Friday, September 29, 2017

အောင်ဒင် အပိုင်း ( ၂ )

အောင်ဒင် အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသားသူ – သာဂိ

အခန်း ( ၄ )

အရက်သောက်ရင်း 15 mins ခန့် ကြာသော်

“ ကဲ အကြီးမရေ၊ ငါ့ လီးကို မင့် နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ စုပ်ပေးစမ်းကွာ  ” 

ရင်မေ၏ ဘေးတွင် ခွေခွေလေး မှိန်းနေသော ကျင်မေသည် မိုးသီး၏ ခေါ်သံကြောင့် လေးလံသော ခြေလှမ်းများဖြင့် လျှောက်ခဲ့သည်။ မိုးသီး၏ ခြေရင်းတွင် ဒူးထောက်ကာ လီး ကို ကိုင်၍ စုပ်ပေးမည် အလုပ်တွင်

“ နေပါဦး သဲကြီးရယ်၊ လီးစုပ်ရမှာပေါ့၊ မလောပါနဲ့ ဟဲဟဲဟဲ၊ ဒါလေး တစ်ခွက်လောက်မော့လိုက်ပါဦး  ” 

မိုးသီးပြောမှဘဲ ကျင်မေသည် သူ၏ လီးကို ငမ်းငမ်းတက် စုပ်ချင်သည့်ပုံ ဖြစ်နေသည်။ မိုးသီး ကမ်းပေးသော အရက်ခွက်ကို ယူကာ တစ်ကျိုက်တည်း မော့သောက်လိုက်သည်။

“ ဂလု ဂလု ဂလု !!! ဟားးးးးး  ” 

ရင်ထဲ ပူဆင်းသွားသည်။ မိုးသီးတို့ အဖွဲ့ လိုးသည့် ပုံနှင့်ဆိုလျှင် သူမ မူးမှဖြစ်မည်။ ဒါမှ အနည်းငယ် ခံနိုင်ရည် ရှိမည်။ နောက်တစ်ခွက် ထက်ပေးတော့ ထပ် မော့လိုက်ပြန်သည်။ ရီဝေဝေ ဖြစ်လာချိန်တွင် မိုးသီးသည် ကြမ်းပြင်ပေါ် လှဲအိပ်လိုက်ပြီး

“ ကဲ ငါ့ လီးကို အားရပါးရ စုပ်စေဗျား  ” 

ရင်မေသည် လှဲအိပ်နေသော မိုးသီး၏ ပေါင်ကြား ဒူးတုပ်ထိုင်လိုက်သည်။ မိုးထိုးကာ တောင်မက်နေသော လီးကြီးကို လက်ဖဝါး နုနုဖြင့် ကိုင်ကာ အရည်ပြားကို ဆွဲချလိုက်ရာ အရည် စိုလဲ့နေသည့် ဒစ်ကားကြီး ပေါ်လာသည်။ ဒစ်ထိပ်ရှိ အကွဲကြောင်းအား လျှာဖြင့် ကလိကာ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ငုံလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အိုးးး ဟိုးးးး ရှီးးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ !! ဟားးးးးးး  ” 

မိုးသီး ပေါင်တွင်းကြောများ ရှုံ့သွားအောင်ပင် ကောင်းလှသည်။ ကျင်မေလည်း မူးမူနဲ့ လီးကို မြိန်ရည်ရှက်ရည် စုပ်ပေးသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! ဟားးးး ရှီးးးးး  ” 

ဒစ်ကို လျှာဖြင့် ဝိုက်လိုက်၊ လီးကို ငုံကာ ပါးစပ်ဖြင့် ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်လိုက် လုပ်နေရာ မိုးသီးမှာ ဇိမ်ကျနေသည်။ တိုက်မောင်းသည် ဖင်ကုန်းကာ မိုးသီး၏ လီးကို စုပ်နေသော ကျင်မေ၏ နောက်တွင် မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။ ကျင်မေ၏ စအိုပေါက်ကို တံတွေးစွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဒစ်ကို စအိုပေါက်တွင်တေ့ကာ နှဲ့သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် !! ဗု !!! အူးးးးး  ” 

လီးစုပ်နေသော ကျင်မေ၏ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားသည်။ တိုက်မောင်းသည် ကျင်မေ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ လီးကို ဖင်ခေါင်းထဲ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးးးးး  ” 

ကျင်မေ ခါးကြီးကုန်းသွားသည်။ တိုက်မောင်း၏ လီးကြီးက ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်တောင့်တောင့်နှင့် တစ်ဆို့ကြီး ဝင်လာသည်။ လီးကို ဖင်ခေါင်းထဲ ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးးဟူးးး ဟူးးး  ” 

ဆယ်ချက်ခန့် Non stop စောင့် လိုးပြီးနောက် လီးစုပ်နေသော ကျင်မေ၏ ခေါင်းကို ဘယ်ဘက် ခြေထောက်ဖြင့် ဖိနင်းကာ ဖင်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လိုးတာ့သည်။ တိုက်မောင်းက ခေါင်းကို နင်းထားသဖြင့် မိုးသီး၏ လီးကြီး အာခေါင်ထဲ ဝင်လာရာ ကျင်မေ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ 

မိုးသီးသည် လှဲအိပ်နေရာမှ ထိုင်လိုက်ပြီး ကျင်မေ၏ နှာခေါင်းကို လက်ညှိုး လက်မဖြင့် ညှစ်ပိတ်ကာ ပါးစပ်ထဲ လီးကို ကော့ကော့ သွင်းလိုက်သည်။ ခံရ ခက်လိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း။ တိုက်မောင်းက ဖင်ကို စောင့်လိုးတိုင်း ခေါင်းကိုပါ ဖိမိသလို ဖြစ်ရာ လီးကြီးမှာ အာခေါင်ကို လိုး နေသဖြင့် မျက်ရည်များပင် ကြလာသည်။ အချက် 20 ခန့် လိုးပြီး ဖင်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ရာ

“ ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု!!!  ” 

ဖင်ထဲမှ လေများ အံထွက်ကာ ဖင်ပေါက်မှာ ပွစိပွစိ ဖြစ် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

“ အု အု အွတ် !! အဟုဟုဟု ဟီးးးး  ” 

တိုက်မောင်း၏ ခြေထောက်ဖယ်လိုက်မှ ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်လိုက်ရသည်။

“ ကဲ ဆရာမိုးသီးကို အပေါ်က တက် လိုးပေးလိုက်  ” 

ကျင်မေသည် မိုးသီးပေါ် ခွလိုက်ပြီး လီးကို ကိုင်ကာ စောက်ပတ်တွင် တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဗျိ ဗျိ !!! အ !!! ဟားးးးး  ” 

လီးကြီးသည် တအိအိနှင့် စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသည်။ ဆီးခုံခြင်း ထိမိသည်နှင့် မိုးသီး၏ ရင်ဘက်ပေါ် လက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို ကြွလိုက်၊ ဖိချလိုက်ဖြင့် အပေါ်မှ လိုးပေးလိုက်သည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဇွိ ဇွိ ဗျိ ဗျိ !! အ အ အ အ  ” 

မိုးသီးကလည်း ကျင်မေ၏ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်မှ ပင့်ပင့် လိုးသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဇွိ ဇွိ ဗျိ ဗျိ !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး  ” 

ဖင် လိုးခံရကတည်းက ပြီးချင်နေသော ကျင်မေသည် မိုးသီးအပေါ်မှာ တက်စောင့် လိုးရင်း ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြင့် တချီ ပြီးသွားသည်။ တိုက်မောင်းသည် ကျင်မေ၏ စအိုပေါက်ထဲ လီးဖြင့် ထိုးထဲ့လိုက်သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးး  ” 

မိုးသီးပေါ် မှောက်လျှက်မှိန်းနေသော ကျင်မေသည် စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ထိုးလျှက် ရှိစဉ်ပင် ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကြီး ဝင်လာသဖြင့် အတော် အီသွားသည်။ တိုက်မောင်းသည် လီးကို တစ်ဝက်ခန့် ထုတ်ကာ ကျင်မေ၏ ခါးကို ဖိပြီး စောင့်စောင့် လိုးတော့သည်။ မိုးသီးကလည်း အောက်မှ ပင့်ပင့် လိုးရာ ကျင်မေ လူးလွန့်ကာ ခံနေရသည်။ ေsာက်ပတ်ထဲ လီး အဝင် အထွက်နှင့် ဖင်ပေါက်ထဲ လီး အဝင် အထွက် စည်းချက်ညီညီ ညှပ် လိုးရသည်မှာ မိုးသီးနှင့် တိုက်မောင်းအတွက် အရသာရှိလှသည်။ 

စောင့်ချက်တွေကလည်း တစ်ဖြောင်းဖြောင်းနှင့်။ ကျော်မော် ထလာပြီး ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို ကိုင်ကာ ခေါင်းကို ဆွဲမော့လိုက်သည်။ ကျင်မေလည်း ေsာက်ပတ်ရော ဖင်ပါ ညှပ်လိုး ခံရင်း ပါးစပ်ဟပေးလိုက်ရာ ကျော်မော်၏ လီးကြီး ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသည်။ ကျင်မေ၏ လည်ပင်းကို ကိုင်ကာ လီးကို အာခေါင်ထဲထိ စောင့်စောင့် သွင်းနေသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အု အု အစ် အစ်!! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အွတ် အွတ် အု အု !! ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အု အု အု အူးးးးးး  ” 

ကျင်မေ မျက်လုံးများ ပြူးကာ မျက်ရည်များ ဝဲနေသည်။ ကျော်မော်၏ ပေါင်ကို တွန်းထားသော်လည်း လက်က အားမပါပေ။

“ ဗျွတ် ဗလွတ် ဗွတ် ဗု !!! အူးးးးးး  ” 

တိုက်မောင်းသည် ယက္ခကြီးကို လှမ်းခေါ်လိုက်ပြီး ကျင်မေ၏ ဖင်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ယက္ခကြီး ဂေါ်လီ လီး တန်းလန်းဖြင့် တိုက်မောင်းတို့နား ရောက်လာသည်။ တိုက်မောင်းက သူ၏ လီးကို ကိုင်ကာ ေsာက်ပတ်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ကျင်မေ လန့်သွားသည်။ 

မိုးသီး၏ လီးကြီး တစ်လစ်ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ထဲ နောက်ထပ် လီးတစ်ချောင်း အထိုးခံရမည်ဆိုလျှင် သူမ၏ ေsာက်ပတ် ကွဲသွားနိုင်သည်။ လီးကြီးတွေက နဲတာကြီးတွေ မဟုတ်ပေ။ တိုက်မောင်း၏ လီးသည် ချော်ချော်ထွက်နေသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးသီးက သူ့ လီးကို ဒစ် မြုတ်ရုံ ထုတ်လိုက်သည်။ တိုက်မောင်းလည်း ဒစ်ကို ကျင်မေ၏ ေsာက်ပတ်ထဲ မရမက သွင်းသည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဇွိ !! အူးးးးး  ” 

ဒစ် ဝင်သွားပြီ။ မိုးသီးက အောက်က အပင့်၊ တိုက်မောင်းက စောင့်အထဲ့ ကွက်တိဖြစ်ကာ စောက်ပတ်ထဲ လီးနှစ်ချောင်း တစ်ဆို့စွာဖြင့် တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးး ဟူးး ဟူးးး ဟူးးး အီးးးး  ” 

စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားလည်း အနည်းငယ် ပြဲသွားသည်။ မိုးသီးနှင့် တိုက်မောင်းသည် လီးနှစ်ချောင်းအား ကျင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲ တစ်လှည့်စီ ပင့် လိုး စောင့် လိုး လိုးနေကြသည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးး ဟူးး ဟူးးး ဟူးးး ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!!! အီးးးး!!!!  ” 

စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများ လီးနှစ်ချောင်း၏ ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် စုပ်ပြဲကုန်ပြီ။

တိုက်မောင်းက ကိုယ်ကို နောက်သို့ ယို့ပေးလိုက်ရာ ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေနှင့် တိုက်မောင်းကြား ခွဝင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူ၏ လီးကို တံတွေးစွတ်ကာ ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ကို ဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်သည်။ ကျင်မေ မျက်လုံး ပိုပြူးသွားသည်။စောက်ပတ်ထဲ ဧရာမ လီးကြီးနှစ်ချောင်း ဝင်သည့်ဒဏ်ပင် တော်တော် ခံစားနေရသည်။ အာခေါင်ထဲလည်း လီးတစ်ချောင်းက ဝင်ထွက်နေသည်။ 

ဖင်ထဲပါ နောက် လီးတစ်ချောင်းက လိုးမည်ဆိုလျှင် သူမ သေသွားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျော်မော့် ပေါင်အား အားဖြင့် တွန်းကာ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းလိုက်သည်။ ကျော်မော်က ကျင်မေ့ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ သူမ၏ မျက်နှာနှင့် သူ၏ ဆီးခုံကို ဖိကပ်ထားပြီး လီးကို လည်ချောင်းထဲထိ စိုက်ထားလိုက်ပြီး ကျင်မေ၏ နှာခေါင်းအား လက်ညှိုး၊ လက်မဖြင့် ညှပ်ကာ ပိတ်လိုက်သည်။

“ အု အု ဝု ဝု ဝု !!!! ဝူးးးးး ဝူးးးးး  ” 

ကျင်မေ မည်သို့မျှ မတက်နိုင်ပေ။ ယက္ခကြီးသည် ဒစ်ကို ဖင်ပေါက်ထဲ မရမက သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !!! ဝူးးးး ဝူးးးးးး  ” 

ကျော်မော်အား မော့ကြည့်နေသော ကျင်မေ၏ မျက်လုံးများသည် မျက်ရည်ပူများ ကျကာ နီရဲနေပြီ။ အသနားခံသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်သော်လည်း သနားမည့်သူများ မဟုတ်ပေ။ တစ်သက်လုံး ဘော်ကျော့လေး နေလာသော သူဌေးသမီး တရုပ်မ ကျင်မေသည် ယခုအချိန်တွင် လီးလေးချောင်းနှင့် တစ်ပြိုင်တည်း အလိုးခံရမည့် ဘဝသို့ရောက်နေပြီ။ ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ကျင်မေ၏ ခါးကို ကိုင်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗျုဗျု ဗုဗု !! ဗျွတ် !! အူးးးးးးးး ဝူးးးးးး  ” 

ကျင်မေ မျက်ရည်များ လှိုင်လှိုင် ကြလာသည်။ ဖင်ထဲ လီးကြီး တစ်ဝက်ခန့် တစ်ဆို့စွာဖြင့် ဝင်သွားသည်။ ဂေါ်လီများက စအို အူတိုင် နုနုများကို ရက်စက်စွာ ပွတ်တိုက်သွား၍ တော်တော် နာသွားသည်။် လီး နှစ်ချောင်း ဝင်နေသော စောက်ပတ်ထဲမှ သေးနှင့် စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာသည်။ နာကျင်မှုကြောင့် အားရပါးရ အော်ဟစ်ချင်သော်လည်း အာခေါင်ထဲထိ ထိုးထားသော ကျော်မော်၏ လီးကြီးကြောင့် အသံမထွက်ပေ။

နှာခေါင်းအား ပိတ်ထားသဖြင့် ပါးစပ်ဖြင့် အသက်ကို မနည်း ရှူနေရာ အသက်ရှိုက်လိုက်တိုင်း ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို စုပ်ပေးသလို ဖြစ်သဖြင့် ကျော်မော်လည်း ဇိမ်တွေ့နေသည်။ တိုက်မောင်းကတော့ လှုပ်၍ အဆင်မပြေသဖြင့် လီးကိုစောက်ပတ်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်သည်။ မိုးသီးသည် အောက်မှနေ၍ ကျင်မေ၏ နို့အုံ နှစ်ဖက်ကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ပြီး အောက်မှ ကော့ကော့ထိုးသည်။ 

လီးနှစ်ချောင်းဖြင့် အ လိုးခံရ၍ ေsာက်ပတ်လည်း ထူပူ နာကျင်ကာ ပြဲသွားသည့် နေရာမှာ စပ်ဖျင်းဖျင်း ဖြစ်နေသည်။ အရက်သောက်ထားသည့် အမူးများ ပြေကုန်ပြီ။ ယက္ခကြီးသည် ကျန်ရှိနေသော လီးတစ်ဝက်ကို ဖင်ပေါက်ထဲ စောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးးးးး  ” 

လီးတစ်ဆုံး ဖင်ခေါင်းထဲ ဝင်သွားပြီ။ ယက္ခကြီး ကြမ်းပြီ။ ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်မြုတ်ရုံ ထုတ်ကာ အဆုံးထိ စောင့်စောင့်သွင်းတော့သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အူးးးးးး !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အူးးးးးး !! ဇွိ ဇွိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အူးးးးးး  ” 

ယက္ခကြီးက ဖင်ခေါင်းထဲ စောင့်စောင့် လိုးသလို မိုးသီးကလည်း အောက်မှစောက်ပတ်ထဲ ပင့်ပင့် လိုးသည်။ တိုက်မောင်းကလည်း ရသလောက် ညှောင့်ညှောင့် လိုးသဖြင့် ကျင်မေ ကမ္ဘာပျက်မတက် ခံစားနေရသည်။ စအိုထဲ ဝင်ထွက်နေသော လီးကြီးမှ ဂေါ်လီများ၏ ပွတ်တိုက်မှုကလည်း အသည်းထဲထိ နာကျင်လှသည်။ လီးပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း စအို အတွင်းသား အသားနီများ အမြုံလိုက် ထွက်လာသလို၊ စောင့်သွင့်လိုက်တိုင်း စအိုပေါက် နှုတ်ခမ်းသားများ ကျွံဝင်သွားသည်။ 

အောင်ဒင်၊ ယက္ခငယ်နှင့် သာဒွန်းတို့လည်း ကျင်မေအား လူလေးယောက် တပြိုင်နက် ဝိုင်း လိုး နေသည်ကို ကြည့်ကောင်းကောင်းဖြင့် အရက်သောက်ရင်း ထိုင်ကြည့်နေကြသည်။ 10 mins ခန့်ကြာလာတော့ ကျင်မေလည်း ကျင့်သားရသွားပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိလာသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အ လိုးခံရသည်ကိုပင် ကောင်းသလိုလို ရှိလာသဖြင့် ဖင်ကြီးကို လှုပ်လို့ ရသလောက် ကော့ကော့ပေးမိသည်။ ထိုအချိန်တွင် ရင်မေ သတိရလာကာ သူမ၏ အမကို လူလေးယောက် တပြိုင်တည်း ညှပ် လိုး နေသည်ကို ပါးစပ်အဟောင်းသားနှင့် တအံ့တသြ ကြည့်နေသည်။ ကြည့်နေရင်း သူမ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ ယက္ခကြီးလည်း လိုး ကောင်းကောင်းနှင့် စောင့်စောင့် လိုးရင်း အချက် 30 လောက် စောင့်ပြီးသော်

“ အိုးးး ဟိုးးးး ဗျွတ် ဗလွတ် ဗွတ် ဗူ !!! အူးးးးး  ” 

လီးကို ဖင်ထဲမှ ထုတ်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်လည်း အသားနီများ လန်ကာ စူပွစူပွနှင့် ဟာတာတာ ဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်။ ကျော်မော်က အလိုက်သိစွာ ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီ ယက္ခကြီးကို ဖယ်ပေးလိုက်သည်။ ယက္ခကြီးလည်း ကျင်မေ၏ ဖင်ကို လိုးထားတဲ့ သူ့ လီးကို ကျင်မေ့ ပါးစပ်ထဲထဲ့လိုက်သည်။ ကျင်မေလည်း မရွံမရှာ စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!!! အိုးးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးး  ” 

ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော သုပ်ရည်များကို ပြောင်စင်အောင် မျိုချလိုက်သည်။ တိုက်မောင်းသည် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ထုပ်လိုက်ပြီး ကျင်မေ့ ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထဲ့လိုက်သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးးး  ” 

တိုက်မောင်း လိုးပြီးတော့၊ ကျော်မော်၊ ယက္ခငယ်၊ သာဒွန်းနှင့် အောင်ဒင်တို့ ကျင်မေ့ ဖင်ကို တက် လိုးကြသည်။ လိုးပြီးတိုင်း ကျင်မေ့ ပါးစပ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။ သုပ်ရည် အားလုံးကိုလည်း မျိုချလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်လည်း ယောင်ကိုင်းကာ ထူအမ်းနေပြီ။ အားလုံးပြီးသွားမှ မိုးသီးလည်းစောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်ကာ ကျင်မေ့အား ဖယ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ပါးစပ်ထဲ သုပ်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲလည်း သုပ်ညှီနံ့များ လှိုင်နေသည်။ အကြိမ်ကြိမ် ပြီးရသဖြင့် ဒူးများ ညွတ်ခွေကာ နားထဲအူပြီး လေများ ထွက်နေပြီ။

အချိန်ကား ည 7:00 pm သာ ရှိသေးသည်။ မိုးကလည်း သည်းကောင်းတုန်း။ မိုးသီးတို့ အဖွဲ့လည်း အရက်သောက်ရင်း ခေတ္တ နားလိုက်သည်။ ရင်မေသည် ကျင်မေ့အနား လာကာ သူမ၏ အမကို ဖက်ထားလိုက်သည်။

တိုက်မောင်းသည် အရက်ခွက် နှစ်ခွက် ကိုင်ကာ ကျင်မေတို့ ညီအမ နှစ်ယောက်နား လာပြီး

“ ရော့ ဒါလေး သောက်လိုက်ဦး၊ အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်သေးတယ် ဟဲဟဲဟဲ  ” 

ရင်မေက မျက်နှာကို တဖက် လှည့်လိုက်သဖြင့်

“ သောက်လိုက် ညီမလေး၊ မမတို့ မူးမှ ဖြစ်မှာ၊ သောက်လိုက်၊ သောက်လိုက်  ” 

ညီအမ နှစ်ယောက်မှာ သုံးခွက်စီလောက် သောက်ပြီးသော် အနည်းငယ် မူးနေပြီ။

“ ကဲ စကြစို့ဟေ့  ” 

မိုးသီး အသံကြောင့် ရင်မေ လန့်သွားသည်။ စောနက ကျင်မေ့အား ညှပ် လိုးကြသည်ကို မြင်ထားသည်လေ။ ကျင်မေမှာ အိမ်ထောင်သည်မို့ ခံနိုင်ရည်ရှိသော်လည်း သူမမှာ ဒီနေ့မှ အပျိုရည် ပျက်ရသူဖြစ်သည်။ ထိုသို့ အ လိုးခံရလျှင် သေသွားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျင်မေ့အား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူမတို့ထံ လျှောက်လာသော မိုးသီးတို့အဖွဲ့၏ လီးကြီးများမှာ တန်းလန်းတန်းလန်းနှင့် အသည်းယားစရာပင်။

.............................................................................................................................................

အခန်း ( ၅ )

မိုးသီးက ကြောက်ရွံ့နေသော ရင်မေ၏ မျက်နှာကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ဆွဲမော့လိုက်ပြီး

“ ကဲ၊ ချစ်လေးရေ၊ မင်းအမကတော့ တာဝန်ကျေတယ်၊ ဒီတစ်ခါ မင့် အလှည့်ဘဲ  ” 

“ အို !! ဟင့်အင်း !! ဟင့်အင်း  ” 

“ ဂျီ !! ဟီ ဟီ ဟီ !! အားးးးးးးး  ” 

တိုက်မောင်းက လျှပ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ရင်မေ၏ နို့သီးခေါင်းကို တို့လိုက်သဖြင့် ရင်မေ တုန်သွားသည်။

“ လုပ်ပါ့မယ်!! လုပ်ပေးပါ့မယ် !! အီးဟီးဟီးးးး  ” 

“ ဘာလုပ်ပေးမှာလည်း ပြောစမ်း !! ဂျီ !! ဟီ ဟီ ဟီ !! အားးးးးးးး  ” 

“ ရှင်တို့ ခိုင်းသမျှ လုပ်ပေးပါ့မယ်ရှင်  ” 

“ ငါတို့ ဝိုင်းလိုးတာ ခံပါ့မယ်၊ ဖင်ရော၊ စောက်ပတ်ရော ခံပါ့မယ်၊ လီးလည်း စုပ်ပေးပါမယ်၊ လရည်တွေလည်း သောက်ပါ့မယ်လို့ ပြောစမ်း “

“ ဟို !! ဟို !!!  ” 

“ ဂျီ !! ဟီ ဟီ ဟီ !! အားးးးးးးး  ” 

“ ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်၊ ရှင်တို့ ဝိုင်းလိုးတာ ခံပါ့မယ်ရှင်၊ ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ခံပါ့မယ်ရှင်၊ လီးတွေလည်း စုပ်ပေးပါ့မယ်၊ လရည်တွေလည်း သောက်ပါ့မယ် အီးး ဟီးးးး ဟီးးးးး  ” 

“ ဒီလို လိမ္မာမှပေါ့ ဟားဟားဟားဟား  ” 

“ ဂျီ !! ဟီ ဟီ ဟီ !! အားးးးးးးး  ” 

နို့နှစ်ဖက်စလုံးကို ရှော့တိုက်ခံရသဖြင့် ရင်မေ မငြင်းရဲတော့ပေ။

“ ကဲ ဟေ့ကောင် ဒါလေးကို ဖင်ဖွင့်ပေးလိုက်စမ်း  ” 

ရင်မေ လန့်သွားသည်။ အောင်ဒင့် လီးက တစ်ဖွဲ့လုံးတွင် အကြီးဆုံးနဲ့ အရှည်ဆုံး။ သူမ၏ အပျိုမှေးကို ရက်ရက်စက်စက် ထိုးခွဲခဲ့သူ။ ဒီ လီးနဲ့ ဖင်ကိုလိုးလျှင် ဖင်ကွဲသွားနိုင်သည်။ အောင်ဒင်သည် အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖြင့်သပ်ကာ နှုတ်ခမ်းဒေါင့် တွန့်ရုံ ပြုံးလိုက်သည်။ အောင်ဒင်၏ အပြုံးကို မြင်တော့ ရင်မေ ပို၍ ကျောချမ်းမိသည်။ အညှိုးနဲ့ လိုးမည့် လူကြီးလေ။ ရင်မေ့အနား တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်သည်။

“ သူတို့ကို ကြောက်လို့ လုပ်ရတာ နော  ” 

ခိုင်း၍ လုပ်လို့သာ တော်တော့သည်။ သူ့သဘောနှင့် သူဆိုလျှင် တစ်စစီ ဖြစ်သွားနိုင်သည်။ ရင်မေ့အား အသာလေး တွန်းလှဲလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ ခြေထောက် ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ခြောင်းကို ပေါင်ပေါ် တင်လိုက်သည်။ သူ၏ လီးဒစ်နှင့် ရင်မေ၏ စအိုပေါက်လေးကို တံတွေးရွှဲအောင် စွတ်လိုက်သည်။ ရင်မေသည် လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုပ်ပြီး အံကြိတ်ကာ ခြေဖဝါးများ ကုပ်ထားသည်။ အောင်ဒင်၏ ဒစ် နွေးနွေးကြီးက စအိုပေါက်ကို လာထိရင်း ချော်ချော် ထွက်နေသည်မှာ အသည်းယားစရာပင်။ လီးကို ကျကျနန ကိုင်ကာ စအိုပေါက်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အ !! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်  ” 

ဒစ်ကြီး စအိုပေါက်ထဲ တစ်စို့ကြီး ဝင်သွားသည်။ ရင်မေလည်း ခေါင်းမော့ ပါးစပ်ဟကာ ညည်းမိသည်။ဒစ် ဝင်သွားပြီ ဖြစ်သဖြင့် အောင်ဒင်သည် လီးကို ရင်မေ၏ ဖင်ခေါင်းထဲ တစ်ရစ်ခြင်း သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဇိ ဇိ !! အ !! ဖြေးဖြေး !!! ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ !! အ !! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !!  ” 

ရင်မေသည် အောင်ဒင်၏ ပေါင်ကို လက်ဖြင့် တွန်းထားသည်။ ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်တောင့်တောင့်ကြီး ခံစားရသဖြင့် မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့နေပြီ။ ချော့သွင်းရင်း ချော့သွင်းရင်းဖြင့် လီးကြီးမှာ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် တစ်ဝက်ခန့် စအိုပေါက်ထဲ ဝင်သွားပြီ။ ရင်မေ့ စိတ်ထဲတွင်တော့ ရှည်လျှားလိုက်သည့် လီးကြီး၊ ဝင်နေသည်မှာ ဆုံးပင် မဆုံးနိုင်တော့။ အောင်ဒင်သည် လီးကို ဆတ်မသွင်းဘဲ ဝင်သလောက်လေး ညှောင့်ညှောင့် လိုးရင်း ရင်မေ၏ စောက်စိကို လက်မဖြင့် ပွတ်ခါနေသည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !! အ အ အ အ !! အ !! ဟာ !!! ရှီးးး !! ကျွတ်စ်!!!!  ” 

5 mins ခန့် စောက်စိကို ချေပေးလိုက်ရာ ရင်မေ ခံရကောင်းလာသဖြင့် ဖင်ကို မသိမသာ ကော့ကော့ပေးသည်။ ရင်မေ ဖင် ကော့ကော့ပေးသဖြင့် လီးကြီးမှာလည်း တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဖင်ခေါင်းထဲ သုံးပုံ နှစ်ပုံခန့် ဝင်နေပြီ။ Feel လည်းတက်၊ သူ ထင်ထားသလောက် မနာသဖြင့် ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးမိခြင်း ဖြစ်သည်။ မုန်တိုင်း မလာခင် လေပြေ အရင်လာသည့် အဖြစ်ကို ရင်မေ မသိရှာပေ။ အောင်ဒင်ကလည်း လီးကို စောင့်မသွင်းသေးဘဲ ကပ်တိုးလေး ညှောင့်ညှောင့်ပေးရင်း စောက်စိကို လက်မဖြင့် ခါပေးနေရာ

“ အ အ အ အ !! အားးးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးးး  ” 

ရင်မေသည် အောင်ဒင်၏ ပေါင်ကို စုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီး တစ်စက်စက် တုန်ကာ တချီ ပြီးသွားရသည်။ ရင်မေ ပြီးသွားသည်နှင့် လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ထုတ်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးး !! နာတယ် နာတယ်!!! ဗျိ ဗျိ ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးးးးး အမားရေ !! ဗျစ် ဗျစ် ဗျွတ် ဗျွတ် !! အောင်မလေးးး ဖင်ကွဲပါပြီတော့ !! အီးး ဟီးး ဟီးးးး  ” 

လီးကို ဖင်ခေါင်းထဲ တစ်ဆုံး စောင့်စောင့် သွင်းခြင်း ခံရသဖြင့် ငယ်သံပါအောင် အော်နေရသည်။ လီးမှာ တုတ်လွန်း ရှည်လွန်း၍ ဖင်လည်း ကွဲသွားပြီ။ စောစောက feel တက်ခဲ့သမျှ ကြက်ပျောက် ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်ပြီ။ မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ကာ ဆံပင်တွေ ယမ်းနေအောင် ခေါင်းကို ခါရင်း အောင်ဒင် ဖင်စောင့်လိုးသည့် ဒဏ်ကို ခံနေရသည်။ လီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်အောင့်သွားသည်။ အောင်ဒင့် အတွက်တော့ အသက် 22 နှစ်အရွယ် အပျိုပေါက်လေး၏ ကျပ်သိပ်နေသော ဖင်ပေါက်လေးကို လိုးရသည်မှာ အရိုးနု ဝါးရသလို တစ်ထုတ်ထုတ်နှင့် အရသာ ရှိလှသည်။ ရင်မေ အော်လေ အောင်ဒင်အတွက် ရမ္မက် ထန်လေ ဖြစ်ရာ စောင့်ချက် အားပြင်းလာသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး အားးးးး အမားးရေ အားးးး!! ဇွိ ဇွိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အားးးးးးး သေပါပြီတော့ !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အ အ အ အ အားးးးးးး  ” 

ဖင်ပေါက်မှာ ကျင်းလွန်း၍ လီးကို ဖျစ်ညှစ်ထားသဖြင့် အောင်ဒင် ကြာကြာ မထိန်းနိုင်တော့ပေ။

“ ဗျွတ် ဗလွတ် ဗွတ် ဗု !!! အူးးးးးးးး  ” 

ဖင်ထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး ရင်မေ့ မျက်နှာပေါ် ခွလိုက်သည်။

“ ကောင်မ ၊ ပါးစပ် ဟပေးလိုက်  ” 

မိုးသီး အမိန့်ပေးသဖြင့် ရင်မေသည် ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်နှင့် ပါးစပ် ဟပေးလိုက်သည်။ အောင်ဒင်လည်း ကွင်းတိုက်ပြီး သုပ်ရည်များကို ရင်မေ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။

“ အ အ အ အ !! အားးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးး  ” 

ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှ ညှီစို့စို့ သုပ်ရည်များကို မျိုချလိုက်ရသည်။ အောင်ဒင် ပြီးသွားတော့ မိုးသီးအလှည့်။

“ ကောင်မ ဖင်ကုန်းလိုက်စမ်း  ” 

“ အီးဟီးဟီးဟီး !! နာလို့ပါရှင်၊ ဖင်ကို မလုပ်ပါနဲ့တော့၊ အီးဟီးဟီး  ” 

“ တိုက်မောင်း၊ လျှပ်စစ်ဒုတ် ပေးစမ်း  ” 

“ မလုပ်ပါနဲ့၊ ကုန်း ၊ ကုန်းပေးပါ့မယ်ရှင် ၊ အီးဟီးဟီး  ” 

ရင်မေသည် လျှပ်စစ်ဒုတ်အား ကြောက်သဖြင့် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ရသည်။ မိုးသီးသည် အရက်ကို မော့သောက်ပြီး ဖန်ခွက်ထဲ အနည်းငယ် ကျန်ရှိသော အရက်ကို ရင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ လောင်းထဲ့လိုက်သည်။

“ အားးးးး စပ်တယ် !! စပ်တယ် !! အီးဟီးဟီးးးး  ” 

အောင်ဒင် လိုးထား၍ ယောင်ကိုင်းကာ ကွဲသွားသော ဖင်ပေါက်ထဲ အရက် လောင်းထဲ့ ခံလိုက်ရသဖြင့် ရင်မေ လူးလွန့်သွားသည်။ သို့သော် ဖင်ကုန်းမပျက်ရဲပေ။ အသားနီလန်ကာ ယောင်ကိုင်းနေသော ဖင်ပေါက်ကို တံတွေးစွပ်ကာ လီးဒစ် တေ့လိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !! အ!!  ” 

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ရင်မေ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးးးးးးးးးး  ” 

.....................................................................................................

တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရင်မေ့ ဖင်အား တက်လိုးပြီး ခေတ္တ နားလိုက်ကြသည်။ ရင်မေကတော့ ခွေခွေလေး မျော့နေပြီ။ ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ထူပူ ကျိမ်းစပ်ပြီး နီရဲနေပြီ။

ည 9:00 pm ရှိပြီ။ မိုးကလည်း သည်းကောင်းနေဆဲ။ မိုးသီးတို့ အဖွဲ့က နားမည့်ပုံ မပေါ်သေး။

“ တောက်!! တရုပ်မ အသား ဒီလောက်ထိ စားလို့ကောင်းမှန်း အစက မသိခဲ့ဘူးကွာ  ” 

“ ဟုတ်တယ်ကွ၊ ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ပါ တစ်ထုတ်ထုတ်နဲ့ လိုးရတာ အရသာ သိပ်ကောင်းဘဲဟေ့”

“ သူတို့နှစ်ယောက်လည်း ငါတို့ လီးတွေကြောင့် ဆွေမျိုးမေ့နေလောက်ပြီ ဟားးး ဟားးး ဟားးး ဟားးးးး  ” 

“ ဒီတစ်ခါ နှစ်ယောက်လုံးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဝိုင်းပြီး ဝုန်းကြမယ်ကွာ၊ ညှာစရာ မလိုဘူးနော  ” 

“ စိတ်ချ အာစိ၊ ဒါမျိုးက ညှာရမဲ့ အစားထဲ မပါဘူး ဟီးဟီးဟီးဟီး  ” 

“ ကဲ အချိန်ရှိတုန်းလေး ဟေ့  ” 

မိုးသီး အသံကြားလိုက်ရသဖြင့် ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး တုန်သွားသည်။ အရက်ပုလင်းများ ကိုင်ကာ လီးတန်းလန်းနှင့် သူမတို့ထံ လျှောက်လာကြပြီ။ ညီအမ နှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားကြသည်။ သာဒွန်းနှင့် ကျော်မော်သည် ကြမ်းပြင်ပေါ် လှည်းအိပ်လိုက်သည်။ မိုးသီးက ကျင်မေ့ဆံပင်အား ဆွဲဆောင့်ရင်း

“ ကောင်မ သူ့အပေါ် တက်ခွပြီး နင့်စောက်ပတ်ထဲ လီးထဲ့လိုက်စမ်း  ” 

ကျင်မေလည်း ကျော်မော့်အပေါ် တက်ခွကာ စောက်ပတ်ကို လီးနှင့်တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !! အ !! ဟားးးးးး  ” 

လီးတစ်ဆုံး စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားပြီး ဆီးခုံခြင်း ထိမိသည်နှင့် မိုးသီးက ကျင်မေ၏ မျက်နှာရှေ့ ရပ်ကာ ပါးစပ်ထဲ လီးကို ထိုးထဲ့လိုက်သည်။ ကျင်မေလည်း ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော လီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကျင်မေ၏ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲ စောင့်စောင့်ထိုးသဖြင့် လီးကြီးကို မနည်း မျိုနေရသည်။ အာခေါင်ထဲထိ လီးကြီး ဝင်လာသဖြင့် မျက်ရည် ဝဲသွားသည်။

“ အွတ် အွတ် ကွတ် ကွတ် !! အု အု အွတ် အွတ်  ” 

ယက္ခကြီးသည် စူပွစူပွ ဖြစ်နေသော ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေး စွတ်ကာ ဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခါးကို စုံကိုင်ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးးးး အူးးးးးး  ” 

လီးကြီးသည် ဖင်ကို ထိုးခွဲကာ တစ်စို့ကြီး ဝင်သွားသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အူးးးးး !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အူးးး ဟူးးး ဟူးးး  ” 

ဖင်ခေါင်းထဲ လီး ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်တိုင်း လီး ပတ်လည်ရှိ ဂေါ်လီများက စအို အူနံရံများကို ပွတ်တိုက်သွားသဖြင့် ကျင်မေ တော်တော်လေး နာနေသည်။ ဖင်ခေါင်းလည်း အောင့်နေပြီ။ ကျင်မေ့အား မိုးသီး၊ ယက္ခကြီး၊ ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းတို့ လေးယောက်သား ဖင်၊ စောက်ပတ်နှင့် ပါးစပ် သုံးပေါက်လုံးကို လှည့်ပြီး ဝိုင်းလိုး ညှပ်လိုး လိုးနေကြသည်။ ကျင်မေလည်း တအီးအီး တအားအား အော်ရင် လှိမ့်ခံနေရသည်။ တိုက်မောင်းသည် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်ပြီး

“ ကောင်မ ငါ့အပေါ် ကျောပေးပြီး တက်ခွစမ်း  ” 

ရင်မေလည်း လျှပ်စစ်ဒုတ်နှင့် အတို့ခံရမည် စိုးသဖြင့် တိုက်မောင်းအပေါ် ကျောပေးကာ ခွလိုက်သည်။

“ ငါ့ လီးကိုကိုင်ပြီး နင့်ဖင်ထဲထဲ့လိုက်စမ်း  ” 

ရင်မေသည် သူမ၏ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေးစွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် တိုက်မောင်း၏ လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဖင်ပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇိ !!! အ !!  ” 

စအိုပေါက်ထဲ ဒစ်ဝင်သွားပြီ။

“ ဖြေးဖြေး ဖိထိုင်လိုက်  ” 

ရင်မေသည် လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် စုတ်ရင်း မျက်စိမှိတ်ကာ ဖြေးဖြေးခြင်း ဖိထိုင်လိုက်သည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အားးးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !! ဇွိ ဇွိ ဗျိ ဗျိ !!! အီးးးးးး  ” 

လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်နေသည်။ နာကျင်လွန်း၍ ရင်မေ၏ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေသည်။ ဖင်ထဲ လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်သည်နှင့် တိုက်မောင်းသည် အောက်မှ ကော့ ပင့်လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးး !!! ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် !! အီးဟီးဟီးးး အမားရေ!! ဗွတ် ဗွတ် ဗျစ် ဗျစ် !! အားးးးးး  ” 

တိုက်မောင်း၏ ပင့်လိုးချက်တွေ ပြင်းလွန်းသဖြင့် ရင်မေ၏ နို့အုံနှင့် ဆံပင်များ ရမ်းခါနေသည်။ အချက် 30 ခန့် ပင့်လိုးပြီးသော် တိုက်မောင်း ပင့်လိုးရတာ ညောင်းလာသဖြင့် ရပ်လိုက်သည်။ အောင်ဒင်သည် ရင်မေ့အား တွန်းလှဲလိုက်သဖြင့် တိုက်မောင်းအပေါ် ပတ်လတ် လဲသွားသည်။ ရင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို ဒစ်တေ့ကာ ခါးကော့ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !! အ !!  ” 

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ရင်မေ၏ ခါးကို ကိုင်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး  ” 

တစ်ချက်တည်းနှင့် လီးတစ်ဆုံး စောင့်သွင်းခံရသဖြင့် ရင်မေ တော်တော် နာသွားသည်။ ဖင်ထဲလည်း တိုက်မောင်း၏ လီးကြီး တန်းလန်းနှင့်။ တိုက်မောင်းက ရင်မေ၏ ကျောကို လက်ဖြင့် ထောက်ကာ ထိန်းရင်း အောက်မှ ရသလောက် ပင့်ပင့် လိုးသည်။ အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ မာကျစ် မို့မောက်နေသော နို့နှစ်လုံးကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ကာ အမုန်း စောင့်လိုးတော့သည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အ အ အ အ!! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အ အ အ အ!!! အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးး  ” 

ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ပူထူ နာကျင်နေသည့် ကြားက ရင်မေ တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ အောင်ဒင်သည် လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ တိုက်မောင်းနှင့် နေရာခြင်း change လိုက်သည်။ အောင်ဒင်က အောက်မှနေ၍ ရင်မေ့ ဖင်ကို ပင့်လိုးသည်။ အောင်ဒင်၏ အပေါ်တွင် ပတ်လတ်လေး ဖင်လိုးခံနေသော ရင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲ ယက္ခငယ်က လီး ထိုးထဲ့လိုက်သည်။

“ ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး  ” 

ယက္ခငယ်၏ လီးမှ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုကို ပွတ်တိုက်ရင်း သားအိမ်ထိ ဝင်စောင့်သည်။ ရင်မေ့ မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်သွားသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အားး အားးး အားးး အားးး!! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အား အားး အားးး အားးးး  ” 

အချက် 20 ခန့် အားရပါးရ စောင့်လိုးပြီးနောက် ယက္ခငယ်သည် ရင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲ လီးတစ်ဆုံး စိမ်ထားလိုက်သည်။ တိုက်မောင်းက မီးညှိထားသော ဖယောင်းတိုင်ကို ယူကာ ရင်မေ၏ နို့နှစ်လုံးပေါ် ဖယောင်းစက်တွေ ချလိုက်သည်။

“ အားးးးး ပူတယ် !! ပူတယ်!! အမားးရေ !! အားးးး  ” 

နို့အုံနှင့် ဗိုက်သား နုနုအပေါ် ဖယောင်းစက် ပူပူများ ကြလာသဖြင့် ရင်မေ ငယ်သံပါအောင် အော်နေသည်။ ယက္ခငယ်သည် လီးစိမ်ထားရင်း ရင်မေ၏ စောက်စိပေါ် မက်ကဲနစ် မီးခြစ်ခေါင်း ထောက်ကာ တောက်လိုက်သည်။

“ ထောက် !! အားးးး !! ထောက် !! အားးးး !! ထောက် !!!! အမားရေ ကယ်ပါဦး !! ထောက် !! အားးးးးးး  ” 

ဖင်ထဲရော စောက်ပတ်ထဲပါ လီးနှစ်ချောင်း အသွင်းခံရပြီး ဖယောင်းစက် ချရုံတင်မက၊ စောက်စိကိုပါ မက်ကဲနစ် မီးခြစ်နှင့် အတောက်ခံနေရသည်။ တစ်ချက် တောက်လိုက်တိုင်း တကိုယ်လုံးရှိ အကြောများ တုန်သွားကာ မျက်လုံးများ ပြာဝေသွားသည်။ နာကျင် ပူလောင်လွန်း၍ အော်ရတာလည်း မောလှပြီ။ စိတ်တိုင်းကျ နှိပ်စက်ပြီးမှ တိုက်မောင်းသည် ရင်မေ၏ မျက်နှာပေါ် တက်ခွကာ သူမ၏ ဖင်ကို လိုးထားသော လီးကြီးအား ရင်မေ့ ပါးစပ်ထဲ ထိုးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရင်မေ့ ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်အား စောက်ဖုတ်ကို လိုးသလိုး စောင့်စောင့်လိုးသည်။

“ အွတ် အွတ် အု အု!! အွတ် အွတ် ကွတ် ကွတ် !! ဝေါ့ !!! အော့ !!! အု အု အဟွတ် ဟွတ် ဟွတ်  ” 

လီးကြီးက အာခေါင်ထဲ ထိုးကာ လည်ချောင်းထဲထိ ရောက်လာသဖြင့် ရင်မေ မျက်ရည်ပူများ ကျကာ အသက်ရှူရ ခက်နေသည်။ ယက္ခငယ်ကလည်း ရင်မေ၏ နို့နှစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဘယ်ပြန် ညာပြန် ရိုက်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ ဂေါ်လီလီးကြီးနှင့် စောင့်စောင့်လိုးသည်။ အောင်ဒင်ကလည်း အောက်မှနေ၍ ရင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ပင့်ပင့် လိုးသည်။

အိမ်ကြီးတစ်ခုလုံးလည်း ညီအမနှစ်ယောက်၏ တအီးအီး တအားအားနှင့် နာကျင်စွာ ညည်းညူသည့် အသံက မိုးသံနှင့်အပြိုင် စူညံနေသည်။ ရင်မေနှင့် ကျက်မေတို့ နှစ်ယောက်လုံး မိုးသီးတို့ ခုနှစ်ယောက်၏ ဝိုင်းလိုး ညှပ်လိုးခြင်းကို တစ်နေကုန် တစ်ညလုံး ခံနေရသည်။ စောက်ပတ်ရော ဖင်ပါ ထူပူ ကျိမ်းစပ်ပြီး ယောင်ကိုင်းနေပြီ။ သုပ်ရည် မှန်သမျှ မျိုချရသဖြင့် ခံတွင်းထဲ သုပ်ညှီနံ့များ လှိုင်နေပြီ။ မနက်လင်းခါနီးတွင် ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး သတိလစ်ကာ မေ့မျောသွားသည်။

မည်မျှ ကြာကြာ သတိလစ်မှန်း မသိခဲ့။ အောင်ဒင်က သူမတို့ကို လှုပ်နှိုးမှ သတိရလာသည်။ အချိန်က နေ့လည် 1:00 pm ရှိပြီ။ ခရီးဆောင်အိပ်ထဲမှ အောင်ဒင် ယူပေးသော အဝတ်များ ဝတ်လိုက်သည်။

“ သွားကြစို့  ” 

“ ဟို ဟိုလူတွေရော  ” 

“ ကျွန်တော် နိုးတော့ သူတို့ မရှိတော့ဘူး၊ မမလေး တို့ရဲ့ ကျောက်စိမ်းတွေရယ် ၊ ငွေတွေရယ် အကုန် မ သွားကြတယ်  ” 

ပိုက်ဆံရော၊ ပစ္စည်းဖိုးပါ ပေါင်းလိုက်လျှင် မိုးသီးတို့ သိန်း ၃၀၀ ဖိုးခန့် ရသွားသည်။

“ ခွေးကြီးတွေ၊ ပစ္စည်းတွေလည်းယူသေးတယ်၊ ငါတို့ကို ၊ ငါတို့ကို အီးဟီးဟီးးး  ” 

“ ကဲ ငိုမနေနဲ့၊ သူတို့မရှိတုန်း ပြေးရအောင်  ” 

အောင်ဒင်ပြောသဖြင့် ညီအမနှစ်ယောက် လန့်ကာ ထလိုက်သည်။ ပေါင်တွေ ကွပြီး ဒူးများ ညွတ်ခွေကာ ယိုင်လဲသွားသည်။ လမ်းပင် မလျှောက်နိုင်ကြတော့။ အောင်ဒင်သည် နှစ်ယောက်လုံးကို ပွေ့ကာ ကားပေါ် တင်ပြီး မောင်းထွက်ခဲ့သည်။ မန္တလေးကို မသွားတော့ဘဲ မြစ်ကြီးနားကိုသာ ပြန်ခဲ့သည်။

မြစ်ကြီးနားသို့ ရောက်ပြီး နောက်နေ့ ညနေပိုင်းတွင် ကျင်မေ ခေါ်သဖြင့် အောင်ဒင် အပေါ်ထပ်သို့ တက်ခဲ့သည်။ အပေါ်ထပ် အခန်းထဲတွင် ကျင်မေနှင့် ရင်မေတို့နှစ်ယောက်က အောင်ဒင့်ကို စောင့်နေသည်။

“ ထိုင်ပါ ကိုအောင်ဒင်  ” 

မြစ်ကြီးနားသို့ ပြန်လာပြီးကတည်းက ကျင်မေတို့ လေသံတွေ နူးညံ့သွားသည်။ ခါတိုင်းဆိုလျှင် ဟိုကောင်တို့ ဘာတို့ ခေါ်နေကြက ယခုအခါ ကိုအောင်ဒင်တွေ ဘာတွေ ဖြစ်နေသည်။

“ ဘာကိစ္စရှိလို့လည်း မကျင်မေ  ” 

“ ကျွန်မတို့ ဖြစ်ခဲ့သမျှကို ဘယ်သူမှ မသိစေချင်ဘူး၊ အဲ့ဒါ ကိုအောင်ဒင် နှုတ်လုံပေးပါ၊ မဟုတ်ရင် ကျွန်မတို့ သိက္ခာတွေ ရှိမှာ မဟုတ်တော့ဘူး၊ နှုတ်လုံပေးတဲ့ အတွက် ကိုအောင်ဒင်ကို ဘယ်လောက် ပေးရမလည်း  ” 

အောင်ဒင် နှုတ်ခန်းဒေါင့် တွန့်ရုံ ပြုံးလိုက်သည်။

“ ကျွန်တော် လိုချင်တာ ပြောရင် လိုက်လျှောပေးမှာလား  ” 

“ ပြောပါ ကိုအောင်ဒင်  ” 

“ အငယ်မ ခင်မေနဲ့ ကျုပ်ကို ပေးစားလိုက်ပါ  ” 

“ ဘာာာာာာ  ” 

ရင်မေရော ကျင်မေပါ မထင်မှတ်သော တောင်းဆိုမှုကြောင့် ဒေါသထွက်ကာ အသား တစ်စက်စက် တုန်သွားသည်။ အသက် 18 နှစ်သာ ရှိသေးသော သူမတို့၏ အငယ်ဆုံး ညီမလေးကို အောင်ဒင်နှင့် ပေးစားရမည်တဲ့။

“ သဘောမတူလည်း ဇွတ်မပြောပါဘူး၊ ခင်များတို့ သဘောပါ  ” 

ဟုဆိုကာ သာဒွန်း ရိုက်ကူးထားသော video file ပါသည့် ဖုန်းကို Gallery ဖွင့်ပြီး ညီအမ နှစ်ယောက်ရှေ့ စားပွဲပေါ် တွန်းပို့လိုက်သည်။

“ ရှင် !! ရှင် !! ဒါ ရှင် ရိုက်ထားတာလား  ” 

“ မဟုတ်ပါဘူး၊ သူတို့ ကျန်ခဲ့တဲ့ ဖုန်းထဲက ရလိုက်တာ၊ file က 8 GB လောက် ရှိတယ်  ” 

ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ကာ ငြိမ်သွားသည်။ အတန်ကြာမှ ကျင်မေက

“ ကောင်းပြီလေ၊ ကျွန်မ စီစဉ်ပေးပါ့မယ်၊ ရှင်သာ နှုတ်လုံပါစေ  ” 

“ နောက်တစ်ခု ရှိသေးတယ်  ” 

“ ပြောပါ  ” 

“ ခင်မေကို ကျုပ်ရဲ့ တရားဝင်မယား အဖြစ် ယူပေမယ့် ခင်များတို့ နှစ်ယောက်လည်း ကျုပ်ရဲ့ မယားတွေ အနေနဲ့ နေပေးရမယ်  ” 

“ ရှင် !!!!  ” 

အောင်ဒင် ဘာမျှ မပြောတော့ဘဲ Phone လေးကို ရမ်းပြလိုက်သည်။

..........................................................................................................

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

မြစ်ကြီးနားမြို့ရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီး တစ်ခုတွင် ခန်းနား ထယ်ဝါသော နှစ်ထပ် အဆောက်အဦး တစ်လုံးရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦး၏ အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အသက် 35 နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦး Gold label ပုလင်းထောင်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို စောင့်နေသည်။ ထိုအမျိုးသားသည် ရင်အုပ်ကားကားနှင့် ယောက်ျား ပီသသော မျက်နှာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ မေးရိုးကားကား ပေါ်တွင် နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မုတ်စိတ်မွှေးများသည် rhythm ကျကျနှင့် အလွန်ခန့်ညားသည်။ 

မျက်လုံးများက စူးရှပြီး နှုတ်ခန်းဒေါင့်စွန်း တွန့်ရုံသာ ပြုံးတက်သည့် သွေးအေးသော လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူ၏ နာမည်က အောင်ဒင်။ သူ၏ အရှေ့တည့်တည့်ရှိ အခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးငယ်လေး တစ်ဦး၏ ငိုရှိုက်သံ သဲ့သဲ့ကို ကြားနေရသည်။ ထို အခန်းထဲတွင် အပျိုပေါက်အရွယ် အမျိုးသမီးလေး တစ်ဦးနှင့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးနှစ်ဦး ရှိသည်။ အောင်ဒင်သည် အခန်းတံခါး ပွင့်လာမည့် အချိန်ကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်ဆိုင်းရင်း စီးကရက် မီးခိုးများကို ခေါင်းမော့ကာ မှုတ်ထုပ်လိုက်သည်။ စီးကရက် မီးခိုးများထဲတွင် လွန်ခဲ့သော ရက်ပိုင်းက အဖြစ်အပျက်များ အစီအရီ ပေါ်လာသည်။

ရှမ်းပြည်ဘက်တွင် ဓါးပြမှုနှင့် အောင်ဒင်တို့ တစ်ဖွဲ့လုံး ဖါးကန့်ဘက် ရှောင်တိမ်းရင်း ကျင်မေ၏ ယောက်ျား ကိုရှောက်တီနှင့် တွေ့ကာ မြစ်ကြီးနားသို့ ရောက်ခဲ့သည်။ မိုးသီးတို့သည် သူ၏ အဖွဲ့သားများ ဖြစ်ကြပြီး အောင်ဒင်က အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ဖြစ်သည်။ သူတို့ ဖါးကန့်တွင် ခိုအောင်းနေမှန်း အစိုးရက ရိပ်မိသွားသဖြင့် မိုးသီးတို့အဖွဲ့အား မြဝတီမှတစ်ဆင့် ထိုင်းဘက် ရှောင်တိမ်းရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ 

ထိုသို့ ရှောင်တိမ်းရန် ငွေကြေး အခက်အခဲ တွေ့နေစဉ် ကျင်မေတို့ ညီအမ မန္တလေးသို့ ကျောက် အရောင်းအဝယ်ကိစ္စ ကြုံလာသဖြင့် မိုးသီးအား လမ်းမှစောင့်ကာ ဓါးပြတိုက်ရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ဓါးပြတိုက်ရုံ မကဘဲ ညီအမ နှစ်ယောက်လုံးကို ပိုးစိုးပတ်စက် မုဒိန်းကျင့်လိုက်ကြသည်။ မိုးသီးတို့လက်ထဲ သိန်း 300 ခန့် ပါသွားသဖြင့် ထိုင်းမှာပင် အခြေချ လုပ်ကိုင်စားသောက်ရန် လွှတ်လိုက်သည်။ အောင်ဒင်၏ အကွက်ကျကျ စီစဉ်မှုကြောင့် ကျင်မေ ဦးစီးရှာဖွေသော စည်းစိမ်များကို ထိုင်စားရုံမက၊ ညီအမ သုံးယောက်လုံးကို မယားအဖြစ် သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့ပြီ။ 

ဒီကနေ့ အငယ်မ ခင်မေနှင့် လက်ထပ်ပြီးပြီ။ လုံးကြီးပေါက်လှ တရုပ်မ ငယ်ငယ် ချောချော သုံးယောက်နှင့် တစ်သက်လုံး ဇိမ်ခံသွားရန်သာ ရှိတော့သည်။ အခန်းထဲတွင် ကျင်မေနှင့် ရင်မေသည် ငိုကျွေးနေသော အငယ်မ ခင်မေကို ချော့မော့နေကြသည်။ နောက် နာရီဝက်လောက် ဆိုလျှင် 18 နှစ် ပြည့်ကာစ တရုပ်မ အပျိုပေါက်လေး၏ အပျိုရည်ကို မြိန်ရည်ရှက်ရည် သောက်သုံးရတော့မည်လေ။ ထိုစဉ် အခန်းထဲမှ ကျင်မေ ထွက်လာသည်။

“ ကိုအောင်ဒင်ရေ ခဏလေးစောင့်နော်၊ ရင်မေ သူ့ကို Whisky ရောထားတဲ့ Spy wine တိုက်ထားတယ်၊ အငိုတော့ တိတ်သွားပြီ၊ ခဏနေ အဆင်ပြေတော့မှာပါ  ” 

“ ဒါဆိုလည်း မင်းအရင် ငါ့ လီး ကို စုပ်ပေးဦးကွာ  ” 

ကျင်မေသည် အောင်ဒင့်ထံ ပြုံးလျှက် ကနွဲ့ကလျှ လျှောက်လာသည်။ အောင်ဒင့်ရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို အပေါ်သို့ ပင့်တင်လိုက်သည်။ အောင်ဒင်၏ အောက်ခံ ဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်စဉ် တောင်မက်နေသော ကြီးမား ရှည်လျှားသည့် လီးကြီးက မျက်နှာရှေ့ ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းနှင့် အသဲယားစရာပင်။ မကြာမီ ဒီ လီးကြီးက အသက် 18 နှစ်အရွယ် အပျိုပေါက်လေး၏ အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲတော့မည်လေ။ ညီမကို လိုး မဲ့ လီးကြီးကို အမက စုပ်ပေးရဦးမည်။ ဒါပေမယ့် ကျင်မေ ကျေနပ်သည်။ ဒီ လီးကြီး၏ အရသာကို သူမ နှစ်ချိုက်နေပြီလေ။ ဆွေမျိုးမေ့အောင် ကောင်းသည့် လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွကိုင်ကာ ဒစ်ဖုံးနေသော အရည်ပြားအား အသာ ဆွဲချလိုက်သည်။ ဆိုလဲ့နေသော ဒစ်ကားကြီး ပေါ်လာသည်။ ဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးဖြင့် ငုံ စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးးးး ရှီးးးးးး  ” 

လီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင်ကာ အထက်အောက် ကွင်းတိုက်ရင်း ဒစ်ကို အားရပါးရ စုပ်နေသည်။ လျှာဖြင့်လည်း ဒစ်ထိပ်ရှိ အကွဲလေးကို ကလိလိုက်၊ ဒစ်ကို ဝိုက်လိုက် လုပ်နေရာ အောင်ဒင် အကြောပေါင်းတစ်ထောင် စိမ့်အောင် ကောင်းလှသည်။ လီးစုပ်ရင်း ကျင်မေ၏ ေsာက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! ဟားးး ကောင်းလိုက်တာ ကျင်မေရာ !! အိုးးး ဟိုးးး ရှီးးးးး  ” 

လီးကို ငုံကာ ပါးနှစ်ဖက် ခွက်ဝင်အောင် စုပ်ပေးနေရာ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာသည်။ ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ မပြီးချင်သေးပေ။

“ ရပြီ ကျင်မေ  ” 

ကျင်မေလည်း အလိုက်သိစွာ လီး ကို လွှတ်လိုက်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ အောင်ဒင်သည် အရက်ခွက်ကို မော့လိုက်ပြီး စီးကရက်ကို ကုန်အောင် ရှိုက်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် စားပွဲပေါ် တင်ထားသော မက်ကဲနစ် မီးခြစ်လေးအား ခေါင်းဖြုတ်လိုက်ပြီး အခန်းထဲသို့ ဝင်ခဲ့သည်။

ကုတင်ပေါ်တွင် ...........

ကျင်မေသည် ကုတင်စွန်းတွင် ထိုင်နေပြီး ရင်မေက သူမ၏ ရင်ခွင်ကြား ခေါင်း တိုးဝှေ့ထားသော ခင်မေ့ကို ပွေ့ဖက်ကာ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ညီအမ သုံးယောက်လုံး ရင်တွေ ခုံနေသည်။ ကျင်မေနှင့် ရင်မေကတော့ အောင်ဒင် သူမတို့ ညီမလေးအား ဘယ်လိုပုံစံနှင့် ပြုလုပ်မလည်းဟု စိတ်ဝင်တစား စောင့်ဆိုင်းနေသည်။ ခင်မေကတော့ အတွေ့အကျုံ မရှိသေးသော အပျိုပေါက် ပီပီ ကြောက်လန့်သော မျက်ဝန်းများဖြင့် အောင်ဒင့်ကို ကြည့်နေသည်။ အောင်ဒင်သည် နှုတ်ခန်းဒေါင့် တွန့်ရုံ ပြုံးပြလိုက်ပြီး

“ ချာတိတ်၊ ကြောက်နေတာလား  ” 

“ ဟုတ်  ” 

“ မကြောက်ပါနဲ့ကွာ၊ ငါက မင့် ယောက်ျား ဖြစ်သွားပြီ ဆိုတော့ မင်းကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ ပြုစုသွားမှာပါ ဟဲဟဲဟဲ  ” 

အောင်ဒင်ပြောသည့် ကြင်ကြင်နာနာက နာနာကျင်ကျင် ခံစားရဦးမည်မှန်း ခင်မေ မသိသေးပေ။ အောင်ဒင် အင်္ကျ ီကို ချွတ်လိုက်ရာ ကြွက်သား အမြောင်းမြောင်း ထနေသော ရင်အုပ် ကားကားကြီးက အသဲယားစရာပင်။ ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာပြီး ခင်မေ၏ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ခင်မေ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဖြင့် ထမိန်စကို ဆွဲလိုက်သည်။ ရင်မေက ခင်မေ၏ လက်ကို ဖန်းထိမ်းလိုက်သဖြင့် ထမိန်မှာ အောင်ဒင်၏ လက်ထဲ ကွင်းလုံးကျွတ် ပါသွားသည်။ 

ခင်မေကတော့ ရင်မေ၏ လက်ကို စုပ်ကိုင်ရင်း ရင်တွေ တစ်ဒိန်းဒိန်း ခုံနေသည်။ ထမိန် ကျွတ်သွားသဖြင့် အောက်ခံဘောင်းဘီ သေးသေးလေး ဖုံးထားသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းလေးမှာ သွားရည်ယိုစရာပင်။ ဖွေးဥနေသော ပေါင်တန်ကြီးများက အောင်ဒင်၏ လီး ကို တင်းကနဲ ဖြစ်စေသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ခင်မေ ဖင်ကြွမပေးသဖြင့် ခပ်စပ်စပ်လေး ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ 

18 နှစ် ပြည့်ကာစ အပျိုပေါက်လေးမို့ အောင်ဒင် စိတ်ရှည်ပေးလိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသော် အမွှေးနုနုလေးများ ကျိုးတိုး ကျဲတဲ ပေါက်နေသော စောက်ဖုတ်လေး ပေါ်လာသည်။စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားများ စိကပ်နေသဖြင့် အတော် ကြည့်လို့ ကောင်းလှသည်။ တံတွေး မျိုခြလိုက်ပြီး ပေါင်တွင်းသားကို အသာလေး ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

“ အ !!!  ” 

ခင်မေ တွန့်သွားသည်။ အောင်ဒင်၏ လက်က ပေါင်တွင်းသားအား ပုရွက်စိတ်များ သွားနေသလို ရွစိရွစိ ဖြစ်နေသဖြင့် ကြက်သီးမွှေးညှင်းများ ထလာသည်။ အောင်ဒင်၏ intro မှာ နူးညံ့လွန်းသဖြင့် ခင်မေ ေsာက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် လက်က ပေါင် ဂွစုံကို ရောက်သွားသည်။ စိနေသောေsာက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေးအား ညာ လက်မဖြင့် ပွတ်လိုက်သည်။

“ အ !!! ဟင်းးးးး ရှီးးးးးး  ” 

ေsာက်ပတ်အတွင်းသားမှာ နူးညံ့လွန်းသဖြင့် ကိုင်၍ အလွန်ကောင်းလှသည်။ ခင်မေလည်း ပေါင်ကို မသိမသာလေး ကားပေးလိုက်သည်။

“ အ !!! ဟားးး !! အဟင့် ဟင့် ဟင့်  ” 

အောင်ဒင့် လက်မက ေsာက်ပတ် အသား နုနုကို ပွတ်သပ်ရင်း တစ်ချက် တစ်ချက် ေsာက်စိကို ပွတ်ခါလိုက်ရာ ခင်မေ့ ကိုယ်လေး တွန့်တွန့်သွားသည်။ အပျိုပေါက်မလေးအား ရမ္မက်ထံလာစေရန် အစွမ်းကုန် နှူးနှပ်ပြီးမှ စိတ်ရှိ လက်ရှိ ဗျင်းမည်ဟု တွေးထားသည်။ ခင်မေ ဆိုသော ရည်းစားပင် မထားဘူးသေးသည့် အပျိုရိုင်းလေးသည် သဘာရှိသော အောင်ဒင်၏ အကိုင်အတွယ် အထိအတွေ့များကြောင့် ရမ္မက်စိတ် ထကြွလာသည်။ ဖို မ ဆတ်ဆံသည်ကို သူငယ်ချင်းများ ပြော၍ ကြားဖူးသော်လည်း video ခွေပင် မကြည့်ဖူးသည့် ခင်မေတစ်ယောက် သူမ၏ စောက်ပတ်က တစ်စုံတစ်ခုကို တောင့်တနေပြီ။

စောက်ပတ် ပွတ်နေသော လက်ကို position ပြောင်းလိုက်သည်။ လက်ညှိုးဖြင့် ေsာက်ပတ် အကွဲလေးအား ပွတ်သပ်ရင်း လက်မဖြင့် ေsာက်စိကို ဖိ ခါ နေသည်။ ဘယ်ဘက်လက်က ခင်မေ၏ နို့အုံအား T-Shirt ပေါ်မှ ဖွဖွလေးကိုင်ကာ ပွတ်ချေနေသည်။ ရင်မေက ခင်မေ၏ T-Shirt ကို ရင်ဘက်အထိ ဆွဲတင်ပြီး ဘယာဇီယာကိုပါ ပင့်တင်ပေးလိုက်သည်။ ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်လုံး အသေးခန့် အကြောစိမ်းများ လျှက်သန်းနေသည့် ဖွေးဥ လုံးကျစ်နေသော နို့နှစ်မွှာ ပေါ်လာသည်။ နို့သီးခေါင်း သေးသေးလေးများမှာ ချွန်နေပြီး ကြည့်၍ အလွန်ကောင်းလှသည်။ အလိုက်သိသော ရင်မေ့၏ နှုတ်ခမ်းကို လှမ်း နမ်းလိုက်ပြီး ခင်မေ၏ နို့လေးများကို ငုံ့ စုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အင်းး ဟင်းး ဟင်းးးး  ” 

ေsာက်ပတ်ကို ပွတ်နေသော အောင်ဒင့် လက်က သွက်လာသည်။

“ အ !! အ !! အ !! အ !!! အားးးး ရှီးးးး ဟားးးးး  ” 

အပျိုရိုင်းလေး သိပ်မကြာလိုက်ပေ။ ခါးလေး ကော့တက်ကာ ဖင်ကြီး ရမ်းပြီး တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ ရင်မေက ခင်မေ၏ ပါးပြင်လေးကို နမ်းရှိုက်ရင်း

“ ကောင်းလားဟင် !! ညီမလေး  ” 

“ တမျိုးကြီးဘဲ!! မသိဘူး အကျဲရယ် အဟွန့်  ” 

အောင်ဒင်သည် ခင်မေ၏ နို့နှစ်လုံးအား အသာ ဖျစ်ညှစ်ပြီး တပြွတ်ပြွတ်နှင့် တစ်လှည့်စီ ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အင်းး ဟင်းးး ဟင်းးးး  ” 

နို့စို့၍ အားရသော် ခင်မေ၏ ဝမ်းဗိုက် ချပ်ချပ်လေး တစ်လျှောက် လျှာဖြင့် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ ခင်မေ ကြက်သီးမွှေးညှင်းများ ထလာသည်။ အောင်ဒင်၏ ခေါင်းက တဖြေးဖြေးနှင့် ခင်မေ၏ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်ရှိသွားသည်။ ဖွေးဥကာ အကြောစိမ်းလေးများပင် မြင်နေရသည့် ခင်မေ၏ ပေါင်တွင်းသားကို လျှာဖြင့် လျှက်လိုက်ရာ

“ အ !!! ဟာ!!!!  ” 

ပေါင်တွင်းကြောများ ရှုံ့သွားကာ ခြေဖဝါးများပင် ကုပ်သွားသည်။ အောင်ဒင်၏ အထိအတွေ့များကြောင့် အပျိုရိုင်းလေး အသားများ တစ်စက်စက် တုန်နေသည်။ အောင်ဒင်သည် ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်ပြီး ခင်မေ့အား ကုတင်စွန်းထံ ဆွဲလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ခင်မေ့ပေါင်ရင်း နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်သည်။ အမွှေးနုနုလေးများ ခပ်ကျဲကျဲ ပေါက်နေသော ေsာက်ဖုတ်လေးမှာ မို့မို့ ဖေါင်းဖေါင်းလေးနှင့် စိကပ်နေသည်။ ေsာက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို အသာ ဆွဲဖြဲလိုက်ရာ အပျိုမှေးပါးအား မြင်နေရသည်။ အောင်ဒင် သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်သည်။

“ အ !!! ဟားးးးးး ရှီးးးးးးး  ” 

လျှာဖြားဖြင့် ေsာက်ပတ်အား လျှက်လိုက်ရာ ခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးလေး ကြွလာပြီး နှုတ်ခမ်း ကိုက်ကာ ညည်းတွားသည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ ေsာက်ပတ်လေးမှာ နူးညံ့ပြီး လျှက်ရတာ အရသာ ရှိလှသည်။ ေsာက်ပတ် လျှက်ရင်း စူပွ စူပွ ဖြစ်နေသော ခင်မေ၏ စအိုပေါက်အား ဘယ် လက်ညှိုးဖြင့် အသာ ပွတ်လိုက်သည်။

ခင်မေ့တစ်ကိုယ်လုံး လူးလွန့်နေသည်။ မာတောင်တောင် ဖြစ်နေသော ေsာက်စိလေးအား စုပ်လိုက်ရာ ခင်မေ့ တစ်ကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားသည်။

“ အ !!! အ !! အ !! ဟားးးးး !! ရှီးးးးး  ” 

ခင်မေတစ်ယောက် အောင်ဒင်၏ ကျွမ်းကျင်လှသော လျှာအစွမ်းကြောင့် လူးလွန့် အော်ညည်းရင်း ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြင့် တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။

“ ရှီးးးးး ဟီးးး ဟီးးး အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးးးးး  ” 

ခင်မေ နှစ်ချီဆက်တိုက် ပြီးသွားသဖြင့် မောဟိုက်ကာ နုံးခွေနေပြီ။ အောင်ဒင် မတ်တပ်ရပ်ကာ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ အပျိုပေါက်လေး၏ ေsာက်ပတ်နံ့ ရကတည်းက မာတောင်နေသော လီး ကြီးမှာ ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းနှင့် မြွေတစ်ကောင်ပမာ အသည်းယားစရာပင်။ မှိန်းနေသော ခင်မေသည် အောင်ဒင်၏ လီး ကြီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် မျက်လုံးပြူးသွားကာ ဖင်တရွတ်တွန်း၍ နောက်သို့ ဆုတ်သွားသည်။

“ ဘာဖြစ်လို့လည်း ချာတိတ်  ” 

“ ဟို ဟို !! ရှင့် !! ရှင့်ဟာကြီးက  ” 

“ ဘာဖြစ်တုန်းကွ  ” 

“ ဟို !! ဟိုလေ!! အကြီးကြီးဘဲ၊ ကျွန်မ !! ကျွန်မ ကြောက်တယ်  ” 

“ ဟားး ဟားး ဟားး ဟားးး မကြောက်ပါနဲ့ကွာ၊ ဒါကြီးက ချစ်စရာကြီးပါကွ ဟား ဟား ဟား ဟား  ” 

အောင်ဒင် သူ၏ လီး ကို ကွင်းတိုက်သလို ရှေ့နောက် ပွတ်တိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ် တက်လာသည်။

“ ရင်မေရေ၊ မင့်ညီမကို လိုး မဲ့ ဒီ လီး ကြီးကို စုပ်ပေးစမ်း  ” 

ရင်မေသည် အောင်ဒင်၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ လက်ဖျံခန့် တုတ်သော လီး ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင်လိုက်သည်။ အရည်ပြားကို နောက်သို့ ဆွဲလိုက်ရာ အရည် စိုလဲ့နေသည့် ဒစ်ပြဲကြီး ပေါ်လာသည်။ ရင်မေသည် အောင်ဒင်၏ ဒစ်ကို နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးဖြင့် ငုံလိုက်သည်။

ခင်မေကတော့ သူ့အမ လုပ်သမျှကို တအံ့တသြ ငေးကြည့်ရင်း အာခေါင်တွေ ခြောက်လာသဖြင့် တံတွေး မျိုချမိသည်။

ဒစ်ဖျားကို လျှာဖြင့် ဝိုက်သပ်ကာ အားရပါးရ စုပ်လိုက်ရာ

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးး ဟိုးးး ဟိုးးးး ကောင်းလိုက်တာ ကွာာာာာာ ရှီးးးးးးး  ” 

အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ ဆံပင်ကို ပွတ်သပ်ကာ ခေါင်းမော့ရင်း ဇိမ်ခံနေသည်။ ရင်မေကလည်း လီး ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ မြိန်ရည် ရှက်ရည် စုပ်နေရင်း မျက်တောင်ကော့ကြီးများဖြင့် အောင်ဒင့်အား မော့ကြည့်နေသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! ဟားးးးးးး ရှီးးးးးးး  ” 

သုံးမိနစ်ခန့် လီး စုပ်ပြီးနောက်

“ ဒီလောက်ဆို ရပြီ ရင်မေရေ  ” 

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ထုတ်ပေးလိုက်သည်။ အောင်ဒင်သည် ခင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူမအား လီး ကြီးဖြင့် အ လိုး ခံရတော့မည် ဖြစ်သဖြင့် အနည်းငယ် လန့်နေသည်။ အောင်ဒင့် လီး ကြီးက နဲတာကြီး မဟုတ်ဘူး။ သူမ ေsာက်ပတ်လေး ကွဲသွားမှာ ကြောက်နေသည်။ အောင်ဒင်သည် ခင်မေ၏ ပေါင်ကို ဖြဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားတွင် ကျကျနန ထိုင်လိုက်သည်။ တံတွေးတွေ ရွှဲနေသော လီးကြီးကို ကိုင်ကာ အမွှေး နုနုများ ရစ်သိုင်းနေသော ခင်မေ၏ ေsာက်ပတ်လေးအား ဒစ်ဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

“ အ !!!! “

နွေးထွေးသော လီးကြီး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် ခင်မေ တွန့်သွားသည်။ ေsာက်ပတ်လေးမှာ နူးညံ့လွန်းလှသည်။ ကြက်သီးများ ထကာ စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။ ေsာက်ပတ်အား လီး ဖြင့် လေးငါးချက်ခန့် ပွတ်ဆွဲပြီးနောက် စိကပ်နေသည့် ေsာက်ပတ် အပေါက်အား ဒစ်ဖြင့်တေ့လိုက်သည်။

“ အ !!!!  ” 

ခါးကော့ကာ တေ့ သွင်းလိုက်သည်။ ရင်မေသည် ဖျစ်ညှစ်ထားသဖြင့် ဒစ်မှာ မဝင်ဘဲ ချော်ထွက်နေသည်။ လီးကို ကျကျနန ကိုင်ကာ တေ့သွင်းလိုက်ရာ

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !!!! အ !!! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်  ” 

စိတ်ရှည် လက်ရှည် ကျိုးစားလိုက်မှ ဒစ်ဝင်သွားသည်။ ခင်မေ မျက်ရည် ဝဲသွားသည်။ ရင်မေက ခင်မေ၏ နို့အုံလေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

ဒစ် ဝင်သွားသည်နှင့် ခင်မေ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ လီးကို တရစ်ခြင်း သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇိ ဇွိ !!!! အ !!! ဖြည်း ဖြည်း!!!!  ” 

ခင်မေ ခေါင်းဦးအား လက်နောက်ပစ် စုပ်ကိုင်ကာ ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်ဖြင့် ထ အော်သည်။ လီး ဒစ်ကြီးက ကျဉ်းမြောင်းသော ေsာက်ပတ်အဝတွင် တစ်လစ်ကြီး ဝင်နေသည်။ ကျပ်တည်းနူးညံ့လွန်းသော ေsာက်ပတ်လေး၏ အထိအတွေ့ကြောင့် လီးကြီးမှာ ပို၍ တင်းမာလာသည်။

“ ဗလစ်တစ်တစ် ဗျိ ဗျိ ဗျစ် !!! အားးးးးးး  ” 

ဒစ်ကြီးက ေsာက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများကို ပွတ်တိုက်ကာ တထစ်ခြင်း ဝင်နေသည်မှာ တစ်ဝက်ခန့် ရောက်သွားပြီ။ ခင်မေလည်း အသံ စူးစူးလေးဖြင့် အော်ဟစ်နေရသည်။ ဒစ်အား အပျိုမှေးက တင်းခံထားသဖြင့် ရှေ့ဆတ် မတိုးနိုင်ပေ။ အောင်ဒင် နှုတ်ခမ်းဒေါင့်စွန်း တွန့်ရုံ ပြုံးလိုက်သည်။ ေsာက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးအား ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရှုံ့မဲ့ကာ နီမြန်းနေသော ခင်မေ၏ မျက်နှာလေးအား ကြည့်ကာ အားကုန် စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ အင့် !!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! ဒုတ်  ” 

“ အားးးးးး သေပါပြီ အမားးရေ!!! အမလေးးးး နာတယ် နာတယ် အီးးး ဟီးးး ဟီးးးးးး  ” 

ဒစ်ကြီးက အပျိုမှေးအား ရက်စက်စွာ ထိုးခွဲပြီး သားအိမ်အား အရှိန်ဖြင့် ဝင်စောင့်သည်။ နာလည်းနာ၊ သားအိမ်လည်း အောင့်သွားသဖြင့် ခင်မေ မျက်ရည်များ ဖြိုင်ဖြိုင် ကျလာသည်။ လီးကို တစ်ဝက်ခန့် ပြန်ထုပ်ကာ ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ လီးတွင် သွေးများ နီရဲနေသည်။ ေsာက်ပတ်လည်း စပါးလုံးတစ်ထောက်ခန့် ကွဲသွားသည်။ အောင်ဒင် အားယူကာ အရှိန်ဖြင့် စောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် !!! ဒုတ် !!! “

“ အူးးးဟူးးးးဟူးးးး သေပါပြီတော့ !!! နာတယ် !! နာတယ် !!! အီးးး ဟီးးးး ဟီးးးးး  ” 

ခင်မေ ဆံပင်များ ဝဲခါနေအောင် ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ရမ်းရင်း အော်ဟစ် ငိုကျွေးနေသလောက် အောင်ဒင်၏ စောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။ လီးကြီးသည် နူးညံ့လွန်းသည့် ေsာက်ပတ် အတွင်းသားများကို ရက်စက်စွာ ပွတ်တိုက် ဝင်ထွက်နေသည်။ ခင်မေ၏ အသံ စူးစူးလေးက အောင်ဒင့်အား ရမ္မက်စိတ် ပြင်းပြစေသည်။ အောင်ဒင့် စောင့်ချက်တွေ သွက်လာသည်။ မညှာမတာ စောင့် လိုး ချက်များအောက်တွင် ခင်မေလည်း နာကျင်မှု ဒဏ်ကြောင့် တအားအားနှင့် အော်ဟစ် ငိုကျွေးရင်း လှိမ့် ခံနေရသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးးးးး !!! ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် !! အ !! အ !! အ !! အ !!! အားးးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးး  ” 

အောင်ဒင်၏ သုပ်ရည်များ သားအိမ်ထဲ ပန်းလိုက်ချိန်တွင် ခင်မေလည်း နာကျင်မှု ကြားမှ တစ်ချီ ပြီးသွားရပြန်သည်။

“ ဟားးးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးး  ” 

အောင်ဒင်သည် ခင်မေ့ ကိုယ်ပေါ် မှောက်လျှက်ကြီး ခေတ္တ မှိန်းလိုက်သည်။

“ ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု!!! အီးးးဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး အဟင့် ဟင့်  ” 

3 mins ခန့် မှိန်းပြီးနောက် ေsာက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ထုပ်လိုက်ရာ သုပ်ရည်များ အံထွက်လာသည်။

“ ကဲ ရင်မေရေ၊ မင့် ညီမရဲ့ ေsာက်ပတ်ကို လျှက်ပေးလိုက်ဦး။ ကျင်မေက ငါ့လီးကို စုပ်ပေးစမ်း  ” 

ရင်မေသည် ခင်မေ၏ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုပ် ထိုင်လိုက်သည်။ ခင်မေ၏ ေsာက်ပတ်လေးမှာ နီရဲနေပြီး သုပ်ရည်နှင့်အတူ သွေးများပါ ရောနေသည်။

“ ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အ !! စပ်တယ် !! စပ်တယ် !!! အ !! အ !! အ !!! ဟားးးးးး  ” 

ေsာက်ပတ်လေး ကွဲသွားသဖြင့် စပ်နေသည်။ ရင်မေသည် ခင်မေ့ ေsာက်ပတ်အား လျှက်ရင်း သုပ်ရည်များကို ပြောင်အောင် လျှက်ကာ မြိုချလိုက်သည်။

ညီမကို လိုး ပြီးကာစ သုပ်ရည်နှင့် သွေးများ ပေနေသည့် အောက်ဒင်၏ လီးကြီးကို ကျင်မေတစ်ယောက် မြိန်ရှက်စွာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အားးး ဟားးးး ကောင်းလိုက်တာကွာာာာာ !! ရှီးးးးးးးး  ” 

အောင်ဒင် ခေါင်းမော့ကာ ကျင်မေ လီးစုပ်ပေးသည်ကို ဇိမ်ခံနေသည်။ 5 mins ခန့် ကြာသော် လီးကြီးမှာ ပြန်လည်၍ တင်းမာ တောင်မက်လာသည်။

“ ကဲ နောက်တစ်ချီ ဆွဲမယ်ဟေ့  ” 

ခင်မေ လန့်သွားသည်။

“ တော်ပါတော့ ကိုအောင်ဒင်ရယ်။ ခင်မေလေ တအား နာလွန်းလို့ပါ  ” 

“ ဒီတစ်ချီပြီးရင် နားမှာပေါ့ အချစ်ကလေးရယ်!! ဟဲ ဟဲ ဟဲ  ” 

ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ခင်မေ့ ပေါင်ကြား နေရာယူလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခင်မေ၏ စအိုပေါက်ကို တံတွေးစွတ်ကာ ဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်ရာ ခင်မေ လန့်သွားသည်။

“ ဟို ဟို အဲ့ဒါကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်  ” 

ေsာက်ပတ် လိုး တာတောင် ကွဲသွားသဖြင့် တော်တော် နာကျင်သည်။ ဖင်ကို လိုးမည် ဆိုလျှင်လည်း ဖင်ကွဲမှာ ကြောက်သဖြင့် ခင်မေ ငြင်းသည်။

“ ခံကြည့်စမ်းပါ ခင်မေရာ၊ နောက်ဆို မင်း ဖင်ဘဲ ခံချင်လိမ့်မယ် ဟဲ ဟဲ ဟဲ  ” 

ကျင်မေနှင့် ရင်မေကတော့ အောင်ဒင် သူတို့ ညီမလေးအား ဖင် လိုး တော့မည်ကို ရင်တစ်ထိတ်ထိတ်နှင့် ကြည့်နေကြသည်။

ဒစ်က ဖင်ပေါက်တွင် ချော်နေသဖြင့် လီးကို ကျကျနန ကိုင်ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဇွိ !!! အ !!! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !! အ !! နာတယ် နာတယ်  ” 

ဒစ် ဝင်သွားပြီ။ လီး ကို တံတွေး ရွှဲအောင် စွတ်လိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းခြင်း ညှောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ဗျိ !! ဗျိ !! ဗျိ !! ဗျိ !! အ !! နာတယ် !! နာတယ် !! ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါရှင် !!! အီးးးးး  ” 

ဖင်ပေါက်ထဲ လီး ကြီးသည် တစ်ထစ်ထစ်နှင့် တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်။ လီး ကို ဆတ် မသွင်းဘဲ ရပ်လိုက်ပြီး

“ ကျင်မေရေ၊ မက်ကဲနစ် မီးခြစ်လေး ပေးစမ်း  ” 

ကျင်မေ ယူပေးသည့် မက်ကဲနစ် မီးခြစ်အား ခေါင်းဖြုတ်လိုက်ပြီး ခင်မေ၏ ေsာက်စိကို တေ့ကာ တောက်လိုက်သည်။

“ ထောက် !! ထောက် !! ထောက် !! ထောက် !!! အားးးးးး အမားးးးးရေ !!! အားးးးးးး  ” 

.........................................................


ကျေနပ်မှု ရှိကြပါစေ

(င့ါလင် သာဂိ)


........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



အောင်ဒင် အပိုင်း ( ၁ )

အောင်ဒင် အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသားသူ – သာဂိ

အခန်း ( ၁ )

မြစ်ကြီးနားမြို့ရှိ ခြံဝန်းကျယ်ကြီး တစ်ခုတွင် ခန်းနား ထယ်ဝါသော နှစ်ထပ် အဆောက်အဦး တစ်လုံးရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦး၏ အပေါ်ထပ် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အသက် 35 နှစ်အရွယ် အမျိုးသားတစ်ဦး Gold label ပုလင်းထောင်ကာ တစ်စုံတစ်ရာကို စောင့်နေသည်။ ထိုအမျိုးသားသည် ရင်အုပ်ကားကားနှင့် ယောက်ျား ပီသသော မျက်နှာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ မေးရိုးကားကား ပေါ်တွင် နှုတ်ခမ်းမွှေး၊ မုတ်စိတ်မွှေးများသည် rhythm ကျကျနှင့် အလွန်ခန့်ညားသည်။ 

မျက်လုံးများက စူးရှပြီး နှုတ်ခန်းဒေါင့်စွန်း တွန့်ရုံသာ ပြုံးတက်သည့် သွေးအေးသော လူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူ၏ နာမည်က အောင်ဒင်။ သူ၏ အရှေ့တည့်တည့်ရှိ အခန်းထဲတွင် အမျိုးသမီးငယ်လေး တစ်ဦး၏ ငိုရှိုက်သံ သဲ့သဲ့ကို ကြားနေရသည်။ ထို အခန်းထဲတွင် အပျိုပေါက်အရွယ် အမျိုးသမီးလေး တစ်ဦးနှင့် သက်လတ်ပိုင်း အမျိုးသမီးနှစ်ဦး ရှိသည်။ အောင်ဒင်သည် အခန်းတံခါး ပွင့်လာမည့် အချိန်ကို စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်ဆိုင်းရင်း ဆီးကရက် မီးခိုးများကို ခေါင်းမော့ကာ မှုတ်ထုပ်လိုက်သည်။ စီးကရက် မီးခိုးများထဲတွင် လွန်ခဲ့သော ရက်ပိုင်းက အဖြစ်အပျက်များ အစီအရီ ပေါ်လာသည်။

အောင်ဒင် ယခုအိမ်ကြီးသို့ လွန်ခဲ့သော 6 လခန့်က ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ရောက်ရှိသည့် အကြောင်းအရင်းမှာ ဖါးကန့်တွင် ကျောက်စိမ်း ကုန်သည်။ ကိုရှောက်တီ ဆိုသော တရုပ် တစ်ဦးကြောင့် ဖြစ်သည်။ ရှမ်းပြည်ဘက်မှ ကိစ္စတစ်ခုကို ရှောင်ပြေးရင်း ဖါးကန့်သို့ ရောက်ရှိနေသော အောင်ဒင်တစ်ယောက် အလုပ်အကိုင် မရှိသဖြင့် ရေမဆေးကျောက် ရှာရင်း ဝမ်းရေးကို ဖြေရှင်းနေသည်။ တစ်ရက်တွင် ဆိုင်းတောင် ကျောက်စိမ်းတွင်းဘက် ရေမဆေးကျောက် ရှာရင်း ဖါးကန့်သို့ ဆိုင်ကယ်နှင့်အပြန် လမ်းတွင် Pajero ကားတစ်စီးက လှမ်းတားသည်။ ကားကောင်းကောင်း ပြုပြင်တက်၍ ကူညီပေးရာမှ ကိုရှောက်တီနှင့် ခင်သွားသည်။ 

သူ့အိမ်ကား မောင်းရန် ခေါ်လာသဖြင့် မြစ်ကြီးနားသို့ ရောက်ခဲ့သည်။ ကိုရှောက်တီ၏ မိန်းမ မကျင်မေ သည် အသက် 28 နှစ်အရွယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းသည်။ သူမတွင် ရင်မေ ဟုခေါ်သော အသက် 22 နှစ်အရွယ်နှင့် ခင်မေဟုခေါ်သော အသက် 18 နှစ်အရွယ် အပျိုပေါက် ညီမနှစ်ယောက်ရှိသည်။ ညီအမ သုံးယောက်စလုံး တရုပ်တွေ ဖြစ်သဖြင့် အသားဖြူကာ ရင်ထွား တင်ကားသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ညီအမ သုံးယောက်စလုံး အပြောအစို အနည်းငယ် ရိုင်းစိုင်းပြီး အိမ်ရှိ လုပ်သားများအား ဆတ်ဆံရာတွင် မောက်မာကြသည်။ 

အိမ်ရှိ လုပ်သားများအား ခိုင်းလျှင် ငေါက်ငန်း ပြောဆိုပြီး ခြေထောက်နှင့် ကန်ကျောက်ကာ ခိုင်းတက်ကြသည်။ ကိုရှောက်တီသည် ဘိန်းစား တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူတို့အိမ်သို့ အောင်ဒင် ရောက်ပြီး 2 လခန့်အကြာတွင် ဘိန်းထိုးရင်း ကိုရှောက်တီ ရှော့(ခ်) ဖြစ်ပြီး ကိုရှောက်တီ ဆုံးသွားသည်။ ထိုအချိန်မှ စ၍ အိမ်၏ စီးပွါးရေးကို မကျင်မေ ဦးစီးရတော့သည်။ ထိုအချိန်မှ စ၍ မကျင်မေ စီးပွါးရေး ကိစ္စနှင့် ဘယ်သွားသွား အောင်ဒင် ကားမောင်းပေးရသည်။ 

တစ်ရက်တွင် အောင်ဒင့် ထံသို့ Phone တစ်ခု ဝင်လာသည်။

“ Hello, အေး ပြော”

“ ————“

“ အာ မင်းတို့တွေ ငါ့စကား နားမထောင်ဘူး၊ အာလုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့်မယ်၊ ဟိုဘက်မှာ ရှောင်နေပါလို့ ပြောထားတာကို”

“ ————-“

“ အေး ငါ ဖန်တီးကြည့်မယ်၊ ဘယ်လောက် လိုမှာလည်း”

“ —————“

“ ဟုတ်ပြီ အစဉ်ပြေတာနဲ့ အကြောင်းပြန်ပေးမယ်၊ လောလောဆယ် မင်းတို့ အဲ့မှာဘဲ နေဦး”

အောင်ဒင် ခေါင်းရှုပ်သွားသည်။ ထိုစဉ်

“ အောင်ဒင်ရေ ဟေ့ အောင်ဒင်”

“ ဟုတ် မမလေး”

မကျင်မေ ခေါ်သဖြင့် အောင်ဒင် အိမ်ဘက် ထွက်ခဲ့သည်။

“ ဘယ်သွားမလို့လည်း မမလေး”

“ မနက်ဖန် ကျောက်ကိစ္စနဲ့ မန္တလေးကို သွားရမယ်၊ ကားကို သေခြာ ပြင်ထားပါ”

“ ဘယ်အချိန်လည်း မမလေး”

“ မနက် စောစော”

“ ဟုတ် ကျွန်တော် အခုဘဲ workshop သွားစစ်လိုက်ပါ့မယ်”

“ ရော့ ပိုက်စံယူသွား”

တစ်သောင်းတန် သုံးရွက်ကို ပစ်ပေးကာ အိမ်ထဲ ဝင်သွားသော ကျင်မေ၏ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းဒေါင့်တွန့်ရုံ ပြုံးလိုက်သည်။ အောက်တွင် ကျသွားသော ပိုက်စံကို ကောက်ကာ workshop သို့ ကားစစ်ရန် ထွက်ခဲ့သည်။ ပြီးတော့ စောနက ဖုန်းကို ပြန်ခေါ်လိုက်သည်။

မနက်စောစော မြစ်ကြီးနားမှ ထွက်ခဲ့သည်။ မကျင်မေ အပြင် သူမ၏ ညီမ ရင်မေပါ မန္တလေးသို့ လိုက်ခဲ့သည်။ ကျင်မေသည် တင်ပါး ဖုံးရုံမျှ ရှိသော mini ဂါဝန် အနက်ရောင်လေးအား ဝတ်စဉ်ထားပြီး ရင်မေက ပေါင်ဂွထိ တိုနေသော ဂျင်းဘောင်းဘီ တိုတိုလေးကို ဝတ်စဉ်ထားသဖြင့် ပေါင်သား ဖွေးဖွေးကြီးများကို မြင်ရသည်မှာ လီးတောင်ချင်စရာပင်။ 

မိုးရာသီ ဖြစ်သဖြင့် ကားကို စိတ်လွှတ် ကိုယ်လွှတ် မမောင်းနိုင်ပေ။ နေ့လည် 1:00 pm ခန့်တွင် မဲဇာတောင်သို့ ရောက်ရှိသည်။ ကား အသွားအလာ ရှင်းသည့် အချိန်ဖြစ်ပြီး မိုး သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းနေသဖြင့် သူတို့ ကားတစ်စီးထဲသာ ရှိသလိုပင်။ မဲဇာတောင်ကို တက်ပြီး တစ်ဝက်ခန့်အရောင်တွင် ကားတစ်စီးမှ လူသုံးယောက်က လှမ်းတားသဖြင့် ရပ်ပေးလိုက်သည်။ ကားမှန်ကို အောက်သို့ ချလိုက်ပြီး ခေါင်းခန်းသို့ ချည်းကပ်လားသူအား

“ ဘာ ကူညီပေးရမလည်းဗျ”

“ ငါတို့ အကူအညီ လိုတာကတော့”

ထိုလူသည် စကား ဆတ်မပြောတော့ဘဲ ခါးကြား ညှပ်ထားသော ပစ္စတို တစ်လက်ကို ထုတ်ကာ အောင်ဒင့် နှဖူးကို ချိန်လိုက်သည်။

“ အမေးလေး ကယ်ကြပါဦး”

“ တိတ်တိတ်နေစမ်း၊ ဟေ့ကောင် တံခါးတွေ lock ဖွင့်လိုက်”

အောင်ဒင်လည်း တံခါး lock များကို အမြန် ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။ lock ပွင့်သွားသည်နှင့် ရှေ့ခန်းသို့ သေနတ်ဖြင့် ချိန်ထားသူသည် လျှင်မြန်စွာ တက်လိုက်သည်။ မကျင်မေတို့ ဘေး တစ်ဖက်စီသို့လည်း လူနှစ်ယောက် တက်လာသည်။

“ ရှင်တို့ ရှင်တို့ ဘာလုပ်မလို့”

“ ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်း !! အားးးး”

“ ကောင်မ တိတ်တိတ်နေစမ်း၊ ဟေ့ကောင် ရှေ့ကားနောက်ကို လိုက်၊ ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် လုပ်ရင် သုံးယောက်လုံး ခေါင်းနဲ့ကိုယ် အိုးစားကွဲသွားမယ်”

လူမိုက်ရုပ်ပေါက်ကာ တကယ်လုပ်မည့် ပုံစံများ ဖြစ်သဖြင့် ညီအမနှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားရင်း ကြောက်လန့်နေကြသည်။ ကားနှစ်စီးလုံး တောလမ်းထဲ ဝင်သွားသည်။ သစ်ဆွဲသည့် ဆင်သွားလမ်း ဖြစ်သဖြင့် လမ်းကလည်း ကြမ်းလိုက်သည့် ဖြစ်ခြင်း။ မိုးကလည်း သည်းထန်စွာ ရွာနေပြီး သစ်ပင်များ အုံ့ဆိုင်းနေသဖြင့် ဘယ်ကို ရောက်လို့ ရောက်မှန်း မသိတော့ပေ။ တစ်နာရီနီးပါး မောင်းနှင်ပြီးသော တောထဲရှိ အစောက်အဦး ဟောင်းကြီး တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။

သူမတို့ညီအမ နှစ်ယောက်အား အခန်းကျယ်ကြီး ထဲတွင် ချုပ်ထားပြီး အောင်ဒင့်အား တစ်ဖက်ခန်းသို့ ခေါ်သွားသည်။ ရင်မေအား ထုတ်တန်းတွင် ခြေထောက်နှင့် ကြမ်းပြင် မထိအောင် တွဲလောင်း ချည်ထားသည်။ ကျင်မေ့အား ခုံတစ်လုံးပေါ်တွင် လက်ပြန် ကျိုးတုတ်ထားသည်။ စုစုပေါင်း လူ ခြောက်ဦး ဖြစ်ပြီး လူမိုက်ရုပ်တွေ ဖြစ်သဖြင့် ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး ကြောက်လန့်နေသည်။ သူမတို့အား စောင့်ကြည့်နေသော အမျိုးသား လေးဦးစလုံး၏ အကြည့်တွေက ရမ္မက်ခိုးတွေ လျှံနေသည်။ အောင်ဒင်လည်း တစ်ဖက်ခန်းတွင် ဘာတွေ ဖြစ်နေသည် မသိပေ။

“ ခွက် ခွက် ခွက် !! အားးးးး ကဲကွာ ကဲကွာ !! ဖျောင်းဖျောင်းဖျောင်း!! အူးးးးးး”

ထိုးကျိတ် ကန်ကျောက်နေသော အသံနှင့် အောင်ဒင်၏ နာကျင်စွာ အော်နေသော အသံများ အတိုင်းသား ကြားနေရသဖြင့် ညီအမ နှစ်ယောက်လုံး ပိုမို ထိတ်လန့်နေမိသည်။ 15 mins ခန့်ကြာသော် ခေါင်းဆောင် ဖြစ်ဟန် တူသူ အခန်းထဲ ဝင်လာသည်။ သူ၏ နောက်မှ တစ်ယောက်က အောင်ဒင့်အား ဂုတ်မှ တရွတ်ဆွဲလာသည်။ အောင်ဒင်၏ သတိလစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးအား သူမတို့ ရှေ့သို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။

“ ဝုန်းးးးး အောင်မလေးးးးး မမ !! မမ !! ညီမလေး ကြောက်တယ် အီးဟီးဟီးးးးး”

“ မကြောက်ပါနဲ့ သဲလေးရယ် ကိုကြီးတို့က ကိုက်မစားပါဘူးကွယ်၊ ညီမလေးကို ကောင်းကောင်းကြီး ပြုစုမှာပါကွယ် ဟဲဟဲဟဲ”

တစ်ယောက်က ရင်မေ၏ ပါးကို ဖျစ်ညှစ်ကာ ပြောလိုက်သည်။

“ လွှတ် လွှတ် !! ခွေးကြီးတွေ”

“ ဘာကွ၊ ခွေးကြီးတွေ ဟုတ်လား !! ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်း”

“ အားးးးးး”

“ အေး ခဏနေမှ နင့်ကို ခွေးလိုးလိုးပြမယ်”

ပါးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် လွှဲရိုက်ခံရသဖြင့် ရင်မေ၏ မျက်လုံးထဲ မီးပွင့်သွားကာ နှုတ်ခမ်း ဒေါင့်မှ သွေးစများ ထွက်လာသည်။

“ မလုပ်ပါနဲ့ ရှင်၊ ကျွန်မ ညီမလေးကို အီးဟီးဟီး”

“ တိုက်မောင်းရေ၊ သူ့ ညီမလေးကို မလုပ်ပါနဲ့တဲ့၊ သူ့ကို လုပ်ပါတဲ့ဟ”

“ ဟုတ်လား အာစိ၊ အဟီး ဒါလေးလည်း အနှစ်ကြီးဘဲ”

တိုက်မောင်းသည် ကျင်မေ၏ မေးစိအား ဆွဲမော့လိုက်သည်။ မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့ လွှဲလိုက်သဖြင့်

“ ဆရာ မိုးသီးရေ၊ ဒါလေးကလည်း အကျော တင်းတယ်ဗျ၊ အကျော နဲနဲ လျှော့ပေးလိုက်မှ ထင်တယ်”

“ လုပ်ပေးရမှာပေါ့ကွာ ဟားဟားဟားဟား၊ သာဒွန်းရေ ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်ပါကွာ၊ သူ လွတ်လွတ်လပ်လပ်လေး ကောက စည်းစိမ် ခံစားရအောင်လို့”

“ ဟုတ် အာစိ”

သာဒွန်းသည် ကျင်မေအား ခုံတွင် လက်ပြန် တုတ်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။

“ ရှင် !! ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့နော် လွှတ်လွှတ်!! အ”

မိုးသီးက ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုကိုင်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲချလိုက်သည်။ ကျင်မေသည် သူမ ဆံပင်ကို ဆွဲထားသော မိုးသီး၏ လက်ကို ကိုင်ရင်း မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့ကာ တရွတ်တိုက် ပါလာသည်။

“ အစကတော့ သာသာယာယာလေး လုပ်ပေးမလို့ဘဲ၊ ဒါပေမယ့် မင်းက စောက်ကျော တင်းလွန်းတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ကိုင်ပေးရတာပေါ့”

“ ဝုန်းးးး !! အားးးးး”

ကျင်မေသည် ကြမ်းပြင်ပေါ် မှောက်လျှက် လည်းသွားသည်။

“ ယက္ခညီနောင်၊ ဒီကောင့်ကို ခုံပေါ်မှာ ကြိုးချည်ပြီး သတိယအောင် လုပ်လိုက်စမ်း”

ယက္ခညီနောင် ဟုခေါ်သော ကိုယ်ခန္ဓာ ထွားကျိုင်းပြီး ဘီလူးကဲ့သို့ ရုပ်ကြမ်းသော လူနှစ်ဦးက အောင်ဒင့်ကို မချီကာ ခုံပေါ် လက်ပြန် ကြိုးတုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ရေပုံးဖြင့် မျက်နှာအား ပတ်လိုက်ရာ

“ ဗျွန်းးးးးး !!! ဝူးးး ဖလူးးးးးး ဟူးးးး”

အောင်ဒင် သတိပြန်ရလာချိန်တွင် မိုးသီးက အောင်ဒင်၏ လည်ပင်းကို လျှပ်စစ် ကျဉ်စက် ဒုတ်နှင့် ထောက်ပြီး

“ ငါတို့ မင့် မမလေးနှစ်ယောက်ကို ဘယ်လို ပြုစုမလည်းဆိုတာ သေခြာ ကြည့်ထား ဟေ့ကောင်”

“ ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျီ ဟီဟီဟီ !!အားးးးးးးးး”

လျှပ်စစ် ကျဉ်စက်နှင့် အတို့ခံရ၍ အောင်ဒင့် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်သွားသည်။ လျှပ်စီး လျှော့ထား၍သာ သတိလစ်မသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ မိုးသီးသည် လျှပ်စစ်ဒုတ်ကို ပုခုံးပေါ် တင်ပြီး ကျင်မေ့ဘက် လှည့်ကာ တစ်လှမ်းခြင်း တိုးလာသည်။ ကျင်မေသည် ထိတ်လန့်စွာဖြင့် ဖင်ဒရွတ်တွန်းရင်း နောက်ဆုတ်သွားသည်။ အားလုံး ငြိမ်၍ ကြည့်နေစဉ် ကျင်မေသည် ရုတ်တရက် ကုန်းထကာ တံခါးပေါက်မှ အပြင်သို့ ပြေးထွက်လိုက်သည်။

“ ဟေ့ကောင်တွေ လိုက်ကြစမ်း”

“ ဟုတ် အာစိ”

ယက္ခညီနောင်နှင့် သာဒွန်းတို့ ကျင်မေ့နောက်သို့ ပြေးလိုက်သွားသည်။ မိုးသီးကတော့ ကျော်မော် ငှဲ့ပေးသော အရက်ခွက်ကို မော့ရင်း ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။ 10 mins ပင် မစောင့်လိုက်ရ

“ လွှတ် လွှတ် !! ခွေးမျိုးတွေ ငါ့ကိုလွှတ်”

အသံကြား၍ ကြည့်လိုက်ရာ ယက္ခကြီး၏ ပုခုံးပေါ်တွင် ခြေလက်တွေ ယက်ကန် ယက်ကန်ဖြင့် ပါလာသော ကျင်မေ့အား တွေ့ရသည်။ မိုးရွာထဲတွင် ပြေးရသည်က တစ်ကြောင်း၊ ယောက်ျား ခွန်အားနှင့် မိန်းမ ခွန်အား မမျှသည်က တစ်ကြောင်းမို့ ကျင်မေ့အား လွယ်ကူစွာ ပြန်ခေါ်လာနိုင်ခဲ့သည်။

“ အင့် !! ဝုန်းးးး !! အားးးးးး”

ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေခွေလေး ပစ်ကျသွားသော်လည်း ချက်ခြင်း ဖင်ဒရွတ်တွန်းကာ နောက်သို့ ဆုတ်သွားပြန်သည်။ မိုးသီးသည် ခွက်ထဲရှိ လက်ကျန်ကို မော့လိုက်ပြီး

“ အဲ့ကောင်မကို ကြမ်းပြင်မှာ ပတ်လတ် လှန်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကြိုးချည်ထားလိုက်စမ်း”

“ ဟုတ် အာစိ”

“ မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့ အီးဟီးဟီးးး”

ကျင်မေ ရုန်းကန်နေသော်လည်း ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းတို့အား မတွန်းဖယ်နိုင်ပေ။ လက်နှစ်ဖက်ကို တိုင်နှစ်လုံးတွင် ကားယားချည် ခံလိုက်ရသည်။ မိုးသီးလည်း ခါးပတ်ဖြုတ်ရင်း ကျင်မေ့အနား တစ်လှမ်းခြင်း တိုးလာသည်။ လက် လှုပ်မရသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကွေးလိုက် ဆန့်လိုက်ဖြင့် ရုံးကန်နေရာ ဝတ်ထားသော ဂါဝန် အနက်ရောင်လေးမှာ လန် လန်သွားသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ အနက်ရောင်လေးအောက်မှ ဖေါင်းမို့နေသော စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းအား အထင်းသား မြင်နေရသဖြင့် တိုက်မောင်းတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး လီးတောင်နေသည်။ ပေါင် ဖွေးဖွေးကြီးတွေကလည်း အသည်းယားစရာပင်။ အရက်နှင့်အတူ တံတွေးကို မျှောချနေကြရသည်။

“ ရှင် !! ရှင် !! အနားမကပ်နဲ့နော်”

မိုးသီး၏ ခါးပတ်ကိုင်ထားသောလက် မြှောက်တက်သွားသည်။

“ ရွှမ်းးးးး !!! အားးးးးး ရွှမ်းးး ရွှမ်းးး ရွှမ်းးး ရွှမ်းးးး အားးး အားးး အားးး အားးးး”

ခါးပတ်ဖြင့် တစ်ကိုယ်လုံးအား ဘယ်ပြန် ညာပြန် လွှဲ လွှဲ ရိုက်လိုက်သည်။ ရိုက်ချက်မှာ အားပါသဖြင့် ပေါင် ဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ဖက်မှာ အရှိုးတွေ ထင်နေပြီ။ ခါးပတ်ဖြင့် ရိုက်၍ အားရသော် လျှပ်စစ်ကျဉ်စက်ဒုတ်ကို အားလျှော့ကာ ကျင်မေ၏ ပေါင်အတွင်းသားကို တို့လိုက်သည်။

“ ဂျစ်ဂျစ်ဂျစ်ဂျစ် !!! ဂျီ !! ဟီ ဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးးး”

ကျင်မေ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးသွားသည်။

“ မလုပ်နဲ့၊ ငါ့ အမကို မလုပ်နဲ့၊ လူယုတ်မာတွေ အီးဟီးဟီး”

ရင်မေသည် သူ့အမ ခံစားနေရသည်ကို မကြည့်ရက်တော့သဖြင့် အသံကုန် အော်လိုက်သည်။ မိုးသီး ရင်မေ့အား လှည့်ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်ပြီး တိုက်မောင်းထံ လျှပ်စစ်ဒုတ် ပစ်ပေးလိုက်သည်။ တိုက်မောင်းသည် လျှပ်စစ်ဒုတ်ကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ ရင်မေ့ထံ လျှောက်ခဲ့သည်။ တိုက်မောင်း သူမထံ လာနေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် ရင်မေသည် ထိတ်လန့်ကာ ခြေဖဝါးများ ကုတ်မိသည်။

“ မလာနဲ့၊ ငါ့အနား မလာနဲ့ အီးဟီးဟီးးးးး”

ရင်မေ၏ နို့တစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အ!!!!”

“ အိုးးးး တင်းနေတာဘဲ။ ဒါလေးတော့ မကြာခင် ပျော့သွားမှာ သေခြာတယ် ဟဲဟဲဟဲ”

“ ခွေးကြီး ၊ ငါ့အသားကို မထိနဲ့ အီးဟီးဟီး”

“ ဒါလေးက အမြည်းလေး”

လျှပ်စစ်ဒုတ် အားခပ်ပျောပျော့ဖြင့် ရင်မေ၏ ဂျိုင်းသား ဖွေးဖွေးလေးကို တို့လိုက်သည်။

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျစ်ဂျစ် !! အားးးးး ဂျီဟီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးး”

ရှော့တိုက်ခံရသဖြင့် ရင်မေ့ တကိုယ်လုံး တွန့်သွားသည်။ ကြည့်နေသူ အားလုံး လီးများ တင်းမာလာသည်။

“ ပြောဦးလေ ခွေးကြီးလို့ ဟားဟားဟားဟား”

လျှပ်စစ်ဒုတ်အား ရင်မေ၏ ဘောင်းဘီတို အောက်မှ လျှိုကာ စောက်ပတ်နား တေ့လိုက်သည်။ ရင်မေ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

“ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ရှင် အီးဟီးဟီး”

လျှပ်စစ်အား အနည်းငယ် မြှင့်လိုက်ပြီး

“ ခွေးကြီးလို့ ပြောဦးလေ၊ ခုတော့ မပြောနိုင်တော့ဘူး မလား၊ ကဲကွာ ကဲကွာ”

ခလုပ်ကို နှိပ်လိုက်သည်။

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျစ်ဂျစ် !! အားးးးး ဂျီဟီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးး”

3 mins ခန့် ရှော့တိုက်ပေးလိုက်ရာ ရင်မေ ခေါင်းငိုက်ကျကာ သတိလစ်သွားသည်။

ရင်မေ့အား ကြည့်ရင်း ကျင်မေ အကြောက်လွန်နေပြီ။

“ တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်၊ ကျွန်မတို့မှာ ပါလာတဲ့ အဖိုးတန် ပစ္စည်းတွေ အကုန် ယူသွားကြပါ၊ ကျွန်မတို့ကို လွှတ်ပေးကြပါရှင်၊ အီးဟီးဟီးဟီး”

“ပျော့တော့လာပြီး တိုက်မောင်းရေ၊ ဒီထက် ပျော့အောင် နည်းနည်းလေး lesson ပေးလိုက်ရအောင်ဟေ့ ဟားဟားဟားဟား”

“ ရှင် !! ရှင်တို့ မယုတ်မာနဲ့နော်၊ လွှတ် လွှတ်၊ ကျွန်မကို လွှတ် အီးဟီးဟီးးးးး”

လက်နှစ်ဖက် ကြိုးချည်ခံထားရသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်သာ ရုန်းကန်နိုင်သည်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက် ရုန်းလိုက်တိုင်း ဂါဝန်လေး လန်သွားပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီဖုန်းထားသော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ တိုက်မောင်းတို့ အတွက် သွားရည်ယိုစရာပင်။ မိုးသီး သူ၏ အဝတ်အစားများ ချွတ်နေသည်ကို ကြည့်ရင်း ကျင်မေ စောက်တည်ရာ မရတော့ပေ။ မိုးသီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင် အောက်ခံဘောင်းဘီသာ ကျန်တော့သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘ ီအောက်က ရုံးကြွနေသော လီးဘုထစ်ကြီးက အသည်းယားစရာပင်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးသား ဖြစ်သော်လည်း မုဒိန်းကျင့်ခံရတော့မည် ဟူသည့် အသိက သူမအား ခြောက်လှန့်နေသည်။

“ မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့!!! အ !!! အားးးးး”

ရုံးကန်နေသော ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခြေကျင်းဝတ်မှ ဆွဲလိုက်ပြီး ကျင်မေ့အပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။

“ ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးး ဖျန်းးးး !! အားးးးးးးး”

ပါးကို ဘယ်ပြန်ဘာပြန် လွှဲရိုက်ခံရသဖြင့် ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါသွားသည်။

“ ဗျိ ဗျိ ဗျိ ဗျိ !!! မလုပ်နဲ့ !! မလုပ်နဲ့ !! အားးးးးး”

အင်္ကျီအား ရင်ဘက်မှ စုကိုင်ကာ စုတ်ဖြဲပြစ်လိုက်ရာ ဘရာဇီယာ အနက်ရောင် သေးသေးလေးအောက်မှ ရုံးကြွနေသော နို့အုံ ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ အသည်းယားစရာပင်။ ဘရာဇီယာအား အလည်မှ စုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲစောင့်လိုက်ရာ

“ ဗျုတ် !! ဗျုတ် !! ဗျုတ် !! အားးးးးးး”

လက်ထဲ ပြုတ်ပါလာသော ဘရာဇီယာအား လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး ဟင်းရည်သောက် ပန်းကန်လုံးခန့် ကြီးမားသော နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားရပါးရ စုပ်ကိုင် ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။

“ အားးးးး နာတယ် !! နာတယ် !! အားးးးးးးးး”

နို့ကြီးများက နူးညံ့ပြီး ကိုင်ရတာ အားရစရာပင်။ ပျူထွက်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးများအား တစ်ဖက်စီ ကုန်းစို့လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အီးဟီးဟီး မလုပ်ပါနဲ့ !! မလုပ်ပါနဲ့ !! အီးဟီးဟီးးးးး”

နို့စို့၍ အားရသော် အောက်သို့ လျှောထိုင်လိုက်ပြီး ဂါဝန်ကို လှန်လိုက်သည်။

“ မလုပ်နဲ့ !! မလုပ်နဲ့ !! အားးးးးး နာတယ် နာတယ်”

ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ရုံးကန်နေသဖြင့် အောက်ခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှနေ၍ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ် စုပ်ကိုင်လိုက်ရာ ကျင်မေ့ခမျာ အတော်လေး နာကျင်သွားသဖြင့် မရုံးရဲတော့ပေ။ မိုးသီးလည်း ထိုအချိန်မှ ကျင်မေ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်ကာ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ အမွှေးများ ကင်းရှင်းနေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးမှာ အရည်တွေ ရွှဲစိုနေသည်။

“ ငါ့ကောင်တွေ၊ ဒီမှာ ကြည့်ကြစမ်းဟေ့၊ သူကသာ မလုပ်ပါနဲ့ ပြောနေတာ၊ သူ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခံခြင်လွန်းလို့ အရည်တွေတောင် ထွက်နေပြီ ဟားဟားဟား”

“ မဟုတ်ဘူးးး မဟုတ်ဘူးးး အီးဟီးဟီးဟီးးး”

“ ကျော်မော်ရေ၊ မင့် မီးခြစ်လေး ယူခဲ့စမ်းကွာ၊ မဟုတ်ဘူး ဆိုတာကို ဟုတ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ဦးမယ်”

ကျော်မော်လည်း သူ့ဆရာ ဘာလုပ်မည်မှန်း မသိသဖြင့် လိုလိုမယ်မယ် တိုင်ဒေါင့်က ဝါဆို ဖယောင်းတိုင် အနီကြီးပါ ယူပြီး ပေးလိုက်သည်။ မိုးသီးသည် ကျော်မော့်ထံမှ မက်ကဲနစ်မီးချစ်ကို ယူရင်း ဖယောင်းတိုင်အား ကြည့်ကာ

“ အဲ့ဒါက ဘာလုပ်ဖို့လည်း”

“ မသိဘူးလေ၊ ဆရာ ဖယောင်းစတ် ချမလို့လားလို့”

“ ဟေ !! အေးးးး အဟေးးးး ဒါလည်း ကောင်းတာဘဲ ဟားဟားဟားဟား”

ကျင်မေ၏ ထိတ်လန့်မှုက အဆုံးစွန်ထိ ရောက်သွားသည်။ ထိတ်လန့်မှုကြောင့်လည်း စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ တစ်စိမ့်စိမ့် ညှစ်ထွက်လာသည်။ မိုးသီးက ဖယောင်းတိုင်ကို မီးညှိကာ ကျင်မေ့ မျက်နှာအား ပြုံးပြုံးကြီး ကြည့်ပြီး

“ ဒီကနေ့ ငါတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး မင်းတို့ ညီအမ နှစ်ယောက်ကို နိဗ္ဗာန် ပို့ပေးမယ်ကွ ဟားဟားဟားဟားးးးးး”

ကျင်မေ့၏ နို့သီးခေါင်းပေါ် ဖယောင်းစက် တစ်စက်ခြင်း ချလိုက်သည်။

“ အားးးးး အားးးး ပူတယ် !! ပူတယ် !!! အားးးး အားးးးးးး အားးးးးး”

မိုးသီး မတ်တပ် ရပ်ကာ ကျင်မေ၏ ဗိုက်တွေပေါ်ရော၊ ပေါင်တန် ဖြူဖြူတွေပေါ်ပါ ဖယောင်းစက်များ ချပေးလိုက်ရာ ကျင်မေ့ခမျာ ပူလွန်း၍ ဟိုဘက်လှိမ့်လိုက် ဒီဘက်လှိမ့်လိုက် ဖြစ်နေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ဖယောင်းစက် အနီများ ရဲနေပြီ။

“ ဟားဟားဟားဟားးးးးး”

ဝိုင်းကြည့်နေကြသူများ၏ သဘောကျစွာ ရီသံက လေသံ မိုးသံနှင့်အတူ အိမ်ကြီးထဲ ဟိန်းထွက်နေသည်။ ဖယောင်းတိုင် သုံးပုံ တစ်ပုံခန့် ကုန်သွားမှ ဖယောင်းတိုင်မီးကို ငြှိမ်းလိုက်ပြီး ကျင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ နို့အုံပေါ် ကပ်နေသော ဖယောင်းစက် အချပ်လိုက်ကို ဆွဲခွါလိုက်ရာ

“ အားးးးးးး”

အပူလောင်သွားသဖြင့် နို့အုံကြီး နီမြန်းနေသည်။ မက်ကဲနစ် မီးခြစ်အား ခေါင်းကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး မက်ကဲနစ် တိုင်လေးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ နို့သီးခေါင်းပေါ် ထောက်ကာ ဖိချလိုက်သည်။

“ ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! ချောက် !! ချောက် !!! အားးးးးးးးးးးးးးး”

မက်ကဲနစ် ခေါင်းမှ ထွက်သော လျှပ်စီးက ကျင်စက်နှင့် တို့ခံရသည်ထက် အနည်းငယ် အားပြင်းသဖြင့် တစ်ချက် ခြစ်လိုက်တိုင်း ကျင်မေ တုန်တက်သွားသည်။

“ ဘယ်လိုလည်း အရသာရှိရဲ့လား ဟီးဟီးဟီး”

“ မလုပ်ပါနဲ့တော့ရှင်၊ နာလှပါပြီရှင် အီးးဟီးဟီးးးး”

မိုးသီး၏ လက်က စောက်ပတ်စီ ရောက်သွားသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားကို ဖြဲလိုက်ရာ စောက်စိလေး ပြူထွက်လာသည်။ စောက်စိပေါ် မက်ကဲနစ်ခေါင်း တင်ကာ တောက်လိုက်သည်။

“ ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! အားးး !! ချောက် !! ချောက် !! ချောက် !!! အားးးးးးးးးးးးးးး”

စောက်စိအား မက်ကဲနစ်ရှော့ တိုက်ခံနေရ၍ လည်ပင်ကျောများ ထောင်အောင် အော်နေရသည်။ နာတာလား ဘာလားတော့ မသိ၊ စောက်စိ တစ်ခုလုံး ထုံနေပြီ။

စောက်စိအား မက်ကဲနစ်ဖြင့် 10 ချက်ခန့် non stop တောက်လိုက်ရာ ကျင်မေ အသံပင် မထွက်နိုင်တော့။စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ပန်းထွက်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြင့် တစ်ချီ ပြီးသွားသည်။ မိုးသီးလည်း မတ်တပ်ရပ်ကာ သူ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည်။ အရှည် 6″ ကျော်၊ လုံးပတ်မှာ လက်ဖျံနီးပါး တုတ်သည့် လီးကြီးက မာန်ဖီနေသည့် မြွေကြီးအလား ပေါ်လာသည်။  သေသွားသည့် သူမယောက်ျား၏ လီးထက် နှစ်ဆမက ရှည်ပြီး တုတ်သော လီးကြီးအား မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကျင်မေ မျက်လုံး ပြူးသွားသည်။ မိုးသီးက သူ၏ လီးကို ကွင်းတိုက်သလို ရှေ့နောက် ပွတ်ဆွဲရင်း ကျင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဒစ်ကို စောက်ဖုတ်တွင်တေ့ကာ ညှောင့်ထိုးလိုက်သည်။

“ အင့် !! ဇွိဇွိဇိ !! အ !!! “

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ကျင်မေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ကိုင်းလိုက်ရာ ကျင်မေ၏ ဒူးခေါင်းနှစ်လုံးမှာ သူမ မျက်နှာနား ကပ်သွားသည်။ ကျင်မေ၏ မျက်နှာဘေး ကြမ်းပြင်ပေါ် လက်ထောက်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် !! အောင်မလေးးးး သေပါပြီတော့ !! အင့် !! ဇွိဇွိဗျွတ်ဗျွတ် !! အား လားးး လားးး အောင့်တယ် အောင့်တယ် !! အင့် !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !!! အူးးးး ဟူးးး ဟူးးးဟူးးးးး”

မိုးမျှောသလို ဖြစ်နေသော စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးကို အားပြင်းပြင်းနှင့် စောင့်စောင့်ထဲ့နေရာ ဒစ်ကြီးက သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် အထိမိဆုံး ဝင်ဝင်စောင့်နေသည်။ လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ စောင့်ထဲလိုက်တိုင်း ကျင်မေ အသံကုန် အော်နေရသည်။ ရှုံ့မဲ့ကာ အော်ညည်းနေသော ကျင်မေ၏ မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း လိုးရသည်မှာ အရသာ ရှိလှသဖြင့် မိုးသီး၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် !! အားးးးး !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !! အားးးးး ဇွိဇွိဇွပ်ဇွပ် !! အားးးးးးးးး”

အချက် 30 ခန့် Non stop စောင့်လိုးပြီးသော် မိုးသီးလည်း မထိန်းနိုင်တော့သဖြင့် စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကို ထုပ်ကာ ကျင်မေ့ မျက်နှာပေါ် ခွပြီး ကွင်းတိုက်လိုက်သည်။

“ ဗျွတ် !! ဗလွတ် !! ဗွတ် !!! ပျစ် ပျစ် ပျစ် ပျစ် !! အားးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးး”

ကျင်မေ၏ မျက်နှာပေါ် သုပ်ရည်များ ပန်းလိုက်သည်။

“ ကောင်းလိုက်တဲ့ တရုပ်မ စောက်ပတ်ကွာ၊ ရှီးးးးးး ကဲ တိုက်မောင်းရေ မင်းအလှည့်”

“ ဟုတ် အာစိ၊ ငါ့ကောင်တွေ မင်းတို့လည်း ready လုပ်ထားကြဟေ့”

“ စိတ်ချပါ ကိုတိုက်မောင်း ဟီးဟီးဟီး”

ငါးယောက်စလုံး အဝတ်များ ချွတ်လိုက်ရာ လီးကြီးများကို ကြည့်ပြီး ကျင်မေ လန့်သွားသည်။ တစ်ချောင်းမှ သေးတာ မပါပေ။ အားလုံး မိုးသီး၏ လီးနှင့် အရှည်ရော တုပ်တာပါ size တူတွေဖြစ်သည်။ ယက္ခညီနောင်၏ လီးများမှာ ကြီးသည့် အပြင် လီး ပတ်လည်တွင် အဘုအထစ်များနှင့် လန့်စရာ ကောင်းလှသည်။ လီးများကို ကြည့်နေစဉ် သူမ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း လေထဲမြှောက်သွားပြီး စောက်ပတ်ထဲ တိုက်မောင်း၏ လီးကြီး ဝင်လာသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးးးးးး”

တိုက်မောင်း ပြီးသွားသည်နှင့် ကျင်မေ၏ စောက်ပတ်ထဲ ကျော်မော်၊ သာဒွန်းတို့၏ လီးများ တစ်ချောင်းပြီး တစ်ချောင်း အဆတ်မပြတ် ဝင်လာသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးးးးးး”

စောင့်ချက်တွေ ပြင်းလွန်း၍ ကျင်မေ၏ နို့အုံကြီးများ ရမ်းခါနေသည်။ တရုပ်မ ကျင်မေ၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံ စူးစူးလေးက လိုးနေသူကို ရမ္မက်ထန်စေသည်။ သိစိတ်က မုဒိန်းကျင့်ခံနေရသည်ကို မနှစ်မျို့သော်လည်း သူမ၏ စောက်ပတ်ကမူ လင်ယောက်ျား သေပြီးကတည်းက လီးနှင့် ဝေးနေသဖြင့် ကျော်မော်တို့၏ စောင့်ချက်တိုင်းကို ဖင်ကြီးက မသိမသာ ကော့ကော့ပေးမိသည်။

“ ဗျိဗျိ ဇွိဇွိ !! အအအအ !! အားးးး ရှီးးးး ဟားးးးး”

မျက်နှာပေါ်တွင်လည်း သုပ်ရည်များ ပြည့်နေပြီ။ ပါးစပ်ထဲလည်း လရည် ငန်ကျိကျိများ ဝင်ကုန်ပြီ။ သာဒွန်းတို့ လိုးပြီးတော့ မိုးသီးက

“ ငါ့ကောင်တွေ ဒီမှာကြည့်စမ်း၊ သူ့ကောင်မကို ငါတို့ ဝိုင်းလိုးနေတာ ကြည့်ပြီး ဒီကောင် လီးတောင်နေတယ် ဟားဟားဟားဟား” 

“ ဒီလိုလုပ်ပါလား အာစိ ************”

တိုက်မောင်းက မိုးသီးအား တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်သည်။ မိုးသီးလည်း ခေါင်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်ဖြင့် လုပ်ရင်း အရက်ခွက်ကိုမော့ကာ

“ ယက္ခကြီးရေ ခဏဟေ့”

ယက္ခကြီးအား တိုးတိုး ကပ်ပြောလိုက်ပြန်သည်။

“ သိပ်ကောင်းတဲ့ အစီအစဉ်ပေါ့ အာစိရာ ဟီးဟီးဟီး”

ယက္ခကြီးသည် သူ၏ ဂေါ်လီထဲ့ထားသော လီးကြီး ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းဖြင့် ကျင်မေ့ထံ လျှောက်လာသည်။ ကျင်မေ့ မျက်နှာအနီး ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ရာ ဂေါ်လီများ ဖုထစ်နေသော လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကျင်မေ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။

“ ခဏနေကြရင် ဒါကြီးနဲ့ နင့် စောက်ဖုတ်ကို လိုးပေးမယ်၊ အခုတော့ နင့်ကို လီးစုပ် လေ့ကျင့်ခိုင်းမလို့ ဟီးဟီးဟီးဟီး”

ယက္ခကြီးသည် သူမအား ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုပ်ကိုင်ကာ အောင်ဒင်အား ချုပ်ထားသော ခုံအနီးသို ဒရွတ်တိုက် ဆွဲခေါ်လာသည်။

“ အားးးးး နာတယ် နာတယ်”

ဆံပင်ကို အားရပါးရ စုပ်ကိုင်ကာ တရွတ်တိုက် စောင့်ဆွဲခြင်း ခံရသဖြင့် နာကျင်စွာ အော်ရပြန်သည်။ အောင်ဒင်၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ..

...........................................................................

အခန်း ( ၂ )

ယက္ခကြီးသည် သူမအား ချည်ထားသော ကြိုးများကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုပ်ကိုင်ကာ အောင်ဒင်အား ချုပ်ထားသော ခုံအနီးသို ဒရွတ်တိုက် ဆွဲခေါ်လာသည်။

“ အားးးးး နာတယ် နာတယ်”

ဆံပင်ကို အားရပါးရ စုပ်ကိုင်ကာ တရွတ်တိုက် စောင့်ဆွဲခြင်း ခံရသဖြင့် နာကျင်စွာ အော်ရပြန်သည်။ အောင်ဒင်၏ ရှေ့တွင် ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြီး ............

“ နင့် အကောင်ရဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်စမ်း”

ကျင်မေသည် တုန်ယင်နေသော လက်ဖြင့် အောင်ဒင်၏ ဂျင်းဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖွင့်လိုက်သည်။ လီးကြီးက  အောက်ခံဘောင်းဘီ အောက်မှ ဖေါင်းကြွနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားသော်

“ အောက်ခံဘောင်းဘီပါ ချွတ်ပေးလိုက်”

အောက်ခံဘောင်းဘီအား ချွတ်လိုက်ရာ

“ အမေ့ !!”

တောင်မတ်နေသော လီးကြီးက ကျင်မေ၏ မျက်နှာရှေ့တွင် ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းနှင့် မြွေကြီး တစ်ကောင်နှယ်။ လီးကြီးကို ကြည့်ပြီး ကျင်မေ တံတွေးမျိုချမိသည်။

“ ဟာ !! ဒီကောင့် လီးက ငါတို့လီးထက်တောင် ကြီးပြီး ရှည်တယ်ဟ”

အောင်ဒင်၏ လီးမှာ မိုးသီးတို့ လီးထက် ပိုရှည်ပြီး ပိုတုတ်သည်။ အရှည် 7″ ခန့် ရှိပြီး လုံးပတ်မှာ လူကြီး လက်ဖျံခန့် တုတ်သည်။

“ နင့် အကောင်ရဲ့လီးကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးလိုက်စမ်း”

“ ရှင် !! အဲ့လိုတော့ မလုပ်ပါရစေနဲ့”

မိမိတို့အိမ်က အခိုင်းစေ driver တစ်ယောက်၏ လီးကို ပါးစပ်နှင့် စုပ်ပေးရမည် ဆိုသဖြင့် ကျင်မေ အကြောက်အကန် ငြင်းသည်။

“ မလုပ်ပေးခြင်ဘူးပေါ့၊ ရတယ်လေ”

“ ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျီ!!!!!!!!! အားးးးးးး လုပ် !! လုပ်ပါမယ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျီ!!!!!!! အားးးးးးးး”

နို့အုံနှစ်ဖက်လုံးကို လျှစ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ရှော့တိုက် ခံလိုက်ရသဖြင့် ကျင်မေ လန့်သွားသည်။ အောင်ဒင်၏ လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်ရာ လက်တစ်စုတ် မကပေ။

“ ကောင်းကောင်း စုပ်ပေးနော်၊ မဟုတ်ရင် နင့် စောက်ပတ်ကို လျှပ်စစ်ဒုတ်နဲ့ ထိုးပြီး ရှော့တိုက်ခံရမယ်၊ ကြားလား ကောင်မ”

“ ဟုတ် !! ဟုတ်”

ဒီအတိုင်း ရှော့တိုက်ခံရတာတောင် အတော် ကျဉ်တက်သွားသည်။ စောက်ပတ်ထဲဆိုလျှင်၊ တွေးပင် မတွေးဝင့်သဖြင့် အောင်ဒင်၏ လီးကို အရည်ပျား ဆွဲချပြီး ဒစ်ဖေါ်လိုက်သည်။ သူမ၏ ယောက်ျားနှင့် လိုးတိုင်း စုပ်ပေးနေကြမို့ လီးစုပ်တာတော့ ကျင်မေ ကျွမ်းကျင်သည်။ အောင်ဒင်၏ ဒစ်ကြီးမှာ နီရဲ ပြဲအာပြီး အရည်ကျည်များပင် စိမ့်ထွက်နေသည်။ 

အောင်ဒင်ကတော့ ခုံပေါ်မှာ လက်ပြန် ကြိုးတုတ်လျှက်နှင့် သူ့လီးကို စုပ်ပေးမည့် သူ၏ အလုပ်ရှင်မ၏ မျက်နှာအား သဘောကျစွာ ကြည့်နေသည်။ သူ့အား အမြဲတစေ ကျိမ်းမောင်း အော်ဟစ် ဆဲဆိုငေါက်ငမ်းပြီး ရိုင်းပြစွာ ဆတ်ဆံသော တရုပ်မက အခု သူ့လီးကို စုပ်ပေးရတော့မည်လေ။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အိုးးးး ရှီးးးး ဟားးးးး”

လျှပ်စစ်ဒုတ်နှင့် ရှော့တိုက်ခံရမည် စိုးသဖြင့် ကျင်မေသည် အောင်ဒင်၏ လီးကို စိတ်ပါ လက်ပါ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ကို လျှာဖျားဖြင့် ဝှိုက်ပြီး လီးကို ငုံကာ စုပ်ပေးနေရာ အောင်ဒင်တစ်ယောက် ကြက်သီးများပင် ထသွားသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အိုးးး ဟိုးးးး ရှီးးးးး”

ပါးနှစ်ဖက် ခွက်ဝင်အောင် စုပ်ပေးနေသဖြင့် အရသာရှိလှသည်။

“ ဖင် ကုန်းပေးစမ်း၊ လီးစုပ်တာ မရပ်နဲ့နော၊ အဲ့ကောင် လရည်ထွက်အောင်ထိ စုပ်ပေးရမှာ”

“ အု !! အု “

ပါးစပ်ထဲ ဧရာမ လီးကြီး စုပ်ပေးနေရသဖြင့် အသံ မပီမသ ထွက်လာသည်။ ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ တင်ပါး ဝိုင်းဝိုင်း ဖွေးဖွေးကြီးကို အားရပါးရ ဖျစ်ညှစ်ရင်း

“ တောက် !!! အိုးကတော့ ရှယ်ဘဲကွာ”

“ ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်းးးးး”

“ အု !! အု !!’အူးးးးးးး”

ဖင်အား လက်ဝါးရာထင်အောင် အရိုက်ခံလိုက်ရ၍ ကျင်မေ လီးစုပ်ရင်း မျက်ရည်ပင် ဝဲသွားသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! ရှီးးးးးးး”

ဖင်ကုန်းထားသဖြင့် နောက်သို့ ပြူထွက်နေသော စောက်ဖုတ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးအား ယက္ခကြီးသည် သူ၏ ဒစ်ဖြင့် တေ့လိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဇွိ !! အု !!”

ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် ကျင်မေ၏ ခါးကို စုံကိုင်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ်!! အူးးးးးးး”

မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်ကဲ့သို့ စောင့်သွင်းလိုက်ရာ ဒစ်က သားအိမ်ကို အရှိန်ဖြင့် ဝင်စောင့်သဖြင့် ခါးကုန်းသွားသည်။ လီး ပတ်လည်ရှိ ဂေါ်လီများက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများကို ရက်စက်စွာ ပွတ်တိုက်သွားသဖြင့် ကျင်မေ မျက်ရည်ပင် ကျရသည်။ ကျဉ်စက်ဖြင့် အတို့ခံရမှာ စိုးသောကြောင့် အောင်ဒင်၏ လီးကိုလည်း မလွှတ်ရဲပေ။ ကျင်မေ၏ ခါးကို ဖိလိုက်ပြီး လီးဒစ်မြုတ်ရုံ ပြန်ထုတ် စောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် !!!! အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးး အင့် !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !! အူးးးးးး !! ဇွိဇွိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အူးးးးး”

ဂေါ်လီများက အဝင်ရော အထွက်ပါ စောက်ပတ် အတွင်းသားများကို ပွတ်ဆွဲခံရသဖြင့် ကျင်မေ မျက်ရည် ပေါက်ပေါက် ကျနေပြီ။ အောင်ဒင့် လီးကိုလည်း ငုံရုံသာ ငုံထားနိုင်တော့သည်။ ယက္ခကြီး၏ စောင့်ချက်တွေက မြင်းရိုင်း တစ်ကောင်နှယ် ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်!! ဗျွတ် ဗျွတ်!! ဗွတ် ဗွတ် !! အူးးးးး !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !!! အု အု အွတ် အွတ် !! ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် !!! ဟားးးးးးးး”

အချက် 30 ခန့် အားရပါးရ စောင့်လိုးပြီးနောက် လီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ ထုတ်ကာ အောင်ဒင့် လီးကို စုပ်ပေးနေသော ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စောင့်ဆွဲလိုက်ပြီး

“ ကောင်မ၊ ပါးစပ်ဟစမ်း”

ကျင်မေလည်း ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်ဖြင့် ပါးစပ် ဟပေးလိုက်သည်။ ယက္ခကြီးသည် သူ၏ လီးကို ကွင်းတိုက်ပြီး

“ အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးး”

သုပ်ရည်များကို ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ ပန်းလိုက်သည်။

“ မျိုချလိုက်၊ ပြီးရင် ငါ့လီးမှာ ပေနေတဲ့ နင့် စောက်ပတ်က အရည်တွေကို ပြောင်အောင် လျှက်ပေး”

ပျစ်ချွဲ ငန်ကျိနေသော လရည်တွေ ကုန်အောင် မျိုချလိုက်ပြီး သူမ၏ စောက်ပတ်ကို ပတ်ပတ်စက်စက် လိုးထားသော ယက္ခကြီး၏ လီးကို ပြောင်နေအောင် လျှက်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!! အိုးးးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ!!! ရှီးးးးးးး”

ထိုစဉ် ယက္ခငယ်သည် ကျင်မေ၏ စောက်ပတ်တွင် ဒစ် တေ့ပြီး ခါးကို စုံကိုင်ကာ စောင့်ထဲ့လိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးး !! ဗျစ် ဗျစ် ဗျိဗျိ !!! အူးးး ဟူးး ဟူးးးး !! ဇွိ ဇွိ ဇွပ် ဇွပ် !! အားးးးးး”

ယက္ခငယ်၏ ဂေါ်လီလီးကြီး အလိုးခံရသည်မှာလည်း မစားသာလှပေ။ ယက္ခငယ်သည် အချက် 30 ခန့် အားရပါးရ စောင့်လိုးပြီး သုပ်ရည်များအား ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့လိုက်ပြန်သည်။ ယက္ခငယ်၏ လီးကို ပြောင်အောင် စုပ်ပေးပြီးနောက် ကျင်မေသည် ဗိုက်ကိုနှိပ်ကာ အောင်ဒင်၏ ခြေရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ခွေခွေလေး လဲသွားသည်။ လူ 6 ယောက်၏ Non stop အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် ဗိုက်နာကာ သားအိမ်လည်း အောင့်နေပြီ။ စောက်ပတ်လည်း ပူထူနေပြီ။ ထိုစဉ် ယက္ခကြီးက လျှပ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ကျင်မေ၏ ပေါင်ကို တို့လိုက်သည်။

“ နင့် အကောင် မပြီးသေးဘူး၊ ဘာလို့ လီးဆတ် မစုပ်တော့တာလည်း”

“ ဂျစ် !! ဂျစ် !! ဂျစ် ဂျီဟီဟီဟီ !!! အားးးးးးးးး”

လျှပ်စစ်အားကို အနည်းငယ် တိုးပြီး ရှော့တိုက်လိုက်သဖြင့် ကျင်မေတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးသွားသည်။

မိုးသီးက အရက်သောက်ရင်း

“ ယက္ခကြီးရေ၊ လီးမစုပ်ခိုင်းနဲ့တော့၊ ဟိုကောင့်ကို အဲ့ကောင်မရဲ့ ဖင်ကို ဖွင့်ခိုင်းလိုက်၊ ဒီကောင့် လီးက ငါတို့ထက် ကြီးပြီး ရှည်တို့ အဲ့ကောင်မ ဖင်ကို ငါတို့ လိုးတဲ့အခါ တွင်းဝင်ဖြောင့်တာပေါ့ကွာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အာစိ၊ ယက္ခငယ်ရေ၊ ဒီကောင့်ကို ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်”

သူမ၏ ဖင်ကို လိုးကြတော့မည်တဲ့။ အရင်ဆုံး လိုးမှာက သူမ၏ အခိုင်းစေ အောင်ဒင်တဲ့။ ကျင်မေ ခေါင်းနပန်း ကြီးသွားသည်။

“ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ရှင်”

ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ ပေါင်ကို ခြေထောက်ဖြင့် ဖြဲကာ ပေါင်ဂွအား ဖိနင်းလိုက်ပြီး

“ ဂျစ် !! ဂျစ် ဂျစ် ဂျီဟီဟီ အားးးးးးးးး”

စောက်စိကို ကျဉ်စက်ဖြင့် အတို့ခံလိုက်ရ၍ ကျင်မေ ငယ်သံပါအောင် အော်ရသည်။

“ ဒီဒုတ်နဲ့ နင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးရမလား၊ နင့် အကောင် ဖင်လိုးတာ ခံမှာလား ပြော”

“ ဟို ဟို !! ဖင် !! ဖင်လိုးတာ ခံပါ့မယ်ရှင်!! အီးဟီးဟီး”

“ ကျွန်မ ဖင်ခံပါ့မယ်ရှင်လို့ ပြောစမ်း”

“ ကျွန်မ ကျွန်မ ဖင်ခံပါ့မယ်ရှင် အီးဟီးဟီးဟီး”

“ ဟားဟားးးဟားဟားးးးးးးး”

မိုးသီးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး သဘောကျစွာ အော်ရီကြသည်။

“ ဝေါ !! ဝေါ !! ဝေါ !! ဝုန်းးးးး ဂျ လိန်းးး ဒိန်းဒိန်းးးးး”

အပြင်မှာလည်း လေရော မိုးပါ သည်းနေဆဲပင်

“ ကဲ ငါ့ကောင်ရေ၊ မင့်ဟာမရဲ့ ဖင်ကို ဖွင့်ပေးလိုက်တော့၊ လရည်တွေကို အဲ့ကောင်မရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထဲ့မညှာနဲ့နော်၊ ညှာလို့ကတော့ မင့်လီးကို ဖြတ်ပြစ်မှာ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ မညှာပါဘူးဗျာ”

လီးဖြတ်ခံရမှာ စိုး၍တော့မဟုတ်။ စိတ်ရင်းအတိုင်း ပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။

“ ဟဲ့ကောင်မ၊ နင့်ဖင်ကို လိုးမယ့် လီးကို စုပ်ပေးလိုက်ဦး”

ကျင်မေ ကပျာကယာ ဒူးထောက်ထိုင်ကာ အောင်ဒင့် လီးကို စုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !!!! အိုးးးးး ရှီးးးးး”

3 mins ခန့် လီးစုပ်ပြီးသော်

“ ကဲ စတော့ ဟေ့”

မိုးသီးအသံကြောင့် လီးစုပ်တာ ရပ်လိုက်ပြီး အောင်ဒင့်အား အသနားခံသော မျက်လုံးဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်သည်။

“ ပတ်လပ်လှန် အိပ်လိုက်”

အောင်ဒင့် အသံက တိုးပေမဲ့ အမိန့်သံ ပါသည်။ ကျင်မေလည်း အောင်ဒင် ပြောသည့်အတိုင်း ပတ်လတ်လှန် အိပ်လိုက်သည်။ အောင်ဒင်သည် ဒူးထောင် ပေါင်ကားထားသော ကျင်မေ၏ ပေါင်ကြား ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။

“ ဖင်ပေါက်ကို တံတွေး စွတ်လိုက်”

ယက္ခကြီး ပြောသဖြင့် ကျင်မေသည် လက်ဖဝါးပေါ် တံတွေး ထွေးကာ ဖင်ပေါက်ကို စွတ်လိုက်သည်။

“ ဟိုကောင့် လီးကို ကိုင်ပြီး နင့် ဖင်ပေါက်မှာ တေ့လိုက်”

မိမိဖင်အား လိုးမည့်လီးကို ကိုယ်တိုင်ကိုင်ပြီး ဖင်ပေါက်မှာ တေ့ပေးရမည့်အဖြစ်က ဆိုးလွန်းသဖြင့် ကျင်မေ မျက်ရည်ဝဲလာသည်။ ယက္ခကြီး၏ လက်ထဲက လျှပ်စစ်ဒုတ်ကိုလည်း ကြောက်သဖြင့် အောင်ဒင်၏ တောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဖင်ပေါက်တွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်ကို စအိုပေါက်တွင် တေ့ပြီးသည်နှင့် အောင်ဒင်သည် ကျင်မေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်ပြီး ဒစ်ကို ဖင်ပေါက်ထဲ ခါးကော့ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဇိ !!! အ !!!”

တံတွေး စွတ်ထားသဖြင့် ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်ကြီး တစ်တစ်စို့စို့နှင့် ဝင်သွားသည်။

“ ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်”

ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ဘေးတွင် ငုတ်တုတ် ထိုင်ကာ တစ်ခုခြင်း ခိုင်းနေသည်။ သူ့ လက်ထဲက လျှပ်စစ်ဒုတ်ကိုရမ်းပြသဖြင့် ကျင်မေလည်း ဖင်နှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့် ဖြဲပေးလိုက်ရသည်။ အလိုမတူဘဲ ဖင်လိုးခံရမည့် အရေး၊ ကိုယ်တိုင် ဖင်ဖြဲပေးရသည့် ဘဝ။

“ ကဲ ငါ့ကောင်၊ ဆွဲတော့၊ ညှာလို့ကတော့ မင့်လီး ဖြက်ခံရဘီမှတ်”

“ ဟုတ် !! ဟုတ်ကဲ့ပါ”

ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်ဝင်သွားသည်နှင့် အောင်ဒင်သည် ကိုယ်ကို ကိုင်းကာ ကျင်မေ၏ မျက်နှာဘေး လက်ထောက်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ဟကာ မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ကြည့်နေသော ကျင်မေ၏ အကြည့်က သနားစရာပင်။ အိမ်ထောင်သည် စောက်ဖုတ်တောင် အလိုးခံရတာ တော်တော် နာသည်။ 

တစ်ခါမျှ မခံဘူးသည့် ဖင်အား ဧရာမ လီးကြီးနှင့် အလိုးခံရလျှင် ဖင်ကွဲမှာ သေခြာသည်။ အောင်ဒင်၏ ပုံစံကလည်း လီး အဖြက်ခံရမှာ ကြောက်၍လားမသိ၊ ညှာမည့်ပုံ မပေါ်ပေ။ ဒစ် ဝင်တာတောင် ဖင်က တော်တော် ကျပ်ကာ တစ်စို့ကြီး ဖြစ်နေပြီ။ 7″ ကျော် လီးကြီး တစ်ချောင်းလုံး အသွင်းခံရမည် ဆိုလျှင် သူမ သေသွားနိုင်သည်။ ကျင်မေ ဆတ် မတွေးရဲတော့ပေ။

အောင်ဒင်သည် ခါးကို အသာလေး ကော့ကာ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ဖြေးဖြေးခြင်း နှဲ့သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇိ !! ဇိ !! ဇိ!! ဇွိ !! အ !!!! ဗျစ် !! ဗျစ် !! ဗျစ် !! ဗျစ် “!! အ !!! ဟားးးးးး”

တံတွေးများ စွတ်ထားသဖြင့် လီးကြီးက ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်နေသည်။ စအိုနှုတ်ခမ်း ကြွက်သားများ တင်းခံနေသဖြင့် လီးသွင်းရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှသည်။ ကျင်မေ့ အတွက်မူ လီးကြီး တစ်စို့စွာ ဝင်လာတိုင်း စအိုလမ်းကြောင်း အူတိုင်လည်း အောင့်နေသည်။

“ ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် !! အီးးးးး ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် !! ဗလစ် တစ်တစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် !! အားးးးးးးးးး”

ကျင်မေ ခေါင်းခါယမ်းကာ အော်ညည်းနေရသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ရစ်ခြင်း ဝင်နေသော လီးကြီးက မဆုံးနိုင်သေး။ ကျင်မေ၏ နာကျင်စွာ ရှုံ့မဲ့နေသော မျက်နှာက အောင်ဒင့်အတွက် ရမ္မက်ထန်စေသည်။ လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားပြီ။ လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်

“ အင့် !!! ဗလစ်တစ်တစ် ဗျစ်ဗျစ် ဗွတ် !!! အောင်မလေးးးး သေပါပြီတော့!! အီးဟီးဟီး!! နာတယ် !! နာတယ်”

လီးကြီးက ဖင်ပေါက်ထဲ အရှိနိပြင်းပြင်းဖြင့် သုံးပုံ နှစ်ပုံခန့် ဝင်သွားသည်။ ကျင်မေ့ခမျာ နာကျင်လွန်း၍ ခါးကော့ကာ ရုံးကန်တော့သည်။ အောင်ဒင်လည်း ဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်နေသော လီး၏ တစ်ဝက်ခန့်ကို ပြန်ထုပ်ပြီး စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗျိဗျိ ဗျစ်ဗျစ် !! အားးးးးးးးးး အမားးးးရေ !! ဖင်ကွဲပါပြီတော့!! မရဘူးးး မရဘူးးးး အီးဟီးဟီးးး”

လီးတစ်ဆုံး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်စို့ကြီး ဝင်သွားသည်။ ကျင်မေ မျက်လုံးထဲ မီးတွေ ပွင့်ကုန်သည်။ ဖင်ထဲလည်း ပြောမပြနိုင်အောင် နာကျင်လွန်းလှသည်။ မျက်ရည်တွေလည်း ပိုးပိုး ပေါက်ပေါက် ကျလာသည်။ နာကျင်လွန်း၍ အောင်ဒင့် ရင်ဘက်အား တွန်းကာ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါနေသော ကျင်မေ၏ ရှုံ့မဲ့ ငိုညည်း နေသည့် မျက်နှာမှာ ရမ္မက်ထန်စရာပင်။ တရုပ်မ၏ နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေသော အသံစူးစူးက အရက်သောက်ရင်း ထိုင်ကြည့်နေသည့် မိုးသီးတို့ တဖွဲ့လုံး၏ လီးများကို တောင်လာစေသည်။ လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲ ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုပ်လိုက်သည်။ လီး တစ်ချောင်းလုံး သွေးများ ရဲနေ၏။ ကျင်မေ့ဖင် ကွဲသွားသည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးး ဟူးးဟူးးး သေပါပြီတော့!! အင့် !! ဗျစ် ဗျစ် ဇွိ ဇွိ !! အားးးးး နာတယ် !! နာတယ် !! အီးဟီးဟီးးး !! အင့် !! ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !!! အားးးးးးးး”

အောင်ဒင်သည် တစ်ချက်ခြင်း အားပါပါဖြင့် စောင့်စောင့် လိုးသည်။ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထွက်လာတိုင်း စအို အတွင်းသားများ လီးနှင့်အတူ ကပ်ပါလာပြီး၊ စောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း စအိုပေါက် နှုတ်ခမ်းသားများ အမြုံလိုက် ကျွံဝင်သွားသည်။ ထိုမြင်ကွင်းမှာ ထိုင်ကြည့်နေသော မိုးသီးတို့အတွက် အားရစရာပင်။ အောင်ဒင့် အတွက်လည်း ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်လေးမှာ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် စီးပိုင်ပြီး လိုးရတာ အရသာရှိလှသည်။ ဒီဖင်ကြီးကို လိုးခြင်နေတာ ကြာပြီလေ။ ကျင်မေ့ခမျာမှာတော့ ကမ္ဘာပျက်မတက် အော်ဟစ်နေရသည်။ လီး ဝင်လာတိုင်း ဖင်ခေါင်းထဲ အောင့်လွန်းလှသည်။ အောင်ဒင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်ပြီး သွက်လာသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် !! အားးးးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !! အားးးး !! အ အ အ အ !! ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု !! ဟားးး ရှီးးးး”

လီးကို ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထုတ်လိုက်ပြီး ပုခုံးပေါ် ထမ်းထားသော ကျငိမေ၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်အား ဘေးသို့ ချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကျင်မေ၏ မျက်နှာပေါ် ခွကာ ကွင်းတိုက်လိုက်သည်။

“ ဟိုကောင်မ၊ ပါးစပ် ဟထားလေ”

ယက္ခကြီး၏ အသံကြောင့် ကျင်မေ ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်နှင့် ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်။ အောင်ဒင်လည်း ဒစ်ကို ကျင်မေ၏ ပါးစပ်ထဲ ထဲ့ကာ သုပ်ရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်သည်။ ပူနွေးချွဲပစ်သော ညှီစို့စို့ သုပ်ရည်များကို မျိုချပြီး သူမ၏ ဖင်ကို လိုးထားသော လီးဒစ်ကြီးကို စုပ်ပေးလိုက်ရသည်။ မိုးသီးသည် ထိုင်ရာမှ ထလာကာ ကျင်မေ၏ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်မှာ အသားနီများ လန်ကာ စအိုနှုတ်ခမ်းသားများ စူထွက်နေသည်။ ဖင်ကွဲသွားသဖြင့် သွေးစများလည်း ရဲလို့။ မိုးသီးက သူ၏ ဒစ်ကို တံတွေးစွတ်ကာ ကျင်မေ၏ ဖင်ပေါက်တွင် တေ့လိုက်သည်။ ယခုမှ အောင်ဒင် လိုးပြီးကာစ သူမအား အနားပေးမည့်ပုံ မပေါ်ပေ။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အူးးး ဟူးးဟူးးး သေပါပြီတော့!! အင့် !! ဗျစ် ဗျစ် ဇွိ ဇွိ !! အားးးးး နာတယ် !! နာတယ် !! အီးဟီးဟီးးး !! အင့် !! ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် ဗျွတ် !!! အားးးးးးးး”

အောင်ဒင် အပါအဝင် မိုးသီးတို့ 7 ယောက်စလုံး ကျင်မေ့ဖင်အား တစ်လှည့်စီ လိုးပြီး ကျင်မေလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ခွေခွေလေး ဖြစ်သွားသည်။ ဖင်ရော စောက်ပတ်ပါ ထူပူ ကြိမ်းစပ်နေပြီ။ ယက္ခညီနောင်၏ ဂေါ်လီ လီးကြီးများနှင့် ဖင်ကို လိုးခံရစဉ် သတိလစ်မတက် နာကျင်စွာ ခံစားရသည်။

မိုးသီးသည် အောင်ဒင့်အား အရက်ခွက် ပေးကာ

“ ဒါလေးသောက်ပြီး အားဖြည့်ထား၊ ငါတို့ တစ်ညလုံး ဒီတစ်ရုပ်မနှစ်ယောက်ကို လိုးရဦးမှာ”

အောင်ဒင်လည်း အရက်ခွက်ကို ယူလိုက်ပြီး

“ Cheers”

“ Cheerssssssss”

......................................................................................................

အခန်း ( ၃ )

သာဒွန်းသည် ဖုန်းကို ဖွင့်ကာ ဖြစ်ပျက်သမျှကို video recording ယူနေသည်။

“ ကျော်မော်ရေ၊ အငယ်မကို နှိုးပြီး ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်ကွာ၊ အကြီးမကို အနားပေးရအောင်လို့”

မိုးသီး စကားကြောင့် ရင်မေ့ကို လိုးကြတော့မည်မှန်း ကျင်မေ သဘောပေါက်လိုက်သည်။  ထို့ကြောင့် ကြိုးချည်လျှက် တန်းလန်းနှင့် သတိလစ်နေသော ရင်မေ့ထံ ရေပုံးကိုင်ကာ လျှောက်သွားသော ကျော်မော်၏ ခြေသလုံးကို လှမ်းဖက်ပြီး

“ ညီမလေးကိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်၊ ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကျွန်မကို ကြိုက်သလို လုပ်ပါရှင်၊ ညီမလေးကိုတော့ ချမ်းသာပေးကြပါ”

ယက္ခကြီး လျှပ်စစ်ဒုတ်ကိုင်ကာ ထလာပြီး ကျင်မေ၏ စောက်ပတ်ကို တို့လိုက်သည်။

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

“ နင် တော်တော် ခံခြင်နေတယ်ပေါ့၊ ဟုတ်လား၊ ကဲဟာ ကဲဟာ”

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

ကျင်မေ ကြမ်းပြင်ပေါ် တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးသွားသည်။ ထိုအချိန်မှ ကျော်မော်လည်း ရင်မေ့မျက်နှာအား ရေဖြင့် လှမ်းပတ်လိုက်သည်။

“ ဗွမ်းးးးး ဖလူးး လူးးး ဟူးးး”

ရင်မေ သတိရလာသည်။ ကျော်မော်သည် ရင်မေ့ မျက်နှာအား ဆွဲမော့ကာ

“ မင့် အမကတော့ ငါတို့ကို ရှယ်ပြုစုပြီးပြီ၊ ဒီတစ်ခါ နင့်အလှည့်”

“ ထွီ!! ခွေးကြီးတွေ”

“ ဖျန်း ဖျန်း ဖျန်း!!! အားးးးးး”

ကျော်မော်၏ လက်ပြန် ရိုက်ချက်ကြောင့် ရင်မေ့ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းခါသွားသည်။

“ ကျော်မော်ရေ ရော့ဟေ့”

ယက္ခကြီး ပစ်ပေးသော လျှပ်စစ်ဒုတ်ကို ဖမ်းကာ

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

ရင်မေ၏ ဂျိုင်းဖွေးဖွေးနှင့် ပေါင်တွင်းသားအား ရှော့တိုက်လိုက်သည်။ ရင်မေလည်း တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးသွားသည်။ ထိုတော့မှ ချည်ထားသော ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်ရာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ အရုပ်ကြိုးပြက် ခွေကျသွားသည်။

“ ဟေ့ကောင် မင့်လီးက ကြီးတော့ ကောင်မလေးကို Packing အရင်ဖွင့်ကွာ၊ မညှာရဘူးနော”

“ ဟုတ် စိတ်ချပါဗျာ”

အောင်ဒင်သည် ခုံပေါ်တင်ထားသော မက်ကဲနစ် မီးခြစ် ခေါင်းကို ယူကာ ရင်မေ့ထံ လီးကြီး ရမ်းတန်း ရမ်းတန်းနှင့် ထွက်ခဲ့သည်။

“ ယက္ခကြီးရေ၊ အကြီးမကို ဒီ ခေါ်ခဲ့ကွာ”

ယက္ခကြီးသည် ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို စုပ်ကိုင်ကာ တရွတ်တိုက် ဆွဲခဲ့သည်။

“ အားးးး နာတယ်၊ နာတယ်”

မိုးသီးရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းပြီး

“ ငါ့တို့လီးတွေကို စုပ်ပေးစမ်း၊ ခဏနေမှ ဒီလီးနဲ့ နင့်ညီမကို လိုးမယ်”

ကျင်မေလည်း ကြောက်ကြောက် လန့်လန့်နှင့် မိုးသီးတို့၏ လီးတွေကို တစ်လှည့်စီ စုပ်ပေးရသည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အားးးး ရှီးးးး”

ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းက ရင်မေကို အမဲဖြက်ရန် အစဉ်သင့် ရှိနေသည်။ ရုံးကန်နေသော သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ထိန်းချုပ်ထားကြသည်။

“ လွှတ် !! လွှတ် !! အီးဟီးဟီးးး !! အားးးး”

ယက်ကန် ယက်ကန် ဖြစ်နေသော ရင်မေ၏ ခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကာ ပေါင်ကြားတွင် ဒူးတုတ် ထိုင်လိုက်သည်။

“ ကဲ ရင်မေရေ၊ ငါလည်း သူတို့ခိုင်းလို့ လုပ်ရတာနော”

ပြောပြောဆိုဆို ရင်မေ၏ ဂျင်းဘောင်းဘီ အတိုလေးကို ဇစ်ဖြုတ်ကာ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။

“ မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်ပါနဲ့”

“ ဂျစ် ဂျစ် ဂျစ် ဂျလစ် ဂျီဟီဟီ!!! အားးးးးးးးးး”

ကျော်မော်၏ လက်မှ လျှပ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ရင်မေ၏ ပေါင်တွင်းသား ဖွေးဖွေးကြီးကို ရှော့တိုက်လိုက်သည်။ ရင်မေ မလှုပ်ရဲတော့။

အောင်ဒင်လည်း ထိုတော့မှ ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်၍ ရသွားသည်။ ကျော်မော်က ရင်မေ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှ နေ၍ စောက်ဖုတ်ကို လျှပ်စစ်ဒုတ်ဖြင့် ထောက်ကာ

“ ကောင်မ၊ ငြိမ်ငြိမ်မနေရင် ဒီဒုတ်က နင့် စောက်ဖုတ်ထဲ ရောက်ပြီမှတ်”

“ မလုပ်ပါနဲ့ရှင်၊ ကြောက်ပါပြီ အီးဟီးဟီး”

အောင်ဒင်လည်း အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ အမွှေးနုနုလေးများ ကျိုးတို့ ကျဲတဲ ရစ်သိုင်းနေသော အပျိုစင်လေး၏ စောက်ဖုတ် စိစိလေး ပေါ်လာသည်။

“ လှလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်ကွာ တောက်”

အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ ပေါင်ကြား ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး ပေါင်တွင်းသားများကို လျှာနဲ့ လျှက်လိုက်သည်။ လျှာကြမ်းကြီးက အကျောစိမ်းများ သမ်းနေသော ပေါင်တွင်းသာ ဖွေးဖွေးနုနုကို လျှက်လိုက်သဖြင့် ရင်မေ ဖင်ရှုံ့မိသည်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီးနဲ့ ထိုးခံရတော့မည် အထင်နှင့် အံကြိတ်ထားသော်လည်း မထင်မှတ်ဘဲ အောင်ဒင်၏ အပြုအမူကြောင့် ခေါင်းထောင် ကြည့်မိသည်။ အောင်ဒင်သည် စူပွ စူပွ ဖြစ်နေသော ဖင်ပေါက်ကို လျှာဖြင့် ကလိကာ လျှက်လိုက်သည်။

“ ရှလွတ် !!!! အ !!! ဟာ !!! ကျွတ်!!!”

ရင်မေ ခါးလေး ကော့တက်လာသည်။ ဖင်ပေါက်တွင် တံတွေးစိုရွှဲသွားသော် လက်ညှိုးဖြင့် ဖင်ပေါက်ကို ဝိုက်ကာ ထိုးလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !! အ!!”

ဖင်ပေါက်လေးမှာ ကျပ်လွန်းသဖြင့် လက်တစ်စစ်ပင် မနည်း ထိုးရသည်။ ဝင်သွားသော လက်တစ်စစ်ကို ဖင်ပေါက်ထဲ ထုပ်လိုက်၊ သွင်းလိုက်၊ လှည့်မွှေလိုက် လုပ်ရင်း စိကပ်နေသော စောက်ပတ်လေးကို စတင် လျှက်တော့သည်။

“ ပလပ် ပလပ် !! ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အ !! ဟာ!!!”

ရင်မေတစ်ယောက် ခါးကော့ကာ လက်သီးများ စုပ်ရင်း လူးလွန့်သွားသည်။ ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းလည်း ချုပ်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို လွှတ်ကာ ရင်မေ၏ အင်္ကျ ီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ဘရာဇီယာ ကျွတ်သွားချိန်တွင် ဟင်းချိုသောက် ပန်းကန် အသေးခန့် ကြီးမား လုံးဝန်းသော နို့အုံကြီး ပေါ်လာသည်။ ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းက ရင်မေ၏ နို့အုံကို တစ်ဖက်စီ ပွတ်သပ်ရင်း

“ တောက် !! နို့တွေလည်း ရှယ်ဘဲကွာ !! လုံးပြီး ကျစ်နေတာဘဲ”

သူတို့ ဘာပြောပြော ရင်မေကတော့ အောင်ဒင် စောက်ပတ် လျှက်ပေးမှု အပေါ် မိန်းမောသွားသည်။ အောင်ဒင်သည် ဖင်ပေါက်ထဲ မွှေနေသော လက်ညှိုးကို တဖြေးဖြေးခြင်း ဖိသွင်းလိုက်ရာ လက်ညှိုး အရင်းအထိ ဝင်သွားပြီ။ စောက်ပတ် လျှက်ခံရသည့် အရသာမှာ ကောင်းလွန်း၍ ဖင်ထဲ လက်ညှိုးဝင်နေသည်ပင် မသိနိုင်တော့။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားများအား လျှက်လိုက်၊ စောက်စိကို ဖိစုပ်လိုက်၊ စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက် လုပ်နေရာ 10 mins ပင် မကြာလိုက်

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်!! ရှလွပ် !! အ အ အ အ !! ထွက်ကုန်ဘီ !! ထွက်ကုန်ဘီ !! အားးးးး ရှီးးးးးး အားးးးးး !! အင်းဟင်းဟင်းးးးးး”

အပျိုရိုင်းလေး တစ်ချီ ပြီးသွားပြီ။ အောင်ဒင်သည် ခေါင်းမော့လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးထားသော လက်ညှိုးကို ကွေးလိုက်သည်။

“ အ !! ဟားးးးးး”

ပြီးနောက် မက်ကဲနစ် မီးချစ်ကို သာဒွန်းအား ပေးလိုက်သည်။ ကျော်မော်ကလည်း ဝါဆို ဖယောင်းတိုင် အတုတ်ကြီးကို မီးညှိလိုက်သည်။ သူမအား တစ်ချီကောင်းအောင် လုပ်ပြီးနောက် ငရဲခန်း ပို့တော့မည်ကို ရင်မေ မသိရှာပေ။ မျက်လုံးမှိတ်ကာ ခေါင်းကို တစ်ဖက်လှည့်ရင်း မှိန်းနေသည်။ အပျိုစင် ဖြစ်သောကြောင့် ပထမဆုံး အချီတွင် စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်တွေ အများကြီး ပန်းလိုက်ရ၍ နုံးသွားကာ ရင်ထဲ တစ်လှပ်လှပ် ဖြစ်နေသည်။

အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ ဖင်ပေါက်ထဲ ကွေးထားသော လက်ညှိုးကို စတင် မွှေနှောက်လိုက်သည်။

“ အားးးးး နာတယ် !! နာတယ်”

ရင်မေ၏ အသံ စူးစူးလေး ထွက်လာသည်။ အောင်ဒင်၏ လက်ကို ဖမ်းစုပ်လိုက်သော ရင်မေ၏ လက်ကို သာဒွန်းက ဖယ်လိုက်ပြီး စောက်စိကို မက်ကဲနစ်ဖြင့် ထောက်ကာ ဖိလိုက်သည်။

“ ထောက် !!အားးးးး !! ထောက် !! အားးးး ထောက် !! အားးးးး”

တစ်ချီပြီးကာစ စောက်စိအား မက်ကဲနစ်ဖြင့် အတောက်ခံရ၍ တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားသည်။ ဖင်ထဲမွှေနေသော အောင်ဒင်၏ လက်ကလည်း ပို ကြမ်းလာသည်။ ထိုစဉ် ကျော်မော်သည် ရင်မေ၏ နို့သီးခေါင်းပေါ် ဖယောင်းစက် ချလိုက်သည်။

“ အားးးးးး !! ပူတယ် !! ပူတယ်!! ထောက် !! ထောက် !! အားးးးးး !! ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !!! အမားးးရေ !! အားးးးးးး”

ဖင်ထဲ လက်ဖြင့်မွှေခံရ၍ နာသည်က တစ်မျိုး၊ ဖယောင်းစက် ချခံရ၍ ပူသည်က တစ်ဖုံ၊ မက်ကဲနစ်ဖြင့် စောက်စိအား တောက်ခံရ၍ ကျဉ်သည်က တစ်မျိုးဖြင့် ရင်မေတစ်ယောက် ဝေဒနာမျိုးစုံကို ရောပြွန်းကာ ခံစားနေရသည်။ နို့နှစ်ဖက်လုံး ဖယောင်းများ ပြည့်သွားသောအခါ ကျော်မော်သည် ရင်မေ၏ ဗိုက်တစ်လျှောက်နှင့် ချက်ပေါက်ထဲပါ ဖယောင်းစက်များ ချလိုက်သည်။

“ အားးးးးး !! ပူတယ် !! ပူတယ်!! ထောက် !! ထောက် !! သေပါပြီတော့ !!! အားးးးးး !! ဇိ ဇိ ဇွိ ဇွိ !!! အမားးးရေ !! အားးးးးးး”

နာကျင်ခြင်း၊ အပူလောင်ခြင်းများကြောင့် ရင်မေ၏ ဖင်ကြီး ကော့ကော့လာပြီး စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များ ညှစ်ထွက်ကာ နောက်တစ်ချီ ပြီးသွားရပြန်သည်။ ရင်မေ ပြီးသွားမှန်း သဘောပေါက်သဖြင့် သုံးယောက်သား ဖယောင်းစက်ချခြင်း၊ ဖင်ထဲမွှေခြင်း၊ မက်ကဲနစ်ဖြင့် ရှော့တိုက်ခြင်းများကို ရပ်လိုက်သည်။ ရင်မေလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဆန့်တငင်ငင် ဖြစ်နေပြီ။

“ ဗျုတ် ဗျုတ် ဗျုတ် !!! အားးးးးးးး”

ကျော်မော်နှင့် သာဒွန်းသည် ရင်မေ့ နို့အုံ၊ ဗိုက်နှင့် စောက်ပတ်ပေါ် ကပ်နေသော ဖယောင်းချပ်များကို ဆွဲခွါလိုက်သဖြင့် နာကျင်သွားသည်။ စောက်မွှေး နုနုလေးများ ဖယောင်းချပ်တွင် ကပ်ပါသွားသည်။ ဖွေးနုနေသော ရင်မေ၏ အသားအရည်လည်း နီမြန်းသွားသည်။

အောင်ဒင်သည် ရင်မေ၏ ခြေသလုံး ဖွေးဖွေးလေး နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်သည်။ ရင်မေသည် မောပန်း နွမ်းလျှလွန်း၍ မလှုပ်နိုင်တော့။ သူမ၏ အပျိုစင် နုနုထွဋ်ထွဋ် စောက်ပတ်လေးအား အပျိုရည် ဖြက်မည့် ဧရာမ လီးကြီးကို သေခြာ တွေ့ရလျှင် လန့်ပြီး အကြောက်အကန် ငြင်းမည်မှာ သေခြာသည်။

အောင်ဒင်သည် လက်တစ်ဆုပ်မက ကြီးသော သူ၏ လီးကြီးကို ကိုင်ကာ စိကပ်နေသည့် စောက်ပတ် အကွဲလေးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်နေသည်။

“ အ !! ဟာ”

ဒစ်က တစ်ချက် တစ်ချက် စောက်စိကို ပွတ်တိုက်သွားရာ ရင်မေ၏ ခါးလေး ကော့ကော့သွားသည်။ စောက်ပတ်လေးမှာ နူးညံ့ ချောမွတ်လှသည်။ ဒစ်ကို စောက်ပတ်ပေါက်တွင် တေ့ကာ သွင်းလိုက်ရာ

“ အိ !! အ !!!”

စောက်ပတ်ပေါက်က ကျင်းပြီး ဒစ်မှာ ကြီးလွန်း၍ ချော်ထွက်နေသည်။ ရင်မေလည်း ဘယ်အချိန် လီးကြီး ဝင်လာမလည်းဟု ရင်တမမဖြင့် လက်သီးစုပ်ကာ ခြေဖျားများ ကုပ်နေသည်။ အောင်ဒင်သည် သူ၏ ဒစ်ကို တံတွေးစွတ်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကိုလည်း တံတွေးစွတ်ပြီး လီးကို ကျကျနန ကိုင်ကာ သွင်းလိုက်သည်။

“ ဇွိ ဇွိ ဗျိ !!! အ !!! ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်”

ဒစ်မြုပ်ရုံ ဝင်သွားသည်။ ဒစ် အရင်းထိ မဝင်သေးဘဲ ချော်မထွက်ရုံသာ ရှိသေးသည်။ ခါးကို ဆတ်ကနဲ ဖိတွန်းလိုက်သည်။

“ ဇိ ဇိ ဇွိ !!! အားးးးးးးး”

စောက်ပတ် နုနုလေးထဲ ဒစ် ဝင်သွားသည်။ ခါးကို ဖိတွန်းတွန်းကာ ထိုးလိုက်ရာ လီးကြီး သုံးပုံ တစ်ပုံခန့် နူးညံ့သော စောက်ပတ်ထဲ တစ်ထစ်ထစ်နှင့် ဝင်သွားသည်။ လီးဒစ်အား စောက်ပတ်ထဲမှ အပျိုမှေးက တားထားသဖြင့် ဆတ်မဝင်ပေ။ အောင်ဒင်သည် ခါးကို ကိုင်းလိုက်ပြီး ရင်မေ၏ မျက်နှာဘေးတွင် လက်ထောက်လိုက်သည်။ ရင်မေ၏ ဖင်ကြီး ကြွလာသည်။ အရက်သောက်ရင်း ကြည့်နေကြသော မိုးသီးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး တံတွေး မျိုချနေရသည်။ ကျင်မေလည်း မိုးသီးတို့၏ လီးကို ဆတ်မစုပ်နိုင်ဘဲ ရင်မေနှင့် အောင်ဒင်တို့ကိုသာ ကြည့်နေမိသည်။ ကြည့်နေရင်း စောက်ပတ်ထဲ မရိုးမယွ ဖြစ်ကာ အရည်များ စိမ့်ထွက်လာသည်။

လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ထုပ်လိုက်ပြီး အားပြင်းပြင်းနှင့် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။

“ အင့် !! ဗလစ်တစ်တစ်!! ဗျစ် !! ဗျစ် !! ဒုတ် !!! အားးးး သေပါပြီတော့ !! နာတယ် !! နာတယ် !! အီးးးဟီးးးဟီးးးး”

တစ်ချက်တည်းနှင့် အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ ဒစ်ကြီးက စောက်ပတ် အတွင်းသား နုနုများအား ပွတ်တိုက်ရင်း အပျိုမှေးပါးကို ရက်စက်စွာ ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ကို ဝင်စောင့်သဖြင့် ရင်မေ တော်တော်လေး နာကျင်သွားသည်။ စောက်ပတ်လည်း ကွဲသွားသည်။ လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ပြန်ထုပ်လိုက်ပြီး စောင့်ထဲ့လိုက်ပြန်သည်။

“ အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျစ် ဗျစ် !!! အားးးးးး !!! အင့် !!! ဗျိ ဗျိ  ဗွတ် ဗွတ် !!! အီးးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးး နာတယ် နာတယ် !!! အင့် !! ဇွိ ဇွိ ဗျစ် ဗျစ် !!! အူးးးး ဟူးးးး ဟူးးးးး”

ရင်မေ၏ စောက်ပတ်တခုလုံး သွေးများ ရဲနေပြီ။ စောက်ပတ်လေးမှာ ကျပ်သိပ်ပြီး အရိုးနုလေး ဝါးရသလို လိုး၍ ကောင်းလှသည်။ အောင်ဒင်၏ စောင့်ချက် ပြင်းပြင်းများ အောက်တွင် ရင်မေ၏ ကိုယ်လုံးလေး ယိမ်းထိုးနေသည်။ နာကျင်မှုကြောင့် အော်ဟစ် ညည်းတွားနေသော ရင်မေ၏ အသံစူးစူးလေးက အောင်ဒင့်အား ရမ္မက်စိတ် ထန်စေသည့်အပြင် မိုးသီးတို့ တစ်ဖွဲ့လုံး၏ လီးများပါ ပိုမို တင်းမာ တောင်မက်စေသည်။ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းကာ ရှုံ့မဲ့နေသော ရင်မေ၏ မျက်နှာအား ကြည့်ရင်း အောင်ဒင်၏ စောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။

“ ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !! ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ် !! အားးးးး !! ဇွိ ဇွိ ဗွတ် ဗွတ် !! အားးးးးးးး !! ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် !!! အ အ အ အ !! ဟားးးး !! ဗျွတ် ဗလွတ် ဗု”

သုတ်လွှတ်ခါနီးမို့ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ

“ အ အ အ အ အားးးးး ရှီးးးးးး ဟားးးးးးးး”

ရင်မေ၏ မျက်နှာပေါ် ကွင်းတိုက်ပြီး သုပ်ရည်များ ပန်းလိုက်သည်။

“ အီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးးး”

ရင်မေ ဗိုက်ကိုနှိပ်ကာ လူးလှိမ့် ငိုညည်းနေသည်။ မိုးသီးသည် အရက်ပုလင်းကို ယူကာ ကျင်မေ၏ ဆံပင်ကို ဆွဲပြီး ရင်မေထံ လာခဲ့သည်။

“ ဝုန်း !! အင့် !!”

မိုးသီး တွန်းလိုက်သဖြင့် ကျင်မေသည် ရင်မေ့ ဘေးတွင် လဲသွားသည်။

“ နင့် ညီမ မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေ လျှာနဲ့ လျှက်လိုက်စမ်း”

ကျင်မေလည်း မိုးသီး ညွှန်ကြားသည့် အတိုင်း ရင်မေ၏ မျက်နှာပေါ်မှ သုပ်ရည်များအား ပြောင်အောင် လျှက်လိုက်သည်။

“ ဟိုကောင့် လီးကို ပြောင်အောင် စုပ်ပေးလိုက်”

အောင်ဒင့်အား လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ရင်မေ၏ စောက်ပတ်မှ သွေးများ ရဲနေသော လီးကြီး တန်းလန်းနှင့်။ ကျင်မေလည်း သူ့ညီမကို ရက်ရက် စက်စက် အပျိုရည် ဖြက်လိုက်သည့် အောင်ဒင်၏ လီးကြီးကို စုပ်ပေးရပြန်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် !! အိုးးး ဟိုးးးး ရှီးးးးးး”

မိုးသီးသည် ဒူးထောက်ကာ ရင်မေ့ မျက်နှာအား ဖျစ်ညှစ်ရင်း

“ ခံလို့ ကောင်းရဲ့လားကွ ဟေ”

“ နာတယ် !! နာတယ် !! အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး”

“ ဟိုကောင်မ၊ နင့်ညီမရဲ့ စောက်ပတ်ကို လျှက်ပေးလိုက်ဦး”

ကျင်မေလည်း အောင်ဒင့် လီးကို စုပ်တာ ရပ်လိုက်ပြီး ရင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက်ကာ သုပ်ရည်နှင့် သွေးများ ပေကျံနေသည့် စောက်ပတ်လေးကို ကုန်းလျှပ်ပေးလိုက်သည်။ ခံတွင်းထဲတွင် ညှီနံ့တွေ လှိုင်လို့။

ကျင်မေ စောက်ပတ် လျှက်ပေး၍ ပြောင်သွားသောအခါ မိုးသီးက ကျင်မေ့ကို ဖယ်လိုက်ပြီး ရင်မေ့ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်သည်။ ရင်မေ၏ ဖင်ကို ဆွဲပင့်လိုက်ပြီး အရက်ပုလင်းကို စောက်ပတ် အဝတွင် တေ့ကာ လောင်းချလိုက်သည်။

“ အားးးးးးး စပ်တယ် စပ်တယ် !! အမားးးရေ ကယ်ပါဦးးးး အီးဟီးးးဟီးးးးးး”

အောင်ဒင်၏ လီးကြီးကြောင့် အတွင်းသား နုနုများ ပွန်းပဲ့ကာ ကွဲနေသော စောက်ပတ်ထဲ အရက် လောင်းထဲ့ခံလိုက်ရသဖြင့် ရင်မေ မျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျလာသည်။ အရက်ပုလင်းကို ဖယ်ကာ စောက်ပတ်ကို လျှက်ရင်း စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသော အရက်များအား စုပ်သောက်လိုက်သည်။

“ ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ်”

မိုးသီးသည် စောက်ပတ်လျှက်၍ အားရသော် လီးကို စောက်ပတ်တွင် တေ့ကာ စောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့် !! ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် !!! အားးးးးးး”

မိုးသီး ပြီးသွားသော်၊ တိုက်မောင်း၊ ကျော်မော်၊ သာဒွန်းနှင့် ယက္ခညီနောင်တို့ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက်၊ တက်လိုးကြသည်။ တစ်ယောက် လိုးပြီးတိုင်း ကျင်မေက သူတို့၏ လီးကို စုပ်ပေးကာ သုပ်ရည်များကို မျိုချပေးရသည်။ ရင်မေလည်း လူ 7 ဦး၏ မညှာမတာ အမဲဖြက်သလို လိုးစောင့်သည့် ဒဏ်ကို လူးလှိမ့် ခံနေရသည်။ စောက်ပတ်လည်း ထူပူ ကျိမ်းစပ်ကာ နီရဲနေပြီ။ ယက္ခညီနောင်၏ ဂေါ်လီ လီးများနှင့် အလိုးခံရပြီးချိန်တွင် ရင်မေတစ်ယောက် သတိလစ်ကာ မေ့မျောသွားသည်။

“ ကဲ ငါ့ကောင်တို့ ခဏနားရင်း အားမွေးလိုက်ဦး”

“ Cheers”

“ Cheersssssss”


အပိုင်း ( ၂ ) ဆက်ရန် >>>>>>>>



Tuesday, September 26, 2017

ရမ္မက် ကျေးကျွန် အပိုင်း ( ၄ )

ရမ္မက် ကျေးကျွန် အပိုင်း ( ၄ )

ထူးခြား - ရေးသားသည်။

အင်းစက်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ပါသည်။

"အဟား မဟုတ်ပါဘူး၊ မော်လေး နဲ့ ဖေဖေကျော် နဲ့ အဝင်း နဲ့ သရီးဆမ်းလေ ဟီး"

"ဟဲတော်၊ ဖေဖေကျော် က လည်း အတော်ကဲတယ်နော်၊ဟွန်း၊ အဲတော့ မေမေ က ဘာပြောလဲ"

"အဲတုန်းက တော့ ကြည့်အုံးမယ် ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ စနေ ကပဲ ဖေဖေကျော် တို့ သရီးဆမ်း ဖြစ်သွားတယ်၊ အရမ်းမိုက်တယ်"

ဒီတခါ တော့ ညို ပါးစပ်အဟောင်းသား ဖြစ်သွားရတယ်။ ဟယ် လူကြီးတွေ ဆိုပြီး အထင်မသေးလိုက်နဲ့ ကိုယ်နောက်ကောက်ကျ ကျန်သွားရပြီ ကြည့်ပါလား။ ဖေဖေကျော် က ဆက်ပြောတယ်။

"အဲဒီ ညမှာပဲ ဖေဖေကျော် တို့ တယောက်နဲ့ တယောက် ပွင့်လင်း သွားလိုက်ကြတာ၊ ညိုလေး နဲ့ ဖေဖေကျော် တို့ ဖြစ်နေတာပါ အဝင်း ကို ဖွင့်ပြောလိုက်တယ်။ အဝင်း သိပ်မအံဩဘူး ညိုလေး ယောက်ျားက နိုင်ငံခြားမှာ ဆိုတော့ သူနားလည်မှု ရှိပါတယ်တဲ့။ ညိုလေး နဲ့ ဟိုးအရင်ကတည်းက ဖြစ်နေတယ် ဆိုလိုက်မှ သူ တော်တော်အံ့ဩ သွားခဲ့တယ်"

"ဟယ် ရှက်စရာကြီး မေမေ့ကို ဘယ်လို မျက်နှာပြရမလဲ မသိဘူး"

"အဝင်း က အေးဆေးပါ၊ ညိုလေးကို သူက ချစ်ရှာတယ်၊ သူက ဘာမှ မပြောဘူး၊ ညိုလေးကို ပဲ စိတ်ချမ်းသာ အောင် ထားဖို့ ဖေဖေကျော့်ကို ပြောတယ်"

"အင်း"

"အဲတော့ ဖေဖေကျော့် မှာ အကြံတခု ရှိတယ်"

"လုပ်ပြန်ပြီ ဖေဖေကျော်ကတော့လေ၊ ရှိနိုင်လွန်းတဲ့ အကြံတွေ တခါထဲ"

"ဒီလိုလေ ညိုလေး............."

..................................................................................................................

ဖေဖေကျော် က သူ့အကြံအစည်ကို အကောင်အထည်ဖေါ်ဖို့  ဒီတခါ သင်္ကြန် မန္တလေး သွားကျကြမည်ဟု ဆိုသည်။ ညို ကလည်း လိုက်မည်။ မော်လေး လည်း လိုက်မည်ပေါ့။ ဖေဖေကျော့် ကား နဲ့ ပဲ ညို တို့ လေးယောက်စလုံး ( ဖေဖေကျော်ရယ် မေမေရယ် မော်လေး ရယ် ညိုရယ်)  အတူတူ တပျော်တပါးကြီးသွားကြတယ်။ မန္တလေး မှာ ရှိတဲ့ ဖေဖေကျော်တို့ တိုက်မှာ ပဲပေါ့။ အဲဒီ မှာ ညို့ ကို ဖေဖေကျော် ပါကင်ဖွင့်ခဲ့တာ သတိရမိပြီး ညို့ဟာလေးတောင် စိုတိုတို ဖြစ်သွားရတယ်။ အဲဒီတုန်းက လည်း သင်္ကြန်တွင်းကြီး လေ။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်၊ ခုတခေါက်လည်း သင်္ကြန်တွင်း ပြန်ရောက်ရပြန်ပြီပေါ့။ 

ဒီတခါတော့ မေမေ က တရားစခန်းမဝင်တော့ဘူး။ ဖေဖေကျော်က သင်္ကြန်လည်လို့ ကောင်းမဲ့ ကားတစီး ငှားလိုက်တယ်၊ အကြိုနေ့ မှာ မန်းလေး ရောက်တာ ဆိုတော့ ပြင်ဆင် နားနေကြ ခရီးပန်းတာနဲ့ ဆိုတော့ မလည်ဖြစ်ကြပါဘူး၊ အကြိုနေ့ မှာ ဘာမှ လည်း ရှိမှာမဟုတ်သေးဘူးလေ ဆိုပြီးတော့လေ။

မနက်ကျတော့ မော်လေး သွားဝယ်လာတဲ့ နန်းကြီးသုပ် စား လဘက်ရည်သောက်ကြပြီးတော့ အဝတ်အစားလဲ  ထွက်လာကြတယ်။ ဖေဖေကျော်ငှားထားတဲ့ ကားလေးက ခွေးဘီလူးကားလေးကို အမိုးဖြုတ်ထားတဲ့ ကားလေး ဒရိုင်ဘာပါပါတယ် ဒရိုင်ဘာက မန်းလေး သား ဆိုတော့ သူက ဘယ်ဘယ်တွေ လည်ရမယ် ဆိုတာသိတယ် ကိုယ်လမ်းညွှန်စရာ မလိုတော့ဘူး။ 

ညို ကတော့ ဒူးမရောက်တရောက် ကွာတား ဘောင်းဘီနဲ့ အပေါ်က တီရှပ် ပဲ သဘက် အကြီးကြီး တထည် ခြုံလာတယ်။ ဦးထုပ် နေကာ မျက်မှန် မိတ်ကပ်ထူထူ နဲ့ နေပူခံနိုင်အောင် ပြင်လာတယ်။ မေမေ ကလည်း အပေါ်က တော့ တီရှပ်ပဲ အောက်က တော့ ထမိန် ပဲ ဝတ်လာတယ်၊ သူလည်း ညို့လိုပဲ ဦးထုပ် နေကာမျက်မှန် နဲ့ သဘက်ကြီးကြီး တထည်ပါတယ်။ ကားဆရာ က ရှေ့ခန်း က သူ့ကက်ပ် မှာ မို့ ညိုတို့ လေးယောက် အနောက်ဖက်မှာ ချောင်ချောင်ချိချိ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နဲ့ မတ်တတ်ရပ်ပြီး ကားပေါ်က စတီးကိုင်းတွေကို ကိုင်လိုက်လာကြတယ်။ 

စစချင်း ကားထွက်တော့ မေမေ့နားမှာ ဖေဖေကျော်က ရပ် မော်လေး က တနေရာ ညိုက တနေရာ ရပ်နေကြတယ်။ ညို က သာ သူတို့ သုံးယောက်ထဲမှာ ဖေဖေကျော် ကလွဲရင် မေမေ နဲ့ မော်လေးကို နည်းနည်း မျက်နှာပူနေတာ၊ သူတို့ သုံးယောက်က တော့ အေးဆေး ပဲ ဘာမှ မဖြစ်သလိုပဲ၊ ပုံမှန် မိသားတစု ရေပက်ခံထွက်လာကြသလိုပဲ၊  ရေပက်ခံမဏ္ဍပ်တွေ တခုပြီး တခု ဝင်ထွက်လာကြတော့မှ  ရေတွေစို အော်ကြဟစ်ကြ နဲ့ ကလေးတွေလို ပဲ ညိုတို့ အုပ်စု ပျော်လာကြတော့ ကျန်တာတွေ မတွေးမိတော့ဘူး။ 

အချိန်က ဘယ်လို ကုန်သွားမှန်းတောင်မသိလိုက်ဘူး နေမွန်းတည့်ပြီး ရေပက်တဲ့သူတွေ နားသွားတော့ မှ ညိုတို့လည်း နားဖို့ ပြင်ကြတယ်။ ဘိုက်လည်း ဆာနေကြပြီ ဆိုတော့၊ ဦးပိန်တံတားဘက်ကို သွားကြတယ်။ လူတွေက သောက်သောက်လဲ များတာပဲ။ ဖေဖေကျော် နဲ့ မော်လေး တို့ က စားသောက်ဆိုက်တခု မှာ တေဘယ်ရဖို့ သွားပြောတော့ ခနစောင့်ရမယ်ဆိုလို့ ညို နဲ့ မေမေတို့ ကားပေါ်မှာ သဘက်အစိုတွေလှမ်း၊ ကားရှေ့ခန်းမှာ အပိုယူလာတဲ့သဘက်အခြောက်နဲ့ဆံပင်တွေကိုယ်တွေ သုပ် အပိုပါလာတဲ့ တီရှပ် ကို လဲ ကြတယ်။ နောက်တော့ ဦးပိန်တံတား အဝနားက ဈေးဆိုင်တန်း လျှောက်ကြည့်ပြီး တိုလီမှုတ်စလေး တွေ ဝယ်ကြတယ်။ 

စားသောက်ဆိုင်မှာ စားပွဲရတော့ သွားစားကြတယ်။ ဖေဖေကျော်က အချမ်းပြေ ဆိုပြီး သူယူလာတဲ့ပုလင်းပြားထဲက ဝီစကီ ကို မော်လေး နဲ့ ဆိုင်က ရေခဲတောင်းပြီး တခွက်စီ ထည့်တယ်။ ညို နဲ့ မေမေ နဲ့ အတွက် စပိုင် တလုံးစီ မှာပေးတယ်။ ဘိုက်ကလည်း ဆာ၊ ဝိုင်ကလေးကလည်းကောင်း တော့ စားလို့ အရမ်းကောင်း။ ဖေဖေကျော် နဲ့ မော်လေး လည်း နေပူရှိန်ကြောင့်လား အရက်ရှိန်ကြောင့်လားမသိ မျက်နှာတွေ ရဲနေကြတယ်။ 

စကားတွေလည်း သွက်နေကြတယ်။ မနက်က ရေပက်မဏ္ဍပ်က အတွေ့အကြုံတွေကို ပြန်ပြောရင်း ရီမောနေဖြစ်ကြတယ်။ စားပြီးတော့ ဘိုက်လေးပြည့်လာတော့ ဖေဖေကျော်က အိမ်ပြန်နားချင်သေးလား ဆိုတော့ မေမေ က နာရီကြည့်ပြီး ၂နာရီပဲ ကျော်နေပြီ ခနလောက် ဒီနား တံတားပေါ် ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက် အရိပ်ကလေး မှာ ပဲ ခနနားပြီး ပြန်ထွက်ရအောင်၊ ညနေ ကျမှ အိမ်စောစောပြန်တာပေါ့၊ အဲဒါကျမှ ညဘက် မဏ္ဍပ်တွေက ဖျော်ဖြေတာတွေလည်း လိုက်ကြည့်လို့ ရမှာ ဆိုတော့ အားလုံး သဘောတူကြတယ်။

ဒီတခါ ရေပက်ခံဖို့ ပြန်ထွက်ကြတော့ အရက်ရှိန်ပဲ ရလာလို့လား၊ ခုန ခနနားတဲ့ အချိန် မေမေ နဲ့ တီးတိုးတီးတိုး ပြောပြီး သဘောတူညီချက် ရလာလို့ လားမသိ။ ကားပေါ်မှာ ဖေဖေကျော်က ညို့ အနားကပ်လာရပ်နေတယ်။ တိတိကျကျ ပြောရရင် ညို့ အနောက်ဖက်မှာပေါ့။ မော်လေး ကိုလည်း သူက လက်ကုတ်ပြီး မေမေ့နား သွားရပ်ဖို့ မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ နဲ့ ပြောနေတာ၊ တဖက်ကို ငေးနေတဲ့ မေမေ က မမြင်ပေမဲ့ ညို က မြင်တာမို့ ဖေဖေကျော့် လက်ကို ဆွဲဆိပ်လိုက်ရသေးတယ်။ ဖေဖေကျော်  စပ်ဖြီးဖြီး နဲ့ ညို့ကို ပြန်ကြည့်တော့ ညိုက မျက်မှောင်ကုတ် ပြလိုက်တယ်။ ညို့ မျက်နှာက ရီချင်သလို ဖြစ်နေတာကိုတော့ ဖုံးရမယ်မထင်ဘူး။ 

ဒီတခါ ရေပက်မဏ္ဍပ်လည်း ရောက်လို့ ရေပိုက်တွေနဲ့ တအားလည်း ထိုးရော ဖေဖေကျော်က ညို့ ကို အနောက်က နေ သိမ်းကြုံးဖက်ထားပါလေရော၊ ညို ကတော့ ဘာမှ မမြင်ဘူး သဘက်ကို ခေါင်းခြုံလို့ နှာခေါင်းထဲ ရေမဝင်ရအောင် အတင်းငုံ့ထားရတယ်။ ညို့ ဖင်ကြားမှာသာ ဖေဖေကျော့် ဟာကြီး အမြောင်းလိုက် လာကပ်နေတာ သိနေတယ်။ ရေပက်မဏ္ဍပ်က ထွက်လို့ မျက်နှာကို သဘက်ဖယ်တော့မှ မေမေ့ ကိုလည်း မော်လေးက အနောက်ကနေ အသေဖက်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ မေမေလည်း သူ့မျက်နှာသုတ်ပုဝါကိုဖယ်လိုက်ပြီး ညိုတို့ ဖက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ ညို က သူတို့ကို ပြုံးကြည့်နေတာ တွေ့သွားလို့ မော်လေး သူ့ခါးကို ဖက်ထားတဲ့ လက်ကို တွန်းချဖို့ ကြိုးစားတယ်။ 

မော်လေးက မဖယ်ပေးပဲ တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတော့ သူဖယ်ချလို့ မရဘူး၊ ညို က မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး တဖက်ကို ငေးနေလိုက်တယ်။ နောက်ပြန်ကြည့်တော့ မော်လေး လက်က မဖယ်ပဲ ဆက်ဖက်ထားတယ်။ မော်လေး ရှေ့ပိုင်းက မေမေ့ ဖင်ကောက်ကောက် အနောက်ဖက်မှာ ကပ်နေလိုက်တာ လေခိုဖို့တောင်မလွယ်လောက်ဘူး။ အဟီး။ ဂျင်းဘောင်းလီ အထူဝတ်ထားတဲ့ ညို့ ဖင်ကြားမှာတောင် ဖေဖေကျော့် အချောင်းကြီး အမြှောင်းလိုက် လာကပ်နေတာ သိနေသေးရင်၊ ထမိန်ဝတ်ထားတဲ့ မေမေ့ ဖင်ကြားမှာတော့ မော်လေး ဟာကြီး ဘယ်လို နေမလဲ ဆိုတာ တွေးကြည့်စာမလိုတော့ဘူးလေ။ 

အဲဒီ နောက်ပိုင်းတော့ နေသား ကျသွားသလိုပဲ ညိုတို့ လေးယောက် သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်တွေထဲကို ဝင်ရင် စုံတွဲ နှစ်တွဲ သင်္ကြန်လည်ကြသလို ဖြစ်နေတယ်။ မေမေ နဲ့ မော်လေးက တတွဲ ၊ ညို နဲ့ ဖေဖေကျော် ကတတွဲ ပေါ့ ခစ်ခစ်။ နောက်ပြီး ဖေဖေကျော် ခါးကြားထိုးယူလာတဲ့သံဗူး အပြားလေးထဲက အရက် ကို သူက ငုံမော့လိုက်၊ မော်လေးကို လည်း ပေးမော့လိုက် နဲ့ ပိုပြီး အရှိန်ရလာကြတယ်။ 

နောက်မဏ္ဍပ်တခု အရောက်မှာ မော်လေးက မေမေ့ကို သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်အောင် လှည့်ထားပြီး ဖက်ထားတာတွေ့ရတယ်။ နောက် မဏ္ဍပ်က အထွက်မှာ မေမေ့ ကို သူ နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းနေတာ တွေ့တယ်။ ညိုလည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ လိုက်တယ်ဒါပေမဲ့ ကြည့်ရတာ အရမ်းကို ဖီးဖြစ်လို့ ညို့ပိပိလေး တောင်မှ အရည်စိုနေပြီ။ ဖေဖေကျော့် လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ ကိုင်ကြည့်တော့ မာတောင်နေပြီ။ သူလည်း သူ့မိန်းမ ကို လူရှေ့သူရှေ့မှာ မိန်းမ တူ က ဖက်ထားပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နေတာကို ကြည့်ရင်း ဖီးတွေ တအားတက်နေပြီထင်တယ်။

ညနေလေးနာရီလောက်ကျတော့ ဖေဖေကျော်က ပြန်ကြရအောင် ညကျရင်လည်း ပြန်ထွက်ပြီး မဏ္ဍပ်တွေက ဖျော်ဖြေကြတာတွေ ကြည့်ကြအုံးမယ် ဆိုတော့ ဘယ်သူမှ မငြင်းတော့ပါဘူး၊ ကားဆရာကို အိမ်ပြန်မောင်းဖို့ ပြောလိုက်ပြီး ပြန်လာခဲ့ကြပါတယ်။

လူတွေ အကုန်လုံး ( လေးယောက်စလုံး ) လည်း သွေးထဲ မှာကာမ ရမက်တွေက တော်တာ် ထ ပြီးတင်းနေကြပါပြီ။ တဦး နဲ့ တဦး ဖွင့်မပြောပေမဲ့ မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ ကြည့်ပြီး သိနေကြပါတယ်။ ဒါမေဲ့ ခက်တာက မေမေ နဲ့ ညို လေ၊ မိန်းမသား ချင်းလည်း ဖြစ် သားအမိလည်း ဖြစ်တော့ တယောက်နဲ့ တယောက်က ပေါ်တင်ကြီး ပါးစပ်က လည်း ပြောမထွက်၊ တယောက် ရှေ့မှာလည်း တယောက်က အနေအထိုင် ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်း နေမရ၊ တယောက် နဲ့ တယောက် ရှိန်နေကြတယ်။

အိမ်ရောက်တော့ ကားသမားလေးကို မနက်ဖြန်မနက်ကျမှ ပြန်လာခေါ်ဖို့ မှာပြီး ပြန်လွတ်လိုက်တယ်။ ညဖက်က တော့ ဖေဖေကျော့် ကားရှိတယ်လေ။ အိမ်ထဲ ဝင်ကြတော့ ညိုလည်း အဝတ်စို တွေ အမြန်လဲချင်တာနဲ့ ညို့ အခန်းကို အမြန်ပြေးဝင် သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေစို ပြီးတင်းကျပ် လေးလံနေတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြစ် ပြီး အောက်ပိုင်း ကို မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ပတ် ပြီးတော့မှ အပေါ်က တီရှပ်ကို ခေါင်းပေါ်မ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နောက်မျက်နှာသုပ်ပုဝါတထည်နဲ့ ကိုယ်တွေ ခေါင်းတွေ မျက်နှာတွေကို အရင်သုတ်လိုက်တယ်။ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို သုတ်နေတုန်းပဲအခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး လူတယောက်ဝင်လာသံကြားလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဖေဖေကျော်၊

"ဟင် ဖေဖေကျော် မေမေရော၊ "

"ညိုလေး မေမေ က ဖေဖေကျော် တို့ အခန်းထဲမှာလေ"

"အဲဒါဆို ဖေဖေကျော်က ညို့အခန်းဘာလာလုပ်တာလဲ လို့"

"ညိုလေး မေမေ က ဖေဖေကျော့်ကို ကန်ထုတ်လိုက်တာလေ၊ ဖေကျော် တို့ အခန်းမှာ မော်လေး ရောက်နေလို့"

"ဟောတော့ ခစ်ခစ် ဖြစ်ရလေ၊ သနားပါတယ် ဖေကျော်ရယ် ခစ်ခစ်"

"သနားရင် နို့တိုက် ဖေကျော်နို့ဆာနေတယ်"

ဖေဖေကျော်က ပြောရင်း ဆိုရင်းက ညို့နားကို ကပ်လာပြီး ဘရာဇီယာလေး ပဲ ကျန်တော့ တော့ ညို့ နို့တွေကို လက်တွေနဲ့ လာအုပ်ကိုင်ရင်း ဆုပ်နှယ်လိုက်တယ်။ 

"အာ ဘရာ တခုလုံးရွဲနစ်နေတာပဲ အအေးမိအုံးမယ် ညိုလေးက လည်း ခုထိမချွတ်သေးဘူးလား"

"အင်းလေ ချွတ်မလို့ပဲ အခု ဆံပင် သုတ်နေတာကိုဟာ"

ဖေဖေကျော်က ညိုလေး နောက်ကျောကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ညို့ နောက်ကျော က ဘရာဇီယာဂျိတ်တွေကို စမ်းရင်း ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ညို့ဘရာဇီယာ ကျွတ်သွားလို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဖြစ်သွားတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ငုံ့ပြီး သူ့ပါးစပ် ကြီးနဲ့ တပြွတ်စ်ပြွတ်စ် ကုံးစုပ်ပါတော့တယ်။

"အွမ်းးးးးးး ပြွတ် စလွတ်..အား ကောင်းလိုက်တဲ့ နို့အေး အမောပြေသွားတာပဲ အဟီး"

ညို့ရဲ့ ရေစို လို့ နူးနေပေမဲ့ မာတောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်း လေးတွေက အရမ်းကို ဆန်းဆန်းတင့်နေတော့ ဖေဖေကျော် စို့လိုက်တဲ့ အချိန် တကိုယ်လုံး ကျင်တက် သွားအောင်ကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ညို့လက်ထဲက သဘက် လဲဘယ်တုန်းက ပြစ်ချလိုမှန်းမသိတော့ဘူး ဖေဖေကျော့် ခေါင်းကို သာ ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။ ဖေဖေကျော်က ညို့ နို့တွေကို ငုံ့စို့နေရင်းက ညို့ခါးမှာပတ်ထားတဲ့ သဘက်ကို လည်း ဖြည်ချလိုက်တယ်။ ညို့ ရေစို အတွင်းခံလေးကို လည်း ချျွတ်ချလိုက်တော့ သူအဆင်ပြေအောင် ညိုလည်း ခြေထောက်တွေ တဖက်ချင်း ကြွပေးလိုက်ရတယ်။ 

ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတဲ့ ညို့ကို ခြေတခေါက်ကွေးက နေ မယူလိုက်ပြီး ညို့ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့မှ ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်ရင်း သူ့ အဝတ်အစားတွေ ကို ချွတ်နေတယ် ဖေဖေကျော့် အဝတ်အစားတွေ အကုန်ကျွတ်သွားတော့ သူရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်း ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ပေါ့။ ညိုက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အနေအထားက တစောင်းလေး လှိမ့်လိုက်ပြီး ဖေဖေကျော့် လီးကြီး ဆီ လက်ကို လှမ်းလိုက်တယ်။ ဖေဖေကျော်က လည်း ညို့ မျက်နှာ နားကို လျှောက်လာပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ရပ်လိုက်တယ်။ ညို့မျက်နှာနားကို ရောက်လာတဲ့ ရေစိုလီးကြီးကို ညို့လက်ကလေး နဲ့ လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီးတော့ ညို့ပါးစပ်လေး နဲ့ ငုံခဲလိုက်တယ်။

"အား ... ညို့ပါးစပ်လေးက နွေးနေတာပဲကွာ ကောင်းလိုက်တာ"

နောက်တော့ ညိုက သူ့ဒစ်ဖောင်းကို လျှာကလေး နဲ့ လှည့်ပတ်ရက်ပေးပြီးမှ ဒစ်ဖူးကို သကြားလုံး စုပ်သလို ဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်ပေးတယ်။ ဖေဖေကျော် ဒူးကွေးပြီး ညို့ ခေါင်းကိုလာကိုင်တယ်။ သူ့ဖင်ကြီးကော့ကော့ပြီး ညို့ ပါးစပ်ကို စောက်ဖုတ်လိုးသလို လာလိုးတယ်။ အဲလို လုပ်မယ် ဆိုတာကို ဖေဖေကျော့် အလိုးခံသက် ရင့်နေတဲ့ ညိုက သိနေပြီမို့ သူ့လီးအရင်းကို ညို့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ထားလိုက်တယ်။ ညို့လက်နဲ့ ညို့မေးစေ့ နဲ့ တိုက်မိတဲ့ အထိလောက်ပဲ ညို့ပါးစပ်ထဲ ကို သူထိုးလို့ ရတော့တာမို့ ညိုလည်း အာဂေါင်မနာတော့ဘူး၊ အဟိ။ ဒိသရုပ်လုပ်ပေးရမယ်ဆိုရင်တော့ တမျိုးပေါ့။ 

ဖေဖေကျော့် လီးကြီးကလည်း သံချောင်းကြီးလိုမာတောင်နေပြီ။ သူ့ကြည့်ရတာ အမြန်ဆုံး ထုတ်ချင်နေပုံရတယ်။ ညို့ပါးစပ်ထဲ မှာတောင် ပြီးချင်နေပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့ ညိုကလည်း လိုသေးတယ်လေ။ သူတို့ ယောက်ျား တွေက ဘယ်လောက်ပဲ အားသန်သန် ချက်ခြင်း ပြန်တောင်ဖို့က လွယ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ညို့ ပိပိလေးက လည်း အရမ်းလိုနေပြီ အရည်ကြည် တွေ တအားစိမ့်ထွက်နေတာ ဆိုတော့ ညို့ပါးစပ်ထဲ အခု ပြီးခိုင်းလို့ မဖြစ်ခြေဘူး ဆိုပြီး လီးကြီးကို ညို့ပါးစပ်ထဲက ပလွတ်ကနဲ နေအောင် ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

ညို က ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးလိုက်တော့ ဖေဖေကျော် ကုတင်ပေါ်တက်လာပြီး ညို့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ညို့ ခါးဘေးမှာ သူ့လက်တဖက်ထောက်ရင်း တဖက်က သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လို့ ညို့ စောက်ဖုတ်အဝကို လာတေ့တယ်။ ညို့စောက်ဖုတ်တခုလုံး ကလည်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ရွဲနေပြီလေ။ ဖေဖေကျော် သူ့လီးကြီးကို ဒစ်မြုတ်သွားတဲ့အထိ အသာဖိသွင်းပြီး မှ ညို့ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်မှာ သူကလက်တွေကို ထောက်လိုက်တယ်။ ညို့ကို အပေါ်စီးက မိုးပြီး ပြုံးကြည့်တယ်။

"ညိုလေး ဖေကျော် လိုးတော့မယ်နော်"

ညို က မျက်စောင်းတချက်ထိုးရင်း၊

"လီးက ဖြင့် တဝက်ဝင်နေပြီ ဖေကျော် ကလည်း၊ ခုမှ လိုးတော့မယ်လုပ်နေတယ် ခစ်"

"ညို့ မေမေ ကို ဖေကျော် နဲ့ ညို့ ရှေ့မှာ မော်လေး ကိုင်တွယ် ဖက်နမ်းနေတာ ကြည့်ပြီး ဖေကျော် ဖီးတအားတက်တာ၊ လုံခြည်ထဲမှာတောင် လရည်တွေ ထွက်ကျချင်နေတာ"

"ညိုလည်း တူတူ ပဲ၊ အာ့ကြောင့် ဖေကျော် ညို့ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားမှာ စိုးလို့ ညို့ ပိပိထဲ ထည့်ခိုင်းတာ ညို့ဟာလေးထဲ အရမ်းဆာနေပြီ။ နောက်မှ ဖေကျော့်ကို ညို စိတ်ကြိုက်မှုတ်ပေးမယ် ဟုတ်ပလား"

.............................................................................................................

ဖေဖေကျော်က ညို့ ဂျိုင်းအောက် တဖက်တချက်ကို ထောက်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေကို ပက်လက်လှန်ညို့ဂျိုှုင်းအောက်က လက်လျိုပြီးတော့ ညို့ပုခုံးကို ဆွဲလို့ လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်တယ်။ ညို ကဖေဖေကျော့် ခါးကို ညို့ ပေါင်နှစ်လုံး နဲ့ ညှပ်လိုက်ပြီး ညို့ ခြေကျင်းဝတ် နှစ်ခုကို ဖေဖေကျော့် ဖင်အနောက်မှာ ချိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဖေဖေကျော့် ရင်ဘတ်မှာ ညို့နို့ကြီးတွေက ဖိမိပြီးတော့ ဖေဖေကျော် ဆောင့်လိုးတိုင်း နို့သီးခေါင်းတွေကို ပွတ်ခြေပေးနေသလို ခံစားနေရတယ်။ 

ဖေဖေကျော်က အောက်က သူ့လီးကြီးကို ညို့ စောက်ဖုတ်ထဲက တဝက်နီးပါး ဆွဲထုတ်လိုက် ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက် နဲ့ အားရပါးရကို လိုးနေတာ။ ညိုက လည်း ဖေဖေကျော့် ဖင်နောက်မှာ ချိတ်ထားတဲ့ ညို့ ခြေထောက်တွေနဲ့ ဖေဖေကျော်ဆောင့်တိုင်း အားပိုရှိရအောင် ဆွဲဆွဲပေးနေတာလေ။ ဖေဖေကျော်က လိုးနေရင်းက မှ ညို့မျက်နှာကို စေ့စေ့လာကြည့်နေတော့ ညို တောင် ရှက်တက်တက် ဖြစ်လာတယ်။ အလိုးခံနေရင်း နဲ့ စကားလည်း မပြောချင်တာမို့ မျက်လွှာပဲ ချပြီး ဖီးအပြည့်ခံစားနေလိုက်တယ်။ 

ညို လည်း ပြီး ဖေဖေကျော်လည်း ညို့ စောက်ခေါင်းထဲ လရည်နွေးနွေးတွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့မှ ညိုတို့ နှစ်ယောက် ဖက်ထားရင်း နားနေကြတယ်။ ညို့စောက်ခေါင်းထဲက ဖေဖေကျော့် လီးပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ပျော့သွားတယ်။ ခနနေမှ ညို က၊ 

"ဖေကျော် ခုန က ဘာလို့ ညို့ကို စိုက်ကြည့်နေတာလဲ တခါထဲ ဟိုဟာလုပ်နေရင်း လူကို စေ့စေ့ကြည့်နေတာ မနေတတ်ပါဘူးဟွန့်"

"ညိုလေး က ကြည့်လေ လှလေမို့ပါကွာ၊ စောက်ဖုတ်လေးက လည်း နွေးပြီး အိနေတော့ လိုးလို့ကောင်း မျက်နှာလေးက လည်းချိုပြီး လှလွန်းလို့၊ ညို့မျက်နှာလေး တစိမ့်စိမ့် ကြည့်လိုးရတာ အရမ်းကို အရသာရှိတာမို့ပါ"

"အင်း အခု မေမေ ကလည်း တအိမ်ထည်း မှာ ညိုနဲ့ ဖေကျော် နဲ့ လုပ်နေတာ သူသိနေတယ်ဆိုတော့ တမျိုးကြီးပဲ ညို မျက်နှာပူနေတယ်၊ ဒါပေမဲ့ သူလည်း မော်လေး နဲ့ လုပ်နေတာပဲ ဆိုတာကို တွေးလိုက်မှ နည်းနည်း စိတ်ပေါ့သွားရတယ်"

"အင်း ခုနက လည်း အဝင်းက ပဲ ဖေကျော်ကို လွှတ်လိုက်တာပါ၊ ညိုလေး ဆီ သွားလိုက် သူတယောက် ထဲ ပျင်းနေလိမ့်မယ် ဆိုပြီးတော့"

"အော် အဲဒါကြောင့် ဖေကျော်က ညို့ ဆီ လာတာပေါ့လေ ဟုတ်လား၊ နို့မို့ ဆို မေမေ့နားက ခွာမှာ မဟုတ်ဘူး မလား၊ ဟွန့် သိပါတယ်"

ညိုက တမင်နောက်ချင်တာ ကြောင့် မျက်နှာကို ခပ်ပုတ်ပုတ်လေး လုပ် မျက်စောင်း တချက်ထိုးပြီး နူတ်ခမ်းကို ထော်လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ 

"အာ ဖေကျော် ကလည်း လာချင်တာပါ။ ဒီအတိုင်းထားခဲ့လို့ကလည်း မကောင်းဘူးလေ၊ နောက်တော့ အခန်းထဲ မော်လေး ဝင်လာတာနဲ့ အဝင်းက အဲလို လည်း နှင်ထုတ်ရော ဖေကျော်လည်း သုတ်ကနဲ ထွက်လာတာပေါ့ကွာ ဟဲဟဲ"

"လူလည်ကြီး၊ တခါထည်း မယားပါသမီးကို လိုးချင်တော့ မိန်းမ ကို နောက်ဘဲတဗွေနဲ့ လွတ်ပေးခဲ့တယ် ဟွန်း"

"ဟားဟား ဟားဟား ညို လေး ကြိုက်သလို သာ စွတ်စွဲပါတော့ကွာ ဟဲဟဲ"

..........................................................................................................................

ဝင်းမော် 

ကျွန်တော် လည်း အတော်တင်းနေပြီဗျ၊ မနက်ပိုင်း တပိုင်းလုံး ကြီးဝင်းနားကို ကပ်ချင်တာ မကပ်ရဲ ဘူးဖြစ်နေတာ၊ မမညို ကလည်း ရှိ တော့၊ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ရှေ့ကြီးမှာ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ မသိဖြစ်နေတာ။ နောက်တော့လည်း ရေပက်ခံရင်း ပျော်လာလို့ မေ့မေ့ ပျောက်ပျောက်ပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ရေစိုလာလို့ ရေစို ထမိန်က ကြီးဝင်း ရဲ့ အိုးကြီး မှာ ကပ်ပြီး ပေါင်လုံး ဖင်လုံးတွေ အလှက ပေါ်လာလေ လီးက တောင်လာလေ ပဲ လေ။ နေ့လည်စာ စားပြီးတော့ ဦးကျော် နဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အပြင်းလေး တွေ ကစ် ပြီး နောက်တော့ လူက နည်းနည်း ရဲလာတယ်။ ဦးကျော်က လည်း ကျွန်တော့်ကို မျက်ရိပ်ပြတယ်။ ကြီးဝင်း ကို ကပ်ဖို့၊ တကယ်တော့ ဦးကျော် နဲ့ ကြီးဝင်း နဲ့ ကျွန်တော်တို့ က သရီးဆမ်းပြီးသွားပြီ ဆိုတော့ အဆန်းမဟုတ် ပေမဲ့ အခုက မမညို ပါလာတော့ နည်းနည်း ရှိန်နေကြတာ။ 

ဦးကျော်က သူ မမညို ကို ဖြုတ်ပြီးသား ဆိုတာတော့ ပြောတယ်။ ကြီးဝင်းလည်း သိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သားအမိချင်းတော့ ဖွင့်မပြောကြ သေးဘူး၊ မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြီးကျတော့ နည်းနည်း အန်းနေကြတာပေါ့။ နောက်တော့ ကြီးဝင်း နားကပ် သူ့သဘက်ကို ဝင်ခြုံရင်း နဲ့ တဖြည်းဖြည်းရဲလာတယ်။ ရေစိုနေတဲ့ ထမိန်အောက်က ကြီးဝင်း ဖင်အိတုံ ကြီးတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ပေါင်ခြံဖိမိတော့ လီးက ထောင်းကနဲ တောင်တက်လာတာပေါ့။ နောက်ပြီး လူတွေအများကြိးကြားထဲ မှာ ဘာမှ မဖြစ်သလိုလို ဘာလိုလို ရေပက်ခံတာကိုပဲ ပျော်နေသလိုလို ဟေးလားဝါးလားနေပေမဲ့ လူမမြင်တဲ့အပိုင်း ကျွန်တော့်လီးကြီး ကြီးဝင်း ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲ ဖိသွင်း ထားရတာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာမဟုတ်လား။ 

ဒီကြားထဲ မမညို ကိုလည်း ဦးကျော် က အနောက်က ဖက်ပြီး ကပ်ထားတာတွေ့ တော့ ပိုပြီးဖီးလာရတယ်ဗျ။ မမညို ကို အရင်က တော့ ကိုယ့်အမ ပဲ ဆိုပြီး စိတ်ထဲ ဘယ်လို မှ မနေတာ အခုရေစို နဲ့ ဦးကျော်နဲ့ အဲလို အဲလို တွေတွေ့တော့ ဖီးတက်လာတယ်ဗျ။ မမညို ဘော်ဒီက ကြီးဝင်းအတိုင်းပဲ၊ အာ့ကြောင့် သမီး ကြီးလာရင် ဘယ်လို ပုံ ဖြစ်မယ် ဆိုတာ အမေကို ကြည့်ရတယ် ဆိုတဲ့စကားက အမှန်ပဲဗျ။ မမညို ဖင်က ကြီးဝင်းအတိုင်းပဲ လုံးကျစ်ပြီးတော့ အနောက်ကို ကောက်ထွက်နေတာ။ အဟီး။ ကျွန်တော်တို့ အမျိုးတွေက တကယ့်ဖင်ကောက်အမျိုးတွေဗျ။ 

နောက်တော့ သဘက်အောက်က နေပြီးတော့ ကြီးဝင်း နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်နှယ်ပြီး သမတော့တာပေါ့ဗျာ။ ကြီးဝင်းက လည်း ဘာမှ ကို မပြောတာဗျ။ သူလည်း သူ့မျက်စေ့အစွန်က မမညို နဲ့ ဦးကျော်တို့ အတွဲကို တွေ့မှာပေါ့၊ တမင်မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဘာမှ မဖြစ်သလို နေနေတာ။ 

ညနေစောင်း အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကြီးဝင်းက သူရေအရင် ဝင်ချိုးတယ်။ နောက် သူထွက်လာတော့ မမညို ဝင်ချိုးတယ်။ မမညို ရေဝင်ချိုးနေတုန်း ကြီးဝင်းက ကျွန်တော့်ကို အခန်းထဲ ခေါ်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းက ရေချိုးပြီးလို့ မျက်နှာသုပ်ပုဝါ ကို ကိုယ်မှာ ရင်လျှားသလို ပတ်ထားရင်းက ကျွန်တော့်ကို လှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။ ဦးကျော်လည်း သူ့ရေစို အဝတ်တွေကို ချွတ်ပြီး ပုဆိုးအခြောက်တထည်နဲ့ လဲနေတုန်းပေါ့။ ကြီးဝင်းက ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ရောက်ရော၊ ဦးကျော်ကို အခန်းထဲက နေတွန်းထုတ်ပြီး၊

"သွားသွား ယောက်ျား သမီးညို့ ဆီကို သွားတော့ ဒီည အပြင်ပြန်မထွက်ခင်အထိနေလိုက်၊ အဝင်းလည်း မော်လေး နဲ့ နေမလို့ သွားတော့"

လို့ အတင်းနှင်ထုတ်ပြီး တံခါးပါ ပိတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်မှာ ဦးကျော်ကို အားနာလိုက်တာ။ ဒါပေမဲ့ လီးကတော့ မာနေပြီလေ။ ကျွန်တော်လည်း ရေစိုတွေကို ချွတ်ပြီး ပုဆိုးနဲ့ စွတ်ကျယ်ပဲ ဝတ်ထားတာ ခေါင်းက ရေစိုတွေတောင် ကောင်းကောင်း မသုတ်ရသေးဘူးလေ။ 

ကြီးဝင်းက သူရင်လျှားထားတဲ့သဘက်ကြီးကို ဖြည်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းရဲ့ ကျွဲကောသီးလုံးလောက် နို့ကြီးတွေက တုံခါရမ်း ပြီး ပေါ်လာတယ်။ နို့သီးခေါင်းညိုညို ကြီးတွေက မာတောင်လို့ ။ 

"လာအုံးမော်လေး နင့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေက ရေစိုတုန်းပဲ ငါသုတ်ပေးမယ် ခြောက်အောင် တော်ကြာအအေးမိနေအုန်းမယ်"

ကျွန်တော်က လည်း အကြိုက်ပဲလေ၊ ကြီးဝင်း သူ့မျက်နှာသုတ်ပုဝါနဲ့ ကျွန်တော့် ခေါင်းသုတ်ပေးလို့ ရအောင် ခေါင်းငုံ့ပေးရင်းက ကြီးဝင်း ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီး နို့ကြီးတွေနဲ့ မျက်နှာကို ပွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်တဖက်တချက်နဲ့ နို့ကြီးတွေကို ဆုပ်ကိုင်နှယ်ရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ငုံပြီး အားရပါးရ စို့နေလိုက်တယ်။ 

"အယ် ဒီခလေးဟာလေ၊ ခေါင်းသုတ်ပေးမယ် ဆိုတာကို နို့လာစို့နေတယ်တကယ်ပဲ၊ အို့ ဟဲ့ ဖြည်းဖြည်းစို့ပါဟဲ့၊ အီးးးးးးးးးး"

နို့ကြီးတွေကို တဖက်တလှည့်စီ ပြောင်းစို့နေရင်းက ကျွန်တော့် လက်တွေကို ကြီးဝင်း ဖင်ကောက်ကြီးပေါ် ပြောင်းတင်ပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ခေါင်း က အတင်းတိုးဝင်လို့ ကြီးဝင်းက နောက်ယိုင်သလို ဖြစ်သွားတယ်။ 

"ဟယ် ငါ လှဲကျတော့မယ် ဘယ်လို ဖြစ်တာလဲ လာ၊ ဒါဆိုရင် ငါဒီမှာ ထိုင်မယ်ခန"

ကြီးဝင်းက ကုတင်ဘေးက ကုလားထိုင်လေးမှာ ထိုင်ချလိုက်တော့ သူ့ရှေ့မှာ ကျွန်တော်က ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းရဲ့ နို့တွေကို စို့ပေးရင်းက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အောက်နှီမ့်လို့ ကြီးဝင်းဘိုက်သား လေးတွေနမ်းရင်းက ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ ကြီးဝင်းက ကုလားထိုင်မှာ ရှေ့လျှောထိုင်လိုက်ရင်းက သူ့ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို ကားပေးလိုက်တယ်။ 

သူ့လက်က သဘက်ဘယ်ရောက်သွားပလဲ တော့မသိဘူး၊ ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေထဲကို လက်ချောင်းတွေ ထိုးထည့်ပြီးတော့ ဖွပေးနေတယ်။ ကြီးဝင်းရဲ့ ရေစို စောက်ဖုတ်ကြီးက အမွှေးပါးပါး လေးနဲ့ ဖေါင်းမို့နေတယ်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ ကုန်းရက်လိုက်တော့ ကြီးဝင်း ပါးစပ်က ငြီးသံလေး ထွက်လာတယ်။ ပေါင်လုံးကြီးကိုလည်းပိုကားပေးလာတယ်။ ကြီးဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်လေးတွေ စိုနေပြီ။ သူလည်း ဘယ်အချိန်ထဲက စိတ်ထနေလဲ မှ မသိတာ။ နောက် အားရပါးရ ရက်လိုက် ရအောင် သူ့ပေါင်နှစ်လုံး ကို လက်နဲ့ တွန်းမြှောက်ပြီး လျှာကို စောက်ဖုတ်ထဲ အတင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်။ 

"အ့ မော်လေး တို့ ကို လိုးတော့ကွာ မရတော့ဘူး အရမ်းလိုနေပြီ။ အာ့ကြောင့် ကိုကျော့်ကို နှင်ထုတ်လိုက်တာ"

ကျွန်တော်ကလည်း နှစ်ခါမပြောရပါဘူး။ ကြီးဝင်းကို ကုလားထိုင်က နေ ဆွဲထူပြီး ကုတင်စောင်းမှာ ပြောင်းထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ကြီးဝင်း ပေါင်နှစ်လုံးကို မြှောက်ပြီး ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကို ကုတင်ပေါ်အပြားလိုက်တင်လိုက်တော့ ကြီးဝင်းက နောက်ပြန်မလဲအောင် မွေ့ယာပေါ်ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကန်ထောက်ထားလိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော့် ရှေ့မှာ တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက ဟ တတ ဖြစ်နေပြီ ။လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့လို့ အသာဖိသွင်းလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကြီးဝင်း နဲ့ ရင်ချင်းကပ်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကို လက်ထောက်လို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ ပြီး လိုးပေးလိုက်တယ်။ 

ကျွန်တော့်လီးကြီးက တအားမာတင်းနေတော့ ကြီးဝင်းရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ က အိစက်တဲ့ နွေးထွေးမှု အရသာလေး တွေကို ခံစားသိနေရတယ်။ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်တိုင်း လီးတချောင်းလုံးမှာ အရသာ တပြုံလုံး ခံစားနေရတယ်။ ကြီးဝင်းလဲ အဲလိုပဲ နေမှာပဲ မျက်လုံးလေး စင်းလို့ တအင်းအင်း နဲ့ ခံနေရှာတယ်။ 

အဲလို အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ ကျွန်တော်က လီးကို အပြင်ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ကြီးဝင်းက မော့်ကြည့်ပြီး

"ဘာဖြစ်လို့လဲ မော်လေး"

"ပုံစံပြောင်းမယ်လေ မိန်းမ ရယ်၊ ယောက်ျား ဘာကြိုက်တတ်တယ် ဆိုတာ သိတယ်မလား"

ကျွန်တော်က လိင်စိတ်တအားတက်နေပြီး စိတ်ကြွနေချိန်ဆိုရင် အဲလို မျိုး မိန်းမ လို့ ခေါ်တတ်တယ်။ ကြီးဝင်းက လည်း မငြင်းပါဘုူး သူကလည်း တခါတလေ ယောက်ျား လို့ ခေါ်တတ်တယ်။ ခုလည်း ကျွန်တော်က သူ့ ကို လိုးရင် အကြိုက်ဆုံးက ဒေါ့ကီ ဆိုတာ ကို သူသိတယ်လေ။ သူ့လို မျိုး အိုးလှ ပြီး အနောက်ကိုကောက်နေတဲ့ ဖင်မျိုးကို ဒေါ့ကီ ဆွဲလို့ အရမ်းကောင်းတော့ အဲဒီပုံစံ နဲ့ ပဲ အမြဲ အဆုံးသတ်ချင်တယ်လေ။

ကြီးဝင်းက ဘာမှ မပြောတော့ဘူး၊ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ထောက်ကုံးပေးပြီး ကောက်ပြီးသား ဖင်ကြီးကို အနောက်ပြန်ကော့ပေးထားတယ်။ ကျွန်တော်လည်းကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ပြီး ကြီးဝင်းနောက်က မုဆိုးထိုင်ထိုင်လို့ ကြီးဝင်း ဖင်နှစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်လာတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ပဲ အနောက်က နေ အားရပါးရ ဒေါကီ နဲ့ လိုးပြီး နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူပြီး လိုက်ကြတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို ကြီးဝင်း စောက်ဖုတ်ထဲမှာစိမ်ထားရင်း က ဖက်ပြီး နားနေလိုက်တာ မနက်က သင်္ကြန်လည်တာ ပင်ပန်းထားတာနဲ့ ဆိုတော့ တုံးကနဲ အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ 

"ဒုန်းဒုန်း ဒုန်းဒုန်း"

ကျွန်တော်တို့ အခန်းတံခါးကို အပြင်က လာပြီး တဒုန်းဒုန်းထုတော့မှ ပဲ ကျွန်တော်ရော ကြီးဝင်းရော နိုးလာကြတယ်။ အပြင်က ဦးကျော် အသံကြားရတယ်။

"ဟေး အထဲက တူအရီး နှစ်ယောက် မပြီးကြသေးဘူးလား၊ ဘိုက်ဆာပြီလေ တခုခု ထွက်စားရင်း ညဘက် သင်္ကြန်မဏ္ဍပ်တွေ လျှောက်ကြည့်ရအောင်"

"ဟုတ် လာပြီ ဦးကျော်"

ကျွန်တော် ကမန်းကတန်းထ ကြမ်းပေါ်က လုံခြည်တထည်ကောက်ယူဝတ်ပြီးအခန်းတံခါးကို သွားဖွင့်လိုက်တယ်။ 

"ဟိုက်"

အခန်းဝ မှာ ဦးကျော်တယောက်ထဲ လို့ ထင်ထားတာ မမညို ပါ ပါနေတယ်။ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးက အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျီဗလာ ပုဆိုးဖြစ်သလို ချည်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကျော်ပြီး ကုတင်ပေါ်ကို လှမ်းကြီး မျက်လုံးပြူးနဲ့ ကြည့်နေကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကြီးဝင်း က ထမလို့ ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ရက်ကြီး တကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်အစား တမျှင်မှ မရှိ၊ ဆံပင်ဖားလားနဲ့ လည်ပင်းက သူဝတ်နေကျ ရွေဘတ်ကြိုးတုတ်တုတ်ကြီး တခုပဲ နို့ကြီး နှစ်လုံး ကြားမှာ တွဲလောင်းကျလို့။

..........................................................................................................

ဦးကျော်မိုးဟိန်း သို့မဟုတ် ဖေဖေကျော်၊

"ဟဲ့ စောက်ကလေးလေး နင်ဟာလေ လုပ်လိုက်ရင် စောက်ရမ်းပဲ ဘာမှ နောက်ကို ပြန်မကြည့်ဘူး"

အဝင်း က မော်လေးကို လှမ်းတုတ် လိုက်ရင်းက ကုတင်ပေါ်က စောင်တထည်ကမန်းကတန်းကောက်ယူပြီး သူမကိုယ်ရှေ့ပိုင်းကို ဖုံးထားလိုက်တယ်။ ညိုလေးက တော့ သူ့ပါးစပ်ကလေး ပိတ်ပြီး တခွိခွိ ရီနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး။

"ထားလိုက်ပါကွာ ကလေးဆိုတော့ ဒီလိုပဲပေါ့၊ ငါ့မိန်းမ က ဘယ်လို နေနေ လှနေတာပါ"

ဟု ပြောရင်းက အဝင်း ပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ မော်လေး က စပ်ဖြဲဖြဲ နဲ့ သူ့တီရှပ်ကို ကြမ်းပေါ်က ကောက်ယူပြီး အိမ်သာ သွားအုံးမယ် ဆိုရင်း ထွက်သွားတယ်။ ညိုလေးလည်း အခန်းဝမှ မရှိတော့ပါဘူး။ သူမမေမေ ရှက်နေမှာစိုးလို့ အိမ်ရှေ့ဘက်ထွက်သွားတယ်ထင်တယ်။

"သွားပါဟွန့် သွား အခု တံခါးသွားပိတ်လိုက်အုံး ဒီမှာ အဝတ်အစား လည်း မရှိပဲနဲ့"

အဝင်းက မျက်နှာလေး နီမြန်းပြီး ပြောလို့ကျွန်တော်အခန်းတံခါးသွားပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကုတင်ဆီ ပြန်လာတော့ အဝင်းက သူမ ဆံပင်ဖားယားတွေကို စုပြီး အနောက်ဖက်မှာတပတ်လျိုထုံးဖို့ လုပ်နေပါတယ်။ ခုနက ကာထားတဲ့စောက်ကိုလည်း လွတ်ချလိုက်တော့ သူမရဲ့ ဖွံ့ထွားလှတဲ့ ကျွဲကောသီဆိုက် နို့ကြီးတွေက လှုပ်ရမ်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော် လက်က အလိုလို သူမရဲ့နိုကြီးတွေဆီ လက်ရောက်သွားပါတယ်။ 

"လှလိုက်တဲ့ နို့ကြီးတွေကွာ ငါ့မိန်းမ နို့ကြီးတွေက ဘယ်အချိန်ကြည့်ကြည့် စို့ချင်စရာကြီးတွေ"

"တော်ပါ အပိုတွေ ဟိုမှာ သမီးကို အားရအောင် လုပ်လာခဲ့ပြီးလို့ အမေကို လာဖား နေတာ မဟုတ်လား"

"ဟင် အဝင်း ပဲ ကို့ကို တွန်းထုတ်လိုက်တာပဲလေ၊ အဝင်း လင်ငယ်လေး ကိုခေါ်ပြီး ကို့ကို တွန်းထုတ်လိုက်လို့ ကို က ညိုလေး ဆီ သွားရတာ"

"အမယ် အပိုတွေ သူက မသွားချင်ရှာဘူး မဟုတ်လား"

အဝင်း ရဲ့ မျက်စောင်း လေးကို ပြုံးပြုံးကြီး ခံယူလိုက်ပြီး မှ၊

"မော်လေး က ဘယ်နှစ်ချီတောင် ဆွဲလိုက်လဲ၊ ငါ့မိန်းမ အိပ်ယာတောင် မထနိုင်အောင် ပြိုင်းသွားတာ"

"အို မနက်က နေပူထဲ ရေပက်ခံ တနေကုန်ဆိုတော့ လူက ပင်ပန်းသွားလို့ပါ အဲလောက်မဟုတ်ပါဘူး"

"အင်း ဒါဆိုရင် အခုညထွက်လို့ ရော ရပါအုံးမလား ၊ နားချင်နားလေ"

"ရပါတယ် ဖယ်ဖယ် ဒီလက်ကြီးကလည်းလေ၊ တခါထဲ သမီးလည်း အဝလိုးပြီးတာတောင် အမေ ကို ဆက်လုပ်ဖို့ ကြံနေသေးတယ်၊ ဖယ်တော့ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲလိုက်အုံးမယ်၊ ဘိုက်လည်းဆာပြီ"

အဲလို နဲ့ ကျွန်တော်တို့လေးယောက် ညဘက် ကျတော့ ကိုယ့်ကား ပဲ ကိုယ်မောင်းပြီး ၂ရလမ်း နဲ့ ၈၂လမ်းထောင့်က ကုလားဆိုင် မှာပဲ သွားစားသောက်ကြတယ်။ ပြီးမှ ၆၈လမ်းမှာ ကားအပ်၊ အယ်ပိုင်း မဏ္ဍပ် ကို လမ်းလျှောက်သွားကြတယ်။ လမ်းလျှောက်ကြတော့ ညိုလေးက ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို တွဲခိုလို့၊ အဝင်းက တော့ မော်လေး လက်မောင်းတွဲလို့ ပေါ့။ 

မဏ္ဍပ်နားရောက်တော့လည်း နာမည်ကြီး အဆိုတော် တွေ ဘာတွေ လာတာဆိုတော့ လူတွေက ကြိတ်ကြိတ်တိုး ပေါ့။ ညိုလေးကို တခြားလူကပ်မရအောင် ကိုယ့်ရှေ့မှာ ပဲ နေခိုင်းပြီး ကိုယ်ပဲ ထောက်ပေါ့။ အဟီး မော်လေးက လည်း သူ့ဒေါ်ကြီးကို အဲဒီအတိုင်းပဲ ပေါ့။ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံး ကလည်း ဖင်ကောက် ဆိုတော့ ပုဆီုးအောက်က လီးက ဖင်နှစ်လုံး ကြားထဲ အမြှောင်းလိုက်ပေါ့။ လူတွေက လည်းတိုးတော့ ကျွန်တော်တို့က လည်း ကော်ကပ်သလို ပူးကပ်ထားရတယ်။ 

ညိုလေး နဲ့ အဝင်းနဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ရက်ပေါ့။ အခုက တော့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်လည်း အသားကျသွားပြီ ထင်တယ်။ ခပ်တည်တည်ပဲ ကိုယ့်အတွဲနဲ့ ကိုယ်ဆိုသလို ဖြစ်နေတာ။ နောက်ပြီး မန္တလေးက လည်း ကိုယ့်မြို့မဟုတ်တော့ သိတဲ့လူ မရှိ အေးဆေးပဲ။ ကြည့်နေတုန်းမှာ ညိုလေးက လက်နောက်ပြန်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို လာဆုပ်ပြီး ကိုင်တယ်။ ပြီးတော့ လူကြားထဲ မှာ ထုပေးနေတယ်။ မျက်နာက တော့ စတိတ်ကို ကြည့်လို့ပေါ့။ ခနနေတော့ မနေနိုင်တော့ ဘူး ကျွန်တော့်လီးက တအား မာနေပြီ။ အိမ်ပြန်ကြရအောင်ကွာ လို့ လှည့်ပြောတော့ အဝင်းမျက်နှာ ကလည်း ရှက်တက်တက် အင်းလို့ ပြောတယ်။ အောက်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့မော်လေး လက်က အဝင်း ထမိန်အလွာတထပ်အောက် ဝင်ပြီး နှိက်နေတာကိုး။

ကျွန်တော်တို့ လေးယောက်စလုံး လူကြားမှာ ပွတ်ရင်း သပ်ရင်း နှိက်ရင်း က စိတ်တွေ တအားကြွလာလို့ ကားဆီ ပြန်သွားပြီး အိမ်ကို အမြန်ပြန်လိုက်ကြတယ်။ 

အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူတွေ ဘယ်အခန်းသွားရမှန်းမသိအူကြောင်ကြောင် ဖြစ်နေကြတော့ မထူးပါဘူးကွာ လို့ တွေးပြီး အဝင်းကိုရော ညိုလေးကို ပါ လက်တဖက်တချက်စီ ဆွဲလို့ ကျွန်တော်တို့ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာလိုက်တော့တယ်။ မော်လေး လည်း ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ အနောက်က လိုက်လာတယ်။ အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ညိုလေးကို ဖက်ပြီး ကစ်စ်ပေးလိုက်တယ်။ မော်လေးက လည်း အားကျမခံ သူ့ဒေါ်ကြီးကို ဖက်ပြီး ကစ်ပေးတယ်။ နောက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက် ယှဉ်အိပ်နေကြတဲ့ အဝင်း နဲ့ ညိုလေး တို့ နှစ်ယောက်ကို ကျွန်တော် နဲ့ မော်လေး နဲ့ ဘေးချင်းယှဉ်ရက် က လိုးဖြစ်ကြတော့တယ်။ သူတို့ လည်း စိတ်တွေကြွနေတော့ အသံထွက် ပြီး ငြီးငြူရင်းက အောက်က နေ ကော့ပြန်ပေးနေကြတယ်။ တချီပြီးသွားမှ လေးယောက်သား ကုတင်ပေါ်မှာ နားကြတယ်။ မော်လေးက ညိုလေး ကိုယ်လုံးတီး ကို အခု မှ မြင်ဘူးတော့ သေခြာ ကြည့်ရင်း၊

"မမညို ဘော်ဒီက ကြီးဝင်း အတိုင်း ပဲ နော် အဟီး ပန်းပုဆရာ တော်တယ်ခေါ်ရမယ် ခိခိ"

"အမလေး တို့က အိုနေပါပြီကွာ သမီး လို မဟုတ်တော့ပါဘူး"

"ဟင့် မေမေ က လှပါတယ် သမီးထက်တောင် ပို ဆက်ဆီ ဖြစ်သေးတယ်။ သမီးက မှ ခါးနည်းနည်းတုတ်သလို ဖြစ်နေသေးတယ်"

"ညိုလေး က မတုတ်ပါဘူး၊ သမီး မေမေ က ဖင်အိုးကြီး ပိုကြီးတော့ ခါးသေးသလို ဖြစ်နေတာပါ။ အတူတူလောက်ပါပဲ"

ကျွန်တော်တို့ လေးယောက် တယောက်တပေါက်ပြောရင်းက တဖြည်းဖြည်း ပုံမှန်လို ဖြစ်လာပါတယ်။ မော်လေး ကြည့်ရတာလည်း သူ့အမကို သွားရည်ယိုနေပုံ ရပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် သူကို လည်း အလှည့်ပေးလိုက်အုံးမယ် စိတ်ကူးပြီး။

"မော်လေး လာကွာ ဒီဘက်ကို မင်းကလည်း ငါ့မိန်းမကို ငါမကပ်ရဘူး မင်းကြီးပဲ"

ဟု နောက်သလို ပြောသလို ပြောရင်းက ညိုလေး ဘေးက ထလိုက်ပါတယ်။ မော်လေးလည်း အဝင်းကို နောက်က ဖက်ထားရာက ကမန်းကတန်းထရင်း၊

"အာ ဟုတ်ပါဘူး ဦးကျော် ကလည်း လာပါ ရပါတယ်။ မမညို က ကျွန်တော်ကပ်တာ ကြိုက်မကြိုက် မသိလို့ပါ"

အမျိုးသမီး နှစ်ယောက်စလုံးက ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယေက် ညဏ်များနေတာ ကို သိကြပြီး မျက်စောင်းတွေ ထိုးလိုက်ကြပါတယ်။

"အောင်မလေး ရှင်တို့ နှစ်ယောက် ပလီတွေ များမနေကြပါနဲ့ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ကြပါ၊ တခါထဲ၊ သွားသွား သမီးကို ပြုစုလိုက်အုံး သမီး တူးဘိုင်ဝမ်း အတွေ့အကြုံ ရသွားအောင်"

ညိုလေးကို အဝင်းက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောချလိုက်တော့ ညိုလေး မျက်နှာလေး နီပြီး ရှက်တက်တက် ဖြစ်သွားပေမဲ့ မျက်လုံးတွေက တော့ အရောင်တောက်လာပါတယ်။

"အာ မေမေ ကလည်း "

ဟု ပြောလိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းလှည့်ထိုးပါတယ်။ ညိုလေး ရဲ့ ချစ်စရာ့ မျက်စောင်းနဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို ကျွန်တော်မနေနိုင်တော့ သူမ မျက်နှာလေး ဆွဲပြီး နမ်းပြစ်လိုက်တယ်။ နူတ်ခမ်းလေးတွေကို လည်း စုပ်နမ်းလိုက်တော့ သူမလည်း ဖီးတက်လာပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြန်ဖက်နမ်းလာပါတယ်။ အခု ကတော့ ကျွန်တော်ကလည်း ကျွန်တော့်မိန်းမ ရှေ့ သူမ သမီးကို နမ်းနေရတာဖြစ်ပြီး ညိုလေး အဖို့ကလည်း သူမ အမေနှင့် မောင်တဝမ်းကွဲ ရှေ့မှာ မို့ စိတ်လှုပ်ရှား ပြီး ဖီးတမျိုးခံစားနေရတာ ဖြစ်မယ်ထင်ပါတယ်။ 

ကျွန်တော် က အကြံရှိတာမို့ ညိုလေးကို ဖက်ရင်း က ပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့ ညိုလေးက ကျွန်တော့် ကိုယ်ပေါ်မှောက်ရက် ထပ်ကျလာပါတယ်။ ညိုလေး ခါးကို ကိုင်မြှောက်ပေးလိုက်ပြီး မာလာတဲ့ ကျွန်တော့် လီးကြီးကို တေ့လို့ သူမ စောက်ဖုတ်လေး အဝ ကိုတေ့ပြီး ဖိသွင်း လိုက်တယ်။ နွေးထွေး အိညှက်နေတဲ့ စောင်ခေါင်းအတွင်းသားလေး တွေက ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပေးသလို ခံစားရပါတယ်။ 

ဘယ်အချိန်လိုးလိုး မဝနိုင်တဲ့ ညိုလေး ရဲ့ အဖုတ်ကလေးပါ။ ညိုလေးရဲ့ နို့တွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ်ကို အိကနဲ ဖိလို့လာပါတယ်။ ညိုလေး အဖုတ်ထဲ ကျွန်တော့်လီးကြီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီးမှ ကျွန်တော်က ခြေဖဝါးနှစ်ခုကို အားယူလို့ ဖင်ကို ကြွလိုက်ပြီး ဘေးက ခေါင်းအုံးတလုံးယူလို့ ဖင်အောက်ထဲခုလိုက်တယ်။ ဘေးက ငေးကြည့်နေတဲ့ မော်လေးကိုလက်ပြခေါ်ပြီး ညိုလေး ဖင်ကို ထိုးပြလိုက်တယ်။ မော်လေး လည်း အဲတော့မှ ကမန်းကတန်း ဂျယ်ဘူးယူပြီးထလာတယ်။ ညိုလေး လည်း သူမ ဖင်ပေါက်ကို ဂျယ်သုတ်နေတာ ခံစားလိုက်ရတော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်ပြီး ကျွန်တော့် လီးကြီးကို သူမ စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲက အတင်းညှစ်ပေးသလို၊ ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်းတွေကို လည်း သူမ ပါးစပ်နဲ့ အတင်းကုံးစုပ်တော့တာပဲ။ 

မော်လေး က ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် အပေါ်က နေခွပြီးတော့ ညိုလေး ဖင်ဝကို သူ့လီး တေ့၊ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလာတယ်။ ညိုလေး ပါးစပ်က ငြီးသံက ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ရောက်လာတယ်။ ညိုလေး ကျွန်တော့် ဆံပင်တွေကို သူ့လက်တွေနဲ့ ဆွဲဆုပ်ကိုင်လာတယ်။ မော်လေးက ဖိပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ညိုလေး နို့တွေက ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်အပေါ် အိကနဲ ဖိမိသလို ကျွန်တော့် လီးကြီးကလည်း ညိုလေး စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးထိ ဝင်သွားသလို ခံစားရတယ်။ ညိုလေး စောက်ခေါင်းထဲမှာ နံရံတထပ်ခြားပြီး မော်လေး လီး နဲ့ ကျွန်တော့်လီး နှစ်ချောင်း ပွတ်နေသလိုပဲ စိတ်ထဲမှာ ထင်မြင်ခံစားနေရတယ်။ 

မော်လေး ဆောင့်ချက် နဲ့ ကျွန်တော့် ဆောင့်ချက် နရီကျအောင် ခနတော့ ကြိုးစားလိုက်ရတယ်။ နောက်တော့ တယောက် အလှည့် တယောက် သိသွားတော့ တလှည့်စီ ဆောင့်လိုက်ကြတာ ညိုလေး တယောက် တအစ်အစ် နဲ့ ကောင်းကောင်းကြိး အရသာ တွေ့နေတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် မပြီးခင်မှာကို ညိုလေးက ကာမအရသာ အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားတယ်။ ခံစားရတဲ့ အရသာ ကောင်းလွန်းလို့ ထင်တယ် ညိုလေး သူမ သွားတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ပုခုံးကို ပါ ကိုက်ပြစ်လိုက်တယ်။

"အား..."

.................................................................................................................

ညို 

ညို ဘဝ မှာ ပထမဆုံး အကြိမ် ယောက်ျား နှစ်ယောက်ကြား မှာ ဆန်းဒဝစ် အလုပ်ခံရတဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပေါ့။ ပိုဆိုးတာက ဘေးနားမှာ ကိုယ်လုံးတီး နဲ့ မေမေ က တစောင်းလေး လှဲလို့ ကြည့်နေတယ်။ သူမ ယောက်ျား ဖြစ်သူ၊ ညို့ ပထွေး ဖေဖေကျော် နဲ့ ညို့ မောင်တဝမ်းကွဲ ၊ မေမေ့ တူ ဖြစ်တဲ့ မော်လေး တို့ ညို့ ကို နှစ်ယောက် ညှပ်လိုးနေကြတာကို ပြုံးပြုံး ကလေးနဲ့ ကြည့်နေတယ်။ သူစား ဖူးလို့ ကောင်းမှန်းသိသွားပြီး သူ့သမီးကို ပေးစားရင်း၊ ဘယ်လို နေလဲ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား ဆိုတဲ့ အကြည့်အပြုံးမျိုး လို့ ညို့စိတ်ထဲထင်မိတယ်။ 

ညို့ဖင်ကို ဆောင့်လိုးနေတဲ့ အရှိန်ကြောင့် ညို့ ပိပိလေး ထဲ က ဖေကျော့် လီးတန်ကြီးက ညို့ရဲ့ ပိပိလေး ထဲ ဟိုးအတွင်း ထဲ ထိ တိုးတိုး ဝင်သွားသလိုပဲ။ ညို့ပိပိလေး မှာ ကျင်ကနဲ ဖြစ်ပြီး တကိုယ်လုံးအကြောတွေ ကြွက်သားတွေ တောင့်တင်းသွားပြီးတော့ တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေသွားတော့တယ်။ အရုပ်ကြိုးပြတ်လို ပျော့ခွေသွားတဲ့ ညို့ကို အောက်က ပင့်လိုးနေတဲ့ ဖေကျော်ရော အပေါ်က ဆောင့်လိုးနေတဲ့ မော်လေး ရော မညှာတာကြဘူး တခါထဲ တဖုံးဖုံး နဲ့ ဆက်လိုးနေကြတာ။ သူတို့ လီးကြီးတွေက လရည်တွေ ညို့ကိုယ်လုံးလေးထဲ တပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့်လိုက်ကြပြီးမှ ပဲ ငြိမ်ကျသွားတော့တယ်။ ညိုတို့ သုံးယောက် ထပ်လျှက်သားနဲ့ ငြိမ်ပြီး နားနေမိကြတယ်။ 

ညိုမေမေ က ညို့လက်ကလေးကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်တော့ ညိုလည်း ပြန်ပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်၊ ညိုတို့ သားအမိ တယောက်ကို တယောက် ကြည့်မိကြတဲ့ အကြည့်တွေက နားလည်မှု အပြည့်နဲ့ပေါ့။ မေမေ ကလည်း သူ့ကို မိဘတယောက်အနေနဲ့ အကြည်ညို ပျက်မှာ စိုးထိတ်နေတဲ့ မျက်လုံး တွေက နေ ညိုရဲ့ နားလည်မှု အကြည့်တွေကြောင့် စိတ်သက်သာရာရသွားပြီး ပျော်ရွှင်တဲ့မျက်လုံးတွေ ဖြစ်လာရတယ်။ 

"သမီး ညိုလေး အဆင်ပြေရဲ့လား၊ "

"ပြေပါတယ် မေမေ ရဲ့၊ မေမေ့ယောက်ျား ကြီး ကပဲ ဆိုးတာ ဟွန့်"

"ဟုတ်လား သမီး သူ့ကို မေမေလည်း မနိုင်တော့ပါဘူးကွယ်"

"ဘယ်နိုင်မလဲ ညို့မေမေ က ကိုယ့်ကို မှ ဂရု မစိုက်တော့တာ၊သူ့လင်ငယ်ကလေးပဲ သူက ဂရုစိုက်တာ"

"အာ ဦးကျော်က လည်း နောက်ပြီဗျာ"

"ဟားဟား"

"ဟင်းဟင်း"

"ခိခိ"

"ခစ်ခစ်"

..........................................................................................................................

မေမေ နဲ့ မောင်

မန္တလေး သင်္ကြန်က ပြန်လာကြပြီးတော့နောက်တော့ ညို တို့ မိသားစု က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖြစ်သွားကြပါပြီ။ မေမေ က ညို့ ယောက်ျား အကြောင်းမေးတယ်။ ညိုက အကုန်ပြောပြလိုက်တယ်။ ညို နဲ့ မောင့်ဖေဖေ ဖေဖေဦး နဲ့ ဖြစ်နေတာရော၊ မောင့်မေမေ နဲ့ မောင့်ညီလေး နဲ့ ဖြစ်နေတာရော၊ မောင်က မောင့်မေမေ အပေါ် စိတ်လာနေတာရော၊ မေမေ က တအံ့တသြဖြစ်လို့။ မောင် က ညို့ကို ဖေဖေကျော် နဲ့ ဖြစ်နေတာ မသိသေးပဲ နဲ့ ညို့ကို ဖေဖေကျော်နဲ့ ဖြစ်စေချင်တာ ပါ ပြောပြလိုက်တော့ မေမေ က ရီလိုက်တာ၊ ပြီးတော့ ပြောလိုက်သေးတယ်။ ငါ့သမီး က တကယ့်ဆရာမ ကြီးပဲတဲ့။ ခစ်ခစ်။ သူ့နဲ့ မော်လေး နဲ့ ဖြစ်နေတာကို သိနေရက်သား နဲ့ကို အောင့်ထားနိုင်တာ လည်း နည်းတဲ့ ဆရာ မဟုတ်ဘူးတဲ့ အဟီး။

မေမေ့ကို လည်း မောင်က စိတ်ဝင်စားနေတယ် ဆိုတော့ ဟုတ်လားတဲ့၊ သမီးကရော ဂျဲလက်စ် မဖြစ်ဘူးလားတဲ့။ မဖြစ်ပါဘူး သမီး ကိုတောင် မေမေ က ဖေဖေကျော် နဲ့ ကို ဂျဲလက်စ်မှ မဖြစ်တာကိုလို့ ဆိုတော့ မေမေ ကရီတယ်။ ဖေဖေထက် သူ့မှာက မော်လေး ရှိနေတာမို့ လို့ ဆိုတယ်။ ညို က မောင်လာရင် မေမေ နဲ့ ပေးအိပ်မယ်ဆိုတော့၊ သမီးသဘောပဲလေတဲ့။

ညို မောင်နဲ့ ဖုံးပြောတော့  မောင်က သူ့အလုပ်က လက်ရှိ ပရောဂျက်ကလေး လက်စဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ပြန်လာခဲ့မယ်တဲ့။

........................................................................................................................................

မောင်ပြန်လာတဲ့ နေ့ညို စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလို့ပေါ့ ၊ ညို့လို ပဲ စိတ်လှုပ်ရှားကြမယ့်သူတွေ ဘယ်သူတွေ ဖြစ်နိုင်မလဲ ခစ်ခစ် တွေးကြည့်ကြ ပေ့ါရှင်။

မောင့်ကို ညိုကိုယ်တိုင်ပဲ လေဆိပ်မှာ သွားကြိုလိုက်တယ်။ မောင်က ညို့ကို တွေ့တာနဲ့ လူတွေရှေ့မှာ နူတ်ခမ်း ချင်း အကြာကြီး စုပ်နမ်းလိုက်တယ်။

"ညိုရယ် မောင် အိမ်အထိတောင် အောင့်နိုင်ပါ့မလား မသိဘူး"

တဲ့၊ ခစ်ခစ်။ အိမ်အထိ အောင့်ထားစရာမလိုပါဘူး မောင်လို့ ပြောပြီး မောင့်ကို ကားသော့ပေးလိုက်တယ်။ မောင် ကားမောင်းနေတုန်း မောင့် ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ပြီး အတွင်းခံအောက်က လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ မာတောင် ဖူးကားနေတဲ့ မောင့်လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မောင်တယောက်ဘယ်လောက်တောင် ထန်နေသလဲ ဆိုရင် ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ ခံတယ်၊ ညို့ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ တဖြုတ်ဖြုတ်နဲ့ ပန်းထုတ်ပြစ်လိုက် တော့တာပါပဲ။ မောင့် လရည်တွေကို မျိုချ၊ မောင့်လီးကြီးကို သန့်အောင် လျှာနဲ့ လျှက်ပေးပြီးမှ ဘောင်းဘီ ဇစ်ပြန်တပ်ပေးလိုက်တယ်။ 

အိမ်ရောက်တော့ ညနေစာ မိသားစု ဒင်နာ စားကြတယ်၊ မောင့်ဖေဖေ မောင့်မေမေ နဲ့ မောင့်ညီလေး တို့ အားလုံး ပျော် ရွှင်ဝမ်းသာနေကြတယ်လေ။ ဖေဖေဦးက မောင့်အလစ်မှာ မျက်စေ့တဖက်မှိတ်ပြသေးတယ်။ ညို လည်း လျှာထုပ်ပြလိုက်တယ်လေ။ ခစ်ခစ်။ ဒီည ကတော့ မောင့်အတွက် သီးသန့်လေ။ မောင်ကလည်း တကယ် တန်အောင်ကို လိုးပါတယ်။ ပုံစံမျိုးစုံ နဲ့ကို မနားတမ်း ကို လိုးတာ။ ညိုတို့ မနက် ကျတော့ အိပ်ယာတောင် မထနိုင် ဘူး။ နေမြင့်မှ ကို နိုးတော့တယ်။ 

မေမေထားက အိမ်မှာ နေ့လည်စာ စားဖို့ ပြောသေးတယ် ဒါပေမဲ့ ညို က မေမေ တို့နဲ့ စီစဉ်ထား ပြီး ပြီလို့ ပြောလိုက်တယ်၊ နေ့လည်စာကို မေမေ တို့ ဖေဖေကျော် မော်လေး တို့နဲ့ အတူစားကြတယ်၊ မေမေ က မောင့်ကို ဘယ်လောက်ကြာကြာနေမှာလဲ ဆိုတော့ မောင်က တလလောက်နေမယ်ဆိုတော့၊ ခရီး ထွက်ကြမလားတဲ့ ၊ မောင်ကလည်း ကောင်းသားပဲ ကျနော်လည်း သွားချင်နေတာ ဆိုတော့ ၊ အင်း‌လေးတောင်ကြီးလွိုင်ကော် ခရီးစဉ် ဆွဲကြတယ်။ အဲလို နဲ့ ညို တို့ လင်မယားရယ်၊ မေမေရယ် မောင်လေး ဝင်းမော်ရယ် ထွက်လာလိုက်ကြတယ်၊ ဖေဖေကျော် ကတော့ အလုပ်နဲ့ မို့ မလိုက်တော့ဘူး။ ဖေဖေကျော့် ဟယ်ရီရာလေး နဲ့ပဲ ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ မောင်တလှည့် မော်လေး တလှည့် မောင်းကြတယ်။ 

.................................................................................................................................

ကိုဇော်ဦး 

ကျနော် တို့ ခရီးစဉ် က အလောသုံးဆယ်လည်း မဟုတ် အေးအေး ဆေးဆေး ခရီးစဉ် ဆိုတော့ နားနားနေနေ ပဲ သွားဖို့ ပြင်ကြတယ်၊ မနက်ပိုင်းက ထွက်လာတာ ညနေပိုင်းကလေးမှာ နေပြည်တော် ရောက်တယ်။ နေပြည်တော်မှာ ပဲ ဟော်တယ် တခုမှာ ညအိပ်ဖို့ ဝင်ကြတယ်၊ ညို့ မေမေ နဲ့ ညို့မောင်ဝမ်းကွဲ မော်လေး တို့ က တခန်း ကျနော်တို့ လင်မယားက တခန်း ယူကြတယ်။ 

ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ တူအရီး တခန်းနေတာ ဘယ်လိုမှ မနေပေမဲ့ သူတို့ နှစ်ယောက် ဖြစ်နေကြတယ် ဆိုတာ ညိုပြောထားလို့ ကျနော် က သူတို့ နှစ်ယောက်လိုးနေကြပုံ စိတ်ထဲ ပုံဖေါ်ရင်း က လီးတောင်နေရတယ်။

ကျနော့်မိန်းမ ညို ကလည်း ကျနော် နိုင်ငံခြား ထွက်သွားတုန်းကနဲ့ မတူတော့ဘူး အရမ်းကို ကိတ်လာတယ်။ ကျနော် နဲ့ ညိုနဲ့ ကလည်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆိုတော့ ညို က သူ ဖြစ်ပျက်နေတာကို ပြောပြတယ်လေ။ ကျနော် ကပဲ အားပေး အားမြှောက်လုပ်ပေးလို့ သူ့ ပထွေး နဲ့ ရော သူ့ယောက္ခထီး ဖြစ်သူ ကျနော့်အဖေ နဲ့ ရော တင်မက သူ့ မောင်ဝမ်းကွဲ နဲ့တောင် အလိုးခံထား ခဲ့တာ ဆိုတော့  ပိုပြီး ဆက်ဆီ ဖြစ်နေသလိုပဲ။ သူ့အမေ ကိုတောင် ကျနော် လိုးလို့ ရ‌အောင် သူကြံပေးမယ် ဆိုတော့ ကျနော် ပိုပြီး စိတ်တွေ ထရတာပေါ့။ မထ ခံနိုင်ရိုးလား။ ညို့မေမေ က ညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် အဆစ်အမြစ်က တချိုးထဲ ၊ သူက အသက်ကြီးလို့ ပိုပြီး နည်းနည်း ဖိုင့်လာတာလေး ဝလာတာလေး တွေ ရှိပေမဲ့ အဲဒါက ကျနော့်အတွက် ပို ဖီးလာသလိုပဲ။ 

ညို ကလည်း အရမ်းကို မိုက်ပါတယ် အသားအရည်က ညိုဝင်းမွတ်နေပြီး မျက်နှာ ဝိုင်းဝိုင်းလုံးလုံးလေး နဲ့ အရမ်းချိုတဲ့ အပြုံး လေး အမြဲရှိတယ်၊ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံး တူတာက အနောက်ဖက်ကို ကောက်ချိတ်နေတဲ့ ဖင်တွေ ၊ ကားလည်းကား လုံးလုံးလည်း လုံးဖွင့်တော့ မြင်ရတဲ့ ယောက်ျား တွေ စိတ်ထဲ မှန်းမလိုးပဲ မနေနိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး မျိုးတွေ လေ။ အဲဒါကြောင့်လည်း မြန်မာပြည် ပြန်ရောက်တဲ့ ညကထည်း က ပုံစံမျိုးစုံ နဲ့ ညတိုင်းလိုးနေတာတောင် မဝနိုင်သေးဘူး။ အခု ခရီးထွက်လာတော့လည်း ညို့ အမေ မေမေဝင်း ကို လိုးရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိက လီးကို မတရားတောင်နေစေခဲ့တာပေါ့။ 

ညိုကလည်း အလိုက်သိပါတယ်။ နေပြည်တော် ရောက်လို့ ဟော်တယ်မှာ ပစ္စည်းတွေ ချ၊ ရေမိုးချိုးပြီး အပြင်မှာ ညနေစာ ထွက်စား ပြီး ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တော့၊ နေပြည်တော်က သူ့သူငယ်ချင်း တယောက်စီ သွားလည်မလို့တဲ့။ မော်လေးကို ခေါ် ပြီး ထွက်သွားတယ်။ မသွားခင် ကျနော့်ကို လည်း တိုးတိုးလေး မှာသွားတယ်။ သူတို့ တော်တော်နဲ့ ပြန်လာမှာ မဟုတ်ဘူး၊ မေမေ့ကို ရအောင်လုံး တဲ့၊ ပြီးတော့ သူံအမေကို လည်း မှာတယ် မေမေ တယောက်ထဲ ပျင်းနေမယ် မောင် နဲ့ စကားစမြီပြော နေခဲ့နော်တဲ့၊ ငလည်မလေး။ ကျနော့်မှာ ဘယ်လို ချဉ်းကပ်ရမလဲ ဆိုတာ အကြံထုတ် နေရပြီ။ ညို့ မေမေ က ကျနော်လုပ်ချင်တာကို သိပြီးသား ဆိုပေမဲ့ ကဲလာ လိုးကြရအောင် ဆိုတာက ဘယ်ကောင်းမလဲလေ နော်။

"မေမေ တခုခု သောက်မလား အပျင်းပြေပေါ့ အောက်က လော်ဘီ မှာ ပဲ ဝိုင်လေး ဘာလေး သွားဝယ်လိုက်မယ်လေ"

"ကောင်းသားပဲ တို့ ပါလိုက်ခဲ့မယ်။ သူတို့ ဘာတွေ ရှိသေးလဲ ကြည့်ရအောင်"

ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ဒီည အပြင်မထွက်တော့ဘူး ဆိုတော့ ကျနော်က လည်း တီရှပ်နဲ့ ပုဆိုး အောက်ခံမပါပဲ ဝတ်ထားတယ်၊ ညို့မေမေ ဒေါ် ဝင်းဝင်းခိုင် ကလည်း အပေါ်က တီရှပ် အဖြူ နဲ့ထမီ ဗြောင် မရမ်းစေ့ရောင်လို မျိုး ဝတ်ထားတယ်။ ထမီကို ခါးမှာ ကျပ်ကျပ်လေး စီးထားတော့ ဖင်လုံးကြီးက ကားစွင့်ပြီး အနောက်ဖက်ကို ကောက်နေတာပေါ့။ သူလည်း ကျနော့် ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မကြည့်ဘူး။ ပြုံးတုံ့တုံ့ မျက်နှာလေး နဲ့ တခြားဖက်ကို ပဲ ကြည့်နေတယ်။ 

ဟော်တယ် လော်ဘီ မှာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် စားပွဲတလုံးမှာ ဝိုင် တွေ ကြော်ငြာ အမြည်းတိုက်ပြီး ရောင်းနေတဲ့ ကောင်မလေး ကိုတွေ့တယ်။ ယောက်ခမကြီး နဲ့ ကျနော်တို့ အမြည်း ဝိုင်သုံးလေးမျိုး ကို တခွက်စီ သောက်ကြည့်ပြီးမှ ဝိုင်အနီ တလုံးကို ဝယ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ကအဲဒီ အမြည်း သုံးလေးခွက် သောက်ပြီး တော့ မျက်နှာလေး တောင် နီနေပြီ။ 

အဲလို နဲ့ ကျနော်တို့ အခန်းကို ပြန်တက်ဖို့  ဓါတ်လှေခါးထဲ ကို ဝင်လိုက်ကြတယ်။ အပေါ် အတက်မှာ ဓါတ်လှေခါးက သိမ့်ကနဲ တချက်အလှုပ် ယောက်ခမ ကြီး က ယိုင်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော့် ဘယ်ဘက်လက်က ဝိုင်ပုလင်းကိုင်ထားတာမို့ ညာဖက်လက်နဲ့ ယောက်ခမကြီး ခါးကလေးကို ကိုင်ထိန်းလိုက်ရတယ်။ 

"အို့"

"မေမေ အဆင်ပြေရဲ့လား"

"အင်း ခစ် တို့တော့ အမြည်း သောက်တာနဲ့တင် မူးနေပြီ ထပ်သောက်စရာမလိုတော့ဘူးထင်တယ်"

"ဟဟ မဟုတ်တာ မေမေ ကလည်း နောက်နေပြီ"

ကျနော်က ပါးစပ်က ပြောရင်း လက်က သူမ ခါးလေးကို တင်းတင်းလေး ဆွဲဖက်ထားတာက မလွှတ်တော့ပဲ မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ဆက်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ 

"ဟဲ့ လွှတ်ပါဦးဟဲ့ ရပါပြီ မတော် သူများတွေ တွေ့သွားရင်တမျိုးထင်နေပါဦးမယ်"

"အော် မေမေ လဲသွားမှာ စိုးရိမ်လို့ပါ"

လို့ ပြောပြီး မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့ လွှတ်ပေးလိုက်ရတယ်။ 

ကျနော်တို့ အခန်းရှိတဲ့ အထပ်ရောက်တော့ ယောက်ခမကြီးက သူ့လက်ထဲ မှာ သော့ရှိတာမို့ သူတို့ အခန်းကို ကျနော့် ရှေ့က နေ အမြန်လျှောက်သွားတယ်။ သူ့ ဖင်ကြီး တလုံးချင်း ခါယမ်းသွားတာက ကျနော့်ကို မျက်စေ့ ပြစ်ပြနေသလိုပဲ လို့ ထင်မိတယ်။ လီးကလည်း မာလာပြီလေ။

အခန်းထဲ ရောက်တော့ ယောက်ခမကြီးက ရေချိုးခန်းထဲ တန်းဝင်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း ဝိုင်ကို စားပွဲပေါ်တင် လိုက်ပြီးမှ ဖေါက်တံကို သတိရလိုက်တယ်။ ဝိုင်ဖေါက်တံ က ကျနော့် အခန်းထဲ မှာ ကျန်နေခဲ့တာမို့ သွားယူလိုက်ဦးမယ်လို့ ယောက်ခမကြီးကို အော်ပြောခဲ့ပါတယ်။ 

ကျနော့်အခန်းထဲ ရောက်တော့ ဝိုင်ဖေါက်တံကို ယူရင်းနဲ့ ယောက်ခမ ရဲ့ ဖင်လုံးကြီးကို မျက်စေ့ထဲ မြင်ယောင်ရင်းက ချောဆီပုလင်းလေးရယ်၊ ကွန်ဒန်တထုပ်ရယ် ကို ပါ ကောက်ယူလာခဲ့လိုက်တယ်။ 

ယောက်ခမကြီး တို့ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် ကွန်ဒန် နဲ့ ချောဆီ ပုလင်းလေး တင်ထားလိုက်ပြီး ဝိုင်ပုလင်းကို ဖေါက်လိုက်တယ်။ ဟော်တယ်က ချထားတဲ့ ဖန်ခွက်လေး နှစ်ခွက်မှာ ပဲ ဝိုင်ကို တခွက်စီ ငှဲ့ထည့်ရင်း နဲ့ ယောက်ခမကြီး ကို တခွက်ပေးလိုက်တယ်။

"ဟဲ့ လူက မူးချင်နေပါပြီ ဆိုတာကို ထပ်ပြီး ဝိုင်လာတိုက်နေတယ် ဟွန့် လူကို မူးအောင် လုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေတာလား"

"ဟုတ်ပါဘူး မေမေ ကလည်း ဝိုင်က အချိုစားပါ၊ နောက်ပြီး မေမေ မူးသွားအောင် ကျနော် က ဘာဖြစ်လို့ လုပ်ရမှာလဲ လို့ "

"မသိပါဘူးတော်၊ ပြောလို့ ရမလား"

ယောက်ခမကြီး ရဲ့ မျက်စောင်းက ကျနော့် လီးကို တင်းကနဲ ဖြစ်စေပါတယ်၊

"ချီးယားစ်"

"ချီးယားစ်"

ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ဖန်ခွက်ချင်း ခွပ်ကနဲ တိုက်လိုက်ပြီး ဝိုင်ကို နည်းနည်း ချင်း စုပ်သောက်လိုက် ကြပါတယ်။

"သမီး တို့ ကလည်း ဘယ်လောက်ကြာမလဲ မသိဘူးနော်"

"ညို က အေးဆေး နေဦးမယ်ပြောတယ်၊ သူ့သူငယ်ချင်း နဲ့ မတွေ့ရတာကြာလို့တဲ့"

တကယ်တော့ ညို နဲ့ မော်လေး တို့ ခနနေ ပြန်လာပြီး ကျနော်တို့ အခန်း မှာ သွားအိပ်ကြမယ်လို့ ကျနော့်ကို ပြောထားပြီးသား။ 

ညို့မေမေ က ဝိုင်ခွက်ကို တဝက်လောက်သောက်ပြီး ကုတင်ဘေးက စားပွဲလေးမှာ သွားတင်လိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ ခုနက ကျနော်တင်ထားခဲ့တဲ့ ချောဆီ ပုလင်းလေး နဲ့ ကွန်ဒန်ထုပ် ကို တွေ့သွားတယ်။

"ဟင် ဒါက ဘယ်က ဟာတွေလဲ"

"ကျနော် ခုနက ဝိုင်ဖေါက်တံ သွားယူရင်း နဲ့ ယူလာခဲ့တာပါ မေမေ"

ယောက်ခမကြီး မျက်နာ နီသွားပါတယ်။ သူမ မျက်နှာကလေးက လည်း ဝိုင် အရှိန် နဲ့ နည်းနည်းလေး နီမြန်းလို့ မျက်လုံးတွေက လည်း ရီဝေစ ပြုနေပါပြီ။ 

"ဘာလုပ်ဖို့လဲ..အွန့်..အို.."

ယောက်ခမကြီး မေးခွန်းထုတ်နေတဲ့ စကားမဆုံးသေးခင် ကျနော်က သူမ အနား ရောက်နေပါပြီ ဝိုင်ခွက်ကို စားပွဲပေါ် လှမ်းတင်ရင်း ယောက်ခမကြီး ကို ဆွဲဖက်လိုက်တာပါ။ ယောက်ခမ ကြီးက ပြောလက်စ စကားရပ်သွားပြီး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူမ ရဲ့ ပွင့်အာ နေတဲ့ နူတ်ခမ်း ပျော့ပျော့ လေးတွေကို ကျနော့် ပါးစပ်နဲ့ ငုံစုပ်ပြီး နမ်းလိုက်ပါတယ်။

"ပြွတ်စ်..ပလွတ်စ်"

သူမ ရဲ့ ဝိုင် အနံ့လေး သင်းနေတဲ့ နူတ်ခမ်း ချိုချို တွေကို ဝ‌အောင် စုပ်နမ်း ပြစ်လိုက်ပြီးမှ အသာခွာပြီး မျက်စေ့ကို တည့်တည့်ဆိုင်ကြည့်ရင်း။

"မေမေ့ ကို ချစ်မလို့လေ"

"အို"

ကျနော့် အပြောကြောင့် ယောက်ခမကြီး ခေါင်းငုံ့သွားပါတယ်။ ကျနော်က သူမ မေးစေ့လေးကို ပင့်မကြီး ကျနော့်ကို ကြည့်စေလျှက်။

"မေမေ က သိပ်ချစ်ချင်စရာ ကောင်းတာပဲဗျာ"

လို့ ပြောလိုက်မိတော့သည်။

..............................................................................................................................

ဓဒါ် ဝင်းဝင်းခိုင် နဲ့ ကိုဇော်ဦး 

"သမီး တို့ ပြန်လာရင် မကောင်းဘူး ထင်တယ်"

"ညို က မလာဘူး ကျနော့်ကို  တမင် လွှတ်ပေးခဲ့တာ "

"အင်း ဒီကောင်မလေး ကတော့လေ၊ တကယ့် ဆရာမကြီးပဲ"

"ဟားဟား မေမေ ကလည်း ကျနော့် ကို မချစ်ချင်လို့လား"

"‌ပြောဖူးကွာသတ်ချင်သတ်လိုက် ခစ်ခစ်"

သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် မျက်နှာချောချော ဖင်ကောက်ကောက် နဲ့ အရမ်းကိတ်လှတဲ့ အမျိုးသမီး ဆိုကတည်းက ကျနော့် အကြိုက် ဖြစ်နေတာ အခု လို ကိုယ့် မိန်းမ ရဲ့ အမေ ဆိုတော့ ပိုတောင် ဖီးက လာနေတာမဟုတ်လား။ အရမ်းကို မာတောင် တောင့်တင်းနေတဲ့ လီးကြီး က ပုဆိုးနဲ့ ပွတ်နေတာကို မခံနိုင်တော့လို့ ကိုယ့်ပုဆိုးကို ကြမ်းပေါ် ကွင်းလုံး ပုံ ချွတ်ချပြစ်လိုက်တော့တယ်။

"ဟယ် ရှက်လည်း မရှက်ဘူး"

"ဘာရှက်စရာရှိလို့လဲ မေမေ ကလည်း သားက မေမေ့ ကို ဘယ်လောက်ချစ်ချင်နေပလဲ ဆိုတာကို သက်သေပြတာလေ"

"ဟွန့် အပိုတွေပါ မယုံပါဘူး သွား"

ယောက်ခမကြီးက ညှတုတု နဲ့ ကျနော့်ကို တွန်းလွတ်ပြီး ကုတင်ဖက်ကို မူယာမာယာ နဲ့ ပြေးတယ်၊ ကျနော့် အကြိုက်ပေါ့ အနောက်က လိုက်ပြီး ဖက်လိုက်တယ်၊ သူလည်း ကုတင်ပေါ် မှောက်ရက် အကျ ကိုယ်က အပေါ်က ထပ်လျှက်ပေါ့၊ သူ့ထမိန်ပျော့ပျော့ ပေါ် ကနေပဲ ကျနော့် လီးကြီးက သူ့ဖင်ကြီး နှစ်လုံးကြား ဝင်အောင်းတယ်။ ကုတင်စောင်းမှာ ကုတင်ပေါ် ကုံးကုံးကြီး မှောက်ရက် ဖြစ်နေတဲ့ သူ့နောက်ကျောကို အသာဖိထားပြီး ထမီကို အောက်ကနေ လှန်တင်ပြစ်လိုက်တယ်၊

"အို"

‌ ပေါင်လုံး တုတ်တုတ် ကြီး နှစ်လုံး ကြားက ပြူးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးက အရည်တွေ ရွှမ်းလဲ့ လို့။ လက်တဖက်က တတောင်နဲ့ သူ့ကျောကို ဖိထားလိုက်ပြီး နောက်လက်တဖက်က ပေါင်ကြားထဲ ထိုးထည့်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီး ကို ဆုပ်ကိုင် ပွတ်ခြေပြစ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ဆီက ငြီးသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ်၊ ကျနော်လည်း ကုတင်ဘေး ကြမ်းပေါ်မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ကုတင်ပေါ် ကိုယ်တခြမ်းမှောက်ထားတဲ့ ဘောက်ခမကြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းထိုးဝင်လိုက်တယ်။ 

ယောက်ခမကြီး ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ကြီးက အမွှေးပါးပါး လေး နဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူကြီး၊ စောက်ရည်တွေက အကွဲကြောင်း တလျှောက်မျာ ရွမ်းလဲ့ နေတယ်။ ကြာညိုနံ့ သင်းသင်းလေး ရတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ပဲ ကုံးရက်ပြစ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးကလည်း ကြမ်းပေါ် ကို ခြေဖျားထောက်လို့ ဖင်ကြီးကို ကော့ပေးလာတယ်။ လျှာပေါ် က စောက်ရည် အရသာခံရင်း လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ စောက်စေ့ နေရာလေးကို ဖိပွတ်ချေ ပေးနေလိုက်တယ်။

"အားးးး အငျးးးး အိုးးကှာ"

"ပလပ်...ပလပ်...ပြွတ်စ်"

"ရှီးးးး ကျွတ်စ်...."

ခေါင်းကို မော့ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လျှက်နေရတော့ ကျနော်လည်း ဇက်ညှောင်းလာတယ်။ လီးကလည်း မာတောင်နေပြီ ဆိုတော့ မတ်တတ်ရပ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် လီးတန်ကြီး ကယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံး အပေါ် မှာ တန်းနေတယ်၊ လီးတန် အရင်းကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဒစ်ဖူးနဲ့ ဖင်တုံးကြီးကို တချက်နှစ်ချက် ရိုက်လိုက်ပြီး ယောက်ခမကြီးကို နောက်လိုက်တယ်။

"ကဲ ဒီလောက် တောင် လိုးချင်စရာကောင်းတဲ့ ဖင်ကြီး ဒုတ်တို နဲ့ ရိုက်လိုက်ဦးမယ် "

"ဖတ်..ဖတ်.."

"ခစ်ခစ် မလုပ်ပါနဲ့ အဲဒီ ဒုတ်ကြီး မသုံးရသေးပဲ ကျိုးသွားပါဦးမယ်"

ယောက်ခမကြီးကလည်း မခေဘူး ကျနော့်ကို ပြန်နောက်လိုက်သေးတယ်။ ကျနော် က ဒူးကို ကွေးညွှတ်လိုက်တော့မှ လီးတန်ထိပ်ဖူးက စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းနဲ့ တည့်သွားတယ်။ လေးဆယ့်ငါးဒီကရီ ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးက ကုတင်ပေါ် ကုံးနေတဲ့ ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်နဲ့က တန်းနေတာ။ ဆောင့်ထိုးထည့်လိုက် တာ စွတ်ကနဲကို တန်းဝင်သွားတော့တာပဲ။

"အား.....အီးးးး နာတယ်..ကွာ တအားပဲ ..ဘာလို့ တအားထိုးထည့်ရတာလဲ ကျွတ်စ် ကျွတ်စ်"

ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ရွဲနေလို့ ချောချောရူရူပဲ ဝင်သွားပေမဲ့ ရုတ်တရက် အငိုက်မိပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဝင်သွားလို့ ထင်တယ် ယောက်ခမကြီး စုပ်သတ်ပြီး ငြီးလိုက်တယ်။ ကျနော့်လီး လည်း ပူကနဲ တချက်ဖြစ်သွားတာကြောင့် လီးကြီး တဆုံးထိဝင်ပြီး ကျနော့်ပေါင်ခြံနဲ့ ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံး ကြီးတွေ ဖိကပ်ထားပြီး ခနနားနေလိုက်တယ်၊ စောက်ခေါင်းထဲက ‌နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ က လီးကြီး နာသွားတာကို အာငွေ့ ပေးထားသလိုမို့ ခနလေး နဲ့ သက်သာသွားပါတယ်။

"ဆောရီး မေမေ၊ မေ့မေ့ ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်း လိုးချင်စရာကြီးမို့ လောဘ ကြီးသွားမိတာပါ  ကန်တော့ ကန်တော့ "

"ခုမှတော့ ကန်တော့ မနေနဲ့ မွတ်နေအောင်သာ မွေ့တော့  အဟီးး"

ယောက်ခမကြီးကလည်း မခေဘူး၊ ဒါမျိုးတွေ ရသား။ ကျနော်က လည်း တကယ်က အပြောစောင့်နေတာမဟုတ်ပါဘူး။ လီးသက်သာအောင် ခနနားနေတာ၊ ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို တထစ်ချင်း ဇိမ်ခံပြီး ဆွဲထုတ် လိုက်တယ်၊ လီးကြီးက စောက်ဖုတ်အဝက ပြုတ်မထွက်ခင် ဒစ်လည်ပင်း ပေါ်လာတဲ့အထိပေါ့။ ယောက်ခမကြီးက လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သွားတော့မယ် ထင်ပြီး ရှီးကနဲ ဖြစ်သွား တယ်။ အဲတော့မှ ကျနော်လည်း အရှိန် နဲ့ ဆောင့်ထိုးချလိုက်တယ်။

"ဖလွတ်..ဗျိ...ဖတ်"

"အင့်.."

ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီးတွေ ကတုံခါသွားတယ်။ လီးပေါ် က ခံစားရတဲ့ စောက်ဖုတ်အတွင်းက အရသာ။ ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ကိုယ့်ပေါင်ခြံ ရိုက်ခတ်မိတဲ့ အရသာ အပြင်။ ကိုယ့်မိန်းမ ရဲ့ အမေ ကို လိုးနေရတာပါလား ဆိုတဲ့ အသိက ကျနော့်ရဲ့  ကာမ အရသာတွေကို အစွမ်းကုန် ချိုမြိန်စေခဲ့တယ်။

ကျနော့် ရဲ့ အနောက်က နေ ပင့်ကော် ထိုးမွှေ ဆောင့်လိုး ချက်တွေက တဖြည်းဖြည်းချင်း အရှိန်ရပြီး မြန်လာသလို ယောက်ခမကြီးရဲ့ အငြိမ်မနေ ကော့ကော့ပေး နေတဲ့ ဖင်ကြီး ကြောင့်လည်း လီးကြီးက လဥ တွေပါ တခါထဲ ဝင်သွားမလောက်ကို ဆောင့်ဆောင့် လိုးသွင်းနေမိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော် နိုင်ငံခြားက ပြန်ရောက်ကတည်းက ညို နဲ့ အဆက်မပြတ်လိုးနေခဲ့ရလို့ လီး ကြီးက ချက်ခြင်း ပြီးဖို့ မလွယ်သေးပါ။ ယောက်ခမကြီးကတော့ ပုံစံကြည့်ရတာ ပြီးချင်နေသလိုပါပဲ။ 

ကျနော်လည်း ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီး နစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ဖြဲဖြဲရင်း ဆောင့် ဆောင့်လိုးနေတာဆိုတော့ ယောက်ခမကြီးရဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားက ခရေပွင့်ကလေးက ကျနော့်ကို ဟစေ့ဟစေ့ ပြနေသလို တွေ့နေရပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ လက်မ တဖက်နဲ့ အဲဒီခရေပွင့်လေးထဲ ဖိထိုးထည့်လိုက်တော့ ယောက်ခမကြီး ကိုယ်လုံးလေး တောင့်တက်သွားပါတယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးလည်း ခါတက်လာတာမို့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိပြီး ကျနော်လည်း အရှိန်မြင့် ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်တယ်။

"ဖွတ်...ဖတ်.."

"အ...အ...အီးးး"

ယောက်ခမကြီး စောက်ခေါင်းထဲက ကျနော့်လီးတန်ကြီးကို ရွစေ့ရွစေ့ လုပ်ပြီး ညှစ်သလို ဖြစ်လာလို့ သူ ပြီးသွားပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ 

ကျနော် လေးငါးဆယ်ချက်လောက် ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးမာမာကြီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ သွင်းထားပြီး စိမ်ထားလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး မှိန်းပြီး ဇိမ်ခံနေတာ နည်းနည်း လေး စောင့်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြိး ကိုယ်လုံး တောင့်နေရာကနေ ပျော့ကျသွားမှ အသာ ရပ်ပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ လီးကြီးမှာ စောက်ရည်တွေ ရွဲပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျွတ်ထွက်လာသလို စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တချို့ အပြင်ကို စီးကျလာတယ်။ လီးကြီး စောက်ဖုတ်အပြင်ကျွတ်ထွက်သွားတော့ ယောက်ခမကြီးက အိကနဲ အော်လိုက်ရင်းက ကျနော့် လက်တဖက်ကို လှမ်းဆွဲ ဆုပ်ထားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ အသံတိုးတိုးလေးနဲ့။ 

"သား မပြီးသေးဘူး မလား လုပ်လေ။ ဟိုစားပွဲပေါ်က ဟာ ဘာအတွက်လဲ ဆိုတာ မေမေ သိပါတယ်"

ယောက်ခမကြီးက ကုတင်ပေါ်မှောက်ရက်က မထသေးပဲ တတောင်ဆစ်နဲ့ မွေ့ယာကို ထောက်ပြိး ကိုယ်တပိုင်းကြွကာ ကျနော့်ဘက် လှည့်ကြည့်ရင်း စားပွဲပေါ် ကို မျက်စ ပြစ်ပြလိုက်ပါတယ်။

"ဟုတ်..အဟီးး"

ကျနော်လည်း လီးတန်းလန်းနဲ့ စားပွဲလေးရှိရာ လျှောက်သွားပြီး၊ စားပွဲပေါ် ကကွန်ဒန် ကို ဖေါက်ပြီး လီးတန်ကြီးမှာ လိမ့်စွပ်လိုက်တယ်။ နောက် ချောဆီပုလင်းလေးကို ကောက်ယူပြီး ယောက်ခမကြီး ရှိရာကို ပြန်လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ယောက်ခမကြီးက ခုန ပုံစံကို မပြောင်းဘူး ဒါပေမဲ့ သူ့လက်နဲ့ မေးစေ့လေးကို ထောက်ပြီး ကျနော့်ကို ပြုံးပြုံးလေး လည်ပြန်ကြည့်နေတယ်။ 

"လု လေး ကောင်းကောင်း နဲ့ ညှင်ညှင်သာသာ နော် သား၊ ခုန အရှေ့ ပေါက်လို မကြမ်းနဲ့ တခါထဲ ကွဲပြဲကုန် ရင် အီးပါမရ ဘာမရ ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ်"

"အဟီး ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ ရ ၊ မေမေ က ကျွမ်းတာပဲ အန်ကယ်ကျော် က အနောက်ကြိုက်တာလား"

"ဟင့်အင်း မော်လေး လေ၊ မော်လေး က လူသာ ငယ်သာ အနောက်သန်တယ် ခစ်ခစ်၊ မေမေ့ကို သူပဲ သိမ်းသွင်း သွားတာ အဟိ"

ကျနော်လည်း ယောက်ခမ ဖင်တုံကြီး နှစ်လုံး အကွဲကြားထဲ ချောဆီကို လောင်းချပြီး လက်မလေးနဲ့ ခရေပွင့်ပေါက်ထဲ ထိုးထိုး ထည့်ပေးလိုက်တယ် ယောက်ခမကြီး က ကြိုက်ပုံရတယ်၊ ကြောင်မလေး လိုပဲ ခေါင်းလေး မော့ပြီး အင်းအင်း နဲ့ ငြီးတယ်၊ နောက်တော့ လက်ခလည်နဲ့ ကရိုင်းတယ်၊ ဆီထပ်ထည့်တယ် လက်ညိုး၊ လက်ခလည် နှစ်ချောင်းနဲ့ ကရိုင်းတယ်၊ နောက်တော့ လက်သကြွယ်ပါ ထည့်ပြီး သုံးချောင်းရအောင် ဆီနဲ့ ချဲ့ ပြစ်လိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ခရေပန်းလေး တော်တော် လေးလျော့သွားမှ ကွန်ဒန်စွတ်ထားတဲ့ လီး ကြီးကို တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အသာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ဖင်ပေါက်က အကြောတွေက တင်းတင်းလေး ဆုပ် ထားသလို ပေမဲ့ ချောဆီ အားကိုး နဲ့ တထစ်ချင်း ဝင်သွားတယ်၊ 

"အား...ဖြည်းဖြည်းနော် သား အရမ်းမကြမ်းနဲ့ "

"ဟုတ်ကဲ့ပါ မေမေ"

ကျနော်လည်း ယောက်ခမ ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံး ကို လက်ဖဝါး နှစ်ဖက် နဲ့ တဖက်တချက်စီ တွန်းဖြဲရင်း၊ လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစိမ့်စိမ့် ဝင်သွားတာကို အရသာခံ ကြည့် နေမိတယ်။ ညို နဲ့ သူ့ အမေလို ဖင်ကောက်ပြီး ဖင်လုံး ကြီးတဲ့ သူတွေ ကို ဖင်လိုးရတာ အရမ်းကို အရသာ ရှိတာပဲ လို့ တွေးနေမိတယ်။ အခု ညို့ အမေကို ဖင်လိုးရတာ ညို ထက်တောင် ပိုကောင်းသလိုပဲ လို့ ထင်မိတယ်။ ညို့ အမေ ဖင်ကြီးက ပိုကြီး ပြီးတော့ အဆီ နည်းနည်း ပိုများတော့ အိနေသလိုပဲ။ 

ခနလေး နဲ့ လီးအဝင်က ဖြောင့်သွားသလို၊ ဖင်အလိုးခံနေကြ မို့လားမသိ၊ ညို့အမေ ကလည်း ဖင်လိုးတာကို မှိန်းပြီး အရသာခံနေတယ်။ ဖင်လုံး ကြီး နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီး ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေရာက ရှေ့ကို ကုံးပြီး နို့ကြီးတွေကို လှမ်းဆုပ်နှယ်လိုက်တယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာပဲ အခန်းတံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို ယောက်ခမကြီး ဖင်မှာ တန်းလန်းတပ်ရက်နဲ့ ၊

"ဘယ်သူလဲ"

လို့ လှမ်းမေးလိုက်တယ်၊ 

..................................................................................................................................

 အပြင်က။

"ညိုတို့ပါမောင်၊ "

လို့ လှမ်းပြောသံကြားတော့၊ ကျနော်ကပဲ၊ 

"သော့ရှိတယ် မလား ဝင်လာခဲ့လေ ဒီမှာ လက်မအားဘူး"

လို့ လှမ်းအော်ပြောလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးက လက်ပြန်နဲ့ ကျနော့်လက်ကို လှမ်းဆွဲဆိပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သော့ဖွင့် သံ နဲ့ အတူ တံခါး ပွင့်သွားတယ်။ ညိုက ကျနော်တို့ ပုံစံကို တွေ့သွားတော့ မျက်နှာ ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ နောက်က ပါလာတဲ့ ဝင်းမော်ကို လှမ်းပြောလိုက်တယ်။

"ဟဲ့ မော်လေး တံခါး မြန်မြန်ပိတ်လိုက်၊ တော်ကြာ အပြင်က ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့လူတွေ မြင်ကုန်မယ်"

ဝင်းမော်က လည်း တံခါးကို အမြန်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ ညို က ကျနော်တို့နား လျှောက်လာပြီး၊

"အင်း မောင်က လူရော လီး ရော မအားတာကိုး ခစ်ခစ်"

အဲလို ပြောရင်းက အနားရောက်လာတော့ ကျနော် လိုးနေတဲ့ အပေါက်ကို တွေ့သွားပြီး၊

"ဟဲတော့ မောင်က မေမေ့ ကို အနောက်ပေါက် ဆွဲနေတာကိုး အဟီး မြန်လိုက်ကြတာ သူတို့ နှစ်ယောက်ကလည်း ခုပဲ တွေ့တယ် ခုပဲ နောက်ပေါက် ရောက်နေကြပြီ"

ဝင်းမော် ကလည်း အနောက်က ကပ်လိုက်လာရင်း၊ 

"အင်း ကြီးဝင်း အကြိုက်ပေါ့ ခိ"

ယောက်ခမကြီး ကတခွိခွိ ရီတော့ သူ့ ဖင်ဝ အကြောတွေက လီးအရင်းကို လာဆုပ်ညှစ်သလို ခံစားရတယ်၊ ကျနော်လည်း သူတို့ နှစ်ယောက် အနားမှာ လာဟီနေတော့ ဖီးအောက်တာနဲ့ ၊

"အာ ညိုတို့ကလည်း ကွာ ဒီမှာ လုပ်နေတုံးကြီးကို ဖီးအောက်တယ် ဟာသတွေ လုပ်မနေကြနဲ့"

လို့ ပြောလိုက်မှ လျှာလေး တစ်လစ်ထုပ်ပြတယ်။ 

"အင်း အာ့ဆို ညိုတို့ အခန်းကို မော်လေး ခေါ်သွားလိုက်မယ်နော် ဟုတ်လား မောင်၊ မေမေ ရော "

"အင်း ကောင်းတယ် ဒီတည တို့တွေ အိပ်ယာလဲ ကြရအောင်"

ယောက်ခမကြီး ကလည်း ညို နဲ့ မော်လေး တို့ကို သဘောတူကြောင်း ခေါင်းငြိမ့် ပြလိုက်တယ်။ ညို က ကျနော့် နားလာပြီး နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းစုပ်လို့ ၊

"ဂွတ်နိုက်မောင်၊ မေမေ့ ကို ကောင်းကောင်းပြုစုပေးလိုက်နော် ခစ်"

လို့ ပြောတယ်၊ ဝင်းမော်က လည်း သူ့ဒေါ်ကြီး ခေါင်းရင်းဘက်သွားလို့ ချစ်သူ နှစ်ဦးအလား နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်း နူတ်ဆက်နေကြတယ်၊ အဲဒီ အင်းဆက် တူအရီး နှစ်ယောက် အချစ်ပိုနေတာ ကြည့်ရင်း ယောက်ခမကြီး ဖင်ထဲ စိမ်ထဲတဲ့ ကျနော့် လီးကြီး က တုံကနဲ မာသွားတယ်။ အဲတော့ ညိုတို့ နှစ်ယောက် အခန်းထဲက ထွက်သွားတာနဲ့ ကျနော် ယောက်ခမကြီး ဖင်ပေါက်ကို တဖုံးဖုံး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်မိတော့တယ်။ 

ယောက်ခမကြီး နဲ့ ကျနော်တို့ တညလုံး ပုံစံမျိုးစုံ နဲ့ လိုးဆော်ကြတာ မနက်လင်းကာနီး လောက်မှ အိပ်ပျော် သွားကြတယ်၊ ညိုနဲ့ ဝင်းမော်တို့ လာနိုး မှ ပဲ နိူးကြတော့ တာပေါ့။ 

နောက်နေ့ ကျတော့ နေပြည်တော်က ထွက်လာကြပြီး မန္တလေးကို ရောက်တယ်။ ဟော်တယ်ရောက်ပြီး တော့ လျှောက်သွားကြ ဖို့လည်း စိတ်ထဲ သိပ်မပါတာနဲ့ ဘုရားကြီး ဈေးချို၊ ကျူံးနား ဖြတ်မောင်း မန္တလေး မြီးရှည် မုန့်တီ အဲလို စားချင်တာတွေ လျှောက်စားပြီး ဟော်တယ်မှာ ပဲ ပြန်နားကြတယ်။ ညိုက မောင် ဒီညရော မေမေ နဲ့ သွားအိပ်ချင်သေးလားလို့ မေးတယ်။ ကျနော်က အိပ်လည်း အိပ်ချင်တယ်၊ ယောက်ခမကြီး နဲ့ သူ့တူလေး တို့ လိုးကြတာကိုလည်း ကြည့်ချင်တယ်။ မောင်တို့ ဖိုးဆမ်း လို့ မရဘူးလားဆိုတော့။ ညို က ရီပြီး ရတာပေါ့ တဲ့။ သူညှိလိုက်မယ်တဲ့။ 

ကျနော် က ကျနော်တို့ လင်မယားအခန်းမှာ ပဲ ရေမိုးချိုးနေတုံး ညို က သူ့မေမေ တို့ အခန်းကို သွားစကားပြောနေတယ်။ ကျနော် ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲ ပြီးတော့ အိပ်ယာပေါ် လှဲခနနားနေတုန်း ညို ပြန်‌ရောက်လာတယ်။ အဆင်ပြေတယ်တဲ့။ မောင်နဲ့ မော်လေး တို့ အစားအသောက်တွေ သွားဝယ်လာခဲ့တော့ ဒီညနေ အပြင်မထွက်တော့ဘူး အခန်းထဲမှာ ပဲ စားသောက်ကြမယ်တဲ့၊

အဲလို နဲ့ ယောက်ခမကြီး တို့ အခန်းထဲမှာပဲ ကျနော်တို့ ဝယ်လာတဲ့ အစားအသောက် တွေ ခင်ကျင်းပြီး စားသောက်ကြတယ်၊ ညို နဲ့ ယောက်ခမကြီး အတွက် ဝိုင်ရယ်၊ ကျနော်နဲ့ မော်လေး အတွက် ဘီယာရယ် သောက်ရင်း စကား တွေ ဟိုဟို ဒီဒီ ထိုင်ပြောကြတယ်၊ ဟော်တယ်ခန်းက ကုတင်နှစ်လံးကြား မှာ စာပွဲခုံ အပုလေး ခင်း ပြီးစားစရာ သောက်စရာတွေတင်၊ လူတွေက ကုတင်ပေါ် ထိုင်ရင်း စားသောက်ကြရတယ်။ ကျနော်တို့ လင်မယားက တဖက်၊ မော်လေး နဲ့ ယောက်ခမကြီးတို့ တူဝရီးက တဖက် စီ ထိုင်ကြတယ်။ စကား တွေက ပြောရင်း ပြောရင်း ကပဲ ထုံးစံအတိုင်း အပြာရောင် ဘ

က် ရောက်သွားတယ်။ ပွင့်လင်း တဲ့ အိမ်ထောင် ရေးအကြောင်း ရောက်သွားတယ်။

ကျနော်လည်း စိတ်ထဲ က သိချင်နေတာလေး မနေနိုင်လို့ မေးကြည့်လိုက်တယ်။

"နေပါဦး  အခု အဲဒါဆိုတော့ အိမ်မှာ မေမေ က ညဆို ဘယ်သူနဲ့ အိပ်လဲ၊ အန်ကယ်ကျော် နဲ့လား မော်လေး နဲ့လား"

"အခု ပုံမှန်ကတော့ မော်လေး နဲ့ ပဲ အိပ်တယ်လေ၊ မင့်အန်ကယ်ကျော် က သူစိတ်လာ တဲ့ အချိန် တို့ နဲ့ လာပေါင်းတယ်လေ၊ တခါတလေလည်း တို့ က သွားပေါင်း ကြတယ်လေ၊ အဟင်း "

ယောက်ခမကြီးက အဲလို စကားပြောနေချိန်မှာ ဝင်းမော် ခါးကို သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ သိုင်းဖက်ထားရင်း ဝင်းမော် ရင်ဘတ် မှာ ပါးအပ်ထားတယ်။ ဝင်းမော် လက်တဖက်က သူ့ကျောဘက်က သိုင်းဖက်လို့ ဂျိုင်းအောက်က လျိုဝင်ပြီး နို့တဖက်ကို အုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ညို ကလည်း ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ မှီလာတယ်၊ ယောက်ခမကြီးတို့ တူအရီး နှစ်ယောက် ရဲ့ နေပုံထိုင်ပုံ ကို ကြည့်ရင်း က တောင်လာတဲ့ ကျနော့်လီးကို ညို က ပုဆိုးပေါ် ကနေ လာစမ်း လိုက်ရင်း။ 

"ဟော မောင့်ညီလေး က ဘာလို့ ထလာတာလဲ ခစ်ခစ်"

"အဟီး ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောရရင်တော့ မေမေ တို့ တူအရီး အဲလို နေတာထိုင်တာ ကြည့်ရင်း က စိတ်တွေ ထလာရတာလေ "

ယောက်ခမကြီးက ရီလိုက်ရင်း။

"ဟဲ့ တို့ က အခု အချိန်မှာ တူအရီး မဟုတ်ဘူး လင်မယား ဟဲ့ သိပလား ၊ သူက နင့် ယောက်ခထီး ခစ်ခစ်။ ဟုတ်တယ်မလား လင်ကလေး"

"ဟုတ်ပါတယ်မိန်းမ ရယ် ဟားဟား"

သူတို့ နှစ်ယောက် အတိုင်အဖေါက် ညီနေကြတာကို ကြည့်ရင်း ညို က တခစ်ခစ် ရီပါတယ်။ ကျနော့် လီးကြီးကလည်း တဆတ်ဆတ်ကို တုံလာရတယ်။ အပြင်လောက မှာ တကယ့် အင်းစက်ကို တွေ့နေရပြီကိုး။ 

ညို က ကျနော့် ပုဆိုးခါးပုံစ ကို ဖြည်လိုက်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို သူ့လက်ကလေး နဲ့ ဖွဖွလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းစထုပေးနေပါတယ်။ ဝင်းမော် နဲ့ ယောက်ခမကြီးတို့က ပြုံးလို့ လှမ်းကြည့်နေရင်း ယောက်ခမကြီးကလည်း ဝင်းမော် ဘောင်းဘီ သားရည်ကြိုးကို အောက်ဆွဲချလိုက်တယ်။ ညို က ခေါင်းလေး ငုံ့ကြီး ကျနော့်လီး ကို ငုံစုပ်လိုက်သလို ယောက်ခမကြီးကလည်း ဝင်းမော် လီးကို စပြီး စုပ်ပေးနေပါပြီ။ 

ညို ရဲ့ ‌နွေးထွေး နူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းလေး ရဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ ကျွမ်းကျင်တဲ့ ပုလွေပညာ ကြောင့် အရသာရှိနေပေမဲ့ ရှေ့မှာ ယောက်ခမကြီး သူ့တူ ဝင်းမော်ကို လီးကုံးစုပ်ပေး နေတာ ကြည့်နေရတာက လီးကြီးကို မာတောင် တောင့်တင်း စေခဲ့ရပါတယ်။ ဝင်းမော် ကလည်း ကျနော့် လီးကို ကုံးစုပ်ပေးနေတဲ့ သူ့အမ ကို ကြည့်နေရင်းက ဒေါ်ဝင်းဝင်းခိုင် ရဲ့ ဆံပင်အုပ်ကြီးကို ဖြည်ချလိုက်တယ်။ ဆံပင်အုပ်ကောင်းလှတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် အမျိုးသမီးကြီး တဦး က သူ့တူသား အရွယ်၊ တကယ်က တူအရင်းကြီး ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးနေတာ၊ သူ့တူလေးက လည်း အမျိုးသမီးကြီး ရဲ့ ဆံပင်ကြီးထဲ လက်ထိုးဖွပြီး ဆော့ကစားနေတာ၊ ကြည့်နေရင်းနဲ့ကို လီးက လရည်ထွက် ချင်နေတယ်။ ညို က ယောက်ခမကြီးတို့ နှစ်ယောက်ကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးကြည့်နေတဲ့ ကျနော့် မျက်နှာကို မော့ကြည့်ရင်း၊ 

"မောင် အနီးကပ် ကြည့်ရအောင် ညိုတို့ ကုတင်တခုထဲ ပေါင်းကြရအောင်လား"

"အင်း ကောင်းသားပဲ သူတို့ ကုတင်ကို သွားကြမယ်"

ဝင်းမော် နဲ့ ယောက်ခမကြီး တို့က ကုတင်စောင်က နေ ကုတင်ပေါ် နေရာရွေ့လိုက်ကြသလို ကျနော်နဲ့ ညိုက လည်း သူတို့ ကုတင်ပေါ် မှာပဲ သူတို့ ဘေးမှာ နေရာ ဝင်ယူလိုက်ကြတယ်။ 

ဝင်းမော်က ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းချပြီး ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်တော့ ကျနော်လည်း သူ့ဘေးမှာ ယှဉ်လျှက် ပက်လက်လှဲလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီးက ဒူးတုတ်ပြီး ဝင်းမော် လီးကို ငုံ့စုပ်သလို ညိုကလည်း ကျနော့် လီးကို ငုံ့စုပ်တယ်။ ကျနော်တို့ သမီး ယောက်ဖ နှစ်ယောက် ကုတင်တခု ထဲမှာ ဘေးချင်းယှဉ် အိပ်ရင်း က သားအမိ နှစ်ယောက်က လီး စုပ်ပေးနေတာ ခံရတာ ဘယ်လောက် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသလဲ မျက်စေ့ထဲသာ မြင်ကြည့်လိုက်တော့၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်က ကြည့်ဖူးတဲ့ နိုင်ငံခြား အောကားတွေထဲကလို ဟာတွေ စမ်းချင်နေတယ်။ 

"ညိုလေး မောင်တို့ ပုံစံပြောင်းရအောင်"

လို့ ပြောပြီး ခြေရင်း ခေါင်းရင်း လဲလိုက်တယ်။ ညိုရဲ့ ဖင်ကြီးက ဝင်းမော် မျက်နှာနား ရောက်သွားပြီး ကျနော့် မျက်နှာက ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံး နားရောက်သွားတယ်။ သူတို့လည်း သဘောပေါက်ပုံရတယ်၊ ဝင်းမော်က ညိုလေး ဖင်လုံးကြားထဲ လက်နဲ့ လှမ်းနိုက်လိုက်တာ တွေ့ရတယ်။ ကျနော်လည်း ယောက်ခမကြီး ပေါင်လုံး နှစ်လုံးကြားက ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်ချောင်းထိပ်ကလေး နဲ့ အကွဲကြောင်းတလျှောက် အသာထိုးပြီး စမ်းလိုက်တယ်၊ ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ စို့နေပြီ။ 

ယောက်ခမကြီး စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်း ထူထူကြီးတွေကို ပွတ်သတ်ရင်းက စောက်စေ့ရှိနေတဲ့ နေရာကို လက်ချောင်းထိပ်နဲ့ ဖိပြီး ပွတ်ခြေပေးလိုက်တယ်၊ ယောက်ခမကြီး ဆီက ငြီးသံ ထွက်လာတယ်။ ကျနော့် လီးကို စုပ်ပေးနေတဲ့ ညိုပါးစပ်က လည်း ငြီးသံလေး ထွက်လာပြီး လီးကို လည်း တအားစုပ်ပေးလာတာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဝင်းမော်လည်း ညို့ စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေပြီထင်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင် ဖြဲလိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ရက်လိုက်တယ်၊ စောက်ရည်တွေက စိမ့်ထွက်နေတယ်။ ဖင်ကြားထဲကနေ ဖင်ပေါက်ဝလေးကိုပါ ရက်ပေးလိုက်တယ်။ ယောက်ခမကြီး ဖင်ခါရမ်းလာတယ်။ ယောက်ခမကြီး ဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့ ထိုးရက်ပေးရင်းက စောက်ဖုတ်ထဲကို လည်း လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ကရိုင်း ပေးနေတော့ ယောက်ခမကြီး ဖင်တကြွကြွ ဖြစ်နေရတယ်။ ဝင်းမော်က။

"ကိုဇော် နေရာ ပြောင်းရအောင် "

လို့ ပြောလို့ ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ ဝင်းမော် က ယောက်ခမကြီးကို တပတ်လှည့်ခိုင်းလိုက်တာတွေ့ရတယ်။ ယောက်ခမကြီး မျက်နှာက ကျနော့် လီးနား ရောက်လာတယ်၊ ဝင်းမော်က ယောက်ခမကြီးကို ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ခိုင်းပြီး လိုးတော့မလို့ လုပ်နေတာကိုး။ ညို ကလည်း ယောက်ခမကြီး ဘေးမှာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ပြီး ဝင်းမော်ဘက်ကို ဖင်ကုံးပေးလိုက်တယ်၊ အခုတော့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ခေါင်းက ကျနော့် ပေါင်ခြံမှာ၊ ညိုက ကျနော့် လီးတန်ကို စုပ်ပေးရင်း ယောက်ခမကြီးက ကျနော့် ဘောတွေကို လှမ်းစုပ်နေတယ်။ ဝင်းမော်က ယောက်ခမကြီးကို အနောက်က ဖင်လား စောက်ဖုတ်လားမသိ လိုးနေရင်းက ညို့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ကရိုင်းပေးနေတယ်။ 

"အား မေမေ ကျနော့် လီး စုပ်ပေး၊ ညို က ‌ဂွေးဥ ပြောင်းစုပ်ပေးကွာ၊ မောင်ပြီးချင်နေပြီ မေမေ့ ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်လို့"

ကျနော့် ဆန္ဒကို ညိုရော ယောက်ခမကြီးကရော လိုက်လျောကြပါတယ်။ 

"အား....အီးးးးးးးးး..."

...........................................................................................................................................

ခရီးစဉ် တလျှောက်လုံး  မှာ ကျနော်တို့ လေးယောက်တွဲ ဖိုးဆမ်း ပဲ ဆွဲခဲ့ကြတယ်။ ဝင်းမော်နဲ့ က သမီး ယောက်ဖ လည်း ဖြစ်၊ မယားညီအကိုလို့လည်း ခေါ် လို့ရဆိုတော့ ပိုပြီး ရင်းနှီး ပွင့်လင်း လာကြတယ်။ အဲဒီမှာ ညို က ကျနော် မာမီ့ ကို လည်း စိတ်လာနေကောင်း ပြောပြ လိုက်တော့ ဝင်းမော်က လည်း သူ့ အမေ နဲ့ လည်း ဖြစ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပြပါတယ်။ 

ဇာတ်လမ်း မရှည်အောင် အကျဉ်းချုံ့ရရင်တော့ သူနဲ့ သူ့ကြီးဝင်းတို့ ဖြစ်ပြီးမှ သူ့အမေ နဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာပါတဲ့၊ သူနဲ့ ကြီးဝင်းနဲ့ ဖြစ်နေခဲ့ ကြပြီး တနှစ်လောက်အကြာမှာ သူတို့ မြိုံက အလှူ ပွဲတခု အတွက် ပြန်ကြတော့ သူတို့ နှစ်ယောက်ပဲ ပြန်သွားကြတယ်တဲ့၊ အဲဒီမှာ သူတို့ က လည်း ညှားကာစ လင်မယားလိုပဲ လစ်တာနဲ့ လိုးချင်နေကြတာ၊ ဆိုတော့ တနေ့ လစ်ပြီ ဆိုပြီး သူ့အမေအိမ် က ကြီးဝင်း အိပ်တဲ့ အခန်း မှာ ဝင်လိုး နေကြတာ ကို သူ့အမေ သင်းသင်းခိုင် က မိသွားတယ်။ 

အဲဒါကို ချောင်းကြည့်ရင်း မြင်ရတဲ့ သင်းသင်းခိုင် က လည်း သွေးတွေ ဆူလာရတယ်တဲ့၊ သူ့ယောက်ျား နဲ့ လည်း မအိပ်ဖြစ်တာ ကြာနေတဲ့ သင်းသင်းခိုင် တယောက် လူပျိုအားကောင်းမောင်းသန် သူ့သား က သူ့ထက်ကြီး တဲ့ အမ ဖြစ်သူ ဝင်းဝင်းခိုင် နဲ့ ဖြစ်နေတာ တွေ့ရတော့ သူ့အမ ကို မနာလို တောင်ဖြစ်သွားရတယ်တဲ့၊ အမ ဖြစ်သူကို လည်း ကြောက်ရတော့ မပြောရဲ၊ သားကို ဘယ်လို ပြောရမလဲ ဆိုတာ အလစ်ချောင်းနေတာပေါ့၊ ဝင်းမော် ကလည်း သူ့ကြီးဝင်း နဲ့ ဖြစ်ပြီး နောက်ပိုင်းမှာ အရွယ်ရောက်ပြီး အမျိုးသမီးကြီးတွေကို ပဲ စိတ်လာနေတဲ့ သူဆိုတော့၊ မြို့ပြန်ရောက်ကတည်းက သူအရင်က သတိမထားမိတဲ့ သူ့အမေရဲ့ ဘော်ဒီ အချိုးအဆက် ကို သတိထားမိနေတယ်လေ။ သူ့ကြီးဝင်း နဲ့ ညီအမ ပီပီ ဘော်ဒီ က တချိုးထဲ၊ ဖင်ကားဖင်ကောက် နဲ့ ခါးသေးရင်ချီ ဆိုတော့၊ သူ့စိတ်ထဲ မှာ သူ့အမေ နဲ့များ ဆိုရင် ဘယ်လို များနေမလဲ လို့တွေးရင်း စိတ်ကူးထဲက တောင် လိုးကြည့် ပြီးနေပြီ။ 

အလှူကိစ္စအတွက် ကြီးဝင်း အလုပ်ရှုတ်နေတဲ့ တနေ့ သူ့အမေ က အနားက ရွာတရွာကို ကိစ္စတခု နဲ့ သွားဖို့ ပေါ်လာလို့ ဝင်းမော်ကို အဖေါ် ခေါ် ပြီး သွားကြတယ်။ ခရီးက မဝေးပေမဲ့ သူတို့ ‌ဒေသ ရဲ့ ထုံးစံ ရာသီဥတု အခြေအနေကြောင့် ညအိပ်ဖို့ ကြုံလာတယ်၊ ကျေးရွာထုံးစံ သူတို့ကို သားအမိ ဆိုပြီး တအိပ်ယာထဲ ပေးအိပ်တယ်။ နဂိုထဲ က နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ စိတ်တွေ က ဖေါက်ပြန်နေကြတာ ဆိုတော့၊ တအိပ်ယာထဲ အတူအိပ်လိုက်ကြရတဲ့ အချိန်မှာ သန်းကောင်မတိုင်ခင် ကို လိုးမိတဲ့ အထိ ကို နယ်ကျွံသွားခဲ့ကြတယ်၊ အဲဒီည က နှစ်ယောက်စလုံး တရေးမှ တောင် မအိပ်လိုက်ကြရဘူးတဲ့။

သူတို့ မြို့ပြန်ရောက်တော့ ဝင်းမော် တယောက်အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး ဒေါ်ဝင်းဝင်းခိုင် က သဘောပေါက်လိုက်တယ်၊ သိပ်အစ်စရာ မလိုပဲ နဲ့ သူတို့ သားအမိ နှစ်ယောက် ဖြစ်သွားကြတယ် ဆိုတာ ကို သိလိုက်ရတယ်၊ သူနဲ့ ဝင်းမော် နဲ့ ဖြစ်နေတာကို လည်း သူ့ညီမ သိသွားမှန်း သိလိုက်ရတယ်၊ အဲဒီအခေါက်က တော့ ညီအမ နှစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် မျက်နှာ ပူရှိန်နေကြပြီး တယောက်နဲ့ တယောက် မျက်နှာချင်းမဆိုင်ပဲ  ရှောင်နေခဲ့ကြတယ်။ နောက်ပိုင်း ကျတော့ ဝင်းမော် ရဲ့ စည်းရုံးမှု ကြောင့် ညီအမ နှစ်ဘောက်စလုံး နဲ့ တပြိုင်ထဲ အိပ်လို့ ရတဲ့ အဆင့်ထိ ရောက်ခဲ့ရတယ်တဲ့၊

အဲဒီ ဇာတ်လမ်း ကြားပြီးတာနဲ့ ကျနော်လည်း ငါ မြန်မာပြည်က ပြန်မထွက်ခင် မာမီ့ကို ရအောင် လုပ်သွားမယ်လို့ စိတ်ထဲက ကြုံးဝါးလိုက်မိပါတော့တယ်။ 

ညို ဝင်းခိုင်

ညိုတို့ လင်မယားရယ်၊ မော်လေး နဲ့ မေမေ တို့အတွဲရယ် ခရီးစဉ်တလျှောက်လုံး ကုတင်တလုံးမှာ လေးယောက်အတူတူ အိပ်ခဲ့ကြတယ်။ မော်လေး က မေမေ ရယ် သူ့မေမေ အန်တီသင်း ရယ် ညီအမ နှစ်ယောက် နဲ့ အတူတူ အိပ်ခဲ့ တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ ပြန်ပြောတာ ကြားရတော့ မောင် တယောက် တကယ့်ကို အရူးချီးပန်းသလိုပါပဲ ရှင်။ သူ့အိမ် ကို ပြန်ပြီး သူ့မာမီ ကို ဘယ်လို ရအောင်လုပ်ရမလဲ ဆိုတာပဲ စိတ်ထဲ တွေးရင်း လီး က တထောင်ထောင်ဖြစ်နေရပါတယ်။ 

တကယ်က လည်း ညို့အမြင်မှာတော့ သိပ်ခက်ခဲ လှမယ်မထင်ပါဘူး။ ညို့ ဖုံးထဲမှာတောင် မောင့်မေမေ နဲ့ မောင်ညီလေး နိုင်ဦး တို့ ကာမ ဆက်ဆံနေကြတဲ့ဗီဒီယို ကလစ် ရှိနေပြီးသားပဲ။ တခုပဲ ကာလံဒေသံအဂ္ဂံ ဆိုသလို အချိန်ကာလ နဲ့ အခြေအနေညီညွတ်ဖို့ ပဲလိုတယ်လေ။ 

မောင်က သူ့ခွင့် က ရက်နည်းနည်း ပဲ လိုတော့တယ်၊ သူမပြန်ခင်တော့ ဖြစ်သွားချင်တယ်လို့ ပူဆာတာနဲ့ ညိုလည်း ချက်ခြင်းပလန်လုပ်လိုက် တယ်။ မောင်က သူရောက်တုန်း မိသားစု နဲ့ အပန်းဖြေ ခရီးတို ထွက်ချင်တယ် ဆိုပြီး ငွေဆောင် ၂ညအိပ် ခရီး စဉ် ဆွဲလိုက်တယ်။ မောင့်မာမီနဲ့ ဒက်ဒီ၊ ရယ် ညိုတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်ရယ်ပေါ့ ၊ ညိုတို့ ကိုယ်ပိုင်ကားလေး နဲ့ပဲ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ နိုင်ဦး ကတော့ ပါမလာဘူး။

မောင်က စိတ်တပူပူ လီးတတောင်တောင် နဲ့ပေါ့။ ညိုက တော့ ခေါင်းထဲ ပလန်ဆွဲပြီးသား ဆိုတော့ အေးဆေးပါ၊ ဒါပေမဲ့ မောင့်ကို ဆပ်ပရိုက်လုပ်ချင်လို့ ဘာမှ မပြောထားဘူးလေ။ 

ငွေဆောင် ရောက်တော့ ပင်လယ်ကမ်းစပ်ကို မျက်နှာမူထားတဲ့ ကပ်ရက် အခန်း နှစ်ခန်း ယူလိုက်တယ်။ နေ့ခင်းဘက်မှာ ပဲ ဆိုတော့ ပစ္စည်းတွေချ ခနတဖြုတ်နားပြီးတာနဲ့ ကမ်းစပ်သွား ရေဆော့ကြတယ်။ ညို က ရေကူးဝတ်စုံ နဲ့ ပေမဲ့ မောင့် မာမီက ထမိန်နဲ့ပဲ။ ညို့ ပေါင်တန် ဖင်လုံး တွေကို ခိုးခိုးကြည့်နေတဲ့ ဖေဖေဦးကို ဘယ်သူမှ မမြင်နိုင်တဲ့ အလစ်မှာ လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြလိုက်သေးတယ်။ ခစ်ခစ်၊ သူ့လီးကြီးက ဘောင်းဘီတိုအောက်မှာ ထောင်ထနေတာကို လူတွေ မမြင်အောင် ခါးကိုင်းကိုင်း ကိုင်းကိုင်း နဲ့ သွားနေတာ ရီစရာကြီး။ မောင်က လည်း သူ့မာမီ ရေစို ထမိန်အောက်က တစ်တစ်ရစ်ရစ် လုံးထ နေတဲ့ ဖင်လုံးကြီး တွေ ကြည့်ပြီး တံတွေးတွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချနေလေရဲ့။ 

မောင့် မာမီ ကို မောင်က လေထိုးထားတဲ့ ကျွတ်ပေါ် တင်ပြီး ရေထဲ ကိုင်ထိန်းထားနေတုံး ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ စကားတီးတိုး ပြောခွင့် ရလိုက်တယ်။ နဂိုကတည်းက မောင့်အကြံကို ဖေဖေဦး ပြောထားပြီးသားမို့ ဒီခရီးစဉ်မှာ တခုခု ဖြစ်မယ် ဆိုတာလည်း ဖေဖေဦး က ရိပ်မိထားပြီးသား။ ဒါပေမဲ့ ညို ချပြတဲ့ ပလန်ကို ကြားလိုက်ရတော့ သူ့မျက်နှာက မယုံမရဲ ဖြစ်နေသေးတယ်။ ညို ကအချက်အလက် တွေ နဲ့ တိတိကျကျ ပြောပြပေးတော့မှ သူ လက်ခံသွားခဲ့တယ်။ 

ညိုတို့ လေးယောက် ညနေစာ ကို ဟော်တယ် စားသောက်ဆိုင်မှာပဲ စားသောက်လိုက်ကြတယ်။ မောင်နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ က သူတို့ ယူလာတဲ့ ဝီစကီ တလုံးကို ဖေါက်ပြီး ညိုတို့ အတွက်ကိုတော့ ဝိုင်နီ မှာပေးတယ်။ 

အဲဒီ ရက်စတောရင့် မှာပဲ ထိုင်ရင်းက ပင်လယ်ရေထဲ နေလုံးကြီး မြုတ်ဝင်သွားတဲ့ နေဝင်ချိန်အလှကို ကြည့်ခဲ့ကြတယ်။ မှောင်ရီပျိုးတော့မှ ပဲ ညိုတို့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်ခဲ့ကြတယ်။

ညိုတို့ ကိုယ့် အခန်းထဲ ကိုယ်ပြန်ရောက်တော့ မောင့် လီးကြီးက တအားမာတောင်နေပြီ။ မောင်က ညို့ကိုတအားလာဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းတွေ စုပ်နမ်း နို့တွေကို လာဆုပ်နှယ် လုပ်တော့ ညိုက သူ့လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင် ကြည့်လိုက်တယ်။

"မောင် အဲဒီကောင်ကြီး တောင်နေတာ မောင့် မာမီ ကြောင့် မဟုတ်လား ခစ်ခစ် မညာနဲ့နော် "

"အင်း ညို ပြောရင်လည်း ခံရတော့မှာပဲ၊ ဟုတ်တယ်ညိုရယ်၊ ညို က ပလန်လုပ်ထားတယ် ဆိုလို့သာ၊ အခုတောင် တညကုန်တော့မယ် မောင်တော့ ဘယ်လိုမှ နီးစပ်ဖို့ မမြင်သေးဘူး"

မောင်က ပြောရင်း ဆိုရင်းက ညို့ဂါဝန်အောက်ကို လက်နိုက်ပြီး အဖုတ်ကို ပွတ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်၊ ညိုက မောင့်လက်ကို အသာတွန်းဖယ်ရင်း။ 

"မောင် ဒီညတော့ မောင့် မာမီ အတွက် ချန်ထားလိုက်တော့ ညို့ ဆီမှာ လာမဖြုံးနဲ့ ခစ်ခစ်"

မောင်က ညို့ကို နားမလည်သလို ကြည့်နေတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ညို့ဖုံးမှာ မက်ဆေ့တောင်ကနဲ ဝင်လာတယ် ညို ကမက်ဆေ့ကို ဖတ်လိုက်ပြီးတော့ ၊

"မောင် ခနလေး နေဦး"

ညို လည်း ညိုတို့အခန်းနောက်ဖေးဘက်အပေါက်တံခါးကို ဖွင့်ထွက်လိုက်တော့ ဖေဖေဦး ကို တွေ့တယ်၊ ဖေဖေဦးက ညိုပြောတဲ့အတိုင်း အားလုံး အဆင်ပြေတယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ ညိုလည်း ဖေဖေဦးကို အခန်းထဲ ခေါ်လာလိုက်တယ်။ မောင်က သူ့ဒက်ဒီကို တွေ့လိုက်ရလို့ ရုတ်တရက် လန့်ဖြတ်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ညိုက မောင့်ကို အစီအစဉ် သေခြာရှင်းပြပြီး တော့ ညို့ဖုံးကိုပါ မောင့်လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ညို နဲ့ သူ့ဒက်ဒီ ကို မယုံမရဲ အကြည့်တွေ နဲ့ ကြည့်ရင်း နဲ့ ညိုတွန်းလွတ်လိုက်တဲ့ ဆီကို ယက်ကန်ယက်ကန် နဲ့ ထွက်သွားလိုက်တော့တယ်။

မောင်ထွက်သွားတာနဲ့ ဖေဖေဦး က ညို့ကိုယ်လုံး ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်ပြီး ညို့နူတ်ခမ်းတွေကို ငုံစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။

"အား ညိုရယ်၊ ဖေဦး လွမ်းနေရတာ ကြာလှပေါ့ "

"ခစ်ခစ် သိပါ့ တမနက်လုံး ကိုယ့်မယားဘေးမှာ ထားပြီး သူများ မယားကိုပဲ သွားရည်ကျနေတာ လူမြင်လို့တောင် မကောင်းဘူး အဟိ"

"ညို ပြောရင်လည်း ခံရမှာပဲကွာ ဒီချွေးမ အလိမ္မာလေးကို မလိုးရတာ ဘယ်လောက်တောင် ကြာနေပြီလဲလို့"

"ဟွန့် ဖေဖေဦး ပါးစပ် က စောက်ဖုတ်နံ့ ရတယ် ခိခိ ရေလည်း ဆေးမလာဘူး"

"အင်းလေ ညို လေး ပြောလို့ ခင့် ကို စောက်ရည်တွေ ရွဲနစ်လာအောင် ဘာဂျာမှုတ်ပေးပြီး သူ့သားအတွက် အသင့် ပြင်ပေးထားခဲ့တာလေ၊ ဘယ် ပါးစပ် ဆေးချိန်ရမလဲလို့ အဟီး"

"အင်းပါ အင်းပါ၊ ဒါဆိုလည်း သူ့မိန်းမ ကြီးကို သူ့သားလိုးနေတုံး ဒီချွေးမလေး စောက်ဖုတ်ကို လာရက်ပေးခိခိ"

ဖေဖေဦး လည်း ဘယ်တုံးကတည်းက ငတ်နေသလဲ မသိပါဘူး၊ ညို့ကို ဆော်လိုက်တာ တညလုံး နီးပါးပဲ၊ အပေါက်လည်းစုံ ပုံစံလည်း စုံ နေတာပဲ၊ လီးကလည်း အတောင်မကျဘူး၊ ညိုတောင် အံ့ဩယူရတယ်။ ဒီအရွယ်နဲ့ လီးအတောင်မကျပဲ လိုးနိုင်တာ၊ နောက်မှ သိရတာ သူ့စိတ်ထဲမှာ သူ့မိန်းမ ကို သူ့သားလိုးနေတာ ကို တွေးမိရင်း လီးက တောင်တောင်လာခဲ့တာလို့ ပြောတယ်။ မောင်လည်း တညလုံး ပြန်မလာတော့ဘူး။

မိုးလင်းကာနီး အထိ ညို နဲ့ ဖေဖေဦးတို့ လိုးဖြစ်ကြတော့ မနက်တော်တော်နဲ့ မနိုးဘူး။ နေမြင့်မှ ပဲ နိုးတယ် နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၁၁ နာရီတောင်ထိုးနေပြီ။ ညိုလည်း ဘိုက်ဆာလာတာနဲ့ မျက်နာသစ် ရေကမန်းကတန်းချိုး ကြပြီး ဖေဖေဦး နဲ့ ညိုတို့ စားသောက်ဆိုင် ရှိရာကို ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ မောင် နဲ့ မာမီတို့ အခန်းတံခါး ပိတ်ထားတာ ကို သွားမခေါက်ချင်လို့ ညိုတို့ နှစ်ယောက်ပဲ စားသောက်ဆိုင်မှာ ဘရန့် ရှ် မှာစားသောက်ကြတယ်။ အဆာလေး နည်းနည်း ပြေသွားမှ ဖေဖေဦး ဆီက ဖုံးနဲ့ ညို့ ဖုံးကို ခေါ်လိုက် တယ်။ အဲတော့ မှ မောင် က တဖက်က ဖုံးကိုင်လာတယ်။ ညိုတို့ ဘယ်ရောက်နေလည်း ဆိုတော့ စားသောက်ဆိုင်မှာ လို့ ပြောလိုက်တယ်၊ လာခဲ့လေ လို့ ဆိုတော့ မောင် အသံက နည်းနည်း တွန့်ဆုတ်နေတယ်၊ နောက်မှ တိုးတိုးလေး၊ မာမီ က ညိုနဲ့ ဘယ်လို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှန်းမသိလို့ လို့ ပြောတယ်၊ ညိုက ရီလိုက်ပြီး။ 

အမလေး ညိုက စီစဉ်ပေးတာလို့ မောင်မပြောလိုက်ဘူးလား။ ခစ်ခစ် ဘယ်လိုမှမနေနဲ့ နောက်လည်း ဆိုင်ရဦးမှာ ခု ကတည်းက သာ ဆိုင်လိုက် နောက်ဆို မပူရတော့ဘူးလို့။ မောင် က ဖုံးကို လက်တဖက်နဲ့ ပိတ်ပြီး တဖက်ကို လှမ်းစကားပြောနေပုံရတယ်။ ပြီးမှ အိုကေ ခုလာခဲ့မယ် လို့ ပြောပြီး ညိုတို့ ရှိမဲ့ နေရာကို မေးလို့ ဖုံးပြန်ချသွားလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ မေမေထားနဲ့ မောင်တို့ နှစ်ယောက် ညိုတို့ ရှိတဲ့ စားသောက်ဆိုင် ကို ဝင်လာကြတယ်၊ မေမေထား မျက်နှာကြီး က နီလို့ ညို နဲ့ ဖေဖေဦး တို့ နဲ့ မျက်လုံးချင်း မဆုံမိအောင် ရှောင်နေတယ်။ ညိုတို့ က ဘာမှ မဖြစ်သလို ပုံမှန်ပဲ ဟိုအကြောင်း ဒီအကြောင်းတွေ ပြောရင်း စားစရာ သောက်စရာ မှာပေးတော့ ဆာဆာ နဲ့ တီးကြတယ်။ 

ဖေဖေဦး က အစားအသောက်တွေအတွက် ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီးတော့ ညို နဲ့ ဒီနားက ရှော့ပင်း တခု သွားကြည့်ဦးမယ်၊ ညစာ စားတော့မှ ပြန်ဆုံရအောင်လို့ ပြောပြီး တော့ သူတို့ နှစ်ယောက်ထားပြီး ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ တကယ်တော့ အခန်းပြန်ပြီး ခန ဖက်အိပ်ကြတာပါ၊ တညလုံးနီးပါး အိပ်ရေးပျက်ထားလို့ အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ် ဖက်ပြီး လှဲလိုက်တာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလိုက်ကြတာ ညနေစောင်းမှ ပြန်နိုးလာတယ်၊ နိုးတာနဲ့ မာတောာင်ထ နေတဲ့ ဖေဖေဦး လီးကြီးကို ကောင်းကောင်း ဒိသရုတ် မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက် ဖေဖေ ဦး စောက်ဖုတ် ရက်ပေးတာခံတယ်။ ပြီးတော့ မှ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ကမ်းခြေဖက် လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။ 

ညနေစောင်းတော့ မောင်က ဖုံးဆက်တယ် ဘယ်ရောက်နေလဲပေါ့။ ညိုက ဘာလုပ်မလို့လဲ ဆိုတော့ အခန်းမှာ အဝတ်အစားလဲမလို့ တဲ့ စာသောက်ဆိုင်မှာ ညစာ စားဖို့ ညိုတို့ ချိန်းထားတယ်မလား၊ ညို့အခန်းသော့က ညို့ ဆီမှာပါလာတာကိုး။ အဲတော့ ညိုက အခု ပြန်လာခဲ့မယ်လို့ ပြောလိုက်ပြီး။ ဖေဖေဦးကိုလည်း အခန်းပြန်အဝတ်လဲလို့ ပြောလိုက်တယ်။

ညို အခန်းပြန်ရောက်တော့ မောင်လည်း ရောက်လာတယ်၊ ဖေဖေဦးလည်း မေမေထားအခန်းကို ပြန်သွားပြီ။ မောင့် ပါးစပ်ကြိးက ပြဲနေတာ နားရွက်တက်ချိတ်တော့မယ်။ ခစ်ခစ်။ ညို က အကျိုးအကြောင်းမေးတော့ အကုန်အဆင်ပြေတဲ့ အပြင် လိုးလို့ မဝ ကြသေးလို့ ဒီတညပါ အခန်းချင်း လဲအိပ်မယ်လို့ ဆိုတယ်။ ခစ်ခစ်။

မနေ့ညက ညိုက ဖေဖေဦးကို မှာထားတာ အခန်းကို အမှောင်ချ၊ မေမေထားကို ဘာဂျာ ကောင်းကောင်းပေးပြီး စိတ်တွေ တအားထနေအောင်လုပ်ထား၊ ပြီးရင်အိမ်သာ ခနသွားမယ်ဆိုပြီး၊ နောက်ဖက်တံခါးကို အသာစေ့ပြီး ထွက်လာခဲ့၊ အဲဒီအချိန်မှာ မောင့်ကို အသာဝင်သွားခိုင်းပြီး တက်လိုးပေါ့။ လီးဝင်ပြီးသွားရင် ပြီးပြီပေါ့။ တကယ်လို့ မပြီးသေးပဲ ပြဿနာ ရှာမယ်ဆိုရင် မေမေထားနဲ့ နိုင်ဦး လိုးနေတဲ့ ဗီဒီယို ညို့ဖုံးထဲမှာ ရှိတာ ပြဖို့ ညို့ဖုံးပါ လိုရမယ်ရ ထည့်ပေးလိုက်တာ။ 

....................................................................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

မောင့်အပြောအရတော့ အဲဒီအဆင့်ထိတောင်မလိုပါဘူးတဲ့ လီးဝင်သွားကတည်းက သူ့ယောက်ျား မဟုတ်မှန်းသိလို့ ဝူးဝူးဝါးဝါး ထလုပ်ပေမဲ့ သားမှန်းသိသွားတော့ သူများတွေ ကြားလို့ မတော်ဘူး ဆိုပြီး ငြိမ်သွားတယ်တဲ့ နောက်တော့ စောက်ဖုတ်နဲ့ လီး အချစ်ကြီးကြတော့လည်း အကုန်မေ့သွားတယ်တဲ့။ တယောက်နဲ့ တယောက် သားအမိချင်း လိုးနေတာ မောင့်အတွက် က အသစ်ဆိုတော့ လီးက အတောင်မကျဘူးတဲ့။ မောင့်မာမီကလည်း သူ့သားအငယ်နဲ့ လိုးနေပေမဲ့ သားအကြီးက ကျွမ်းကျင်တာနဲ့ စိတ်အားထက်သန်တာနဲ့ ဆိုတော့ ရမက်သွေးတွေ ကြွကြွနေရပြီး ပင်လယ်ရေလို အငတ်မပြေနိုင်ပဲ သောက်သုံးမိကြတယ်တဲ့။

ညိုတို့လိုပဲ သူတို့ လည်း မိုးအလင်းပဲ ဆွဲကြတယ်တဲ့။ ညိုတို့ ထက်ဆိုးတာက ညိုတို့က မနက်နိုးတော့ ဘိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီး စားသောက်ဆိုင်ကို ထွက်သွားခဲ့သေးတယ်။ သူတို့က နိုးတာနဲ့ ဘိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီး အပြင်သွားဖို့ ထ ရေချိုးကြရင်း ရေချိုးခန်းထဲမှာ လိုးကြသေးတယ်တဲ့၊ နောက် ရေချိုးပြီးတော့လည်း သဘက်နဲ့ အခြောက်ခံသုတ်ကြရင်း တခါ ထပ်လိုးဖြစ်ကြသေးတယ်တဲ့။ အဲဒါကောင့် စားသောက်ဆိုင် က ညိုတို့ ခေါ် တော့ အမြန်ထွက်လာခဲ့ကြတာ မေမေထား စောက်ဖုတ်ထဲမှာ မောင့် လရည်တွေ နဲ့ ပြည့်နေတုံးတဲ့။ အာ့ကြောင့် စားသောက်ဆိုင်ကို ရောက်လာချိန်မှာ မေမေထား မျက်နှာတခုလုံး နီမြန်းနေတာပေါ့။ ခိခိ။ 

ညစာ အတူစားကြပြီးတော့ မောင်က မေမေထားအခန်းကို သွားပြီး ဖေဖေဦး က ညို့အခန်းကို လိုက်လာ ခဲ့တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း နောက်နေ့လည်း နေမြင့်မှ နိုးကြ တော့တယ်။ နောက် အိမ်ပြန်ရောက်ကြတော့လည်း အိမ်မှာ ညိုတို့ ညဘက် ယောက်ျားချင်း လဲ အိပ်ခဲ့ကြတယ်။ မောင် မြန်မာပြည်က ပြန်မထွက်သွားခင်အထိပေါ့။ 

ညိုလည်း အလုပ်လုပ်လိုက် အိမ်မှာဆိုရင် မေမေထားနဲ့ ဖေဖေဦးနဲ့ သရီးဆမ်းလိုက်၊ တခါတလေ နိုင်ဦး လာရင်း ဖိုးဆမ်းပေါ့။ တခါတလေလည်း မေမေတို့ အိမ်သွားအိပ်ဖြစ်ရင် ဖေဖေကျော် နဲ့ မေမေ နဲ့ မော်လေး တို့နဲ့ သရီးဆမ်း။ တခါတလေလည်း ဖေဖေကျော် နဲ့ ပဲ အိပ်ဖြစ်တယ်.။

ညို့ဘာသာ ညို ပြန်တွေးကြည့်မိတော့ ကုန်ခဲ့ တဲ့ နှစ် နည်းနည်းလေးမှာ ညို ကြုံခဲ့ရတဲ့ အတွေ့အကြုံ တွေ မနည်းပါလားလို့။ ဒါပေမဲ့ ညို တယောက်ထည်း ရမက်ကြီးသူ မဟုတ်ပဲ ညို့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေ အကုန်လုံး ညို့ လို ပဲ အတူတူပါပဲ ဆိုတာ ညို သိလိုက်ရတယ်။ တခြားလူတွေလည်း ဒီလိုပဲ ဖြစ်မှာပါလို့ ညို တွေးမိတယ်။ ညို ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသိခဲ့တဲ့ ညိုရဲ့ တက်ကြွပြင်းထန်တဲ့ ရမက်ဆန္ဒကို နိုးဆွပေးခဲ့သူက တော့ ဖေဖေကျော်ပဲ ဆိုတာ ဒီဇာတ်လမ်း အစအဆုံး ဖတ်ခဲ့တဲ့သူတွေ သိကြမှာပါ။ 

ညို့ ကို ညို ပထမတော့ ရမက် ရဲ့ ကျေးကျွန်လို့ ထင်ခဲ့ပေမဲ့ အခု တော့ လူသားတိုင်း၊ သို့မဟုတ် သက်ရှိ သတ္တဝါတိုင်း လိုလို ဟာ ရမက်ရဲ့ ကျေးကျွန်တွေ ကြီးပါလားလို့ သတိထားလာမိတဲ့ အချိန်မှာ ညို ကိုယ့်ကိုယ်ကို အပြစ်ရှိတယ်လို့ မထင်တော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ညို့ ရဲ့ လင်ယောက်ျား နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ဆန္ဒတွေကို အတူတူ ခံစားချင်တဲ့ အတွက် မောင့်ကို လည်း မြန်မာပြည် အပြီး ပြန်လာခဲ့ဖို့ ပြောတော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်မိတယ်။ မောင်ကလည်း နှစ်ခါပြောရမယ်မထင်ပါဘူး။ သူလေယာဉ်ပေါ် မတက်ခင် ညို့ကို တိုးတိုးလေး ပြောသွားတယ်။ မာမီ့ကို လိုးလို့ မဝသေးဘူးတဲ့။ ခစ်ခစ်။

ညို့လိုပဲ ရမက်ကျေးကျွန် တွေ ဖြစ်ကြတဲ့ စာဖတ်ပိရိတ်သတ်တွေလည်း ညို့လိုပဲ ရမက်ဆန္ဒတွေကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ပဲ ခံစားနိုင်ကြပါစေလို့ ဆုတောင်းရင်း...........။


ပြီးပါပြီ။