင် နမ်းချင်နေတဲ့နုခမ်းလေးကို ဖိစုပ်နမ်းပြစ်လိုက်တယ် ။ အွမ့်ခနဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုအသံထွက်နိုင်တော့သည် ။သူမှကလည်း ကလေးတစ်ယောက်အမေ အိမ်ထောင်သည် တစ်ယောက်ဆိုတော့ နေရဲ အနမ်းတွေကိုပြန်လည်တုန့်ပြန်အနမ်းတွေပေးနေမိတယ် ။ နေရဲလက်တွေက ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ရဲ့ ကြီးမားထွားကြိုင်းပြီ အိနေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တဖတ်တချက်စိဆုပ်နယ်ကစားပေးနေရင်း အားမရစွာနဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးနေမိတယ်။

'' မ အင်္ချီတွေချွက်လိုက်တော နော်မ ''

'' အင့် ''

ဒါဘဲ တလုံးတည်းဘဲ ။ လူချင်းခွာပြီ နှစ်ယောက်လုံး အသက်ရူသံတွေ ပြင်းပြနေမိသည် ။ တလောကလုံးကိုမေ့နေကြတယ် ။ သူတို့ကမ္ဘာလေးမှာသူတိုနှစ်ယောက်ဘဲရှိတာလေ.။  ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို အင်္ချီချွတ်နေချိန်မှာ နေရဲ ကူချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဖွေးပြီ သွေးကြောလေးတွေစိမ်းနေတဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို နို့နှစ်လုံးက နေရဲကို မှင်သက်မိန့်မောစေတယ် ။ အနက်ရောင်ဘော်လီလေးက လိုက်ဖတ်စွာရှိနေတယ် ။ နေရဲ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုကို ပတ်လက်လေးဖြစ်သွားအောင်လုပ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုအပေါ်ကိုနေရဲ အပေါ်ကအုတ်မိုးလိုက်ရင် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုနုခမ်းလေးကိုနမ်းရှိက်ရင် သူလက်တွေကနိုကြီးအပေါ်ကိုရောက်သွားတယ်။

အလွန်နူးညံ့ပြီး ဆုပ်နယ်ရသည်မှာအားရစရာကောင်းလွန်းလှတယ်။ နေရဲပုဆိုးဝတ်ပြီ အောက်ခံဘောင်းပြီဝက်မလာခဲ့ဘူး ။ နေရဲလီးကြီးက တောင်တင်းနေပြီ ။ တချက်တချက် ဒေါ်နွယ်နွယ် ချို ပောင် ကိုထောက်မိတယ် ။ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုကလည်းအောက်ကနေ သူပေါင်ကိုကားပေးလိုက်တော့ နေရဲလီးကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထောက်မိနေတာ တချက်တချက် တွန့်သွားမိတယ် ။ စောက်ရည်တွေကလည်း အရမ်းထွက်နေမိသည် ။ သူမ ဒီလီးကြီးကြောင့်ပြႆနာ ဖြစ်ခဲ့တာ။ ဒီလီးကြီးနဲ့သူအရမ်း ကိုအလိုးခံချင်နေပြီ ။သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကလည်ဂုဏ်ညင်းဖားကြီးလို ဖောင်းပြီးမို့တက်နေပြီ။ နေရဲ့လက်တဖတ်က နို့ကိုဆုပ်နယ်ရင်းက ကျန်လက်တဖတ်ဖြစ် သူမ ပေါင်ကြားထဲကိုနေရာရွှေ့လိုက်ရင် သူမ ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်လေသည်။

သူမအလိုက်တသိ ခါးလေကြွပေးလိုက်တော သူမရဲဖြူဖွေးပြီးချော့်မွတ်နေတဲ့ပေါင်တန်ကြီးနှစ်ခုကြားမှာ ရဲရဲတောက်နေတဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးပေါ်လာသည် ။ နေရဲလက်က သူမစောက်ဖုတ်ကို အတွင်းခံဘောက်ဘီအပေါ်ကနေ အသာလေအုပ်ကိုင်ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ခန္ဒာကိုယ်လေ တချ တွန့်ခနဲ့ ဖြစ်သွားသည် ။ အရည်တွေရွဲနေတဲ့ သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုလက်ခလည်လေးနဲ့ မထိတထိလေးပွတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့မှာ

'' အို့ အဟင့် အင်း အား မောင့် ''

မောင်လို့တောင်ခေါ်နေမိသည် ။ သူမ စိတ်တွေအရမ်းထန်နေပြီ နှါကြီးသူပီပီ သူ အမေက ရှမ်းစပ် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို စောက်ရည်တွေအရမ်းကိုရွဲ နေပြီ နေရဲက သူမ နို့အုံကိုဖုံးထားတဲ့ ဘော်လီကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။  ပြီးသူမ ရဲ့ ရွှေကျူပ်လေးကိုဖုံးအုပ်ထားတဲ့အတွင်းခံ ကိုလည်း တပါတည်းချွတ်လိုက်တော ့သူမမှာ မိမွေးတိုင်ဘမွေးတိုင်းပုံစံဖြစ်၍ သွားသည်။

နေရဲလည်းသူအင်္ချီကိုချွတ်သူပုဆိုးကိုလည်းချွတ်နေချိန်တွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုမှာ မသိမသာလေး နေရဲ ပုဆိုးချွတ်နေချိန်လှန်းအကြည့် အို့ခနဲ့ဖြစ်သွားသည် နေရဲ လီးကြီးမှာ သူမ ယောက်ကျား ကိုမြင့်ထွေးလီးကြီထက် သုံးပုံ ပုံ တပုံလောက်သာနေသည်။ သူမ ယောက်ကျားလီးကြီးမှာအရှည် ၅ လက်မ ကျော်ကျော် အခုနေရဲလီးကြီမှာ ၆လက်မ ကျော်ကျော်ခန်ရှိပြီအတုပ်မှာသူမယောက်လောက်ရှိသည် ။ နေရဲသူမ. ပေါင်နှစ်လုံးကို ကားစေပြီး သူမပေါင်ကြားကိုနေရယူလိုက်သည်။ နေရဲလက်တဖတ်က သူလီးကြီးကိုကိုင်ပြီ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို့ရဲ့စောက်ရည်တွေရွဲနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုအပေါ်အောက်ပွတ်ဆွနေမိသည်။ အညိုရောင်သန်းနေတဲ့ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို စောက်ဖုတ်မှာ ရာဂ စိတ် တွေထကြွလာမိသလို နေရဲ လီးကြီးမှာသူမစောက်ခေါင်းဝနာဖြေးဖြေးချင်ထိတွေ့လာမူ့ဟာ သူ့အတွရ် သူအရမ်းလိုချင်နေတဲ့လီးတစ်ချောင်းရသလိုစိတ်ထဲမှာအမြန်ထည့်စေချင်နေသည် ။ နေရဲကလည်း သူလီးကြီးကိုဒေါ်နွယ်နွယ်ချို စောက်ခေါင့်ဝကိုတေ့ချိန်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းလီးကြီးကိုထည့်လိုက်လေသည် ။ နေရဲ လီးကြီးသူမစောက်ခေါင်းထည်း ဝင်လာသည့်အရသာကို ဖြေဖြေချင်းခံစားနေလေသည် ။ နေရဲမှာလဲ ဒေါ်နွယ်နွယ်ချို ကိုလိုးရသည်မှာ စည်းပိုင်နေတာဘဲ။

'' အားကောင်းလိုက်တာ မရယ် မစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးရအရမ်းကောင်းတာဘဲနော်မ အား ''

'' အင် မောင် ရယ်မက အလိုးမခံတာကြပြီလေဟွန့် ''

ဒေါ်နွယ်နွယ်ချိုမှာအောက်က အလိုးခံရင်နဲ့ မျက်စိလေးမှေးပြီ ကာမ အရသာကို ကောင်းစွာခံစားနေလေသည်။


........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။



Tuesday, February 9, 2021

လှည့်စားရက်တဲ့ ကံကြမ္မာ (စ/ဆုံး)

လှည့်စားရက်တဲ့ ကံကြမ္မာ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - Steven Job 

ကျနော်စိုင်းလိတ် အသက်နှစ်ဆယ့်လေး၊ မိန်းမရှိတယ်၊ မျိုးရိုးကစော်ဘွားမျိုးရိုး၊ ဒါပေမယ့် အဖေမှာ ညီအကိုမောင်နှမ မရှိသလို အမေ့မှာလည်း မောင်နှမသားချင်းမရှိဘူး၊ ကျနော်ကိုလည်း တစ်ဦးတည်းသာမွေးခဲ့တယ်။ သူတို့က အသက်ကြီးမှကျနော်ကို ရခဲ့တာဖြစ်တော့ အဖေအမေကခြောက်ဆယ်ကျော်နေပြီလေ။ ကျနော်က တစ်ဦးတည်းသောသား ဖြစ်ပေမယ့် ဟော့သွမ်းတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော်ဇနီးပိုးအိကလည်း အေးဆေးပါတယ်။ သူလည်းအသားဖြူပြီး ဂန္တဝင်လို လှသူမျိုးပါ။ သူနှင့်ကျနော်က ငယ်လင်မယားပေါ့။

ကျနော်တို့က ဆယ်တန်းကတည်းက သူငယ်ချင်းပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ ကျနော့်အိမ်က ပိုးအိနှင့်သဘော မတူဘူးဗျ။ ကျနော်နှင့်သူက သူငယ်ချင်းတွေဆိုတော့ စည်းကျော်လို့ မရဘူးလေ။ အိမ်ကလည်းဘွဲ့ရရင် အဖေမိတ်ဆွေသမီးနှင့် ပေးစားချင်တယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်း ဟ,လာပါတယ်။ ကျနော်ကတော့ ပိုးအိမှ ပိုးအိပဲ။ ကျနော့် အနွံတာကို ခံနိုင်တာ ပိုးအိပဲလေ။ ဒီလောက်ကြာအောင်ချစ်ခဲ့ပြီးမှ ပိုးအိက လွဲလို့ ကျနော် ဘယ်သူ့ကိုမှ လက်မထပ်နိုင်ဘူး၊ ပိုးအိလည်း ဆင်းရဲပေမယ့် တစ်ဦးတည်းသောသမီးပါ။ ဒါနှင့် နောက်ဆုံးနှစ်စာမေးပွဲဖြေပြီး

" ပိုးအိ"

" ဘာလဲ ကိုစိုင်း"

" ကိုစိုင်းတို့အိမ်က ပိုးအိနှင့်ကိုစိုင်းကို လုံးဝ သဘောမတူဘူး"

" အေးလေ.ပိုးအိ သိသားပဲ"

" ဒါတောင် ပိုးအိကအေးဆးတုန်းပဲ၊နင်က ငါ့ကိုခွဲနိုင်လို့လား"

" ကိုစိုင်းရယ်..ငါက ဘယ်ခွဲချင်ပါ့မလဲ၊ နင်ကသာနင့်မိဘစကားကို နားထောင်ရမှာလေ"

" ငါတော့ နားမထောင်နိုင်ဘူး၊နင်နှင့်ဝေးရာ ငါမနေနိုင်ဘူး"

" နင်က ဘာလုပ်ချင်လို့လည်း ကိုစိုင်း"

" ငါတို့ ခိုးပြေးကြမယ်"

" အေးလေ..ငါတို့ခိုးပြေးပြီး ဘာလုပ်စားကြမှာလဲ"

" ငါ့မှာဆိုင်ကယ်ရှိတယ်လေ၊ ကယ်ရီဆွဲစားမှာပေါ့၊နင်က မလိုက်ရဲလို့လား"

" မလိုက်ရဲလို့တော့ မဟုတ်ဘူး၊နေစရာစားစရာတွေကြံပြီးမှလုပ်ရအောင်"

" ငါ့သူငယ်ချင်းအိမ်အလွတ်ရှိတယ်၊အဲဒီမှာနေလို့ရတယ်"

" အမ်..ငါမှာ ဘာအဝတ်အစားမှ မပါဘူး"

" မဝတ်ဘဲ နေပေါ့ဟ"

" နင်က ဏှာဘူးပဲ"

" ယောက်ျားပဲ ဏှာဘူးနှင့်ဂန်ဒူးပဲရှိတာ"

" ဘာလဲ နင်ကဂန်ဒူးယူမလိူ့လား"

" ဘာလို့ယူရမှာလဲ..ဟွန်း"

" အေး ဒါဆိုလိုက်ခဲ့တော့ ငါ့မှာ မုန့်ဘိုးစုထားတာတွေရှိတယ်၊နောက်မှ ငါဝယ်ပေးမယ်"

" အင်းးး"

" ကဲတက်..ဆိုင်ကယ်ပေါ်..သွားကြမယ်"

ပိုးအိလည်း ဆိုင်ကယ်ပေါ်စွေ့ကနဲ တက်ပြီး လိုက်ခဲ့တာပေါ့လေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် တူနှစ်ကိုယ် နီးမယ့်အရေး ဒီလိုလုပ်မှ ဖြစ်မှာဆိုတော့လည်း စွန့်စားရမယ်လေ။ စွန့်စားမယ် ကို့အချစ်လိုက်ရဲလားပေါ့ဗျာ။ အခုတော့ချစ်သူကတော့ကိုယ့်နောက်ပါလာပြီလေ။ ကျနော်ပိုးအိကို ဆိုင်ကယ်ပေါ်တင်ခေါ်လာတယ်လေ။ ကျနော်အူမြူးနေသလောပ်ပိုးအိကတော့တိတ်ဆိတ်နေတာပေါ့။

" ကဲ ပိုးအိရောက်ပြီ"

" ကိုစိုင်း.မှာ သော့ရှိလို့လား"

" ရှိပါတယ်..ပိုးအိရဲ့၊ အရင်ကတည်းကကျောင်းပြီးရင် ပိုးအိကို ခိုးမယ်ဆိုပြီးကြိုတင်လုပ်ထားပြီးသား၊အဲဒါကြောင့်မုန့်ဘိုးတွေလည်း ကြိုစုထားတာလေ"

" ပိုးအိကိုကြိုမပြောထားလို့ပိုးအိက ဘာမှလုပ်မလာတာ"

ကျနော်လည်းအိမ်ကို သော့ဖွင့်ပြီးအထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ ပိုးအိကတံခါးတွေ လိုက်ဖွင့်နေလို့ ကျနော်လည်း ရေအိုးလေးယူပြီးရေတွင်းမှာ သွားခပ်လိုက်တယ်လေ။ ဒီရေက အရေးကြီးတယ်လေ။ မိုးဒီတို့မော့စ်တို့ပြောတဲ့ သောက်ဖို့ဆေးဖို့ရေပေါ့။ ပိုးအိကတော့ ထိုင်ခုံလေးပေါ်မှာထိုင်နေပြီးတစ်ခုခုတော့ တွေးနေသလိုပဲ။

" ပိုးအိ..ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"

" အော်အခုလောက်ဆို ကိုစိုင်းမိဘတွေ အရမ်းစိတ်ဆိုးနေလောက်ပြီ၊ အမွေပြတ်တောင်စွန့် လွှတ်မယ်ထင်တာပဲ"

" ဘာလည်း ပိုးအိကအမွေတွေ စိတ်ဝင်စားနေလို့လား"

" မဟုတ်ရပါဘူး ကိုစိုင်းရယ်၊ ပိုးအိတွေးတာက ကိုယ်စိုင်းလို သူဌေးသားက ပိုးအိကိုယူပြီး ဆင်းဆင်းရဲရဲ နေရမှာစိုးလို့ပါ"

" အာ..မပူနှင့်ငါက ယောကျ်ားပါ၊မိန်းမတစ်ယောက်လောက်တော့ အေးအေးဆေးဆေး ရှာကျွေးနိုင်ပါတယ်၊"

" နောက်မှ ပင်ပန်းဆင်းရဲလို့ဆိုပြီး ပိုးအိကို ပစ်မသွားရဘူးနှော်"

" ငါသစ္စာဆိုပါ့မယ်၊ပိုးအိအပေါ်တစ်သက်လုံးကြင်ကြင်နာနာနှင့်ရိုးမြေကျပေါင်းသင်းပါ့မယ်"

" ကဲလာပါ ပိုးအိရေ၊အခန်းထဲကို"

" ဟယ် နေ့ခင်းကြီးဟာ ရှက်စရာကြီး"

" မရှက်ပါနှင့်ဟာ ငါက နင့်အလှကိုမြင်ဖူးချင်နေတာ"

" ဟယ်..နင် တော်တော်ဆိုးတာပဲ"

" လာပါဟာ."

" မလာချင်ပါဘူး"

ကျနော်လည်းအတင်းဆွဲခေါ်လိုက်ရတယ်။

" အယ်..အင်္ကျီတွေ ကြေကုန်ပါ့မယ်"

" မကျေစေရအောင် ချွတ်ထားလိုက်"

" အမ်...မချွတ်ချင်ပါဘူး"

" ငါ ချွတ်ပစ်ရမလား"

" အာ.မလုပ်ပါနှင့်ငါ့ဘာသာချွတ်ပါ့မယ် ကိုစိုင်း နင်ဟိုဘက်လှည့်၊ငါရှက်လို့"

" ပိုးအိကလည်း လင်မယားပဲဖြစ်နေပြီးတော့"

" အာ..လှည့်မှချွတ်မှာနှော်"

" အေးပါဟာ"

ကျနော်လည်းတဘက်ကိုလှည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ခနနေကျမှပြန်လှည့်လိုက်ပြီးပိုးအိကိုကြည့်လိုက်တယ်။

" ဝိုးးးးးအရမ်းလှတာပဲပိုးအိရာ"

ပိုးအိဟာ အသားဖြူတော့နို့တွေလည်း ဖြူဖွေးဝိုင်းစက်နေတာပဲဗျာ။

" ရှက်တယ်ဟ"

ကျနော့်လီးက အစွမ်းကုန်တောင်နေပြီ။

" ပိုးအိကိုတော့ချွတ်ခိုင်းတယ် ကိုစိုင်းကတော့ မချွတ်ရသေးဘူး"

" အင်း ချွတ်လိုက်မယ်နှော်"

ဆိုပြီးအဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။

" အမလေး နင့်ဟာကြီးကဘယ်လိုကြီးလဲ"

ကျနော်ငတော့ ပိုးအိလို သိပ်အသားမဖြူဘူးလေ၊ လီးကလည်း ညိုတာပေါ့၊ လီးကလည်း အရမ်းတောင်လှမှ ငါးလက်မခွဲလောက်ပဲရှိတယ်။ လုံးပတ်ကလည်းငါးမတ်လုံးလောက်ပေါ့။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ တိုတိုနှင့်တုတ်တုတ်ပေါ့။

" ပိုးအိကို လုပ်ချင်လို့တောင်နေတာလေ"

" လာပါပိုးအိကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်တော့"

ပိုးအိလည်း ကုတင်ပေါ်လှဲအိပ်လိုက်တယ်၊ ကျနော်က ပိုးအိနှုတ်ခမ်းသားတွေကို စုပ်နမ်းပြီး နို့တွေကို လက်နှင့်ပွတ်ပစ်ပြီး ပိုးအိစိတ်လာအောင်နိုးဆွလိုက်တာပေါ့။ ပိုးအိလည်း အခုလိုမျိုးလက်တွေ့သာမကြုံဖူးပေမယ့်ကြားဖူးနားဝတော့ရှိတယ်လေ။ ရည်းစားဘဝမှာကျနော်နှင့်သူကနမ်းကြပေမယ့် အခုလိုမျိုးတော့ မလုပ်ခဲ့ရဘူး။ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့ ပိုးအိဆီကအသံလေးထွက်လာတာပေါ့။

" အင့်..ဟင်းးဟင်းးးး."

ကျနော်က နမ်းတာကိုရပ်ပြီးနို့ကိုစို့လိုက်တယ်။

" အင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးးးးးး"

ဒီတခါတော့ နို့စိုင်းအဖုတ်မွှေးနုနုလေးတွေကို ဖွပြီး အစေ့ကို ပွတ်ပေးနေတာပေါလေ။

" အင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးးးးးးအားးး၊ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ"

အစေ့ကို တိုက်ရိုက်ပွတ်မိလို့ နာသွားတာဖြစ်မှာပါ။ ကျနော်က အစေ့ကို သိပ်မပွတ်တော့ပဲ၊ လက်ခလယ်လေးနှင့်အဖုတ်ထဲကို လက်နှစ်ဆစ်လောက်ထိုးပြီးမွှေပစ်လိုက်တယ်။

" အားးးးအင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးးး"

ပိုးအိအဖုတ်ထဲမှာ စိုရွဲနေပြီဗျ။ကျနော်က အထဲနှိုက်လိုက် ဖွဖွလေးပွတ်ပေးလိုက်လုပ်ပြီး ဗိုက်သားတလျှောက်ယက်ပေးလိုက်ပြန်တော့

" ပလပ်..ပလပ်"

" အိုးးးးးအင့်..ဟင်းးဟင်းးးး.အင်းးးး"

ချက်ကလေးကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက်တယ်။

" အားးလားးလားဟူးး"

ပိုးအိက ယားလည်းယား ကောင်းလည်းကောင်းလို့ အသံက ပိုထွက်လာတယ်လေ။ ကျနော်ကအဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကိုယက်လိုက်တော့

" ပလပ်.......ပလပ်...ပြွတ်"

ပိုးအိကတစ်ချက်တွန့်သွားပြီး

" အာ့းးလားရှီးးအားဟူး..ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ကိုစိုင်းရယ်။ဘုန်းနိမ့်နေပါ့မယ်"

" မနိမ့်ပါဘူး..ပိုးအိကလည်း၊ဒို့ယောက်ျားတွေ အားလုံးအဲဒီထဲက ထွက်လာတာပဲလေ၊ဘုန်းနိမ့်စရာမရှိပါဘူး၊ဒီဟာလုပ်ရင်ဒါလေးပါမှပြည့်စုံမှာလေ၊ပြီးတော့ ပိုးအိလည်းကိုစိုင်းကို လုပ်ပေးရမှာပဲ"

ကျနော်က ပိုးအိကိုပြောလည်းပြီးရောအကွဲကြောင်းတလျှောက်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

" ပလပ်"

" အိုးးးးးအင်းဟင့်အင့်.အင့်"

အဖုတ်ထဲကို လျှာသွင်းပြီးအပေါ်ကို ကလော်လိုက်တယ်ဗျ။ စေ့နေတဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲပြီးတော့ လျှာကိုအထဲဝင်နိုင်သလောက်ဝင်အောင်သွင်းပြီးမွှေပေးလိုက်တော့

" အားးးးးအင်းဟင့်အင့်.အင့်...ကောင်းတယ်ကိုစိုင်းအား"

ကျနော်လည်းအဖုတ်ဝကို ပါးစပ်နှင့်တေ့ပြီးစုပ်ပစ်လိုက်တော့

" ပြွတ်"

" အိုးးးးးအင်းဟင့်အင့်.အင့်အင်း"

ဆိုပြီးအရည်တွေဖွက်လာတော့တယ်ဗျ။နောက်တော့ ကျနော်က ပိုးအိအစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်မည်အောင် စုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

" ပြွတ်..ပြွတ်.....ပြွတ်"

" အားးးးအီးးးးးအားးးအင်းးးးးးဟင့်....."

ကျနော်က ဆယ်မိနစ်လောက်အချိန်ပေးပြီးယက်လိုက်တာ အာတွေရောလျှာတွေပါညောင်းလာလို့ ရပ်ပစ်ပြီးပိုးအိကို

" ပိုးအိကိုယ့်ဟာစုပ်ပေးဦး"

" အင်း"

ဆိုပြီးထလာကာ စုပ်ပေးရှာတယ်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြား လီးအဝင်အထွက်ကလေးကို ကြည့်ရတာ အရမ်းအရသာရှိတယ်ဗျ။ကျနော့လီးက ငယ်ငယ်ကတည်းက အရေခွံရှိပေမယ့် အခုတော့ပွင့်ထွက်နေပြီလေ။မတောင်ရင်တောင် ထိပ်ဖူးကြီးကအပြင်ထွက်နေတာ တောင်လိုက်ရင် ဒစ်နောက်မှာ ပြောင်ချောကြီးဆိုတော့စုပ်ရင်ထစ်မနေပဲ ချောနေတာပေါ့။ ပိုးအိကတော့လီးကိုပါးစပ်ထဲသွင်းလိုက်ပြီးစုပ်လိုက်ပြီးတော့ ပြန်ထုတ်လိုက်နှင့်ပေါ့။

" ပြွတ်...ပြွတ်....ပြွတ်"

" အားးကောင်းလိုက်တာ ပိုးအိရာ၊ကိုဒစ်ကလေးကိုလည်းလျှာနှင့်ယက်ပေးစမ်းပါ"

" ပလပ်..ပလပ်.."

" အိုးးးးကောင်းလိုက်တာကွာ"

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..."

" အားးရှီးးးးအားးးးး"

" ပိုးအိ..အပေါက်ကလေးကိုပါလျှာနှင့်ထိုးစမ်းပါ"

ပိုးအိကကျနော်လီးကိုငုံပြီးအပေါက်ကို လျှာနှင့်ထိုးပြီးစုပ်ဆွဲပေးတယ်ဗျ။အရမ်း တတ်လွယ်တဲ့သူပါဗျာ။

" ပြွတ်...ပြတ်..ပြွတ်"

" အားးတော်ပြီပိုးအိ..လိုးကြမယ်"

" ဟာကွာ..ကိုစိုင်းနားရှက်တယ်ကွာ"

" မရှက်ပါနှင့်မိန်းမရယ်"

ပိုးအိက လှဲပြီးအိပ်လိုက်တော့ ကျနော်လည်း ပိုးအိပေါင်ကြားဝင်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကို အဖုတ်ဝထဲဝင်အောင်သွင်းလိုက်တယ်။

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးးးကို..ဖြေးဖြေး.၊တင်းပြီးနေတယ်"

ကျနော်လည်းလီးဒစ်ဝင်ရုံလေးထားပြီးပိုးအိကို နမ်းတယ်။

" အင်းဟင့်အင့်.အင့်...ကောင်းတယ်"

နို့ပါစို့လိုက်တယ်ဗျာ။

" ပြွတ်......ပြွတ်"

" အင်းဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးးးး"

သုံးမိနစ်လောက်တော့ န်ု့ကိုတစ်လုံးချင်းယက်လိုပ်စို့လိုက်ပေါ့ဗျာ။

".ပြွတ်....ပြွတ်....ပြွတ်"

" အင်းဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးးးး"

ကျနော်လည်း ပိုးအိကောင်းလာမှန်းသိတော့ တဝက်လောက် အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်တယ်။

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."

ပိုးအိခံနိုင်မှန်းသိတော့ ကျနော်ရှေ့ဆက်တိုးလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

" ဗျစ်.....ဗျစ်.....ဗျစ်းးးးဗျစ်

တင်းကနဲဖြစ်ပြီး နားထဲမှာ ဗျစ်ကနဲအသံကြားလိုက်ရတယ်။ ကျနော်အမှေးပါး ဖောက်လိုက်ပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်လေ။

" အိုးးကျွတ်ကျွတ်....နာလိုက်တာကိုရယ်"

" ခဏတော့ နာလိမ့်မယ်ပိုးအိ..အပျိုအမှေးပါးပေါက်သွားပြီ"

ကျနော်လီးကို အပြင်တချက်ထုတ်ကြည့်လိုက်တော့ သွေးစသွေးနတွေကို မြင်လိုက်တယ်။ သိပ်အများကြီးမထွက်ပေမယ့်။ အရည်တွေနှင့်အတူ လီးမှာ နီရဲနေတာပေါ့။

" ခဏလောက်နေပါဦး ပိုးအိနာလို့"

" ရပါတယ်ပိုးအိ"

" ကျနော်အမှေးပါးပေါက်သွားပြီ၊ပိုးအိနာမှာသိလို့ ရပ်ကာ ပိုးအိနို့ကိုစို့ လိုက်တယ်။

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

" ပြွတ်...ပြွတ်....ပြွတ်....ပြွတ်"

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

သုံးမိနစ်လောက်ထပ်စို့ပစ်လိုက်တယ်လေ။ ပိုးအိမှာ နာတာသက်သာပြီး ကောင်းလာတာပေါ့။

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

ကျနော်လည်း ပိုးအိအနာသက်သာပြီဆိုပြီး နို့စို့ရင်းကိုလိုးနေလိုက်တယ်။

" ပြွတ်...ပြွတ်"

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

ကျနော်က ငါးမနစ်လောက်ပဲ လိုးနိုင်တယ်။ အရမ်းကျပ်တာကြောင့်လေ။ ဒါပေမယ့် ပိုးအိကတော့

" အားးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးး"

ဆိုပြီးတွန့်သွားတယ်လေ။

" ပိုးအိပြီးသွားပြီလားးး"

" အင်းးး"

ကျနော်လည်း ပိုးအိပြီးသွားပြီဆိုတော့ ပိုးအိကို ဆက်လိုးနေလိုက်တယ်။ ပြီးချင်လာတာမို့ နည်းနည်းအရှိန်မြှင့်ကာလိုးပစ်လိုက်တယ်လေ။

" ပြွတ်...ပြွတ်"

" ဗျစ်...ဗျစ်..ဗျစ်..ဖွတ်..ဖွတ်.."ဖတ်ဖတ်"

" အားးးအိုးးးးဟင့်အင့်.အင့်...အင်းးးဟင်းးးအားးး"

ကျနော်ဆက်ဆက်ပြီးမနားတမ်းနှစ်မိနစ်လောက် လိုးပစ်လိုက်တာကျနော်လည်းပြီးသွားပါတော့တယ်။

" အားးရှီးးးးအားးးးးအိုးးးးကောင်းလိုက်တာကွာ"

ကျနော်လည်းနားပြီး အမောဖြေရင်းပိုးအိကို ဖက်ထားလိုက်တယ်ဗျာ။ ပြီးတော့အိပ်ပျော်သွားတာညနေစောင်းမှ နိုးလို့ပိုးအိအတွက်အဝတ်အစားတားဆေးနှင့်ကျနော့်အတွက် အဝတ်အစားပါဝယ်ပြီး အိပ်ရာခြင်ထောင်နှင့်စားစရာတွေ ဝယ်ကြရတာပေါ့။

ညကျတော့လည်း ပိုးအိနှင့်ကျနော်တစ်ချီလိုးဖြစ်တယ်။ နောက်နေ့ကျတော့ ကျနော်ဆိုင်ကယ်နှင့်ကာဂီတ်ဖက်လှည့်ပြီးကယ်ရီဆွဲရင်း အလုပ်ရှာရတယ်လေ။ ပိုးအိက သူလည်းအလုပ်လုပ်မယ်ပြောလို့ သူ့တွက်ပါအလုပ်ရှာရတယ်။ကျနော်ကတော့ ပိုးအိကို အလုပ်မလုပ်စေချင်ဘူး။ ဒါပေမယ့်ကျနော်ကယ်ရီဆွဲနေရင် အိမ်မှာသူတစ်ယောက်တည်းလေ။

သူကပြောရှာတယ်။ခုလိုခေတ်ကြီးမှာ လင်တစ်ထမ်း မယားတွက်လုပ်မှ အဆင်ပြေမှာလေတဲ့။ကျနော့်အပေါ်အလွန်ကြင်နာပြီးသိတတ်တဲ့ မယားအချောလေးပါ။ ကျနော်ကကြာလေ သူ့ကို ပိုချစ်လေပါပဲ။

ညားခါးစလင်မယားဆိုတော့ ခင်များတို့လည်းသိပါတယ်။

နေ့တိုင်း လိုးဖြစ်ကြတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ခလေးယူဖို့ အစီအစဉ်တော့ မရှိသေးဘူး။ ကျနော်တို့ကလည်း အက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင်ပဲရှိသေးတာလေ။ စီးပွားရေးအဆင်ပြေမှ ယူမယ်ဆုံးဖြတ်ထားတယ်ဗျ။  ဒီလိုနှင့်အလုပ်ရှာတော့သုံးလလောက်မှာ ပိုးအိက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရတယ်ဗျ။ ကျနော်ကယ်ရီဆွဲတာ ပိုတွက်ချေကိုက်လို့ကယ်ရီပဲ ဆက်ဆွဲနေတာပေါ့။

..........................................

ကျနော်တို့ လင်မယားဟာ အလုပ်လေးကိုယ်စီနှင့်ဘဝကို အေးအေးဆေးလေးဖြတ်သန်းပြီး နေချိန်မှာခြောက်လလောက်ကြာတော့ ကျနော့်မဖေနှင့်အမေရောက်လာပြီး

" သားးးစိုင်းလိတ်.မင်းကတော့ ငါတို့စကားနားမထောင်ပဲ ဒီမှာလာပုန်းနေတာလား"

" ဟုတ်တယ် အဖေ၊အဖေတို့က ပိုးအိနှင့်သဘောမှ မတူတာ"

" အေးလေ.မင်းကလုပ်ချင်ရာလုပ်ပေမယ့်ကွာ ငါတို့ကမိဘလေကွာ၊ တောင်းဆိုးပုလုံးဆိုးတာ စွန့်ပစ်နိုင်ပေမယ့်သားဆိုးသမီးဆိုးကိုတော့ မစွန့်ပစ်နိုင်ဘူးကွ၊ မင်းကသားတစ်ယောက်တည်းလေ၊ ငါ့မှာမျိုးဆက်ပြတ်သွားမယ်၊မင်းတို့ နှစ်ယောက်လုံးပြန်လိုက်ခဲ့တော့၊ ပိုးအိညည်းမိဘတွေလည်းနင့်ကို မျှော်နေကြတယ်။ အခုတောင် ငါ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ကမင်းတို့ဒီဘက်မှာရှိတယ်ဆိုလို့သာ လာရှာတာ။ကဲလိုက်ခဲ့ကြ"

" ဖေဖေ.ကျနော်တို့ကိုမခွဲရဘူးနှော်"

" အေးမခွဲပါဘူး၊ငါလည်းလူတစ်ယောင်ပါ သူများသားသမီးကို အဲလိုလုပ်ချင်တဲ့ စိတ်မရှိဘူး"

" သားရယ်လိုက်ခဲ့ပါ။မေမေတို့က အသက်လည်းကြီးပြီ၊အနားမှာ လူလိုတယ်၊ သမီးပိုးအိ အထုတ်အပိုးပြင်တော့ သွားကြမယ်"

ဒီလိုနှင့်ပဲ ကျနော်တို့ လင်မယား အဖေနှင့်လိုက်သွားကြတာပေါ့။ အိမ်ရောက်တော့ အဖေက သူ့အလုပ်တွေ ကူလုပ်ခိုင်းပြီးပိုးအိကတော့ မေမေကိုကူပြီးအိမ်အလုပ်ပဲ လုပ်ရတယ်။ ပိုးအိကမေမေ့ကို အလိုက်သိစွာပြုစုပေးတော့ ကျနော်ကဝမ်းသာပေမယ့်။ဖေဖေကတော့ ဘာသိဘာသာပါပဲ။

ဒီလိုနှင့်အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်လောက်ရတော့ ဖေဖေက

"သားစိုင်းလိတ်..ငါမြေးချီချင်ပြီ၊ငါ့မှာမင်းတစ်ယောက်ထဲ မွေးထားတာဆိုတော့ ငါ့မျိုးဆက်က အရေးကြီးတယ်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ၊သားတို့ကနှစ်နှစ်လောက်နေမှခလေးယူမလားလို့ပါဖေဖေ"

" မင်းမှာဘာပူစရာရှိလဲ စီးပွားရေးပူရဘို့လား၊မင်းတို့လင်မယားကြိုက်သလောက်မွေးငါကျွေးနိုင်တယ်လေ။

" ဟုတ်ကဲ့ပါဖေဖေ၊သားပိုးအိကိုလည်းပြောလိုက်မယ်"

" အေး..ကောင်းပြီ"

ကျနော်လည်း ပိုးအိကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြီးတာဆေးဖြတ်လိုက်ရတယ်။ အဲဒီနေ့ကစပြီးကျနော်လည်းအားကြိုးမာန်တက်လိုးတယ်။ကလေးရနိုင်တဲ့နည်း လမ်းအစုံသုံးတယ်။

အဲတစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ကျနော်ပိုးအိကိုဖသ်လိုးဖို့တော့ မတောင်းဆိုဖူးဘူး၊တောင်းဆိုရင်လည်း ပိုးအိကပေးမှာပါ။ ပိုးအိကလည်းကျနော့်ကို အရမ်းချစ်တယ်လေ။ ကျနော်လည်းပိုးအိဖင်နာမှာစိုးလို့ရယ်၊ ဖင်လိုးပြီးအဖုတ်ကိုလိုးရင်ပိုးအိရောဂါရမှာစိုးလို့ မလုပ်ဖြစ်ဘူးလေ။

အစကတော့ တားဆေးတွေ သောက်ထားလို့ ခလေးမရသေးတာပေါ့။ ကျနော်လည်း အားဆေးတွေ သောက် သုတ်ရည်များများထွက်မယ့် အစားအစာတွေ စားနှင့်ကြိုးစားတာတစ်နှစ်သာကြာသွားတယ် ကလေးကမရဘူးဗျ။ ကျနော်နှင့်ပိုးအိတောင်ကြီးက အထူးကုဆေးခန်းကို သွားပြီးစစ်ဆေးတော့လည်း ဘာပြဿနာ မှမရှိဘူးတဲ့။ ဆေးတွေပေး ရက်ချိန်းတွေလုပ်လုပ်၊ရာသီလာရက်တွက်၊ မ,မျိုးဥကြွေမယ့်အချိန်ကို စောင့်ပြီးကလေးရနိုင်မယ့်နည်းလမ်းတွေအမျိုးမျိုးနှင့်လုပ်ပေမယ့် ခလေးကရကိုမရဘူး။ ပိုးအိလည်းဗေဒင်တွက်ယတြာချေ၊သားဆုပန်ဘယ်လောက်ကြိုးစားကြိုးစားရကို မရဘူးဗျ။ဒီလိုနှင့်အိမ်ထောင်ကျတာသုံးနှစ်ရှိသွားပါပြီ။

ဒီလိုနှင့်အဖေကကျနော့်ကိုပြောလာတယ်။

" မင်းတို့နှစ်ယောက်ဘယ်သူကကလေးမရတာလဲ"

" ဖေဖေဆေးရုံကပြောတာကတော့ နှစ်ယောက်လုံးအဆင်ပြေတယ်တဲ့"

" မင်းငါ့ကိုမညာနှင့်ပိုးအိက ကလေးမရနိုင်ဘူးလား"

" မဟုတ်ပါဘူး ဖေဖေ"

" မင်းရော သုတ်ထွက်ရဲ့လား"

" ဟာ အဖေကလည်း ထွက်တာပေါ့"

" သုတ်ပိုးရော စစ်ပြီးပြီလား"

" စစ်ပြီးပါပြီဖေဖေ၊အားလုံးအဆင်ပြေပါတယ်"

" ငါ့အတွက်မျိုးဆက်ကအရေးကြီးတယ်နှော်"

" ဟုတ်ကဲ့ပါ ဖေဖေ"

" အေး.မင်းက အဆင်ပြေီး ပိုးအိက ခလေးယူမရဘူး ဆိုရင် ပိုးအိကိုလျော်ကြေးပေးပြီး ကွာရှင်းလိုက်၊မင်းနောက်မီန်းမယူ ကြားလား"

" မယူနိုင်ပါဘူးဖေဖေ၊ပိုးအိကိုသားချစ်တယ်"

" အေးငါသိတယ်၊ငါ့အတွက် မျိုးဆက်က အရေးကြီးလို့လုပ်ရတာ၊ ငါနောက်ထပ် တစ်နှစ်စောင့်မယ်၊ငါအသက်ငြီးပြီ၊ငါမြေးချီသွားချင်တယ်၊ နောက်တစ်နှစ်ကျလို့မှ မရရင်တော့ ငါ့အဆိုးမဆိုနှင့် မင်းပိုးအိကိုပါပြောလိုက်"

ကျနော်အရမ်း စိတ်ညစ်ပြီးအရက်တွေပါ သောက်လာတာပေါ့။ လုပ်တိုင်းမဖြစ်တဲ့ ဘဝ စိတ်ညစ်တယ်တယ်ဗျာ။ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း လူလုပ်ပြီးလူမဖြစ်ဘူးဆိုပြီးကျနော့်ကို စ,ကြတယ်ဗျာ။ ကျနော်နောက်တော့ရန်ကုန်ကလူတွေကိုစုံစမ်းကြည့်တော့ ရန်ကုန်မှာ ဆရာဝန်မကြီး ချယ်ရီသန်းသန်းတင် ရှိတယ်တဲ့။ အဲဒီမှာပြကြည့်ပါလားဆိုတော့ရန်ကုန်မှာပြဖို့

အဖေကိုပြောပြီးလာခဲ့တယ်။ရန်ကုန်ပုလဲမြို့သစ်ဘက်အှာခြံကျယ်ကျယ်နှင့်လုံးချင်းတိုက်တစ်လုံးကအဖေပိုင်တော့ အဲဒီကိုသွားရတာပေါ့ဗျာ။

..............................................................

ရန်ကုန်ရောက်တော့ ဒေါက်တာချယ်ရီသန်းသန်းတင်နှင့်ပြတယ်။ ဆေးစစ်တယ် သွေးစစ်တယ်။ အားအိမ်ကိုမှန်ပြောင်းနှင့်ကြည့်တယ်။ ကျနော်ကတော့ သွေးစစ်ပြီး သုတ်သွေးအရည်အသွေးပြည့်မပြည့်စစ်ရတာပေါ့။ အဲဒါလည်း အားလုံးကောင်းတယ်တဲ့။ ကျနော်ဖန်ပြွန်သန္ဓေသားတောင် လုပ်ပစ်ဖို့ပြောတယ်။ ဒီမှာမရဘူး..ဘန်ကောက်လောက်တော့ အနည်းဆုံးလုပ်ရမယ်တဲ့။ နောက်ပြီး အဲဒါကအောင်မြင်မယ်လို့ရာနှုန်းပြည့် အာမမခံဘူးတဲ့ဗျာ။

ဒွေးနှင့်မမိုးကိုကြည့်ပါလား သူတို့တွေလည်းကြိုးစာခဲ့သေးတာ အောင်မြင်ခဲ့တာမှ မဟုတ်ဘဲ။ အခုတော့ကြိုးစားကြည့်ပါဦးတဲ့။ ဆေးတွေပေးပြီးရက်ချိန်းတွေပေးပြန်တယ်။ ဒီလိုနှင့်ပဲခြောက်လသာကြာသွားတယ်။ကျနော်အရမ်းစိတ်ညစ်ရပြီလေ။

ပိုးအိကလည်း တငိုငိုတရီရီဖြစ်နေပြီဗျာ။ကျနော်ကပိုးအိကိုချစ်သလို ပိုးအိကလည်းကျနော့်ကို အရမ်းချစ်တယ်၊ ဒီတသက်မခွဲဘူးလို့ သစ္စာတွေဆိုခဲ့ပြီးပြီဗျာ။ကံကြမ္မာကြီးကအရမ်းရက်စက်တယ်ဗျာ။ဒါနှင့်ကျနော်စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပိုးအိကို

" ပိုးအိကိုစိုင်းနှင့်ဒီတသက်မခွဲချင်ဘူးမလား"

" ကိုစိုင်းကလည်းပိုးအိတို့က ငယ်ငယ်ကတည်းကချစ်ကြသူတွေလေ၊ဘယ်တော့မှမခွဲဘူး"

" ဒါဖြစ်ရင်ပိုးအိဘယ်လိုနည်းနှင့်ပဲကိုယ်ဝန်ဆောင်ဆောင်မရဘူးလား"

" ကိုစိုင်းမှာဘာအကြံအစည်ရှိလို့လဲ"

" တစ်ယောက်ယောက်နှင့်ပိုးအိကိုကိုယ်ဝန်ဆောင်ခိုင်းမလို့"

" အိုး..ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ကို့ချစ်သူရဲ့ ကိုယ်ဝန်သာဆောင်ချင်တာလေ"

" သိတာပေါ့ ပိုးအိရယ်၊ဒါပေမယ့်အဲလိုမှ မလုပ်ရင်ပိုးအိနှင့်ကိုယ်ဝေးကြရမှာ"

" ကိုကရောအဲလိုလုပ်ရင်ပိုးအိကိုကြည်ဖြူပါ့မလား"

" ပိုးအိကလည်းကွာ၊ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူကိုမကြည်ဖြူပဲ ဘယ်နေပါ့မလဲ"

" ရလာတဲ့ကိုယ်ဝန်ကိုရောကြည်ဖြူပါ့မလားကိုစိုင်းရယ်"

" ကိုနှင့်ပိုးအိမခွဲရအောင်လုပ်ပေးတဲ့ ကလေးပဲကြည်ဖြူရမှာပေါ့"

" အေးလေ..ပိုးအိ ဘယ်တတ်နိုင်တော့မလဲ၊ ဒါပေမယ့် ပေါက်ကရလူတွေနှင့်တော့မလုပ်ခိုင်းပါနှင့်"

" အေးပါ ပိုးအိရယ်ကိုယ်ရုပ်ရည်ကအစမျိုးရိုးရော၊ပညာရောကြည့်ပြီးရောဂါကင်းမကင်းကြည့်ပါ့မယ်"

" ကိုစိုင်းကရောအဲဒီလူနှင့်လုပ်နေချိန် ရှိနေမှာလား"

" အခြေအနေအရပေါ့"

" တစိမ်းလူနှင့်ဆိုကျမကြောက်လို့ပါ။"

" ခလေးလိုချင်လို့လုပ်တာကို မသိရအောင်ကြံစည်ရမယ် ပိုးအိရဲ့"

" အဲဒါမှနောက်ကြောင်းရှင်းမှာ"

" တော်ကြာပိုးအိကို ဟဝှာလုပ်ခိုင်းဒီဟာလုပ်ခိုင်းနေရင်ပြဿနာပဲ ကိုစိုင်း"

" မလုပ်မဖြစ်လုပ်ရမယ်ဆိုလည်းလုပ်ပေးလိုက်ပေါ့၊ကိုယ်ကြည်ဖြူပါတယ်"

" နောက်မှ ပြဿနာရှာမှာ စိုးလို့ပါကိုစိုင်း"

" မရှာပါဘူးပိုးအိကလည်း"

" ဒါဖြင့်ဘယ်နှစ်ကြိမ်တောင်လုပ်ရမှာလည်း"

" ကိုလည်း ဘယ်ပြောတတ်မလဲ မရမချင်းလုပ်ရမှာပေါ့။အနည်းဆုံးတော့ တစ်လလောက်လုပ်ရမှာ"

" အမလေး ကြောက်စရာကြီးပါလား"

" မကြောက်ပါနှင့်ပိုးအိနှင့်အဆင်ပြေမယ့်လူကို ရှာမှာပါ"

" လူမသိစေနှင့် ဦးကိုစိုင်း"

" အေးပါကွယ်၊ဒါနှင့်ကိုတောင်ကြီးကို ခဏပြန်ဦးမယ် တရက်နှစ်ရက်လောက်ဒီမှာနေရဲလား"

" တစ်ရက်နှစ်ရက်ကတော့ နေရဲပါတယ်၊တောင်ကြီးက လူတွေတော့ မခေါ်နှင့်နှော်"

" အေးပါ ကိုယ်နားလည်ပါတယ်"

.....................................

ကျနော်လည်း တောင်ကြီးကို သွားပြီးအပြန်မှာ ကားတစ်စီးနှင့် လူတစ်ယောက်လမ်းမှာ တားတယ်ဗျ။ ကျနော်လည်းနားချင်တာနှင့် သူ့ကားနားကအရိပ်မှာ ရပ်လိုက်တယ်။ သူ့ကအရပ်ရှည်ရှည်တောင့်တောင့်အသားဖြူဖြူနှင့်ဗျ။

" ပြောအကို.ကျနော်ဘာကူညီရမလဲ"

" အေးဗျာ...မနေ့က သွေးလှူခဲ့ပြီး ဒီနေ့ကားမောင်းလာခဲ့တာ ပင်ပန်းလို့ဆိုပြီး ခဏလေးရပ်တာ၊အခုကားစက်နှိုးမရတော့ဘူး"

" ကျနော့်ကြည့်ပေးရမလား"

" ကောင်းသားပဲအကိုရာ"

" ကျနော်လည်း သူ့ကား ဘောနတ်ဖုံးကို ဖွင့်ပြီးကြည့်တော့ ဘာမှချွတ်ယွင်းချက်မရှိဘူး"

" အကိုဘက်ထရီမကောင်းတော့ဘူးထင်တယ်"

" အင်းဖြစ်နိုင်တယ် မနက်စောစောက နှိုးတော့ဝပ်သွားသေးတယ်"

" အကိုနားတာကြာလို့ဖြစ်မယ်၊"

" အေးဗျာနည်းနည်းကြာသွားတယ်၊မနေ့ကသွေးနှစ်ပုင်းထုတ်ပြီးလှူလိုက်လို့နုံးနေလိုွ"

" ကျနော်ကားမှာထောက်ကြိုးပါတယ်။စမ်းနှိုးကြည့်ရတာပေါ့"

" ဒါဖြင့်လည်းစမ်းနိုးကြည့်ရအောင်"

" ကျနော်လည်း ဘက်တရီအိုးချင်းထောက်ပေးပြီး သူ့ကိုနှိုးခိုင်းတော့ ကားစက်က နိုးသွားတယ်။

" ကျေးဇူးပါပဲဗျာ၊ကျနော်က ရဲမာန်ပါအကို"

" ကျနော်ကစိုင်းလိတ်ပါ"

" ကိုစိုင်း ခင်များလည်းပင်ပန်းလာပြီ မဟုတ်လား၊ခဏနားပြီးအတူတူထွက်ကျတာပေါ့ဗျာ"

" ကောင်းတယ် ကိုရဲမာန်"

အဲဒီမှာ စကားပြောရင်း သူကစင်္ကာပူမှာ ပီအာကျထားတယ်။ ဒီကိုအလုပ်ကိစ္စတစ်ခုနှင့် လာတယ်။ သူကဒီမှာ ပရောဂျက်ဒါရိုက်တာအဆင့်နှင့်ခြောက်လတာဝန်ကျပြီး မြန်မာပြည်မှာ သုံးလလောက် နေရအုံးမယ်လို့ပြောတယ်။ ကျနော်လည်းသူ့ကိုစိတ်ဝင်စားသွားတယ်။

" ခုဏကသွေးလှူတယ်ဆိုလို့ဘာအမျိုးအစားလည်းဗျ"

" B သွေးပါ"

" အေးဗျာသွေးအုပ်စုချင်းတူလို့လား မသိဘူးခင်များကိုမြင်မြင်ချင်းခင်သွားပြီ"

" ကျနော်လည်းဒီအတိုင်းပါပဲကိုစိုင်း"

" ဒါနှင့် ကိုရဲမာန်အိမ်ထောင်ရှိလားဗျ"

" မရှိပါဘူး ကိုစိုင်းကိုစိုင်းရော"

" အဟီးကျနော်ကလူပျိုကြီးလုပ်မှာဗျ"

ကျနော်ညာလိုက်တယ်။

" ဘာဖြစ်လို့လည်း ကိုစိုင်း"

" လွတ်လပ်လွတ်လပ်ဗျ..ာကြိုက်တာလုပ်လို့ရတယ်။ မိန်းမယူရင်တစ်ယောက်တည်းရမှာလေ"

" ဟားးးးးဟားးးးးကိုစိုင်းကပြောရော့မယ်"

" အဟုတ်ပြောတာ၊အထုတောင်စကီလေးတစ်ယောင်နှင့်ဖြစ်နေတာ"

" ဟတယ်စွန်ပါလားကိုစိုင်းကလည်း"

" ဒီလိုပါပဲ"

" ခင်များရောဂါမကြောက်ဖူးလားဗျာ"

" ကြောက်ပါတယ်ဗျ၊သွေးစစ်ပြီးမှလက်ခံတာဗျ"

" ဗျာဘယ်လို.အဲလိုလုပ်လို့ရလို့လား"

" ကိုရဲမာန်ကလည်းဗျာ..ရန်ကုန်မှာ အငှားမယားကိစ္စနာမည်ကြီးတယ်လေ၊ အငှားမယားပေါ့ဗျာ။သွေးစစ်ပြီးမှဖြစ်မှာပေါ့၊ဘာလဲခင်များစိတ်ဝင်စားသလား၊စိတ်ဝင်စားရင်ပြောကျနော့်စကီကိုပြောပေးမယ်"

" အင်းစိတ်တော့ ဝင်စားပါတယ်"

" ကျနော့်စကီက အသန့်ဗျ၊ကျနော်ကဈေးကာင်းပေးပြီး ပါကင်ဖောက်ထားတာ။သူကလိုင်းပေါ်က မဟုတ်ဘူး၊သူ့မိဘတွေအိမ်ပေါင်ထားလို့ မတတ်သာလို့သာ လုပ်ရတာ၊ဘယ်သူမှ မသိသေချင်ဘူး၊အကြွေးကြေရင်မလုပ်တော့ဘူး"

" ဟ..ကိုစိုင်းပြောနှင့်အားကျလာပြီ"

" အားမကျနှင့်ခင်များအပြောကောင်းအခြွေကောင်းရင် အလကားစားရမှာ။"

" ကိုစိုင်းကကြည်ဖြူလို့လား"

" ကိုယ်ပိုင်တာမှ မဟုတ်တာဗျာ"

" အဲသူလည်းရောဂါတော့ကြောက်တယ်ဗျ။ဆေးစစ်ခိုင်းလို့နှစ်ယောက်လုံး စစ်ထားရသေးတယ်"

" ဒါဆိုလည်းခင်များကြည်ဖြူရင်ကျနော့်သွေးစစ်ထားတဲ့ အဖြေယူထားလိုက်၊ကိုစိုင်းပြောလို့ အဆင်ပြေရင်ကျနော့်ကိုဖုန်းဆက်ရော့ဒီမှာဗစ်စစ်တင်းကဒ်"

" ကျနော်လည်းသေချာဖတ်ကြည့်လိုက်ပြီးအိပ်ထဲထည့်ကာ

" အဆင်ပြေရင်ကျနော်လာခေါ်လိုက်မယ် ကိုရဲမာန်"

" အိုကေဗျာ၊ ရရ မရရဖုန်းဆက်ပါဗျာ။ ခင်များကိုအရမ်းခင်သွားပြီကူညီတတ်တဲ့ လူမို့လိုွ၊စင်္ကာပုကိုလာရင်ဖုန်းဆက်ကျနော်ဆီမှာနေ၊ကျနော်အားလုံးလိုက်ပို့ပေးမယ်"

" ကျနော့်ဘက်ကတစ်ခုတောင်းဆိုစရာရှိတယ်ကိုရဲမာန်"

" ဘာတုန်း ကိုစိုင်း"

" ခင်များအဆင်ပြေသွားရင်ကျနော့်ကိုကြည့်ခွင့်ပေးရမယ်"

" ကိုစိုင်းဝါသနာကတစ်မျိုးပါလာ"

" အဟဲ.."

" အဆင်ပြေရင် ကြည့်လို့ရပါတယ်၊ စိတ်ပိုထတာပေါ့၊ ဟားးဟားးးဒါနှင့်ခင်များ ကောင်မလေးက ကြည့်ခံမှကိုး"

" ဒါတော့ မပူနှင့်ကျုပ်က ပိုင်ပါတယ်"

" ဒါဆိုလည်း မြန်မြန်လုပ်ဗျာ"

" ကောင်းပါပြီဗျာ"

" ကဲ ကိုရဲမာန်ရေနေလည်းအေးပြီ၊ခင်များကားစက်ပြန်နှိုးပြီးလစ်ကြတာပေါ့"

" ဟုတ်ကဲ့ဗျာ"

ကျနော်လည်းသူ့ကားနှိုးပေးပြီးရန်ကုန်ကိုမောင်းလာပြီး တိုးဂီတ်ကျော်တော့ လမ်းခွဲလိုက်ကြတာပေါ့ဗျာ။

......................................................................................

ကျနော်လည်း အိမ်ရောက်ပြီးညဘက်ကျတော့ စုထားတာတွေ တစ်ကြိမ်လောက် သွန်ချလိုက်တာပေါ့။ ပိုးအိကလည်း အစုပ်အယက်မပျက်သလို ကျနော်လည်းဒီနေ့တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ကိုရဲမာန်နှင့်ပိုးအိတို့လုပ်မယ့် ပုံစံလေးတွေးပြီးစိတ်တွေကြွလာလို့လုပ်လိုက်တာပိုးအိတောင်မပြီးလိုက်ဘူး ကျနော်ပြီးသွားတယ်ဗျာ။

" ကိုစိုင်းဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ.ပိုးအိတောင်မပြီးလိုက်ဘူး"

" အေးကွာကို.စိတ်အရမ်းပြင်းသွားတယ်"

" ဒါဖြင့်ထပ်လုပ်ဦးမလား"

" ရ ရင်လုပ်ချင်သေးတယ်"

" ဒါဆို ပိုးအိစုပ်ပေးမယ်လေ။"

" ကောင်းတယ်စုပ်လိုက်တော့"

ပိုးအိလည်း ကျနော့်သုတ်တွေနှင့် သူ့ဆီက အရည်တွေပေနေတဲ့ ကျနော့်လီးကို စုပ်ပေးတာပေါဗြျာ။ ဒီလိုကတော့ရိုးနေပြီဗျ။  တစ်ခါတလေကျနော်မတောင်ရင်တောင် သူကဂွေးဥလေးယက်ပေးလိုက်နောက်ကအကြောဆုံလေးယက်ပေးလိုက်နှင့် လုပ်သေးတာ။ လင်မယားချင်းဆိုပေမယ့် ကျနော်က ပိုးအိအဖုတ်သာယက်ပေးတာ၊ ပိုးအိဖင်ကိုတော့ ယက်မပေးဖူးဘူး။

ဒါပေမယ့်ပိုးအိကတော့ လီးမတောင်တဲ့အခါ ယက်ပေးတယ်။ အဲလိုများယက်ပေးရင် လီးကဟုန်းကနဲကိုတောင်တာဗျ။ကျနော်လည်းခ လေးရအောင် နည်းအမျိုးမျိုးနှင့်စမ်းသတ်ရင်းပိုးအိလည်းတော်တော်တတ်လာပါပြီ။

ပိုးအိလီးစုပ်နေတုန်း

" ပိုးအိ"

" အင့်းး"

လီးစုပ်ရင်းထူးတာ

" ဒီနေ့ကိုယ်လေ လူတစ်ယောက်နှင့်တွေ့ခဲ့တယ် သိလား"

" အင်းးးး"

" သူကခင်စရာလည်းကောင်းတယ်၊ရုပ်လည်းဖြောင့်တယ် သိလား"

" အင်းးး"

" ပိုးအိခဏရပ်လိုက်ပါအုံး၊ကိုစကားပြောတာနားထောင်ဦး

" ပလွတ်"..

" ပြော"

" အဲဒီလူက ကိုရဲမာန်တဲ့"

" အင်း"

" သူလည်းကိုပြောတာလက်ခံတယ်ဟ"

" ကိုရယ်ကိုယ်မသိတဲ့ လူကိုဘယ်လိုလုပ်ပြောလာတုန်း၊တော်ကြာရောဂါရလာမှာဖြင့်"

" အေးနေဦး ကိုယ့်အိပ်ထဲမှာ သူ့လိပ်စာကဒ်နှင့်သွေးစစ်ထားတဲ့အဖြေလွှာပါတယ်"

" ဟော့တော့..သွေးအဖြေလွှာကဘယ်လို ရလာတာတုန်း'"

" သူကမနေ့ကသွေးလှူလာတာလေ၊အဲဒီတော့သူ့သွေးအဖြေက up to date ဖြစ်နေတာပေါ့"

" အံမာအလုပ်အကိုင်ကလည်း မသေးပါလားကို"

" ဟုတ်တယ်..သူကမြန်မာနိုင်ငံအလုပ်ရှိလို့ ခဏလာတာ၊ နောက်သုံးလလောက်ဆိုရင် ပြန်တော့မယ်လို့ပြောတယ်"

" အော် "

" ကိုး့်တို့အတွက်အခြေအနေကောင်းတယ်ဟ"

" ဟာကို.ကလဲကိုယ့်မိန်းမနှင့်လုပ်မယ့်ဟာ ဝမ်းသာနေသလိုပါလား"

" ကိုယ်တို့အကြံအစည်အောင်မြင်တော့မှကွ"

" ကိုစဉ်းစားပါအုံးတော်ကြာမှကျော်မကောင်းကြားမကောင်းဖြစ်နေဦးမယ်။"

" ဘာလို့ဖြစ်ရမှာလဲ၊အဲလောက်အဆင်ပြေနေတာကို"

" ကိုကသူ့ကိုဘယ်လိုပြောခဲ့လဲ"

" ဘာကိုပြောတာလဲ"

" ပိုးအိကကိုနှင့်ဘယ်လိုပတ်သက်သလဲဆိုတာ"

" ငါ့မိန်းမလို့ဘယ်ပြောမလဲ"

" ဒါဆိုဘယ်လိုပြောခဲ့လဲ"

" ပိုးအိက.ကို့အငှားမယားလို့ပေါ့"

" အမလေးရှင်.ကျမကရစရာ မရှိတော့ဘူး"

" ဟင်ဘာဖြစ်လို့လဲ.ပိုးအိရဲ့"

" အငှားမယားဆိုမှတော့ ဟိုကအကုန်လုပ်ခိုင်းနေရင်ပြဿနာရှင့်"

" တော်ကြာသူ့လီးစုပ်ခိုင်းနေမှဖြင့်"

" သူကမင်းအဖုတ်ယက်ပေးရင် လုပ်သာပေးလိုက်ပေါ့၊သူမလုပ်ပေးရင်မလုပ်ပေးနှင့်ပေါ့"

" အကယ်လို့သာ သူကလုပ်ပေးလို့ ပိုးအိကပြန်လုပ်ပေးရင်ကို..ကြည်ဖြူမှာလား၊တော်ကြာမှ အဲလိုလုပ်ပေးရသလားဆိုပြီး သူ့ရှေ့မှာကို.ကပိုးအိကို ပြဿနာရှာရင်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"

" ပြဿနာမရှာပါဘူး၊ကိုယ်က ပိုးအိတို့လုပ်ရင်ကြည့်ခွင့်ပေးဖို့ကြို ပြောထားတယ်"

" အမလေးကိုရယ်.ကိုယ့်မိန်းမကို ကိုယ့်ရှေ့တစ်စိမ်းလူလုပ်တာကို ထိုင်ကြည့်ပေါ့"

" အင်းဘယ်လိုပြောရလဲနောက်ကွယ်မှာ လုပ်တာထက်ကိုယ်ြရှေ့မှာလုပ်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်လို့"

" ပိုးအိမျက်နှာဘယ်ထားရမလဲကိုရယ်"

" ဘာမှမျက်နှာမပူနှင့်ကိစ္စပြီးသူလည်းပြန်ကိုယ်လည်းပြန်ပဲရတယ်၊ ပိုးအိသူနောက်ထပ်လုပ်ချင်လာအောင်ပိုးအိက လုပ်ပေးရမယ်။"

" ရက်စက်လိုက်တာ ကိုရယ်"

" အဲလိုမဟုတ်ဘူး.ပိုးအိဘယ်သူနှင့်ကိုယ်ဝန်ရဖို့အရေးအကြီးဆုံးပဲ။သူနှင့်အဆင်ပြေမှဖြစ်မှာမို့ပါကွာ"

" နောက်မှပိုးအိကိုအပြစ်မပြောရဘူးနှော်"

" မပြောပါဘူးနောက်မှသူ့ကိုချစိမသွားနှင့်"

" ကိုကလွဲပြီးဘယ်၊သူ့ကိုမှမချစ်တော့ ဘူးသိလား"

" ဒါဆိုအဆင်ပြေပြီလို့ဆုံးဖြတ်မယ်"

" ဒါဆိုနောက်တပတ်လောက် သူ့အလုပ်ကို လိုက်သွားကြည့်လိုက်မယ်"

" သူ့အခြေအနေမှန်ကိုသိရအောင်"

...............................................................................................................................................

ကျနော်ကပိုးအိနှင့် သဘောတူညီချက်ရပြီး ကိုရဲမာန်နှင့်ပိုးအိတို့ ဘယ်လိုပုံစံလုပ်ကြမလဲ တွေးနေမိချိန်မှာ ပိုးအိလည်း တွေးမိနေပုံပါ။ ခဏကြာတော့မျက်နှာလေးနီရဲပြီး တချက်ပြုံးတာကိုမြင်လိုက်ရသေးတယ်။ ပြီးတော့ကျနေည့်လီးကို လာစုပ်တယ်။ ပိုးအိလည်းစိတ်ကြွလာလို့လား မသိဘူး ၊ မှုတ်ချက်ကပြင်းတယ်ဗျ။သောက်ရမ်းဖီးရှိနေတာ။ ကျနော်လည်းတွေးရင်းဖီးလ်ရှိနေလို့ လီးလည်းအရမ်းတောင်နေရတယ်။

ကျနော်နှင့်ပိုးအိတို့လည်း အပီအပြင်ဆွဲလိုက်သေးတယ်။ ပိုးမိလည်းတဟင်းဟင်းနှင့်အသံကို ညံနေတာ။ကျနော်ဆောင့်ချက်တွေကလည်းပြင်းပြင်းနှင့်ပိုးအိလည်းမြန်မြန်အြီးသွားပါတယ်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးတစ်နှစ်လောက်တော့စိတ်ပါလက်ပါဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာဒီနေ့လိုဖီလင်တွေပျောက်ဆုံးနေခဲ့တာ။ ဒီနေ့ညတော့ပိုးအိရောကျနော်ရောစိတ်ကျေနပ်မှု့အပြည့်ရတယ်ဗျ။

" ပိုးအိ.ကောင်းလား"

" အရမ်းကောင်းတယ်ကို၊..ကိုရောကောင်းရဲ့လား"

" ဟာရှယ်ပဲကွာ၊ပိုးအိတို့ဖြစ်မယ့်အရာတွေမြင်ယောင်လိုက်တာ၊အရမ်းကိုစိတ်ထတာပဲ"

" ပိုးအိလည်းစိတ်ထဲမှာ မဝံ့မရဲလိုလိုဖြစ်နေတာ၊ စိတ်ထဲမှာ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပြီးနေကြည့်တော့ ခည်းဖီးလ်ရှိတယ်"

" တကယ်များလုပ်ဖြစ်ရင်ပိုပြီးဖီးလ်ရှိမယ် ထင်တယ်"

ကျနော်လည်း နောက်တနေ့ ကိုရဲမာန်အလုပ်ဖက်ကို သွားချောင်းရတယ်။ တကယ်လည်း ကိုရဲမာန်ဟာယူနီဖောင်းနှင့်ရုံးတက်တာတွေ့ရတယ်။ ကျနော်လည်းကိုရဲမာန်နှင့်ပိုရင်းနီးလာစေဖို့ကြံဆောင်ရတယ်လေ။ဒါမှပိုးအိနှင့်လုပ်တဲ့အခါအဆင်ပြေမှာပေါ့။ဒီတော့ကိုရဲမညန်ဆီဖုန်းဆက်လိုက်တယ်

" ဟလို"

" ကိုရဲမာန်လား"

" ဟုတ်ပါတယ်ခင်မျ"

" ကျနော်စိုင်းလိတ်ပါ"

" အာ..အကိုရာမျှော်နေတာဗျ"

" ညနေအားလားကိုရဲမာန်"

" ညနေ ရး၃၀ လောက်အားတယ်ဗျ"

" ဘီယာလေးဘာလေး သောင်ရအောင်"

" ကောင်းသားပဲ ကိုစိုင်းလိတ်ကျနော်လည်းအဖော်မရှိလို့ဗျ"

" ညနေကျနော်လာခေါ်မယ်လေ"

" ကျေးဇူးပါပဲ၊ကိုစိုင်းလိတ်"

ညနေ ဘီယာဆိုင်အတူ ထိုင်ဖြစ်ပြီး ပိုရင်းနီးလာတာပေါ့။ ကျနော်ကတော့ ပိုးအိနှင့်ကိစ္စကို မပြောဘူး။မသိမသာနှင့် ဘီယာပဲ သောက်နေတယ်။သူကတော်တော်ကြာမနေနိုင်တော့ဘူးဗျ။

" ကိုစိုင်း..ဟိုတနေ့ကပြောတာလေးအခြေအနေ ဘယ်လိုရှိသလဲ။"

" အာ..ဟိုကိစ္စလား"

" ဟုတ်ပါ့ဗျာ၊ကျနော်ကအရမ်းသိချင်နေတာ"

" အင်းကျနော်သူ့ကို ညှိနေတုန်းဗျ"

" အဆင်ပြေရဲ့လား"

" အဆင်ပြေဖို့များပါတယ်။ သူကတစ်ခုတော့ပြောတယ်။ သူ့ကို မှုတ်ခိုင်းရင်တော့ ခင်များကအရင်မှုတ်ပေးမှရမှာပါတဲ့"

အမှန်တော့ဗျာ ပိုးအိကို တခြားလူလီးကိုမစုပ်စေချင်တာပါ၊ အဲဒါကြောင့်တမင်ပြောရတာပါ။တော်ကြာ မစုပ်ပေးရင် မလိုးတော့ ဘူးဆိုလည်းပြႆနာက ရှိသေးတယ်လေ။

" ရတယ်.ကိုစိုင်းကျုပ်လည်းကြိုက်တတ်တယ်လေ"

" အမ်"

" ဒါနှင့်ကိုစိုင်းလိတ်မှာဓာတ်ပုံလေးဘာလေး မရှိဘူးလား"

" ရှိပါတယ်ဗျ"

" ဒါဆိုလည်းခဏလောက်ပြပါလား"

ကျနော်လည်းုန်းထဲမှာပိုးအိတစ်ယောက်ထဲပုံကိုရွေးပြလိုင်တယ်။ပုံကလည်းစကပ်အတိုဝတ်ထားပြီးအရမ်းလန်းတယ်။

" ဟာ..ဒီမိန်းခလေးလား"

" ဟုတ်တယ် ကိုရဲမာန်"

" အရမ်းမိုက်တယ်ဗျာ၊ကြွေသွားပြီဗျာ၊သူကမမှုတ်နှင့်ဆိုရင်တောင် မရဘူး၊မှုတ်ပစ်လိုက်မယ်"

" လုပ်ဗျာမြန်မြန်ကျနော်ခိုက်နေပြီ"

" ကျနော်တို့ဖုံးဆက်ပြီးတနေ့တွေ့ရအောင်ချိန်းမယ်"

" လုပ်ဗျာမြန်ြမ်န်လေး"

အဲဒီနေ့ကတော့ ဘီယာတစ်ယောက်နှစ်ပုခင်းလောက်ပြီးအိမ်ပြန်ဖြစ်တယ်လေ။ ပိုးအိကို အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြပြီး စနေနေ့တွေ့ရအောင်ချိန်းလိုက်တယ်။ အေးအေးဆေးဆေးနှင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်စကားပြောရအောင်ကျနော့်အိမ်မှာပဲတွေ့ဖို့ပြောရတယ်။ကျနော်လည်းလူမသိစေချင်လို့အပြင်မှာမတွေ့နိုင်ဘူး။ဒိအိမ်မှအဆင်ပြေမယ်လို့ ပြောတာကိုရဲမာန်လည်း သဘောတူတယ်လေ။

...............................................................................

စနေနေ့မရောက်ခင်အိမ်မှာ စီစဉ်စရာတွေ စီစဉ်လိုက်တယ်ဗျ။အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ကုတင်ဘေးနှင့်မျက်နှာကျက်မှာစီစီတီဗီကိုးလုံးတတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အားလုံးကမီးသီးနှင့်တွဲပြီးတတ်တာနှင့် ဗီဒိုအပေါ်တွေကတတ်လိုက်တယ်။

စနေနေ့ရောက်တော့ ကိုရဲမာန်ဟာလိပ်စာပေးထားလို့ အိမ်ကိုတန်းတန်းမတ်မတ်ရောက်လာတယ်။ခြံဝင်းရှေ့မှာကားရပ်ရင်းဟွန်းတချက်တီးလို့ကျနော်ကအိမ်ထဲကလှမ်းကြည့်ပြီး

" ပိုးအိရေ.ဟိုမှာလာပြီဟေ့"

ပိုးအိ မျက်နှာတချက်ကွက်ကနဲ ပျက်သွားတယ်လေ။ကျနော်ကသိလို့ပိုးအိကိုဖက်လိုက်ပြီး

" ဘာမှစိတ်မပူနှင့်အေးအေးဆေးဆေးနေပါပိုးအိရယ်၊ကြောက်လည်းမနေပါနှင့်နှော်"

ဆိုပြီးလက်ကလေးကိုင်ပြောလိုက်တာ ပိုးအိလက်တွေစိတ်လှုက်ရှားပြီးအေးစက်နေတယ်ဗျ။ကျနော်လည်းအိမ်ရှေ့ထွက်ကာ.ခြံဝင်းတံခါးသွားဖွင့်လိုက်တော့ ကိုရဲမာန်ခြံဝင်းထဲ ကားမောင်းသွင်းလိုက်ပြီးကျနော့်ကိုကားနားကစောင့်နေတယ်။

" လာကိုရဲမာန်..ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်၊ကျနော်ပိုးအိကို ခေါ်လိုက်မယ်၊အေးဆေးစကားပြော။သူအဆင်ပြေရင်ကျနော့်ကိုပြောလိမ့်မယ်"

" ပိုးအိရေ.ခဏလောက်ပါ၊ဒီက ဧည့်သည်နှင့်စကားပြောဦး"

" ပိုးအိရောက်လာတော့"

" ပိုးအိ ဒါ့ငါ့မိတ်ဆွေလေ.ကိုရဲမာန်တဲ့၊ကိုရဲမာန်ဒါကျနော်ပြောတဲ့ ပိုးအိပါ"

" ဟုတ်ကဲ့ဗျ.မပိုးအိကဓာတ်ပုံထဲကထက် အပြင်မှာပိုလှတယ်ဗျ"

" အား ကိုရဲမာန်ကလည်းမြှောက်ပြောနေပြန်ပြန်ပြီ"

" ကဲပိုး အိစကားပြောနှင့်ဦး"

" ငါကော်ဖီဖျော်လိုက်ဦးမယ်"

ဆိုပြီး ပိုးအိဖက်တချက်လှည့်ကာမျက်စ်တစ်ဘက်မှိတ်ပြပြီး ရှောင်ထွက်ခဲ့တယ်။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ပိုးအိနှင့်ကိုရဲမာန်တို့ စကားပြောနေတာ၊ရယ်မောတဲ့ အသံတွေကြားရတယ်၊အဆင်ပြေပုံပါပဲ။ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့

" ကိုရဲမာန်ရေ.ခဏနှော်ကိုစိုင်းကော်ဖီဖျော်တာအဆင်ပြေရဲ့လားမသိဘူး၊သွားကြည့်လိုက်ဦးမယ်"

ဆိုပြီးအထဲ ဝင်လာတယ်။ကျနော်အရမ်းရင်ခုန်နေပြီဗျာ။

" ဘယ်လိုလဲပိုးအိအဆင်ပြေရဲ့လား၊"

" အင်း..ရည်ရည်မွန်မွန်နှင့်စကားပြောလည်းယဉ်ကျေးတယ်"

" သူဘာပြောသလဲ"

" ကျနော့်ကိုလည်း ကိုစိုင်းလိုသဘောထားပြီး လက်ခံပါတဲ့။ နောက်ပြီးကိုစိုင်းပိုးအိဓာတ်ပုံပြကတည်းက ကျနော်ကသဘောကျနေတာတဲ့"

" ပိုးအိမကြိုက်တဲ့အပြုအမူမျိုးလည်းမလုပ်ပါဘူးတဲ့။ပိုးအိစိတ်တိုင်းကျနေပေးပါ့မယ်တဲ့"

" ပြောသေးတယ်ရှင့်.နောက်ဆိုပိုးအိကျနော့်ကိုသဘောကျလာမှာတဲ့ရှင်"

" အဲဒါဆို ပိုးအိက သဘောကျရဲ့လား"

" ပိုးအိကြောက်နေတယ်ကိုရဲ့"

" မကြောက်ပါနှင့်ပိုးအိရယ်၊ကိုယ်တို့မဝေးရအောင်ဒီတနည်းပဲရှိနေလို့သာကို.လုပ်ရတာ"

" ကို့စကားကို ပိုးအိနားထောင်လို့သာ လုပ်ရမှာကြောက်နေတယ်"

" ပိုးအိအဆင်ပြေရင်နေ့လည်လောက်စကြတာပေါ့"

" နည်းနည်းတော့ ရှက်တယ်.ကို"

" မရှက်ရအောင် ဝိုင်လေးသာမူးနေအောင်သောက်.ကိုတို့လည်းဘီယာသောက်မယ်နှော်"

" အင်းးးးးးးးး"

ကျနော်လည်းပြောသာပြောရတာပိုးအိကိုနှမြောတယ်ဗျ၊တသက်လုံးမဝေးချင်လို့သာလုပ်ရတာပါ။ ကျနော်လည်း

" ပိုးအိ အဲဒါဆိုထမင်းဟင်းချက်တော့ ကော်ဖီကိုစိုင်းယူသွားမယ်"

" အင်းးးးး"

" ကိုရဲမာန်ရေ၊ရေနွေးကကုန်နေလို့ နည်းနည်းကြာသွားတာ"

" ရပါတယ် ကိုစိုင်း"

" ကဲသောက်"

ကိုရဲမာန်ကော်ဖီယူသောက်လိုက်တယ်။

" ကဲအဆင်ပြေလား ကိုရဲမာန်"

" ကိုစိုင်းကိုပဲမေးရမှာလေ၊ကိုစိုင်းကြည်ဖြူမှဖြစ်မှာပေါ့"

" ရပါတယ်ကိုရဲမာန်ရေ"

" ဒါနှင့်ပိုးအိရော"

" ခင်များနှင့်ကျနော်တို့စားဖို့ထမင်းချက်နေတယ်"

" အော်"

" ဘာမှစိတ်မပူနှင့်ထမင်းစားပြီးတော့ ခဏနားကြမယ်ပြီးမှ ဘီယာလေးဘာလေးချပြီးမှ အစီအစဉ်စကြတာပေါ့"

" ရပါတယ်ဗျာ၊ အရင်မလိုသေးပါဘူး"

" ဘီယာသောက်ပြီးကျနော်ခဏရှောင်ပေးမယ်၊ခင်များ စည်းရုံးလိုက်ပေါ့"

" ကျေးဇူးပါပဲဗျာ"

" ဒါနှင့်ခင်များကဘယ်လိုလုပ်မှာတုန်း"

" ဘာကိုမေးတာလဲ ကိုစိုင်း"

" အော်ညဘက် ဒီမှာနေမှာလား လို့"

" နေလို့ရရင်နေချင်တာပေါ့ဗျာ"

" ရတာတော့ ရပါတယ်၊ကိုရဲမာန်၊ခင်များအတ်က်တစ်ခန်းစီစဉ်ထားပါတယ်"

" ညကျ ပိုးအိကဘယ်သူနှင့်အိပ်မှာလဲ ကိုစိုင်း"

" အဲဒါတော့ ကျနော်နှင့်ပဲအိပ်မယ်လေ"

" အဟီး တညတလေတော့ပေးပါဗျာ။မိန်းခလေးနှင့်ညအတူ အိပ်ဖူးချင်လို့"

" အဲဒါကပိုးအိအဆင်ပြေရင် ရပါတယ်ဗျာ"

ကျနော်နှင့်ကိုရဲမာန်စကားပြောရင်းအချိန်တွေကုန်သွားတာ နေ့လည်ဆယ်နှစ်နာရီထိုးခါနီးတော့ ပိုးအိကထမင်းစားဖို့လာခေါ်တာနှင့်ကျနော်က

" ရေချိုးဦးမယ်"

" ကိုရဲမာန်ကောချိုးဦးမလား"

" ချိုးမယ်၊ကိုစိုင်း"

" ဒါဆိုလာ ကျနော့်အခန်းထဲမှာ လာချိုး"

ကျနော်လည်းရေလဲပုဆိုးထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ကိုရဲမာန်ကဘောင်းဘီဝတ်လာတာလေ။

" အထဲမှာသဘက်တွေရှိတယ်ကိုရဲမာန်ပတ်လို့ ရတယ်နှော်"

ကိုရဲမာန်ရေအရင်ချိုးပြီးခါးကို သဘက်ဝတ်ဝင်လာတော့ ကျနော်ကြည့်လိုက်တယ်။အားကစားလည်းလုပ်တယ်ထင်ပါတယ်။ကြွက်သားတွေနှင့်တော်တော်ကြည့်ကောင်းတယ်၊ဗိုက်သားပြင်လည်း အဆီမရှိဘူးဗျ။6 path ထွက်နေတဲ့ ဘော်ဒီပိုင်ရှင်ပါပဲ။ ကျနော်လည်းသူပြီးတော့ ရေဝင်ချိုးလိုက်တယ်။ပြီးတော့အားလုံးထမင်းစားလိုက်ကြတယ်။

ထမင်းစားပြီး စကားထိုင်ပြောဖြစ်တယ်လေ။ တစ်နာရီလောက်ကြာသွားတယ်။ အဲဒါနှင့်ထမင်းစာခန်းမှာပဲဘီယာတွေသောက်ကြတာပေါ့၊ပိုးအိကိုလည်းဝိုင်တွေတိုက်လိုက်တယ်။

ကျနော်တို့က ဘီယာနှစ်ဘူးကုန်ချိန်မှာ ပိုးအိကလည်းရီဝေဝေဖြစ်နေပုံရတာကြောင့် ရပ်ပြီးကျနော်တို့ အခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ သူတို့အစပျိုးရခက်နေမှာကြောင့် ကျနော်ရှောင်ထွက်ပြီး cctv ကိုကြည့်တဲ့ မော်နီတာတာထားတဲ့ အခန်းထဲဝင်နေလိုက်တာပေါ့ဗျာ။

...............................................................................................................................

ပိုးအိမှာ ကိုယ့်ယောက်ျားကလွဲပြီး တစိမ်းလူကို စိတ်နှင့်တောင်မပစ်မှားခဲ့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အခုဟာကတော့မိမိလော်မာမှု့ကြောင့်မဟုတ်သလို တစိမ်းကလည်း အတင်းအဓမ္မကြင့်ကြံတာမျိုးလည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။ အခုတော့ယောကျ်ားရဲ့ တရားဝင်ခွင့်ပြုချက်နှင့်လုပ်ရပေမယ့် ရှက်မိတယ်လေ။ ဒါကြောင့်သာ ဝိုင်တွေကို မူးအောင်သောက်ပေမယ့် သိပ်မမူးဘူး ရီဝေရီဝေလောက်သာကျန်နေတာပေါ့။ အခုတော့ ကိုစိုင်းကပိုးအိနှင့်ကိုရဲမာန်ကို ထားပြီးအပြင်ကိုထွက်သွားပြီလေ။

ရဲမာန်လည်းကိုစိုင်းထွက်သွားတာနှင့်

" ပိုးအိလေးက အရမ်းလှတာပဲကွာ"

" ကိုရဲမာန်ရယ်..ကိုရဲမာန်လည်းခန့်ချောကြီးပါ"

ကိုရဲမာန်ကကျမလက်ကို လာကိုင်လိုက်တယ်။ ကျမကိုးထဲမှာလျပ်စီးစီးဆင်းသွားသလို ခံစားလိုက်မိတယ်။ရင်ထဲမှာ တုန်ဆင်းသွားသလို ခံစားမိလိုက်တယ်။ ကျမလည်းအံအားသင့်မိတယ်လေ။တစ်စိမ်းယောက်ျာူတစ်ယောက်က ကိုယ့်လက်ကိုကိုင်ရုံနှင့်အဲလိုဖြစ်သင့်သလားပေါ့။ ကျမမှာကျမချစ်တဲ့ ယောက်ျားရှိတယ်။ဒါလည်းနဟုတ်ဘူး။ ယောက်ျားနှင့်သမီးရည်းစားဘဝမှာသာ ဒီလိုမျိုးခံစားရတာလေ။ အခုတော့လည်းအဲလိုမျိုးလား။ပိုးအိနှင့်ကိုယ်စိုင်းဟာအရင်ကသာထိမိတာနှင့်စိတ်ထဲမှာဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲခံစားရတာလေ။

အခုကျတော့လည်း အိမ်ထောင်သက်ကြာလာတော့ သူ့အသားထိလည်း ကိုယ့်အသားထိသလိုမျိုး ခံစားရပြီးရင်ခုန်မှု့တွေသာယာမှုတွေလျော့ပါးပြီးနှစ်ကိုယ်တစ်စိတ်ဖြစ်နေပါပြီ။ အခုတော့ တစ်စိမ်းတစ်ယောက်နှက့်တွေ့တော့ ရင်ထဲမှာဖိန်းကနဲရှိန်းကနဲခံစားရတာဘာလဲ။အချစ်လား၊လုံးဝမဟုတ်၊ဒီတသက်မှာ ပိုးအိကိုစိုင်းကို အချစ်ဆူံးပါ။အော်..ဒါဆိုရင်ငါနှင့်သူဆက်ဆံရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိနှင့် တစ်စိမ်းယောကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့အထိအတွေ့မှ ာသာယာမိတာပဲပေါ့။ ကျမကတွေးနေတုန်းကိုရဲမာန်ကကျမကိုဖက်လိုက်ပြီး နမ်းတယ်။ကျမအစကရှက်ပေမယ့်။အခုတော့သိပ်မရှက်တော့ပြန်ဘူး၊ပြန်နမ်းရမလားမနမ်းရဘူးလားတွေးနေပေမယ့်ပြန်နမ်းမိပြန်တယ်။

ကိုရဲမာန်က နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းပြီးတော့ကျမပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးမွှေလာတယ်။ ပူနွေးနေတဲ့ လျှာကြီးကျမထဲဝင်လာယုံနှင့်ကျမစိတ်တွေကို ကာမကအနိုင်ယူသွားပြီး ကျမကိုရဲမာန်လျှာကိုြပ်စုပ်မိတယ်လေ။ ရင်ထဲမှာလည်းပုရွက်ဆိတ်တွေ တက်လာသလို ခံစားနေရတယ်လေ။ ပြန်သာစုပ်ပေူတာအလိုလို နေရင်းမျက်လုံးလေးမှိတ်နေမိတယ်။ ကိုရဲမာန်ဟာ နှုတ်ခမ်းချင်းနမးယုံမက ကျမဆံနွယ်တွေ၊နားရွက်တွေလည်ပင်းတွေကိုပါနမ်းလာတယ်ရှင့်။ကျမကိုနမ်းရင်းနှင့်ကျမကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်နေတာလေ။ကျမရင်ထဲမှာ တလှိုက်လှိုက်ခံစားရတော့ကျမညည်းမိတယ်။

" အင်းးးးးးဟင်းးးးးးးးအအင်းးးကိုရယ်"

ကျမမှာ ဖီလ်းတွေတက်နေတာအရည်တွေလည်းထွက်လို့ နောက်ကျောကအင်္ကျီအတွင်းနှိုက်ပြီးဘရာချိတ်ကိုဖြုတ်လိုက်တာတောင် မသိလိုက်ဘူး။

ကျမကိုနမ်းရင်းပဲအင်္ကျီချွတ်မလိုလုပ်တော့ကျမပဲကူချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကိုရမာန်လေ.အခုတော့ ကျမရဲ့နို့ချိုချိုတွေကိုစို့နေပြီ။

" အားးးးး"

အကြောအချင်တွေထဲစိမ့်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျနို့အုံကြီးတစ်ခုလုံးငုံပြီး စို့တာရှင်၊ ကျမလေ ကိုစိုင်းနှင့်ခိုးရလိုက်တဲ့ နေ့တုန်းကလိုပြန်ခံစားရတယ်။ စိတ်တွေအရမ်းကြွလာတယ်။ပိပိထဲက အရည်တွေစိမ့်ထွက်နေတာကို သိလိုက်ရပြီးရင်တွေဖိုသွားတာပေါ့။ ကျမစိတ်ထိန်းမတော့ပဲ ညည်းမိတာပေါ့။

" အင်းးးးးးဟင်းးးးးးးးအာ့....အင်းးဟင့်ဟင့်"

အဲဒီအချိန်ပဲ ကိုရဲမာန်ဟာ ကိုစိုင်းပေးဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးကိုချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။

.......................................................................

ကိုရဲမာန်အင်္ကျီချွတ်တော့ ကျမသူ့ကိုကြည့်မိတယ်တယ်။ ကြွက်သားတွေ အဖုဖုအထစ်ထစ်နှင့်တကယ့်ရင်ခုန်စရာကောင်းပါတယ်။ဒါပေမယ့်ပုဆိုးကိုချွတ်တဲ့ အချိန်မှာတော့မတောင်ဘဲနေတဲ့ ကိုရဲမာန်လီးဟာ ကိုစိုင်းလီးလောက်မကြီးဘူး၊

ကျမစိတ်သက်သာာရသွားတယ်လေ။ တစ်ခုစဉ်းစာမိတာကဒီအခြေအနေဆို ကိုစိုင်းလီးက အရမ်းတောင်နေပြီ။ဒါပေမယ့် ကိုစိုင်းလီးကစတောင်ရုံလေးပဲရှိသေးတာ။ တခုရှိတယ်ရှင့်။ ကိုစိုင်းလီးက ဖြူဖွေးနေပြီး ရှေဆုံးကဒစ်က ပန်းရောင်သန်းနေတယ်ရှင့်။ စုပ်ခိုင်းမယ်ဆိုရင်ကျမမငြင်းချင်ပါဘူး။ထူးခြားတာတစ်ခုက ဒစ်နောက်မှာ သားရေပင်ပတ်ထားသလို ဂွင်းပတ်ကြီးနှင့်ပါ။ကျမကြားဖူးတာ ဂေါ်လီတဲ့။ လီးမှာ အဖုအဖုအထစ်ထစ်တွေတဲ့။ ခုဟာကအဲလိုမဟုတ်ဘူးရှင်။တပတ်လည်လုံးချုပ်ရိုးသီထားသလိုပါ။

ကျမနို့ကိုလာစို့ပေးပြီးကျမလုံချည်ပါချွတ်တော့ ကျမကဖင်ကြွပေးလိုက်တယ်။ ကိုရဲမာန်က ကျမပင်တီကိုချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ကျမပေါင်ကြားက ပိပိကိုကြည့်နေတော့ ကျမကပေါင်ကိုစေ့ပစ်လိုက်ရတယ်လေ။ကိုရဲမာန်ဟာကျမနို့ကို့ကိုလျှာဖျားတွေနှင့်ထောက်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်တယ်။ပြီးတော့ ကျလက်ကိုယူပြီးသူ့လီးပေါ်တင်ထားသေးတယ်။ပြီးတော့ ကျမနို့အုံကိုစို့ပြန်တယ်။

" ပြွတ်...ပြွတ်.."

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

ဆိုပြီးကောင်းလွန်းလို့အော်မိတယ်။ တကယ်ပါပဲ ကောင်လိုက်တာ။ကျမ အပျိုစင်ဘဝအတွေ့အကြုံလို ခံစားရတယ်ရှင်။ ကျမလည်းယောင်ရမ်းပြီးကိုရဲမာန်လီးကိုဆုပ်ကိုင်မိတယ်။ပူနွေးတဲ့လီးရဲ့ အထိအတွေ့ကို လက်ကပြန်ခံစားရလာတာရှင်၊၊ ကျမသတိထားမိတာက ကိုရဲမာန်လီးတော်တော်ကြီးလာတယ်ဆိုတာပဲ။ ကျမလည်းကိုင်ရင်းတွေးမိတာ ကိုစိုင်းလီးလောက်ရှိနေပြီပဲ။ ကိုရဲမာန်ဟာ နို့စို့ရင်းကကျမဗိုက်သားပြင်လေးကိုပါ ယက်ပေးတယ်လေ၊၊တကယ်ပါရှင်ကိုရဲမာန်ဟာဒီနေရာမှာကျွမ်းကျင်အဆင်အဆင့်ပဲရှင့်။

ကျမကိုလုပ်ပေးနေတာကျမဖြင့်အရမ်းစိတ်ကျေနပ်မိတယ်။ ဗိုက်သားပြင်လေးယက်ရင်းချက်ကိုဝိုက်ပြီးယက်သေးတယ်။

" ပလပ်..ပလပ်"

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

နောက်တော့ချက်ကလေးကိုလျှာနှင့်ထိုးပြီးမွှေတော့တယ်။

".အာ့..ရှီး.....အာ့..ရှီး"

ကျမစိတ်ထဲမှာ အရမ်းပဲအလိုးခံချင်နေပြီ။ ဒါပေမယ့်ကိုရဲမာန်ဟာ မလိုးသေးဘူး။ ကျမဆီးခုံလေးပိုလာယက်တယ်။ကျမလည်းမသိမသာ ပေါင်လေးကားပေးလိုက်တယ်။ ကိုရဲမာန်ဟာပေါင်ကြားထဲ မှောက်ဝင်လာပြီးကျမပေါင်ကိုကားကာ မြှောက်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှအောက်ကနေပြီးအပေါ်ကို ပင့်တင်ပြီး ယက်လိုက်တာဖင်ကြားထဲမှာအီဆိမ့်သွားတာရှင့်။ သူဟာပိုးအိဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေလည်းမြိုချတာသိလိုက်တယ်။ ပိုးအိဟာ စိတ်တွေပိုကြွပြီးခါးဟာအပေါ်တောင်ကြွတက်လာတယ်ရှင်။

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

ကျမ အသံပိုကျယ်သွားတယ်ရှင်။ သူက ကိုစိုင်းလိုယက်တာ မဟုတ်ဘူးရှင်။ ဖင်ကြားထဲကနေတဆင့် အပေါ်ကိုယက်လိုက်တာလေ အရမ်းကိုကောင်းတယ်ရှင်။

" အားးးးးအင်းးးဟင်းးဟင့်..အာ့..ရှီး"

အားးကိုရဲမာန်ရယ်ကောင်းလိုက်တာလို့စိတ်ထဲက ပြောနေမိတယ်။ ကိုရဲမာန်ဟာ လျှာအားကောင်းတယ်။ ပိပိအကွဲကြားထဲ သူ့လျှာာထွက်သလောက်ကို သွင်းပြီးအပေါ်ထိတောင့်ဆွဲယက်တာရှင်။ ကျမကိုရဲမာန်ကြောင့်ပြီးချင်နေပါပြီ။ကိုရဲမာန်ကကျမအစေ့ကို စုပ်ဆွဲလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျမဘယ်လိုမှ တောင့်မခံနိုင်တော့ပါဘူး။

".အာ့..ရှီး.....အာ့..ရှီး...အားးးအင့်ဟင်း့...အိုးးး"

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

" အားးးအင့်ဟင်း့...အိုးးး"

ကျမပြီးတော့မယ်။ ကိုရဲမာန်လေ ထူးထူးဆန်းဆန်း ကျမဖင်အဝကိုလျှာနှင့်ထိုးမွှေပြီးစုပ်ဆွဲနေတယ်။

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

".အာ့..ရှီး.....အာ့..ရှီး...အားးးအင့်ဟင်း့...အိုးးးအား ကျမပြီးပြီကိုရဲမာန်..အားးးး"

ကျမအခုမှခါးကအောက်ကမွေ့ရာနှင့်ထိတော့တယ်ရှင်

" ပိုးအိ"

" ရှင် "

" ပြီးသွားလား"

" အင်းးးးးးးး"

" ကို..လုပ်တာ ကောင်းရဲ့လားး"

" အင်း ကောင်းတယ်"

" ကိုယ့်ကိုပါ လုပ်ပေးပါလား၊ကိုယ်သိပ်မတောင်သေးလို့ပါ"

" ဟင်..မတောင်သေးဘူးလား"

" ဟုတ်တယ် ပိုးအိကိုယ် လီးကအထနှေးတယ်၊ တောင်လို့လုပ်ရင်လည်းနာရီဝက်အနည်းဆုံးပဲ"

ဟင့်မလွယ်ကြောပါလား မတောင်တဲ့လီးဟာ ကိုစိုင်းလီးနီးနီးကြီးနေပြီး ကိုစိုင်းထက်တစ်လက်မလောက်ပိုရှည်နေပါလား၊ခုနကမတောင်ခင်တုန်းကကိုယ်စိုင်းလီးလောက်တောင်မကြီးဘူး။

" ပိုးအိ.အံ့ဩနေတာလား.ကိုယ်လီးက လီးပုန်းမျိုးမတောင်ခင်သေးသေးလေး၊ တောင်လာရင်နှစ်ဆလောက်ကြီးလာတာ"

" အမလေးကိုရဲ..ရယ်။ကြောက်စရာပါလားဒါနှင်ဒီအရစ်ကြီးကဘာလဲဟင်"

ပိုးအိလည်းသိချင်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ပဲမေးမိလေသည်။

" အဲဒါက ငယ်ငယ်တုန်းကကိုယ့်လီးက အရေခွံဖုန်းနေတာလေ။ ဆရာဝန်ကဖြတ်မပစ်ပဲ နောက်လှန်ပြီးချုပ်လိုက်တာလေ။ အနာမကျက်ခင် ကြက်သားတွေစားမိလို့ အဖုလေးတွေထသွားတာ"

" အော်..အဲလိုလား"

" အဲဒီ အဖုတွေက ပိုးအိကို အရမ်းကောင်းစေမှာနှော်"

" ဟင် ဟုတ်လို့လား ပိုးအိကနာမှာကြောက်တာ"

" မကြောက်ပါနှင့်ပိုးအိရယ်၊ကဲ လာပါကိုယ်၊ပိုးအိကောင်အောင်ယက်ပေးစုပ်ပေးပြီးပြီ၊ကိုယ့်အလှည့်လုပ်ပေးအုံး"

ဆိုပြီး ကိုရဲမာန်မှာအိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ ပိုးအိမှာမူလကလည်းစကားခံရှိပြီး အခုလိုလီးဖြူဖြူဖွေးဖွေးကိုလည်းစုပ်ချင်တာကြောင့်မငြင်းပဲလီးကိုကိုင်ကာပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်လေသည်။

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

ပိုးအိလည်းယောကျ်ားသင်ထားတဲ့ အတိုင်း ကိုရဲမာန်လီးကိုစိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေးလေသည်။ လီးရဲ့ပူနွေးသောအထိအတွေ့နှင့်အတူ အရည်ရဲ့ အရသာအချို့ကိုပါ ပိုးအိမှာခံစားရလေသည်။ ပိုးအိလည်း ၎င်းအရည်များကိုထွေးနထုတ်တော့ပဲမြိုချလေသည်။

" ပြွတ်....ပြွတ်...ပြွတ်"

" အားကောင်းလိုက်တာ ပိုးအိရယ်"

ပိုးအိလည်း တချက်တချက်ကွင်းထုပေးပြီး ရဲမာန်ဂွေးဥကိုပါယက်လိုက်ရာ ကိုရဲမာန်လီးမှာ တဖြေးဖြေးကြီးလာပြီးချက်နားအထိပင်ကပ်လေသည်။

....................................................................................

တဖက်ခန်းမှ စောင့်ကြည့်နေသူ စိုင်းလိတ်မှာကြည့်နေရင်း ဖီလ်းတွေဖြစ်နေသည်။ တဖက်ကလည်းပိုးအိလေးကိုနှမြောမိပြီးမိမိကံဇာတာကိုလည်း ဒေါသထွက်မိသည်။ ရဲမာန်က ပိုးအိကို လုပ်နေပုံကြည့်ပြီးစိတ်ထဲမှာမချင့်မရဲ ဖြစ်နေမိသည်။ သို့သော်လည်း လီးမှာ အရမ်းတောင်နေလေပြီ။ ပိုးအိကိုလည်းစိတ်မချဖြစ်လေသည်။ ရဲမာန်မှာ တကယ်လည်းအမှုတ်ကောင်းပြီးပြုစုချက်မှာသူ့ထက်သာလွန်သည်ဟု ထင်လာလေသည်။ 

မိမိတို့လင်မယားမှာ ရစ၌အရမ်း ကဲခဲ့သော်လည်း အိမ်ထောင်ပြုပြီးကြာလာသည်နှင့်အမျှ အရင်တုန်းကလိုရင်မခုန်တော့တာ သတိထားမိသည်။ သို့သော်လည်းချစ်မြဲကားချစ်နေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ ယခုတော့ စိုင်းလိတ်မှာ ပိုးအိနှင့်ရဲမာန်တို့ကိုကြည့်ကာ ရင်တွေခုန်ပြီး လီးလည်း အလွန်တောင်နေလေသည်။ ပိုးအိကလည်းစိတ်တွေကြွနေတာမြင်ရပြီးမိမိလည်းစိတ်တွေကြွနေတာကိုလည်း အံအားသင့်မိပေသည်။

ရဲမာန်က ပိုးအိကို မှုတ်ပေးပါက ပိုးအိကပြန်မှုတ်ပေးပါမည်။ ပြောသဖြင့်ပိုးအိမှာပြန်မှုတ်ရတော့မည်။ ပိုလည်းသိပြီးအလွန်နှမြောမိလေသည်။ ကျန်တာဘာပဲလုပ်လုပ်လီးစုပ်ပေးတာကိုတော့ စိတ်ထဲမှာဘဝင်မကျချေ။သို့သော်လည်းရဲမာန်လီးမှာလည်း အထနှေးပြီးမတောင်သလိုဖြစ်နေသည်။ မတောင်ကလည်းအလုပ်မဖြစ်တော့။ နောက်ဆုံးမှာပိုးအိရဲမာန်လီးကိုစုပ်ပေးပါစေလို့သာ ဆုတောင်းမိသည်။ ပိုးအိကရဲမာန်လီးကိုစိတ်ပါ လက်ပါစုပ်ပေးနေတာကို မြင်ရသောအခါမှ ဟင်းချနိုင်လေသည်။ ရဲမာန်လီးမှာ ပထမတော့ မိမိထက်သေးမည်ဟု ထင်မိသော်လည်း ပိုးအိစုပ်သောအခါမှမိမိထက်တစ်လမခန့်ပိုရှည်နေသည်ကိုတွေ့ရပြီးပိုးအိအတွက်စိတ်ပူပင်မိသည်။

တဖက်ခန်းမှပိုးအိဟာ ရဲမာန်လီးကိုအားရပါးရစုပ်ပေးနေပြီးရဲမာန်လည်း စိတ်အလွန်ကြွလာသည်။ထို့ကြောင့် ပိုးအိအားရပ်တန့်စေကာလိုးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်းပြောလေသည်။

" ပိုးအိ ကို လိုးရတော့မလား"

" လိုးလေ၊ပိုးအိလည်းအရမ်းခံချင်နေပြီ"

ပိုးအိမှာ အရမ်းစိတ်ကြွနေသဖြင့် ပြောမိပြီး ကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင် အံဩပြီးရှက်သွားသည်။ ရဲမာန်ကစိတ်တိုင်းကျလိုးရန် ပိုးအိအားခါးကြွစေပြီးခေါင်းအုံးခုလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ပိုးအိပိပိထဲ လီးထည့်စဉ်အနားသို့ လူရောက်လာသဖြင့်မော့ကြည့်ရာ ကိုစိုင်းဖြစ်နေသဖြင့်ပြုံးပြလိုက်ရာ။ကိုစိုင်းကဆက်လုပ်ဆိုသည့်သဘောနှင့်ခေါင်းတချက်ညိတ်ပြသဖြင့်ဆက်လိုးရန်ုပြင်လေသည်။

ပိုးအိမှာ ကိုစိုင်းလာသဖြင့် အံအားသင့်သွားပြီး ကိုစိုင်းကိုလည်း သနားသွားသည်။ သို့ရာတွင် ကိုစိုင်းကရဲမာန်အားဆက်လုပ်ရန်အချက်ပြသည်ကို မြင်ပြီးနည်းနည်းတော့ ဒေါသထွက်သွားသည်။ ထို့ကြောင့်ရွဲ့ပြီးရဲမာန်စိတ်ကြိုက်လိုးပါစေ၊ သူရအောင်ခံမည်ဟုတွေးမိသည်။ စိတ်ထဲမှာလည်းရဲမာန်အလိုးကို မျော်လင့်နေမိသည်။ ကိုစိုင်းမှာပိုးအိကိုလိုးရန်ပြင်နေသော ရဲမာန်လီးအားကြည်လိုက်ရာ လီးဒစ်နောက်မှာပင်နယံလိုဖြစ်နေတာကိုကြည့်ပြီးပိုးအိအတွက်စိတ်ပူသွားသော်လည်း ပိုးအိမှာအလိုးခံရန် အသင့်ဖြစ်နေသောကြောင့်ပိုးအိသက်သာစေရန်အတွက် နို့စို့ပေးရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ရပါတော့သည်။

......................................................

ထို့ကြောင့် ကိုစိုင်းမှာ ပိုးအိဘေးကကုန်းရင်း နို့စို့ပေးလေသည်။ ပိုးအိလည်း အံ့အားသင့်သွားသည်။စိတ်ကြွနေသောပိုးအိမှာငိုစိုင်းနို့စို့ပေးသည်နှင့်စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားသွားကာ အရမ်းကိုကောင်းလာကာ အသံထွက်ပြီးညည်းညူမိလေသည်။

" အာ့..အင်းဟင်းးးအင်းး"

ရဲမာန်လည်းပိုးအိအဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်လိုက်သည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

လီးမှာ တဖြေးဖြေးချင်းဝင်လာလေသည်၊၊ ဒစ်ကြီးဝင်ပြီး ပင်နယံသွားလို အရာကြီးကအတွင်းသားအားလုံးကိုပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် အရမ်းပင်နာကျင်သလိုကောင်းသလိုငြီးခံစားမိသည်။

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

" အာ့..အင်းဟင်းးးအင်းး"

ကိုစိုင်းလည်းနို့နှင့်စို့ရင်းဗိုက်သားပြင်လေးကိုပွတ်ပေးရာ

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

ရဲမာန်လိုးချက်မှာ အစကတော့ဖြေးဖြေးလေး အသားကျအောင်လိုးနေပြီး ပိုးအိအခြေအနေကို ကြည့်ကာ tempo ကို ကစားသဖြင့်ပိုးအိမှာနို့စို့ခံရသောကြောင့်လည်းကောင်းပင်နယံအသွားလို ဘုထစ်တွေကြောင့်လည်းကောင်းတစ်ခါမှမခံစားဖူးသော ကာမစည်းစိမ်ကို ခံစားရလေသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

ပိုးအိမှာအရမ်းကောင်းပြီးအသံမှာပိုထွက်လေ ကိုစိုင်းရောရဲမာန်ပါစိတ်ပိုကြွလေသည်။ ပိုးအိလည်းလက်ကို ကိုစိုင်းအောက်ထိုးထည့်ပြီးကိုင်ရာ ကိုစိုင်းလီးတောင်နေသည်ကို သတိထားမိပြီးကိုစိုင်းအားသနားမိလေသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဖန်းးဖန်း"

ရဲမာန်လည်း ပိုးအိကောင်းနေမှန်းသိတော့ ပိုပြီးအရှိန်မြှင့်လေရာ အသံတွေပိုထွက်လာသည်။

" ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဖန်းးဖန်းး"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

" အာ့..အင်းဟင်းးးအင်းး"

ဆောင့်ချက်တွေမြန်လေမြန်လေ ပိုးအိကအော်လေနှင့် သိပ်မကြာပါဘူး ပိုးအိကပြီးသွားလေတော့တာပေါ့။ဒါပေမယ့် ရဲမာန်ကမပြီးသေးပါဘူး။

" ပိုးအိကုန်းပေးပါလား"

" အင်းး"

ဆိုပြီးကုန်းပေးရာ ကိုစိုင်းမှာလီးတောင်ပြီးကြည့်နေရတော့ ပိုးအိလည်း ယောက်ျားဖြစ်သူကို အားလည်းနာသနားလည်းသနားပြီး

" ကိုစိုင်း.ပိုးအိမှုတ်ပေးမယ်လေ ရှေ့ကို လာခဲ့လိုက်ပါလား"

လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မရှိသောကိုစိုင်းမှာပိုးအိပြောသည့်အတိုင်းသာ နေပေးရလေသည်။ အရပ်ရှည်သော ရဲမာန်မှာနောက်ကဒူးထောက်ပြီး လိုးရန်ပြင်ဆင်လေသည်။ သို့သော်ရဲမာန်မှမလိုးသေးဘဲ ပိုးအိဖင်နှင့်ပိပိအားယက်လိုက်ရာ ပိုးအိမှာဖင်ကြောတစ်လျောက်စိမ့်နေအောင်ကောင်းလေသည်။

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး

ပိုးအိတစ်ယောက် လီးစုပ်ရင်းနှင့်ပင်ညည်းညူလေသည်။

" ပလပ်...ပလပိ...ပြွတ်..ပြွတ်"

" အားး ကိုရဲမာန်ဖင်ကို.....အားးမယက်နှင့်လေ..အားး"

ကိုစိုင်းမှာ ရဲမာန် တစ်ယောက် ပိုးအိဖင်ကို ယက်ပြီးစုပ်နေသည်ကို လီးစုပ်ခံရင်း သိလိုက်သည်။ မိမိမလုပ်ပေးဖူးသော ဖင်ပေါက်ကို ရဲမာန်တစ်ယောက် စုပ်နေပြီဖြစ်ကြောင်းသိလေသည် ။ ဤပုံအတိုင်းဆိုလျှင် ရဲမာန်တစ်ယောက် ပိုးအိအားဖက်လိုးရန်တောင်းဆိုပေလိမ့်မည်ကို မြွေမြွေချင်းခြေမြင်လေပြီ။

" ပလပ်...ပလပိ...ပြွတ်..ပြွတ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းးအိုးးး

နောက်တော့ရဲမာန်ဟာပိုးအိဖင်ကိုအားရပါးရ စုပ်ယက်ပြီးနောက် ပိုးအိပိပိတလျောက်လီးကို လက်ဖြင့်ကိုပြီးလေးငါးချက်ခန့်လုပ်ပေးပြီးပိပိထဲထိုးထည့်လိုက်ရာ

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

"အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းး"

ဆိုပြီး ပိုးအိ အရသာရှိလေသည်။ ပင်နံယံအသွားရဲ့အစွမ်းဟာတကယ်ကို အစွမ်းထက်လှပါတယ်။ ပိုးအိဟာအရမ်းကိုကောင်းပြီးစိတ်ကြွကာကိုစိုင်းလီးကိုစုပ်ဆွဲလေတော့တယ်။

ကိုစိုင်းလီးကိုစုပ်ရန်ပြင်နေခိုက် ရဲမာန်မှခါးကို ကိုင်ကာ လိုးလိုက်သဖြင့်ကို စိုင်းလီးသုံးပုံနှစ်ပုံခန့်အထိဝင်သွားလေပြီ ။ ပိုးအိမှာ ကိုစိုင်းလီးလည်မြိုထဲအထိ ဝင်ရောက်လာသဖြင့် တချက်နှစ်ချက်ခန့်မျက်လုံးပြူးထွက်လာပြီး နောက်ပိုင်းတွင်လီးအဝင်ကောင်းအောင်လည်ချောင်းအားဖြောင့်အောင်သာ လုပ်ပေးနေရတော့တယ်။

ရဲမာန်မှာ လူပျိုသာဖြစ်သော်လည်း အတွေ့အကြုံရှိသောသူဖြစ်သည်။ ယခုလို လှပသော ပိုးအိလို မိန်းခလေးကို လုပ်ရသဖြင့်ဝမ်းလည်းသာသည်။ တခြားမိန်းကလေးမျိုးမဟုတ်ပဲ ရောဂါရရန်စိုးရိမ်စရာလည်းမလိုသောကြောင့် အရမ်းလည်းကျေနပ်သည်။ မိမိလီးမှာ အထနှေးသဖြင့်မှုတ်ပေးမှသာ တောင်တတ်သဖြင့်တခြားသောမိန်းကလေးများကို မှုတ်မေးရာမှ သူလည်းမှုတ်ရယက်ရတာကိုကြိုက်လာသောကြောင့် ပိုးအိအားမှုတ်ယက်ရာတွင်အစွမ်းကုန်မှုတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ပိုးအိအား နောက်မှလိုးရာအရမ်းလည်းအရသာရှိ၍ခါးသိမ်လေးအားဆွဲ၍လိုးဆောင့်လေသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းဟင်းးးး

ရဲမာန်လိုးဆောင့်တိုင်းပိုးအိမှာလည်းရှေ့တိုးလိုက်နောက်ဆုတ်လိုက်ဖြစ်သဖြင့် ကိုစိုင်းလည်းအရမ်းကောင်းကာပြီးချင်လာသည်။

" ဇွိ..ဗြိ..ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်""""ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်..ဖန်းးဖန်းး"

" အာ့....အို.....အင်းဟင်းးးအင်းးအိုးးး

ရဲမာနန်လည်းမိနှစ်နှစ်ဆယ်လေက် လိုးလိုက်ရာပြီးတော့မည်ဖြစ်၍ အရှိန်တင်ဆောင့်လိုက်ရာ ကိုစိုင်းသုတ်ရည်များထွက်သွားရတော့သည်။ ပိုးအိမှာထွေးထုတ်၍မရသဖြင့်မြိုချလိုက်ရသည်။

ရဲမာန်းလည်းပြီးသွားသဖြင့်သုတ်များပန်းထည့်လိုက်ရာ သုတ်များအရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့်ပန်းထွက်သဖြင့် ပိုးအိလည်းအီဆိမ့်နေအောင် ခံစားရလိုက်သည်။ ရဲမာန်လီးအားးအပြင်သို့ထုတ်လိုက်ရာ သုတ်ရည်များအလွန်များသဖြင့် ပိုးအိပိပိအပြင်ငိုပင်စီးထွက်လာလေသည်။ ပိုးအိလည်းအိပ်ရာပေါ်မှောက်ကာ အမောဖြေနေရတော့သည်။

.................................

ပိုးအိကမှောက်ပြီးအိပ်နေချိန်မှာ ကိုရဲမာန်က

" ကိုစိုင်း  မနက်ဖြန်မှကျနော်ပြန်လာမယ်။ဒီနေ့ကအဝတ်အစားတွေလည်းမပါတော့ မအိပ်ဖြစ်တော့ဘူး"

" ရပါတယ် ကိုရဲရယ်"

" ကျနော် ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်"

" ချိုးလေ"

ကိုရဲမာန်လည်းရေချိုးပြီးပြန်သွားတယ်ဗျ။ ကိုရဲမာန်အပြန်အိမ်ရှေ့ဝင်းတံခါးပိတ်ပြီး အိမ်ထဲ ဝင်လာလိုက်တယ်။အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ပိုးအိကနိုးနေပြီ။

" ကိုရဲမာန်ပြန်သွားပြီလား ကို"

" ပြန်သွားပြီ ပိုးအိ"

" ကို..ပိုးအိကိုရွံသွားပြီလားဟင်"

" ဘာဖြစ်လို့ရွံရမှာလည်း ပိုးအိရာ"

" ပိုးအိနှင့် ကိုရဲမာန်တို့ လိုးဖြစ်သွားတာကိုလေ"

" ဟာ..ပိုးအိကလည်းကို..ကလုပ်ခိုင်းတာလေ"

" ဒါတော့..ဒါပေါ့လေ၊ပိုးအိကကို့..ကိုအားနာနေတာ"

" ရပါတယ်ပိုးအိရယ်၊ဒါနှင့်ပိုးအိ  မကောင်းဘူးလား"

" ဟာ..မကောင်းပါဘူး"

" မညာရဘူးလေ ပိုးအိက.၊..ကိုကအစအဆုံးရှိနေတာ"

" အင်းးးမညာတမ်းပြောရရင်အရမ်းကောင်းတယ်ကို"

" အင်းးးပိုးအိ ကိုစိုင်းကိုပစ်သွားမှာ တောင်ကြောက်လာပြီ"

" ဘာဆိုင်လဲ ကိုစိုင်း၊အဲဒါနှင့်အချစ်ကတခြားစီပဲ၊ပိုးအိက ကိုစိုင်းကို ငယ်ငယ်ကတည်းက ချစ်လာတာ၊ဘယ်တော့မှ လည်းမပစ်ဘူး"

" ကိုစိုင်းကိုသာ ပစ်မသွားရင်ရပါပြီကွာ"

" စိတ်ချပါ ကိုစိုင်းပိုးအိရင်ထဲမှာ ကိုစိုင်းပဲရှိတယ်"

" အေးပါကွယ်၊ဒါပေမယ့်ပိုးအိကိုကြည့်ရတာ အရမ်းကိုစိတ်ကြွနေသလိုပဲ"

" အင်းးးတကယ်ပဲ ကိုစိုင်း ပိုးအိ အရမ်းစိတ်ဖြစ်မိတယ်၊ ပိုးအိလည်း အံ့ဩသင့်မိတယ်။ ကိုရဲမာန်ကလည်းစိတ်ကြွအောင် တော်တော် လုပ်နိုင်တယ်၊ သူမလိုးခင်မှာပဲ ပိုးအိလည်းပြီးသွားတယ်၊ ဘာလဲ ကိုစိုင်းက ပိုးအိကိုမုန်းသွားပြီလား"

" မမုန်းပါဘူး.ပိုးအိရယ်၊ပိုးအိတို့နှစ်ယောက်လုပ်နေတာကိုမြင်ပြီး ကိုလည်း မနေနိုင်ဖြစ်လာတာလေ"

" ပိုးအိကို ခွင့်လွှတ်နှော်.ပိုးအိလေ.ကိုရဲမာန်လီးကို စုပ်မိလို့"

" ကို..ပိုးအိမှစုပ်ပေးပါ့မလား စိုးရိမ်ခဲ့တာ"

" ဟင်ဘာဖြစ်လို့လည်းဟင်"

" သူ့လီးကစောစောကမတောင်ဘူးလေ၊မလုပ်ဖြစ်ရင်တော့ ဒုက္ခလို့တွေးမိတာပေါ့"

" အင်းးးးပိုးအိလည်းတွေးမိလို .စုပ်ပေးလိုက်တာ"

" သူ့လီးစုပ်ရတာ ကောင်းရဲ့လား"

" လီးစုပ်ရတာတော့ အတူတူပါပဲ၊ ဒါပေမယ့်လုပ်တဲ့အခါတော့ မတူဘူး"

" ဘာကွာလဲဟင် ပိုးအိ၊"

" သူ့လီးကပိုကြီးပြီးရှည်တယ်၊ နောက်ပြီးသု့လီးမှာပါတဲ့ အရစ်ကြီးက အီစိမ့်နေတာပဲ၊အဲဒါ တော်တော်ကောင်းတယ်"

" ကိုက ပိုးအိနာနေမှာစိုး လို့ နို့လာစို့ပေးတာ"

" အဲဒါကပိုဆိုးတယ်၊အရမ်းကို ဖီလ်းလာတယ်လေ"

" နောက်ပြီးသူကပိုးအိဖင်ကိုယက်ပေးနေတာမြင်တယ်"

" ဟုတ်တယ်ကို..ပိုးအိအံ့ဩလည်းသင့်တယ်။ နောက်ပြီးပိုးအိဖင်ကို အတင်းဖြဲပြီးလျှာနှင့်ယက်ပြီးစုပ်နေတာ၊ပိုးအိလည်း ထူးဆန်းပြီးအရမ်းကို ကောင်းနေတာ၊ ပထမတော့တားသေးတယ်၊ နောက်တော့ ကောင်းမှန်းသိတော့မတားဖြစ်တော့ဘူး"

" ကို့အထင်..သူက ပိုးအိ ဖင်ပါ လိုးချင်လို့တောင်ဆိုမယ် ထင်တယ်"

" အမလေး..ကြောက်စရာကြီးပါလား၊ကိုစိုင်းသူဟာကြီးက အရှည်ကြီး၊ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ကို"

" အင်းလေ.ကိုယ်မှာက လိုအပ်ချက်ရှိလို့ သူ့ကို အကူအညီ တောင်းထားရတာဆိုတော့ လည်းငြင်းလို့လည်းရမှာ မဟုတ်ဘူး၊ဒီတော့ဒီနေ့ပဲ ပိုးအိဖငိခံနိုင်အောင် လေ့ကျင့်ပေးရတော့မယ်"

" နောက်လေးရက်ဆိုရင် ပိုးအိခံနိုင်မှာပါ"

" အင်းး သူ့ကပိုးအိကိုလိုးပြီးလီးစုပ်ခိုင်းရင်ကော စုပ်ပေးရမလား"

" စုပ်ပေးလိုက်ပေါ့၊သူကနှစ်ကြိမ်လောက် အနည်းဆုံးလုပ်မယ်ပုံရှိတယ်"

" ပိုးအိကိုတော့ အပြစ်မမြင်ပါနှင့်နှော်..ကို"

" မမြင်ပါဘူး ပိုးအိရယ်။"

" ကဲထတော့ ရေလေးဘာလေးဆေးထား၊ညကျရင်ကိုဖင်ခံတာ ကျင့်ထားပေးမယ်။

" အင်းပါကိုရဲ့"

" ကဲ ပိုးအိ အကို ဆေးဆိုင်ဘက်သွားပြီး လိုအပ်တာလေး ဝယ်လိုက်မယ်။ သူရောကိုယ်ရောသုတ်များများထွက်အောင်စားစရာလေးတွေ သွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်"

ဒါနှင့်ညရောက်တော့ ပိုးအိကို ဖင်ချခန်းပါတဲ့ ဗီဒီယိုကားတွေပြတယ်။ ပိုးအိလည်းဗီဒီယိုကြည့်ရင်း ကျနော်လီးကို ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်က ပိုးအိဖင်သာလိုးရမှာ နေ့ခင်းကလိုးထားတဲ့ အရှိန်နှင့်လီးက သိပ်မတောင်ဘူး၊ ဖင်ချတာလည်းကျနော် သိပ်မကြိုက်တာလည်းပါတယ်။

" ကို  အပြာကားထဲမှာ ဖင်ချတာအီးမပေဘူးနှော်။ အလေ့အကျင့်ရသွားရင် မပေပါဘူး။ နောက်ပြီးအီးပါပြီး စအိုထဲအီးမရှိရင်လည်းရင်လည်း မပေတတ်ပါဘူး"

" အော်.အဲလိုလား ကို ဟိုမှာကြည့်၊ဟိုသူကြီးက ကောင်မလေးဖင်ကိုလိုးပြီးတော့ အဲဒီလီးကိုစုပ်ခိုင်းနေပြန်ပြီ။ကောင်မလေးက မရွံဘူးနှော်"

" အပြာကားရိုက်တာ အဲလောက်တော့ လုပ်ရမှာပေါ့။"

" သူတို့တွေကလိုးပြီးရင်လည်းထွက်လာတဲ့သုတ်တွေကိုမြိုချပစ်တာပဲ"

" ဒီနေ့တောင် ပိုးအိကိုယ့်သုတ်တွေမြိုသေးတယ် မဟုတ်လား"

" နောက်က ကိုရဲမာန်ကခါးကိုကိုင်လုပ်နေတာလေ ထွေးပစ့်မယ့်အချိန်မှမရှိတာ"

" ကို့.သုတ်ကိုရွံလို့လား"

" ကိုယ့်ယောကျ်ားဟာပဲမရွံပါဘူး။ ဗိုက်ထဲမှာတစ်ခုခုများဖြစ်မလားလို့၊သုတ်မှာပိုးပါတယ်လေ။တော်ကြာလမ်းကြောင်းလွဲပြီးကလေးရမှာစိုးတာ"

" သုတ်ပိုးက သားအိမ်ထဲမှာပဲ အသက်ရှင်တာ၊ဒါတောင် မမျိုးဥနှင့်တွေ့မှပါ၊ပိုးအိကလည်း ဆရာဝန်ရှင်းပြတုန်းက သေသေချာချာ နားမထောင်ခဲ့ဘူးလား"

" အဲဒီတုန်းကပိုးအိကရှက်နေတာလေ။ကိုလည်းပါတာပဲကို.နားထောင်ရင်ရပြီဆိုပြီးနေတာလေ"

" လမ်းကြောင်းမှားပြီး သန္ဓေတည်တယ်ဆိုတာ ဖင်ထဲ အစာအိမ်ထဲတည်တာ မဟုတ်ဘူးလေ၊မမျိုးဥပြွန်နှင့်ယောနိလမ်းကြောင်းတွေမှာဖြစ်တာ၊ဖြစ်တော့ဖြစ်ခဲပါတယ်"

" ဒါဆိုဖင်ထဲ၊ပါးစပ်ထဲမှာပြီးလို့ကလေးမရဘူးပေါ့နှော်"

" မရပါဘူး"

" အဲဒါကြောင့်ထင်တယ်တစ်ချို့တွေ ကလေးမရအောင် ဖင်ကိုပဲ လိုးကြတယ်လို့ကြားဖူးတယ်၊ဖင်လိုးတာကအရသာရှိလို့လား ကို"

" ပိုးအိကလည်း.ကို.ကဖင်မှမလိုးဖူးတာ၊ဒါပေမယ့်တစ်ချို့ကလည်း ဖင်ကစေးကြပ်နေလို့ လိုးကောင်းတယ်လို့ပြောကြတယ်"

" ဒါဆို.ကိုကဘာလို့ ဖင်မလိုးတာလဲ"

" ပိုးအိက ကို တောင်းရင်ပေးပါ့မလား"

" ကိုယ့်ယောက်ျားပဲ.လုပ်ရင်ခံမှာပေါ့"

" ဒီလိုပါ ပိုးအိရဲ့၊ဖင်ချတာ ကိုကောင်းမှန်းသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့်ဖင်နှင့်အဖုတ်က ဖွဲ့စည်းပုံမတူဘူး၊ ဖင်အဝမှာစအိုကြွက်သားဆိုတာရှိတယ်၊ အဲဒါကညှစ်ထားလို့စေးကြပ်တာပေါ့၊ တစ်ခါတလေလုပ်ရင်ပြႆနာမရှိပေမယ့် အမြဲတမ်း စအိုချည်းလုပ်ဖန်များရင်စအိုကြွက်သားကသားရေပင်လို ညောင်းသွားတယ်။ အသက်ကြီးတဲ့အခါ။ အီးတွေဘာတွေ မထိန်းနိုင်ဘူး၊နောက်ပြီး အခန့်မသင့်ရင်အူကျွံတာဖြစ်တတ်တယ်"

" လိပ်ခေါင်းဆိုတာလားကို"

" အင်းလေ"

" ကြောက်စရာကြီးနှော်"

" အဲဒါကြောင့်ပိုးအိကိုချစ်လို့ မလုပ်တာလေ"

" ဒါဆို အခုဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

" တစ်ခါတလေက ပြႆနာမရှိပါဘူး၊အထူးသဖြင့်လိင်ဆက်ဆံဘက်များတဲ့အမျိုးသမီးတွေမှာဖြစ်တာလေ"

" ပြည့်တန်ဆာတွေကို ပြောတာလားကို"

" အင်း.သူတို့ကအက်ကလေးရလာရင်ဝင်ငွေမကောင်းတော့ဘူးလေ၊ ဝင်ငွေပိုရအောင်စအိုနှင့်ဆက်ဆံဖို့ဆွဲဆောင်ကြရတာလို့ကို..ကြားဖူးတယ်။ အားလုံးတော့ မဆိုလိုပါဘူး"

" ဒါနှင့်ပိုးအိ.ကိုရဲမာန်မှုတ်တာကောင်းလား"

" အင်းသူကလျှာပိုသန်တယ်။အထဲထိသွင်းနိုင်တယ်၊ဖင်အထဲထိဝင်တယ်လို့တောင် ထင်တယ်"

" ဒါဆိုကိုရဲမာန်ကိုများများယက်ပေးအောင်ပြောရအုံးမယ်"

" အာ..ကိုကလည်း"

" ကဲပါအလုပ်ကလေး စရအောင်"

" စုပ်ပေးရမလားကို"

" အင်းပေါ့

...........................................................................................................................

ကျနော်နှင့်ပိုးအိကတော့အလုပ်စပါပြီ။ ထုံးစံအတိုင်း ပိုးအိက မှုတ်ပေးတယ်ဗျ။ လီးကို ကျွမ်းကျမ်းကျင်ကျင်စုပ်တတ်နေပြီဖြစ်တဲ့ပိုးအိဟာ ဒီတစ်ခါမှာတော့ အထူးရှယ်ကိုပြုစုပေးပါတယ်။ ဒီနေရာမှာကျနော်တို့အိမ်ထောင်ရှင်ယောက်ျားတွေဟာ ကိုလိုချင်တာပဲသိတယ် ဆိတြာ အမှန်ပဲဗျ။ ပိုးအိကို နမ်းပြီးဆွပေးဖို့လည်းမလုပ်မိသလို နိုလြည်းမစို့မိဘူးလေ။ အဲဒါတွေဟာ မလိုတော့ဘူး။ ငါလုပ်ရက်သူတို့တွေခံမှာပဲ ဆိုတဲ့ အတွေးကရှိနေတယ်။ သမီးရည်းစားမှ မဟုတ်တာ။ စိတ်ပါအောင်လုပ်ပေးစရာမလိုဘူးလို့ ထင်ခဲ့တာလေ။ သူတို့လည်းသွေးနှင့်ကိုယ်သားနှင့်ကိုယ်ပဲ။ လိုအပ်ပါတယ်။ အခုပဲကြည့်လေ။

ကိုရဲမာန်က ရှယ်ပြုစုတဲ့အခါ ပိုးအိက အိမ်ထောင်စကျသလို ခံစားချက်တွေရင်ခုန်မှု့တွေဖြစ်သွားတာ။ အချစ်နှင့် sex ကိုခွဲခြားသိတဲ့သူမို့လို့သာပေါ့။ မဟုတ်ရင်ရဲမာန်နောက်ကောက်ကောက်ပါသွားလောက်တယ်။ တစ်ခုတော့ရှိတယ်လေ။ အိမ်ထောင်သက်ကြာရင်တော့ ရင်ခုန်တာတော့သိပ်မရှိတော့ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့်မိန်းခလေးတစ်ေးာက်အတွက်ဒါတွေဟာကြည်နူးစရာတွေပါ။

" ကို"

" ဟင်"

" ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ"

" အော်..ရဲမာန်ကြီးပိုးအိဖင်ကိုယက်ပေးတော့ ပိုးအိဘယ်လိုခံစားရလဲလို့"

" ကိုက သိချင်လို့လား"

" အင်း သိချင်တယ်"

" ပိုးအိလုပ်ပေးမယ် ခံကြည့်ပေါ့"

ကျနော်လည်းခြေနှစ်ချောင်းမိုးပေါ်ထောင်ကားလိုက်တယ်။ ပိုးအိက ကျနော်ဖင်ကိုဖြဲပြီးလျှာနှင့်ယက်ပေးတယ်ဗျ။

" ပလပ်...ပလပ်.."

" အားးးး"

အမလေးဗျာအကြောတွေတင်းကနဲဖြစ်သွားတယ်။

" ပလပ်..ပလပ်..ပြွ်တ်..ပြွတ်"

" အားးရှီးး..အားရှီးးးး"

ဖင်ဝကို စုပ်ဆွဲလိုက်တာ အူထဲအသည်းထဲ အေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ လီးကတော့ ဒုံးပျံလိုဗျ။ မိုးပေါ်ထောင်နေရုံမက အရည်တွေပါစိမ့်ထွက်လာတာ။ ပိုးအိစုပ်ဆွဲလိုက်တာ ဖင်ထဲကဟာတွေအပြင်တောင်ထွက်မတက်ပဲ။ တကယ်ကိုကောင်းတာဗျာ။ ကျနော်ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။

ပိုးအိကမရွံတော့ဘူး။ဘာလို့ဆိုတော့ကိုယ့်ယောက်ျားမဟုတ်ဘဲ တစိမ်းလီးတောင်စုပ်းပြီးပြီ။ကိုယ့်ယောက်ျားသုတ်လည်းမြိုချဖူးပြီးပြီလေ။ဒီတော့အားရပါးရစုပ်ယက်ပေးလိုက်တယ်။

" အားတော်ပြီပိုးအိ.ကိုပြီးသွားလိမ့်မယ်"

ကိုးအိရပ်လိုက်တယ်။ကျနော်လည်းပိုးအိကိုပက်လက်အိက်ခိုင်းပြီးတင်အောက်ခေါင်းအုံးခုကာ ပိပိကိုယက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ နောက်တော့ပိုးအိဖင်ကိုလိုးဖို့အတွက်ဂျေဘူးကိုဖွင့်ပြီးသုတ်လိုက်တယ်။

" ပိုးအိ  ဖင်ကိုမညှစ်နှင့်နှော်၊တင်းမထားပဲစိတ်လျှော့ထား"

" အင်းး"

ကျနော်လည်းလက်ကိုဂျေသုတ်ကာ လက်တစ်ဆစ်လောက်သွင်းတော၊ဇွိဆိုပြီးဝင်သွားတယ်။

" အာ့"

ပြောထားပေမယ့် ပိုးအိကညှစ်တယ်။ကျနော်ခဏလေးစောင့်တော့ ညှစ်အားလျော့လာတာပေါ့။ကျနော်အသာလေးပြန်နှုတ်လိုက်တယ်။

" ပိုးအိနာသွားလား"

" နည်းနည်းတော့အောင့်သွားတာလေ"

ကျနော်လက်ကိုဂျေထပ်သုတ်ပြီးလက်ပြန်ထည့်တယ်။ မညစ်တော့ဘူးဗျ။လက်နှစ်လောက်သွင်းပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်၊၊

" ပိုးအိ ကောင်းလာပြီလား"

" နာတော့နာသေးတယ်၊ဒါပေမယ့်ကောင်းလာပြီ"

ကျနော်လည်း သူကောင်းလာပြီဆိုတော့ လက်တစ်ဆုံးသွင်းပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်တယ်ဗျ။ ကျနော်လည်း ပိုးအိမနာပဲပိုပြီးကောင်းလာအောင် ပိုးအိရဲ့ကာမအစေ့ကိုစုပ်ပေးလိုက်တယ်၊၊

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်"

" ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်ကောင်းနေပြီ.ယောက်ကျား"

လက်တစ်ချောင်လုံးဝင်သွားပြီး ပိုးအိလည်းကောင်နေပြီ၊ ညှစ်လည်းမညှစ်တော့ လိုးဖို့ဆုံးဖြတ်ကာလက်ကိုပြနထုတ်ပြီး

" ပိုးအိကို ကို့လီးနဲ့ လိုးလိုက်တော့မယ်နှော်"

" အင်းးပိုအိခံနိုင်ပြီ.ကို"

ကျနော်လည်းလီးကိုဂျေသုတ်ကာလီးကိုဖင်ထဲထည့်လိုက်တယ်။

"ဇွိ.ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

"အာ့........ကိုဖြေးဖြေး"

ကျပ်ထုပ်နေတာပဲဗျာ..ဂျေသုတ်လိုးလို ချောနေပေမယ့်စေးကျပ်နေတာပါပဲ။ကျနော်လည်းတဝက်လေက်သွင်းပြီးပိုးအိနှုတ်ခမ်းနမ်းလိုက်တယ်။နို့တွေကိုလည်းပွတ်ပေးလိုက်တယ်ဗျာ။

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်

ကျနော်လည်းတဝက်လောက်ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပစ်တယ်။

" ဇွိ.ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်"

" ရပြီလားပိုးအိ"

" ရပြီ..ကို"

ကျနော်အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်

".ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အာ့..အာ့........ကိုဖြေးဖြေးနှော်

ကျနော်တချက်ချင်းပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေလိုက်တယ်။

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်"

ငါးမိနစ်လောက်ကြာတော့

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်..ရပြီ..ကိုလုပ်တော့"

ကျနော်လည်းအရှိန်ကို တင်လိုက်တယ်။

".စွပ်..ဖတ်...ဖန်းဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်"

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်"

ဂွေးဥနှင့်ပိုးအိဖင်ရိုက်သံက တဖတ်ဖတ်အသံတွေထွက်လာတယ်၊ ပိုးအိကသူ့ပိပိကိုပွတ်ပြီး

" အားးအင်းးဟင်းးးးအင့်..ဟင့်ပိုးအိပြီးတော့မယ်မြန်မြန်ကို"

ကျနော်လည်းအရှိန်ကိုထပ်တင်လိုက်တယ်။

".စွပ်..ဖတ်...ဖန်းဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် ဖန်းဖန်း"

ကျနော်လည်းပြီးချင်လာတယ်ဗျာ။ပိုးအိနှင့်အတူတူပြီးဖို့စောင့်လိုက်တယ်။ပိုးအိကသူ့ပိပိကိုပွတ်ပြီး

"အားးပြီးပြီ..ပြီးပြီ.."

ဆိုလို့ကျနော်လည်းသုတ်လွှတ်လိုက်တာပေါ့ဗျာ။ နေ့လည်ကသုတ်တွေ ထွက်ထားတော့ သိပ်မထွက်ဘူးပေါ့ဗျာ။

" ပိုးအိကောင်းလား"

" အခုတော့ နာနေသေးတယ်.ကို"

" နောက်တစ်ခါနှစ်ခါလောက်ဆိုရင် မနာလောက်တော့ဘူး"

" ဟုတ်လား..ကို"

အဲဒီနေ့ကတော့ ကျနော်တို့စောစောအိပ်ပြီး အနားယူလိုက်တယ်။မနက်ဖြန်အတွက် အားမွေးရတာပေါ့။

...............................................................................

နောက်တနေ့ကျတော့ ကျနော်ဖီလင်တစ်ခုဖြစ်မိတယ်။ဘာလဲဆိုတော့ ကိုရဲမာန် ကျနော့်မိန်းမပိုးအိကိုနောက်ဆို တကယ်ကို ပီပီပြင်ပြင်လုပ်လာလိမ့်မယ်.. ရင်ထဲမှာလည်းခံတော့ခံစားနေရမှာပေါ့လေ၊၊ ဒါပေမယ့် တခုခုတော့ စိတ်ကျေနပ်အောင်တော့သူမသိပဲ ပညာလေးတော့ပေးရမယ်ပေါ့။ နောက်တော့လည်းရင်နာတာလေးဖျေဖြောက်လို့ရအောင်လေ။

ကျနော် အကြံတစ်ခုရလိုက်တယ်ဗျ။ အဲဒါနှင့်အကောင်အထည်ဖော်ရအောင်ဆိုပြီး မနက်ပိုင်းပဲ ဖုန်းဆက်တော့၊

" ဟလို"

" ပြောပါ ကိုစိုင်း"

" ဘယ်အချိန်လောက်လာမလဲ"

" အေးဗျာ..ကိုးနာရီလောက်တော့လာမယ်။ ဟဲဟဲ.အချိန်မှီရင်တစ်ကြောင်းလောက်မနက်ပိုင်းကလေးရချင်လို့"

" ရတာတော့ ရမှာပါ၊ပြောထားလိုက်မယ်"

" ဒါနှင့်ဘာဖြစ်လို့ဆက်တာလဲ ကိုစိုင်း"

" သောက်စရာစားစားစရာလည်း ဝယ်လာခိုင်းမလို့"

" ဘာတွေဝယ်လာရမလဲ"

" အင်းးကျနော်တို့အတွက်ကဝယ်ထားတယ်၊ပိုးအိအတွက်ဝိုင်လေးဘာလေးဝယ်ခဲ့ဗျာ"

" အိုကေ.ဝယ်လာခဲ့မယ်၊ပိုးအိကိုသာပြောပေးပါ"

" အိုကေပါတယ်"

" ဒါဆိုလည်းဖုန်းချလိုက်တော့မယ်"

ကျနော်နှင့်ပိုးအိကမနက်စာစားသောက်ပြီးတော့ရှစ်နာရီဖြစ်နေပြီ။ဒါကြောင့်

" ပိုးအိရေ"

" ရှင်..ကို"

" ကိုရဲမာန်ကကိုးနာရီလောက်တော့ရောက်မယ်တဲ့၊ အဲဒါမနက်တစ်ကြောင်းလောက်တောင်းနေတာကိုကပေးလိုက်တယ်၊ရတယ်မလား"

" အာ..ကိုကလည်းး"

" ပေးလိုက်ပါပိုးအိရာ၊သူလုပ်မယ်ဆိုလို့.ကို.လည်းလုပ်ချင်လာပြီ၊"

" အဲဒါတွေလုပ်နေရင်.ထမင်းဘယ်သူချက်မှာလဲ"

" ကိုရဲမာန်ရောက်ရင် ကိုချက်ပါ့မယ်"

" ဒါဆိုလည်းပြီးရော"

ကျနော်လည်းပိုးအိကို

" ပိုးအိမနေ့ကအတိုင်း ဖင်ကိုပဲလုပ်လိုက်မယ် ပိုးအိအလေ့အကျင့်ရအောင်"

" အင်းဖင်ကိုပဲလုပ်ချင်ရင်လုပ်မယ်မပြောဘူး၊ဆင်ခြေလာပေးနေတယ်"

ကျနော်လည်းပိုးအိကိုအဝတ်အစားမချွတ်ပဲဖင်ကိုလိုးပြီးဖင်ထဲမှာပဲသုတ်လွတ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့ပိုးအိအဖုတ်နှင့်ဖင်ကို wet tissue နှင့်သေသေချာချာသုတ်လိုက်တယ်။ သုတ်နံ့ရမရသေချာအနံ့ခံပြီးမှ ထပ်သုတ်လိုက်တယ်။ အဲဒီအချွန်အိမ်ရှေ့ကကားဟွန်းသံကြားလို့

" ပိုးအိအိပ်နေဦးကိုရဲမာန်လားမသိဘူးရောက်ရင်တစ်ခါတည်းလွှတ်လိုက်မယ်လေ"

" အာ..ကိုကလဲသန့်ရှင်းရေးလေး လုပ်ပါရစေ၊"

" မလုပ်နှင့်တော့မနက်ကလည်းရေချိုးထားပြီးပြီ၊အခုကိုကသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးထားတယ်ရပြီဘာမှ အနံ့မရဘူး"

" အာကိုရဲမာန်က ဖင်ရက်တာဝါသနာကြီးပုံရတယ် အားနာစရာ။"

" အားမနာနှင့် နောက်တော့ပိုးအိလည်းလုပ်ပေးရမှာပဲ၊ကဲ ကိုသွားခေါ်လိုက်မယ်"

ကျနော်လည်းခြံဝင်းတံခါးဖွင့်ပြီး ကိုရဲမာန်ကိုခေါ်လာတယ်။

" ကိုရဲရေ.ကျနော်ပိုးအိကိုပြောထားပြီးပြီသူအိပ်ရာထဲမှာ ကျနော်ထမင်းချက်လိုက်ဦးမယ်"

" အိုကေ..ကိုစိုင်းးး"

" အင်း..မနေ့က.ကိုရဲမာန်ပြန်သွားမှပိုးအိကိုမေးတာ၊အဆင်ပြေရဲ့လားလို့၊ကိုရဲမာန်ရဲ့အပြုအစုကိုကြိုက်တယ်တဲ့ဗျာ"

" ဟုတ်လားးကျနော်ကကြိုက်မှကြိုက်ပါ့မလားလို့"

" ကဲသွားလိုက်ကိုရဲ"

ကျနော်လည်းသူ့ကိုလွှတ်လိုက်ပြီးထမင်းအိုးတည်တာပေါ့။

" ဟင်းကတော့ပြန်နွေးရုံပါပဲ"

ကျနော်ထမင်းအိုးတည်ပြီး ပိုးအိကိုတစ်ခေါက်ချောင်းကြည့်သေးတယ်။ပိုးအိကကိုရဲမာန်ရဲ့အမှုတ်ကိုခံနေတာ။ ပိုးအိဟာ ခုနတုန်းကကျနော်ကမနှိုးမဆွပဲ လုပ်ထားတာလေ၊ပြီးတော့ပိုးအိကပြီးလည်းမပြီးလိုက်ဘူး၊ ကိုရဲမာန်အနှိုးအဆွမှာစိတ်ပါနေတယ်။တဟင်းဟင်းနှင့်ကိုအသံထွက်နေတာ။

ကိုရဲမာန်က ပိုးအိဖင်ကို ယက်နေတာဗျာ။ယက်နေတဲ့အသံနှင့် တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ဆွဲနေသံကို ကျနော်ကြားရတော့၊ကျနော်ရယ်ချင်သွားတယ်၊ ခုနကကျနော်ပိုးအိဖင်ကိုလိုးပြီးဖင်ထဲမှာသုတ်လွှတ်ထားခဲ့တာ။သကောင့်သားမသိရှာပဲ၊အပီအပြင်စုပ်နေတာလေ။ကျနော်ချောင့်ကြည့်တာဆယ်မိနစ်လောက်ရှိတယ်။ကိုရဲမာန်သူစုပ်ပြီးတော့ပိုးအိကိုသူ့လီးစုပ်ခိုင်းနေတယ်။

ပိုးအိကလည်းအားနာလို့လား မသိဘူး။ ရှယ်ကိုပြန်စုပ်နေတာ။ ကျနော်ဗျာ ခုနကလိုးထားတာတောင် လီးကပြန်တောင်လာတယ်။ ကျနော်လည်းပိုးအိအဲလိုစုပ်နေတာကိုမကြည့်ချင်တော့လို့ ထမင်းချက်ခန်းထဲမှာပဲပြန်ဝင်ကာလုပ်စရရှိတာတွေ လုပ်နေလိုက်ပြီးနားတော့စွင့်နေတာပေါ့။ သိပ်မကြာဘူးဗျ။ ပိုးအိအသံကအပြင်ကတောင်ကြားနေရတယ်။ပိုးအိလည်းဖီလ်းတက်နေပုံပါပဲ။

ကျနော်မှာနေမထိထိုင်မသာပါဗျာ။ကိုယ့်မိန်းမတခြားလူနှင့်လိုးပြီးအဲလိုဖီလ်းတွေတက်ပြီးအော်နေတာ။နောက်တော့လည်းစိတ်ဖြေလိုက်တယ်။လုပ်ပြီးမှတော့မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး။အဓိက.ကကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့အရာရဖို့ပဲလေ။ကျနော်လည်းအမြည်းတွေလုပ်လိုက်တယ်။ငုံးဥတွေပြုတ်ပြီးမနေ့ကငါးကင်စရာတွေကင်လိုက်တယ်။ီးမှငုံးဥတွေတစို့ထိုးပြီး ပြီးထပ်ကင်နေလိုက်တယ်ဗျာ။

နာရီဝက်လောက်ကြာတယ်ထင်တယ်။ ပိုးအိအသံလည်းပျောက်သွားတယ်။ ကိုရဲမာန်ထွက်လာပြီးရေလာသောက်တယ်

" ကိုရဲပြီးသွားပြီလား"

" ဟုတ်ကိုစိုင်း"

" ပိုးအိရောအိပ်ကျန်ခဲ့တယ်"

" အောာ...အိပ်ပါစေလေ၊အားပြည့်သွားအောင်"

" ကိုရဲသောက်စရာတွေရှိတယ်၊အမြည်းတွေလည်းရှိတယ်။သီဟိုစေ့နှင့်သစ်ကြားစေ့လည်းရှိတယ်"

ကျနော်နှင့်ကိုရဲမာန်ဘီယာသောက်ကြရင်းစကားပြောနေတာ။ဘီယာလေးပုလင်းလောက်ကုန်တယ်ဗျ။နေ့လည့်ဆယ့်နှစ်နာရီထိုးတော့ပိုးအိကရေချိုးပြီးဆင်းလာခါမှထမင်းစားကြတယ်။

ကျနော်လည်း ပိုးအိကိုကိုယ်ဝန်မြန်မြန်ရစေချင်တယ်။ ခုလိုတနေ့နေ့တခြားလူနှင့်ပေးတွေ့ရတာ စိတ်ထဲမှာမသက်သာဘူး၊ အဲဒါကြောင့်အကြံအစည်တစ်ခုတွေးထားလိုက်ပြီးထမင်းစားပြီးညနေပိုင်းရောက်ရင်အဲဒီအကြံအစည်ကိုအကောင်အထည်ဖော်ရမှာပေါ့။

........................................................

ထမင်းလည်းစားပြီးရော.ဝိုင်လေးသောက်ကြတာပေါ့။ ကျနော်ကတော့ကျနော့်အကြံအစည်နှင့်ကျနော်ပါ။ကာမ အားဆေးသောက်ထားလိုက်တယ်။စကားလေးဘာလေးပြောရင်းနှင့်ပေါ့။

" ကိုရဲမာန်..ခင်များကအတွေအကြုံတွေရှိသလားဗျ"

" အင်းရှိတာတော့ ရှိပါတယ်"

" ဒီမှာလေပိုးအိက.ခင်များအပြုအစုကိုသဘောကျနေတာ"

" အာ.ကိုစိုင်းနှော်."

ပိုးအိကရှက်သွားရင်းပြောလေသည်။

" ကျနော်လည်းပိုးအိကိုသဘောကျတယ်ဗျ။"

" အယ်..ကိုရဲမာန်ကလည်း"

" ဒီလိုဗျ..အတွေ့အကြုံအကြောင်းပြောရရင်လေ၊ကျနော်ကအဖေအမေတို့နှင့်စင်္ကာပူမှာနေရတယ်လေ"

" အလုပ်ဝင်တော့လည်းမြန်မာမိန်းခလေးတွေနှင့်တွေ့ရတာပေါ့၊အရင်တုန်းက ဟိုမှာဟိုအိမ်တွေကိုသွားတာပေါ့ဗျ။ တော်ရုံနှင့်ကျနော်ကမထ ဘူးလေ။ပိုးအိဆောရီးနှော်.ကျနော်ကမှုတ်ခိုင်းရတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့်သူတို့ကကွန်ဒွန်စွပ်ပြီးမှုတ်ပေးတာ၊အရသာမရှိပါဘူးဗျာ။နောက်တော့မြန်မာတွေနှင့်တွေ့တော့လည်းကြောက်ရသေးတယ်လေ။ကျနော်ကစီတီဇင်ဖြစ်နေပြီမြန်မာမတွေကို လုပ်ပြီးယူရမှာလည်းစိုးရသေးတယ်။ အဲဒါကြောင့်လုပ်ရင်ကွန်ဒွန်ပဲသုံးတယ်။သူတို့ကလည်းစိတ်မချရဘူးလေ။သူတို့စိတ်ပါလာအောင်လုပ်ပေးရင်းကျနော်လည်းမှုတ်တာတွေစိတ်ပါလာတာပါ"

" အော်ဒီလိုလား"

" ပိုးအိကျတော့ဗျာအငါးကဖြူဖွေးနေပြီးဘယ်နေရာကြည့်ကြည့် စွဲမက်စရာတွေပဲ။ နောက်ပြီးပိုးအိမှာရောဂါကင်းတယ်လေ၊ကျနော်အကြိုက်လုပ်လို့ရတာပေါ့"

" အာ ကိုရဲမာန်ကလည်းရှက်စရာ"

" ကျနော်တကယ်ပြောတာပါ၊ညအိပ်ရင်တောင်ကိုစိုင်းကပိုးအိကိုသူနှင့်ပဲအိပ်ရမယ်ဆိုလို့ မဟုတ်ရင်ကျနော်ခေါ်ထားမှာ၊ပြောသာပြောတာပါနောက်တစ်လလောက်ဆိုရင်ကျနော်ပြန်ရတော့မှာ။ဒီမှာပိုးအိလေးနှင့်တွေ့ရတော့ကျနော်ပြန်တောင်မပြန်ချင်ဘူး၊ရတဲ့အချိန်လေးပိုးအိအနားပဲနေချင်တာ"

ကျနော်အကြံအစည်မဖြစ်မနေဖော်ရတော့မည်။ဒီတစ်လလောက်မှာပိုးအိ ကိုယ်ဝန်ရအောင်ပေါ့။အခုတောင်နောက်တပတ်ကျော်ဆိုရင်ပိုးအိရာသီလာရက်ရောက်မယ်။ ရာသီလာခါနီးတပတ်နှင့်မလာခင်တစ်ပတ်ကကိုယ်ဝန်ရဖို့အခွင့်အရေးမရှိလောက်ဘူး။

" ပိုးအိရေ ငါနှင့်ကိုရဲအလောင်းအစားတစ်ခုလုပ်မယ်။ဘယ်သူကအနိုင်ယူနိုင်မလဲလို့"

" ဟင်..ဘာကိုလည်းကိုစိုင်း"

" ဘယ်သူကပိုပြီးအကြိမ်ရေများများလုပ်နိုင်မလဲလို့ပေါ့"

" အာ..ပိုးအိသေရချည်ရဲ့"

" မသေပါဘူးပိုးအိကလည်း"

" ဘယ်လိုလည်းကို ရဲရှုံးတဲ့သူက ပိုးအိကိုရွှေတကျပ်သားဝယ်ပေးကြေး"

" ရတယ်လေ.ဘယ်နေ့ပြိုင်မလဲ"

" ဒီနေ့ကစလို့  စနေတနင်္ဂနွေနေ့တိုင်းပေါ့"

" ပိုးအိလည်းသဘောပေါက်လိုက်တယ်။ကိုစိုင်းဟာ ကိုရဲရှိတုန်းကိုယ်ဝန်မရရအောင်လုပ်မယ်ဆိုတာကို

" ဘယ်လိုလည်းပိုးအိရမလား"

" အင်းးရတယ်ဒါပေမယ့် ဖင်ကိုလုံးဝမလုပ်ရဘူးနှော်"

" ကိုရဲမာန်ဘယ်လိုလည်း"

" စိမ်လိုက်လေ၊ဒါနှင့် ကိုစိုင်းကပိုးအိဖင်ကိုလုပ်လို့လား"

" မလုပ်ပါဘူး.ကိုရဲက ကျမဖင်ကိုပဲအဝှာလုပ်နေလို့ပါ"

" ရတယ်။ကျနော်ပိုးအိဖင်ကိုတော့မလုပ်ပါဘူး၊ဒါပေမယ့်ဖီလ်းလာရင်တော့လက်ညိုးလေးတော့ခွင့်ပြုပါလား"

" အာ.မရပါဘူးနာလိမ့်မယ်"

" ကဲအဲဒါဆိုစရအောင်"

ကျနော်ပြောလိုက်တယ်။

" ကိုရဲအခန်းထဲသွားလိုက်ခင်များပြောတာကိုပိုးအိနှင့်ကျနော်ညှိလိုက်ဦးမယ်"

" အိုကပထမဆုံးကျနော်ဝင်မယ် ကိုစိုင်းရတယ်"

" ပိုးအိခံနိုင်ရည်ရှိအောင်ခင်များကိုပဲအားကိုးမယ်။သူကခင်များအပြုအစုကိုကြိုက်တယ်"

ကိုရဲအခန်းထဲဝင်သွားတယ်။

" ကိုစိုင်းဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ၊ပိုးအိသေလိမ့်မယ်၊"

" အဲလိုလုပ်မှဖြစ်လိမ့်မယ်ပိုးအိ၊ကိုးအိခံနိုင်အောင်ဒီဆေးလေးသောက်လိုက်တော့"

ကျနော်မိန်းကလေးတွေအတွက်စိတ်ကြွဆေးတိုက်လိုက်ပြီးအခန်းထဲကိုဝင်သွားလိုက်တယ်ဗျာ။

..........................................................................................

ကျနော်နှင့်ပိုးအိအခန်းထဲရောက်တော့ ကိုရဲကကုတင်ပေါ်မှာအဝတ်အစားချွတ်ပြီး အသင့်စောင့်နေတယ်။ထုံးစံအတိုင်းလီးကသိပ်မတောင်သေးပါဘူး။

" ကဲကိုရဲ..ဒီပွဲမှာဒိုင်လူကြီးကတော့ ပိုးအိလုပ်ရမယ်။သုတ်ထွက်မှတကြိမ်သတ်မှတ်မယ်၊တယောက်ပြီးတစ်ယောက်ဆက်လုပ်နိုင်ရမယ်"

" ကျနော်ကအထနှေးတယ်ဗျ၊အဲဒါဆိုရှုံးနေမှာပေါ့"

" အဲဒါပိုးအိလုပ်ပေးလိမ့်မယ်"

" ပိုးအိက ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ"

" ပြီးသွားတဲ့သူကိုတောင်လာအောင်မှုတ်ပေးရမယ်"

" ရတယ် လုပ်ပေးမယ်"

" အဲကျနော်ကတော့အရမ်းကြိုက်ပဲ၊ဖီလ်းပ်ုရှိတာပေါ့"

" ဒီလိုလုပ်ပါလားကိုစိုင်း"

" ပြောပါကိုရဲ"

" ကျနော်ပိုးအိစိတ်လာအောင်မှုတ်ပေးတုန်းခင်များလီးစုပ်ခံလိုက်၊ကျနော်အမှုတ်ခံတုန်းခင်များလိုးလေ"

" အိုကေ..ရတယ်"

" ကဲပိုးအိအိပ်လိုက်တော့ ကို့.လီးစုပ်ပေး"

ပိုးအိအိပ်လိုက်တော့ ကျနော်လည်းပိုးအိအပေါ်ကခွကာပိုးအိပါးစပ်ထဲလီးထည့်လိုက်တယ်။ နောက်ပေါင်ကြားမှ ာကိုရဲကဝင်ပြီးသက်တော့တာပဲ။ ကျနော်ကတော့သိပ်ပြီးဖီးမလာပါဘူး။ ပိုးအိကတော့အရမ်းကိုကောင်းနေပြီ

" အားးးးကိုရဲအားးကောင်းတယ်အာ့စုပ်စုပ်အားးး"

ကျနော်ဖီးလ်သိပ်မရှအှန်းသိတော့ပိုးအိက

" ကိုနည်းနည်းကြွပေးပိုးအိလုပ်ပေးမယ်"

ကျနော်လည်းကြွလိုက်တော့ ပိုးအိကဂွေးဥတွေကိုစုပ်ဆွဲတယ်။ နောက်ပြီ းဖင်ကြားထဲ လျှာနှင့်ယက်ပေးတော့ ကျနော့်လီးကအရမ်းတောင်လာတယ်။

" ပိုးအိလုပ်လို့ရပြီလား."

" ရပြီ ကို"

" ကိုရဲမာန်ရေရပြီ"

" ဒါဆိုလည်းစကြစို့"

" ပိုးအိဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

" အားလုံဎအဆင်ပြေအောင်ကုန်းပေးတော့"

ရဲမာန်ကပက်လက်အိပ်ပြီးပိုးအိက ရဲမာန်ပေါင်ကြားထဲဝင်ကာလီးစုပ်ရင်း ပိုးအိကုန်းပေးတယ်။ကိုရဲမာန်ယက်ထားလို့ပိုးအဖုတ်တွေရောဖင်တွေရော ရွှဲစိုနေတယ်။ ကျနော်ပိုးအိနောက်ကဒူးထောက်ဝင်ပြီးပိုးအိအဖုတ်ထဲလီးသွင်းလိုက်တယ်။ ကိုရဲမာန်လက်ချက်နှင့်နည်းနည်းကျယ်နေပြီဖြစ်တဲ့ ပိုးအိပိပိကထဲကို လီးက

" ပြွတ်"

ကနဲဝင်သွားတယ်။ကျနော်ပိုးအိခါးကိုကိုင်ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ်။

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဖတ်ဖတ်..ဖတ်...ပြွတ်"

" အားးအင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအု..အော့.အား"

ပိုးအိအသံပေးလေ၊ကျနော်ပိုကြွလေဖြစ်ပြီးပိုဆောင့်လိုက်တာပေါ့။

" အာ့....အု.....အစ်..ကိုစိုင်းမရဘူး ပုံစံပြောင်းမှရမယ်အာ့"

" ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ၊ကိုစိုင်းဆောင့်တော့ ကိုရဲမာန်လီးက ပိုးအိလည်ချောင်းထဲပဲဝင်နေတာ"

" ဒါဆိုလည်းကုတင်အောက်ခြချပြီးကုန်းလိုက်ပေါ့၊"

" ကိုရဲနေရာပြောင်းလိုက်."

ကိုရဲလည်းနေရာပြောင်းပြီးပိုးအိကကုတင်အောက်ဆင်းကာ ကုတင်ပေါ်လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးတယ်။ ကိုရဲမာန်လီးကိုပြန်စုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်နောပ်ကလိုးပေးလိုက်တယ်။

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အားးအင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအ"

ဒီတစ်ခါကျတော့ ကုတင်ဘောင်နှင့်ခံနေတော့ ပိုးအိကကျနော်ဆောင့်လိုးပေမယ့် ရှေ့မရောက်တော့ဘူး၊ ရဲမာန်လီးစုပ်ပြီးနေလို့ရသွားပြီ။၊ကျနော်ဆယ်မိနစ်လိုးလိုက်တယ်

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်အားး"

" အင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအ"

အချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ဆယ်မိနစ်လောက်လိုးပြီးသုတ်လွှတ်ပစ်တယ်။

" အာ့..ရှီးးးးးးအားးးးး"

" ကိုစိုင်းးပြီးပြီလား"

" ဟုတ် ကိုရဲ"

" ကျနော်လုပ်မယ်ဗျ"

ကျနော်ကကိုရဲနေရာဝင်လိုက်ပြီးကိုစရဲက ကျနော့်နေရာဝင်ယူကာ ကိုရဲကတချက်နှစ်ချက်ပိုးအိဖင်ကိုယက်လိုက်ပြီး နောက်ကနေလိုးပြန်တယ်။

" ဇွိ..ဇွိ ..ဗျစ်  ဗျစ်.....ဘွတ်..ဘွတ်...ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအင့်..ဟင်းးးးးး"

ပိုးအိအသံက ဆူညံလာတယ်။ ကျနော်လည်းဖီးလ်ပြန်တက်ပြီးလီးပြန်တောင်လာတယ်။ ပိုးအိလည်းကာပစိတ်ကြွဆေးသုံးထားရလို့လားbမသိဘူး။ အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့။ ရဲမာန်လည်းအနိုင်ယူချင်လို့လား မသိဘူး။ဆယ်မိနစ်လောက်သာလိုးနိုင်တယ်။

" အင်းးးးးအားးရှီ"

ဆိုပြီးလီးကိုကော့ပြီးသုတ်တွေပန်းထုတ်တယ်။ ကျနော်လည်းလီးကတောင်နေပြန်ကြီဆိုတော့နေရာချင်းလဲပြီးး ထပ်ပ်လိုးမယ် လုပ်တယ်။ ပိုးအိပိပိထဲမှာ သုတ်တွေပြည့်နေပြီ။အပြင်ပါ လျှံထွက်လာတယ်။ကျနော်လည်းပိုးအိနောက်ကနေ ဆက်လိုးလိုက်တယ်။..

" ဗျစ်  ဗျစ်.....ဘွတ်..ဘွတ်...ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအင့်..ဟင်းးးးးး"

လိုးရတာ အရည်တွေများပြီး ဘွတ်ဘွတ် အသံတွေ ထွက်လာတယ်။ လိုးရင်းနှင့်သုတ်တွေအပြင်ဘက်စီးထွက်လာတယ်။ ကျနော်ပိုးအိဖင်ထဲ သုတ်တွေသုပ်လိုက်ပြီး လက်သွင်းပြီးဆက်တိုက်လိုက်တာ။

" ဗျစ်  ဗျစ်.....ဘွတ်..ဘွတ်...ဖတ်ဖတ်..ဖတ်.ဖတ်"

" အားးးးးအင့်ဟင်းးးဟင်းးးးးအားးးအင့်..ဟင်းးးးးး

ပိုးအိအသံတွေပိုဆူလာတယ်။ ကာမဆေးကလည်းအခုမှ ပိုအစွမ်းပြသလားမသိဘူး၊ပိုးအိကအော်လည်းအော်ပြီးရဲမာန်လီးကို စုပ်တယ်။ကျနော်လည်းအခုအခေါက်ပိုကြာလာတယ်။ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်သာ လုပ်နိုင်တော့တယ်။လီးကိုကော့ပြီးပိပိထဲကိုပမ်းထည့်လိုက်တယ်။လီးအပြင်ထွက်လာပြီး လေအံသံ ဘွတ်ကနဲကြားပြီးသုတ်တွေအပြင်ကိုပါစီးလာတယ်။

တစ်ယောက်တှည့်လိုးလိုက်ကြတာကြာတော့ ကျနော်ကကာမအားဆေးစားထားလို့ လီးကတောင်ပေမယ့်သုတ်ကမထွက်နိုင်တော့ဘူး..ပိုးအိလည်းဘယ်နှစ်ကြိမ်ပြီးမှန်းမသိဘူး။နောက်ဆုံးမှာရဲမာန်လည်းမရတော့ဘူး။ရဲမာန်တစ်ယောက်သုံးကြိမ်ပြီးတော့ ဖလက်ပြသွားတယ်။ကျနော်ငလေးကြိမ်မြောက်လုပ်ပေမယ့်သုတ်မထွက်တော့ရပ်ပစ်ရတော့တယ်။

ပိုးအိလည်းကုတင်ပေါ်တောင်မတက်နိုင်လို့ အပေါ်ကိုတွန်းတင်ပေးလိုက်ရတယ်။သုံးဦးလုံးကုတင်မှာကန်ွလန့်အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ညနေမှောင်မှအိပ်ရာကနိုးတော့ထမင်းမချကနိုင်တော့လို့ဆိုင်မှာ ထွက်ပြီးစားလိုက်ရတယ်ဗျာ။

ကျနော်နှင့်ရဲမာန်ဟာလမ်းလျောက်ရင်ဒူးတွေတုန်နေသလိုပိးအိလည်းပင်ပန်းပြီးမျက်တွင်းတွေပါညိုနေတော့တယ်ဗျာ။

....................................................................................................

ကျနော်တို့သုံးယောက်ဆိုင်မှာထမင်းစားပြီးအိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါမှာ သုံးယောက်လုံးအားဆေးတွေသောက်ရတယ်။ကျနော်တို့သုံးယောက်မအိပ်သေးပဲ စကားတွေပြောဖြစ်ကြတယ်ဗျ။

" ပိုးအိ ပင်ပန်းသွားပြီလား"

" ပင်ပန်းသွားတာပေါ့ ကိုရဲမာန်"

" ကျနော်နှင့်ဒီနေ့အိပ်ပါလား"

" မဖြစ်ပါဘူး"

" ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ"

" ကျမအရမ်းပင်ပန်းနေပြီလေ"

" အေးဗျာ.ကျနော်ပိုးအိကိုစွဲနေပြီဗျ။ကိုစိုင်းကပိုးအိနှင့်အမြဲအိပ်နေကျပဲလေ၊တစ်ခါတလေအပြောင်းအလဲဖြစ်တာပေါ့"

" နေပါစေ..ခါတိုင်းလည်ူကိုစိုင်းနှင့်အိပ်နေပျဆိုတော့ကိုစိုင်းနှင့်ပဲအိပ်ပါ့မယ်"

ကျနော်နည်းနည်းတင်းသွားတာပေါ့ဗျာ။ဒါပေမယ့်တင်းသွားတာကိုဘယ်ပြလို့ရမလဲလေ။

" ကဲပါ  ကိုရဲရာ ကျနော်လည်းသူနှင့်ပဲအိပ်ချင်တာ၊ခင်များအိပ်ချင်ဒီကိုလာအိပ်လိုက်၊အတူတူပေါ့"

" အဲဒါလည်းကောင်းသာပဲ"

အဲဒီနေ့က အတူတူအိပ်ဖြစ်ပါတယ်။လူတွေလည်းပင်ပန်းနေပြီဆိုတော့ ညဘက်မှာဘာမှတော့မလုပ်ဖြစ်တော့ဘူးဗျ။

................................................

မနက်အိပ်ရာထတော့မနက်စာလေးစားပြီးကျနော်ဈေးသွားဝယ်တယ်။ပြန်ရောက်တော့ ကိုရဲမာန်မရှိတော့ဘူး။ အလုပ်သွားတာပေါ့။ညဘက်တွေမှာတစ်ယောက်နှစ်ကြိမ်လောက်လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။စနေတနင်္ဂနွေမှာဆိုရင်.အပြိုင်းလိုးကြတာ။ပိးအိခင်မျာမျက်တွင်းချောင်ပြီးနသယ်စတွေပါခြောက်လာတယ်။ဒီကြားထဲရာသီကလာတော့လာတယ်ေ။ဒါပေမယ့်နည်းနည်းကလေးတရက်သာလာပြီးပျောက်သွားတယ်။ ကျနော်စိတ်ပျက်မိတယ်။ ဒီလောက်လိုးနေတာဗိုက်မကြီးရသေးလားဆိုပြီးတော့ပေါ့။ ပိုးအိကတော့ အရင်လည်းဒီလိုခဏခဏဖြစ်ဖူးတော့စိတ်ပျက်သွားတာပေါ့။

ဒီလိုနှင့်နောက်သုံးပတ်လောက်ပိုးအိကိုဝိုင်းလိုးကြတာ။အကြိမ်ရေများလည်းလာတော့အားလည်းကုန်လာတယ်။

စနေတနင်္ဂနွေမှာဆို ပြိုင်ပွဲကစကြတယ်။နှစ်ယောက်လုံးသုံးကြိမ်ရဖို့တောင်အနိုင်နိုင်ဖြစ်လာတယ်။နောက်တော့ကိုရဲမာန်ကပိုးအိကိုဖင်လိုးချင်ကြောင်းတောင်းဆိုပေမယ့်ပိုးအိကငြင်းတယ်လေ။ လုပ်ချင်ပိပိကိုပဲလုပ်ပါဆိုပီးတော့ပေါ့။

နောက်ဆုံး သုံးယောက်လှည့်လိုးပြီး ကိုရဲမာန်စင်္ကာပူပြန်သွားတယ်ဗျ။ကျနော်နှင့်ပိုးအိလည်းစိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားတယ်။လုပ်နေကျနှစ်ယောက်ကဘက်ပဲ့သွားတာကိုး။

" ပိုးအိ ကိုရဲမာန်ကိုမလွမ်းဘူးလား"

" ဘာလို့လွမ်းရမှာလဲ။ကိုယ့်ယောက်ျားမှမဟုတ်တာ'"

" ဟင်..ကိုရဲမာန်နှင့်လုပ်ရင်ပိုးအိကပိုစိတ်ကြွနေတာကို"

" သူလုပ်ချင်စိတ်ဖြစ်အောင်လုပ်ရတာလေ ၊လုပ်တာတကယ်တမ်းလည်းသူလုပ်တာကောင်းတယ်လေ၊နောက်ပြီးသူ့လီးကပိုရှည်ပြီးအထဲကိုပိုရောက်တယ်၊၊နောက်ပြီးဟိုအရစ်ကြီးကဝင်သွားတိုင်းကောင်းတာလေ"

" အဲဒါကြီးကို စွဲသွားတာလား"

" မစွဲပါဘူး၊ကလေးလိုချင်လို့သာသူနှင့်ဆက်ဆံဖြစ်တာတကယ်တမ်းမလုပ်ချင်ပါဘူး"

ဒီလိုနှင့်ရက်တွေကြာတော့ ပိုးအိရာသီလုံးဝမလာတော့ဘူးဗျ။ကျနော်တို့ဆေးခန်းပြကြည့်တယ်။ဆီးစစ်တော့ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီဆိုလို့အရမ်းဝမ်းသာသွားတယ်။

ကျနော့စိတ်ထဲမှာကိုရဲမာန်ကိုကျေးဇူးတင်မိတယ်။ ပိုးအိလည်းဝမ်းသာရှာတယ်။ဒါပေမယ့်စိတ်မကောင်းဘူး။ သူ့ဗိုက်ထဲမှာရှိတဲ့ခလေးက ကိုရဲမာန်ခလေးပဲ ထင်နေတာလေ။ကျနော်ကအားပေးပါတယ်။ဘယ်သူနှင့်ရရကိုယ်ချစ်ပါ့မယ်ဆိုပြီးတော့ပေ့ါ။

အဲဒါနှင့်တောင်ကြီးပြန်ကြတယ်လေ။အိမ်ရောက်တော့မိသားစုတွေအားလုံးပျော်နေကြတာပေါ့ဗျာ။ပိုးအိမိဘတွေလည်းရောက်နေတာ။စကားမပြောကြတဲ့ခမည်းခမက်တွေ စကားကိုရွန်းရွန်းဝေအောင်ပြောနေကြတယ်ဗျ။

ကျနော့်အဖေကတော့ တပြုံးပြုံးနှင့်ပိုးအိကိုလည်း သမီးလေးသမီးလေးနှင့်ဗျာ။အမြင်ကပ်စရာတောင်ကောင်းတယ်။

နောက်တော့အဖေကသူ့အလုပ်တွေကျနော်ကို အပ်ပြီးအိမ်မှာပဲနေတယ်။ လရင့်လာတော့ ပိုးအိမိဘတွေပါအိမ်ခေါ်ထားတယ်ဗျ။နောက်ခြံဝင်းထဲမှာတစ်ထပ်တိုက်ကလေးတောင် ဆောက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ကလေးရလာရင်အိမ်မှာလူများများလိုတယ်တဲ့။

ပိုးအိခလေးမွေးတယ်ဗျ။ ယောက်ျားလေးပိုးအိနှင့်တူတယ်။ သွေးကလည်း ဘီသွေးပါပဲ။ အဖိုးအဖွားတွေကသည်းသည်းလှုပ်ချစ်ကြတယ်။ပိုးအိကတော့ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်သူ့ကလေးကိုသူကချစ်တာပေါ့ဗျာ။ကျနော်လည်းချစ်ပါတယ်။အဲဗျနောက်ခြောက်လလောက်ပဲနေတယ်။ ပိုးအိကကျနော့်ကို

" ကို..ပိုးအိဆရာဝန်ပြမှဖြစ်မယ်"

" ဟေ ဘာဖြစ်လို့လဲပိုးအိ"

" နောက်မှ ပြောတော့မယ်"

ကျနော်လည်းမတင်မကျနှင့်ဆေးခန်းလိုက်ပြတယ်။

.........................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

" ကဲကိုစိုင်းလိတ်.ကြိုးစားလှချည်လား"

" ဗျာ..ဘာဖြစ်လို့လဲဗျ"

" ခင်းများ ဒုတိယခလေးထပ်ရပြီ"

" ဗျာ"

ကျနော်ဝမ်းသာရမှာလားဝမ်းနည်းရမှာလားမိသိန်းကြည်ရေ။

"ပြောကြစမ်းပါဗျာ"

ကျနော့်ဘဝကိုစဉ်းစားကြပါဦး။ပထမခလေးမရလို့ ကိုယ့်မိန်းမကိုသူများပေးလိုးရတယ်။ရတဲ့ကလေးကအခုတော့ကိုယ့်ဟာမှန်းသူများဟာမှန်းမသိတော့ဘူး။ အစောကြီးကဒီလိုရမယ်မှန်းသိရင် ကိုယ့်မိန်းမကို တခြားလူဘယ်လိုဖြစ်ပြီးအလိုးခံမလဲ။ အခုတော့ခြောက်လပဲရှိသေးတယ်။ ပိုးအိကလည်းဆေးမစားဖြစ်တော့စောစောစီးစီးကိုယ်ဝန်ထပ်ရတယ်ဗျာ။ကံကြမ္မာကြီးရယ်လှည့်စားလှချည်လားဗျာ။အေးလေ။ ငါလည်းရှေးဘဝကကိုရဲမာန်မိန်းမကိုများလုပ်ခဲ့လေသလားမှ မသိတာ။တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်သူနှင့်မှကြုံရတာကိုး။

" ပိုးအိကတော့ပြောရှာပါတယ်"

" ကိုရယ်ပိုးအိတို့ကအဲလိုဖြစ်မယ့်ကံဇာတာပါလာတာလားမှမသိတာ၊ရှေးဘဝကအကုသိုလ်တွေပဲဖြစ်မှာပါ"

" ဖေဖေတို့ကလည်းလောတယ်လေ၊ကလေးမရရင်ကိုနှင့်ပိုးအိတို့ဝေးရမှာလေ"

ကျနော်ပိုးအိကို အချစ်မပျယ်ပါဘူး၊ပိုးအိကိုနားလည်ပါတယ်၊အားလုံးကလှည့်စားတတ်တဲ့ကံကြမ္မာတွေကြောင့်ပါလေဆိုပြီးကျနော်ဖြေနိုင်ပါတယ်။အိမ်ရောက်ပြီးပြောပြတော့ဝမ်းသာကြတယ်ဗျ။

အဖေအမေတွေကမွေးသာမွေးငါတို့ကျွေးနိုင်တယ်တဲ့ဗျာ။ကျနော်လည်းစိတ်ပေါက်နှင့်လုပ်လိုက်တာခလေးလေးယောက်တောင်မွေးတယ်။ကျားနှစ်ယောက်မနှစ်ယောက်ဗျ။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်အားလုံးကကျနော့်ခလေးတွေပါ။အခုတော့ကျနော်တို့အိမ်မှာအိမ်ဆည်းလည်းလေးတွေ အများကြီးဖြစ်ပြီး အားလုံးလည်းပျော်နေကြပါတယ်။ ကျနော်သာပိုးအိကိုနှစ်ယောက်စာကျွေးရင်းနှင့်ပေါ့ဗျာ။


အားလုံးကိုလေးစားလျက်

                                  Steven Job

........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။