Sunday, May 22, 2011

ဦးဖေကို စွဲသွားပြီ (စ/ဆုံး)

ဦးဖေကို စွဲသွားပြီ (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - အမည်မသိ။

ခင်ခင်သည် အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ် ကျော်သက်ကလေးဖြစ်လေသည်။အရပ်မှာ ၅ ပေခန့်သာရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူအနေတော်ကလေးဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသူကလေးဖြစ်လေသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ထူး ထူးကဲကဲလှပသည်ဟုမဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သောမျက်ခုံး များနှင့်ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သောမျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသောရုပ်ရည် ရှိသူကလေးဖြစ်လေသည်။

ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများကညို့ယူနိုင် သောအရည်လဲ့လဲ့မျက်လုံးများဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း ဆက်ခ်စီ ကျသောကြာမျက်နှာပေးကလေးဖြစ်လေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်းအကိတ်ကြီးမဟုတ်သော်လည်း တင်ရင်းကျစ်လစ်သောတင်ပါးကလေးများမှာ လမ်းလျှောက်လျင်အိတွဲ တွဲဖြင့်လှုပ်ခါပုံမျိုးမဟုတ်ဖဲ မာမာဆတ်ဆတ်ကလေးတုန်ခါတတ်သဖြင့် စွဲမက်ဖွယ်ရာကလေးဖြစ်လေသည်။

သေးကျင်သောခါးအထက်မှာ ရင်အစုံကလည်းအရမ်းအကြီးကြီး မဟုတ်ဖဲ သင့်တော်ရုံ မို့မို့မောက်မောက် ကလေးသာဖြစ်လေသည်။ သူမ၏အမေဒေါ် နွယ်နွယ်သန်းမှာအသက် ၃၇ ခန့်ဖြစ်ပြီး ယခု ယူထားသည်မှာဒုတိယအိမ်ထောင်ဖြစ်သဖြင့် ခင်ခင်မှာပထွေးနှင့်အတူ နေရရှာသူကလေးဖြစ်လေသည်။ ခင်ခင်၏အမေဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာ သဘောလွယ်သူဖြစ်သဖြင့် လင်ကြီးရှိလျက်နှင့်ပင် ခင်ခင်အသက် ၁၃ ။၄ နှစ်သမီးအရွယ်ကပင် အခြားယောက်ျားများနှင့်တိတ်တခိုးဇတ်လမ်း ခင်းပြီး နောက်မီးလင်းလေ့ရှိသူတစ်ဦးဖြစ်လေသည်။

ထို့ကြောင့် ခင်ခင် မှာ အရွယ်ရောက်စကထဲက အမေဖြစ်သူ၏တိတ်တိတ်ပုန်းဇတ်လမ်းများကိုလူပြောသူပြောဖြင့်ကြားသိရရုံမက တကြိမ်တစ်ခါတွင်တော့ကိုယ် တွေ့မျက်မြင်ဖြစ်ခဲ့ဘူးလေသည်။ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအလုပ်ထဲရှိ အထက်အရာရှိကြီးတစ်ဦး နှင့်ရော အရာရှိငယ်တစ်ဦးနှင့်ပါဖောက်ပြန်နေသည်ဖြစ်သောကြောင့် ခင်ခင်အဖေ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း၏ယောက်ျား ခရီးထွက်သွားခိုက်တွင် သူမနှင့်ဖောက်ပြန်နေသောအရာရှိငယ်ကလေးကို ညအချိန်အိမ်သို့ ခေါ်၍ပျော်ပါးလေသည်။ 

ထိုညကမီးပျက်သဖြင့် ခင်ခင်တစ်ယောက်အစောကြီးအိပ် ပျော်သွားပြီး ညသန်းခေါင်အချိန်လောက်တွင် အမေဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ် သန်း၏ မချိတင်ကဲ တအီးအီး တအားအားဖြင့် ညီးသံကြီးကြားလိုက် ရသဖြင့်လန့်နိုးလာလေသည်။

စစချင်း အမေ ဘာများဖြစ်သလဲဟုစိုးရိမ် သွားသော်လည်း လူပြောသူပြောဖြင့် ကြားရသောသူ့အမေ၏ နောက်မီးလင်းဇတ်လမ်းများကိုသွားသတိရသဖြင့် တိတ်တိတ်ကလေးအသံမမြည်အောင်ထ၍ချောင်းလေသည်။အဖေနှင့်အမေတို့အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ပွင့်ဟနေပြီး မီးလာနေပြီဖြစ်သဖြင့် အခန်းထဲမှ ၂ ပေမီးချောင်း၏အလင်းရောင်မှာအိပ်ခန်းပြင်သို့ထိုးထွက်နေလေသည်။ကြည့်ရသည်မှာသူတို့စလုပ်စဉ်ကမီးမလာဘဲ လုပ်နေရင်းတန်းလန်းမှမီးလာသည်ကိုထ မပိတ်နိုင်တော့ဘဲအရှိန်တက်နေကြဟန် ရှိလေသည်။

အပေါက်ဝအမှောင်ထဲမှ လင်းနေသောအခန်းတွင်းသို့အသာ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ သူမအဖေနှင့်အမေအိပ်သောကုတင်ကြီးပေါ် တွင်အမေကပက်လက်ကြီးပေါင်ကြီးကားလျက် အဖေမဟုတ်သူ တစ်စိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်၏အလိုးကိုအားရပါးရခံနေသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။

ခင်ခင်မှာအသက် ၁၄ နှစ်အရွယ်အပျိုပေါက်ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်ပြီး ယောက်ျားနှင့်မိန်းမလိုးသည်ကို ဖုန်းထဲမှအပြာခွေများကိုကြည့် လျက်သဘောပေါက်ပြီးဖြစ်သော်လည်း ယခုလိုလက်တွေ့မျက်မြင်တွေ့ လိုက်ရသောအခါရင်တွေတုန်လျက်အာခေါင်များပင်ခြောက်ကပ်လာလေသည်။ အမေဖြစ်သူကိုပေါင်ကြီးများကိုဘေးဘယ်ညာသို့အစွမ်းကုန် ဖြဲကားပေးထားပြီး အမေ၏တိတ်တိတ်ပုန်းလင်ငယ်က သူ၏လီးညိုညို တုတ်တုတ်ကြီးဖြင့် တစွပ်စွပ်ဆောင့်လိုးနေသည်ကိုတွေ့ရလေသည်။ 

ခင်ခင်၏အမေဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအလိုးခံရင်း ဖီးအတော်တက်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့်စောက်ရည်များအမျုားအပြား ထွက်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် လိုးလိုက်တိုင်းတစွပ်စွပ် တဖတ်ဖတ်ဖြင့်လီးဝင်လီးထွက် သည့်အသံ များကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်နေလေသည်။ အမေဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာဖြကား၍အားရပါးရအလိုးခံ ရင်းပါးစပ်မှာလည်းတဏှာတွန်သံများထွက်ပေါ်နေလေသည်။

“ အားကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် ဟင့် ဟင့် အီး အား မောင့်လီးကြီး နဲ့မ.စောက်ပတ်ထဲလိုးပေးတာကောင်းလိုက်တာ အူး အီးအဟစ် ဟစ်” 

ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအတော်အရသာတွေ့နေဟန်ဖြင့်တအီး အီးတအားအားဖြင့်အကျယ်ကြီးအော်ညီးလိုက်လေသည်။ 

“ တိုးတိုးညီးပါ မမရယ် မမသမီးလေးနိုးသွားပါအုံးမယ်” 

“ အဟင့် မောင်ကလဲ သည်ကောင်မကအိပ်ရင် တော်တော်နှင့်မနိုး တတ်ဘူး သူ့ဖင်လူတက်လုပ်သွားတောင်နိုးမဲ့ဟာမ မဟုတ်ပါဘူး။ မောင်ကလည်း မမအကြောင်းသိသားနဲ့ အလိုးခံလိုက်ရရင်အခုလိုမျိုး အော်ဟစ်ညီးညူပြီးခံလိုက်ရမှ အာသာပြေတာမောင်ရဲ့ ဒါကြောင့် ရုံးမှာခိုးခိုးအလိုးခံရတာ အားမရလို့အခုလိုအိမ်မှာအဖိုးကြီးမရှိတုန်း မောင့်ကိုခေါ်အလိုးခံတာပေါ့ အား အီး အဟင်းဟင်း အစ် အု အား” 

အဖေနှင့်အိပ်သောလင်မယားကုတင်ကြီးပေါ်တွင်ကုတင် ကြီးလှုပ်ခါပြီးတကျွိကျွိမြည်အောင် ဖင်ကြီးကိုကော့ကော့ပေးလျက်တစ် စိမ်းယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် စိတ်ပါလက်ပါ အလိုးခံနေသော မိခင် ဖြစ်သူကိုကြည့်၍ အပျိုပေါက်မလေး ခင်ခင်တစ်ယောက်စောက်ပတ်ထဲကလှိုက်တက်လာလျက်စောက်ရည်လည်းများလည်းစိမ့်ထွက်လာလေပြီ ။ ပက်လက်ဖြဲကားပေးထားသောမိခင်ဖြစ်သူ၏စောက်ခေါင်းအောက်နားစပ်များမှစောက်ရည်ဖြူဖြူပြစ်ပြစ်များယိုစီးကျနေပြီးတက်လိုးနေသောလီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးစောက်ပတ်အတွင်း ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လိုးနေပုံမှာ အရွယ်ရောက်စ ခင်ခင်၏ကာမစိတ်များကို ထကြွစေလေသည်။

“ အမယ်လေး မောင်ရဲ့ လိုးပါ လိုးပါ မမစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးထည့် လိုက်စမ်းပါ အင်း အဟင်း ဟင်း ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် စောက်ပတ်ကြီး ထဲကိုလီးကြီးနဲ့ထိုးပြီး လိုးတာကောင်းလိုက်တာနော် ဟင်း ဟင်း အူး လိုးပါမောင်ရယ် လိုးပါ အီးဟီးဟီး မမစောက်ပတ်ကြီးကို မောင့်လီး ကြီးနဲ့ ဆောင့်သာလိုးလိုက်ပါတော့ အီးဟီးဟီး မောင်လိုးပေးတာခံရတာမမစောက်ပတ်ကြီးထဲမှာကောင်းလွန်းလို့ပါ အစ် ဟစ် ဟစ်” 

အခုတော့ ခင်ခင်သည် ဘောင်းဘီမျှော့ကြိုးကြားမှလက်ရှို ထည့်လျက်စောက်မွှေးနုနုကလေးများပေါက်ခါစ စောက်ပတ်အရည်ရွှဲရွှဲ လေးကိုပွတ်နေမိလေသည်။ ထိုညက ခင်ခင်အိပ်ယာထဲပြန်ရောက်ပြီးနောက် စောက် ပတ်ကလေးကိုလက်ဖြင့်ပွတ်လျက် ပထမဦးဆုံးအနေဖြင့်ကိုယ့်ဘာသာ အာသာဖြေဘူးသွားလေသည်။စိတ်ကူးထဲမှမှန်းစရာအဖြစ်အခုလေးတင် လောလောလတ်လတ်မြင်ခဲ့ရသော အမေဖြစ်သူ၏လင်ငယ်ကလီးညိုညိုတုတ်တုတ်ကြီးဖြင့်သူမကိုတက်လိုးနေသည်ဟုမှန်းပွတ်ရလေသည်။ 

ထိုနေ့မှစ၍ ခင်ခင်တစ်ယောက်သွေးသားထကြွလာလျင်ကိုယ့်ဘာသာ စောက်ပတ်ပွတ်၍အာသာဖြေတတ်လာလေသည်။တဖြေးဖြေးနှင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းလက်ညိုး လက်ခလယ်များထည့်၍အယားဖျောက် လာတတ်ပြီး နောက်ဖယောင်းတိုင်ခပ်တုတ်တုတ် အခုတော့ခရမ်းသီး သခွါးသီးများအဖြစ် အဆင့်တက်လာလေသည်။

သူမကိုတက်လိုးသူအဖြစ်စိတ်ကူးယဉ်မိသူကတော့အချိန် အတော်ကြာအထိ ထိုနေ့ကမိခင်ဖြစ်သူ၏လင်ငယ်ပင်ဖြစ်လေသည်။တစ်နေ့တွင်တော့ လူပြောသူပြောဖြင့်ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း၏ နောက်မီးလင်းဇတ်ရှုပ်ကို ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း၏ယောက်ျားဖြစ်သူသိရှိသွားလေသည်။တစ်ခါတစ်လေ တစ်ယောက်တစ်လေနှင့်လွန်ကျူးမိလျင်သမီးလေးမျက်နှာကိုထောက်၍ ခွင့်လွှတ်ပေးရန်စဉ်းစားမိသော်လည်းအခုက ယောကျ်ား ၃ ယောက် ၄ ယောက်ဖြင့် ပျော်မွေ့နေသူဖြစ်နေလေသည်။

ထို့အပြင် တစ်ယောက်ပြီးမှတစ်ယောက်ဖြင့်နေခြင်းမျိုးမဟုတ်ဖဲ တပြိုင်နက် အပြိုင်ထားကာ တစ်နေ့ထဲတွင် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်နေရာခွဲတွေ့၍အပျော်ရှာခြင်းဖြစ်သဖြင့် စိတ်ကုန်ကာ ကွာရှင်းလိုက်လေသည်။ ထိုသို့ကွာရှင်းချိန်တွင် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း နှင့်နောက်ဆုံးဖြစ်နေသူ မှာယခု ခင်ခင်၏ပထွေးဖြစ်လာသည့် ဦးမိုးဖြစ်လေသည်။

ဦးမိုးကတဏှာ ကြီးပြီးသူများမယာကိုကြာခိုနေသူဖြစ်သော်ငြားလည်းစိတ်ရင်းကောင်း ပါသည်။အဖေနှင့်ကွဲသွားသောအမေ့က်ုအတည်တကျလက်ထပ်ယူ သည်။မျက်နှာလွှဲခဲပစ်ရှောင်မသွားခဲ့ ။အမေနှင့်အတူပါလာသောအသက် ၁၅ နှစ်အရွယ်ခင်ခင်ကိုလည်းဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းဆက်ဆံ သည်။မယားပါသမီးရယ်ဟု ထိကပါးရိကပါးမလုပ်။ကျောင်းထားပေး သည်။

အကောင်းဆုံးကျူရှင်များထားပေးသည်။အပျိုအရွယ်နှင့်သင့်တင့် လျှောက်ပတ်သောအဝတ်အစားများဝယ်ပေးသည်။သမီးမိန်းကလေးဖြစ် သည်နှင့်အညီလက်ဝတ်လက်စားများလည်းဆင်ပေးပါသည်။အမေက တော့ သမီးတစ်ယောက်အနေဖြင့် ခင်ခင်အပေါ်သံယောဇဉ်ရှိသော် လည်း ခပ်ပေါ့ပေါဖြစ်သည်။သိပ်ဂရုတစိုက်မရှိလှပေ။သူမသဘောကျ နှနှစ်ခြိုက်သောကာမဂုဏ်အာရုံကိုသာခံစားနေရဘို့သာ ပထမဦးစားပေး ဖြစ်သည်။ အမေက ဦးမိုးကိုတော့ နှစ်နှစ်ကာကာရှိသည်။ဦမိုးမှာတဏှာ ရာဂအားကြီးမားသော်လည်းစိတ်ရင်းကကောင်းမွန်သည်။မျှမျှတတစဉ်း စားပေးသည်။နောက်တစ်ခုက ဦးမိုးသည်အလိုးအညှောင့်ကောင်း သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ခင်ခင်၏အမေဏှာဘူးမကို အာသာပြေအောင် လိုးပေးနိုင်သည်။

ထုံးစံအတိုင်းခင်ခင်က အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဦးမိုး နှင့်အမေလိုးတာကိုသွားသွားချောင်းသည်။တံခါးပိတ်ထား၍ချောင်းမရလျင် တံခါးပေါက်နားကကပ်ပြီး လိုးသံဆောင့်သံ ညှောင့်သံများကိုနား ထောင်ရင်းစောက်ပတ်ပွတ်သည်။ခင်ခင်၏ အမေကလည်းအလိုးခံရင်း ကာမစကားများကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပြောတတ်သည်ဖြစ်ရာ ခင်ခင်မှာအမေ တို့လိုးရင်းပြောတာတွေနားထောင်ရင်းစောက်ပတ်ပွတ်တာ အရသာရှိ လွန်းသည်။

အမေတို့ကတစ်ခါတစ်လေလည်းအိပ်ခန်းတံခါးမပိတ်ဘဲ လိုးကြဆော်ကြသည်။ထိုအခါမျိုးတွင်သန်မာထွားကြိုင်းသောဦးမိုး လီးကြီးကို ခင်ခင်တစ်ယောက်အာသာငမ်းငမ်းဖြင့်ကြည့်ရသည်။ဦးမိုး လီးကြီးကမညိုမမဲပါ။လီးတန်ကြီးကပန်းရောင်သန်းနေပြီးပြဲလန်နေ သောဒစ်အပေါ်ပိုင်းလီးထိပ်ကြီးကနီရဲနေသည်။ ဤသို့ဖြင့် ခင်ခင်မှာပထွေး ဦးမိုး၏လီးကြီးကိုစွဲလမ်းလာသည် ခင်ခင်မှာငယ်ငယ်ကထဲက သူ့အမေလင်ငယ်နေတာကိုချောင်းကြည့် ရင်းစိတ္တဇအစွဲတစ်ခုရှိလာခဲ့သည်။

၎င်းမှာသူမကိုမွေးထုတ်လိုက်သော စောက်ခေါင်းကိုလိုးပေးသည့်လီးနှင့်အလိုးခံလိုစိတ်ဖြစ်သည်။အမေရော သမီးပါ လီးတစ်ချောင်းထဲ၏အလိုးကိုခံကြည့်လိုသောစိတ်ဖြစ်သည်။ အခုငါ့စောက်ပတ်ထဲလိုးနေတဲ့လီးကြီးကငါ့အမေစောက်ခေါင်းကိုလည်း လိုးခဲ့ဘူးတာဘဲ ဟုတွေးရင်းအလိုးခံကြည့်ချင်သည်။ တစ်နေ့တစ်ခြားပြင်းပြလာသည့်ကာမစိတ်ကြောင့် ကိုးတန်းနှစ်တွင်ခင်ခင်ရီးစားထားသည်။

အခြားအတွဲတွေလို ကျယ်ဝန်းလှသည့် ကျောင်းဝန်းအတွင်းရီးစားနှင့်ချိန်းတွေ့သည်။ရီးစားနှင့်နမ်းသည်။ရီးစား စောက်ပတ်နှိုက်ပေးတာခံသည်။ကိုယ့်ဘာသာနှိုက်သည်ထက်တော့ ပိုအရသာရှိလေသည်။တစ်ခါတော့ ရည်းစားနှင့်အလိုးခံလိုက်ဦးမည် ဟုစဉ်းစားပြီး ကျေုာင်းဆင်းချိန်ကျောင်းခန်းလွတ်တစ်ခုအတွင်းချိန်း တွေ့သည်။ဖက်ရမ်းနမ်းရှုတ်အပြီး ရည်းစားလီးကြီးကိုကိုင်ကြည့်သည်။

ရည်စားလီးမှာ မာကြောတောင့်တင်းသည်မှန်သော်လည်း ပထွေးဦးမိုး ၏လီးလောက်တော့မကြီးချေ။ ဤသို့ဖြင့်စာသင်ခုံတန်းလျားပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်လျက်ထမိန်ကလေးကိုဗိုက်ပေါ်မတင်ပြီးပေါင်ကား၍ စောက်ပတ်ကလေးကိုဖြဲပေးထားသည်။ရည်းစားကသူ့လီးကြီးကိုလက် ဖြင့်ကိုင်၍ခင်ခင်၏စောက်ခေါင်းဝတေ့ရုံရှိသေးသည်။လီးရည်များတဗြစ် ဗြစ်ပန်းထွက်ကုန်သည်။

ခင်ခင်လည်းစိတ်တအားတိုသွားကာ ထိုသူကို တွန်းဖယ်ပြီးထွက်လာခဲ့ပြီးနောက်ကိုဘယ်တော့မှအတွေ့မခံတော့ချေ။ ထို့နောက်တွင်တော့ ခင်ခင်လည်းနောက်ထပ်ရည်းစားထားပြီး အလိုးခံဘို့မစဉ်းစားတော့ဘဲ သူမအမေကိုလိုးနေသောပထွေးကိုမြှူဆွယ်ရန်သာကြိုးစားတော့သည်။သို့သော်ပထွေးဦးမိုးမှာ မယားပါသမီး လေးကိုသနားလှသဖြင့် လွန်လွန်ကျူးကျူးမဖြစ်စေရန်ထိန်းချုပ်နေသ ဖြင့် ခင်ခင်မှာအားမလိုအားမရဖြစ်နေလေသည်။

ပထွေးဦးမိုးမှာ ကား ဝယ်ရောင်းသမားတစ်ဦးဖြစ်သဖြင့် စီးပွါးရေးအဆင်ပြေလေသည်။ထို့ အပြင် အလုပ်ချိန်ဟူ၍သတ်သတ်မှတ်မှတ်မရှိသဖြင့် ခင်ခင်၏အမေ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းရုံးပိတ်သောနေ့များတွင်နေ့လည်နေ့ခင်း၌ပင်အိမ်မှာ လိုးလေသည်။အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော စနေ တနင်္ဂနွေပိတ်ရက်များ တွင် ဆယ်တန်းဖြေဆိုမည့်ခင်ခင်မှာတစ်နေကုန်ကျူရှင်တက်ရသော ကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ ထိုသို့နေ့လည်နေ့ခင်း သူမကျူရှင်သွားနေခိုက်တွင်သူ့ အမေကို ပထွေးကတစ်နေကုန်လိုးနေမည်ကိုခင်ခင်ကရိပ်မိသည်။

ခင်ခင်က သူ့အမေကိုပထွေးလိုးနေသည်ကို ညည ချောင်းကြည့်ဘူး သော်လည်းနေ့ခင်း ကြောင်တောင်မြင်မြင်ထင်ထင်လိုးသည်ကိုကြည့် ချင်လှသည်။ထို့အပြင်အလိုးခံရင်း သူအမေ၏ပက်ပက်စက်စက်ပြော ဆိုညီးတွားသံများကိုနားထောင်ရသည်မှာသူမ၏ကာမဆန္ဒကိုတဟုန်း ဟုန်းတောက်လောင်စေသည်။ 

သွေးသားဆူဖြိုးနေပြီး မိခင်၏တဏှာစိတ်ကိုအမွေဆက်ခံရရှိ ထားသောခင်ခင်သည်မိခင်အလစ်တွင်သူမ၏ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်း များကိုမသိမသဖြင့်၎င်း သိသိသာသာဖြင့်၎င်း ပထွေးမြင်အောင်ဖော်ပြ ပြီးမြှူဆွယ်လေသည်။ပထွေးကမသိချင်ယောင်ဆောင်နေသော်လည်း ဤမယားပါသမီးအငုံးလေးအပေါ် စိတ်ယိုင်လာခဲ့လေပြီ။ တစ်မနက်တွင်တော့ မိခင်ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းဈေးဝယ်သွား နေချိန်တွင်အိမ်၌ပထွေးဦးမိုးနှင့် မယားပါသမီး ခင်ခင်တို့ ၂ ယောက်ထဲ သာကျန်ခဲ့လေသည်။

ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာဈေးသွားလျင်တစ်နာရီကျော် ကျော်ခန့်အချိန်ကြာတတ်ကြောင်းသမီးဖြစ်သူ ခင်ခင်က သိလေသည်။ ထို့ကြောင့် ဤတစ်နာရီအတွင်းပထွေးဖြစ်သူကို ရအောင်မြှူဆွယ်ပြီး အလိုးခံလိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။မိခင်ဖြစ်သူ၏စောက် ဖုတ်ကိုလိုးနေသောလီးကြီးဖြင့်မိမိစောက်ဖုတ်ကိုလိုးပေးသည်ကိုခံစား ကြည့်ချင်လှပေပြီ ။ထိုအချိန်တွင် ခင်ခင်က မီးဖိုပေါ်ရှိ ဒယ်အိုးတွင် ပုဇွန်ကျော်နေပြီး ပထွေးဖြစ်သူဦးမိုးက အနီးရှိထမင်းစားပွဲတွင်ကော်ဖီ သောက်ရင်းသတင်းစာဖတ်နေလေသည်။

ခင်ခင်က အောက်ပိုင်းတွင် မျှော့ကြိုးတပ်ဘောင်းဘီခပ်ပါးပါးဒူးလောက်အတိုကိုအတွင်းခံမပါဘဲ ဝတ်ဆင်ထားလေသည်။အပေါ်တွင်တီရှပ်ဝတ်ထားသော်လည်း အောက်တွင်ဘရာစီယာပါသောကြောင့် ရေချိုးခန်းအတွင်းဝင်၍ဘရာကို ချွတ်ပြီး တီရှပ်တစ်ထပ်ထဲဝတ်လာခဲ့လေသည်။ထို့နောက် ပုဇွန်ကြော်ကိုမွှေရင်း- 

“ ဦး” 

“ ဟေ” 

“ ဦးကို...တစ်ခုမေးမလို့”

“ အင်း မေးလေ” 

“ ဟိုဟာ လင်မယားတွေက လက်ထပ်ပြီးရင်ဘာလုပ်ကြတာလဲ ဟင်” 

ကောင်မလေးကတော့လုပ်ပြီဟု ဦးမိုးတွေးလိုက်မိလေသည်။ 

“ အင်း ဟို အဲ လိင်ဆက်ဆံကြတာပေါ့..သမီးရဲ့” 

“ အင်း ဘာလဲ လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ သမီးမသိဘူး” 

ခင်ခင်က ဘာမှမသိသောကလေးငယ်သဖွယ် မျက်တောင် လေးပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်ရင်းမေးလိုက်လေသည်။ လက်ကတော့ ဒယ်အိုးကိုတဒေါက်ဒေါက်ထိုးမွှေနေလေသည်။ ဦးမိုးမှာ သွေးနှင့်ကိုယ် သားနှင့်ကိုယ်ဖြစ်သဖြင့်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ 

“ အင်း လိင်ဆက်ဆံတယ်ဆိုတာ ယောက်ျားနဲ့မိန်းမလိုးကြတာကို ပြောတာလေ ” 

ခင်ခင်မှာ လိုး ဟူသောအသံကြားလိုက်ရသည်နှင့် ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားကာစောက်ပတ်ထဲကလည်း ဆစ် ခနဲယားလာ သည်။စောက်ရည်များပင်စိမ့်ထွက်နေချေပြီ။စိတ်လှုပ်ရှားသွားသဖြင့် ဒယ်အိုးကိုတအားထိုးမွှေရင်း 

“ အို အဲဒါလည်းသမီးမသိပါဘူး လိုး တယ်ဆိုတာ ဘာလုပ်တာလဲ” 

“ အင်း ဒီသမီးနဲ့တော့ခက်နေပါပြီ ။

ဒါဆိုသမီး စောက်ဖုတ်ဆိုတာသိလား”

“ အင်း သိတယ် သမီးတို့ရဲ့ရှေ့ဖင်လေ ရာသီလာရင်အဲဒီထဲကလာတာ ဟင့် ”

“ ဒါဆို သမီး လီးဆိုတာရောသိလား ” 

“ အင်း သိတယ် ဦးမှာပါတယ်လေ” 

“ အေး အဲဒါဆိုရင် ယောက်ျားရဲ့လီးကိုမိန်းမစေက်ဖုတ်ထဲနှုတ်လိုက် ထိုးလိုက်လုပ်တာကို လိုး တယ်လို့ခေါ်တာပေါ့” 

ထိုအချိန်တွင် ခင်ခင်၏အပျိုမဒန်းမစောက်ဖုတ်ကလေး မှာစောက်ရည်များဖြင့်ရွှဲနေလေပြီ။ဦးမိုး၏လီးကြီးမှာလည်းတောင်မတ် လာချေပြီ။ 

“ သမီးပိုနားလည်အောင်..ဦး..လက်တွေ့ပြမယ်”

ဦးမိုးသည်ထိုင်ရာမှထကာပုဆိုးကြီးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး လီး ကြီးငေါက်တောက်ဖြင့်ခင်ခင်အနားသို့ကပ်သွားလေသည်။ 

“ ဟင့် ဦးနော်”

ခင်ခင်ကမတ်မတ်ကြီးတောင်နေသောဦးမိုး၏လီးကြီးကိုမျက် လုံးကလေးတစ်ချက်ဝဲ၍ကြည့်လိုက်ပြီးတံတွေးမျိုချလိုက်သည်။ ဦးမိုးကခင်ခင်နောက်မှကပ်ရပ်လိုက်ပြီးတောင်နေသောလီးကြီးဖြင့် ကျစ်လစ်စွင့်ကားနေသောဖင် ၂ လုံးကြားသို့ထောက်ထားလိုက်လေသည်။ထို့နောက်တီရှပ်ကိုမတင်က ဘရာစီယာချွတ်ထားသောခင်ခင် ၏ရင်သားအစိုင်အခဲလေးများကိုပွတ်ချေပေးလိုက်သည်။ 

“ ဟင့် ဦး အဲဒါဘာလုပ်တာလဲဟင် အိ” 

ခင်ခင်ကသူမ၏ဖင်လုံးလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးကိုထောက် ထားသောလီးကြီးရှိရာသို့ကော့၍ကပ်ထားပေးလိုက်လေသည်။စောက် ရည်များကစောက်ပတ်အတွင်းမှယိုစိမ့်ထွက်ခါ ပေါင်များသို့ပင်စီးကျနေ လေပြီ။

“ သမီးသိသွားအောင်လို့ သမီးစောက်ဖုတ်ကလေးကို ဦးလီးကြီးနဲ့လိုး ပြမလို့လေ” 

“ ဟင့် ကြောက်တယ် ဦးရယ်” 

ခင်ခင်က တဏှာသံကလေးဖြင့်ခပ်ချွဲချွဲပြောလိုက်လေသည်။ 

“ မကြောက်ပါနဲ့သမီး ရယ် ခဏနေ လိုးတယ်ဆိုတာသိပ်ကောင်းမှန်းသမီးသိလာမှာပါ ” 

“ ဟင့် တကယ်လားဦး တကယ်ကောင်းမှာလား ဟင့်” 

မမွှေဘဲထားမိသဖြင့်ဒယ်အိုးမှတူးနဲ့ထွက်လာသဖြင့်ကမန်းကတန်း မီးပိတ်လိုက်ရလေသည်။ 

“ တကယ်ကောင်းမှာပေါ့ သမီးရယ် ကောင်းမှန်းသိသွားရင် နောက်ဆို သမီး ခဏခဏ အလိုးခံချင်နေမှာ”

“ တကယ်နော်ဦး ဒါဆိုနောက်လည်းသမီးကိုခဏခဏလိုးပေးနော်”

ဦးမိုးသည်ခင်ခင့်ကိုယ်လုံးကလေးကိုမ၍ထမင်းစား စားပွဲ ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။ထို့နောက်ခင်ခင်၏မျှော့ကြိုးတပ်ဘောင်းဘီ ကလေးကိုဆွဲချွတ်နေရာခင်ခင်ကလက်နောက်ပြန်ထောက်၍ဖင်ကလေးကိုကြွပေးလေသည်။ဘောင်းဘီကျွတ်သွားသောအခါ ခင်ခင်၏ ပေါင်ကြားတွင် အမွှေးနုကလေးများဖုံးအုပ်ထားသောစောက်ဖုတ်ကလေးကစောက်ရည်များရွှဲနစ်လျက်အထင်းသားပေါ်လာလေသည်။ အပျိုစင်စောက်ဖုတ်ကလေးကိုမြင်လိုက်ရသဖြင့် တောင်မတ်နေသော လီးကြီးမှာ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ လှုပ်ရှားသွားလေသည်။

“ ဟိ ဟိ ဦးလီးကြီးက ပုတ်သင်ညိုကျနေတာဘဲ ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့” 

ခင်ခင်သည်တဆတ်ဆတ်တုန်နေသောလီးကြီးကိုကြည့်ရင်း အသည်းယားလာသဖြင့် လက်ဖဝါးနုနုကလေးဖြင့်လှမ်းဆုပ်ထားလိုက် လေသည်။

ဦးမိုးက အပေါ်ကတီရှပ်ကလေးကို ပြန်၍ဆွဲချွတ်ပြန်ရာ ခင်ခင်ကလက်ကလေးများမြှောက်ပေးရလေသည် ။ အခုဆိုလျင်တော့ခင် ခင်မှာစားပွဲပေါ်တွင်လက်ကလေး ၂ ဖက်ကိုနောက်ပြန်ထောက်လျက် ပေါင်ကလေးကား ကာ ထိုင်ရက်သားလေးဖြစ်နေပေပြီ ။မို့မောက်သော အပျိုနို့ ၂လုံးမှာလည်းအစိုင်အခဲလေတင်းမာလျက် နို့သီးခေါင်းကလေး ၂ ဖက်မှာပန်းရောင်သန်းပြီးကော့ထောင်နေလေသည် အခုတော့ အသက် ၁၈ နှစ်သာရှိသေးသော မယားပါသမီး အပျိုစင်ကလေးသည် ထမငိးစားစားပွဲပေါ်တွင် ကိုယ်လုံးတီးဖြင့်ပေါင်ကလေးကိုကားကာ လက်ကိုနောက်ပြန်ထောက်လျက်ကော့ကော့ကလေး ထိုင်ပေးနေလေပြီ။

ခြေဖနောင့်များဖြင့်စားပွဲအစွန်းကိုချိတ်ကာ ပေါင်က လေးများကိုကားပေးထားပြီး နောက်သို့လက်ထောက်ခါ ကော့ကော့ ကလေးဖြစ်နေသောကြောင့် စောက်ပတ်ကလေးကိုဖြဲပြထားသလိုဖြစ် နေလေသည်။အပျိုစင် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးမှာမဟတဟ လေးဖြစ်နေပြီး စိတ်ထကြွနေပြီဖြစ်သောကြောင့် စောက်ရည်ကြည်ကလေးများသီးနေလေသည်။ လုံးထစ်တင်းကားသော တင်ပါးကလေးများ မှာတင်းရင်းကျစ်လစ်လှသောကြောင့်ထိုင်နေသော်လည်း ပိပြားမသွားဘဲတင်းတင်းကလေးဖြစ်နေလေသည်။တင်ပါသားများဘေးသို့မဆိုစ လောက်သာ ပြားထွက်နေပြီး တင်းမာကျစ်လစ်လှသောကြောင့်လုံးလုံး ကလေးဖုထစ်နေလေသည်။

လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်သို့ပစ်ထောက်ထားသောကြောင့် ရင်အစုံမှာကော့ကော့ကလေးဖြစ်နေပြီး တင်းရင်းသောအပျိုစင်နို့အုံမာ မာကလေးမှာအပေါ်သို့ကော့နေလေသည်။ပန်းနုရောင် နို့သီးခေါင်းက လေးများမှာ ရာဂသွေးကြောင့်တင်းတောင်နေပြီးချွန်ထွက်နေလေသည်။ စောက်ပတ်ကလေးပေါ်ရှိစောက်မွှေးများမှာ အမွှေးနုကလေးများမဟုတ် တော့သော်လည်း သိပ်ပြီးထူထပ်ကြမ်းတမ်းခြင်းမရှိသေးဘဲ ပါးပါးကျဲကျဲ ကလေးဖြင့်စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကလေးကိုမနိုင့်တနိုင်ဖုံးကွယ်ထားလေသည်။ ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးမှာစားပွဲဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်ရင်းမယား ပါသမီးလေး၏နဖူးဝင်းဝင်းကလေးကို ညင်ညင်သာသာနမ်းရှုတ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် ကာမဇတ်လမ်းကိုစလိုက်လေသည်။

ထို့နောက် ဖြူဝင်း သောပါးပြင်မို့မို့ကလေးနှစ်ဖက်ကိုသူ၏နှာခေါင်းကြီးဖြင့်တရှုတ်ရှုတ်တလှည့်စီနမ်းရှုံ့ပေးလိုက်လေသည်။အပျိုကလေးဖြစ်သော်လည်းတဏှာ အားထက်သန်လှသော မယားပါသမီးကလေးခင်ခင်မှာလက်တဖက်ဖြင့် ပထွေးဖြစ်သူ၏လည်ပင်းပိုသိုင်းဖက်လိုက်ပြီးကျန်လက်တဖက်ဖြင့်တဆတ်ဆတ်တောင်ထနေသောပထွေးဖြစ်သူ၏လီးကြီးကိုအားရပါးရကိုင် ဆုပ်ထားလိုက်လေသည်။လီးကြီး၏ပူနွေးမာကြောသောအထိအတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြီးမှာသူမလက်ထဲဝယ် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသောကြောင့် စောက်ပတ်ကလေးကိုတချက်ရှုံ့လိုက်မိပြီး စောက်ရည်များ လည်းပြစ်ခနဲထပ်မံယိုစီးလာပြနိလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ပထွေးဦးမိုးက မယားပါသမီးလေးခင်ခင်၏ပါးအစုံကိုတလှည့်စီနမ်းရှုံ့နေရာမှ နှုတ်ခမ်းထူးထူကလေးကိုသူ၏ပါးစပ် ကြီးဖြင့်ငုံစုပ်လိုက်လေသည်။

“ အွန်း အင့် အဟူး အင့် ဖလူး ပြွတ်” 

ခင်ခင်မှာမိခင်ဖြစ်သူ လင်ငယ်များနှင့်ကုန်းပြီးလိုးပွဲများဆင် နွှဲနေတာကိုချောင်းကြည့် ၍ ကိုယ့်စောက်ပတ်နှင့်ရင်သားများကို ကိုယ့် ဘာသာကလိုင်းဘူးသော်လည်း ယခုလိုယောက်ျားနှင့်နီးနီးကပ်ကပ်ထိတွေ့ဘူးသေးသည်မဟုတ်သဖြင့် နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံလိုက်ရသောအခါ ရင်ထဲတွင်ရှိန်းတိနိးတိန်းဖိနိးတိန်းတိနိးဖြစ်သွားလေသည်။ပထွေးဖြစ် သူက နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်း သူ၏လျှာကြီးကို သူမပါးစပ်ထဲထိုးထည့် လိုက်သောအခါ စိမ့်ခနဲခံစားလိုက်ရပြီး မလုပ်တတ်လုပ်တတ်ဖြင့် ပထွေး၏လျှာကြီးကိုသူမလျှာကလေးဖြင့်ပြန်၍ပွတ်ဆွဲမိလေသည်။

ထိုသို့နှုတ်ခမ်းစုပ်နေသည့်အချိန်တွင်ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးက သူမ၏တင်း ရင်းလုံးခဲနေသောနို့ကလေးများကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးနေ သဖြင့်စိတ်ထဲတွင်မရိုးမရွဖြစ်လာရပြန်လေသည်။ဦးမိုးက သူမ၏တောင် ထနေသောနို့သီးခေါင်းကလေးများကိုအသာအယာပွတ်သပ်ပေးပြီး လက်ညိုးနှင့်လက်မညှပ်ခါ တခါတခါချေပေးလိုက်သဖြင့် ကျောကလေး တွန့်ခါ ပါးစပ်ကလေးဟလျက်ညီးညူမိလိုက်ရှာလေသည်။ 

“ အား ကျွတ် ကျွတ် ဘယ်လိုများလုပ်နေတာလဲဦးရယ် အင်း အဟင်း ဟင်း သမီးမနေတတ်တော့ပါဘူး ဦး ရယ် အင့် ကျွတ် ကျွတ် အား ၀မီးလေ သမီး ..စိတ်ထဲမှာတစ်မျိုးကြီးဘဲ ဟိုဟာလေ သမီးကို ဟိုဟာ လုပ်ပေးပါတော့ ဦးရယ်” 

မယားပါသမီးလေးခင်ခင်မှာ ပထွေးဖြစ်သူကိုအတင်းဖက် တွဲထားရင်း ကိုယ်လုံးလေးကြွတက်လာလေတော့သည်။

ပထွေးဦးမိုးကလည်း မယားပါသမီးအပျိုစင်အငုံအဖူးကလေး ကိုပထမဆုံးအကြိမ် ပါကင်ဖွင့်ပြီးလိုးပေးရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် အထူး သတိထားကာခင်ခင်၏ကိုယ်လုံးလေးကိုနေရာလပ်မရှိကိုင်တွယ်ပွတ် သပ်ပေးနေလေသည်။မိန်းမအတွေ့အကြုံများသူပီပီ မိန်းမကျမ်းကြေနေ သူဖြစ်သဖြင့် အလောသုံးဆယ်မနိုင်လှဘဲ တဆင့်ပြီးတဆင့် အပျိုမကလေးခင်ခင်၏ကာမခလုတ်များကိုဖွင့်လှစ်ပေးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။ ထို့ကြောင့် ခင်ခင်တစ်ယောက်ယခုလို မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြစ် ခါ တောင်းဆိုလာတော့မှ အသာလေးလူချင်းခွါခါ စားပွဲစွန်းတွင်ဖနောင့် ဖြင့်ချိတ်ခါ ဖြဲကားထားသောခင်ခင်၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပခုံးများ ပေါ်တွင်တင်ထားလိုက်လေသည်။

ထိုအခါကျမှခင်ခင်လည်း အလိုးခံရ တော့မည်ဖြစ်သဖြင့်ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြစ်ခါ လက်များကို နောက်သို့ တဖန်ပြန်ထောက်ပြီး ခပ်လျောလျောကလေးလုပ်ခါဖင်ကလေးကြွ၍ ကော့ပေးလိုက်လေသည်။ထိုအခါကျမှ ဦးမိုးလည်းသူ၏လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ကိုင်၍ စောက်ရည်များစိုရွှဲနေသော ခင်ခင်၏စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းကလေးတလျှောက်အထက်မှအောက်သို့ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်လေသည်။ 

“ အား ဟား ဟား ဟင့် ဟင့် ဦးကလည်းကွား သမီးမနေနိုင်တော့ပါဘူးဆိုကာမှ ဘာတွေထပ်လုပ်နေပြန်တာလဲ အင့် အစ် အဟစ် ဟစ် အဟီး ထည့်လိုက်စမ်းပါ သမီးဟာလေးထဲ ဦးဟာကြီးကို ထိုးထည့် လိုက်ပါတော့ အူး အီး အား” 

ဦးမိုးလည်းလီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်ခါ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တလျှောက်ပွတ်ဆွဲနေရာမှ လီးထိပ်ဖြင့် တောင်ထနေသောစောက်စိ လေးကိုဖိ၍ အသာလေးနှစ်ချက်သုံးချက်တို့ပေးလိုက်လေသည်။

ထို့ နောက်မှ မနေနိုင်မထနိုင်ရွပိုးထိုးလျက် စောက်ခေါင်းပေါက်ဝကလေး ပင် ပွစိပွစိဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သောမယားပါသမီးလေး၏စောက်ခေါင်းအတွင်း သို့လီးဒစ်မြုပ်ရုံမျှထိုးထည့်ပေးလိုက်လေသည်။ 

“ အူး အား အင့် ရှီး ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် ဟင် ဦးကလည်း ဘာလုပ်ပြန်တာလဲ ဟင့်ဟင့် မစို့မပို့နဲ့ ဟား ဦးလီးကြီးကို သမီးစောက်ပတ်ထဲအဆုံးထိလိုးသွင်းပေးလိုက်ပါတော့ ဟင်း ဟင်း သမီးစောက် ပတ်ယားလှပြီ ဦးရဲ့ လိုးပါတော့ သမီးစောက်ပတ်ကိုလိုးပေးပါတော့ ဦးရယ် အင်း အီး အစ် အစ်” 

မယားပါသမီးကလေးမှာအပျိုစင်ကလေးပင်ဖြစ်သော်လည်း တဏှာရာဂစိတ်များမွှန်ထူကာသွေးသားများထကြွသောင်းကျန်းနေပြီဖြစ် သဖြင့် သူ့အမေ လင်ငယ်များနှင့်အလိုးခံစဉ် ပြောသောစကားများကို အတုခိုးပြီးပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောချလိုက်လေတော့သည်။

အောက်မှမနေနိုင် မထိုင်နိုင်တွန့်တွန့်လူးနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီးကလေးကိုကြည့် လျက်ဦးမိုးလည်း သူ၏လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းတဆုံးလိုးသွင်းပေးလိုက် လေသည်။ ” ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် ဗြိ စွပ် အား အာ့လာလား ဟင့် အူး အမယ်လေးဦးရယ် ကျပ်လိုက်တာ ဟင့် ဟင့် တမျိုးကြီးဘဲဦးရယ် အင့် ဟင့် ဟင့်’ ခင်ခင်မှာအပျိုပေါက်ဘဝအသက် ၁၃ /၁၄ နှစိကတည်းက သူမအမေ၏မှောင်ခိုဇတ်လမ်းများကိုကြည့်၍ ကိုယ့်စောက်ပတ်ကိုယ် ကလိုင်းခဲ့သည်ဖြစ်သဖြင့် အပျိုမှေးမရှိတော့သော်လည်း လီးမဝင်ဘူး သေးသောအပျိုစင်စောက်ပတ်ဖြစ်သဖြင့် အခုလို လုံးပတ်တုတ်သော လီးချောငိးကြီးလိုးဝင်လာသောအခါ ကြပ်လွန်းလှသဖြင့် စပ်ဖြင်းဖြင်း ကလေးဖြစ်သွားရရှာလေသည်။

သို့သော် လီးချောင်းကြီးက သူမ၏နူး ညံ့သောစောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကိုပွတ်ဆွဲသွားသဖြင့် ချိုမြိန်သော ကာမအရသာကိုလည်းတပြိုင်တည်းခံစားရရှိလိုက်လေသည်။စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများကိုပွတ်တိုက်လျက်တိုးဝင်လာသောပထွေး၏လီး ချောင်းကြီးသည် စောက်ခေါင်းအဆုံး သားအိမ်ခေါင်းကိုလီးထိပ်ဖြင့် ဒုတ် ခနဲဆောင့်မိမှသာရပ်တန့်သွားတော့၏ ။

“ ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် ပြွတ် ဒုတ် အား အောင်မယ်လေး ဦးရယ် အင့် ဟင့် ဟင့် အောင့်လိုက်တာဦးရယ် သမီးစောက်ပတ်ကလေးအောင့်တယ် ဦးရဲ့ အီး အဟီး ဟီး ရွှတ်”

ခင်ခင်မှာ သူမ၏သားအိမ်ခေါင်းနုနုကလေးကိုလီးထိပ်ဖြင့် ဆောင့်မိသဖြင့် အောင့်ခနဲဖြစ်သွားကာ ငိုချင်သလိုလိုဖြစ်မိနေစဉ် စောက်ခေါင်းအတွင်းနှင့် သားအိမ်ခေါင်းမှ ထူးခြားဆန်းပြားချိုမြိန်လှ သောကာမအရသာကို မျက်လုံးများပြာဝေသွားသည်အထိ ခံစားရရှိ လိုက်သောကြောင့် ရင်ထဲတွင်အေးခနဲဖြစ်သွားရလေသည်။

“ အား ဦးရယ် အဟင့် ဟင့် ကောင်းလိုက်တာဦးရယ် အင့် အဟင့် ဟင့် သမီးစောက်ခေါင်းထဲမှာအောင့်လည်းအောင့် ကောင်းလည်း ကောင်းတယ် ဦးရဲ့ အင်း အဟင်း ဟင်း သမီးစောက်ပတ်ထဲကို ဦးလီး ကြီးနဲ့လိုးပေးတာ ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ် အင့် အဟစ် ဟစ်” 

ထို့နောက်တွင်တော့ ပထွေးဖြစ်သူက တင်းမာကျစ်လစ်နေ သောမယားပါသမီး၏နို့အုံအစိုင်အခဲများကိုစွဲရင်းစောက်ပတ်ကလေးကို အချက်မှန်မှန်ဖြင့်လိုးပေးနေလေသည်။ထိုအချိန်တွင်စောက်ပတ်ကလည်းအနည်းငယ်ကျယ်လာပြီးစောက်ရည်များကလည်းဗွက်ပေါက်အောင်ထွက်နေပြီမို့ တဗြွတ် ဗြွတ် တစွပ်စွပ်နှင့် စောက်ပတ်အတွင်းလီး ဝင်လီးထွက်သံများကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်နေလေသည်။

“ အား လိုးပါ ဦးရယ် စောက်ပတ်ထဲကိုလီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာသိပ် ကောင်းတာဘဲ လိုးစမ်းပါဦးရယ် အင့် အဟစ် ဟစ် အား ကောင်းလိုက် တာဦးရယ် ဆောင့်စမ်းပါဦးရယ် ဆောင့်လိုးပေးစမ်းပါဦး အီးဟီးဟီး အွတ် ဗြွတ် စွပ် ဗြွတ် စွပ် ” 

မယားပါသမီးလေးခင်ခင်မှာပထွေးကသူမစောက်ပတ်ကို လီးကြီးဖြင့်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးတာကိုဖင်ကလေးကော့၍ခံရင်းပါးစပ်ကလည်းတောင်စဉ်ရေမရ အော်ဟစ် ညီးတွားမိလေသည်။ထို့အပြင် သူမစောက်ပတ်ကလေးကလည်း သူမကိုယ်တိုင်သတိမထားလိုက်မိဘဲ လိုးသွင်းပေးနေသောလီးချောင်းကြီးကို ရမ္မက်ကြီးစွာဖြင့်ဖြစ်ညှစ်စုပ်ယူ ပေးနေလေသည်။

“ စွပ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ဖတ် ဖတ် အီး အား” 

ခင်ခင်မှာ လီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းအတွင်း သားအိမ် ခေါင်းထိအောင် တစွပ်စွပ်လိုးပေးနေတာကိုအရသာခံရင်း ဂွေးဥကြီး နှစ်လုံးက သူမဖင်ဝကိုတဖတ်ဖတ်ရိုက်ပေးနေသဖြင့် ထူးကဲသောအရ သာတစ်မျိုးကိုထပ်ဆင့်ခံစားရရှိနေလေသည်။

သို့ဖြင့် ဖင်ဝကိုတဖတ်ဖတ်ရိုက်ပေးနေသောအရသာကိုခံစားရင်း ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိကာ စောက်ပတ်ကလေးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်လီးကြီးကိူဖြစ်ညှစ် စုပ်ယူရငိးစောက်ရည်များပန်းထွက်သွားပြီး ပထွေး၏ကိုယ်လုံးကြီး ကိုဖက်တွယ်တက်လျက်ကွေ့ကောက်တွန့်လိန်သွားလေတော့သတည်း ပထွေးဦးမိုးကလည်း မယားပါသမီးနုနုထွတ်ထွတ်ကလေး၏ စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်ကလေး၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့သူ၏ ပြစ်နှစ်သောလီးရည်များကိုတဖြင်းဖြင်းပန်းထည့်လိုက်လေသည်။

ခင်ခင်ကလည်းသူမစောက်ခေါင်းအတွင်းပထွေး၏လီးရည် ပူပူနွေးနွေးများဒလဟောပန်းဝင်လာသည်ကို အရသာအတွေ့ကြီးတွေ့ ကာမျက်စိကလေးမှေးစင်းခံစားရင်းစောက်ခေါင်းအတွင်းမှလျှံကျလာ သောစောက်ရည်နှင့်လီးရည်များ ဖင်စအိုဝကိုဖြတ်သန်းစီးကျလာသညိကိုယားကျိကျိဖြင့်ကျေနပ်နေမိလေသည်။ ထိုနေ့က အသက် ၁၈ နှစ်မယားပါသမီးအပျိုစင်ကလေးကိုပါ ကင်ဖွင့်လိုက်ပြီးနောက် ညကျတော့မိန်းမ နွယ်နွယ်သန်း ကိုလိုးပေး ရပြန်သည်။

မလိုးလို့ကလည်းမဖြစ်။မိန်းမနွယ်နွယ်သန်းက တဏှာရာဂ ကြီးမားပြီးစောက်ပတ်တွင်မျှော့ပါသူဖြစ်၏။ဒီလောက်လိုးပေးနေတာတောင် အခြားယောက်ျားများနှင့်ပရောပရီလုပ်တတ်သေးသည်။မယားပါ သမီးလေးကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်။ဟိုတစ်နေ့က သူ့အမေဈေးသွားတုန်းသူတို့လိုးကြတော့ကောင်မလေးကပထမဆုံးအလိုးခံဘူးတာ ဖြစ်ပေမဲ့ အပေးအယူ အကော့ အဖြဲ အပေးအယူမျှမျှလုပ်ပေးတတ်သည်။ပြီးတော့စောက်ပတ်ကလေးကလည်း သူ့အမေလိုမျှော့မပါပေမဲ့ အတော်ညှစ်အားသန်လေသည်။

ထိုနေ့က လိုးပြီးသည့်နောက်ပိုင်း နွယ်နွယ်သန်းမလစ်သဖြင့် တစ်ရက်နှစ်ရက်မလိုးဖြစ်ပြန်တော့ ။မယားပါသမီးလေးကတော့ လီးနှင့် တွေ့ဘူးသွားပြီဖြစ်သဖြင့် အရမ်းရွထနေသည်။ပထွေးလုပ်သူကိုအတင်း ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လွန်းသဖြင့် အမေဖြစ်သူမသိအောင်မနည်းထိန်း ထားရသည်။ဒါတောင်နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေလျင် သူ့မအမေကျောပေးလိုက်တာနှင့် ပထွေး၏ပေါင်ဂွကြားလက်ထိုးထည့်ပြီးလီးကိုလာလာ စမ်းတတ်သည်။

ပြီးတော့ ပထွေးလိုးတာကိုပထမဆုံးခံပြီးကထဲက ခင် ခင်သည် အိမ်တွင်နေရင်းခါတိုင်းလိုချည်ဘောင်းဘီပွပွ အတိုကိုမဝတ် တော့ ထမီတွေသာဝတ်လာတော့သည်။ ထမီကိုအောက်ခံမပါဘဲဝတ်ခါ လူလစ်တာနှင့်အောက်စလွှတ်လွှတ်ပြသည်။တခါတလေ စကပ်တို့ ဂါဝန်တို့ဝတ်တော့လည်းအောက်စကိုလွှတ်ပြတတ်သည်။အခြေအနေပေး လျင်စောက်ပတ်တောင်ပွတ်ပြလိုက်သေးသည်။နောက်ပြီး ကောင်မလေးက ဘာစိတ်ကူးပေါက်သည်မသိ။သူမ၏စောက်မွှေးများကိုပြောင်စင် အောင်ရိတ်ထားပြန်သေးသည်။

ထို့ကြောင့် အောက်စလွှတ်ပြသည့်အခါ စောက်ပတ်ဖူးဖူးနုနုတင်းတင်းဝင်းဝင်းကလေးကိုမြင်ရပြီး တံတွေးသာ တွင်တွင်မျိုချနေရလေသည်။တဖန်အပေါ်တွင်လည်းအိမ်နေရင်းဘလောက်အနွမ်းကလေးကိုအတွင်းခံဘရာစီယာ ဘော်လီမပါဘဲဝတ်ထား တတ်ပြန်သည်။အမေဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာအမှတ်တမဲ့ဖြစ်သော် လည်းပထွေးဦးမိုးကတော့ မယားပါသမီးလေး၏ကျစ်လစ်မို့မောက် သောနို့ ငုံငုံဖူးဖူးလေနှင့်နို့သီးခေါင်းစူစူကလေးများကိုမိန်းမမသိအောင် ခိုးခိုးကြည့်ရင်း တဏှာစိတ်တို့ဖိစီးနေရရှာလေသည်။

ထို့ကြောင့်ညအိပ်ယာဝင်လျက်မိန်းမဖြစ်သူနွယ်နွယ်သန်းသန်းကိုပဲဖိဖိတွယ်ရာလေရာ တဏှာအားကြီးသော နွယ်နွယ်သန်းမှာလည်း သဘောတွေ့နေလေသည်။ ထိုသို့သောညများတွင် ပထွေးဦးမိုးက မယားပါသမီးအငုံးလေး ကိုလိုးနေသည်ဟု ဖီးသွင်းကာ မျက်စိမှိတ်လျက် သမီးအမေကိုကြုံး ကြုံးဆော်လေရာ နွယ်နွယ်သန်းမှာအရသာအတွေ့ကြီးတွေ့ကာ ပက်လက်လှန်ဖြဲကား၍အလိုးခံရင်း ကာမသွေးများဆူဝေမူးမိုက်ခါ ဂယောင်ဂတန်းအော်ဟစ်နေလေသည်။

“ အမယ်လေး ကိုမိုးရယ် လိုးလိုက်တာ အာ့ အီး အု အု ဟာ ဆောင့်လိုက်တာကွာ အင့် စောက်ပတ်ကြီးအောင့်တယ် အမယ်လေး အရမ်းကိုလိုးနေတော့တာဘဲ အီး ရွှတ် အူး ဟယ် လိုးလိုက် တာကွာ အင့် အမယ်လေး သူ့လီးကြီးကလည်းမာလိုက်တာအရမ်းပဲ ကောင်းတယ်ကွာ လိုးဟေ့ လိုး လိုး” 

ထိုအချိန်မျိုးတွင် ရာဂအားကြီးနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီး လေးခင်ခင်မှာ သူမအမေကိုပထွေးဖြစ်သူကအားရပါးရကြုံးလိုးနေသောအသံများကို ချောင်းနားထောင်ရင်း ကိုယ့်ဘာသာစောက်ပတ်ကလေးကိုပွတ်သပ်၍သနားစရာအာသာဖြေနေရရှာလေသည်။ တစ်နေ့တွင်တော့ အမေနှင့်ပထွေးဦးမိုးတို့ ၂ ယောက် TV ထိုင်ကြည့်နေစဉ် ခင်ခင် ကလေးကသူမအခန်းထဲတွင်စာကျက်နေလေ သည်။ ဖြစ်ချင်တော့ သူမအခန်းထဲမှ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဦးမိုးထိုင်နေရာကိုမြင်နေရလေသည်။ 

အမေဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းကတော့ ဦးမိုးနှင့်ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ကုလားထိုင်တစ်လုံးဖြင့်ထိုင်ကြည့်နေသည်ဖြစ်သဖြင့်သူမ အခန်းတွင်းသို့လှမ်းမမြင်နိုင်ချေ။ဦးမိုးကသာသူမအခန်းထဲကစာကြည့် စားပွဲကိုလှမ်းမြင်နိုင်လေသည်။TV တွင်ပြနေသည်မှာကိုးရီယားရုပ်သံ တွဲဖြစ်ပြီး ဒေါ်နွယ်နွယ်ထွန်း အပြတ်မခံနေ့တိုင်းကြည့်နေသောဇတ်လမ်းဖြစ်သည်။ဒါကိုသမီးဖြစ်သူ ခင်ခင်ကလည်းသိသည်။ထို့ကြောင့် သူမအခန်းထဲမှနေ၍ပထွေးဖြစ်သူ ကိုမျက်နှာပုံစံအမျိုးမျိုးလုပ်ပြသည်။ မဲ့ပြသည်။လျှာထုတ်ပြသည်။မျက်လုံးပြူးပြသည်။ထို့နောက်ပါးစပ်လှုပ်၍ စကားပြောပြသည်။

အသံမထွက်သော်လည်း ဦးမိုးနားလည်နိုင်ရန် တစ်လုံးချင်းပါးစပ်လှုပ်၍ပြောပြသည်။တစ်ခါအလိုးခံလိုက်ဘူးသဖြင့် ရဲတင်းနေပြီဖြစ်သော ပြီးတော့ ရမ္မက်ထကြွ ဆန္ဒပြင်းပြလျက် သွေးသား ထကြွနေသော ဤအပျိုမလေး ပါးစပ်လှုပ်ပြောပြသောစကားမှာ 

“ ဦး သမီးသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီ” 

ဟူ၍ ဖြစ်လေသည်။ ဒါကို ဦးမိုးကလည်းနားလည်သည်။သို့သော်မလှမ်းမကမ်းတွင် နွယ်နွယ်သန်းရှိနေသ ဖြင့် ခပ်တည်တည်ထိုင်နေရသည်။ ခဏနေတော့ စိတ်ကူးပေါက်လာသောခင်ခင်ကအတွင်းခံ မပါသောရင်စေ့အင်းကျီ နှိပ်သီးကလေးများကိုဖြုတ်၍ သူမ၏တင်းရင်း လုံးဝန်းသောနို့ကလေးများကိုပြသည်။လက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပွတ် သပ်ပြသည်။နို့သီးခေါင်းကလေးများကိုပွတ်သပ်ဖိချေ၍ မျက်လုံးကလေး မှိတ်ခါ ဖီးတက်ပြသည်။လုပ်ပြရင်းကတကယ်လည်းဖီးတက်လာလေ သည်။ဒါပေမဲ့ ခင်ခင်ကလည်သည်။

ရုပ်သံဇတ်လမ်းမှ ကြော်ငြာလာသံ ကြားလျင် နှိပ်သီးပြန်တပ်၍စာငုံ့ကြည့်နေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်ထွန်းထ လာနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။နောက်ပိုင်းတွင်တော့ ဖွင့်ပြရတာခက်သောနို့ကိုမပြတော့ဘဲ ထမီကလေးအသာမ၍သူမ၏စောက်ပတ်ကလေး ကိုပြလေတော့သည်။ ထမီကအလွယ်တကူလွှတ်ချ၍ဖုံးဖိရလွယ်သော ကြောင့်ဖြစ်လေသည်။ထို့အပြင်မနက်ကမှအမွှေးအမျှင်များရိတ်ထား သောသူမစောက်ပတ်ပြောင်ပြောင်ဝင်းဝင်းကလေးကိုလည်းပထွေး ကိုပြသလိုသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။

မယားပါသမီးလေး၏စိတ်ထဲတွင် ပထွေးလုပ်သူကိုစောက် ပတ်ကလေးလှန်ပြရသည်ကိုကြည်နူးမိလေသည်။သူမ၏စောက်ပတ်က လေးကို အာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေသောပထွေးကိုကြည့်၍သူမကိုယ်တိုင် လည်းကာမဒီရေများတက်လာလေသည်။ထို့ကြောင့် ပထွေးရှေ့တွင်သူ မ၏စောက်ပတ်ကလေးကိုပွတ်လျက်အာသာဖြေလေတော့သည်။

ကိုယ့် ဘာသာအိပ်ရာထဲတွင်တစ်ကိုယ်တည်းစောက်ပတ်ပွတ်လျက်အာသာ ဖြေရသည်ထက် ကိုယ့်ကိုလိုးဘူးသောပထွေးရှေ့တွင်ပွတ်ပြရသည်က ပို၍အရသာရှိလေသည်။စောက်စိလေးကိုချေလိုက် စောက်ပတ်နခမ်းသားအဖတ်ကလေးများကိုဆွဲဖြဲပြလိုက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လက်ခလယ်နှင့်လက်ညိုးနှစ်ချောင်းပူးသွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် ပထွေးရှေ့တွင်အာသာဖြေပြနေလေသည်။

ဤသို့ပြရင်းပွတ်ရသည်က အလွန်အရသာရှိလှပြီး တကယ်အလိုးခံနေရသလိုထင်မှတ်မိလေသည် မျက်လုံးလေးမှေးစင်းလျက် ပါးစပ်ကလည်းအသံမထွက် အောင် တတွတ်တွတ်ရေရွတ်နေရှာလေသည်။ 

“ လိုးပါ ဦးရယ် သမီးစောက်ပတ်ကလေးကို လိုးပေးပါ အင့် အဟင့် ဟင့် လိုးလိုက်စမ်းပါဦးရယ် မေမေ့ကိုညတိုင်းလိုးနေတဲ့ဦးရဲ့လီးကြီးနဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်ထဲကိုလည်း လိုးပေးပါ အင့် ဟင်း ဟင်း” 

ဤသို့ ဖြင့်မယားပါသမီးလေးမှာပထွေးရှေ့တွင်ပင်စောက်ပတ် ပွတ်ပြ၍အာသာဖြေရင်း တကယ်ဘဲအလိုးခံရသလိုအကောင်းကြီး ကောင်းကာ စောက်ပတ်ကလေးပွစိ ပွစိဖြစ်လျက်စောက်ရည်များပန်း ထွက်လာလေတော့သည်။

ထိုပန်းထွက်လာသောစောက်ရည်များကို လက်ချောင်းကလေးဖြင့်ကော်၍စီးပျစ်နေကြောင်းပထွေးအားပြလိုက် သေး၏။ ဤသို့ဖြင့် ဦးမိုးသည် ရွထနေပြီဖြစ်သော မယားပါသမီးလေးကို သူအမေအလစ်တွင် မီးဖိုခန်းထဲ၌တခါ စာကြည့်ခန်းထဲ၌တခါ ၂ ခါ လိုးပေးလိုက်သော်လည်း ကမန်းကတန်းကျီးလန့်စာစားလိုးရသည်ဖြစ် သဖြင့် ၂ ယောက်စလုံးအားရကျေနပ်တင်းတိမ်မှုမရှိလိုက်ကြချေ။ 

သို့သော် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းမှာ အပျော်အပါးကြိုက်ပြီးလမ်းများ သူမိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အတိုင်း တစ်နေ့တွင် လမ်းထဲကမိန်းမများနှင့်သံလျင်ကျောက်တန်းသို့နေချင်းပြန်ဘုရားဖူးသွားဦးမည်ဟုဆို သဖြင့် ခင်ခင်တို့ ၂ ယောက်အတွက်အခွင့်အရေးကြီးတစ်ခုရရှိလိုက် လေသည်။ 

နွယ်နွယ်သန်း မှာဦးမိုးနှင့်ရပြီးနောက်ပိုင်းဖောက်ပြားအးမှုမရှိဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း သူမ၏ဆန္ဒပြင်းပြမှုကိုလုံးဝကြီးဖျောက်နိုင်သူတော့ မဟုတ်ပါ။သူမကိုအတည်တကျပေါင်းသင်းပေးသောကျေးဇူးနှင့် သူမ စိတ်တိုင်းကျလိုးပေးနိုင်သဖြင့်သာငြိမ်နေရသော်လည်း ခပ်ထထ ခပ်ထန်ထန် မိန်းမတစ်ယောက်သာဖြစ်လေသည်။ထို့ကြောင့်ရပ်ကွက်ထဲမှ အိမ်ထောင်ရှင် ကြိုက်ကုန်း ခပ်ထထမိန်းမများနှင့်ပေါင်းသင်း၍ အတွေ့ အကြုံချင်းဖလှယ်လေ့ရှိသလို ယောက်ျားများနှင့်လည်းပရောပရီ သား ပြောမယားပြော အပြောခံရတာကိုကျေနပ်နှစ်သိမ့်နေလေသည်။

ဒါကို ဦးမိုးကသိနေသော်လည်း သူ့မိန်းမ၏ဖင်ဆော့သောအကျင့်ကိုသိထား သဖြင့် ဒီလောက်တော့ကိစ္စမရှိဟုဆိုကာလွှတ်ထားပေးရလေသည်။ ထိုနေ့က ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်သဖြင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းတို့ထွက်သွားပြီးနောက် ခင်ခင်က ကျူရှင်မသွားတော့ဘူးဟုလုပ်နေသေးသည်။ဦးမိုးက မယားပါသမီးလေး ကိုဆယ်တန်းတော့အောင်စေချင် သောကြောင့် ၂ နာရီခန့်သာရှိသော ကျူရှင်ချိန်ကိုတက်လိုက်ပါဟုချော့ မော့စေလွှတ်လိုက်ရလေသည်။

ကျူရှင်ဆင်း၍ပြန်ရောက်လာသော အမေတူမယားပါသမီးလေးက ချက်ခြင်းပင်ပျော်ပါးမြူးတူးလိုသော် လည်းချော့မော့၍ရေချိုးထမင်းစားခိုင်းရလေသည်။အတူထမင်းစားပြီး နောက် ခြံနှင့်အိမ်တံခါးများလုံခြုံအောင်ပိတ်ခိုင်းပြီး မယားပါသမီး နုနုထွတ်ထွတ်ကလေးကို တနေကုန်လိုးပွဲကြီးဆင်နွှဲပေးရတော့မည် ဖြစ်လေသည်။ သို့နှင့် 

“ လာသမီး သမီးအခန်းထဲသွားရအောင် လေ” 

“ ဟင့် အင့် အပေါ်ကဦးတို့အခန်းထဲသွားမယ် ဦးတို့လင်မယားအိပ်တဲ့ အိပ်ယာထဲမှာ သမီးကိုလိုးပေး နော်”

အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲတွင် ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးလေးတို့ ဖက်နမ်းနေကြရင်းကပြောနေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ဦးမိုးက မယားပါသမီးလေး၏နှုတ်ခမ်းကလေးကိုငုံစုပ်ရင်းလျာချင်းပွတ်ဆွဲနေသည်။မယား ပါသမီးကလေးကလည်းနှုတ်ခမ်းစုပ်ခံရင်းသူမ၏ဆီးစပ်ကိုထောက်ထား သောပထွေး၏လီးကြီးကိုပုဆိုးပေါ်ကပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေလေသည်။

ခင်ခင့်အဖို့သည်လိုမာတောင်နေသောလီးကြီးကိုကိုင်တွယ်ဖြစ် ညှစ်နေရသည်ကအရသာရှိလှသည်။တဆတ်ဆတ်တုန်နေသောလီး ကြီးကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်ထားလျင် လီးကြီးမှကာမသွေးများသည်သူမလက်မှတဆင့် သွေးသားထဲစီးဝင်ကာစောက်ပတ်ကလေးကို တရွရွဖြစ်လာစေလေသည်။ ဦးမိုးကလည်းခင်ခင်ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့ရင်း လက်များက ခင်ခင့်စကပ်လေးကိုလှန်တင်ကာ အောက်ခံဝတ်မထား သည့် ဖင်တုံလုံးကျစ်ကျစ်ကလေးများကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေ သည်။ 

“ အာ ဦး အပေါ်သွားရအောင်ကွာ သမီးလိုချင်လှပြီ သိရဲ့လား သမီးဟာလေးထဲက ရွစိရွစိဖြစ်နေပြီ ဟို မေမေ့ကိုလိုးတဲ့ကုတင်ကြီး ပေါ်မှာ အဟိ မေမေ့ကိုလိုးတဲ့ဦးလီးကြီးနဲ့သမီးကိုလည်းလိုးပေးပါ တော့နော် အဟင်း ဟင်း”

ဤသို့ဖြင့်မယားပါသမီးလေးနှင့် ပထွေးဖေဖေတို့သည်အပေါ် ထပ်ရှိ ပထွေးနှင့် အမေတို့အိပ်သောအိပ်ခန်းထဲသို့ရောက်ရှိသွားကြပြီး အဝတ်အစားများကိုအပြန်အလှန်ချွတ်ပေးကာ နှစ်ယောက်စလုံးကိုယ် လုံးတီးဖြစ်သွားကြလေပြီ။ မယားပါသမီးလေးမှာ အပေါ်သို့ပင်ကော့ ထောင်နေသောပထွေး၏လီးကြီးကို ကြည့်ခါ ပါးစပ်တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် တံတွေးများမျိုချရင်း –

“ ဟိုတနေ့ညက မီးချောင်းကြည့်တာမေမေက ဦးလီးကြီးကိုအားရပါးရ စုပ်ပေးနေတာတွေ့တယ် အဲဒါ သမီးလည်းဦးလီးကြီးကိုစုပ်ကြည့် ချင်တယ် ”

ဟု ပြောခါ လီးကြီးငေါက်တောက်ကြီးဖြင့်မတ်တပ်ရပ်နေသောပထွေးရှေ့တွင်ဒူးထောက်ခါ လီးထိပ်ကိုအရင်ဆုံးလျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်လေသည်။

ထို့နောက် သူမမေမေ ကပထွေးကိုလီးစုပ်ပေးတာကိုချောင်း ကြည့်မှတ်သားထားသည့်အတိုင်း ပထွေး၏လီးဒစ်ပတ်လည်မြောင်းနက်နက်ကိုလျှာဖျားကလေးဖြင့်ဖိထိုးပေးလေသည်။လျှာဖြားဖြင့်လီးဒစ် ကိုထိုးရင်းထိုးရင်း စိတ်တအားထကြွလာပြန်သဖြင့်လီးတစ်ချောင်းလုံး ကို ပါးစပ်ထဲသို့အငမ်းမရထိုးသွင်း၍တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လေတော့သည်။ ပူနွေးသောပထွေး၏လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးငုံလိုက်မိသည်နှင့် မယားပါ သမီးလေး၏ရင်ထဲဝယ် ကာမနှင့်ယှဉ်သောကျေနပ်မှုများဖြစ်ပေါ်လာ လေသည်။ 

လီးကြီးမှာပူပူနွေးနွေးဖြင့်သူမ၏ပါးစပ်ထဲတွင်တဆတ်ဆတ် တုန်နေသဖြင့် လီးမစုပ်ဘူးသေးဘဲအလိုးသာခံဘူးသေးသော အပျိုမဒန်းမလေးမှာ လီးစုပ်တာ ဖီးခံတတ်လျင် စုပ်ပေးသူမှာလည်းကာမ အရသာရှိကြောင်းသိလိုက်ရလေသည်။ ယခုလည်း ပထွေး၏လီးကြီးကို ပါးစပ်ကအားရပါးရစုပ်ပေးနေသည့်အခါ သူမ၏စောက်ပတ်ကလေးကလည်းရွစိရွစိဖြင့် စောက်ရည်များထပ်မံထွက်လာသည်ကိုသတိထားမိလေသည်။

ထို့ကြောင့်ပထွေး၏ လီးကြီးကိုလက်တဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာအား ရပါးရငုံစုပ်လျက် ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် သူမစောက်ပတ်လေးကိုပွတ် ကြည့်ရာ ထူးကဲသောအရသာရှိကြောင်းသိရလေသည်။ထို့ကြောင့် သူမမေမေလုပ်သလိုလီးချောင်းကြီးကို ပါးစောင်အတွင်းသို့ထိုးထည့် ပွတ်တိုက်ပေးပြန်လေသည်။ခင်ခင် မှာအပျိုပေါက်စကပင် မိခင်ကသူမ အဖေအပါအဝင်လင်ငယ်ယောက်ျားများနှင့်နေထိုင်တာကိုစိတ်ဝင်တစား ချောင်းကြည့်မှတ်သားထားသူဖြစ်သဖြင့် အခုအခါတွင် ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးပင်အံအားသင့်လောက်အောင်လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်နေလေသည်။

ကောင်မလေးမှာတဏှာရာဂစိတ်တအားထကြွနေသည်ဖြစ် ရာ ဆန္ဒပြင်းပြင်းဖြင့်လီးစုပ်ပေးနေသည်ဖြစ်ရာ ဦးမိုးမှာအတော်ပင်အရ သာတွေ့နေလေသည်။တဖန် ကောင်မလေးကသူ့အမေလုပ်သလို ဦးမိုး ၏ဂွေးစိကြီးများကိုတလုံးချင်းငုံစုပ်ပေးရင်း လိင်တံကြီးကိုပွတ်တိုက်၍ ဂွင်းထုပေးနေလေရာ ဦးမိုးမှာ အသံထွက်၍ပင်ညီးတွားမိလေတော့ သည်။ 

“ ဟင့် ဦးသမီးလီးစုပ်ပေးတာကောင်းရဲ့လား ဟို မေမေကဦးလီးကြီးကိုစုပ်ပေးတာနဲ့ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ ပြွတ် ပြစ် ပြစ် ” 

“ အို သမီးလေးလီးစုပ်ပေးတာပိုကောင်းတာပေါ့ ခလေးရယ်” 

“ ဟွန့် ဟုတ်လို့လားဦးရယ် ”

ခင်ခင်မှာသူမလီးစုပ်ပေးတာ သူမမေမေထက်ပိုကောင်း သည်ဆို၍ လီးကိုပိုမိုအားထည့်၍စုပ်ပေးရင်း ပထွေးဖြစ်သူဦးမိုး၏ မျက်နှာကိုမျက်လုံးလှန်၍မော့ကြည့်နေလေသည်။လီးအစုပ်ခံရ၍ မျက် လုံးမှေးစင်းကာ ဇိမ်ယူနေသောပထွေး၏မျက်နှာကိုကြည့်လျက်လီးစုပ် ပေးရသည်မှာပိုမိုအရသာရှိသည်ဟုထင်မိလေသည်။ 

“ အော် ဦး ဦးကို ဖေဖေလို့ပြောင်းခေါ်တော့မယ်နော် ဒါမှမဟုတ် ဦးဖေဖေ ဦးဖေပေါ့ အဟီး ဟိုဟာလေ သမီးစဉ်းစားကြည့်တာ ဖေဖေလို့ခေါ်ခေါ်ပြီး အလိုးခံရရင်ပိုအရသာရှိမလား လို့ အဟီး”

“ အေးပါကွာ ဒါဆိုလည်းသမီးကို ဖေဖေလိုးတော့မယ်နော် ကုတင် ပေါ်တက် ပက်လက်လှန်ပြီး သမီးစောက်ပတ်ကလေးဖြဲထားပေး” 

“ အဟင့် သမီးကို ဟိုတနေ့ညကမေမေ့ကိုလိုးပေးသလိုမျိုးလိုးပေးပါအုံး ဟိုဟာ မေမေကတစောင်းလေးအိပ်နေတာကိုဖေဖေကနောက်ကနေခွ လိုးတာလေ။အာ့လိုမျိုးသမီးကိုလည်းလိုးပေး … ဟိုလေ မေမေနဲ့ဖေဖေလိုးတဲ့ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ မေမေ့ကိုနောက်ကခွလိုးသလိုမျိုး သမီးကိုလည်းခွပြီး မေမေ့စောက်ပတ်ထဲကိုလိုးပေးတဲ့ ဦးဖေလီးကြီးနဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲကိုလည်းလိုးပေး အဟင့် ဟင့်”

“ ဒါဆိုသမီးကကုတင်ပေါ်မှာတစောင်းလေးအိပ်ပြီး ဒူးကလေးကွေးပေး ထား ပြီးတော့ဖင်ကလေးကိုနောက်ကိုကော့ပေးထား ဦးဖေကသမီး မေမေစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးသလိုးမျိုး သမီးစောက်ပတ်ကလေးကိုလည်းနောက်ကခွပြီးဆောင့်လိုးပေးမယ်” 

“ ဟုတ် ဦးဖေ”

ထို့နောက်တွင်တော့ အိပ်ယာပေါ်တွင် တစောင်းလှဲလျက်ဖင်က လေးကိုနောက်ပစ်ခါ ပုဇွန်တုတ်ကွေး ကွေးပေးထားသည့် မယားပါသမီးလေး၏အာထွက်နေသောစောက်ပတ်ကလေးကို ဦးမိုးကနောက်ကခွ လိုးပေးနေလေသည်။

“ ပြွတ် စွပ် စွိ ဗြစ် အား ကောင်းတယ် ဦးဖေရယ် လိုးပါဦးဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်လေးကိုလိုးပေးပါ အင့် အဟစ် ဟစ် သမီးစောက်ပတ်လေးထဲကို အဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာကောင်းလိုက်တာ အင့် အဟစ် လိုးပါ ဦးဖေရယ် မေမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပေးသလိုမျိုး သမီးစောက်ပတ်ကိုလည်းလိုးပေးပါ ဗြွတ် ဗြိ ဗြစ် ဗြစ် စွပ်”

ပထွေးဖြစ်သူကနောက်မှနေ၍ လုံးကျစ်ဝိုင်းဝန်းသောမယားပါသမီးလေး၏တင်ပဆုံကိုခွလျက် စောက်ပတ်နုနုလေးကို အရသာခံလိုးရင်း ရှေ့က အပျိုစင်နို့မာမာခဲခဲလေးကိုလှမ်းဆွဲပေးနေလေသည်။တဖန် နို့သီးခေါင်းမာမာလေးများကိုလည်းချေပေးနေလေရာ အပျိုရိုင်းကလေးခင်ခင် ခမျာ ပါးစပ်ကလေးဟလျက်အလုအယက် အသက်ရှုရင်း တွန့်လိန်ကော့ပျံနေရရှာလေသည်။

“ အား အူး ရှီး ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် အဖေကလိုးတတ်လိုက်တာ အင်း အား အီး ဆောင့်အဖေ ဆောင့် အူး အီး အစ် အဟစ်” 

ထို့နောက် ဦးမိုးကလက်ညိုးတွင်စောက်ရည်သုတ်၍ မယားပါသမီးလေး၏ဖင်ပေါက်ဝကလေးကိုပွတ်သပ်ကလိပေးရင်း လီးကလည်းအဆက်မပြတ်စောက်ပတ်ကလေးကိုလိုးပေးနေလေသည်။ 

“ အား အဖေရယ် ရှီး အား အီးအစ် အစ် ဘယ်လိုတောင်လုပ်ပေးနေ တာလဲ ဦးဖေရယ် အား စောက်ပတ်ကိုလိုးရင်း ဖင်ပေါက်ဝကလေး ကိုကလိပေးနေတာသိပ်ကောင်းပါ့လား အီး အူး အူး အဟင့်” 

မိန်းမတို့သည် စောက်ပတ်ဖြင့်အလိုးခံရင်း သူတို့၏ဖင်ပေါက် ဝကလေးကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ပွတ်သပ်ကလိပေးလျင် အလွန်အရသာရှိလှကြောင်း ကြုံဘူးသူများသိပါလိမ့်မည်။ 

မယားပါသမီးကလေးမှာစောက်ပတ်ကိုပထွေးကအားပြင်း ပြင်းဖြင့်ဆောင့်လိုးတာခံရင်းဖင်ပေါက်ဝကလေးပါကလိခံနေရသဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြစ်ခါ အဖြူရောင်စောက်ရည်ပြစ်ပြစ်ပူပူနွေး နွေးများပန်းထုတ်ရင်းပြီးစီးသွားလေသည်။

“ အား သွားပြီ ဖေဖေ သမီးပြီးသွားပြီ ထွက်ကုန်ပြီအဖေရဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲကအရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ ကောင်းတယ်ဦးဖေ ရယ် အား အူး အဟီး ချစ်တယ် ဖေဖေ့ကိုသမီးချစ်လိုက်တာ ဟင်း ဟင်း ဟူး ” 

ထို့နောက်တွင်တော့ဦးမိုးကမယားပါသမီးလေးကိုနောက်က ပွေ့ဖက်ရင်းနို့ကလေးများကိုပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပေးနေလေသည်။လီး ရည်မပန်းရသေးသဖြင့်မာတောင်နေဆဲဖြစ်သော လီးကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်အထဲစိမ်ထားရင်းတော့တော့ပေးနေလေသည်။

ထို့ကြောင့် သွေးသားဆူဖြိုးစ အရွယ်ကောင်းအပျိုမလေးခင်ခင်မှာ ကာမဒီရေများနောက်တဖန်တက်လာပြန်လေသည်။

“ အား အီး စောက်ပတ်ထဲက ယားလာပြန်ပြီ အဖေရဲ့ သမီးစောက်ပတ်ထဲကယားလာပြန်ပြီ အူး လိုးပေးပါအုံးဦးဖေရယ် သမီးစောကိပတ်လေးထဲကို လိုးပေးပါဦး အင့် အဟစ်ဟစ်” 

ထို့နောက်တွင်တော့ ဦမိုးကစောက်ပတ်ထဲသို့လေးငါးကြိမ် လိုးပေးပြီး ခုတင်က ခင်ခင်ပြီးဆုံးသွားသဖြင့် ထွက်လာသောစောက် ရည်ပြစ်ပြစ်များဖြင့်ရွှဲနေသောလီးကြီးဖြင့် မယားပါသမီးလေး၏ဖင် ပေါက်ဝလေးကိုလီးထိပ်ထည့်ကာဖြေးဖြေးချင်းချော့လိုးနေလေသည်။ 

“ အား အူး ဟုတ်ပြီဖေဖေ ဖင်လိုးမလို့မဟုတ်လား သမီးလည်းမေမေ လိုဖင်ခံကြည့်ချင်နေတာ အူး ထည့်ဖေဖေ ဖြေးဖြေး ထည့် အူးဝင် သွားပြီဖေဖေ ဖေဖေ့လီးဒစ်ကြီး သမီးဖင်ခေါင်းထဲဝင်သွားပြီ ဖေဖေရယ် အင့် အဟင့် ဟင့်” 

ဤသို့ဖြင့် လီးတွင်ခင်ခင်၏ စောက်ရည်များရွှဲနစ်နေသဖြင့်၎င်း ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးကလည်းညင်ညင်သာသာကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်လိုး ပေးတတ်သဖြင့်၎င်း မယားပါသမီးလေးခင်ခင်ကလည်း တဏှာကြီးကြီး ဖြင့်အံကြိတ်ပြီးအလိုးခံပေးသဖြင့်၎င်း ပထွေးဦးမိုး၏လီးတစ်ချောင်းလုံးမယားပါသမီးလေး ခင်ခင်၏ဖင်ခေါင်းထဲအဆုံးထိဝင်သွားလေတော့ သတည်း။ 

“ အွတ် အူး အား အဟင့် ဟင့် အဖေ့လီးကြီးသမီးဖင်ခေါင်းထဲအဆုံးထိဝင်သွားပြီအဖေရဲ့ သိရဲ့လား အင့် အူး လိုးတော့ဦးဖေ သမီးဖင်ခေါင်းကြီးကိုလိုးပေးတော့ နည်းနည်းစပ်နေပေမဲ့ သမီးခံနိုင်တယ် လိုးအဖေ လိုး အားမနာနဲ့ သမီးဖင်ကိုကြိုက်သလိုသာလိုးပါတော့ အင်း အဟင်း ဟင်း အူး အီး အား” 

ဤသို့ဖြင့် ဦးမိုးကခင်ခင်၏စောက်ပတ်ကလေးကိုပွတ်သပ်၍၎င်း စောက်စိကလေးကိုချေပေး၍၎င်း ဖင်ကိုလိုးပေးနေရော မယား ပါသမီးလေးခမျာ အကောင်းလွန်၍အော်ရင်း ဟစ်ရင် ကာမအထွဋ် အထိပ်သို့ ၂ ကြိမ်ဆက်တိုက်ရောက်ရှိသွားလေတော့သည်။

ပထွေးဖြစ်သူကလည်းမယားပါသမီးလေး၏ဖင်ခေါင်းကျဉ်းကျဉ်းကလေး အတွင်းသို့သူ၏သုတ်ရည်များကို အသကုန်ပန်းထည့်ပေးလိုက်လေတော့သတည်း။ ဤသို့ဖြင့်မယားပါသမီးလေးခင်ခင်နှင့်ပထွေးဖြစ်သူ ဦးမိုးတို့သည်တစ်အိမ်ထဲအတူနေကြသူများဖြစ်သည့်အတိုင်းမိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း လစ်သည်နှင့် လိုးပွဲများဆင်နွှဲဖြစ်ကြလေသည်။ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းဈေးသွားသောမနက်ခင်းများတွင်မီးဖိုချောင်အတွင်း၌ ပုံမှန်လိုးကြပြီး ကျန်အချိန်များတွင်လည်းလစ်သည်နှင့်လိုးလာခဲ့ကြရာ ခင်ခင်ဆယ်တန်းအောင်သည်အထိဖြစ်လေတော့သည်။

မယားပါသမီးလေးခင်ခင်မှာ အရွယ်ကလည်းသွေးသားဆူဖြိုးစ ကာမအားထကြွချိန် ဖြစ်သည့်အပြင် အမေလိုရာဂရမ္မက်ကြီးသူပီပီ ပထွေးဦးမိုး၏ကျွမ်းကျင်သော လိုးချက်ဆောင့်ချက်များကြောင့် ဆားငံ ရေသောက်မိသူလိုဘယ်လောက်လိုးလိုးအားရတင်းတိမ်သည်မရှိဘဲ ကာမစပ်ယှက်ဖို့သာအားသန်လာမိလေသည်။ပထွေးဦးမိုးမှာလည်းမယားပါသမီးအငုံးလေးကိုလိုးနေရသည့်အပြင် မယားပါသမီးလေးမှာ လည်းအထန်မလေးဖြစ်သဖြင့် လိုးရတာအရသာတွေ့သောကြောင့်ခင်ခင်တောင့်တသမျှတလိုးထဲလိုးပေးနေလေတော့သည်။

ထို့ကြောင့် တစ်အိမ်လုံးသူတို့နှစ်ယောက်မလိုးဘူးသောနေရာဟူ၍ဘုရားခန်းတစ်ခုသာကျန်လျက် ကျန်နေရာအနှံ့လိုးပွဲများဆင်နွှဲမိ ကြလေသည်။ခင်ခင်မှာလည်း မအေတူသမီးလေးပီပီ ဘယ်လောက်လိုး လိုးခန္ဓာကိုယ်မှာလျော့ရဲပျော့ကျသွားသည်မရှိဘဲ လိုးလေ ထွားလေ ဖြင့်ပိုမိုတောင့်တင်းကျစ်လစ် ဖွံ့ဖြိုးလာသဖြင့် ယောက်ျားသားများမျက်စိ ကျဘွယ်ဖြစ်လာလေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ခင်ခင်တစ်ယောက်အသက် ၂၀ ကျော်လာပြီးအလှ သွေးများရွှမ်းစိုသည်ထက်ရွှမ်းစိုလာသောအခါ ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းသည် သူ့သမီးကို ခရမ်းသုံးခွဘက်မှ တူတော်စပ်သောတောသူဌေးသားတစ် ယောက်နှင့်နေရာချပေးလိုက်လေသည်။မယားပါသမီးလေးမှာလည်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့်တစ်သက်လုံးလိင်ဆက်ဆံသွားရန်မဖြစ်နိုင်သဖြင့်အဆို ပါတောသူဌေးသားနှင့်လက်ထပ်ရန်သဘောတူလိုက်ရ ရှာလေသည်။ 

မင်္ဂလာပွဲကိုတောတွင်ကြီးကျယ်ခမ်းနားစွာပြုလုပ်၍ရန်ကုန်တွင်မူအကျဉ်းရုံးပြုလုပ်ကြလေသည်။ရန်ကုန်တွင်ဦးစွာပြုလုပ်ပြီးနောက် နောက်တစ်ရက်ကျော်တွင်တောတွင်ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သဖြင့် ရန်ကုန်က မင်္ဂလာပွဲအပြီး သတို့သားနှင့် ဒေါ်နွယ်နွယ်သန်းအပါအဝင်ဆွေမျိုးများကတောသို့လိုက်၍မင်္ဂလာအခမ်းအနားကြိုတင်ပြင်ဆင်ရန်သွားသဖြင့် ရန်ကုန်အိမ်တွင် ဆွေနီးမျိုးစပ်တချို့နှင့် ဘင်္ဂလားသားအဖသာကျန်ရစ် လေသည်။

ထို့ကြောင့် ညတွင်ဆွေမျိုးများအိပ်ရန်အိမ်အောက်ထပ်တွင် အိပ်ယာပြင်ဆင်ပေးပြီး ခင်ခင်နှင့် ဦးမိုးမှာအပေါ်ထပ်တွင်အိပ်ကြလေ သည်။ ထို့ကြောင့်မယားပါသမီးသတို့သမီးအသစ်စက်စက်ကလေး ခင်ခင်မှာပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်ညလုံးနှုတ်ဆက်လိုးပွဲကြီးကိုအားရပါးရ ဆင်နွှဲခွင့်ကြုံခဲ့ရလေသည်။ 

ထို့နောက်တွင်တော့တောတွင်ယောက်ျားဖြစ်သူနှင့်အတူ လိုက်နေရပြီး ရန်ကုန်သို့ သိပ်မရောက်ဖြစ်တော့သလို ပထွေးနှင့်လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထပ်မံကြုံတွေ့ခွင့်မရတော့ပေ။သို့သော် မိမိ၏အပျို စင်ဘဝတွင်ပထမဦးဆုံးအဖြစ်လိင်ဆက်ဆံဘူးသော ပထွေးကိုတော့ ခင်ခင်ခမျာမေ့မရချေ။

လက်ရှိယောက်ျားဖြစ်သူနှင့်လိင်ဆက်ဆံသည့်အခါတိုင်းအာသာဆန္ဒပြေလျော့ပြီးသွေးသားကျေနပ်မှုရသော်လည်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့်ဆက်ဆံခဲ့ရသလို အားရပါးရပြည့်ပြည့်ဝဝတော့မဖြစ်ဟုထင်မိလေသည်။ ပထွေးဖြစ်သူနှင့်ကာမဆက်ဆံခဲ့ရစဉ်ကတော့ ပြီးဆုံးသွားပြီးဆိုလျင် ရင်ထဲတွင်လှိုက်ခနဲလှိုက်ခနဲဖြစ်ခါ တကိုယ်လုံးအီစိမ့်သွားခါအကြောများပြေလျော့သွား၍ အထွဋ်အထိပ်သို့ပီပီပြင်ပြင်ရောက်ရှိသွားလေသည်။ 

အခုတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူကညအချိန်လိင်ဆက်ဆံသည့်အခါအစွမ်းကုန်ကော့ပေး ဖြဲပေး ၍ ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ပင့်ကာပွတ်ကာဖြင့် အမှီလိုက်ပါသော်လည်းတစ်စုံတစ်ရာကျေနပ်မှုသာရရှိ၍ ပြီးပြည့်စုံသော ကာမအရသာကိုမူရရှိခြင်းမရှိခဲ့ချေ။ဤသည်မှာယောက်ျားဖြစ်သူနှင့် ပထွေးဖြစ်သူတို့၏လိင်တန်အရွယ်အစားကြောင့်မဟုတ်ပဲ စိတ်ဆန္ဒအား ပြင်းပြင်းဖြင့်လိုးပုံလိုးနည်းကွာခြားသောကြောင့်သာဖြစ်သည်ဟုတစတစရိပ်စားသိရှိလာရလေသည်။ 

မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ အခုတော့ လက်ရှိယောက်ျားနှင့်ပင်ကလေး တစ်ယောက်ရလေပြီ။ကလေးတစ်နှစ်ကျော်ကျော်အရောက်တွင် အမေ ဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း အပြင်းဖျားသဖြင့် ဆေးရုံတင်လိုက်ရလေသည်။ထိုအခါ တစ်ဦးတည်းသောသမီးဖြစ်သူခင်ခင်မှာပြုစုစောင့်ရှောက် ရန်တာဝန်ရှိလာလေသည်။

ထို့ကြောင့် ကလေးကိုယောက်ျား၏မိဘများ နှင့် ထားခဲ့ကာဆေးရုံတွင်မိခင်ဖြစ်သူအား ပြုစုစောင့်ရှောက်ရလေသည်။ ထိုတစ်နေ့ကတော့ ခင်ခင်မှာမိခင်ဖြစ်သူကိုညစောင့်အိပ်ပြီး မနက်စာလာပို့သောပထွေးဦးမိုးအပြန်တွင် ရေမိုးချိုးကိုယ်လက်သန့်စင် ၍သူတို့သုံးယောက်စာညနေအတွက်ချက်ပြုတ်ရန်လိုက်လာခဲ့လေသည်။

သားအဖနှစ်ယောက်တက္ကစီငှားစီးတော့ တက္ကစီကားပေါ်တွင်ပင် ခင်ခင်တစ်ယောက်ရင်တသိမ့်သိမ့်ခုန်နေလေသည်။အိမ်ရောက်လျင် ဘာတွေဖြစ်တော့မည်ကို ကြိုသိနေလေပြီ။ အပျိုစင်ဘဝတွင် ပထမဆုံး အဖြစ် သူမကိုလောကီစည်းစိမ်ကာမအရသာအပြည့်အဝပေးခဲ့သော ပထွေးဖြစ်သူနှင့် တစ်နေ့လည်လုံးလွတ်လွတ်လပ်လပ်အားရပါးရ ကာမ ဆက်ဆံရတော့မည်ကိုတွေးပြီးဝမ်းမြောက်ပီတိဖြစ်နေရှာလေပြီ ။ ၂ နှစ်ကျော် ၃ နှစ်နီးပါးအားမလိုအားမရဖြစ်ခဲ့ရသော သူမ၏ပြင်းပြသော ကာမဆန္ဒများကိုယနေ့တော့ဖြေလျော့နှိုင်တော့မည်ဖြစ်လေသည်။ခင်ခင်မှာကြိုစဉ်းစားမိတာနှင့်ပင် စောက်ပတ်ကလေးရွစိရွစိဖြစ်ပြီးစောက် ရည်ကလေးများစိမ့်လာလေသည်။

တက္ကစီပေါ်တွင်တော့ ၂ ယောက်စလုံးစကားမပြောမိကြပဲအတွေးကိုယ်စီဖြင့်ငြိမ်၍လိုက်ပါလာကြသည်။ တက္ကစီယဉ်မောင်းကလည်းရှိနေသည်ကိုး။ လမ်းတွင်ဈေးသို့ခဏဝင်၍ဟင်းချက်စရာများဝယ်ပြီးအိမ်သို့ လာခဲ့ကြသည်။အိမ်ရောက်တော့ ဦးမိုးကခြံတံခါး အိမ်တံခါးများလုံ အောင်ပိတ်နေသည်။နောက်ဆုံးအိမ်တံခါးမကြီးလုံအောင်ပိတ်ပြီး မီးဖိုချောင်ထဲဝင်လာတော့ ဟင်းချက်စရာများကိုနေရာချနေသော ခင်ခင်က

“ အဖေ အိမ်ပေါ်ကစောင့်ပါ့လား သမီးဟင်းချက်စရာတွေပြင်ပြီးရင် ရေချိုးဦးမယ်။မနေ့ကလည်းသမီးရေမချိုးလိုက်ရဘူး။သမီးတကိုယ်လုံး ညစ်ပတ်နေတာဘဲ။ ခဏလေးစောင့်ဦးနော် ပြီးမှသမီးကိုတဝကြီးချစ် ပေး ခ် ခ် ” 

“ အင်းပါ သမီးရယ် ဒါဆိုအဖေအိမ်ပေါ်ကစောင့်နေမယ်” 

ဦးမိုးက ပြောပြောဆိုဆို အိမ်ပေါ်သို့တက်ရန်လှည့်ထွက်လိုက်တော့ခင်ခင်ကပုဆိုးစကိုလှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး ။

“ အို အဖေကလဲ မတွေ့ရတာကြာလှတဲ့သမီးကလေးကို နမ်းသွားဦး လေ” 

ဦးမိုး ကချာခနဲပြန်လှည့်ပြီးမယားပါသမီးလေး၏သေးကျင် နေဆဲခါးကလေးကိုဖက်ခါ နှုတ်ခမ်းချင်းဖိကပ်၍စုပ်ယူလိုက်သည်။

“ အွန်း အင်း အဟင်း ဟင်း”

မယားပါသမီးလေးကလည်းခြေဖျားကလေးထောက်ခါ ပါးစပ်ကလေးဟလျက် အဖေ၏ အနမ်းကိုပြင်းပြင်းထန်ထန် တုံ့ပြန်လေသည်။ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နေရင်းပထွေး၏လက်များက တင်းရင်းမို့မောက်နေဆဲမယားပါသမီးလေး၏တင်ပါးကလေးများကိုဖြစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ် ပေးနေသလို မယားပါသမီးကလေးကလည်း ပုဆိုးအောက်မှငေါက် ငေါက်ကြီးတောင်ထလာသောပထွေး၏ လီးကြီးကို ရမ္မက်ပြင်းပြင်းဖြင့် အားမလိုအားမရဖြစ်ညှစ်ကိုင်တွယ်နေလေသည်။

“ အား တော်ပြီအဖေရယ် ခဏနေသမီးမနေနိုင်ဘဲဖြစ်လာလိမ့်မယ် သွားပါတော့ အဖေရယ် အပေါ်ကဘဲစောင့်နေတော့နော်” 

ခင်ခင်သည်သူမဆုပ်ကိုင်ထားသောပထွေး၏လီးကြီးကိုမလွှတ်ချင် လွှတ်ချင်ဖြင့်လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။ တအောင့်အကြာတွင်တော့ ချက်ပြုတ်ပြီးနောက် ခင်ခင်သည် ရေချိုးခန်းအတွင်ကိုယ်တုံးလုံချွတ်လျက် အကြိုအကြားပါမကျန်ပွတ်တိုက်သန့်စင်ကာဇိမ်ပြေနပြေရေချိုးလေ၏။ခေါင်းပါလျှော်လိုက်သေးလေသည်။ ထို့နောက်ခေါင်းကိုရေစင်အောင်သုတ်ခါ အဝတ်အစားမပါဘဲအိမ်ပေါ် သို့ကိုယ်တုံးလုံးကလေးတက်လာခဲ့လေသည်။အစကတည်းကအဝတ် အစားအပိုမပါဘဲ မိခင်ဖြစ်သူ၏အဝတ်အစားများကိုယူဝတ်မည်ဟုစိတ် ကူးမိသောကြောင့်ဖြစ်လေသည်။

ခင်ခင်ကား ခေါင်းလျှော်ထားသောဆံပင်များကိုဖြန့်ချလျက် လုံးကျစ်သောတင်ပါးကလေးများလှုပ်ခါကာ လှေ ခါးအတိုင်းတက်လာခဲ့လေပြီ။ ထိုအချိန်တွင် ပထွေးဦးမိုးမှာ ဟိုတလောကပန်းဆိုးတန်း ရောက်တုန်း လိုလိုမယ်မယ်ဝယ်လာခဲ့သော အားဆေး ကြီးရှည်ကြာဆေးကိုသောက်ပြီးစောင့်နေလေသည်။ဦးမိုးမှာအသက် ၅၀ ကျော်လာသော်လည်း ကျန်းမာသန်စွမ်းဆဲဖြစ်သလို လိင်တန်မှာ လည်းကြံ့ခိုင်တောင့်တင်းဆဲဖြစ်လေသည်။သို့သော် မတွေ့ရတာကြာပြီ ဖြစ်သောမယားပါသမီး အထန် အရွမလေးကိုကျေနပ်အောင်လိုးပေးနိုင် အောင်ဆေးသောက်လိုက်မိခြင်းဖြစ်လေသည်။သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မိန်းမဖြစ်သူနေမကောင်းသဖြင့်ပြတ်လပ်နေသည်မှာ ကြာပြီမဟုတ်ပါလား။ 

အိပ်ခန်းတံခါးဝသို့ကိုယ်တုံးလုံးကလေးရောက်လာသော မယားပါသမီးကလေးခင်ခင်မှာ ကုတင်ကြီးပေါ်တွင်ပက်လက်ကြီး ပုဆိုးချွတ်လျက် တောင်ထနေသောလိင်တံကြီးကိုကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် ကစားနေသောပထွေးဖြစ်သူကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့်ရင်ထဲတွင်ဒိန်းခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။တမဟုတ်ချင်းပင်သွေးသားများဆူပွက်လှုပ်ရှားလာပြီး ရေချိုးထားသဖြင့်အေးစက်နေသောခန္ဓာကိုယ်ကလေးပင်တဖိန်း ဖိန်း တရှိန်းရှိန်းဖြင့်ပူနွေးလာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ခပ်သုတ်သုတ်ပင် ကုတင်ပေါ်သို့စောက်ပတ်ကလေးတပြဲပြဲဖြင့်လွှားခနဲတက်လိုက်ပြီးပထွေးဘေးတွင်ထိုင်ကာမိုးပေါ် သို့တောင်ထနေသောလီးကြီးကိုအာသာငမ်းငမ်းကြည့်လိုက်လေသည်။

ထို့နောက်တငေါက်ငေါက်တောင်ထနေသောလီးကြီးကိုပါးစပ်ကလေးဟလျက်အာသာပြင်းပြင်းဖြင့်ငုံစုပ်ယူလိုက်လေသည်။ 

“ ပြွတ် စွိ ပြွတ် ပြစ် ပြစ် အင့် အဟင်းဟင်း”

ထို့နောက်ပါးစပ်ထဲမှလီးချောင်းကြီးကိုပါးစပ်များအတွင်းထိုး ထည့်၍ပွတ်တိုက်ပေးနေလေသည်။လက်တဖက်ကလည်းတင်းပြောင် နေသောဂွေးစိကြီး ၂ လုံးကိုဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ်ပေးနေလေသည်။သမီးလေးခင်ခင်မှာလီးကြီးကိုပါးစပ်အတွင်းတစ်ချောင်းလုံးငုံလျက်တပြတ် ပြတိစုပ်လိုက် လီးဒစ်အမြောင်းကြီးကိုလျှာဖြင့်ပတ်ယက်လိုက် ဒစ်အောက်မေးသိုင်းကြိုးကလေးကိုလျှာဖျားဖြင့်တို့ပွတ်ပေးလိုက်ဖြင့် စိတ်ရှိ တိုင်းပြုစုယုယပေးနေလေသည်။ ခင်ခင့်စိတ်ထဲတွင်ဤသို့မာကြော တောင်ထနေသောလီးတောင်ကြီးကိုငုံစုပ်နေရသည်မှာသူမတွင်လည်း ထူးကဲသောကာမပီတိကိုခံစားရသည်ဟုထင်မှတ်နေလေသည်။

ထို့နောက်လီးကြီးကိုပါးစပ်မှချွတ်၍ သွေးကြောများအပြိုင်းအပြိုင်းထနေ သောလီးကြီးပေါ်သို့စောက်ပတ်ဖြင့်ခွထိုင်ချလိုက်လေတော့သည်။ခင် ခင်သည်ပထွေး၏လီးကြီးပေါ်သို့ တခါထဲအားရပါးရထိုင်ချလိုက်သည်မဟုတ်ပဲလီးကိုလက်ဖြင့်ကိုင်၍စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း အရသာခံကာထိုင်ချနေခြင်းဖြစ်လေသည်။လီးချောင်းကြီးကသူမစောက် ခေါင်းအတွင်းသားနုနုကလေးများကိုပွတ်တိုက်ဖိကြိတ်လျက် တစတစတိုးဝင်သွားသည်ကိုအရသာခံ၍ထိုင်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်လေသည်။

“ အမယ်လေး ဖေရယ် ဖေ့လီးကြီး သမီးစောက်ပတ်ထဲထိုးဝင်သွားတာ ကောင်းလိုက်တာဖေရယ် အား အီး အစ် အစ် ကျွတ် ကျွတ် အဟင့် အရသာရှိလိုက်တာနော် သမီးမှာသည်လိုအရသာမခံစားရတာကြာလှ ပေါ့ အီး အား သမီးစောက်ပတ်ကလေးက ဖေ့လီးကြီးကိုလွမ်းနေ တာ အင့် အား အဟင့် ပြွတ်စွပ်” 

ခင်ခင်မှာပထွေးဖြစ်သူ၏လီးကြီးကိုစောက်ခေါင်းအတွင်းသား များဖြင်ဖိကပ်ပွတ်သပ်၍ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထလိုက်ဖြင့် မျက်စိလေးမှေးကာအရသာခံရင်းအပေါ်မှတက်လိုးနေလေသည်။ထို့ အပြင်လိုးနေရင်းမှာ ပထွေး၏လက် ၂ ဖက်ကိုဆွဲယူကာ တင်းမာကျစ် လစ်ဆဲနို့အုံများပေါ်သို့တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။

“ အား အီး ဖေဖေရယ် သမီးဖေဖေ့ကိုတက်ခွလိုးပေးနေတုန်းသမီးနို့ ကြီးတွေကိုဆုပ်ချေပေးပါ ဖေရယ် လီးကြီးစောက်ခေါင်းထဲဝင်နေတုန်း နို့ကိုအဆွဲခံရတာသိပ်ကောင်းတာဖေရဲ့သိရဲ့လား အင်း အဟင်း ဟင်း” 

ခင်ခင်သည်ဦးမိုး၏ရင်ပတ်ကြီးပေါ်တွင်လက်ထောက်လျက်ဖင် ကလေးကိုမြှောက်လိုက်ချလိုက်ဖြင့်အရသာခံလိုးနေလေသည်။တဖန် လီးကိုစောက်ခေါင်းအဆုံးထိုင်ချလျက်လီးထိပ်နှင့်သူမသားအိမ်ခေါင်း တေ့ထားကာ စကောဝိုင်း ဝိုင်းလျက်ဖိကပ်ပွတ်ကြိတ်ပေးနေလေသည်။ 

“ အား အီး ဖေ့လီးကြီးက သမီးသားအိမ်ခေါင်းကိုထောက်မိနေပြီသိရဲ့လား အင့် အဟင့် အဟင့် ကောင်းလိုက်တာဖေရယ် ဟင်း အာ့လို လီးထိပ်ကသာအိမ်ခေါင်းကိုတေ့ဆောင့်ပေးတာ သမီးသိပ်ကြိုက်တာ အင့် ဟင်း အူးအစ် အဟစ် ဟစ်” 

ထိုအချိန်တွင်ဦးမိုးက သမီးဖြစ်သူ၏ဖင်တုံကြီး ၂ ခုကိုအောက်မှပင့်ကိုင်ထားပြီးခါးကော့ကာအောက်မှတဆတ်ဆတ်ဆောင့်ကာလှန်လိုးပေးလိုက်လေသည်။

ထိုသို့လှန်လိုးပေးရာတွင် ကော်၍ဆောင့်ပေးသည့်လိုးချက်တိုင်းမှာခင်ခင်၏သားအိမ်ခေါင်းကိုသွားသွားဆောင့်မိသဖြင့် ခင်ခင်မှာ ဘယ်လိုမှမအောင့်အီးနိုင်တော့ပဲစောက်ပတ်ကလေးပွစိပွစိဖြင့်စောက် ရည်များပန်းထုတ်ခါ ကာမအထွဋ် အထိပ်သို့ရောက်ရှိသွားလေတော့ သည်။

“ အာ့ ရှီး ထိတယ် အဖေရာ အဖေ့လီးကြီးကသိပ်ထိတာဘဲ အဟင့် လိုးတတ်လိုက်တာဖေရယ် အား သမီးမရတော့ဘူး ထွက်ကုန်ပြီ အီး ကောင်းလွန်းလို့ အူး ပြီးပြီအဖေရယ် အင်း အား ” 

ထို့နောက်တွင်တော့သူ့အပေါ်မှောက်ကျလာသောခင်ခင် ကိုယ်လုံးလေးကိုဆီးကြိုပွေ့ဖက်လျက် မယားပါသမီးကလေး၏ပါး ၂ ဖက်ကို တရှုံ့ရှုံ့နမ်းပေးနေလေသည်။

တပြိုင်ထဲတွင် လီးရည်မပန်းရသေးသဖြင့် မာကြောတောင့်တင်းဆဲသူ၏လီးကြီးကိုခင်ခင့်စောက်ပတ် အတွင်းငေါ့ခနဲငေါ့ခနဲတော့၍တော့၍လှုပ်ရှားပေးနေလေသည်။ထို့ အပြင်သူ့အပေါ်ကားယားခွထားသောခင်ခင်၏ဖင်စအိုစူပွပွကလေးကို လက်ညိုးတွင်စောက်ရည်ဆွတ်လျက်ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ ခင်ခင်မှာ စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးကတငေါ့ငေါ့ဖြင့် လှုပ်ရှားလျက်အသဲယားဘွယ်ပွတ်သပ်ပေးနေသည့်အပြင်ဖင်စအိုဝကလေးကိုလည်းကလိတာခံလိုက်ရသဖြင့် ကာမစိတ်များပြန်လည်ထကြွလာပြီးနောက်တစ်ကြိမ်အလိုးခံချင်လာပြန်လေသည်။ 

“ အဟင့် ဖေဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်ထဲကယားလာပြန်ပြီ အဟင့်” 

ဦးမိုးလည်းမယားပါသမီးလေး၏ပြင်းပြသောတဏှာဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန်အတွက် ဖက်လျက်သားကိုယ်ကိုတပါတ်လှည့်လိုက် ရာလီးမကျွတ်ပဲအပေါ်ကရောက်ရှိသွားလေသည်။

ထို့နောက်အောက်မှ ပေါင်ကားပေးထားသောခင်ခင့်အပေါ်မှခါးအားကိုအသုံးပြုကာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့်ခပ်ပြင်းပြင်းနှင့်ခပ်သွက်သွက်ကလေးဆောင့်လိုး ပေးလိုက်လေသည်။ 

“ ပြွတ် စွပ် စွိ အား ဖတ် စွပ် စွပ် အူး အား ကောင်းလိုက်တာ အဟင့် လီးကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပေးတာကောင်းလိုက်တာ ဖေဖေရယ် အဟင့် ...လိုးပါဖေဖေရယ် သမီးစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပါ အား ဟားဟား သမီးစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုးပေးပါ ...အား အူး အစ် ရော့ပါ သမီးစောက်ပတ်ကြီးဖြဲပေးထားတယ် လိုးဖေဖေ လိုး လိုး အီး ကျွတ် ကျွတ် သမီးယောက်ျားမသိပါဘူး ဖေရယ် လိုးလိုက်စမ်းပါ စောက်ပတ်ကြီး ကိုလိုးလိုက်စမ်းပါ အင်း ဟင်း ဟင်း”

ဤသို့ဖြင့် ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးလေးတို့ ၂ ဦးသားတက်ညီလက်ညီလိုးကြခံကြရင်း ကာမပန်းတိုင်သို့ ၂ ဦးစလုံးပြိုင်တူရောက်ရှိ သွားကြလေသည်။ ပထွေးကလည်းမိန်းမနေမကောင်းသဖြင့်မလိုးရတာကြာသောသုတ်ရည်များကိုမယားပါသမီးလေး၏ စောက်ပတ်အတွင်းအပြည့်အလျှံပန်းထည့်လိုက်သလို မယားပါသမီးကလေးကလည်း စောက်ပတ်ကလေးရှုံ့ပွရှုံ့ပွဖြင့်ပထွေးလီးကြီးကိုညှစ်စုပ်ပေးရင်း လီးရည်ပူပူနွေးနွေးများပန်းဝင်လာတာကိုအရသာခံနေလေတော့သည်။ 

နောက်ပိုင်းမိခင်ဖြစ်သူဒေါ်နွယ်နွယ်သန်း ဆေးရုံမှဆင်းလာသောအခါ ပထွေးနှင့်မယားပါသမီးကလေးတို့၏မှောင်ခိုဇတ်လမ်းကိုသိရှိသွား သော်လည်း သုမကိုယ်တိုင်ကမကျန်းမမာမစွမ်းမသန်ဖြစ်သွားပြီဖြစ် သဖြင့် နောက်မိန်းမထပ်ယူတာထက်စာလျင် တော်သေးသည်ဟု သဘောထားခွင့်ပြုလိုက်လေတော့သည်။ ထို့ကြောင့်သမီးအလိမ်မာကလေးခင်ခင်သည် မကျန်းမာသောမိခင်ကြီးကိုလာရောက်ပြုစုရင်း ပထွေးဖြစ်သူနှင့်တစ်လကို ၂ ကြိမ်မှန်မှန်ကြီးအလိုးခံနေသည်မှာ ယခုအထိဖြစ်ပါကြောင်း ………။


 

........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။


Saturday, May 21, 2011

ဆွဲအားကောင်းတဲ့ အချစ်လေး (စ/ဆုံး)

ဆွဲအားကောင်းတဲ့ အချစ်လေး (စ/ဆုံး)                     

ရေးသားသူ - ဖိုက်တာမင်း

မှတ်မိနေသည်။ ပါတိတ်အဆင်အပြင်ပွင့်တွေ… လှပသော လိပ်ပြာလေးများ နားနေဟန် ဒီဇိုင်းနှင့် ထမီကို ဝတ်ထားသည်။တင်ပါး အလုံးအထည်က. . အလွန်အမင်းကြီးတာမျိုးမဟုတ်..ကျစ်လစ်လှပသော ဖွဲ့စည်းမှုကို ဖေါ် ဆောင်သည်။ အရပ်အမောင်းက.. .မြန်မာမိန်းကလေးထဲတွင် ခပ်ရှားရှား အရပ်မျိုး ငါးပေ လေးလက်မခန့်မြင့်သည်။ အရပ်မြင့်သဖြင့် ပေါင်တန်ကြီးတွေက ရှည်သွယ်ကြသည်။

လုံးပတ် အတော်ထွားကြိုင်းပုံက.. .အချိုးအဆစ် ဦးစားပေး ထုလုပ်ထားသော ပန်းပုရုပ်နှယ်လှပပြေ ပြစ်လွန်းသည်။ ဘလောက်စ် အင်္ကျီလက်ပြတ် အဝါလေးအောက်မှ မစို့မပို့ယဉ်ယဉ်လေးကြွားရွား နေ သော ရွှေရင်အစုံက ရင်သပ်ရှူမောစဖွယ်..အထက်မှ အောက်သို့ ပြန်လည်သုံးသပ်လျှင်..မျက်နာသွင်ပြင်၏ ရိုးသားတည်ငြိမ်မှု…အိန္ဒြေသိက္ခာ ပြည့်ဝမှုတို့က စာဖွဲ့မကုန်အောင်…ခန့်ညားတည်ကြည်သည်။

သူ့အလှကို ရေးဖွဲ့ပါဟု ဆိုလျှင်..မျက်ခုံးလေးတစ်ဖက် နှာတံလေးတစ်ချောင်း နှုတ်ခမ်းလေးတစ်လွှာ သွားကလေးတစ်စေ့နှင့်ပင်..ကျမ်းစာတစ်ဆောင်အထိဖွဲ့လောက်သူဖြစ်သည်။

အထူးရေပန်းစားသော သူ့ခန္ဓာကိုယ်အလှကိုမူ ကဗျာဆရာ အချို့က..ကဗျာဖွဲ့ကြသည်။ သီချင်းသ မားကလည်း.. သီးချင်းစပ်ကြသည်။ဗွီဒီယို သမားအချို့ပင် ရှာဖွေ တွေ့ရှိပြီး စကားကမ်းလှမ်းခဲ့ကြ ဖူးသည်။ သို့သော် သူမက အနည်းငယ်မျှ စိတ်ဝင်စားမှု မပြခဲ့… အလှနတ်ဘုရား ဗီးနပ်စ် အလှကို ကမ္ဘာကျော်အောင် ရေးဖွဲ့ခဲ့သော စာရေးဆရာကြီးသည် စင်စစ်.. အိခိုင် ဆိုသောမိန်းကလေးကို မ တွေ့ဘူးခဲ့၍သာ ဖြစ်သည်ဟု.. တင့်ဆွေထင်သည်။ ဗီးနပ်စ် အရုပ်ကို တင့်ဆွေ တွေ့ဖူးပါသည်။ အိခိုင် ဆယ်ပုံ ပုံ၍ တစ်ပုံမမှီသော..ဤရုပ်ထုသည်ဘဇာကြောင့် ကမ္ဘာကျော်ခဲ့သနည်းဟု ယနေ့ထိ အဖြေ မပေါ်….။

အလှဘုရင်မဆိုသော ကလီယိုပက်ထရာ ကို သူလူကိုယ်တိုင် မမြင်ဘူးခဲ့သော်လည်း ..အိခိုင်လောက် မလှသည်ကိုတော့..သူကျိန်တွယ်ပြောရဲသည်။မိုနာလီဇာ ၏အပြုံးဆိုသော ပန်းချီကားကလည်း ကြံဖန်ပြီး ဈေးကောင်းနေသည်။ အိခိုင်..မပြုံးပဲ တည်တည်ကလေးကြည့်နေသည်ကပင် မိုနာလီဇာ ထက်အဆတစ်ရာ သာလေသည်။ မြန်မာရာဇ ဝင်တွင် ဥမ္မာဒန္တီအလှသည်..မြင်သူတိုင်း ရူးသွပ်ရသည် ဟုလောက်သာပါသည်။ တင် ရင် ခါး ဘယ်မျှ အရပ်အမောင်း အတိအကျမပါ။

ပပဝတီကိုလည်း ခုနှစ်ဆောင်တိုက်ခန်း မီးမထွန်းဘဲ လင်းလောက်အောင်လှပြန်သတဲ့..ဘာတွေလဲ.. ရှုပ်နေတာပဲ..။အိခိုင်အလှကို အဲဒီ..ဒဏ္ဍာရီတွေထဲကအလှတွေနဲ့ မယှဉ်နဲ့..အရေးမပါတာ မလုပ်နဲ့…။တင့်ဆွေ..စိတ်ထဲ၌ အိခိုင်ထက် လှသူတောင် အိခိုင်လောက်လှမည်မထင်ပါ..။

အိခိုင် ဆိုသည်က တင့်ဆွေဘဝ၏ ထိပ်ထားဧကရီ..။ ခန်းနားကြီးကျယ်လှစွာသော အဆောက်အဦး များစွာဆီသို့ တင့်ဆွေ ရောက်ခဲ့ဖူးသည်။ ကြက်သရေရှိသော အဆာက်အအုံကြီးက ငွေကုန်ကျေးကျ ခံတာက လူအင်အား မခန့်သား မလှပ။ အိမ်တံစက်မြိတ်၌ ချိတ်ဆွဲထားသော သစ်ခွအုံလေး တစ်အုံ ကပင် တင့်ဆွေအတွက်..ဒေါ်လာ သန်းပေါင်းများစွာ ပေး၍မရောင်းနိုင်သောအရာဖြစ်သည်။

အိခိုင်စီးသော ဖိနပ်ကလေးကို ကာလတန်ဖိုးနှင့် တစ်ရာပတ်ဝန်းကျင် သတ်မှတ်ကြမည် ဖြစ်သော် လည်း သူကမူ ပြတိုက်တစ်ခု၌ ကတ္တီပါခံပြီးတောင် ပြထားချင်သေးသည်။ အိခိုင် အသုံးအဆောင်နှင့် ပျဉ်ထောင်အိမ်ကလေးကို မဆိုထားနှင့် နေရာင်မှာကျသော အရိပ်ကလေးကိုပင် တင့်ဆွေ ဈေးမ ဖြတ် နိင်အောင် တန်ဖိုးကြီးမားစွာ ထားသည်။သို့သော်..အိခိုင်သည် ယနေ့ထိ သူနှင့်ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်မှု မရှိသေးသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ် ချေသည်။

“ ဟေ့ကောင်…စောက်ရူး..ဖွန်ကြောင်…”

“ ထွန်းလွင်..အဲဒီကောင် ပါးစပ်ကို ရာဘာဖိနပ်နဲ့ ကောက်ပိတ်ထားလိုက် စမ်း..”

“ ဟာ…မှားးပါတယ်ဗျာ…”

သူငယ်ချင်း သုံးယောက် ဆုံမိလျင်..နောက်ကြ ပြောင်ကြနှင့် ရယ်မောစရာများပြောကြသော်လည်း.. သူတို့သုံးယောက်လုံး ရင်းနှီးချစ်ခင်ကြသည့်…ညီအစ်ကိုများလို နေကြသည်။

“ မနက်က အိခိုင် ဈေးသွားတာ..တွေ့တယ်..”

“ ဘယ်သူပါသေးလဲ…အောင်မင်း..”

“ သူတစ်ယောက်ထဲပါပဲ..ပြန်တောင်ရောက်ရောပေါ့…”

အောင်မင်း ပါးစပ်မှ ပြောရင်း..လက်က…ထွန်းလွင်ကိုလှမ်းကုတ်ပြီး မေးငေါ့ပြသည်။ ထွန်းလွင်ရယ်၍ သာနေသည်။

“ လုပ်ကွာ..လက်ဖက်သုတ်မှာ..လက်ဖက်စားရင်း စောင့်ကြတာပေါ့..လာတော့လဲကြည့်…ကြည့်ပြီး တော့ပြန်..ဒါပဲ..”

“ အင်း..မင်းအလုပ်က..ဒါပဲ မှုတ်လား..”

စကားအဆုံး၌ အောင်မင်း သက်ပြင်းချသည်။ ထွန်းလွင်က ခေါင်းကိုခါရမ်းပြီး ဆေးပေါ့လိပ်ကိုရှိုက် ကာဖွာပြီးမှ…

“ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို စိတ်ဝင်စားတာ ဘာလုပ်ဖို့လဲ..”

“ ချစ်ဖို့လေ…ချစ်ဖို့..ဟဲဟဲ…ဟဲ”

“ ငါ..အကောင်းမေးတာပါ…ချစ်တယ် ဆိုတာနဲ့ ဖိုက်တာနဲ့…ဘာကွာလဲ..”

“ ဟာ…ကွာတယ်ကွ..မင်းကလဲ သဘောကြီးဖြစ်ပြီး..”

“ ကဲ..ရှင်းစမ်းကွာ..”

“ ဖါ…ကိုဖိုက်တာ..ချစ်လို့ မှုတ်ဖူး…ဒါက တစ်အချက်..မတူညီတဲ့ ဖိုမလိင်အင်္ဂါတွေ ကာမစပ်ယှက် တာကို အချစ်နဲ့ရောရင်..အရမ်းသေးသိမ်သွားလိမ့်မယ်..”

“ အေးပါ…မင့် အချစ်အဘိဓမ္မာကို အနက်ဖွင့်ပါ..”

“ အနက်ဖွင့်ဖွင့်.. အဖြူဖွင့်ဖွင့် အချစ်ကို ငါနားလည်သလိုပြောမယ်… ကြောင်ကလေးကို ချစ်တယ်.. ကဲ..အဲဒါ..ဖိုက်ဖို့မှုတ်ဖူး..ဒါ..နှစ်အချက်..”

တင့်ဆွေ လူတတ်ကြီးလုပ်ပြီး..ဒိုင်တွေ လွှတ်လေ၏။ ငှဲ့ပြီးသား ရေနွေးခွက်ကို ယူသောက်လိုက် သေးသည်။

“ ပန်းတစ်ပွင့်ကို မြတ်နိုးတယ်…အဲဒါ..ဖိုက်ဖို့လား..သုံး..”

“ တော်စမ်းကွာ.. .အဲဒါ…ဒိုင်ကြောင်တွေကွ မှတ်ထား..အိခိုင်ဟာ မိန်းမ..ခွေးမဟုတ်ဘူး..ကြောင်မ ဟုတ်ဘူး..အဲ..ပြီးတော့ ပန်းပွင့်လဲမဟုတ်ဘူး..မိန်းမတစ်ယောက်ကိုယူပြီး..အပုတ်ခံထားတဲ့ကောင် ဘယ်နှစ်ကောင်ရှိလဲ..မင်းတစ်ကောင်ပဲရှိမယ်…တင့်ဆွေ”

“ တစ်နေ့လာ ကြည့်ပြီးပြန်…အိမ်အထိ အနံ့ခံပြီးပြန်..ဒါဘာလုပ်တာလဲ..မင်းဥစ္စာ..စောက်ရေးမပါ တာ..အခွင့်အရေးရတုံး..ရွှီးပါဆိုမှ…ရှိူးနေရုံနဲ့ပြီးမှာလားကွ…”

သူ့အစား သူငယ်ချင်း အောင်မင်းနှင့် ထွန်းလွင် အားမလိုအားမရဖြစ်နေကြရသည်။ ထိုစဉ်..သူတို့ ထိုင်နေသော လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ရှေ့မှ အိခိုင်..ဈေးခြင်းတောင်းလေးဆွဲပြီး .. ခပ်သွက်သွက်ကလေး လျောက်သွားလေသည်။

“ ဟေ့..သွားပြီ…လိုက်ဟ…အာ…ဆေးလိပ်ကို ထားခဲ့…”

တင့်ဆွေ..ကယောင်ကတမ်းနှင့် အိခိုင်နောက်သို့ ထလိုက်သည်။ ဝင့်ထည်ခန့်ညားလွန်းသော အလှ ဘုရားမလေးနောက်မှ တင့်ဆွေ အရိပ်လို ကပ်ပါသွားသည်။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် ကျန်ရစ်သော အောင်မင်းနှင့် ထွန်းလွင်က လက်ဖက်ရည်ဖိုးရှင်းပြီး ပြိုင်တူထကာ ဆန့်ကျင်ဘက်သို့ ထွက်ခွါသွား ကြသည်။

သူတို့ပြောလဲ ပြောချင်စရာဖြစ်သည်..အိခိုင်..သူ့အိမ်လေးထဲသို့ ဝင်သွားသည်အထိ ကပ်လိုက်သွား သည်။ ပြီး…အိမ်သုံးလေးလုံးကျော်မှ ပြန်လှည့်လာသည်။ တင့်ဆွေ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ပြန်ရောက် လာသောအခါ.. ဟိုနှစ်ကောင်မရှိတော့ဘူး..။တစ်နေ့တာ ဝတ္တရားကို ကျေပြွန်စွာ ထမ်းဆောင်ပြီးသော စစ်သူရဲလို.. သူ့အိမ်သို့ ကျေနပ်ရွှင်လန်း စွာပြန်သွားခဲ့လေသည်။

.........................................................................................................

“ ဟော့တော့…ဖိနပ်ကလဲ..ဒုက္ခပါပဲ…”

အိုခိုင် ဖိနပ်ကလေးကို ကုန်းကောက်လိုက်သည်။ လက်ထဲမှ ပိုက်ဆံအိပ်ကလေးကို ချိုင်း၌ညှပ်ပြီး သဲကြိုးပြတ်သွားသော ဖိနပ်ကိုကိုင်ကြည့်နေသည်။

“ ဖိနပ်ပြတ်သွားတယ်ထင်တယ်..ဟုတ်လာ…”

“ အာ…အင်း…ဟုတ်ကဲ့…”

“ ပေး….အစ်ကိုက ဖိနပ်ချုပ်သမားပါ…”

သားနားရည်မွန်သော …လူရွယ်က…အိခိုင် ဖိနပ်ကလေးကို မပေးခင် ဆွဲယူပြီး အသင့်ပါလာသော ဖိနပ်ချုပ်အပ်နှင့် ချုပ်ပေးလိုက်သည်။

“ ကျေးဇူး…နော်…အစ်ကို…”

“ ရပါတယ်…”

လူရွယ်က..လက်နှစ်ဖက်ခါပြီး..မပြုံးမရယ် ထွက်သွားသည်။ ဖိနပ်ချုပ်သမားက ဂျင်းပင်နှင့် တီရှပ်နှင့် ဝေါ့ကင်းရှူးကို စီးထားသည်။ဝင်ငွေ ကောင်းလို့လားမှ မသိတာ..အခိုင် အမှတ်တမဲ့ပင် ကျူရှင်မှ ပြန်ခဲ့သည်။ ဖိနပ်ချုပ်သမားကို မေ့ပျောက်ပျောက်ထားလိုက်၏။

“ အို…ဒုက္ခပါပဲ..မိုးရွာနေတဲ့..အထဲ…”

ထီးကိုင်းက ကျိုးပြန်သည်။ သူရောက်လာပြန်သည်။

“ ထီးကိုင်း ကျိုးသွားတာလား…ခဏလေးနော်…အစ်ကိုက ထီးပြင်သမားပါ…မကြာပါဘူး..”

လွယ်ထားသော သားရေကင်ဘတ်ထဲမှ ကရိယာများထုတ်ပြီး ထီးကိုင်းကို ပြင်ပေးလိုက်သည်။

“ ဟို..လေ….ဟိုတစ်ခါ…”

“ အော်…အင်း…ရပါတယ်..”

အိခိုင်ရဲ့စိတ်ကို ဖမ်းစားစ ပြုလာသည်။ ဘယ်သူလဲ..ဘာလဲ…ဘာကြောင့် အိခိုင် အခက်တွေ့တိုင်း သူပေါ်ပေါ်လာရတာက…အိခိုင်နောက်ကို အမြဲလိုက်နေတာများလား…ဟုတ်မှာ..

“ အစ်ကို…နာမည်က…ဘယ်သူလဲဟင်….”

“ လိုအပ်လို့လား…ညီမရယ်..”

“ လိုအပ်တာပေါ့…ကျေးဇူးရှင်ပဲ…ဥစ္စာ..”

မျက်စောင်းလေးထိုး..နှုတ်ခမ်းလေးစူဆောင့် စောင်းကာ ပြောလိုက်သော မျက်နာလှလှလေးကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးမှ…သူက ..ရယ်သည်။ပြီး… အအေးဖိုးကို သူရှင်းပေးလိုက်သည်။

“ နောက်တခါတွေ့ရင်..အစ်ကို ပြောမယ်နော်…ညီမ…”

“ ကြည့်ပါလား..အစ်ကိုဟာလေ…တစ်မျိုးကြီးပဲ…”

သူ့မျက်နာ၌ လျှို့ဝှက်သော အပြုံးတစ်ခုကို ပြုံးရင်း ဟွန်ဒါဆိုင်ကယ်ကလေးပေါ်သို့ ခွစီးကာ ဝေါကနဲ ထွက်သွားလေသည်။

“ ဖိနပ် ချုပ်ပေးတာ..ထီးပြင်ပေးတာလေးတွေက ရင်းနှီးမှုကို ရယူလိုက်တာ..နာမည်မေးတာကို မပြော ပဲနဲ့..ထွက်သွားတာက စိတ်ဝင်စားမှု ပိုအောင်လို့”

“ တော်ပါတယ်ဗျာ…တော်ပါပေတယ်..”

“ အဲဒီတော့ အချစ်ဟာ စိတ်ဝင်စားအောင် လုပ်နိင်မှုကလဲ စတင်ပေါက်ဖွားလာနိင်တယ်..အဲဒါ..ပထမ ဆုံး..အဖြေ”

ကျန်နှစ်ယောက်က အထင်မကြီးစွာ..ရယ်ပြသည်။

“ အေးလ…ဇာတ်သိမ်းအောင်တော့ ကြည့်သေးတာပေါ့…”

“ ဟင့်….အိခိုင်ကို…အဲလို…မလုပ်နဲ့ကွာ…မနေတတ်ဘူ..”

“ ချစ်လို့ပါ…အိခိုင်လေးရယ်…”

“ ချစ်တာနဲ့… ဒါကိုင်တာနဲ့ ..ဘာဆိုင်လဲ…လို့…”

ရဲရဲနီနေသော မျက်နှာလေးကို သူက ငုံ့ကြည့်ရင်း သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။

“ ပြောလေ..ဘာဆိုင်လို့လဲ…ကဲ…”

“ ဆိုင်တာပေါ့..အိခိုင်…ဖိုမ..ဆက်ဆံမှုဆိုတာ..အချစ်ရဲ့ .. အထိရောက်ဆုံး သက်သေတွေပဲပေါ့..အချစ် ရယ်..”

“ သွားပါ.. .သူလိုရာဆွဲပြော…နေတာ..ခစ်ခစ်..”

သူ့မျက်နှာသည် အိုသလို ညိုမှိုင်းသွားသည်။ သူငိုင်သွားတော့လည်း…အိခိုင်..မနေတတ်..မကြည့် ရက်..။

“ ကဲ..ချစ်လေ…ဘာလို့မျက်နှာကြီးက အို သွားရတာလဲ..”

“ အိုခိုင်ကမှ…အစ်ကို့အလိုကို မလိုက်တာ..”

“ အစ်ကို့အတွက်ဆိုရင်လေ…အိုခိုင်ကိုယ်လုံး..တင် မဟုတ်ပါဘူး အစ်ကိုရယ်..နှလုံးသားကိုပါ..ပေးဝံ့ သူပါ..ယုံပါ အစ်ကိုရယ်…”

ချစ်ရသော အစ်ကိုထံမှ.. . မယုံသင်္ကာမှုမျိုးကို အိခိုင် မလိုချင်ပါ…ဘာမဟုတ်သော ကိစ္စလေးနှင့် အိခိုင် အစ်ကို့အမုန်းမျိုးကို မလိုချင်ပါ..အိခိုင် လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ပုဆိုးအောက်မှ တောင်စပြု လာသော အစ်ကို့ ဟာကြီးကို အရဲစွန့်ပြီး ခပ်တင်းတင်းလေး ကိုင်ပေးလိုက်သည်။

အစ်ကို့ ကိုယ်လုံးသည် ဆတ်ကနဲ တောင့်တင်းသွားသည်။ ကြမ်းတမ်းသော အနမ်းရိုင်းကြီးများက အိခိုင်ပါးပြင်မို့မို့လေးကို .. ဖိကပ်နမ်းရှိုက်လာသည်။

အိခိုင်..လက်ဖဝါးထဲ၌..ပူနွေးစွာ ကိုင်ထားမိသော အစ်ကို့ဟာကြီးက လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မက ကြီး မားသည်။ ဒါကြီးကို ယခုကဲ့သို့ ကိုင်ထားရင်း အနည်းငယ် လှုပ်ရှားပေးနေရသည်ကို အိုခိုင်မှာ ရင် တလှပ်လှပ် ခံစားရပြီး မောဟိုက်နေသည်။

“ ချစ်…မယ်ဆို..မောင့်….”

အစ်ကို့ မေးစေ့ကို ခေါင်းလေးနှင့် တိုးဝှေ့ရင်း အရှက်မျက်နာလေး ဝှက်ခါ..အသံတုန်လေးနှင့် ဆို သည်။

“ နောက်တစ်ခါတွေ့မှ…အိမ်တစ်အိမ်ကို သွားကြရအောင်နော်…အိခိုင် အဲဒီမှာ မောင်တို့အချစ်ကို အကောင်အထည်ဖေါ်ပြီး …အားရအောင် ချစ်ကြရအောင်နော်..”

မောင့် အသံတို့က တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားနေသည်။ တစ်ခုခုကို အကြိပ်အနယ် တွန်းလှန်တိုက်ခိုက်နေ ရသလိုမျိုး..မောင်သည် ချွေးသီးချွေးပေါက်များ ကျလာနေသည်။ အိခိုင်က မောင့်မျက်နာကို အထူး အဆန်းငေးကြည့်မိသည်။ မောင်သည် သန့်ပြန့်မွန်ရည်ရုံမှအပ လှပလွန်းသူတစ်ယောက်ဟု မဆို နိုင် ပါ။

“ မောင်…အိခိုင်ကို တစ်ကယ်ချစ်တာ…နော်…”

မောင်က ပြုံးရုံလေးပြုံးပြီး..ခေါင်းကိုငြိမ့်သည်။

“ ဘာကို…ချစ်တာလဲ…ဟင်..”

“ အားလုံးပေါ့..အိခိုင်…ဒါရော…ဒါရော…ဒါရော…”

မောင့် လက်ညိုးကြီးက အိခိုင် နို့ကိုထိုးပြသည်။ အိခိုင် ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ထိုးပြသည်။ နောက်ဆုံး အိခိုင်ပေါင်ကြားမှ ဆီးခုံမို့မို့လေးကို ဖိထောက်ထားပြီး ခပ်ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

“ အိခိုင်…မောင့်ကို ဘယ်လိုချစ်မှန်း မသိဘူးကွယ်…”

တဆတ်ဆတ် တုန်နေသော နှုတ်ခမ်းလေး မဟတဟဖြင့် အိခိုင်..ညီးညူလိုက်ရှာသည်။ မောင့်လည် ပင်းကို ဖက်၍ ခပ်တင်းတင်းလေး ဆွဲယူသည်။မောင်က လည်ပင်းကြီး တောင့်ထားပြီး တင်းခံ၏။

“ ပြန်ကြရအောင်….အိခိုင်ရယ်…နော်..”

တုန်ခပ်သော အသံလှိုက်လှိုက်ကို အိခိုင် တအံ့တသြော ကြားလိုက်ရသည်။ အိခိုင်ရင်ထဲ..မအီမလည် ကြီး ခံစားလိုက်ရသည်။မောင့်ထံမှ ချိုအီသင်းထုံသော အနမ်းကို အိခိုင် မျှော်လင့်နေခဲ့မိရာမှ…လျင်မြန်စွာ နေဝင်သွားသော အပျော်နေ့ကလေးကို အိခိုင်နှမျောသတစွာ…ဖြင့်လွမ်းကျန်ရစ်သည်။

“ နောက်…ဘယ်တော့မှ…တွေ့မှလဲ …မောင်..”

“ အိခိုင်…အားတဲ့ တစ်နေ့ပေါ့…အိခိုင်”

“ အိခိုင်က…မောင့်အတွက်ဆို..အမြဲ အားနေသူပါနော်…”

“ ငါ…ငါ…မင်းကို မယုံဘူး…ထွန်းလွင်…”

ထွန်းလွင်…အဝေးသို့ နောင်တကြီးစွာရသော မျက်နာဖြင့်ငေးနေမိသည်။ ရင်၌..နာကြင်ကြေကွဲရ သည်။ အလှပေါင်းစုံသော အလှရုပ်မကလေး..အိခိုင်ထံမှ…အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း တင့်ဆွေက.. အိခိုင်ရူးရူးနေရှာသော…အိုခိုင်၏ ဘဝဧကရီသခင်ဖြစ်ထိုက်သော တင့်ဆွေက..ထွန်းလွင်ကို..မယုံ…။

“ ငါပြောသလိုသာလုပ်ပါ…တင့်ဆွေရာ…မင်း…အိခိုင်ကို ..မင်းရရစေ့မယ်..ဒါပေမယ့်..ချစ်လာအောင် တော့…မင်း ကြိုးစားရမှာနော်…”

“ ထွန်းလွင်…ဒါ..ဗွီဒီယို ရိုက်နေတာ မဟုတ်ဘူးကွ..မဖြစ်နိုင်တာတွေ..လျောက်မလုပ်နဲ့..”

“ တင့်ဆွေရာ…ဒါဟာ ဗွီဒီယိုဆိုရင် ကဒ် လို့အော်ပြီး..ရိုက်ကွင်းကို ဖျက်ပြစ်လိုက်တာ ကြာပြီ..မင်းသိ ရဲ့လား…တောက်”

သူတို့နှစ်ဦးကို ကြည့်ပြီး..အောင်မင်း သက်ပြင်းချသည်။ ထွန်းလွင်၏ နီရဲနေသော ဒေါသမျက်နာကို ကြည့်ပြီး…

“ မင်းဟာက…အပျက်အပျက်နဲ့ နှာခေါင်းသွေးထွက်ကုန်ပြီ..ထင်တယ်..ထွန်းလွင်..”

“ အလှုပ်ရှားဆုံး အပိုင်းကို ကျော်လွန်သွားရင် ဇတ်လမ်းဆိုတာ…ဇတ်ရှန်ကျသွားတတ်တာပါပဲ…ပြီး တော့.. ဇာတ်ပေါင်းပြစ်လိုက်…ဟား ဟား ဟား…”

“ မောင်…အိခိုင်ကို..ဘာလုပ်မလို့ ခေါ်လာတာလဲ ဟင်…”

“ အိခိုင်… သိနေပါတယ်… မှုတ်ဖူးလား…”

“ သွား…မသိပါဘူး…ဘာလဲ မသိဘူး..”

“ မောင်…ပြောရမလား..တကယ်…”

“ ပြော…တကယ်ပြော..”

လက်ကိုင်ပုဝါ ဒေါင့်စွန်းလေးကို ဆွဲဆန့်..ရှေ့သွားလေးနှင့် ကိုက်ရင်း ပြောသည်။

“ လိုး…မလို့….အိခိုင်ကို..မောင်က..လိုးမလို့…ကဲ..”

“ အယ်…သွား…မောင်…ညစ်ပတ်…”

အိခိုင် မျက်နာလေး ရဲရဲနီနေပြီး မောင့်ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝှေ့မိသည်။ မောင့်ပုဆိုးစကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့ ကိုင် တွယ်ရင်း ရင်တွေခုံနေသည်။မောင့်…ထွက်သက် မှုတ်သံကြီးက ပြင်းထန်လာ၏။ နွေးထွေးသော လေသံများက အိခိုင်လည်ဂုတ် သားလေးကို တိုးဝှေ့သည်။ မောင့်ပေါင်ကြားမှ..မတ်တောင်လာသော ပစ္စည်းကြီးကို..အိုခိုင်..မသိမ သာလေး..ငှဲ့စောင့်ကြည့်သည်။

မကြာမီ…ဒါကြီးသည် အိခိုင်၏ အပျိုစင်ရွှေရတနာ လှိုင်ခေါင်းလေးထဲသို့ ထိုးဖေါက်ပြီး မွှေနှောက် တော့မှာပါလား ဟူသောအသိက အိခိုင်..ရင်အစုံကိုဗြောင်းဆန်အောင် ခုန်စေသည်။ အိခိုင်..လက်ဖျား တွေ အေးစက်လာသည်။သွေးဆုတ်ချင်လာသည်။ မောင့်အတွက် အိခိုင်..ချစ်သောမောင့်အတွက် အိခိုင် သတ္တိမွေးရပါမည်။

“ အထဲ…သွားမယ်…မောင်ရယ်နော်…”

“ ခဏနေပါအုံး…အိခိုင်လေးရယ်…မောင့်ရင်တွေ တုန်လွန်းလို့ပါ…”

မောင့်အပြောကို အိခိုင်…တခစ်ခစ်ရယ်ရင်း မောင့်ရင်အုပ်ကြီးကို လက်သီးဆုတ် နုနုလေးဖြင့်ထုရိုက် လိုက်သည်။

“ ဆန်ကြမ်းကြီးက စီးအုံး…စီးအုံး…ကဲကဲ…”

“ အား…အား….အိခိုင်..”

“ ဟင်…မောင်…ဘာဖြစ်တာလဲဟင်..”

“ နာလို့…အိခိုင်ရဲ့…ရင်ဘတ်မှာ အနာစိမ်းပေါက်နေတယ်…”

“ ဟယ်…မောင်ရယ်…အနာစိမ်းက ရင်ဘတ်မှာ ပေါက်ရသလား..အိခိုင်မသိလို့..ထုမိတာပါ ပြစမ်းပါ အုံး”

မောင့်…တီရှပ် အင်္ကျီကို ဆွဲလှန်လိုက်သည်။ ပထမဆုံး…စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ် ကောင်းလှသော အမွှေး မျှင်လေးများက ချက်အောက်နားတွင် တွေ့လိုက်ရလေသည်။ အိခိုင်..မသိဟန်ဆောင်ကာ..ရင်အုပ် ကို ပွတ်သပ်ကြည့်သည်..အနာစိမ်းမတွေ့..

“ ဘယ်မှလဲ..သွား…မရှိပဲနဲ့…မောင်ဉာဏ်ကြီးပဲ…”

“ အိခိုင်…ဘာတွေ့လဲ…ပြောလေ..”

“ ဘာမှ..မတွေ့ပါဘူး…ဟွန်း…မောင်ညာတာ”

“ စဉ်းစားပါဦး…အိခိုင်တွေ့ပါတယ်လေ…”

“ အမွှေးတွေပဲ တွေ့တယ်…အမွှေး…ကဲကဲ…ကဲ”

မောင့်ရင်ကို ထပ်ထုရင်း…မတ်တောင်နေသော မောင့်ဟာကြီးပေါ်သို့ ကိုယ်လုံးလေးကို ပြစ်လှဲချ လိုက်သည်။ ညာလက်မောင်းလေးက…မောင့်ဟာကြီးကို ထိတွေ့မိနေသည်။ လုံးမာသော အထိအ တွေ့ကြောင့် အိခိုင် အလွန်အမင်း လိုလားလာသော ဆန္ဒများ တဖွားဖွားပေါ်လာသည်။

“ ကဲ..သွား..အပြင်မှာ..ရှက်စရာကြီး..”

“ အိပ်ခန်းထဲကျရင်..ဘာလုပ်မှာလဲ…အိခိုင်..”

“ အာ…မသိဘူး…မသိဘူး..”

နှုတ်ခမ်းကို ချွန်နေအောင် စူပြစ်ရင်း အိခိုင် ခပ်ကျယ်ကျယ်ကလေးပင် အော်လိုက်လေသည်။ မျက် နာလေးက အိုထားသော်လည်းမျက်လုံးလေးများက ရိပ်ရိပ်လေးပြုံးနေကြသည်။

“ အိခိုင်ကို…မညှင်းဆဲပါနဲ့…မောင်ရယ်…”

“ မောင်သိပါတယ်…အိခိုင်လေးရယ်…ကဲထ..ထ..အိခိုင်..ရေချိုးအုံးနော်…မောင်လဲချိုးမှာ..”

“ တူတူ..ချိုးမယ်လေ..”

လေသံ မပွင့်တပွင့်လေးဖြင့် အိခိုင်ပြောလိုက်သည်။ မောင့်မျက်နာသည် ကြေကွဲခြင်းများဖြင့် ဆို့နင့် နေသည်။

“ မောင်က…ရှက်တတ်လို့ပါ…”

“ ကြည့်ပါလား..သူ့ ဘက်ကချည်း နာနေသေးတယ်..”

သည်တစ်ချီ ထုဟန်ပြင်သော လက်ကလေးအစုံကို ဆွဲယူပြီး ထူပေးလိုက်သည်။

“ ပြောင်အောင်..ပွတ်ခဲ့နော်…”

“ ဟိတ်…သွားကွာ…”

မကြည့်ရဲတော့..မောင်ပြပေးသော ရေချိုးခန်းလေးထဲသို့ အပြေးကလေး ဝင်ခဲ့သည်။ မောင်သည်.. အိခိုင်အပေါ်၌ တန်ဖိုးထားတတ်သည်။အိခိုင်ဤမျှ ညွတ်ပြောင်းနေသည့်တိုင် အလွယ်တကူ..မချွေ ခူး..။

အိခိုင်..ထမီလေး ရင်လျားပြီးမှ တစ်စုံတစ်ရာကို သတိရသည်။ ရေလဲထမီ မပါဘူး…ရေချိုးခန်းက ကျယ်ဝန်းသည်။ အိပ်ယာနှင့် တွဲထားပြီး…ဆယ်ပေခန့် ရှစ်ပေခန့် ကျယ်သည်။ တစ်ကြိမ်မျှ..ကိုယ် တုံးလုံးမချိုးဖူးသေးသော်လည်း..ထမီ..ရေစိုမည် စိုးသောကြောင့် ထမီလေးကို ခြေမှကျော်၍ ချွတ် လိုက်သည်။

...........................................................................................

ဖြူဝင်းတောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အလှသည် ရက်ရက်စက်စက် လှပလွန်းလှသည်။ အိမ်သာတံခါး ကိုဟ၍ စောစီးစွာ ဝင်ရောက်နေသော တင့်ဆွေက ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ထွန်းလွင် ညွှန်ကြား သည့်အတိုင်း ရေချိုးခန်းထဲ၌ အဝတ်မဲ့စွာဖြင့် သူအရင်ရောက်နှင့်နေရခြင်းဖြစ်သည်။ အိခိုင်၏ မိမွေး တိုင်း ဖမွေးတိုင်းအလှကို မြင်နေရသည်။ စောက်မွှေး နီကျင်ကျင်လေးများက ပြောင်းဖူးမွှေးလေးများ နှယ်..လက်ထ..နေကြသည်။အိခိုင်က .. စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ရေလက်ကိုင်ပိုက်ခေါင်းလေးကို ကိုင်ပြီး..ရေပန်းထည့်နေသည်။

“ ဖြီးဖြီး…ဖြီးဖြီး..” 

ရေပန်းထည့်သံနှင့်အတူ အိခိုင် စောက်ဖုတ်လေးကို ငုံ့၍ကြည့်ရင်း ဆေးကျောသုတ် သင်နေသည်။ အသင့်တွေ့ရသော လပ်(စ်) ဆပ်ပြာတုံးအသစ်ကို စက္ကူခွါပြစ်လိုက်သည်။ ပြီး..တစ် ကိုယ်လုံးကို နှံ့စပ်အောင် ပွတ်သပ်တိုက်ချွတ်လေတော့သည်။လှပသော နို့လေးနှစ်လုံးက အလွန် အမင်းကိုင်တွယ် စုပ်ယူချင်စဖွယ်..မာတင်းနေသည်။

နို့သီးခေါင်းကလေးများကို သေချာပွတ်ချေသည်။ ဆပ်ပြာနှင့် တိုက်ချွတ်နေပြန်ရင်း…နို့နှစ်လုံးကိ နယ်ဖတ် ဆုတ်နယ်နေလေသည်။ကျန်လက်တစ်ဖက်က..စောက်ခေါင်းကလေးထဲသို့ ထိုးဆွမွှေ နှောက်ပေးနေပြီး..မျက်တောင်လေးများမှေးစင်းနေတာ..တင့်ဆွေ တွေ့မြင်နေရလေသည်။

“ တိတ်ဆိတ်လွပ်လပ်တဲ့နေရာမှာ..မိန်းမဟာ ဖေါက်ပြန်ဖို့အလွယ်ဆုံးပဲ…တင့်ဆွေ..”

ထွန်းလွင်စကားအချို့ကို ပြန်ကြားမိသည်။ အိခိုင်က ထိုင်ချလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကလေးက ပြဲဟ သွားပြီး လုံးချွတ်သော ရေပိုက်ခေါင်းကလေးကို အပေါက်ဝလေးထဲသို့ အနည်းငယ် ထိုးသွင်းလိုက် သည်။ တဖွားဖွားပန်းထွက်နေသော ရေပိုက်ခေါင်းမှ ရေပန်းလေးများပျောက်သွားပြီး စောက်ခေါင်း လေးထဲသို့ ဝင်သွားသည်။

ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ထားသောကြောင့် ပြဲနေသော စောက်ပတ်လေးထဲမှ ရေများက တပွက်ပွက်ကျ လာသည်။ စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ ရေပိုက်ခေါင်းထိုးထည့်ပြီး ဆေးကျောနေသော အိခိုင်ကိုကြည့် ပြီး တင့်ဆွေအသားများက တဆတ်ဆတ်တုံအောင် လိုးချင်စိတ်က..အပြင်းအထန်ပေါက်ကွဲထွက်လာ သည်။

ထောင်းကနဲ…ထောင်းကနဲ…ထန်နေသော တင့်ဆွေ၏ ပစ္စည်းကြီးက ခပ်တွဲတွဲ ငိုက်ကျနေသည်။ ရှည် လျားလွန်း၍ ခက်မနိုင်သလို တွဲကျနေခြင်းဖြစ်သည်။ ပြဲလန်နေသော ထိပ်ကြီးက တင်းပြောင်နီရဲနေ သည်။ဆန္ဒပြင်းစွာ လှုပ်ရှားလာသောအချိန်၌ တင့်ဆွေ..အိမ်သာတံခါးကို ဖွင့်ပြီးဆင်းလိုက်သည်။

“ အို……ရှင်….ရှင်….ကိုတင့်ဆွေ…”

အိခိုင်က စောက်ပတ်ထဲမှ ရေပိုက်ခေါင်းကို ဆွဲထုတ်ပြီး..ထရပ်ရင်း…အထိတ်တလန်ကအော်သည်။ မျက်လုံးလေးအစုံက ထောင်ခြောက်မိသော သမင်မလေးနှယ် ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေရှာသည်။ လက်က လေးအစုံက စောက်ဖုတ်ကို တစ်ဖက် နို့နှစ်လုံးကို တစ်ဖက် ဖုံးကွယ်ရှာသည်။တင့်ဆွေက …စကားပြောစက် ထည့်မထားသော အီလက်ထရွန်နစ် စက်ရုပ်ကြီးအလား..နံရံတွင် ကျောကပ်နေသော အိခိုင်နှင့် ရင်ချင်းကပ် ထိုးကပ်သွားသည်။

“ မောင်…မောင်ရေ…လာပါအုံး…အမလေး…”

ရေချိုးခန်းထဲမှ စူးစူးဝါးဝါး အော်သံကို ဧည့်ခန်း၌ စီးကရက်သောက်နေသော ထွန်းလွင်ကြားရသည်။

“ မောင်…အိခိုင်ကို..ကယ်ပါဦး”

မျက်ရည်များ ဝိုင်းလာလေသည်။ မေးကြောကြီး ထောင်အောင် အံကြိတ်လိုက်တော့ သောက်လက်စ စီးကရက်က ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဒေါက်ကနဲပြုတ်ကျသွားသည်။

“ မောင်…မောင်ရေ…အား”

အသံက…စူးနစ်နေရာမှ…တိမ်ဝင်သွားရှာသည်။ ထွန်းလွင်နဖူး၌…ချွေးသီးကြီးများ စို့ထွက်လာသည်။ အသားများ တဆတ်ဆတ်တုန်အောင်လည်း တုံလှုပ်နေမိသည်။

“ ခွမ်း…ဂလွမ်…ချွမ်း..ဂလောင်…လောင်…”

ရေချိုးခန်းအတွင်း ဆူညံသော တွန်းထိုးရုန်းကန်သော အသံများကို ကြားနေရသည်..တစ်ချက်..

“ မောင်…ရေ” 

ဟု အားကိုးတကြီး ခေါ်သံယဲ့ယဲ့ကို ထွန်းလွင်ကြားရပါသည်။ထွန်းလွင်မျက်လုံးအိမ်မှ မျက်ရည်အုများ လိမ့်ဆင်းလာသည်။ ပါးပြင်ကို ဖြတ်၍မေးစေ့၌ မျက်ရည် စက်က ခိုနေတော့သည်။အတန်ကြာမှ မျက်ရည်စက်က…ပေါက်ကနဲ..ပေါက်ကနဲ..ပေါင်ပေါ်ကျလာ သည်။

“ မောင်…မောင်..ရေ….တံခါးဖွင့်ပေးပါအုံး…မောင်ရယ်…”

အသံက ..မောဟိုက်နေရှာသည်။ လှောင်အိမ်ထဲ၌ ပိတ်လှောင်ခြင်းခံရသော ယုန်မလေးကို မြွေကြီးက မြိုရန် တရွေ့ရွေ့ချဉ်းကပ်နေပုံမျိုး မျက်လုံးသူငယ်အိမ်၌ ထင်ဟပ်လာသည်။

မိမိကိုယ်တိုင် ခပ်ထားခဲ့သော အိမ်သာ တံခါးသော့ကိုမကြည့်ရဲ…အိခိုင်ရယ်…မောင့်ကိုခွင့်လွတ်ပါ.. ကလေးရယ် မောင်ဟာ..မနုသ ထောင်ခြောက်…မုဆိုး..မောင်ဟာ…တကယ့်လူယုတ်မာကြီးပါ..ခလေး. မောင့်ကို မုန်းလိုက်ပါ..မေ့လိုက်ပါ..။ မောင်ဟာ အရက်စက်ဆုံးလူသားတွေထဲက..သရဖူဆောင်းနိင် လောက်အောင် အရည်အချင်းပြည့်ဝတဲ့ ..အကုသိုလ်ကောင်…

“ အိခိုင်…ရေ…အိခိုင်…အိခိုင်…ရယ်..”

ထွန်းလွင်ရင်၌ ကြိပ်ပြီး ပေါက်ကွဲနေရသည်။ ခွေးသော်မှပင်..ချောင်ပိတ်အရိုက်ခံရသောအခါ ပြန် ကိုက်တတ်သေးသည်…အိခိုင်..ထိတ်လန့်ရှက်ရွံ့ခြင်းတို့အစား ခုခံအင်အားကို ရင်၌မွေးလိုက်သည်။ ခြေနှစ်ဖက်ကို တင်းတင်းကားပြီး ရပ်သည်။

တင့်ဆွေက..မှိုင်းမိနေသော ဖုတ်သူရဲကဲ့သို့ အိခိုင်နားသို့ တရွေ့ရွေ့ ကပ်လာနေသည်။ အစွမ်းကုန် လှပဖွံ့ထွားသော အိခိုင်ကိုယ်ခန္ဒာလေးကို မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်ပြီး လီးကြီးက တစ်ခါခါ..တရမ်းရမ်း နှင့် တိုးကပ်လာလေသည်။

အိခိုင်..ရေခွက်များ..ဆပ်ပြာခွက်များနှင့် ပြစ်ပေါက်ဟန့်တားခဲ့ပြီ ဖြစ်သည်။ အရာမထင် ကြီးမားသော လျှပ်စစ်စွမ်းအားကြီးကို ဝါးမြိုစားသောက်ထားသော မြို့ဖျက် သတ္တဝါကြီး မြို့တွင်းကို ဝင်လာသော ခြေလှမ်းမျိုးဖြင့် တစ်လှမ်းချင်း…တိုးကပ်လာလေသည်။

“ ကျ…ကျမကို…သနားပါ…ကိုတင့်ဆွေရယ်…ကျမ…အ”

အိခိုင် စကားမဆုံးခင် အဝတ်မဲ့ ခန္ဒာနှစ်ခု ပူးကပ်သွားသည်။ နွေးထွေးသော အသားချင်းထိကပ်ခြင်း အရသာကို နှစ်ဦးစလုံး ခံစားလိုက်ရသည်။ ရေစက်..ရေပေါက်ကလေးများ တွဲခိုနေသော အိခိုင် နို့ကလေးနှစ်လုံးကို ချိုမြိန်စွာ စို့ယူလိုက်သည်။ အိခိုင် ခြေပြစ်လက်ပြစ်..ထိတ်လန့်စွာ ငြိမ်နေမိသည်။ တဒိန်းဒိန်းနှင့် ခုန်နေသော ရင်အစုံမှ လှုပ် ရှားမှုသည် အပြင်သို့ထွက်အံလာနေသည်။ လည်ပင်းမှ ဆွဲပြားလေးက ရင်ညွှန့်ကလေး ဖေါက်ကနဲ ဖေါက်ကနဲ ရင်ခုန်သံနှင့်အတူ လိုက်ခုန်နေသည်။ ဖြူဝင်းအိစိုသော ခန္ဓာကိုယ်လေးဝင်းဝင်းလေးကို ပိုင်ပိုင်ကြီးဖက်ပြီး ဆီးခုံနှစ်ခုကို ပူးကပ်ဖိထားလိုက်သည်။

အိခိုင် လက်ဖဝါးနုနုလေး အစုံက တင့်ဆွေ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန် တွန်းထားရှာသည်။ တင့်ဆွေ ၏ကျောပြင်မှ ကြွက်သားကြီးများက အမြောင်းမြောင်းကြွတက်လာသည်။

သန်မာ ကျစ်လစ်သော တင့်ဆွေလက်၌ အိခိုင်သည် အဆိပ်မဲ့သော ရေမြွေမလေးနှယ်..လူးရုံ..လွန့်ရုံ သာသာ ရုန်းကန်နေရရှာသည်။အိခိုင် လွှတ်ချခဲ့သော ရေပိုက်ခေါင်းမှ ရေများတဖွားဖွား ပန်းထွက် လျက်ရှိသည်။ ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်၌..ပါးလွှာသော ရေပျဉ်ပြား မှန်သားလေးတစ်ချပ် ခင်းထားသလို ရှိသည်။

တင့်ဆွေ၏ မဲနက်မာကျောသော လိင်တန်ရှည်ကြီးက အိခိုင်စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးအောက် မှ အလျှားလိုက် လျှိုဝင်ပြီး တဒိတ်ဒိတ် သွေးခုန်နေသည်။ အထိအတွေ့က ရက်စက်လွန်း၍ အိခိုင် ကိုယ်လုံးလေး သွက်သွက်ခါအောင် တုန်ရီနေသည်။

ရှက်လွန်း၍လည်း မျက်နာလေးလွဲပြီး မျက်ရည်ပေါက် ကြီးငယ်ကျအောင် ငိုနေမိသည်။ တင့်ဆွေက တော့ ဘာမှ နားမလည်..သူ့ဘဝ၏ဧကရီ ထိပ်ထားသခင်မလေးကို ..ရေကန်အသင့် ကြာအသင့် တွေ့နေပြီမို့ စားဘို့ မြိုဘို့သာ စဉ်းစား စိတ်စောနေလေသည်။

“ အချစ်ဆိုတာ…ဖိုက်ဖို့ ချစ်တာကွ…” 

လို့ ထွန်းလွင်ပြောခဲ့စဉ်က…အချစ်…အဘိဓမ္မာကြီးတစ်ခုကို ဖွင့်ဆိုခဲ့လေသည်။ လက်တွေ့၌..သူဖိုက်ဖို့တစ်ခုပဲ သတိရနေသည်။

အိမ်မက်ထဲမှ အလှဧကရီကို စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်သပ်ဆုပ်နှယ်ရင်း..တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့..နမ်းရှိုက်နေမိ သည်။ နို့သီးလေးတွေက ပေါင်မုံ့သားလေးများနှယ် တင်းမာနူးညံ့လွန်းနေသည်။ ကျပ်ပြားဝိုင်း လောက် အမဲကွက်ကလေးပေါ်၌ ငေါက်တောက်ကလေးဖြစ်နေသော နို့သီးခေါင်းလေးကို တပြွတ် ပြွတ် စို့နေသည်။မိန်းမသားဖြစ်သူ..ကာမရာဂစိတ် ကြွစေရန် စို့ပေးခြင်းမျိုးနှင်မတူပဲ…နို့ဆာနေသော ကလေးငယ် တစ်ယောက် အငမ်းမရ စို့နေခြင်းမျိုးနှင့်တူနေသည်။

အိခိုင်မှာ..ထိတ်လန့်တကြား ရှက်ရွံ့ခြင်း နာကျည်းခြင်းများဖြင့် ဝေဒနာပေါင်းစုံ ဖိစီးမှုကို စုပြီးခံနေရ သည်။အိခိုင်..ဒူးများ..ညွတ်ကျချင် လာသည်။ တင့်ဆွေ၏ ပူလောင်သော အထိအတွေ့များက အိခိုင် ခန္ဓာကိုယ်လေးကို အရေဖျော်ပြစ်ရန် ကြိုးစားနေသော ငရဲမီးလို အထိအတွေ့မျိုးကြီး ဖြစ်နေသည်။

စိတ်တွေ…ထလာသည်။ ကြွလာသည်။ လိုးချင်စိတ် ပြင်းထန်မှုကြောင့် လီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ စိမ့်ထွက် ချင်လာအောင်ဖြစ်နေသည်။ထိန်းကွပ်ချုပ်တည်းထားရသည်…တင့်ဆွေအတွက် အိခိုင် သည် အချစ်ဖြစ်သည်။ အိခိုင်သည် နှလုံးသားဖြစ်သည်။ ယခုတော့ အိခိုင်သည် ဖိုက်ဖို့ ဖြစ်နေသည်။

အိခိုင်အတွက်မူ…ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်၏ ထိတွေ့မှုအာရုံကို မလူးသာ မလွန့်သာ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင် ခံစားနေရသည်။မောင့်ကို သတိရသည်။ ဘယ့်အတွက်နှင့် သည်ရေချိုးခန်းတံခါးကို အိခိုင်ကို ပိတ်လှောင်ပေးခဲ့ရ သည် ကိုလဲ စိတ်က ပြင်းပြစွာသိချင်နေသည်။

“ ရက်စက်လိုက်တာ…မောင်ရယ်..”

မိန်းကလေး တစ်ယောက်အတွက် အားနည်းစွာ ငိုယိုငြီးတွားရုံမှ လွဲ၍ ဘာမှမတတ်နိုင်ချေ။တင့်ဆွေ လက်ဖဝါးကြီးက…အိခိုင် ဖင်ကြားမှ ပွတ်ဆွဲပြီး အပေါ်သို့ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ အိခိုင် ၏ ထွားကြိုင်းဖုထစ်နေသော တင်ပါးကြီးအစုံက တုန်ခါသွား၏။  ခြောက်ခြားစွာ တုန်လှုပ်သွားလေ သည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း တင့်ဆွေလက်ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဆုပ်ကိုင်မိလေသည်။

တင့်ဆွေ လက်သည် သိသိသာသာ တုံနေသည်။ အလားတူ အိခိုင်၏ လက်ချောင်းများသည်လည်း ဆက်ဆတ်ခါ လှုပ်ရှားနေကြသည်။တင့်ဆွေလက်တစ်ဖက်က အိခိုင် စောက်ဖုတ်ကလေးကို..ကိုင် စမ်းမိပြီး..သူ့လီးကြီးကို အပေါ်သို့ ခပ်ကော့ကော့လေး မော့ထောင်ပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ လိုး သွင်းလိုက်သည်။ မတ်တတ်ကြီး…။

“ ပြွတ်…ဗြစ်….စွတ်…”

“ အင်း…အင်း…အမေ့…”

အိခိုင်၏ နှလုံးသား အိမ်အတွင်း မောင်သည် ခေတ္တလွင့်စင်သွားသည်။ အရာခပ်သိမ်း တဒင်္ဂလေး ငုတ် လျှိုးပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ပစ္စက္ခအခြေအနေ၌ ပူနွေးသော လီးထိပ်ကြီးက စောက်ပတ်အဝကို တေ့ ကပ်မိကတည်းက အိခိုင်အသံများက ခပ်ဝါးဝါးသာ ဖြစ်ရသည်။

ပေါင်ထိပ်များ နှစ်ဖက်စလုံးက ကျင်တက်သွား၏။ မပီသသော ညီးတွားခြင်းများကို နှုတ်မှတဖွဖွငြီး တွားမိလေသည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ နွေးထွေးစွာ ဝင်ရောက်သွားသော လိင်တန်ကြီး၏ အ ထိအတွေ့က ဆန်းပြားချိုအီလှသည်။ တင့်ဆွေလည်ပင်းကို အိခိုင်က ဘယ်အချိန်က တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်မိမှန်းလည်း မသိတော့ချေ။

“ မိန်းမဆိုတာ ချိပ်ပဲ တင့်ဆွေ…ဖရောင်းတိုင်မီးပဲ ဖြစ်ဖြစ်…မီးခွက်မီးပဲ ဖြစ်ဖြစ် မီး ဆိုတာနဲ့..တွေ့ရင် ချိပ်ဆိုတာ အရည်ပျော်ကြတာပဲကွ”

ဘာဂျာထွန်းလွင် ပြောဘူးသော စကားကို ထွန်းလွင် မြင်စေချင်သည်။ သွေးထွက်အောင် မှန်နေပြီ ထွန်းလွင်..။ကျင်ချောင်းမှတဆင့် ချိုအီသော ကာမအရသာသည် တင့်ဆွေတစ်ကိုယ်လုံးကို နှံ့ပြားစွာလွမ်းခြုံသွား မိသည်။ ရေဆေးထားသော စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆပ်ပြာမွှေးနှံ့နှင့် သုတ်ရေနှံ့လေးရောနေပြီး လှိုက် ထွက်လာသော အနှံ့အသက်ကလေးကို တင့်ဆွေ မက်မောစွာရှူရှိုက်လိုက်မိသည်။

ခပ်တင်းတင်းဖက်ထားသော အိခိုင် လက်ကလေးနှစ်ဘက်ကြား၌ တင့်ဆွေ..ခေါင်းမှာ မြုပ်ဝင်နေ သည်။ အသတ်ခံရမည်ကိုသိသောသားကောင်ကဲ့သို့ အိခိုင်ခန္ဓာကိုယ်ကလေး မရပ်မနား ဆတ် ဆတ်တုံနေသည်။

“ ပြွတ်…စွတ်…ပြွတ်….ဖွတ်…ပြွတ်…”

“ အမလေး…ကိုတင့်ဆွေရယ်…အ…အ…အ..အ”

ကြီးမားရှည်လျားသော လိင်တန်ကြီးက အဆုံးထိတိုင်အောင် နှစ်ဝင်သွားသည်။ အောက်မှပင့်ကော် သွင်းလိုက်သော လိင်တန်ကြီး ပင့်အားကြောင့် အိခိုင်ခန္ဓာကိုယ်လေး ကြမ်းပြင်မှ မြောက်တက်သွား သည်။အိခိုင် ခါးလေးကို စုံကိုင်ဖက်ရင်း ကော့၍ ကော့၍ ဆောင့်လိုက်သော လိင်ချောင်းကြီးက အိခိုင်.. စောက်ခေါင်းထဲသို့…ခွေခေါက်ပြီး ပြုံဝင်သွားသည်အထိ ဆောင့်အားပြင်းသည်။

“ ဟင်း…အ…ထိတယ်….ကိုတင့်ဆွေရယ်..”

ရုတ်တရက် ဖွင့်ဟညီးတွားလိုက်သော အိခိုင်အသံလေးက ကိုတင့်ဆွေကို အားပေးအားမြှောက်ပြု သည်။

“ မိန်းမတွေဟာ..သစ္စာကြီးမားကြတယ်..ဒါပေမယ့်..သစ္စာတရားထက်..နှာကြီးကြပြန်တယ်..”

သဘာကြီး ထွန်းလွင် ပြောသမျှ ကွက်တိ…။

“ အ…အင်း…အင်း…အလယ်လယ်…အိုး…ကျွတ်..ကျွတ်..ကျွတ်..”

အညီးအတွား၌ မိန်းကလေးများကို ခိုများပင် နိုင်မည်မထင်ဟု တင့်ဆွေက ဖြည့်စွက်၍ သီအိုရီတစ် ပုဒ် ထုတ်လိုက်မိသည်။

“ ဟင်း…အင်း…အ….အား….ထွက်ကုန်ပြီ”

အိခိုင် လန့်အော်ကလေး အော်လိုက်သည်။ အသံက ပထမ…အချီခေါင်းလောင်သံနှယ်..သာယာ ချိုအေး၏။

“ မောသွားပြီလား..အိခိုင်..”

“ အင်း….”

အရှက်၏ မပွင့်တပွင့်…အာရုံသည် အိခိုင်ကို လွမ်းမိုးဆဲဖြစ်သည်..တင့်ဆွေက..ဒုတိယအချီအတွက် ပုံစံချ…ပြုပြင်ယူသည်။

“ အာ…အဲ့လို…မနေတတ်ပါဘူးနော်…”

“ ခဏလေးပါ…အိခိုင်ရယ်…နော်…”

အိခိုင်…လေးဘက်လေး ကုန်းပေးထားစဉ် တင့်ဆွေ လိင်တန်ကြီးက ..ဖင်ကြားပေါ်၌ မေးတင်လျက် မှိန်းနေ၏။ ရှည်လျားသောအိခိုင် ဆံနွယ်များက ရေစိုသောကြမ်းပြင်၌ ကပ်နေပြီး ရေစီး၌ လူးလွင့်မျှောနေသည်။ ဒူးထောက်ထားသော ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်လေးက အီတာလျှံ ကျောက်ပြားများဖြင့် ချောနေသည်။

တင့်ဆွေက…လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ပြူးထွက်နေသော အိခိုင် စောက်ဖုတ်ထဲကို ပြွတ်ကနဲ ထိုးသွင်းလိုက် စဉ် အိခိုင်..ဒူးနှစ်ဖက်သည် ဘေးသို့ ကားထွက်သွားသည်။ ရုတ်တရက်ပြန်စေ့ကပ်ရန် ကြိုးစား၍မရ။

“ အ..အင့်…ကိုတင့်ဆွေ…နေအုံး…နေအုံးဆို…အ..အ…အ..အင့်…..ဟင့်…အ..အ”

အိခိုင် နေအုံးဟာ တောင်းပန်နေသည့်ကြားမှ တင့်ဆွေ မနားတမ်းဆောင့်လိုးပြစ်လိုက်လေသည်။ လေးဘက်ထောက်ထားသဖြင့် လိုးရသည်မှာ အရသာပြည့်ဝလှပေသည်။ တင်းတင်းကားကား ဖင် သားကြီးများနှင့် တင့်ဆွေဆီးခုံမှ လမွှေးကြီးများ ဖိကပ်ပွတ်ကြိတ်မိသည်အထိ..ဆောင့်လိုးသွင်း လိုက် သည်။ လီးထပ်မှ…သိမ့်ကနဲ…ကျင်တက်သွားပြီး ကျင်ချောင်းတစ်ခုလုံး တုန်ကျင်သွားသည်။

“ အား….အား….နာတယ်…အား…”

ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်သော အိခိုင်၏အသံလေးက ရေချိုးခန်းတံခါး အပြင်ကိုဖေါက်ထွက်သွား သည်။ထွန်းလွင်…မျက်နာ၌ ကျေနပ်ခြင်း ကြေကွဲခြင်း ခံစားနေရသော ဝေဒနာနှစ်ရပ်ကို အောင်မင်း ရှာ တွေ့သည်။

“ မင်း….ခံစားနေရပြီလား…ထွန်းလွင်…”

“ ငါမလိမ်ပါဘူး…အိခိုင်ကို ငါချစ်မိတယ်ကွာ..”

“ အဟင်း..အချစ်ဆိုတာ..ဖိုက်ဖို့ဆိုကွ…အခု မင်းပြောတဲ့..မဖိုက်ရပဲ..ချစ်နေပါလား..ထွန်းလွင်..ဟဲ ဟဲ. တင့်ဆွေ..သီအိုရီကို မင်းကခံရပြီး မင့်သီအိုရီကိုတော့ တင့်ဆွေက ခံရတာပေါ့ကွာ…”

အဓိပ္ပါယ်လေးနက်လွန်းသော အောင်မင်းစကားများကို ကြားတစ်ချက် မကြားတချက်နှင့်ရှိသည်။

“ ဆောင့်…နာနာလေးဆောင့်ပါ…ကိုတင့်ဆွေရယ်..”

အသံက အချိတင်ကဲ အားမလိုအားမရလေး..တိုးတိုးလေး ။ ထွန်းလွင်သာ မဟုတ် အောင်မင်းလဲကြား ၏။

“ မိန်းမတွေဟာ ချိပ်လိုပဲ…နီးရာမီးမှာ အရည်ပျော်တတ်တယ် ဆိုတာ မှန်သွားပြီနော့..”

ဗေဒင်ဆရာကြီး ထွန်းလွင်၏ မချိပြုံးကို အောင်မင်းက မကြည့်ရက်…

“ ကဲ…ရေချိုးခန်းတံခါးကို ဖွင့်ထားခဲ့ …ဒို့ပြန်နှင့်မယ်…”

ရေချိုးခန်းတံခါးသော့ကို ထွန်းလွင်ထံမှ ယူပြီး အောင်မင်း သော့ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ တံခါးကို ခပ် ဟဟလှပ်ပြီး အထဲသို့ ကြည့်လိုက်မိသည်။ဖြူဝင်းတောင့်တင်းသော အိခိုင်ကလေး လေးဘက်ထောက်ပြီး ကုန်းနေရုံသာမက ဒူးနှစ်ဖက်ကိုအစွမ်း ကုန် ကားပေးထားလေရာ..စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြဲအာနေသည်။

မဲနက်ပြောင်ချောသော အရေခွံနှင့် မြွှေဟောက်ကြီးတစ်ကောင်လို သန်မာသည်ဟု ဆိုနိင်သော တင့်ဆွေ၏ လီးဒစ်ကြီးက အိခိုင်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဟက်တက်ကြီး သပ်ရိုက်ထားသလို တစ်ဆို့ကြီး ဝင်နေသည်။တင့်ဆွေ လက်နှစ်ဖက်က အိခိုင်တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ပွတ်ပေးရင်း ဖြေးဖြေးနဲ့မှန်မှန်လိုးသွင်းနေသည်။ အိခိုင်လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကကြမ်းပြင်ကိုထောက်ထားပြီး တန်းလန်းကျနေသော ဆွဲပြားလေးက နို့ နှစ်လုံးကြားဝယ်…ရှေ့နောက်..ယမ်းခါနေသည်။

တင့်ဆွေ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း တင်ပါးကြီးအစုံ လှိုင်းထသွားကာ ..နို့နှစ်လုံးက တန့်ကနဲဆက် တုန်နေကြသည်။ပျော့အိပျင်းတွဲမနေသော နို့ကလေးများက လုံးမာကျစ်နေသည်။

“ အားရပါးရ..ဆောင့်စမ်းပါ…ရှင်ရယ်...”

“ ပြွတ်...ဖွတ်..ဘွတ်...ပြွတ်...ပြွတ်...စွတ်..”

“ အင့်...အင့်...အ..အ...အမလေး..ထိတယ်...ထိတယ်..”

အိခိုင် မျက်စေ့လေးစုံမှိတ်ပြီး ..အံလေးတင်းတင်းကြိပ်ခါ….ထိတယ်..ဟုအော်နေစဉ် အောင်မင်း လှည့် ထွက်ခဲ့သည်။ ထွန်းလွင်မျက်နှာက တိမ်ဖုံးသော လမင်းနှယ် မှုံပျက်နေသည်။

“ ထွန်းလွင်…သူငယ်ချင်း..”

“ ဘာလဲကွာ…”

“ အချစ်နဲ့ ဖိုက်တာကို ..ခွဲပြောသူတွေ..တွဲပြောသူတွေ..လက်တွေ့သင်္ခန်းစာရဘို့..မင်းနှလုံးသားကို အရင်းတည်ရတာတော့ သိပ်မနှိပ်ဘူးထင်တယ်..ကွာ.”

“ ဒါ…ခဏပါ..အောင်မင်း…ဟင်းဟင်း..ဘာဝေဒနာမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ် ဘယ်ဆေးဝါးမှ မပျောက်ပေမဲ့ အချိန် ဆိုတဲ့ သမားတော်ကြီးရဲ့ ကုစားမှုအောက်မှာ..အမာရွတ်မကျန်အောင် ပျောက်ကင်းတတ်ကြပြန်တယ်”

“ လာပြန်ပြီ...တစ်မျိုး”

“ အသစ်အဆန်းတွေ မဟုတ်ပါဘူး..အောင်မင်း ဒါတွေဟာ..ရှေးပဝေသဏီကတည်းက ရှိပြီးသား နိယာမ တရားတွေပဲ...ဖိုမ..လိင်ဆက်ဆံတာလဲ...မဆန်းပါဘူး ယဉ်ကျေးမှု..ဟိရီသြသပ္ပ ဆိုတဲ့ အရှက် အကြောက်တရားတွေက ချုပ်ကိုင်ထိန်းသိမ်းထားလို့ပေါ့...ဒါတွေမရှိရင်လဲ လူဟာ..လမ်းတွေ ပေါ်မှာ ခွေးတွေဖင်ပူးသလို လုပ်ကုန်ကြမှာပေါ့...အောင်မင်းရာ..”

“ မင်း..စကားတွေကို သဘောပေါက်ပါတယ်...တွေးခေါ်တတ်သူတွေလဲ သဘောပေါက်မှာပါ..ဒါပေ မယ့် ပညာမဲ့ စဉ်းစားညဏ်မဲ့အသက်ရှင်နေတဲ့ လူတန်းစားကိုတော့ ချွင်းချက်ထားရမှာပေါ့လေ..။

.........................................................................................................................................

“ စဉ်းစားညာဏ် ကင်းလောက်အောင် အသိဉာဏ်မဲ့သူဆိုတာ ဘယ်လိုလူမျိုးကိုပြောတာလဲ..ဖေဖေ..”

ဦးထွန်းလွင်..ပြောသင့် မပြောသင့် စဉ်းစားလိုက်၏။

“ သားမေမေ..ရှိလား...”

“ ရှိတယ်...ဖေဖေ..မေမေရေ...ဖေဖေက ခေါ်နေတယ်...ခဏ..လာပါအုံးတဲ့...”

ခဏလာအုံးဟု ဦးထွန်းလွင် မပြောပါ..သို့သော် သားကဖြည့်စွက် ပြောပေးလိုက်သည်..ဦးထွန်းလွင် ဘာမှမပြော..။

“ ဘာလဲ…ကိုကို..မွှေး…ဟင်းအိုးတည်နေတာ..”

“ ခဏလေးပါ..မိန်းမရယ်…ဟိုမှာ..သားလေးမေးနေလို့…”

“ ဘာမေးနေလို့လဲ..ကိုကို..”

“ အသိဉာဏ်မဲ့သူ ဆိုတာ ဘယ်လိုလူမျိုးလဲတဲ့…ကိုကိုက … နှင်းမြအကြောင်း ပြောပြမလို့..”

“ အော်..ပြောပါ…သားလဲ ဗဟုသုတ ရှာတဲ့အရွယ်ကို ရောက်နေပြီပဲ ကိုကိုရဲ့ ပြောပြလိုက်ပါ..ဒါပဲနော်.”

“ အော်...မွှေး...”

“ ရှင်.…ကိုကို...ဘာလဲဟင်..”

“ ထမင်းစားပြီးရင်...မွှေးကို မောင်...လုပ်စရာရှိသေးတယ်နော်..”

“ ပြောစရာ ရှိသေးတယ် လုပ်စမ်းပါ..သားရှေ့မှာ...”

“ အဲ.…အေး…သိရင် ပြီးရောကွာ..ဟဲဟဲဟဲ…”

“ မောင်ဟာလေ….ဟွန်း….”

ချစ်မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး မီးဖိုချောင်ထဲသို့ ဝင်သွားသော ချစ်ဇနီးမွှေး၏ ဖြိုးအိသော တင်ပါးကြီးများ ကို ကြည့်ကာ…ဦးထွန်းလွင် ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်လေသည်။တစ်ခါက အသဲကွဲသမားလေး တစ်ယောက်..ဟိုး…မြစ်ဝကျွန်းပေါ်က ထိန်ကုန်းဆိုတဲ့ ရွာလေးတစ်ရွာ ကို ပြန်သွားခဲ့တယ်..အဲဒါ..သူ့ရွာ မဟုတ်ဘူး..သူ့အမေရဲ့ ဇာတိရွာ ..ဆိုပါတော့ကွာ။

“ အသဲကွဲသမားနာမည်က..ဘယ်သူလဲ ဖေဖေ..”

“ ဟိုဒင်းကွာ…ဇော်ဇော်ပဲ..ထားလိုက်ပါတော့..”

အဲဒီကောင်ဟာ သူ့ချစ်သူနဲ့ကွဲပြီး အဲဒီတောရွာမှာပဲ လုပ်ကိုင်စားသောက်ရင်း ဘဝကို မြုပ်နှံ့ထား တော့မယ်လို့ ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့တယ်..၃ နှစ်လောက်ကြာတော့..တောမှာသူ နေတတ်ထိုင်တတ် လာတယ်။

အဲဒီမှာ ရွာအပြင်တဲ တစ်ခုရှိတယ်။ တစ်ရွာလုံးက..ဝိုင်းပယ်ထားတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းဆိုပါတော့..အိမ်စု ကလေး ၅ အိမ်လောက်ရှိမယ်ပေါ့…။ဒီ…တဲစုလေးထဲမှာ…မအေမရှိ ဖအေမရှိနဲ့ အင်မတန် ဆင်းရဲနွမ်းပါးတဲ့..၁၈ နှစ်အရွယ်လောက် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်…။ထိန်ကုန်းတစ်ရွာလုံးမှာ အစုတ်ပြတ်ဆုံး မိသားစုလေး။ သူ့မှာလူ မမယ် မောင်လေးနဲ့…ညီမလေးတစ်ယောက် ရှိတယ်လေ။

ကျောင်းထားချိန် အရွယ်ရောက်ပေမယ့်..မထားနိင်ဘူး ..အစ်မဖြစ်သူနဲ့ ထင်းခွေ..မှိုရှာ…မျှစ်တူး လိုက်ရတယ်။ ဇော်ဇော်ဟာ တစ်ရွာလုံးက ခင်မင်တဲ့ ကာလသားခေါင်းလည်းဖြစ်တယ်..ဒီကောင်မ လေးကို လူရာသွင်းချင်တယ်..လူလိုသူလို…ဝင်ဆန့်စေချင်တဲ့ ဆန္ဒလဲရှိတယ်…။

တိုတိုပြောရရင် ဇော်ဇော်ကအသက် ၃၀ ကျော်နေပြီ..အဲဒီနှင်းမြက ၁၈ နှစ်…ဖြစ်…မဖြစ်ကို သူစဉ်းစား ခဲ့သေးတယ်..ဒါပေမယ့်..ကောင်မလေးက ဦးလေး ညီအစ်ကို မောင်နှမတွေက သဘောတူကြတယ်.. စီစဉ်ပေးကြတယ်..။မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ကြတယ်ပေါ့…အဲဒါဟာ..ပဏာမအနေနဲ့ စပြီးမှားလိုက်တဲ့ အမှားပဲ…ကောင်မလေး ကလည်း ဒီလူကြီးကို အားကိုးအားထားမရှိလို့သာ ယူခဲ့တယ်..မချစ်ဖူး…တဲ့…။

“ နင်…ဘာပြောတယ်…နှင်းမြ…ပြန်ပြောစမ်း..”

“ မချစ်ဘူး…ခင်ဗျားကို…လုံးဝ…မချစ်ဘူး…”

ဇော်ဇော်ဟာ အချစ်အတွက် ရွက်ဝါလို လွင့်လာတဲ့ လေအကူမှာ ချွေယူသလို ကြွေလွင့်ခဲ့ရတဲ့ ဇော်ဇော် တစ်ယောက် အနှယ်ထိုင်..နေသားကျရုံရှိသေးတယ်…လေပွေကြမ်းကို ရင်ဆိုင်ရတယ်..ဒါ ပေမယ့်..သူ့နှလုံးက မာတယ်..။

“ ဒါဆိုလဲ ….မင်္ဂလာပွဲ..ဖျက်လိုက်..”

“ အို…ဘယ်ဖြစ်မလဲဗျ…နာမည်ပျက်မှာပေါ့…”

အဲတာလောက်တော့ နှင်းမြ..တွေးတတ်သေးတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး နောက်တစ်နေ့ သူတို့ပြသနာ တက်ပြီ…။

“ ခင်ဗျား…ဖာသာ အပြင်မှာအိပ်…”

“ မင်းကို ငါယူတာ…အလှကြည့်ဖို့မှ မဟုတ်တာ..”

“ အိုး…နာမလည်ဘူး…ဒါဆို ကျမအပြင်မှာအိပ်မယ်..”

“ ဟိတ်…ဒီမှာ…မင်း အိမ်ထောင်ရေး နားမလည်ဘူးလား..”

“ ဟွန်း…သိပ်နားလည်တာပေါ့..နားလည်လို့ပြောနေတာ…အခုကျမ..သွေးပေါ်နေတယ်ဗျ..ကဲ..သိပ လား..”

ဘာတတ်နိင်မှာလည်း ပညာမဲ့လူတန်းစား စာရင်းမှာ ထည့်သွင်းထားတဲ့ အသက် ၁၈ နှစ်လောက် မိန်း ကလေးက လိမ္မာပါးနှပ်တဲ့နည်းနဲ့မင်္ဂလာဦးညကို ရှောင်ပြစ်လိုက်တယ်…အဲဒါ..တစ်ည။နောက်တစ်ညကျတော့..ဇော်ဇော်က မနေနိင်ဘူး သူ့မယားကိုဖက်ပြီး..နူးတယ် နှပ်တယ်ပေါ့။ တိုးတိုး မေးတယ်..။

“ မပြီးသေးဘူးလား..မိန်းမရယ်…”

“ ဟင့်အင်း…သုံးရက်မှ မစေ့သေးတာ..”

ကိုင်း..သုံးရက်ကို ကျော်သွားပြန်ပါလေရော…။

...................................................................................................................................................

“ စောက်ရေးမပါတာ…အဲဒါ မင်းညံ့လို့ကွ”

နှင်းမြ ဦးလေးတော်သူ ကိုဘာဘူက…အရက်မူးမူးဖြင့်ပြောသည်။

“ ဟာ…ဦးလေးကလဲ…”

ဒီကောင် ရှက်ရှက်နဲ့ ဒါပဲ ပြောဖြစ်တယ်…ရှင်းပြခွင့်လည်း မသာဘူး…ထိန်ကုန်းကာလသားဝိုင်းက တိုး တိုးသတင်းအနေနဲ့ ပျံ့နှံ့သွားတာပေါ့…နှင်းမြနဲ့ တို့ကာလသားခေါင်း ညားပြီး ငါးရက်ပြည့်တာ တောင်မှ မဖြစ်သေးဘူးတဲ့..အတော်ဂွကျတာ..လူတွေ…လူတွေ…။တိုးတိုးလေးပြောရင်း…တစ်ရွာလုံး နှံ့ပြားကုန်ရော။

“ ခင်ဗျား…ရွာထဲ…ဘာတွေ လျောက်ပြောနေတာလဲ”

“ အလိုဗျာ…ဘာကိစ္စကို ပြောရမှာလဲ..”

“ ညားပြီးတာတောင်…ဘာမှမဖြစ်သေးဘူးလို့..ပြောတယ်ဆို..ခင်ဗျား…အရှက်မရှိဘူးလား..”

“ ဘာကွ…မင်းလိုကောင်မက…ငါ့ကိုပြောတဲ့ စကားလား..”

ဒါက..ပထမဆုံး သူဒေါသထွက်တာလေ..စဉ်းစားကြည့်..အသက်က ထက်ဝက်ကွာတယ်..မညားခင် က သူ့ရှေ့ လက်ကလေးပိုက်ပြီး ခေါင်းငုံ့သွားတတ်တဲ့ ကောင်မလေးက…ဒီတော့..သူရှက်သွားတယ်…အသက်အရွယ်နဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာက သူ့ကို မြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ်ပေး တယ်….အဲဒီညဟာ နှင်းမြတို့လင်မယား..လူသံမကြားရပဲ…ဝုန်ဒိုင်းကြဲတဲ့ ညပေါ့…။

“ ဝုံး..ဒုံး…ဂျွမ်း…ခလွမ်း…ချွမ်…ဘုံးဘုံး”

“ ဟာ…ဆော်ကုန်ပဟေ့…”

ပတ်ဝန်းကျင်က အသံတွေကြားပေမယ့်..လာမကြည့်ကြ… အချိန်ကလဲ ညဉ့်နက်နေပြီ ည ၁၀ နာရီ ကျော်နေပြီ ဒီအချိန်မှထပြီး ပြသနာဖြစ်တတ်တာက စောက်ပြဿနာ ပဲ စောက်ပြဿနာ ကို ကြားလူဝင် လို့မရဘူး..မဟုတ်လား…။လုံးထွေး သတ်ပုတ်ရင်း…နှင်းမြ..ငြိမ်သွားသည်။ ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ အာခံလို့ဘယ်နိုင်မှာလဲ..မဟုတ် ဘူးလား…ယောက်ျားတွေဟာ..တကယ် အင်အားမသုံးကြလို့ သူတို့မာန်တက်နေကြတာ…။မျက်နှာကို လက်သီးနဲ့ တစ်ချက်ကောင်းပဲ စွတ်ထိုးအုံး တစ်လလောက်..အီးပိတ်သွားမှာ မသိကြဘူး လား။

အခုတော့ နှင်းမြ….ငြိမ်သွားရလေပြီ…။ ငြိမ်ရမှာပေါ့..အညှာကို ကိုင်ထားပြီပဲ..၊

“ ညိမ်ညိမ်နေစမ်း…နှင်းမြ…”

သူ့အသံက သတ်ပုတ်ထားရလို့ မောလွန်းနေသည်။ နှင်းမြလည်း မောဟိုက်ပါသည်။ မောခြင်းနှင့် ထိတ်လန့်စိုးရွံ့ခြင်းတို့ရောထွေးခံစားနေရခြင်းတို့လည်းပါသည်။

“ နင်…ဘာလို့..ဒါလောက် ရုန်းနေရတာလဲ..လင်မယားဆိုတာ…လိုးမှပေါ့ဟ..နင်မသိဘူးလား…”

နှင်းမြ မျက်နာကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်ဖြင့် ဖိအုပ်ရင်း…တဟင်းဟင်း…လုပ်နေသည်။ ငိုတာတော့မဟုတ်.။

“ ပက်လက်လှန်…”

ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်တွယ်တတ်တဲ့ လူတွေလက်ထဲကြတော့လဲ မိန်းမတွေဟာ သနားစရာ။

“ ပေါင်..ကားထားလေ..ထမီချွတ်…”

“ ခင်ဗျား…ဖာသာ..ချွတ်ပါလား…”

မပြောသာပြောသာ…နှင်းမြ ပြန်အော်ရင်း ပြောသေးသည်။ သူက…ထမီကို ဆွဲချွတ်သည်။ ဝင်းဝါသော ဗိုက်သားလေးထက်မှ နက်ရှိုင်းသော ချက်ပေါက်လေးကို အရင်မြင်ရသည်။ချက်ကလေးအောက်သို့ တရွေ့ရွေ့လျောဆင်းကျသော ထမီစလေးက..ခပ်ဖုဖု..မို့မောက်သောနေရာ၌ ရပ်တန့်သွားရသည်။

“ ဟင့်….အင်း…ဟင့်အင်း..ရှက်တယ်..”

ထမီစကို ချက်ချင်းပြန်ဆွဲတင် ပြစ်လိုက်ပြန်သည်။ သူ…ဒေါကန်သည်..မျက်နာကြီး နီလာအောင် ဒေါ ကန် သည်။ မျက်နာကျောကြီးတင်းကနဲ မာသွားပြီး နှင်းမြ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်သိုက တက်ခွလိုက် သည်။လေးလံသော ဖိအားကြောင့် နှင်းမြ အင့်ကနဲ ပါးစပ်မှ မြည်သွားသည်။ သူက နှင်းမြ နားဝသို့ကပ်၍ တတွတ်တွတ် စကားတွေပြောနေသည်။

“ လင်မယားဖြစ်ရင်…အလိုးခံရမယ်ဆိုတာ နင်မသိဘူးလား..”

“ သိ…တယ်..”

ဖြေသံက တကယ်ကို တိုးတိုးလေး။ သူက အားမလိုအားမရ နှင်းမြ..ပါးမို့မို့လေးကို ဖိနမ်းလိုက်သည်။ ဒါကိုတော့ နှင်းမြ ငြိမ်ခံနေသည်။သူ့လက်တစ်ဖက်က နှင်းမြ နို့အုံလေးကို ဆွဲယူကိုင်လိုက်ရင်း ပျော့အိအိ.. နွေးထွေးနေသော အပျိုမ လေး၏ နို့လေးက အရသာရှိစွာ ဆုတ်နှယ်နေသည်။

“ နို့….မကိုင်ပါနဲ့…မနေတတ်ဘူးဗျ…”

အဆုံးမ…အသွန်အသင်ကင်းမဲ့ခဲ့သော ..မိဘမဲ့…မိန်းကလေးတစ်ကောင်ကြွက်ဘဝမို့..မယားဝတ္တရား ကိုမသိ လင့်အလိုလိုက် အကြိုက်ဆောင်ရမှန်းလည်းနားမလည်…အသက်ကလည်း ခပ်ငယ်ငယ်ဖြစ် နေပြန်တော့ ..အခက်။

သူ ..ဇတ်ကြမ်း…ကရ တော့သည်။ နှင်းမြ ပေါင် အတင်းဖြဲပြီး…သူ့ပုဆိုးလှန်ကာ…တောင်နေသော ဧရာမလီးကြီးကို စောက်ဖုတ်ချောမွတ်မွတ်ကလေးအောက် လိုးသွင်းသည်။ လိင်တန်ကြီး၏ အထိအ တွေ့ကိုတော့ ဂျစ်တူးမလေး..အာမခံနိင်…။

“ အ…အာ….ဟင်းဟင်းဟင်း…”

မိန်းမ ပီသသော ငြီးသံလေးထွက်လာသည်။ မိန်းမပီသစွာလဲ ပေါင်ကိုဖြဲပေးလိုက်သည်။ အမှန်က မသိစိတ်နှင့် ဗီဇဉာဉ်တို့က လှုံ့ဆော်၍သာ ပြုမူ လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

လိင်တန်အရင်းမှ ..လမွှေးထူထူ..အအုံလိုက်ကြီးက နှင်းမြဆီးခုံကို ပွတ်ကြိတ်မိကြသည်။လိင်တန်ကြီးက နှင်းမြ ယောနိဝ၌ တေ့ကပ်နေဆဲ..မဝင်သေးဘဲ..ငြိမ်သက်နေသည်။ နှင်းမြ ခန္ဒာကိုယ် အထက်ပိုင်း၌ သူ့လက်ကြီးများ လှုပ်ရှားနေ၍ဖြစ်သည်။ဟင်းသောက်ပန်းကန်ခန် ပေါင်မုံ့နှယ်ခုံး မောက်နေသော နို့ကလေးများက လက်ထဲ၌ တဆိတ်သာသာပဲ ရှိသည်။ မာတင်းထွေးအိနေသော အပျိုစင် နို့ကလေး၏ အထိအတွေ့ကိုတော့ သူ သဘောကျလှသည်။

“ အာ…အသက်ရူကြပ်တယ်..ဗျာ…”

နှင်းမြ…လက်တွေကို …ကုတ်ခြစ် ဖယ်ထုတ်သည်။ ခန္ဒာကိုယ်လေးက…ငလျင်မိသလို တုန်ခါနေ သည်။ ဖြစ်ညှစ်ဆုတ်နှယ်ခြင်းခံနေရသော ရင်သားလေးကို မကိုင်မတွယ် ခံရခြင်းကိုက တစ်မျိုးကြီး ဖြစ်နေလေသည်။တင်းမာသော သူ့မျက်နာကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး..နှင်းမြ..အနည်းငယ်တော့ တွန့်သည်။

“ လက်ဖယ်…ထမီ လှန်ထား…”

သူက….တစ်လုံးပြော…တစ်ချက်လှုပ်ရှားရင်း…မွှေးပါးလေးများသာ ရှိသော သူမစောက်ဖုတ်ခုံးခုံးလေး ကို ရွရွလေးပွတ်လိုက်သည်။ ကြွမောက်တက်လာအောင် ဆွပေးနေမှန်းတော့ နှင်းမြ သိသည်။

ခါးလေးကို မသိမသာလေး…ကော့ပေးလိုက်သည်။ စောက်ပတ်ကြီး အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ခုံးထပြီး ဖေါင်းကားနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။နှင်းမြ ရှက်သည်။ မိမိ အင်္ဂါဇတ်ကို ယခုလို ယောက်ျားမပြောနှင့် မိမိကိုယ်တိုင်ပင် ရဲရဲမကြည့်ဖူးခဲ့ သည်ဖြစ်ပေရာ…စောက်ဖုတ်အကိုင်ခံ…အပွတ်ခံရပြီ ဆိုကတည်းက အသဲတုန် အူတုန် ခံစားရသည်။ သွေးထွက်မတတ်လည်း ရှက်ရလွန်းသည်။

သူက…လက်ညှိုး..လက်မကို အသုံးပြုလျက် စောက်ပတ်အဝလေးကို အသာဖြဲလိုက်သည်။

“ ပြလစ်” 

ကနဲ ပလပ်စတစ်ဘူးစို့ တစ်ခုဖွင့်လိုက်သော အသံမျိုးထွက်လာသည်။ သန့်ရှင်းမှုနည်းပါး သော တောသူ တောင်သား ဘဝမို့…စောက်ခေါင်းထဲမှ အနှံ့ဆိုးဆိုးတစ်ခုကို…သူ ရှူရှိုက်လိုက်ရသ ဖြင့် ..အနည်းငယ် ဖီလင်အောက်သွားရသည်။ခပ်ဟဟ…ဖြစ်ခါ ပြဲသွားသော စောက်ဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးအတွင်းသို့ လီးထိပ်ကြီးကို တေ့ပေးလိုက် ပြီး နှင်းမြ ကိုယ်လုံးပေါ်သို့..မှောက်ပြစ်လိုက်လေသည်။

“ ပြွတ်….ဗြိ…စွတ်….ပြွတ်….စွတ်….ပြွတ်….”

ရုန်းကန် တွန်းထိုးနေသည့်ကြားမှ စောက်ရေများစိုရွှဲနေသော နှင်းမြ…စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီးက လျောကနဲ…ကျွံဝင်သွားသည်။နှစ်ဦးစလုံး လိုးရသော အရသာ၏ ပမာဏ…ခံစားရခြင်းကို စတင်ခံစား လိုက်ရသည်။

နှင်းမြ…စောက်ဖုတ်ကြီး အိပဲ့ပဲ့ကြီး…ချိုင့်ဝင်သွားသည်။ လီး…လုံးပတ်နှင့်အဝ…စောက်ခေါင်းထဲသို့ နှုတ်ခမ်းသားများ လိပ်ဝင်သွားကြသည်။ နှင်းမြ စအိုလေးထဲမှ…ခံ၍ကောင်းသော အရသာကို စောက် ပတ်မှ ကူးယူခံစားရသည်။

“ ပြွတ်…စွတ်…ပြွတ်…အိ…စွတ်…”

“ အ…အား…ဖြေး…ဖြေးဖြေး…ဗျ….အိုး….အိုး…”

နှင်းမြ ခါးလေးသိမ်ဆင်းသွားသည်။ ဖင်ကလေးကြွတက်လာသည်။ ရမ္မက်၏ စွမ်းအင်စေ့ဆော်မှု ကြောင့် နှင်းမြ လက်နှစ်ဖက်က ..သူ့ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး အလိုလိုဖိချ…ပေးနေမိသည်။

“ ပြွတ်…ဖတ်…စွတ်….ပြွတ်….ဖွတ်….”

“ အင့်….အင်….အင့်…..အ…..ဟင့်….”

နှင်းမြ…ဇွဲရှိသည်။ တန်ရုံဆောင့်လိုး၍မှ တစ်ခါတစ်ရံ…သားအိမ်ခေါင်းကို လီးထိပ်ကြီးက ပြင်းထန်စွာ ထိုးထောက်မိမှသာ.. “ အိုအိုး” ဟု အော်တတ်သည်။

သူ့ဖင်ကြီးက အရှိန်မပြတ်..နှိမ့်ချီမြင့်ချီ လှုပ်ရှားဆောင့်သွင်းနေသည်။ အင်္ဂါနှစ်ခုကြားမှ ဖြစ်ညှစ်ထွက် လာသော အသံများက …ခေါင်းရင်းအိမ်ကသော် ၎င်း…ခြေရင်းအိမ်ကသော် ၎င်း….ပြတ်သားကြည် လင်စွာ ကြားနေကြရလေသည်။

“ ဟဲ့….မယ်ခင်…နှင်းမြတို့ဒီည…ဖြစ်ပြီ…”

“ အဲဒါ…တော်နဲ့ ဘာဆိုင်လဲ…ကလေးကလား..”

နှင်းမြ ဦးလေး ဘာဘူက အသံတွေကြားနေရသဖြင့်..အူမြူးသံကြီးနှင့်ပြောသည်။ သူ့မိန်းမ မမယ် ခင် က ..ဟောက်သည်။

“ ဘုတ်ဆုံ….ဘုတ်ဆုံ…ကြားလားဟ”

ခြေရင်းအိမ်မှ…ကိုပိန်က…သူ့မိန်းမ မဘုတ်ဆုံကို လက်တို့ပြီး တိုးတိုးပြောသည်။

“ ကြားပါတယ်…ရှင့်မလဲ…ဝါသနာကို ကြီးတယ်”

“ ဝါသနာ ကြီးတာမဟုတ်ဘူး…ဟိုကောင်ကြီး မလုပ်ရတာကို ..စိတ်မကောင်းလို့..ဟဲ…ဟဲ..ဟဲ…”

“ တော်စမ်းပါ..ရှင့်ဝါသနာ ..မသိတာမှတ်လို့…”

“ ဟဲ….ဟဲ…..ဘုတ်ဆုံကလဲ…ဟဲ….ဟဲ”

“ ဟဲဟဲ…ဟဲဟဲ” 

နှင့် ကိုပိန့် လက်တစ်ဖက်က မဘုတ်ဆုံ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ထိုးနှိုက်နေလိုက်သည်။

“ အ….အာ..လန့်သွားတာပဲ…ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး…”

မဘုတ်ဆုံ၏ ကြည့်နူးဆွတ်ပျံ့သောအသံ..ကိုပိန်၏ ဆီမန်း…မန်းသံ တတွတ်တွတ်…..။

“ ဖေကလဲ….ဒါနဲ့ပဲ…နှင်းမြက …ပညာမဲ့ရောတဲ့လား…”

“ အေး…အဲသလို…တစ်လလောက် ပေါင်းပြီးမှ နှင်းမြထွက်ပြေးတာကို ပြောတာ…”

“ ဟောဗျာ…..ဘာလို့ထွက်ပြေးတာလဲဟင်…ဖေဖေ”

“ အချစ်လေ….အချစ်မှ မပါပဲ…လက်ခံခဲ့တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးဟာ…ဘာကြာမှာလဲကွာ….”

“ အမယ်နော်…မွှေး…ကိုကို့ကို ယူခဲ့တုန်းက မချစ်ပါဘူးနော်…ဟင်းး…”

“ အေး….ဒါ…ဟုတ်တယ်…ဘယ်တော့မှ ချစ်တာလဲ….”

“ ဒီသားလေးမွေးပြီးမှ….မွှေး. ကိုကို့ကို ချစ်တာ…”

“ အေး…မိန်းမစိတ်ကို ..ငါ..ကျမ်းပြုအုံးမယ်…”

“ နေပါအုံး…ဖေဖေရဲ့…အဲဒီဦးဇော်က နောက် ဘာဖြစ်သွားလဲ…ပြောအုံးလေ…”

“ နောက်…အဲဒီ..ဦးဇော်က…မင်းအဖေဖြစ်လာရော…မင်းအမေ..မမွှေးကို ယောက္ခမကြီး ဒေါ်ရင်ရွှေမင်း တို့အဖွားက ပေးစားခဲ့လို့ ညားရော”

“ ဖေဖေကေ …မချွင်းမချန်ပြောတယ်နော်…”

“ ဒါပေါ့…ဒါပေါ့…”

“ အရှက်မှ မရှိဘဲ…ကိုကို …ဟာလေ…”

ဦးထွန်းလွင်…သူ့မိန်းမ မွှေးမျက်နှာလေးကိ ငေးရင်း…ရင်ထဲမှ..စကားလုံးများကို တစ်လုံးခြင်း ရွတ် ဆို နေမိသည်။

“ မွှေးရယ်….အိခိုင်ကို ချစ်မိခဲ့တဲ့ ဘာဂျာထွန်းလွင်ဆိုတာ…ကိုယ်ပါ..ယောက္ခမဖြစ်လာမယ့်.. ဒေါ်ရင် ရွှေကို တက်နှိပ်ခဲ့တာလဲ ကိုယ်ပဲလေ…. သားက မချွင်းမချန်ပြောတယ်လို့ ထင်တယ်…ဘယ်ဟုတ်မ လဲသားရယ်…။ ပြောလို့မရတဲ့ အကြောင်းတွေ…ဒီကမ္ဘာကြီးဒမှာ အများကြီးရှိသေးတယ်လေ။တကယ်လို့သာ မွှေးမေမေ…မရင်ရွှေနဲ့..ကိုထွန်းလွင်တို့…အကြီးအကျယ် ဖိုက်ခဲ့ဖူးပါတယ်လို့ ဖွင့်ပြော လိုက်ရင်….ဟဲ…ဟဲ….ဟဲ…ဘယ်ဖြစ်မလဲနော့….လူ့လောကကြီးမှာ ဖွင့်ပြောလို့ မရတာတွေ…တပုံကြီးဗျ….”

တစ်ပုံကြီး…..။



........................................⭐⭐⭐⭐⭐........................................

ပြီးပါပြီ။



Friday, May 20, 2011

ကျွန်တော်မလွန်ဘူး မမမြိုင် (စ/ဆုံး)

ကျွန်တော်မလွန်ဘူး မမမြိုင် (စ/ဆုံး)

ရေးသားသူ - ချမ်းမြေ့သာဇံမောင်မောင်နှံ 

တကယ်တော့ သက်လွင် လွန်သည်ဟု မဆိုသာပါ ။ “  မတ်က မရီးကို ကြံတာမျိုးက မမှန်  ” ဟုသာအရပ်စကား ကြားခဲ့ဘူးပါသည်..။ အမှန်တော့ သက်လွင်မလွန် ။ ဒီအကြောင်းတွေက မမမြိုင်က စခဲ့တာပဲဖြစ်သည်..။ ဒီတော့ “ မရီးက မတ်ကိုကြံ  ” လို့ပဲ ပြောင်းပြောရမလို ဖြစ်နေသည်...။ 

သက်လွင်မိန်းမ လှိုင် က ကျောင်းဆရာမ ။ အခု ဖောင်ကြီးသင်တန်း သွားတက်နေသည်..။ လှိုင်သင်တန်းသွားပြီး တစ်ပတ်အကြာ မမမြိုင်က လင်ဖြစ်သူနှင့် ရန်ဖြစ်ပြီး အိမ်ပေါ်မှဆင်းကာ ရေနံချောင်း မှနေသက်လွင်တို့ရှိရာ ရန်ကုန်သို့ ရောက်လာခဲ့သည်..။ ပြီးတော့ အိမ်မှာပဲ နေသည်..။ 

မမမြိုင် စရောက်သည့်နေ့မှာပဲ ဇာတ်လမ်းက စသည်ဟု ဆိုရမည် ဖြစ်သည်..။ ရေချိုးပြင်ဆင်ပြီးအခန်းထဲမှ ထွက်လာသော မမမြိုင်တစ်ယောက် အခန်းထဲမှ အပြင်သို့ လှမ်းအထွက် လျှောက်လာသောသက်လွင်နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်လုံးချင်း ထိမတတ် တိုးမိတော့မလို ဖြစ်သွားသဖြင့် နှစ်ယောက်စလုံးခြေလှမ်းရပ်ကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိကြသည်..။ 

ထိုအခိုက်မှာပင် မမမြိုင်က သက်လွင်ကို ပြုံးပြပြီး ခြေတစ်လှမ်း ရှေ့သို့တက်ကာ သက်လွင်ရင်ခွင်ထဲသို့ဝင်ပြီး သက်လွင်၏ ခါးကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လိုက်သည်..။ သက်လွင် တစ်ကိုယ်လုံး ထူပူသွားကာ ခဏမျှ ကြောင်သွားသည်..။ ပြီးမှ သက်လွင်သည် အထိအတွေ့နှင့်မွှေးရနံ့တို့က မိန်းမနှင့် ကင်းကွာနေရသော သက်လွင်ကို အနိုင်ယူသွားပြီး သက်လွင် မမမြိုင်ကို ပြန်ဖက်ပြီးအားရပါးရ နမ်းပစ်လိုက်သည်..။ 

“ တော်....တော်ပြီ..ကွယ်...ဟိုမှာ အဖိုးလေး ...လာနေပြီ.....  ”

သက်လွင် မမမြိုင်ကို လွှတ်ပေးကာ အိမ်နောက်ဖေးဘက်ဆီသို့ ဆက်ပြီး ဝင်လာခဲ့သလို မမမြိုင်ကလည်းအိမ်ရှေ့ဘက်သို့ ဆက်လျှောက်သွားခဲ့သည်..။မမမြိုင်နှင် လှိုင်တို့က မိဘများ မရှိကြတော့ပေ..။ သူမတို့ ဖခင်၏ အစ်ကိုကြီး သူမတို့အဖိုးလေးဟုခေါ်သော ဦးခင်မောင်က လှိုင်နှင့် အတူနေသည်..။ အဖိုးလေးက လူပျိုကြီးဖြစ်ပြီး အသက် ၇၀ ထဲ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်..။ များသောအားဖြင့် အဖိုးလေးက အိမ်ရှေ့ခြံထဲဆင်းပြီးပက်လက်ကုလားထိုင်တစ်လုံးနှင့် ပုတီးစိပ်နေတာက များလေသည်..။

အခုလည်း ခြံထဲမှ အဖိုးလေး အိမ်ပေါ်သို့ တက်လာသဖြင့် သက်လွင်နှင့် မမမြိုင်တို့နှစ်ယောက်ဆန့်တငံ့ငံ့ ဖြင့် လူချင်းခွဲလိုက်ရတာ ဖြစ်သည်..။ညကျတော့ သက်လွင်က စက်ရုံတွင် ညဂျူတီ ကျသဖြင့် အိမ်ပြန်မအိပ်ဖြစ်တော့ပဲ နောက်တစ်နေ့မနက်ပိုင်းတွင်မှ အိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့ရလေသည်..။ ရေချိုးစားသောက်ပြီးသည့် အချိန်ထိ အဖိုးလေးကို သက်လွင် မမြင်မိပေ..။ 

“ မမမြိုင်....အဖိုးလေးရော.....  ”

“ ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားတယ်...ညနေမှ ပြန်လာမယ် ပြောတယ်....  ”

ပြောလည်းပြော ၊ မမမြိုင်က သက်လွင်ကို အကြောင်းသိနေဟန်ဖြင့် ကြည့်သည်..။သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ညင်သာစွာ ပွေ့မလိုက်သည်..။ မမမြိုင်ကလည်း အလိုက်သင့် ပါလာ၏..။နှစ်ယောက်သား ရင်ချင်းအပ်ကာ ပွေ့ဖက်ထားကြပြီး တစ်ယောက်နှုတ်ခမ်း တစ်ယောက် ခပ်ကြာကြာလေးစုပ်နမ်းနေကြသည်..။ 

နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကြတော့ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံသား ထွားထွားအိအိကြီးတွေကို ဆုပ်ကာချေပေးလိုက်သည်..။ သက်လွင်ကို ကြည့်နေသော မမမြိုင်၏ မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေ တလက်လက်ထွက်ကာ ရမက်ရိပ်တွေ လွှမ်းနေသည်..။ 

“ လာ....မမမြိုင်...အခန်းထဲ သွားရအောင်...  ”

“ အို.....မကောင်းပါဘူးကွယ်......အို..ကြည့်ပါလား..ပြောလို့မရ ဆိုလို့မရနဲ့ ...စိတ်ညစ်တယ်...  ”

ဟန်ဆောင်ကာ မြည်တွန်တောက်တီးရင်း သက်လွင်ဆွဲခေါ်ရာ သက်လွင်တို့လင်မယား အိပ်သောအခန်းထဲသို့ လိုက်ပါလာခဲ့သည်..။ မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို သက်လွင်က ကုတင်ပေါ်ထိုင်ချပေးပြီး အတင်းဖက်ကာ အင်္ကျီ  တွေချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ 

“ ကျွတ်....ခက်တာပဲကွယ်....မတော်ပါဘူး ဆို...ပြောလို့လဲ မရဘူး.....  ”

မမမြိုင် ဘာတွေပဲ ပြောနေပြောနေ သူ့ဖက်ပါနေသည်ကို သိပြီးသား.....။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏ အင်္ကျီ  ၤကို သာမက ဘရာစီယာကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။မမမြိုင်၏ ဝင်းမွတ်နေသော နို့အုံကြီးတွေက မို့မောက်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်..။ သက်လွင်က နို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးသည်..။ မမမြိုင်မှာ အိမ်ထောင်ကျတာ ၆ နှစ်လောက် ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်သော်လည်း ကလေးမရသေးသောကြောင့်အလှအပတွေက မယိုယွင်းသေးပါ..။မပျော့မမာ တင်းတင်းအိအိ နို့ကြီးနှစ်မွှာက သက်လွင်အဖို့ ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်..။နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်လို့အားရတော့ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဖက်ပြီး လှဲချလိုက်သည်..။

ထို့နောက် သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ပေါင်တန်ကြီးတွေကို ဆွဲထောင်လိုက်မည်ဟု ကြံပြီးတော့မှ သူမရဲ့ထမီကို အရင် ဆွဲချွတ်လိုက်သည်..။ မမမြိုင်က မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားသည်..။ ပြီးတော့မှ သက်လွင် မမမြိုင်ရဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ဆွဲထောင်ပြီးကားလိုက်သည်..။ စောက်မွှေးတွေကြားမှ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုမှာ အတန်ငယ် ပြဲဟသွားပြီးစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက နီနီရဲရဲ ဟပြဲလေးဖြစ်သွားသည်..။ 

သက်လွင် တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာကို မှောက်ချလိုက်ရာ မှ ပေါင်ကြားရှိစောက်ဖုတ်ကြီးကို မျက်နှာ အပ်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် စောက်ဖုတ်ကြီးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းလိုက်သည်..။ဆပ်ပြာမွှေးနံ့လေးက သင်းနေသည်..။ စောက်ဖုတ်ကို ယက်များယက်လိုက်အုံးမှာလား ဟူသောအတွေးနှင့် မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေမှာ တရွရွနှင့် ဖြစ်နေကြသည်..။ 

သက်လွင်၏ ပါးစပ်က စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးပေါ် ရောက်လာပြီး သူ့လျှာကို ထုတ်ကာစိုစွတ်နွေးထွေးသော လျှာဖျားကလေးက စောက်ဖုတ်အတွင်းသား နုနုထဲသို့ တိုးဝင်သွားသည်..။ မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အသွေးအသားနှင့် အကြောမှန်သမျှ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်း ကြွတက်လာပြီးသိမ့်သိမ့်တုန်ကာ အီစိမ့်သွားပါတော့သည်..။

ထူးခြားပြင်းထန်သော ကာမအရသာထူးကြီးကို ရင်ဖိုလှိုက်မောစွာ ခံစားလိုက်ရ၏ ။မမမြိုင် အပျိုမဟုတ်ပါ..။ လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းသိသည်..။ လီးနှင့် လျှာမှာ တစ်မျိုစီ ကောင်း၏ ။လီးက အဆက်မပြတ် အသွင်းအနှုတ် အပွတ်အထိုးကြောင့် ကောင်းသလို လျှာကလည်းစောက်ဖုတ်အတွင်းသာနုနုတွေကို နေရာလပ်မကျန်အောင် မွှေနှောက်ထိတွေ့ ပေးနိုင်စွမ်းသည်..။ 

သက်လွင်က လျှာကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ သွင်းထားရင်းမှ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာကိုလက်နှစ်ဖက်လက်မများနှင့် ကျကျနန ဖြဲလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ လျှာကို စောက်ဖုတ်အတွင်းသားများကိုတပတ်လည်အောင် ဝေ့ကာ ဝိုက်ကာ ပွတ်ဆွဲပေးသည်..။

“ အီး...ဟီး..ရှီး.....ကျွတ် ကျွတ်.....အင်း...အမလေး.....လေး.....အား ..အ..ကျွတ် ကျွတ်ကျွတ်...အီး....  ”

မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် ကော့ပျံနေသည်..။ ဖင်ဆုံကြီးကို ကြွလျက် အထက်သို့ ပင့်ကာပင့်ကာကော့ကော့ပေးနေသည်..။စောက်စေ့ထိပ်လေးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်..။ မမမြိုင်၏ ရင်ထဲတွင် အတွင်းကလီစာတွေပွင့်ထွက်သွားလေမလားပင် အောက်မေ့ရသည်..။သက်လွင်က မမမြိုင်၏ စောက်စေ့လေးကို ပါးစပ်ဖြင့်ဖိစုပ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်..။ စောစောကထက် အဆပေါင်းများစွာ ကောင်းလွန်းရကာ မမမြိုင်မှာ အကြောတွေ ဆောင့်ဆွဲခံလိုက်ရသလိုတစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားရှာသည်..။ 

“ ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်........ဟီး ဟင်း....ဟင်း....အား...အ...အမလေး...ရှင်...အ..အား..ကောင်းလိုက်တာ...မောင်လေးရယ်....အမလေး လေး...  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်နေပြီ...။ စောက်ရည်တွေကလည်း အဆမတန် စိုရွှဲနေသည်..။စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံး အစွမ်းကုန် ဖောင်းတင်းပြဲအာလာသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်၏အညိုရောင်သန်းနေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးများကို ပါးစပ်ဖြင့် အားစိုက်ကာ ဆွဲ ဆွဲစုပ်လိုက်ပြန်သည်..။

“ အား အား...အင်း...အမလေး..ကောင်း...ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်.....တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ်.ဒါမျိုး တစ်ခါမှ မခံဖူးဘူး....ဟူး..အား အား..ကျွတ် ကျွတ်...အမေ့....အင်း...  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် ရာဂဆိပ်တွေ တက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ကော့ပျံနေသည်...။စောက်ဖုတ်ကြီးကို စိတ်တိုင်းကျ ယက်စုပ်နေရာမှ သက်လွင်၏ လျှာက အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်းရောက်ကာ ဖုတင်းစူပွနေသော ဖင်ပေါက်ဝအထိ ပွတ်ယက်ပေးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် အောက်ပိုင်းတစ်ခုလုံး ဆိမ့်ခနဲ ကျင်တက်သွားသည်..။ ထို့နောက် လျှာကို စုကျုံ့လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်..။ လျှာဖျားလေးဖြင့် အတွင်းသား နုနုလေးများကို တဆတ်ဆတ် ထိုးဆွကလိလိုက်သည်..။

“ အိုး...အင်း..အီး..အီး...ဟီး..အား ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်...ဟင်း...အင်း ..အမလေး...ရှီး..အီး..အား...အား...  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် ရင်အစုံ ကော့တက်သွားပြီး အလန့်တကြား ညည်းလိုက်ရှာသည်..။ သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ရဲ့ ဆံပင်များကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကာ သက်လွင်မျက်နှာကိုသူမပေါင်ကြားတွင် ဖိကပ်ထားရင်း ပါးစပ်မှ ညီးသံတွေ တရစပ် ထွက်နေသည်..။မမမြိုင်သည် တဏှာရာဂ အလွန်ကြီးမား၏ ..။ မျက်နှာကြောတင်းတင်းနှင့်ခပ်တည်တည်နေလေ့ရှိသော်လည်း အကြောကို ထိမိလိုက်လျင်တော့ ရ၏..။ သည်လိုမိန်းမမျိုးက ပိပိရိရိ ၊ပီပီပြင်ပြင် ကိုင်ဖို့လိုသည်..။ မထိတထိသွားမစလေနှင့်..။ ပါးနှစ်ဖက် ကွဲသွားအောင်ဆော်ထည့်တတ်သည်..။ 

ရမက်ရော အမျက်ပါ အားကြီးဇောထန်သော မိန်းမ အမျိုးအစားထဲကဖြစ်သည်..။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ကလည်း ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနှင့် သွေးသားတွေ တိုးပွားကာ ဖုထစ်ကျစ်လျစ်သန်မာတတ်ကြသည်..။ သည်လိုမိန်းမမျိုးကို အခုလို နူးရွလာအောင် နှူးဆွပြီးမှ ကိုင်လို့ရသည်..။ သူမကစလျင်တော့ တစ်မျိုးပေါ့..။ အလိုးသန် လီးကြီးရုံနှင့် မရ..။ ခပ်ကြာကြာလေး စိမ်လိုးပေးနိုင်မှတော်ကာကျပြီး အားရကျေနပ် လိုအင်ပြည့်ဝ တတ်ကြသည်..။ 

သည်လိုသာ လိုးပေးနိုင်လို့ကတော့ သေချာပေါက် အစွဲကြီး စွဲသွားပြီး ဒီလီးမှ ဒီလီးဖြစ်သွားတတ်သည်..။ ယခုလည်း ကြည့်ပါ..။ တဏှာရာဂ အားကြီးလှသောမိန်းမဖြစ်သော်လည်း စောက်ဖုတ်ကို အခုမှအယက်ခံဖူးသည်..။ ကောင်းလိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း..။ ဟော...စောက်ဖုတ်သာမက ဖင်ဝကိုပါယက်ဆွပေးလိုက်တော့ အကောင်းကြီး ကောင်းနေရပြန်သည်..။ သက်လွင်က လျှာကို စုပြီး ဆန့်ထုတ်ကာစအိုဝ အပေါက်ထဲထိ ထိုးသွင်းကာ အပီအပြင် ကလိပေးသည်..။

မမမြိုင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မခံနိုင်တော့...။ ခေါင်းကို ဘယ်ညာခါရမ်းပြီး လူးလှိမ့်နေရသည်..။ ဟင့်ခနဲဟင့်ခနဲ အသံတွေထွက်ပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေသည်..။ မိန်းမအကြော နောကျေသော သက်လွင်က မမမြိုင်တစ်ယောက် မကြာခင် ပြီးတော့မည် ဆိုတာကို သိလိုက်သည်..။ တက်လိုးမှ ဖြစ်တော့မည်ဆိုတာကိုတွေးပြီး မျက်နှာကို ခွာလိုက်သည်..။ 

မမမြိုင်၏ ခြေသလုံးသားနှစ်ဖက်ကို သူ့ပုခုန်းပေါ်သို့ ချိတ်တင်လိုက်သည်..။ ခါးက အပေါ်သို့မြောက်ကြွသွား၏ ။ မွေ့ယာနှင့် လွတ်သွားသော ခါးအောက်ကို ခေါင်အုံးတစ်လုံး ထိုးခုသွင်းလိုက်သည်..။ ခြေသလုံး နှစ်ဖက်ကို ပြန်ချပြီး မမမြိုင် ပေါင်တန်တွေကြားတွင် ဒူးထောက်လိုက်သည်..။ မမမြိုင်၏ဒူးနှစ်ဖက်မှာ ထောင်နေပြီး ပေါင်တန်ဖွေးဖွေးကြီးတွေက ဘေးသို့ ကားထွက်နေသည်..။ 

နေသားတကျဖြစ်သွားသောအခါ သက်လွင်က အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့်အသာဆကိုင်ကာ ပြဲဟနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအတွင်းသို့ တစ်ရစ်ချင် တစ်ထစ်ချင်းဖိသွင်းလိုက်သည်..။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးတစ်ချောင်းလုံး ဝင်ဖို့ လက်နှစ်ဆစ်ခန့်အလိုတွင်တော့ မမမြိုင်၏ နို့အုံ နှစ်လုံးကိုလှမ်းဆွဲပြီး တရှိန်ထိုး အားနဲ့ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်..။

“ ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွပ်........  ”

“ အင့်...အမေ့...အား ဟာ...ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်....အား....  ”

သက်လွင်၏ လီးက သူမယောကျ်ားလီးထက် အရှည်ရော လုံးပတ်ရော ပိုကြီးပြီး မာကျောမှုကလည်းသူမလင်လီးနဲ့ ဘာမျှ မဆိုင်...။ သံချောင်းကြီးအလား..မာကျောလှသည်ကို မမမြိုင်တစ်ယောက်စောက်ခေါင်းထဲ လီးဝင်လာသည်နှင့် ခံစားနှိုင်းယှဉ်မိသည်..။

လီးကြီးက စောက်ခေါင်းထဲသို့ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဆောင့်ဝင်လာရာ မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံးမြောက်တက်သွားမတတ် ခံစားလိုက်ရပြီး တကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း ကျင်တက်သွားသည်..။မမမြိုင်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင် တွယ်ဖက်ထားရင်း မျက်လုံးကို စုံမှိတ်ကာ တင်းခံသည်..။ထို့နောက် သက်လွင်က အရပ်အနားမရှိ ဒလစပ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့သည်..။ 

“ ဖွတ်…ဖွတ်..ပလွတ်…..ဗျစ်…ပလွတ်….  ”

“ အီး….အင့်..အင့်..အင့်…………..အီး……..  ”

အချက်ပေါင်းများလာပြီး သုံးမိနစ်ခန့် ကြာသောအချိန်တွင်တော့ မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောတွေကုတ်ကွေးတက်သွားပြီး သုတ်ရေတွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။မမမြိုင် ပြီးသွားသည်ကို သက်လွင် သိလိုက်သည်..။ သူက မပြီးသေး…၊ အရှိန်ကောင်းကောင်းနှင့်ဆက်ဆောင့်နေဆဲ….ဖြစ်သည်..။ 

သက်လွင်၏ အားမာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်တွေက မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံးကို သွက်သွက်ခါလှုပ်ရမ်းစေသည်…။ သုတ်ရည်တွေ တပွက်ပွက်နှင့် ထွက်နေစဉ် အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးခံနေရသည့်အတွက် မမမြိုင် တစ်ကိုယ်လုံး လေထဲ မြောက်တက်သွားမလားအောက်မေ့ရအောင် ကောင်းလွန်းနေရသည်..။

ကာမအရသာထူးကြီးက သူမရဲ့ ကိုယ်အနှံ့ လွှမ်းခြုံထားသည်..။ သက်လွင်အဖို့ ပြီးလိုက်လျင် ရသည်..။သို့သော် မပြီးသေးပဲ ဆက်ထိန်းထားသည် ။ မမမြိုင်လို ရမက်ထန် မာနကြီးသော မိန်းမမျိုးကို စွဲသွားအောင်လိုးချင်သဖြင့် သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်..။ သက်လွင်က ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ ရှုံ့ပြီး အသားကုန် ဆောင့်သည်..။ သွက်လိုက်ကြမ်းလိုက် သည်မှာမပြောပါနှင့်တော့….။ တခြားမိန်းမသာဆိုလျင် ပျော့ခွေ မေ့မျောသွားလောက်၏…။ ရာဂရမက်လည်းကြီးသွေးသားတွေလည်း ဆူဖြိုးသော မမမြိုင်ရဲ့ ကာမစိတ်လိုအင်တွေက တရိပ်ရိပ် တက်ကြွလာပြန်သည်..။

သက်လွင်၏ ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ဖင်ဆုံကြီးကို ကော့ ကော့ပြီး ခံသည်..။ လီးကြီးကိုညှစ်ပေးသည်..။ စကောဝိုင်းသဏ္ဍာန် ဝိုက်ပြီးတော့လည်း ခံသည်..သူတို့နှစ်ယောက်မှာ အားချင်ပြိုင် မာန်ချင်ယှဉ်ပြီး သူနိုင်ကိုယ်နိုင် အကြိတ်အနယ် လိုးပွဲဆင်နွှဲနေကြသည်..။

သက်လွင်၏ လက်နှစ်ဖက်က မမမြိုင်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်သည်..။ သူမျက်နှာကိနို့အုံကြီးပေါ်မှောက်ချပြီး ဘယ်ပြန်ညာပြန် နမ်းရှုံ့သည်..။ နို့သီးခေါင်း တောင့်တောင့်လေးတွေကို ပါးစပ်ဖြင့်စုတ်ဆွဲသည်..။ ထိုသို့လုပ်နေစဉ်အတွင်းမှာလည်း လိုးဆောင့်မှုက မပျက်ပေ…။ မမမြိုင်တစ်ယောက်တဟီးဟီး တအင်းအင်းဖြင့် ညီးညူကာ စောစောကထက် ရမက်ဇောအဟုန် ပြင်းစွာ ကော့ ကော့ပြီးအသားကုန်ခံပါတော့သည်..။

“ ဖွတ်..ဖွတ်…ပလွတ်…ဗျစ်….ဖွတ်…ဖု…ဗျစ်…..အား..အီး ကျွတ် ကျွတ် အင့်….အင့်..အီး…ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်…….အီး….ဟင့်ဟင့်….  ”

သက်လွင်က နို့သီးခေါင်းကို သွားဖြင့် တဆတ်ဆတ်ကိုက်ရင်း ဆောင့်သည်..။ မမမြိုင်တစ်ယောက်အသက်ရှူသံတွေ တရှူးရှူးနှင့် မြန်ဆန်လာသည်..။ နောက်ထပ် သုံးမိနစ်ခန်းဆက်ဆောင့်ပြီးသောအခါတွင်တော့ သက်လွင်၏ လီးချောင်းကြီးတစ်ခုလုံး ကျင်ဆိမ့်ယားတက်လာသည်…။သည့်ထက်ပိုပြီး မထိန်းချုပ်ထားနိုင်တော့ပေ..။ မမမြိုင်ပုခုံးကို တအားဆုပ်ဆွဲကာ အားသွန်ပြီး လိုးလိုက်ရင်းသုတ်ရေတွေကို ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်..။

တပြိုင်တည်းမှာပင် မမမြိုင်မှာလည်း ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ဆတ်တုန်ကာ သုတ်ရေတွေပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်..။

......................................................................................................

သည်နေ့ သက်လွင် အလုပ်က စောစောပြန်လာခဲ့သည်..။ အိမ်ကို ရောက်တော့ ညနေ ၄ နာရီသာရှိသေးသည်..။ ရေမိုးချိုးပြီး မမမြိုင် ခူးခပ်ကျွေးသော ထမင်းကို စားသည်.။ အိမ်မှာက အဖိုးလေးက ရှိနေသဖြင့် မမမြိုင်က သက်လွင်နှင့် ထမင်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင် မစားပေ..။သက်လွင် ထမင်းစားပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ မမမြိုင်ကို မတွေ့ရပေ ။ ထိုအချိန်မှာပင် ခြံထဲမှနေပြီးအိမ်ပေါ်သို့ ပြန်တက်လာသော အဖိုးလေးကို သက်လွင် တွေ့လိုက်ရသည်..။ 

“ အဖိုးလေး ...ထမင်းစားပြီးပြီလား….  ”

“ အေးကွ…စားပြီးပြီ…ညနေ ၆ နာရီထိုးတော့မယ် ..ငါ တရားထိုင်တော့မှာ…  ”

“ ဟုတ်ကဲ့ ..အဖိုးလေး….  ”

မမမြိုင်ကို အိမ်ထဲမှာ မတွေ့ရလို့ သက်လွင် စဉ်းစားသည်..။ ခြံထဲမှာများ ရှိနေမလားဟု တွေးရင်း သက်လွင်ခြံထဲ ဆင်းလာခဲ့သည်..။ ခြံက အတော်လေး ကျယ်သည်..။ သရက်ပင် ၊ မန်ကျည်းပင် ၊ မာလကာပင်များနှင့် အုံ့ဆိုင်းနေပြီးနေဝင်ဖြိုးဖျလည်း ဖြစ်နေတော့ ခြံထဲတွင် အနည်းငယ် မှောင်နေသည်..။ ခြံထဲရှိ နောက်မှီ သစ်သားခုံရှည်လေးပေါ်တွင် မမမြိုင်တစ်ယောက် ပက်လက်လေး လှဲနေကြောင်းတွေ့မြင်လိုက်ရသည်..။ မနေ့က တစ်နေ့လုံး လိုးကြပြီး ညနေစောင်းတော့ မမမြိုင်တစ်ယောက် လှုပ်ပင်မလှုပ်ချင်တော့…။ ဒါကြောင့် ရေချိုးထမင်းစားပြီးတော့ စောစောပဲ ဝင်အိပ်ပစ်လိုက်သည်..။ သက်လွင်လည်း မမမြိုင်နည်းတူ ပင်ဖြစ်သည်..။ 

ညနေစောင်းတော့ အဖိုးလေးကလည်း အိမ်သို့ပြန်ရောက်လာသည်..။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးလည်းပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေကြပြီး မလှုပ်နိုင်တော့သဖြင့် ညက ထပ်ပြီး မလုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြ…။မနက်မိုးလင်းတော့ သက်လွင်က အလုပ်ဆင်းသွားပြီး မမမြိုင်က အိမ်မှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့ကာ တစ်ကိုယ်တည်းဟိုတွေးဒီတွေးဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေခဲ့ရသည်..။ သက်လွင်ပြန်ရောက်လာပြီး သူ့ကို မြင်ရတော့သူမစိတ်တွေက ပိုပြီးထလာသည်..။ 

သက်လွင်ကို ထမင်းဟင်း ခူးခပ်ပေးပြီးသည်နှင့် မမမြိုင်တစ်ယောက် ခြံထဲသို့ ဆင်းလာခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်..။ အိမ်ပေါ်မှာ သူမကို မတွေ့ရလျင် သက်လွင် ခြံထဲသို့ ဆင်းလိုက်လာမည်ကို မမမြိုင်ကသိပြီးသားဖြစ်သည်..။ ယခုလည်း ခုံတန်းရှည်လေးပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်ပြီး လှဲနေရင်း မနေ့က အကြောင်းတွေကိုစမြုံ့ပြန်တွေးတောကာ စိတ်တွေ ဆာလောင်နေခဲ့ရသည်..။

“ အဟမ်း….အဟမ်း……  ”

သက်လွင်က ခပ်လှမ်းလှမ်းမှနေပြီး ရပ်ကာ ချောင်းဟန့်သံပေးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် သက်လွင်၏ချောင်းဟန့်သံကို ကြားလိုက်ရသည်နှင့် ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ပထမ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်..။ နောက်ရင်ခုန်သံတွေ မြန်လာပြီး ရမက်သွေးအရှိန်က တရိပ်ရိပ် တက်လာရတော့သည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ရှိနေရာ ခုံတန်းရှည်လေးဘေး ရောက်လာပြီး ငုံ့ကာ မမမြိုင်တစ်ကိုယ်လုံးကိုသိမ်းကျုံးကြည့်သည်..။ ပြီးလျင် သက်လွင်က မမမြိုင်ပက်လက်အိပ်နေသော ခုံပေါ်သို့ သူမ၏ခါးလောက်နေရာမှ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်..။

သက်လွင်က သူမကို ငုံ့ကြည့်စဉ်ကတည်းက မမမြိုင်မ သက်လွင်ကို အရောင်တလက်လက်ထွက်နေသောမျက်လုံးများဖြင့် ပြန်ကြည့်နေသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ပွေ့ထူလိုက်ပြီး ရင်ချင်အပ်ကာ ဖက်လိုက်သည်..။ပြီးတော့ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလွှာကို အငမ်းမရပင် စုပ်ယူလိုက်သည်..။ မမမြိုင်ကလည်း အားကျမခံ သက်လွင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်လည် စုပ်ယူကာ မက်မပြေနိုင်အောင် တုန့်ပြန်နမ်းနေသည်..။

နှုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း လျှာချင်းလူးကာ ကလိကြပြန်သည်..။ တစ်ဦးနှင့် တစ်ဦး လျှာချင်းပွတ်ဆွဲကလိကာနမ်းစုပ်နေကြသည်မှာ အတော်လေးကြာသည်..။ မမမြိုင်၏ ခါးမှာ သိသိသာသာ ကော့တက်နေပြီးရင်သားအစုံက မောက်မို့လို့နေသည်..။ သူမလက်နှစ်ဖက်က သက်လွင်ကို တင်းကြပ်နေအောင်ပြန်ဖက်ထားကာ သက်လွင်၏ ရမက်ထန်သော အနမ်းအစုပ်တို့ကို ပြင်းပြနှစ်ခြိုက်စွာပင် ခံယူနေသည်..။ 

“ ကဲ…မမမြိုင် …ကျနော်တော့ မနေနိုင်တော့ဘူး….လုပ်ကြရအောင်နော်….  ”

သက်လွင်က မမမြိုင် နှုတ်ခမ်းသားအစုံကို လွှတ်ပေးရင်း ပြောလိုက်သည်..။ 

“ အင်း…..  ”

မမမြိုင်၏ အသံမှာ လေးလေးပင်ပင်ကြီးဖြစ်ကာ မောဟိုက်နေသလိုပင်….။ သက်လွင်က ခြေဆင်းလျက်အနေအထားဖြစ်နေသော မမမြိုင်၏ ထမီတွင်းသို့ လက်လျှိုသွင်းကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကို နှိုက်လိုက်သည်..။မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖောင်းတင်းပြဲဟ နေပြီး ကြွရွခုံးထနေသည်ကို သိလိုက်ရသည် ။စောက်ရည်တွေကလည်း ရွှဲနစ်နေပြီ…။မျက်နှာထားတည်တည်နေတတ်သော်လည်း မမမြိုင်တစ်ယောက်ဟာ အလွန်တဏှာရာဂကြီးမားပြီးရမက်သွေးသား သောင်းကြမ်းဆူပွက်လွယ်သူဖြစ်ကြောင်း သက်လွင်က သိထားသည်..။ 

“ ကဲ…မမမြိုင် ..အားရပါးရ လိုးရအောင် …ရှေ့ ကုန်းလိုက်နော်….  ”

နှစ်ယောက်သားထိုင်ခုံလေးပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကြသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်ကို ခုံရှည် ခြေရင်းရှိတန်းပေါ်တွင် လက်ထောက်စေပြီး ဖင်ကုန်းခိုင်းသည်..။မမမြိုင်က သက်လွင်အလိုကျ ဖင်ကုန်းပေးသည်..။ သက်လွင်က မမမြိုင်နောက်တွင် မတ်တတ်ရပ်လိုက်ပြီး သူမ၏ ထမီကို ကျောလည်အထိ ရောက်အောင်မတင်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် သူ၏ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်..။

ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်သည်နှင့် တရမ်းရမ်း မာန်ဖီနေသော လီးတုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးက မမမြိုင်၏ဖင်ကြားတဝိုက်နှင့် တင်ဆုံသားတဝိုက်ကို တို့ထိကာ မထိတထိဖြင့် ကလိနေသည်..။ သက်လွင်၏ လီးဒစ်ကြီးက အများနှင့် မတူပဲ မှိုပွင့်ကြီးလို ကားနေသည်..။ ဒစ်သားနုနုတွေမှာရမက်သွေးကြောင့် ဖောင်းတင်းပြဲကားနေသည်..။ လီးထိပ်ဖျားအဝတွင် အရည်ကြည်လေးတွေကစိမ့်ထွက်နေသည်..။

သက်လွင်က တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်နှင့် ထိန်းကိုင်ပြီး မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်အဝ တေ့၍လီးဒစ်ခေါင်းဝင်ရုံသာ ဖိသွင်းလိုက်ပြီး ဝေ့ဝိုက်ကာ မွှေနှောက်လိုက်သည်..။

“ ပြစ်….ပြစ်…အ..အင်း….အို အို..အင်း…..ဘယ် လို….လုပ် ..လုပ်..နေတာလဲ…အင်း…  ”

ဖွေးဥနေသော မမမြိုင်၏ ဖင်ဆုံကြီးမှာ မြောက်ကြွမြောက်ကြွ ဖြစ်သွားရသည်..။ ထို့နောက် သက်လွင်ကရွကြွဖောင်းအစ်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တဖြေးဖြေး ဖိဖိသွင်းသည်..။

“ ဗြစ်..ဗြစ်..ပလွတ်….ဗြစ် ဗြစ်….ပလွတ်…….ဖွတ်…  ”

“ အီး….အင်း အင့်…ကျွတ် ကျွတ်….အီး..အ..အမေ့…  ”

စောက်ဖုတ်ထဲ လီးကြီးတိုးဝင်လာစဉ် မမမြိုင်၏ ဖွေးအိနေသော ဖင်ဆုံသား ထွားထွားကြီးတွေမှာတဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး ခါးပါ မြောက်ကြွတက်လာသည်..။လီးကြီး၏ အတွေ့က သူမကို အရသာထူးသွားစေသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်..။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံးလည်း တင်းကြပ်ညှပ်သပ်နေသည်..။သက်လွင်က လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဖိသွင်းထားပြီး ခေတ္တ ငြိမ်နေလိုက်ကာ တင်ဆုံအိအိထွားထွားကြီးကိုပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးသည်..။

မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး ယားကြွတက်လာပြီး မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာရသည်..။စောက်ဖုတ်အတွင်းသာ နုနုတွေက တလှုပ်လှုပ်တရွရွ ဖြစ်လာကာ လီးကြီးကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေသည်..။ သူမ၏ဖင်ဆုံကြီးကို ရှေ့သို့ ကြုံ့လိုက်ပြီးနောက်ပြန်တွန်း၍ ဆောင့်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်..။မမမြိုင်တစ်ယောက် ရမက်စိတ်တွေ ထကြွ၍ အတော်လေးကို ဆောင့်လိုးတာ ခံချင်နေပြီ ဖြစ်သည်..။သက်လွင်က စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးသွင်းကာ ဖိကပ်၍ ငြိမ်ထားသော သူ့လီးကြီးကိုတဝက်ကျော်ကျော်လောက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး အဆုံးထိ ပြန်မသွင်းတော့ပဲ လီးတဝက်လောက်နှင့်သာမှန်မှန် ခပ်မြန်မြန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ကာ ညှောင့်ပေးသည်..။

“ ပြွတ်..ပြွတ်..ဖွတ် ဖွတ်…ပလွတ်…..ပြွတ်…ဖွတ်…..  ”

“ အား အား…..အီ….အ.......အီး…ဟီး….  ”

အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထကာ သံချောင်းကြီးကဲ့သို့ မာကြောတောင့်တင်းသော လီးချောင်းကြီးမှာစောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို မကြာခဏ ပွတ်ထိုးထိတိုက်သွားသည့်အတွက် မမမြိုင်တစ်ယောက်အရသာအလွန်ထူးကာ သူမစောက်ပတ်ကြီးကို အစွမ်းကုန် ညှစ်၍ နောက်သို့ ပစ်ပစ်ပြီး ကော့ကာ ကော့ကာခံနေသည်မှာ အားရပါးရ ရှိလှသည်..။

“ ဗြစ် ဗြစ်….ဒုတ်..ဒုတ်….ပလွတ်……..  ”

“ အီး….အင်း..အမလေး…..အီး…အား…  ”

မမမြိုင်မှာ စောက်ရည်တွေ အဖုတ်ထဲတွင် စိုရွှဲရုံမျှမက အောက်သို့ပင် တောက်တောက် ကျနေသည်..။သက်လွင်က သူ့လီးကို အဆုံးထိသွင်းလိုက်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးတော့သည်..။

“ ဘွတ်…ဘွတ်…..ဗြစ်…ဘွတ်….ဒုတ်….ဘွတ်….``

“ အ….အ……အမေ့…..အား….အား..  ”

ဆောင့်ချက်တွေက အားပါလှပြီး လီးထိပ်က သားအိမ်ဝကို ဝင်ဝင်ဆောင့်သည်..။မမမြိုင်တစ်ယောက် မီးပွင့်မတတ် နာကောင်း အီဆိမ့်သော ကာမအရသာကြီးကို အပြည့်အဝ ခံစားလျက်သက်လွင်၏ အားမာန်အပြည့်ပါသော ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ သူမ၏ ထွားဝင့်ကားစွင့်လှသော ဖင်ဆုံကြီးကိုနောက်သို့ ပစ်ကာပစ်ကာ အချက်ကျကျ အလိုးခံသည်..။ 

မမမြိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ကျင်ဆိမ့်၍ ယားတက်လာသည်..။ စောက်ရေတွေထွက်ချင်နေပြီ..။မကြာမီမှာပင် ခုံရှည် ခြေရင်းတန်းကို တင်းနေအောင် ဆုတ်ကိုင်ထားရင်း တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ခါလျက် စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ပန်းထွက်ကုန်လေတော့သည်..။

မမမြိုင်မှာ ရင်ထဲ ဟိုက်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခုံရှည်ပေါ် ပစ်ကျမသွားအောင် မနဲသတိထားလျက် အသာအယာမှောက်ချလိုက်ရသည်..။ သက်လွင်ကမူ မပြီးသေး..။ အားရပါးရ ဆက်၍ ဆောင့်နေဆဲ ဖြစ်လေသည်..။

“ ဖွတ် ဖွတ်….စွပ်…စွပ်…ဗြစ်..ဗြစ်….ပလွတ်…စွပ်…ဖွတ်….  ”

မမမြိုင် ပြီးသွားပြီဆိုသည်ကို သိသော်လည်း သက်လွင်က မမမြိုင်၏ ခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အပီအပြင်ဆုပ်ကိုင်ပြီး အသားကုန် ကျုးံ ကျုံးပြီး ဆောင့်ပါလေတော့သည်..။ ဆောင့်ချက်တွေက မီးပွင့်တော့မတတ်ပြင်းထန်လှသည်..။

“ ဗြစ် ဒုတ် ဒုတ်….ပလွတ်…ဒုတ်….ဒုတ်…..ဖွတ်…..အား ရှီး….အ..အ….အင်း……အားပါး……ပါး….  ”

မမမြိုင်တစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားပြီဖြစ်၍ ဇိမ်ခံမှိန်းနေရာမှ သက်လွင်၏ ဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်ပြင်းထန်လွန်းလာသည့် အတွက် မမမြိုင်ရဲ့ သွေးသားတွေ ကြွတက်လာရပြန်သည်..။စောက်စေ့ပြူးပြူးကြီးမှာလည်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကြီးထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်တိုင်း လီးချောင်းကြီးနှင့်တောက်လျှောက်ပွတ် ပွတ်ဆွဲသွားသည်..။ ဒီလိုဖြစ်အောင်လည်း သက်လွင်က သူ့ဖင်ကို မြှောက်မြှောက်ပြီးတမင်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်..။

“ ပလွတ်….ပြစ်…စွပ်….စွပ်….ဖွတ်..ပလွတ်…..အ…အ…အင့်…အင်း….ရှီး…….အင့်….အီး…ဟီး….  ”

လီးချောင်းကြီးက စောက်စေ့ကို တလစပ် ပွတ်တိုက်နေသော အတွေ့ မမမြိုင်၏ ကာမဇောအရှိန်ကိုတရိပ်ရိပ် တက်လာစေသည်…။ခုံစောင်းပေါ် မှောက်ကျသွားသော မမမြိုင်၏ ဖင်ကြီးက ခဏအတွင်း ကြွ၍ ခုံးထလာသည်..။ နောက်မှလိုးနေသော သက်လွင်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်..။ မမမြိုင် စိတ်တွေ ပြန်ထလာပြီး ဖင်ကြီးကိုစောစောတုန်းကလို ကုန်းထားလိုက်ပြီး ခါးကိုခွက်ကာ လက်နှစ်ဖက်က ခုံတန်းကို ဆုပ်ကိုင်လျက်အံကြိတ်ကာ တင်းခံသည်..။

စောစောက တစ်ချီပြီးသွားစက စောက်ခေါင်းထဲတွင် ကျိန်းနေခဲ့ပြီး သက်လွင်က ဆက်ပြီးလိုးနေတော့နာသွားလိုက် အောင့်သွားလိုက်ဖြင့် ဝေဒနာမျိုးစုံကို ရောပြွန်းခံစားနေရသည်..။ သက်လွင်မပြီးသေးပါလားဆိုသော အသိဖြင့် အသာမှိန်း၍ ခံနေရင်း သက်လွင်က ဆက်တိုက်ကြီးဆောင့်လိုးနေသလို လီးကြီးကလည်း စောက်စေ့ကို ဆောင့်ချက်တိုင်း ထိနေလေတော့ မမမြိုင် စိတ်တွေခဏချင်း ပြန်လည် ထကြွလာသည် သာမက သက်လွင်ပြီးချိန်တွင် သူမပါ တစ်ခါလိုက်၍ ပြီးချင်စိတ်ကလွှမ်းမိုးလာရလေသည်..

“ ဗြစ်….ဒုတ်..စွပ် စွပ်….ပလွတ်…..ဖွတ်…အီး..အ…အား…အင်း….အား…အား..အိ…  ”

မမမြိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲတွင်တော့ တစ်ချီပြီးသွားသဖြင့် ထွက်နေသော စောက်ရည်တွေနှင့် နောက်ထပ်စိတ်ပြန်ထလာသဖြင့် ပြန်ထွက်လာသောစောက်ရည်ကြည်များက ရောနှောလျက် ရွှဲ ရွှဲစိုနေကြသည်..။သက်လွင်က ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း မမမြိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ လှုပ်လှုပ်သွားရပြီးစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတို့မှာလည်း ခွက်ဝင်သွားလိုက် လန်ထွက်လာလိုက် ဖြစ်ဖြစ်သွားချိန်တွင်စောက်ခေါင်းထဲတွင် အရမ်းကြီး များပြားနေသော စောက်ရည်တို့က အပြင်သို့တိုင် တပွက်ပွက်ထွက်ကာကျလာရလေသည်.။ 

“ ပလွတ်…ပြစ်..ပလွတ်….ဖွတ်……စွပ်….အင်း….အင်း…..မောင်…မောင်လေး……မမ.နို့တွေကို …ဆွဲပေး….အုန်း….အင်း…အင်း…ပလွတ်…ဗြစ် ဗြစ်..ဒုတ်….  ”

သက်လွင်က မမမြိုင်ပြောသည့်အတိုင်း သူမခါးကို ကိုင်ထားသော သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ခါးမှာဖယ်၍မမမြိုင်ရဲ့ ကုန်းထားတဲ့ ကိုယ်အောက်ကို လက်လျှိုသွင်းကာ အောက်ဖက်သို့ တွဲလောင်းဖြစ်နေသောနို့အုံကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲကိုင်လိုက်သည်..။ သက်လွင် တစ်ခါ ပြုံးလိုက်မိပြန်သည်..။

မမမြိုင်၏ ရင်စေ့အင်္ကျီက ဘယ်အချိန်က ကျယ်သီးတွေ သူမဖာသာ ဖြုတ်ပေးထားသည် မသိကျယ်သီးအားလုံးပြုတ်၍ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟနေသည်..။ ထိုမျှပင် မက မမမြိုင်မှာ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတုန်းထဲက ခံဖို့ရည်ရွယ်ကာ ခြံထဲဆင်းလာခဲ့သလား မသိ အောက်မှ ဘရာစီယာကဝတ်မထားတာ သိလိုက်ရသည်..။ဒီတော့ သူမ၏ ကိုယ်အောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းလိုက်သော သက်လွင်မှာ နို့နှစ်လုံးကို အတိုင်းသားဆုပ်ကိုင်မိလိုက်ရသည်..။

“ ပလွတ်…ဖွပ်…ပလွတ်…ပြစ်….စွပ်…စွပ်….ဆွဲ…ဆွဲ…ညှစ်.ညှစ်ပြီးလိုးစမ်းပါ….မောင်ရယ်…..ဟင်းဟင်း..ကောင်းလိုက်တာ…မောင်ရယ်… ဟင်း…ဟင်း….  ”

သက်လွင်ကလည်း သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်နယ်ရုံမျှမက နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုကိုလည်းဖိပွတ်ညှစ်ပေးသည်..။ခဏအတွင်းမှာပဲ..မမမြိုင် ခေါင်းထောင်ထလာပြီးနောက်သို့ အားရပါးရ ပစ် ပစ်ခံလာသည်..။ မမမြိုင်ပြီးတော့မည်ကို သက်လွင် သတိထားမိလိုက်သည်..

“ ဗြစ် စွပ်…ဗြစ်..ဒုတ်…ပလွတ်….ဖွတ်…မမ….ကျနော်ပြီးတော့မယ်……ဗြစ်….ဒုတ်….စွပ်…..ဖွတ်…..လုပ်..လုပ်…မမလည်း….ပြီးတော့မယ်…မောင်…..ဆောင့်…တအားကြီးဆောင့်ချလိုက်…..အား…အီး…..အစ်…အစ်…အား…..ပြီး….ပြီးပြီ မောင်ရဲ့…..အား…အ…အ….  ”

နောက်မှနေ၍ သက်လွင် ငုံ့ကာ မမမြိုင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို တင်းကြပ်စွာ သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး လီးကိုတဆုံးထိုးဖိကပ်ကာ သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ချိန်မှာ မမမြိုင်လည်း….ဖင်ကြီး လှုပ်ရမ်းကာတဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး …ရှေ့သို့ ခွေခွေလေး….လဲကျသွားရပါတော့သည်…။



........................................💚💛💖💝💙........................................

ပြီးပါပြီ။


မှတ်ချက် ။       ။ မြန်မာပြည်တွင် တချိန်က ခေတ်စားခဲ့သော အပြာစာအုပ်ပေါက်စန လေးများမှ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြပေးပါသည်။