ယောက္ခထီးနှင့် ရှယ်ချွေးမ (စ/ဆုံး)

ယောက္ခထီးနှင့် ရှယ်ချွေးမ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ – ဒိုမီနို

ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ ရေစိုနေသော ဂျင်းဘောင်ဘီတို အပြာလေးနှင့် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ပေါင်တံလေးနှစ်ဖက်က … မြင်သူတိုင်း ငေးရက်စရာ….။ ရေတွေ ရွှဲနေသော အဖြူရောင် ရှပ်အင်္ကျီလက်ရှည် အပါးလေးအောက်က ရင်သားကြီးနှစ်ဖက်မှာ ဖောင်းကား တင်းရင်းလျက်….။ လှလိုက်တာ ယမင်းရယ်….။

မနေ့တနေ့က facebook ပေါ် တင်ထားသော ချွေးမနဲ့ သားဖြစ်သူရဲ့ Honeymoon photo ဓာတ်ပုံများကို ဦးမောင် အငမ်းမရကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှာ ချွေးမလေးကို အကြိမ်ကြိမ် ပြစ်မှားနေမိတော့သည်။

ချွေးမလေး ယမင်းကို ဦးမောင် စိတ်နဲ့ပြစ်မှားနေမိသည်မှာ အခုချိန်က ပထမဆုံး မဟုတ်ပါ။ သားဖြစ်သူ မျိုးသိန်းက ယမင်းကို ယခု တိုက်ခန်းသို့ စတင်ခေါ်ဆောင်ကာ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးမောင်နှင့် စတင် မိတ်ဆက်ပေးသည့် နေ့ကတည်းကဟု ဆိုရမည်။

အဲဒီတုန်းက ယမင်းက စကပ်တိုလေး၊ အင်္ကျီလက်ပြတ်တိုလေး ဝတ်လာသည်။ ဖွေးဥနေသော သူမ၏ ပေါင်တံလေးများနှင့် သွေးကြောစိမ်းလေးများ သန်းနေသော လက်မောင်းဖြူဖြူဥလေးကို ကြည့်ရင်း ဦးမောင်၏ လီးကြီးမှာ ပုဆိုးကြားမှ ပြူးထွက်လာခဲ့သေးသည်။ ဦးမောင်လည်း အဲဒီတုန်းက ယမင်းနှင့် ကမန်းကတမ်း စကားဖြတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲ အမြန်ပြေးခဲ့ရသေးသည် မဟုတ်ပါလား။

ဦးမောင်မှာ လွန်ခဲ့တဲ့ လေးနှစ်ကတည်းက မိန်းမဖြစ်သူ ဆုံးပါးသွားသဖြင့် တစ်ဦးတည်းသော သားနှင့် နှစ်ယောက်တည်း ဤတိုက်ခန်းလေးထဲမှာ နေလာကြရသည်။ အခုတော့ ချွေးမငယ်လေး ရောက်လာသဖြင့် သုံးယောက်ပေါ့လေ။

သုံးယောက်သာ ဆိုသော်လည်း သင်္ဘောသားဖြစ်သူ သားငယ်မှာ နောက်တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆို သင်္ဘောတက် လိုက်သွားလျှင် သူနှင့် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ချွေးမလေးသာ နှစ်ယောက်တည်း တိုက်ခန်းလေးထဲမှာ ကျန်ရစ်ရတော့မည်။

အသားအရည်မှာ ဖြူဖွေး အိစက်လှသော လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ချွေးမချောကြီးမှာ အသက်က အခုမှ ၁၉ နှစ်သာ ရှိသေးသည်။ မွန်ကရင်စပ်သူဖြစ်သည်။ ကျောင်းက နောက်ဆုံးနှစ်ဖြေပြီးကာစသာ။

သားဖြစ်သူ မျိုးသိန်းက ၂၂ နှစ်။ သားဖြစ်သူက သူသင်္ဘောပေါ် မတက်ခင် ယောက်ျားသားများ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသော အလှပဂေး ယမင်းလေးကို စိတ်မချသောကြောင့် အခုလို စောစောစီးစီး လက်ထပ်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။

ယမင်းမှာ အသက်က ၁၉ နှစ်ဆိုသည်နှင့်အညီ ပျိုမျှစ်လတ်ဆတ်မှုကအပြည့်….။ တင်သားများကတောင့်တောင့်တင်းတင်း ပြည့်ဖောင်းလျက်၊ ရင်သားနှစ်ဖက်ကြီးက ဆူဆူဖြိုးဖြိုး လုံးလုံးအိအိနှင့် ရှေ့ကပဲကြည့်ကြည့် နောက်ကပဲ ငမ်းငမ်း မျက်စိက မခွာနိုင်အောင် လှရက်လွန်းသူဟု ဆိုရမည်။ ဒါကြောင့်လည်း တက္ကသိုလ်ကျောင်းတုန်းက မေဂျာ queen အဖြစ် သုံးနှစ်ဆက် ရွေးခံရရုံမက တစ်ကျောင်းလုံး၏ အလှဆုံး University Queen အဖြစ်ပါ နှစ်နှစ်ဆက် အရွေးခံရသည်အထိ ကိုယ်လုံးအလှအပရော၊ မျက်နှာအလှအပရော အပြစ်ဆိုဖွယ်ရာမရှိသည့် ချွေးမလေးပင်။

“အဖေ၊ ညလည်းနက်လှပြီ။ အိပ်တော့လေ။ သမီးလည်း အခုမှ ရေချိုးပြီးတာ။ သမီးတို့ အိပ်တော့ မယ်နော်….”

သူ့ရှေ့မှာ ကိုယ်ပတ် တဘက်လေးပတ်ပြီး ပြောနေသော ချွေးမလေး ယမင်း…..။ ဦးမောင်လည်း ယမင်းအကြောင်း တွေးနေရာမှ ရုတ်တရက် လန့်သွားသည်။

“ အော်…အေး…အေး သမီးလေး။ အဖေလည်း အိပ်တော့မယ်။ ဒါနဲ့ သားရော”

“ အဖေ့သားက အိပ်ယာထဲမှာ စောင့်နေတယ် အဖေရဲ့”

ဟု ပန်းနုရောင်သန်းနေသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို စူတူတူလုပ်ရင်း ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

ကိုယ်လုံးပေါ်ကို အဖြူရောင် တဘက်စည်းထားသော ချွေးမလေး၏ ဖြူးဖွေးအိစက်နေသော နောက်ကျောအလှ၊ ဆံပင်ကို ထုံးကာပင့်တင်ထား၍ မြင်နေရသော ပခုံးနှစ်ဖက် အလှ၊ ပြည့်တင်း ဖောင်းကားနေသော တင်ပါးအလှ၊ ရေစက်တွေ စီးနေတဲ့ ချောမွတ်နေသော ခြေသလုံးအလှ၊ အခန်းဝမှာ သမင်လည်ပြန်လေးနဲ့ မခို့တရို့ ကြည့်သွားတဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် ချစ်စရာကောင်းလိုက်တဲ့ ချွေးမ။

ချွေးမလေးမှာ သားငယ်နှင့် မင်္ဂလာမဆောင်ခင် ဒီတိုက်ခန်းကို လေးငါးခေါက်မက လာလည်ဖူးသည်။ အဲဒီတုန်းကတည်းက ဦးမောင်မှာ ချွေးမလောင်းလေးကို မသိမသာ ခိုးငမ်းခဲ့ဖူးသည်။ သူ့ကို ယောကျ်ားတိုင်း ငမ်းလည်းငမ်းချင်စရာပဲလေ။ ဒူးပေါ် စကပ်တိုလေး ဝတ်လာလိုက် ၊ လက်ပြတ် ကြိုးတိုင်းလေးတွေ ဝတ်လာလိုက်နှင့် လှချင်တိုင်း လှနေတတ်သည်။ ဖွေးဥပြီး အစိမ်းနုရောင်လေးတွေ သန်းနေတတ်သော ခြေသလုံးက အထင်သား ၊ ပင့်ချီထားတတ်သော ဆံနွယ်စတွေ အောက်က အမွေးနုနုလေးတွေ လှုပ်ခါနေတဲ့ ဖြူဝါရောင် လည်သားနဲ့ ကုပ်သားအလှ…၊ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး လက်နှစ်ဖက်မှာလည်း အားပါးတရ နမ်းရှိုက်ပစ်ချင်စရာ။

ချွေးမလောင်းလေးနှင့် စကားပြောတိုင်း လှုပ်ရှားနေသောစိတ်ကို မနည်းထိန်းရင်း အသံငြိမ်အောင် ပြောယူရတဲ့အထိ ဦးမောင်သည် ယမင်းလေးအပေါ် ကြွေခဲ့ရသည်။ ယမင်း တိုက်ခန်းကနေ အလည်ပြန်သွားတိုင်း ဦးမောင်ခင်ဗျာ အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ကာ လရည်တွေ ထုတ်ယူရတဲ့ အထိကို ယမင်းကို မက်မောခဲ့ရသည်။

သူ့အခန်းနှင့် သူ့သားအခန်းက ကပ်လျက်၊ သုံးထပ်သားလေးသာ ခြားသည်။ သုံးထပ်သားကလည်း အပေါက် အပေါက်တွေက အများကြီး။ သားငယ် မင်္ဂလာမဆောင်ခင်ကပဲ ကြည့်ကောင်းအောင် စက္ကူတွေနဲ့ ကပ်ဖာထားရသည်။ ဒီတော့ စက္ကူကို မျက်စိတစ်ပေါက်စာလောက် ဖောက်လိုက်ရင်ပဲ ဦးမောင်တစ်ယောက် တဖက်ခန်းကို လှမ်းမြင်နိုင်သည်။ တမြန်နေ့ကပဲ သားအခန်းထဲကို ညအိပ်မီး ဆင်ပေးထားသေးသည်။ တကယ်တော့ ညအိပ်မီးက ဦးမောင် ချောင်းကြည့်ရင် သားနှင့်ချွေးမကို ကောင်းကောင်းမြင်နိုင်ဖို့ ဦးမောင်ဉာဏ်များခြင်းပင်။

သူ့သားကိုမြင်တာ မမြင်တာ အရေးမကြီး။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ချွေးမလေးရဲ့ အလှတရားကို ပြက်ပြက်ထင်းထင်းကြီး ကြည့်ရမြင်ရ ငမ်းရဖို့သာအဓိက….။ ပြီးတော့ ကောင်းခန်းများတွေ့လျှင် ဖုန်းနှင့် ဗီဒီယို ရိုက်ထားလိုက်ရုံ။ ဒါမှလည်း သူ့သားနှင့် ချွေးမလိုးနေသော video file ကို ပြန်ကြည့်ရင်း ဦးမောင်တစ်ယောက် မကြာမကြာ ဂွင်းထုကာ အာသာဖြေလို့ရပေမည် မဟုတ်လား…

ဦးမောင် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တာနှင့် သူ့အခန်းမီးကို ပိတ်လိုက်သည်။ ဖုန်း ဗီဒီယို ကင်မရာကို အသင့်ဖွင့်ထားလိုက်သည်။ တုန်ရီနေသော လက်များဖြင့် စက္ကူပေါက်ကို ဖောက်ကာ ချောင်းမြောင်းရေးနှင့် ရိုက်ကူးရေး အလုပ်ကို စလုပ်တော့သည်။

သားငယ်အခန်းထဲမှာတော့ ညအိပ်မီးထွန်းထားသည်။ သားငယ်က အိပ်ယာပေါ်လှဲလျက် သူ့ဇနီးလေးကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေသည်။ ချွေးမလေးက သူမပတ်ထားသော တဘက်ဖြူကြီးကို ရုတ်တရက် ဆွဲချလိုက်လေသည်။ တင်ပါးနှစ်ဖက်အလှတရားမှာ အံ့မခန်းပင်…။ ကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းလွန်းသည်….။ ဆူဖြိုးမောက်နေသော တင်ပါးနှင့် ပေါင်တံတလျှောက်ကို အငမ်းမရ မျက်တောင်မခတ် ဦးမောင် ကြည့်နေမိသည်။ ဗီဒီယို ကင်မရာကို လည်း အလွတ်မပေး။

အသက်၁၉ နှစ်အရွယ်ရဲ့ ပျိုမြစ်ဆဲ၊ လတ်ဆတ်ဆဲ၊ လန်းဆန်းဆဲ ၊ တောင့်တင်းဆဲ၊ အနံ့သင်းဆဲ၊ကြွကြွရွရွ…. အလှတရားပါတကား….။ အော်… ချွေးမလေးရယ်… လှလိုက်တာ….. နှုတ်ခမ်ပါးပါးလေး… ပါးဖောင်းဖောင်းလေး….. အိုးကားကားလေး.. နို့တင်းတင်းလေး……. ယမင်းဆိုတဲ့ သမီးအလိမ္မာ… ချွေးမေချောလေး……. လှချင်တိုင်းလှနေလိုက်တာ……. သမီးလေးရယ်….။ ဒီညတော့ သားငယ်နှင့် ဦးမောင် နေရာချင်း လဲလို့ရရင် လဲလိုက်ချင်သည်။

ယမင်းလေးရဲ့ အသားများက တင်းရင်း ဖွေးဥနေသည်။ ၁၉ နှစ်ဟူသော အရွယ်ကောင်း၏ အလှတရားနှင့် ပြည့်စုံလှသည်။ လုံးအိ ဖြိုးမောက်နေသော ရင်သားဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးမှာ ဆုပ်နယ်ပြီး စို့ပစ်ချင်စရာ ကောင်းလှသည်။

သားဖြစ်သူလည်း မနေနိုင်တော့။ အိပ်ယာမှ ထပြီး ယမင်းလေးကို လက်မောင်းမှ ဆွဲကာ အိပ်ယာပေါ်လှဲချ ခိုင်းလိုက်သည်။ ယမင်းလေး ကိုယ်ပေါ်ကနေ နို့သီးစိမ်းစိမ်းလေးအား အားရပါးရ စုပ်ရင်း လက်တစ်ဖက်မှာလည်း အခြားရင်သား တစ်ဖက်ကို စိတ်တိုင်းကျ ဆုပ်ချေ နှယ်ပေးနေသည်။ မျိုးသိန်းက သူ့ညအိပ်ဝတ်ဘောင်းဘီကို နို့စို့ရင်း တန်းလန်းပင် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ နို့စို့နေသော တပြွတ်ပြွတ် အသံမှာ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။

“ကိုရေ…. ဖြည်းဖြည်း စို့ပါလို့ဆို…. ဟိုဖက်မှာ အဖေကြားသွားမှဖြင့် အားနားစရာကြီး”

မျိုးသိန်းကတော့ အရှိန်မလျှော့ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်ကို ဆက်စို့နေသည်။ ဖခင်ကြီး ဦးမောင်ကြားအောင်ပင် တမင် အသံမြည်အောင် လုပ်နေသလား ထင်ရသည်။ ချောင်းကြည့်နေသော ဦးမောင်း၏ ငယ်ပါမှာ အစွမ်းကုန် ထောင်မတ်လာသည်။ မျိုးသိန်းက

“ယမင်းရေ….. ကိုယ့်ကို မင်းနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စုပ်ပေးပါဦး…”

မျိုးသိန်းက ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲနေလိုက်သည်။ အလိုက်သိသော ယမင်းလေးက မျိုးသိန်း၏ ထောင်မတ်နေသော လပြွတ်ကြီးကို အားပါးတရ စုပ်ပေးနေရှာသည်။ မျိုးသိန်းလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ သက်ပြင်းတွေ အကြိမ်ကြိမ် ချနေသည်။ ယမင်းလေးမှာ ဖင်နှစ်ဖက်ထောင်ပြီး လီး စုပ်ပေးနေတာကြောင့် သူ၏ တင်ပါးအလှကို ဦးမောင် အမိအရ ကင်မရာ ဖမ်းထားနိုင်လိုက်သည်။

“ ကိုရေ… မောပြီကွာ… ကို့အလှည့်နော်….”

အလိုက်တသင့် ကျောလှဲရင်း ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးထားတဲ့ ချွေးမလေး။ မျိုးသိန်းက ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို ယမင်းပေါင်ကြားထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“ အင်းးးးးး”

“ ကောင်းလား…..ချစ်ရေ….”

“ အင်း….ကောင်းတယ်….ကိုရော…”

“ အင်း…..”

တရပ်စပ် ဖြေးဖြေးချင်း ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်နေသော မျိုးသိန်းကို မြင်နေရသည်။ သူ့ချွေးမလေးမှာ ပက်လက်အနေအထားမှာတောင် သူ့ရဲ့ ရင်သားကြီးများမှာ အထင်းသားကြီး ပြူးထွက်နေသည်ကို တွေ့နေရသည်။ အတော်ကို ကြီးတာပဲ။ အရည်များ တစက်စက်ကျနေသော လပြွတ်ကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း

“ကို…ပြီးပြီ ချစ်ရေ…..”

“မြန်လိုက်တာနော်….. အင်းပါ…. ကိုလည်း ပင်ပန်းရောပေါ့… ကိုလည်းနားတော့နော်…. အိပ်ပြီ ကိုရေ…”

စိတ်သာလျှော့လိုက်ရတာ ယမင်းခင်ဗျာ အာသာမပြေပါ။

နောက်တစ်နေ့…..

ထုံးစံအတိုင်း ချွေးမလေးမှာ ဆံနွယ်တွေကို အနောက်ဖက်စုကာ အကုန်ပင့်တင်ထားသည်။ ပင်လယ်ကမ်းခြေပုံ အပြာနုရောင် ဂါဝန် ဝမ်းဆက်ရှည်ကို ဝတ်ထားသည်။ အသားလေးက ဖြူဖြူ ဂါဝန်ပါးပါးလေးက အပြာရောင်ဆိုတော့ အိမ်နေဝတ်ပေမယ့် ကြည့်ကောင်းလွန်းသည်။

ဂါဝန်က ပါးပြီး ခန္ဓာကိုယ်နှင့် fit size ကွက်တိ ကိုယ်ကြပ်လိုဖြစ်နေတော့ မနေ့ညက မြင်ခဲ့ရသော နို့သီးခေါင်းလေးမှာ အထင်းသားမြင်နေရသည်။ အိမ်နေရင်းဆိုတော့ ဘော်လီလည်း မခံထားပေ။ ရင်က နည်းနည်းတော့ ဟိုက်သည်။ ရင်သားများ၏ အပေါ်ယံ အိစက်နေသော အစိတ်အပိုင်း အချို့ကိုပင် လှမ်းမြင်နေရသည်။ ငမ်းနေရင်း ဦးမောင် ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာသည်။

“အဖေ….အဖေ…အဖေ”

“ ဟေ…ဘာတုန်း သားရဲ့”

သားဖြစ်သူက သူ့နောက်ကျောဖက်မှ လှမ်းခေါ်နေသောကြောင့် ဦးမောင်လည်း အလန့်တကြားဖြစ်ကာ မျက်လွှာလေးချပြီး ခုန်နေသော နှလုံးတွေကို ငြိမ်သွားအောင် အသက်ပြင်းပြင်း ရှူသွင်းလုပ်လိုက်ရသည်။

“ အဖေ ခဏနေ အဖေ့ကို နှိပ်ပေးမလို့လေ”

“အေး…ကောင်းသားပဲ….သားရဲ့…”

“ ယမင်းရေ……. ပန်းကန်ဆေးပြီးရင် အဖေ့ကို နင်းပေး နှိပ်ပေးကြရအောင်လေ…။ အရင်ကတော့ ကို မကြာမကြာ အဖေ့ကို နှိပ်ပေးနေကြလေ…။ ယမင်းပါ နောက်ဆို နှိပ်ပေးဖြစ်အောင်ပါ…”

“ ရတယ်လေ… ကို… အဖေ့ကို လုပ်ပေးကြတာပေါ့”

ဒီလိုနှင့် ဦးမောင်တစ်ယောက် သူ့အိပ်ရာထဲ အသာလေး မှောက်လျက်လှဲနေတုန်း သားက နောက်ကျောကို ထုနှိပ်ပေးသည်။ ချွေးမလေးက ပေါင်တွေကို သူ့တံတောင်နှင့် ဖိနှိပ်ပေးသည်။

“ ယမင်းရေ…. နောက်ဆို အဖေ့ကို ကိုမရှိလည်း လာလာနှိပ်ပေးရမယ်နော်….။ အရင်ကတော့ ကိုပဲ လုပ်ပေးနေတာလေ။ ကိုမရှိရင် ချစ်ပဲ အဖေ့ကို ပြုစုရမှာနော်…”

“အေးပါ ကိုရဲ့။ စိတ်ချပါ”

ချွေးမလေးက မျက်စောင်းလေးထိုးရင်း နှုတ်ခမ်းဆူပြသည်။

“ အဖေရော… သမီးနှိပ်ပေးတာ သဘောကျရဲ့လား ဟင်”

“ ဟာ… ကောင်းပါ့ သမီးရေ… နောက်ဆို ငါ့သမီးပဲ အားကိုးရတော့မှာ”

“ကို… ရေသွားချိုးနှင့်ဦးမယ်နော်…။ အဖေ့ကို ဆက်နှိပ်ထားပေးဦးနော်.. ရေချိုးပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်”

“ဟုတ်ပြီ…. ကိုရေ….”

အလိုက်သိလိုက်တဲ့ သား။ မွေးရကျိုး နပ်ပါပေ့ကွာ။ အစောကတည်းက အိမ်ထောင်ချပေးထားရမှာဟု ဦးမောင် တွေးရင်း ကြည်နူးနေမိသည်။ သား အခန်းပြင်ထွက်သွားတော့ ဦးမောင်လည်း မှောက်လျက်လှဲနေရာမှ ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။

“ သမီး ဒီရှေ့ပေါင်သားတွေကို နှိပ်ပေးပါဦး သမီးလက်လေးနဲ့… အမလေး…. ညောင်းလွန်းလို့။ တံထောင်နဲ့ မထုနဲ့နော်… လက်လေးနဲ့ပဲ သမီးအားရှိသလောက်လေး ဆုပ်ပေး…. အေး… ဟုတ်ပြီ သမီး…. အမလေးလေး… ကောင်းလိုက်တာ… ယမင်းလေးရယ်…”

ဦးမောင်မှာ စောစောက ဂျိုင်းပြတ် ဂါဝန်ပြာလေးနဲ့ လှချင်တိုင်း လှနေသော ချွေးမလေး။ ချွေးမလေးကို အခုလို ကုတင်ပေါ်မှာ လှဲရင်း သူ့ အလှတရားကို ရှုစားရမယ်လို့ပင် စိတ်မကူးခဲ့။ ပေါင်တံလေးမှာ ဦးမောင်နှင့် လက်တစ်ကမ်းပင်မရှိ။ ချွေးမလေးကသာ သူ့ပေါင်ကို နှိပ်နယ်ပေးနေရှာသည်။ ဦးမောင်လည်း အပြန်အလှန် သူ့ချွေးမလေးပေါင်တံကို နှိပ်ပေးချင်လှသည်။

ပေါင်ကို နှိပ်ပေးနေတုန်း မပြောမဆိုနှင့် ရုတ်တရက် ခြေသလုံးသို့ ရွှေ့ပြောင်းနှိပ်နေသဖြင့် ဦးမောင်က လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။

အမယ်လေးးး…. သောက်ရှက်တွေတော့ ကွဲပါပြီ။ သူ့ဂွေးတံကြီးမှာ လက်တစ်ထွာလောက် မြှောက်တက်လာသောကြောင့် ချွေးမလေးက မျက်နှာလွဲကာ ခြေသလုံးဖက် ပြောင်းပြီး နှိပ်ပေးနေခြင်းပင်။

ဦးမောင်လည်း ကဗျာကယာ ခေါင်းရင်းဘေးက ခေါင်းအုံးအပို တစ်လုံးကို သူ့လီးတံကြီးကို ဖုံးထားလိုက်ရသည်။ ချွေးမလေးမှာ ဖောင်းအိနေသော ပါးဖောင်းလေးနှစ်ဖက်မှာ ရှက်လွန်း၍လားမသိ ပန်းနုရောင်ပင် သန်းနေတော့သည်။ ဦးမောင်လည်း မျက်နှာပူလှသည်။

“အေး… သမီး… အဖေ့ ခြေဖဝါးလေးရော နှိပ်ပေးပါဦးနော်”

နူးညံ့ပျော့ပျောင်းလှသော လက်ဖဝါးနု၏ တိုက်ရိုက် အထိအတွေ့ကြောင့် ဦးမောင်မှာ လိုးချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရသည်။ သေးသွယ်သော လက်ချောင်းလေများက ခြေဖမိုးနှင့် ခြေဖဝါး တလျှောက် အသာအယာလေး ပြေးလွှားနေသည်ကို ဦးမောင် အသာအယာကြီး သာယာနေခဲ့သည်။

နောက်တစ်နေ့…..

“ အဖေ ထတော့ ၊ မနက်စာတောင် လုပ်ပြီးနေပြီ”

ချွေးမလေးက အခန်းထဲ ဝင်လာနိုးမှပဲ မနေ့က သူ ဘယ်အချိန် အိပ်ပျော်သွားသည် မသိပေ။

“ အေး…သမီး၊ ထပြီနော်”

သူ့လိင်တံကြီးကို စမ်းမိမှပဲ စိုစိုစိစိ ဖြစ်နေသည်ကို သိလိုက်သည်။ မနေ့ညက အိပ်မက်ထဲမှာ သူ့ချွေးမလေးကို ဦးမောင် စိတ်ရှိလက်ရှိ ပေါင်ဖြဲ လိုးရသည်ဟု အိမ်မက်ပင် မက်ခဲ့သေးသည်။ အခု ဒီမနက်ရောက်တော့ ဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးမှာ လရည်ကွက်တွေ စွန်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ငါ့ကို ဆွဲဆောင်နိုင်လှချည်လား ချွေးမလေးရယ်ဟု တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်မိသည်။

မနက်စာစားပြီး အိပ်ရာထဲ လာလှဲရင်း ဖုန်းတစ်လုံးနှင့် ဖေ့စ်ဘွတ်ပွတ်နေစဉ် တံမြက်စည်း တစ်ချောင်းကိုင်ကာ ချွေးမလေးက ဝင်လာပြန်သည်။

“ အဖေ၊ အခန်းတံမြက်စည်း လှဲပေးမလို့ပါ၊ အဖေ ဖုန်မရှူချင်ရင် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏသွားနေပါလား”

“ အော်….ရပါတယ် သမီးရဲ့။ အဖေဒီမှာပဲ လှဲနေမယ်၊ သမီးလုပ်စရာရှိသာ တာလုပ်သွားနော်”

ပေါင်တဝက်ပေါ် အနက်ရောင် ဂျင်းဘောင်းဘီတို အကြပ်လေး ဝတ်ထားပုံလေးက ဦးမောင်ကို ခါတိုင်းနေ့များနှင့်မတူ တစ်မျိုးဆွဲဆောင်နေသည်။ ဦးမောင်ဖက်ကို တခါတခါ ကုန်းကုန်းပြီး တံမြက်စည်း လှဲပြနေသည်ကလည်း အသည်းယားစရာကောင်းလှသည်။ ဦးမောင်က ဖုန်းပေါ် အာရုံမရှိတော့။ ချွေးမလေး၏ တင်သား၊ ပေါင်သား အလှတွေကနေ မျက်စိက မခွာနိုင် ဖြစ်သွားသည်။

သွေးကြော စိမ်းလေးများ ထင်းနေသော ပေါင်တံ ဖြူလေးများနှင့် အိထွက်နေသော တင်သားလေးများမှာ ဆွဲဆုပ်ပြီး ပွတ်နယ်လိုက်ချင်စရာ ကောင်းနေတော့သည်။ အင်္ကျီလေးက ကိုယ်ကြပ် စပို့ရှပ် လက်တို အနီရောင်လေးနဲ့။ အိမ်နေရင်းမို့ ဘော်လီဝတ်မထားတာကို ဦးမောင်သိသည်။

ရုတ်တရက် ဦးမောင်၏ ခါးပိုင်း ဂွေးစိရှိရာ နေရာကို ယမင်းလေး၏ အကြည့်က ရောက်သွားသည်။ ယမင်းမှာ မျက်လုံး အဝိုင်းသားနှင့် ရပ်ကြည့်နေသည်။ ဒီအချိန်မှ ဦးမောင်လည်း သူ့ဟာသူ ပြန်ငုံ့ကြည့်မှပဲ လီးတံကြီးက ထောင်မတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ပုဆိုးဝတ်ထားလို့သာ တော်တော့သည်။ ဦးမောင်လည်း ကဗျာကယာထပြီး ဧည့်ခန်းထဲ အမြန်ပြေးရတော့သည်။ ဧည့်ခန်းထဲရောက်ကာမှ ဦးမောင် စိတ်ကို မနည်းထိန်းရင်း သက်ပြင်းကြီးချလိုက်မိသည်။

ယောက္ခထီးကြီး ဦးမောင် သူ့အပေါ်မရိုးသားသည်ကို ယမင်းသိနေသည်။ စတွေ့တဲ့ နေ့ကတည်းက ယောက္ခထီး ဦးမောင်၏ အကြည့်တွေကို သူ မကြိုက်။ ရှေ့တည့်တည့်က စကားပြောရင် သူ့ရင်သားတွေကိုသာ အငမ်းမရ လှမ်းလှမ်းကြည့်နေတတ်သည်။ နောက်ကျောပေးနေရင်လည်း သူ့တင်ပါးကို ကြည့်နေတတ်သည်ကို စိတ်ထဲကနေ ရိပ်မိနေသည်။ သို့သော် ယမင်း၏ ချစ်လှစွာသော ကိုမျိုးသိန်း၏ ချစ်ဖခင်ဖြစ်နေတော့ သူ အတတ်နိုင်ဆုံး အဆင်ပြေအောင် ဆက်ဆံချင်သည်။ တချိန်ကျရင် ဦးမောင်လည်း သူ့ကို ကြည့်ရင်း ရိုးသွားမှာပါဟုသာ စိတ်ထဲက တွက်ထားခဲ့သည်။

မနေ့ကလည်း အခန်းထဲ နှိပ်ပေးနေတုန်း သူ့လီးကြီး ထောင်မတ်လာသည်မှာ ကြောက်စရာ။ အခုလည်း သူကျောပေး တံမြက်စည်းလှဲနေရင်း စိတ်ထဲ တစ်မျိုးကြီး မလုံမလဲ ခံစားရလာ၍ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဂွေးထောင်နေသော ယောက္ခထီး၏ အကြည့်ရိုင်းများကို မြင်ခဲ့ရပြန်သည်။

ကိုမျိုး ရှိလို့သာ တော်သေးသည် ဟုတွေးမိသည်။ မနက်ဖြန် ယောကျ်ားဖြစ်သူ ကိုမျိုး သင်္ဘောတက်သွားလျှင် သူ့ယောက္ခထီးနှင့် နှစ်ယောက်တည်း ဘယ်လို ရှေ့ဆက်ရမလဲ မသိတော့။ အမေ့အိမ်ကိုလည်း မပြန်ချင်။ အမေနှင့် အဖေက အစကတည်းက ကိုမျိုးနှင့် သဘောမတူခဲ့။ သူက ခေါင်းမာမာနှင့် လက်ထပ်ခဲ့တာမို့ အဖေနှင့် အမေကလည်း ယမင်းကို အမြင်မကြည် ဖြစ်နေကြဆဲပင်။ အခုလို လက်ထပ်ပြီးကာမှ တပတ်ပင်မရှိသေးဘဲ အိမ်ပြန်သွားလို့ကတော့ ငါတို့ ပြောတယ်မလား ဆိုတဲ့ အကြည့်တွေကို သူရင်မဆိုင်ချင်။

သူ့အဖေ ဘယ်လောက်ဏှာကြီးလဲဆိုတာကို သားဖြစ်သူ မျိုးသိန်း အသိဆုံးပင် ။ ဦးမောင်သည် သားဖြစ်သူ မျိုးသိန်းရှေ့မှာပင် မရှောင် အပြာကားများကြည့်ပြီး မိန်းမများ၏ အချိုးအစားတို့ကို ဝေဖန်တတ်သူ မဟုတ်ပါလား။ တခါတလေ သားဖြစ်သူကိုပင် သူနှင့် အတူကြည့်ဖို့ အပါခေါ်တတ်သေးသူပင်။

အမေ မရှိတော့တဲ့ လေးနှစ်အတွင်း ဖခင်မှာ အပြာကားလေးကြည့်လိုက် ဂွင်းတိုက်လိုက်နှင့် နေခဲ့သည်ကို မျိုးသိန်း အသိဆုံးပင်။ ဖခင်ဖြစ်သူကို မျိုးသိန်း သနားသည်။ တခါတခါ သူ့ဖခင် ဂွင်းတိုက်နေသည်ကို သုံးထပ်သား နံရံပေါက်ကနေ ချောင်းကြည့်ရင်း တွေ့မိတတ်သည်။

အဖေ့ဘဝနှင့် ဆာလောင်တပ်မက်နေမှုကို သားဖြစ်သူအနေနှင့် ကရုဏာသက်မိသည်။ သူ့အဖေ စိတ်ဝင်စားသော မိန်းမများမှာလည်း ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းများသာ ဖြစ်နေတတ်သည်။ အခုလည်း သူ့ဇနီးအပေါ် ကြည့်သော အဖေ့မျက်လုံးများမှာ သမီးတစ်ယောက်ကို ကြည့်သော မျက်လုံးမဟုတ်။ အဖေ ယမင်းအား ခိုးငမ်းနေတာကို မကြာကြာ မြင်ခဲ့သည်။

သားတစ်ယောက်အနေနဲ့ အနှစ်နှစ် အလလ ဆာလောင်နေသော ဖခင်ရဲ့ ဆန္ဒကို တတ်နိုင်သလောက် ဖြည့်ဆည်းပေးချင်သည်။ ဒီလို ဖိုမကိစ္စကလည်း အဖေနှင့်သားကြားမှာ ထင်ထင်ပေါ်ပေါ်ကြီး လမ်းကြောင်းခင်းထားတာက မကောင်း။ မသိမသာလေး လမ်းခင်းထားပေးရုံသာ မျိုးသိန်းလည်း တတ်နိုင်ပေမည်။

မျိုးသိန်းလည်း ရက်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲ သင်္ဘောစတက်တော့မယ် ဆိုတော့ကာ အဖေတောင့်တ ဆာလောင်နေသော အရာကို လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ဇနီးလေးက ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်တော့မလား ဆိုတာတော့ မသေချာပေ။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ သူလည်း မနက်ဖြန် သင်္ဘောတက်ရတော့မည်၊ ယမင်းနှင့် ဖခင်ဦးမောင်တို့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြေပြေလည်လည် ပိုဖြစ်လာမည်ဟု သူမျှော်လင့်ပါသည်။

နောက်တစ်နေ့…….

“အဖေ… သားသွားပြီနော်….။ ယမင်းရေ… အဖေ့ကို ကိုမရှိတုန်း ကို့အစား ဂရုစိုက်ပေးပါကွာ…။ ညတိုင်း အဖေ့ကို နှိပ်ပေးလိုက်ဦးနော်….”

မျိုးသိန်း ဇနီးနှင့်ဖခင်ကို နှုတ်ဆက်ကာ တိုက်ခန်းထဲမှ ထွက်ခွာသွားတော့သည်။

ထမင်းစားပြီး အချိုပွဲတည်းနေတုန်း ချွေးမလေးက ဘေစင်မှာ ပန်းကန်တွေ သွားဆေးနေသည်။ ချွေးလေးများစို့နေသော ဂါဝန်အပြာနုနုလေး အောက်က နောက်ကျောအလှနှင့် ဆံပင်တွေ ပင့်တင်ထားသော ကုတ်သားနုနုလေးပေါ်က ချွေးစလေးများကို လျှာဖြင့် သပ်ပေးလိုက်ချင်သည်။ သူစားနေသော အချိုပွဲနှင့် ယမင်း၏ ကုတ်သားပေါ်က ချွေးစလေးများ လဲလို့ရရင် လဲလိုက်ချင်တော့သည်။ တင်သားနှစ်ဖက်ကြား ညှပ်နေသော ဂါဝန်ပြာနုနုလေးကလည်း အသည်းယားချင်စရာ ကောင်းနေလေသည်။

ပန်းကန်တွေ အားရပါးရပွတ်တိုင်း မသိမသာ ယိမ်းထိုးနေသော တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ပေါ်က ပင်လယ်ပြာ ရေလှိုင်းများမှာ လှိုင်းများ ထနေသလားပင် မြင်ယောင်မိသည်။ လိုးချင်လိုက်တာ ချွေးမလေးရယ်…..။

အမှန်ပြောရင် ဦးမောင်လည်း သူ့ချွေးမ ယမင်းကို လိုးပစ်ချင်နေတာ စမြင်ကတည်းကပင် မဟုတ်ပါလား။ အကယ်လို့များ သူ့ချွေးမသာ ရေလာမြောင်းပေးဖြစ်ဖြစ် အထာလေးဖြစ်ဖြစ် ပေးလာရင် သူ့ဖက်က လုပ်ဖြစ်ဖြစ်အောင် လုပ်မည်ဟုလည်း အကြိမ်ကြိမ် တွေးနေခဲ့တာ များလှပြီ။

ယမင်းလည်း ပန်းကန်များ ဆေးကြောပြီးနောက် ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ် လှဲနေလိုက်သည်။ မျက်စိလေးမှေးကာ လင်ဖြစ်သူ ကိုမျိုးကို လွမ်းနေမိသည်။ အိပ်ခန်းထဲလည်း မဝင်ချင်..။ အခန်းထဲဝင်မိလျှင် ကိုမျိုးကို လွမ်းကာ ငိုမိမှာ သေချာသည်။

အချိန်က ညနေ ၇:၄၀။ အသံတွေက လမ်းမပေါ်က ကားသံအချို့သာ ကြားနေရသည်။

“သမီးရေ… အဖေ့ကို လာနှိပ်ပေးပါဦးကွာ… ခဏပေါ့”

ယောက္ခထီး ဦးမောင်၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ အခုတော့ ဦးမောင်နှင့် ယမင်း ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်ယောက်တည်းပင်။

အစာပြတ်နေသော ကျားလှောင်အိမ်ထဲ သမင်တစ်ကောင် ဝင်လာပါက ဒီအတိုင်းတော့ လွတ်ပေးရိုး ထုံးစံဆိုတာ မရှိဘူး မဟုတ်လား။ ဒီအချိန် အကြမ်းဖက်ပြီး အတင်းဝင်လုံးပါက လိုးဖြစ်သွားမည်မှာ သေချာသလောက်ပင်။ ဦးမောင် ခြေဖျား လက်ဖျားတွေ အေးစက်လာသည်။ ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်း မြည်ဟီးလာသည်။

“ ဟင်…… အမလေးတော့။ အဖေ သမီးသွားတော့မယ်….”

“ဘာလို့လဲ သမီး”

အသံတွေ ကတုန်ကယင်နှင့် ဦးမောင် မေးလိုက်မိသည်။ ဟိုက်ရှားပါး… သူ့လီးကြီးမှာ ထောင်မတ်နေသည်ကို သူကိုယ်တိုင် အလန့်တကြား ဖြစ်သွားမိသည်။ ဒါကြောင့် ချွေးမလေးက ကုတင်ပေါ်မှဆင်းရန် ပြင်နေသည်။ အရှက်တော့ကွဲပြီ။ အရှက်ကွဲလက်စနဲ့ မထူးတော့ တခါတည်းသာ ချွေးမလေးကို ကြုံးထည့်တော့မည်။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် ချွေးမလေးက သူ့ကိုမြင်တိုင်း အနေကြပ်နေမှာ ဖြစ်သလို သူလည်း မျက်နှာပူလှသည်။

ဦးမောင်သည် ဖွေးဥနေသော ယမင်း၏ လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို အတင်းဆွဲထားလိုက်သည်။

“ အို… ဘာလုပ်တာလဲ၊ လွှတ်နော်၊ ကိုနဲ့တိုင်ပြောမှာ”

ကဲ…. မထူးတော့ပေ။ ယမင်း၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်လုံးကိုပါ အတင်းချူပ်ထားပြီး အိပ်ရာပေါ် တွန်းဖိထားလိုက်သည်။ ယမင်း၏ ဗိုက်ပေါ်ကိုလည်း တက်ခွထားလိုက်သည်။ ချွေးမလေး၏ ပင့်ချည်ထားသော ဆံနွယ်များမှာ ပြေလျော့ကျကာ အိပ်ရာပေါ်မှာ ဖြန့်ကျဲနေတော့သည်။ ထိုအခါမှ ချွေးမလေးက မျက်ရည်ဝိုင်းလေးနှင့်

“မလုပ်ပါနဲ့နော်၊ တောင်းပန်ပါတယ်”

ချစ်စဖွယ် ကလေးတစ်ယောက်လို သူတောင်းပန်ပုံကြောင့် ဦးမောင်မှာ လပြွတ်ကြီး ပိုထောင်မတ်လာသည်။ အတင်းရုန်းနေသောကြောင့် ဂါဝန်မှ ပခုံးဆွဲ ကြိုးစလေးမှာ သူ့ဘယ်ဖက် လက်မောင်းထိအောင် လျော့ကျလာသည်။ ထိုအခါ ဖွေးဥနေသော ဘယ်ဖက်ရင်သားမှ နို့သီးခေါင်း စိမ်းစိမ်းလေးကိုပါ မြင်လိုက်ရသည်။

ဦးမောင် အလွတ်မပေးနိုင်ပါ။ မြင်ကတည်းက စို့ချင်နေသော ရင်သားကြီးမှာ သူရှေ့မှောက် ရောက်လို့လာပြီ။ ဦးမောင် အငမ်းမရ စို့ပစ်လိုက်သည်။

“ အ… မလုပ်ပါနဲ့…. တောင်းပန်ပါတယ်…. အဖေ… အ…. အ”

ပန်းနုရောင်သန်းနေသော နှုတ်ခမ်းများကို ဆွဲစုပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ ယမင်းကတော့ ခေါင်းကို ခါရမ်းနေသည်။ အမွေးရေးရေးလေး ပေါ်နေသော လည်ပင်းဖွေးလေးကိုပါ လျှာနှင့် သပ်ပစ်လိုက်သည်။ လီးကလည်း အတော် ထောင်မတ်ပြီး လရည်များမှာလည်း တစိမ့်စိမ့် ထွက်နေသည်ကို ဦးမောင် သတိထားမိလိုက်သည်။ ကဲ…..ကြာတယ်…။ သူ့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲထောင်ရင်း အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အတင်းကြီးပေါင်ကို စေ့ထားသည်။

ဦးမောင် စားပွဲပေါ်က မုတ်ဆိတ်ညှပ် ကပ်ကြေး အသေးလေးကို လှမ်းတွေ့လိုက်သဖြင့် ကုတင်ပေါ်ကနေပဲ လှမ်းယူလိုက်သည်။

“ ငြိမ်ငြိမ်နေ၊ မင်းလည်းပင်တွေကို ဖောက်ပစ်လိုက်မယ်၊ နားလည်လား။ ငါ အခု မင်းကို အရမ်းဆာလောင်နေတာ။ အသာလေးငြိမ်ပေး။ မဟုတ်လို့ကတော့ မင်းလည်းသေ၊ ငါလည်း ထောင်ထဲနေရမယ်။ ကျော်မကောင်း ကြားမကောင်းတွေ ဖြစ်ကုန်မယ်။ ငြိမ်ငြိမ်နေပါ။ မင်းအသားတွေ ပဲ့မသွားစေရပါဘူး၊ မနာကျင်စေရဘူး”

ချွေးမလေးမှာ မျက်ရည်များ နားထင်သို့ စီးကျကုန်သည်။ ပါးဖောင်ဖောင်းလေး နှစ်ဖက်မှာလည်း နီရဲလို့နေသည်။ ဦးမောင် ကပ်ကြေးလေး လှမ်းယူပြီး ခြိမ်းခြောက်လိုက်တာ အလုပ်ဖြစ်သွားသည်ဟု ဆိုရမည်။ ဦးမောင် အသာအယာပဲ သူ့ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ပြီး ပေါင်ကို အနေတော်လောက် ချဲ့ပစ်လိုက်သည်။

အဖုတ်လေး၏ နှုတ်ခမ်းသားမှာ နီကျင်ကျင်အရောင်။ ဦးမောင် ညာဖက်လက်ချောင်း နှစ်ချောင်းကို အဆုံးထိ ထိုးထည့်ပြီး မွေပစ်လိုက်သည်။

“ဟင်းးးး….. အင်းးးးးး….. အ….. အ… အင်းး…. ဟင်းးးးး… အာ…. အင်းးး”

ချွေးမလေးမှာ အခုမှပဲ မျက်လုံးလေးများမှေးကာ ငြိမ်ကျသွားတော့သည်။ သူ့အပေါ် နှုတ်ခမ်းလေးများကို လျှာဖျားလေး ထုတ်ပြီး အရသာခံ သပ်နေသည်။ လျှာဖျားလေး ထွက်လာသည်ကို ကြည့်ရင်း ဦးမောင် မနည်နိုင်တော့။ ယမင်း၏ လျှာနှင့် ဦးမောင်လျှာတို့ အထိအတွေ့ချင်း ဖလှယ်ကြသည်။ စောစောက ဘယ်ပြန်ညာပြန်ယိမ်းထိုး ငြင်းဆန်နေသော ယမင်း၏ နှုတ်ခမ်းများမှာ ဦးမောင် လျှာဖျား၏ ချည်နှောင်မှုအောက်ကို အသာအယာ ဝပ်စင်းခတွားကြကုန်ပြီ။

ချွေးမလေး၏ သာယာမှု အရှိန်ကောင်းလာနေပြီ ဖြစ်သည်။ ဦးမောင်၏ စေစားမှု ဦးဆောင်မှုအောက်သို့ တကောက်ကောက်ပါအောင် မျောပါနေမိသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များ တဖြည်းဖြည်း စိမ့်ထွက်လာသည်။ ဦးမောင်၏ လက်ချောင်းများ ရွှဲရွှဲစိုနေပြီ။ အားလုံး အသင့်အနေထားကို ရောက်နေလေပြီ။ ဖွေးဥနေသော ပေါင်နှစ်ပေါင်ကြားက အဖုတ်လေးကို လိုးရမှာကိုပင် အားနာသလို ဖြစ်မိသွားသည်။

ဦးမောင် ပုဆိုးပင် ချွတ်စရာမလိုတော့။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ကျွတ်နေမှန်းမသိ။ ပုဆိုးကွင်းက ဒူးရောက်နေပြီ။ ချွေးမလေးကလည်း အနေတော် ဒူးထောင်ပြီး ကားထားဆဲပင်။ ဖြူအိနေသော ပေါင်အတွင်းပိုင်း နှစ်ဖက်ပေါ်မှာ သွေးကြောစိမ်းလေးများ ထင်းနေသည်မှာ အသည်းယားစရာကောင်းလှသည်။ မည်းချိတ်နေသော သူ့ လပြွတ်ကြီးကို ချွေးမလေး အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်ရမှာကိုပင် အားနာမိသလို ဖြစ်မိသည်။

အဖုတ်ပေါက်ဝကို လပြွတ်ထိပ်ဖျားလေးနှင့် နည်းနည်း တေ့ထားကာ အချိန်ဆ ယူလိုက်သည်။ ဦးမောင် ရင်တွေ လှုပ်ရှားပြီး မွန်ထူနေသည်။
လေးလက်မခွဲလောက်ရှိသော လပြွတ်ကို ချွေးမချောလေး၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဆောင့်သွင်းချလိုက်သည်။

“ အား……. အင်းးးး”

ချွေးမလေးမှာ မျက်လုံးများကို မှိတ်ပြီး သူ၏ ပန်းနုရောင် အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို သွားတက်ပါသော သွားလေးနှင့် ကိုက်ရင်း ငြီးနေပုံမှာ ချစ်စရာကောင်းလွန်းနေသည်။ လီးတဝက်ကို ဆွဲထုတ်လိုက် အဆုံးထိ ဆောင့်ချလိုက်နှင့် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ချွေးမလေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အသာအယာ ဆွဲခေါ်သွားတော့သည်။

ချွေးမလေး၏ အဖုတ်အတွင်းပိုင်းက ကျဉ်းနေသေးသည်။ လပြွတ်ဝင်တဲ့ အကြိမ်ရေ နည်းသေးတာကို သက်သေပြနေခြင်းပင်။ ချွေးမလေး၏ အဖုတ်မှာ လတ်ဆတ်နေဆဲဟု ဆိုရမည်။ ဦးမောင်၏ လပြွတ်တစ်ခုလုံးလည်း ယမင်း၏ စောက်စိရည်များဖြင့် ရွှဲနှစ်ကုန်တော့သည်။ ချွေးမလေး၏ စောက်စိရည်များကြောင့် ဦးမောင်၏ လပြွတ်ကြီးမှာလည်း ပူပူနွေးနွေး ချိုမြိန်လတ်ဆတ်သော အရသာ အထိအတွေ့ကို အပြည့်အဝ ခံစားလိုက်ရသည်။

လပြွတ်ကြီးက အရည်လျှံနေသော စောက်ဖုတ်လေးကို နာနာလေး ထောင်းပေးနေတာကြောင့် အသံများက တပြွတ်ပြွတ် မြည်နေတော့သည်။ လပြွတ်မဝင်ခင်ကတော့ အတင်းရုန်းကန်နေသည်…။ အခုတော့လည်း သူပဲ မဟုတ်သလိုလိုနှင့်….။ မျက်လုံးလေး မှိန်းရင်း… တိုးတိုးလေး ငြီးတွားရင်း…. သာယာချင်တိုင်း သာယာနေလိုက်တဲ့ ချွေးမလေး… …..။

ရမက်စိတ်များနှင့် သာယာမှု အထွတ်ထိပ်ကို တက်လှမ်းနေသော ချွေးမလေး၏ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း လိုးရင်းနှင့် ဦးမောင်၏ လီးကြီးမှာ ပိုပို တောင့်တင်း မာတောင်လာတော့သည်။ ယမင်း၏ သေးသွယ်သော နှာခေါင်းဖျားထိပ်၌ ချွေးစက်လေးများ နေရာယူလာကြသည်။ နှာဖူးလေးမှာလည်း ချွေးဆီများ ကပ်ငြိလာနေသည်။ ဦးမောင်၏ ကျောပြင်တစ်ခုလုံးနှင့် ရင်ဘတ်ကြီးတစ်ခုလုံးလည်း ချွေးစေးများဖြင့် တဝင်းဝင်း ဖြစ်လာသည်။

ယမင်းခင်ဗျာ ရုန်းမထွက်နိုင်တော့….။ သူ့ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေလည်း တစိမ့်စိမ့် ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထွက်လာသည်ကို ယမင်းကိုယ်တိုင် သိနေပါသည်။ ဒီအရသာကို ယမင်း မက်မောပါသည်ဟု မရှက်တမ်း ဝန်ခံလိုက်ချင်သည်။ သူ၏ စောက်စိရည်များမှာ အဖုတ်တွင်းမှ လျှံ၍ သူ့တင်ပါးဆီသို့ စီးနေသည်ကိုပါ ခံစားနေရသည်။

“ အင်းးးး အင်းးးး “

“ ကောင်းလား….သမီးရေ…”

ချွေးမလေးက မဖြေ။ ဦးမောင်၏ မေးသံကို ကြားသော်လည်း သူမဖြေချင်….။ အခုချိန်မှာ ဦးမောင်၏ လပြွတ်ကြီး သူ့ အဖုတ်ထဲမှ ပြန်နှုတ်သွားမှာကိုလည်း ယမင်း မလိုလားပေ။ ယောက္ခထီးကို သူ သာယာတပ်မက်နေကြောင်းလည်း ပြောပြချင်နေသည်။ မိန်းမတို့ မာယာဆိုတဲ့ အတိုင်း… ဦးမောင်ကို သွယ်ဝိုက်ကာ အချက်ပြလိုက်သည်။

ယမင်းက သူ၏စောက်စိ အတွင်းကြွက်သားများနှင့် ဦးမောင်၏ လီးတံကြီးကို ဆွဲညှစ်ထားလိုက်သည်။ အတွင်းကြွက်သားများနှင့် ယောက္ခထီး၏ လီးကြီးကို ညှစ်ပေးလိုက် ဖြည်ပေးလိုက် ကစားပြလိုက်သည်။

“အားးး… ကောင်းလိုက်တာ သမီးလေးရယ်… ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တဲ့ သမီး… အင်းးး….. ကျွတ် ကျွတ်”

ယောက္ခထီး၏ လီးကြီးမှာ ကိုမျိုးထက် ပိုရှည်သည်ဟု ခံစားမိသည်။ ဒါကြောင့်လားမသိ…. သူ့စောက်ဖုတ် အတွင်းပိုင်းထိကို ယောက္ခထီးက လီးရှည်ကြီးဖြင့် ထိထိမိမိကို ဝင်မွှေပေးနိုင်သည်။

အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရလျှင် ကိုမျိုးနှင့်တုန်းက တစ်ခါမှ ဒီလောက် စောက်ရည်တွေ စိမ့်မထွက်ဘူးသလို သာယာမှုလည်း အခုလောက် မရခဲ့ပဲ ယောက္ခထီးက သူ့လီးရှည်ကြီးဖြင့် ယမင်း၏ ရမက်စိတ်ကို အဆုံးထိ ဆွပေးနိုင်ခဲ့သည်။ စောက်စိရည်များလည်း အဖုတ်ထဲမှာ ရွှဲရွှဲစိုကာ လျှံကာ ထွက်ကုန်ကြပြီ။ ကိုမျိုးနဲ့ဆို ယမင်းလေးမှာ တစ်ကြိမ်တောင် မပြီးသည်က ခပ်များများပင်။

ကာမဆက်ဆံတဲ့ အရသာဆိုတာကို ယောက္ခထီး၏ လပြွတ်ရှည်ကြီးကြောင့် ယမင်း ကောင်းကောင်း သိခွင့် စားသုံးခွင့် ရလိုက်သည်။ အခုချိန် အလိုးခံနေတုန်း တန်းလန်းမှာပင် သုံးကြိမ်ပြီးသွားပြီလေ…..။ နောက် စတုတ္ထအကြိမ် ကာမအထွတ်ထိပ် ရောက်ဖို့ကို ယောက္ခမနှင့် ကာမ ခရီးတိုလေးကို ဆက်သွားချင်သေးသည်။

အခု ယောက္ခမကြီးက ပေးနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ ဒီလို အရသာမျိုးကို နောက်များမှာလည်း ထပ်လိုချင်မိနေ၏။ ယမင်းလည်း သူ့ယောက္ခထီးကြီးကို သူဒီထက်ပို ဆာလှောင်တောင့်တသေးကြောင်းနှင့် ကိစ္စမပြီးချင်သေးကြောင်း အချက်ထပ်ပြလိုက်သည်။

ဝမ်းဗိုက်သားနှင့် စောက်ဖုတ်ကို အလိုက်တသင့်လေး ကော့ကော့ပေးလိုက်သည်။ ယောက္ခထီးကြီးက အဆောင့် ချွေးမလေးက အကော့…. ဟန်ချက် ညီညီ လှုပ်ရှားနေကြသည်။ နည်းနည်းမောလာတာကြောင့် ကော့ပေးနေတာတွေကို ရပ်ပြီး ထောင်ထားတဲ့ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ဖြုတ်ပြီး ယောက္ခထီး၏ မည်းပြောင်ပြောင် တင်ပါးကြီးကို ခြေသလုံးနှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲချိတ်ထားလိုက်သည်။ လှုပ်ရှားနေသော ယောက္ခထီး၏ တင်ပါးမည်းကြီးမှာ ယမင်းလေး၏ လုံးသွယ်သော ခြေသလုံးဖြူဖြူလေးများ အောက်မှာ စုန်ချည် ဆန်ချည် ပြေးလွှားနေတော့သည်။

“ အိုးးး… ကောင်းလိုက်တာ…. ကောင်းလိုက်တာ…. အရမ်းကြိုက်တယ်”

ယမင်းလေးမှာ ချစ်စရာ အသံတိုးတိုးလေးနှင့် နှုတ်မှ လွှတ်ခနဲ ရေရွတ်လိုက်မိသည်။ အတော်လည်း ထန်တဲ့ ချွေးမချောလေးပဲဟု လိုးနေရင်း ဦးမောင်တွေးနေမိသည်။ ရွှဲစိုပြီး ညစ်အားကောင်းတဲ့ စောက်ဖုတ်ကလေးပိုင်ရှင် ချွေးမလေးကို ဘာနှင့်မှ မလဲပစ်နိုင်တော့ပါ။

“ အားးး… ပြီးတော့မယ် … အရည်တွေ လွှတ်လိုက်တော့မယ်နော်… သမီး…။ အဆင်ပြေလား သမီး….. အဆင်ပြေပါတယ်နော်…. “

ပြောရမယ်ဆို ယမင်း မတော်ချင်သေးပါ….။ ထပ်ပြီး လပြွတ်ရှည်ကြီး သူ့အဖုတ်ထဲ စိမ်ထားတဲ့ အရသာကြီးကို ခံချင်သေးသည်။ မျက်လုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်မှေးမှေးလေးနှင့် ယောက္ခထီးကြီးကို လှမ်းကြည့်မိလိုက်သည်။ ယောက္ခထီးကြီးမှာ ဇောချွေးတွေက သူ့မျက်နှာမည်းကြီး တစ်ခုလုံး ဝင်းနေသည်။ မောဟိုက်နေသော ယောက္ခထီးကို လှမ်းကြည့်ရင်း အားနာမိသည်။

“အင်း…. ပြေတယ်… အဖေ… အရည်တွေ လွှတ်လိုက်နော်… အဖေ… အ…. အ”

ပြောရင်းဆိုရင်းနှင့် ယမင်း၏ အကျင့်လေးအတိုင်း အောက်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ကလေးလေးသဖွယ် ကိုက်ဖိထားလိုက်သည်။ ဦးမောင်လည်း ခပ်မြန်မြန်လေး အရှိန်ဖြင့် တရပ်စပ် မညှာတမ်း ဆောင့်ထိုးတော့သည်။ စောက်ရည်များမှာ လီးတံရှည်ကြီးက ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ထိုးနေတာမို့ တပြွတ်ပြွတ် အသံတွေ ထွက်လာပြန်သည်။

“အ… အ… အ…. ဟင်းးးး.. အ.. ကောင်းလိုက်တာ… အဖေရယ်…. အားး… ဟင်းးးးး”

ယမင်းလေးလည်း အခုမှပဲ ကာမ အထွတ်ထိပ်ကို ရောက်ကာ စတုတ္ထအကြိမ် ပြီးသွားခဲ့ပြန်သည်။ ဦးမောင်၏ သုတ်ရည်များလည်း လပြွတ်ဝဆီသို့ အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် စီးလာကုန်ကြပြီ။ ဦးမောင် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားတော့သည်။ လပြွတ်တံထဲကနေ သုတ်ရည်များ ထွက်သွားသော အရသာထူးကြီးကို အားပါးတရ ထိတွေ့ခံစားလိုက်သည်။ သူ့လီးတစ်ခုလုံးမှာ ချွေးမလေး၏ စောက်ရည်များရော၊ သူ့ သုတ်ရည်များပါ အပြွတ်လိုက် အခဲလိုက် ကပ်ကုန်တော့သည်။

အဖုတ်တွင်းသို့ နွေးထွေးသော သုတ်ရည်လေးများ အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် အင်နှင့်အားနှင့် ဝင်လာနေတာကို ယမင်းလေး ခံစားလိုက်မိသည်။ သုတ်ရည်လေးများ အဖုတ်တွင်းထဲထိ စီးဝင်သွားသော အရသာမှာလည်း တစ်မျိုးတစ်မည် ချိုမြိန်လှသည်။ အခုလို သုတ်ရည်အများအပြား သူ့အဖုတ်ထဲ ဝင်သွားသည်ကို ယမင်း တစ်ခါမှ မခံစားဖူးပါ။ ယောက္ခထီးကြီးကြောင့်သာ ဒီလို အရသာထူးတွေ ကြုံခွင့် ခံစားခွင့် ရခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား…..။

ဦးမောင်လည်း မိန်းမဆုံးပြီးကတည်းက အငတ်ငတ် အပြတ်ပြတ် ဖြစ်ခဲ့ရသော ဆာလှောင်မွတ်သိပ်မှုကို အသားဖြူဖြူ တင်တောင့်တောင့် နို့ကြီးကြီး ချွေးမလေးကြောင့်သာ အာသာပြေခွင့်ရခဲ့သည်။
လပြွတ်ကြီးလည်း ၂ လက်မလောက်ထိ ပြန်ကျုံ့သွားတော့သည်။ သို့သော် သုတ်ရည်များမှာ လပြွတ်ထိပ်မှ တစက်စက်ကျကောင်းတုန်း ရှိသေးသည်။ အိပ်ယာမှာလည်း ယောက္ခထီး၏ သုတ်ရည်များကြောင့် ဟိုတစ်ကွက် ဒီတစ်ကွက် ပေကျန်ကုန်၏။ ချွေးမလေး၏ အဖုတ်တွင်းမှ သုတ်ရည်များမှာလည်း ပြန်လျှံထွက်ကာ အိပ်ယာခင်း၌ အိုင်ကွက်ငယ်လေး ဖြစ်နေလေပြီ။

“ အဖေ အိပ်တော့မယ် သမီးရေ”

ယမင်းလည်း ကုန်းရုန်းထကာ ဒူးထထောက်လိုက်သည်။ သူ့ပေါင်အတွင်းခြမ်း နှစ်ဖက်လုံး သုတ်ရည်များ ချောင်းစီးကုန်ကြ၏။ ဒူးထောက်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးများ ဆူထားပုံမှာ ချစ်စရာကောင်းလွန်းသလို နို့ဖွေးဖွေးကြီးများ တင်းတင်းရင်းရင်း တွဲနေတာလေးက ရှုမငြီးပုံရိပ်ပင်။

ဗိုက်သားတဝိုက်မှာ လုံးကာ လိမ့်နေသော ဂါဝန်ပါးလေး၏ ပခုံးကြိုးသိုင်းနှစ်ဖက်ကို ဆွဲတင်လိုက်ပြီး လက်ဝဲဘက် အစွန်နားသို့ လေးဖက်ထောက် သွားကာ ယောက္ခထီးဖက်ကျောပေးရင်း လှဲအိပ်နေလိုက်သည်။ ဂါဝန်ပြာလေး၏ အောက်စများက ပေါင်တဝက်လောက်သာ ဖုံးထားသဖြင့် ဖြူနုနေသော အနောက်ပိုင်း ပေါင်သားလေးနှင့် သွယ်လျသော ခြေသလုံးတို့မှာ ရင်ဖိုစရာ။

ဦးမောင်လည်း သားဖြစ်သူ အိပ်ခဲ့သော နေရာမှာပဲ ကျောဆန့်ရင်း ချွေးမလေး၏ နောက်ပိုင်းအလှကို ရင်တလျှပ်လျှပ်နှင့် ကြည့်ကာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

“ဟင့်….ဟင့်…ဟင့်…ရှလွှတ်”

ငိုသံတွေ နားထဲကြားနေရသဖြင့် ဦးမောင် အိပ်ယာမှ နိုးလာသည်။ နာရီလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၇ နာရီ ၁၀ မိနစ်ပင် ရှိနေပြီ။ တစ်ညလုံး အိပ်ကောင်းကောင်းဖြင့် အိပ်လိုက်ရာ ငိုသံတွေ ကြားမှပဲ ဦးမောင် နိုးလာတော့သည်။ ချွေးမလေး ယမင်း ငိုနေခြင်းဖြစ်သည်။

ဖွေးဥနေသော လက်ဖျံ သေးသေးသွယ်လေးကို ထောင်ထားသော ဒူးနှစ်ဖက်ပေါ် တင်၍ ယူကျုံးမရတဲ့ ခံစားချက်တို့ဖြင့် မျက်နှာအပ်ကာ ငိုနေမိသည်။ အိမ်မက်သာ ဖြစ်ခွင့်ရပါက အိမ်မက်သာ ဖြစ်လိုက်ချင်သည်။ ရှက်လည်းရှက်မိသည်။ ဘယ်သူ့ကို အပြစ်တင်လို့ တင်ရမှန်း မသိ။

“ သမီး…. အဖေ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ…။ သမီးရဲ့ အလှတွေအောက်က အဖေ မရုန်းထွက်နိုင်ခဲ့တာပါ သမီးရယ်…။ အိုးချင်းထား အိုးချင်းထိ၊ ကြိုးချင်းထား ကြိုးချင်းငြိ စကားလည်း ရှိတယ်လေ… သမီးရဲ့။ အဲဒီစကားအတိုင်း သမီးနဲ့ အခုလို ဖြစ်သွားခဲ့တာပါ သမီး…။”

ဦးမောင် ချွေးမလေး အနီးတိုးရင်း ခေါင်းကို အသာ ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ယမင်းလေး၏ နူးအိနေသော ဆံနွယ်လေးများကို အသာအယာ စုပြီး ဘယ်ဖက်တစ်ခြမ်းသို့ ပို့ပေးလိုက်မိသည်။ မွေးညှင်းနုလေးများ ဖွေးဥနေသော ဂုတ်သားလေးပေါ်တွင် ဝဲပျံနေကြသည်။ ဦးမောင် စိတ်ရိုင်းတွေ ပြန်ဝင်လာပြန်သည်။

“ ဟင့်…. ဟင့်… အဖေ့သား ကိုမျိုးကို ဘယ်လို မျက်နှာပြရမလဲတောင် မသိတော့ဘူး…. ဟင့်…. ဟင့် သေတာ သေလိုက်ချင်တယ်…”

ချွေးမလေးက မျက်နှာလေးမော့ကာ တရှုတ်ရှုတ် ငိုညဉ်းပြနေသည်။ ချွေးမလေး၏ မျက်နှာ ဖွေးဖွေးနုနုလေးပေါ်မှာ ပန်းရောင်သန်းနေပုံကို ကြည့်ပြီး ဦးမောင်လီးမှာ တဖြည်းဖြည်း ထောင်လာတော့သည်။
ချွေးမလေး၏ အိစက်နေသော မျက်နှာလေးကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာလေး ဖမ်းဆုပ်ပြီး သူ့မျက်နှာဖက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လှည့်လိုက်သည်။ ချွေးမလေးက မကြည့်ရဲ၊ မျက်လွှာကို အောက်စိုက်ထားသည်။

“ သမီး…. သမီးကို ချစ်တယ်…. အရမ်းချစ်တယ်။ သမီးကို အချစ်ဆုံးပဲ။ သမီးနဲ့ တစ်သက်လုံး အတူတူ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေသွားလို့ရတယ်… သမီး။ ဘာမှ တွေးပူမနေနဲ့။ အဖေတို့နှစ်ယောက်က ဘာမှ မပြောဘဲနေရင် ဘယ်သူမှလည်း သိမှာမဟုတ်ဘူး။ တိုက်ခန်းထဲမှာလည်း တို့နှစ်ယောက်တည်းရှိတာ….”

ယောက္ခထီးကြီး ပြောတာလည်း ဟုတ်သလိုတော့ရှိသည်။ ဒီအိမ်မှာက ယောက္ခထီးနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းရယ်…။ ကိုမျိုးကလည်း အနည်းဆုံး ၆ လတောင်ကြာမည်။ ယောက္ခထီးဆီမှာ တိုက်ခန်းအပိုင်၊ Taxi တစ်စီးအပိုင်၊ ဘဏ်မှာ စုထားတာကလည်း ရှိတယ်ဆိုတော့ ပူစရာသိပ်မရှိ။ ယမင်းလေးလည်း တွေးရင်း နည်းနည်းတော့ စိတ်ပူလျော့သွားသလို ဖြစ်သွားသည်။

နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ ပါးလေးကို ဖောင်းဖောင်းလေးလုပ်ပြီး ယောက္ခထီးကြီးကို မျက်တောင်လေး အသာပင့်ကာ တချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

ချစ်စရာကောင်းလိုက်တဲ့ ချွေးမလေး…..။ ချွေးမလေး၏ အကြည့်တစ်ချက်ကြောင့် ဦးမောင်မှာ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရသည်။ ချွေးမလေး၏ လည်ဟိုက်နေသော ရင်အုံအပေါ်ပိုင်းကို ကြည့်ပြီး ဦးမောင် ရမ္မက်စိတ်များ ထကြွသောင်းကျန်လာပြန်သည်။ လီးချောင်းကြီးမှာ ပိုပြီး ထောင်မတ်လာရသည်။

ဦးမောင် မျက်နှာကို ရှေ့တိုးကာ ချွေးမလေး၏ ဆူနေသော နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ဆွဲနမ်းပစ်လိုက်သည်။ ချွေးမလေးကလည်း အလိုက်တသိ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဟပေးလိုက်၏။ လျှာချင်းလျှာ ကူးလူးဆက်ဆံကြတော့သည်။ ချွေးမလေး၏ အသက်ရှူသံများ အခန်းထဲမှာ ပျံ့နှံ့သွားသည်။ ချွေးမလေး၏ သွားရည်စလေးများ ဘေးနှုတ်ခမ်းစွန်းတစ်ဖက်မှ နည်းနည်းစီးကျလာသည်။ နှစ်ယောက်လုံး ရမ္မက်စိတ်ပြင်းလာကြသည်။ နှစ်ယောက်သား အပေးအယူ မျှစွာဖြင့် ဟန်ချက်ညီညီ လျှာချင်းလျှာ မွေနှောက် ကစားနေကြသည်။

ယမင်း၏လက်တဖက်မှာ ဦးမောင်၏ လီးချောင်းကြီးကို အသာအယာ ညှစ်ပေးနေသည်။ နှစ်ယောက်သားဆီမှ သက်ပြင်းသံများလည်း တိုးငြီးစွာ ထွက်ပေါ်နေသည်။ ယမင်းလည်း ယောက္ခထီး၏ လီးအားစုပ်ချင်စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်လာမိသည်။ သူ့ကို သူလည်း ဘာဖြစ်မှန်း ယမင်း မသိတော့ပါ။ သိလည်း မသိချင်တော့ပါ။

သူ့ စောက်ရည်များ စို့တက်လာသည်ကို ယမင်းခံစားလိုက်မိသည်။ ယောက္ခထီးကို ပက်လက်လှန်အနေအထားဖြစ်အောင် တွန်းလှဲလိုက်ရင်း ယောက္ခထီး၏ လီးတံရှည်ကြီးကို သူ့ဖင်နှစ်ဖက်ကုန်းကာ မြိန်ရေယှက်ရေ လျက်ပေးလိုက် စုပ်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေမိတော့သည်။

“ အား… ကောင်းလိုက်တာ… သမီးရယ်…. အ… အား”

ဒီလိုနှင့် သူတို့ နှစ်ဦးသား ချစ်ရမ္မက်စခန်းကို တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် ဖွင့်လှစ်ခဲ့ကြလေတော့သည်….။

ပြီးပါပြီ။

ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၂ )

ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ - ချမ်မြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ကျွန်းသေတ္တာကြီးပေါ်တွင် မျက်နှာမှောက်ကာ ကာမအရသာကို တစိမ့်စိမ့် ခံစားနေသည်..။ သူမစောက်ခေါင်းထဲသို့ တပြစ်ပြစ် နှင့် ပန်းထုတ်နေဆဲ ဖြစ်သော ဖိုးတာ၏ သုတ်ရည်ပူအတွေ့က သူမတစ်ကိုယ်လုံးကို တငြိမ့်ငြိမ့် တသိမ့်သိမ့် အီဆိမ့်သွားစေသည်..။

ကာမဆန္ဒ ပြည့်ဝသွားပြီ ဖြစ်၍ လူလည်း ငြိမ်သက်သွားသည်..။  စောက်ခေါင်းထဲမှာ သုတ်ရည်ထွက်ရသည်က ဂွင်းတိုက်လို့ သုတ်ရည်ထွက်ရသည်နှင့် လားလားမှ မတူပေ..။ ယခုကောင်းပုံက တစ်မျိုး ဖြစ်သည်.။ ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အတွင်းသားနုနုတွေက အလွန်ထူးခြားသော ဖောဋ္ဌပ္ပရုံ ကာမဂုဏ်တွေကို သဘာဝကျကျ ဖြစ်ပေါ်စေသည်..။ ထို့အပြင် လီးသည် ပုရိသ သဘာဝရုပ်ပိုင်ရှင် ယောကျ်ားသတ္တဝါအတွက် ကျားနှင့် သက်ဆိုင်သော ကာမအာရုံကြောတွေ စုဝေးပေါင်းဆုံရာ ဌာနချုပ်ကြီး ဖြစ်သလို…။

မိန်းမတို့ ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်သည်လည်း ဣတ္ထိယကာမရုပ်ပိုင်ရှင် မိန်းမသတ္တဝါအတွက် မနှင့်သက်ဆိုင်သော ကာမအာရုံကြောတွေ စုဝေးပေါင်းဆုံရာ ဗဟိုဌာနချုပ်ကြီး ဖြစ်သည်..။

စောက်ဖုတ်နှင့် လီးမှာ အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ရစ်ပတ်နှောင်ဖွဲ့ဆွဲငင်တတ်သော ဖိုဓါတ် မဓါတ် တွေ ရှိသည်..။ မိန်းမနှင့်ယောကျ်ားနှစ်ဦးသားတို့ အင်္ဂါဇာတ်ချင်း ပေါင်းစပ်၍ ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ကိုယ့်သဘာဝနှင့် ကိုယ် ကာမအရသာခံစားခြင်းကို မေထုန် အမှုဟုခေါ်သည်..။

မေထုန်ဟူသည် အထတူ အရွတူ အကြွတူ မိန်းမ ယောက်ျားနှစ်ဦးသားတို့ ရွှင်မြူးတက်ကြွစွာ ကာမအရသာကို ကိုယ်စီကိုယ်ငှ ကိုယ့်သဘာဝနှင့် ကိုယ် အကျအန ရယူခံစားခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်..။ ထိုမေထုန်ကိုပင် ကာမစပ်ယှက်ခြင်း ၊ လိုးခြင်း ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထည့်၍ အသွင်းအနှုတ်လုပ်ခြင်း ဟု ခေါ်ကြသည်..။ ထို့ကြောင့် လက်နှင့် ဂွင်းတိုက်၍ ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းစေခြင်း ၊ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထိုးထည့်၍ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး ကာမဆန္ဒ ပြေပျောက်စေခြင်းတို့မှာ နည်းမှန်လမ်းမှန် အစစ်အမှန် သဘာဝကျသော ဖြေဖျောက်ခြင်းမျုးိ မဟုတ်..။

စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်၍ လီးနှင့်စောက်ဖုတ် ထိပ်တိုက်တွေ့စေပြီး အသွင်းအနှုတ်အဆောင့်အညှောင့်လုပ်ပြီး ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းစေမှသာ အစစ်အမှန် သဘာဝကျသော ဖြေဖျောက်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်..။

ယခု ဖိုးတာနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုးထည့်ပြီး အသွင်းအနှုတ် အဆောင့်အညှောင့်လုပ်၍ သုတ်ရေတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကာ သဘာဝကျသော ကာမဆန္ဒ ပြေငြိမ်းမှုကို ရယူထားကြလေသည်..။

ယခုလို ဧရာမ လိုးပွဲကြီး ဖြစ်ပေါ်လာရခြင်း၏ အဓိက အကြောင်းအရင်းမှာ သူ့အမေ မခင်တာနှင့် ဦးလေးနဲ့ စပ်မှ တော်ရသော ဒေါ်လေး တင်ကြည်မတို့ မပြေမလည် ဖြစ်ကြရာမှ စတင်ခဲ့သော အကြောင်းအရာဖြစ်သည်….။

သို့သော် ..ပျော့ခွေချိနဲ့သွားခြင်း လုံးဝမရှိသေးပါ..။  အလွန်အမင်း တင်းတောင့် မနေသည့်တိုင် သူ့မာန်သူ့ဟိတ်ဖြင့် ဝင့်ဝင့်ထည်ထည် ရှိနေပါသေးသည်..။  ဖိုးတာက ကျွန်းသေတ္တာကြီးပေါ်တွင် ကမျက်နှာမှောက်လျက် မှိန်းနေသော မတင်ကြည်မ၏ ပခုံးကို ဆွဲမလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မ မတ်တတ်ရပ်မိသောအခါမှ စောက်ဖုတ်ထဲ မြုပ်ဝင်နေသော လီးကြီးမှာ ဗလွတ်ခနဲ ကျွတ်ထွက်သွားပါသည်..။

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မခါးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားရင်း ပခုံးသာနုနုအပေါ် မေးဖျားတင်လျက်…..

“ ဒေါ်လေး….ကောင်းလား..ဟင်…. ”

“ အင်း…… ”

“ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ..ဟင်… ”

“ အများ..ကြီး…… ”

“ ထပ် လိုးပေးရအုံးမှာလား….ဟင်… ”

“ လိုးရမှာပေါ့…. ”

“ တကယ်…. ”

“ အင်း……ပါဆို….. ”

ဖိုးတာလက်နှစ်ဖက် ခါးမှတဆင့် အထက်သို့ ပွတ်ရင်းသပ်ရင်း တရွေ့ရွေ့ တက်သွားရာ တင်းတင်းအိအိ ဝင်းဝင်းမို့မို့ ဖွံ့ဖြိုးလှသော နို့ကြီးနှစ်မွှာအရောက်တွင် ဘရိတ်အုပ် ရပ်လိုက်သည်..။  ပြီးတော့ နို့ကြီးနှစ်မွှာကို အရသာခံကာ ဖွဖွမွမွ ရွရွကလေး ဆုတ်ချေပေးသည်..။ ထိုအတိုင်း အချိန်အတန်ကြာအောင် ပြုလုပ်နေရာမှ မတင်ကြည်မက…

“ ကဲပါ…ခဏလောက် ဖယ်စမ်းပါအုံး…ရပ်နေရတာ ညောင်းလှပြီ…. ”

သူ့ညာဖက်လက်က ဖိုးတာပေါင်ကြားက ငိုက်ဆင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို နောက်ပြန်စမ်းဆုပ်လိုက်ရင်း ပြောသည်..။

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ပျော့ခွေရှုံ့တွ မနေသော တင်းတင်းကြွကြွ လီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆုတ်ပေးရင်း အထူးကျေနပ် ပျော်မြူးနေသည်..။  လူငယ်သလောက် အလိုးကလည်း ကျွမ်းလိုက်သည့် ကောင်လေးပဲ….။

“ မင်းတကယ် မိန်းမ မလိုးဖူးသေးဘူးလား… ”

“ အိုး….တကယ်မလိုးဖူးသေးတာပေါ့…ဒေါ်လေးရ.. ဘာလို့လဲဗျ… ”

“ အင်း…မလိုးသာ မလိုးဖူးသေးတယ်.. တကယ့်မိန်းမကျမ်းကြေနေတဲ့ လူကြီးကျနေတာပဲ.. လိုးတတ်လိုက်တာလဲ လွန်ပါရော…တကယ့်ကို…ဇော်ပါပဲ… ”

ထိုသို့ပြောရင်း မတင်ကြည်မက ဖိုးတာလီးတန်ကြီးကို နှစ်သက်တပ်မက်မှုအပြည့်ဖြင့် အထပ်ထပ် အခါခါ ဆုတ်ညှစ်ပေးသည်..။ လီးတန်ကြီးက တဖြည်းဖြည်း တင်းတောင့်လာသည်..။

“ ကဲ…ခဏ…ထိုင်ကြဦးစို့…ကွာ.. ”

“ ထိုင်လေ…ဒေါ်လေးကလဲ..ကိုယ့်ဖာသာ ကို လီးဆွနေပြီးတော့…. ”

နှစ်ယောက်သား ဂွမ်းစောင်ထူူထူခင်းထားသော အိပ်ယာခင်းပေါ် ထိုင်လိုက်ကြသည်..။  ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ၏ တင်းတင်းအိအိ ဝင်းဝင်းမို့မို့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ပထမနမ်း၏..။ ဒုတိယ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့၏..။ ကလေးမမွေးဖူးသေးသော မိန်းမမို့ ဖိုးတာက ခုလို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပေးသောအခါ ယားလာသည်..။

“ အဟိ..ဟီး.ဟီး….အဟိ..ခစ်ခစ်….ယား….ယားတယ်ကွာ…. အဟိ..ခစ်ခစ်…တော်ပါ..တော့….မနေတတ်တော့ဘူး….ခစ်ခစ်….အို့… ”

နို့နှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ဘယ်လိုဆက်သွယ်ရေးလမ်းကြောင်းတွေ ရှိနေသည် မသိ..။ ယခုလို နို့ကို ဆုတ်ချေဆွဲကိုင် ပွတ်ဆွစို့ပေးလိုက်သောအခါ မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စူကြွခုံးထလာသည်..။

စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း စစ်ခနဲစစ်ခနဲ ကျဉ်တက်ယားကြွလာသည်..။ အတွင်းသားနုနုတွေက ပွစိပွစိနှင့် လှုပ်ရွလာသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဟစိဟစိဖြစ်ကာ အာလာသည်..။

ဖိုးတာက ပက်လက်ကားယားကြီးအိပ်နေသော မတင်ကြည်မဘေးမှ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး နို့ကြီးတွေကို ကုန်းစို့နေသည်ဖြစ်ရာ သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးမှာ စောစောကထက် ပို၍ တင်းတောင့်လာသည်..။ တဆတ်ဆတ်နှင့် ထောင်မတ်လာပြန်သည်..။

မတင်ကြည်မက တဖြည်းဖြည်း တင်းတောင့်စပြုလာသော လီးတန်ကြီးကို လက်ဖဝါးနှင့် ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းတိုက်သလို လေးငါးချက်လောက် ဖြဲချီ ရှုံ့ချီ လုပ်ပေးလိုက်ရာ သူမလက်ထဲမှာပင် လီးတန်ကြီးမှာ သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြောလာသည်..။

ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ဒီညတော့ ထင်သလို ကြမ်းရမ်းပစ်လိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။ တဆက်တည်း သူ့ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေး အမြဲလိုလိုသောက်လေ့ရှိသော တောအရက်စစ်စစ် ၊ ပျားရည် ၊ ကြက်ဥအကာတို့ဖြင့် ရောစပ်ထားသော အရက်ပုလင်းကို သတိရလိုက်သည်..။

ကိုဖိုးခွေးက သူမိန်းမကို ထင်သလောက် မလိုးနိုင်သောအခါ  သူ့ကိုယ်သူ ပန်းသေရောဂါ စလာပြီဟု ထင်မှတ်နေရာ ထိုအချိန်မှစ၍ အားကောင်းမောင်းသန် လိုးနိုင်အောင်ဆိုပြီး ထိုအရက်ကို သောက်ပါတော့သည်..။  တစ်ရက် ထိုအရက်တွေ သောက်ပြီး ကိုဖိုးခွေး ခါတိုင်းထက် လိုးနိုင်သည်ကို သတိထားမိသည်..။

သို့သော် ပထမအချီတွင် လေးငါးဆယ်ချက်မျှနှင့် လရေထွက်သွားသည်..။ ထို့ကြောင့် အရက်ထပ်သောက်ပြီး ဒုတိယအချီလိုးပြန်သည်..။  ဒုတိယ အချီမှာ အတော်ကြာကြာ လိုးနိုင်ကြောင်း မတင်ကြည်မ ကိုယ်တွေ့ ကြုံလိုက်ရသည်..။ လိုးပြီးသည်နှင့် တပြိုင်နက် ပက်လက်လှန်ကာ အမောဖြေရပါတော့သည်..။

လီးကလည်း ပျော့ခွေသေးကြုံ့သွား၏..။ မတင်ကြည်မ ဆွကြည့်သေးသည်..။ လီးက လုံးဝကို ထမလာတော့..။  နောက်ဆုံးလက်လျှော့ပြီး အိပ်လိုက်ရတော့သည်..။ မတင်ကြည်မက ဖိုးတာလီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး..

“ ကဲ…ဖိုးတာရေ…ခဏရပ်လိုက်အုံး…. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ နို့အုံတင်းတင်းမို့မို့ကြီးကို ထင်သလို ပွတ်ဆွဲစုတ်ယက်နေရာမှ ရပ်လိုက်သည်..။

“ ဘာဖြစ်လို့လဲ…ဒေါ်လေး…. ”

“ မင်းဦးလေး..သောက်တဲ့ အရက် တွေရှိတယ်… အဲဒါသောက်ကြရအောင်… ”

“ ဟာ…ဖြစ်ပါ့မလား…ဒေါ်လေးရာ…ဦးလေးပြန်လာရင် သိကုန်မှာပေါ့…. ”

“ ကိစ္စမရှိဘူး…ငါ စပ်တတ်တယ်..၊ နောက်ရက် ပြန်ဝယ်ပြီး စပ်ထားလိုက်တာပေါ့… ”

“ ဒါဖြင့်လဲ..ဒေါ်လေးသဘောပဲ…. ”

မတင်ကြည်မက ဘေးတွင်ပုံထားသော ထမီကို ကောက်စွပ် ရင်လျားလိုက်ပြီး ထပ်ခိုးပေါ်မှ ဆင်းသွား၏..။ ဖိုးတာတစ်ယောက် ဒီတစ်ခါ ဘယ်ပုံစံဖြင့် လိုးရမလဲဟု စဉ်းစားနေသည်..။  ထိုအခါ မထင်မှတ်ပဲ အပြာစာအုပ်ထဲက လိုးနည်းတစ်ခုကို သတိရလိုက်မိသည်..။

မိန်းမကို တစောင်းအနေအထား ခပ်ကွေးကွေး အိပ်စေပြီး အပေါ်ဘက်မှ ခြေထောက်ကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ ကွေးထားစေကာ အောက်ဖက်မှ ပေါင်တန်ပေါ် ခွထိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိုး၍ လိုးနည်းဖြစ်သည်..။

ဒီတစ်ခါ လိုးလျင် အဲဒီအပြာစာအုပ်ထဲကနည်းအတိုင်း လိုးထည့်လိုက်မည်ဟု စိတ်ကူးယဉ်နေသည်..။  မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးရသည်မှာ အရသာရှိလွန်းလှသည်..။ ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး ရှိလွန်းလှသည်..။ လီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး အီဆိမ့်ကျင်တက်နေရပြီး..လရေတွေ ထွက်သွားပြီဆိုလျင် သူ့တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲမြောက်ကြွတက်သွားပလားဟုပင် ထင်လိုက်မိသည်..။

တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း ကြွတက်သွားပြီး လူမှာ ဟာခနဲ ဟင်ခနဲ ဟိုက်ခနဲပင် ဖြစ်ဖြစ်သွားရသည်..။ ယခုလည်း မတင်ကြည်မက ဂွင်းတိုက်ပြီး ဆွထားခဲ့သဖြင့် သူ့လီးကြီးမှာ မာကျောတင်းတောင့်နေပြီး လိုးချင်စိတ်တွေ ထက်သန်ပြင်းပြလာ၍ လီးတန်အရင်းအောက်နားပိုင်းမှ အောင့်သလိုလို ကျင်သလိုလိုပင် ဖြစ်နေပြီ…။

မကြာခင် မတင်ကြည်မ ရောက်လာသည်..။ လက်ထဲတွင် အရက်ပုလင်း ၊ ခရားအိုးတစ်လုံးနှင့် ပန်းကန်နှစ်လုံး ပါလာသည်..။ လက်ထဲက ပစ္စည်းတွေကို အိပ်ယာဘေးနားတွင် ချထားလိုက်ပြီး…

“ ခဏနေအုံး…ဒေါ်လေး မြေပဲကြော် သွားယူလိုက်အုံးမယ်.. ”

မတင်ကြည်မ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းသွားပြန်သည်..။ အိမ်သာထဲဝင် သေးပေါက်ခဲ့ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးထဲတွင် ပေပွနေသော အရေတွေကို ရေနဲ့ ပြောင်အောင် ဆေးကြောပြီး ဆပ်ပြာတိုက်ကာ အထပ်ထပ် သန့်စင်ခဲ့သည်..။ ပြီးမှ တံခါးကို အသေအချာပိတ်ကာ မြေပဲကြော်များကို ယူပြီး အပေါ်ထပ် ပြန်တက်လာသည်..။

မတင်ကြည်မ ဆင်းသွားကထဲက ဖိုးတာက အရက်တစ်ပန်းကန် ငှဲ့ပြီး သောက်ထားနှင့် သည်..။ ပျားရည်နံ့ ကြက်ဥနံ့ သင်းနေသော တောအရက်က သူ့ရင်ထဲကို နွေးထွေးသွားစေသည်..။ ပြီးတော့ ခရားအိုးထဲတွင် ထည့်လာသောရေကို ခရားနှုတ်သီးနှင့် ပါးစပ်တေ့ပြီး သောက်လိုက်သည်..။  နောက်တစ်ခွက် ထပ်ယူသောက်လိုက်ပြန်သည်..။

မတင်ကြည်မ မြေပဲကြော် ပန်းကန်ချပြီး ပြန်အထတွင် ဖိုးတာက ထမီအောက်စကို ဆွဲ၍ ချွတ်ချလိုက်သည်..။

“ ဟဲ့….အမလေးတော့ စောက်ဖုတ်….. ”

မတင်ကြည်မက လွှတ်ခနဲ ယောင်လိုက်ပြီး ထမီကို လှမ်းဆွဲလိုက်သော်လည်း မမှီတော့..။ ထမီက အောက်သို့ ကွင်းလုံးချွတ် ကျွတ်ကျသွားသည်..။ ပြည့်ဖြိုးတုတ်ခိုင်သော ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေ အကြားမှ စောက်မွှေးနည်းပါးလှသော ဖောင်းဖောင်းဖုဖု အသားအုံကြီးမှာ လသာမှန်အိမ်အလင်းရောင်နှင့် ထင်းထင်းကြီး ဖြစ်နေသည်..။   

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ ဒူးကောက်ကွေးကို လှမ်းဆွဲချလိုက်ရာ.. မတင်ကြည်မမှာ မတ်တတ်ရပ်လျက်မှ ကုန်းကွကွကြီးနဲ့ သူ့အနားရောက်လာသည်..။  ပေါင်ကြားရှိ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သူ့မျက်နှာနား ကပ်လာသည်..။

ဖိုးတာက ပြည့်ဖြိုးတင်းအိ ကောက်ချိတ်နေသော ဖင်ဆုံကြီးကို လှမ်းဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးအနားသို့ တိုးကပ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ တရှူးရှူး နှင့် နမ်းသည်..။  မတင်ကြည်မကလည်း သူမစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ရှေ့သို့ ထိုးကော့ပေးလိုက်သည်..။

ဖိုးတာ ညာဖက်လက်က ဖင်ဆုံကြီးကို ပွတ်ချေပေးရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနှင့် မွှေမွှေပြီး ယက်ပေးသည်..။ လျှာက စောက်ခေါင်းထဲတော့ မဝင်..။  စောက်ဖုတ်အုံကြီးပေါ်တွင် ဟိုရောက်ဒီရောက် ရောက်လျက်ရှိသည်..။ မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ဖိုးတုတ် အပြုအမူကြောင့် အရမ်းကျေနပ်သွားသည်..။ လူငယ်သလောက် အာဂ ဖိုးတာလေးပါလား..ဟု စိတ်ထဲက ကြိတ်ချီးမွမ်းမိသည်..။

ဖိုးတာက အပြင်သို့ သိသိသာသာ ရုန်းထွက် ခုံးထနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးတွေကို သွားဖြင့် မနာအောင် ခဲကိုက်ထားရင်း လျှာထိပ်ဖြင့် တို့ထိ ကလိလိုက်သည်..။

“ အဟိ..ဟိ……အိ..အိ…..အဟိ…အား…..ယားတယ်ကွယ်..အဟင့်…အဟစ်….ခိ……ခစ် ခစ်…. ”

ထိုကဲ့သို့ စိတ်ရှိလက်ရှိ ကလိဆွပြီးမှ မတင်ကြည်မ လက်ကိုဆွဲပြီး သူ့အနား ထိုင်စေသည်..။  မတင်ကြည်မကိုလည်း အရက်တစ်ခွက် ငှဲ့ပေးသည်..။  မတင်ကြည်မက တစ်ခါတည်း အကုန်မော့သောက်ချလိုက်သည်..။ သည်အရက်က သူ့ယောကျ်ား အားရှိအောင် သောက်လေ့ရှိသော အရက်ဖြစ်သည်..။ ပျားရည်စစ်စစ် ၊ ကြက်ဥအကာတို့နှင့် ရောစပ်လှုပ်မွှေထား၍ အားရှိစေပါသည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် အရက်ရှိန်က တရိပ်ရိပ်နှင့် တက်လာပြီမို့ တစ်ကိုယ်လုံး မြူးကြွသွက်လက်နေသည်..။

“ အင့်….ထည့်အုံး… ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာထံ ပန်းကန်ထိုးပေးရင်း ပြောသည်..။ ဖိုးတာကလည်း ထပ်ထည့်ပေးသည်..။ မတင်ကြည်မ အရက်သောက်နေစဉ် တင်းတင်းမို့မို့ ဝင်းအိအိနို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဆုပ်ချေပေးပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို လက်ညှိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ လှိမ့်ချေပေးနေသည်..။

တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖျင်းဖျင်းထသွားသဖြင့် အရက်သီးမလိုပင် ဖြစ်သွားရသည်..။ ခရားအိုးထဲက ရေကို ပါးစပ်ဖြင့် တေ့သောက်လိုက်ရသည်..။

“ ဒေါ်လေး..အရက်ကောင်းကောင်းသောက်ချင်သေးတယ်…ဖိုးတာရယ်…ခဏနေအုံး…နော်…. ”

“ မနေနိုင်ဘူးဗျာ….လာ….ဒီကို…. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မကို သူ့ဖက်ဆွဲခေါ်ပြီး ကျောပေးအနေအထားဖြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲ ထိုင်စေသည်..။ လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးက မတင်ကြည်မ ဖင်ကြားအောက် ရောက်နေသည်..။

“ ကဲ…ဒေါ်လေး စိတ်တိုင်းကျ သောက်ပေတော့…. ”

မတင်ကြည်မကို သိုင်းဖက်ထားရင်း ပြောသည်..။  သူ့လက်တွေက နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးတွေကို တပြိုင်နက် ဆုပ်ကိုင်ချေပေးနေသည်..။  ဖင်ကြားတည့်တည့်မှာလည်း လီးတန်တုတ်တုတ်နွေးနွေးကြီးကရှိ ၊ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း ဆုတ်ကိုင်ချေမွှခံနေရသည်ဖြစ်ရာ မတင်ကြည်မတစ်ကိုယ်လုံးရှိ ရမက်သွေးတို့မှာ ပူနွေး လှုပ်ကြွလာတော့သည်..။  အထူးသဖြင့် လီးနံ့ရနေသော မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ရွစိရွစိ နှင့် ခံရအခက်ဆုံး….။

ဒုတ်နဲ့ အတို့ခံလိုက်ရသော ဂုံညင်းဖားကြီးလို မာန်ဖီကြွတက်လာသည်..။ မတင်ကြည်မ ကိုယ်ထဲ အရက်သုံးပန်းကန် ဝင်သွားသည်..။  လူလည်း လန်းကြွလာသည်..။  ကိလေသာရာဂပိုးတွေလည်း လှုပ်ရွလာသည်..။

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို အကဲစမ်းချင်၍ …

“ ကဲ…ဘယ့်နှယ့်လဲ..ဒေါ်လေးကို လိုးပေးနိုင်အုံးမှာလား…. ”

ဖိုးတာက ဖင်ကြားအောက်ရောက်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်တောင်ပြလိုက်ပြီး…….

“ လိုးမှာပေါ့ ဒေါ်လေးကလဲ..ဒီမယ် အားတွေ ပြည့်လာပြန်ပြီ လေ….. ”

ဖိုးတာက ဘယ်လက်ဖြင့် နို့ကို ဆုတ်ချေပေးပြီး ညာလက်ဖြင့် ပေါင်တွင်းသားနုနုတွေကို ပွတ်ပေးနေသည်..။ နွေးထွေးနူးညံ့သော အတွေ့က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွားစေသည်..။ ဖိုးတာအမေ မခင်တာကိုလည်း စိတ်ထဲက အရမ်း ကျေးဇူးတင်နေသည်..။ ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ပေးရတာ တန်တဲ့ အပြင် ဟိုဘက်တောင် လွန်ထွက်သွားပြီ…။ တစ်ညတာအတွက် ငွေနှစ်ဆယ်ပေးပြီး သူ့သားကို ဝယ်လိုက်ရသလိုဖြစ်သွားသည်..။  ငွေနှစ်ဆယ်သာ ပြန်မပေးလျင် မိခင်တာ ကျေနပ်မည်မဟုတ်..။ မကျေနပ်လျင် ဖိုးတာကို သူမနှင့် ထည့်လိုက်မည်လည်း မဟုတ်..။  ဖိုးတာသာ မပါခဲ့လျင် ဧရာမလီးတန်ကြီးနဲ့ သူမစောက်ဖုတ်ကို အလိုးခံရမည် မဟုတ်တော့..။

အခုတော့ ငွေနှစ်ဆယ်မက ထိုက်တန်လှသော ကာမအရသာထူးကြီးကို မြူးမြူးကြွကြွ အရူးအမူး ဖြစ်အောင်ပင် ခံရပါတော့သည်..။ မိန်းမအတွေ့အကြုံမရှိသည့်တိုင် ဖိုးတာအပြုအမူတွေက မိန်းမကျမ်းကြေသော ယောက်ျားတွေနှင့် မခြား လိုးတတ်ဆွတတ်လိုက်သည်မှာ သြချယူရသည်..။

ကိုမြတ်ကျော်တောင် သူ့လောက် လီးမကြီး။ အလိုးလည်း သူ့ကို မမှီ..။ တစ်ချီမျှ လိုးပြီးရုံနှင့် ပျော့ခွေယိုင်ဆင်းသွားသည်..။ ဖိုးတာက နာရီဝက်ကျော်ကျော် စိတ်နှစ်ပြီး ဇိမ်နှင့် ကို လိုးနိုင်စွမ်း ရှိသည်..။

“ ကဲ…ဖိုးတာရေ ဒေါ်လေး အရမ်းခံချင်လာပြီ ကွယ်….လိုးကြအုံးစို့ ..နော်… ”

“ စိန်လိုက်…ဒေါ်လေး… ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မကို တစောင်းလှဲသိပ်လိုက်သည်..။ ပြည့်ဖြိုးတင်းအိသော တင်ပါးကြီးက ခုံးကြွ ဝိုင်းမောက်လာသည်..။ ဖိုးတာ တင်ပဆုံကြီးကို စုံချီဆန်ချီ အထပ်ထပ် ပွတ်ပေးလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မတစ်ယောက် တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးသော ကာမအရသာထူးကြီးကို ရစ်မူးစွာပင် ခံစားနေရပါပြီ…။

လင်နှင့် စပ်၍ တော်ရသော လင်ပါတူလေးကို အသည်းထဲမှာ စွဲခိုက်နှစ်ခြိုက်သွားပါတော့သည်..။ ဖိုးတာက နောက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ သူ့လက်ညှိုးကို ထိုးထည့်လိုက်ရာ စောက်ခေါင်းထဲက ပူနွေးသော အတွေ့နှင့်အတူ စိုရွှဲသော စောက်ရည်တွေကို တွေ့ထိလိုက်ရသည်..။ 

ဖိုးတာက လက်ညှိုးနှင့် လေးငါးဆယ်ချက်ခန့် အသွင်းအနှုတ် လုပ်ကြည့်သည်..။ စောက်ရည်တွေကလည်း စိုရွှဲ ၊ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်မွှာကလည်း စေ့ကပ်နေသည်ဖြစ်ရာ စွစ် ပြစ်..ဗြစ်..စွိ..ဗြစ်..ဟူသော ကာမသံစဉ်လေးတွေ ပေါ်ထွက်လာသည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် အပြာစာအုပ်ထဲက နည်းအတိုင်း တကယ်လိုးရတော့မည်မို့ အူမြူးနေသည်..။ အရက်ရှိန်လေးကလည်း ရလာပြီမို့ ရာဂစိတ်များ ရဲရဲရင့်ရင့် တက်ကြွလာပါတော့သည်..။ 

မတင်ကြည်မက ယခုအချိန်ထိ မလိုးသေးပဲ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့် နှိုက်ဆွနေသည့်အတွက် အားမလို အားမရဖြစ်ကာ မချင့်မရဲသံကြီးဖြင့်….

“ ဟဲ့….လိုးပါတော့လို့..ဆိုနေ…ဒီမယ် ခံချင်လွန်းလို့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲထွက်ကုန်တော့မယ်….. ”

သည်တော့မှ ဖိုးတာက စောက်ဖုတ်ကြီးနှိုက်ဆွနေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မတင်ကြည်မ၏ အပေါ်ပိုင်းက ညာဖက်ပေါင်ကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ ကွေးတင်လိုက်ပြီး အောက်ဖက်ရှိ ဘယ်ဖက်ပေါင်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့လီးတန်ကြီးကို စောက်ဖုတ်အနား တိုးကပ်ထားလိုက်သည်..။

မတင်ကြည်မ ဘက်ကကြည့်လျင် ဖိုးတာလီးတန်နွေးနွေးကြီးက စောက်ဖုတ်အဝနား တိုးကပ်လာသလို ဖိုးတာဖက်က ကြည့်ပြန်လျင်လည်း ပူနွေးနုရွသော စောက်ဖုတ်အုံပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် ဖိကပ်ထားရသဖြင့် ပူနွေးသော စောက်ဖုတ်အတွေ့က ရမက်ဇောတွေကို ထန်သထက်ထန် ကြွတက်လာစေသည်..။ ဖိုးတာက နောက်သို့ ပြူးအစ်ထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့် ဖိပွတ်စမ်းလိုက်သည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ သိသိသာသာမာတင်းခုံးကြွနေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်..။

လက်ညှိုးနှင့် ထိုးခွဲ၍ စောက်ဖုတ်ကြီးအနေအထားကိုလည်း စိတ်ထဲက မှတ်သားလိုက်သည်..။ ထို့နောက် ဒစ်ပြဲပြဲကြီးနှင့် စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့ကာ ဖင်ကြီးကို ရှေ့ထိုး၍ ပေးလိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးမှာ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ထိထိမိမိကြီး ဝင်သွားပါတော့သည်..။ အဆုံးထိ ဖိသွင်းပြီးသောအခါ တဝက်ကျော်ကျော် ပြန်နှုတ်သည်..။ ထို့နောက် ပြန်သွင်းသည်..။ ဤသို့ သွင်းချီနှုတ်ချီ လေးငါးဆယ်ခါလောက် ပြုလုပ်ပြီးသောအခါ ဖင်ဆုံကြီးနှင့် ခါးအစပ်အကြား ကို ကျကျနနဆုပ်ကိုင်ကာ မရပ်မနား ဒလစပ် ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်…ဖွပ်….ဖွတ်….ပြွတ်…ပလွတ်….ဖွတ်…ဘွပ်…ဗြစ်…….. ”

“ ဘွပ်…ပြွတ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…..ဖွတ်………ဘွပ်……. ”

“ အာ့..အင့်….အ..အား…………အင့်..အမေ့….အား…..အ…မေ့… ”

ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လှသဖြင့် မတင်ကြည်မ ဖင်ဆုံထွားထွားကြီးမှာ လှုပ်ရမ်းတုန်ခါနေသည်..။ တစောင်းအနေအထားမို့ နောက်သို့ ကော့ပေးနိုင်အား မရှိသော်လည်း လီးတန်ကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ခံသည်.။   

ထိုကဲ့သို့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ညှစ်ညှစ်ပေးခိုက် လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးက ဒလစပ်ဝင်လာသည်မို့ ဆောင့်သူရော အဆောင့်ခံရသူပါ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းလှပါတော့သည်..။

ဖိုးတာကလည်း အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ကာ ဖိဖိဆော်သည်.။ မတင်ကြည်မကလည်း ညှစ်ညှစ်ခံသည်..။

“ ဖွတ်….ပြွတ်….ဖွတ်….ဗြစ်…..ဖွတ်…ဘွပ်……အား….အမလေး….အီး…..ဖွတ်….. ”

“ အမေ့….အင့်….ဘွပ်…..အ..အ….အင်း…..ဘွပ်….ဖွတ်….ကျွတ်ကျွတ်…အီး…ရှီး…..အ……အင့်…. ”

“ ရှီး…..အမေ့….ကျျွတ်..ကျွတ်…..အ….အင်း…အား…. ”

ဆောင့်ချက်များက  ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာသည်..။  ဖင်ဆုံဖွေးဖွေးမွတ်မွတ်ကြီးကလည်း အသဲယားအူတုန်ဖွယ်ကောင်းအောင် သွက်သွက်ခါ လှုပ်ရမ်းနေသည်..။

ဖိုးတာလီးတန်ကြီးတစ်ခုလုံး ပူရှိန်းကြွလာသည်..။ ထိုစဉ် မတင်ကြည်မ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို တုန်ခါ လှုပ်ရမ်းသွားပြီး စောက်ရေပူတွေ ဒလဟော ပန်းထွက်ကုန်သည်..။  သည်တစ်ခါတော့ ဖိုးတာ မလန့်တော့.။ စောက်ရည်ပူတွေ ထွက်သွားလို့ တုန်ခါမှန်း သိသွားပြီ..။  သည်တော့ မရပ်ပဲ ဆက်ပြီးဆောင့်သည်..။ မတင်ကြည်မတစ်ယောက် အော်ဟစ်ငိုပစ်ချင်လောက်အောင် ကောင်းလွန်းလှသည်..။  စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်နေစဉ်မှာ အခုလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အဆောင့်ခံရသည်မှာ ဘယ်လိုကြီးမှန်း မသိအောင်ပင် ကောင်းလွန်းလှသည်..။

“ ဖွတ်…ဘွပ်…ပြွတ်….ပလွတ်….ဗြစ်…ပြစ်….ဘွပ်…… ”

မတင်ကြည်မနှုတ်က ညီးညူအော်ဟစ်နိုင်စွမ်း မရှိတော့..။ လေဟုန်စီးနေရသလို ကာမအရသာထဲ နစ်မျောနေပါတော့သည်..။  ဖိုးတာ ဒစ်ကြီးတဝိုက် ပူခနဲ ဖျင်းခနဲ ယားတက်သွားပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်က ဆောင့်တွန်းလိုက်သလို လှုပ်ခါရမ်းသွားပြီး လရေပူပူပြစ်ပြစ်တွေကို စောက်ခေါင်းထဲ ဗျင်းခနဲ ဗျင်းခနဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်..။ ခန္ဓကိုယ်ကလည်း မတင်ကြည်မကိုယ်ပေါ် မှောက်ကျသွားပါတော့သည်..။

..........................................................................

သားဖြစ်သူ ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မနှင့် ပါသွားကတည်းက မခင်တာ စိတ်တွေက အတိတ်ဆီသို့ ပြေးထွက်လွင့်မျောသွားပါတော့သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် ရေခပ်လမ်းတွင် တင်ကြည်မနှင့် တွေ့ပါစေဟု တဖွဖွ ဆုတောင်းလာခဲ့သည်..။

ယနေ့ည သူ့ရီးစားက တွေ့ချင်ကြောင်း သူ့တူမလေးကတဆင့် စာပေးလိုက်သည်..။  ပြီးတော့ တင်ကြည်မတို့အိမ်မှာ တွေ့ချင်ကြောင်း ချိန်းသည်..။  တင်ကြည်မတို့အိမ်က သားအမိနှစ်ယောက်တည်းမို့ လွပ်လပ်သည်..။  တင်ကြည်မ အစ်မက အိမ်ထောင်ကျပြီး ယောကျ်ားနောက် လိုက်နေရသည်ဖြစ်ရာ သားအမိနှစ်ယောက်တည်း ရှိသည်..။

ပြီးတော့..တင်ကြည်မ အမေ ဒေါ်မြဦးက နားလေးသည်..။  စကားပြောလျင် အော်ဟစ်ပြောပါမှ ကြားတယ်ဆိုရုံသာ…။  ယခင်ကလည်း တင်ကြည်မတို့အိမ်မှာ တစ်ခါ ချိန်းတွေ့ဖူးသည်..။  လွန်လွန်ကျူးကျူးတော့ မဖြစ်ခဲ့ကြ..။ ကျန်တာတွေကတော့ ဖွတ်ဖွတ်ကြေသွားသည်..။ အလိုးခံချင်သည်မှာလည်း ရူးမတတ်ပင်..။  သို့သော် မင်္ဂလာမဆောင်ရသေးခင် ဗိုက်ပေါ်ပြီး အရှက်ရမှာစိုး၍ ဇွတ်ငြင်းခဲ့ရသည်..။

ချိန်းတွေ့သည့်နေရာက အိမ်အနောက်ဖက်က နွားစာတဲထဲမှာဖြစ်သည်..။ နွားစာပုံကြီးအကွယ်တွင် ဖျာတစ်ချပ်ခင်းပြီး ချစ်သူတို့ဘာဝ ပွေ့ဖက်နမ်းရှုတ်ကြ ၊ နှိုက်ကြ ဆွကြရင်း စကားပြောလို့ မဝခဲ့ကြ..။

ခင်တာ့ အမေကလည်း တင်ကြည်မကို ချွေးမတော်ချင်၍ တင်ကြည်မ ဘယ်ခေါ်ခေါ် အမြဲ ထည့်လေ့ရှိသည်..။ ဒါက ပထမအကြိမ်တွေ့ခြင်းဖြစ်သည်..။ သေနာမ တင်ကြည်မက အဲဒီနေ့က အကြောင်းအရာတွေ အခုထိ မမေ့သေး..။ အဲဒီနေ့က ပိုက်ဆံ ငါးကျပ်ပေးတာကိုပါ မှတ်မိနေသည်..။ ဤသို့ဖြင့် ၂ ရက်မြောက် ရောက်သောအခါ တောင်ဘက်ရွာ ဘုရားပွဲနေ့ ရောက်ပါတော့သည်..။

စိန်လှမြိုင်ဇာတ်..မို့ တစ်ရွာလုံးနီးပါး သွားကြည့်ကြသည်..။ တင်ကြည်မတို့ သားအမိနှင့် ခင်တာတို့ သားအမိ လေးယောက်သား ခင်တာတို့အိမ်က လှည်းနှင့် ထွက်ခဲ့ကြသည်..။ ပွဲကွင်းကြီးက ကျယ်သည်..။ သူတို့ရောက်သွားတော့ နေဝင်ဖြိုးဖျအချိန်ရှိပြီ..။ ပွဲကွင်းထဲမှာလည်း လှည်းတွေက အပြည့်..။

လေးယောက်သား လှည်းချွတ် ..ခဏနားပြီး ပွဲဈေးတန်းဘက် လျှောက်ကြည့်ကြသည်..။  တင်ကြည်မနှင့် ခင်တာတို့က မုံ့တီစားပြီး လူကြီးနှစ်ယောက်က အကြော်နှင့် ကောက်ညှင်းပေါင်း စားကြသည်..။  စားသောက်ပြီးသောအခါ လှည်းဆီ ပြန်လာကြသည်..။

ထိုစဉ် သူတို့လှည်းနားဆီသို့ လှသော်တစ်ယောက် မယောက်မလည်နှင့် ရောက်လာသည်..။  ခင်တာ့ကို အချက်ပြခေါ်သည်..။ ခင်တာက တင်ကြည်မကို လက်တို့သည်..။  တင်ကြည်မက အလိုက်တသိ အကင်းပါးပါးဖြင့် …

“ အမေ…သမီးတို့ လှရီတို့နဲ့ ပွဲခင်းထဲ သွားကြည့်မယ်နော်…ဒီလှည်းပေါ်ကပဲ ထိုင်ကြည့်ကြ….ဘယ်မှမသွားကြနဲ့..ဘာဝယ်ပေးထားခဲ့ရမလဲ.. ”

“ အေး အေး…ဘာမှမဝယ်နဲ့….ရတယ်… ”

နှစ်ယောက်သား လှည်းပေါ်က ဆင်းခဲ့ကြပြီး ပွဲခင်းအလည်လောက်ဆီ သွားကြသည်..။ လှသော်က ကွမ်းယာဆိုင်က စောင့်နေသည်..။  တင်ကြည်မတို့ အနားရောက်သောအခါ လှရီတို့ရှိရာကိုလှမ်းပြသည်..။ တင်ကြည်မတစ်ယောက်သာ လှရီတို့ဆီ သွားပြီး ခင်တာမှာမူ လှသော်နှင့် ပါသွားတော့သည်..။

သွားကြလာကြနှင့် ရှုတ်ရှက်ခတ်နေသော လူအုပ်ကြီးကြားမှာ လှသော်နှင့် ခင်တာတို့ကို ဘယ်သူကမှ သတိထားကြည့်နေမည် မဟုတ်..။  လှသော်က ဇာတ်ခုံဘယ်ဘက်ဘေးက ပတ်၍ ဇာတ်ခုံနောက်ကျောဖက်ရှိ သောက်ရေကန်ကြီးဆီ ခေါ်လာသည်..။  ထိုနေရာမှာ လူသူကင်းပြတ်သည်..။ တစ်ဖက်ဆည် ကန်မို့ တောင်ကန်မူလေးတွေ ခြုံပုတ်ကလေးတွေ ပေါသည်..။ ကျပ်တီးကုန်း တောင်ကြောမို့ အပင်ကြီးကြီးမားမားတွေ မပေါက်..။ ကျပ်တီးကုန်းနှင့်လွတ်သော ကန်ဘောင်ရိုးတွင်မူ မန်ကျည်းပင်အုပ်အုပ်ကြီးတွေ ရှိသည်..။ ပွဲကွင်းနှင့် သောက်ရေကန်မှာ ပေတစ်ရာကျော်လောက် ရှိသဖြင့် အန ္တရာယ်ကင်းသည်..။

လှသော်က ခင်တာ့လက်ကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲပြီး တစောင်းပြဿဒ်ပင်အုပ်အုပ်တွေဆီ ခေါ်လာသည်..။  ကန်ဘောင်ရိုးက ရွာလမ်းမနှင့် နီးသဖြင့် လူသူအသွားအလာနီးသည်..။ ထို့ကြောင့် သောက်ရေကန်ကြီး စနေထောင့်ရှိ တစောင်းပြဿဒ်ပင်တွေဆီ ခေါ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်..။

လှသော်က အကြံသမားပီပီ ပုဆိုးနှစ်ထည် ထပ်ဝတ်လာသည်ဖြစ်ရာ တစောင်းပြဿဒ်ပင်အောက်ရှိ ပြန့်ပြူးသောနေရာတွင် တစ်ထည်ချွတ်ခင်းလိုက်သည်..။ ပတ်ပတ်လည်တွင် ခြုံပုတ်လေးတွေ ရှိနေသဖြင့် နေရာလေးက လုံခြုံလှသည်..။

“ ကဲ…အချစ်….အဲဒီပေါ် ထိုင်လေ….. ”

“ ဘာ အချစ်လဲ….ဟွန်း…. ”

ခင်တာက လှသော် ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲလိမ်လိုက်သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် ရင်တွေ အရမ်းခုံနေသည်..။ ပြီးတော့ လှသော်ပါးစပ်က အရက်နံ့ရနေသည်..။

“ နင် …အရက်သောက်ထားတာ မဟုတ်လား…. ”

“ နဲနဲပါးပါး ပါ…အချစ်ရာ…ရဲဆေးတင်တဲ့ သဘောပါ…အဟင်း..ဟင်း…. ”

“ နင်နော်….ငါ ..အရက်သောက်တာ မကြိုက်ဘူးလို့…နင့်ကို ပြောထားတာနော်….. ”

“ ဟုတ်ပါတယ်..အချစ်ရယ်..ဘုရားပွဲမို့ အပေါင်းအသင်းတွေနဲ့ ဆုံတုန်း နဲနဲပါးပါး ပါ။ ပြီးတော့ အချစ်နဲ့ တွေ့ရမှာမို့ ရဲဆေးတင်လာတာလေ….. ”

“ ဘာရဲဆေးလဲ…နင့်ကို ဘယ်သူက ခြောက်နေလို့လဲ…ဟွန်း…မျို..မျိုချင်တယ် မပြောဘူး…. ”

“ ကဲပါ…ထိုင်ပါအုံး အချစ်ရာ…နောက် မသောက်တော့ဘူးနော်……နော်လို့… ”

လှသော်က ခင်တာ့ ခါးဖက်၍ ခင်းထားသော ပုဆိုးပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ထိုင်မိကြသောအခါ ခင်တာ့ ပါးကို နမ်းသည်..။ လက်ကလည်း နို့ကို ကိုင်သည်..။  ဟိုတစ်နေ့ညက ဖွတ်ဖွတ်ကြေအောင် အနှိုက်ခံ အဆွခံထားပြီးပြီ မို့ လှသော်ပြုသမျှ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက် ခံနေသည်..။ သူမကိုယ်နှိုက်ကလည်း တစ်စုံတစ်ခုကို မွတ်သိပ်တောင့်တနေမိသည်မို့….လှသော်၏ အနမ်းအစုတ် အဆွအနှိုက်မှန်သမျှကို ဘာမှ မပြောပဲ ငြိမ်သက်စွာ ခံနေသည်..။

လှသော်က အပေါ်အင်္ကျီ ကျယ်သီးများကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး အတွင်းဘော်လီကိုပါ ဖြုတ်လိုက်သည်..။ ဒီတော့ အပေါ်ပိုင်းမှာ အကာအကွယ်ဟူ၍ ဘာမှ မရှိတော့ပဲ ဟင်းလင်းပွင့်သွားတော့သည်..။

လုံးကျစ်မာတင်းနေသော ဖွံ့ဖွံ့ဖြိုးဖြိုး နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးချင်း ချေပေးသည်..။ ခင်တာ စောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာ မာန်ဖီ ခုံးထလာပြီး စစ်ခနဲ စစ်ခနဲ ကျဉ်တက်သွားကာ စောက်ရေတွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာသည်..။

လှသော်က နို့ကို ချေပေးနေရာမှ ကိုယ်ကို ကုန်း၍ နို့သီးခေါင်းလေးကို လျှာဖျားထိပ်ဖြင့် တို့ထိကလိပေးရာ ခင်တာတစ်ယောက် တွန့်လိမ်ကော့ထိုးလျက် တခစ်ခစ်နှင့် ရယ်ပါတော့သည်..။

“ အား…အား….အ….အား…ယားတယ်…တော်….တော်ပါ တော့…. ”

ခင်တာက လှသော်မျက်နှာကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်..။ သို့သော် နှုတ်ခမ်းချင်း ပူးကပ်သွားပြန်သည်..။ သည်တစ်ခါတော့ ခင်တာ မတွန်းနိုင်တော့..။ တွန်းလဲ မတွန်းချင်တော့..။ မျက်လုံးများ မှေးစင်းကျသွားပါတော့သည်..။ 

ထိုအခိုက်မှာပင် လှသော်က ခင်တာ့ကိုယ်လုံးကို ပွေ့သိပ်လိုက်သည်..။ ခင်တာတစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေမြန်နေပြီ..။ ပုံစံကလည်း ဒူးထောင် ပေါင်ကား အနေအထား ဖြစ်နေသည်..။

လှသော်က ထမီကို မလှန်လျက် ပေါင်နှစ်လုံးကြား ဒူးထောက်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ သူ့ပုဆိုးကို ခပ်သွက်သွက် လှန်သည်..။  ခင်တာ့ ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုလည်း လက်နှင့် စမ်းသည်..။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ပူနွေးခုံးထနေပြီး စောက်ရေကြည်တွေ စိုရွှဲနေပြီ…။ ခင်တာတစ်ယောက် ခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်နေပြီ..။

လှသော်က စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းထဲသို့ လက်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး လှည့်ပတ်မွှေဆွပေးသည်..။  ခင်တာ့ခေါင်းမှာ ဘယ်ညာရမ်းခါနေပြီး ကိုယ့်လက်ဖြင့် ပင် ကိုယ့်နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ညှစ်ထားလိုက်မိသည်..။ စောက်ဖုတ်အုံကြီးအတွင်း လှိုက် လှိုက်ပြီး ယားကြွလာပြီး ရမက်ဇောတွေထန်ကာ တအားကို အလိုးခံချင်နေသည်..။ လှသော်တစ်ယောက်လည်း ဝက်သိုးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ တရှူးရှူး တရှဲရှဲ ဖြစ်နေသည်..။

ခင်တာ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်ဖက်ဆီ တိုးကပ်လိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကိုလည်း စောက်ဖုတ်အဝနား ကပ်တေ့လိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးက အထက်သို့ ကော့ထောင်နေသည်ဖြစ်၍ လက်နှင့်ဖိကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဖိနှစ်သွင်းထည့်လိုက်သည်..။  အရှိန်မသတ်နိုင်သည့်အတွက် လီးတန်ကြီးမှာ တဝက်ကျော်ကျော် နစ်ဝင်သွားသည်..။

“ ဗျိ…ဗျိ…..ဇွိ…ဇွိ…ဗျိ…ဗျစ်….ဗျစ်….. ”

“ အား အား….အမလေး..နာ…နာတယ်…ရှီး….အီး….အိ….ဟီး…အမေရေ့…..သေပါပြီ…. အီး….. ”

ခင်တာ့ ပေါင်တန်ကြီနှစ်ချောင်းမှာ လိပ်ပြာတောင်ပံကဲ့သို့ အထက်သို့ မြောက်တက်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး လည်း တွန့်လိမ်ကော့ပျံနေပါတော့သည်..။ လှသော်က ဖင်ကြီးကို ကြွ၍ လီးတန်ကြီးကို ပြန်နှုတ်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်သွင်းသည်..။

ဤသို့ ချော့ချော့မော့မော့ ညှာညှာတာတာ အသွင်းအနှုတ် လုပ်ပေးလျက်ရှိရာ နာကျင်မှုတွေ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး တစ်စ တစ်စ ကောင်းလာသည်..။ ခင်တာနှင့် တင်ကြည်မတို့မှာ တောသူပင် ဖြစ်ညားသော်လည်း တစ်ယောက်စောက်ဖုတ် တစ်ယောက် ထိုးနှိုက်၍ မကြာမကြာ လက်ကမျင်းဖူးကြသည်..။  ထို့ကြောင့် အပျိုမှေးသည် စောစောကထဲကပင် ပေါက်ပြဲထားပြီး ဖြစ်ရာ သွေးမထွက်တော့ပါ..။ 

လီးတန်ကြီးက တုတ်ရှည်လွန်းသဖြင့်သာ အစမှာ နာကျင်ခံခက် ဝေဒနာ ခံစားရခြင်း ဖြစ်သည်..။  အခုတော့ လှသော်က ညှာတာပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးသဖြင့် လီးဝင်လီးထွက်မှာ အဆင်ပြေချောမွေ့လာသည်..။  ခင်တာ ရာဂစိတ်တွေလည်း ကြွသထက် ကြွလာသည်..။

အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပြီး သူမဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာသည်..။ ခင်တာ အနေအထားပြောင်းသွားတာကို လှသော်က သိလိုက်သည်..။ ထို့ကြောင့် ခင်တာ့ ချိုင်းကြားသို့ လက်လျှိုသွင်းလိုက်ပြီး ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်သည်..။

ထို့နောက် အသားကုန် ကြုံးကြုံး ဆောင့်ပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်…ဖွတ်……….ဖွတ်…ပြစ်…..ဗြစ်….ပလွတ်…..ဘွပ်…… ”

“ အား…ရှီး……အီး…..အ….အ….အင်း….အမေ့…..အင့်…… ”

ဇာတ်ပွဲက စတိတ်ရှိုးနှင့် အပြိုင် ဆောင့်ချက်တွေက သွက်လက်မြန်ဆန်နေပါတော့သည်..။ ခင်တာကလည်း အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ကော့ကော့ပေးသည်..။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက လီးတန်ကြီးကို အားနှင့် ညှစ်ညှစ်ပေးသည်..။  နှစ်ယောက်လုံး ကာမအရသာကို ထိထိမိမိ အီဆိမ့်နေအောင် ခံစားရသည်..။ 

မကြာခင် ပြီးတော့မည် ဖြစ်ရာ ငြိမ်းကာနီး မီးတောက်လို အရှိန်က ပိုပြင်းလာသည်.။  သူတို့နှစ်ယောက် လိုးသံဆောင့်သံငြီးငြူသံတွေကို ဇာတ်ပွဲ စတိတ်ရှိုးသံက လွှမ်းမိုးထားသဖြင့် ထိုဝန်းကျင်မှာသာ ပျံ့လွင့်နေခြင်း ဖြစ်သည်..။  ခင်တာက လှသော်ကျောပြင်ကြီးကို တင်းနေအောင် ဖက်ထားရင်း အီးခနဲ အီးခနဲ ညှစ်သံပေးလျက် ကော့ကော့ ခံသည်..။ လှသော်ဆောင့်ချက်တွေကလည်း ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လှသည်..။

“ ဖျန်း……….ဖတ်…… ”

“ ဟာ….မိန်းမ ..အစောကြီး ရှိသေးတယ်…အိပ်နေပလား… ”

အဝင်ပေါက် ကျောပေးလျက် တစ်စောင်းအိပ်ကာ စိတ်ကူးတွေ ယဉ်နေသော မခင်တာ တစ်ယောက် သူ့ယောက်ျားက တင်ပါးကို ဖျန်းခနဲ ပုတ်လိုက်သဖြင့် လန့်ဖျတ်သွားသည်..။ သူမစိတ်ထဲတွင် ရီးစား လှသော်နှင့်တကယ်လိုးနေရသလို ကာမအရသာတွေ တွေ့နေသည်..။

“ ဘယ်က အိပ်ရမှာလဲ….တော့ကို မျှော်နေတာ…. ”

မခင်တာက ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကာ ကြာမူပါသော မျက်လုံးတို့ဖြင့် ကြည့်ရင်းပြောသည်..။ သူ့မိန်းမ အကြည့်ကြောင့် ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သဘောကျ ကျေနပ်သွားသည်..။  နှစ်ပေါင်းများစွာ ပေါင်းလာခဲ့သော မိန်းမ မို့ ဘာဆိုတာ နားလည်ပြီး ဖြစ်သည်..။ အမှန်တကယ်အားဖြင့် ကိုညိုလုံးသိသည်မှာ ရုပ်အမူအယာကို ကြည့်၍ အပေါ်ယံ အသိမျှသာ ဖြစ်သည်..။

မခင်တာတစ်ယောက် အချစ်ဦးနှင့် ရစ်မူးမိခဲ့သော အချစ်အရသာကိ ရော်ရမ်းမှန်းဆ ခံစားနေကြောင်း ဒီတစ်သက် ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သိနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပါ..။

“ ဖိုးတာရော……. ”

“ ဖိုးခွေးမရှိလို့ တင်ကြည်မနဲ့ အဖော်ရအောင် ထည့်လိုက်တယ်…. ”

ကိုညိုလုံးတစ်ယောက် သူ့မိန်းမ အလိုက်သိပုံကို ကြိတ်၍ ချီးကျူးလိုက်မိသည်..။  သားမရှိခိုက် ညားကာစက လို အားရပါးရ နှံလိုက်ဦးမည်ဟု ကျုံးဝါးလျက် ခြံဝင်းတံခါးကို သွားပိတ်လိုက်သည်.။

ဂမူရှူးထိုး ထွက်သွားသော သူ့ယောက်ျား၏ ကျောပြင်ကြီးကို ကြည့်လျက် မခင်တာ သက်ပြင်းလေးချကာ ပြုံးလိုက်မိသည်..။  ထိုအပြုံး၏ အဓိပ္ပါယ်ကို  ကိုညိုလုံးသာ မြင်တွေ့သွားပါက သူ့ဖက်ယက်၍ တွေးချင်ရာ တွေးပေလိမ့်အုံးမည်..။ ယောက်ျားက ဒီရွာသား မဟုတ်..။ အနောက်ဖက်ရွာသား ဖြစ်သည်..။ မခင်တာ ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချပြီး မတင်ကြည်မနှင့် အထည်ရောင်းသွားကြရာမှ တွေ့ဆုံပြီး ညားခဲ့ကြသည်..။ ပြီးတော့ မခင်တာထက် ငါးနှစ်လောက် ကြီးသည်..။ ထို့အပြင် မခင်တာကို အပျိုမှတ်၍ နေသည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် ညားဖြစ်အောင် လှော်ပေးသူမှာ မတင်ကြည်မ ဖြစ်ပါတော့သည်.။

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မနှင့် သူ့အမေတို့ ပြေလည်သွားပုံကို အံ့သြနေရာ မှ ငယ်ဘဝအကြောင်းများကို မေးမြန်းနေသဖြင့် မတင်ကြည်မက ပြောပြနေသည်..။ မတင်ကြည်မ ပြောပြချက်ထဲတွင် ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချတာတွေ ဖိုးတာအဖေ ကိုညိုလုံးနှင့် ညားဖြစ်အောင် သူမက လှော်ပေးတာတွေ ချန်လှပ်ထားခဲ့သည်..။

အဓိက အသားပေးပြောသည်မှာ သူမနှင့် ဖိုးတာ အမေ မခင်တာတို့ အဘယ်မျှ ချစ်ခင်ကြကြောင်းကိုသာဖြစ်သည်..။

“ အော…ဒေါ်လေးနဲ့ အမေတို့က တော်တော်ချစ်ကြတာကိုး….ဒါမို့ သူ့သားကိုတောင် ညအိပ်ပေးဖို့ ထည့်လွှတ်လိုက်တာကိုး…….. ”

“ အံမယ်…ဟုတ်ပါလိမ့်မယ်….အားကြီး….နင်ရှိရင် သူတို့လင်မယား မလွတ်လပ်လို့ ထည့်လိုက်တာပါနော်…နင့်အမေအကြောင်း ..မသိရင်ခက်မယ်…. ”

“ ဒါလည်း…..ဟုတ်လောက်တယ်…..ဟား..ဟား….. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မစကားကို တဟားဟား ရယ်မောကာ ထောက်ခံသည်..။ ပြီးတော့ သူ့စကားကို ဆက်သည်..။

“ ဒါက ဟိုလိုရှိတယ်…ဒေါ်လေးရ….. ”

“ ဘယ်လိုလည်း …ပြော… ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာပေါင်ကြားက တဆတ်ဆတ် တောင်မတ်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို လှမ်းကိုင်ရင်း မျက်စလေး ချီလျက် မေးသည်..။

“ ဒေါ်လေးယောက်ျားကလဲ မရှိတော့…ငါ့သူငယ်ချင်း လီးဆာနေမှာပဲ ဆိုပြီး…သူ့သားအရင်းခေါက်ခေါက်ကို ထည့်ပေးလိုက်တာ နေမှာပေါ့…၊ သူ့သူငယ်ချင်း ..လီးနဲ့ကင်းပြီး မနေနိုင်တာကို သိလို့နေမှာပေါ့….နော… ”

“ အံမယ်…အံမယ်….ပြောပုံကိုက…..အထက်စီးကြီးနဲ့…… ”

မတင်ကြည်မက လီးတန်ကြီးကို တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ထားရာမှ ဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်..။

“ အား…အာ…အသာလုပ်ပါ…ဒေါ်လေးရ…တော်ကြာ တစ်တောင်လောက် ရှည်ထွက်လာလို့…မိန်းမတွေ ..မခံနိုင်ပဲ…ဖြစ်ကုန်ပါအုံးမယ်…. ”

“ ဘာ…ဘာပြောတယ်…မိန်းမတွေ…..ဟုတ်လား…သည့်ပြင် မိန်းမကို လိုးရဲလိုးကြည့်….လီးကို..တခါတည်း…လိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်မယ်…ဟွန်း…နော်…. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို သူမရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပြိး ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်နမ်းလိုက်ရင်း …ပြောသည်..။ အရက်အရှိန်လေးက တော်တော်တက်လာပြီမို့ နှစ်ယောက်သာ မြူးကြွနေကြသည်..။ ဖိုးတာကလည်း မတင်ကြည်မကို ပြန်ဖက်ထားရင်း….။

“ ဒေါ်လေး ”

“ ဟင်….ဘာလဲ…ပြောလေ….. ”

“ ခုလောက်ဆို …..အမေနဲ့ အဖေတို့လဲ …လိုးနေလောက်ပြီ..နော်…. ”

“ အင်းလေ…အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ… ”

“ ကျနော်တို့လဲ…တစ်ချီလောက်..လိုးကြဦးစို့… ”

“ နှာဗူးလေး…..သူဒါပဲ….စိတ်ကူးနေတာ….ကဲ…စိမ်လိုက်..ဘယ်ပုံစံနဲ့ ခံရမလဲ…ပြော…. ”

“ ဒေါ်လေးက…သေတ္တာကြီးပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး…ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေး…ကျနော်က အောက်ကနေ မတ်တတ်ရပ်ပြီး လိုးပေးမယ်…. ”

“ ဒေါ်လေး……. ”

“ ရှင်….ရှင့်…… ”

“ မလိုးခင်….လီးကြီးကို ပါးစပ်နဲ့ ငုံပေးစမ်းပါ… ”

“ ဟွန်း…….တော်တော် အတတ်ဆန်း…..ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်မယ်…..သိလား…. ”

ဖိုးတာက ကျွန်းသေတ္တာပေါ်တွင် ခြေတွဲလောင်းချထိုင်လျက် သူ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မက ပေါင်ကြားတွင်း ဒူးထောက်ထိုင်လျက် ခါးကို အနည်းငယ်ဆန့်ကာ ဖိုးတာလီးတန်ကြီးကို  အရင်းက ဆုတ်ကိုင်ပြီး ကလေးများ ရေခဲချောင်း စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုတ်ပေးပါတော့သည်..။

“ ပြွတ်…ပြွတ်…..ပြွတ်……ပလွတ်….ပြတ်….ပလပ်….. ”

ထိုသို့ စုပ်ပေးရင်းကပင် ဒစ်ဆံကြီး အခြေကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ရစ်ပတ်လျက် စုပ်ရက်ပေးသည်..။ မတင်ကြည်မက ဒစ်ဆံကြီး၏ အရင်းရှိ ခေါင်အညှာ အကြောစုံကို ပါးစပ်ဖြင့် တေ့၍ ဖိစုပ်လိုက်သည်..။ ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ မျက်နှာကို တွန်းဖယ်လိုက်ပြီး သေတ္တာပေါ်က ဆင်း၍ အာရုံပြောင်းသွားစေရန် အရက်တစ်ခွက် ငဲွ့သောက်လိုက်သည်..။

“ ဒေါ်လေး…..နောက်ဆို ဟို မအေလိုးကြီးကို မခံရတော့ဘူးနော်…သိလား…တွေ့ရင် နှစ်ယောက်လုံးကို သတ်ပစ်မှာ… ”

“ မခံတော့ပါဘူးရှင်….စိတ်ချ…စိတ်ချ….ဟောဒီ ..လင်လေးကိုပဲ…အားရပါးရ ခံပါ့မယ်…ရှင်….သေချာအောင် သက်သေပြတဲ့ အနေနဲ့ ….မင်းအမေကို တိုင်ပင်ပြီး..ဒေါ်လေးတို့က မင်းကို အမွေစားအမွေခံ မွေးစားမှာ…..ကဲ…ဒါဆို သဘောကျတော်မူပလား…ရှင့်……မွေးစားလင်လေး….ရဲ့… ”

“ ဟား…….ဟား…….ဟား……ဘာလဲ…ဒေါ်လေးက..ကျနော့်ကို မွေးပြီး ..စားတော့မှာပေါ့….ဟုတ်လား…. ”

“ အစစ်ပါပဲ……..ရှင့်…… ”

“ ကဲ….ဒါဆို သေတ္တာပေါ်တက်…ပက်လက်အိပ်…ဒူးနှစ်ချောင်းထောင် ပေါင်ကားထား…..တအား..လိုးတော့မယ်…. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာပြောသည့်အတိုင်း လုပ်သည်..။ ဖိုးတာက မတင်ကြည်မ ပေါင်နှစ်လုံးကြား မတ်တတ်ရပ်ကာ သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ကိုင်လျက် စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ….ဖိနှစ် သွင်းလိုက်ပါတော့..သည်……….။

........................................♡♡♡........................................

ပြီးပါပြီ။

ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၁ )

ကာမဗျူဟာ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ

“ ဖိုးတာရေ…..ဟေ့….ဖိုးတာ… ”

“ ဗျိုး… ”

“ အခုလာစမ်း…… ”

သောင်းမြင့်တို့နှင့် စကားပြောနေစဉ် သူ့အမေက လှမ်းခေါ်သဖြင့် ဖိုးတာပြန်ထူးလိုက်၏…။ သူ့အမေအကြောင်း သူသိ၏ ..။  ခေါ်တုန်းလာရင်လာ…။ မလာလို့ကတော့ ထန်းလက်နဲ့ ကျောတစ်ပြင်လုံး အရေလန်အောင် ဆော်တတ်သည်..။ အဲဒါ ငယ်ငယ်တုန်းကတည်းက….။ 

ထို့ကြောင့် ..ဖိုးတာတစ်ယောက် အိမ်သို့ အပြေးပင် ပြန်ခဲ့သည်..။  သောင်းမြင့်တို့နှင့် အိမ်ချင်းဆက်လျက်မို့ ခဏချင်း သူ့အမေ ရှေမှောက် ရောက်သွား၏..။

“ အင့်….အဲဒီငွေ နှစ်ဆယ်…တင်ကြည်မဆီ သွားပေး….လိုက်စမ်း….၊ ဖေလိုးမက စောက်ကြီးစောက်ကျယ်နဲ့……. ”

သူ့အမေ တကယ်ဒေါကန်နေ၍ ဖိုးတာ ဘာစောဒကမှ တက်မနေတော့ပဲ ပိုက်ဆံ နှစ်ဆယ် လှမ်းယူ၍ မတင်ကြည်မတို့အိမ်ဖက် ပြေးထွက်ခဲ့သည်..။  ( မှတ်ချက် ။    ။ထိုခေတ်က ဆန်တစ်ပြည် ငွေ ၅ ကျပ် ခေတ်ဖြစ်၏ )

မတင်ကြည်မတို့အိမ်က ရွာအနောက်ဖျားမှာမို့ အတန်ငယ် အလှမ်းဝေးသည်..။  ဖိုးတာတို့က ရွာအလယ်ပိုင်းမှာ ဖြစ်သည်..။  မတင်ကြည်မတို့ အိမ်ရောက်တော့ ခြံတံခါးပိတ်ထားတာ တွေ့ရသည်..။  တောအရပ် ဒေသမို့  ပဲစဉ်းငုံ ရိုးနှင့် လုပ်ထားသော တံခါးမို့ ဖိုးတာ ခြံတံခါးကိုဖြဲ၍ အထဲဝင်ခဲ့သည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် သူငယ်ချင်းနဲ့ စကားကောင်းတုန်း အခိုင်းခံရသည်မို့  စိတ်တိုနေရသည့်အထဲ  ခြံတံခါးရော ၊ အိမ်တံခါးပါ ပိတ်ထားသည့်အတွက် စိတ်တိုစွာဖြင့် တောက်ခေါက်လိုက်မိသည်..။

“ တောက်….. ”

မတင်ကြည်မတို့အိမ်က နှစ်ခန်း သုံးပင် မြေစိုက် အိမ်ဖြစ်သည်..။  အိမ်တံခါးကလည်း ပိတ်ထားတာနဲ့ ဖိုးတာ မတင်ကြည်မကို အော်မခေါ်ပဲ  အိမ်ခေါင်းရင်းဘက် ထရံပေါက်မှ အတွင်းသို့ လူရှိမရှိ သိရအောင် ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။

အတွင်းထဲမှာလည်း ဘာမှ မတွေ့…..။

ထိုစဉ်….

“ အား…ကျွတ်ကျွတ်…..အမလေး…..အီး ..ရှီး….ကျွတ်ကျွတ်…… ”

ဟူသော အသံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်ရသည်..။  အသံက အနောက်ခန်းထဲမှ လာသောအသံဖြစ်သည်..။

ထို့ကြောင့် မြောက်ဘက်က ပတ်ပြီး အနောက်ခန်းဖက်ဆီသို့ အသာလာခဲ့သည်..။ အသာရပ်လျက် နားထောင်နေစဉ် အခန်းတွင်းမှ တဖွတ်ဖွတ်…အသံများ  အလိုလေး..အမလေး…အသံများကို ကြားနေရသည်..။  လူပျိုအရွယ်မို့ မိန်းမနဲ့ ယောကျ်ား လိုးနေသော အသံဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်..။

“ အမလေး..အီး….ကျွတ် ကျွတ်….အင့်…ရှီး….ဟုတ်ပီ..ဆောင့်…ဆောင့်…ပါတော့….အင့်…..အမေ့…. ”

မတင်ကြည်မ အသံကိုကြားလိုက်ရသည်…။  ဖိုးတာ ရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ တုန်လှုပ်သွားသည်..။

မတင်ကြည်မ ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေးမှာ ဖိုးတာအမေ၏ မောင်အရင်း ဖြစ်သည်..။ သူဦးလေး မုံရွာဖက် သနပ်ခါး သွားဝယ်သည်ကို ဖိုးတာသိထားရာ ဦးလေးပြန်ရောက်လို့ သူ့မိန်းမကို ဆော်နေသလားဟု ထင်လိုက်မိသည်..။

ထရံပေါက်တွေက ကျဉ်းလွန်းသဖြင့် ချောင်းရတာ သိပ်မကောင်း…။ ထို့ကြောင့် ခြေရင်းဘက်သို့ ခြေသံလုံလုံနှင့် ချဉ်းကပ်ခဲ့ပြီး ချောင်းကွင်းချောင်းကွက် ကောင်းကောင်း ရှာကြည့်သည်..။

ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် ခဲတန်လုံးလောက်ရှိ အပေါက်ကိုတွေ့ရာ ထိုအပေါက်မှ အတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်..။  ခုတင်ပေါ်တွင် မတင်ကြည်မက လေးဖက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးထားရာ သူ့ဦးလေးက မုဆိုးထိုင်ဒူးထောက် အနေအထားဖြင့် နောက်မှ ဆော်နေခြင်းဖြစ်သည်..။  သူ့ကို ကျောပေး အနေအထားဖြစ်ရာ ရဲရဲတင်းတင်း ချောင်းကြည့်နိုင်သည်..။

“ ဖွတ်….ဘု….ဖွတ်….ဖွတ်…ပလွတ်….ဖု…ဖွတ်….ရွှတ်..ပြွတ်……ဖွတ်….ပလွတ်…. ”

“ အမလေး…..အား…အင့်….အမေ့….အင့် အ…. ”

မတင်ကြည်မနှုတ်က တအင့်အင့် တအားအား အသံတွေ ထွက်လျက် ဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ် ခံနေသည်..။ 

“ အမလေး….လေး…အီး..ကျွတ် ကျွတ်…ဆောင့်..ဆောင့်……ဟုတ်ပီ….အင့်….အမေ့…ကောင်း….ကောင်းလိုက်တာ……ကိုမြတ်ကျော်ရယ်…..အီးဟီး….ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်…… ”

မတင်ကြည်မပါးစပ်က ကိုမြတ်ကျော်ဟု ထွက်လိုက်သဖြင့် ဖိုးတာ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတဖျင်းဖျင်း ထသွား၏…။ သူထင်တာက သူ့ဦးလေးနှင့် လိုးနေကြခြင်း ဟု ထင်မှတ်ထားရာ အခု လိုးနေသူမှာ သူ့ဦးလေး မဟုတ်ပဲ ကိုမြတ်ကျော်ဆိုပါလား…။

ဖေလိုးမကြီး…ငါ့ဦးလေး မရှိတုန်း ကိုမြတ်ကျော်နှင့် နောက်မီးလင်းနေတာကိုး….။  ဖိုးတာ စိတ်ထဲ ထောင်းခနဲ ဒေါသထွက်သွားသည်..။ ဟင်း….သိကြသေးတာပေါ့…ကွာ…။

စိတ်ထဲက ကြိမ်းဝါးရင်း ဆက်ချောင်းနေ၏..။ လူပျိုသိုးမို့ လူပျိုသွေးက စကားပြောလာပြီ ဖြစ်ရာ သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်မှာ တဆတ်ဆတ်နဲ့ တောင်မတ်လာသည်..။

လူငယ်သလောက် ဖိုးတာက လီးကြီး၏..။ ဒီအရွယ်မှာတောင် သူ့လီးက ၇ လက်မကျော်ကျော် ရှည်ပြီး ၆ လက်မခန့် လုံးပတ်တုတ်၏..။ ပြီးတော့ လီးဒစ်ကလည်း ဂွင်းတိုက်မှု အလုပ်ကို ကောင်းကောင်းလုပ်တတ်ပြီးမို့ ဒစ်ကြီးက မှိုပွင့်ကြီးလို ပြဲကားနေပြီ…။

ကိုမြတ်ကျော်က မတင်ကြည်မ ခါးနှစ်ဖက်ကို စုံကိုင်ပြီး..အသားကုန် ကြုံးကြုံးဆောင့်သည်..။

“ ဖွတ်..ဖွတ်….ဘု…ပြွတ်….ပလွတ်….ဖု….ဖွတ်….ဖွတ်….ပြွတ်….. ”

“ အမေ့….အ…အ…အင့်…ရှီး…ကျွတ် ကျွတ်….အင့်…အီး….အ… ”

မတင်ကြည်မကလည်း တအားကုန် ပစ်ပစ်ခံသည်..။ မကြာခင် နှစ်ယောက်လုံး ငြိမ်ကျသွားကြသည်..။ ကိုမြတ်ကျော်က လီးတန်ကြီးကို မနှုတ်သေးပဲ ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ကာ လရေတွေ ပန်းထုတ်နေပုံ ရသည်..။  မတင်ကြည်မကတော့ ခေါင်းအုံးပေါ်တွင် ခေါင်းလေး ငိုက်စိုက်ကျသွားပြီး မှိန်းနေပုံရသည်..။

“ တင်ကြည်မ…ငါလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား… ”

“ ရှီး…..ကျွတ် ကျွတ်…တအားကိုကောင်းတာပဲ…ကိုမြတ်ကျော်ရယ်… ”

မတင်ကြည်မက ကိုယ်ကိုလူး၍ လက်ထောက်ထရင်း ပြောလိုက်သည်..။

“ တော့ လရေတွေက အခုထိ ထွက်နေတုန်းလား…. ”

“ အင်း….. ”

“ ကျုပ် စောက်ဖုတ်ထဲ ကျဉ်စိမ့်နေတာဘဲ..တော်….ကောင်းလိုက်..တာ…. ”

“ ဒါနဲ့ ..နင့်ကောင်က ဘယ်တော့ ပြန်လာမှာလဲ… ”

“ တစ်ပတ်လောက် ကြာအုန်းမှာ…လိုးချိန်တွေ အများကြီး ရပါသေးတယ်…. ”

မတင်ကြည်မက ဒူးတုတ်လျက် ဆံပင်ကို သေသေသပ်သပ် ပြန်ဖြီးရင်းက ပြော၏..။ ဝင်းပြောင်တင်းအိနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ ကိုယ်အလှုပ်တွင် တသိမ့်သိမ့် တငြိမ့်ငြိမ့် တုန်ခါနေသည်..။

ဆံပင်ကို တစ်ပတ်လျှို ထုံးပြီးနောက် ဘယ်ဖက်ပေါင်ကို မထောင်လိုက်ပြီး..ဘေးတွင်ပုံထားသော ထမီနှင့် စောက်ဖုတ်ကြီးကို သုတ်လိုက်သည်..။

အပေါ်ယံတွင် သာမက စောက်ဖုတ်ကြီးအတွင်းပါ နှိုက်၍ သုတ်လိုက်သည်..။ ဖိုးတာက ထမီအရောင်ကို သေချာမှတ်ထားလိုက်သည်..။

ထမီ အရောင်က အစိမ်းဖျော့ဖျော့…။

“ အင့်….တော်လဲ သုတ်လိုက်အုံး… ”

ကိုမြတ်ကျော်က တင်းတင်းမို့မို့ ဝင်းဝင်းစို့စို့ ချွေးများဖြင့် တလက်လက်ထနေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်လျက်…

“ မင်း…သုတ်ပေးလေကွာ… ”

ထိုသို့ပြောရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်သည်..။

“ ဟင်း….တော်တော် ကဲ…. ”

မတင်ကြည်မက အမူပိုပို မြှူချိုချို မျက်စောင်းလေး ထိုးရင်း ကိုမြတ်ကျော် ပေါင်ကြားရှိ မာန်ဟုန်ကျလျက် ပျော့ခွေငိုက်ဆင်းနေသော လီးတန်ကြီးကို တယုတယ သုတ်ပေး၏..။  မတင်ကြည်မ ပုံစံကိုကြည့်၍ ဖိုးတာတစ်ယောက် အူတွေပွကာ ဒေါသူပုန်ထနေသည်..။

မတင်ကြည်မနှင့် သူ့အမေ မခင်တာတို့မှာ သိပ်ပြီး အစေးကပ်ကြသည်မဟုတ်…။ သို့သော် တစ်ခါတစ်ခါ သူ့အမေ မခင်တာက မတင်ကြည်မထံမှ ငွေချေးရသည်..။ အခုလည်း ငွေနှစ်ဆယ် ချေးထားရာ ကြာလှပြီးဖြစ်၍ မတင်ကြည်မက ဘာတွေ ပြောဆိုသွားသည် မသိ..။

သူ့အမေက စိတ်တွေ ဆိုးပြီး ဖိုးတာကို ပေးခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်..။ ဖိုးတာအမေကလည်း ပြောစရာ ဖြစ်သည်..။ ပိုက်ဆံချေးလျင် တော်တော်နှင့် ပြန်မပေးတတ်..။  ဖိုးတာ စိတ်ကူးတစ်ခု ရလာသည်..။ မတင်ကြည်မထံက ငွေညှစ်မည်..။ အခု ကိုမြတ်ကျော်နှင့် လိုးနေကြတာကို သူ့ဦးလေးတိုင်မည်ဟု ခြိမ်းခြောက်မည်..။ 

ပြီးတော့ ဒီလောက်တောင် တဏှာရာဂ ကြီးပြီး ရွလွန်းထလွန်း ပွမ်လွန်းလှတဲ့ မတင်ကြည်မကို လိုးပစ်လိုက်အုံးမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်..။

ဘယ်သူက မြုံနေသည်မသိ..။ မတင်ကြည်မတို့မှာ သားသမီး မရ..။ သည်တော့ ပိုကောင်းသည်..။ ကလေးမမွေးဖူးသေးသည့် စောက်ဖုတ်ဖြစ်သည့်အတွက် ပြဲလန်ချောင်ချိနေမည် မဟုတ်..။  ဖိုးတာ အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် စာဖတ်သည်..။ သူ့အဖေကလဲ စာဂျပိုး…။ ဆရာ ပီမိုးနင်း၏ ကာမသိဒ္ဓိ မိန်းမစိတ်ကျမ်း ၊ ဖိုမ ဆက်ဆံရေး ၊ စာအုပ်များကို မန ္တလေးရောက်လျင် ညဈေးတန်းက ဝယ် ဝယ်လာသည်..။

သူ့အဖေ အလစ်တွင် ဖိုးတာက ခိုးခိုးဖတ်သည်..။  ထို့အပြင် စုံထောက်ဝတ္ထု ပြစ်မှု မဂ္ဂဇင်း ဆရာမင်းသိင်္ခ စာအုပ်များကိုလည်း မကြာမကြာ ဖတ်လေ့ ရှိသည်..။  ဟိုတလောက သူ့အဖေ မဂ္ဂဇင်း တစ်အုပ်ဖတ်နေသည်ကို တွေ့ရာ သည်မျက်နှာဖုံးမျိုး မမြင်ဖူးသေးသည့်အတွက် အသစ်ဖြစ်ပုံရသည်..။

လုံးဝ မဖတ်ဖူးသေးသည့်အတွက်ကြောင့်သာ အသစ်ဟု ဆိုရသည်..။ အမှန်အားဖြင့် ညဈေးတန်း အဟောင်းဆိုင်က ဝယ်လာသည့် စာအုပ်များသာ ဖြစ်သည်..။  ဖိုးတာကလည်း သူ့အဖေ အလစ်ကို ချောင်းနေသည်…။ သိပ်မကြာပါ…သူ့အဖေ  ကိုညိုလုံးမှာ စာဖတ်ရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်..။

မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ကို ကုတင်ဘေးတွင် ချထားသည်..။ ဖိုးတာကလည်း သူ့အဖေနား အသာသွား၍ စာအုပ်ကို လှန်ကြည့်လိုက်သည်..။  စာအုပ်ထဲတွင် စာအုပ်ဆိုဒ်အသေးလေးတစ်အုပ် ထပ်ညှပ်ထားသည်..။ စာအုပ်လေးက ခပ်ပါးပါး..။ လက်နှိပ်စက် နှင့် ရိုက်ထားသည်..။ ဒီစာအုပ်မျိုး တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူး၍ ဖိုးတာ မဂ္ဂဇင်း စာအုပ်ထဲက ဆွဲယူလိုက်သည်..။

ပြီးတော့ အိမ်အပေါ်ထပ် တက်ပြီး အနောက်ခန်းထဲ ဝင်ဖတ်နေသည်..။ စာအုပ်နာမည်က နတ်သုဒ္ဓါတဲ့…။ ရေးသူက ဘိုးထူး..၊ ဖိုးတာစိတ်ထဲ အထူးအဆန်းသဖွယ်ဖြစ်နေသည်..။  စဖတ်ဖတ်ချင်း ကောင်းရဲ့လား ဒေစီ…ဟူသော စာပိုဒ်ကို စတွေ့ရသည်..။ ဖိုးတာတစ်ယောက် အတော်လေး စိတ်ဝင်စားသွားပြီး ဆက်ဖတ်သည်..။  စာအုပ်တစ်အုပ်လုံး ပြီးဆုံးသွားသောအခါမှ မိန်းမနှင့် ယောကျ်ား လိုးကြပုံတွေကို ရေးသားထားသော အပြာစာအုပ်မှန်း သိရတော့သည်..။

စာအုပ်ထဲတွင် အပြာဇာတ်လိုက်ဖြစ်သော ဂျော့မောင်မောင်တုတ် ဆိုတဲ့ အကောင်နှင့် ဒေစီမြမြအေး ၊ ဒေါ်လီ ၊ လှမျိုးယဉ် ဟူသော မိန်းမလေးတို့ လိုးကြပုံကို ရေးထားသည်..။ စာအုပ်ဖတ်ပြီးသောအခါ ဖိုးတာ ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးမှာ ပုဆိုးကို ဖောက်ထွက်မတတ် တောင်မတ်နေပါတော့သည်..။

သို့သော် သူ့စိတ်ထဲမှာ ဗိုက်ပူသူတော် ဝထ္တုထဲက မုဆိုးမ မခင်မြနှင့် ဗိုက်ပူသူတော်တို့ ဖြစ်ကြပုံလောက် မစွဲပဲ ဖြစ်နေသည်..။  မုဆိုးမ မခင်မြနှင့် ဗိုက်ပူသူတော် တို့ဖြစ်ကြပုံမှာ အခုအပြာစာအုပ်ထဲကလို ညစ်ညမ်းတာတွေကို တစ်တစ်ခွခွ ရေးမထားပဲ ပို၍ စွဲမက်စရာကောင်းသည်..။

စာဖတ်သူမှာ စာမဖတ်သူထက် အဆပေါင်းများစွာ သာသည်..။  သန့်သန့် ၊ ညစ်ညစ် ယူတတ်လျင် ဗဟုသုတ ရ၏..။ အတွေးအမြင်ကျယ်၏..။ ဖိုးတာက အပြာစာအုပ်ကို ဖွက်ယူခဲ့ပြီး မဂ္ဂဇင်းစာအုပ်ထဲ ပြန်ညှပ်ထားလိုက်သည်..။ ကံကောင်းသည်မှာ သူ့အဖေက ထိုအချိန်ထိ အိပ်လို့ကောင်းတုန်းရှိသေးသည်..။

သည်ဖြစ်ရပ်မှာ မကြာခင်ကမှ ပေါ်ပေါက်ထားသော ပူပူနွေးနွေး ဖြစ်ရပ် ဖြစ်သည်..။

ပြန်ခါနီးတွင် ကိုမြတ်ကျော်နှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ပွေ့ဖက်နမ်းရှုတ်လျက် အလွမ်းသယ်နေကြသေးသည်..။

“ ဟွန်း…ခုမှ ကဲနေလိုက်တာ….သူများကို ခိုးပါခိုးပါ ဆိုတုန်းကတော့ သတ္တိမရှိပဲနဲ့….အခု ဖိုးခွေးမယားဖြစ်တော့မှ ဒီလီးက တောင်ရသတဲ့လား…. ”

မတင်ကြည်မက ကိုမြတ်ကျော် ပေါင်ကြားက လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် ဆုတ်ကိုင်ရင်း ပြောသည်..။  လီးတန်ကြီးကမူ ပျော့ခွေငိုက်ဆင်းကျလျက်ပင်..။ တစ်ချီမျှ လိုးရုံဖြင့် သည်လောက်အခြေအနေဆိုလျင် သိပ်တော့ မဟန်လှ..။ ပြီးတော့…လီးက သူ့ယောကျ်ား ဖိုးခွေးထက်တောင် တိုသေးသည်..။ ငယ်ရီးစားမို့ သံယောဇဉ် ဖြစ်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် သာ ခံလိုက်ရသည်..။ လီးက မက်လောက်စရာ မကောင်းလှ..။  ပြီးတော့ သူ့မိန်းမက ကိုယ်ဝန်အရင့်အမာကြီးနဲ့မို့ လာလိုးခြင်းဖြစ်သည်..။

မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် ကိုမြတ်ကျော် လီးတန်ကို ဆုပ်ကိုင်နေရင်းကပင် အတွေးဝင်လာ၍ ချက်ချင်း လွှတ်ပစ်လိုက်လေသည်..။

“ ကဲ….တော် သွားတော့လေ…တော်ကြာ သူများတွေ ရိပ်မိသွားရင် ပြဿနာတက်ကုန်မယ်…၊ ကိုဖိုးခွေးက တဇောက်ကန်း…၊ နောက်ရက်တွေ မလာနဲ့တော့နော်…။ ကျုပ်ကသာ ချစ်ခဲ့ရတာပါ..တော်က တကယ်မချစ်ပါဘူး..။ အခုဟာလဲ တော့ဟာမ ဗိုက်ကြီးနေလို့ လုပ်မရလို့ ကျုပ်ကိုလာလိုးတာ သိပါတယ်… ”

မတင်ကြည်မ၏ သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားသော အပြုအမူကြောင့် ကိုမြတ်ကျော် အံ့သြသွားသည်..။ သို့သော် တစ်ကိုယ်လုံး နုံးချိနေ၍ ဘာမှလည်း မပြောချင်..။  ပြီးတော့ မတင်ကြည်မ ပြောတာတွေကလည်း အမှန်တရားတွေမို့ ဆိတ်ဆိတ်နေလိုက်သည်..။

နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ် ခေတ္တငြိမ်သက်နေကြစဉ်….

“ ဗျို့…..မတင်ကြည်မ…. ”

အိမ်အပြင်ဘက်က အော်ခေါ်သံကြောင့် ကိုမြတ်ကျော်ရော မတင်ကြည်မပါ ပျာယာခတ်သွားကြသည်..။ အမှတ်တမဲ့မို့ ဘယ်သူခေါ်မှန်းလည်း သဲသဲကွဲကွဲ မသိလိုက်..။

“ ဗျို့…မတင်ကြည်မ…. ”

အပြင်က နောက်ထပ် တစ်ခွန်း ထပ်ခေါ်လိုက်သည်..။ သည်တော့မှ မတင်ကြည်မ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားရသည်..။

“ ဟောတော့…ဒုက္ခပဲ….ဖိုးခွေးတူ..ဖိုးတာ…ကဲ..ကိုမြတ်ကျော်.အဲဒီအပေါက်ဖွင့်ပြီး..ကျော်ထွက်သွားတော့…. ”

ကိုမြတ်ကျော်လည်း ပုဆိုးကို ကပျာကယာဝတ်လျက် အပေါက်ဖွင့်ပြီး လစ်ထွက်သွားသည်..။  မတင်ကြည်မလည်း ထမီတစ်ထည်ကို ကောက်ဝတ်ရင်လျားပြီး…

“ အေး….ဖိုးတာလား…ငါရှိတယ်ဟဲ့…လာပြီ… ”

မတင်ကြည်မ သူဝတ်ထားသော ထမီကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ..ဟင်း..တော်ပါသေးရဲ့ ..။ စောစောက စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးသုတ်ထားတဲ့ ထမီ မဟုတ်လို့…။ မတင်ကြည်မက စေ့ထားသော တံခါးကို ဖွင့်ပေးရင်း…..

“ တံခါးက စေ့ထားတဲ့ဟာကို ဝင်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူး… ”

“ ကိုမြတ်ကျော်ကြီး ရှိနေတဲ့ဥစ္စာ..၊ ဘယ်လိုလုပ် ဝင်လို့ဖြစ်မှာလဲဗျ….. ”

ဖိုးတာလည်း စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ဒဲ့ပြောချလိုက်သည်..။ စောစောကတော့ ဒီလိုပြောဖို့ စိတ်ကူးမရှိ..။ မတင်ကြည်မက မကြည်ပေါက်နဲ့ ငေါက်သလို ငမ်းသလိုပြောလာသောကြောင့် ခပ်ချဉ်ချဉ် ရှိတာနဲ့ ပြောထည့်လိုက်သည်..။

ဖိုးတာစကားကြောင့် မတင်ကြည်မ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားရပြန်သည်..။ ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်း ခုန်လာသည်..။ သို့သော် မျက်နှာ ခပ်တင်းတင်းနဲ့…

“ အောင်မယ်…..သေနာကောင်က စွပ်စွပ်စွဲစွဲ…ဘယ်မလဲ…နင့်ပထွေးမြတ်ကျော်ရှိတာ..သွားကြည့်စမ်း..အခန်းထဲ…. ”

“ အခုတော့ လိုးလို့ အားရလို့ ထွက်သွားပြီနေမှာပေါ့…. ”

“ အောင်မာ…ရာရာစစ..ပြောလေကဲလေ……ကဲဟာ….. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာကို ပါးရိုက်ရန် လက်အလွှဲ ဖိုးတာက ငုံ့ရှောင်လျက် စောစောက မတင်ကြည်မတို့ နှစ်ယောက် လိုးနေကြသော အခန်းထဲ ပြေးဝင်သွားသည်..။ မတင်ကြည်မလည်း ခေတ္တ ကြောင်ကြည့်နေရာမှ ဖိုးတာနောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားသည်..။  အခန်းထဲရောက်တော့ ဖိုးတာက စောစောက စောက်ဖုတ်နဲ့ လီးကို ကျကျနန သုတ်ထားသော ထမီကို ဖျတ်ခနဲ ကောက်ယူလိုက်ပြီး…စုလုံးလိုက်သည်..။  ထိုစဉ် …မတင်ကြည်မ အခန်းထဲ ရောက်လာသည်..။ ဖိုးတာ ဝုန်းခနဲ ခုတင်ပေါ် ခုန်တက်လိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ကိုမြတ်ကျော် ထွက်သွားသော အပေါက်မှ အပြင်သို့ ထွက်လိုက်ပြီး…

“ ခင်ဗျားနဲ့ ကိုမြတ်ကျော်တို့ ဒီအခန်းထဲမှာ လိုးနေကြတာကို ချောင်းကြည့်နေတာ ကြာပြီ…၊၊ ဦးလေးမရှိတုန်း လင်ငယ်နဲ့ နောက်မီးလင်းတာကို ဦးလေးကို တိုင်ရမယ်..။ ဟောဒါ အခိုင်မာဆုံး သက်သေပဲ..။ ဒီထမီထဲမှာ ခင်ဗျားစောက်ရေနဲ့ ကိုမြတ်ကျော် လရေတွေ ရှိတယ်..။ ဟုတ် မဟုတ် ဓါတ်ခွဲစစ်လိုက်ရင် ပေါ်လာမှာပဲ…။ ရော့ ….အမေက ပေးခိုင်းလိုက်တဲ့…ခင်ဗျား ငွေနှစ်ဆယ်…. ”

ဖိုးတာက ငွေနှစ်ဆယ်ကို လုံးခြေပြီး အပေါက်က လှမ်းပစ်သည်..။ ငွေနှစ်ဆယ်က ကုတင်အထက်တွင် ကျသွားသည်..။ ဖိုးတာက ထမီကို စုလိမ်ပြီး ခါးထဲထိုးထည့်ကာ ခပ်သွက်သွက် ထွက်သွားပါတော့သည်..။  ဟုတ် မဟုတ် ဓါတ်ခွဲစစ်လိုက်ရင် အဖြေ ပေါ်လာမှာပဲ ..ဟူသော ဖိုးတာစကားကြောင့် တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားသည်..။  ဖိုးတာက သူ့အမေကို ပက်ပက်စက်စက် ပြောခဲ့သဖြင့် သူ့ကို ကလဲ့စား ချေသွားပုံရသည်..။

ဒီပြဿနာကို ပြေလည်အောင် ဖြေရှင်းဖို့ မတင်ကြည်မ အပူတပြင်း အကြံထုတ်ရပါတော့သည်..။

“ ခင်တာ…..ရေ…..ဟေ့ ခင်တာ….. ”

“ ဟဲ့….ဘာလို့ အဲဒီလောက်ကြီး အော်ခေါ်နေတာလဲ…ဒီမှာ ရှိတယ်…. ”

မခင်တာက မီးဖိုခန်းအပြင်တွင် ဆန်ရွေးနေရာမှ လှမ်းပြောသည်..။ မတင်ကြည်မ  မျက်နှာက ချိုနေသည်..။ မတင်ကြည်မက မခင်တာနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် တွင် တစောင်း ဝင်ထိုင်ရင်း….

“ ညည်းသားကို အကြွေးနှစ်ဆယ်..ပေးခိုင်းလိုက်တာဆို…. ”

“ အေးလေ…ညည်းပဲ ပြောဆိုသွားပြီးတော့…. ”

“ အမလေး…ခင်တာရယ်…ဒါလေးပြောမိတာနဲ့များ…ဖြစ်နေလိုက်တာ…ကောင်မရယ်… ”

“ ညည်းပဲ…စဉ်းစားကြည့်လေ…ငါက သူများဟာယူထားပြီး မပေးပဲ လိမ်ထားတဲ့ပုံစံ…မျိုး.. ”

“ ညည်းကို ရည်ရွယ်တာ မဟုတ်ပါဘူးအေ..၊ အနောက်ရွာက မိဇီးကွက်ကို ရည်ရွယ်ပြီး ပြောတာ ရောသွားလို့ဟဲ့…ယောင်းမရဲ့…ညည်းမောင်နဲ့ မညားခင်ကထဲက ဒို့နှစ်ယောက်က ညီအစ်မလို ချစ်ခဲ့ကြတာပဲ…၊ အင့်…ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ယူထားလိုက်..ပြန်မပေးနဲ့တော့… ”

မတင်ကြည်မက ဆန်ဗန်းပေါ်တွင် ချထားလိုက်သည်..။  မခင်တာက မသိမ်းပဲ ဒီအတိုင်းထားလိုက်သည်..။  စောစောကလို မျက်နှာကြောတော့ မတင်းတော့..။

“ ဟဲ့…ယောင်းမ…ယူပြီး သိမ်းထားလိုက်လေ….ဟယ်…။ ညည်း ငါ့ကို ငွေငါးကျပ် ပေးတုန်းက ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူဆိုလို့ ငါယူခဲ့ရတာ မှတ်မိသေးလား…အခုလည်း ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူ…မိခင်တာ…. ”

သည်တော့မှ မခင်တာ မျက်နှာက ပြုံးဖြီးဖြီးကြီး ဖြစ်လာပြီး..ပိုက်ဆံ နှစ်ဆယ်ကိုယူ၍ ရင်ဘတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်..။

အခု ဖိုးတာအဖေနဲ့ မညားခင် မခင်တာမှာ ငယ်ရည်းစား ရှိခဲ့ဖူးသည်..။ သူမကို လိုးသွားသော မြတ်ကျော်၏ ညီဖြစ်သည်..။  သူတို့နှစ်ယောက် မတင်ကြည်မတို့အိမ်တွင် ချိန်းတွေ့ကြရာ နှုတ်ပိတ်ခအဖြစ် ငွေငါးကျပ် ပေးသည်..။  မတင်ကြည်မက လုံးဝမယူ ..။ ဇွတ်ငြင်းသည်..။  မခင်တာက ငါ့ကိုချစ်ရင်ယူ ဟု အကြပ်ကိုင်ပေးသဖြင့် ယူခဲ့ရသည်..။ ပြီးတော့ မခင်တာက ပြောသေးသည်..။

“ ဟေ့…ကောင်မယူလိုက်..အဲဒါ သူကပေးတာ..သန်ဘက်ခါ တောင်ဘက်ရွာ ဘုရားပွဲ..။ စိန်လှမြိုင် ဇာတ်ပါတယ်..။  အဲဒီအတွက် မုန့်ဘိုးတဲ့…ရော့..ယူပါဆို.. ”

မခင်တာက သူမလက်ထဲ ဇွတ်ထည့်ခဲ့ဖူးသည်..။

“ အယ်….ဖေလိုးမ…အခုချိန်ထိ သတိရတုန်းပေါ့..လေ…. ”

မခင်တာက ပြုံးရွှင်စွာ မေးသည်..။

“ ဟဲ့…မှတ်မိတာပေါ့အေ့…။ ဘုရာပွဲ ပထမညက ညည်းတို့နှစ်ယောက် ငါ့ကိုပတ်ပြီး ကန်ဘောင်ရိုးပေါ် သွားတွေ့ကြတာလေ… ”

မခင်တာ မျက်နှာမှာ နီမြန်းသွားသည်..။ ထိုညက သူ့ရည်းစား လှသော်က သူ့ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆော်ထည့်လိုက်သည် မဟုတ်ပါလား…။  ဘုရားပွဲ ပြီးတစ်ပတ်လောက် အရောက်တွင် လှသော် ပိုးထိ၍ ဆုံးသွားခဲ့သည်..။ လှသော်နဲ့ ရသော ကိုယ်ဝန်ကို တိတ်တိတ်ပုန်း ဖျက်ချခဲ့ရသည်..။  ထိုကိစ္စကို မခင်တာအမေနှင့် မတင်ကြည်မ တို့သာ သိကြသည်..။  နောက်တော့ ဖိုးတာအဖေ ကိုညိုလုံးနှင့် ညားခဲ့ကြသည်..။ မတင်ကြည်မလည်း မခင်တာ၏ မောင် ကိုဖိုးခွေးနဲ့ ညားခဲ့သည်..။  မခင်တာ မျက်နှာမှာ ဒေါသတွေ ကင်းစင်သွားပြီး ယခင်လို ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ပြန်ဖြစ်လာသည်..။

“ အော်…ဒါနဲ့ ညည်းသားရော….၊ ငါ အနောက်ရွာ အကြွေးသွားတောင်းချင်လို့ အဖော် ခေါ်သွားအုံးမယ်… ”

“ အေး အေး ခေါ်သွားလေ..ဖိုးတာရေ..ဟေ့ ဖိုးတာ…. ”

“ ဗျို့…လာပြီ အမေ… ”

ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မ ရောက်လာကထဲက အိမ်အပေါ်ထပ် ထရံပေါက်မှ ချောင်းကြည့်နေခဲ့သည်..။ သူ့အမေနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ သူ့မျက်စိအောက်မှာပင် ငြိမ်းချမ်းရေးရ၍ ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ရယ်ရယ်မောမော ဖြစ်သွားကြပါတော့သည်..။

ဖိုးတာ သူ့အမေနား ရောက်သောအခါ….

“ မင်း ဒေါ်လေးက အနောက်ရွာ ကြွေးသွားတောင်ချင်လို့ အဲဒါ အဖော်လိုက်သွားစမ်း… ”

“ ဟုတ်ကဲ့ အမေ…. ”

“ ကဲပါ…တင်ကြည်မရယ်..ဖိုးခွေးမရှိတုန်း ညည်းတူကို အဖော်ခေါ်ထားလိုက်.. ။ ငါ့သားကို ထမင်းတော့ ဝအောင်ကြွေးနော်…ကောင်မ… ”

မခင်တာ စကားအဆုံးတွင်….

“ ကောင်မ…ညည်းဗိုက်ထဲ ပုဏ္ဏားပါပုံရတယ်…၊ ငါကလဲ အခု အဲဒါပြောမလို့…ဟဲ့..အဟင်းဟင်း…ထမင်းများ အဆန်းလုပ်လို့အေ…. ”

ဖိုးတာတစ်ယောက် မတင်ကြည်မနဲ့ နောက်က ကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်သွားရပါတော့သည်..။  အနောက်ရွာက အကြွေးတောင်း ပြန်လာတော့ ည ရှစ်နာရီတောင် ထိုးပြီ..။ ဖိုးတာက လှည်းကိုသာ ဂရုစိုက်မောင်းလာသည်..။ တစ်လမ်းလုံး စကားတစ်ခွန်းမှ မပြော….။

မတင်ကြည်မက ဒီနေ့ညအတွက် စီမံကိန်းတွေ ချကာ စိတ်ကူးယဉ်လာသည်..။ နေ့လည်က မထင်မှတ်ပဲ ဖြစ်သွားရသည့် ကိစ္စအတွက် မတင်ကြည်မ ယူကြုံးမရ ဖြစ်နေသည်..။ သူ့ကို မချစ်၍ ပစ်သွားခဲ့သော မြတ်ကျော်၏ အလိုဆန္ဒကို လုံးဝ မလိုက်သင့်…။  ပြီးတော့ သူ့မိန်းမ ဗိုက်ကြီးလို့ လိုးမရမှ သူမကို လာလိုးခြင်းဖြစ်သည်..။ ငယ်ရည်းစား ဖြစ်ခဲ့ဖူးတာက တစ်ကြောင်း..။ မြတ်ကျော် ကိုယ်နှိုက်က အပြောကောင်း အနှူးကောင်းတာ တစ်ကြောင်း..။ ရည်းစားဘဝက ဖက်ရုံ နမ်းရုံ နို့အကိုင်ခံရုံက လွဲ၍ အလိုးမခံဖူးခဲ့တာက တစ်ကြောင်း …စသည်တို့ကြောင့် မြတ်ကျော်နှင့် ဖြစ်ခဲ့ရခြင်းပင်..။

အလိုးခံပြီးမှ မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် နောင်တ ရမိသည်..။ တကယ်တော့ မြတ်ကျော်က သူ့ကို ကျောသွားခြင်းသာ ဖြစ်သည်..။  ထို့ကြောင့် နောက်နောင် မပတ်သက်ဖို့ တင်းတင်း ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  တကယ့်ကိစ္စကြီးကိုမှ သူ့ယောက်ျား ကိုဖိုးခွေး၏ တူအရင်းခေါက်ခေါက် က မြင်သွားတွေ့သွားခဲ့ရသည်..။ သူ့အမေ မခင်တာကိုများ တိုင်လိုက်လေမလား ဟု ထူပူပြီး လိုက်ခဲ့ရသည်..။  တော်ပါသေးရဲ့..တိုင်ပုံ မရသေး..။ မိခင်တာကလည်း ငွေနှစ်ဆယ် ပြန်ပေးလိုက်သည့်အတွက်  အကြည်ဓါတ် ရသွားသည်..။  ဒါတင်မက ငယ်ကျုးိငယ်နာကိုပါ သတိရလာအောင် ဖော်ပြောခဲ့သည်..။  အမှန်တကယ်အားဖြင့် မခင်တာနှင့် မတင်ကြည်မတို့မှာ အလွန်ချစ်ကြသည့် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်သည်..။

ရွဖော်ရွဖက် ထဖော်ထဖက် ..နို့စို့ဖော် နို့စို့ဖက်များ ဖြစ်ကြသည်..။

ဖိုးတာကို လျှော့တွက်လို့တော့ မရ။ အသက်က ဘာမှ မကြီးသေးပေမဲ့ လူက ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်း။ ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးကလည်း ထက်မြက်။ ဖအေတူသားမို့ စာဖတ်ကလည်း ဝါသနာ ကြီးသည်။  လူထွားသလောက် လီးများထွားလိုက်လျင်တော့ ဒီညအဖို့ မတင်ကြည်မတို့ ရတနာပုံကိန်း ဆိုက်ပေတော့မည်..။ ထို့ကြောင့် စကားမပြော တရားမဟော အတည်ပေါက်ကြီး လုပ်နေသော ဖိုးတာကို အကဲစမ်းချင်၍…..

“ ဟဲ့…ဖိုးတာရဲ့..စကားလေး ဘာလေး ပြောပါအုံး..ဟဲ့..။ တေမိလေး ကျနေတာပဲ… ”

“ ခင်ဗျား..ကိုမြတ်ကျော်ကြီးနဲ့..ပြောပေါ့ဗျ….. ”

ဖိုးတာအသံထဲတွင် မနာလိုသံတွေ ပါနေသဖြင့် မတင်ကြည်မ အားတက်သွားသည်..။

“ ဘာလဲ..နင်က ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေတာ လား… ”

“ ဟုတ်တယ်…. ”

“ စိတ်ချ..စိတ်ချ…နောက် ဒါမျိုး ဘယ်တော့မှ မဖြစ်စေရဘူး…ငါလည်း နောင်တရပါတယ် ဟယ်..။  မြတ်ကျော်နဲ့ ငါနဲကက ငယ်ရည်းစားလေ..ပြီးတော့ သူကလည်း အပြောကောင်းတော့  သူ့ကို အလိုလိုက်မိသွားတာပါ..။ ပြီးတော့….မင်းဦးလေးကလဲ…… ”

မတင်ကြည်မက မင်းဦးလေးကလဲ..ဟုဆိုကာ ရှေ့မဆက်ပဲ ရပ်ထားလိုက်သည်..။  ဖိုးတာ သိချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြလာရသည်..။

“ ဘာ…မင်းဦးလေးကလဲ…လဲပြောလေဗျာ…. ”

မတင်ကြည်မက တော်တော်နဲ့ မပြောသေးဘဲ ငြိမ်နေသည်..။ ရှေ့တစ်ခေါ်လောက်တွင် ရွာကို လှမ်းမြင်နေရပြီ…။  ဖိုးတာ သိချင်ဇောတွေ ပြင်ထန်းလာသည်..။ 

“ ဒေါ်လေးကလည်း ..ပြောလေဗျာ…. ”

ဒေါ်လေးဟု ခေါ်လိုက်သဖြင့် ဖိုးတာ စိတ်ကြည်သွားမှန်း မတင်ကြည်မ သိလိုက်သည်..။

“ မင်းကလည်း…ပြောပါ့မယ်…..ဒီလိုဟဲ့..မင်းဦးလေးက လေ….ဟို..ဟို…ပန်း…သေနေတယ်….လေ… ”

“ ပန်းသေတယ်ဆိုတာ ဘာလဲ…ဒေါ်လေးရဲ့… ”

ဖိုးတာက သိလျက်သားနှင့် မေးလိုက်သည်..။  မတင်ကြည်မလည်း မထူးတော့ပြီမို့……

“ ပန်းသေတယ်ဆိုတာ…မလိုးနိုင်တော့တာကို ပြောတာဟဲ့…၊ နင့်ဦးလေးက ငါ့ကို ကောင်းကောင်း လိုးမပေးတာ ကြာပြီ…၊ ငါလဲ သွေးနဲ့ သားနဲ့ပဲ..ခံချင်သေးတာပေါ့.. ”

“ ဒါများ…ကိုမြတ်ကျော်လိုကောင်မျိုး ခံနေသေးတယ်…၊ ကျနော့်ကို ခံလိုက် ပြီးတာပဲ… ”

“ အံမယ်…ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်..နဲ့….၊ နင့်လီးက ဘယ်လောက် များ ရှိလို့လဲ… ”

“ သိချင်ရင်…ကိုင်ကြည့်လေ….ဗျာ… ”

“ ကဲ…ဒီလိုဆို ပြစမ်း….ပြစမ်း…. ”

မတင်ကြည်မက လှည်းမောင်းနေသော ဖိုးတာအနားတိုးကပ်လာပြီး…နောက်မှနေ၍ ပေါင်ကြားဆီ လှမ်းနှိုက်လိုက်သည်..။  ဖိုးတာ ပေါင်ကြားက တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို စမ်းမိသောအခါ မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် အမလေး တမိမတတ် ကြက်သီးတွေ ဖျင်းကနဲ ထသွားသည်..။ 

ဟုတ်မှ ဟုတ်ကဲ့လား…ဟု သံသယ ဝင်သွားသည်..။ လီးတန်ကြီးက နည်းနည်းနောနောဟာကြီး မဟုတ်..။  လက်တစ်ဆုတ်စာမက ကြီးမားတုတ်ခိုင်လှသည်..။  အရှည်ကလည်း တစ်ထွာကျော်ကျော်လောက်ရှိသည်..။

“ ကဲ….ယုံပြီလား…ဒေါ်လေး…ကိုမြတ်ကျော်ဆိုတဲ့ ကောင်ကြီးထက် သာတယ်မို့လား..။ သူ့လီးက ကျနော့်လီးထက် အများကြီးသေးတယ်..၊ ပြီးတော့ တစ်ချီလောက် လိုးရုံနဲ့ ပျော့ခွေသွားတဲ့ လီးဘိန်းစား…. ”

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာအပြောကို သဘောကျလွန်းလို့ တခစ်ခစ် ရယ်မောပါတော့သည်..။  ပြီးတော့ တင်းသထက်တင်းအောင်  ညှစ်ပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်..။  ရွာထဲ ဝင်တော့မှ ဖိုးတာလီးကြီးကို မလွှတ်ချင် လွှတ်ချင် နဲ့ လွှတ်လိုက်ရသည်..။

ထမင်းစားသောက်ပြီးကြသောအခါ ဖိုးတာက ပြောလိုက်သည်..။

“ ဒေါ်လေး….ကျနော် ထပ်ခိုးပေါ် သွားနှင့်မယ်…. ”

“ အေး အေး….သွားနှင့်…. ”

မတင်ကြည်မ ပန်းကန်တွေ ဆေးရင်းပြောလိုက်သည်..။  ပန်းကန်ဆေးပြီးသောအခါ သူ့လက်ကို ဆပ်ပြာနှင့် ပြောင်အောင် ဆေးပြီး မျက်နှာပါ သစ်လိုက်သည်..။  ပြီးတော့ သနပ်ခါးသွေးပြီး ကျကျနန လိမ်းသည်..။အပေါ်အင်္ကျီနှင့် ဘော်လီကို ချွတ်၍ ရင်ဘတ် ၊ချိုင်း ၊ လည်ပင်းတို့ကိုပါ လိမ်းသည်..။

သနပ်ခါး လိမ်းပြီးသောအခါ ဓါတ်မီးတစ်လက်နဲ့ အပြင်ထွက်ခဲ့သည်..။  အခုမှ သတိထားမိသည်..။ ဖိုးတာလီးမှာ သူမကိုင်ထားသော လက်နှိပ်ဓါတ်မီးအလုံးထက် တုတ်သည်..။ လက်နှိပ်ဓါတ်မီးနှင့် ထိုး၍ ခြံတံခါးကို အသေအချာ ပိတ်သည်..။  ထို့နောက် အိမ်သာထဲသို့ သွားပြီး သူ့ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆပ်ပြာနှင့် အထပ်ထပ်အခါခါ အကျိုအကြားပါ မကျန် ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပစ်လိုက်သည်..။

ဖိုးတာတစ်ယောက် ထပ်ခိုးပေါ် ရွေးရခြင်းမှာ မြေစိုက်အိမ်မို့ ချောင်းကြည့်လျင် မြင်နိုင်သည်။ သူကိုယ်တိုင် နေ့လည်က ချောင်းကြည့်ခဲ့ပြီးသားမို့ နေရာ ရွေးရသည်..။  ထပ်ခိုးပေါ်က လုံခြုံသည်..။  အိမ်က  ခေါင်စောက်မို့  ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း ရှိလှသည်..။  အခင်းကလည်း ပျဉ်ခင်းမို့ တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိသည်..။

ဖိုးတာက ဂွမ်းစောင်တစ်ထည်ကို ခေါက်ခင်းလိုက်သည်..။ ထိုအပေါ်မှ ဘာဘူစောင်တစ်ထည် ဖြန့်ခင်းသည်..။  ပြီးတော့မှ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးကို ယှဉ်ထားလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်အိပ်ရင်း မတင်ကြည်မကို စောင့်နေသည်..။

ပုဆိုးကို မလှန်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေသော သူ့လီးတန်ကြီးကို ခပ်ဖွဖွလေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေသည်..။  အထက်တွင် ထွန်းထားသော လသာမှန်အိမ်မီးရောင်က အားနည်းနေသဖြင့် မီးအရှိန်မြှင့်ရန် ထပြီး လှည့်လိုက်သည်..။ ပုဆိုးကို အိပ်ယာခင်းပေါ် ချွတ်ထားခဲ့သဖြင့် သူ့ပေါင်ကြားက လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးမှာ လသာမှန်အိမ်မီးရောင်အောက်တွင် တရမ်းရမ်း တခါခါ နှင့် တောင်မတ်နေသည်..။

ထိုစဉ် မတင်ကြည်မ တစ်ယောက် ထမီရင်လျားနှင့် ထပ်ခိုးပေါ် တက်လာသည်..။  မီးအရှိန် မြှင့်နေသော ဖိုးတာပေါင်ကြားရှိ တောင်မတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို ကြည့်ကာ  ရမက်သွေးများ ဆူပွက်လာပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်း ယားကြွ ပွထလာသည်..။ 

စောက်ဖုတ်အုံကြီးတစ်ခုလုံးလည်း စူပွခုံးထလာနေသည်..။  သူ့ယောက်ျားလီးနှင့် သော်လည်းကောင်း ၊ မြတ်ကျော်လီးနှင့်သော်လည်းကောင်း မနှိုင်းယှဉ်အပ်သည့် အရွယ်နှင့် မမျှ ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှသည့် ဧရာမလီးကြီးကို ကြည့်ကာ ကာမရာဂစိတ်တွေ ထသထက် ထ ကြွသထက် ကြွလာပါတော့သည်..။

မတင်ကြည်မက ဖိုးတာအနား တိုးကပ်သွားပြီး တောင်နေသော လီးတံကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ကာ အိပ်ယာဆီသို့ ဆွဲခေါ်လာသည်..။  ပူနွေးတောင့်တင်းသော လီးတန်ကြီးအတွေ့က မတင်ကြည်မ၏ ရာဂမီးကို အရှိန်တငြီးငြီးနဲ့ တဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်စေပါတော့သည်..။

“ ကဲ…ကဲ….ဒေါ်လေး ခံချင်လှပြီ…ကွာ….လိုးတော့ နော်…. ”

မတင်ကြည်မက ရမက်ဇောထန်သော အသံဖြင့် ပြော၏…။ အသံလှိုင်းတွေက တုန်ခါ အက်ကွဲလျက် ရှိသည်..။  မတင်ကြည်မလည်း ထမီ ချွတ်ချထားပြီး ဖြစ်ရာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့် ဖြစ်သည်..။  တင်းရင်း ဝင်းအိ မို့မောက် စူတက်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံး ..၊ ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ် ပေါင်တန်ကြီးနှစ်သွယ်..၊ ပေါင်နှစ်လုံးကြားအရင်းရှိ စောက်မွှေးပါးပါးလျားလျားနှင့် အဲဒီအောက်မှာမြင်သာလွန်းလှသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းပြဲပြဲကြီး….။

သည်ကဲ့သို့သော ရူပါရုံ ကာမဓါတ်က လူပျိုသိုး ဖိုးတာကို မြှူဆွယ်ဖမ်းစားလျက် ရှိရာ ဖိုးတာ မျက်လုံးတွေ အရောင်တလက်လက် ထွက်လာသည်..။ မတင်ကြည်မက အိပ်ယာခင်းပေါ် ပက်လက်လှန်အိပ်မည် ပြုရာ…

“ ဟိုး…ဟိုး….နေအုံး ဒေါ်လေး….. ”

ဖိုးတာက မတင်ကြည်မလက်ကို ဆွဲပြီး မလိုက်သည်..။

“ ဟင်….ဘာလုပ်အုံးမှာလဲ….လို့… ”

မတင်ကြည်မက စိတ်မရှည်သံဖြင့် မေးသည်..။

“ ဟို..သေတ္တာပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေး..ဒေါ်လေးရာ.. ”

“ ဟွန်း….အတော်တတ်နိုင်တဲ့….တဏှာရူးလေး….ဟင်း…. ”

သည်လို စိတ်ထဲက ပြောရင်း ၊ ပြုံးရွှင်သော မျက်နှာဖြင့် သေတ္တာပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ပြည့်ဖြိုးအက်ကားနေသော ဖင်အိုးကြီးနှစ်မွှာက မီးရောင်အောက်တွင် ဝင်းပြောင်နေသည်..။  ဖိုးတာစိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားလာသည်..။  ဖင်ကုန်းပေးထားရင်း မတင်ကြည်မ အတွေးတစ်ခု ဝင်လာသည်.။ ဒီလောက် သိနေမှတော့ ဖိုးတာ မိန်းမ လိုးဖူးထားပုံရသည်..။  ထို့ကြောင့် သိချင်စိတ်ဖြင့်….

“ မင်းက မိန်းမ လိုးဖူးလို့ လား…. ”

“ ဟင့်အင်း…. ”

“ ဒါဖြင့်  ဘာလို့ ဖင်ကုန်းခိုင်းရတာလဲ…. ”

“ ဟဲဟဲ….ဒါက ဒီလို ဒေါ်လေး ရ…. ”

“ အဖေ့ စာအုပ်စင်ထဲမှ အပြာကာတွန်းစာအုပ်တွေ ရှိတယ်..၊ အဲဒါ ကျနော်က ခိုးဖတ်ထားတာ..။ အဲဒီ စာအုပ်ထဲမှာ အခုလို ဖင်ကုန်းပြီး လိုးတာပါတယ်… ”

“ အမလေး ဟဲ့နော်… နှာထပုံကတော့…ဟွန်း..မပြောလိုက်ချင်ဘူး…. ”

“ ဒေါ်လေး…. ”

“ ဟင်…. ”

“ ကျနော် လိုးတော့မယ်နော်…… ”

“ အင်းပါ..လို့ဆိုနေ… ”

“ ကိုမြတ်ကျော်ထက် အပြန်တစ်သိန်းလောက် သာအောင် လိုးပြမယ်…ကြည့်…``

ဖိုးတာက သူ့လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် အသာဖြဲလျက် စောက်ဖုတ်အဝကို တေ့ထားလိုက်သည်..။ ပူနွေးနူးညံ့သော စောက်ဖုတ်အတွေ့က သူ့တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောမှန်သမျှကို လှိုင်းထလှုပ်ခတ်သွားစေလေသည်.။

စောက်ရည်တို့ဖြင့် စိုရွှဲဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ပြဲပြဲကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို ထိုးနှစ်ထည့်လိုက်ပါတော့သည်..။

“ ဇွိ….ဇွိ…ဗျိ…ဗျစ်….ဗျစ်…..ဖွတ်…ဖွတ်….ဗျစ်….ဖွတ်…ဘွတ်……… ”

လီးတန်ကြီးက တင်းကျပ်ပြည့်သိပ်စွာ တစ်ရစ်ခြင်း တိုးဝင်သွားသည်..။ နွေးထွေရှိန်းမြသော အရသာကို လည်း ဖြစ်ပေါ်စေသည်..။  မတင်ကြည်မတစ်ယောက် လီးတန်ကြီး အရှိန်နှင့် နစ်ဝင်လာသည်နှင့် တပြိုင်တည်း ခါးညွှတ်ကာ ဖင်ဆုံကြီးက မြောက်တက်သွားသည်..။  အားရကျေနပ်လိုက်သည်မှာ ပြောပင် မပြတတ်..တော့..။ မျက်လုံးစုံမှိတ်ကာ အံကို တင်းတင်းကြိတ်လျက် ခံသည်..။ 

မာကျောပူနွေးသော လီးကြီးအတွေ့က အီဆိမ့် ကျင်တက်သွားစေသည်..။

ဖိုးတာက လီးတန်ကြီးကို အဆုံးထိရောက်အောင် မြှုပ်ထားရာမှ တဖြည်းဖြည်း ပြန်ထုတ်သည်..။  လီးတန်ကြီး အသွင်းအနှုတ်လုပ်တိုင်း စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စူကြွလာလိုက် ကျုံ့ဝင်သွားလိုက်နှင့် ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် လှုပ်ရှားနေရသည်..။

အသွင်းအနှုတ် ခပ်မှန်မှန် ပြုလုပ်ပေးပြီးနောက် ခါးသွယ်သွယ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ကာ ခွေးဆောင့်နည်းဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ပစ်ဆောင့်ပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်……..ပွတ်…ပွတ်…ဖလွတ်…ပြွတ်…. ”

“ အီး…အင့်…အမေ့….အား…..ကျွတ် ကျွတ်… ”

“ ဖွတ်….ပြွတ်…ဗြစ်…..ဒုတ်…..ဘွပ်…..ပလွတ်….. ”

“ အမေ့…ရှီး….ကျွတ် ကျွတ်….အီး အင့်…အား…. ”

တနင့်တပိုးကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေသော လီးတန်ကြီးက မတင်ကြည်မကို အားရကျေနပ်စေပါသည်.။  မတင်ကြည်မကလည်း ဖိုးတာရဲ့ ကြမ်းသော ရမ်းသော ဆောင့်ချက်များနှင့် လျော်ညီစွာ သူမဖင်ဆုံကြီးကို နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ခံသည်..။

“ ဖွတ်…ဖွတ်….ပွတ်…ပလွတ်…..ဘွပ်…… ”

“ အီး….အင့် အမေ့….အင့်…အား….ကောင်းလိုက်တာကွယ်…..အမလေး….အား…..အမေ့…အင့်..အီး …..အား..ရှီး…..ကျွတ် ကျွတ်….. ”

ဖိုးတာက ခွေးဖင်ပူးလျင် အသေအချာကြည့်သည်..။ ထို့ကြောင့် ခွေးဆောင့်နည်းဖြင့် ပီပီပြင်ပြင် ဆောင့်လိုးနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်..။  ဝက်လိုး၊ နွားလိုးတို့သည် ခွေးလို ကြာကြာမဆောင့်နိုင်ကြောင်း သူသတိထားမိသည်..။တိရစ ္ဆာန်တွေထဲတွင် ဆောင့်ဆောင့်လုပ်နိုင်သော သတ္တဝါမှာ ခွေးဖြစ်ကြောင်း သူသတိပြုမိသည်..။

အခု ခွေးလိုးနည်းဖြင့် မတင်ကြည်မကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါတော့သည်..။ လိုးရသည်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ရှိလှသည်..။  ဖိုးတာလချောင်းကြီး တစ်ခုလုံး ပူရှိန်းကြွတက်နေသည်..။ ကိုမြတ်ကျော်ထက်သာကြောင်း သက်သေပြချင်၍ ဖိုးတာကလည်း တအားဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသလို မတင်ကြည်မကလည်း အလိုးခံနိုင်ကြောင်း ပြလို၍ ဖင်ဆုံကြီးကို တအားနဲ့ပင် ပစ်၍ တွန်း၍ ခံသည်..။

အရွယ် ကွာဟသော်လည်း လီးနှင့် စောက်ဖုတ်မှာ ဖစ်ဆိုက်ဖြစ် အံကျဖြစ်၍ အလွန်တက်ညီလက်ညီ ရှိကြပါသည်..။

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် မရွယ်ပဲ စော်ကဲမင်းဖြစ် ဆိုသလို မထင်မှတ်ပဲ ဖိုးတာ၏ လီးကြီးကို အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် သည်တစ်သက်စာအတွက် ဖူလုံလောက်ပါသည်..။ ကာမဘုံမှာ လူဖြစ်ရပါလျက် ကာမအရသာကို မဝတဝ ခံစားရလျင် အဘယ်မှာ လူဖြစ်ကျိုးနပ်ပါမည်နည်း..။

ကာမအရသာကို တက်ညီလက်ညီ ခံစားရဖို့ ဆိုသည်မှာ စံချိန်မှီ ကြီးထွားတုတ်ခိုင်သော လီးနှင့်လည်း တွေ့ရပါမှ ပြည့်စုံပေလိမ့်မည်..။  မိမိလက်နှင့်လည်း ကာမဆန္ဒပြည့်ဝအောင် ပြုလုပ်နိုင်ပါသည်..။ သုတ်တည်းဟူသော စောက်ရေပူတွေ ထွက်သွားလျင် ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်..။ သို့သော် လက်သည် လီးမဟုတ် ၊ လက်၏ တာဝန်က အလုပ်လုပ်ဖို့ ဖြစ်၏..။ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးဖို့မဟုတ်..။ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လိုးရန်အတွက် သဘာဝက ဖန်ဆင်းပေးလိုက်သည်မှာ လီးသာဖြစ်သည်..။ လီးအမျိုးမျိုး ရှိကြပေရာ ယခု ဖိုးတာ၏ ပေါင်ကြားရှိ လီးတန်ကြီးမှာ အရွယ်နှင့် မမျှအောင် ကြီးမားထွားကြိုင်းသော စံချိန်မီ လီးတန်ကြီး ဖြစ်ပါတော့သည်..။

ကာမဆန္ဒပြည့်ဝရေးအတွက် လီးကြီးရုံနှင့် မပြီးသေး..။ ကြာကြာစိမ်၍ လိုးနိုင်မှ ချီးမွမ်းထိုက်သည်..။ ယခု ဖိုးတာ သူမကိုလိုးနေသည်မှာ နာရီဝက်နီးပါးရှိပြီ..။ ခုချိန်ထိ လရေကို ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်း ရှိနေတုန်း..။  တစ်ချို့ဆိုလျင် သုံးလေးချက်လောက် ဆောင့်ရုံနှင့် စောက်ဖုတ်ဒဏ်ကို မခံနိုင်ပဲ လရေတွေ ထွက်သွားတတ်သည်..။

တဖန် ကြီးရုံ တုတ်ရုံ ၊ စိမ်လိုးနိုင်ရုံနှင့် မကျေနပ်ထိုက်..။ လီးကို ဖွဲ့စည်းထားသော အကြောတွေကလည်း သန်မာအုံးမှ ဖြစ်သည်..။ ဖိုးတာလီးကြီး မာကြောသန်မာလိုက်ပုံကတော့ တကယ့်ကို သံမဏိချောင်းကြီးလို ဖြစ်သည်..။ ထို့ကြောင့် ဆောင့်ချက်တိုင်း ဆောင့်ချက်တိုင်းသည် မတင်ကြည်မ၏ ဘဝင်အသည်းကို အကြီးအကျယ် စွဲခိုက်သွားစေသည်..။

မတင်ကြည်မတစ်ယောက် ဖိုးတာကို အလိုးခံရင်း ဒီလီးကြီးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ဖို့ ကြံစည်စိတ်ကူးနေသည်..။  လီးကို အပိုင်စီးဖို့ဆိုသည်မှာ သူမက အပေးကောင်း အခံကောင်းမှာ ဖြစ်မည်..။ သို့မှသာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို စွဲမည်ဖြစ်သည်..။

မတင်ကြည်မက မှန်မှန်သွက်သွက်ကြီး အဝင်အထွက်လုပ်နေသော လီးတန်တုတ်တုတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ညှစ်ညှစ်ပေးသည်..။ စောက်ဖုတ်အတွင်း ညှစ်အားကြောင့် ဖိုးတာလချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး တရှိန်းရှိန်းတဖိန်းဖိန်း ကျဉ်ဆိမ့်နေပါတော့သည်..။

သည်နေရာမှာ အခြားသူသာဆိုလျင် စောက်ဖုတ်ညှစ်အားဒဏ် မခံနိုင်၍ သုတ်ရေပူတွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့မည်..။ အခုတော့ လီးကြီးက နည်းနည်းမှ ဖြုံပုံမရ..။ မှန်မှန်သွက်သွက်ကြီးသာ ဆောင့်လို့ညှောင့်လို့ ကောင်းဆဲဖြစ်သည်..။ လီးအပူရှိန် စောက်ဖုတ်အပူရှိန်တို့မှာ စောက်ခေါင်းထဲတွင် ရစ်ဝဲ လှည့်ပတ်နေပါတော့သည်..။

မတင်ကြည်မ စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး ပွင့်ကန်ပေါက်ထွက်မတတ် ယားကြွလာသည်..။  အကြောဆွဲသလို အီးခနဲ အသံကြီးထွက်သွားပြီး ခန္ဓကိုယ်တစ်ခုလုံးလည်း  ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ တုန်ခိုက်သွားသည်..။  အတွေ့အကြုံ သိပ်မရှိသော ဖိုးတာသည်ပင်  အတော်လေး လန့်ဖျတ်သွားရသည်..။ ထို့ကြောင့် အားရပါးရ ဆောင့်နေသော အရှိန်ကို ဗြုန်းခနဲ ရပ်တန့်လိုက်မိသည်..။

“ အို….ဟို ဟို…..ဆက် ..ဆက်ဆောင့်လေ..အဲဒါ…ဒေါ်လေးပြီးသွားလို့ …တုန်ခါသွားတာ….အ….ကျွတ်ကျွတ်… ”

“ ဖွတ်….ဖွတ်…ပလွတ်…ဗြစ်….ပလွတ်…..ဘွပ်….ဖွတ်…. ”

အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်အပြီးတွင် ဖိုးတာတစ်ယောက် ပါးစပ်က  တအအ နှင့် အသံထွက်လျက် မတင်ကြည်မစောက်ခေါင်းထဲ လရေပူတွေ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်..။

အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>>

တွဲကား အပိုင်း ( ၆ )

တွဲကား အပိုင်း ( ၆ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသားသူ - ကိုကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

သူနဲ့ဒေါ်ကြီးတင်အေးကြည်လိုးပြီးသွားကြတဲ့အချိန်မိငြိမ်းနဲ့မိုးကြည်ကအတည်​ပေါက်ကြီးဝင်ကြမ်းကြတာ တင်အေးကြည်ကသူ့သမီးကိုဟိုအကြောင်းပြ ဒီအကြောင်းပြ...ငိုပြတော့တာ​ပေါ့။နောက်ဆုံးတော့ သော်ဇင့်ပဲထိုးကျွေးပြီးအလွတ်ရုန်းတာ..စိုးကြည်တို့ညီအစ်ကိုပြန်မလာမချင်းသုံးရက်လောက်တော့ အဲဒီနှာဘူးမကြီးတွေနဲ့သော်ဇင်သေလုမျေှာပါးကြီးလိုးလိုက်ရတယ်။

ပြောမယ့်သာပြောတာ.စိုးကြည်တို့ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်သားလယ်ထွန်စက်အသစ်တစ်စီးနဲ့ပြန်ရောက်လာတော့ သူတို့အမေလည်းတော်တော်လေးကိုချုံးချုံးကျနေပါပြီ..နွမ်းခွေပြီးမျက်လုံးပဲကျန်တော့တာ..တော်တော်ထန်လွန်းပါတယ်။နောက်လေးငါးရက်လောက်တော့နေလိုက်ကြသေးတာပေါ့..နာတာရှည်ရောဂါသည်အဖေဆုံးပါးတာနဲ့ပတ်သက်လို့ခံစားခဲ့ရတာတွေကထုသားပေသားကျနေပြီးသားမို့.မြို့ကိုပြန်လာခဲ့ကြတယ်။

ဘာမှလဲမမျေှာ်လင့်ခဲ့ပါဘူး..ပြန်တဲ့ရက်နဲ့ ဈေးနေ့နဲ့လည်းတိုက်ဆိုင်နေတော့အဖိုးကမြို့မှာ လိုအပ်တာတွေကိုစီမံပေးမယ်ဆိုပြီး ရုတ်တရက်ကြီးအဲဒီထော်လာဂျီ နဲ့ပဲ​နေ့ချင်းပြန်တက်လိုက်ချလာတယ်။ရွာကထွက်လာကြတာက မနက်စောစောကြီးဆိုတော့မြို့ကိုပြန်ရောက်တော့ ကိုးနာရီတောင်မထိုးသေးဘူး.အဖိုးကသူ့မိတ်ဆွေတွေ.အဆက်အသွယ်တွေခေါ်ပြီး အိမ်ပြန်ဆောက်ဖို့စီစဉ်ရော။အဖေကမာနကြီးလွန်းလို့သာအဆက်အသွယ်သိပ်မလုပ်ပဲဆင်းရဲခံပြီးနေနေခဲ့ပေမယ့် သူ့မိဖ အသိုင်းအဝိုင်းကခပ်ညံ့ညံ့မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို ရွာရောက်သွားခဲ့ကတည်းက အမေရောသူတို့မောင်နှစ်မပါရိပ်မိပါတယ်။

မြို့ပြန်ရောက်မှမေမေနဲ့စိတ်အေးလက်အေးလိုးရမလားလို့မျေှာ်လင့်နေခဲ့တဲ့သော်ဇင်.အဖိုးကအလုပ်ဝင်လုပ်နေတော့ မျက်နှာကြီးရှုံ့မဲ့ပြီးလီးကြီးကိုလက်ထဲဆုပ်ထားရတာကြည့်ပြီး မအေးခိုင်ကပြုံးစေ့စေ့။အဲဒီညနေပိုင်း အဖိုးပြန်ပြီဆိုတော့သော်ဇင်ကလိုးရတော့မယ်ဆိုပြီး ဂျို ကြီးတစ်ကြွကြွ..သူ့အမေကလည်းစိတ်လာလာ..လီးကြီးကိုမအေးခိုင်ကဆုပ်ဆွဲပြီးလိုးကြမယ်ရယ်လို့အခန်းထဲဝင်ကြဖို့ဟန်ပြင်​တော့.အမေလင်ယူကတည်းကနှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်လောက်ကွဲနေကြတဲ့အမေ့အစ်မနဲ့သူ့သမီး​​ရောက်လာတာ..အမေ့အစ်မက လေးဆယ်ပြည့်ပြီဆိုလားပဲ..သမီးကပိုးကြည်လောက်ရှိမယ်..အမေနဲ့ညားခဲ့ကြတုန်းက အဖေကတပ်ထဲမှာပဲရှိသေးတယ်။

စစ်ဆင်ရေးထွက်ရင်းကြိုက်ပြီးယူခဲ့ကြတာ..တပ်ကထွက်တော့ပြန်ဆက်သွယ်မိခဲ့ကြပေမယ့်ခရီးဝေးလွန်းတာမို့လူချင်းမဆုံဖြစ်ကြဘူး။အဖေ့အကြောင်း အဖေ့အဆက်အသွယ် အဖေ့အဆွေအမျိုးတွေအကြောင်းလဲဘာမှမသိကြဘူး။အခု အဖေဆုံးတယ်လို့အကြောင်းကြားတာနဲ့တစ်နယ်တစ်ကျေးမှာဆွေဝေးမျိုးဝေးအထီးကျန်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမယ့်သူ့ညီမဆီကိုတမင်လာတွေ့တာ။

သူတို့ညီအစ်မအလွမ်းသယ်​နေကြတော့သော်ဇင်တို့မောင်နှစ်မနဲ့သူ့သမီးကငေးကြည့်နေကြရတာပေါ့။အမေ့အမျိုးတွေကဟိုတုန်းကအနေနဲ့ဆိုရင် အလွန်ဝေးလံသီခေါင်ပြီးခရီးကြမ်းကြီး လို့သိထားကြရတဲ့ဒေသမှာနေကြ​တဲ့တိုင်းရင်းသားနဲ့တစ်ဖက်နိုင်ငံသား ကပြားစပ်တွေ။ဒီနေ့ခေတ်သွားရလာရလွယ်တယ်ဆိုတာတောင်မှ အနည်းဆုံးနှစ်ညတော့လမ်းမှာအိပ်ရတယ်။

သူ့အဒေါ်နဲ့သူ့အစ်မသားအမိနှစ်ယောက်လုံးက လှလိုက်တဲ့ အသားအရည်..ဖြူ သလို ဝါသလိုနဲ့ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့်ဝင်းလဲ့နေတယ်။အမွှေးအမျှင်ရှိမ်းရှိမ်းတွေက မြင်ရတဲ့သူ အူထဲ အသဲထဲယားစရာ..နားသယ် ကုပ်ပိုးတွေမှာမက,ပါဘူး..လက်မောင်း လက်ဖျံ လက်ချောင်းတွေမှာပါ စင်စင်းလျားလျား ရှည်ရှည်လေးတွေပေါက်တာ။

ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ဆိုတာတော့မကြိုက်တဲ့သူတွေအတွက်ဆိုရင် တုတ်တယ်ခိုင်တယ်လို့ပြောချင်ပြောမှာပဲ..ခြေသလုံးကအစ,တုတ်ခဲနေတာ ပြည့်ပြည့်အိအိ။ပေါင်လုံးကြီးတွေဆိုတာကလည်းအိအိကြီးတင်းခံနေတာထမီပေါ်ကမြင်ရရုံနဲ့တောင်မှအကြီးကြီးတွေမှန်းသိသာတယ်။နို့သား နို့လုံးကြီးတွေက ဒီခေတ်မှာမိန်းကလေးအများဝတ်လေ့ဝတ်ထရှိတဲ့ပိတ်သားခပ်အိအိမျိုး..စွပ်ကျယ်လိုလို ချိုင်းပြတ်အကျႌအောက်မှာအိအိကြီးတွဲနေတာ..အကြီးကြီးတွေချည့်ပဲ။

အမေနဲ့လိုးဖို့ဆိုတာကို လက်လျေှာ့လိုက်ပြီးအစ်မတစ်ဝမ်းကွဲနဲ့အဒေါ့်ကိုပဲထိုင်ငမ်းနေလိုက်မိတာ အစ်မကမျက်စောင်းထိုးတော့တာပေါ့..။မလုံနိုင်တဲ့သူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လုံများလုံမလားလို့စွပ်ကျယ်လည်ဟိုက်ကိုမသိမသာဆွဲတင်ရင်း

" ဟွန်း..ငါတို့မောင်ကလဲ နှာဘူးကြီးတော့်..တအားကြည့်တာပဲ.."

ရယ်ကျဲကျဲ နဲ့ပြောတာ..အသံကဝါဝါလေးဩပြီးလေယူလေသိမ်းက တော်တော်လေးပီတယ်။ရယ်လိုက်တော့မှနှုတ်ခမ်းထူတွဲတွဲလေးပွင့်သွားပြီး ရှေ့သွားလေးနှစ်ချောင်းနည်းနည်းလေးမသိမသာကျဲနေတာကိုသတိပြု မိလိုက်တယ်။သူကပွင့်လင်းလွန်းတော့သော်ဇင်ကမျက်နှာထူပူသွားပေမယ့်.

" အား..ဗမာသံတော်တော်ပီတာပဲ..အသံကလဲ ဩချို ချို လေး.."

" အောင်မလေး.ကိုယ်ကမြန်မာစာ​နောက်ဆုံးနှစ်..ငယ်ကတည်းက မြို့မှာကျောင်း​နေတာ.."

သူပြောမှပဲကိုယ်ကတောသားဖြစ်သွားတော့တယ်။နေတော့သာတောကြိုအုံကြား..အစွန်အဖျားပေမယ့်သူကျောင်းနေတဲ့မြို့က ​အထင်ကရမြို့ကြီး။

" အော်..ဒါကြောင့်ကိုး.."

" ဟင်းဟင်း..ဟုတ်တယ်..လန့်မသွားနဲ့နော်.ကိုယ့်နာမည်က ကစ်တီလင်း တဲ့..ရွာမှာတော့အေးလင်း လို့ပဲခေါ်ကြတယ်..သိလား ကစ်တီဆိုတာ.."

မျက်စ,လေးပစ်ပြီးမေးပုံက သူ့စိတ်ထဲမှာ အ တော်ရင်းနှီးနေတဲ့ပုံစံ..သော်ဇင့်ရင်ထဲကမြူးသလိုလိုဖြစ်သွားတော့..

" ဟွန်း..ဒီကလဲအင်္ဂလိပ်စာဒုတိယနှစ်နော်..ပူစီကို ပြောတာမလား..ပူစီ ပူစီ.."

တခိခိရယ်ရင်း..တဖတ်ဖတ်ရိုက်ရင်း..လက်မောင်းကိုဆွဲလိမ်လို့အားရသွားတော့မှ

" ကြောင်ကလေးပါကွ..ခ်ခ်..​ကြောင်ကလေးလင်း.သူနဲ့တွေ့မှပဲ..လူစင်စစ်က ဟိုဟာဖြစ်သွားတော့မယ်..ခိခိ "

ရယ်ရင်းမောရင်းနဲ့ပင်ကိုယ်ဓာတ်ခံရှိပြီးသားမောင်နှစ်မဆိုတဲ့ရင်းနှီးမှုက သူ့ရင်ထဲမှာပိုတိုးလာလို့ပဲလား.တခြားအကြောင်းရှိလို့ပဲလားဆိုတာတော့ မပြောတတ်ဘူး..သူ့နို့လုံးအိအိတွဲတွဲကြီးတွေတစ်လှုပ်လှုပ်တုန်ပြီး ပေါ်လုနီးပါးရုန်းခါခုန်ပေါက်နေကြတာကို ဖုံးဖို့ဖိဖို့မကျိုးစားတော့တဲ့အပြင် သော်ဇင့်နှာခေါင်းကိုဆွဲလိမ်ရင်း

" ကိုယ့်ဟာချည့်ပဲသိပ်မကြည့်နဲ့ကွာ..မေမေ့ဟာ​လဲကြည့်ဦး..ဟင်းဟင်း.တို့မေမေ ကြောကြီးက သူ့ညီမထက်တောင့်သေးတယ်.."

သော်ဇင်ကယောင်ယမ်းပြီးလှည့်ကြည့်မိရင်း

" ဟုတ်ပါ့..တောင့်လိုက်တာနော်.. အဲ "

" ခိခိ..နှာဘူး.နှာကြောကြီးက​ထောင်နေတာအကြီးကြီးမှ တကယ့်အကြီးကြီးပဲ..မေမေရေ..ဒီမှာ..မေ့ကိုလှလို့တဲ့ "

သူ့မျက်လုံးက လီးဆီမှာ..

...........................................................................................................................

" ချစ်လား ​မေမေ.. "

" ဟင့်ဟင့်..ချစ်တာပေါ့ကွာ..ချစ်လို့လဲ အလိုးခံနေတာပေါ့..ဘယ်နှစ်ချီ ရှိသွားပီလဲ ကဲ.. "

" နှစ်ချီ ထဲရှိသေးတာပါမေကလဲ..တစ်ညလုံးလိုးမှာနော်..ဒါပဲ "

" မက,ပါဘူး..မေမေလီးစုပ်ပေးတုန်းက တစ်ချီ..​စောက်ပတ်ထဲမှာက အခုတစ်ခါထည့်ပီးတာနဲ့ဆို နှစ်ချီ..ဟွန်း..လိုးလဲ လိုးနိုင်​တဲ့ငလိုး "

" အင်း အင်း..မေမေ အပေးကောင်းတာကိုတော့ထည့်မပြောတော့ဘူးလား..ဟွန်း အောက်ကနေပြီး လူရောစောက်ပတ်ရော လူးခါနေတာ.မလိုးပဲမနေနိုင်ဘူး မေမေရဲ့.."

" အင့် အင့်.လိုး..စောက်ပတ်က အပျိုပြန်ဖြစ်နေပြီမောင်ရဲ့..လီးဆာနေတာ အင့် လိုး.အားရပါးရလိုး.."

" အင့်.ပြွတ်ပြွတ်.ပလွတ်.စွတ်.ဖောင်း.ဖောင်း.ဟား..ကျပ်သပ် ညှစ်စုပ်ထားတာမေမေရာ..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ.."

" အဟင့် ဟင့် ဟင့်..မေမေကအဲလို အားရပါးရကြီး ခံပေးချင်တာကြာလှပြီ..လိုးမယ့်လူမရှိလို့အောင့်ထားခဲ့ရတာ သိလား..သား သဘောပေါက်လား.."

" အွန်း..ပေါက်တာပေါ့..ဖေဖေ့ရုံးက ဟိုအရာရှိ မဲမဲသဲသဲကြီး​လေ.မေမေ့ကိုလာနှူးနေတာကြာပြီမလား..တစ်ခါတုန်းက သားလစ်ပြီလို့ထင်ပြီးတော့.မေမေပေးကိုင်လိုက်သေးတယ်လေ အင့်အင့်..ရော့..အဲလူက မိန်းမရှိတယ် မေရဲ့.. "

" ဟွန်းဟွန်း..အာ့..သားကမမေ့ဘူး..အဲတုန်းက..သူဇွတ်ရဲတာပါ..အာ့.. သားနဲ့သာမလိုးဖြစ်​သေးရင် ခုချိန်ဆိုမေမေသူနဲ့ကုန်းချင် ကုန်းမိမှာသိလား.ဟင်းဟင်း..ဆာနေတာမောင်ရဲ့..အာ့.မိန်းမရှိလဲကုန်းမှာပဲ.အားဟား.မောင်ကလဲကွာ..တအားလိုးတာပဲ .အင့် အင့်..ခုတော့လင်ရသွားပြီ.အင့် အင့် ..မကုန်း​တော့ဘူး..အားးဟာ့..အာ့ကြည့်ရမ်း ကြည့်ရမ်း.ပြောလေလိုးလေ.လီးကြီးကလဲ..အားဟာ့ "

" သိပ်ကောင်းတာပဲ..စောက်ပတ်ကြီးကလဲဖြိုးဖြိုးပြည့်ပြည့် စည်းစည်းပိုင်ပိုင်.လိုးလို့တအားကောင်း.မေမေဖြစ်နေတာကလဲအရမ်းဖီလင်ရှိ..ကောင်းလား မေမေ "

" အင်း..အရမ်းကောင်းတယ်..သားက အဲလိုလီးတစ်ဝက်လောက်နဲ့လိုးလိုက်..လီး အရင်းထိကြီးဆောင့်လိုးလိုက် လိုးပေးတော့သိပ်အရသာရှိတာပဲ..စောက်ပတ်ထဲရော အကြောတွေရောလူးခါနေတာပဲ.သိလား. "

" အင်း အင်း..အင့်..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖုတ်.အင့်..အဲလိုလား.. အားဟား "

" အာ့အာ့အာ့ အားဟား..ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်မောင်ရေ..အာ့အာ့.ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် နဲ့စောက်ရည်တွေအရမ်းပဲအိုင်ထွက်နေပြန်ပြီ.အာ့အားဟာ့.ကြည့်ရမ်း ကြည့်ရမ်း.အရင်းထိဆောင့်လိုးတာ..အဟင့် အဟင့်.ကောင်းလိုက်တာသားရယ်..အရမ်းပဲ "

" ပြွတ် ပလွတ်.စွတ်..ဖုတ်..ပုံစံပြောင်းတော့မလားမေမေ..လေးဖက်ကုန်းချင်ပြီလား..ပြွတ်စွတ်..ဖောင်း "

" အားဟား..နေပါဦးယောင်္ကျား..အင့်..ဒီမျက်နှာကိုတစ်ဝ,ကြီးကြည့်ပြီး အလိုးခံနေချင်လို့ပါ..အာ့.အားဟာ..ကြည့်..အရင်းထိအောင်ချည့်ကို ပစ်လိုးတာ..စောစောကပဲ တစ်ချီကုန်းခံပေးပြီးပြီ..မောင်ကခွဆောင့်ချင်လို့မလား အာ့ "

" အင်းပါ..အင့် ရော့..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း.မေကြိုက်သလိုခံ..လေးဖက်ကုန်းခံရတာတအားကြိုက်တယ်ဆိုလို့မေးတာ..အင့် အင့် အင့် "

" အားဟား.ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ်..ဘာဖြစ်ဖြစ်ကြိုက်တယ်..အာ့..စောက်ပတ်ထဲကိုလီးဝင်နေရင်ကြိုက်တာပဲ..အားဟာ့..မောင့်မျက်နှာကိုမြင်နေရရင်ဖီလင်တက်တယ်မောင်ရဲ့..အင့် ဟင့်..အာ့..ငလိုးလေးရဲ့.."

" ပြွတ် ပွတ် ပြွတ် ပလပ်..ပု ပု ပွတ် "

" အားဟာ့..မောင်ရေ.အာ့..မယက်ပါနဲ့မောင်ရဲ့..ပြွတ်ပု ပလပ် ပျတ်ပျတ်.ပြွတ်..အိုးဟို့ဟို့..စောက်ရည်တွေနဲ့..မောင်ရေ..မောင်..စောက်ရည်တွေနဲ့လေမောင်ရဲ့..အားဟားဟား..အာ့..အရသာရှိလိုက်တာနော်..အာ့ အာ့ "

" ပျတ် ပလပ်..ရွှီး..ပြွတ်..အားဟား..ကောင်းလိုက်တာမေမေရာ..စောက်ပတ်ကြီးက မွှေးနေတာပဲ..စောက်မွှေးတွေရိတ်ထားတော့ ယက်လို့ပိုအရသာရှိသလိုပဲ..ပျတ် ပျတ်..ပွတ် "

" အားဟား..ပီးတောင်ပိးချင်သွားတယ်မောင်ရာ..ကျွတ်ကျွတ်..သားအဖေကဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှယက်မ​ပေးဖူးဘူးသိလား..ဘုန်းနိမ့်မှာကြောက်လို့တဲ့..လိုးတော့သား..လီးကြီးထိုးထည့်တော့..အင့်..ဒီလို ကြိုက်လား "

" အား.ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ်.စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းမို့နေတာပဲ..တအားလိုးမယ်နော်..မေမေ..ကြိုက်လား "

" အင်း.ကြိုက်တယ်.ကြိုက်တယ်.သားလီးကြီးတစ်ဆုံးသွင်းပြီးအားရပါးရဆောင့်..မေမေ့ဖင်ဆုံကြီးကိုခွထိုင်လိုက်..အင်း အင်း..နိူ့တွေဆွဲလေသားရဲ့..ဟုတ်ပီ ဟုတ်ပီ.အားရပါးရဆုပ်ဆွဲလိုး.ထည့် ထည့်..အာ့.အားဟား.."

" လိုးတော့မယ်နော်..ဟိုဖက်ခန်းက ကြားချင်ကြား..တအားလိုးတော့မယ်..အားဟား..အာ့..အရသာရှိလိုက်တာမေရယ်..လဒစ်ကြီးကိုအမေ့စောက်ခေါင်းထဲက ဆွဲငုံစုပ်ထားတာ."

" လိုးသာလိုး..ဆောင့်..ကြားချင်ကြားပစေ..လိုး.တအားလိုးပေး.အတူတူပီးရအောင်..သွက်သွက်ကြီးလိုး.အာ့.အာ့ အားဟား..အို့ မောင်ရေ.အိုးဟိုး လိုး လိုး..အိုး..အို့.. "

တဝုန်းဝုန်း တဗြုံးဗြုံး..တစွပ်စွပ် တပြွတ်ပြွတ်တစ်ညလုံးလိုးနေတာ..သန်းခေါင်ကျော်နေပြီ..အခုမှ ဟိုဖက်ခန်းကကြားချင်ကြားပစေ​တော့လို့ ဆိုနေပုံကြီးက သူတို့လိုးနေတဲ့ပုံကိုပန်းကြွေကျနေတယ်လို့များထင်နေကြလားမသိဘူး..အိမ်လေးကဖြင့်ပြိုတော့မယ်။ခရီးပမ်းပေမယ့် လိုးတဲ့သူတွေကတအားအလိုးကြမ်း​တော့ ညကိုးနာရီလောက်ကတည်းကအိပ်မရတော့လို့ သမီးနဲ့အတူတူချောင်းကြည့်နေခဲ့ကြတာ.ခုဆိုသန်းခေါင်​ကျော်လို့တစ်နာရီထိုးခါနီးပြီထင်တာပဲ..လိုးနေကြတုန်း။သူ့ညီမ အေးခိုင်ကလည်းလူပုံစံကြည့်တော့ ​သွေးအေးအေးလေးလိုလိုနဲ့ အလိုးခံပြီဆိုတော့လည်းကြမ်းလိုက်တဲ့အကြမ်း..မ​အေးမြိုင်ကိုယ်တိုင်တောင်မှ အဲလောက်မကြမ်းခဲ့ဖူးဘူး။

အေးလေ.မအေးမြိုင်ယူထားတဲ့လင်ကစီးပွားရေးကိုသာအဓိက ထားတဲ့ဟိုဖက်နိုင်ငံသား..လင်နဲ့မယား လိုးတယ်ဆိုတာကို သူ့အတွက်တော့ အ​ပျော်လောက်ပဲသဘောထားတာ..သူပီးရင်..သူလီးရည်ထွက်သွားရင်ပီးပီလို့ ကျေ နပ်တဲ့သူကိုး။

မယား​တွေကလည်းအများကြီးမို့သူ့အတွက်ကလိုးတာကိုအပျော်ဆိုပေမယ့်မ​အေးမြိုင်အတွက်တော့အဓိကကိစ္စကြီး။သော်ဇင့်လိုလိုးပေးတဲ့သူမျိုးနဲ့မှအလိုးမခံရဖူးတာ.အေးခိုင်လောက်လည်းကြမ်းခွင့်ဘယ်ကြုံ ရပါ့မလဲ။ကြမ်းပြင်အခင်းကတဝုန်းဝုန်းနဲ့လူပါမြှောက်တက်လုမတတ်ခုန်လာလို့ ပြန်ချောင်းကြည့်မယ်ဟန်ပြင်​တော့သမီးကချောင်းကြည့်နေနှင့်ပြီ၊သူ့ညီမဖင်ဆုံကားကြီးကိုကွကွကြီးခွလို့လိုးနေတဲ့ သော်ဇင့်လီးကြီးကသူ့မျက်စေ့နဲ့ကပ်လျက်.အကြီးကြီး။

စောက်ခေါင်းထဲကဆွဲထုတ်ခါစ,မို့ လီးရည်တွေကတစ်စက်စက်နဲ့ပြောင်လက်နေပြီး လဒစ်ကြီးက စောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့လျက်သား..

.......................................................................................................

" ဟော.ကာလနဂါး နိုးလာပြီ..လာ..ဟင်းရည်ပူနေတုန်း တစ်ခါတည်းထိုင်စားသွား.."

အိပ်လို့ကောင်းနေတုန်း ဒုန်းဒိုင်းဂွမ်းနဲ့အသံတွေဆူဆူညံညံ နားထဲဝင်လာတော့သော်ဇင်နိုးလာရပေမယ့် မျက်စေ့ကမဖွင့်ချင်သေးဘူး။ခဏလေးမျက်စေ့ပြန်မှိတ်လိုက်သေးပေမယ် အိမ်ပြင်ဆောက်မယ့်အလုပ်သမားတွေရောက်နေတာပါလားလို့ဖျတ်ကနဲအသိဝင်လာပြီး အန်တီမြိုင်တို့သားအမိလည်းရောက်နေကြတာပဲ ဆိုတာကိုပါ တစ်ဆက်တည်းသတိရသွားတော့ကပျာကယာလူးလဲထ,လိုက်မိတယ်။

အိပ်မှုန်စုပ်ဖွားနဲ့ရေတွင်းမှာထိုင်နေရင်းအမေ့ကိုတစ်ညလုံးအားရပါးရချစ်လိုက်ရပါပေါ့လား လို့လှိုက်လှိုက်ဆူဆူစဉ်းစားမိသွားတော့ အားသစ်အင်သစ်တွေပြန်လန်းဆန်းလာပြီးအမေ့မျက်နှာကိုအမြန်မြင်ရဖို့အရေးမျက်နှာကိုအမြန်သစ်လို့အိမ်ဖက်ပြန်ပြေးခဲ့တာပေါ့။

အိမ်ထဲရောက်ပေမယ့် အမေ့ကိုလည်းမမြင် အသံလည်းမကြား..အားရပါးရကြီးဖက်နမ်းချင်နေတာပါဆိုမှ..။မီးဖိုထဲကအိုးသံခွက်သံကြားရလို့အလောတကြီးဝင်သွားပြီး ကုန်းကွကွလုပ်နေတဲ့အမေ့ကို နောက်ကနေသိုင်းဖက်တော့မယ်ဟန်ပြင်တုန်း နောက်လှည့်ကြည့်တာနဲ့ကြုံလိုက်လို့သာပေါ့.သူသာနောက်ပြန်လှည့်မကြည့်ခဲ့ရင်ဖြင့်ဖက်လိုက်မိမှာက သူ့အစ်မ မအေးလင်းကြီး။တူလဲတူနိုင်လွန်းတဲ့ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်တွေ..

" ရှမ်းခေါက်ဆွဲ လုပ်ထားတာနော်..ဒေါ်လေးစားချင်တယ်ဆိုလို့..စားဖူးလား. "

အမေဘယ်သွားနေပါလိမ့်လို့မေးကြည့်ချင်ပေမယ့် မနေ့ညကကိုယ်အလိုးကြမ်းထားခဲ့တာကိုသူတို့သိနေလောက်တယ်ဆိုတဲ့အတွေးက ဟန့်တားလာတာနဲ့ လျေှာချလိုက်ရတယ်.

" ပေါမှပေါ..ဈေးထဲမှာ မူဆယ် နမ့်ခမ်းကဆိုင်တွေအများကြီး.."

အေးလင်းကလည်းသူဝင်လာကတည်းကသိပါတယ်။တောင်ပေါ်သူမို့ဘယ်လောက်ပွင့်လင်းတယ်ပြောပြော..သူတို့သားအမိလိုးနေတဲ့ပုံကြီးတွေ..သူ့လီးကြီးတစ်ငေါက်ငေါက်တောင်နေတဲ့ပုံကြီးတွေ..စောက်ပတ်သားရဲရဲ လှလှကြီးတွေကိုသူ့လျှ ာကြီးနဲ့မက်မက်မောမောယက်ပေးနေတဲ့ပုံကြီးတွေက ပူပူနွေးနွေးစိုးမိုးနေတုန်းဖြစ်နေတော့မျက်နှာချင်းဆုံမကြည့်ရဲသေးဘူး။မျက်ဝန်းထောင့်ကခိုးကြည့်ပါမှပဲ သူကသိုင်းဖက်တော့မယ့်ဟန်မြင်လိုက်တော့ ဖင်ကြောစိမ့်သွားရပြီးကပျာကယာနောက်လှည့်မေးရတာ..မျက်နှာကတော့ ခပ်ပူပူပဲ.။

" အောင်မယ်..မတူစေရဘူး..စိတ်ချ..ငါတို့ကရောင်းတန်းမဟုတ်ဘူး..ရှယ် ရှယ် စပါယ်ရှယ်..လျှာကြောစိမ့်သွားစေရမယ် စားကြည့် "

တကယ်စားလို့ကောင်း.တကယ်အရသာရှိတာအမှန်ပဲ။အနံ့ အရသာ အငံအစပ် အားလုံးက တစ်လုပ်စားကြည့်ရုံနဲ့လျှာထဲစိမ့်သွားတယ်။

" ဟား..မိုက်တယ်..ကောင်းလိုက်တာ.."

စားကြည့်ရင်းနဲ့တကယ်အရသာရှိလို့ချီးမွမ်းဖို့ အမှတ်မထင်ခေါင်းထောင်လိုက်တော့ ရှေ့တည့်တည့်မှာစားပွဲပေါ်တစ်တောင်ဆစ်တွေထောက်လို့ ကိုယ်အထက်ပိုင်းကကိုင်းလျက်သားနဲ့ ငုံ့ပြီးကြည့်နေတာ..မျက်စေ့ရှေ့တည့်တည့်မှာနို့လုံးအိအိကြီးနှစ်လုံးကတွဲလွဲ တွဲလွဲ..။စွပ်ကျယ်လည်ပင်း​ပေါက်က ဟိုက်သလားမ​မေးနဲ့..တွဲလွဲကျနေတဲ့နို့သားအိအိကြီးတွေပါမက,. နို့စက်ဝန်းညိုညိုနဲ့နို့အုံထဲမှာမြုပ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကိုပါမြင်ရတယ်။ကြည့်မဝ, ရှုမဝ, မခံစားနိုင်လွန်းလောက်တဲ့အထိ ဖူးကြွအိစက်တွဲလွဲဆွဲနေတာကိုမြင်နေရတော့လည်ချောင်းသံကြီးနဲ့ထပ်အော်ပစ်မိတာ

" အား..အမွှေးလေးတွေနဲ့ ဟား.."

" အာ..ဘာအမွှေးလဲဟဲ့..ငါ သန့်သန်ရှင်းရှင်းချက်တာပါ..ပြရမ်း ပြရမ်း..ဘယ်မလဲ.."

လက်ထဲကတူတွေဇွန်းတွေကပျာကယာဆွဲယူပြီးခေါက်ဆွဲပန်းကန်ထဲကိုမွှေနှောက်ရှာတာ..ဘယ်တွေ့မလဲ..အမွှေးကသူ့ရဲ့ဘယ်ဖက်နို့သီးခေါင်းနံဘေး နို့စက်ဝန်း​ပေါ်မှာလိမ်တွန့်လိမ်တွန့်နဲ့ လက်တစ်ဆစ်ကျော်ကျော် နှစ်ဆစ်လောက်ရှည်မယ်ထင်တယ်..အလင်းရောင်ပြန်ဟပ်တော့နက်ပြောင် ဝင်းလက်​နေတာပဲ။

" တွေ့ပါဘူးကွာ.ဘာအမွှေးမှပါ ပါဘူး.သိက္ခာကျ တယ်ကွာ..အင့် "

တူတွေဇွန်းတွေပြန်ပေးတာကိုမယူနိုင်သေးပဲယောင်ကန်ကန်းဖြစ်နေတာကြာသွားတော့ဇဝေဇဝါအတွေးနဲ့မော့ကြည့်လာတာ သော်ဇင့်မျက်စိက သူ့နို့ကြီးတွေကိုငမ်းနေတာကိုး။အေးလင်းကလဲ ခေတ်နဲ့ညီအောင်လိုက်နေတဲ့တိုင်းရင်းသူဆိုတော့ နို့တွေနဲ့စောက်ဖုတ်ကိုသဘာဝအတိုင်း ပဲလိုက်လျောညီထွေဖွံ့ဖြိုး​စေတာ..ဘရာစီယာတို့ဘော်လီတို့ ပင်တီတို့ ဆိုတာအပြင်မထွက်ရင်.. အရေးမကြုံရင်.. လုံးဝမဝတ်ဘူး။ဒီနို့တွေကို လူတော်တော်များများရဲ့အကြည့်ခံရပေါင်းများလှပြီ ဆိုပေမယ့်..ဒီလောက်နီးနီးကပ်ကပ်နဲ့အကြာကြီးကတော့..ရင်ခုန်တယ်..

" နှာဘူးကွာ..ဟင့် "

နှာခေါင်းကြီးဆွဲလိမ်ပြီးအပြင်ခန်းကိုပြေးသွားတာ..ဖင်ကြီးတွေကတစ်လုံးချင်း နိမ့်မြင့်.ရမ်းခါတွန့်လိန် ခုန်ပေါက် လိုက်သွားကြတယ်။

" အား..ဒီ.ဒီမှာ ငရုတ်သီး..မလင်း..ငရုတ်သီးလိုသေးတယ်..စပ်စပ်လေး စပ်စပ်လေးလုပ်ပေးငရုတ်သီးချဉ်စပ်.."

ဘာလို့မှန်းတော့မသိဘူး.အေးလင်းကိုဆိုးချင်နွဲ့ချင် စ,ချင်နေတာ..သူပြေးထွက်သွားမှာစိုးနေမိတယ်။လိုးချင်တာက လိုးချင်တာသပ်သပ်ပဲ..ဆိုးချင်နေတာကဘာသဘောလဲ မခွဲခြားတတ်ဘူး။​ပေါက်တတ်ကရ​တွေ​အော်ရင်းတကြော်ကြော်ခေါ်နေတော့အေးလင်းကမျက်နှာနီရဲရဲနဲ့ပြန်ပြေးဝင်လာပြီး​ကျောကော့နေအောင်တစ်ဖျန်းဖျန်းရိုက်ရော။လုံးလားထွေးလား နို့ကြီး ဖင်ကြီးတွေဆွဲဆုပ်လားကြီးအထိဖြစ်သွားတာ..မောင်နှစ်မတစ်ဝမ်းကွဲဆိုပေမယ့်ရင်းနှီးတာကသိပ်မြန်လွန်းသလိုပဲ..

" ဟဲ့..နှစ်ယောက်ထဲနဲ့ ကမ်ဘာပျက်နေတာ..ဒီမောင်နှစ်မ..ရော့ အေးလင်း..ဟင်းချက်စရာတွေလာယူ.."

အမေတို့သုံးယောက်..ဈေးကပြန်လာတော့သော်ဇင်ကကိုယ်ရှိန်သပ်ပြီးခေါက်ဆွဲဆက်စားတာ..မအေးခိုင်ကပုခုံးဖက်ပြီးစောင့်တယ်။ကြည့်ရတာ.သူတို့ညီအစ်မဈေးသွားရင်းတစ်ခုခုတော့ပြောခဲ့..ဆွေးနွေးခဲ့ကြပြီ..ပုံစံကရောက်စ,နဲ့မတူတော့ဘူး ။ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ .စားသောက်ပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲဖက်ခေါ်သွားပြီး

" မအေးမိန်ကို အမေနဲ့သား ညားနေတာ ဖွင့်ပြောလိုက်ပြီ သိလား "

တကယ့် တိုင်းရင်းသားနာမည်အရင်းတွေကအေးမိန်.. အေလျံ...အေးခွန်..။မြန်မာမှုပြုတော့အေးမြိုင်..အေးလင်း..အေးခိုင်ဖြစ်ကုန်ရော..

" အာ..ဘယ်လို..ဘယ်လိုလုပ်.."

" သူအလိုးကြမ်းတာနဲ့ မပြောလဲသိသွားပြီပဲဥစ္စာ..ထူးဘူးဆိုပြီးစောစောစီးစီးဖွင့်ပြောလိုက်တာ.."

" ဆူမှာပေါ့.. အပြစ်တင်မှာ ပေါ့.."

" ဟင့်အင်း..ဆူပါဘူး..အေးမိန်ကနားလည်တယ်..ပြီးတော့ ​တောင်​​ပေါ်မှာလဲ မေ​မေတို့လိုလင်မယား​တွေရှိတယ် ​လေ.."

" ဟောဗျာ.."

" အဲဒါလေ..လိုးသာလိုး တဲ့..ဗိုက်ကြီးရင် ရွာမှာ ကလေးလာမွေး တဲ့.."

..............................................................................

" တအားရဲတာပဲ..ဟွန်း.အမေတို့ရောက်လာလို့သာပေါ့..နည်းနည်းလောက်များအရောက်နောက်ကျ ရင် ဖွတ်ဖွတ်ကျေ ပဲ "

ချက်ပြီး ပြုတ်ပြီးလို့ မအေးခင်နဲ့သူ့အစ်မ​ရေတွင်းဖက်ထွက်သွားတော့အေးလင်းအနားကပ်သွားတာ..အကပ်မခံဘူး။တစ်ချိန်လုံးငမ်း​နေတာကို အေးလင်းကလည်းတစေ့တစောင်းကြည့်နေတာမို့ ကပ်လာလာချင်းကိုတွန်းလွှတ်တာ။

" အာ..မလင်းကလဲကွာ..မောင်နှစ်မချင်း ချစ်လို့ပဲဟာကို..အဲလောက်တော့ရှိမှာပေါ့.."

" ဟွန်း.ဒီလို ဒီလိုကြီးလုပ်တာက မောင်နှစ်မလား တဲ့.."

ဒီတစ်ခါတော့ မလင်းကသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့သော်ဇင့်လက်တွေဆွဲယူပြီးသူ့နို့ကြီးနှစ်လုံးပေါ်အုပ်ပြီးတင်..သူ့လက်နဲ့ပဲဖွဖွ ဖွဖွဆုပ်ညှစ်နယ်ပြရင်းမေးတာ။အေးအေးဆေးဆေး​မေးတာလေ.. လုံးလားထွေးလား ရုန်းလားကန်လား အခြေအ​နေမျိုးမဟုတ်တ်တော့ နို့ကြီးတွေရဲ့နူးညံ့မာတင်းမှုတွေကို အိအိသက်သက်ခံစားခွင့်ရနေတာပေါ့။အဲဒါနဲ့ သူ့​ဘေးကနေပတ်ဖက်ပြီးနောက်ကျောဖက်ကနေနို့ကြီးနှစ်လုံးကိုစိတ်တိုင်းကျဆုပ်ကိုင်ပင့်နယ်ရင်း

" ကြီးရီးတွေပဲနော် မလင်း.တအားနူးညံ့တာပဲ..အိတော့အိတယ်..တင်းတင်းကြီးအိတာ. "

" အယ်..လွှတ်တော့ကွာ.သူများဥပမာပြတာကြီးကို..သူကဇိမ်နဲ့နယ်နေတယ်..အာ့..တအားမဆုပ်နဲ့လေကွာ..ပုံပျက်သွားမယ် လို့. ဟင့်အင့်.ကြည့်..ခုထိလွှတ်သေးဘူး..အိုးဟိုးဟိုး..အဲဒီ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုဆော့နေရင်လေ..ဟို..ဟိုမခံစားနိုင်ဘူး သိလား..တော်တော့နော် "

တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့သူကငြင်း..သော်ဇင်က မွမွမွမွ နဲ့ပင့်ဆုပ်နယ်ရင်းနို့သီးခေါင်းကိုဆွ..ခြံထဲမှာလူရှုပ်နေပေမယ့်အိမ်ထဲမှာလူရှင်းနေတာမို့သူကလက်နဲ့တော့ဆွဲမဖယ်ပါဘူး။လီးတောင်လာတာကိုသတိမထားမိပဲ အိသလိုလိုနဲ့မာမာကြီးတင်းနေတဲ့ သူ့ဖင်သားနှစ်ဆိုင်ကြားထဲအမြောင်း အထောင်လိုက်ကြီးကပ်ဖိလျက်နဲ့ကော့ထိုးရင်း နို့တွေနယ်နေတောတာ်တော်ကြာတယ်။

" မော်မော်ရှိနေတယ်ကွာ..မြင်သွားရင်မလင်းအရှက်ကွဲမှာ..မောင်နှစ်မချင်းကြီးလုပ်ရတာစိတ်မလုံဘူး..ဖယ်တော့နော်..နောက်မှ "

​အေးလင်းက ခါးညွှတ်လျက်နဲ့ဖင်ကြီးတွေကိုပင့်ကော့ နောက်ပစ်တင်ရင်းသော်ဇင့်ခါးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်တွေနဲ့ဖိဖိတွန်းနေရင်းပြောနေတာမို့.အခြေအနေကဒီထက်ပိုလို့လည်းရှေ့တိုးဖို့က မဖြစ်နိုင်တော့ သော်ဇင်နှမျေှာစိတ်တွေနဲ့လက်ကိုဖြည်လိုက်ရတယ်.၊ဒီတော့မှပဲလီးတောင်နေတာကိုသတိပြု မိလိုက်တော့..ရ​နေတဲ့အနေအထားကို ပိုပြီးနှမျောမိပြီးမချင့်မရဲဖြစ်သွားတာပေါ့။လီးတောင်နေတာကြီးကိုမျက်လုံးဝင့် လက်ညှိုးထိုးပြနေရင်းမအေးလင်းကမပွင့်တစ်ပွင့်နဲ့.

" အဲဒါကြီး အဲလိုဖြစ်နေမှန်းသိလို့ပြောရတာ.ဖင်ကြားထဲမှာအ​ချောင်းလိုက်ကြီး..ကြာလာရင်ပိုဆိုးသွားမှာ..အဲ ဟိုမှာ..သီတာလွင်တို့အလည်လာတာ ​တော့်..တော်ပါသေးရဲ့ "

ဒီမြို့ထဲကပဲ..မလင်းနဲ့ကျောင်းမှာခင်ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။သူရောက်နေတာသတင်းကြားလို့အလည်လာသတဲ့..လက်ပံပင်ဆက်ရက်ကျတာထက်ဆိုးသွားတယ်။ဘာသာတွဲမတူကြပေမယ့် အပြင်ဆောင်မှာအတူငှားနေကြတော့မိတ်ဆွေဖြစ်နေကြတာ..တော်တော်ရင်းနှီးပုံရတယ်။

သူတို့ကစီနီယာကျ​ပေမယ့် တစ်မြို့တည်း တစ်ကျောင်းတည်းမှာနေခဲ့ဖူးတော့ သော်ဇင့်ကိုလဲအရင်ကမရင်းနှီးပေမယ့်သိနေတာလေ။ဟိုတုန်းကတည်းကခပ်ရွရွခပ်မြူးမြူးတွေပါ..မြို့လေးက​သေးပြီး သတင်းပျံ့တာမြန်လွန်းတော့ဒီမြို့မှာ မြုံထားခဲ့ရလေသမျှ ကျောင်းရောက်မှလွတ်လွတ်လပ်လပ်ရွရတာ.အရှိန်မြင့် အထာကျ သွားကြပြီဆိုတော့မလင်းကိုအကြောင်းပြုပြီးသော်ဇင့်ကိုပါ​ရောတော့တာပဲ။အမေတို့ပြန်လာတော့လည်းဝင်ပြီးရောတာပဲ..မိန်းမဆိုတာမျိုးက အသက်ကဘယ်လောက်ပဲကွာကွာရုပ်ရည်နဲ့ကိုယ်လုံးအလှတွေအကြောင်းများပြောမိကြရင်တော့ ရွယ်တူတွေဖြစ်သွားကြတာချည့်ပါပဲ။

" ဝိုး..ဒါ မလင်း မာမီလား..!? ဟား..ဆွေတို့က မလင်းအစ်မထင်နေတာ..နုတယ်နော်..ဘာဆေးတွေစားလဲ ဟင်.အသားအရေကဝင်းလက်နေတာပဲ.. ဟိုဟာတွေ ဒီဟာတွေကလဲ..ဆွေတို့အပျို လေးတွေထက်တောင်မှ ပိုပြီးတင်းနေသေးတယ်.."

အသားမဲမဲ သွားဖြူ ဖြူ နဲ့ မေးရိုးထင်းထင်း..ဆွေလဲ့ဝင်းဆိုတဲ့အပျို မစစ်တစစ်က အမှန်တစ်ဝက် မြှောက်တာတစ်ဝက်နဲ့ဝင်ရောလိုက်တာ..မြှောက်မှန်းသိသိကြီးနဲ့ကိုပဲသွားတွေအဖွေးသားနဲ့မအေးမြိုင်ပစ်ကျ သွားသလို မလင်းမျက်နှာမှာလည်းဂုဏ်ယူအပြုံးလေးပွင့်သွားတယ်။သော်ဇင်ရှိနေတာကလဲ မအေးမြိုင်အတွက်ကသွေးပိုကြွစရာဖြစ်နေတော့ ရေချိုးပြီးပြန်လာခါစ,ထမီရင်လျှားထားတဲ့နို့လုံးဖင်လုံး အတုံးအခဲလိုက်ကြီးတွေကိုပေါ်လွင်အောင်အပီပြတော့တာပဲပေါ့။

" ဟင်းဟင်း..ရှမ်းခေါက်ဆွဲကျွေးလိုက်သမီး..ဒါရီးတွေကိုများ အပျို ထက်တောင့်သတဲ့..ခ်ခ်..ကြီးတယ်လို့ပြောရင်တော့.အန်တီလက်ခံနိုင်ပါ​သေးတယ်..တောင့်တာတော့ အပျို တွေကိုမမီပါဘူးကွာ..သိသိသာသာလေးလဲမြှောက်ပါ..ခ်ခ် "

တကယ်ပြောတာပါအန်တီရဲ့..ဘာရဲ့ ညာရဲ့ဝိုင်းပင့်ကြ​တော့..မအေးမြိုင်ထမီရင်လျှားက အဝတ်မလဲနိုင်တော့ဘူး။သူ့​ဘော်ဒီ​အချိုးအဆက်​တွေကဘယ်လိုဆိုတာသော်ဇင်မြင်အောင်ပြချင်နေတာမနေ့ညကတည်းကလို့ပြောရင်သိပ်​တော့လွန်မယ်မထင်ဘူး။ဒီမနက်​ဈေးသွားရင်း​အေးခိုင်ကဇာတ်စုံခင်း..ရေတွင်းမှာအတွေ့အကြုံ ရှင်း..​သော်ဇင့်လီးကြီးနဲ့လိုးနိုင်အားကိုလည်းတစ်ညလုံးမြင်ထားခဲ့ပြီးသားဆိုတော့.အန်တီနဲ့တူလေးဇာတ်လမ်းခင်းချင်နေပြီ။​သော်ဇင့်ကိုသူ့ဖက်စိတ်လည်လာအောင်ဘယ်လို​သွေးဆောင်ရပါ့မလဲလို့တွေးနေတာ..အခုတော့အခွင့်အရေးကကွက်တိ။

ယောင်္ကျားလေးကတစ်ယောက်ထဲရှိ​တော့​သော်ဇင့်ကိုပဲဒိုင်လူကြီး​နေရာထားပြီး ဖင်ပုတ်ပြ ဖင်လှုပ်ပြ ပေါင်လှန်ပြ.နို့တွေပါမစို့မပို့ပြပြီး ငြင်းကြခုန်ကြ ဆုံးဖြတ်ပေးခိုင်းနေတော့.ဟိုကောင်မလးတွေရဲ့လက်တွေဖင်တွေ.ပေါင်လုံးကြီး​တွေကိုပါအဆစ်ကိုင်လိုက်ရတဲ့​သော်ဇင့်မှာဘယ်လိုမှဖုံးဖိမရနိုင်တော့တဲ့အထိလီးကြီးကတစ်ထောင်​ထောင်.။ကောင်မလေးတွေကလည်းလက်တို့တို့ပြီးပါးစပ်​တွေကိုလက်ဖဝါးနဲ့ကွယ်လို့တခစ်ခစ်..မျက်လုံးတွေပြူး.ပါးစပ်တွေဟ,။မီးများမီးနိုင် ရေများရေနိုင်ပဲဆိုတာ မိန်းမတွေကြားထဲကို တစ်​ယောက်ထဲရောက်သွားမှပိုသိသာတယ်။

" တော်ပီ တော်ပီ..ခိခိ..အန်တီကသမီးတို့ကိုအရှုံးပေးပြီ..ဟင်းဟင်း..လာကြ..ရှမ်း​ခေါက်ဆွဲစားကြမယ်..အေးလင်းလက်ရာလေး "

စားပြီးသောက်ပြီးလို့ ပြန်ကြတော့မယ့်အချိန်သီတာက ​လေသံ​လေးနဲ့

" သော်ဇင်..အိမ်လာလည်နော်.."

" ​တို့ အိမ်ရောပဲ.."

ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ဆွေလဲ့ဝင်း.

" အီးဟီး..အဲလိုရီးဆိုရင်တော့ တောင်ပေါ်ကိုတောင် လိုက်လည်ချင်လာပြီ အန်တီရာ..ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လား.."

ညစာထမင်းစားပြီးတော့ မလင်းနဲ့မော်မော်တွတ်ထိုးနေကြတဲ့အချိန်..သားအမိ တူဝရီးသုံးယောက်အိမ်ရှေ့ထွက်ပြီးခုံတန်းလျားလေးပေါ်မှာထိုင်စကားပြောနေကြတာ..ရွာကဓလေ့တွေအကြောင်းပေါ့။သော်ဇင်က ရွာမရောက်ဖူးတော့ဘာဓလေ့မှနားမလည်ဘူးလေ..သူတို့ပြောပြသမျှ ကိုပဲသိရတာ..ကိုးကွယ်မှုတွေ စီးပွားရေးတွေသိပ်စိတ်မဝင်စားပေမယ့်.အပျို လူပျို ချိန်းလိုးခန်း​တွေပါနေတော့အားကျ တာပေါ့။တောင်ပေါ်မှာက တိုင်းရင်းသား မျိုးနွယ်စုကအမျိုးမျိုး..ထုံးတမ်းစဉ်လာအမျိုးမျိုး..မျိုးနွယ်စုချင်းတူတာတောင်မှရွာချင်းမတူရင်ဓလေ့လည်းအနည်းနဲ့အများတော့ကွဲတာပဲ။

တစ်ချို့ရွာကအိမ်မှာပဲ အပျိုဆောင်ထားပြီးလက်တစ်ဖက်ဝင်သာရုံအပေါက်ဖောက်ထားပေးတယ်။အဲဒီအိမ်ကအပျိုကလဲ ညဦးပိုင်းမှာသူ့အိမ်လာလည်သမျှလူပျိုကိုဧည့်ခံစကားပြောပြီးအချိန်တန်တော့အပျိုဆောင်မှာစောင့်..လူပျိုကထရံပေါက်ထဲလက်လျှို နှိုက်ရတယ်။သဘောကျတဲ့လူပျို ရဲ့လက်ဆိုရင်နို့ဆွဲခံ.​အောက်ဆင်းအလိုးခံပေါ့။

အေးမြိုင်တို့ရွာကတော့ တစ်မျိုးပဲ။ရွာထိပ်မှာအပျိုဆောင်ဆိုပြီးတဲရှည်ကြီးတစ်လုံးအခိုင်အခန့်ဆောက်ထားတာ အခုခေတ်စစ်တပ်ကလူပျိုဘားတိုက်လိုမျိုးကြီးပေါ့။အပျို မှန်သမျှ ညမှောင်ရီပျိုးရင် အလျှို အလျှို သွားအိပ်ပေတော့..ဦးရာလူအိပ်ချင်တဲ့နေရာအိပ်ပဲ။ခေါင်းရင်းမှာ လက်ဝင်ရုံအပေါက်တန်းစီပြီး​ဖောက်ထားတာ..အပေါက်နံဘေးမှာအိပ်..လာသမျှလူပျိုကလက်လျှို နှိုက်..အပျို ကလက်ခံရတယ်။အဲဒီလိုတစ်ယောက်ပြီးတစ်​ယောက်လျှို သွင်းလာတဲ့လက်တွေထဲကမှကိုယ့်အမှတ်အသားနဲ့ကိုယ်ရွေးရတာ.ကိုယ်နဲ့သိထား.ကျွမ်းထား ရင်းနှီးလို့သဘောကျထားတဲ့လက်ဆိုရင်တော့ နို့ပေးကိုင်တော့တာပဲ။

မဟုတ်သေးရင်တော့ ငြင်းပေါ့ .လူပျိုကလဲ ဒီအပိ်ျုကလက်မခံရင် ဟိုဖက်အပေါက်ပြောင်းတာပဲ။ပြောကြ ဆိုကြ.. နှူးရင်းချွဲရင်း အဆင်ပြေသွားကြရင် နို့တော့ကိုင်ရတာပါပဲ။အဲဒီထက်ပို အဆင်ပြေရင်တော့အပျိုက တိတ်တိတ်ကျိ တ်အပြင်ထွက်အလိုးခံတာ..ယူမှပဲလိုးရမယ်လို့သတ်မှတ်မထားပါဘူး။အဲလိုမျိုး အပျိုဘဝနဲ့ယောင်္ကျားလေးတွေရဲ့လီးအနေအထား..လိုးတဲ့အနေအထားတွေကိုကြိုက်ပြီဆိုမှ အဲဒီလူပျိုကိုလာတောင်းခိုင်းတာ။

မကြိုက်သေးသမျှတော့ လူပျိုတစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်နဲ့အကြိုက်ရှာနေပေတော့..ကာယကံရှင်တွေကလွဲရင်လိုးခဲ့ကြတဲ့အကြောင်းကိုဘယ်သူမှမသိဘူး၊ကာယကံရှင်တွေကလဲသေတဲ့အထိမပြောဘူး။ရိုးရာနတ်အစွဲနဲ့ ထုံးတမ်းစဉ်လာက ဒီနေ့အထိကြီးစိုးတုန်းဆိုတော့ ဖွင့်ပြောခွင့်မရှိဘူးတဲ့။အခုထိအဲဒီအပျိုဆောင်ကြီးရှိတုန်းဆိုပဲ။

သူတို့ညီအစ်မလည်းအပျိုဆောင်ဝင်ခဲ့ဖူးကြသတဲ့..။လေးငါးယောက်နဲ့တော့အလိုးခံခဲ့ဖူးတယ်လို့ ယောင်ဝါးဝါးပြောတာ..အဲဒီလောက်​တော့မက,နိုင်ဘူးထင်တာပဲ။သူကပြောရင်းနဲ့အမေ့ကိုစွေကြည့်လိုက်..အမေကချေ ာင်းဟန့်သံပေးလိုက်..ပြောလက်စ,စကားကပြောင်းသွားလိုက်နဲ့ဆိုတော့..လူပျို တစ်ယောက်ထဲကိုတောင်မှသူတို့ညီအစ်မအတူတူအလိုးခံချင်ခံခဲ့ဖူးမယ်လို့ထင်ရတာပဲ။၊အမေ့အ​ဖေကမျိုးနွယ်လူကြီး..ရွာသူကြီးလေ..ရွာနဲ့ကပ်တဲ့ကျောက်တွင်းတွေပါပိုင်သလိုလိုဆိုတော့ဩဇာကြီးလွန်းတယ်။

အဲဒီမှာအန်တီမအေးမြိုင်ကမြို့ပေါ်မှာကျောင်းနေရင်း အခုလင်ပေါ့.ဟိုဖက်နိုင်ငံသားစီးပွားရေးသမားအကြီးစားနဲ့ယူပြီးမြို့ပေါ်ပြောင်း..ညီမဖြစ်တဲ့အ​မေအေးခိုင်ကလည်းအဖေနဲ့လိုက်လာ..တောင်ပေါ်ရွာမှာအဖိုးအဖွားနဲ့ဆွေမျိုးတွေတော့ရှိနေကြသေးတယ်။သူက မျက်ဝန်းတစ်လက်လက်နဲ့စကားကောင်းနေပေမယ့်..အမေက​အိပ်ချင်နေ​တော့​သော်ဇင့်ပါးကိုတစ်ချက်နမ်းပြီးအိမ်ထဲဝင်သွားပြီ..

" ဟင်းဟင်း..ဟုတ်ပါတယ်ဆိုမှ..အန်တီမြိုင်တောင်မှ အရင်တစ်ခေါက်ကအပျိုဆောင်ကိုအလွမ်းပြေ သွားအိပ်ကြည့်သေးတယ်.."

" အဲဗျား..အိမ်ထောင်သည်တွေလဲ အိပ်လို့ရလား..အလိုးခံတာပဲလား..သွားပါပီ "

အန်တီအေးမြိုင်က သူ့နို့လုံးကြီးတွေတစ်လှုပ်လှုပ်ခုန်နေတဲ့အထိရယ်နေရင်းသော်ဇင့်ပေါင်ကိုလက်ဝါးနဲ့တစ်ချက်ရိုက်တာ အဲဒီလက်ကပြန်ပြီးမရုပ်တော့ဘူး..

" ခိခိ..အိမ်ကလူတွေမသိအောင် ခိုးသွားရတာပေါ့သားရဲ့.အန်တီမှန်းလဲဘယ်သူမှမသိဘူးလေ..ရွာကအိမ်ထောင်သည်တွေတော့ ဘယ်သွားလို့ရပါ့မလဲ..အာသီသပြေ​ရုံ အနှိုက်ခံတာသက်သက်ဆို​တော့ အပေါက်ဝ,မှာစောက်ပတ်တေ့ပေးထားရုံပဲ..ပီးတဲ့အထိနှိုက်ပေးတာ..မျက်နှာလဲပြ​နေစရာမလိုဘူးလေ.."

" ဟာဗျာ..အန်တီ့စောက်ပတ်ကြီးကို..ဟား.. တကယ်စိတ်ပါလာပြီ.."

ပေါင်ပေါ်ကိုလက်ဖဝါးတင်ထားတာမဖြုတ်ပဲအန်တီအေးမြိုင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကသော်ဇင့်ဖက်ကိုယိုင်လာတာ.ရင်ခွင်ထဲဝင်လုလု..

" ဘာကိုစိတ်ပါတာလဲဟင်..ရွာကအပျိုဆောင်ကိုလား.. နှိုက်ရတာကိုလား "

အန်တီမြိုင့်လေသံတိုးတိုးလေးကနွမ်းဟိုက်တုန်ယင်နေသလိုလို..တစ်ခုခုကိုပဲ​မျေှာ်တလင့်လင့်နဲ့.ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသလိုလို..ပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကလှုပ်လှုပ်ရွရွ ဖြစ်လာကြတာသတိပြု မိတယ်..

" အန်တီ့စောက်ပတ်ကို..ဟိုလေ..လိုးရရင်တော့ ပိုစိတ်ပါတာပေါ့.."

" ဟယ်..အပျို ဆောင်ထဲမှာမှ လိုးလို့မရတာ.အဆင်ပြေပြီးမှ အပြင်ကိုခိုးထွက်ပြီးအလိုးခံရတာ.."

" လူပျို က လီးတောင်နေရင် ရော.."

" သိဘူးကွာ.အိပ်တော့မယ်..အိမ်ထဲရောက်မှ ထရံပေါက်ဖောက်ပြီး နှိုက်ကြည့် "

ပေါင်ပေါ်မှာလှုပ်နေတဲ့လက်ချောင်း​တွေကသော်ဇင့်လီးတန်ကြီးတစ်လျေှာက်ကိုမထိတထိနဲ့ပြေးနေပြီ။အိကျလာတဲ့မအေးမြိုင်ကိုယ်လုံးကြီးကို ချိုင်းကြားထဲလက်ဝါးလျို သွင်းထိုးနှိုက်လိုက်တော့နို့လုံးကြီးကလက်ဝါးထဲမှာမဆန့်..အိအိပုံ့ပုံ့နာနုထွေးထွေး..

" အယ်..အာ့..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ဟား..ကြိုက်လား ဟင်..အပျို နို့တော့မဟုတ်ဘူးနော်..အာ့..သူ့လီးကြီးကလဲ လက်နဲ့တောင်မဆန့်ဘူး "

" ကြိုက်တယ်..တအားကြိုက်ပဲ..အပျို နို့ထက်တောင်မှ တောင့်သေးတယ်.ဟား..အကြီးကြီးပဲ.သားလီးကိုရောကြိုက်လား "

" ကြိုက်တယ်..တအားကြိုက်​နေပီ..ဟား..အဲလီးမျိုးကြီးမှ ကိုယ့်​စောက်ပတ်ကအားရတာ..အို့.မခံစားနိုင်​တော့ဘူးကွာ..​တော်...တော်ပါတော့ဟိုလေ.စောက်ဖုတ်.စောက်ဖုတ်.အားဟာ့ဟာ့..စောက်ဖုတ်တော့မနှိုက်ပါနဲ့ဦးကွယ်..အားဟာ့..ကိုယ်က နှာကြီးပါတယ်ဆိုမှ..အာ့.အားဟား..စောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပီ..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..အို့ လက်ကြီးမစုပ်နဲ့လေ.သူ့လက်ကစောက်ရည်​တွေနဲ့ .ပေး ပေး ကိုယ်လဲစုပ်မယ် "

....................................................................................

" သားလီးကိုကြိုက်လားလို့ ဆို..အင့် "

" အားဟား. ကြိုက်တယ်လို့ဆို..ဟင့်ဟင့်.ဆောင့်ပေးဦးလေ..အားဟာ့..အာ့..ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဆောငံ့..လေးငါးချက်.အာ့..လေးငါးချက်..အင့် "

" ပြွတ် ဖွတ်..ဖုတ် ဖုတ်.အင့််..အင့်.အင့်.ရော့ရော့..ပြွတ်စွပ်ပြွတ်..ဖုတ် "

" အာ့ အာ့ အာ့အားဟာ့ဟာ့..သန်လိုက်တဲ့လီးကြီးကွာ.အားဟာ့..လရည်တွေပန်းထဲ့ပေးပြီးတာတောင်မှ တုတ်ခဲမာတောင်နေတုန်းပဲ.."

" အင့်..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖတ်.."

" အာ့..ကပ် ကပ်.ကပ်ထား.အားဟာ့..ဖိကပ်ထားလေ.သားလီးကြီးအရင်းထိလိုးဆောင့်သွင်းပြီး ဖိကပ်ပေးပေါ့..ပြန်လိုး ပြန်လိုး..ဟင့် ဟင့်. ခုပြန်လိုးပေး.."

" ရတယ်..အင့်..အင့်..ရော့ ဝင်လား..အရင်းထိ အင့်.. "

".အာ့ အာ့ အားဟာ့ဟာ့ ဖူးဟူးဟူး..ဖူးဟူး..ဖူးဖူးဟူး.ကောင်း လိုက် တာ..ဝင်မှဝင်..လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်တာ..တအားကိုအလိုးသန်တာပဲ.သားရော..ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုကြိုက်ရဲ့လား "

" အားဟားယား..ကြိုက်တာပေါ့..စောက်ဖုတ်ကြီးကပေါင်ကြားထဲကနေဖောင်းဖောင်းခုံးခုံးကြီးမို့တက်​နေတာ..စောက်ခေါင်းကလဲသားလီးတန်နဲ့ဆို ကွက်တိပဲ..ကျဉ်းတောင်ကျဉ်းချင်နေသေးတယ် "

" တကယ်နော်..ညာရဘူး.ဟင့်အင့်အာ့.လိုးလိုး..တကယ် ကြိုက်ရမှာ နော်..လိုး."

" အင်း..ယုံဘူးလား.ဆောင့်ပြမယ်.. ကြည့်...အာ...ပေါင်ကြီးတွေကပြန်ထောင်ထားပေးလေကွာ..ကားထား.ကား.ကား စောက်ဖုတ်ကြီး ခုံးမို့ကြွလာအောင် ကား..."

" အင့်..ရော့..ဒီလိုလား..ရပီလား.လိုး..လိုးလိုးပြ..အားဟာ့..ရှီး..ကောင်းတာ..လိုးပြလေ..လိုးလေ..လိုး .လိုးပြ "

" အင့် အင့် အင့်..တွေ့လား.အင့်.တွေ့လား.လီးတန်ကိုစီးပိုင်ကျပ်တစ်နေအောင်ပြည့်နေတာတွေ့လား...အင့်..အင့်.တွေ့လားလို့.."

" အာ့ အာ့ အာ့..အိုးဟို့.အွတ်..တွေ့..တွေ့..ဟား..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..တွေ့တယ်လို့..အားဟာ့ကျပ်တစ်..ပြည့်သိပ်နေတာပဲ လို့..အားဟားယား​ကောင်း.ကောင်း..ကောင်းတယ်လို့..အို့ အို့..လိုးလိုက်တာကွယ်..ဟင့် အဟင့် အင့် .အာ့.သူမျ ားစောက်ပတ်ကြီးလဲ ပြဲအာအာကြီးကို လန်ထွက်သွားလောက်ပါပီ...အဟင့် အဟင့်..အင့်."

" အာ..ကျဉ်းကျဉ်းလေးပါဆိုမှ...အင့် အင့် "

" အို့..သူ့လီးနဲ့တော့ ကျဉ်းမှာပေါ့လို့..အာ့..တကယ်ပြည့်သိပ်နေတာရီး..ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..သူများ..သူများလီးနဲ့ဆိုရင်တော့..အာ့..အာ့..​အောင်မလေး..မောင်..မောင်.အောင်မလေး.. အားဟားဟား..သေပီ.သေ.သေပါပီမောင်ရယ်​ကောင်းလိုက်တာ.."

" ဟွန်း..သူမျ ားနဲ့အလိုးခံဖို့စဉ်းစားနေတာပေါ့ ဟလား..အင့် အင့်..ရော့..မဝ,နိုင်..အားမရနိုင်သေးဘူးပေါ့..ဟလား..အင့်.အင့် "

" အင်းဟင်း..ဝ,သေးဘူး..ကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ်..အာ့..လိုး လိုး..အသေသာလိုးတော့ရော့..အာ့...အင့် အင့်..ဆောင့်..ကြမ်းကြမ်းကြီး လိုး.."

" အင့်..လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ..ရော့..အပေးက အရမ်းကောင်းတာပဲ..အင့် အင့်..ဖင်ကြီးပင့်ထောင်ပေးထားတာ..အင့်..ဖုံး "

" ချစ်လို့ပေးတာ.အင့်.မောင့်လီးကြီးကိုကြိုက်လို့ပေးတာ.အားဟား..ကောင်းလိုက်တာ..လီးကြီးက မာတောက်နေတာပဲတော့်..အူးဟူး "

" ဖင်ကြီးကလဲ တောင့်လိုက်တာကွာ..အာ့..ဖင်ကြီးပါ လိုးချင်လာပီ..အင့် အင့်..ရော့ "

" လိုး.လိုး..ဖင်လဲခံမယ်.လိုး..အိမ်ပေါ်မှာလိုးရင် အုန်းဆီဆွတ်လိုး.ဖင်ခံပေးမယ်.ဖင်ပါခံမယ်.လိုး အာ့..အခု မမစောက်ပတ်ကြီးကို လိုး..အားအသေလိုး.."

" ရော့..အင့်..အင့် ပြွတ် ဖုံး..ပလွတ် ဖုံ..ဖုံး.ကြိုက်လား "

" ကြိုက်တယ်..အာ့.တအားကြိုက်တယ်.လိုး.လိုး..အရမ်းကောင်းနေပီ..အရမ်းကောင်းတယ်လို့..အား အား..အား..ရှီး..မရတော့ဘူး.အူးဟူး.မရတော့ဘူးမောင်..အရသာတအားရှိနေပီ..အို့အို့ အို့ အာ့..အားဟား..ပစ်ဆောင့် ပစ်ဆောင့်..အားရပါးရဆောင့်..အာ့ အာ့ အာ့ အား.."

အေးမြိုင်က နှာအရမ်းကြီးတာ..ခုံတန်းလျ ားလေးပေါ်ထိုင်ပြီးရွာကအပျိုဆောင်အကြောင်း..လိုးတဲ့အကြောင်းတွေကိုစိတ်လိုလက်ရပြောပြနေမိတော့ စောက်ရည်ကစိမ့်နေပြီ။ကောင်လေးလီးကိုအရဲစွန့်ပြီးဆုပ်ပစ် ကိုင်ပစ်လိုက်မိတော့ မထင်မှတ်ရလောက်အောင်ထိတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးဖြစ်နေတယ်လေ..ချက်ချင်းကြီးစောက်ရည်လိုက်လာတာ စောက်ဖုတ်ကြီးတောင်စိုဖတ်ဖတ်နဲ့ ရွှဲအိလာတယ် မြန်လိုက်တာ.။

သူကလဲအေးမြိုင်ရဲ့နို့ လုံးခဲခဲ.တွဲတွဲအိအိကြီးတွေကိုလက်ဖဝါးပြင်နဲ့အပြည့်..အသေဆုပ်နယ်နေရာက​စောက်ပတ်ကိုနှိုက်ဆော့ဆွလာတော့ တအားအလိုးခံချင်လာမိတယ်။အလိုးခံချင်နေပါပြီဆိုပါမှ သူကလဲ သူ့လက်ချောင်း လက်ဖဝါး..လက်ခုံတွေမှာစိုရွှဲ ချွဲကျိနေတဲ့စောက်ရည်တွေကိုတစ်ပြွတ်ပြွတ်အသံထွက်အောင်စုပ်ပြနေတော့ ပိုဆိုးသွားရတာပေါ့..။သူ့လက်ချောင်းတွေမှာစိုအိရွှဲနစ်နေတဲ့ကိုယ်စောက်ရည်တွေကို ကိုယ်ပြန်စုပ်ပစ်လိုက်မိတော့ အလိုးခံချင်စိတ်က အဆုံးစွန်ကိုကျော်သွားပြီ..။အကာမရှိ ဘာမရှိ..အိမ်ရှေ့ကအဲဒီခုံတန်းလျားလေးပေါ်မှာပဲ ပက်လက်လန်ချလိုက်ပြီးထမီကြီးပင့်လှန်တင်ပေးပစ်တာ..

" အင့်..လိုး..ဟွန်း.လိုးချင်နေလျက်နဲ့မျ ား..သူမို့အောင့်နေနိုင်တယ်..အန်တီမြိုင်တော့မအောင့်နိုင်ဘူး..အင့်.လိုးပေး "

ကောင်လေးကလဲ မြန်လိုက်တာ.အေးမြိုင်ကမျဉ်းခုံတန်းပေါ်မှာပေါ်င်ကြီးတွေဆွဲတင်မြှင့်ပြီးဖင်ကြီးပင့်ပေးထားတော့ ဖင်ဆုံကြီးကိုရောမျဉ်းခုံကိုပါကားယားခွပြီးရပ်..ပေါင်ကြီးတွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိပြီး သူ့လီးကြီးအတင်းဖိနှဲ့ထိုးသွင်းလိုးတာ..သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်..သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်..နှစ်ရစ်လောက်နဲ့ပဲလီးတစ်ချေ ာင်းလုံးကအရင်းထိမြုပ်သွားတယ်.။

အလိုးမခံရတာလဲကြာလှပြီ.လီးကလည်းစိတ်တိုင်းကျ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည် မာမာတောင့်တောင့်ကြီးဆိုတော့ လီးဒစ်ဖူးကြီးဝင်လာရုံလေးနဲ့တောင်မှအရသာကိုအငမ်းမရခံစားလိုက်ရတယ်။တစ်နာရီနီးနီးထိအားရပါးရအကြိတ်အနယ်ကြီးသူတစ်ပြန်ကိုယ်တစ်လှည့် လိုးနေလိုက်ကြတာ အပေးအယူကအရမ်းမျှနေတယ်။သူကသူ့အမေနဲ့လိုးနေကျ မို့မပီးနိုင်သေးလေလေ..အေးမြိုင်ကပယ်ပယ်နယ်နယ်အလိုးခံရလေလေ.အဲဒီမျဉ်းခုံလေးပေါ်မှာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုးလိုက်..မြေကြီးပေါ်မတ်တပ်ရပ်ခွပြီးလိုးလိုက်နဲ့ .သူ့အကြိုက် ကိုယ့်အကြိုက်ကို လိုသလိုဖြည့်ဆည်းလိုးကြရင်းနဲ့ တစ်ချီ ပီးခဲ့ကြပြီးပြီ။အရပ်ဆယ်မျက်နှာကမြင်နိုင်တဲ့ခုံတန်းလျားလေးပေါ်ကနေအခုလိုအဖီတဲလေးထဲကိုရောက်လာပြန်တော့လဲ..

" အာ့.အာ့ အာ့ အားဟား.မရတော့ဘူးမောင်ရဲ့..သွားပီ သွားပီ..အားဟား သွားပီမောင်ရေ..တအားအရသာရှိနေပါပြီဆို..အာ့ အာ့ အာ့ အားဟား.သွား .သွားပီ "

.................................................................................

မျက်စေ့ကိုစုံမှိတ်လို့ ပါးစပ်ကပွင့်လျက်သား..အံကြိတ်ပြီးလည်ချောင်းသံတအီးအီးနဲ့ကိုယ်လုံးကြီးတွန်လိမ် လန်ကော့ ဆတ်ဆတ်ခါနေတာမို့သူ့ပေါင်ကားကားကြီးနှစ်လုံးကိုလက်မောင်းတွေမှာချိတ်ဆွဲယူသွားရင်းအတင်းဖက်ထားမိတယ်။နို့လုံးကြီးတွေက ရင်ပတ်အောက်မှာပြားပိနေတဲ့အပြင်နို့သားစိုင်တွေပြန့်ကားထွက်နေတဲ့အထိပဲဆိုပါတော့။ဆီးခုံချင်းလည်း ပူးကပ်ပိနေအောင်တင်းတင်းကြီးအားဖြည့်ဖိထားပေးလိုက်တော့လီးတန်ကြီးတစ်ချောင်းလုံးကစောက်ခေါင်းထဲမှာမွမွကြီးမြုပ်ဝင်နေတယ်လေ..မအေးမြိုင်ကသူ့​စောက်ပတ်ထဲကရှိသမျှကြွက်သားကြော အာရုံကြောတွေတုန်ခါနေတဲ့အထိအံကြိတ်ပြီးအကြာကြီးမြုံ စုပ်ညှစ်ဆွဲနေတာ..လီးတစ်ချောင်းလုံးကမွစိမွစ် ယွယွကြီးအရသာရှိနေတယ်။

သော်ဇင်ကလည်း အဲဒီပေါင်ကားဖင်ပင့် ပုံစံကြီးကိုလုံးဝအပျက်မခံပဲ ချိုင်းနှစ်ဖက်ကြားကနေလက်တွေလျှို သွင်းလို့ပုခုံးတွေအတင်းဆွဲဖက်ထားတာမို့နှစ်ယောက်လုံးကိုယ်စီအနှစ်အသားရှိရှိအရသာယူနေကြတယ်လို့ပြောရင်လဲမမှားပါဘူး..မအေးမြိုင်ကလဲလက်မောင်းတစ်ဖက်နဲ့လည်တိုင်ကိုအတင်းဖက်ထားပြီးလက်ဖဝါးတစ်ဖက်ကကျေ ာပြင်အနှံ့ကိုဦးတည်ရာမဲ့ပွတ်သပ်ပြေးလွှားနေတော့ပါးပြင်ချင်းကပူးကပ်နေတာပေါ့။

ပါးပြင်ရော နို့တွေရော ပေါင်တန်တွေရော..တစ်ကိုယ်လုံးကတင်းတင်းအိအိ နုနုသက်သက်ကြီးတွေ..ဒီအသားအရည်ကိုအသက်လေးဆယ်လို့ပြောတာ ယုံနိုင်စရာတစ်စက်မှမရှိဘူး။အစွန်းအထင်း.အရေးအကြောင်း.အတွန့်အလိပ်ဆိုတာဘယ်နေရာမှာမှရှာလို့မတွေ့​အောင်အထိ တင်းတင်းရင်းရင်းကြီးနုတာ..ကြည့်လေ ကြိုက်လေ..ကြည့်လေ စွဲလာလေလေ။ပါးပြင်မို့မို့တင်းတင်းကြီးကိုကြည့်လိုက်..နမ်းမိလိုက်..ငဲ့ကြည့်လိုက်.နမ်းမိလိုက်..နာရီဝက်ကျော်ကျော်လောက်ကြာသွားတော့မသိမသာ မသိမသာနဲ့ နောက်ထပ်ဆယ့်လေးငါးချက်လောက်သော်ဇင်လိုးမိသွားပြန်တယ်။

ခပ်နုနု ခပ်မွမွ တစ်နုံ့နုံ့ တစ်မြုံ့မြုံ့လေးလိုးနေရာက အားမလိုအားမရနဲ့ဖင်ကိုချွလို့ လီးတန်ကြီးကိုခပ်ရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်ပြီး​ဆောင့်လိုးလိုက်မိတော့ မအေးမြိုင်ကအဆုံးစွန်ရဲ့ဟိုဖက်အစွန်းကို​ကျော်လွန်သွားတဲ့အထိစိတ်တွေမျေှာလွင့်ခံစားနေရာကသတိပြန်ဝင်လာတယ်.

" ဟင့် အင့်..အာ.အာ...ကောင်းလိုက်တာ..ကောင်းလိုက်တာ.မောင်.အာ့..မောင်နော်.."

ပါးချင်းကပ်နေရာက မျက်နှာချင်းဆိုင်အောင်လှည့်လာတော့ မျက်နှာကနှာရှိန်မပျယ်သေးသလို မျက်လုံးတွေကလဲကျေနပ်စိတ်နဲ့တနှာအရှိန်ရောတော့အရောင်တစ်လက်လက်နဲ့ ရွှန်းရွှန်းလဲ့နေတာကိုမြင်ရတယ်။မျက်နှာပေးက မူတူတူနဲ့.နွဲ့ချင်နေသလိုလို..လီးတန်ရှည်ကြီးနဲ့တစ်ချက်ပစ်ဆောင့်လိုက်ရင်း.

" အင့်..ဘာ မောင်နော် လဲ.."

" အဟွန့်ဟွန့်..ဟွန့်..ပြောရဲပါဘူး..လိုးပါ လို့ ပြောတာ..ဟင့်ဟင့်.. လိုး လိုး..သိပလား "

တစ်မွမွ တစ်မွမွနဲ့နောက်တပ်အချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက်လိုးတော့.

" အားဟား..ခနလေး ခနလေး..အရည်တွေသုပ်လိုက်ဦးမယ်..အသံတအားမြည်တာကြီးကမမ စိတ်တွေထိန်းမရဘူး.."

" ဟုတ်တယ်နော်..ပြွတ်စွပ် ပြွတ်စွပ် နဲ့..လိုးရတာ.သိပ်အားပါတာပဲ..ထိန်းမရရင်စောစောကလို ကြမ်းကြမ်းကြီး ပြန်ပေးပစ်လိုက်ပေါ့မမရာ..အားရပါးရ လိုးပေးပါ့မယ်.. "

" ဟင့် ဟင့်..သိပ်မကြိုက်ရှာဘူး..သူ့လီးကြီးကလဲမာ​တောက်နေတာပဲ. ခနလေးနဲ့ လီးပြန်တောင်နေတာ..သိပ်အလိုးသန်တဲ့ယောင်္ကျားအင့်..ထည့်တော့ "

စောက်ပတ်ထဲရော လီးတန်ချောင်းကြီးမှာပါစိုရွှဲနေတဲ့စောက်ရည်တွေ လီးရည်တွေသူ့ထမီနဲ့သုပ်ပြီးခါစ,ဆိုတော့ စောက်ခေါင်းထဲမှာကရွှဲရွှဲစိုတဲ့အ​နေအထားမဟုတ်တော့ဘူး။အဲဒါကိုပဲလိုးချင်ဇောနဲ့ဆိုတော့ မလိုးခင်စောက်ရည်ချူ သလိုအသာလေးဆွဆွမထည့်ပဲနဲ့ သူ့လီးအတုတ်ကြီးကိုဇွတ်အတင်းထိုးထည့်တာ..

" အားဟား..သေပီ သေပီ....သေပီ သေပီ..အာ့ အးဟာ့..သေပါပီအမေရဲ့.."

ဟန်ဆောင်တာ..မူတာ မဟုတ်ဘူး။တကယ့်ကို မခံနိုင်အောင်ဖျဉ်းကနဲ ဖျဉ်းကနဲ ဖြစ်သွားတာဒီအသက်အရွယ်ရောက်မှပဲ​စောက်ပတ်များပြဲသွားပြီလားတောင်ထင်မိတယ်။တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ခါပြီးအသံတွေပျ ာသွားတော့သော်ဇင်ကသူလိုးချင်ဇောကြီးသွားတာကိုသတိထားမိလိုက်ပြီးငြိမ်သွားတယ်​လေ..လီးကြီးကဖြင့်စောက်ခေါင်းထဲကိုအရင်းထိမြုပ်နေပြီ။လူကငြိမ်သွားပေမယ့်.လီးကြီးကမငြိမ်ပဲစောက်ခေါင်းထဲမှာဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲငေါ့ငေါ့ပြီး​တောင်​နေတော့လီးဒစ်ကြီးကလည်းသားအိမ်ခေါင်းကိုထိုး​ထိုးဖိနေတာ..အရသာရှိလိုက်တာ။အဲဒီလီးဒစ်ကြီးကိုစိတ်ကမှန်းပြီးစောက်ပတ်ကြီးကမွစိမွစိနဲ့ငုံစုပ်ညှစ်နေမိတာ သတိလက်လွတ်ကြီးမျ ားတောင်ဖြစ်သွားတယ်။

သတိလေး လည်လာမိတော့စောက်ခေါင်းထဲမှာစောက်ရည်တွေကအရွှဲသား..တဇိဇိနဲ့အသံပေးပြီးစောက်ခေါင်းဝ,ကနေလီးချောင်းကြီးကိုပွတ်တိုက်လို့အပြင်ကိုပြန်ထွက်နေကြတာ.သူ့ဂွေးဥတွဲကြီးပါ စိုနစ်ရွှဲကုန်တယ်။လီးတန် လီးချေ ာင်းကစောက်ခေါင်းထဲကို တိုးနစ်မြုပ်ဝင်နေတာနဲ့အမျှ ဂွေးဥကြီးကလည်းစောက်ပတ်ကိုပူးကပ်ဖိနေတာလေ။လီးဒစ်က​စောက်ခေါင်းထဲမှာ သားအိမ်ကိုဖိလေ..ဂွေးဥကစောက်ပတ်နဲ့ပေါင်ခြံကိုကပ်ပိလေ..လှုပ်စိလှုပ်စိလုပ်လေတိုင်းအဲဒီဂွေးဥမှာရွှဲရွှဲနစ်စိုအိနေတဲ့စောက်ရည်တွေကအေးမြိုင်ရဲ့ပေါင်ခြံတွေကိုစီးလာတာမို့ စောက်ပတ်ကဗွက်ပေါက်နေပြီပေါ့။

အာရုံကြောတွေက အလိုအလျောက်ခံစားတုန့်ပြန်နေကြတာလေ..တဖျစ်ဖျစ်တစစ်စစ်နဲ့ အသည်းအသန်ကြီးအရသာရှိနေတာ..တနှာစိတ်ကအလိုးအဆောင့်ခံချင်လာတယ်။သော်ဇင့်လိုးအား​ဆောင့်အားတွေကိုသိနေတော့ ပိုပိုပြီးတပ်မက် တောင့်တလာတာအရမ်းပဲ.

" အဟင့် အဟင့်.သူ့လီးကြီးနဲ့မညှာမတာထိုးထည့်ပြီးတော့မှများ..ဟင့် ဟင့်..ဒီကစိတ်လာပြီဆိုမှပဲ ငြိမ်နေသတဲ့..လိုးတော့ ရှင့်..လိုးတော့...အင့် အင့် အင့် အင့်.လိုးတော့.."

ဖင်ကြီးကိုလေးငါးဆင့်လောက် မြှောက်ပင့်ကော့တင်ပေးပစ်ပြီး မူလိုက်တာ..မျေှာ်လင့်မိတဲ့အတိုင်းပါပဲ.

" အင့် ရော့ ..ရော့ ရော့..ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်..ဖလွတ်.စွပ်.ဖောင်း ဖုံး. ကောင်းလား..လိုးပေးတာ..ကြိုက်လား..အင်း အင်း..ကော့ထား..ဖင်ကြီးပင့်ပြီးကော့ပေးထား..အင့်..ပြွတ်ပြွတ် "

" ကောင်းတယ်..မောင်လိုးတာအရမ်းကြိုက်တယ်..အို့ဟို့ဟို့..မောင့်လီးကြီးနဲ့ အဲလို..အဲလို ကော်ကော်ပြီးပင့်လိုးတာ အရမ်းအရသာရှိတာပဲ..လိုး လိုး..တအားလိုး "

ကြိုက်တယ်ပြောလေ ဆောင့်လေပဲ။ မကြိုက်ဘူးလို့ကြည်စယ်ပြောလေး ပြောမိပါတယ်..ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး​စောက်ပတ်လိုးမလိုလိုနဲ့ ဖင်ခေါင်းထဲ လီးကြီးအတင်းဖိထိုးထည့်တာ..

............................................................................

သီတာလွင်တို့က နောက်ရက်လည်းအစောကြီးရောက်လာတာပဲ။တောင်ပေါ်ရွာကဆွေမျိုးတွေအကြောင်းပြောပြတော့ သူတို့ကခပ်ကဲကဲရယ်..လိုက်လည်ချင်တယ်လို့လုပ်လာရော။အဲဒါနဲ့သော်ဇင်ကလူတတ်ကြီးလုပ်ပြီး ဓလေ့ထုံးစံအတိုင်းအပျို မှန်သမျှ အပျို ဆောင်မှာပဲညသွားအိပ်ရတဲ့အကြောင်းပြောပြတော့ စပ်ဖြည်းဖြည်းတွေဖြစ်ကုန်တယ်။သီတာလွင်က အတွေးလွန်တော့

" မောင်နှစ်မချင်း.ညီမအပေါက်ကိုမှ သွားနှိုက်မိရင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမှာလဲဟဲ့.ဒချိ ဒချိ ပဲလား.."

မဆွေကလည်းမဆိုင်တာ​တွေ ဖောက်တာပဲ..

" ဟဲ့...မောင်နှစ်မချင်းက ပိုဖီးလာတယ် ဆိုတာကြားဖူးလား..တချို့များ မောင်နှစ်မမှ ​မောင်နှစ်မ..တဲ့.."

ဆရာကြီးသော်ဇင်မဖြေတတ်တော့ဘူး..လျှာတစ်လစ်နဲ့ အေးလင်းကိုလှမ်းကြည့်မိရင်း​လျေှာချရတယ်.

" ဟုတ်ဘူးလေ.အဲဒါတွေတော့မသိဘူး..ဟီးမသီတာတို့ မ​ဆွေတို့ကို အပျိုဆောင်မှာ ညအိပ်ရမယ်ဆိုတာပဲ သိတာ..အားနာလို့ "

ည​နေထိထမင်းတွေဘာတွေစားသောက်ပြီးမှပြန်သွားကြတာသူတို့အဖွဲ့ကိုခြံဝ,ထိလိုက်ပို့ပြီးပြန်လှည့်လာကြတော့

" ဘာမှလဲမသိပဲနဲ့ လျောက်ရွှီးနေတာ.အမေပြောသလောက်ကြီးတော့မကြမ်းပါဘူးဟယ်.တို့အပျို ဆောင်လည်းသူ့ဓလေ့နဲ့သူ့စည်းကမ်းတော့ရှိပါတယ်.."

သော်ဇင်လည်း သီတာလွင်တို့မေးသွားကြတဲ့ပြဿ နာကိုအဖြေရှာမရသေးတော့..

" မောင်နှစ်မကိစ္စပြောပြလေ..သူတို့ပြောသလို.မောင်နှစ်မချင်းဆုံမိတဲ့အခါတော့ရှိမှာပဲ..အဲဒါမျိုးဆို ဘယ်လိုရှင်းကြလဲ.."

အေလင်းက သော်ဇင့်လက်မောင်းကိုကိုင်ပြီးမနေ့ညကသူ့အမေအလိုးခံသွားတဲ့တန်းလျ ားခုံလေးပါ်သွားထိုင်တယ်။မျက်နှာကမချို မချဉ်လုပ်ပြနေတော့သိပ်မသင်္ကာဘူး..။မျဉ်းခုံလေးပေါ်မှာယှဉ်ထိုင်မိကြတော့ ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးပူးပြီးထိုင်ချတာ နံ​ဘေးကိုရောအပေါ်ကိုပါ ဖူးကားဖောင်းမို့ထွက်လာတဲ့​ပေါင်လုံးပြည့်ပြည့်တောင့်တောင့်ကြီးနှစ်လုံးကိုရင်မောစရာမြင်ရတယ်။အိမ်မှာနေရင်းဆိုတော့ လေဝင်လေထွက်ကောင်းတဲ့ ချည်သား ဘောင်းဘီတိုတို အပြတ်​လေးပဲဝတ်ထားတာ..ပေါင်တန်တစ်လျေှ ာက်ကအမွှေးရှိမ်းရှိမ်းလေးတွေကိုတစ်ပင်ချင်းတောင်မြင်ရနိုင်တယ်။

ပြီးတော့..သူဝတ်ထားတဲ့ချည်သားအိအိဘောင်းဘီတိုအောက်အနားတွေကပေါင်ရင်းပေါင်ခြံ အ ထိတက်သွားတာလေ..ထွားကြိုင်းလွန်းတဲ့မျိုးရိုးဆိုတော့စောက်ဖုတ်ကြီးကပုံစံအရှိအတိုင်း ဖူးဖူးဖောင်းဖောင်းကြီး မို့မောက်ပြီးကြွတက်လာတာပဲဖြစ်မှာပေါ့..ဆီးခုံကြီးပါလက်တစ်အုပ်စာမက, ခုံးခုံးကြီးကြွတက်နေတယ်။

" အမှန်ကတော့ နေ့လည်နေ့ခင်း အပြင်မှာဆုံတုန်းဆုံခိုက် ကိုယ်ဒီညလက်ခံနိုင်မယ့်လူကို လက်မှာအမှတ်အသား အချိန်းအချက်လုပ်ပြီးမှ အနှိုက်ခံတာကွ..လာနှိုက်တိုင်းမခံဘူး အဲဒါကလျို့ဝှက်ချက်.."

သော်ဇင်သိပ်နားမရှင်းသေးဘူးလေ..အားမလို အားမရဖြစ်လာ​တော့​အေးလင်းရဲ့ပေါင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးတစ်လုံးပေါ်ကိုသူ့လက်ဖဝါးတစ်ဖက်နဲ့တင်းတင်းကြီးဆုပ်ပစ်ရင်း

" မောင်နှစ်မချင်း ဆုံနေရင်.."

" အာ.အ,လိုက်တာကွာ.ခိခိ.မမဘယ်နေရာမှာအိပ်မယ်..မောင်လေးကဒီလက်စွပ်လေးကိုဘယ်လိုဝတ်..ဘာညာ ဘာညာ ချိန်းထားခဲ့ပြီးမှညသွားနှိုက်.ပြီးရင်မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်အပြင်ထွက် လိုး..ဒါပဲ "

တကယ်တော့ ရည်းစားချင်း ဒါမှမဟုတ်လဲသူအခွင့်အရေးပေးချင်တဲ့သူကိုချိန်းတဲ့အနေအထား ပြောပြတာ။မောင်နှစ်မချင်းဆုံမိတာမျိူးကလည်း ရှိတော့ရှိတာပေါ့လေ.ရှားပါတယ်။ ရိုးရာနတ်ကဩဇာကြီးတော့ မောင်နှစ်မချင်းလိုးဖြစ်ကြရင်လဲဘယ်သူမှမသိရပါဘူး..

" အော်..အဲလိုလား.. "

" အဲလို..အဲလို.အဲလိုချိန်းထားမှလိုးလို့ရတာ.တစ်ညလုံးလိုးတာပဲ..သူ့မောင်အလိုးကောင်းလို့အစ်မကကြိုက်သွားပြီဆိုရင်တော့ .ညတိုင်းသာသွားလိုးပေတော့..သိပီလား..လင်ရသွားပြီးရင်လဲ လူလစ်တိုင်းလာအလိုးခံတယ်.."

" အလိုးမကောင်းရင်ရော.."

" အိုး..လီးကိုလည်းစိတ်တိုင်းမကျ..အလိုးကလည်း မကောင်းဆိုရင်တော့ တာ့တာပဲ..တစ်ချီပဲပေးမှာ.. လစ် "

" ဟား..သိပီ သိပီ..အဲ..မလင်းလက်စွပ်လေးက လှတယ်နော်.."

အေးလင်းကသဘောပေါက်တော့ မခို့တယို့နဲ့ ပြုံးရင်း လက်စွပ်လေးကိုချွတ်ပြီးသော်ဇင့်လက်သန်းမှာစွပ်ပေးတယ်။

" ဟင့်ဟင့်.ဟင့်.အင့်..သူ့ စကားကဘာမှလဲဆိုင်ဘူး..သူ့လက်ချောင်း​တွေကလည်း သူများ​စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်မှာပဲလျေှာက်ပြေးနေတာ.."

" အကြီးကြီးပဲနော်.."

" ဟယ်.. ကြီးလို့လား..ဘယ်ဟာလဲ..စောက်ဖုတ်လား..နို့ လား..ညကျ လူမမှားနဲ့နော် "

လိုးရတော့မယ်မှန်းသိသွားလို့ သူ့လီးကတင်းတင်းကြီးတောင်​နေပြီး တသ,သနဲ့ပွတ်​နေတာမြင်တော့..

" လီးက အကြီးကြီးပဲကွာ .ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကလည်းအကြီးကြီးနဲ့​တော့ ကောင်းကောင်းကြီး​တွေ့ကြပြီ​ပေါ့.."

ညရောက်တော့လဲ လူမှားစရာမရှိပါဘူး။သူ့အမေ မ​အေးမြိုင်ကပြောစရာတွေရှိလို့ထင်ပါရဲ့.မအေးခိုင်နဲ့သွားအိပ်တော့သော်ဇင်ကဧည့်ခန်းထွက်အိပ်တာ..တစ်ယောက်တည်း။မှေးရုံလေးပဲမှေးလိုက်မိတာ မ​အေးလင်းကခြေထောက်ကိုလာလှုပ်ဆွဲတော့မှ လန့်နိုးတယ်။လိုးရတော့မယ်ဆိုတော့ အိပ်မှုံစုပ်ဖွားနဲ့ထ,ထိုင်ပြီးအတင်းဖက်.နို့ကြီးတွေလှိမ့်လှိမ့်နယ်ရင်းနှုတ်ခမ်းတွေစုပ်နမ်းတာ..မအေးလင်းကလည်းအထန်ကြီး..သူ့လီးကြီးကိုအရင်ဆုပ်ပြီးကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ကြီးကိုပြန်နမ်းတာပဲ။

ဘော်လီတို့ ဘရာစီယာတို့လည်းမဝတ်..အင်္ကျီသားကစွပ်ကျယ်ပါး..လက်ဖဝါးမှာနို့သီးခေါင်းပြူ းတောက်တောက်ကြီးကလာပြီးထိထောက်နေတာ..နို့လုံးသားအိအိကိုပဲအရသာခံရမလား.နို့သီးခေါင်းကိုပဲအရသာခံရမလား..ဝေခွဲလို့တောင်မရဘူး။လျှာချင်းပူးပြီးလူးလွန့်စုပ်ယူဆွဲယက်နေချက်က လည်ချောင်းသံတစ်အီးအီးနဲ့ ရမ္မက်ထန်လွန်းနေတော့သော်ဇင့်လီးတန်ကြီးကသူ့လက်ဖဝါးနုနုလေးထဲမှာမဆန့်မပြဲနဲ့ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ထောင်ထ,ရုန်းထွက်နေတာကိုမလင်းမခံစားနိုင်ပြန်ဘူး။

နှုတ်ခမ်းတွေကိုသည်းသည်းထန်ထန်နမ်းစုပ်နေရင်းနဲ့ သူ့လက်တွေကပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုကတမ်းကမန်းဆွဲဖြည်ချွတ်ပစ်ပြီးဂွေးဥကြီးကနေဖွဖွပင့်ဆော့တာ..လီးတန်ကြီးကိုရောက်တော့ အချောင်းလိုက်ကိုတင်းတင်းကြီးဆုပ်ညှစ် ခါရမ်းနေတယ်.မအေးလင်းနှာကြီးချက်ကသူ့အမေထက်သာတာပေါ့၊သော်ဇင်ကနို့ကြီးတွေကိုချည့်ပဲသူ့လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်လှိမ့်နယ်ပေးနေပြီးစောက်ဖုတ်ကိုမထိသေးတော့ သူအားမရဘူး.။

ထမီကြီးကိုဖြည်လျေှာ့ပစ်ပြီး​ သူ့နို့ကြီးပေါ်ကသော်ဇင့်လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲ..ထမီအထက်ဆင်ကြားထဲကနေစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်ကိုအုပ်တင်​ပေးရင်း

" အင့်..ဒီစောက်ဖုတ်ကိုနိုင်အောင်လိုးနော်..ကိုယ်ကတအားထန် တအားကြမ်းတာ "

....................................................................................................................................

" စိတ်ချ.. မလင်းတစ်သက်လုံး လာအလိုးခံနေချင်စိတ်ပေါက်သွားအောင်လိုးပေးမှာ..ဒီတစ်ညထဲနဲ့ ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးပစ်မှာ..စောက်ပတ်ထဲကလီးမချွတ်ပဲလိုးပေးမယ်.."

" ဟယ်..တကယ်ရီးလား..တကယ်လိုးနိုင်လို့လား..အပြောမကြီးနဲ့နော်..ကိုယ့်တစ်သက်လုံးအဲလိုလူမျိုး မတွေ့ဖူးသေးဘူး.."

နှစ်ယောက်သားက အိပ်ယာခြေရင်းဖက်မှာပဲ မျက်နှာချင်းဆိုင်လျက်နဲ့ ဒူးတွေကိုပုဆစ်တုပ်ထိုင်နေကြပြီးလီးကိုင် စောက်ဖုတ်နှိုက်.တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဆွဲဖက်ရင်းစကားပြောနေကြတာမလင်းက စိတ်တအားကြွလာပြီ။စောက်ဖုတ်ကိုအနှိုက်ခံနေရတော့နို့ကြီးတွေကလွတ်နေတာကို သူအားမရဘူးပေါ့..စွပ်ကျယ်ကြီးကိုခေါင်းပေါ်က​နေဆွဲပင့်ချွတ်ပေးပြီးသော်ဇင့်ခေါင်းကိုသူ့နို့ကြီးတွေဆီအတင်းဆွဲဖက်ရော။လက်ဖဝါးလေးကလည်းသော်ဇင့်ပါးတစ်ဖက်ကိုဖိလှည့်ထိန်းထားရင်း သူ့နို့ကြီးကိုသော်ဇင့်ပါးစပ်ဆီတေ့မိအောင်ရင်ကော့ထားပေးတယ်။

သူ့နို့သီးခေါင်းလေးက..လက်ညှိုးဖျားတော့မက,ဘူး..နို့အုံလုံးသားအိအိ မို့မို့ကြီးထဲကနေပြူးပြူး​တောက်တောက်နဲ့ကော့ထောင်ပြီးထွက်နေပြီ။သော်ဇင်ကနို့မွှေးနက်နက်တွန့်လိန်လိန်လေးတွေကိုနှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ဖိဖိတေ့ဆွဲစကားရင်းနို့သီးခေါင်းကိုလျှာဖျားနဲ့တေ့ဆော့ယက်ကစားပေးနေတာကို သူမခံစားနိုင်ဘူး..

" ဟား..ရှီး..စို့ပေးကွာ..အားရပါးရစုပ်ဆွဲပြီးစို့..အားဟား..စောက်ရည်တွေလဲထွက်ကုန်ပါပီကွာ..စို့.. စို့..ဟား..နို့တန်ကြောရီးကိုမှ ကြိတ်ဆွဲပြီးစို့တာကွာ..အားဟာ့ဟာ့.."

နို့ကြီးကအလုံးကြီးကြီးနဲ့နို့သားကအိနေတော့ သော်ဇင်ကပါးစပ်ထဲကိုအပြည့်ငုံသွင်းပြီးနို့တန်ကြောကိုရှေ့သွားတွေနဲ့ကြိတ်ကြိတ်ဆွဲ..နို့သီးကိုလျှာနဲ့အတင်းရစ် ရစ်စို့တာ။လက်တစ်ဖက်ကလည်းစောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ချောင်းတွေထိုးထည့်မွှေနှောက်ပေးနေရင်းလက်မ,နဲ့မလင်းစောက်စေ့အရင်းကိုကြိတ်ကြိတ်ဖိချေ​ပေးနေတာပေါ့။သူဖိကြိတ်ချေသမျှ စောက်စေ့ကြောကလည်းတွန်းလိုက်ထွက်လာတာ..စောက်ဆံလေးပါပြူးတောက်တောက်နဲ့အနယ်ခံရရော..။

နို့တန်ကတစ်မျိုး..​စောက်ခေါင်းထဲကတစ်ဖုံ..​စောက်စေ့ကတစ်လီ..အမျိုးမျိုး အလီလီ အရသာထူး​နေပြီဆိုတော့ မလင်းမှာရှိသမျှအာရုံကြောတွေစိမ့်စိမ့်တက်လာပြီး ကြက်သီးတွေတစ်ဖျန်းဖျန်းထ,လို့ဖင်ကြီးကိုမြောက်ကြွမြောက်ကြွ..လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်..ဝေ့လိုက် ဝိုက်လိုက် ရမ်းလိုက် ခါလိုက်..လီးချောင်းကြီးကိုလည်းလက်ကမလွှတ်နိုင်.ဖြစ်​နေပုံက တစ်စက်မှအငြိမ်မနေနိုင်တော့ဘူး။နို့စို့သံက တပြွတ်ပြွတ် တပွတ်ပွတ်..စောက်ပတ်အနှိုက်ခံရသံက တစ်ဇိဇိ တစ်ပေါက်ပေါက်..ပါးစပ်ကတစ်ရှီးရှီး တစ်ကျွတ်ကျွတ် တစ်အင်းအင်း..

" ဟား..ကောင်းလိုက်တာ သော်လေးရာ..ရှီး..အသံတွေကတအားမြည်တာပဲနော်.ဟိုလေ.လိုး.လိုး..ဟို..လိုးရအောင်လေကွာ.."

သူအလိုးခံချင်နေသလိုကိုယ်ကလည်းလိုးချင်နေလှပြီဆိုတော့ သော်ဇင်ကသူ့ကိုယ်လုံးကို ဆွဲဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့အားယူလှဲချပစ်တာ..

" အာ..အာ့..ဒီမှာမလိုးနဲ့..အိမ်ပေါ်မှာမလိုးရဘူးလေ သော်ရဲ့..အမေတို့ရှိတယ်..မရဘူး.မရဘူး..ထုံးစံမရှိဘူး..မရဘူးဆို.အပြင်သွားလိုးမယ်အပြင်.အပြင်.လူကြီးတွေရှိရင်မလိုးရဘူး.အပြင်မှာ ကြိုက်သလိုလိုး..အားဟား.."

ပါးစပ်ကတတွတ်တွတ်နဲ့မရပ်မနားငြင်းပြီးအတင်းရုန်းတာ..ပက်လက်လန်သွားအောင်မနည်းဖိချရတယ်။ထမီကကျွတ်နေတော့တုံးလုံးကြီးဆိုပေမယ့် ပေါင်ကြီးတွေကိုပူးပူးကြီးကပ်လိမ်ပြီးစေ့ထားတာ..အားကတကယ်သန်တယ်။ရင်ပတ်နဲ့ကိုယ်အထက်ပိုင်းကိုဖိ..ရုန်းနေတဲ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့လက်တွေကိုတအားဖက်..သူ့ပေါင်စေ့စေ့ကြီးကြားထဲဒူးထိုးသွင်းတာ..လုံးဝသွင်းလို့မရဘူး။သူ့ပေါ်တက်မှောက်ပြီးဆီးခုံအခြေ ပေါင်အရင်းကြား..စောက်ပတ်ကိုထိအောင်လီးကြီးထိုးထိုးသွင်းတာလဲနည်းနည်းလေးမှဟ,မပေးပဲ ဖင်ကြီးရမ်းရမ်းပြီးရုန်းတာ..ပူးလိမ်ထားတဲ့ပေါင်တန်ကပြေလျော့မသွားဘူး။

ဒူးလည်းသွင်းမရ..လီးဒစ်လည်းသွင်းမရ..လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီးဇွတ်တေ့ထဲ့ထိုးတော့လည်းသူ့လက်တွေကကိုယ့်ရင်ပတ်ကိုတွန်းလွှတ်.ရုန်းထွက်..

" မရဘူး.မရဘူး..လူကြီးတွေရှိတယ်.မလိုးရဘူး..အိမ်ပေါ်မှာတော့ပေးမလိုးဘူး..လိုးချင်ရင်အပြင်သွားလိုးမယ်..ထွက် ထွက်..ထ "

ကိုယ့်လက်ကလီးကိုင်ပြီးစောက်ပတ်ကြားထဲဝင်အောင်ပေါင်ရင်းဆုံထဲ ရမ်းရှာထိုးထဲ့နေတုန်း လှိမ့်ပြီးရုန်းထွက်သွားတာ..မနည်းလိုက်ဖမ်းမှပဲမှောက်ခုံကြီးဖမ်းမိတယ်။မှောက်ခုံကြီးလည်းလိုးမှာပဲဆိုပြီးသူ့လည်တိုင်ကိုလက်မောင်းကြားထဲညှပ်ထိန်းရင်းဖင်ကြားထဲကနေလီးထိုးသွင်းတာဘယ်လိုမှအသွင်းမခံပဲလူးလှိမ့်ရုန်းတော့ဗြောင်းဆန်ကုန်တာပေါ့။

ဖင်ကုန်းလိုက်ရင်လီးဝင်လာတော့မယ်ဆိုတာ သူကသိနေလို့ပဲလားမသိဘူး။ဖင်ကိုကြွမပေးလာတော့ လီးကဘယ်လိုမှ တိုးလို့မဝင်ဘူး။ကြာလာတော့မောလည်းမောလာပြီလေ.ဘယ်လိုလုပ်လိုးရပါ့မလဲလို့စဉ်းစားရင်း သူ့ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်အိအိကြီးပေါ်မှာမှောက်ထပ်မှေးလိုက်မိတယ်။ဒီထက်ကြမ်းရင်အမေတို့နိုးလာတော့မယ်..အခုတောင်မှနိုးနေကြပြီလား.တော်တော်အားသန် အရုန်းသန်တဲ့မိန်းမ..

" ဖယ်လေကွာ..အပြင်မှာ လိုးပါဆိုမှ.သူများကအလိုးခံပါမယ်လို့ပြောနေတဲ့ဟာကို..အမေတို့ သိကုန်တော့မယ်..ထ "

" ဘယ်..အပြင်..လိုးဖို့နေရာမှမရှိတာ.."

" အာ..ပန်းရံဆရာတွေနားတဲ့ တဲထဲသွားလိုးလို့ရတာပဲ.."

တော်တော်ဇီဇာကြောင်တဲ့မိန်းမ..အလိုးမခံတာလည်းမဟုတ်ဘူး.ကိုယ်ကလည်းအဲလိုမိန်းမမျိုးမှပါးရိုက် ဖင်ရိုက်ပြီးအသေဆောင့်လိုးပစ်ချင်တာဆိုတော့.စိတ်တိုတိုနဲ့သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ​မှောက်ထပ်နေရာကလက်ဆွဲပြီးအပြင်ခေါ်ပြေးတာပေါ့။

အဲလိုကျတော့လဲ အဝတ်တွေဘာတွေပြန်ဝတ်ဖို့တောင်မစဉ်းစားဘူး.အပျို လေးတန်မယ့် တုံးလုံးကြီးပြေးလိုက်ချလာတာနို့ကြီးတွေကညအမှောင်အောက်မှတောင်မှဖြူ ဖြူ ဝင်းဝင်းကြီးနဲ့တစ်အိအိတလှုပ်လှုပ် ခုန်ပေါက်နေတယ်။

လိုးချင်ဇော အလိုးခံချင်ဇောတွေနဲ့တဲလေးထဲကိုလည်းနှစ်ယောက်ပြိုင်တူအပြေးဝင်မိလိုက်ကြ​ရော.ကွပ်ပျစ်စင်လေးပေါ်မှာမမြိုင်ရယ် မခိုင်ရယ်မော်မော်ဇင်ရယ်..တုံးလုံးကြီးတွေနဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကို တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကနေဆွဲမြှင့်လို့ကားကားကြီးတွေဖြဲပြီး ကြီးစဉ်ငယ်လိုက်တန်းစီ ပက်လက်အိပ်စောင့်နေကြတာ​စောက်မွှေးထူထူ စောက်ဖုတ်မဲမဲကြီးတွေက အရွယ်တူကြီးတွေ..။

စောက်ရည်တွေကလည်းစောက်ခေါင်းဝ,တွေမှာ တွဲလွဲ တွဲလွဲ..

အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည်။

မောင်ကျော်။

......................................♡♡♡......................................

ပြီးပါပြီ။